Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 16-17.7.2022 - Αρ. Φύλλου 1580 by 21aristera

∆ίκη Λιγνάδη Καταδικάστηκε για βιασμό ανηλίκων, επέστρεψε σπίτι του!

Προτάσεις βιβλίων για καλοκαιρινές αναγνώσεις

Σρι Λάνκα: Έφοδος φτωχών στα ανάκτορα της εξουσίας

> σελ. 15

> σελ. 12-13

> σελ. 23

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 32ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.580

Προστάτες ισχυρών, δήμιοι των πολλών

Το ευρώ, το δολάριο και η κρίση της ΕΕ Η υποχώρηση της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου κάτω από το 1:1, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια, έχει πραγματικές επιπτώσεις και συμβολισμούς. Θα επιδεινώσει την ενεργειακή ακρίβεια, καθώς η τιμολόγηση πετρελαίου και αερίου γίνεται κυρίως σε δολάρια. Θα κάνει, επίσης, ακόμη πιο ακριβή την αγορά αεροπλάνων και άλλων όπλων από τις ΗΠΑ. Αποτυπώνει, δε, την υποχώρηση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού έναντι του αμερικανικού και τη βαθιά κρίση της ΕΕ, που την κάνει πιο αντιδραστική και επιθετική. Η αντικαπιταλιστική και επαναστατική ρήξη και έξοδος είναι σήμερα πιο αναγκαία από ποτέ.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Στο κυβερνητικό απόσπασμα η νεολαία και τα λαϊκά στρώματα. Ξεχειλίζει η λαϊκή οργή για το σύστημα και την κυβέρνηση που καλύπτουν και ξεπλένουν βιαστές ανηλίκων και δολοφόνους!

ο πανεπιστήμιο-επιχείρηση προωθεί ο εκτρωματικός νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ που ψηφίστηκε την Πέμπτη στη Bουλή. Θέλουν τη μαχόμενη νεολαία στον γύψο και γι’ αυτό συκοφαντούν τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος του χθες και του σήμερα. Χιλιάδες νέοι βγήκαν στους δρόμους ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως, αλλά και ενάντια στην ταξική δικαιοσύνη που δαγκώνει μόνο τους «ξυπόλυτους». Η νεολαία και οι φτωχοί δεν μπορούν να ζήσουν με τα ψίχουλα του μούφα-pass, παλεύουν για ζωή-παιδεία-ελευθερία! >>> σελ. 3, 4, 5

Ανάλυση

του Δημήτρη Δεσύλλα

Στα χέρια των πολυεθνικών η τροφή του πλανήτη Υπερσυγκέντρωση γης και πόρων, περιβαλλοντική καταστροφή, φοροαφαίμαξη των φτωχών αγροτών και υπερεκμετάλλευση των εργατών γης, υψηλές τιμές και πείνα, φέρνει το καπιταλιστικό «παιχνίδι» με τα τρόφιμα. >>> σελ. 8-10

Κάλεσμα για Αντικαπιταλιστική Αριστερά Η «εποχή των τεράτων» της πολύπλευρης καπιταλιστικής κρίσης απαιτεί τολμηρές αποφάσεις και τομές, για τη συγκρότηση ενός μαζικού αντικαπιταλιστικού μετώπου. >>> σελ. 7

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Η δεύτερη ματιά

editorial

Γιώργος Τσαντίκος

Power pass και «πράσινη» κοροϊδία

Στα σοβαρά, μπορεί όντως να ταυτιστεί ένας ηγέτης του ελληνικού πολιτικού στερεώματος με το κοινό του με μόνο όχημα την επικοινωνιακή διαχείριση της εικόνας; Ή μήπως το χάσμα μεγαλώνει όλο και περισσότερο;

Ήταν Δεκέμβριος του 2019, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωνε την επίσπευση της απολιγνιτοποίησης, με στόχο έως το 2023 να έχουν κλείσει όλα τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ πλην του «Πτολεμαΐδα V». Ήδη από τότε, πολλοί επεσήμαιναν ότι η αναγκαία απομάκρυνση από τον άνθρακα δεν επισπευδόταν για την προστασία του περιβάλλοντος: O «βρώμικος» εγχώριος λιγνίτης αντικαθίστατο με το επίσης «βρώμικο» εισαγόμενο φυσικό αέριο, ώστε η μερίδα του λέοντος της ηλεκτροπαραγωγής να μεταφερθεί από τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ στις ιδιωτικές μονάδες αερίου. Σειρά ρυθμίσεων των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, υπό τις οδηγίες της ΕΕ, διασφάλιζαν κολοσσιαία υπερκέρδη τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τις ιδιωτικές εταιρείες λιανικής, που τότε αύξαναν την πελατεία τους με δελεαστικές προσφορές — μόνο που ο «διάβολος» κρυβόταν στα «ψιλά γράμματα» και σε μια άγνωστη τότε ορολογία: Τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Τρία χρόνια μετά, η διαβόητη «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας «δείχνει τα δόντια» της, με κολοσσιαίες αυξήσεις στην τιμή της κιλοβατώρας, που ξεκίνησαν πολύ πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Περίπλοκοι μηχανισμοί στήνονται για να επιστραφεί ένα μικρό μόνο μέρος της ληστείας στους καταναλωτές (ούτε τα 100 ευρώ δεν έφτασε η επιστροφή μέσω του power pass για την πλειοψηφία των καταναλωτών), ενώ επιδοτείται με κάθε τρόπο η ασύλληπτη κερδοφορία των «βαρόνων» της ενέργειας. Κάνοντας, δ,ε τη βρώμικη δουλειά, μπροστά στον «βαρύ» χειμώνα που έρχεται, η κυβέρνηση σπεύδει να ξανανοίξει τα λιγνιτικά εργοστάσια, κάνοντας «γαργάρα» τα περί προστασίας του κλίματος. Ο δρόμος για φθηνή ενέργεια με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος περνά από την απαλλοτρίωση όλων των μονάδων και των δομών ηλεκτροπαραγωγής, την κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και μια νέα οργάνωση της παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας, με τις λαϊκές ανάγκες στο προσκήνιο.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Μπαίνει ένας πολιτικός σε μια συναυλία

έλουμε οι πολιτικοί να μοιάζουν σε εμάς; Να είναι δηλαδή καθ’ εικόνα και ομοίωση, όπως επιτάσσει το θεολογικό lifestyle; Να «κάθονται με τη νεολαία» και να ντύνονται όπως η Σάνα Μαρίν, πρωθυπουργός Φινλανδίας με σημιτικό ΠΑΣΟΚ, όταν πάει (και κυρίως, όταν φωτογραφίζεται να πηγαίνει) σε μουσικό φεστιβάλ; Καταρχάς, να ξέρετε ότι το 90% των σκανδιναβικών fests είναι ή έχουν black metal μπάντες, οπότε όσοι-ες είστε πιστοί της σοσιαλδημοκρατίας αλλά και του χριστιανικού δόγματος, μην χαίρεστε πρώιμα. ∆εύτερον, αν ήταν υποχρεωτική η επιλογή, θα προτιμούσα τον Πέπε Μουχίκα, που μοιάζει ο άνθρωπος με κτηνοτρόφο στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων ή τον Τζακ Νίκολσον στο Mars Attacks, για λόγους που δεν είναι της παρούσης. Τη δεκαετία της ύφεσης, οι ηγέτεςθυρωροί του καπιταλισμού –αν εξαιρεθούν οι μοναρχικές εκδοχές τύπου Ερντογάν, Πούτιν, Μέρκελ κ.λπ.– έχουν αναθέσει ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτικής τους στη διαχείριση της εικόνας. Και επειδή πλέον η ζωή μας είναι μια εικόνα ή καλύτερα, μια ατέλειωτη διαδοχή από εικόνες που αποτυπώνονται διαρκώς, παντού, κάθε λεπτό, σε μια διαδοχή που χρειάζεται σκηνοθεσία, οι ηγέτες μπαίνουν και στο στοίχημα της ταύτισης. O Τσίπρας εισήγαγε το άσπρο πουκάμισο (στα μαύρα θα το βάψω), ο Μητσοτάκης πολέμησε το συγκεκριμένο outfit, αλλά τώρα το χρησιμοποιεί πλέον σε πλήρη ανάπτυξη, ο Ανδρουλάκης έχει την εξέλιξη μέσου ΠΑΣΠίτη και τώρα που είναι σε σοβαρή θέση φοράει κοστούμι κ.ο.κ. Καθένας τους θέλει να ταιριάξει σε

Η κανονικότητα, που ακόμα και η ευρύτερη Αριστερά φαντασιώνεται, έχει πεθάνει εδώ και καιρό

ένα προφίλ, όσο πιο κοντινό πιστεύει ότι είναι στη μέση εικόνα που είναι οικεία στον πολίτη. Η δεδομένη αγωνία τους είναι παντελώς αδιάφορη, εκτός αν π.χ,, μετά την εμφάνιση της πρωθυπουργού της Φινλανδίας, ο έλληνας ομόλογός της έσκαγε στους Cradle of Filth με corpse paint ή ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγαινε στην Κουμουνδούρου με αμφίεση Ανάφης και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε να παραθέσει ένα κάποιο υπαρκτό στυλ και όχι τη βιτρίνα του Βάρδα, το 1996. Τότε, θα είχαμε κάτι να σχολιάζουμε. Στα σοβαρά, όμως, μπορεί όντως να ταυτιστεί ένας ηγέτης του ελληνικού πολιτικού στερεώματος με το κοινό του, με μόνο όχημα την επικοινωνιακή διαχείριση της εικόνας, ακόμα και όταν ο κόσμος των social media είναι έτοιμος να «αγκαλιάσει» μια υποτιθέμενη ξένοιαστη, καθημερινή στιγμή ενός εξουσιαστή που γίνεται «απλός άνθρωπος»; Γίνεται αυτό μετά από 11 συναπτά χρόνια που είναι ζήτημα να υπάρχουν 30-40 κοινοβουλευτικοί-ες που έμειναν

σταθεροί-ες σε μια θέση, εκτός μνημονιακών χειρισμών, «υποχωρήσεων», διατάξεων που πέρασαν χωρίς να απαιτούνται στην πραγματικότητα αλλά επειδή βρήκαν χώρο οι πιο μύχιες βλέψεις του ελληνικού κεφαλαίου και δεν χρειάστηκε καν να πειστούν τρόικες και δανειστές, γιατί δεν έμαθαν ποτέ περί τίνος πρόκειται; Περικοπή είναι; Βάλ’ τη μέσα να υπάρχει. Μπορεί να ταυτιστεί –πέρα από το dress code– ένας πρωθυπουργός Ελλάδας των τελευταίων 11 ετών, με δεδομένο πλέον το γεγονός ότι τον ερχόμενο χειμώνα η υπόθεση της οικιακής θέρμανσης θα είναι χειρότερη από ό,τι εννέα χρόνια πριν; Το χάσμα μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Η κανονικότητα που ακόμα και η ευρύτερη Αριστερά φαντασιώνεται (είναι αυτό που γουστάρουμε Σρι Λάνκααντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό όταν συμβαίνει δίπλα μας) έχει πεθάνει εδώ και καιρό. ∆εν υπάρχουν κανονικότητες, όταν ένας εργάτης πεθαίνει κάνοντας τη δουλειά του στην πιο καθημερινή υποτιθέμενη εκδοχή της, επειδή είναι μόνος εκεί που χρειάζονται δύο και τρεις εργαζόμενοι-ες και δεν έχει τα διαβόητα ΜΑΠ (Μέσα Ατομικής Προστασίας). Απουσιάζουν εντελώς και ανεπιστρεπτί οι κανονικότητες, όταν στα σοβαρά το οικονομικό κριτήριο είναι η «βαριά βιομηχανία, ο τουρισμός», που παραμένει η μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη ανοησία από καταβολής καπιταλισμού. ∆εν υφίσταται τίποτε κανονικό, όταν δουλειά θεωρείται το λιώσιμο για τέσσερις και πέντε μήνες της σεζόν, με ψίχουλα, ούτε καν υποδεκαπλάσια από τα κέρδη. Κανονικότητες τέλος. Με πουκάμισο, αρβύλα ή γραβάτα.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

«Α

υτό σημαίνει εθνική παιδεία στην υπηρεσία της εθνικής οικονομίας», είπε ο Κ. Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση για το νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που υπερψηφίστηκε την Πέμπτη. Μια τοποθέτηση που με τον πιο εύγλωττο –και κυνικό– τρόπο αναδεικνύει τις διαχρονικές στρατηγικές στοχεύσεις κυβερνήσεων και κεφαλαίου για το πανεπιστήμιο, δηλαδή τη διάλυσή του δημόσιου-δωρεάν χαρακτήρα του και την ταυτόχρονη επιχειρηματική ανασυγκρότησή του. Οι μεταρρυθμίσεις του νομοσχεδίου αγγίζουν όλους τους βασικούς πυλώνες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και οι κεντρικοί στόχοι του μπορούν να απεικονιστούν σε 5 σημεία: α) αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και προώθηση της εσωτερικής κινητικότητας, β) κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων, γ) Περαιτέρω σύνδεση πανεπιστημίου – αγοράς, δ) Αντιδραστικές αλλαγές στον τρόπο διοίκησης και οργάνωσης και ε) Υπονόμευση και επίθεση στη συνδικαλιστική δράση εντός των ΑΕΙ. Πιο αναλυτικά, ο νέος νόμος παρερμηνεύει και εκμεταλλεύεται συνειδητά τον όρο «διεπιστημονικότητα», ώστε να πετύχει την κατάργηση της ενιαιότητας των προγραμμάτων σπουδών και τον ανώτερο πολυκατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων. Όπλα στη φαρέτρα του για το σκοπό αυτόν έχει τη δημιουργία διπλών πτυχίων, την επιλογή μαθημάτων από πολλαπλά τμήματα αλλά και τη δημιουργία «εσωτερικού Erasmus». Διαμορφώνεται μια συνθήκη κατά την οποία οι φοιτητές/ριες θα καταρτίζονται εξειδικευμένα σε συγκεκριμένα πεδία που έχει ανάγκη η αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα την εξώθηση στη διαρκή και επί πληρωμή επανακατάρτιση κάθε φορά που οι ανάγκες αυτές θα τροποποιούνται. Συγχρόνως, επιταχύνεται η ξέφρενη πορεία (που έχει αρχίσει από χρόνια) των συγχωνεύσεων και της κατάργησης δεκάδων τμημάτων, κυρίως της περιφερειακής Ελλάδας. Η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει την «τακτική και περιοδική πιστοποίηση από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης», που θα πραγματοποιείται ανά πέντε χρόνια, μια πιστοποίηση που θα λαμβάνει υπόψη «κριτήρια αξιολόγησης» των ΑΕΙ που θα επαφίονται ολοκληρωτικά στο ποσοστό σύνδεσης του πανεπιστημίου με την αγορά, την εξωστρέφεια και άλλα επιχειρηματικά κριτήρια. Αξίζει να σημειωθεί, πως η αξιολόγηση των ιδρυμάτων σχετίζεται άμεσα με την κρατική χρηματοδότηση που λαμβάνουν, το οποίο σημαίνει ότι σε ένα πλαίσιο ολοένα αυξανόμενης υποχρηματοδότησης, τα τμήματα τα οποία δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν θα οδηγούνται στην οικονομική πτώχευση και άρα είτε στο κλείσιμο είτε στην εύρεση οικονομικών πόρων απευθείας από τον ιδιωτικό τομέα, προφανώς με ταυτόχρονη παραχώρηση ερευνητικών και ακαδημαϊκών πόρων. Ο στόχος για την περαιτέρω σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά όμως δεν περιγράφεται μόνο μέσα από

«Νέοι Ορίζοντες» για

τα επιχειρηματικά συμφέροντα Νομοσχέδιο ΑΕΙ Θοδωρής Μαγκλάρας

▸ Χαρακτήρα κεντρικής ιδεολογικής μάχης απέναντι στην Αριστερά και το φοιτητικό κίνημα έδωσε στην ψήφιση του νόμου η κυβέρνηση την προώθηση της ιδιωτικής χρηματοδότησης. Ταυτόχρονα, ενισχύεται και «απογραφειοκρατικοποιείται» το νομικό πλαίσιο ίδρυσης τεχνοβλαστών spin-off και start-up εταιρειών με πόρους του πανεπιστημίου, τους οποίους στο εξής θα διαχειρίζονται ανώνυμες εταιρείες. Παράλληλα, η έρευνα των ΑΕΙ θα προσανατολίζεται απευθείας στις ανάγκες των επιχειρήσεων μέσα από τη δημιουργία «βιομηχανικών μεταπτυχιακών και διδακτορικών», ερευνητικού έργου, δηλαδή, προσανατολισμένου εξαρχής στις ανάγκες της επιχείρησης για ανταγωνιστική και καινοτόμα τεχνολογία αιχμής. Όπως είναι φυσικό, για την άρτια

ενορχήστρωση όλων των παραπάνω λειπολιτικοποίησης και αποστείρωσης των τουργιών, απαιτούνται και ανάλογες χώρων των ΑΕΙ. αλλαγές και στον τρόπο διάρθρωσης και Αποκαλυπτική του συνολικού αντιδιοίκησης των ΑΕΙ. Αυτό γίνεται με τη δραστικού χαρακτήρα του νομοσχεδίσύσταση των Συμβουλίων Διοίκησης, ου, είναι η απόφαση της κυβέρνησης να που θα απαρτίζονται από 6 μέλη της Συεπιστρατεύσει ακόμα και τον ιστορικό γκλήτου και 5 εξωτερικά μέλη, επί της αναθεωρητισμό για να χτυπήσει το φοιουσίας managers, στελέχη επιχειρήσεων τητικό κίνημα, μέσω του υφυπουργού και τεχνοκράτες. Τα συμβούλια αυτά θα Παιδείας. Ο Άγγελος Συρίγος διόλου αναλάβουν όλες τις διοικητικές λειτουρτυχαία αναφέρθηκε στη διάρκεια της γίες των ιδρυμάτων και την ευθύνη να συζήτησης στην ολομέλεια απαξιωτιχαράσσουν στρατηγικό πλάνο με βάση κά στη σημασία του αγώνα των φοιτητις ανάγκες της τοπικής και εθνικής οικοτών στο Πολυτεχνείο συνδέοντας τον νομίας, ενώ την ίδια στιγμή θα εκλέγουν αλτ-ράιτ ρεβιζιονισμό του με τους… τον πρύτανη και τους κοσμήτορες «μύθους» που, όπως είπε, βιώκαι θα έχουν λόγο ακόμα και νουν σήμερα οι αριστερές σε ακαδημαϊκά θέματα. οργανώσεις ως απότοκο Επιστρατεύουν Τελευταία, αν και αντίστασης σε μια «χούσίγουρα όχι λιγότερο ντα που δεν υπάρχει». ακόμα και σημαντική, πτυχή του Είναι σαφές ότι τον ιστορικό νομοσχεδίου είναι η πρόκειται για έναν αναθεωρητισμό εμβάθυνση της επίθενόμο που ολοκληρώσης στη συνδικαλιστινει βασικές πτυχές της για να χτυπήσουν κή και πολιτική δράση εκπαιδευτικής αναδιτους αγώνες της των φοιτητών. Σε συνέάρθρωσης όπως αυτή νεολαίας χεια της πανεπιστημιακής περιγράφεται από ΕΕ και αστυνομίας και των πειθαρχιΟΟΣΑ. Αυτός είναι, άλλωστε, κών (που το νομοσχέδιο φροντίζει ο λόγος που ο βουλευτής του ΣΥνα επικυρώσει) δημιουργούνται τα ΣυμΡΙΖΑ Νίκος Φίλης ανέφερε από το βήμα βούλια Φοιτητών, όργανα εκπροσώπητης Βουλής ότι «αναμφισβήτητα, είναι σης των φοιτητών στα όργανα διοίκησης αναγκαία η σύνδεση του πανεπιστημίου τα οποία θα συγκροτούνται παράλληλα με την οικονομία». Διόλου τυχαία και η με τους Φοιτητικούς Συλλόγους και θα απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να αποχωρήσει εκλέγονται με ενιαία ψηφοδέλτια, εντείαπό την ψήφιση στην ολομέλεια αντί να νοντας την κατεύθυνση πλήρους αποκαταψηφίσει τα άρθρα.

Από σπόντα *** Τα στελέχη της ΝΔ (κι ο Μητσοτάκης μαζί) ξεκίνησαν τις περιοδείες και ο ΣΥΡΙΖΑ τις συγκεντρώσεις * Όπως καταλαβαίνετε ακόμη και αν δεν έχουμε εκλογές τον Σεπτέμβριο, προεκλογική περίοδο θα έχουμε * Κι αυτό γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει * Δούλεμα από όλες τις πλευρές. *** Η κυβέρνηση μας λέει ότι ο Τσίπρας είναι «παλαιοαριστερός» * Την ίδια στιγμή που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει ότι μπορεί για να διαβεβαιώσει ότι βρίσκεται στον σωστό ευρωπαϊκό δρόμο * Εκεί που όντως βρίσκεται δηλαδή. *** Η Κουμουνδούρου πάλι προσπαθεί να «παίξει» με κάτι ημίμετρα για την ακρίβεια * Κι ας βλέπει ότι δεν την οδηγούνε πουθενά * Κι αν δεν μπορείς να διαφοροποιηθείς ουσιαστικά από αυτήν εδώ την κυβέρνηση… άστα να πάνε. *** Όλοι μαζί πάντως… βαράνε τον Ανδρουλάκη * Για να πει τελικά τι θα κάνει * Λες και μπορεί να το πει χωρίς να διαλύσει το κόμμα του στα δύο * Με Λοβέρδους από την μια και Γιωργάκηδες από την άλλη. *** Τι να κάνει κι αυτός; Χώθηκε στο καβούκι του και θα βγει μόνον για να πάει να στο εκλογικό κέντρο να ψηφίσει * Μετά βλέπουμε * Άλλωστε η περίφημη «φόρα» του όσο πάει και ξεφτίζει * Στο τέλος ακόμη και με μονοψήφιο ποσοστό ευχαριστημένος θα ναι. *** Χαζόφατσα αναμφισβήτητα αυτός ο Τσούνης * Όμως είναι πρεσβευτής των ΗΠΑ μην το ξεχνάμε * Από ότι φαίνεται την… κάνει την δουλειά του * Πλάκα, πλάκα έχει συναντηθεί με τους πάντες κι έχει πάρει ωραιότατα διαπιστευτήρια. *** Την περασμένη Τρίτη είδε τον Σκρέκα κλείνοντας τις επαφές του με την κυβέρνηση * Μια χαρά τα έχει τακτοποιήσει και με την αντιπολίτευση ύστερα από την συνάντηση που είχε με τον Τσίπρα * Παραβρίσκεται και σε όλες τις εκδηλώσεις, από gay pride μέχρι γιορτές στην Αλεξανδρούπολη. *** Όποιος πίστεψε ότι σε μια τέτοια περίοδο θα στέλνανε οι ΗΠΑ εδώ κάποιον αφελή, είναι μάλλον… αφελής * Ιδίως από την στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι φανερό πως δεν αποτελεί υπόθεση μηνών * Μάλλον ένα καθεστώς που θα διαρκέσει πολύ περισσότερο.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Πολιτική αστάθεια

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Το μετέωρο (εκλογικό) βήμα του Μητσοτάκη ▸ Σε μακρά προεκλογική περίοδο πλέον το πολιτικό σύστημα

ε μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, που μπορεί να διαρκέσει έως και την Άνοιξη του 2023, θα βρίσκεται εφεξής το πολιτικό σύστημα. Το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών τον Σεπτέμβριο διαψεύσθηκε από την κυβέρνηση με τρόπο που επικοινωνιακά θα την δυσκολέψει πολύ να υπαναχωρήσει και να τις προκηρύξει αμέσως μετά το καλοκαίρι. Χωρίς, ωστόσο, αυτό να είναι ένα ενδεχόμενο που μπορεί να αποκλειστεί τελείως. Αξίζει να ληφθεί υπόψη πως φημολογία περί πρόωρων εκλογών τον Σεπτέμβριο «διέρρευσε» από κυβερνητικά στελέχη. Επίσης, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, με αμφίσημες δηλώσεις, τροφοδότησε για εβδομάδες το σχετικό κλίμα, μέχρι που «το έκλεισε» στις 6 Ιουλίου. Ενώ το σενάριο περί πρόωρων εκλογών στηρίχθηκε και από τις βασικές φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Τα στοιχεία αυτά ανέδειξαν έναν συγκεκριμένο κυβερνητικό σχεδιασμό, που πλέον φαίνεται πως ανατρέπεται. Προφανώς, η «αλλαγή πλεύσης» δεν σχετίζεται με την πίστη του Κυριάκου Μητσοτάκη στους αστικούς θεσμούς, όπως υποστηρίζει η κυβερνητική προπαγάνδα. Από την άλλη, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται ούτε η εκτίμηση του

ΣΥΡΙΖΑ περί «κατάρρευσης» του κυβερνητικού στρατοπέδου. Οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να καταγράφουν μία διαφορά κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης, της τάξης των 7 μονάδων. Δείγμα του ότι οι κυβερνητικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, προσαρμοσμένες απόλυτα στον μονόδρομο των κανόνων της ΕΕ, δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια διαφοροποίηση. Μια ορθολογική ερμηνεία των εξελίξεων, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη σιγουριά ότι με την ισχύουσα εκλογική νομοθεσία (πρώτες εκλογές με δήθεν αναλογική, δεύτερες εκλογές με κλιμακωτό μπόνους 40 εδρών) μπορεί

να διασφαλίσει την επανεκλογή της. Θυμίζουμε ότι, με το σενάριο του «καψίματος» του συστήματος που ψήφισε το 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ, μια αυτόνομη κυβέρνηση της ΝΔ απαιτεί ένα ποσοστό της τάξης του 39% για να έχει οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ποσοστό που αποτελεί μεγάλο ρίσκο για τη Νέα Δημοκρατία. Επίσης, την κυβέρνηση φαίνεται να τρομάζει το ενδεχόμενο της «χαλαρής δεξιάς ψήφου» στην πρώτη αναμέτρηση, καθώς και το ρευστό πολιτικά διάστημα που θα μεσολαβήσει έως τις δεύτερες εκλογές. Έτσι, η κυβέρνηση φαίνεται πως «έβαλε μπροστά» την κινδυνολογία περί ακυβερνησί-

ας, αποκαλώντας «βόμβα» το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα γίνουν οι επόμενες εκλογές. Αυτά, ενώ την ίδια στιγμή φιλοκυβερνητικοί ιστότοποι αρθρογραφούν για την επαναφορά των σεναρίων περί (νέας) αλλαγής του εκλογικού νόμου. Μια πιθανότητα, όμως, που έχει αποκλείσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Φυσικά, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούσε να πάρει «σάρκα και οστά», αν υπήρχε μια ευρύτερη συμφωνία, όπως το να συναινέσει σε κάτι τέτοιο το ΠΑΣΟΚ ή ακόμη καλύτερα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρ’ όλα αυτά, κάτι τέτοιο προσκρούει στο στενό κομματικό συμφέρον των δύο αυτών κομμάτων. Ιδίως για το ΠΑΣΟΚ, θα σήμαινε αυτόματη μείωση του δυνητικού ποσοστού του. Έτσι, το επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση δείχνει πως θα προχωρήσει με το δίλλημα «Μητσοτάκης ή αστάθεια», έχοντας στη «φαρέτρα» της τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να τα χρησιμοποιήσει στοχευμένα, και αρκετά «παράθυρα εκλογών» — για παράδειγμα τις αρχές του 2023 ή και τους φθινοπωρινούς μήνες. Αυτά, ενώ επεξεργάζεται –όπως παραδέχτηκε ο Κ. Μητσοτάκης– και σενάρια συμμαχικών κυβερνήσεων.

ΚΑΛΠΟΝΟΘΕΙΑ

Αναλογική-μαϊμού ΣΥΡΙΖΑ, εκλογική ληστεία Ν∆

τις εκλογές της 19 Φλεβάρη 1956, η ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή –πρόγονος της ΝΔ– ήρθε δεύτερο κόμμα σε ψήφους με 47,38%, αλλά πρώτο σε βουλευτικές έδρες με 165! Αντίθετα, το πρώτο κόμμα σε ψήφους, ο συνασπισμός της «Δημοκρατικής Ένωσης», με 48,15% (με 26.000 ψήφους περισσότερους), ήρθε δεύτερο σε έδρες (!), πήρε 33 έδρες λιγότερες, δηλαδή μόνο 132! Το εκλογικό αυτό «θαύμα» –παγκόσμια πρωτοτυπία– που μετέτρεψε βιαίως τη μειοψηφία σε πλειοψηφία και τον χαμένο σε εκλογικό «νικητή», έγινε με το έκτρωμα του «τριφασικού» εκλογικού συστήματος, που ήταν ένας συνδυασμός πλειοψηφικού, ενισχυμέ-

νης και ολίγον απλής αναλογικής (εκεί που ήταν ισχυρή η Αριστερά). Τις εκλογικές αυτές αθλιότητες νοσταλγεί τώρα ο Κ. Μητσοτάκης, γιατί βλέπει ότι «δεν του βγαίνουν τα κουκιά». Βαπτίζει «βόμβα και καταστροφή» την ανύπαρκτη-μαϊμού αναλογική του κ. Τσίπρα (Νόμος 4406/16), που έχει εκλογικό «κόφτη» 3% για τα μικρά κόμματα και με τον οποίο θα γίνουν οι πρώτες βουλευτικές εκλογές. Λόγω της λαϊκής αγανάκτησης και νεολαιίστικης οργής, ο κ. Μητσοτάκης βλέπει ότι δεν του φτάνει τώρα ούτε ο δικός του εκλογικός νόμος (αριθ. 4654/29-1-20), με τον οποίο θα γίνουν οι δεύτερες εκλογές. Τον θεωρεί ανεπαρκή, γιατί δίνει «κλιμακω-

τό μπόνους» στο πρώτο κόμμα μόνο 30 έως 50 έδρες. Δηλαδή 30 έδρες στο πρώτο κόμμα αν αυτό πάρει 30%, 40 έδρες με 35% και 50 έδρες με 40%! Γι’ αυτό ετοιμάζεται τώρα, όπως διαδίδουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, να τροποποιήσει τον δικό του εκλογικό νόμο «επί το ληστρικότερον». Με πλήρη διακωμώδηση κάθε έννοιας δημοκρατίας και ισοτιμίας της λαϊκής ψήφου. Η πάλη ενάντια στις επερχόμενες νέες καλπονοθείες και τα ληστρικά εκλογικά συστήματα, για την καθιέρωση της καθαρής αναλογικής, αποτελεί άμεσο καθήκον και ζήτημα αρχής για το μαζικό λαϊκό κίνημα και για όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς. Δ.Δ.

Πολιτική

ε κακοτράχαλα μονοπάτια εισέρχεται η ΕΕ καθώς η Κομισιόν προβλέπει χαμηλότερη ανάπτυξη και πληθωρισμό ρεκόρ. Μάλιστα παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο η κατάσταση να χειροτερέψει πολύ ανάλογα με την εξέλιξη του πολέμου αλλά και της πανδημίας. Βάσει των προβλέψεων που ανακοινώθηκαν, η οικονομία της ΕΕ θα αναπτυχθεί κατά 2,7% το 2022 και θα φρενάρει στο 1,5% το 2023, ενώ ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός προβλέπεται να κορυφωθεί σε ιστορικά υψηλά επίπεδα το 2022, στο 7,6% στη ζώνη του ευρώ και στο 8,3% στην ΕΕ, προτού υποχωρήσει το 2023 σε 4% και 4,6% αντίστοιχα. Ειδικότερα για την Ελλάδα προβλέπει νέα εκτόξευση του πληθωρισμού στο 8,9% το 2022. Μέσα στο δυσοίωνο αυτό φόντο, η κατεύθυνση του Eurogroup για δημοσιονομική πειθαρχία επιβεβαιώθηκε τις προηγούμενες ημέρες για το 2023, ενώ τα μέτρα στήριξης ούτε καθολικό χαρακτήρα θα έχουν πλέον ούτε εξασφαλισμένα θα πρέπει να θεωρούνται, καθώς θα πρέπει να υπάρχει «δημοσιονομικός χώρος». Όπως όλα δείχνουν, στην ΕΕ οι κυρίαρχες οικονομίες του Βορρά διαμορφώνουν πλαίσιο στήριξης δύο ταχυτήτων, με τις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου να μπορούν να υιοθετούν τα όποια ανεπαρκή και αποσπασματικά «μέτρα στήριξης» μόνον εάν δημιουργούν νέο δημοσιονομικό χώρο. Η «σιδερένια φτέρνα» της ΕΕ διαμηνύει ότι τα κράτη-μέλη θα πρέπει να ξεχάσουν το μοντέλο των γενικευμένων δαπανών της πανδημίας, και ότι θα πρέπει να απέχουν από οριζόντια μέτρα και ελαφρύνσεις, ενώ ακόμη και οι όποιες στοχευμένες παροχές προς τα πιο πληβεια-

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Εφιάλτης στην ΕΕ

Δημήτρης Σταμούλης

Ψίχουλα μόνο για πληβείους, δημοσιονομική πειθαρχία για όλους ▸ Άλμα του ετήσιου πληθωρισμού στο 8,9% για την Ελλάδα κά κοινωνικά στρώματα δεν θα πρέπει να απειλούν τη λεγόμενη βιωσιμότητα του χρέους. Μπορεί να απέχουμε κάπου 12 χρόνια από την εποχή της επιβολής του μνημονιακού καθεστώτος στην Ελλάδα αλλά όλα δείχνουν ότι η επιμονή στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία εν μέσω δραματικής συρρίκνωσης του εργατικού εισοδήματος, αναβιώνει τα σενάρια στην ΕΕ περί νέου κινδύνου κρίσης χρέους, εάν δεν μπει τέλος στη δημοσιονομική χαλάρωση της πανδημίας. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως στον προϋπολογισμό που θα καταθέσει το φθινόπωρο, η κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί αυστηρά εντός των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων που προβλέπουν επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1% το 2023. Την ίδια στιγμή βέβαια που οι «οικονομικοί δολοφόνοι» της ΕΕ ετοιμάζουν το τέλος των όποιων μέτρων στήριξης των λαών, οι εξελίξεις στο ενεργειακό προοιωνίζονται δραματικές. Οι ροές του ρωσικού φυσικού αερίου «πάγωσαν» λόγω της ετήσιας συντήρησης του Nord Stream 1, ενώ κερδίζει πόντους το σενάριο που λέει ότι μπορεί η Ρωσία να μην ανοίξει ξανά τις στρόφιγγες στις 21 Ιουλίου. Αυτό πρακτικά θα σημάνει ότι η Ευρώπη θα στε-

Για να ληφθούν νέα μέτρα στήριξης, προαπαιτούμενο είναι να υπάρχει «δημοσιονομικός χώρος»

ρέψει από αέριο, οδεύοντας προς έναν παγωμένο χειμώνα και με το ευρωπαϊκό σχέδιο να έχει και πάλι ως βασικά θύματα τους λαούς και βασικές ζωτικές ανάγκες τους. Η Κομισιόν δεν θα διστάσει να επιβάλει μείωση της χρήσης αερίου σε βιομηχανίες, να δώσει νέες κρατικές ενισχύσεις στο κεφάλαιο και, από κει που το φυσικό αέριο είχε αναχθεί σε πανάκεια στην ΕΕ, πλέον να επιδοτείται η στροφή σε άλλα καύσιμα. Αλλά το χειρότερο σενάριο προβλέπει

ότι η εκρηκτική άνοδος των τιμών λόγω της περιορισμένης προσφοράς, θα οδηγήσει σε νέο, ευρύτερο κύμα ενεργειακής φτώχειας των λαών και σε παγωμένο χειμώνα και ακόμα πιο ακριβή ενέργεια. Η ισοτιμία δε του ευρώ με το δολάριο, αναμένεται να έχει επίσης σημαντικές συνέπειες στο λαϊκό εισόδημα και να τροφοδοτήσει νέο πληθωριστικό ράλι. Κι αυτό καθώς σχεδόν τα μισά από τα αγαθά που εισάγονται στην ευρωζώνη τιμολογούνται σε δολάρια.

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑ

Ημερίδα εργασίας και διαλόγου τη ∆ευτέρα στο Ανοιχτό Θεατράκι

την πορεία για τη διαμόρφωση προγραμματικών θέσεων της «Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα», συγκροτήθηκαν θεματικές ομάδες εργασίας. Η δουλειά των ομάδων αυτών παρουσιάζεται και τίθεται στη δημόσια συζήτηση σε σειρά θεματικών ημερίδων διαλόγου. Αυτή τη Δευτέρα 18 Ιουλίου, ώρες 7.30 μ.μ-10 μ.μ στο Ανοιχτό Θεατράκι της Πλατείας Κουμουνδούρου, (οδός Πειραιώς/Αθήνα) θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη θεωρητική Ημερίδα της Πρωτοβουλίας με θέμα: «Η επανάσταση στην εποχή μας,

Επαναστατική τακτική και στρατηγική. Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης». Εισηγήσεις: - Τα κοινωνικά αδιέξοδα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και η εργατική απάντηση. Είναι δυνατή η ανάδυση του κομμουνισμού στην παραγωγή χωρίς εργατική εξουσία; Εισηγητής: Άλκης Σιούλας, άνεργος, νέος αρχιτέκτονας - Το αστικό κράτος και τα όργανα εργατικής πολιτικής και εξουσίας. Άλωση από μέσα ή πολιορκία απ’ έξω;

Εισηγητής: Μπάμπης Συριόπουλος, μέλος της ΣΕ των Τετραδίων Μαρξισμού - Η σημασία και οι βασικές αρχές ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης. Ο επαναστατικός δρόμος για τις άμεσες εργατικές ανάγκες. Εισηγητής: Κώστας Δικαίος, μηχανολόγος μηχανικός σε βιομηχανία - Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα σήμερα. Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας απέναντι στη σημερινή επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του. Εισηγητής: Κώστας Τριχιάς, μέλος της Γραμματείας της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως Ακόμα περισσότερο LNG από ΗΠΑ Κάτι σαν… επιθεώρηση των Αμερικάνων στα πεπραγμένα της Ελλάδας στον ενεργειακό τομέα θύμισε η συνάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τον νέο πρέσβη των ΗΠΑ στη χώρα μας. Αφού ο Κ. Σκρέκας του παρουσίασε τι συμβαίνει με τον τερματικό σταθμό LNG στην Αλεξανδρούπολη και τον διασυνοριακό αγωγό με τη Βουλγαρία στην Κομοτηνή, ανέφερε ότι το ρωσικό αέριο στο μείγμα εισαγωγών έχει μειωθεί σημαντικά και ότι το LNG –που ενδιαφέρει σφόδρα στους Αμερικανούς– έχει αυξηθεί κατακόρυφα, με το 60% του συνόλου των εισαγωγών να προέρχεται από τις ΗΠΑ, με δυνητικά αυξητική τάση, όπως τόνισε χαρακτηριστικά. Πλέον, στην κυβέρνηση, ομολογούν απροκάλυπτα για ποιους «δουλεύουν»...

ΠΕΝΕΝ

Βασίλης Παπαγεωργίου

Πολεμικός τουρισμός Όλη η Ελλάδα έμαθε για τα αυγά, τα λουκάνικα και τα κοψίδια που κατανάλωσαν οι πάνω από 1.000 Αμερικανοί πεζοναύτες του γιγάντιου USS Αrlington, που κατέπλευσε πρόσφατα στην Αλεξανδρούπολη, όπως με περηφάνια λένε οι μαγαζάτορες στα ρεπορτάζ «έγκριτων» ΜΜΕ. Τα Aμερικανάκια αδειάσανε τα ράφια των εμπορικών καταστημάτων και τα ψυγεία των φαγάδικων και επομένως η τοπική κοινωνία νιώθει περήφανη που το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης έγινε γεωστρατηγικός κόμβος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για τον αιματηρό πόλεμο στην Ουκρανία. Μέχρι στιγμής ξέραμε τον συνήθη τουρισμό, τον θρησκευτικό, τον ιατρικό, τον μαθητικό, αλλά τώρα, χάρη στις διευκολύνσεις της ελληνικής κυβέρνησης, ο «πολεμικός τουρισμός» έρχεται να τονώσει την οικονομία και να γράψει άλλη μια σελίδα ντροπής στο βιβλίο της ξεφτίλας και της ξενοδουλείας.

Καλή αντάμωση (με τις συμβάσεις) στα… γουναράδικα Σε πολυεργαλείο προς όφελος της εργοδοσίας αναδεικνύεται το μέτρο της αναστολής συμβάσεων εργασίας σε κλάδους που πλήττονται από διάφορους «έκτακτους» λόγους. Το γνωρίσαμε με ευρεία εφαρμογή στα πρώτα κύματα του κορονοϊού, όπου εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι τέθηκαν εκτός εργασίας, επιβιώνοντας με το γλίσχρο επίδομα των 534 ευρώ (μεικτά). Το μέτρο τίθεται ξανά σε ισχύ, με αφορμή τον πόλε-

μο στην Ουκρανία, ειδικά για τον κλάδο της γουνοποιίας. Για τρεις μήνες, οι εργαζόμενοι του κλάδου θα αναγκαστούν να ζήσουν με το ίδιο επίδομα, παρά το γεγονός ότι ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί πλέον στα 713 ευρώ, δηλαδή θα λάβουν περίπου 180 ευρώ πιο κάτω και από τον ανειδίκευτο εργάτη.

Προβοκάτσια κατά Πέτρου Κωνσταντίνου Ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση έστησαν αστυνομία και ΔΕΔΔΗΕ για να κόψουν το ρεύμα στα γραφεία του ΣΕΚ και της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη! Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις με μηχανές είχαν προχωρήσει σε αποκλεισμό των δρόμων της γειτονιάς, για να

προχωρήσουν στη διακοπή της ηλεκτροδότησης. Απέναντι στις εύλογες διαμαρτυρίες των μελών του ΣΕΚ, οι αστυνομικοί απάντησαν με ακραίο αυταρχισμό. Προχώρησαν σε δύο προσαγωγές και έφτασαν στο σημείο προβοκατόρικα να κατηγορήσουν και να συκοφαντήσουν τον δημοτικό σύμβουλο Αθήνας Πέτρο Κωνσταντίνου ότι δήθεν… έκλεψε κινητό τηλέφωνο από το συνεργείο του ΔΕΔΔΗΕ! Όπως σημειώνουν οι συνάδελφοι της Εργατικής Αλληλεγγύης, αυτές οι άθλιες μεθοδεύσεις είναι πρόκληση για κάθε εργαζόμενο και νεολαίο.

«Μαύροι» ορίζοντες για τον ΠΟΦΠΑ «Μαύρο» ρίχνει στον Πολιτιστικό

Όμιλο Φοιτητών Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΟΦΠΑ) ο νέος νόμος του υπουργείου Παιδείας για τα ΑΕΙ, καθώς καταργεί την αυτοτελή νομική προσωπικότητα της Πανεπιστημιακής Λέσχης του ΕΚΠΑ. Έως σήμερα, ο ΠΟΦΠΑ λειτουργούσε με τέσσερις τομείς: Τον Θεατρικό, τον Κινηματογραφικό τον Χορευτικό και τον Φωτογραφικό. Η λειτουργία και η οργάνωσή του στηριζόταν στην αφιλοκερδή και εθελοντική προσφορά των μελών του, τις προσπάθειες, τον προσωπικό χρόνο και το μεράκι των φοιτητών. Με την ψήφιση του νόμου -πλαίσιο, με τον οποίο θίγονται οι υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας, επηρεάζεται άμεσα και το μέλλον του ΠΟΦΠΑ, αφού το σύνολο των δράσεών του στεγάζεται εντός των χώρων της Λέσχης και στηρίζεται από αυτήν.

Χαρίζουν στους εφοπλιστές τις ασφαλιστικές εισφορές!

Μέσω ειδικής ρύθμισης, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας εξαιρεί τους εφοπλιστές από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών! Η νέα εξαίρεση αποτελεί συνέχεια ενός σκανδαλώδους φορολογικού καθεστώτος που έχουν εξασφαλίσει οι εφοπλιστές και με το οποίο έχουν σχεδόν μηδενική φορολογική επιβάρυνση στα δημόσια έσοδα! Για το 2021 δεν προβλέπεται να καταβάλλουν εισφορές υπέρ των ταμείων, καθώς στο άρθρο 52 του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης και τις τελωνειακές ρυθμίσεις αναφέρεται πως: εξαιρετικά για την χρονιά αυτή αναστέλ-

ζητώ τον λόγο λεται η εφαρμογή των ασφαλιστικών εισφορών των εφοπλιστών! Οι ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν και περιλαμβάνονται στο άρθρο 52 του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών αφορούν τις εισφορές των πλοίων που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία του ν. 27/1975, καθώς και την εισφορά του ν. 29/1975. Η νέα ρύθμιση επιβεβαιώνει την

ταξική κυβερνητική πολιτική η οποία φορτώνει καθημερινά άδικους και δυσβάστακτους φόρους στον λαό, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και στους ναυτεργάτες ενώ τους εφοπλιστές τους εξασφαλίζει φοροασυλία με 57 φοροαπαλλαγές μεταξύ των οποίων είναι και τα αφορολόγητα καύσιμα. Στη φορολογική ασυλία έρχεται να προστεθεί και η απαλλαγή από τη δαπάνη των ασφαλιστικών εισφορών για το 2021 και με τον τρόπο αυτό βυθίζει ακόμη περισσότερο στην κρίση τα ασφαλιστικά ταμεία. Τελικά, θύματα αυτής της πολιτικής ήταν και είναι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, αφού οι μισθοί των πρώτων έχουν πάει στα τάρταρα, ενώ οι συντάξεις,

με τις επαναλαμβανόμενες περικοπές, έχουν καταντήσει φτωχοεπιδόματα. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της βρώμικης-άθλιας ταξικής πολιτικής είναι το γεγονός ότι οι ναυτεργάτες καταβάλουν ετήσια φορολογία 55 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η αντίστοιχη υποχρεωτική των εφοπλιστών είναι 13,5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική αναδεικνύει όσο ποτέ την ανάγκη το μαχόμενο συνδικαλιστικό κίνημα να μπει μπροστά και να παλέψει μέχρι το τέλος για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, που δίνει διαρκώς προνόμια στο κεφάλαιο και στέλνει μονίμως τον λογαριασμό της κρίσης στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα!

Πολιτική

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην πρόσφατη απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της, αποφάσισε να παρέμβει στις επερχόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, «στη βάση του εργατικού, αντικαπιταλιστικού της προγράμματος», για την ενίσχυση του «μετώπου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς», απευθύνοντας παράλληλα πρόταση πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας στις δυνάμεις της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Στο πλαίσιο αυτό, διατυπώνεται ο πολιτικός στόχος της περιόδου, καθώς και οι κεντρικοί κόμβοι του αντικαπιταλιστικού προγράμματος και οι προϋποθέσεις της επιβολής του. Στην κατεύθυνση της υλοποίησης της απόφασης αυτής, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προγραμμάτισε συναντήσεις με οργανώσεις και δυνάμεις της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, με τις οποίες είχε κοινή δράση σε διάφορα πεδία το προηγούμενο διάστημα, καθώς κρίνεται ότι υπάρχει ανοιχτό πεδίο διαλόγου για κοινή παρέμβαση στις επερχόμενες κρίσιμες πολιτικές μάχες. Έτσι, συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν με αντιπροσωπείες των οργανώσεων που με δημόσιο κάλεσμα απηύθυναν την πρότασή τους και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ, ΑΡΑΝ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ), ενώ πραγματοποιήθηκε σύσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τις οργανώσεις ΔΕΑ, ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΗΜΑ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΕΕΚ. Στη σύσκεψη είχε επίσης καλεστεί η ΟΚΔΕ. Από το σύνολο των διεργασιών, των δημοσιευμένων κειμένων, των συζητήσεων αυτών των ημερών, αλλά και από την πείρα όλης της τελευταίας περιόδου, που ο πόλεμος έγινε κεντρικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης, βγαίνουν ορισμένα συμπεράσματα. Μέσα στην περίοδο αυτή εκτιμάμε ότι διαμορφώθηκε ένα μπλοκ δυνάμεων που, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, έχουν κοινή πολιτική βάση, συγκλίνουν σε κεντρικά ζητήματα της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και στη χώρα μας (ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός), η στάση απέναντι στην ΕΕ, οι αντικαπιταλιστικές διεκδικήσεις στην οικονομία, η άρνηση του κυβερνητισμού. Μιλάμε, κυρίως, για τις δυνάμεις που συμμετέχουν στην «αντιπολεμική πρωτοβουλία», Κόκκινο Νήμα (που ήδη έχει εκφραστεί θετικά στην προοπτική μιας πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας), ΔΕΑ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, αλλά και ΟΚΔΕ. Μιλάμε, επίσης, για εκατοντάδες αγωνιστές που έδωσαν το προηγούμενο διάστημα μάχες σε όλα αυτά τα μέτωπα, επιμένουν, δεν βολεύονται στην υπάρχουσα κατάσταση, αναζητούν μια ισχυρή, μαζική αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά. Αποτελεί πρόκληση και ευθύνη για κάθε δύναμη –και για τις δυνάμεις αυτές– που πιστεύει και παλεύει στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος, να βρεθεί κοινός πολιτικός βηματισμός.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Αντώνης Δραγανίγος, Θέμης Λιανός | Μέλη του ΝΑΡ και της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η αντικαπιταλιστική αριστερά (και πάλι) σε σταυροδρόμι ▸ Μεγαλύτερου βάθους και απ’ το 2008 η τομή που πρέπει να γίνει

Η δύναμη ενός τέτοιου υπό διαμόρφωση «πόλου» θα δρούσε πολλαπλασιαστικά στους αγώνες που έρχονται και μέσα στην αριστερά Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν ρεύματα και οργανώσεις οι θέσεις των οποίων είναι μακριά και ασύμβατες με ένα πρόγραμμα που στοχεύει στον αντίπαλο, που αντιπαρατίθεται μαζί του στα κεντρικά σημεία της στρατηγικής του. Πρόκειται κυρίως για τις δυνάμεις που συγκροτούνται γύρω από τη ΛΑΕ. Με λαθεμένες θέσεις για τον χαρακτήρα του πολέμου στην Ουκρανία, με υποχώρηση απέναντι στην επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης στο εσωτερικό και στα «πατριωτικά» της κελεύσματα (που φτάνουν μέχρι και σε συνυπογραφή από στελέχη της κειμένων με ακροδεξιούς, στο όνομα της «εθνικής εξωτερικής πολιτικής»), με πρότυπο την «αριστερά» τύπου Μελανσόν, κινούνται στον αντίποδα ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος και στην ανάγκη συγκρότησης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Η πολιτική πρόταση των τριών οργανώσεων, (ΑΡΑΝ, Κ ΣΧΕΔΙΟ, ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ), όπως δημοσιεύτηκε και παρουσιάστηκε στη σχετική σύσκεψη, εμφορείται από την πρόθεση να «παντρέψει» αυτές τις δύο ριζικά διαφορε-

Μεγάλη πρόκληση η συγκρότηση ενός μαζικού αντικαπιταλιστικού με ισχυρή προγραμματική βάση

τικές λογικές, να τις «γεφυρώσει». Για τον λόγο αυτό, δεν παίρνει θέση ή υποβαθμίζει αποφασιστικά τα πιο κρίσιμα πολιτικά ζητήματα της περιόδου. Περιορίζεται σε ένα σύνολο στόχων του άμεσου οικονομικού αγώνα (μάλιστα αρκετά μετριοπαθών στις διατυπώσεις τους), ενώ αποσιωπούνται ολοκληρωτικά ζητήματα των αντιθέσεων στην περιοχή και της επιθετικότητας του ελληνικού καπιταλισμού, ο διαχωρισμός από τη λογική των αριστερών κυβερνήσεων και της διαχείρισης στα πλαίσια του συστήματος, ενώ το θέμα της πάλης κατά της ΕΕ και της εξόδου από αυτήν υποβαθμίζεται αποφασιστικά και αναφέρεται σαν κάποια αφηρημένη «πολιτική προϋπόθεση» όχι άμεσου χαρακτήρα, καθώς «δεν αγγίζει μαζικά ακροατήρια». Συνολικά, βρισκόμαστε σε μια καμπή της ιστορίας αντίστοιχου ή και ακόμα μεγαλύτερου βάθους από την τομή του 2008. Στις δύσκολες μέρες που έρχονται, στον αγώνα ενάντια στους πολέμους του κεφαλαίου και τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων, την κρίση του καπιταλισμού, δύο γραμμές συγκρούονται στην αριστερά! Είτε γραμμή πλήρους ανεξαρτησίας από την αστική πολιτική, πρόγραμμα ρήξης με τις βασικές επιλογές του συστήματος, αγώνας να «πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση του», ανεξαρτησία από τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, προοπτική ανατροπής. Είτε γραμμή συμβιβασμού με τις κεντρικές επιδιώξεις του συστήματος, συμπόρευση με κάποιον από τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, ένταξη στον «εθνικό κορμό» στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, (κάποτε στο όνομα του «αντιιμπεριαλισμού»), άρνηση πολιτικών στόχων που θίγουν στρατηγικά το κεφάλαιο (να μειωθούν τα κέρδη, ρήξη/έξοδος από ΕΕ). Το παλιό «αντινεοφιλελεύθερο» ρεύμα αποκτά «εθνικά» χαρακτηρισιτκά, περιορίζεται στα ελάχιστα, στα «άμεσα», θεωρεί «ιδεολογικούς» και αφήνει έξω σαν «μακροπρόθεσμούς» τους πολιτικούς στόχους της ανατροπής. Κάθε πολιτική σε αυτή την κατεύθυνση ή σε συμβιβασμό μαζί της είναι καταδικασμένη να ηττηθεί . Θα ενσωματωθεί πολύ γρήγορα στις κυρίαρχες δυνάμεις (ΜΕΡΑ 25 ή και ΣΥΡΙΖΑ) ή, στον βαθμό που επιχειρεί έναν «συμβιβασμό» ανάμεσα σε αντίθετες πολιτικές, χτίζει στην άμμο, στα σαθρά θεμέλια της «ενότητας» χωρίς αρχές, στο μαγειρείο των διατυπώσεων του μέσου όρου. Η εποχή απαιτεί τολμηρή κατεύθυνση στον αντικαπιταλιστικό αγώνα και στην επαναστατική στρατηγική. Απαιτεί επιλογές. Η συγκρότηση ενός μαζικού αντικαπιταλιστικού μετώπου, με ισχυρή προγραμματική βάση, συντροφικές σχέσεις, κοινή πρακτική στις μάχες και δημοκρατική λειτουργία είναι η μεγάλη πρόκληση και η μεγάλη δυνατότητα της στιγμής.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Μια χούφτα πολυεθνικές ελέγχουν τη διατροφή Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας, ως νέα συνολική ποιότητα εκμετάλλευσης-καταπίεσης-αποξένωσης-αλλοτρίωσης, επέφερε σε παγκόσμια κλίμακα ραγδαίες και βαθιές κοινωνικοταξικές αλλαγές. Αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που φέρνουν στο προσκήνιο με διαφορετικό και εκρηκτικό τρόπο, το σύγχρονο διατροφικό-αγροτικό ζήτημα. Το πρώτο στοιχείο είναι πως η παραγωγή και διακίνηση των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων, έχουν περάσει ουσιαστικά στα χέρια τριών κολοσσών, οι οποίοι δημιουργήθηκαν μετά από συγχωνεύσεις πολυεθνικών γιγάντων παραγωγής αγροχημικών και σπόρων (γερμανική Bayer, αμερικάνικη Monsanto, Dow Chemicals - DuPont, κινέζικη Chem China, ελβετική Syngenta). Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, το γενετικό υλικό (σπόροι) έχει γίνει, σε τέτοια μαζική έκταση, ατομική ιδιοκτησία των πολυεθνικών, οι οποίες κατοχυρώνουν τις πατέντες των σπόρων και ελέγχουν σε παγκόσμιο επίπεδο το διατροφικό σύστημα. Επιπλέον, μόλις δέκα πολυεθνικές εταιρείες (τύπου Nestle) ελέγχουν σχεδόν όλα τα μεγάλα διατροφικά εμπορικά σήματα του πλανήτη καθώς και τα χρηματιστήρια τροφίμων και επομένως την υγιεινή, την ποιότητα, τις τιμές και την καλπάζουσα ακρίβεια των τροφίμων. Πρόκειται για τεράστια συγκέντρωση δύναμης που επιβάλλει τους νόμους και τους κανόνες της, πάνω απ’ όλα τη λογική του κέρδους στην αγροτική παραγωγή και τη διατροφή. Η κυριαρχία των πολυεθνικών κολοσσών (με προϋπολογισμούς μεγαλύτερους από πολλά κράτη) συνδυάστηκε με την τεράστια καταστροφή και τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων συστημάτων παραγωγής σπόρων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΟΚ-ΕΕ (από το 1961) και η αντιαγροτική πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων, επιτάχυναν αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας (μετά την ένταξη στην ΕΟΚ το 1981).

Οι τιμές των τροφίμων στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού εκτοξεύτηκαν κατά 40%. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ενισχύει παραπέρα τις τάσεις για μια διατροφική κρίση. Ποιες είναι οι αιτίες γι’ αυτή την κατάσταση; Γιατί τα προηγούμενα δύο χρόνια ο κλάδος των τροφίμων «γέννησε» 62 νέους εκατομμυριούχους; Πώς γίνεται τέσσερις εταιρείες να ελέγχουν το 70% της παγκόσμιας αγοράς;

Συγκεντροποίηση γης και κερδών

Το σύγχρονο διατροφικόαγροτικό ζήτημα Ανάλυση Δημήτρης Δεσύλλας

ο δεύτερο στοιχείο είναι η πλήρης υπαγωγή-υποταγή της επιστήμης, της πανεπιστημιακής έρευνας και των ερευνητών και ειδικά της βιοτεχνολογίας στις ανάγκες των πολυεθνικών και του κέρδους, γεγονός που έχει πολύπλευρες και βαριές συνέπειες όπως είναι: α) η γενίκευση του συστήματος της μονοκαλλιέργειας σε βάρος της βιοποικιλότητας, β) η εξαφάνιση παραδοσιακών ποικιλιών φυτών και φυλών ζώων, ανθεκτικών στις ασθένειες, γ) η μεγαλύτερη εξάρτηση των παραγωγών από τις πολυεθνικές και το αγροτοδιατροφικό βιομηχανικό σύμπλεγμα, δ) το δυνάμωμα της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της γης και του κεφαλαίου

σε παγκόσμια κλίμακα και ε) η διαρκής εκτόπιση της μικρής αγροτικής παραγωγής από τη μεγάλη και το μαζικό ξεκλήρισμα της αγροτικής φτωχολογιάς (εργατοαγρότες, αγροτοεργάτες, φτωχοί αγρότες), διογκώνοντας τις στρατιές της ανεργίας. Επιπλέον είναι πολύ σοβαρά τα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργεί το ξεκλήρισμα στην αγροτική φτωχολογιά. Όπως καταγγέλθηκε πέρυσι στο Ευρωκοινοβούλιο «στη Γαλλία έχουμε κατά μέσο όρο μία αυτοκτονία αγρότη ανά δύο ημέρες!». Παράλληλα στην Ινδία αυτοκτονούν τριάντα αγρότες την ημέρα. Συνολικά έχουν καταγραφεί 300.000 αυτοκτονίες Ινδών αγροτών από το 1995 έως σήμερα! Η καπιταλιστική-τεχνοκρατική «υπόσχεση» ότι τάχα η βιοτεχνολογία θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, μετατράπηκε στην πράξη στο αντίθετό της: σε παγκόσμια επισιτιστική κρίση, σε μαζική ακραία φτώχεια και πείνα, σε λιμούς, σε εκτεταμένο υποσιτισμό και σε κακή ποιότητα διατροφής. Τρίτο, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις παγκοσμίως η συγκέντρωση της γεωργικής γης,

της παραγωγής και του εισοδήματος, λόγω της εντατικής και βιομηχανοποιημένης, πλήρως καπιταλιστικοποιημένης γεωργίας και κτηνοτροφίας. Σύμφωνα με έγκυρες διεθνείς μελέτες, σήμερα το 1% των αγροτικών επιχειρήσεων ελέγχει παγκοσμίως το 70% των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Ενώ αντίθετα το φτωχότερο μισό, δηλαδή το 50% του παγκόσμιου αγροτικού πληθυσμού, ελέγχει μόλις το 3% της γης! Στην ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στη δεκαετία 2005-2015 η εφαρμογή της ΚΑΠ ξεκλήρισε 4 εκατομμύρια φτωχούς αγρότες. Τα αγροτικά νοικοκυριά μειώθηκαν από 15 σε 11 εκατομμύρια, ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε από 144 στρέμματα το 2010 σε 161 στρέμματα το 2015. Στην ίδια δεκαετία, στην Ελλάδα τα αγροτικά νοικοκυριά μειώθηκαν πάνω από 15%, ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε κατά 42%, από τα 48 στα 68 στρέμματα, δείγμα της επιταχυνόμενης καπιταλιστικοποίησης. Σήμερα το 80% των αγροτών της ΕΕ κατέχει μόνο το 10% της γεωργικής γης, ενώ το 20% των μεγαλοαγροτών-καπιταλιστών κατέχει το 90% της γης και εισπράττει το 90% των λεγό-

Εικονοκλάστες μενων «αγροτικών επιδοτήσεων» της ΕΕ. Επιδοτήσεις τις οποίες πληρώνουν στα ταμεία της ΕΕ οι εργαζόμενοι μέσω του ΦΠΑ (στην πράξη οι εργαζόμενοι της πόλης πληρώνουν τους μεγαλοαγρότες)! Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη για λογαριασμό της Επιτροπής Γεωργίας του Ευρωκοινοβουλίου, σχετικά με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Γεωργίας, έως το 2040 προβλέπεται μείωση των αγροτικών νοικοκυριών κατά 62% (από 10 εκατομμύρια περίπου σήμερα, σε 3,9 εκατομμύρια), συγκέντρωση της γης σε μονάδες άνω των 500 στρεμμάτων (!), ισχυροποίηση των μεγαλύτερων αγροτικών νοικοκυριών και εγκατάλειψη των μικρότερων, με παραπέρα διόγκωση της ανεργίας. Παράλληλα η επισιτιστική κρίση οδηγεί σε αναβολή ή υποβάθμιση της λεγόμενης «Πράσινης Συμφωνίας» και της ειδικής στρατηγικής της ΕΕ «από το αγρόκτημα στο πιάτο» (Farm to Fork). Τέταρτο, σήμερα η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων είναι υπερδιπλάσια των διατροφικών αναγκών (7.000 θερμίδες κατά κεφαλή την ημέρα αντί για 3.000). Την ίδια ώρα, σύμφωνα με αποκαλυπτική έρευνα της Oxfam (Ιούλιος 2021), κάθε λεπτό πέθαιναν από την πείνα 11 άνθρωποι (σε σύγκριση με 7 θανάτους από τον κορονοϊό)! Οι τιμές των τροφίμων στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού εκτοξεύτηκαν κατά 40% και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων (FAO) υπολόγισε αυτή την αύξηση σε 28,10% μόνο για το 2021. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Oxfam (με αφορμή το φετινό παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός στης Ελβετίας), στη διάρκεια της πανδημίας δημιουργήθηκαν επιπλέον 573 δισεκατομμυριούχοι (62 καινούργιοι προστέθηκαν στον κλάδο των τροφίμων, όπου τέσσερις εταιρείες ελέγχουν το 70% της παγκόσμιας αγοράς), ενώ οι άνθρωποι που ζουν σε καθεστώς ακραίας φτώχειας στο τέλος του 2022 θα φτάσουν τα 860 εκατομμύρια! Την ώρα που καλπάζει ο υποσιτισμός στον πλανήτη, οι δέκα πλουσιότεροι καπιταλιστές της γης συγκεντρώνουν πλούτο, περισσότερο από το 40% της ανθρωπότητας, δηλαδή όσο 3,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι! Όσον αφορά την ποιότητα της διατροφής στον δήθεν «αναπτυγμένο κόσμο», όσοι έχουμε

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

τη δυνατότητα και το προνόμιο να τρώμε, καταναλώνουμε πανάκριβες τροφές-σκουπίδια, άγευστες και άνοστες, νοθευμένες, καρκινογόνες, μεταλλαγμένες ή «μαϊμού βιολογικές», γιατί οι αληθινά βιολογικές είναι πανάκριβες, απλησίαστες για τον εργαζόμενο καταναλωτή. Έτσι προωθείται η λεγόμενη «διατροφή δύο ταχυτήτων» με πανάκριβα βιολογικά προϊόντα για τους έχοντες και μεταλλαγμένα-νοθευμένα για τους εργαζόμενους. Όλα αυτά συγκροτούν μια παγκόσμια έκρηξη της αντίθεσης υπερπαραγωγής τροφίμων-πείνας και κακής διατροφής, που

Η ΕΕ, με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, λειτούργησε ως καταστροφικός επιταχυντής όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και των ταξικών ανισοτήτων

Σύγχρονη εργατοαγροτική συμμαχία

Η διεκδίκηση-προώθηση-υλοποίηση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, προϋποθέτει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της εργατικής τάξης και των συνδικάτων της. Απαιτεί το αγωνιστικό μέτωπο φτωχής αγροτιάς-εργατών γης-εργαζομένων-νεολαίας για την ανατροπή της αντιαγροτικής ΚΑΠ της ΕΕ, την άμεση κατάργηση του καταστροφικού «Μητρώου Αγροτών», την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και την ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις, από εργατική διεθνιστική σκοπιά και κομμουνιστική προοπτική. Μέτωπο Ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕκεφαλαίου και κάθε κυβερνητικού διαχειριστή της, με ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό, αγροτικό, λαϊκό κίνημα και με σύγχρονη αντικαπιταλιστική, επαναστατική, κομμουνιστική Αριστερά. Για τη ριζική λύση του διατροφικού-αγροτικού ζητήματος της εποχής μας, από τη σύγχρονη εργατική τάξη, σε εργατοαγροτική κοινωνική συμμαχία –υπό την ηγεμονία της– με τη φτωχολογιά του χωριού και της πόλης, με σύγχρονο επαναστατικό κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Για αγροτική παραγωγή και ποιοτικά τρόφιμα για τις σύγχρονες εργατικές και λαϊκές ανάγκες και όχι για τις ανάγκες της χωματερής, της αγοράς και του κέρδους, σε πλήρη αρμονία ανθρώπου-φύσης. Με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των παραγωγών του, με επαναστατική ανατροπή για τη σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία της πλήρους απελευθέρωσης του κοινωνικού ανθρώπου.

έχει γίνει υπερώριμη για ριζική λύση. Λύση που μπορεί να προκύψει μόνο με επαναστατικό τρόπο. Ιδιαίτερα πρέπει να επισημανθεί ο υπερ-αντιδραστικός ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΕ με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), στα 41 χρόνια της παραμονής της χώρας μας σε αυτήν (από το 1981), λειτούργησε ως καταστροφικός επιταχυντής όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και των ταξικών ανισοτήτων που προαναφέρθηκαν. Με ολέθριες συνέπειες για την αγροτική φτωχολογιά και όλους τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα είχαμε: ● Τεράστια μείωση παραγωγής σε βασικά, δυναμικά και προνομιακά αγροτικά προϊόντα (καπνός, βαμβάκι, ζάχαρη, κορινθιακή σταφίδα, σουλτανίνα, βιομηχανική ντομάτα, καλαμπόκι, σιτηρά, κτηνοτροφία κ.α.). Τώρα στο στόχαστρο της νέας επίθεσης της ΕΕ μπήκε το βαμβάκι για λόγους «περιβαλλοντικούς» (ότι θέλει πολύ νερό, πολλά φάρμακα και λιπάσματα). ● Μετατροπή της χώρας από εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων (πριν από το 1981) σε εισαγωγέα, με το αγροτικό εμπορικό έλλειμα να ξεπερνά το σύνολο των λεγόμενων «αγροτικών επιδοτήσεων» της ΕΕ, που όπως είναι γνωστό κατά 90% πηγαίνουν στις τσέπες των μεγαλοαγροτών, βιομηχάνων, ακόμα και του Μητσοτάκη! ● Πλήρης κατάργηση του «αγροτικού κράτους πρόνοιας» με σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στον αγροτικό τομέα. Με ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και όλων των θυγατρικών της βιομηχανιών, με ξεπούλημα της τεράστιας περιουσίας των Συνεταιρισμών, με δημιουργία νέων Συνεταιρισμών μεγαλοαγροτών με συμμετοχή σ’ αυτούς ιδιωτών (τύπου ΣΔΙΤ), με συνολικό χτύπημα της συνεταιριστικής ιδέας, μέσω των «Ομάδων Παραγωγών» και των «Διεπαγγελματικών Οργανώσεων κατά προϊόν» (με συμμετοχή αγροτών-εμπόρων-βιομηχάνων-εξαγωγέων, δηλαδή ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά!). ● Μαζικό ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς, με το ποσοστό των αγροτών στο σύνολο του Οικονομικά Ενεργού Πληθυσμού της χώρας, να έχει μειωθεί από 25% (το 1981) στο 8% σήμερα, ενώ το συνολικό αγροτικό εισόδημα αποτελεί το 4-5% του ΑΕΠ.

9 Το Μητρώο ξεκληρίσματος φτωχών αγροτών, εργατο-αγροτών Το κυριότερο εργαλείο της ΚΑΠ της ΕΕ για την επιτάχυνση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στον αγροτικό τομέα είναι το «Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων», σε εφαρμογή του Βασικού Κανονισμού ΕΟΚ (ΕΕ) αριθμ. 2328/157-1991 και των σχετικών νόμων 2332/1995 και 3874/2010 του ΠΑΣΟΚ. Το «Μητρώο» επιβάλλει νομοθετικά-διοικητικά το μοντέλο του καπιταλιστή «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη». Σύμφωνα με αυτό, αγρότης θεωρείται μόνον όποιος πληρεί σωρευτικά όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) είναι κάτοχος αγροτικής εκμετάλλευσης, β) απασχολείται σε αυτήν τουλάχιστον το 30% του συνολικού χρόνου εργασίας του, γ) έχει από αυτήν τουλάχιστον το 50% του συνολικού ετήσιου εισοδήματός του, δ) είναι ασφαλισμένος ο ίδιος αλλά και η εκμετάλλευσή του σε ασφαλιστικό φορέα και ε) τηρεί λογιστικά βιβλία. Στόχος της ΕΕ, της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων είναι με την εφαρμογή του «Μητρώου», να ξεκληριστεί νομοθετικά-διοικητικά όλη η αγροτική φτωχολογιά (εργατοαγρότες, αγροτοεργάτες, φτωχοί αγρότες) ώστε από τους 600.000 αγρότες σήμερα να μείνουν μόνο 275.000 μεγαλοαγρότες-καπιταλιστές. Αυτό έχουν ψηφίσει στις 22/5/2016 στη Βουλή, με το άρθρο 65 του Πολυνομοσχεδίου του 3ου Μνημονίου, πέντε κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) και συνολικά 222 βουλευτές! Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αντιπάλεψε και δεν καταδικάζει το «Μητρώο», αλλά αντίθετα το προωθεί «δια της πλαγίας οδού», μιλώντας στα ψηφίσματά του για «πραγματικούς αγρότες». Θέση που απηχεί την ηγεμονία των μεγαλοαγροτών στο εσωτερικό του. Η πάλη για την άμεση κατάργηση του «Μητρώου» αποτελεί «Λυδία λίθο» για κάθε αριστερή πολιτική δύναμη. Είναι έμπρακτη συμβολή στην οικοδόμηση σύγχρονης κοινωνικής συμμαχίας των εκμεταλλευομένων χωριού και πόλης, με την ηγεμονία της σύγχρονης εργατικής τάξης.

Εικονοκλάστες

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΛΗΣ

Φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα για τους εργαζόμενους Υπεράσπιση της αγροτικής φτωχολογιάς και των εργατών γης

σημερινή πολύπλευρη δομική κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, περιβαλλοντική, επισιτιστική), οι γενικότερες βαριές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία και η παγκόσμια έκρηξη της αντίθεσης υπερπαραγωγής τροφίμων-πείνας και κακής διατροφής, σφραγίζουν, με νέο τρόπο, το διατροφικό-αγροτικό ζήτημα της εποχής μας. Αναδεικνύουν την τεράστια σημασία της διατροφής για την επιβίωση και την υγεία του ανθρώπου, για την ποιότητα και το προσδόκιμο της ζωής του, συνολικά για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Επιβάλλουν τη συνολική-αποτελεσματική διεκδίκηση των παρακάτω στόχων από το σύνολο των μαζικών λαϊκών οργανώσεων, κυρίως από τα εργατικά συνδικάτα: 1. Υψηλής ποιότητας διατροφή για τους εργαζόμενους και τον λαό. Προστασία του καταναλωτή από τα επικίνδυνα και ανθυγιεινά: γενετικά μεταλλαγμένα, νοθευμένα και «μαϊμού οικολογικά» τρόφιμα και προϊόντα. Κατάργηση του ΦΠΑ και διατίμηση στα τρόφιμα και στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Κατάργηση των χρηματιστηρίων τροφίμων και αγροτικών προϊόντων. 2. Πλήρης ισοτιμία οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μετανάστες και ντόπιους, μόνιμους και εποχικούς (Συλλογική Σύμβαση με ουσιαστικές αμοιβές, πλήρη ασφάλιση, περίθαλψη, σύνταξη, κοινωνικές παροχές). Μαζικές και μόνιμες άδειες παραμονής, εργασίας και οικογενειακής επανένωσης στους μετανάστες-εργάτες γης. Μέτωπο

στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό και τον φασισμό. Συλλογικές Συμβάσεις και ουσιαστική αύξηση στους μισθούς στους εργαζόμενους στον αγροτοδιατροφικό τομέα. 3. Προστασία του εισοδήματος της αγροτικής φτωχολογιάς με κατώτερες εγγυημένες τιμές σε όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Χτύπημα της διπλής ληστείας των μεγαλεμπόρων-βιομηχάνων σε βάρος του παραγωγού και του καταναλωτή. 4. Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής των αγροτικών προϊόντων με αφορολόγητο πετρέλαιο, φτηνό ρεύμα και νερό. Κατάργηση του ΦΠΑ και διατίμηση σε όλα τα αγροτικά μέσα, εφόδια, ζωοτροφές, φάρμακα. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στη λαϊκή και αγροτική κατοικία, απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων σε αυτές. Βασικά έργα υποδομής. Δωρεάν επιστη-

μονική επιμόρφωση από γεωτεχνικούς. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του αρδευτικού νερού και των δικτύων μέσω ΣΔΙΤ. 5. Κατάργηση του «Μητρώου Αγροτών», που επιβάλλουν η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις, γιατί ξεκληρίζει νομοθετικά-διοικητικά όλη την αγροτική φτωχολογιά (εργατοαγρότες-αγροτοεργάτες-φτωχούς αγρότες) σε όφελος των μεγαλοαγροτών και του κεφαλαίου. Κατάργηση των «αγροτικών» επιδοτήσεων σε βιομήχανους και μεγαλοαγρότες. Χορήγησή τους αποκλειστικά σε φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους για εθελοντική συνεταιριστική παραγωγή. 6. Ολόπλευρη κρατική ενίσχυση (με άτοκα δάνεια κ.α.) για τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών Συνεταιρισμών της φτωχής αγροτιάς. Δημόσια Αγροτική Τράπεζα και Δημόσιος Φορέας παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων για κάλυψη

των διατροφικών αναγκών της χώρας, με κεντρικό σχεδιασμό και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. 7. Δημόσιος τομέας παραγωγής σπόρων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Επαναλειτουργία των μονάδων παραγωγής λιπασμάτων και των σποροπαραγωγικών κέντρων με συνεταιριστική διαχείριση (εργατών-αγροτών) για φτηνά αγροτικά εφόδια. 8. Άμεση απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση, όλης της μεγάλης αγροτικής και δασικής ιδιοκτησίας (ιδιωτικής, εκκλησιαστικής, μοναστηριακής). Παραχώρησή της για συνεταιριστική και κοινωφελή χρήση και παραγωγή. 9. Έκτακτη φορολογία στα κέρδη του κεφαλαίου. Φορολόγηση των εφοπλιστών και της εκκλησίας. Αφορολόγητο και ακατάσχετο αγροτικό και λαϊκό εισόδημα 12.000 ευρώ συν 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Πλήρης κατάργηση του χαρατσιού της Εισφοράς Αλληλεγγύης. 10. Πλήρης δημόσια ασφάλιση της παραγωγής και του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου από τον ΕΛΓΑ χωρίς εισφορές. Άμεση και πλήρης αποζημίωση για τις καταστροφές. 11. Ανθρώπινες αγροτικές συντάξεις. Χορήγησή τους στα 60 χρόνια στους αγρότες και στα 55 χρόνια στις αγρότισσες. Δημόσια-δωρεάν-ποιοτική Υγεία, Παιδεία, και Κοινωνική Ασφάλιση. Άμεση επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης. 12. Όχι στους εξοντωτικούς για τις λαϊκές ανάγκες πολεμικούς εξοπλισμούς. Άμεσο κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδος από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Αγροτική παραγωγή φιλική στο περιβάλλον Περιορισμός βιομηχανικής γεωργίας-κτηνοτροφίας, όχι στα επικίνδυνα φυτοφάρμακα

ρισκόμαστε αντιμέτωποι με την παγκόσμια και τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι απότομες αλλαγές του καιρού και οι τεράστιες φυσικές καταστροφές (ξηρασίες, καύσωνες, πυρκαγιές, καταιγίδες, πλημμύρες κ.α.). Η ουσιαστική κατάργηση της διάκρισης των τεσσάρων (4) εποχών. Η εκτεταμένη ρύπανση του αέρα, του εδάφους, του νερού και των θαλασσών (από διοξίνες, κλοφέν, βιομηχανικά και πυρηνικά απόβλητα, πετρελαιοειδή, επικίνδυνα υπολείμματα εξορύξεων π.χ. χρυσού κ.α.). Η μετατροπή των ζωονόσων σε ανθρωπονόσους. Οι «τρελές αγελάδες», η γρίπη των χοίρων, η γρίπη των πτηνών, ο κορονοϊός και πρόσφατα η ευλογιά των πιθήκων. Όλα αυτά αποτελούν κραυγαλέες εκδηλώσεις της εκρηκτικής αντίθεσης πλούτου-φτώχειας, της οξυμένης αντίθεσης φύσης-κοινωνίας, την «απάντηση της φύσης» στη λεηλασία και τον βιασμό της από τον άνθρωπο. Είναι άμεση ανάγκη η ανατρεπτική πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και τις αιτίες της. Για την

απελευθέρωση της αντίθεσης «φύσης-κοινωνίας» από τα δεσμά της αλλοτρίωσης, της καθυστέρησης, της εχθρότητας και της καταστροφής, ως καθολικό μέτρο και δείκτης για την ποιοτική αναβάθμιση ταυτόχρονα της κοινωνίας και της φύσης. Αγωνιζόμαστε για: 1. Προστασία, διατήρηση και ανάπτυξη των τοπικών, παραδοσιακών ποικιλιών σπόρων και φυτών και της βιοποικιλότητας που καταστρέφονται από τις πολυεθνικές της βιοτεχνολογίας και των αγροχημικών. Απαγόρευση των μεταλλαγμένων σπόρων και προϊόντων. Κατάργηση των πατεντών των πολυεθνικών στους σπόρους. 2. Περιορισμό της βιομηχανικής γεωργίας, κτηνοτροφίας και ιχθυοκαλλιέργειας. Κατάργηση της εκτροφής ζώων σε κλουβιά. Ενίσχυση της συνεταιριστικής βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας από φτωχούς αγρότες. 3. Κατάργηση της εξόρυξης ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων, ιδιαίτερα σε σεισμογενείς περιοχές. Όχι στην πυρηνική ενέργεια που η ΕΕ τη βάφτισε «πράσινη»! Μαζική

δωρεάν χρήση ήπιων εναλλακτικών μορφών ενέργειας με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας και της ληστρικής «ρήτρας αναπροσαρμογής». 4. Άμεση απαγόρευση των επικίνδυνων για τον άνθρωπο φυτοφαρμάκων (π.χ. η καρκινογόνος γλυφοσάτη κ.α.). Περιορισμός της χημικής και ενίσχυση της φυσικής και βιολογικής λίπανσης. 5. Προστασία των δασών από τη ληστρική εκμετάλλευση και τις βίαιες εκχερσώσεις πολυεθνικών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, μεγαλοαγροτών και κάθε είδους καταπατητών. Άμεση και υποχρεωτική αναδάσωση όλων των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων. 6. Αρμονική συμβίωση του ανθρώπου και των λοιπών έμβιων όντων: Κατάργηση του κυνηγιού, των «σαφάρι», των ταυρομαχιών, των ιπποδρομιών, της εμπορίας και κατανάλωσης άγριων ζώων, της εκτροφής γουνοφόρων ζώων. Κλείσιμο όλων των «ζωολογικών κήπων» και επιστροφή των φυλακισμένων-κακοποιημένων ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον.

Επικαιρότητα Ελαιώνας: Να σταματήσει η εκκένωση του καμπ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ οι αντιδράσεις για την απόφαση κυβέρνησης και δημαρχίας Μπακογιάννη να αδειάσει μέχρι το τέλος Αυγούστου το καμπ του Ελαιώνα, ώστε να προχωρήσουν απρόσκοπτα τα έργα της «Διπλής Ανάπλασης». Την Τρίτη (12/7) αντιπροσωπεία δημοτικών συμβούλων της Αθήνας πραγματοποίησε παράσταση στον διοικητή της δομής, Δημήτρη Γεωργιάδη, όπου εκφράστηκε η εναντίωση στην εφαρμοζόμενη ρατσιστική και απάνθρωπη πολιτική κυβέρνησης και δήμου. Η αντιπροσωπεία αποτελούταν από τους Π. Κεφαλληνό (Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα), Π. Κωνσταντίνου (Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας), Χ. Βουρδουμπά (Λαϊκή Συσπείρωση), Ν. Ηλιόπουλο, Μ. Βαβαγιάννη, Δ. Αλεβυζάκη και Β. Δημοπούλου (Ανοιχτή Πόλη) και Ρ. Μπέη (Αθήνα Είσαι Εσύ). Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία της πόλης να αγωνιστούν για να σταματήσει το σχέδιο εκκένωσης και να εξασφαλιστεί αξιοπρεπής στέγαση σε διαμερίσματα εντός του αστικού ιστού για όλους τους πρόσφυγες.

«Μαύρο» νομοσχέδιο για το Περιβάλλον

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-«καταπέλτη» αναφορικά με το νέο νομοσχέδιο του αρμόδιου υπουργείου (ΥΠΕΝ) για την προστασία του Περιβάλλοντος εξέδωσαν από 11 περιβαλλοντικές οργανώσεις. Μεταξύ άλλων, όπως επισημαίνεται, το νομοσχέδιο προωθεί «την ακόμα εντονότερη αλλοίωση του διεθνώς αποδεκτού θεσμού των αυστηρά προστατευόμενων περιοχών» επιτρέποντας τη διάνοιξη δρόμων, την εγκατάσταση μονάδων παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας, την ερασιτεχνική αλιεία και βόσκηση. Επιπλέον, στις περιοχές Natura 2000 επιτρέπει την κατασκευή τουριστικών υποδομών, εγκαταστάσεων ΑΠΕ, ακόμα και εξόρυξης υδρογονανθράκων. Μάλιστα το νομοσχέδιο υποβαθμίζει περαιτέρω τον «ήδη αναξιόπιστο θεσμό των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων» καθώς οι αξιολογητές θα αμείβονται απευθείας (και άρα θα εξαρτώνται) από τους φορείς που ελέγχουν!

Θεσσαλία: Στο κενό η μήνυση Σούρλα εναντίον περιφερειακών συμβούλων

ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ της μήνυσης-έγκλησης του Κωνσταντίνου Σούρλα (γιου του διαβόητου Γρηγόρη Σούρλα) εναντίον του Στάθη Ντούρου, περιφερειακού συμβούλου με την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία, και της Δέσποινας Αράπκουλε, περιφερειακής συμβούλου του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε ο εισαγγελέας. Η μήνυση είχε κατατεθεί μετά το περιφερειακό συμβούλιο 11/11/2021, όπου οι δύο σύμβουλοι είχαν απαιτήσει την εκδίωξη της συμβούλου της ΧΑ, η οποία εμφανίστηκε προκλητικά με φόντο γιγάντιο πορτρέτο του Γ. Σούρλα. «Για εμάς η πάλη εναντίον του φασισμού, του εθνικισμού και του ρατσισμού πρέπει να δίνεται σε κάθε πεδίο, με όλα τα μέσα, αλλά πάντα με το κριτήριο των δρόμων», σημειώνει η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΧΑΝΙΑ: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 8 ∆ΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

ΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΓΙΑ ΤΟ CAMPING ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ (22/7-1/8)

Την αλληλεγγύη τους στους 8 διωκόμενους φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης εκφράζουν με δημόσια επιστολή τους 116 παλιά μέλη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης. «Τα 8 μέλη των Φοιτητικών Συλλόγων του Πολυτεχνείου Κρήτης και της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, που διώκονται αναίτια σε βαθμό κακουργήματος από τη σημερινή υπουργό Παιδείας, Ν. Κεραμέως και την κυβέρνηση, ξέρουμε ότι ήδη δεν είναι μόνα. Έχουν μαζί τους τη μαχόμενη νεολαία της Κρήτης, δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους πανελλαδικά, τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους, και όχι μόνο. Και χαιρόμαστε πολύ που η αλληλεγγύη των «από κάτω» ενισχύει μέχρι και σήμερα το φοιτητικό κίνημα, όταν οι νέοι του αγώνα βρίσκονται στο στόχαστρο του αστικού κράτους, της αστυνομίας, των κυβερνήσεων, των συμφερόντων της οικονομικής ελίτ», τονίζουν. «Καμία τιμωρία ή δίωξη δεν πρέπει να μας τρομοκρατεί! Οι σκευωρίες σε βάρος της νεολαίας θα καταπέσουν! Να παύσει τώρα κάθε ποινική διαδικασία σε βάρος των φοιτητών και φοιτητριών», προσθέτουν. Το Camping Αναιρέσεις πλησιάζει και ο χρόνος για δηλώσεις συμμετοχής λιγοστεύει. Το ραντεβού έχει δοθεί στο camping Στάνη, στην περιοχή Βαρικό Πιερίας, από τις 22 Ιουλίου έως τη 1η Αυγούστου. Το φετινό κάμπινγκ θα περιλαμβάνει τα πάντα! Θερινό σινεμά, stand-up comedy, βιβλιοπωλείο, συλλογική κουζίνα, αθλητικές δραστηριότητες, εκδρομές στις γύρω περιοχές και workshops. Ήδη στο facebook του Project Αναιρέσεις έχει αρχίσει να ανακοινώνεται το πλούσιο πολιτιστικό και πολιτικό πρόγραμμα. Για τηλεφωνικές δηλώσεις συμμετοχής: Αττική 6971834328, Μακεδονία 6946074706, Θράκη 6970277615, Κρήτη 6997056677, Θεσσαλία 6978907456, Ήπειρος 6957413929, Πελοπόννησος 6974838908. Ή μέσω της ειδικής πλατφόρμας στην ιστοσελίδα των Αναιρέσεων (camping. anaireseis.gr).

ΚΕ∆∆Α: Να γίνει δεκτό το αίτημα του Γιάννη Μιχαηλίδη Την άρνηση των αρμόδιων δικαστηρίων να προβούν στην άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού κρατούμενου και απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, παρότι την δικαιούται αφού έχει συμπληρώσει τα νόμιμα όρια έκτισης ποινής σύμφωνα με τη νομοθεσία, καταγγέλλει η Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ). «Κυβέρνηση και δικαστική εξουσία αναλαμβάνουν ακέραια την ευθύνη για ότι συμβεί από ώρα σε ώρα», τονίζει.

«Κοινωνικό ΕΚΑΒ»: Οργανώνονται οι εργαζόμενοι Απλήρωτοι για τέταρτο μήνα παραμένουν οι εργαζόμενοι στην ΜΚΟ «Κοινωνικό ΕΚΑΒ». Όπως καταγγέλλουν, «πέρα από τις μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών, μία κατάσταση που έχει ξεκινήσει από τον Οκτώβριο του 2021 […] , καθώς και τις εκδικητικές μη ανανεώσεις συμβάσεων» βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι «με νέες αυξήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης, σε ρεύμα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο». Γι’ αυτό τον λόγο οι εργαζόμενοι προχώρησαν στη συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής, καλώντας τους συναδέλφους τους σε συμπόρευση για τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Προτάσεις

Ιδέες για καλοκαιρινές αναγνώσεις Ο εφιάλτης της ακρίβειας, το υπέρογκο κόστος των μετακινήσεων, ο φόβος του Covid-19, δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να ταξιδέψουμε, να ονειρευτούμε, να προβληματιστούμε συντροφιά με ένα καλό βιβλίο. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, τα βιβλία μας προσφέρουν τη δυνατότητα όχι να δραπετεύσουμε από την πραγματικότητα αλλά να την κατανοήσουμε καλύτερα, να μοιραστούμε σκέψεις, συναισθήματα και ιδέες, με «χάρτινους» ήρωες που μερικές φορές αποδεικνύονται πιο ζωντανοί από τους ζωντανούς… Οι προτάσεις που ακολουθούν δεν καλύπτουν όλη τη φετινή εκδοτική σοδειά, που είναι αρκετά πλούσια, και φυσικά δεν προορίζονται μόνο για τις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις αλλά και για τους μήνες που έρχονται.

Λογοτεχνία

Σάκης Σερέφας

Παναγιώτης Κολέλης

Μάρω Δούκα

Λεονάρδο Παδούρα

Χαρούκι Μουρακάμι

Άνθρωπος Μαρίκα Από τη Σμύρνη στην Κοκκινιά

Κομμένες γλώσσες

Να είχα, λέει, μια τρομπέτα

Σαν σκόνη στον άνεμο

Σκοτώνοντας τον Κομεντατόρε

εκδ. Πατάκη

μτφρ. Κώστας Αθανασίου εκδ. Καστανιώτη

εκδ. Ψυχογιός

εκδ. Μεταίχμιο Το πεζογράφημα αυτό δεν είναι η βιογραφία της Μαρίκας Νίνου, αλλά ένα έργο μυθοπλασίας που εμπνέεται από τη ζωή της θρυλικής αυτής τραγουδίστριας, εξηγεί εξαρχής ο συγγραφέας, καθώς τα πραγματολογικά στοιχεία (π.χ. συνεντεύξεις της ίδιας, ακριβείς πληροφορίες) είναι ελάχιστα ή και αντιφατικά. Ωστόσο, το ιστορικό πλαίσιο είναι υπαρκτό, όπως υπαρκτό και αισθητό είναι το πάθος, η φλόγα μιας γυναίκας που πέθανε πολύ νωρίς, στα 35 της χρόνια. Παρόλο που συχνά την χαρακτηρίζουν «μούσα του Τσιτσάνη», στο βιβλίο αυτό ο άνθρωπος Μαρίκα δεν ετεροπροσδιορίζεται από τη σχέση της με τον μεγάλο λαϊκό συνθέτη αλλά αναδύεται σαν μια παλλόμενη ολοζώντανη προσωπικότητα.

εκδ. ΚΨΜ Εννέα διηγήματα, εννέα ιστορίες «κοινωνικού ρεαλισμού», που τινάζουν στον αέρα το αφήγημα περί «κανονικότητας». Τίποτα το κανονικό δεν υπάρχει μέσα στον παραλογισμό της καπιταλιστικής κοινωνίας και της καθημερινής ζωής των προσώπων του βιβλίου, την οποία διαβρώνει έως και εξευτελίζει η κρίση. Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο ενός νέου συγγραφέα, σαφώς ταγμένου στο πλευρό των ταπεινών και των καταφρονεμένων. Το στοιχείο του παράλογου, που φτάνει μέχρι και το μεταφυσικό, είναι το κοινό νήμα που συνδέει τις εννέα ιστορίες, που δεν επικεντρώνονται γενικά και αόριστα στη σκληρότητα του συστήματος αλλά στη σκληρότητα που είναι ικανοί να δείχνουν οι άνθρωποι ο ένας απέναντι στον άλλον.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που μιλά για τη γυναικεία διαχρονική εμπειρία, για τα «μικρά και ταπεινά» που συνθέτουν τη ζωή όχι μόνο των προσώπων του βιβλίου αλλά και αναρίθμητων ανώνυμων γυναικών. Η ηρωίδα περιπλανιέται από την Αθήνα του σήμερα στην Κρήτη των παιδικών της χρόνων, συντροφιά με τις τρεις πεθαμένες γιαγιάδες της, την Αφροδίτη, την Εργινιά και τη Φιλαρέτη. Εικόνες, σκέψεις, εμμονές, περιπλανήσεις, στόματα πεινασμένα για ιστορίες, έρωτες, γάμοι, φονικά, πανηγύρια και γεννητούρια, το βουητό της Ιστορίας, ο μόχθος των ανθρώπων, αναπόληση σε πολιτικό φόντο. Είναι το 18ο βιβλίο της καταξιωμένης συγγραφέα Μάρως Δούκα, το οποίο σίγουρα θα ικανοποιήσει τους πολυπληθείς αναγνώστες της.

Πρόκειται για το τελευταίο μυθιστόρημα του –δικαίως– πολυμεταφρασμένου, πολυβραβευμένου και πολυδιαβασμένου Κουβανού συγγραφέα, που εξακολουθεί να ζει στην Κούβα, παρόλο που εύκολα θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Εδώ ασχολείται με τους Κουβανούς της διασποράς, που επιβίωσαν σε μέρη όπως η Βαρκελώνη, η βορειοδυτική ακτή των ΗΠΑ, η Μαδρίτη, το Πουέρτο Ρίκο, το Μπουένος Άιρες — και το βιβλίο θέτει το ερώτημα αν οι άνθρωποι αυτοί είναι «σκόνη στον άνεμο» ή αν τους δένουν με τον γενέθλιο τόπο τους και το παρελθόν τους πολλά αόρατα νήματα. Ένα συγκινητικό αλλά όχι γλυκερό μυθιστόρημα, που συχνά γίνεται αφορμή για σκέψη.

Δεν είναι εύκολο να περιγράψεις με λίγες λέξεις το νέο βιβλίο του Μουρακάμι. Πρόκειται για την ιστορία ενός ζωγράφου που προσπαθεί να κάνει ένα πορτρέτο, αλλά βρίσκει τον εαυτό του να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή τη «συμβατική, ωφελιμιστική μορφή τέχνης». Όπως όλα τα έργα του διάσημου Ιάπωνα συγγραφέα, το φιλόδοξο δίτομο βιβλίο έχει έντονες «δυτικές» επιρροές και βρίσκεται στις παρυφές σουρεαλισμού και πραγματικότητας, μεταξύ κανονικής ζωής και εκείνης που ονειρευόμαστε. Ο έρωτας, η μοναξιά, η τέχνη, ο πόλεμος, το βάρος της ιστορίας, είναι τα κύρια θέματα που πραγματεύεται ο συγγραφέας. Ο Μουρακάμι δημιουργεί ίντριγκα και σασπένς, με κλιμάκωση της αγωνίας στο τέλος κάθε κεφαλαίου.

Προτάσεις Φερνάντα Μελτσόρ

Η εποχή των τυφώνων μτφρ. Αγγελική Βασιλάκου εκδ. Δώμα Το βιβλίο της Μεξικανής συγγραφέα Φερνάντα Μελτσόρ αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο. Κέρδισε βραβεία, δεκάδες υποψηφιότητες, μεταφράσεις σε τριάντα επτά χώρες. Για το βιβλίο δημοσιεύτηκαν εκατοντάδες άρθρα σε μεγάλα έντυπα, ενώ το Netﬂix ετοιμάζει την τηλεοπτική μεταφορά του. Η Μελτσόρ χαρακτηρίζεται ως μία από τις σπουδαιότερες φωνές

της νέας λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας. Τι είναι αυτό που κάνει το βιβλίο τόσο ξεχωριστό; Πάνω απ’ όλα, το τολμηρό θέμα του, για τη βία στο Μεξικό, τις γυναικοκτονίες και τον φόβο του διαφορετικού σε μια πουριτανική κοινωνία ακραίας φτώχειας και διαφθοράς. Τα βιβλία της Μελτσόρ εξερευνούν μια πραγματικότητα διαιρεμένη από τη βία, τους φυλετικούς και ταξικούς διαχωρισμούς.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Δημήτρης Λιβιεράτος

Ο Μαράτος στο Κονγκό εκδ. Κουκκίδα Ο Δ. Λιβιεράτος έχει γράψει δεκάδες βιβλία για την ιστορία του εργατικού κινήματος και για την Αλγερινή Επανάσταση, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος. Είχε επίσης πολεμήσει το Δεκέμβρη του 1944 στην Αθήνα με το 1ο Τάγμα του 4ου Συντάγματος της 2ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ. Το τελευταίο του βιβλίο εντάσσεται στην κατηγορία της λογοτεχνίας. Το έργο πραγματεύε-

ται την ιστορία του Δημήτρη Μαράτου, που σε νεαρή ηλικία βρίσκεται στο κίνημα αντίστασης στο Ναυτικό, φυλακίζεται στη Μέση Ανατολή και καταλήγει στο Κονγκό. Γραπτός λόγος με ροή, μεστότητα νοημάτων και μια δεμένη μυθοπλασία που αναβλύζει βιώματα.

Δοκίμια Στάθης Ψύλλος

Καρλ Μαρξ: Η μεταφυσική της μεθόδου εκδ. Εκκρεμές Ο Στάθης Ψύλλος, καθηγητής φιλοσοφίας της επιστήμης στο ΕΚΠΑ, κάνει μια φιλοσοφική ανάγνωση του έργου του Κ. Μαρξ. Εστιάζει στην αντίληψη του Μαρξ για την αφαίρεση στη σκέψη και στην πραγματικότητα. Η σχέση συγκεκριμένου/ενικού και αφηρημένου/καθολικού είναι ένα πανάρχαιο και δυσεπίλυτο πρόβλημα. Ο Μαρξ, εκκινώντας από την αντίθεσή του στον ιδεαλισμό του Χέγκελ, απέρριπτε την πραγματική ύπαρξη των αφαιρέσεων, ωστόσο, για να αναλύσει επιστημονικά την αξία, το χρήμα και το κεφάλαιο, ανέδειξε την ύπαρξη της Αφηρημένης Γενικής Εργασίας (ΑΓΕ) πλάι στη συγκεκριμένη εργασία. Η ύπαρξη αφαιρέσεων στον καπιταλιστικό κόσμο και η κυριαρχία τους στις ζωές των ανθρώπων, είναι γεγονός. Το βιβλίο μας βοηθάει να τις δούμε.

Cedric J. Robinson

Ανθρωπολογία του Μαρξισμού εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης Ο Σέντρικ Ρόμπινσον (1940-2016), αφροαμερικανός πολιτικός επιστήμονας, ακτιβιστής και μελετητής του μαρξισμού είναι ο συγγραφέας του εμβληματικού έργου Ο μαύρος μαρξισμός, που επηρέασε βαθιά το κίνημα της μαύρης απελευθέρωσης στις ΗΠΑ. Στην Ανθρωπολογία του Μαρξισμού, σε μετάφραση Αλ. Μανωλάτου και πρόλογο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου, ο συγγραφέας

εξετάζει τον μαρξικό κομμουνισμό ως έκφραση και κληρονομιά μια μακράς ευρωπαϊκής σοσιαλιστικής παράδοσης. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ο σοσιαλισμός του Κ. Μαρξ χαρακτηρίζεται για τον ευρωκεντρισμό του, την επικέντρωσή του στη βιομηχανική εργατική τάξη και την υποτίμηση ή αγνόηση άλλων παραγόντων και κατηγοριών, όπως η φυλετική εκμετάλλευση, οι μη ευρωπαϊκοί λαοί και οι γυναίκες.

Τετράδια Μαρξισμού τ. 15

Αφιερώματα σε Παρισινή Κομμούνα και Μικρασιατική Εκστρατεία εκδ. ΚΨΜ Το 15ο τεύχος των Τετραδίων Μαρξισμού που κυκλοφορεί, έχει δύο αφιερώματα για δύο πολύ σημαντικές επετείους. Πέρσι συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα, την εργατική επανάσταση που εγκαθίδρυσε για πρώτη φορά την εργατική εξουσία για 72 μέρες. Τα Τετράδια Μαρξισμού παρουσιάζουν αυτή τη μεγάλη ταξική σύγκρουση, αναδεικνύοντας τα καθολικά της στοιχεία. Επίσης, φέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από την ήττα της Ελλάδας στη Μικρασιατική εκστρατεία, που σηματοδότησε το τέλος της «Μεγάλης Ιδέας». Το αφιέρωμα παρουσιάζει το πλέγμα

των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στον ΑL Παγκόσμιο πόλεμο και τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης. Δεν θα μπορούσε να λείπει η στάση του εργατικού κινήματος και του ΣΕΚΕ.

Νίκος Ψυρούκης

Η Μικρασιατική Καταστροφή εκδ. Αιγαίον Το έργο αυτό αποτυπώνεται η προσπάθεια πρόσδεσης των κυρίαρχων στόχων της ελληνικής αστικής τάξης στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, ως εγγύηση υλοποίησής τους. Με εμφανή την πρόθεση να διαχωρίσει τον αγνό πατριωτισμό του λαού από την αστική κρατική αξιοποίησή του, δεν χαρίζεται στις επεκτατικές βλέψεις του ελληνικού κράτους. Ταυτόχρονα, καυτηριάζει τη διαρκή επίθεση του ελληνικού κράτους στους κοινωνικούς αγώνες της περιόδου, ιδιαίτερα μετά το 1919 και τις διώξεις στους αγωνιστές του ΣΕΚΕ.

Michael Llewellyn Smith

Το όραμα της Ιωνίας. Η Ελλάδα στη Μικρά Ασία 1919-1922 εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης Ο Smith, Βρετανός διπλωμάτης και ακαδημαϊκός, πρέσβης στην Ελλάδα από το 1996 έως το 1999, σκιαγραφεί με εντυπωσιακά αποκαλυπτικό –και κυνικό πολλές φορές– τρόπο τις επιδιώξεις των Βρετανών ιμπεριαλιστών και τις σχέσεις και τους ανταγωνισμούς τους με τις άλλες μεγάλες δυνά-

μεις της περιόδου. Ενώ εντυπωσιακή είναι η απόδοση των πολιτικών χαρακτήρων του ελληνικού πολιτικού συστήματος, με βάση αξιόπιστες πηγές και τα λεγόμενα και γραφόμενα των ιδίων. Η συντριβή του ελληνικού κράτους και η προσφυγική καταστροφή, δοσμένη από έναν εκπρόσωπο της πρωταγωνίστριας δύναμης όσον αφορά την ελληνική παρουσία στη Σμύρνη.

Νίκος Πελεκούδας

100+1 χρόνια εθνικών μύθων και κοινωνικών καταστροφών 18211922-Πρόσωπα και γεγονότα της ελληνικής κρατικής συγκρότησης εκδ. Ακυβέρνητες Πολιτείες Αφιερώνοντας ένα από τα βασικά κεφάλαια του βιβλίου στα γεγονότα που οδηγούν στο 1922 και στην αξιοποίησή τους από την αστική ιστοριογραφία, ο συγγραφέας επιχειρεί να αποδομήσει εθνικούς μύθους πάνω στους οποίους βασίστηκε σχεδόν ολόκληρος ο πρώτος αιώνας του ελληνικού κράτους· την εθνική ενότητα ως προϋπόθεση της κοινωνικής ευημερίας, την καθαρότητα του έθνους, καθώς και το άμεμπτο των προσώπων που η επίσημη ιστορία βάφτισε ήρωες και ευεργέτες. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει τις κοινωνικές καταστροφές που προκάλεσαν τα ιδεολογήματα και οι πρακτικές της κυρίαρχης τάξης διαχρονικά.

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Η χαριστική βολή στην «ελευθερία του Τύπου»

από τις κάμερες

περί «ελευθερίας του Τύπου»! Η κυβέρνηση επιχειρεί το ύστατο βήμα στον ολοκληρωτικό έλεγχο μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων, τα θέτει υπό την άμεση εποπτεία της, χωρίς να έχει υπάρξει καμία αντίδραση από τους «καλοταϊσμένους» εκδότες και ιδιοκτήτες. Ο τρόπος με τον οποίο το κάνει είναι η σύνδεση των κρατικών διαφημιστικών κονδυλίων αλλά και των επιδοτήσεωνενισχύσεων στα ΜΜΕ με τα μητρώα εταιρειών έντυΙΔΟΥ Η ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΗ του αναπων και ηλεκτρονικών Μέπληρωτή υπουργού Οικονομικών σων. Και, ταυτόχρονα, με στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ της την ίδρυση και λειτουργία ΕΣΗΕΑ: Να δοθεί κουπόνι 40 ευρώ «επιτροπής δεοντολογίας», στους δημοσιογράφους για αγορές στην οποία θα μετέχουν σε σούπερ μάρκετ και ένα δεύτερο αρχές όπως το ΕΣΡ και η για αντικατάσταση ηλεκτρονικών ΕΕΤΤ! Όπως προβλέπεται, υπολογιστών. Επί δυο χρόνια, η θα απαγορεύεται η διανομή των κρατικών διαφημιΕΣΗΕΑ αποδέχθηκε τον ολοκληστικών κονδυλίων όλων των ρωτικό έλεγχο των δημόσιων ΜΜΕ φορέων σε εκδοτικές εταιαπό το Μαξίμου, υποσχόμενη στους ρείες που δεν είναι εγγεδημοσιογράφους των κρατικών Μέγραμμένες και «πιστοποιησων αυξήσεις 100-150 ευρώ. Τώρα μένες» με τον ειδικό αριθμό δηλώνει πως «εξαπατήθηκε»... του συγκεκριμένου μητρώου (ΜΕΤ). Οι εταιρείες θα ελέγχονται για την ορθότητα των στοιχείων τους μέσω φορολογικών-ασφαλιστικών δεδομένων και η «τιμωρία» τους

Οι εκδότες και ιδιοκτήτες συνομιλούν με τους αρμόδιους του Μαξίμου για το νέο σχέδιο νόμου περί «διαφάνειας» στα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα. Ένα σχέδιο που, σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας, καταργεί έμμεσα τη συνταγματική αρχή του άρθρου 14

Η ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ της κρατικής διαφήμισης και των άλλων κρατικών ενισχύσεων με τον έλεγχο του κυβερνητικού μητρώου θέτει υπό αμφισβήτηση το ισχύον μοντέλο λειτουργίας του Τύπου. Μέχρι σήμερα, όροι στη λειτουργία υπήρχαν μόνο για τις περιφερειακές εφημερίδες και αυτοί αφορούσαν κυρίως την κυκλοφορία τους ανά περιοχή, τον αριθμό των σελίδων, κ.λ.π. Το σκανδαλώδες είναι πως δεν βγάζουν άχνα οι δημοσιογραφικές ενώσεις.

ΠΡΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ κινητοποιήσεις στα κρατικά ΜΜΕ μετά την άρνηση του υπουργείου Οικονομικών να αποδεχθεί το αίτημα για αυξήσεις στους μισθούς. Η κυβέρνηση σπάει κυριολεκτικά… πλάκα με την ΕΣΗΕΑ, με την οποία διαπραγματεύεται εδώ και 10 μήνες τους όρους της υπουργικής απόφασης για τις σχέσεις εργασίας σε ΕΡΤ, ΑΠΕ, γραφεία Τύπου και δημοτικά ΜΜΕ. Αντί για αύξηση, τους δίνει κουπόνια για σούπερ μάρκετ — όπως συμβαίνει ήδη σε πολλά ιδιωτικά Μέσα!

για κάθε παράβαση θα είναι η διαγραφή τους από το μητρώο. Τα κονδύλια που αφορούν την επικοινωνιακή προβολή έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και αποτελούν τον κύριο μηχανισμό οικονομικού ελέγχου των Μέσων Ενημέρωσης, κυρίως των διαδικτυακών και περιφερειακών εφημερίδων. Ο κατάλογος των εγγεγραμμένων εκδοτικών εταιρειών θα είναι αναρτημένος στην ιστοσελίδα της γενικής γραμματείας. Ενώ προβλέπεται συγκεκριμένος αριθμός απασχολούμενων δημοσιογράφων, μόλις 15 για ημερήσιες πανελλήνιες εφημερίδες, χωρίς όμως την υποχρέωση συμβάσεων εργασίας. Επίσης, προβλέπεται σύσταση μηχανισμού ελέγχου του περιεχομένου των έντυπων Μέσων. με την «ειδική επιτροπή» τήρησης της δεοντολογίας, στην οποία θα μετέχουν 9 μέλη, εκ των οποίων ένας μόνο εκπρόσωπος δημοσιογράφων.Τα υπόλοιπα μέλη θα προέρχονται από το Ίδρυμα Μπότση, δυο από πανεπιστημιακά τμήματα ΜΜΕ, εκπρόσωποι από ΕΣΡ και ΕΕΤΤ, καθώς και τρεις εκπρόσωποι των εκδοτών ημερήσιων εντύπων, Διαδικτύου και περιφερειακού Τύπου.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Με ποινή 20 μέρες φυλακή τιμώρησε η διοίκηση του 6ου Ειδικού Τάγματος Εθνοφυλακής στη Ρόδο φαντάρο που απλά θέλησε να εκφράσει τη γνώμη του ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και την εμπλοκή της Ελλάδας σ’ αυτόν. Από την πρώτη στιγμή ξέσπασε ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης, με κυρίαρχο αίτημα την ακύρωση της ποινής. Δεκάδες ανακοινώσεις από επιτροπές φαντάρων σε στρατόπεδα όλης της χώρας, εργατικά σωματεία, συλλογικότητες και φοιτητικούς συλλόγους. Από την πλευρά τους, το Δίκτυο «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων καταδικάζουν την αυταρχική απόφαση του υπουργείου Άμυνας και του ΓΕΣ να τιμωρήσουν τον συνφάνταρο. Ουσιαστικά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ακολουθώντας την πορεία τρομοκράτησης των συναδέλφων και του συνόλου του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων, επιχειρεί να θέσει εκτός νόμου βασικά

«Μην μιλάς, θα “φας” φυλακή»! ▸ Μαζικό κίνημα αλληλεγγύης με κεντρικό αίτημα την ακύρωση της προκλητικής ποινής συνταγματικά μας δικαιώματα και να μας απαγορέψει να παίρνουμε θέση ως πολίτες με στολή, κρίνοντας και γυρνώντας την πλάτη στον πολιτική ταύτισης με τους επιθετικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ γνωρίζει ότι ο λαός, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία φαντάρων και μόνιμου προσωπικού, καταδικάζει την εμπλοκή-συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στον πόλεμο της Ουκρανίας, καταδικάζει την παράδοση πολεμικού υλικού από την Ελλάδα στον ουκρανικό Στρατό. Η κυβέρνηση λοιπόν επιλέγει

την τρομοκρατία καθώς θέλει να επιβάλλει τις τυχοδιωκτικές επιλογές της που εξυπηρετούν τα στρατηγικά συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας. Η κυβέρνηση θέλει να κλείσει το στόμα των φαντάρων και των χαμηλόβαθμων στελεχών που τους θεωρεί αναλώσιμους και κρέας στα κανόνια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για τις ΑΟΖ, τα ενεργειακά κοιτάσματα, τον έλεγχο των θαλάσσιων ροών και των εναέριων διαδρόμων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Εμείς δυναμώνουμε την προσπά-

θειά μας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του φαντάρου πολίτη με στολή, ενάντια στον πόλεμο και την πολεμική προετοιμασία, τον ρατσισμό και τον φασισμό, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και τις βάσεις. Αγωνιζόμαστε με τον εργαζόμενο λαό μας και τη νεολαία για τα ταξικά μας συμφέροντα, συμμετέχουμε στο αντιπολεμικό κίνημα με ένα σύγχρονο εργατικό, διεθνιστικό, αντικυβερνητικό, αντιιμπεριαλιστικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Καλούμε τους αγωνιστές και τα εργατικά σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα κινήματα των μαθητών, τα κινήματα πόλης να καταδικάσουν ακόμα πιο μαζικά την πολεμοκάπηλη και τρομοκρατική αυτή κυβερνητική πολιτική, να παλέψουμε μαζί για να σβήσει η ποινή του συναδέλφου. Μαζί να αγωνιστούμε ενάντια στα δόγματα της ολιστικής άμυνας και ασφάλειας του ελληνικού στρατού και του ΝΑΤΟ, ενάντια στο Ισραήλ των Βαλκανίων που συγκροτεί το αστικό κατεστημένο.

Κοινωνία Ρόζυ Μονάκη

ρίθηκε ένοχος για δύο βιασμούς ανηλίκων με ποινή 12 ετών, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Αυτή ήταν η τελική απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας για τον Δημήτρη Λιγνάδη, η οποία έγινε γνωστή το μεσημέρι της Τετάρτης (13/7). Μια απόφαση που μας θύμισε πως η δικαιοσύνη είναι με την πλευρά των ισχυρών και πως, όταν πρόκειται για έναν «άριστο», υποτάσσεται στην τάξη των αστών και τους προστατεύει, ρίχνοντάς τους «στα μαλακά». Από την αρχή τη δίκης είδαμε τη σύγκρουση δύο κόσμων που αντιμάχονται. Δυο κόσμοι διαφορετικής ταξικής θέσης, ιδεολογίας και συμφερόντων. Ο κόσμος που εκπροσωπεί ο βιαστής Δημήτρης Λιγνάδης και ο δικηγόρος του, Αλέξης Κούγιας. Αυτός των «αρίστων», των βαθιά συστημικών ανθρώπων, με ισχυρούς κυβερνητικούς δεσμούς και πλούσιους προστάτες. Της Ελένης Κούρκουλα και του Διονύση Παναγιωτάκη, της κοινωνίας του θεάματος και της εκμετάλλευσης. Με λίγα λόγια η αστική τάξη, οι έχοντες εξουσία και δύναμη. Ο κόσμος της αδιαπραγμάτευτης συνέχισης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων με κάθε κόστος. Από την άλλη ήταν τα τέσσερα θύματα βιασμού, που με θάρρος και γενναιότητα αποφάσισαν να τα βάλουν με τους παραπάνω, παραδίδοντας την αλήθεια τους στα χέρια της δικαιοσύνης. Φτωχοί, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι. Μαζί τους ήταν και το φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα, άτομα αλληλέγγυα που περίμεναν με αγωνία την απόδοση της δικαιοσύνης. Ο κόσμος της δημιουργίας αυτού που ακόμα δεν υπάρχει. Όπως είναι αναμενόμενο, οι δύο αυτοί κόσμοι δημιουργούν διαφορετικές αφηγήσεις των πεπραγμένων και είναι προφανές πως και η έδρα είδε με διαφορετικό τρόπο τα όσα έγιναν. Δεν συμπεριέλαβε στη συλλογιστική της τις κυρίαρχες πατριαρχικές και

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Λιγνάδης: Κρίθηκε βιαστής αλλά φυλακή δεν μπαίνει Εκτός φυλακής μέχρι το εφετείο, παρότι καταδικάστηκε για τους δύο από τους τέσσερις καταγγελλόμενους βιασμούς, όπου τα θύματα ήταν ανήλικα, είναι από Πέμπτη (14/7) ο Δημήτρης Λιγνάδης. Οργή για την απόφαση, που στέλνει μήνυμα ανοχής και συγκάλυψης. εκμεταλλευτικές σχέσεις εξουσίας. Δεν άκουσε στον λόγο και στα επιχειρήματα του Αλέξη Κούγια και του Δημήτρη Λιγνάδη, χυδαίο και ωμό σεξισμό, ομοφοβία, μίσος και αλαζονεία. Δεν συνυπολόγισε τα πολιτικά χαρακτηριστικά της δίκης και την καταφανή εμπλοκή του κατηγορουμένου με την κυβέρνηση. Δεν αντιλήφθηκε το θάρρος και τη

γενναιότητα των θυμάτων, παρά είδε με καχυποψία τους κακοποιημένους μάρτυρες, πείστηκε για τη μη αξιοπιστία δύο εκ των τεσσάρων και άφησε τον ένοχο για βιασμό Δημήτρη Λιγνάδη ελεύθερο μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Η πρόεδρος δε, έκρινε τον κατηγορούμενο αθώο και για τους τέσσερις βιασμούς λόγω αμφιβολιών.

Η απόφαση δικαιώνει μόνο εν μέρει τα δύο θύματα, ενώ προσβάλλει τα υπόλοιπα

«∆εν υπάρχει φόβος» να ξαναβιάσει! Προκλητικός εμφανίστηκε, για άλλη μια φορά, ο Αλέξης Κούγιας, μετά την ανακοίνωση ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης θα αφεθεί ελεύθερος καταβάλλοντας εγγύηση 30.000 ευρώ! Μεταξύ άλλων, αποφάνθηκε ότι «δεν είναι ύποπτος φυγής, δεν έχει προετοιμάσει τη φυγή του στο εξωτερικό, δεν είναι φυγόποινος, δεν είναι φυγόδικος, δεν υπάρχει φόβος να διαπράξει, εάν μείνει ελεύθερος, εγκλήματα»! Πράγματα, βέβαια, που κανένας καταδικασμένος παιδοβιαστής δεν… προαναγγέλλει, απλώς τα κάνει! Ο Αλέξης Κούγιας επιτέθηκε στους ενόρκους που έλαβαν την καταδικαστική απόφαση, ότι «παρασύρθηκαν από αγράμματους τηλε-

παρουσιαστές» (!), όπως άλλωστε έκανε διαρκώς κατά τη διάρκεια της δίκης, όπου εξαπέλυε άθλιες επιθέσεις προς τα θύματα αλλά και ως προς το κοινό. Ωστόσο, ο άνθρωπος γέννημα-θρέμμα αυτής της κοινωνίας της εκμετάλλευσης, του θεάματος, της ανθρωποφαγίας, του μίσους, της αλαζονείας, του φόβου, καταδικάστηκε για δύο βιασμούς και αυτό δεν «ξεγράφεται». Η πρόκληση του κινήματος αλληλεγγύης στα θύματα και αποκάλυψης του ρόλου του δήθεν «θεατράνθρωπου» είναι να επιβάλει με τους αγώνες του την εκτέλεση της ποινής του και την παραμονή στη φυλακή για όσο χρονικό διάστημα του επιβλήθηκε.

Για ακόμα μια φορά η αστική δικαιοσύνη έδειξε τα όριά της, έκανε κατανοητό πως δικάζει και νομοθετεί σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών, πως στην κρίσιμη στιγμή θα προστατεύει τον κόσμο των εκμεταλλευτών. Είναι η ίδια δικαιοσύνη της υπόθεσης Noor 1, η ίδια που άφησε ελεύθερο τον Επαμεινώνδα Κορκονέα, που δεν δικαίωσε τη Ζάκι, που τιμωρεί αγωνιστές και συνδικαλιστές για την πολιτική του δράση. Η απόφαση αυτή δικαιώνει μόνο εν μέρει τα δύο θύματα, ενώ προσβάλλει ουσιαστικά τα υπόλοιπα αλλά και τους κακοποιημένους μάρτυρες. Η μονομερής ενοχή του κατά συρροή βιαστή, απομονώνοντας τα περιστατικά και η απόφαση της αποφυλάκισής του μέχρι την επόμενη εκδίκαση όχι μόνο δεν προστατεύει τα θύματα από τη σωρεία των ψεμάτων και των επερχόμενων ενδεχόμενων μηνύσεων αλλά προσβάλλει ένα ολόκληρο κίνημα και των αγώνα του. Υποτιμάει τις μάχες που δίνει στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι κάθε γυναίκα, θηλυκότητα και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομο απέναντι στους κακοποιητές που γεννάει η πατριαρχία και το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Προσβάλλει τον κόσμο του πολιτισμού, όλες/ους εκείνες/ους που βιώνουν καθημερινά την έμφυλη βία πίσω από τα φώτα της σκηνής. Επανατραυματίζει κάθε θύμα έμφυλης διάκρισης και κακοποίησης. Στέλνει μήνυμα σιωπής, ανοχής, συγκάλυψης. Όμως ο κόσμος μας δεν φιμώνεται, γιατί φωνάζει την αλήθεια, δεν θάβεται, παρά ριζώνει κάτω από τα σπίτια και τους δρόμους, δεν ανέχεται κανέναν βιαστή και κακοποιητή. Ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης δεν απογοητεύεται από την αστική δικαιοσύνη, γνωρίζει καλά πως οι πραγματικές μάχες δίνονται έξω από τις αίθουσες. Γιατί η δικαιοσύνη τους μπορεί να είναι σαν το φίδι που δαγκώνει τους ξυπόλυτους, αλλά εμείς μάθαμε να πετάμε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Κοινωνία

ΧΡ. ΖΟΡΜΠΑΣ

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ

Θανατηφόρο εργοδοτικό έγκλημα!

Αγωνιστικό μπλόκο στην έξωση δανειολήπτριας στα Ιλίσια

Ντίνα Χαριτάτου

▸ Τα «κοράκια» απείλησαν ότι θα φέρουν τα ΜΑΤ! Ο τραγικός θάνατος του 29χρονου ηλεκτρολόγου Χρήστου Ζορμπά, πριν από 2 χρόνια, στο εργοστάσιο της «Ήπειρος» στην Άρτα, ήταν ξεκάθαρο εργοδοτικό έγκλημα. Αυτό αναγνώρισε στην πραγματικότητα την Τετάρτη (13/7) με την απόφασή του το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Άρτας. Συγκεκριμένα έκρινε ένοχους και τους τρεις κατηγορούμενους, δηλαδή την εργοδοσία της Ήπειρος ΑΕΒΕ (τον ιδιοκτήτη Στέφανο Παντελιάδη), τον διευθυντή του εργοστασίου και τον τεχνικό ασφαλείας, για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε βάρος του Χρήστου Ζορμπά. «Τίθεται από την υπεράσπιση ο ισχυρισμός ότι ο Χρήστος έδειξε αμέλεια. Αυτό δεν τους απαλλάσσει από ευθύνες. Έπρεπε να προβλέψουν αυτό που έγινε, να μεριμνήσουν για την αλλαγή του πίνακα και θα είχε αποφευχθεί ο θάνατος», τόνισε η εισαγγελέας προτείνοντας ποινή φυλάκισης δύο ετών. Τελικά το δικαστήριο αναγνώρισε στους τρεις καταδικασθέντες το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου και τους επέβαλε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή. Η απόφαση αυτή αποτελεί μια μεγάλη

νίκη τόσο της οικογένειας του Χρήστου Ζορμπά όσο και του εργατικού κινήματος της Άρτας που πάλεψε αταλάντευτα για να αποδείξει τα αυτονόητα. Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» στην παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το δικαστήριο που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Άρτας ενώ το βράδυ της Τρίτης (12/7) πραγματοποιήθηκε μεγάλο συλλαλητήριο στην πλατεία Κιλκίς. «Είναι πολύ δύσκολο να καταδικάσεις εργοδότη στην Ελλάδα και σήμερα καταφέραμε να τους καταδικάσουμε», σχολίασε ο εκ των δικηγόρων της οικογένειας Ζορμπά Θανάσης Καμπαγιάννης (μαζί με την Όλγα Τσουμάνη και Εύη Συγίζη). «Συνεχίζουμε τον αγώνα για την ανασυγκρότηση των ελεγκτικών μηχανισμών για την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς {…} Δικαίωση θα έρθει μόνο αν πάψουν τα “εργατικά ατυχήματα”, που είναι όπως αποδείχτηκε σήμερα εργοδοτικά εγκλήματα», σημείωσε μεταξύ άλλων η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ηπείρου.

ια μια ακόμα φορά αποτράπηκε η έξωση δανειολήπτριας της Εθνικής Τράπεζας την περασμένη Δευτέρα (11/7) στα Ιλίσια, καθώς πλήθος κόσμου –γείτονες, τοπικοί φορείς και συλλογικότητες και αλληλέγγυοι– συμμετείχαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και προστασίας της κατοικίας της. Δικαστικός επιμελητής, με συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης και κλειδαρά, επιχείρησαν να προσεγγίσουν την πολυκατοικία στα Άνω Ιλίσια, στην οποία βρίσκεται η πρώτη και μοναδική κατοικία της συνταξιούχου δημοσιογράφου Ιωάννας Κολοβού. Μετά από πολύωρη παραμονή, η διαδικασία της έξωσης σταμάτησε,

καθώς έφεραν αποτέλεσμα και οι νομικές ενέργειες του δικηγόρου της, ενώ «μέτρησε» και η επιμονή του κινήματος συμπαράστασης που έχει οικοδομηθεί τις τελευταίες ημέρες. Το σπίτι της συνταξιούχου των 700 ευρώ πλειστηριάστηκε πριν από μερικούς μήνες για χρέη μόλις 15.000 ευρώ από κάρτες στην Εθνική Τράπεζα και κατέληξε στα χέρια εταιρείας που δραστηριοποιείται στον τομέα airbnb. Στις 29 Ιουλίου θα γίνει στα δικαστήρια η οριστική εκδίκαση της προσφυγής για την αναστολή της έξωσης. Εμφανώς συγκινημένη από τη μαζική στήριξη φορέων και αλληλέγγυων, η Ι. Κολοβού δήλωσε λίγο μετά την αποχώρηση του δικαστικού επιμελητή ότι «πήραμε αναβολή μέχρι τις 29 Ιουλίου, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε και άλλα ένδικα μέσα. Επί του παρόντος αποφεύχθηκε αυτό που μας απειλούσαν ότι θα φέρουν τα ΜΑΤ! Η πρώτη νίκη επιτεύχθηκε»! Οι διαδηλωτές βροντοφώναζαν πως «και σήμερα και αύριο και όσο χρειαστεί, με την Ιωάννα θα είμαστε μαζί», «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», «δικαίωμα και απαίτηση το σπίτι καθενός, τον λαό θα σώσει ο ίδιος ο λαός», «τέρμα πια στους πλειστηριασμούς, εμπόδισε λαέ τους πλειστηριασμούς». Η Ι. Κολοβού ζητάει έναν συμβιβασμό, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να κατοικεί σε αυτό το διαμέρισμα με τον γιο της που αντιμετωπίζει προβλήματα

υγείας, καταβάλλοντας κάποιο μηναίο μίσθωμα στο οποίο να μπορεί να ανταποκριθεί με βάση το εισόδημά της. Οι νέοι ιδιοκτήτες ήταν ανένδοτοι, αλλά μετά από τις κινητοποιήσεις τις μέρες που μεθοδεύονταν οι εξώσεις, το κίνημα μπλόκαρε την κατάληξη του ακινήτου στα «νύχια» των κερδοσκοπικών funds και αυτό δείχνει πώς πρέπει να κινηθούν τόσο τα «θύματα» των πλειστηριασμών όσο και το κίνημα υπεράσπισης της λαϊκής στέγης. H δημοτική κίνηση Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου δηλώνει πως είναι «στο πλευρό της Ιωάννας Κ. και κάθε άλλου συμπολίτη μας που αντιμετωπίζει παρόμοια φαινόμενα. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην κατοικία, κόντρα στα κερδοσκοπικά funds και τις τράπεζες […]. Ειδικά ο Δήμος Ζωγράφου έχει υψηλό ποσοστό κατακύρωσης πλειστηριασμών. Δεν θα τους περάσει». Καλεί, επίσης, τον λαό του Ζωγράφου να στηρίξει τη συμπολίτισσά του στις 29 Ιουλίου στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Η Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα, που επίσης παραβρέθηκε και στήριξε την κινητοποίηση της Δευτέρας, σε σχετική ανακοίνωσή της, τονίζει: «Συντασσόμαστε με τον αγώνα για να μην μείνει κανένας άνθρωπος χωρίς στέγη. Να υπάρχει προστασία από την πολιτεία στο δικαίωμα στη στέγαση. Όχι στην τραπεζική τοκογλυφία και την κρατική αναλγησία. Να διαγραφούν τα δάνεια των λαϊκών στρωμάτων, όταν έχει πληρωθεί ποσό ίσο με το αρχικό κεφάλαιο, να κουρευτούν αντίστοιχα με τη μείωση του εισοδήματος».

CΟSCO

Παραβιάζει την ΣΣΕ που η ίδια πρότεινε

διοίκηση της COSCO παρανομεί εδώ και καιρό, καθώς αρνείται στην ουσία να εφαρμόσει τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), την οποία η ίδια έχει προτείνει και συνυπογράψει για το σύνολο των υπαλλήλων στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, του Πειραιά, για το χρονικό διάστημα 2021-2023. Η εταιρεία, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τνο νόμο, τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού και την ίδια συμφωνημένη ΣΣΕ, πρέπει να την εφαρμόζει χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις σε όλο το προσωπικό, αρνείται με διάφορα προσχήματα να το κάνει σε ό,τι αφορά τους νέους εργαζόμενους.

Μάλιστα, η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), η Ένωση Τεχνικών Χειριστών ΟΛΠ και η Ένωση Μονίμων Υπαλλήλων ΟΛΠ, αμέσως

μετά και την τελευταία πληρωμή της μισθοδοσίας των νέων εργαζόμενων, όπου και πάλι δεν εφαρμόστηκε η ΣΣΕ, προσέφυγαν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), ζητώντας την άμεση εφαρμογή της. Να θυμίσουμε ότι η εν λόγω ΣΣΕ ήταν η πρόταση της εργοδοσίας, που διατύπωσε υπό την πίεση του απεργιακού αγώνα των εργατών της COSCO και την οποία αποδέχτηκε το σωματείο της Ένωσης Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων στις προβλήτες του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ). Εδώ η… νομιμότητα που κάθε τόσο επικαλούνται τα υπουργεία Εργασίας και Ναυτιλίας πάνε περίπατο.

Κοινωνία

χι μόνο δεν βάζει τέλος στις απλήρωτες υπερωρίες η ψηφιακή κάρτα εργασίας, που ξεκίνησε από 1η Ιουλίου να εφαρμόζεται σε τράπεζες και μεγάλα σούπερ μάρκετ, αλλά σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου γύρου εργοδοτικών εκβιασμών, απειλών και καταπάτησης δικαιωμάτων, όπως προκύπτει από καταγγελίες σωματείων και εργαζομένων των δύο κλάδων. Η κυβέρνηση με την αρωγή της ΓΣΕΕ παρουσίασε το νέο μέτρο ως… πολύφερνη νύφη. «Επανάσταση στην αγορά εργασίας […] μεταρρύθμιση με έντονο κοινωνικό πρόσημο», διαλάλησε ο Κ. Χατζηδάκης, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε για «σημαντική κατάκτηση για τους εργαζόμενους». Γιατί μια κυβέρνηση που έχει διαλύσει ό,τι είχε απομείνει από το εργατικό δίκαιο και τα εργασιακά δικαιώματα σπεύδει δήθεν να εφαρμόσει ένα τόσο… φιλεργατικό μέτρο; Γιατί οι εργοδότες δύο κλαδών που θεωρούνται από τους πιο σκληρούς, όπως οι τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ, δεν διαμαρτυρήθηκαν διόλου για το επίμαχο μέτρο; Πίσω από τις κυβερνητικές φανφάρες, η αλήθεια είναι ότι η εργοδοσία έχει στήσει ένα νέο πάρτι καταπάτησης δικαιωμάτων των εργαζομένων, με τα τερτίπια που η ίδια ξέρει να σκαρφίζεται και να εφαρμόζει στην πράξη, παρακάμπτοντας το σύστημα που έχει στήσει το υπουργείο Εργασίας. Ανάμεσα στις καταγγελίες της εργατικής πλευράς, ξεχώρισε αυτή του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθηνών, που ξεσκέπασε ορισμένα από τα εργοδοτικά κόλπα που χρησιμοποιούνται στον χώρο του εμπορίου. Εργαζόμενοι που πιάνουν στις 5 το πρωί εξαναγκάζονται να χτυπάνε την κάρτα τους στις 6 π.μ., ώστε να μην φανεί η μία ώρα νυχτερινής απασχόλησης. Ταμίες σούπερ μάρκετ εξαναγκάζονται από προϊσταμένους να χτυπούν την κάρτα τους ακριβώς στις 9 το βράδυ, ώρα που επισήμως τυπικά λήγει το ωράριο εργασίας

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΡΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Δημήτρης Σταμούλης

Διάτρητο καθεστώς «μέτρησης» υπερωριών από τα εργοδοτικά τρικ ▸ Εκτός χιλιάδες εργαζόμενοι σε τηλεργασία, με κυβερνητική ευθύνη

τους, κι ας παραμένουν ακόμα στο πόστο τους εξυπηρετώντας πελάτες. Ωρομίσθιοι (4ωροι) εργαζόμενοι που εξαναγκάζονται σε 8ωρη απασχόληση, υποχρεώνονται να χτυπήσουν κάρτα στο 4ωρο. Υπάλληλοι ηλεκτρονικών παραγγελιών χτυπάνε κάρτα, ενώ συνεχίζουν να εργάζονται καταχωρώντας νέες παραγγελίες πελατών. Οδηγοί δεν χτυπάνε καθόλου κάρτα, αφού βρίσκονταν εκτός καταστήματος. Ακόμα και εξαναγκασμός εργαζομένων να δουλέψουν σε ημέρα ρεπό αλλά με οδηγία να μην «χτυπήσουν» κάρτα. Ανάλογες αντεργατικές πρακτικές καταγράφονται και στις τράπεζες. Ακόμα και η ίδια η ΟΤΟΕ έσπευσε να καταγγείλει προβλήματα ορθής καταγραφής του πραγματικού χρόνου εργασίας των

εργαζομένων με φυσική παρουσία αλλά και χρήσης κριτηρίων για τον χαρακτηρισμό των «διευθυνόντων υπαλλήλων» κατά την απογραφική διαδικασία σε κάθε τράπεζα, με συνέπεια, όπως επισήμανε, να εμφανίζεται καταχρηστικά ασυνήθιστα υψηλός αριθμός «διευθυνόντων υπαλλήλων», οι οποίοι θεωρούνται «ελεύθεροι ωραρίου» και άρα εξαιρούνται του μέτρου! Μια άλλη κρίσιμη «μέριμνα» της ψηφιακής κάρτας είναι ότι εξαιρεί την τηλεργασία με ευθύνη της κυβέρνησης προς όφελος των τραπεζιτών. Όχι τυχαία, δεκάδες εργαζόμενοι κατήγγειλαν στο Σωματείο Εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα ότι δέχτηκαν πίεση να εργαστούν από το σπίτι ή άλλοι να χτυπήσουν κάρτα, ενώ δεν είχαν προλάβει να τελειώσουν

τη δουλειά τους. Καταγγελίες υπάρχουν ειδικότερα για την Alpha Bank, για πρακτική εξαναγκασμού εργαζομένων να χτυπήσουν κάρτα και να συνεχίσουν να δουλεύουν, προτρέποντας μάλιστα κάποιους που δουλεύουν σε διευθύνσεις να δουλέψουν από το σπίτι. Απέναντι στις σημαντικές αυτές καταγγελίες, το υπουργείο Εργασίας το μόνο που έσπευσε να απαντήσει υποκριτικά είναι ότι «η κάρτα είναι το πλέον αποτελεσματικό εργαλείο για την πρόληψη, τον έλεγχο και την αντιμετώπιση ακριβώς αυτών των φαινομένων», ενώ επιβεβαίωσε το καθεστώς εξαίρεσης για την τηλεργασία, που φέρνει εκτός κάρτας πάνω από το 10% των εργαζομένων στις τράπεζες. Το μέτρο της ψηφιακής κάρτας εργασίας από το ερχόμενο φθινόπωρο θα επεκταθεί και σε άλλους κλάδους με προοπτική την καθολική εφαρμογή της σε βάθος δωδεκαμήνου σε όλες τις επιχειρήσεις. Στους επόμενους κλάδους της λίστας του υπουργείου είναι η βιομηχανία, ενώ έως του χρόνου θα εφαρμόζεται σε τουρισμό και εστίαση, όπου βέβαια ως ανέκδοτο ακούγεται ότι οι αδίστακτοι εργοδότες θα σταματήσουν τα 12ωρα και τα απλήρωτα ρεπό για χιλιάδες εργαζόμενους, οι οποίοι πρακτικά δεν έχουν καμιά δικλείδα ασφαλείας απέναντι στον εργοδότη και τους εκβιασμούς του για το πότε και εάν θα χτυπάει κάρτα. Ενώ η Επιθεώρηση Εργασίας είναι εντελώς αποδυναμωμένη και αποψιλωμένη από προσωπικό…

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΣΜΤ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Δικαίωση απολυμένου της Πρότυπο Κατασκευαστική ΑΕ

ια σημαντική εργατική νίκη πέτυχε το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) καθώς πέτυχε να καταβληθούν τα δεδουλευμένα σε εργαζόμενο που απολύθηκε από την Πρότυπο Κατασκευαστική ΑΕ. Ο απολυμένος διεκδίκησε πολλές ώρες υπερεργασίας και υπερωρίες καθώς και μη ληφθείσα άδεια από την εταιρεία, διεκδικώντας τα μέσω της Επιθεώρησης Εργασίας. Όπως κατήγγειλε το ΣΜΤ, «ο συνάδελφος μηχανολόγος μηχανικός είχε προσληφθεί με σύμβαση αορίστου χρόνου. Στη διάρκεια της εργασίας του εκεί, εκτός από τα καθήκοντα που απορρέουν από την ειδικότητά του, του είχαν επίσης ανατεθεί καθήκοντα πολιτικού μηχανικού (!), όπως επίβλεψη και επιμετρήσεις οικοδομικών εργασιών κ.λπ. Επιπλέον, ενώ υποτίθεται ότι θα εργαζόταν για 40

ώρες την εβδομάδα, ο κανόνας αποδείχθηκε πως ήταν 11ωρα –εργασία και πρωινή και απογευματινή έως τις 10 το βράδυ (!) για 4 από τις 6 εργάσιμες μέρες– σύνολο 58 ώρες τη βδομάδα (!), χωρίς την καταβολή υπερεργασίας και υπερωριών. Ο συνολικός αριθμός ωρών απλήρωτης υπερεργασίας και υπερωριών είναι τριψήφιος!». «Τα παραπάνω συνοδεύονταν από κλιμακούμενη άσχημη συμπεριφορά της εργοδοσίας με αποκορύφωμα την απόλυση του συναδέλφου, μετά από έξι μήνες, με αιτιολογικό ότι “δεν γνωρίζει καλά το αντικείμενο του πολιτικού μηχανικού”. Στη διάρκεια αυτών των έξι περίπου μηνών, ο συνάδελφος, ενώ δεν πήρε καμία μέρα άδεια, καταχώρησαν (στις 4/4/22 και αφού είχε ήδη απολυθεί!) ότι έλαβε έξι μέρες το 2021 και δεν του πλήρωσαν τις αποδοχές μη ληφθείσης αδείας ούτε για

το 2021 ούτε για το 2022», προσθέτει. Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών στήριξε τον εργαζόμενο από την πρώτη στιγμή με από κοινού Διεκδίκησε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και κυρίως μέσα πολλές ώρες από παρεμβάσεις και κινηυπερεργασίας τοποιήσεις. Μεγάλο κύμα συμπαράστασης εκδηκαι υπερωρίες λώθηκε από συνολικά 21 καθώς σωματεία και συλλόγους από όλη την Ελλάδα με ψηκαι μη ληφθείσα φίσματα αλληλεγγύης. «Η άδεια νίκη αυτή δείχνει τον δρόμο για τους εργαζόμενους του κλάδου κι όχι μόνο», καταλήγει το Παράρτημα Ηρακλείου του ΣΜΤ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΚΑΛΛΙΘΕΑ/ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Κοινωνία

Γιώργος Μουρμούρης

Φράκτες και απαγόρευση κυκλοφορίας Τσιμέντο, αποκλεισμοί και απαγορεύσεις δυσχεραίνουν την πρόσβαση στο «φιλέτο» του Φαληρικού Όρμου, τι απαντά στο Πριν η δημοτική αρχή

ράκτες, σύρματα, σεκιούριτι και τόνοι μπετόν χωρίζουν την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Ελλάδας, την Καλλιθέα Αττικής, από το παραλιακό της μέτωπο. Πενήντα περίπου χρόνια μετά την επιχωμάτωση της παραλίας Τζιτζιφιών και Μοσχάτου και την κατασκευή της νέας Λεωφόρου Ποσειδώνος κατά τη διάρκεια της Χούντας, που απέκοψε την πόλη από τη θάλασσα, και πέντε χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών για την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, οι 21.192 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της πόλης είναι αναγκασμένοι να διέρχονται μέσα από το λεπτό «στόμιο» της πεζογέφυρας (Εσπλανάδα), που ως προέκταση του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ)

καταλήγει στο παραλιακό μέτωπο της περιοχής. Στην πραγματικότητα, όμως, μόλις τότε αρχίζουν οι δυσκολίες. Από την έναρξη του Release Festival στην Πλατεία Νερού, στις αρχές του Ιούνη, η Εσπλανάδα καταλήγει απευθείας και αποκλειστικά μέσα στον χώρο ελέγχου εισιτηρίων του φεστιβάλ. Δηλαδή, τις ημέρες και ώρες που βρίσκεται σε εξέλιξη κάποια συναυλία, είναι απλώς αδύνατο σε κατοίκους και επισκέπτες της περιοχής να φτάσουν στο παραλιακό μέτωπο. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε αυτές τις περιπτώσεις «λύση» επιχειρείται να δοθεί με το άνοιγμα έτερης πεζογέφυρας που οδηγεί στο γήπεδο του Τάε Κβο Ντο, στο Παλαιό Φάληρο, από όπου, κάνοντας έναν κύκλο, έχει κανείς τη δυνατότητα να φτάσει επιτέλους στη θάλασσα. Μια

«εναλλακτική», όμως, που είναι διαθέσιμη μόνο όταν δεν υπάρχει κάποια παράλληλη εκδήλωση στον χώρο αυτό, ενώ θέτει ένα ακόμη εμπόδιο στην επαφή με το παραλιακό μέτωπο, μετατρέποντας την πρόσβαση σε λαβύρινθο. Άλλωστε, για τη διεξαγωγή του Release Festival, σχεδόν ολόκληρη η έκταση της Πλατείας Νερού –την οποία διαχειρίζεται η ΕτΑΔ ΑΕ– έχει περιφραχτεί με λαμαρίνες, αφήνοντας μόνο μια μικρή δίοδο πλάι στη θάλασσα για όσους και όσες θέλουν να προχωρήσουν προς τη ναυταθλητική μαρίνα της Καλλιθέας. Έχοντας περπατήσει αρκετά χιλιόμετρα και έχοντας υπερπηδήσει μια σειρά εμποδίων, ο κάτοικος της Καλλιθέας, που ίσως νομίζει ότι επιτέλους έφτασε στην προκυμαία, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί, αν πρόκειται για μια βραδινή επίσκεψη μεταξύ 11 το βράδυ και 6 το πρωί. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Πριν, τους τελευταίους μήνες τις εν λόγω ώρες έχει επιβληθεί απαγόρευση πρόσβασης πεζών στην προκυμαία για χάρη των ιδιοκτητών σκαφών που ελλιμενίζουν τα πλοιάριά τους στη μαρίνα! Στα τέλη Ιουνίου, το Πριν βρέθηκε στον χώρο και επιβεβαίωσε ότι μετά τις 11 μ.μ. η πρόσβαση πεζών στην παραλία μέσω της μαρίνας Καλλιθέας (μοναδική διαθέσιμη δίοδος) απαγορεύεται από δύναμη σεκιούριτι που περιπολεί στην περιοχή, μισθωμένη από τον Δήμο Καλλιθέας. Σε ερώτημα που υπέβαλε γραπτώς το Πριν προς τη δημοτική αρχή αναφορικά με το νομικό πλαίσιο που επιτρέπει την επιβολή απαγόρευσης πρόσβα-

σης σε περιοχή ευθύνης του, το τμήμα Διαχείρισης Ναυταθλητικής Μαρίνας του Οργανισμού Παιδικής Αγωγής και Άθλησης «Γιάννης Γάλλος» απάντησε στις 29 Ιουνίου: «Η ναυταθλητική μαρίνα διαθέτει ελεγχόμενη είσοδο οχημάτων για τους ιδιοκτήτες που ελλιμενίζουν τα σκάφη τους στη μαρίνα και σύμφωνα με το ΦΕΚ [...] δεν επιτρέπεται η είσοδος και η στάθμευση σε φορτηγά επιβατηγά αυτοκίνητα και λοιπά τροχοφόρα οχήματα χωρίς την έγκριση του φορέα διαχείρισης εντός του λιμένα». Μόνο που, όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι στα τέλη Ιουνίου, μετά τις 11 μ.μ. η πρόσβαση απαγορεύεται και σε πεζούς, όχι μόνο σε τροχοφόρα. Η περιοχή της παραλίας Καλλιθέας και Μοσχάτου αποτελεί το τελευταίο και πιο κρίσιμο, ίσως, κομμάτι του «παζλ» που συνθέτει το παραλιακό μέτωπο της πρωτεύουσας, την «Αθηναϊκή Ριβιέρα» ως είθισται να ονομάζεται τα τελευταία χρόνια. Η τεράστια και εγκαταλελειμμένη για πολλές δεκαετίες έκταση ενώνει το αναπλασθέν Μικρολίμανο και τον χώρο του ΣΕΦ με τη μαρίνα Φλοίσβου της Lamda Development και κατ’ επέκταση με την παραλία του Παλαιού Φαλήρου, τη μαρίνα Αλίμου της Άκτωρ Παραχωρήσεις και ακολούθως το Ελληνικό, ξανά της Lamda. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πόσα διακυβεύονται από τη χρήση που θα αποκτήσει ο χώρος, όταν ολοκληρωθούν τα λιμνάζοντα έργα ανάπλασης της Περιφέρειας Αττικής. Η πρακτική εμπορευματοποίησης, αποκλεισμών και απαγορεύσεων, δεν προμηνύει κάτι θετικό.

ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ

Καταδίκη «πολλών προαναγγελθέντων θανάτων» Απόφαση του Ευρωπαϊκού ∆ικαστηρίου ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά της Ελλάδας

«Ε

γώ καταστράφηκα, δεν θα γυρίσουν πίσω αυτά που έχασα. Μας βγάλανε τα ρούχα, ήμασταν γυμνοί και βρεγμένοι. Αυτά είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα; Μετά μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα όπου μας πήραν καταθέσεις και μας βάλανε να υπογράψουμε ένα κείμενο που είχαν γράψει οι ίδιοι. Δεν είχαμε καταλάβει τι έλεγε. Αυτό είναι η ελευθερία έκφρασης;». Με αυτά τα λόγια ο Ενσανουλάχ Σάφι που έχασε τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά του στο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι το 2014, για το οποίο προσφάτως η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), περιέγραψε τα συναισθήματά του για την απόφαση του δικαστη-

ρίου. Μιλώντας μέσω τηλεσύνδεσης σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν το μεσημέρι της Δευτέρας (11/7) στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΔΣΑ οργανώσεις και φορείς, ο Σάφι πρόσθεσε πως «αυτά που μας έκαναν είναι εκτός ανθρωπότητας», καλώντας τις αρχές να «μην αλλάζουν τις λέξεις, να βλέπουν τα πράγματα όπως είναι». «Χαρήκαμε για την απόφαση (του ΕΔΔΑ) γιατί είναι για όλους μας. Αυτοί (το λιμενικό) μας κατηγορούσαν και δεν δέχονταν αυτό που έκαναν. Είναι καλό που όλοι έμαθαν ότι δεν φταίμε εμείς, αλλά αυτοί. Πρέπει να τιμωρηθούν, για να μην ξανακάνουν ποτέ κάτι τέτοιο», είπε από την πλευρά του ο Σαμπούρ Αζίσι, που στο ναυάγιο έχασε τη σύζυγό του και ένα παιδί.

Όπως ανέφεραν οι εκπρόσωποι των οργανώσεων, η απόφαση του ΕΔΔΑ αποτελεί σταθμό καθώς «μιλά για τα αυτονόητα που δεν έγιναν» (Μαρία Παπαμηνά, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες). Οι επιζήσαντες του ναυαγίου, με νωπές τις μνήμες της τραγωδίας και της απώλειας συγγενικών τους προσώπων, υπέστησαν εξευτελισμούς και κακομεταχείριση ενώ «καταγγέλθηκαν ως ψεύτες» και αργότερα «το ναυτοδικείο έκλεισε την υπόθεση με το σκεπτικό ότι δεν γίνονται επαναπροωθήσεις στην Ελλάδα». Η καταδικαστική απόφαση σε βάρος της Ελλάδας για το Φαρμακονήσι είναι μια «καταδίκη πολλών προαναγγελθέντων θανάτων», τόνισε από την πλευρά της η δικηγόρος Ελένη Σπαθανά.

Κίνηση ιδεών Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Ψηφιακή τεχνολογία και αστική Δημοκρατία

Πρόσφατα, η ελληνική βουλή, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, διοργάνωσε διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα «Ψηφιακή τεχνολογία και οι επιπτώσεις για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία». Στην έκθεση των συμπερασμάτων του συνεδρίου, κυριάρχησε μία αμφίρροπη περιγραφική αντίληψη, που αναγνώριζε τις παρενέργειες των ψηφιακών εξελίξεων στη δημοκρατία, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά και τις θετικές πλευρές της ψηφιακής επανάστασης.

ι θετικές πλευρές, σύμφωνα πάντα με τα συμπεράσματα της έκθεσης, επικεντρώνονταν, πρώτο, στη δυνατότητα ανάπτυξης της συμμετοχικής δημοκρατίας, ιδιαίτερα στο επίπεδο των δήμων. Δεύτερο, στη βελτίωση της ποιότητας και ταχύτητας των δημοσίων υπηρεσιών, με ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας. Η εκπαίδευση, υγεία, η ασφάλεια, η εργατική και οικονομική πολιτική μπορούν να γίνουν πολύ πιο αποτελεσματικές και δίκαιες, αν συγκεντρωθούν και αναλυθούν τα σχετικά δεδομένα. Τρίτο, η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία, με τη συγκέντρωση και ανάλυση του πλούτου των δεδομένων, για την αντιμετώπιση οικουμενικών απειλών, όπως οι υγειονομικές και περιβαλλοντικές κρίσεις. Η διεθνής ανταλλαγή δεδομένων μέσων της ψηφιακής τεχνολογίας, συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία εμβολίων, με σύντμηση κατά πολύ του χρόνου, που θα απαιτούσε η δημιουργία τους. Στο συνέδριο, σε αντιδιαστολή με τις θετικές πλευρές, οι αρνητικές πλευρές της ψηφιακής τεχνολογίας επικεντρώθηκαν στην κακή χρήση της, στη χειραγώγηση των πληροφοριών, στο ψευδές αφήγημα, στα fake news, που επιδρούν όχι μόνο τοπικά αλλά και γεωπολιτικά, όπως επιβεβαιώνει η αμφοτέρωθεν ιδεολογική χρήση του πολέμου στην Ουκρανία. Γι’ αυτό, όπως αναφέρθηκε στο συνέδριο, η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2023 θα θεσπίσει νέο νομοθετικό πλαίσιο, για να αποτρέψει τη ρητορική μίσους και τις ψευδείς ειδήσεις... Στην αξιολόγηση της ψηφιακής τεχνολογίας, όπως και της τεχνολογίας γενικότερα, η αστική κριτική λειτουργεί με γνώμονα το ταξικό συμφέρον, αν και

αυτοπροβάλλεται ως αταξική και ουδέτερη. Έτσι, η συμμετοχική δημοκρατία που θεωρείται ότι κατεξοχήν προωθείται από την ψηφιακή τεχνολογία, αναπτύχθηκε επί κεϊνσιανής διαχείρισης, ενώ σήμερα φυλλοροεί, αφού η νεοφιλελεύθερη διαχείριση δεν διατίθεται να αξιοποιήσει δυναμικά την ψηφιακή τεχνολογία ούτε για να ενισχύσει τις στοιχειώδεις διεκδικητικές και συμμετοχικές τάσεις των εργαζομένων. Επιπλέον, δεν ισχύει και η άποψη ότι η διάδοση της ψηφιακής τεχνολογίας «με μια οθόνη υπολογιστή στο σπίτι όλων μας… είναι δυνατή η επανίδρυση μιας Εκκλησίας του Δήμου στον σύγχρονο κόσμο». Γιατί, στον σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, οι αστικοδημοκρατικοί θεσμοί αγνοούνται, συρρικνώνονται, καταργούνται, χειραγωγούνται. Όπως συμβαίνει με την απαξίωση του δημοψηφίσματος από τους θιασώτες της παραπάνω άποψης (ΒΗΜΑ, 10/7/2022, σελ. 18). Η γραφειοκρατία, όντως, με την ψηφιακή τεχνολογία δύναται να περιοριστεί. Βήματα πραγματοποιούνται στις καπιταλιστικές κοινωνίες για περιορισμό της γραφειοκρατίας, με τη συνδρομή της νέας τεχνολογίας. Η γραφειοκρατία όμως δεν αποτελεί έναν κρατικό μηχανισμό ουδέτερο, που μπορεί ριζικά να βελτιωθεί και να συρρικνωθεί με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, το χάος των θεσμών και ρυθμίσεων και ο τεράστιος όγκος της υπαλληλίας, οριακά μπορεί να περιοριστεί από τη νέα τεχνολογία, απ’ τον εξορθολογισμό, την απλούστευση και επιτάχυνση των διαδικασιών. Η πολυεπίπεδη όμως δομή του αστικού κράτους, τα όργανα σχολαστικών και αυταρχικών ελέγχων, η πολυανθρωπία της υπαλληλίας εξυπηρετεί τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα

Το πρόβλημα με την ψηφιακή τεχνολογία είναι ότι βρίσκεται σε «λάθος χέρια». Η αστική αξιολόγηση και αξιοποίησή της συναρτάται με την επωφελή και επιβλαβή επίδραση των μορφών της στην κοινωνία της αστικής τάξης. Γι’ αυτό, το αστικό κράτος θα διατηρεί αυτή τη γραφειοκρατική δομή του, που είναι αναγκαία για την αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Η ψηφιακή τεχνολογία ευνοεί όντως τη διεθνή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, πολιτικό, επιστημονικό. Δυστυχώς όμως ο, εγγενής στον καπιταλισμό, ανταγωνισμός δρα ανασχετικά και ανατρεπτικά στη διεθνή συνεργασία, οδηγεί στην όξυνση του ανταγωνισμού, ακόμη και στον πόλεμο. Έτσι, και σε επιμέρους τομείς, πού προβάλλονται ως πρόσφοροι για διεθνή συνεργασία μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας, όπως η παγκόσμια υγεία, τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα, αφού οι αντίπαλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, επί παραδείγματι, παρήγαγαν χωρίς συνεργασία τα δικά τους εμβόλια. Η αστική αξιολόγηση και αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας συναρτάται με την επωφελή και επιβλαβή επίδραση των μορφών της στην κοινωνία. Στην πραγματικότητα όμως, κυρίαρχο κριτήριο αξιολόγησης και προώθησης μιας τεχνολογίας αποτελεί πρώτιστα η ωφέλεια της αστικής τάξης. Επί παρα-

δείγματι, τα fake news που γιγαντώνονται στα Μ.Μ.Ε. και στο διαδίκτυο, καταδικάζονται τυπικά από την αστική ιδεολογία και πολιτική αλλά στην πραγματικότητα ευνοούνται από το σύστημα, για να πληγούν οι αντίπαλοι (η Ρωσία σήμερα) και να αποπροσανατολιστούν οι κοινωνικές μάζες από την αλήθεια και την ταξική συνείδηση. Τα γιγάντια μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το facebook, που κυριαρχούν στο διαδίκτυο, επιδρούν καθοριστικά και αποπροσανατολιστικά στη συνείδηση των μαζών. Χαρακτηριστική είναι η εχθρότητά τους προς προοδευτικές αναρτήσεις, που υποτιμώνται ή και αποβάλλονται από το facebook και τους κυρίαρχους ιστότοπους. Οι αστοί αναλυτές χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κατακεραυνώνοντας την υποκλοπή προσωπικών δεδομένων μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας. Ωστόσο, δεν υιοθετούν ριζικά μέτρα αποτροπής αυτού του φαινομένου. Οι επιχειρήσεις ανεξέλεγκτα αξιοποιούν προσωπικά δεδομένα που παράνομα συλλέγουν από πολίτες, για να προωθήσουν τα προϊόντα τους, ενώ οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αξιοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία για να συλλέγουν πληροφορίες για προοδευτικούς πολίτες και οργανώσεις, δημιουργώντας ένα σύγχρονο τεχνολογικό και ιδιαίτερα εκτεταμένο σύστημα φακελώματος του ριζοσπαστισμού. Στο διαδίκτυο κυριαρχούν πανίσχυροι οικονομικοί ιστότοποι που διαχέουν συστηματικά αστικές αντιλήψεις σε πιο ήπιες ή και αντιδραστικές εκδοχές, συγκροτώντας τους νέους και ιδιαίτερα επιδραστικούς ιδεολογικούς μηχανισμούς του αστικού συστήματος. Αλλά και η πληθώρα ακόμη και προοδευτικών ιστοτόπων και η αδυναμία, από την άλλη, των επαναστατικών αντιλήψεων να επιβάλλουν στους ιστοτόπους την ηγεμονία τους, προκαλεί μία πολυδιάσπαση και αδυναμία συσπείρωσης στον κόσμο των πολιτών που ελκύεται από προοδευτικές ιδέες. Επιπλέον, παρατηρείται στον προοδευτικό κόσμο μία μονόπλευρη τάση ιδεολογικοπολιτικής έκφρασης στο διαδίκτυο, χωρίς να συνοδεύεται από τον απαιτούμενο συγκερασμό θεωρίας και πράξης, που αποτελεί αναντικατάστατη προϋπόθεση της κοινωνικής ανατροπής. Η Αριστερά δεν πρέπει απλά να παρατηρεί και να εκφράζει την γνώμη της στην ψηφιακή ανταλλαγή απόψεων. Πρέπει να αγωνίζεται για την ικανοποίηση, κυρίως, των λαϊκών αναγκών και τη νίκη της επανάστασης. Τα κλικ σε Twitter και Facebook δεν αρκούν για να οικοδομηθεί η επαναστατική θεωρία ούτε, πολύ περισσότερο, για να πραγματοποιηθεί και να νικήσει η επανάσταση.

20 22 Ιουνίου 1941 ● Έναρξη της ναζιστικής εισβολής στην ΕΣΣΔ (επιχείρηση Μπαρμπαρόσα).

17 Ιουλίου 1942 ● Έναρξη της επιχείρησης Κυανό. Ξεκινά η μάχη του Στάλινγκραντ.

23 Αυγούστου 1942 ● Ξεκινά η σφοδρή πολιορκία της πόλης.

19 Νοεμβρίου 1942 ● Αρχίζει

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Ρωγμές στον χρόνο

Μάκης Γεωργιάδης 17 Ιουλίου 1942, 80 χρόνια πριν, άρχισε η μάχη του Στάλινγκραντ, που αποτέλεσε την πρώτη συντριπτική ήττα της ναζιστικής Γερμανίας, το σημείο στροφής του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η μάχη αυτή, η οποία έληξε στις 2 Φεβρουαρίου 1943 και περιλάμβανε την πολιορκία και τις μάχες στους δρόμους και στα ερειπωμένα κτίρια της πόλης, καθώς και την αυτοθυσία κατοίκων, εργατών και στρατιωτών, στοιχειώνει ακόμη τους εφιάλτες φασιστών και συνοδοιπόρων…

η αντεπίθεση του Κόκκινου Στρατού.

2 Φεβρουαρίου 1943 ● Τέλος της μάχης του Στάλινγκραντ, καθώς παραδίνονται και οι τελευταίοι ναζιστικοί θύλακες αντίστασης.

9 Μαΐου 1945 ● Συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας με την κόκκινη σημαία να κυματίζει στο Ράιχσταγκ.

Μάχη του Στάλινγκραντ: Όταν δεν υπήρχε γη πέρα απ’ τον Βόλγα...

τις αρχές του καλοκαιριού του 1942, η κατάσταση στο ανατολικό μέτωπο και στα πεδία των μαχών ήταν μάλλον αποκαρδιωτική για τις σοβιετικές δυνάμεις. Στον βορρά, το Λένινγκραντ ήταν υπό πολιορκία. Στο κέντρο, η ναζιστική επίθεση για την κατάληψη της Μόσχας είχε αποτραπεί και η Βέρμαχτ είχε οπισθοχωρήσει, αλλά οι ισορροπίες ήταν ακόμη εύθραυστες για τον Κόκκινο Στρατό. Ωστόσο, στο νότιο τμήμα του μετώπου οι δυνάμεις του Άξονα καταφέρνουν να καταλάβουν σχεδόν ολόκληρη την Κριμαία και το κομβικό διαμετακομιστικό κέντρο της Σεβαστούπολης. Έτσι, στην Ουκρανία και τη νότια Ρωσία η κατάσταση εξελίσσεται δραματική όταν στα μέσα Ιουνίου καταλαμβάνεται και το Ροστόφ. Ο δρόμος για το Στάλινγκραντ έχει ανοίξει για τις χιτλερικές δυνάμεις. Το Στάλινγκραντ δεν ήταν τυχαίος στόχος. Χτισμένο στη δυτική όχθη του Βόλγα, αποτελούσε ένα ισχυρό βιομηχανικό κέντρο και στρατηγικό σημείο για τον έλεγχο των ποτάμιων μεταφορών, εξαιρετικά σημαντικών εν καιρώ πολέμου. Ο έλεγχος του Βόλγα σε μεγάλο βαθμό θα καθόριζε και την έκβαση του πολέμου. Όμως η κατάσταση δεν εξελίχθηκε τόσο ευνοϊκά όσο προοιωνίζονταν, για τη Γερμανία, τα σημάδια εκείνου του θέρους. Σε επιχειρησιακό επίπεδο, οι Γερμανοί από τη μια πλευρά αποφάσισαν να επεκτείνουν το μήκος του μετώπου. Οι στρατιές των εισβολέων στο νότιο τομέα χωρίστηκαν στα δύο. Το ένα τμήμα κατευθύνθηκε για την κατάκτηση του Καυκάσου και των πλουτοπαραγωγικών του πηγών. Το δεύτερο τμήμα των γερμανικών δυνάμεων υπό τον στρατηγό Φ. Πάουλους κινήθηκε προς τον Βόλγα και εναντίον του Στάλινγκραντ. Οι Σοβιετικοί, από την άλλη πλευρά, δεν είχαν άλλες επιλογές πλην της οργάνωσης της

οποία θα ολοκληρωθεί στις 2 Φεβρουαρίάμυνας όσο πιο αποτελεσματικά γινόταν. Σε αυτή τη φάση του πολέμου, οι ου του 1943 με τη συντριβή των ναζιστιγερμανικές δυνάμεις υπερτερούσαν σε κών στρατευμάτων, την αιχμαλωσία και άνδρες αλλά κυρίως σε εξοπλισμό. Η Σοτην παράδοση σχεδόν 250.000 Γερμαβιετική Ένωση βρισκόταν σε μεταίχμιο, νών στρατιωτών, συμπεριλαμβανομέέχοντας μετακινήσει, και μάλιστα νου του στρατάρχη Φ. Πάουλους κομμάτι-κομμάτι, εκατοντάντάκαι των τ στρατηγών του. δες βιομηχανικές και πααΗ δυσκολότερη φάση Παροιμιώδης ραγωγικές μονάδες στα ττης μάχης για τον Κόκη αντίσταση Ουράλια, στη Δυτική κινο Στρατό και τους Σιβηρία και στο Καζακυπερασπιστές της πόστα εργοστάσια στάν. Μια νέα πολεμιλης υπήρξε το διάστημα «Ν. Μπαρικάντ» κή βιομηχανία δούλευε από 23 Αυγούστου ως 30 και «Κόκκινος πυρετωδώς, ώστε να καΟκτωβρίου 1942, όταν η λύψει το μειονέκτημα και πόλη δέχτηκε απανωτές π Οκτώβρης» τελικά να υπερσκελίσει τη λυσσαλέες πολιορκίες. Οι λυ Βέρμαχτ και τη Λουφτβάφε. άφε. έξι α από τους επτά τομείς του Και τελικά τα κατάφερε. Στάλινγκραντ είχαν περάσει στα Σ άλ Στις 17 Ιουλίου του 1942, οι στρατιές χέρια των ναζί αλλά όχι ολοκληρωτικά, του Άξονα, έχοντας περάσει τον ποταμό καθώς σοβιετικοί θύλακες αντίστασης Ντον, έχουν φτάσει στα περίχωρα του υπήρχαν παντού και έδιναν μάχες δρόμο Στάλινγκραντ, αρχίζουν την προέλαση το δρόμο, σώμα με σώμα. Παροιμιώδης προς τα προάστια της πόλης. Αυτή θεωέμεινε η αντίσταση στα εργοστάσια «Ν. ρείται η απαρχή της ομώνυμης μάχης, η Μπαρικάντ», «Κόκκινος Οκτώβρης» και

στο μεγάλο εργοστάσιο γεωργικών ελκυστήρων στον βόρειο βιομηχανικό τομέα του Στάλινγκραντ, τα οποία οι Γερμανοί δεν κατέλαβαν ποτέ ολοκληρωτικά, παρά μερικά τμήματα, αποκτώντας μεν πρόσβαση στον Βόλγα αλλά όταν ήδη ο Κόκκινος Στρατός είχε οργανώσει την αντίσταση και νέες υποδομές, καθώς ο ποταμός είχε πια παγώσει και δεν μπορούσε να χρησιμεύσει στη ναυσιπλοΐα. Για τους εργάτες της πόλης, τους υπερασπιστές της, τους χιλιάδες στρατιώτες που θυσιάστηκαν «δεν υπήρχε γη πέρα από το Βόλγα». Ούτε γη ούτε ζωή σε περίπτωση που ο εχθρός κατάφερνε να τον διασχίσει. Ήταν μάχη ζωής και θανάτου. Παρά το γεγονός ότι οι υπόλοιπες δυνάμεις του αντιφασιστικού συνασπισμού αρνήθηκαν να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στα δυτικά, ώστε να διασπάσουν τις δυνάμεις του χιτλερικού Άξονα, ήδη από το καλοκαίρι του 1942 άρχισαν να φαίνονται τα σημάδια ανατροπής των ισορροπιών. Η πολεμική βιομηχανία της ΕΣΣΔ άρχισε να αποδίδει ταχύτατα και να καλύπτει το χαμένο έδαφος, ενώ αυξήθηκε ο βαθμός οργάνωσης και αποφασιστικότητας. Έτσι, η γενική στρατιωτική διοίκηση ήταν σε θέση να εκπονήσει, ήδη από τον Σεπτέμβριο, τα σχέδια αντεπίθεσης και τσακίσματος της ναζιστικής δολοφονικής μηχανής. Τα σχέδια εκπονήθηκαν στη Μόσχα με τη συμμετοχή του Ι. Β. Στάλιν, του στρατάρχη Γκ. Ζούκοφ, του Α. Μ. Βασιλιέφσκι και των στρατηγών των μετώπων του Στάλινγκραντ και του Ντον. Όλα αυτά, εν μέσω της σφοδρότερης ίσως πολιορκίας του Στάλινγκραντ. Τα σημάδια, ασφαλώς, έδειχναν και από την άλλη πλευρά κόπωση της βιομηχανίας της ναζιστικής Γερμανίας, είχαν αρχίσει οι ελλείψεις πρώτων υλών και καυσίμων και το ηθικό της Βέρμαχτ, μετά από συνεχόμενους μήνες αιματηρών και σκληρών μαχών, είχε αρχίσει να πέφτει ραγδαία. Η έναρξη της αντεπίθεσης είχε οριστεί αρχικά για τις 8 Νοεμβρίου. Τελικά, άρχισε στις 7.20 το πρωί της 19 Νοεμβρίου του 1942 στην περιοχή του ποταμού Ντον. Μέσα σε τέσσερις ημέρες, το Στάλινγκραντ είχε περικυκλωθεί με μια κίνηση λαβίδα και δύο κλοιοί του Κόκκινου Στρατού σχηματίστηκαν περιμετρικά της πόλης. Στις 31 Ιανουαρίου όλα είχαν τελειώσει και ο στρατάρχης Πάουλους παραδινόταν κάτισχνος και σκελετωμένος μαζί με τους στρατιώτες του. Στις 2 Φεβρουαρίου 1943 παραδόθηκαν ή εξολοθρεύτηκαν και οι τελευταίοι θύλακες γερμανικής αντίστασης. Ο Κόκκινος Στρατός είχε πλέον αποκτήσει το στρατηγικό πλεονέκτημα, το οποίο δεν θα έχανε μέχρι και το τέλος του πολέμου. Όλα αυτά, ωστόσο, πολύ πιθανόν να μην είχαν υπάρξει, εάν τα κρίσιμα διαστήματα δεν υπήρχε η ηρωική μαζική αντίσταση του σοβιετικού λαού, η αυτοθυσία και η βαθιά πίστη για τη νίκη της χώρας των σοβιέτ. Ας μην το ξεχνάμε.

Αφιέρωμα 1922 Κώστας Παλούκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

«Πόλεμος κατά του πολέμου»

στη Μικρασιατική Εκστρατεία ▸ Οι κομμουνιστές και η αντιπολεμική πάλη στο Μέτωπο

μικρασιατική εκστρατεία εντάσσεται στο «μακρύ Μεγάλο Πόλεμο», δηλαδή στους πολέμους που ακολούθησαν αμέσως μετά το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Από την έναρξη της εκστρατείας, τον Μάιο του 1919, μέχρι και τον Δεκέμβριο του 1920, ο ελληνικός στρατός αντιμετώπισε έναν ανταρτοπόλεμο. Από τον Μάρτιο του 1921, μετά και την επικράτηση των αντιβενιζελικών στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920, εγκαινιάζεται η περίοδος της πανστρατιάς, με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του αντιπάλου. Η διεύρυνση του μετώπου δεν επέφερε την ήττα και τη συνθηκολόγηση του εχθρού. Αντίθετα, μειωνόταν συνεχώς η αποτελεσματικότητα των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων. Οι επιχειρήσεις μετατράπηκαν σε τακτικό πόλεμο θέσεων με βαρύτατες απώλειες για τον ελληνικό στρατό. Τέλος, κύριο χαρακτηριστικό του πολέμου ήταν οι αγριότητες που διαπράχθηκαν εναντίον του άμαχου πληθυσμού εκατέρωθεν (Γ. Χρανιώτης, Παλαιοί Πολεμιστές, εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα, 1922-1928, 2020, 130-132). Οι Κεμαλικοί εφαρμόζουν τις εκτοπίσεις και τις αναγκαστικές μετοικεσίες του άρρενος πληθυσμού των ελληνικών χωριών. Οι βιαιοπραγίες και αγριότητες του ελληνικού στρατού εναντίον των ντόπιων μουσουλμάνων εντείνονται ανάλογα με την ένταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων (Χρανιώτης, 133-134). Συνολικά, την περίοδο των πολέμων 1912-1922, επιστρατεύτηκαν 31 κλάσεις ηλικιών, που ανέρχονταν σε 919.100 άτομα. Εξαιτίας της δεκαετούς επιστράτευσης, η κόπωση από τη συνεχή παραμονή στο μέτωπο ήταν έκδηλη τόσο στους αξιωματικούς όσο και στους απλούς οπλίτες (Χρανιώτης, 154). Η μαζικότητα του φαινομένου της λιποταξίας και ανυποταξίας και η γενικότερη διαμαρτυρία για την παράταση του πολέμου δείχνουν μείωση της συνοχής του ελληνικού στρατεύματος (Χρανιώτης, 167). Ολοήμερες μάχες όπως της Κιουτάχειας διεξάγονταν χωρίς τροφή και νερό, ενώ διακόπτονταν οι ώρες ξεκούρασης λόγω εργασιών ή έναρξης της μάχης, όπως στο Σαγγάριο. Οι περιπτώσεις εγκατάλειψης τραυματιών στο πεδίο της μάχης και η προοπτική του θανάτου ή της αιχμαλωσίας προκαλούσε συναισθήματα τρόμου και φόβου στους οπλίτες. Συνεπώς, κομβικό ζήτημα για τους οπλίτες ήταν η προοπτική της επιβίωσης από τους

κινδύνους της πρώτης γραμμής του μετώπου. Το σοκ από την κατάσταση στην οποία έβρισκαν τις οικογένειες τους στα μετόπισθεν οι αδειούχοι, μεγάλωνε την ανησυχία για την τύχη των οικογενειών τους, όταν επέστρεφαν στο μέτωπο. Έτσι, η ανυποταξίας και η λιποταξία εντείνονταν, ενώ αυξανόταν ο αριθμός των φαντάρων που στασίαζαν ή ήταν απείθαρχοι (Χρανιώτης, 192, 201-204, 212, 352). Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύχθηκε η κριτική στην ίδια την σκοπιμότητα του πολέμου και δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για συνολική άρνηση του εθνικισμού. Το ΣΕΚΕ, αρχικά, παρότι υπερασπίζεται τη λήξη του πολέμου και την ειρήνευση χωρίς αποσπάσεις εδαφών, δεν τοποθετείται αρνητικά στη μικρασιατική εκστρατεία και, στην ουσία, αναπαράγει τις θέσεις του βενιζελισμού σε μια πιο αριστερή εκδοχή. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμά του δεν καταλήγει στην επαναστατική δράση, αλλά προτείνει ένα σταδιακό μετασχηματισμό προς δημοκρατικότερες δομές, που θα καταλήξει στη «Λαϊκή Δημοκρατία». Αργότερα, όμως, στα 1919, το ΣΕΚΕ μετατοπίζεται στο ζήτημα του πολέμου και τάσσεται εναντίον της ελληνικής εκστρατείας, αρχικά στην Ουκρανία και στη συνέχεια στη Μικρά Ασία. Πλέον απορρίπτεται η Μεγάλη Ιδέα και προβάλλεται ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του μικρασιατικού πολέμου, ασκώντας έντονη κριτική σε όλες τις συνθήκες που

ακολούθησαν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδίως τη Συνθήκη των Σεβρών, ότι όχι μόνο δεν εξασφάλιζαν την ειρήνη αλλά οδηγούσαν σε νέους πολέμους. Στις εκλογές που προκηρύχθηκαν για την 1η Νοεμβρίου του 1920, το ΣΕΚΕ(Κ) κατήλθε με πρόγραμμα που συνοψίζονταν στην καταδίκη του πολέμου στη Μικρά Ασία, στην επιβολή άμεσης και γενικής αποστράτευσης και ειρήνης με όλους τους Βαλκανικούς λαούς (Χρανιώτης, 370-371). Στην Ελλάδα το 1921 ξεσπούν απεργίες και διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου. Στο μέτωπο οι κομματικοί πυρήνες γύρω από τον Παντελή Πουλιόπουλο θα αναπτύξουν έντονη αντιπολεμική προπαγάνδα και με αυτόν τον τρόπο θα εκπροσωπήσουν πολιτικά τον ριζοσπαστισμό των φαντάρων. Αντιπολεμική δράση αναπτύχθηκε και στη Στρατιά της Θράκης. Το μικρασια-

Τον Σεπτέμβριο του 1920 συγκροτήθηκε στο μέτωπο Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή για τις ομάδες των κομμουνιστών στρατιωτών του μετώπου

τικό μέτωπο, ωστόσο, αποτέλεσε το επίκεντρο της αντιπολεμικής κομμουνιστικής δράσης. Στη Σμύρνη, πυρήνας δέκα ατόμων δημιουργήθηκε στο Σύνταγμα Τηλεγραφητών στη Μπούρνοβα, από το 1920. Ο Πουλιόπουλος, που είχε οικοδομήσει επαφές και με τον Φραγκίσκο Τζουλάτη της Κομμουνιστικής Ένωσης, προμηθευόταν έντυπα των Γάλλων Παλαιών Πολεμιστών, όπως το περίφημο Πόλεμος κατά του Πολέμου. Τον Σεπτέμβριο του 1920 συγκροτήθηκε στο μέτωπο Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή για τις ομάδες των κομμουνιστών στρατιωτών του μετώπου. Λίγο πριν την κατάρρευση του μετώπου, οπλίτες κομμουνιστές που μεταφέρονταν σιδηροδρομικώς έριχναν κατά μήκος των φυλακίων διάφορα κομμουνιστικά έντυπα (Χρανιώτης, 390-5). Αρχές Σεπτεμβρίου του 1922 στη Ραιδεστό ξέσπασαν στάσεις σε μονάδες που υποχωρούσαν από τη Μικρά Ασία και απειλήθηκε γενική εξέγερση. Οι εξαγριωμένοι φαντάροι ξυλοκόπησαν τον αξιωματικό τους και ένοπλοι στρατιώτες, κρατώντας τρείς κόκκινες σημαίες, στράφηκαν κατά των βαθμοφόρων. Τους ξήλωσαν το στέμμα από τα πηλίκια και τα διακριτικά από τις στολές τους φωνάζοντας «Ζήτω η απόλυση!», «Κάτω ο πόλεμος», «Κάτω η στρατοκρατία!». Βέβαια, παρά τη διατύπωση πολιτικών συνθημάτων, η γενικευμένη αντίδραση γρήγορα εκφυλίστηκε, καθώς το πλήθος διαλύθηκε μετά τη διαταγή για απόλυση (Χρανιώτης, 353-354). Σύμφωνα με τον Χρανιώτη, οι ελληνικές ανταρσίες ήταν βραχύβιες. Ωστόσο, οι λιποτάκτες και οι απείθαρχοι στρατιώτες διατύπωναν ένα ξεκάθαρο αίτημα, την επιστροφή στην πατρίδα και την αποστράτευση. Επρόκειτο για ένα πολιτικό αίτημα, που είχε εκφραστεί ήδη στο εκλογικό αποτέλεσμα του Νοεμβρίου του 1920 και το οποίο δεν είχε υλοποιηθεί από τις κυβερνήσεις των αντιβενιζελικών, ούτε μετά τις εκλογές, ούτε μετά τις επιχειρήσεις στο Σαγγάριο ποταμό. Η κορύφωση του φαινομένου από τον Σεπτέμβριο του 1921 και μετά δείχνει ότι οι Έλληνες στρατιώτες δεν συναινούσαν πλέον σε παράταση των μαχών και κατ’ επέκταση του πολέμου. Η πειθαρχία κλονίστηκε, ο σεβασμός προς τους ανωτέρους δύσκολα πλέον μπορούσε να επανέλθει. (Χρανιώτης, 354-356). Το ριζοσπαστικό αυτό κλίμα αποτέλεσε σημαντική παρακαταθήκη για να αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια το κίνημα των παλαιών πολεμιστών και των αναπήρων πολέμου.

22 Gig economy Χρίστος Κρανάκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

∆ιεθνή

Η αμερικανική εταιρεία-θαύμα, που ήρθε για να αλλάξει τον τομέα της παροχής υπηρεσιών στις μεταφορές και τις μετακινήσεις, προσφέροντας δήθεν μεγάλη ελευθερία επιλογών και πολύ περισσότερες δυνατότητες για αξιοπρεπείς αμοιβές, αποδείχθηκε ένα καλά οργανωμένο και πουλημένο «ψέμα», που εξαπάτησε και έθεσε σε κίνδυνο χιλιάδες ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.

αγκόσμιο σάλο έχει προκαλέσει το σκάνδαλο με την κωδική ονομασία «Φάκελοι Uber», το οποίο έφερε στην επιφάνεια μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα, με επικεφαλής τη βρετανική Guardian και τη συμβολή άλλων 40 και πλέον γνωστών ΜΜΕ και περίπου 5.000 δημοσιογράφων. Στα χέρια τους βρέθηκαν πάνω από 124.000 εμπιστευτικά έγγραφα, μέσω του ανθρώπου που ήταν επικεφαλής του κυκλώματος προώθησης της εταιρείας και των «προϊόντων» της το διάστημα 2014-16: Του αρχι-λομπίστα Μαρκ Μακ Γκαν, ο οποίος αποφάσισε ξαφνικά και υπό άγνωστες συνθήκες να γίνει το «βαθύ λαρύγγι» στη συγκεκριμένη υπόθεση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θέλει να εξιλεωθεί από το «ψέμα που πουλήσαμε στους ανθρώπους», χρησιμοποιώντας «βαθιά άδικες» και αντιδημοκρατικές» πρακτικές, όπως είπε στη συνέντευξή του στην Guardian. Μιμούμενος, έτσι, το στέλεχος της Facebook που πρόσφατα αποφάσισε να ανοίξει το στόμα της, αποκαλύπτοντας τε «τέρατα» που έχει διαπράξει η εταιρεία του Μαρκ Ζάκερμπεργκ, παίζοντας ακόμη και με την ψυχική και σωματική υγεία νέων ανθρώπων και κυρίως κοριτσιών… Τα έγγραφα αποκαλύπτουν, συγκεκριμένα, πως ο τεχνολογικός κολοσσός της Uber, κατά το επίμαχο διάστημα (2013-17) εφάρμοζε κατά συρροή μεθόδους στα όρια της παρανομίας ή και παράνομες, προκειμένου να επιβληθεί στην αγορά έναντι των ανταγωνιστών. Τα έγγραφα ξετυλίγουν το κουβάρι της διαπλοκής ανάμεσα στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τους κρατικούς φορείς και φανερώνει τους ανέντιμους τρόπους με τους οποίους διάφοροι «νέοι παίκτες», εκμεταλλευόμενοι τις εκκωφαντικές τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής μας και τις παραδοσιακές και δοκιμασμένες μεθόδους του καπιταλισμού, καταφέρνουν να «ταράξουν τα νερά» των αγορών και αναδεικνύονται, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σε επιχειρηματικούς κολοσσούς. Κλασικό παράδειγμα σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο αποτελεί η –χρηματιστηριακής αξίας 41,6 δισ. δολαρίων σήμερα– Uber, η οποία ιδρύθηκε το όχι τόσο μακρινό 2009 και με ταχύτατους ρυθμούς αναδύθηκε σε ηγέτη στον κλάδο των μεταφορών και delivery. Από ό,τι αποδεικνύουν, όμως, τα έγγραφα που διέρρευσε το τέως στέλεχός της, η εταιρεία δεν έφτασε στην κορυφή με τον… σταυρό στο χέρι. Αντιθέτως, όλη την πενταετία, ο συνιδρυτής και τότε διευθύνων σύμβουλός της, Τράβις Κάλανικ, φέρεται να εφάρμοσε κάθε δυνατό μέσο, με σκοπό την αλλαγή του ισχύοντος νομικού πλαισίου σε μια σειρά χώρες – από τη Γαλλία ως τη Ρωσία και από τη Νότιο Αφρική ως τη Μέση Ανατολή– και την κυριαρχία της Uber στις αγορές τους. Αρχικά, ο Κάλανικ κατηγορείται πως

Φάκελοι Uber: Η «νέα» οικονομία χρησιμοποιεί παλιές μεθόδους Ο καπιταλισμός αλλάζει μόνο «προβιά», όχι στόχους και μεθόδους στερεώματος, με τα έγγραφα να «καίνε» δύο από τους πλέον υψηλόβαθμους συμβούλους του Μπαράκ Ομπάμα, ενώ και ο Τζο Μπάιντεν –αντιπρόεδρος τότε– είχε ανοιχτά ταχθεί υπέρ της, μετά και από προσωπικά συνάντηση που είχε με τον Κάλανικ στο Φόρουμ του Νταβός. Τέλος, η αμερικανική εταιρεία φέρεται ότι είχε τη δυνατότητα να «κόβει και να ράβει» και εντός των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς την περίοδο εκείνη κατάφερε να πραγματοποιήσει 70 συναντήσεις με κορυφαίους αξιωματούχους της Κομισιόν. Μάλιστα, η τότε αντιΠολιτικοί, ακαδημαϊκοί, πρόεδρος της Επιτροπής μιντιάρχες και άλλοι παράγοντες και υπεύθυνη για θέματα ανταγωνισμού (!), βρίσκονταν στο «μισθολόγιο» Νέλι Κρουζ, κατηγορείται πως βοήθησε κρυφά της εταιρείας — ξεχωρίζει την Uber έρθει σε επαφή το όνομα του Μακρόν με κορυφαίους Ολλανδούς πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού. κατά του Εμανουέλ Μακρόν, τότε υπουρΣύμφωνα με την Guardian, η εταιρεία γού Οικονομικών στην κυβέρνηση Ολάντ. φέρεται να ακολούθησε παρόμοιες ταΟ νυν πρόεδρος της Γαλλίας, σύμφωνα με κτικές και σε άλλες χώρες όπως το Βέλτη le Monde, κατηγορείται ότι έφτασε στο γιο, η Ισπανία και η Ιταλία. σημείο να συνάψει μέχρι και «μυστική Στη συνέχεια, πέραν της προσέγγισης συμφωνία» με τους αντιπάλους της Uber πολιτικών προσώπων, η Uber δεν δίσταστο υπουργικό συμβούλιο — ενώ σήμερα σε να χαρίσει μετοχές σε διεθνούς βεληνεδηλώνει υπερήφανος για όσα έκανε και κούς μιντιάρχες. Μεταξύ άλλων, εκείνη τονίζει ότι θα τα επαναλάμβανε. την εποχή στο επίκεντρο του ενδιαφέροΑκόμα, φαίνεται πως η Uber είχε καντός της βρέθηκαν οι εκδοτικοί οίκοι μεταφέρει να διεισδύσει και στα ανώτερα γάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων, όπως η στρώματα του αμερικανικού πολιτικού προκειμένου να αμβλύνει τις διαμαρτυρίες των παραδοσιακών εταιρειών του κλάδου που τον ενδιέφερε, προσπάθησε και σε πολλές περιπτώσεις κατάφερε, να εντάξει, ως άτυπους λομπίστες υπέρ του, εξέχοντα πρόσωπα του κρατικού μηχανισμού οι οποίοι υπόσχονταν –έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων– νομοθετικές και πολιτικές διευκολύνσεις. Τα παραδείγματα πολιτικών με τα οποία η Uber κατάφερε να συμμαχήσει είναι ενδεικτικά της πολιτικής της επιρροής. Για την ώρα, τα περισσότερα βέλη στρέφονται

βρετανική Daily Mail, η γαλλική Les Echos, οι ιταλικές La Repubblica και L’Espresso, οι γερμανικές Die Welt και Bild και οι Times της Ινδίας. Ακόμα, η εταιρεία μίσθωσε μέχρι και ακαδημαϊκούς προκειμένου να «εκπονήσουν» και να δημοσιεύσουν έρευνες ευνοϊκές προς αυτή και τις υπηρεσίες της — τεκμηριώνοντας και επιστημονικά το πόσο καλό θα μπορούσε να κάνει στην οικονομία και τους εργαζόμενους. Υιοθετώνταςμια τακτική γνωστή και από άλλες εποχές και επιχειρήσεις, όπως είναι, για παράδειγμα, οι πετρελαϊκές. Τέλος, προκειμένου να σπιλώσει τις εταιρείες ταξί που αντιδρούσαν στην παρουσία και τις μεθόδους της Uber, εκμεταλλευόταν τις βίαιες αντιπαραθέσεις μεταξύ δικών της οδηγών και εξαγριωμένων οδηγών ταξί, τροφοδοτώντας τα ΜΜΕ με σκηνές βίας. Το έκανε,δε, καθώς θεωρούσε πως αυτές θα επιφέρουν δυσφήμιση στη βιομηχανία ταξί και, ταυτόχρονα, θα κερδίσουν τη συμπάθεια του κοινού προς όφελός της. Όπως είναι φυσικό, ένα σκάνδαλο αυτού του μεγέθους δεν θα άφηνε ανεπηρέαστη ούτε την ελληνική πραγματικότητα. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι οι αθέμιτες πρακτικές της εταιρείας είχαν καταγγελθεί ήδη από το 2014, ενώ η προσοχή όλων στρέφεται στο εάν και πότε θα ανοίξει η ελληνική δικαιοσύνη έρευνα για τη σχέση της Uber με τους τότε πολιτικά ιστάμενους αλλά και για την τυχόν ευνοϊκή μεταχείριση της εταιρείας από τα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ.

∆ιεθνή Σρι Λάνκα Παναγιώτης Ξοπλίδης

Η κοινωνική εξέγερση στη Σρι Λάνκα μοιάζει με σκηνή από ταινία προσεχώς, καθώς η κατάρρευση της χώρας αποτελεί την αρχή ενός ντόμινο, που απειλεί όχι μόνο την περιφέρεια του καπιταλιστικού κόσμου αλλά και τον σκληρό πυρήνα του.

βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση που εξελίσσεται εδώ και μήνες στη Σρι Λάνκα μετατράπηκε σε λαϊκή εξέγερση τις τελευταίες μέρες, με την κατάληψη του προεδρικού μεγάρου, τη φυγή του προέδρου Ρατζαπάξα και την κατάληψη, στη συνέχεια, του πρωθυπουργικού γραφείου. Ο λαός της χώρας δείχνει αποφασισμένος να ανατρέψει συνολικά όσους θεωρεί υπεύθυνους για τις ελλείψεις καυσίμων, τροφίμων και φαρμάκων, για τις συνθήκες υποσιτισμού και πείνας που βιώνει. Η χλιδή των κατειλημμένων κτιρίων ανέδειξε τους δύο κόσμους που συγκρούονται όχι μόνο στη νησιωτική χώρα αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, σε μια συγκυρία που ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτουργεί ως

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Τα μπάνια του λαού, στις πισίνες του κεφαλαίου επιταχυντής μιας κρίσης που το επόμενο χρονικό διάστημα θα εξαπλωθεί. Από τη μια πλευρά είναι ένας λαός που καλείται να πληρώσει το χρέος που διογκώθηκε, επειδή η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα τα τελευταία χρόνια δεν μπορούσε να δανειστεί από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές σε προσιτές τιμές. Από την άλλη, η πολυτέλεια του προεδρικού μεγάρου αντικατοπτρίζει την εικόνα των «επενδύσεων» της χώρας. Κουφάρια όπως ένα διεθνές αεροδρόμιο χωρίς επιβάτες στην πόλη καταγωγής του προέδρου ή το φαραωνικό

επιβάλει την τάξη, ενώ οι ηγέτες της αντιπολίτευσης διαπραγματεύονται τη σύνθεση μιας διακομματικής προσωρινής κυβέρνησης. Η Σρι Λάνκα είναι υπερχρεωμένη σε ιδιώτες πιστωτές (κυρίως από τις ΗΠΑ) αλλά και στις δύο μεγάλες ασιατικές δυνάμεις, την Ινδία και την Κίνα, που διεκδικούν τον προσεταιρισμό της στις σφαίρες επιρροής τους. Ταυτόχρονα, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις με το ΔΝΤ για την παροχή δανείου, το όποιο όμως θα έρθει με όρους την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων και το πάγωμα των μισθών. Στο

σχέδιο μετατροπής του λιμανιού του Κολόμπο σε «Ντουμπάι του Ινδικού». «Απολάμβαναν τη σούπερ πολυτέλεια, ενώ εμείς υποφέραμε, μας είχαν πιάσει κορόιδα, ήθελα τα παιδιά και τα εγγόνια μου να δουν τον πολυτελή τρόπο ζωής που απολάμβαναν», είπε ένας 61χρονος πωλητής μαντηλιών που ήταν μαζί με τις χιλιάδες διαδηλωτών που κατέλαβαν το προεδρικό μέγαρο. Ωστόσο, όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις κρίσεων όπου ταράσσεται δομικά το πολιτικό σύστημα, οι λαϊκές εξεγέρσεις κινούνται παράλληλα με παλατιανά πραξικοπήματα, σε προσπάθεια κατευνασμού και ενσωμάτωσης της λαϊκής οργής. Ο πρωθυπουργός Βικρεμεσίνγκε προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση με κήρυξη καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και με εντολή στον στρατό να

Αισθητή η απουσία δύναμης που θα μπορεί να προβάλλει μια στρατηγική επαναστατικής διεξόδου σε συνθήκες βαθιάς κρίσης νέο γεωπολιτικό περιβάλλον, ωστόσο, αυτές οι «διασώσεις» εξανεμίζονται άμεσα, ενώ είναι πολύ πιο δύσκολα να επιβληθούν, όταν οι λαοί βιώνουν ήδη την απόλυτη εξαθλίωση και φτώχεια, όταν η χώρα αδυνατεί πλέον να εισάγει οποιαδήποτε είδη πρώτης ανάγκης. Ο πόλεμος και ο εθνικισμός είναι τα όπλα στα οποία κατα-

φεύγουν οι πολιτικοί άρχοντες και οι αστικές τάξεις για να διατηρήσουν την επιβολή τους. Άλλωστε, ο πρόεδρος Ρατζαπάξα και η οικογένειά του είχαν επιβάλει την εξουσία τους για δύο δεκαετίες με τις «δάφνες» της νίκης στον εμφύλιο πόλεμο απέναντι στη μειονότητα των Ταμίλ αλλά και με την καλλιέργεια του εθνικισμού της βουδιστικής πλειονότητας προς τις μουσουλμανικές και ινδουιστικές κοινότητες. Τώρα, ο κίνδυνος μιας νέας ανάφλεξης των εθνικών και θρησκευτικών διαιρέσεων είναι υπαρκτός, καθώς φαίνεται να απουσιάζει μια προοπτική ριζοσπαστικής ανατροπής, που θα βάζει μπροστά τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των φτωχότερων στρωμάτων. Η Σρι Λάνκα είχε μια σημαντική παράδοση κομμουνιστικού κινήματος, με παρουσία μάλιστα όλων των ιστορικών ρευμάτων. Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, οι κομμουνιστικές και αριστερές δυνάμεις εντάχθηκαν σε εκλογικούς συνασπισμούς εξουσίας και συμμετείχαν σε κυβερνήσεις, συμμαχώντας με αστικά κόμματα. Σε μεγάλο βαθμό, επίσης, στήριξαν την «εθνική στρατηγική» ενάντια στο ένοπλο αντάρτικο των Ταμίλ. Απουσιάζει έτσι, σήμερα, μια δύναμη που θα μπορεί να προβάλλει μια στρατηγική επαναστατικής διεξόδου σε συνθήκες αχαρτογράφητων νερών, όπου το οικονομικό και πολιτικό σύστημα καταρρέει. Η χρεοκοπία της Σρι Λάνκα δεν αποτελεί παρέκκλιση από τη λειτουργία του σύγχρονου καπιταλισμού. Πρόκειται για μια ανεπτυγμένη ασιατική οικονομία με τουριστική βιομηχανία και ενταγμένη πλήρως στις δομές του ελεύθερου εμπορίου. Η κατάρρευσή της είναι η αρχή ενός ντόμινο, που απειλεί όχι μόνο την περιφέρεια του καπιταλιστικού κόσμου αλλά και τον σκληρό πυρήνα του. Οι εικόνες των διαδηλωτών να κολυμπούν στην πισίνα του προεδρικού μεγάρου έχουν μια τεράστια δυναμική, που φοβίζει τις ελίτ, γιατί ξέρουν ότι είναι σκηνές από τις μαζικές εξεγέρσεις που έρχονται αύριο.

Αργεντινή

Επικοινωνία ΝΑΡ-νΚΑ με Partido Obrero Την περασμένη Κυριακή, τετραμελής αντιπροσωπεία του ΝΑΡ και της νΚΑ πραγματοποίησε διαδικτυακή σύσκεψη με 6μελή αντιπροσωπεία του Partido Obrero από την Αργεντινή. Πρόκειται για μία σημαντική κομμουνιστική οργάνωση, η οποία πρωταγωνιστεί στους ταξικούς αγώνες στη χώρα της Λατινικής Αμερικής και ιδιαίτερα στο κίνημα των ανέργων, ενώ παράλληλα αποτελεί βασική συνιστώσα του Αριστερού Μετώπου Εργατών, το οποίο έχει καταφέρει να αναδειχθεί σε τρίτη δύναμη κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και εκλέγει πληθώρα δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων. Η σύσκεψη διήρκεσε συνολικά τρεις ώρες και υπήρξε ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Έγινε ενημέρωση και ανταλλάχθηκαν εκτιμήσεις για την πολιτική κατάσταση στις δύο χώρες, ενώ συζητήθηκαν και θεωρητικά ζητήματα, ζητήματα τακτικής και στρατηγικής, καθώς και η τοποθέτηση των οργανώσεων σε κορυφαία ζητήματα της συγκυρίας όπως αυτό του πολέμου. Διαπιστώθηκε ταύτιση απόψεων είτε κοντινές αντιλήψεις στα περισσότερα ζητήματα και αμφότερες οι πλευρές υποσχέθηκαν να συνεχίσουν τη συνεργασία στο μέλλον. Από τη συζήτηση ξεχωρίσαμε την ενημέρωση για τις τεράστιες πορείες εργατών και ανέργων που λαμβάνουν χώρα στην Αργεντινή, απέναντι στην κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά και το ιδιαίτερο μένος που επιδεικνύει η κυβέρνηση Κίρχνερ απέναντι στο ταξικό κίνημα. Επιπλέον, θετική εντύπωση προκάλεσε η κοινή λογική των δύο οργανώσεων όσον αφορά την αντιμετώπιση του πολέμου στην Ουκρανία και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών της εποχής μας. Τέλος, από την πλευρά του Partido Obrero, παρά τις πολύ σημαντικές εκλογικές επιτυχίες του τελευταίου διαστήματος, υπογραμμίστηκε η προτεραιότητα που δίνουν στην οργάνωση των ταξικών αγώνων και κινημάτων των «κάτω», σε αντίθεση με εκλογικίστικες και κοινοβουλευτικές λογικές. Το Partido Obrero επέδειξε επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναφορικά με την προσπάθεια του ΝΑΡ για τη δημιουργία σύγχρονου κομμουνιστικού φορέα αλλά και για τη λογική του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 - ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

περισκ πιο Ο Μάριο Ντράγκι, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ που έγινε πρωθυπουργός της Ιταλίας και προχθές παραιτήθηκε, είναι το δεύτερο ηχηρό πολιτικό θύμα των παράλληλων κρίσεων στην Ευρώπη, μετά τον Μπόρις Τζόνσον στη Βρετανία. Αν και καταρχήν η παραίτηση δεν έγινε δεκτή και το θρίλερ θα συνεχιστεί στη βουλή αυτή την εβδομάδα, οι θύελλες αρχίζουν να σαρώνουν τα πάντα…

Ο Μπάιντεν καταρρέει, ο Τραμπ κυριαρχεί Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις που γίνονται στις ΗΠΑ ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου. Διότι αποτυπώνουν τόσο τάσεις στην κοινωνία, με το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν ότι η χώρα πάει προς τη λάθος κατεύθυνση να πλησιάζει το 80% και να αυξάνεται διαρκώς, όσο και την κατάσταση που επικρατεί στα δύο μεγάλα κόμματα. Στους Δημοκρατικούς, συγκεκριμένα, ο Τζο Μπάιντεν φαίνεται πως έχει χάσει ήδη την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας, κυρίως εξαιτίας των πολιτικών του επιδόσεων, κάτι που οδηγεί τους δύο στους τρεις να προτιμούν διαφορετικό υποψήφιο για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, του 2024. Στους Ρεπουμπλικάνους, αντιθέτως, η ηγεμονία του Ντόναλντ Τραμπ παραμένει αδιαμφισβήτητη, όπως αποδεικνύει το 49% που τον επιλέγει ξανά ως υποψήφιο πρόεδρο, έναντι 25% που συγκεντρώνει ο αμέσως επόμενος, ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ντε Σάντις.

Αμπού Άκλεχ, Τζαμάλ Κασόγκι, Υεμένη… Ο Μπάιντεν, πάντως, συνεχίζει ακάθεκτος και προκλητικός. Ενώ στο εσωτερικό τα ρίχνει όλα στους Ρεπουμπλικάνους, εκτός συνόρων αποδεικνύει πως είναι ένα από τα μεγαλύτερα γεράκια που έχουν βγάλει οι ΗΠΑ. Πέρα από την εμμονή του για συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία και κλιμάκωση του παγκόσμιου οικονομικού πολέμου, η επίσκεψή του στη Μέση Ανατολή ήταν αποκαλυπτική και προκλητι-

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

κή. Αρχικά, στο Ισραήλ, υιοθέτησε επισήμως το σενάριο της στρατιωτικής λύσης στην αντιπαράθεση με το Ιράν, έστω και ως «ύστατη επιλογή» — ενώ δεν βρήκε κάτι να πει για τη σφαίρα που δολοφόνησε τη δημοσιογράφο Σιρίν Αμπού Άκλεχ. Στη Σ. Αραβία, ήταν όλο φιλοφρονήσεις με τον πρίγκιπα-διάδοχο ενός εγκληματικού καθεστώτος, που ο ίδιος πρόσφατα χαρακτήριζε παρία — χωρίς να πει κουβέντα ούτε για τον Τζαμάλ Κασόγκι ούτε για την Υεμένη.

Η κληρονομιά του Σίνζο Άμπε Οι πολιτικές δολοφονίες αποτελούν μια εχθρική και επικίνδυνη πρακτική για τις κοινωνίες και την αντικαπιταλιστική-επαναστατική Αριστερά. Όμως, πόσα δάκρυα αξίζει να χύσει κανείς για τον Σίνζο Άμπε; Μιλάμε, άλλωστε, για τον άνθρωπο που επιχείρησε μια ακραία νεοφιλελεύθερη στροφή στην οικονομία, χρηματοδοτώντας την με αθρόα εκτύπωση χρήματος, που έχει καταστήσει την Ιαπωνία

την πιο υπερχρεωμένη χώρα του πλανήτη. Μιλάμε για τον πρωθυπουργό που έκανε σημαία του την κατάργηση του συντάγματος που είχε επιβληθεί στην Ιαπωνία μετά την ήττα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έτσι ώστε να αποκτήσει ισχυρό στρατό και να επιστρέψει στις ιμπεριαλιστικές της πρακτικές, στο πλευρό των ΗΠΑ. Για τον πολιτικό που προήλθε από την κάστα που σφράγισε τη χώρα εδώ και δεκαετίες, όντας σάρκα από τη σάρκα του ιαπωνικού κεφαλαίου.

Η Αφρική πεινάει και πεθαίνει – αλλά ποιοι νοιάζονται;

Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ ανακοίνωσε στην πρόσφατη έκθεσή της πως 828 εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έζησαν σε καθεστώς πείνας για το έτος 2021 — αριθμός αυξημένος κατά 150 εκατομμύρια σε σχέση με την περίοδο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19. Παράλληλα, όπως σημειώνει η οργάνωση Oxfam, οι δισεκατομμυριούχοι του τομέα των τροφίμων είδαν την ίδια περίοδο τα κέρδη τους να αυξάνονται κατά 382 δισ. δολάρια. Δεν πρόκειται, λοιπόν, απλά για το αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά για μία τάση που έχει εμφανιστεί τουλάχιστον την τελευταία διετία και σχετίζεται με τη φύση και τις προτεραιότητες του σύγχρονου καπιταλισμού και την κλιματική κρίση. Στην Αφρική, όπου συναντά κανείς τους μεγαλύτερους πληθυσμούς που υποφέρουν από την πείνα, η κατάσταση είναι τραγική. Μία πολύ μεγάλη περιοχή

της ανατολικής Αφρικής, που περιλαμβάνει τη Σομαλία και εκτάσεις της Αιθιοπίας, αλλά και η περιοχή της λίμνης του Τσαντ και της ζώνης του Σαχέλ, μαστίζονται από την ακραία πείνα και τον υποσιτισμό των πληθυσμών τους. Οι στόχοι που έχει θέσει ο ΟΗΕ για να αντιμετωπιστεί η επισιτιστική κρίση σε χώρες όπως ο Νίγηρας, το Μάλι, η Νιγηρία, το Τσαντ και το Καμερούν έχουν καλυφθεί μόνο κατά το 17%, ενώ το αντίστοιχο πλάνο για την Αιθιοπία, τη Σομαλία και την Κένυα βρίσκεται στο 14% του τελικού στόχου. Είναι προφανές ότι τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ έχουν άλλες προτεραιότητες αυτή τη στιγμή: Τα εξοπλιστικά τους προγράμματα και την εξασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας μπροστά στον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι την κατάσταση στην Αφρική επιδεινώνουν τοπικές εμφύλιες συγκρούσεις, όπως αυτή στο Τιγκράι της

Αιθιοπίας, που εκτοπίζουν χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι διαμένουν σε πρόχειρους καταυλισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου έξι εκατομμύρια παιδιά αντιμετωπίζουν τον υποσιτισμό αυτή τη στιγμή στην ανατολική και νότια Αφρική, σύμφωνα με την οργάνωση Save the Children, ενώ ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι 350.000 εξ αυτών μπορεί να πεθάνουν μέχρι το τέλος του έτους. Πρόκειται για τις χειρότερες συνθήκες που έχει βιώσει η συγκεκριμένη περιοχή την τελευταία δεκαετία, με οργανώσεις και φορείς να υπολογίζουν ότι ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε λεπτό λόγω της πείνας. Την ίδια στιγμή, οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες ανταγωνίζονται για εδάφη και υποδομές απ’ άκρη σ’ άκρη της ηπείρου, ενώ αλληλοκατηγορούνται για τις υψηλές τιμές των τροφίμων. Θα φτάσει και στην Αφρική το κύμα των εξεγέρσεων από τη Σρι Λάνκα;