Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 23-24.7.2022 - Αρ. Φύλλου 1581 by 21aristera

Η υπόθεση Λιγνάδη και η έκπτωση της αστικής δικαιοσύνης

Ημερίδα της Πρωτοβουλίας για τους δρόμους της επανάστασης

Φορο-ληστεία για τον λαό, ασυλία για το κεφάλαιο

> σελ. 11

> σελ. 21

> σελ. 5

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΕΤΟΣ 32ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.581

Κυβέρνηση - εμπρηστής, φουντώνει η λαϊκή οργή

Ψυχρός πόλεμος κατά των λαών Εν μέσω καύσωνα και αυξημένων αναγκών σε κλιματισμό, έρχονται οι ειδήσεις για την πορεία των τιμών ενέργειας για τον φετινό χειμώνα. Όλα δείχνουν πως προετοιμάζεται ένας άγριος «ψυχρός πόλεμος» κατά των λαών, καθώς οι τιμές στα χρηματιστήρια και στα συμβόλαια που κλείνονται για τους χειμερινούς μήνες στην Ευρώπη είναι έως και τριπλάσιες των τωρινών! Οι αστικοί ανταγωνισμοί και ο πόλεμος στην Ουκρανία, μαζί με την ασυδοσία της αγοράς, απειλούν να καταδικάσουν τους λαούς σε συνθήκες ψύχους και σε εκτεταμένες διακοπές ρεύματος. Είναι γελασμένοι, εάν νομίζουν πως θα τους αφήσουμε να μας γυρίσουν δεκαετίες πίσω. Απαιτούνται ριζικές αντικαπιταλιστικές τομές και οι μάχες θα δοθούν.

Το θέμα Καμένες δασικές εκτάσεις από το πολύτιμο δάσος της ∆αδιάς μέχρι την Πεντέλη. Εν μέσω καύσωνα, η χώρα είναι απροστάτευτη. Εξοπλισμοί, στήριξη σε κεφάλαιο και αστυνομία, το κυβερνητικό έργο.

υτό που πυρπολεί τη χώρα κάθε καλοκαίρι δεν είναι άλλο από την πολιτική που βλέπει τα δάση σαν πεδία επενδύσεων και οικόπεδα κι έχει αλλεργία στην ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών. Η Πυροσβεστική γερνάει, καθώς οι 3.000 προσλήψεις δεν έγιναν τελικά, ενώ η Δασική Υπηρεσία είναι τραγικά υποβαθμισμένη. Η κλιματική κρίση είναι εδώ· όχι όμως σαν άλλοθι για όσα δεν κάνουν οι κυβερνήσεις. Απαιτούνται ριζικά μέτρα υπέρ του περιβάλλοντος. Φουντώνει η λαϊκή οργή για τον κυβερνητικό κυνισμό. >>> σελ. 12-13, 14

Ανάλυση

του Δημήτρη Γρηγορόπουλου

Μάχες συμβόλων και προπαγάνδας «Αγώνας για ελευθερία» από το ακροδεξιό καθεστώς Ζελένκσι, κόκκινες σημαίες από τη ρωσική πλευρά του αντικομμουνιστή Πούτιν. Διαπάλη από δύο πόλους, που ομνύουν στον καπιταλισμό. >>> σελ. 8-9

Περικοπές και υπερεξουσίες στην Κομισιόν! Προκλητικές οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ζητά περιορισμό της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 15%, κάτι που σημαίνει περικοπές στο ηλεκτρικό ρεύμα. Προς διεύρυνση της ζώνης κοινωνικής αναταραχής, ο τραπεζίτης και δοτός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι υποχρεώθηκε σε παραίτηση. >>> σελ. 2, 3

Η δεύτερη ματιά

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

editorial

Αιμιλία Καραλή

O σούπερ Μάριο και το ντόμινο της πτώσης

Στη δίκη του παιδοβιαστή εκλεκτού της εξουσίας, Δημήτρη Λιγνάδη, τα παιδιά θύματα καταγράφηκαν μόνο με τα αρχικά τους: Γ.Σ., Δ.Α. κ.λπ. Παιδιά «με όνομα» ή «χωρίς όνομα», χιλιάδες χρόνια τώρα, γίνονται θύματα βίας, σεξουαλικής κακοποίησης, εργασιακού καταναγκασμού.

«Ακόμα και οι κεντρικοί τραπεζίτες αγγίζουν τις καρδιές τους μερικές φορές». Ο Μάριο Ντράγκι, ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ που διακυβέρνησε την Ιταλία επί 18 μήνες δίχως να έχει εκλεγεί, αποτελεί από την Πέμπτη παρελθόν για τη γειτονική χώρα, που οδηγείται σε εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου. Και δεν είναι ο πρώτος: Νωρίτερα, ο Εμανουέλ Μακρόν μόλις και μετά βίας ανανέωσε τη θητεία του στο Ελιζέ, ενώ ο Μπόρις Τζόνσον αποτελεί ήδη παρελθόν για τη Βρετανία. Είναι βέβαιο ότι το «τσουνάμι» κυβερνητικών κρίσεων θα έχει και συνέχεια. Η Λερναία Ύδρα της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού, σαν τον Κρόνο, καταβροχθίζει τα παιδιά της, ακόμα και τα πιο εκλεκτά — όπως τον περίφημο «σούπερ Μάριο» που θεωρείται ο σωτήρας του ευρώ με το διαβόητο «whatever it takes». Δεν είναι μόνο η ενεργειακή κρίση, ούτε μόνο η ακρίβεια. Είναι τα συσσωρευμένα αδιέξοδα και οι αλλεπάλληλες κρίσεις –από την οικονομική στην υγειονομική και από τον πόλεμο στον πληθωρισμό– και πλέον υπό τη διαρκή και οξυνόμενη επίδραση της κλιματικής κρίσης. Είναι το επιταχυνόμενο σπιράλ των καπιταλιστικών αδιεξόδων, που οδηγεί σε παροξυσμό τους ανταγωνισμούς καπιταλιστικών ολοκληρώσεων, κρατών, κυβερνήσεων και κυβερνητικών παραγόντων, μερίδων και φραξιών του κεφαλαίου, τεχνοκρατών, think tanks, οργανικών διανοουμένων, μεσαίων στρωμάτων. Μα πάνω από όλα, είναι η βουβή λαϊκή οργή που παραμένει ακόμα χωρίς μαζική, οργανωμένη, πολιτικά απειλητική για κεφάλαιο και κυβερνήσεις έκφραση — όμως υπάρχει και σιγοβράζει, θυμίζοντας καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Μπροστά στους «σεισμούς που μέλλονται για να ‘ρθουν», οι «από πάνω» παίρνουν ήδη τα μέτρα τους. είτε αυτό αφορά την καταστολή, είτε τις όποιες προσπάθειες ενσωμάτωσης με επιδόματα, είτε την εμφάνιση της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού ως μόνης «εναλλακτικής». Καιρός να πάρουμε κι εμείς τα μέτρα μας.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Το αίμα των παιδιών

Ισαάκ και η Ιφιγένεια αποτελούν τα πιο γνωστά παραδείγματα παιδιών της μυθολογίας (εβραϊκής και ελληνικής), που οι γονείς τους τα πρόσφεραν ως θυσία στους θεούς τους, είτε για να αποδείξουν την πίστη τους είτε για να εξιλεωθούν. Άγνωστα τα ονόματα των χιλιάδων παιδιών των Χανανιτών που θυσιάζονταν στον θεό Μολώχ· άγνωστα τα ονόματα των 140 παιδιών που θυσιάστηκαν πριν 550 χρόνια στο Περού· άγνωστα τα ονόματα των 215 παιδιών αυτοχθόνων που βρέθηκαν θαμμένα σε μαζικό τάφο σε οικοτροφείο της πόλης Κάμλουτς στον Καναδά, που ίδρυσε το 1890 η ρωμαιοκαθολική εκκλησία για να τα «αφομοιώσει» στον «πολιτισμό» της. Χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις παιδιών που κακοποιήθηκαν και δολοφονήθηκαν σε οικοτροφεία άλλων θρησκευτικών ή «φιλανθρωπικών» ιδρυμάτων. Τώρα πια, αν δεν δώσουν τα ίδια, ως ενήλικα, τα ονόματά τους, καταγράφονται με τα αρχικά τους: Γ.Σ., ∆.Α., όπως έγινε και στην πρόσφατη δίκη του παιδοβιαστή εκλεκτού της εξουσίας ∆ημήτρη Λιγνάδη. Παιδιά «με όνομα» ή «χωρίς όνομα», χιλιάδες χρόνια τώρα, γίνονται θύματα βίας, σεξουαλικής κακοποίησης, εργασιακού καταναγκασμού. Μαζί με τις γυναίκες, «τα γυναικόπαιδα» των ψιλών γραμμάτων της κυρίαρχης ιστοριογραφίας, δεν αποτελούν τον «άμαχο πληθυσμό» ούτε συνιστούν «παράπλευρες απώλειες» — κατά τον κυνικό ευφημισμό διάφορων πολεμάρχων. Είναι τα μόνιμα θύματα ενός διαρκούς πολέμου αιώνων, εναντίον των δικαιωμάτων τους. Ακόμα πιο ευάλωτα, λόγω ηλικίας και κοινωνικής θέσης, βιώνουν πολλαπλάσια την καταπίεση, την εξουθένωση και τον εκμηδενισμό της αξιο-

Ακόμα πιο ευάλωτα τα παιδιά, λόγω ηλικίας και κοινωνικής θέσης, βιώνουν πολλαπλάσια την καταπίεση και τον εκμηδενισμό της αξιοπρέπειάς τους

πρέπειας και της ζωής τους. ∆εν αντιμετωπίζονται από το σύστημα μόνο ως «πράγματα» χρήσης, όπως η πλειονότητα των ανθρώπων, αλλά ως υλική ανταλλακτική αξία. Το σώμα, τα συναισθήματα, ο νους τους «ανήκουν» στους κάθε φορά ιδιοκτήτες τους. Αυτοί αλλάζουν στην πορεία της ζωής τους. Άλλοτε οι γονείς, άλλοτε το κράτος με τους θεσμούς του, άλλοτε η εκκλησία, άλλοτε ο εργοδότης ή δουλοκτήτης τους, άλλοτε η κοινωνία με τα στερεότυπά της προδιαγράφουν την πορεία της ζωής και του θανάτου τους. «Σε ένα σύστημα που το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζει είναι αυτό της ιδιοκτησίας, τα γηρατειά είναι αποτυχία, η παιδική ηλικία είναι απειλή», έγραφε ο Εντουάρντο Γκαλεάνο. Τα πρώτα γιατί δεν μπορούν να καταναλώσουν με τον τρόπο που πιθανά κατανάλωναν στα νιάτα τους. Τα δεύτερα γιατί εν δυνάμει μπορεί να καταστρέψουν αυτό το σύστημα. Γι’ αυτό και γίνονται από τα πρώτα τους βήματα στη ζωή, αντικείμενα χειρα-

γώγησης. Ανεξάρτητα αλλά και εξαιτίας της κοινωνικής τους θέσης, αρπάζεται από τα παιδιά η παιδική τους ηλικία, προκειμένου να διαιωνιστεί η κυρίαρχη τάξη πραγμάτων. Τα παιδιά των πλουσίων μαθαίνουν από νωρίς πως, για να μην φοβούνται τη ζωή, πρέπει να την αγοράζουν. Τα παιδιά των μεσαίων στρωμάτων μεγαλώνουν μέσα σε μια άλλη φυλακή. Εκείνη που ορίζεται από την επιθυμία των γονιών τους να «ανέλθουν» κοινωνικά αλλά και την πραγματικότητα που απειλεί να την ακυρώσει. Και αυτό το δίπολο καθορίζει πολλές από τις μελλοντικές τους επιλογές και κυρίως την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να πάρουν μέρος στη νομή της εξουσίας. Και προετοιμάζονται να κάνουν τα πάντα γι’ αυτό. Σε μια κοινωνία που παράγει περισσότερους φτωχούς από καταναλωτικά προϊόντα, επιφυλάσσει τα χειρότερα για τα παιδιά τους. Σε όποια μεριά του κόσμου κι αν κοιτάξει κανείς, θα τα δει ως θύματα μιας συνεχούς ταπείνωσης και εξαθλίωσης. Είναι σχεδόν αδύνατο να απαριθμήσει κανείς το τι είναι αναγκασμένα να κάνουν, το τι είναι υποχρεωμένα να υποστούν για να επιβιώσουν, το πόσο βασανιστικά πεθαίνουν κάθε μέρα μέχρι να εξοντωθούν τελικά και βιολογικά. Ξεκινούν τη ζωή τους προορισμένα να αναλωθούν σε ορυχεία, σκουπιδότοπους, εργοστάσια, φυτείες, πορνεία, πολέμους· να πουληθούν σαν σεξουαλικοί σκλάβοι σε αντίστοιχους πλειστηριασμούς· να πεθάνουν από την πείνα, απλές αρρώστιες ή από σφαίρες συμμοριών. Το αίμα των παιδιών ρέει καθημερινά είτε φανερά είτε κρυφά. Είναι το τίμημα που εξακολουθεί να ζητάει ο Μολώχ του κέρδους και της εξουσίας, γιατί χωρίς αυτό δεν μπορεί να υπάρξει.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

έντε μήνες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η σύγκρουση έχει εξελιχθεί σε έναν αδυσώπητο πόλεμο φθοράς, που διεξάγεται ταυτόχρονα σε πολλαπλά μέτωπα και πάνω από όλα σε αυτό της οικονομίας. Η Ρωσία διατηρεί το πάνω χέρι στο πεδίο των μαχών, με την Ουκρανία να έχει κερδίσει τον πόλεμο της προπαγάνδας παρά τις ρωγμές που εμφανίζονται στο δυτικό στρατόπεδο. Η κυβερνητική παράλυση στη Γαλλία και οι παραιτήσεις Τζόνσον και Ντράγκι σε Βρετανία και Ιταλία αντίστοιχα αντανακλούν τη δυσκολία των οικονομιών της Γηραιάς Ηπείρου να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, με την ακρίβεια να καλπάζει, τα νοικοκυριά να γονατίζουν και την αντοχή και συνοχή των χωρών να δοκιμάζονται. Εν μέσω της εκρηκτικής ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης το ενεργειακό μπρα ντε φερ μεταξύ Ρωσίας και Δυτικής Ευρώπης βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Με τον τίτλο «Το τελευταίο καλοκαίρι της Ευρώπης πριν από τον ρωσικό χειμώνα», δημοσίευμα του Politico επισημαίνει ότι οι κρίσεις που σχετίζονται με τα τρόφιμα και τα καύσιμα θα αρχίσουν να επιδεινώνονται και, ως αποτέλεσμα, θα ενταθεί και η πίεση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων προς τις κυβερνήσεις των χωρών τους. Σε αυτές τις τάσεις αποσταθεροποίησης ποντάρει και η Ρωσία, δοκιμάζοντας τα όρια των ευρωπαϊκών χωρών κλείνοντας για μέρες τη στρόφιγγα του Nord Stream 1, του πιο βασικού αγωγού διοχέτευσης ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη με το πρόσχημα ότι είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες εργασίες συντήρησης. Η Ευρώπη ζει έναν εφιάλτη, με τη Γερμανία να κατηγορείται ότι η ίδια προκάλεσε την ενεργειακή ασφυξία με την απόφαση της να τερματίσει το project Nord Stream 2 και να στοιχηθεί πίσω από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ για στρατηγική «ήττα της Ρωσίας» με κάθε κόστος, μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό και ας παγώσει όλη η Ευρώπη. Την αρχή ότι «ορισμένες χώρες της ΕΕ είναι πιο ίσες από τις άλλες» δείχνει και η προκλητική πρόταση της Κομισιόν για μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 15%, προκειμένου να βοηθηθεί η Γερμανία! Ουσιαστικά, η Κομισιόν ζητάει από τα λαϊκά νοικοκυριά να μείνουν χωρίς ρεύμα για να κινηθεί η πολεμική ατμομηχανή! Όπως εύστοχα είχε γράψει ο Όσκαρ Ουάιλντ, «το να συνιστούμε οικονομία στους φτωχούς είναι κάτι τόσο εξωφρενικό όσο και υβριστικό [...] είναι σαν να συμβουλεύουμε έναν που πεινάει να τρώει λιγότερο». Το σχέδιο έκτακτης ανάγκης αναμένεται να συζητηθεί στις 26 Ιουλίου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και προβλέπει πως κάθε χώρα θα κάνει «ό,τι μπορεί» προκειμένου να μειώσει τουλάχιστον κατά 15% από τον Αύγουστο του 2022 έως τον Μάρτιο του 2023 την κατανάλωση αερίου σε σχέση με τον μέσο όρο των πέντε τελευταίων ετών. Η Γερμανία αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιβάλλει δελτίο στο ρεύμα

Hunger Games σε όλη την Ευρώπη Ενέργεια Δημήτρης Τζιαντζής

▸ Προκλητική πρόταση της Κομισιόν για επιβολή δελτίου στο ρεύμα και το αέριο θέρμανσης, με 15% μείωση της κατανάλωσης ενέργειας! και το αέριο, με διακοπές στην ηλεκτροδότηση και των νοικοκυριών. Όπως σημειώνεται μάλιστα στο σχέδιο, σε περίπτωση «σημαντικού κινδύνου μεγάλης έλλειψης ή ασυνήθιστα υψηλής ζήτησης» και αν οι εθελοντικές προσπάθειες δεν επαρκούν, θα ενεργοποιηθεί ένας μηχανισμός συναγερμού έπειτα από διαβούλευση των κρατών προκειμένου να ορίσει τους «υποχρεωτικούς στόχους», κάτι που θα επιτρέψει να καταστεί «υποχρεωτικός» ο στόχος του 15%. Τον πολεμικό λογαριασμό για άλλη μια φορά στην πράξη καλούνται να πληρώσουν οι φτωχοί, με το σχέδιο να περιλαμβάνει υποβάθμιση στοιχειωδών παροχών όπως η δημόσια

φωταγώγηση των δρόμων και η μείωση εκρηκτική άνοδο τιμών των κύριων εξαφωτισμού στις δημόσιες συγκοινωνίες. γωγικών της προϊόντων, όπως το φυσικό Έντονη είναι η αντίδραση όλων των αέριο και το πετρέλαιο. Αυτό δεν σηχωρών του Νότου, με πιο αναιμική μαίνει ότι και οι δικές της αντοχές είναι αυτή της Ελλάδας που περιορίστηκε να ανεξάντλητες, όπως και η λαϊκή στήριξη δηλώσει ότι «έχει καταθέσει τις δικές σε μια μακρόσυρτη και αιματηρή «ειδική της προτάσεις». «Υπάρχουν χώρες που πολεμική επιχείρηση», που ακόμα και δεν μπορούν να προστατεύσουν τον με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις έχει εαυτό τους και τώρα ζητούν βοήθεια», προκαλέσει απώλειες πάνω των 14.000 είπε ο Πορτογάλος υπουργός Ενέργειστρατιωτών. Στο πλαίσιο παράτασης ας, υπενθυμίζοντας ότι στη διάρκεια των συγκρούσεων, ενδιαφέρον προτης χρηματοπιστωτικής κρίσης χρέους καλεί η συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και του ευρωπαϊκού Νότου, ο Βορράς δεν Ουκρανίας για την εξαγωγή σιτηρών, φάνηκε και τόσο αλληλέγγυος. Tην ίδια η οποία ήταν να υπογραφεί την Παραώρα το «μαρτύριο της σταγόνας» σκευή στην Κωνσταντινούπολη. συνεχίζεται, με τη Μόσχα Με βάση αυτή τη συμφωνία, να ανοίγει ξανά σταδιαπερίπου 20 εκατομμύρια κά τον αγωγό αλλά διοτόνοι ουκρανικών σιτηΝα παγώνουν χετεύοντας ελάχιστες ρών θα εξαχθούν μέσω οι λαοί για ποσότητες προς τη της Μαύρης Θάλαστου αφέντη το φαΐ Δυτική Ευρώπη. σας, κυρίως από το ζητάει η ΕΕ, με Ενδεικτικό εξάλλιμάνι της Οδησσού, λου της κατάστασης ενώ θα διευκολυνθούν υπερεξουσίες στο συναγερμού που έχει και οι εξαγωγές σιτηδιευθυντήριο σημάνει στην Ευρώπη ρών και λιπασμάτων της είναι το γεγονός πως ο Ρωσίας. Αξίζει να σημειωεπικεφαλής της διεθνούς αρθεί ωστόσο ότι καμία πλευρά χής ενέργειας προειδοποίησε ότι δεν δείχνει διατεθειμένη να εκαυτή η ενεργειακή κρίση είναι η μεγαμεταλλευτεί το κεκτημένο της συμφωλύτερη που έχει βιώσει ποτέ ο πλανήτης νίας ώστε να επεξεργαστεί ένα σχέδιο τόσο ως προς το εύρος, όσο και ως προς ανακωχής και ειρήνευσης με τον ΟΗΕ, την πολυπλοκότητά της. Η ρωσική οιπου φτιάχτηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο κονομία σε πρώτη φάση μοιάζει να έχει ακριβώς για να μη ζήσουμε ποτέ ξανά απορροφήσει μέρος των παρενεργειών ανάλογη τραγωδία, να παραμένει ανύτων κυρώσεων επωφελούμενη από την παρκτος!

Από σπόντα *** Δίκιο έχει ο κόσμος που «κράζει» σε καφενεία και ίντερνετ * Ας στείλουν τώρα τους 3.000 παπάδες που διορίσανε να σβήσουν τις φωτιές * Όπως και τους (νέους) αστυνομικούς που θα προσλάβουν * Αυτή τη φορά για να φυλάνε τα δικαστήρια. *** Ναι όντως * Φέρνουν νομοσχέδιο για φύλακες δικαστικών αιθουσών * Όμως οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί θα κάνουν και δουλειές δικαστικού κλητήρα * Προφανώς οι ρουσφετοδιορισμοί θα πάνε σύννεφο * Ούτε εκλογές να είχαμε * Που έχουμε... *** Δύο καυτά προβλήματα έχουμε που θέλουν προσλήψεις: Την πανδημία και τις φωτιές * Και το μόνο που δεν βλέπει κανείς στα κρατικά κονδύλια είναι γιατρούς και πυροσβέστες... *** Την ίδια στιγμή 31 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης φεύγουν δεξιά κι αριστερά * Τα ΣΔΙΤ παίρνουν * Οι εργολαβικές εταιρείες παίρνουν * Οι «περιβαλλοντικοί» επενδυτές, αυτοί κι αν παίρνουν * Γενικά το ταμείο έχει ανοίξει για τα καλά * Μόνο οι πραγματικές ανάγκες δεν εξυπηρετούνται. *** Σαν σήμερα εν τω μεταξύ «αποκαταστάθηκε» η δημοκρατία * Στον Συρίγο το είπε κανείς; * Γιατί συνεχίζει να μας λέει για αντάρτικα και παϊδάκια * Διαβεβαιώνοντας ότι η ακροδεξιά καλά κρατεί * Εντός της ΝΔ, εκτός και γενικώς * Με πλήθος υπουργών * Εσωτερικών, Υγείας, Ανάπτυξης, Παιδείας, Μετανάστευσης * Και μιλάμε μόνον για τους «φανερούς». *** Στον ΣΥΡΙΖΑ στήνουν ψηφοδέλτια να ξέρετε αυτή τη περίοδο * Θέλουν να έχουν κλείσει τις θέσεις έως το τέλος Ιουλίου * Οι φήμες λένε ότι παίζει… πολύ πρώην ΠΑΣΟΚ * Αυτό που δεν έχει διευκρινιστεί είναι σε ποιες αναλογίες * 2 προς 1; * Και κυρίως… ποιος κερδίζει; *** Σε κάθε περίπτωση καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να μην υπάρχουν μεγάλες γκρίνιες * Διότι μπορεί να ψηφοδέλτια να είναι «αριστερά» όμως οι προσωπικές φιλοδοξίες καλά κρατούν * Όπως σε όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. *** Επίσης κάτι θεσούλες θα μείνουν κενές * Γιατί μέχρι τις εκλογές η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει και κάποιες «μεταγραφές αεροδρομίου» * Μην φαντάζεστε κατ’ ανάγκη πολιτικά πρόσωπα * Αναγνωρισιμότητα αναζητείται.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

∆ικομματισμός

Πολιτική

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Τοξικότητα vs νομιμότητας, το πλαστό εκλογικό δίλημμα ▸ Μια βολική αντιπαράθεση για Ν∆ και ΣΥΡΙΖΑ, που συναινούν στα βασικά

«Τ

οξικότητα vs νομιμότητας». Αυτό είναι –για το επόμενο διάστημα– το πλαστό δίπολο που κυριαρχεί στην αντιπαράθεση Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διαμορφωθεί μια πολιτική ατζέντα μακριά από τα πραγματικά προβλήματα. Πρόκειται για μια αντίθεση που αποτυπώνει τους τακτικούς στόχους και των δύο πλευρών, ενόψει της προεκλογικής περιόδου που ήδη έχει ξεκινήσει. Ιδιαίτερα βολικό, προκειμένου να περιχαρακώσει την πολιτική συζήτηση, ώστε να μην υπάρχει χώρος να συζητηθούν τα ζητήματα που σχετίζονται με τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, όπως αυτές οξύνονται στο φόντο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο μέτωπο της Ουκρανίας. Επίσης, θα συμβάλει στο να καλυφθεί η «σύμπτωση» απόψεων κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ στις διαχειριστικές λογικές και τη χάραξη πολιτικής με γνώμονα την ανάπτυξη και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Από την πλευρά της ΝΔ, εδώ και μερικές εβδομάδες, αναπτύσσεται μια ρητορική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ,με κατηγορίες για «τοξικό λόγο». Το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να παρουσιάσει την αξιωματική αντιπο-

λίτευση ως μία δύναμη «διχασμού», με συχνές αναφορές στη διακυβέρνηση το πρώτο εξάμηνο του 2015. Ξεχνώντας φυσικά ότι εκείνη η περίοδος έκλεισε με τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίζουν το 3ο μνημόνιο. Δείγμα αυτής της λογικής έδωσε η ομιλία του Κ.Μητσοτάκη στη Βουλή την Τρίτη, που αναφέρθηκε σε ένα «κλίμα τοξικότητας, το οποίο δυστυχώς πια έχει διαβρώσει όλον τον πολιτικό διάλογο». Κάλεσε μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίζει τα νομοθετήματα που καταθέτει η κυβέρνηση, αφού μπορεί να υπάρξει γι αυτά διακομματική συμφωνία. Ένας παράπλευρος στόχος αυτής της ρητορικής,

είναι η συκοφάντηση των αγώνων των εργαζομένων, που επίσης παρουσιάζονται ως «όξυνση της πολιτικής ζωής», σε μία περίοδο με κρίσιμα διακυβεύματα. Στον εκλογικό ορίζοντα, η ΝΔ προσπαθεί να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους και τις πολιτικές δυνάμεις που της έδωσαν την εκλογική νίκη το καλοκαίρι του 2019, διαμορφώνοντας εκ νέου ένα «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο. Μια κίνηση που φαίνεται να έχει αποτελέσματα και στο ΠΑΣΟΚ, αφού μια σειρά στελέχη του (Λοβέρδος, Γιαννακοπούλου) ενστερνίζονται αυτή τη λογική στον πολιτικό τους λόγο, ενώ πληθαίνουν οι προσπάθειες να ενσωματώσουν και άλλα στε-

λέχη του χώρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ανταποκρίνεται στον ρόλο του έτερου πόλου αυτής της λογικής. Στην τελευταία του ομιλία στη βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας επανέφερε την ατάκα του Ηλία Ηλιού, «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» αλλά και στην «πολιτική ψυχραιμία, τη νηφαλιότητα και την υπευθυνότητα». Αυτά, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση έχει ξεκαθαρίσει πως καμία από τις προτάσεις της δεν πρόκειται να ξεφύγει από τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Την ίδια στιγμή, πάμπολλα νομοσχέδια, ιδίως όταν περιέχουν ευρωπαϊκές οδηγίες, υπερψηφίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην Κουμουνδούρου είναι σαφές ότι επιδιώκεται η διαμόρφωση ενός πολιτικού προφίλ που θα έλκει του «φιλήσυχους πολίτες του κέντρου», καθώς εκεί στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τις πιθανότητες αύξησης του εκλογικού ποσοστού του. Έτσι ώστε να διαμορφώσει συνθήκες συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ, εφόσον ευδοκιμήσει ο μεταξύ τους προγραμματικός διάλογος. Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επαναφέρει στο προσκήνιο τις σκανδαλολογικές λογικές με σειρά (καθόλα υπαρκτών) ζητημάτων διαχείρισης της κυβέρνησης (Novartis, Λιγνάδης), προσπερνώντας όμως τις αιτίες που γεννούν αυτά τα φαινόμενα.

ΜέΡΑ25

Προεκλογικό κάλεσμα για «αγωνιστικά» δεκανίκια

άλεσμα προς τον «αγωνιστικό χώρο» για συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του ΜέΡΑ25 απεύθυνε στις 5 Ιουλίου από το Ηράκλειο ο Γιάνης Βαρουφάκης, με φανερό τον προσανατολισμό στον χώρο του εκτός του κοινοβουλίου μαχόμενης Αριστεράς. Μάλιστα το ΜέΡΑ25 δίνει τη δυνατότητα στους ενδιαφερόμενους «να εκπροσωπήσουν αυτόνομα τον δικό τους χώρο — με όποιον τρόπο θέλουν να μας προτείνουν». Ουσιαστικά, η πρόταση αφορά την εκλογική στήριξη χωρίς δυνατότητα συμμετοχής στο προεκλογικό πρόγραμ-

μα και τις πολιτικές δεσμεύσεις, με αντάλλαγμα την προσδοκία εκλογής βουλευτή. Καθώς η πίεση του ΣΥΡΙΖΑ προς την ασταθή εκλογική βάση του ΜέΡΑ25 εντείνεται με τον γνώριμο εκβιασμό για «χαμένη ψήφο», η απεύθυνση προς αγωνιζόμενες δυνάμεις, ειδικά στη νεολαία, είναι κεντρικός στόχος για το κόμμα του Γ. Βαρουφάκη. Ο στόχος του 3% και της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης δεν είναι διασφαλισμένος, ενώ τη ρευστότητα του χώρου αντανακλά και η αποχώρηση των δυο από τους εννιά βουλευτές που εκλέχτηκαν το 2019. Όμως η κεντρική επιλογή του

ΜέΡΑ25 για «προοδευτική» κυβέρνηση είναι αυτό που κάνει το κόμμα πιο ευάλωτο στην εκλογική πίεση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα αλλάξει αυτό, αν κάποιες δυνάμεις ή αγωνιστές/στριες της εκτός των τειχών Αριστεράς αυτοαναιρεθούν μπαίνοντας σε ένα πολιτικό συνεχές που καταλήγει μέσω προτάσεων προοδευτικής διαχείρισης στον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο δεν θα συμβάλλουν στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα στρώσουν ξανά χαλί σε νέες αυταπάτες και σε σχήματα τεχνοκρατικού μεταρρυθμιτισμού, εντός του συστήματος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολιτική

ην ώρα που ο λαός στενάζει από την αβάσταχτη ακρίβεια –σύμφωνα με την Eurostat, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα εκτινάχθηκε στο 11,6% τον Ιούνιο, 3% πιο πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης– και την εκτόξευση τιμών στην ενέργεια, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης «πανηγυρίζει» για την άνοδο των φορολογικών εσόδων ΙανουαρίουΙουνίου 2022, καθώς διαμορφώθηκαν σε 24,7 δισ ευρώ, έναντι πρόβλεψης για 21,1 δισ., αυξημένα κατά 3,6 δισ. ευρώ. Βέβαια, αυτές οι υπερβάσεις δεν σημαίνουν ότι… λεφτά υπάρχουν γενικά στην ελληνική κοινωνία, αλλά ότι οι άμεσοι και έμμεσοι φόροι έχουν λεηλατήσει το εργατικό και λαϊκό εισόδημα. Αυτό αποδεικνύεται από την πορεία των στόχων στις «πληθωριστικές» κατηγορίες, όπου καταγράφεται αύξηση περίπου κατά 1 δισ. ευρώ στο πεντάμηνο! Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η μεγάλη αύξηση τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες, ενισχύει σε σημαντικό βαθμό τα κρατικά έσοδα από φόρους αλλά η κυβέρνηση «επιστρέφει» στην κοινωνία «ψίχουλα». Συγκεκριμένα, παραπάνω από τις προσδοκίες κινήθηκαν τα έσοδα από ΦΠΑ (+754 εκατ. ευρώ), λοιπούς τρέχοντες φόροι όπως οχημάτων (+397 εκατ. ευρώ) αλλά και φόρους εισοδήματος (+550 εκατ.) και φόρους ακινήτων, όπως ο ΕΝΦΙΑ (+897 εκατ.). Οι φόροι κεφαλαίου όμως αυξήθηκαν μόλις κατά 27 εκατ. ευρώ! Ένα από τα αξιοσημείωτα των στοιχείων είναι η εκτεταμένη φοροδιαφυγή στα καύσιμα, (υστέρηση κατά 122 εκατ. ευρώ), παρά την έκρηξη των τιμών, ενώ τεράστια υστέρηση εσόδων υπάρχει και στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Αναδιανομή πλούτου

Δημητρης Σταμούλης

Μεγάλη ληστεία εργατικού μόχθου μέσω φορολογίας και πληθωρισμού ▸ Τι αποκαλύπτει η μεγάλη υπέρβαση κρατικών εσόδων του προϋπολογισμού Δηλαδή την ίδια στιγμή που τα νοικοκυριά πληρώνουν αδρά τον ειδικό φόρο καυσίμων, όπου οι τιμές τους έχουν αυξηθεί κατά 40%-50% σε ένα χρόνο, τα επιχειρηματικά κυκλώματα της λαθρεμπορίας ανενόχλητα θησαυρίζουν από τους ανύπαρκτους κρατικούς ελέγχους. Η κυβέρνηση τι έδωσε πίσω στον λαό; Μόλις 561 εκατ. ευρώ με τη μορφή δαπανών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και την ενίσχυση ειδικών κοινωνικών κατηγοριών. Έτσι διαμορφώνεται ένας νέος κύκλος τεράστιας αναδιανομής πλούτου από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα προς το κεφάλαιο, μέσω της φορολόγησης και του πληθωρισμού. Η φορολογία εισοδήματος ευνοεί προνομιακά τα εισοδήματα από κέρδη ενώ επιβαρύνει δυσανάλογα εκείνα που προέρχονται από μισθωτή εργασία. Η ΝΔ, στα τρία χρόνια που κυβερνά, έριξε τον συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων, το 2019, από 28% στο 24% και από φέτος στο 22%. Το 2019 είχε μειώσει και τον συντελεστή στα διανεμόμενα κέρδη από 10% σε 5%. Τι σημαίνει αυτό για το κεφάλαιο; Για παράδειγμα, νομικό πρόσωπο με κέρδη 20.000 ευρώ και φορολογικό συντελεστή 24% έπρεπε να καταβάλει φόρο 4.800 ευρώ, ενώ με 22%

Η φορολογία εισοδήματος ευνοεί τα εισοδήματα από κέρδη, ενώ επιβαρύνει δυσανάλογα εκείνα που προέρχονται από μισθωτή εργασία

πληρώνει 400 ευρώ λιγότερα. Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει μειώσει την προκαταβολή φόρου (από 100% σε 80%) και τις ασφαλιστικές εισφορές, επιδότησε 150.000 νέες θέσεις εργασίας προσφέροντας τσάμπα εργαζόμενους, ενώ για τις επιχειρήσεις που συγχωνεύονται μείωσε 30% τον οφειλόμενο φόρο για τρία χρόνια. Τι έχει «δώσει» στους εργαζόμενους; Πέρα από τις όποιες πενιχρές αυξήσεις του πενηντάρικου, που έλαβαν μόνοι όσοι/ες αμείβονται με

τον κατώτατο μισθό, το όφελος από τη διατήρηση των μειωμένων εισφορών αλληλεγγύης ήταν για έναν μισθωτό των 1.000 ευρώ μόλις 36 λεπτά την ημέρα! Μέχρι και ο ΟΟΣΑ μιλά για φορολογικά βάρη στην Ελλάδα, ακόμη πιο μεγάλα για τους εργαζομένους με παιδιά, με τη χώρα μας να έχει την 9η υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση για μέσο έγγαμο εργαζόμενο με δύο παιδιά με 33,2% το 2021, όταν στον OOΣA ο μέσος όρος είναι 24,6%.

∆ΥΟ ΜΗΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

Να αποφυλακιστεί, όπως το δικαιούται, ο Γιάννης Μιχαηλίδης

Γιάννης Μιχαηλίδης συμπληρώνει σήμερα Σάββατο την 61η μέρα απεργίας πείνας με την υγεία και τη ζωή του να βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Ο αναρχικός κρατούμενος διεκδικεί την υφ’ όρον απόλυσή του, έχοντας ήδη εκτίσει το απαιτούμενο εκ του νόμου μέρος της ποινής του. Το αίτημά του θα εξεταστεί στις 25 Ιουλίου ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας, η τελευταία ευκαιρία ίσως του συστήματος να του δώσει αυτό που δικαιούται. Ο ίδιος ο κρατούμενος στη δημόσια επιστολή του εξηγεί τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκε στο

έσχατο μέσο πάλης της απεργίας πείνας, που έγκεινται στη χρόνια και συστηματική εκδικητικότητα του αστικού κράτους και του συστήματος απέναντι στους κοινωνικούς αγωνιστές και στον ίδιο. Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε την Τετάρτη η γιατρός που τον παρακολουθεί Λίνα Βεργοπούλου σημειώνει: «Ο Γιάννης είναι απομονωμένος σε έναν “θάλαμο-κελί”, χωρίς παράθυρο και τηλεόραση. Βρίσκεται φυσικά και αισθητηριακά απομονωμένος, χωρίς επίβλεψη και φροντίδα από τους οικείους του, άυπνος και με εναλλασσόμενο προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας

που τον επιτηρούν». Εξάλλου, προκλητική ήταν η στάση της αστυνομίας την Πέμπτη στην Αθήνα απέναντι στη μεγάλη πορεία αλληλεγγύης στον Γιάννη Μιχαηλίδη και τον αγώνα του για λευτεριά. Την άμεση απελευθέρωση του Γιάννη Μιχαηλίδη ζητάνε το ΝΑΡ και η νΚΑ, καθώς και πολλές οργανώσεις της Αριστεράς. Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση ο απεργός πείνας διεκδικεί τα απολύτως νόμιμα ,την ώρα που γίνεται φανερό ότι ο νόμος τελικά δεν εφαρμόζεται το ίδιο σε όλους. Όταν θεσμοί όπως η αστική δικαιοσύνη και η ανεξαρτησία της τείνουν να γίνουν απόλυτη καρικατούρα στα μάτια της κοινωνίας.

Πρινηδόν

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Σχόλια στο ημίφως «Με την Ουκρανία» αλλά και τις μπίζνες «Ακραία» χαρακτηρίζει το Βήμα τα αιτήματα του Κιέβου προς την ελληνική κυβέρνηση, παρόλο που αυτή έχει δώσει γη και ύδωρ: όπλα, λιμάνια, ανθρωπιστική βοήθεια, κυρώσεις κατά της Ρωσίας. ∆υσφορία εκφράζει το Κίεβο, γιατί επί ρωσικού εδάφους δραστηριοποιούνται επτά ελληνικές εταιρείες. Σε διπλωματικό επίπεδο, η Ελλάδα εξέφρασε την ενόχλησή της από αυτό τον καταιγισμό ουκρανικών αιτημάτων, όπως αυτό που αφορά τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου από ελληνικά τάνκερ. Ναι μεν η κυβέρνηση υπακούει πρόθυμα στη γραμμή των ΗΠΑΝΑΤΟ-ΕΕ, αλλά δυσανασχετεί, όταν της ζητούν να γίνει το σκυλάκι του Ζελένσκι, καθώς κάτι τέτοιο, σε συνδυασμό με το μαύρο οικονομικό και ενεργειακό σκηνικό, θα προκαλούσε ανεπιθύμητες αναταράξεις.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Αντόνοφ και λαθρεμπόριο όπλων Μέσω διαρροών και δημοσιευμάτων ξετυλίγεται σιγά-σιγά το κουβάρι της μυστήριας συντριβής του ουκρανικού αεροσκάφους Αντόνοφ στην Καβάλα. Αποστολέας του επικίνδυνου φορτίου πυρομαχικών που εξερράγη σε ελληνικό έδαφος, απελευθερώνοντας τοξικές ουσίες, φαίνεται ότι είναι ο κατηγορούμενος για λαθρεμπόριο όπλων Σλόμπονταν Τέσιτς. Ακόμα δεν έχουν δοθεί επίσημες απαντήσεις για το αν η λευκή σκόνη τελικά ήταν φώσφορος. Το σίγουρο είναι ότι η αποστολή έγινε με τις ευλογίες της ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία είχε δώσει ειδική άδεια εξαίρεσης στο οκταμελές πλήρωμα της Meridian Air. H συγκεκριμένη σκιώδης, ουκρανική, αεροπορική εταιρεία πραγματοποιεί πτήσεις τσάρτερ σε όλο τον κόσμο και συνεργάζεται στενά με το ΝΑΤΟ για την παράδοση «επείγοντος φορτίου» (μεταπώλησης όπλων) σε τρίτες χώρες

Pushback θανάτου στον Έβρο Τραγικό και βίαιο θάνατο, λόγω pushback από δυνάμεις της ΕΛΑΣ, βρήκαν τρεις Σύροι πρόσφυγες, σύμφωνα με οπτικό υλικό και μαρτυρίες δεκάδων προσφύγων που μέχρι χθες παρέμεναν εγκλωβισμένοι σε νησίδα του ποταμού. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την πολύ σοβαρή καταγγελία, ένας πρόσφυγας πέθανε μετά από άγριο ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς και συνεργάτες τους. Οι

Στάχτη στα μάτια τα μέτρα «στήριξης» Κοροϊδία τα μέτρα ενίσχυσης των πυρόπληκτων νοικοκυριών που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και είναι καρμπόν και χειρότερα των περσινών. Με τον πληθωρισμό να καλπάζει και τους λογαριασμούς στα

ύψη, τα ψίχουλα της κυβέρνησης αποτελούν πρόκληση. Μεταξύ των μέτρων είναι η αναστολή –και όχι κάλυψη– των φορολογικών υποχρεώσεων και η καταβολή 600 ευρώ σε κάθε καμένο σπίτι, για την κάλυψη των πρώτων αναγκών, ανάλογα με την έκταση των ζημιών, μέχρι να βγουν οι οριστικές αποζημιώσεις. Χαρακτηριστικό της κοινωνικής αναλγησίας της κυβέρνησης είναι ότι μόλις στα 4.500 ευρώ κοστολογεί η κυβέρνηση την πρόκληση αναπηρίας από τη φωτιά!

Αστυνομία παντού! Μετά την πανεπιστημιακή αστυνομία, έρχεται και η δικαστική, καθώς την Τετάρτη, τη μέρα που

η Ελλάδα βρισκόταν στις φλόγες, κατατέθηκε στη Βουλή το σχετικό σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο η Δικαστική Αστυνομία ιδρύεται ως αυτοτελές σώμα, που θα υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης και θα στελεχώνεται τόσο από ένστολο (και σε κάποιες περιπτώσεις ένοπλο) προσωπικό όσο και από πολιτικό-επιστημονικό. Ας προετοιμαστούμε, λοιπόν, ψυχολογικά για την ίδρυση Αστυνομίας Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων ή Αστυνομίας Λαϊκών Αγορών και Σούπερ Μάρκετ, καθώς η ακρίβεια και η άγρια πείνα, που προβλέπονται για τον χειμώνα, θα σπρώξουν πολλούς να μιμηθούν το παράδειγμα του Γιάννη Αγιάννη, που τιμωρήθηκε με δεκαετίες στα κάτεργα, επειδή έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί.

∆ικαίωση για έμμισθη άδεια μητρότητας

Ολύβια Τζιουβάρα* Στις αρχές Ιουλίου το Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ) κατήγγειλε την απαράδεκτη άρνηση χορήγησης άδειας μητρότητας σε έγκυο συναδέλφισσα στο Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), η οποία μάλιστα βρισκόταν στο τέλος του 8ου μήνα της κύησης. Ως σωματείο, από την πρώτη στιγμή που πληροφορηθήκαμε το περιστατικό της μη χορήγησης άδειας μητρότητας, αναλάβαμε δράση, τόσο δημοσιοποιώντας το γεγονός όσο και υπογραμμίζοντας τις ευθύνες όλων των αρμόδιων. Η κινητοποίηση των συναδελφισσών/ων από το ΕΑΑ, μέσω της πρωτοβουλίας για τη διεξαγωγή Συ-

δύο άλλοι πέθαναν από πνιγμό, καθώς οι ελληνικές δυνάμεις καταστολής τούς ανάγκασαν να βγάλουν τα ρούχα τους και να πέσουν στο ποτάμι για να κολυμπήσουν μέχρι την τουρκική όχθη, ενώ δεν ήξεραν κολύμπι. Η κυβέρνηση μέχρι την Παρασκευή δεν είχε προχωρήσει σε επιχείρηση διάσωσης ή ενημέρωσης για το έγκλημα αυτό!

ζητώ τον λόγο νέλευσης Εργαζομένων για τις Άδειες Μητρότητας, στην οποία συμμετείχαμε ως σωματείο, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να γίνει σαφές προς τους αρμόδιους του ΕΑΑ πως το ζήτημα δεν είναι λήξαν για τους εργαζόμενους/ες που βιώνουν την επισφάλεια στο πετσί τους. Έχουμε αρκετούς λόγους να είμαστε πεπεισμένες/οι πως αν το ζήτημα δεν είχε κινηθεί με την επιμονή και την αλλη-

λεγγύη που έδειξαν οι συναδέλφισσες/οι του ΕΑΑ και δεν είχε λάβει διαστάσεις μέσω του σωματείου, θα είχε αποσιωπηθεί από διοίκηση και επιστημονικούς υπεύθυνους του ΕΑΑ, όπως άλλωστε λέγεται πως έχει συμβεί και στο παρελθόν. Νιώθουμε διπλά χαρούμενες/οι ως ΣΕΡΕΤΕ, που η υπόσχεση που δώσαμε κατά την ίδρυσή μας για την προάσπιση και διεκδίκηση των συμφερόντων των ελαστικά εργαζόμενων στον κλάδο, αρχίζει πλέον να αποδίδει τους πρώτους καρπούς. Αναγνωρίζουμε ότι «λύσεις», όπως η έμμισθη άδεια μητρότητας με τη μορφή υποτροφίας στη συναδέλφισσα, αποτελούν ημίμετρα που δεν είναι αρκετά και έχουμε να διανύσουμε αρκετά

ακόμα βήματα. Όμως η αρχή έχει γίνει. Η συμμετοχή όλο και περισσότερων συναδελφισσών/ων θα φέρει νέες μεγαλύτερες νίκες! Ως σωματείο επιδιώκουμε να ανοίξει η συζήτηση για αντίστοιχα θέματα στον κλάδο, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας. Το Παρατηρητήριο Εργοδοτικής Αυθαιρεσίας που συγκροτήθηκε και λειτουργεί, είναι ανοιχτό για ανάλογες καταγγελίες από συναδέλφους/ισσες. Σε κάθε καταστρατήγηση των εργατικών μας δικαιωμάτων θα μας βρίσκουν μπροστά τους. *εργαζόμενη στην Έρευνα, μέλος LABour - Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα

Πολιτική

Εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ντίνα Χαριτάτου

έσα στο κατακαλόκαιρο πραγματοποιήθηκε η πολιτική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την Παρασκευή 15 Ιουλίου, στο θέατρο της Πλατείας Πρωτομαγιάς στο Πεδίο Άρεως. Αντικείμενο ήταν η παρουσίαση της πολιτικής πρότασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τους αγωνιστές/ στριες και τις δυνάμεις της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς, όπως διαμορφώθηκε από το πρόσφατο Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο. «Στις δύσκολες μέρες που έρχονται στον αγώνα ενάντια στους πολέμους του κεφαλαίου και τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων, την κρίση του καπιταλισμού, δύο γραμμές συγκρούονται στην αριστερά! Είτε γραμμή πλήρους ανεξαρτησίας από την αστική πολιτική, από τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, πρόγραμμα ρήξης με τις βασικές επιλογές του συστήματος, αγώνας για να “πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση του”, προοπτική ανατροπής. Είτε γραμμή συμβιβασμού με τις κεντρικές επιδιώξεις του συστήματος, συμπόρευση με κάποιον από τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, υποχώρηση απέναντι στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης (κάποτε στο όνομα του “αντιιμπεριαλισμού”), άρνηση πολιτικών στόχων που θίγουν στρατηγικά το κεφάλαιο, απόσυρση στις άμεσες διεκδικήσεις (κάποιες φορές στο όνομα της προτεραιότητας του κοινωνικού)», υπογράμμισε στην εισηγητική παρέμβασή του ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο ίδιος συνέχισε τονίζοντας: Κάθε πολιτική σε αυτή την κατεύθυνση ή σε συμβιβασμό μαζί της είναι καταδικασμένη να ηττηθεί. Θα ενσωματωθεί πολύ γρήγορα στις κυρίαρχες δυνάμεις ή ακόμα και στο κυοφορούμενο ρεύμα «εθνικής συστράτευσης» απέναντι στον «κοινό κίνδυνο». Στον βαθμό που κάποιος επιχειρεί έναν «συμβιβασμό» ανάμεσα σε αντίθετες πολιτικές, που θέλει να πατάει σε δύο βάρκες, χτίζει στην άμμο, στα σαθρά θεμέλια της «ενότητας» χωρίς αρχές. Το δίλημμα της περιόδου δεν είναι «σεχταρισμός-αντισεχταρισμός». Η επιλογή είναι ανάμεσα σε μια γραμμή ανατροπής, αντικαπιταλιστικού αγώνα ή σε μια γραμμή συμβιβασμού με την αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα. Ο Α. Δραγανίγος αναφέρθηκε και στην περίοδο ίδρυσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το 2009. «Και τότε η αντικαπιταλιστική αριστερά βρέθηκε σε ένα αντίστοιχο σταυροδρόμι. Με μια παγκόσμια οικονομική κρίση να πέφτει σαν μετεωρίτης στα κεφάλια των εργαζόμενων, στην αφετηρία ενός μεγάλου κύματος αγώνων και συγκλονιστικών πολιτικών αλλαγών έπρεπε να διαλέξουμε τον αντινεοφιλελεύθερο ή τον αντικαπιταλιστικό δρόμο. Ο πρώτος δρόμος φαινόταν μια πλατιά λεωφόρος, πίεζε αφόρητα στην κατεύθυνση της “μέγιστης ενότητας”.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Γιώργος Κώνστας

∆ένδιαςΧαρδαλιάς: Τεμενάδες για τα F-35

Γραμμή ανεξαρτησίας και ανατροπής, όχι συμβιβασμού και υποταγής ▸ Παρουσιάστηκε η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη συσπείρωση της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς Είδαμε που οδήγησε. Από την άλλη ο αντικαπιταλιστικός δρόμος. Στριφνός, δύσκολος, “σεχταριστικός”. Πρoέβαλε την ανάγκη βαθύτερων αλλαγών, πάλεψε για ένα πρόγραμμα ρήξης με τις βασικές επιλογές του συστήματος. Αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημιουργήθηκε και στάθηκε, αυτό έγινε γιατί έδωσε εκείνη τη δύσκολη πολιτική μάχη. Γιατί πρoέβαλε το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που έγινε σημαία και “ταυτότητα” για χιλιάδες αγωνιστές, γιατί ενώθηκαν οι δυνάμεις που ήταν αποφασισμένες να το στηρίξουν και χωρίστηκαν από τις δυνάμεις που ακολούθησαν τον άλλο δρόμο, γιατί συνδέθηκαν με τμήματα της μαχόμενης κοινωνικής πρωτοπορίας μέσα στις μεγάλες μάχες που ακολούθησαν και απέκτησε μια σημαντική κοινωνική αναφορά», σημείωσε το μέλος της ΚΣΕ. Οι στρατηγικές αδυναμίες και τα όρια (κοινωνικά και πολιτικά) του αντικαπιταλιστικού μπλοκ επέδρασαν όμως καθοριστικά στην αδυναμία του απέναντι στο ανερχόμενο αντινεοφιλελεύθε-

ρο ρεύμα. Το ζητούμενο είναι στη νέα φάση να ξεπεραστούν αυτά τα όρια. Στις δυνατότητες της περιόδου και στην ανάγκη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με βάση το αντικαπιταλιστικό της πρόγραμμα, να επιδράσει σε ευρύτερες δυνάμεις των εργαζομένων και της Αριστεράς στάθηκε ιδιαίτερα ο Γιάννης Σηφακάκης, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η Αντωνία Βαφειάδου, επίσης μέλος της ΚΣΕ, ανέδειξε τη σημερινή κατάσταση με την επίθεση του κεφαλαίου και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ανασυγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού πόλου. Ο Ηλίας Λοΐζος, μέλος του ΠΣΟ, σημείωσε την πρωτοπόρα συνεισφορά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην απειθαρχία στα κυβερνητικά λοκντάουν και τους αντιδημοκρατικούς αντεργατικούς νόμους, μιλώντας για ανασυγκρότησή της σε διαχωρισμό από τον ρεφορμισμό. Στη συζήτηση παρενέβησαν επίσης οι Πάνος Παπανικολάου, Πέτρος Κωνσταντίνου και Μιχάλης Παπαμακάριος.

Υπουργοί, ανώτατα στρατιωτικά στελέχη και μεγάλο μέρος των ΜΜΕ ξεπέρασαν και τον... χειρότερο εαυτό τους στους τεμενάδες στον υπερατλαντικό σύμμαχο με αφορμή την κοινή Ελληνοαμερικανική άσκηση «Poseidon’ s Rage», που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στην Κρήτη. Σε ρόλο κανονικού μεσίτη, ο Αμερικάνος πρεσβευτής Τ. Τσούνη ξενάγησε τους υπουργούς Ν. Δένδια και Ν. Χαρδαλιά στην έκθεση των F-35, με τους τελευταίους να εμφανίζονται εκστασιασμένοι από «τα καταπληκτικά αυτά μηχανήματα», όπως ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών. To έδαφος είχε προλειάνει ο ΥΠΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος που επισκέφτηκε τις ΗΠΑ την περασμένη Κυριακή προκειμένου να δώσει διαπιστευτήρια στον επικεφαλής του προγράμματος F-35 του αμερικανικού Πενταγώνου. Στην Ελλάδα ο Νίκος Δένδιας δεν δίστασε να αναφέρει πως «από το υστέρημα του ελληνικού λαού φτιάχνουμε την πιο ισχυρή Ελλάδα που είχαμε ποτέ», μιλώντας για την πολυδάπανη αγορά των F-35. Μέσα σε όλα αυτά, τα στελέχη της κυβέρνησης έσπευσαν να δηλώσουν την κοινή πορεία των ΗΠΑ και της Ελλάδας «απέναντι στον αναθεωρητισμό, απέναντι σε οτιδήποτε απειλεί την εδαφική ακεραιότητα των χωρών». Κανείς, βέβαια, δεν θα ανέμενε έστω μια λέξη για το τεράστιο κόστος που θα επωμιστούν τα λαϊκά στρώματα από το ράλι εξοπλισμών, ούτε για το ποια ακριβώς προστασία προσφέρουν ανά τον κόσμο τα αμερικανικά όπλα, ούτε φυσικά για τη συμβολή τους στην ανατροπή «μη αρεστών» κυβερνήσεων. Αντίθετα, περίσσεψαν οι γλυκανάλατες φιλοφρονήσεις με τους Αμερικανούς. Τα ΜΜΕ για άλλη μια φορά δεν έχασαν την ευκαιρία να μιλήσουν για «μήνυμα στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου» από την «Poseidon’ s Rage», αποσιωπώντας ότι σχεδόν κάθε φορά που οι Αμερικάνοι ασκούνται με τον ελληνικό στρατό, ακολουθούν ανάλογες ασκήσεις με τους Τούρκους. Για την πλειοψηφία των Κρητικών, που δεν τρέφει αυταπάτες για «τον ρόλο» και «τα θέλω» των ΗΠΑ, το ζήτημα είναι πώς θα αντιδράσουν στη συνεχή υποβάθμιση της ζωής τους εξαιτίας του οργίου εξοπλισμών και της παρουσίας των αμερικανονατοϊκών βάσεων στον τόπο τους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Εικονοκλάστες

Αγώνες κατάκτησης της… κοινής γνώμης

Η ανάρτηση της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο της επανάστασης στην πρόσφατα καταληφθείσα πόλη Λισιτσάνκ, όπως και οι αυτοαποκαλούμενες λαϊκές δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ δεν δηλώνουν τις κομμουνιστικές πεποιθήσεις των Ρώσων και των συμμάχων τους. Αποτελούν ισχυρή πλευρά του οξύτατου και ιδιότυπου πολέμου προπαγάνδας και ιδεολογίας από τους εμπόλεμους της Ουκρανίας για τον προσεταιρισμό της εθνικής, αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης. Ο πόλεμος, από το στάδιο της δουλοκτησίας, δεν διεξάγεται, όπως αφελώς συχνά πιστεύεται, αποκλειστικά στο στρατιωτικό πεδίο, αλλά και στο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, ακόμη και στο θρησκευτικό και, γενικότερα, στο προπαγανδιστικό και ιδεολογικό πεδίο. Καθοριστικός είναι ο ρόλος της κοινής γνώμης, της εθνικής αλλά και διεθνούς, στην έκβαση ενός πολέμου. Η Επανάσταση του 1821 στη χώρα μας συγκίνησε την κοινή γνώμη της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ακόμη και της άρτι απελευθερωθείσας Αϊτής. Το φιλελληνικό κίνημα συνέβαλε πολλαπλώς στη νίκη της επανάστασης, με οικονομική ενίσχυση, πίεση στις κυβερνήσεις, αλλά και αυτοπρόσωπη στρατιωτική συμμετοχή εθελοντών, με εμβληματικότερη αυτή του Λόρδου Μπάιρον. Ακόμα, στη σύγχρονη ιστορία, καθοριστικός ήταν ο ρόλος της κοινής γνώμης στη νικηφόρα έκβαση του επαναστατικού πολέμου στο Βιετνάμ και όχι μόνο. Ο ηρωικός αγώνας των Βιετναμέζων και ο βρώμικος, από την άλλη, πόλεμος των ΗΠΑ, αλλά και τα χιλιάδες φέρετρα με νεκρούς Αμερικανούς συνήγειραν πολλούς στις ΗΠΑ και ιδιαίτερα τη νεολαία. Με μαχητικές πολυάνθρωπες διαδηλώσεις, αλλά και άλλες δυναμικές μορφές πάλης, όπως το κάψιμο των προσκλήσεων στράτευσης, η μαχόμενη νεολαία αποτέλεσε καθοριστική χείρα βοηθείας στον ηρωικό αγώνα των Βιετναμέζων, που οδήγησε στην ταπεινωτική ήττα των ΗΠΑ.

Υπερασπιστές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των συνόρων εμφανίζονται οι ΗΠΑ και η Δύση κι ας έχουν κάνει εκατοντάδες επεμβάσεις και πραξικοπήματα. Αντίφα με κόκκινες σημαίες και σφυροδρέπανα η Ρωσία του Πούτιν κι ας κυριαρχεί ο αντιδραστικός θρησκευτικός συντηρητισμός και αντικομμουνισμός. Τα δύο αντιμαχόμενα καπιταλιστικά μπλοκ στην Ουκρανία μαζί με εδάφη προσπαθούν να κερδίσουν και εντυπώσεις.

Ιδεολογική μάχη Δύσης-Ρωσίας

Πόλεμος συμβόλων και προπαγάνδας Ανάλυση Δημήτρης Γρηγορόπουλος

τον πόλεμο της Ουκρανίας στο πεδίο της προπαγάνδας, προς το παρόν τουλάχιστον, κερδίζουν κατά κράτος η κυβέρνηση Ζελένσκι και ο δυτικός ιμπεριαλισμός που την πατρονάρει. Το ιδεολογικό και ηθικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ και του Κιέβου στον ουκρανικό πόλεμο οφείλεται στο ότι η Ρωσία «ήρξατο χειρών αδίκων» με την εισβολή της στην Ουκρανία. Έχει επικρατήσει η εμπειρική αντίληψη ότι όποιος επιτίθεται πρώτος φέρει και την ευθύνη του πολέμου. Αυτή η θέση ισχύει στην περίπτωση που ο ένας εκ των εμπολέμων δεν επιθυμεί τον πόλεμο, αλλά δέχεται την επίθεση και εισβολή του αντιπάλου, όπως συνέβη στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, διεξάγεται πάλη για την πρωτο-

καθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα μεταξύ της ιμπεριαλιστικής Δύσης και της ιμπεριαλιστικής Ανατολής. Στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αιτία είναι η υπερόξυνση των ανταγωνισμών, που οδηγεί στη λύση της με πόλεμο. Υπαίτιοι, λοιπόν, για τον πόλεμο είναι και οι δύο οι ιμπεριαλισμοί. Το ποιος κάνει το πρώτο βήμα σε αυτή τη σύγκρουση είναι δευτερεύον θέμα και συνήθως συνδέεται με τη στρατιωτική στρατηγική. Τίθεται το ερώτημα γιατί η μεταλλαγμένη ιμπεριαλιστική Ρωσία ανασύρει και προβάλλει από το παρελθόν της σύμβολα ή και αξίες της επανάστασης που αμετάκλητα έχει απωθήσει στο περιθώριο της ιστορίας; Αιτία είναι το ότι η Ρωσία υστερεί σαφώς στον πόλεμο της προπαγάνδας και των ιδεών έναντι της ιμπεριαλιστικής Δύσης για δυο λόγους: Επειδή, όπως αναφέρθηκε, της αποδίδεται η ευθύνη για τον πόλεμο λόγω του ότι επιτέθηκε πρώτη και, δεύτερο, επειδή από την ταξική της μετάλλαξη έχει απεμπολήσει τις προοδευτικές ιδέες και πολιτικές. Απεναντίας, πριν την κοινωνικοπολιτική της μετάλλαξη, η Ρωσία ασκούσε επιρροή σε μεγάλο τμήμα των κομμου-

νιστών, επηρέαζε ένα ευρύ φάσμα αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων, φίλους της ειρήνης και της εθνικής ανεξαρτησίας, αντιιμπεριαλιστές, οπαδούς των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Αυτό το ευρύ προοδευτικό κοινό θεωρούσε εχθρό του τον ιμπεριαλισμό και σύμμαχό του τις σοσιαλιστικές χώρες. Τη δεκαετία του ΄60 και του ΄70, ιδίως, αναπτύχθηκε ένα αντιιμπεριαλιστικό ρεύμα, που παρά τις διαφορές και διαφωνίες στους κόλπους του, αποτέλεσε ανάχωμα στην πολιτική των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Ποικιλώνυμα κινήματα που αναπτύσσονταν στις καπιταλιστικές κοινωνίες, εκτός από τις κατακτήσεις στις ίδιες τις χώρες τους, αποτελούσαν ισχυρό ανασταλτικό παράγοντα στις επιθετικές βλέψεις του ιμπεριαλισμού. Σ’ ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις αποτέλεσαν αποφασιστικό παράγοντα της ήττας του ιμπεριαλισμού, όπως χαρακτηριστικά στην Αλγερία και το Βιετνάμ. Η ακτινοβολία των ιδεών της επανάστασης επιδρούσε ισχυρά και ανατρεπτικά στο εσωτερικό των καπιταλιστικών χωρών, όπως στα κινήματα του γαλλικού και ιταλικού Μάη στα τέλη της δεκαετίας του 1960, που επηρεάστηκαν

Εικονοκλάστες ισχυρά από τις επαναστάσεις και κατακτήσεις, στη Ρωσία και την Κίνα. Η Ρωσία παρά τον σταδιακό μετασχηματισμό της σε ιδιότυπο εκμεταλλευτικό σύστημα και την αντιπαράθεση της με τις ΗΠΑ για τη διεύρυνση της διεθνούς επιρροής της προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, εξακολουθούσε να εμπνέει τα επαναστατικά και προοδευτικά κινήματα, προσφέροντας πολύπλευρη βοήθεια, περισσότερο όμως για την επέκταση της επιρροής της και την ικανοποίηση των συμφερόντων της. Παρά τον αναπτυσσόμενο κοινωνικοπολιτικό εκφυλισμό της η ΕΣΣΔ εξακολουθούσε να ηγεμονεύει και να εμπνέει τα επαναστατικά και προοδευτικά κινήματα, που ταύτιζαν την ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες με τη σοσιαλιστική Επανάσταση και τα ιδεώδη της. Ωστόσο, οι σταδιακές αυταρχικές επεμβάσεις της ΕΣΣΔ σε Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία και τελικά η επικράτηση του ανοιχτού καπιταλισμού στο μεταίχμιο της δεκαετίας του 1980 και του 1990 αφαίρεσαν ολοκληρωτικά από τη Ρωσία το φωτοστέφανο της ηγετικής παγκόσμιας επαναστατικής δύναμης και την ενέταξαν στον καπιταλιστικό κόσμο ως ιδιότυπη καπιταλιστική κοινωνία. Η απομυθοποίηση του σοσιαλιστικού επαναστατικού χαρακτήρα της ΕΣΣΔ στέρησε από τη Ρωσία την εικόνα της ανατρεπτικής κοινωνίας πού αντιπαρατίθεται στις ΗΠΑ λόγω ιδεολογικοπολιτικών συστημικών αντιθέσεων. Αυτή η συστημική αντίθεση μετασχηματίστηκε αντικειμενικά σε ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση για την κατανομή και ανακατανομή των σφαιρών επιρροής. Αυτή η αναπόφευκτη ιδεολογικοπολιτική μετάλλαξη αποξένωσε τη Ρωσία από τη στήριξη και συμπαράταξη με τα προοδευτικά κινήματα και κόμματα, αλλά και από τη θετική στάση μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης των καπιταλιστικών χωρών. Μάλιστα, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, πραγματοποιήθηκε μια διαμετρική αντιστροφή στην κοινή γνώμη του δυτικού ιδίως κόσμου. Η εισβολή και η επιδέξια προπαγανδιστική αξιοποίηση της από τον δυτικό ιμπεριαλισμό έστρεψε τη μεγάλη πλειοψηφία του

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

πληθυσμού των δυτικών καπιταλιστικών χωρών κατά της Ρωσίας, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε προ της ανατροπής του υπαρκτού σοσιαλισμού. Γι’αυτό αναρτώνται επαναστατικές σημαίες σε πόλεις που καταλαμβάνουν οι Ρώσοι, γιατί αποβλέπουν στο να κερδίσουν, έστω εν μέρει, τη χαμένη προοδευτική αίγλη τους στην κοινή γνώμη του δυτικού κόσμου, που αποτελεί ασφαλώς σοβαρό παράγοντα στην έκβαση της διαμάχης των δύο ιμπεριαλισμών. Το ιστορικό παράδοξο και μεγάλο εν προκειμένω επίτευγμα της δυτικής προπαγάνδας είναι ότι έχει κατορθώσει να αμαυ-

Υπαίτιοι για τον πόλεμο είναι και οι δύο οι ιμπεριαλισμοί. Το ποιος κάνει το πρώτο βήμα σε αυτή τη σύγκρουση είναι δευτερεύον θέμα και συνήθως συνδέεται με τη στρατιωτική στρατηγική

Αυταρχισμός δεν υπάρχει μόνο στη Ρωσία

Στην ιδεολογική της φαρέτρα η Δύση περικλείει και την υπεροχή της στο δημοκρατικό καθεστώς και τις ελευθερίες που διέπουν τα δυτικά καθεστώτα σε αντιδιαστολή με τον λεγόμενο «πουτινισμό», τον ακραίο, δηλαδή, αυταρχισμό του ρωσικού καθεστώτος. Ασφαλώς είναι αυταρχικό καθεστώς η ρωσική αστική δημοκρατία, ο πολιτικός όμως αυταρχισμός δεν είναι προνόμιο του «πουτινισμού», αλλά χαρακτηρίζει σε ακραίο βαθμό και τις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες, με τη συρρίκνωση των ελευθεριών, το κράτος έκτακτης ανάγκης, τη διακυβέρνηση με κυβερνητικά διατάγματα, τη βίαιη αντιμετώπιση των κινημάτων, τη θέσπιση αναχρονιστικών νόμων, όπως η πρόσφατοι νόμοι κατά των αμβλώσεων σε πολιτείες των ΗΠΑ. Τα προπαγανδιστικά επιτελεία των ΗΠΑ προβάλλουν την ηθική και κοινωνική υπεροχή της Δύσης έναντι της Ανατολής, τεκμηριώνοντας την από την ανώτερη κοινωνική δημοκρατία των χωρών της Δύσης, από το ανώτερο και πολιτισμένο επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού στη Δύση σε αντιδιαστολή με την καπιταλιστική Ανατολή. Είναι μία ανυπόστατη εκτίμηση, που ίσχυε ως ένα βαθμό στην περίοδο της Χρυσής Τριακονταετίας (1945-75), αλλά σήμερα αποτελεί μία αυτάρεσκη ανακρίβεια. Αφού το βιοτικό επίπεδο για την πλειοψηφία του πληθυσμού έχει σαφώς υποβαθμιστεί στην καπιταλιστική Δύση, η ανεργία και η υποαπασχόληση καλπάζουν, η εγκληματικότητα κυριαρχεί, ενώ έχει διογκωθεί η κοινωνική ανασφάλεια των πολιτών και η ακραία φτώχεια.

ρώσει το φάσμα αξιών και ιδεών της Ρωσίας, ενώ και οι δύο κόσμοι (Δύση και Ανατολή) εντάσσονται στο ίδιο πλέον οικονομικό κοινωνικό σύστημα, στον καπιταλισμό. Οι ΗΠΑ επιχειρούν να πείσουν ότι δρουν ως πρόμαχος της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του ανθρωπισμού υπερασπίζοντας την Ουκρανία. Δεν πείθουν όμως, αφού ενέχονται για δεκάδες εισβολές και καταστροφικούς πολέμους, για να υπηρετήσουν τα ιδιοτελή συμφέροντά τους και να επεκτείνουν την κυριαρχία και ηγεμονία τους. Δεν πείθουν, επίσης, ότι υπερασπίζουν ανιδιοτελώς την Ουκρανία από την επιτιθέμενη Ρωσία, αφού στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο υπαίτιοι είναι αδιάκριτα οι αντιμαχόμενοι ιμπεριαλισμοί. Επιπλέον, η ρωσική προπαγάνδα ανασκευάζει τα περί υπεράσπισης της δημοκρατίας από τις ΗΠΑ, επισημαίνοντας ότι σκληρό πυρήνα του ουκρανικού στρατού, ιδίως στις εμπόλεμες περιοχές, αποτελούν οι φασίστες του Αζόφ. Επιπλέον, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους χαρακτηρίζουν τη Ρωσία αναθεωρητική δύναμη, επειδή επιχειρεί να αποσπάσει από την Ουκρανία το Ντονμπάς, ενώ από την κρίση του 2014 έχει προσαρτήσει την Κριμαία. Οι αιτιάσεις αυτές φαίνονται πειστικές, διότι η Ρωσία επιχειρεί να λύσει το πρόβλημα του Ντονμπάς όχι με διαπραγματεύσεις, αλλά με πόλεμο. Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις». Για τον λόγο ότι οι ΗΠΑ, έμμεσα αλλά και άμεσα, αθέτησαν τη διεθνή συμφωνία του 2014, που αναγνώριζε μία μορφή αυτονομίας στη ρωσόφωνη περιοχή του Ντονμπάς. Παράλληλα, η διαβεβαίωση της ηγεσίας των ΗΠΑ ότι δεν θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ οι χώρες που αποχώρησαν απ’ το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, δεν τηρήθηκαν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νατοϊκού τόξου στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, που πρόσφατα ολοκληρώθηκε με την ένταξη στο ΝΑΤΟ των για δεκαετίες ουδέτερων χωρών Σουηδίας και Φινλανδίας. Δίκαια, επομένως, διαμαρτύρεται και η Ρωσία για τον αναθεωρητισμό της Δύσης, που ανέτρεψε τη συμφωνία για ένα status quo ασφάλειας και ειρήνης, περικυκλώνοντας και απειλώντας τη Ρωσία με το πρώτο πυρηνικό πλήγμα.

Δύση και Ανατολή ομνύουν στον καπιταλισμό

Βασική θέση στην ιδεολογική αντιπαράθεση των αντιπάλων κατέχουν οι αμοιβαίες κατηγορίες για εκατέρωθεν βαρβαρότητες, που αλληλοαναιρούνται ως fake news. Οι Ουκρανοί κατηγορούν τους Ρώσους για εγκλήματα πολέμου, για μαζικούς βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών με εκατόμβες νεκρών αλλά και για εν ψυχρώ εκτελέσεις. Από τη μεριά τους, οι Ρώσοι διαψεύδουν αυτές τις κατηγορίες, ενώ με τη σειρά τους κατηγορούν τους Ουκρανούς ότι χρησιμοποιούν ως ασπίδα στα οχυρά τους κατοίκους και δεν τους επιτρέπουν να αποχωρήσουν από την εμπόλεμη ζώνη, ενώ με τους πυραύλους προηγμένης τεχνολογίας που τους προμηθεύουν οι ΗΠΑ, πλήττουν κατοικημένες περιοχές στο Ντονμπάς, αλλά και στη Ρωσία. Ούτε ο δυτικός ούτε ο ανατολικός ιμπεριαλισμός δικαιούνται να επαίρονται για την κοινωνική, πολιτική και ηθική υπεροχή τους. Παρά τις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες τους, η κοινωνική τους ουσία είναι κοινή: Η κυριαρχία, δηλαδή, του μεγάλου κεφαλαίου που οδηγεί την ανθρωπότητα σε καταστροφικούς πολέμους, στον πολιτικό αυταρχισμό, στη συγκέντρωση της εξουσίας σε οικονομικές και πολιτικές ολιγαρχίες, στην επιδείνωση των δεινών για τα φτωχομεσαία κοινωνικά στρώματα, στην ταυτόχρονη και καταλυτική έκρηξη κρίσεων που φορτώνουν με πρωτοφανή δεινά την ανθρωπότητα. Η επιχείρηση ιδεολογικής χειραγώγησης των μαζών απ’τους δύο ιμπεριαλιστικούς πόλους συντελείται με τη δαιμονοποίηση του ενός από τον άλλο και την αυτοαγιοποίησή τους με την επίκληση κίβδηλων αξιών και συμβόλων. Αμφότεροι όμως ποδοπατούν τις αξίες που υποκριτικά ως Ηρακλείς προασπίζουν...

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

42 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου

ΣΑΡΑΝΤΑ ΔΥΟ συμπληρώνονται την Πέμπτη 28 Ιουλίου από τη μέρα που η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, μέλος του φοιτητικού συλλόγου της Παντείου και της ΚΝΕ, έχανε τη ζωή της από τον εργοδοτικό τραμπούκο Μάριο Χαρίτο. Ήταν 28 Ιουλίου 1980, όταν με εντολή της εργοδοσίας έπεσε με φορτηγό πάνω στους νέους που μοίραζαν προκηρύξεις υπέρ του αγώνα των εργατών της ΕΤΜΑ. Το απόγευμα της Πέμπτης (21/7) δεκάδες νέοι και εργαζόμενοι έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσαν στον κήπο του Παντείου Πανεπιστημίου, ο φοιτητικός σύλλογος Παντείου καθώς και η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας-ΙματισμούΔέρματος. Νωρίτερα, φοιτητές και φοιτήτριες κατέθεσαν λίγα λουλούδια στο μνημείο της, το οποίο βρίσκεται στον χώρο του πανεπιστημίου. Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου θα είναι πάντα παρούσα στους αγώνες της νέας γενιάς ενάντια στον πόλεμο, την καταστολή και για μια δίκαιη κοινωνία.

Απεργία στη Μαλαματίνα

ΣΕ 24ΩΡΗ απεργία προχωρούν την Τετάρτη 27 Ιουλίου οι εργαζόμενοι στη Μαλαματίνα, με κάλυψη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών. Αιτία της κινητοποίησης, «οι άδικες, αναιτιολόγητες και εκβιαστικές απολύσεις πέντε εργαζομένων συναδέλφων, μελών του σωματείου», όπως αναφέρεται στο εξώδικο που εστάλη στις εργοδοτικές ενώσεις. Παράλληλα, η Ομοσπονδία καταγγέλλει «την απαράδεκτη στάση της νέας διοίκησης της επιχείρησης Μαλαματίνα, η οποία προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο, παρανομώντας, να εκφοβίσει και να εκβιάσει τους εργαζόμενους, ασκώντας τους και ψυχολογική βία για να υποκύψουν και να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας», με στόχο να πληγεί ο ρόλος των συνδικάτων.

Προκλητικές προσαγωγές στο πάρκο ∆ρακόπουλου

ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ τμήμα κατέληξαν τρεις νέοι που την Κυριακή 19 Ιουλίου συμμετείχαν σε μουσική εκδήλωση στο πάρκο Δρακόπουλου, στα Πατήσια. Όπως καταγγέλλει η Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του Πάρκου Δρακόπουλου, γύρω στις 10.30 το βράδυ και ενώ στο πάρκο ήταν σε εξέλιξη μουσική εκδήλωση από το αυτοοργανωμένο hip hop εγχείρημα Ατάκτως Τακτικά, εμφανίστηκαν τζιπ της ΟΠΚΕ με πάνοπλους αστυνομικούς, οι οποίοι προχώρησαν, με βρισιές και απειλές, στην προσαγωγή τριών νέων –μεταξύ των οποίων μίας ανήλικης– με την κατηγορία της ρευματοκλοπής! «Για τη δημοτική αρχή Μπακογιάννη το πρόβλημα της πόλης είναι οι αυτοοργανωμένες μουσικές εκδηλώσεις της νεολαίας δίχως εισιτήριο, μπράβους και κατασπατάληση δημόσιου χρήματος», καταγγέλλει η συνέλευση.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ΠΡΕΒΕΖΑ: ΠΡΟΣΑΓΩΓΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Την προσαγωγή τριών νεολαίων αγωνιστών, δύο εκ των οποίων μέλη της νΚΑ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Μητσοτάκη στην Πρέβεζα καταγγέλλουν οι οργανώσεις της νΚΑ στην Ήπειρο. Οι τρεις νεολαίοι απλά επιχειρούσαν να αναρτήσουν πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κάστρο, ενάντια στην πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης, όταν άνθρωποι της ασφάλειας τους φόρεσαν χειροπέδες και τους οδήγησαν στο τμήμα. «Δηλώνουμε ότι δεν θα κάνουμε βήμα πίσω από τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας! Δίνουμε τη μάχη καθημερινά στα σχολεία, τις σχολές, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές», σημειώνουν.

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΡΗΤΗ ΓΙΑ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

Την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή της στους κατοίκους του νότιου Ρεθύμνου που επλήγησαν από τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές, εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ανυπόταχτη Κρήτη. «Με τα Δασαρχεία και την Πυροσβεστική να είναι εγκαταλελειμμένες εδώ και χρόνια, χωρίς την πρόσληψη προσωπικού και την αγορά νέων οχημάτων, καταστάσεις όπως αυτές που βίωσαν οι κάτοικοι του νότιου Ρεθύμνου είναι αναπόφευκτες. Όχι άλλες δικαιολογίες! Άμεση ενίσχυση της Πυροσβεστικής και των Δασαρχείων με ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή! […] Με αλληλεγγύη και αγώνα να περάσουμε στην αντεπίθεση, ώστε να βγουν τα λαϊκά συμφέροντα μπροστά», σημειώνει.

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙ∆Η

Την άμεση αποφυλάκιση του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη ζητάει με ανακοίνωσή της και η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα. «Η στάση της “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης είναι προκλητική και ταξικά μεροληπτική, ειδικά στη σημερινή περίοδο, που η κυβέρνηση και το κεφάλαιο πλήττουν τον λαό και τη νεολαία με πρωτοφανή ένταση, με βίαιη φτωχοποίηση και την επίθεση σε όλα τα πεδία ζωής, σε όλα τα δικαιώματα», τονίζει.

Μισό χρόνο απλήρωτοι 21 ναυτεργάτες Ούτε έναν μισθό δεν έχουν λάβει εδώ και έξι μήνες οι 21 ναυτεργάτες που έχουν προσληφθεί ως έκτακτο προσωπικό στην Πλοηγική Υπηρεσία του υπουργείου Ναυτιλίας, με 8μηνη σύμβαση και σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. «Σε μια περίοδο που ο πληθωρισμός και η ακρίβεια εξανεμίζουν τα ελάχιστα εργατικάλαϊκά εισοδήματα, το κράτος ο έχων την πολιτική ευθύνη υπουργός Γ. Πλακιωτάκης έχει πολύ σοβαρότερες υποθέσεις να ασχοληθεί...», σημειώνει η ΠΕΝΕΝ, καταλογίζοντας στο υπουργείο την αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση αυτή.

Συνέλευση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πρέβεζας Η τοπική επιτροπή Πρέβεζας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πραγματοποίησε την Τετάρτη (20/7) συνέλευση, όπου συζητήθηκε ο προγραμματισμός δράσης για το επόμενο διάστημα, καθώς και η παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε πιθανές πρόωρες εκλογές. Στην απόφασή της, η τοπική επιτροπή τονίζει ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει στις επερχόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, και θα δώσει τη μάχη της ενίσχυσης της Αριστεράς. Τέλος, στην απόφαση τονίζονται και οι βασικοί στόχοι πάλης του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της περιόδου.

Πολιτική

Υπόθεση Λιγνάδη

δικαστική απόφαση για τον παιδοβιαστή Δημήτρη Λιγνάδη σφράγισε και με τη βούλα της αστικής δικαιοσύνης την ενοχή του — έστω μερικώς. Και ξαφνικά... ελεύθερος υπό όρους! Γιατί, στην εποχή των τεράτων, μόνο σε αυτά παραχωρείται η ελευθερία. Τι κι αν νόμιζε η ΝΔ ότι η καταδικαστική απόφαση για δύο εκ των τεσσάρων βιασμών, από όσους εξαρχής κατηγορούνταν επίσημα ο Λιγνάδης, μπορεί να καταλάγιαζε την κοινωνική οργή; Η τερατώδης διαπλοκή της αστικής τάξης είναι τόσο εξόφθαλμη στα μάτια του κόσμου, που το αποτέλεσμα της δίκης τής έχει στοιχίσει περισσότερο. Από την πρώτη στιγμή που τόλμησαν οι θαρραλέοι αυτοί άνθρωποι –θύματα του εξουσιαστικής μανίας του Λιγνάδη– να μιλήσουν, μέχρι και σήμερα, ο βαθύς μηχανισμός κάλυψης των ισχυρών και των «αρίστων» φανερώθηκε προκλητικά μπροστά μας στο σύνολό του. Η κωλυσιεργία της αστυνομίας στη σύλληψή του, το αυτοματοποιημένο «ξέπλυμα» από τα αστικά ΜΜΕ και τις διασημότητες του «πολιτισμού» της γκλαμουριάς και του χρήματος, η λάσπη που πετούσε στον ανεμιστήρα για μήνες η κυβέρνηση, παρά την προσωπική σχέση της υπουργού Πολιτισμού, Λ. Μενδώνη και των υπολοίπων στελεχών και βουλευτών της ΝΔ, ακόμη και του πρωθυπουργού, συπληρώθηκαν με την αργόσυρτη δικαστική διαδικασία που συνδύαζε τη διαρκή προσβλητική στάση του δικηγόρου Α. Κούγια με την τελική απόφαση για έξοδο από τη φυλακή που πάρθηκε από το δικαστήριο. Σύσσωμη η αστική εξουσία με όλα της τα μέσα έδωσε μια λυσσαλέα μάχη για να προστατεύσει την κλίκα της, γεγονός που αιτιολογεί μέσα σε όλα και τη σημερινή στάση της ΝΔ, η οποία πασχίζει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί ως κυβέρνηση με κάθε μέσο. Ακόμη κι αν ο υπουργός, Σ. Πέτσας, δήλωσε μετά από τη μαζική κοινωνική κατακραυγή ότι «κατανοεί γιατί απασχολεί την κοινωνία» το θέμα, το κυβερνητικό αφήγημα και η στήριξη προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση δεν έχει αλλάξει. Ευτυχώς που υπήρξαν και τα φωτεινά αντανακλαστικά ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας που με κάθε τρόπο στήριξε τα θύματα, συμβάλλοντας κατά πολύ στην πίεση για την καταδικαστική απόφαση εις βάρος του Λιγνάδη, και ταυτόχρονα ανέδειξε τις μεγάλες δυνατότητες που μπορούν να ανοίξουν υπό προϋποθέσεις αν η αντίδραση προς το αστικό σύστημα εξουσίας, τις κυβερνήσεις του και τα συμφέροντά τους γιγαντωθεί σε μορφές και περιεχόμενο. Πώς μπορεί ένα πανό που απλώνεται στα μεγάλα αρχαία θέατρα της Ελλάδας που αναγράφει «Βιαστής είναι», η «ανταρσία» ηθοποιών του θεάτρου που διαβάζουν στις παραστάσεις τους κείμενα καταδίκης της απόφασης απελευθέρωσης του Λιγνάδη, οι κινητοποιήσεις και ακτιβισμοί του ριζοσπαστικού φεμινιστικού

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Γιώργος Τζίμας

Ποιος θα δικάσει την αστική δικαιοσύνη;

οι μεγαλοεπενδυτές και επιχειρηματίες από τη μία και που στέκεται απέναντι στον Ζακ Κωστόπουλο και τον Γιάννη Μιχαηλίδη, που διώκει τον Ηλία Σμήλιο, την οικογένεια Καττή, τους οκτώ φοιτητές στα Χανιά και δεκάδες αγωνιστές/ριες του εργατικού και λαϊκού κινήματος από την άλλη. Ναι, χωρίς την πίεση των «από κάτω», οι όποιες κατακτήσεις θα ήταν μηδενικές –οπότε καθόλου αμελητέα δεν είναι αυτή η πλευρά των κινηματικών αντιστάσεων– όμως η δικαιοσύνη σήμερα, ως οργανικό κομμάτι του αστικού κράτους, ούτε μπορεί να αλλάξει σταδιακά εντός του, ούτε μπορεί να αποτελέσει το πραγματικό αποκούμπι της εργατικής τάξης για να βρει το δίκιο της.

Κίνημα του λαού για πραγματική δικαιοσύνη

και ευρύτερα του λαϊκού κι εργατικού κινήματος να κάνουν μια κυβέρνηση να τρέμει; Και όμως! Ακόμη κι αν η ΝΔ αυτό που κατά βάση παρουσιάζει είναι οι κατηγορίες προς τον ΣΥΡΙΖΑ περί «χυδαίας προεκλογικής αντιπολίτευσης και άρνησης της δικαστικής εξουσίας» με τον δεύτερο να προσπαθεί να καρπωθεί και να κατευθύνει ξανά τις λαϊκές αντιδράσεις, δήθεν στηρίζοντάς τις, ακριβώς για να τις καταπνίξει ξανά, ένα είναι σίγουρο: Η δύναμη του λαού για πραγματική δικαιοσύνη υπέρ των αδύναμων και καταπιεσμένων, υπέρ αυτών που βιώνουν την εκμετάλλευση, τη βία και την αδικία καθημερινά είναι η πραγματική σφήνα στα σχέδια όσων νομίζουν ότι μπορούν να συνεχίζουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων και να κοροϊδεύουν όλους τους υπόλοιπους. Αυτό το γνωρίζουν καλά και οι κυβερνώντες και η αστική δήθεν αντιπολίτευση που τσακώνονται για το πώς θα αποδοθεί καλύτερα η δικαιοσύνη σε ένα σύστημα, που δεν είναι απλά νομικά ανισοβαρές αλλά είναι συνολικά ταξικό, άρα και μεροληπτικό, και το οποίο όλοι τους εξυπηρετούν. Τα θύματα του Λιγνάδη, όσα δικαιώθηκαν από το δικαστήριο και όσα όχι, όπως και τα αμέτρητα θύματα των σχέσεων εξουσίας που συγκροτούνται από και μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, πώς και πότε θα βρουν πραγματική δικαίωση; Αυτό είναι το πραγματικά μεγάλο ερώτημα που έχει ανάγκη η μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας να απαντηθεί για να μη νιώθουμε συνεχώς ότι οι πληγές

μας θα παραμένουν ανοιχτές. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι αν κάποιος παραβλέπει το ρόλο και τα αυστηρά όρια της αστικής δικαιοσύνης, τότε τελικά θα πέσει σε επικίνδυνο πολιτικό ατόπημα. Όπως και κάθε δομή που συγκροτεί το σύνολο της αστικής εξουσίας, έτσι κι αυτή είναι ταξικά φορτισμένη, άρα και κοινωνικά άδικη. Στην ουσία, κάθε άλλο παρά αποτελεί κάτι διακριτό σε σχέση με τις υπόλοιπες εξουσίες, όπως η αστική τάξη –προφανώς– ευαγγελίζεται. Τουναντίον, όσο η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, η δικαιοσύνη θα προσδένεται ακόμη περισσότερο στις προτεραιότητες του κεφαλαίου και της αστικής τάξης στην εκάστοτε φάση. Έχουμε να κάνουμε πρακτικά με τη δικαιοσύνη που ρίχνει στα ελαφρά τον Λιγνάδη και τον Κορκονέα, κλείνει τα μάτια στους νόμους που καταστρατηγούν

Ένα πανό που απλώνεται στα μεγάλα αρχαία θέατρα της Ελλάδας που αναγράφει «Βιαστής είναι» και η «ανταρσία» ηθοποιών του θεάτρου έχουν κάνει την κυβέρνηση να τρέμει

Η εργατική τάξη, λοιπόν, χρειάζεται τη δική της δικαιοσύνη, όπως ακριβώς χρειάζεται και τη δική της μορφή οργάνωσης της κοινωνίας συνολικά, για να κερδίσει αυτό που στερείται: την ελευθερία της από κάθε είδους δεσμά. Το οργανωμένο κίνημα της εργατικής τάξης και οι πρωτοπορίες του έχουν από την πλευρά τους το χρέος να φωτίσουν από σήμερα αυτή την αλήθεια, που ο ταξικός τους αντίπαλος πασχίζει να συγκαλύψει μαζί με τις βρωμιές του. Γι’ αυτό ο αγώνας για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες της εποχής μας δεν μπορεί παρά να είναι αγώνας ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, αγώνας που θα έρχεται ριζικά σε ρήξη με την αστική δικαιοσύνη και το αστικό κράτος, αγώνας αντικαπιταλιστικός. Η αριστερά που δεν το κάνει, παρά την όποια «καλή θέληση», καταλήγει να αφήνει το άδικο να ανθίζει. Στα πλαίσια που το κριτήριο για το δίκαιο θα έχει ως κέντρο τις αξίες της ισότητας, της αδελφοσύνης και της κοινωνικής ευημερίας και όχι το κέρδος στο οποίο στηρίζεται και η ύπαρξη των τάξεων, και το λόγο για την άσκησή της θα την έχουν τα ίδια τα λαϊκά όργανα αυτοδιεύθυνσης και οργάνωσης της κοινωνίας, μόνο τότε η πορεία της δικαιοσύνης θα λάβει συνολικά άλλη κατεύθυνση. Η προοπτική της εργατικής εξουσίας και μιας νέας κοινωνίας της κομμουνιστικής απελευθέρωσης είναι ο μόνος πραγματικός εμπνευστής του πραγματικού αισθήματος δικαίου που μπορεί από σήμερα να φέρει ακόμη και δύο σχετικά άμεσα αποτελέσματα: να φοβίσει και να ρίξει όσους έχουν την εξουσία με το μέρος τους για να ασκούν ελεύθερα κάθε αξιόποινη πράξη, αλλά περισσότερο να δώσει ελπίδα και δρόμους αγώνα σε όλα τα θύματα, γνωστά και άγνωστα, που θέλουν να κερδίσουν το δίκιο τους, αλλά νιώθουν ότι αυτό χάνεται κάπου ανάμεσα στα υπομνήματα της αμέτρητης χαρτούρας των αστικών νομοθεσιών και των δικαστικών αποφάσεων...

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Κλιματικό άλλοθι Η κλιματική αλλαγή έχει γίνει το αγαπημένο αφήγημα των κυβερνώντων, είτε της Νέας Δημοκρατίας είτε του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά μετά από έντονα ή ακραία καιρικά φαινόμενα. Μετά από καταστροφική πυρκαγιά έχει κλιματική κρίση, το υπόλοιπο έτος… καπιταλιστική αρπαχτή. Η κλιματική αλλαγή χρησιμοποιείται ακόμα κι όταν δεν υπάρχει λόγος, όπως για παράδειγμα στις πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική, όπου ούτε η θερμοκρασία, ούτε η ξηρασία του εδάφους, ούτε οι άνεμοι ήταν ιδιαίτερα υψηλοί. Σε κάθε περίπτωση όμως, η αναπτυσσόμενη κλιματική κρίση απαιτεί πραγματικά μέτρα ανάσχεσης και αντιμετώπισης και δεν μπορεί να καταλήγει σε φτηνό άλλοθι για την καταστροφική κυβερνητική και κρατική πολιτική. Η Μεσόγειος αποτελεί hot spot της κλιματικής απορρύθμισης του πλανήτη, με τις μέσες θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας και της θάλασσας να ανεβαίνουν με μεγαλύτερο ρυθμό απ’ ό,τι διεθνώς. Καθώς η περιοχή αποτελεί ένα εύθραυστο κλιματολογικό σύνορο, υπάρχει σαφής κίνδυνος να μετατραπεί σε διακεκαυμένη ζώνη. Τι κάνουν οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια γι’ αυτό; Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να στρώσουν το χαλί για την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση βαριών συστημάτων ανεμογεννητριών ή και φωτοβολταϊκών από το κεφάλαιο, συνήθως επιφέροντας βαριά βλάβη στο οικοσύστημα. Μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης θα σήμαινε υπεράσπιση και του τελευταίου δέντρου παντού –και φύτευση όσων των δυνατών περισσότερων-, καθώς είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος καταπολέμησης του CO2. Θα σήμαινε μητροπολιτικά πάρκα υψηλού πρασίνου στο Ελληνικό, αλλά και σε Ελαιώνα, Γουδή, Τρίτση, αντί για νέες τσιμεντουπόλεις. Εθνικοποίηση του τομέα ενέργειας, για να είναι δημόσιο αγαθό. Ενίσχυση των δημόσιων μεταφορών αντί για βασίλειο του ΙΧ. Νέο σχεδιασμό όλων των υποδομών, με κριτήριο την εξοικονόμηση ενέργειας και νερού, ειδικά την αντιμετώπιση της ξηρασίας και των (πιο συχνών) ισχυρών καιρικών φαινομένων, δραστική ενίσχυση όλων των σχετικών υπηρεσιών, από το Πυροσβεστικό Σώμα μέχρι την ανασύσταση της διαλυμένης Δασικής Υπηρεσίας. Γ.Ε.

Η άλλη όψη

Γιώργος Μουρμούρης

Πυρκαγιά στην Πεντέλη: Ένα προαναγγελθέν έγκλημα «Ε

λπίς» όπως «Μήδεια» και Πεντέλη όπως Βαρυμπόμπη. Ένα χρόνο μετά, η ιστορία των έντονων πλην προβλέψιμων φαινομένων που εξελίσσονται σε μεγάλες καταστροφές, επαναλαμβάνεται, όμως ξανά σαν τραγωδία, αφού το μόνο στοιχείο «φάρσας» είναι τα συγχαρητήρια που ανταλλάσουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι με φόντο τα αποκαΐδια. Μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες, περίπου 20.000 στρέμματα δασικών και δομημένων εκτάσεων μετατράπηκαν σε στάχτη, από την πυρκαγιά που ξέσπασε την Τρίτη. Δεκάδες σπίτια καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές, με τους κατοίκους να μετακινούνται έντρομοι από περιοχή σε περιοχή, αφού σύντομα η φωτιά άρχισε να κινείται μέσα σε αστικό ιστό.

Στην πυρκαγιά της Πεντέλης επιχείρησαν 486 πυροσβέστες και 626 αστυνομικοί! Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος, μάλιστα, ανήρτησε στο twitter φωτογραφία με αστυνομικούς να καταβρέχουν οικόπεδο με... λάστιχο ποτίσματος!

Οι αλλεπάλληλες εντολές εκκένωσης μέσω του 112 ξύπνησαν εφιαλτικές μνήμες από την αντιπυρική περίοδο του 2021, που άφησε πίσω της 1,3 εκατομμύρια στρέμματα καμένης γης. Η πρώτη εστία της μεγάλης πυρκαγιάς εκδηλώθηκε στο Νταού Πεντέλης, στην περιοχή από όπου είχε ξεκινήσει και η φωτιά του 2018 που οδήγησε στην άνευ προηγουμένου τραγωδία στο Μάτι με τους 100 νεκρούς. Αυτή τη φορά, οι ισχυροί άνεμοι δεν έσπρωξαν τη φωτιά προς τα ανατολικά παράλια της Αττικής, αλλά προς τον νότο. Σύντομα, η πυρκαγιά έκαιγε ανεξέλεγκτα σε πολλά μέτωπα, ενώ λίγες ώρες μετά την έναρξή της τα πρώτα σπίτια παραδίδονταν στις φλόγες στο Ντράφι. Η μεγα-πυρκαγιά άρχισε ακολούθως να κινείται μέσα σε οικισμούς, με τις μεγαλύτερες καταστροφές να σημειώνονται στην Αν-

θούσα και την Παλλήνη. Το Ντράφι, η Ανθούσα, το Δασαμάρι, η Διώνη, η Καλλιθέα Πεντέλης, το Αστεροσκοπείο και το νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης εκκενώθηκαν όπως-όπως. Κινούμενη από σπίτι σε σπίτι, η φωτιά έφτασε μέχρι την Αττική Οδό στα ανατολικά και τη Λεωφόρο Μαραθώνος, μέσα στην Παλλήνη, στα νότια. Είκοσι πέντε άτομα χρειάστηκε να μεταφερθούν στο νοσοκομείο, με έναν 54χρονο εγκαυματία να νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση. Μετά από μια εφιαλτική νύχτα, η εικόνα την επόμενη ημέρα ήταν αρκετά βελτιωμένη. Έτσι, το απόγευμα της Τετάρτης είχε έρθει πλέον η ώρα της επικοινωνιακής διαχείρισης. Την αρχή έκανε ο αρμόδιος υπουργός Πολιτικής Προστασίας, η «χρυσή μεταγραφή» της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τα όργανα της ΕΕ μετά τις πυρκα-

Η άλλη όψη

Οι εν εξελίξει καθαρισμοί των δασών θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί την Πρωτομαγιά! γιές του περσινού καλοκαιριού. Ο Χρήστος Στυλιανίδης έκανε, μεταξύ άλλων, λόγο για «σωστό συντονισμό» και «έγκαιρη επέμβαση», που αποτελούν «την καρδιά της νέας στρατηγικής του υπουργείου». «Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η Μεσόγειος πια είναι στο επίκεντρο της κλιματικής κρίσης», «δίδασκε» λίγο αργότερα και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. «Οι πυρκαγιές θα είναι εδώ, θα είναι μαζί μας, θα γίνονται ολοένα και εντονότερες, το οποίο σημαίνει ότι εμείς κάθε φορά, κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο πρέπει να ανεβάζουμε το επίπεδο της επιχειρησιακής μας ετοιμότητας», πρόσθεσε. Μόνο που είναι η ίδια η κυβέρνηση που, παρά τα «παχιά» λόγια, μετά το εφιαλτικό καλοκαίρι του 2021 και ενώ στη θεωρία αναγνωρίζει το εύφλεκτο τοπίο που δημιουργεί η κλιματική κρίση, αντιμετωπίζει τη δασοπροστασία ως περιττό κόστος, τη δασοπυρόσβεση ως πάρεργο, τους πυροσβέστες ως αναλώσιμους, το περιβάλλον και τον δασικό πλούτο, ακόμα και τα σπίτια και τις ιδιοκτησίες, ως παράπλευρη απώλεια. Συγκεκριμένα για την Πεντέλη, τα «καμπανάκια» είχαν ηχήσει προ πολλού. Οι εργασίες καθαρισμού των δασικών εκτάσεων της περιοχής, που ξεκίνησαν αργά λόγω καθυστερημένης εκταμίευσης των απαραίτητων κονδυλίων, δεν είχαν ολοκληρωθεί τουλάχιστον μέχρι τις αρχές Ιουλίου. Σύμφωνα με καταγγελίες, μάλιστα, σάκοι γεμάτοι με ξερά χόρτα και κλαδιά από τις εργασίες που

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

βρίσκονταν σε εξέλιξη στοιβάζονταν στην άκρη ορεινών οδών, λειτουργώντας ως ιδανικό προσάναμμα. Οι εργασίες καθαρισμού των δασών θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί έως την Πρωτομαγιά, οπότε και ξεκινά η αντιπυρική περίοδος. Ωστόσο, σε συνέντευξη Τύπου που είχαν παραχωρήσει στις 17 Μαΐου ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδης από κοινού με τον υφυπουργό Ευάγγελο Τουρνά, τον υφυπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Αμυρά και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, είχε καταστεί σαφές ότι οι καθαρισμοί θα βρίσκονταν σε εξέλιξη ακόμη και τον Ιούλιο και τον Αύγουστο! Μάλιστα, ερωτηθέντες τότε σχετικά, οι αρμόδιοι υπουργοί είχαν αποδώσει την καθυστέρηση στις… βροχοπτώσεις του προηγούμενου διαστήματος! Στην πραγματικότητα, βασική αιτία ήταν η καθυστερημένη διάθεση των έτσι κι αλλιώς ανεπαρκών κονδυλίων που κατευθύνονται στην αντιπυρική προστασία. Όπως σημειώνει σε πρόσφατη έκθεσή της η WWF, «ουσιαστικά ο προληπτικός αντιπυρικός σχεδιασμός για την προστασία των δασών έχει στην πράξη εγκαταλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια», καθώς στην πρόληψη κατευθύνεται μόλις το 16,05% των σχετικών κονδυλίων, με το υπόλοιπο 83,95% να πηγαίνει στην καταστολή. Η Δασική Υπηρεσία, που καλείται να φέρει εις πέρας το κύριο βάρος της πρόληψης μέσω της δασικής διαχείρισης, «αντιμετωπίζει τα τελευταία 20 χρόνια μειώσεις προσωπικού της τάξεως του 53% και μειώσεις πόρων της τάξεως του 80%», αναφέρεται στην ίδια έκθεση. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, στην επικράτεια του οποίου εκτείνονται οι νότιοι πρόποδες του Υμηττού. Όπως δήλωνε στην Καθημερινή ο δήμαρχος της περιοχής στις αρχές Μαΐου, πριν την πυρκαγιά που κατέστρεψε 4.322 στρέμματα, ο Δήμος έλαβε φέτος χρηματοδότηση 52.600 ευρώ για δράσεις πυροπροστασίας, όταν τα έξοδά του ανέρχονται σε περίπου 550.000 ευρώ τον χρόνο. Μέσα στον χειμώνα, άλλωστε, η κυβέρνηση είχε φροντίσει να «κόψει» αθόρυβα τις 3.000 μονιμοποιήσεις πυροσβεστών που είχαν εξαγγελθεί πέρσι, ενώ παράλληλα διπλασιάστηκαν οι «τσάμπα» εθελοντές πυροσβέστες. Νωπές, εξάλλου, είναι και οι μνήμες της «υποδοχής» που είχε επιφυλάξει η κυβέρνηση σε πυροσβέστες που πραγματοποιούσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ζητώντας ενίσχυση του Σώματος, έξω από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, τον περασμένο Νοέμβριο. Ο «Αίαντας» της ΕΛΑΣ είχε πολύ νερό διαθέσιμο για τους «ήρωες» του καλοκαιριού. Σε αυτό το φόντο, δεν είναι τυχαίο ότι στη μεγάλη πυρκαγιά στην Πεντέλη –σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Χ.Στυλιανίδη– επιχείρησαν 626 αστυνομικοί και 486 πυροσβέστες, αναλογία αποκαλυπτική για τις κυβερνητικές προτεραιότητες. Η αδιαφορία, η εμπορευματοποίηση, η εγκατάλειψη και η διαχρονική κυβερνητική υποκρισία, είναι οι μεγάλοι εμπρηστές των δασών.

13 Γιάννης Ελαφρός

Πρωτοφανής καύσωνας, αλλά... business as usual

ικόνες «αποκάλυψης» ζουν τις τελευταίες εβδομάδες μεγάλα τμήματα της Ευρώπης, με πρωτοφανέρωτες καταστάσεις και θερμοκρασίες ρεκόρ. Στην Αγγλία «έσπασαν» τα θερμόμετρα, με τιμές πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου, ρεκόρ σε βάθος αιώνων. Επίμονα υψηλές θερμοκρασίες έχουν περισφίξει σε ένα καυτό «κουκούλι» τη νότια Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία με το θερμόμετρο να ανεβαίνει συχνά πάνω από τους 40 °C, φτάνοντας μέχρι και τους 47 °C! Καύσωνας σε Γερμανία, Ολλανδία και Σκανδιναβία, ενώ πλέον έρχεται και στην Ελλάδα και την Τουρκία, αν και η ανατολική Μεσόγειος επηρεάζεται από διαφορετικά μετεωρολογικά συστήματα. Πυρκαγιές κατακαίουν δάση, ποτάμια (π.χ. Πάδος) στεγνώνουν από παρατεταμένη ξηρασία (σε Ισπανία και βόρεια Ιταλία κρατεί από τον χειμώνα φέτος), χιλιάδες άνθρωποι μεταφέρονται από περιοχές που πλήττονται από πυρκαγιές και ακραία ζέστη, ενώ η γεωργική παραγωγή καταστρέφεται ή υποβαθμίζεται. Οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην υγεία, οδηγώντας ακόμα και στον θάνατο, συνήθως από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό. Η Πορτογαλία έχει αναφέρει πάνω από 650 θανάτους μέχρι στιγμής σχετιζόμενους με τον καύσωνα, άλλους 510 η Ισπανία. Επιστρέφουν οι εφιαλτικές μνήμες από τον καύσωνα του 2003, όταν εκτιμάται πως πάνω από 70.000 άνθρωποι πέθαναν στην Ευρώπη, κυρίως φτωχοί ηλικιωμένοι χωρίς φροντίδα, σε σπίτια χωρίς κλιματισμό και αερισμό.

Δεν μπορεί να υπάρχει καμιά αμφιβολία και υποτίμηση. Η κλιματική κρίση είναι εδώ, συστατικό στοιχείο της συνολικής περιβαλλοντικής κρίσης που έχει προκαλέσει ο αχαλίνωτος ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας. Το μέλλον διαγράφεται πολύ ανησυχητικό. Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications από επιστήμονες του Κέντρου για τις Κλιματικές Επιπτώσεις στο Πότσνταμ κατέδειξε πως στη δυτική και κεντρική Ευρώπη εμφανίζονται πλέον πιο συχνοί και πιο ισχυροί καύσωνες, μάλιστα με ρυθμό ανόδου τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερο απ’ ότι άλλες περιοχές του βορείου ημισφαιρίου με ίδιο γεωγραφικό πλάτος. Κυβερνήσεις, κεφάλαιο και διεθνείς οργανισμοί δεκαετίες τώρα που τεκμηριώθηκε η επικίνδυνη πορεία της κλιματικής αλλαγής δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα, πέρα από το να προσπαθούν να μετατρέψουν κι αυτή την κρίση σε ευκαιρία για κέρδη. Η όξυνση των διεθνών καπιταλιστικών ανταγωνισμών και η νέα εποχή πολέμων και ενεργειακής διαπάλης μετά την Ουκρανία ενταφιάζουν ακόμα και τα δικά τους σχέδια. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη απόφαση του ευρωκοινοβουλίου να θεωρήσει «βιώσιμα» (και άρα επιδοτούμενα) τα έργα πυρηνικής ενέργειας και φυσικού αερίου, ενώ πολλές χώρες στρέφονται ξανά στη μαζική χρήση άνθρακα. Ακόμα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη εγκαταλείπει την «απολιγνιτοποίηση», που άνοιξε διάπλατα τις θύρες για την εισβολή των αρπακτικών του πανάκριβου φυσικού αερίου.

ΕΠΙ • κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Γράφει ο Τηλέμαχος *

πίσω

ΜΜΕ πυροσβέστες της κοινωνικής οργής

από τις κάμερες

πρώτη στιγμή, βάλθηκαν να πείσουν τον κόσμο πως η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού ήταν αυτή τη φορά πετυχημένη, ενώ οι πιο ακραίοι «πετσωμένοι» απέδιδαν ευθέως αυτή την… «επιτυχία» στις παρεμβάσεις του Μωυσή-Μητσοτάκη! Στη φωτιά στην Πεντέλη δεν μπορούσε να επαναληφθεί το φαινόμενο της συσκότισης, όπως έγινε πριν από 15 μέρες στη Φωκίδα, όπου κάηκε μεγάλο μέρος του πολύτιμου ελαιώνα της Άμφισσας και του ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ τηλεοπτικό σταθμό περίφημου Δελφικού Τοπίετοιμάζει ο Δημήτρης Μελισσανίου. Το βασικό μοτίβο των δης, αξιοποιώντας και την ονομασία κυβερνητικών φερέφωνων της Ναυτεμπορικής (Naftemporiki στα ΜΜΕ στηρίζεται στα TV;)που έχει περιέλθει στον έλεγχό έντονα ή και ακραία καιριτου. Ο σταθμός αναμένεται να κά φαινόμενα, στην ασυβγει στον αέρα πριν από τη ΔΕΘ, νειδησία των πολιτών και διαδικτυακά, στην Cosmote TV και στην έγκαιρη και σωστή παρέμβαση του κράτους. στη Nova. Μέχρι τότε υπάρχει πλάνο Βεβαίως, όλα αυτά δεν και για εμφάνιση της ανανεωμένης γίνονται τυχαία ούτε, πολύ ιστοσελίδας της Ναυτεμπορικής. περισσότερο, αυθόρμητα. Όπως γράφηκε, για τον σταθμό Υπάρχει συντονισμός από εργάζονται ήδη οι Λάμπης Ταγματο μέγαρο Μαξίμου. Ακόμα τάρχης και Νικόλ Λειβαδάρη. και μια απλή παρατήρηση της ροής των ειδήσεων και των πρωτοσέλιδων σε βασικές ιστοσελίδες και ΜΜΕ το βεβαιώνει. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο συντονι-

Μπορεί πυροσβέστες να μην έχουμε αρκετούς, όπως αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά στην Πεντέλη και τις άλλες πυρκαγιές, αλλά «πυροσβέστες» της λαϊκής οργής έχουμε πολλούς. Τα ΜΜΕ, κυρίως κανάλια και φιλοκυβερνητικός Τύπος, ξεχειλίζουν απ’ αυτούς. Από την

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ στις παροχές του ΕΔΟΕΑΠ αποφάσισε πραξικοπηματικά η διοίκηση, που στηρίζεται από τις παρατάξεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, για να μην ξεχνιόμαστε. Από 1η Αυγούστου η αποζημίωση για επίσκεψη σε εξωτερικούς γιατρούς, για παράδειγμα, κόβεται κατά το ένα τρίτο, από 30 σε 20 ευρώ. Περικοπή 25% και στις συνεδρίες λογοθεραπείας, συμμετοχή 200 ευρώ σε ορθοδοντικές θεραπείες εντός του οργανισμού.

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την Ανατροπή στα ΜΜΕ κατήγγειλε τις περικοπές, τονίζοντας πως αυτές έγιναν «σε μια στιγμή που οι ασφαλισμένοι έχουν ανάγκη όχι μόνο τις υπάρχουσες υπηρεσίες, αλλά ακόμη πιο αναβαθμισμένες και ουσιαστικές», αναφερόμενη στην ακρίβεια που σαρώνει τους ήδη πενιχρούς μισθούς στο μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων στον κλάδο. «Η κοινωνική οργή σωρεύεται ταχύτατα», προειδοποιεί.

σμός είναι πολύ στενός. Έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη καταγράφει πως μέσα όπως το Πρώτο Θέμα, το ieﬁmerida, τα Παραπολιτικά και το Liberal αναπαράγουν παρόμοια θέματα και τίτλους. Συντάκτες που εργάζονται σε βάρδιες ΜΜΕ ή σε ροή ειδήσεων επιβεβαιώνουν το πώς δουλεύει το λεγόμενο «ρουλεμάν»: Συχνά ξεκινά με μια ανάρτηση σε βασική φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα και μετά ακολουθεί τάχιστη αναπαραγωγή από τα υπόλοιπα, χωρίς βεβαίως κανέναν έλεγχο αξιοπιστίας. Η κυβερνητική προπαγάνδα για τις φωτιές έχει και τη σκοτεινή πλευρά της. Σε αυτήν αναπαράγεται, μαζί με ένα συνονθύλευμα από ακροδεξιούς, εθνικιστές και φασίστες, η εκδοχή του εμπρησμού, όχι βέβαια από οικονομικά-επιχειρηματικά συμφέροντα (όπως βοά όλη η Ελλάδα), αλλά από… Τούρκους, μετανάστες, κομμουνιστές, αναρχικούς, μέχρι και… Σατανάδες στην γκροτέσκα εκδοχή της Ελεύθερης Ώρας. Μην γελάτε, ρίξτε μια ματιά στα σχόλια κάτω από αναρτήσεις για φωτιές και θα δείτε πως χύνεται το δηλητήριο του μίσους. *Η Ματίνα Παπαχριστούδη είναι σε άδεια

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Ολοένα πιο μαζικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά λαμβάνει η πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών υποστήριξης και αλληλεγγύης φαντάρων και χαμηλόβαθμων στελεχών, γονιών αλλά και πρόσφατα απολυμένων συναδέλφων, στον φαντάρο που υπηρετεί στη Ρόδο και τιμωρήθηκε επειδή αμφισβήτησε την εμπλοκή-συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο στην Ουκρανία. Μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής (22/7) είχαν συγκεντρωθεί υπογραφές από 30 στρατόπεδα. «Όχι στην προσπάθεια φίμωσης του αντιπολεμικού κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό», το μήνυμα αντίστασης που στέλνουν. «Το αντιδραστικό κρεσέντο της φιλοπόλεμης και επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης συνεχίζεται αδιάκοπα με τελευταίο θύμα τον συναγωνιστή φαντάρο της Εθνοφρουράς στη Ρόδο που τόλμησε να αμφισβητήσει τα “ιερά και τα όσια” της νέας «Μεγάλης Ιδέας» και συγκεκριμένα τον βρώμικο

Οι φαντάροι έχουν φωνή! ▸ Υπογραφές αλληλεγγύης από 30 στρατόπεδα στον «χακί» αγώνα κόντρα στη φιλοπόλεμη πολιτική και επικίνδυνο ρόλο που επιχειρεί να έχει η ελληνική αστική τάξη στο ΝΑΤΟ και στα αιματοβαμμένα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια τους. Με 20 μέρες φυλακή τιμώρησαν τον φαντάρο και επιδιώκουν έτσι να στείλουν το μήνυμα σε όσους πρέπει να το πάρουν, δηλαδή στο μαχόμενο αντιπολεμικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό, στον εργαζόμενο κόσμο και ειδικά στη νεολαία. Ο λόγος είναι προφανής! Με το πρόσχημα της «άμυνας και της ασφάλειας» απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, προσπαθούν να στρώσουν το έδαφος για τον αναβαθμισμέ-

νο ρόλο του ελληνικού κεφαλαίου στην περιοχή μας, για την όλο και μεγαλύτερη πρόσδεση στα ΝΑΤΟικά σχέδια, για να φτιάξουν ένα νέο κράτος-χωροφύλακα στα πρότυπα του Ισραήλ», σημειώνουν στην αρχή του κειμένου. «Στην πράξη αυτά σημαίνουν όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή στις πολεμικές επιχειρήσεις με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μέχρι τώρα συμμετοχή της Ελλάδας στη σύγκρουση στην Ουκρανία, νέα κούρσα πανάκριβων εξοπλισμών σε μια εποχή που τα λαϊκά σπίτια ματώνουν στην κυριολεξία, διαρκή ανταγωνισμό με την τούρκικη

αστική τάξη για την κυριαρχία στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο με τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου να πλανιέται διαρκώς πάνω από τα κεφάλια μας», προσθέτουν και καταλήγουν: «Το αντιπολεμικό κίνημα όμως δεν μπορούν να το φιμώσουν και να το στήσουν στον τοίχο με την τρομοκρατία και την καταστολή και γι’ αυτό για άλλη μια φορά θα ηττηθούν. Στεκόμαστε περήφανα στο πλάι του συναγωνιστή μας όπως και σε κάθε φαντάρο που δίνει την μάχη του αντιπολεμικού κινήματος στις μονάδες των ενόπλων δυνάμεων, για να σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας και εθνικιστικής υστερίας που προσπαθούν να επιβάλλουν, για να σπάσει ο μονόλογος της κυβέρνησης και του ελληνικού κεφαλαίου. Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της ποινής εδώ και τώρα και καλούμε μαζικά όλο τον κόσμο του αγώνα να καταδικάσει απερίφραστα αυτές τις μεθοδεύσεις».

Κοινωνία Θεοπίστη Καπέτα

έο αντιδραστικό νομοσχέδιο με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή» ψηφίστηκε τη Τρίτη 19 Ιουλίου στη βουλή με τη θετική ψήφο των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ. Ένα νομοσχέδιο που στην πραγματικότητα δεν έχει στόχο να υποβοηθήσει τις γυναίκες και τα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν ένα παιδί, αλλά αντιθέτως στοχεύει να συμβάλει στην αύξηση της ήδη τεράστιας κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα, εξασφαλίζοντάς τους ακόμα περισσότερη «πελατεία». Το ποσοστό υπογονιμότητας στην Ελλάδα πλέον αγγίζει το 18%. Συγκεκριμένα, περισσότερα από 250.000 ζευγάρια στην Ελλάδα είναι υπογόνιμα. Μεταξύ άλλων, με το νομοσχέδιο αυξάνεται το ηλικιακό όριο για την εφαρμογή μεθόδου υποβοηθούμενης αναπαραγωγής από τα 52 στα 54 έτη, σε συνέχεια του νόμου 4812/2021 που το είχε μεταφέρει από τα 50 στα 52. Ακόμη, δίνεται η δυνατότητα κρυοσυντήρησης γενετικού υλικού από όλες τις γυναίκες, ενώ καταργείται η εικοσαετία ως ανώτατο όριο για τη διάρκεια συντήρησης των ωαρίων. Πάντως, παρά τα προβλήματα υπογονιμότητας που αντιμετωπίζουν χιλιάδες ζευγάρια, η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγήςείναι μια διαδικασία που μόνο προσβάσιμη δεν μπορεί να θεωρηθεί για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Αντιθέτως, είναι μια εξαιρετικά ακριβή διαδικασία από την οποία θησαυρίζουν οι ιδιωτικοί ιατρικοί κολοσσοί. Για παράδειγμα, για μια γυναίκα κάτω των 35 ετών, το κόστος ανέρχεται από 4.400 έως 6.000 ευρώ. Χώρια τα πανάκριβα φάρμακα για τα οποία ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει ένα μικρό μέρος, αναγκάζοντας το ζευγάρι να επωμιστεί ένα υπέρογκο κόστος, σε συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς και εξοντωτικής ακρίβειας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Νομοσχέδιο… γονιμοποίησης ιδιωτικών συμφερόντων Νομοσχέδιο, κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης, ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μόλις έξι δημόσιες μονάδες, ενώ το κόστος στον ιδιωτικό τομέα είναι τεράστιο. Για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης, αξίζει να σημειωθεί ότι το νομοσχέδιο προέκυψε μέσα από μια μονομερή διαβούλευση με τις Μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και με τις Τράπεζες Κρυοσυντήρησης, ενώ δεν ζητήθηκε ποτέ η γνώμη των επιστημονικών φορέων. Παράλληλα, ήδη από την παρουσίασή τονιζόταν ότι μέσα στους κυριότερους στόχους είναι «η ενίσχυση της οικονομίας μέσω της προσέλκυσης αλλοδαπών πολιτών που επιθυμούν

να προσφύγουν σε μεθόδους Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής στη χώρα μας». Δηλαδή η ενίσχυση του «ιατρικού τουρισμού», σε έναν τομέα που είναι βάλσαμο για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Άλλωστε, όλα όσα ορίζονται από τις καινούργιες διατάξεις αφορούν σχεδόν εξολοκλήρου τον ιδιωτικό τομέα. Συγκεκριμένα, από τις περίπου 60 μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και τράπεζες κρυοσυντήρησης που λειτουργούν στη χώρα, όπως αναφέρεται

Από 4.400 έως 6.000 ευρώ τιμολογείται η εξωσωματική για μια γυναίκα κάτω των 35 ετών

Θερίζει «αθόρυβα» ο κορονοϊός «Θερίζει», πίσω από τα «σβηστά φώτα» του ΕΟΔΥ, ο κορονοϊός, με τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται σε εβδομαδιαία, πλέον, βάση να αποκαλύπτουν την έκταση της υγειονομικής τραγωδίας που εξακολουθεί να λαμβάνει χώρα. Το διακριτικό «σιωπητήριο», με την κατάργηση της δημοσιοποίησης σε ημερήσια βάση του αριθμού κρουσμάτων, θανάτων και διασωληνωμένων, μπορεί να υποβαθμίζει στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα της πανδημίας, δεν αλλάζει όμως κάτι επί της ουσίας. Την εβδομάδα 11 έως 17 Ιουλίου καταγράφηκαν 148.435 κρούσματα κορονοϊού, το 18% των οποίων επρόκειτο

για επαναλοιμώξεις. Στα νοσοκομεία εισήχθησαν 2.540 ασθενείς, ενώ εξιτήριο έλαβαν μόλις 2.097. 115 άνθρωποι νοσηλεύονταν διασωληνωμένοι στο τέλος της εβδομάδας αναφοράς, ενώ μέσα σε μόλις επτά ημέρες καταγράφηκαν 200 θάνατοι ασθενών με Covid-19. Όσον αφορά τη γεωγραφική διασπορά, οι τουριστικοί προορισμοί εξακολουθούν να βρίσκονται «στο κόκκινο». Τα Επτάνησα, οι Κυκλάδες, η Κρήτη και κυρίως τα Χανιά, καθώς και τα Δωδεκάνησα, βρίσκονται στην κορυφή όσον αφορά τον αριθμό μολύνσεων, από κοινού με τα μεγάλα αστικά κέντρα.

στην ιστοσελίδα της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, η συντριπτική πλειοψηφία αφορά ιδιωτικές δομές, καθώς στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν μόνο έξι σχετικές ιατρικές μονάδες. Μάλιστα, στις λιγοστές δημόσιες μονάδες δεν υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό, ούτε οι υποδομές για τις εξετάσεις που πρέπει να γίνουν. Για όλα αυτά φυσικά ξέχασε να μιλήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη βουλή, παρότι θέλησε να παρουσιάσει ο ίδιος το νομοσχέδιο. Αντιθέτως, ευλόγησε για ακόμη μια φορά την «κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης», την οποία μόνο εκείνος και οι υπουργοί του βλέπουν, ενώ έκανε αναφορά περί «τομής εκσυγχρονισμού και προοδευτισμού» και «κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης». «Διασφαλίζονται οι συνθήκες προστασίας για την υγεία της γυναίκας και του εμβρύου. Κλείνει παράλληλα η πόρτα για να αναζητούν στο εξωτερικό αντίστοιχες μεθόδους», είπε μεταξύ άλλων. Βέβαια, ξέχασε επίσης να αναφέρει ότι το θέμα της υπογονιμότητας έχει και σημαντικές κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις. Πόσο εύκολο είναι για ένα ζευγάρι να τεκνοποιήσει, όταν έρχεται αντιμέτωπο με τεράστια έξοδα διαβίωσης λόγω της διαρκώς αυξανόμενης ακρίβειας, που δουλεύει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με μισθούς πείνας και με τον συνεχή φόβο της απόλυσης. Όταν η κάθε γυναίκα αντιμετωπίζει μόνιμα τον κίνδυνο ότι μπορεί να απολυθεί, εάν μείνει ή σκοπεύει να μείνει έγκυος. Γι’ αυτό και μάλλον έχουν δίκιο όσοι λένε ότι η νέα αύξηση του ορίου ηλικίας για την εφαρμογή μεθόδου υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχει άμεση σύνδεση με την εντατικοποίηση της εργασίας. Κινείται στη λογική ότι η κάθε γυναίκα, όσο είναι «νέα» και «παραγωγική» πρέπει να δουλεύει σαν το σκυλί, αλλά για να είναι και «σωστή», μόλις μεγαλώσει λίγο θα πρέπει να κάνει και κανένα παιδί για να έχει «ολοκληρωμένη οικογένεια», με το αζημίωτο βέβαια…

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Κοινωνία

∆ΗΜΟΣ ΒΥΡΩΝΑ

ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

Εργατικά «ατυχήματα» στην καθαριότητα

Κατέρρευσε η σκευωρία, καμία δίωξη στη Ντίνα Ρέππα!

Δώρα Κανελλοπούλου*

▸ Στο κενό η προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης Δυο τραυματισμοί εργαζομένων στην υπηρεσία καθαριότητας, με διαφορά μόλις τεσσάρων ημερών, ήρθαν να επιβεβαιώσουν τις συνεχείς καταγγελίες του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα για τα ελλιπή μέτρα προστασίας. Αρχικά, την Πέμπτη 14/7 κατά την περισυλλογή της λαϊκής, μια εργαζόμενη, στην προσπάθειά της να βγάλει τον κάδο από το απορριμματοφόρο, τραυματίστηκε στο δάχτυλο. Διακομίσθηκε στο Κέντρο Υγείας και στη συνέχεια στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες. Τέσσερις μέρες μετά, την Τρίτη 19/7, συμβασιούχος εργαζόμενος ΙΔΟΧ μέσω προγράμματος του ΟΑΕΔ τραυματίστηκε στο πρόσωπο μετά από πτώση από την καρότσα του οχήματος περισυλλογής ογκωδών αντικειμένων. Όπως σημειώνει το σωματείο εργαζομένων του δήμου και τα δύο περιστατικά δεν ήταν η λεγόμενη «κακιά στιγμή», καθώς οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι εργάζονταν χωρίς να τους έχουν χορηγηθεί τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ). «Δεν είναι πρώτη φορά που εργαζόμενος/η στον Δήμο Βύρωνα είναι θύμα εργατικού ατυχήματος. Αυτό γίνεται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά και αναδεικνύει τις δύσκολες συνθήκες εργασίας, το ότι δεν γίνεται η απαραίτητη εκπαίδευση στο αντικείμενο εργασίας, όπως επίσης συντελούν προς αυτή την κατεύθυνση οι μεγάλοι επαγγελματικοί κίνδυνοι που υπάρχουν στην υπηρεσία της καθαριότητας», σημειώνει το σωματείο. «Τεράστιες είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών για την αυστηρή τήρηση των μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων», προσθέτει απαιτώντας να παρθούν άμεσα όλα τα προβλεπόμενα μέτρα έτσι ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις λίγες μέρες πριν τα δύο εργατικά «ατυχήματα», συγκεκριμένα τη Δευτέρα 11/7, η δημοτική σύμβουλος της Αριστερής Παρέμβασης Βύρωνα, Μαρία Μπικάκη, είχε αποστείλει επιστολή προς τον πρόεδρο του δημοτικού συμβούλιου, ζητώντας από τη δημοτική αρχή την άμεση και επείγουσα παροχή των κατάλληλων Μέσων Ατομικής Προστασίας στους εργαζόμενους με συμβάσεις ΙΔΟΧ μέσω ΟΑΕΔ, οι οποίοι δεν τα είχαν λάβει παρότι εργάζονταν κανονικά για πάνω από ένα μήνα.

αλληλεγγύη νίκησε! Χωρίς να υπάρξει καμία απολύτως δίωξη κλείνει η υπόθεση που αφορά τη συνδικαλιστική δράση της αγωνίστριας δασκάλας Ντίνας Ρέππα, μετά την απάντηση της αναπληρώτριας διευθύντριας της διεύθυνσης ΠΕ Α΄ Αθήνας σχετικά με την καταγγελία της διευθύντριας του 99ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, Λίνας Ζημιανίτη. Η δικαίωση αυτή είναι αποτέλεσμα του μεγάλου κι αποφασιστικού κύματος αλληλεγγύης, με χιλιάδες εκπαιδευτικούς να υπογράφουν επώνυμα ψηφίσματα στήριξης της εκπαιδευτικού και καταγγελίας της διευθύντριας, εκπαιδευτι-

κών από τα σχολεία του ΣΕΠΕ «Ο Αριστοτέλης» (του οποίου μέλος είναι η Ντίνα Ρέππα) και από όλη την Ελλάδα. Αλληλέγγυους εργαζόμενους από πολλούς χώρους δουλειάς κι από δεκάδες ΣΕΠΕ, ΕΛΜΕ και σωματεία δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα, συλλόγους και ενώσεις γονέων, συνδικάτα και φοιτητικούς συλλόγους. Εξαρχής, ήταν φανερό ότι η καταγγελία είχε στόχο να διωχθεί ως παράνομη και υπό αίρεση η συνδικαλιστική δράση και ενημέρωση, υπό καθεστώς αμφισβήτησης η παρουσία των σωματείων μέσα στα σχολεία. Ήρθε να συμπληρώσει το καθεστώς αυταρχισμού κι ολοκληρωτισμού που βιώνει η εκπαίδευση και η κοινωνία με τις απαγορεύσεις, τις απειλές και τον εκφοβισμό, με την πολιτική που οδηγεί τις απεργίες στα δικαστήρια, τις βγάζει παράνομες, ποινικοποιεί τους αγώνες. Όλα αυτά αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για να κατισχύσει η αντιεκπαιδευτική πολιτική που είναι απολύτως απονομιμοποιημένη στη συνείδηση των εκπαιδευτικών. Γι’ αυτό ο εργαζόμενος κόσμος ύψωσε τείχος στις επιδιώξεις κυβέρνησης, υπουργείου και των προθύμων στελεχών της διοίκησης. Το ενδιαφέρον στην εξέλιξη της δίωξης αυτής είναι ότι το κράτος και οι μηχανισμοί του δεν έδρασαν μόνο μέσω της καταγγελίας της συγκεκριμένης διευθύντριας αλλά προσπάθησαν να εντάξουν και «τον συνδικαλισμό» σε αυτή την κα-

τεύθυνση. Με μια απόφαση ντροπής, με ψήφους της ΔΑΚΕ που έχει την απόλυτη πλειοψηφία, το ΔΣ του Ε΄ ΣΕΠΕ «Δελμούζος-Κουντουράς» Ν. Θεσσαλονίκης, στοχοποιεί τη διωκόμενη, ζητά επί της ουσίας την καταδίκη της και δίνει πολιτική και συνδικαλιστική κάλυψη στην καταγγελία και την καταγγέλλουσα. Θέτει ευθέως σε αμφισβήτηση την απρόσκοπτη συνδικαλιστική δράση, μια και ορίζει ως υπεύθυνους τους διευθυντές των σχολικών μονάδων να την επιτρέψουν ή να την απαγορεύσουν. Η απόφαση αυτή έχει τις πρακτικές του παρελθόντος αλλά αποτελεί σκηνή από ταινία προσεχώς. Αποτελεί ακόμα μειοψηφική γραμμή του εργοδοτικού συνδικαλισμού αλλά αυτός «κάνει πρόβες». Άλλωστε, ένας πιο προσεκτικός παρατηρητής θα σημειώσει ότι από τα εκατοντάδες ψηφίσματα στήριξης υπάρχουν δυο ηχηρές απουσίες, της ΔΟΕ και της ΑΔΕΔΥ. Δυο συνδικάτα, το ένα μάλιστα το συνδικάτο της διωκόμενης, έλαμψαν δια της απουσίας τους, ενώ και στα δύο υπάρχουν θεωρητικά πλειοψηφίες. Όπως και στο παρελθόν σε διώξεις αγωνιστών όπως ο Θανάσης Αγαπητός, ο Ηλίας Σμήλιος και πολλών ακόμα, δεν υπάρχει αυτονόητη στήριξη. Γι’ αυτό η δικαίωση της αγωνίστριας δασκάλας είναι ακόμα πιο ηχηρή, είναι η δικαίωση των χιλιάδων αλληλέγγυων και των δεκάδων σωματείων, είναι η επιβεβαίωση ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να νικούν και νικούν! *δασκάλα, μέλος ΣΕΠΕ «Ο Αριστοτέλης»

ΛΑΡΚΟ

Νέα κάθοδος και διαδήλωση στην Αθήνα στις 29/7

ε τη συμμετοχή πολλών σωματείων και εκατοντάδων εργαζομένων και αλληλέγγυων πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη (21/7) σύσκεψη στο γήπεδο μπάσκετ του οικισμού της Λάρυμνας, για την πορεία και την κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στο λουκέτο της ΛΑΡΚΟ και την απόλυση εκατοντάδων εργαζομένων, όπως προβλέπει το σχέδιο της κυβέρνησης. «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ» βροντοφώναξαν οι συγκεντρωμένοι, οι οποίοι διαμήνυσαν ότι «ενωμένοι και με όπλο την αλληλεγγύη συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι τέλους». Επόμενος μεγάλος σταθμός στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων είναι η νέα κάθοδος στην Αθήνα την

Παρασκευή 29 Ιούλη, ημέρα που σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης θα κατατεθούν οι δεσμευτικές προσφορές στους διαγωνισμούς εκποίησης. Κρίσιμη σημασία για την καλύτερη οργάνωση και συνέχιση του αγώνα έχει η νέα γενική συνέλευση που θα πραγματοποιήσουν οι εργαζόμενοι τη Δευτέρα (25/7) το πρωί. Μιλώντας στους συγκεντρωμένους ο Π. Πολίτης, πρόεδρος του επιχειρησιακού σωματείου εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας, κατηγόρησε την κυβέρνηση και την πολιτική που οδήγησε «σήμερα η ΛΑΡΚΟ να είναι κυριολεκτικά γκρεμισμένη, από τα μεταλλεία έως το εργοστάσιο». Η μάχη δεν έχει ακόμα τελειώσει. Ο αγώνας για να μην εκποιηθεί η ΛΑΡΚΟ

και καμία άλλη εταιρεία, αντίθετα να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία μεγάλες στρατηγικής σημασίας εταιρείες (όπως τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά), κάτω από τον έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων, για να σταματήσουν να τις κλέβουν διοικήσεις και κυβερνήσεις, με απειθαρχία στις εντολές της ΕΕ, είναι ο μόνος δρόμος για να εξασφαλιστούν: όλες οι θέσεις εργασίας, ασφαλείς συνθήκες δουλειάς για να μην θρηνούμε νεκρούς και σακατεμένους, αξιοπρεπείς μισθούς και συμβάσεις, και η ενιαία λειτουργία τους μέσα από ένα γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την ανάπτυξη τους με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζόμενων και όλης της κοινωνίας.

Νεολαία

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Δημήτρης Αδαμόπουλος

∆ιακοπές, ι α κ ς α ν ώ γ α α τ η τ ό κ ι γ ο συλλ

να πλούσιο πολιτικό πρόγραμμα εκδηλώσεων και συζητήσεων θα διεξαχθεί και φέτος στο camping των Αναιρέσεων, το οποίο ξεκίνησε την τριτοβάθμια εκπαίδευση Παρασκευή (22/7) και θα διαρκέσει αλλά και των μεγάλων αναμέχρι τη ∆ευτέρα 1η Αυγούστου μετρήσεων του φοιτητικού κιστο camping Στάνη, στην περιοχή νήματος τα τελευταία χρόνια με Βαρικό Πιερίας. την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και Την αυλαία θα την ανοίξει το τη στοχοποίηση της νεολαίας από το κεΣάββατο 23/7, η εκδήλωση για τον φάλαιο και τις κυβερνητικές πολιτικές. Οι αμμα πολιτισμό με τίτλο «Εκφάνσεις των Αναιρέσεις επιλέγουν να κάνουν μια αναλούσιο πρόγρ Π τάσεων και των ρευμάτων των νέων σκόπηση στις πιο σημαντικές στιγμές του πολιτικών στη μουσική και τη μαζική διασκέφοιτητικού κινήματος, όχι για να αναποκαι δαση». Η εκδήλωση θα προσπαθήσει λήσουμε το παρελθόν αλλά για να εξοπλισυζητήσεων να καταπιαστεί με τις τάσεις και τα στούμε με χρήσιμη ιστορική πείρα, ώστε να ενδιαφέροντα ρεύματα της νεολαίας σήμερα στη μπορέσουμε να βγούμε με ορμή μπροστά, rkshop θεματικά wo μουσική σκηνή. Πώς επηρεάζονται στις μάχες που έρχονται. Τη συζήτηση θα και πώς συνδέονται με την έκφρασή πλαισιώσουν αγωνιστές από τις μεγάλες της μέσα από την τέχνη στη σημεριμάχες του ‘90-91, ενάντια στα εξεταστικά νή περίοδο; Με την επιδίωξη να γίνει το ‘98, από το κίνημα του ‘06-07 αλλά και μια πιο ειδική αναφορά στο hip hop νέοι πρωταγωνιστές από τις μάχες του φοισουμε. Στη συζήτηση θα παρέμβουν (πώς έχει εξελιχθεί και αναβαθμιστεί τητικού κινήματος σήμερα. νέοι ιστορικοί αλλά και αγωνιστές του εκθετικά με τα χρόνια, πού οφείλεται Την Παρασκευή 29/7, θα ακολουθήσει αντιπολεμικού κινήματος. η στροφή στον πιο πολιτικό στίχο), στη συζήτηση για τα 100 χρόνια από τη ΜικραΤο Σάββατο 30/7 θα πραγματοποισυζήτηση θα παρέμβει ο VoxPopuli, σιατική Καταστροφή, με τίτλο «Μικρασιατιη ηθεί ιστορικός περίπατος στην πόλη μεταφέροντας τη δική του εμπειρία κή Καταστροφή: Η σωστή πλευρά της ιστοτου Λιτόχωρου και η κεντρική πολι-και πώς βίωσε αυτή την εκθετική αναρίας είναι αυτή των λαών». Μια εκδήλωση υ τική εκδήλωση των οργανώσεων του βάθμιση της συγκεκριμένης σκηνής. με πολλαπλό ενδιαφέρον, όχι μόνο για να ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική ή Την Τρίτη 26/7, σειρά έχει η εκδήγνωρίσουμε την πραγματική ιστορία (και Απελευθέρωση (νΚΑ) με τίτλο «Στηνν λωση-αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την τραγωδία) του τόπου μας αλλά και εποχή των πολέμων, της φτώχειας και αι την Παρισινή Κομμούνα με τίτλο «150 μπροστά στο σύγχρονο φόντο των πολετου άγχους… κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για ια Χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα, η μικών αντιπαραθέσεων και ανταγωνιΕιρήνη και Ζωή». Εργατική Τάξη κρατάει όρθια την κοισμών, της ανόδου του μιλιταρισμού και Τέλος, την Κυριακή 31/7, οι οργανώώνωνία, μπορεί να πάρει την εξουσία». του εθνικισμού αλλά και της όξυνσης σεις των νέων εργαζομένων της νΚΑ ορΣτη συγκεκριμένη εκδήλωση πέραν της των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων γανώνουν την εκδήλωση με τίτλο «Ζούμε με ιστορικής αναφοράς στα γεγονότα Ελλάδας-Τουρκίας για το μοίραγια να δουλεύουμε ή δουλεύουμε για να της Παρισινής Κομμούνας, θα γίσμα των ενεργειακών πηγών, ζούμε; O ελεύθερος χρόνος των εργαζομέμένει η προσπάθεια να αναλυθούν τα των δρόμων και της γεωπονων στο στόχαστρο». Στην εποχή της διάλυλυπολιτικά διδάγματα από την πρώτη σης των εργασιακών σχέσεων, εων, «έφοδο στον ουρανό» γύρω από τρομερής εντατικοποίησης ησης ωρο της όχ ιτ Λ ο στ /7 τα ζητήματα της επαναστατικής της εργασίας, της κατάργησης ησης 30 το α Το Σάββ τακτικής και στρατηγικής. Θα των ωραρίων και πρόσφατα α και γίνει συζήτηση για την πρώτη του 8ωρου από το τερατούργηργηθα πραγματοποιηθεί προσπάθεια διαμόρφωσης και μα Χατζηδάκη, επιλέγουμε ε να ση λω δή η κεντρική πολιτική εκ εγκαθίδρυσης της εργατικής δησυζητήσουμε για την ανάγκη νάγκη μοκρατίας, της σχέσης και της σύριζικής μείωσης του εργάσιμου σιμου του ΝΑΡ και της νΚΑ γκρουσή της με το αστικό κράτος. χρόνου και την ανάγκη χειραΤα θετικά και τις αντιφάσεις αλλά φέτησης του ελεύθερου χρόνου ρόνου και την αντιπαράθεση και την λιτικής επιρροής στην περιοχή. των εργαζομένων από τα δεσμά του κατανααταναερμηνεία των διαφορετικών πολιτικών Οι εμπειρίες από την τραγωδία της γκασμού και της μισθωτής εκμετάλλευσης. ης. ρευμάτων στο φόντο της εμπειρίας της «Μεγάλης Ιδέας» αλλά και οι θετικές Κατά τη διάρκεια του camping θα πραγΠαρισινής Κομμούνας. παρακαταθήκες από τη συγκρότηση ματοποιηθεί ένα σύνολο από workshop,, γύρω Την Πέμπτη 28/7, η εκδήλωση θα του αντιπολεμικού κινήματος της από τα θέματα του μαθητικού κινήματος, ος, του είναι αφιέρωμα στους αγώνες του φοιτηεποχής μπορούν να μας εξοπλίσουν αθλητισμού και της καθημερινότητας ας της τικού κινήματος, στον απόηχο του ψηφιμε χρήσιμα συμπεράσματα για τους νεολαίας, τα οποία και θα ανακοινωθούν ούν τις σμένου νόμου-τερατουργήματος για την αγώνες που καλούμαστε να δώεπόμενες μέρες.

17 ΒΑΡΙΚΟ (22/7-1/8)

∆εκαήμερο γεμάτο αθλητισμό, θέατρο, μουσική, κινηματογράφο Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει από το δεκαήμερο διακοπών η διασκέδαση. Στα πλαίσια του camping των Αναιρέσεων θα διοργανωθούν τουρνουά ποδοσφαίρου, βόλεϊ, σκάκι και δηλωτής, αλλά και βραδιά DnD για τους δυνατούς παίχτες, καλλιεργώντας το συλλογικό πνεύμα και την ευγενή άμιλλα, μακριά από τα ανταγωνιστικά και βίαια προτάγματα της σημερινής πραγματικότητας. Την Κυριακή 24/7 θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη στο αρχαίο θέατρο Δίον για την παράσταση Ηλέκτρα του Ευριπίδη. Μια παράσταση που τα μηνύματά της βρίσκουν απήχηση μετά και από τις εξελίξεις των καταγγελιών έμφυλης βίας και καταπίεσης από γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, που απασχολούν έντονα την κοινωνία τον τελευταίο καιρό. Την Τετάρτη 27/7 θα οργανωθεί εκδρομή καθώς και πεζοπορία στον Όλυμπο και η εξερεύνηση των όμορφων βουνοκορφών αναμένεται να είναι μοναδική. Το μουσικό κομμάτι είναι εξίσου πλούσιο, ξεκινώντας το Σάββατο 23/7 με παραδοσιακό γλέντι με τους Βούλα Παντέλα, Περικλή Πάχη, Ορέστη Ευαγγελινό και Δημήτρη Μούρλα. Στις 28/7 υποδεχόμαστε τον Cayetano με Dj set στο beach bar του camping και στις 29/7 τους Banda Entopica για γλέντι μέχρι το πρωί. Τέλος, το συναυλιακό σκέλος κλείνει στις 30/7 με hip hop συναυλία με τους Jacko, Dj Magnum και Βέβηλο. Κάθε βράδυ το beach bar του camping θα λειτουργεί με θεματικές βραδιές. Δεν θα λείψουν, βέβαια, και οι θερινές προβολές με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ταινίες. Όπως το 120 Χτύποι το Λεπτό του Ρομπέν Καμπιγιό, μια ταινία με ΛΟΑΤΚΙ+ θεματολογία για τους αγώνες στο Παρίσι του ‘90 σχετικά με το AIDS, την ταινία του Κεν Λόουτς O άνεμος χορεύει το κριθάρι, που αφορά τους αγώνες του IRA στην Ιρλανδία του 1920 και το Princess Mononoke του Χαγιάο Μιγιαζάκι.

κυβέρνηση, πιστή στη νεοφιλελεύθερη ευρωενωσιακή πολιτική της, που στερεί από τη δημόσια εκπαίδευση ζωτικούς πόρους για τη λειτουργία και τον εξοπλισμό της με σύγχρονα μέσα, ακολουθώντας κατά γράμμα τις επιταγές ΕΕ-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ, συνεχίζει με αμείωτη ένταση την επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα μαθητών και φοιτητών και στα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Η κυβερνητική απόφαση που δημοσιεύεται στο υπ’ αριθμόν 11.440 ΦΕΚ, με τίτλο: «Αναστολή λειτουργίας Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων Κεντρικής Μακεδονίας για το σχολικό έτος 2022-2023», υλοποιεί νέο κύμα καταργήσεων σχολείων, βάζοντας λουκέτο σε 40 δημοτικά και 73 νηπιαγωγεία. Λίγες μέρες αργότερα, προχώρησε o υποβιβασμός (μείωση τμημάτων) 23 δημοτικών και νηπιαγωγείων στα Χανιά και έπεται συνέχεια. Λουκέτο σκληρών περικοπών εφάρμοσαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Οι συγχωνεύσεις 1.933 σχολείων το 2011, επί υπουργίας Α. Διαμαντοπούλου, είχαν προκαλέσει το κλείσιμο 1.056 σχολείων και τη μείωση περίπου 2.000 οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών, 75% στην πρωτοβάθμια και 25% στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, το κλείσιμο τομέων, ειδικοτήτων και ολόκληρων ΕΠΑΛ με τακτική τη διατήρηση μιας ειδικότητας/ενός τομέα ανά δήμο και τη γνωστή εγκύκλιο περί «μη παρακολουθούντων» στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, οδήγησαν στη σχολική διαρροή και τελικά στην πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου για χιλιάδες μαθητές. Έκτοτε τα καθαρά κλεισίματα είναι περίπου διπλάσια, αφού υπάρχουν σταθερά μνημονιακοί κόφτες κάθε χρονιά. Σήμερα οι συγχωνεύσεις/καταργήσεις/υποβιβασμοί σχολείων αποτελούν βασικό βραχίονα επιβολής των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών και κατευθύνσεων του υπουργείου Παιδείας για περαιτέρω συμπίεση των δημόσιων δαπανών για την εκπαίδευση, όπως φαίνεται στην «Έκθεση Πισσαρίδη», που προτείνει μαζικές συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων. Στην ατζέντα της ηγεσίας του υπουργείου βρίσκεται η απόκρυψη/εξαφάνιση των μεγάλων εκπαιδευτικών κενών. Η «Έκθεση Πισσαρίδη» που υλοποιείται βήμα-βήμα, προωθεί συγχωνεύσεις σχολείων, αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, αύξηση του διδακτικού ωραρίου και νέες διαδικασίες κατανομής της κρατικής χρηματοδότησης στις σχολικές μονάδες, ώστε να συνδεθούν με την επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων (αξιολόγηση) που έχει θέσει το υπουργείο. Με πρόσχημα το «δημογραφικό ζήτημα και τη γήρανση του πληθυσμού» στην Ελλάδα, την υποτιθέμενη χαμηλότερη αναλογία διδασκόντων/ διδασκομένων στη χώρα μας μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ και «χωρίς οι

Κοινωνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

Γιάννης Μαρίνης | Λίτσα Φρυδά

Νέο κύμα συγχωνεύσεωνκαταργήσεων σε σχολεία και ΑΕΙ! ▸ 113 «λουκέτα» στην πρωτοβάθμια βαθμίδα με ένα ΦΕΚ

στήματος, αυτονομία και ευελιξία των Έλληνες μαθητές να εμφανίζουν κασχολικών μονάδων στην προσαρμογή λές επιδόσεις σε διεθνείς μετρήσεις μέρους του σχολικού προγράμματος όπως το πρόγραμμα PISA του ΟΟΣΑ», στις τοπικές συνθήκες» κλπ, τα οποία σύμφωνα με τα αποτελέσματα της γνωρίζουμε καλά από τους τελευταίμελέτης του Ιδρύματος Οικονομικών ους αντιεκπαιδευτικούς νόμους Κερακαι Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) μέως ότι προωθούν την αξιολόγηση, «Κρίση, δημογραφικές μεταβολές και την αυτονομία των σχολείων και την επιπτώσεις στην εκπαίδευση» (2018), εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα που θα ΟΟΣΑ-ΕΕ-ΙΟΒΕ-κυβέρνηση εμφακαθορίζει τη δομή, το περιεχόμενο και νίζουν ως αναπόφευκτες τις συγχωτη λειτουργία τους. νεύσεις/καταργήσεις σχολείων. Έτσι, Αντίστοιχα, στην τριτοβάθπροτείνουν «καθορισμό ελάχιμια εκπαίδευση η πρόταση στου ορίου μαθητών ανά Δημόπουλου από την τμήμα» και «καθορισμό Κοσμητεία των Παιδαελάχιστου ορίου μαΜετά γωγικών Αθήνας για θητών και τμημάτων το κλείσιμο 56 συγχώνευση παιδαανά σχολική μονάγωγικών τμημάτων δα». Όμως τα χισχολείων με τμήματα φυσιλιάδες «ολιγομελή , υπάρχουν το κής αγωγής, μετά τμήματα», τη λεισταθερά κάθε χρόνο την τελευταία απότουργία των οποίπειρα για συγχώνευων διεκδικούν τα μνημονιακοί ση αντίστοιχων τμηεκπαιδευτικά σωμακόφτες μάτων νηπιαγωγών με τεία στην αρχή κάθε αυτά των βρεφονηπιοσχολικής χρονιάς, αποκόμων, έρχεται ως «λαγός» τελούν έναν από τους επίτου νέου νόμου Κεραμέως για τα σημους μνημονιακούς κόφτες ΑΕΙ, παρά τις αντιδράσεις παιδαγωγιγια τις συγχωνεύσεις. κών τμημάτων ενάντια στην κατάργηΜε μια μπακαλίστικη λογική, η ση της διακριτότητάς τους ανά επιστημείωση του πληθυσμού των μαθητών μονικό πεδίο, περιεχόμενο, πρόγραμσυνεπάγεται για τον ΙΟΒΕ «δυνατόμα σπουδών, πτυχίων και επαγγελματητες για εξορθολογισμό των σχετικών τικών δικαιωμάτων. Ο ΙΟΒΕ αυτό το δαπανών, με την ανακατανομή τους βαφτίζει «ανασχεδιασμό της λειτουρσε εκπαιδευτικές δράσεις με υψηλότεγίας των παιδαγωγικών τμημάτων». ρο κοινωνικό αντίκτυπο». Να κλείσουν Ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ για παράδειγμα σε κάποιες περιοχές συνιστά βίαιη επίθεση της κυβέρνησης σχολεία, για να εξοικονομηθούν πόροι στο δημόσιο πανεπιστήμιο και στα μοργια σχολικά λεωφορεία για μεταφοφωτικά-εργασιακά δικαιώματα των ρά μαθητών σε άλλες, για ενισχυτική φοιτητών, ανταποκρίνεται πλήρως στις διδασκαλία κλπ. Και συνεχίζουν με απαιτήσεις ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ και αποτε«αποκέντρωση της διαχείρισης του συ-

1.0

2011

λεί συνέχεια και τομή των νόμων Διαμαντοπούλου και Γαβρόγλου. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την «απελευθέρωση» καταργήσεων και συγχωνεύσεων τμημάτων, την επιβολή διδάκτρων στις σπουδές, το ξεπούλημα και τη λεηλασία της περιουσίας του δημόσιου πανεπιστημίου, τη διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με την πολτοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και με πτυχία-χυλό, το χτύπημα των συλλόγων και συνολικά του φοιτητικού κινήματος και την αντικατάσταση της διοίκησης των πανεπιστημίων με ανθρώπους της αγοράς, με τα «Συμβούλια Διοίκησης». Αποσυνδέει ακόμα περισσότερο τα ΑΕΙ από την κρατική χρηματοδότηση και τα οδηγεί στην αναζήτηση πόρων, διευκολύνοντας την απρόσκοπτη εισχώρηση του ιδιωτικού τομέα και την απρόσκοπτη χρήση και αξιοποίηση προς όφελός του όλων των λειτουργιών και των υποδομών τους που έρχεται να προστατεύσει η πανεπιστημιακή αστυνομία με τη σκληρή καταστολή του φοιτητικού κινήματος. Οι συγχωνεύσεις παιδαγωγικών, ξενόγλωσσων και άλλων τμημάτων και η ενοποίησή τους που επιχειρεί να επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνέχεια των αναδιαρθρώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σηματοδοτούν μια πρωτοφανή υποβάθμιση της εκπαίδευσης συνολικά, την επιστημονική απαξίωση των εκπαιδευτικών και των μελλοντικών αποφοίτων. Η αφαίρεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία θα εναποθέτει στην ατομική ευθύνη των φοιτητ(ρι)ών τον συνδυασμό μαθημάτων/γνώσεων/πιστοποιήσεων, σύμφωνα με τις εφήμερες ανάγκες της αγοράς, ενώ θα μεταθέτει στους εργαζόμενους την ευθύνη για διαρκείς καταρτίσεις, με προσωπικό κόστος και εργασιακά δικαιώματα με ημερομηνία λήξης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να «τελειώνει» οριστικά με τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Οι επιχειρούμενες αλλαγές στην εκπαίδευση συμβαδίζουν και ενισχύουν την αλλαγή των δομικών χαρακτηριστικών του δημόσιου χαρακτήρα της, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, που παρά τις ελλείψεις, τις διαφοροποιήσεις και τον ταξικό της προσανατολισμό, αποτελεί κατάκτηση και αποτέλεσμα κοινωνικών αγώνων των προηγούμενων χρόνων. Είναι απαραίτητος ένας πανεκπαιδευτικός ενιαίος μαχητικός και παρατεταμένος αγώνας για να αντιμετωπιστούν ουσιαστικά και νικηφόρα τα σχέδια αυτά κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ.

Πολιτισμός Δημήτρης Τζιαντζής

Η Χαμένη Σκηνή: Η μεγάλη επιστροφή του Ζανγκ Γιμού ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Άνοδος: Η ιστορία των Αντετοκούνμπο ▸ Το αμερικανικό όνειρο ξεκίνησε στα Σεπόλια

σημεία και να δοθεί από τον Φελίνι μέχρι έγκριση για προβοτους αδελφούς Κοέν. λή της στην Κίνα. Το Θέμα του φιλμ είΟ κινηματογράφος φιλμ, με αρκετές ειναι η δύναμη του κιρωνικές και κωμικέςς νηματογράφου ως μιας ως μορφή τέχνης, αμ πινελιές, δείχνει με παμορφής τέχνης που προμοχλός συλλογικής τώκ ραστατικό τρόπο τη φτώκαλεί πολύ δυνατά συδράσης και να χεια και την πείνα που ναισθήματα αλλά και ως νεζιεργ επικρατούσαν στην κινεζιεργαλείου προπαγάνδας. εργαλείο ο της Μετ κή επαρχία την περίοδο Μεταξύ άλλων, ο σημαντιπροπαγάνδας τασης. κός σκηνοθέτης αγγίζει το πολιτιστικής επανάστασης. ριτικής θέμα της αντίθεσης ανάμεΠάντως, οι πινελιές κριτικής ναι διασα στη –στη νέα εκδοχή– είναι στην ατομική μάχη για την όνιση της επιβίωσ κριτικές και η απεικόνιση επιβίωση και το καλό της κοιυσιάζεται νότητας κατάστασης δεν παρουσιάζεται νότητας. Η ταινία δείχνει –με κάποιες σατιρικές δόσεις– την με τον ωμό ρεαλισμό που συναεπίδραση που είχε στην Κίνα του ντάμε σε παλαιότερες ταινίες του 4. Μάο η κο όπως το Να ζεις του 1994. κοινοβιακή προβολή ταινιών ως μο Πρόκειται για την πιο προσωμοχλός συλλογικής δράσης αλλά και ως μια μεγάλη γιορτή πική ταινία του Ζανγκ Γιμού, καγια όλους θώς και ο ίδιος εκείνη την περίοόλους. Χαρακτηριστικός είναι τεκπαίδευο χαρακτ δο στάλθηκε για «μετεκπαίδευχαρακτήρας-καρικατούρα του ας της ται«κύριου Τ ση», όπως και ο ήρωας Ταινία», του υπεύθυνου νίας, ο οποίος δραπετεύει από προβολών του χωριού, που θεωρεί μια φάρμα εργασίας για «κακά ότι μόνο αυτός μέσω της δύναμης στοιχεία». Για άλλη μια φορά, του σινεμά μπορεί να μεταλαστο έργο του Γιμού δεν κρύμπαδεύσει τη σκέψη του Μάο Τσε βονται οι «δυτικές επιρροές», Τουνγκ στις μάζες.

Σινεφίλ καλοκαιρινές προτάσεις από το Cinobo

Το λογοκριμένο φιλμ του Ζανγκ Γιμού είναι μια «ερωτική επιστολή» στη δύναμη και τη μαγεία του κινηματογράφου, το κινεζικό Σινεμά ο Παράδεισος.

72χρονος σήμερα Ζανγκ Γιμού είναι ο πιο διάσημος Κινέζος σκηνοθέτης όλων των εποχών και o πιο εμβληματικός εκπρόσωπος της ανανεωτικής 5ης γενιάς του κινεζικού κινηματογράφου. Η καριέρα του είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, απότοκα της προσπάθειάς του να «βαδίζει στη διαχωριστική γραμμή» ανάμεσα στον προσωπικό και τον εμπορικό κινηματογράφο, την αμφισβήτηση του κατεστημένου και τη μετατροπή του σε «φωνή του καθεστώτος», τη λατρεία για την κινεζική παράδοση και τις ισχυρές δυτικές επιρροές. Η δική του μεγάλη πορεία έχει πολλούς σταθμούς. Από τον προσωπικό κινηματογράφο του Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια μέχρι τα στιλιζαρισμένα ιστορικά έπη πολεμικών τεχνών Ήρωας και Ιπτάμενα στιλέτα και τη σκηνοθεσία των φαντασμαγορικών τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου (του 2008 και τους Χειμερινούς του 2022). Ως ένα από τα πιο πετυχημένα καλλιτεχνικά εξαγώγιμα προϊόντα της Κίνας, ο Ζανγκ Γιμού κατάφερε να έχει ένα μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας σε σχέση με τον μέσο Κινέζο σκηνοθέτη, ωστόσο, παράλληλα, κάθε έργο του βρίσκεται στο μικροσκόπιο της λογοκρισίας, αν και δύσκολα θα τον χαρακτήριζε κανείς αντικαθεστωτικό. Αυτό έγινε και στην ταινία Η Χαμένη Σκηνή, που είναι μια «ερωτική επιστολή» στο σινεμά και κάποιοι την χαρακτήρισαν ως το κινεζικό Σινεμά ο παράδεισος. Η ταινία ήταν να προβληθεί στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2019, ωστόσο η κινεζική επιτροπή απέσυρε τη συμμετοχή την τελευταία στιγμή, καθώς υπήρχαν φόβοι ότι η ταινία θα κέρδιζε το μεγάλο βραβείο και αυτό θα προκαλούσε ανεπιθύμητη δημοσιότητα. Η λογοκριμένη ταινία πέρασε από σαράντα κύματα και κάποιες σκηνές χρειάστηκε να γυριστούν ξανά, ώστε να «απαλυνθούν» κάποια αμφιλεγόμενα

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

υτή την εβδομάδα η πλατφόρμα Cinobo πρόσθεσε στην ταινιοθήκη της το πολυβραβευμένο κοινωνικό θρίλερ Full time και το δράμα White material της Κλερ Ντενί. Έχοντας χαρακτηριστεί «ταινία των Νταρντέν γυρισμένη σαν το Uncut gems», το Full time, μια ταινία για τις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις, διακρίθη-

κε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βλέπουμε τη Λορ Καλαμί από τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Call my agent. Το White material θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές ταινίες της Ντενί, με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η εβδομάδα ολοκληρώνεται με την προ-

σθήκη της βραβευμένης με Ιρις, δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του Βαρδή Μαρινάκη, Ζίζοτεκ, όπου πρωταγωνιστεί η Πηνελόπη Τσιλίκα. Ακόμα, στο Cinobo μπορεί κανείς να βρει αφιέρωμα στο έργο του Ερίκ Ρομέρ, με έξι συνυφασμένες με το καλοκαίρι ταινίες του εμβληματικού Γάλλου δημιουργού της Νουβέλ Βαγκ, .

Το γήπεδο Τρίτωνα στα Σεπόλια, φιλοξένησε πριν λίγες εβδομάδες μια υπαίθρια προβολή της βιογραφικής ταινίας αμερικανικής παραγωγής Άνοδος: Η ιστορία των Αντετοκούνμπο, παρουσία του ίδιου του μεγάλου πρωταθλητή του ΝΒΑ και της οικογένειάς του. Το παρών στο event που οργάνωσε η Disney στην Ελλάδα έδωσε και ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης. Στην ελληνική πρεμιέρα είχαν κλείσει όλοι οι γύρω δρόμοι αλλά –με απαίτηση της οικογένειας– δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο ανάμεσα σε καλεσμένους και VIP’s. Η ταινία είναι μια τυπική και όχι ιδιαίτερα εμπνευσμένη «ιστορία επιτυχίας», με μια οικογένεια που διώκεται και αντιμετωπίζει ανυπέρβλητες δυσκολίες, αλλά στο τέλος καταφέρνει να τις υπερνικήσει με σκληρή δουλειά και πίστη σε ιδανικά. Δεν ξέρουμε ωστόσο αν ο Λ. Αυγενάκης είναι υπερήφανος για τη ζοφερή πραγματικότητα που παρουσιάζεται να αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στην Ελλάδα. Ο ηθοποιός που υποδύεται τον Γιάννη λέει σε μια σκηνή, βάζοντας τα κλάματα, ότι αν και γεννήθηκε εδώ, αναγκάστηκαν αυτός και η οικογένεια του μια ζωή να κρύβονται με τον φόβο της απέλασης. Ακόμα, στην ταινία υπάρχουν σκηνές με βίαια πογκρόμ της ελληνικής αστυνομίας εναντίον μουσουλμάνων μεταναστών. Η Άνοδος είναι σε ένα βαθμό μια αμερικανοποιημένη εκδοχή της ιστορίας της οικογένειας από τα Σεπόλια. Όπως στις ταινίες της Disney, o ρατσισμός και τα βάσανα τελειώνουν όταν ο Γιάννης γίνεται επιλογή στα draft του μαγικού κόσμου του NBA. Η ιστορία δεν έχει το ίδιο happy end δυστυχώς για εκατοντάδες χιλιάδες άλλα παιδιά σαν τον Γιάννη που έρχονται στην Ελλάδα κυνηγημένα αλλά δεν έχουν ταλέντο και δεν ζουν το «ευρωπαϊκό όνειρο».

20 Γιώργος Κρεασίδης

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Κίνηση ιδεών

Αντιδραστικοί μύθοι με στόχο το ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα

Πολλαπλά μηνύματα είχε η ομιλία του Άγγελου Συρίγου στη Βουλή την Πέμπτη 14/7, κατά τη συζήτηση του νέου αντιδραστικού νόμου για τα πανεπιστήμια. Ο υφυπουργός μίλησε για «μυθολογία» και «μύθο του Πολυτεχνείου», προκαλώντας αγανάκτηση, έχοντας όμως πλήρη κάλυψη από τον Κ. Μητσοτάκη.

ο γεγονός ότι ο υφυπουργός Παιδείας μίλησε απαξιωτικά –και μάλιστα σε γραπτή ομιλία– για «αντάρτικα σε ταβέρνες με παϊδάκια» και χρησιμοποίησε με προβοκατόρικη διάθεση τη φράση «μύθος του Πολυτεχνείου», που είναι συνήθης στην ακροδεξιά προπαγάνδα ήδη από τη Μεταπολίτευση, φάνηκε με μια πρώτη ματιά πως αυτήν ακριβώς αναπαράγει. Ασφαλώς και δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τις ψήφους της ακροδεξιάς, καθώς φοβάται απώλειες από εκεί, πράγμα που την οδηγεί σε ανοίγματα που δεν μένουν στο επίπεδο της ρητορικής. Ο Α. Συρίγος είναι ένα από τα κατάλληλα πρόσωπα, καθώς είναι προερχόμενος από τη διακομματική εθνικιστική οργάνωση «Δίκτυο 21», που προωθούσε αντίστοιχη ατζέντα με τη βραχύβια Πολιτική Άνοιξη του Α. Σαμαρά. Ακόμα, είχε παίξει κεντρικό ρόλο στη δημόσια στήριξη της καιροσκοπικής επιλογής Μητσοτάκη να καταψηφίσει την Συμφωνία

των Πρεσπών, προκειμένου να μαζέψει εθνικιστές ψηφοφόρους. Παράλληλα, πολιτεύεται στην Α΄ Αθήνας, όπου η διαγραφή του Κ. Μπογδάνου αφήνει κενό στα ακροδεξιά της ΝΔ. Ωστόσο, τα προεκλογικά ανοίγματα της ΝΔ, δεν είναι ο βασικός στόχος των προκλητικών δηλώσεων του Α. Συρίγου για το Πολυτεχνείο. Στην ουσία, επανέλαβε αυτό που η επίσημη Δεξιά, όπως εκφραζόταν από τη ΝΔ, έλεγε από την πρώτη στιγμή της Μεταπολίτευσης. Ότι το Πολυτεχνείο ήταν μια ηρωική αλλά κοινωνικά απομονωμένη εξέγερση, που δεν επηρέασε τις εξελίξεις. Για το καραμανλικό αφήγημα της Μεταπολίτευσης, η Χούντα έπεσε το 1974, μετά την προδοσία της Κύπρου, αφού υπήρξε έργο μιας μικρής ομάδας επίορκων αξιωματικών που διέπραξαν «στιγμιαίο αδίκημα» το βράδυ της 21ης Απριλίου 1967. Έτσι δικαιολογήθηκε η υπονόμευση της ουσιαστικής αποχουντοποίησης, ώστε να διασφαλιστεί η «συνέχεια του κράτους». Κυρίως, όμως, με αυτό το αφήγημα θα επιχειρη-

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Η αντιδραστική ρητορική του Συρίγου θυμίζει την ακροδεξιά μούχλα του παρελθόντος αλλά δεν ταυτίζεται με αυτήν. Έχει το βλέμμα στο μέλλον των νεολαιίστικων αντιστάσεων θεί να μπει φραγμός στην ορμή του ριζοσπαστισμού της Μεταπολίτευσης. Σε αυτόν τον ριζοσπαστισμό απέδωσε ο Συρίγος, με τις παρεμβάσεις του, το γεγονός ότι έως σήμερα είχαμε «ένα πανεπιστήμιο σε διαρκή εξέγερση παρά ένα πανεπιστήμιο στα δυτικά πρότυπα», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Με αυτό θέλει να ξεμπερδεύει ο νέος νόμος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με το πανεπιστήμιο που έχει χώρο για τις νεολαιίστικες και κοινωνικές διεκδικήσεις, για το

φοιτητικό κίνημα και τη διακίνηση ιδεών, ειδικά των ανατρεπτικών. Η αντιδραστική ρητορική του Συρίγου ενάντια στο Πολυτεχνείο θυμίζει την ακροδεξιά μούχλα του παρελθόντος αλλά δεν ταυτίζεται με αυτήν. Έχει το βλέμμα στο μέλλον των νεολαιίστικων αντιστάσεων, στην εισβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας που ετοιμάζεται εκ νέου, αφού έχει εμποδιστεί επανειλημμένα. Αλλά και στην αντίσταση στην ολοκληρωτική υποταγή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και έρευνας στα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα «δυτικά πρότυπα» που λέει ο Συρίγος. Ουσιαστικά, η προσπάθεια απαξίωσης του Πολυτεχνείου είναι απειλή ενάντια στο φοιτητικό κίνημα. Φοβάται η κυβέρνηση το ιστορικό παράδειγμα της πολύμορφης δράσης σε σκληρές συνθήκες ενάντια στη Χούντα, που κορυφώθηκε με το Πολυτεχνείο, αλλά και τους αγώνες που αυτό ενέπνευσε. Καθόλου τυχαία, η σημερινή κυβέρνηση προσπάθησε τον Νοέμβρη 2020 με απαγορεύσεις, ΜΑΤ και πρόστιμα, να καταργήσει τον αγωνιστικό εορτασμό του Πολυτεχνείου, με πρόσχημα τα υγειονομικά μέτρα, «για να τελειώνει το θέμα με τις διαδηλώσεις που καταλύουν τη ζωή στην πόλη», όπως δήλωνε χαρακτηριστικά ο Χρυσοχοΐδης στον Σκάι. Εξάλλου, ο Κ. Μητσοτάκης έχει αναφερθεί επανειλημμένα στη κεντρική σημασία που δίνει η κυβέρνηση στην εφαρμογή του νόμου για τα πανεπιστήμια. Τα ΜΑΤ και οι αύρες στο ΑΠΘ θυμίζουν πάντα ότι ο νεοφιλελευθερισμός που σφραγίζει την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και της ΕΕ συνολικά, έχει ανάγκη την κρατική καταστολή για να επιβληθεί. Ο Α. Συρίγος εκπροσώπησε το δόγμα «νόμος, τάξη, αγορά», όταν ξόρκισε από τη Βουλή τη λάμψη της εξέγερσης του Νοέμβρη. Δικαίως φοβάται…

Σχόλιο

Απατηλές προσδοκίες εν μέσω οξύτατων ανταγωνισμών Η παγκόσμια ειρήνη και συνεργασία μπορεί να είναι μόνο σοσιαλιστική Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ της παγκοσμιοποίησης να εδραιώσει σταθερά και ισότιμα τη διεθνή συνεργασία και ειρήνη δεν οφείλεται πρώτιστα στην ανικανότητα, στις υπερφίαλες αξιώσεις και φιλοδοξίες πολιτικών ηγετών των κυρίαρχων χωρών και στις πολιτικές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις τους. Η βαθύτερη αιτία είναι ο αμείλικτος ανταγωνισμός των αστικών τάξεων, που οξύνει τις πολιτικές, εθνικές και διεθνείς αντιθέσεις και, όταν φτάνουν στον παροξυσμό τους, τις λύνει με πόλεμο. Για να υπάρξει μια παγκόσμια συνεργασία με ορθολογική και ειρηνική διαχεί-

ριση των όποιων διαφορών, απαιτείται σύγκλιση σ’ ένα παγκόσμιο όργανο δίκαιης και δημοκρατικής διακυβέρνησης. Χωρίς αυτό, η όποια παγκόσμια συνεργασία, θα διαταράσσεται από αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις, πολέμους, ενδεχομένως και παγκόσμιους, άμεσα ή έμμεσα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ελλιπή και αντιφατική έκφραση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης αποτελούν διεθνή όργανα όπως οι G7, G20, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Εγγενές μειονέκτημα των οργάνων αυτών είναι ότι περιλαμβάνουν χώρες ανειρήνευτα

ανταγωνιστικές, ενώ αποκλείουν την τεράστια πλειοψηφία των υπολοίπων. Μόνο ένα παγκόσμιο σύστημα προλεταριακού σοσιαλιστικού διεθνισμού, με αμοιβαία επωφελή συνεργασία και φιλική διευθέτηση των όποιων διαφορών, μπορεί να εκφράσεις τις οικονομικές και τεχνολογικές τάσεις για διεθνοποίηση. Οι υπερφίαλες αντιλήψεις για τις δυνατότητες της παγκοσμιοποίησης στην εδραίωση παγκόσμιας ειρήνης και αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας, που προβλήθηκαν και από αριστερές δυνάμεις, αποδείχτηκαν αναμφισβήτητα φρούδες. Δ.Γ.

Κίνηση ιδεών Δημήτρης Γκόβας

ραγματοποιήθηκε η δεύτερη Ημερίδα εργασίας και διαλόγου της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα τη Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022, στο Ανοιχτό Θέατρο της Πλατείας Κουμουνδούρου. Η συγκεκριμένη Ημερίδα προετοιμάστηκε από την τρίτη θεματική ομάδα εργασίας της Πρωτοβουλίας, που έχει αντικείμενο τα ζητήματα της επανάστασης στην εποχή μας, της επαναστατικής τακτικής και στρατηγικής και του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης. Είχε μαζική συμμετοχή, ιδιαίτερα νέων, και κράτησε τους συμμετέχοντες για τρεις ώρες σε μια πολύ γόνιμη συζήτηση. Η πρώτη εισήγηση έγινε από τον Άλκη Σιούλα, άνεργο νέο αρχιτέκτονα, με θέμα: «Τα κοινωνικά αδιέξοδα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και η εργατική απάντηση - Είναι δυνατή η ανάδυση του κομμουνισμού στην παραγωγή χωρίς εργατική εξουσία;». Ο εισηγητής έκανε μια σύντομη ιστορική αναδρομή των δρόμων ανάδυσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής μέσα από τα σπλάχνα της φεουδαρχίας, τονίζοντας τη σταδιακή επέκτασή του στην παραγωγική βάση της κοινωνίας με τις αστικές επαναστάσεις να έρχονται ως επιστέγασμα αυτών των αλλαγών. Αντίθετα «η ανατροπή του αστικού κράτους είναι αναγκαία για την έναρξη των κομμουνιστικών μετασχηματισμών στην παραγωγική βάση της κοινωνίας». Η επίθεση στην ιδιοκτησία του κεφαλαίου και στη γενικευμένη εμπορευματική παραγωγή από την εργατική εξουσία είναι αναγκαία για την «κατοχύρωση της κοινοκτημοσύνης, της συλλογικής ιδιοκτησίας των ελεύθερα συνεταιριζόμενων παραγωγών». Ο Μπάμπης Συριόπουλος, μέλος της Συντ. Επ. των Τετραδίων Μαρξισμού, εισηγήθηκε με θέμα: «Το αστικό κράτος και τα όργανα εργατικής πολιτικής και εξουσίας Άλωση από μέσα ή πολιορκία απ’ έξω;». Στην εισήγηση τονίστηκε το συνειδητό στοιχείο της επανάστασης και της προετοιμασίας της. Αναδείχθηκε η ανάγκη ανατροπής της αστικής εξουσίας «απ’ έξω» από την ανεξάρτητη δράση της εργατικής τάξης με τα δικά της όργανα επιβολής και εξουσίας. Κάνοντας μια αναδρομή σε σημαντικούς ιστορικούς σταθμούς (Παρισινή Κομμούνα, 1905, 1917, ελεύθερη Ελλάδα, Χιλή 1970-1973), προσπάθησε να αναδείξει τα γενικά χαρακτηριστικά τέτοιων οργάνων, την ανάδειξή τους σε επαναστατικές κρίσεις και την εμφάνιση της «δυαδικής εξουσίας». Απορρίπτοντας τους κυβερνητικούς δρόμους, παλιούς και νέους, όπως και την καρικατούρα μιας δυαδικής εξουσίας και οικονομίας διαρκείας τόνισε –με ιδιαίτερη αναφορά στη Χιλή– ότι «η εξουσία δεν κόβεται σε φέτες σαν το σαλάμι» και μια επαναστατική κρίση καταλήγει είτε στην αντεπανάσταση είτε στην εργατική εξουσία.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Η Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα πραγματοποίησε τη δεύτερη Ημερίδα της με εισηγήσεις για την αντικαπιταλιστική επανάσταση, τα όργανα εργατικής πολιτικής και εξουσίας, τη δυαδική εξουσία και το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα.

ΠΕΡΙΟΔΙΚ Ο

Ημερίδα της Πρωτοβουλίας: Επαναστατικός δρόμος, μεταρρυθμιστικά αδιέξοδα Θεσσαλία στους κοινωνικούς αγώνες Αφιέρωμα στην ίδρυση του ΕΛΑΣ

Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα είναι δρόμος μετάβασης από τη θεωρία στην πράξη και όχι μεταβατικό στάδιο από τον καπιταλισμό στην εργατική εξουσία

Ο Κώστας Δικαίος, μηχανολόγος μηχανικός σε βιομηχανία, εισηγήθηκε με θέμα: «Η σημασία και οι βασικές αρχές ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος Ο επαναστατικός δρόμος για τις άμεσες εργατικές ανάγκες». Ο εισηγητής τόνισε τον επαναστατικό χαρακτήρα των αντικαπιταλιστικών στόχων και προγράμματος πάλης ως μια πορεία μετάβασης από τη θεωρία στην πράξη και όχι ένα μεταβατικό στάδιο από τον καπιταλισμό στην εργατική εξουσία. Έκανε μια ιστορική αναδρομή στα προγράμματα άμεσων στόχων από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, τη λογική των «μάξιμουμ» και «μίνιμουμ» προγραμμάτων των κομμάτων της 2ης Διεθνούς, τη λενινιστική αντίληψη των Θέσεων του Απρίλη, τη λαϊκομετωπική λογική των σταδίων, το Μεταβατικό Πρόγραμμα του Λ. Τρότσκι, τον ευρωκομμουνιστικό «ιστορικό συμβιβασμό» μέχρι το σύγχρονο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Υπογραμμίζοντας

την αναγκαία σύνδεση του επαναστατικού προγράμματος με τον εργατικό έλεγχο στην παραγωγή και τα εργατικά συμβούλια, έκανε κριτική σε άλλες πολιτικές αντιλήψεις για την αναγκαιότητα και το χαρακτήρα του προγράμματος καθώς και για τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις του. Η τελευταία εισήγηση από τον Κώστα Τριχιά, μέλος της Γραμματείας της Πρωτοβουλίας είχε θέμα «Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα σήμερα - Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας απέναντι στη σημερινή επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του». Ο εισηγητής μίλησε για το εκρηκτικό μείγμα που δημιουργούν οι κοινωνικές αντιθέσεις, τα αγωνιστικά σκιρτήματα και τις εκρήξεις που ξεσπούν κατά κύματα και την ανάγκη ανεξαρτησίας της εργατικής πολιτικής σε περιεχόμενο και μορφή. Απαραίτητη είναι η ανάπτυξη του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, η υπέρβαση του διχασμού οικονομικού και πολιτικού αγώνα και η σύνδεση στρατηγικής και ταχτικής. Οι στόχοι-κρίκοι δεν αποτελούν απλά συνδικαλιστικά αιτήματα αλλά κοντράρουν την ουσία της αστικής πολιτικής, είναι αναγκαίοι και λαϊκά κατανοητοί στόχοι και, παράλληλα, η πάλη γι’ αυτούς εμπεριέχει μια δυναμική που μπορεί να οδηγήσει σε γενίκευση της αντιπαράθεσης. Στη συνέχεια, ανέπτυξε τα βασικά σημεία ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος στην Ελλάδα του 2022. Όλες οι εισηγήσεις στην αναπτυγμένη τους μορφή έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας.

Κυκλοφορεί το 4ο τεύχος του πολύ ενδιαφέροντος περιοδικού Θεσσαλία στους κοινωνικούς αγώνες. Το παρόν τεύχος έχει αφιέρωμα στα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ είχε ιδρυθεί τον Φλεβάρη 1942 και, σύμφωνα με το εκτενές άρθρο του Δημήτρη Μπάρμπα,, ο πρώτος αντάρτικος πυρήνας συγκροτήθηκε στην «Κορακόπετρα» στις 2 Μάη. Οι αγωνιστικές παραδόσεις του θεσσαλικού λαού, η μεγάλη επιρροή του ΚΚΕ από τη δεκαετία του ’30 και οι εντεινόμενες διώξεις από τα στρατεύματα κατοχής δυνάμωσαν γρήγορα το θεσσαλικό αντάρτικο. Το άρθρο συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος. Το δεύτερο κείμενο, της Λη Σαράφη, βασισμένο σε άρθρο της για ιστορικό συνέδριο στη Λισαβόνα (2014) περιγράφει τις φάσεις από τις οποίες πέρασε ο ΕΛΑΣ από την ίδρυσή του μέχρι τη διάλυσή του στις 16 Φλεβάρη 1945. Το άρθρο του Θωμά Παπακωνσταντίνου αναφέρεται στα εγκλήματα των ιταλικών και γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, με χαρακτηριστική περίπτωση το ολοκαύτωμα στη Δράκεια Πηλίου. Ο Γιώργος Γάσιας κάνει μια αναδρομή στο αγροτικό ζήτημα στη Θεσσαλία από το 1913 μέχρι το 1923. Ο Δημοσθένης Μηλιούλης γράφει για το «κόκκινο» δημοτικό συμβούλιο του Τυρνάβου το 1934 με κομμουνιστική πλειοψηφία μέχρι την αναστολή του το Μάρτιο του 1935. Ο Γιώργος Σαϊτάνης αναφέρεται στην ελληνική εκστρατεία στην Ουκρανία το 1919. Το τεύχος κλείνει με τα άρθρα του Βασίλη Πλάτανου για τις διώξεις στη Θεσσαλία από τη δικτατορία τα χρόνια 1967-68 και του Αλέξανδρου Γουργουλιού για τον Τσιτσάνη του μεσοπολέμου.

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Ρωγμές στον χρόνο

Σταύρος Μανίκας | οδηγός, μέλος ∆Σ συνδικάτου εργαζομένων ΟΑΣΑ 1η Φλεβάρη 1991 ● Κατάληψη των γραφείων της ΕΑΣ από εργαζόμενους με αίτημα την υπογραφή ΣΣΕ.

21 Μάρτη 1991 ● Κινητοποίηση στο υπουργείο Συγκοινωνίας. Τα ΜΑΤ υποχωρούν.

22 Ιούλη 1992 ● Ανακοίνωση 1.200 απολύσεων από την κυβέρνηση.

23 Ιούλη 1992 ● Γενική Συνέλευση

Η επανακρατικοποίηση της ΕΑΣ τον Δεκέμβρη του 1993, μετά από έναν μακροχρόνιο και δυναμικό αγώνα των εργαζομένων, ήταν μια τεράστια νίκη για το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς. Με εφόδια και εργαλεία τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, τις απεργιακές περιφρουρήσεις, τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη σημαντικού τμήματος του λαού και της εργατικής τάξης, τη μαχητικότητα και τις συνεχείς δράσεις, οι εργαζόμενοι της ΕΑΣ έφτασαν στην τελική νίκη, καταργώντας τον νόμο της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

στο Σπόρτιγκ, απόφαση για απεργία διαρκείας.

2 Αυγούστου 1992 ● ΜΑΤ σε όλα τα αμαξοστάσια.

7 Αυγούστου ● Ψηφίζεται νόμος για την ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ. Ακολουθούν συλλήψεις εργαζομένων.

ΕΑΣ: Η απεργία στα λεωφορεία που δεν νικήθηκε ποτέ

ον Απρίλη του 1990 η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές και θέλησε να εφαρμόσει ένα σκληρό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, μείωσης μισθών και καταστολής εργατικών δικαιωμάτων. Οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία της Αθήνας (ΕΑΣ - Επιχείρηση Αστικών Συγκοινωνιών) αποφασίζουν την 1η Φλεβάρη 1991 να καταλάβουν τα γραφεία της διοίκησης, απαιτώντας αυξήσεις και ξεκινούν απεργιακές κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ χρησιμοποιεί τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο 1915/1990 που επιβάλλει 20% προσωπικό ασφαλείας. Φυσικά και οι εργαζόμενοι δεν υπάκουσαν! Η κυβέρνηση αναγκάζεται να δώσει τις αυξήσεις και η απεργία λήγει κάτω από την πίεση και μεσολάβηση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ και του προέδρου της Λάμπρου Κανελλόπουλου που συνιστούσε «σύνεση» και συναίνεση. Φυσικά, η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη δεν «συγχώρεσε» τους εργαζόμενους και επανήλθε μετά από λίγους μήνες θέτοντας στο τραπέζι το ζήτημα «απολύσεις ή ιδιωτικοποίηση». Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν με κινητοποιήσεις αρχές του 1992. Η κυβέρνηση για μια ακόμα φορά υποχωρεί για να κερδίσει χρόνο και ικανοποιεί τα αιτήματα των εργαζόμενων κάτω από τον φόβο της για απεργία διαρκείας. Στις 22 Ιούλη του 1992 ανακοινώνονται 1.200 απολύσεις. Την επόμενη ημέρα γίνεται συνέλευση όλων των εργαζόμενων της ΕΑΣ στο γήπεδο Σπόρτινγκ όπου αποφασίζεται η απεργία διαρκείας. Μετά το πέρας της Γενικής Συνέλευσης ακολουθεί μαχητική πορεία προς τη Βουλή. Οι επόμενες μέρες και οι επόμε-

νοι 18 μήνες είναι μάθημα απεργιγοί συγκρούονται με τα ΜΑΤ στην ακού ταξικού αγώνα: ΠεριφρούρηΑκαδημίας. ση σε κάθε αμαξοστάσιο, επαφή με Στις 20 Αυγούστου γίνεται παιτυχία να τους επιβάτες και επιτυχία ναττικό συ συλλαλητήριο με 60.000 ανένα εργαζ μην κυκλοφορήσει κανένα εργαζόμενους και νεολαία, ση πα λεωφορείο. Η κυβέρνηση παρ’ όλο που η Αθήνα Συνολικά είκοσι ή χτυπάει με τα ΜΑΤ στιςς ήταν άδεια λόγω του κα2 Αυγούστου. Οι αστυλοκαιριού. «Μαζί μας εργαζόμενοι νομικές δυνάμεις με είναι όλη η Ελλάδα», φυλακίστηκαν και νυχτερινές εφόδους βροντοφωνάζουν οι ακαταλαμβάνουν τα απεργοί. πάνω από 23 πέθαναν, μαξοστάσια και παΣτις 21 Αυγούστου, θύματα της ανεργίας ραμένουν εκεί. Στις 7 η κυβέρνηση προσπαθ Αυγούστου ψηφίζεται η θεί να βγάλει λεωφοΑΣ ρε ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ ρεία από τον Βοτανικό. αμ στη Βουλή. Το αμαξοστάσιο μετατρέπεΠαρόλα αυτά η απεργία δεν ται σε πεδίο μάχης από τα ΜΑΤ. σταμάτησε. Στις 13 Αυγούστου οι Χιλιάδες εργαζόμενοι καταφτάνουν εργαζόμενοι οργανώνουν οικονομιαπό όλη την Αθήνα για να στηρίκή εξόρμηση για την ενίσχυση του ξουν την περιφρούρηση. Φορτηγό απεργιακού ταμείου και λίγες ημέτου Δήμου Αθήνας ξεφορτώνει ξύλα ρες μετά, στις 18 Αυγούστου, απεργια τις φωτιές που άναβαν οι απερ-

γοί, κάτοικοι από τη γύρω περιοχή δίνουν λεμόνια και βαζελίνη στους απεργούς για να αντιμετωπίσουν τα δακρυγόνα. Ιδιωτικό επαγγελματικό φορτηγάκι μπαίνει μπροστά στα ΜΑΤ για να απεγκλωβιστούν οι εργαζόμενοι. Στις 28 Αυγούστου τα ΜΑΤ χτυπούν στο αμαξοστάσιο του Ελληνικού και συλλαμβάνουν πέντε απεργούς. Αμέσως, ξεκινά πορεία από το Ελληνικό στη ΓΑΔΑ. Οι χιλιάδες διαδηλωτές αναγκάζουν την κυβέρνηση να αφήσει ελεύθερους τους απεργούς. Παντού κυριαρχεί το σύνθημα: «Τον δρόμο τον δείχνει η ΕΑΣ, κάτω η κυβέρνηση της Δεξιάς». Στις 12 Σεπτέμβρη οι απεργοί επιχειρούν να διαδηλώσουν στη Θεσσαλονίκη ενόψει της ομιλίας του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, μετά από πίεση ΓΣΕΕ και κυβέρνησης, αναστέλλει την υποδοχή τους. Επιβάλλεται απαγόρευση συλλαλητηρίων. Οι απεργοί φτάνουν στη Λάρισα όπου το ΔΣ του σωματείου τούς ανακοινώνει απόφαση επιστροφής στην Αθήνα. Οι εργαζόμενοι απαιτούν να γίνει, και γίνεται, γενική συνέλευση. Αποφασίζουν «όλοι τώρα στη Θεσσαλονίκη», παρά τις αντιρρήσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και λίγο έξω από την πόλη τους σταματούν τα ΜΑΤ κι ο στρατός. Το ΔΣ του συνδικάτου χωρίς καν να ρωτήσει τους απεργούς αποφασίζει την επιστροφή στην Αθήνα. Παρ᾿ όλα αυτά, στη Θεσσαλονίκη γίνεται πορεία με πρωτοβουλία της τότε ΚΝΕ-ΝΑΡ και συμμετοχή και άλλων οργανώσεων και αλληλέγγυων. Έτσι, καθιερώθηκε και το συλλαλητήριο κάθε Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να ζητούν επανακρατικοποίηση των αστικών μεταφορών, ενώ η συμπαράσταση από τον λαό δεν σταματά: Τον Οκτώβρη, διοργανώνεται συναυλία αλληλεγγύης για ενίσχυση των απεργών με 40.000 κόσμο, ενώ στις 16 Ιούνη 1993 οργανώνεται πορεία για να απελευθερωθούν οι φυλακισμένοι ΕΑΣίτες που βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού. Σε όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων κυνηγήθηκαν δικαστικά πάνω από 250 εργαζόμενοι, 20 φυλακίστηκαν και πάνω από 23 πέθαναν, θύματα της ανεργίας και της αβεβαιότητας. Οι απολυμένοι απεργοί της ΕΑΣ εμπνέουν όμως όλους τους εργαζόμενους. Ξεσπούν απεργίες για το ασφαλιστικό, για την ιδιωτικοποίηση σε ΔΕΗ και ΟΤΕ. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη παραπαίει και αναγκάζεται να καλέσει πρόωρες εκλογές στις 14 Σεπτέμβρη του 1993. Στις 10 Οκτώβρη η κυβέρνηση του Μητσοτάκη είναι παρελθόν. Τελικά, μετά από 18 μήνες αγώνα, στις 23 Δεκέμβρη του 1993, οι ΕΑΣίτες γυρίζουν πίσω στα αμαξοστάσιά τους νικητές!

∆ιεθνή Ουκρανία Χρίστος Κρανάκης

Η αργή αλλά σταθερή προέλαση των Ρώσων, ο διαρκής εξοπλισμός του Κιέβου από ΗΠΑ και ΕΕ, οι εσωτερικές εκκαθαρίσεις στην Ουκρανία και η ανάπτυξη των διπλωματικών συμμαχιών, δείχνουν προς την κατεύθυνση ενός πολέμου διαρκείας.

ρωσο-ουκρανικός πόλεμος μαίνεται ακάθεκτος, με σημαντικές εξελίξεις τόσο στο επιχειρησιακό όσο και στο διπλωματικό πεδίο. Με την πιθανότητα ειρήνευσης να προσιδιάζει «όνειρο θερινής νυκτός», δεδομένου πως στην παρούσα χρονική συγκυρία καμία πλευρά δεν θα επωφεληθεί από την κατάπαυση πυρός, ο πλανήτης συνεχίζει να παρακολουθεί αποσβολωμένος τις καθημερινές πολύνεκρες συγκρούσεις στην Ανατολική και Νότια Ουκρανία και το γεωστρατηγικό «μπρα ντε φερ» μεταξύ των ιμπεριαλιστικών πόλων και των περιφερειακών τους παικτών. Σε επιχειρησιακό επίπεδο, τα μάτια των Ρώσων συνεχίζουν να είναι «καρφωμένα» στον στόχο για πλήρη έλεγχο του Ντονμπάς, που αποτελεί-

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Προς καυτό χειμώνα σε μέτωπο και οικονομία ται από τις επαρχίες Λουχάνσκ και Ντονέτσκ. Οι ρωσικές δυνάμεις, αξιοποιώντας κυρίαρχα την υπεροπλία τους σε μονάδες πυροβολικού, επιδιώκουν να σύρουν την Ουκρανία σε ένα μακρύ πόλεμο φθοράς, κατά τον οποίον η ρωσική προέλαση θα προχωράει ναι μεν αργά και με απώλειες, αλλά σταθερά. Το επόμενο διάστημα, «μήλον της έριδος» θα αποτελέσουν οι πόλεις Σλοβιάνσκ, Κραματόρσκ και Μπαχμούτ του Ντονέτσκ, που συνιστούν ίσως τις τελευταίες γραμμές άμυνας των Ουκρανών, πριν αποχω-

Στο πεδίο της μάχης, το Κιέβο επιδιώκει να αντιστρέψει τη διαφαινόμενη έκβαση του πολέμου, αξιοποιώντας για ακόμα μία φορά τη δυτική συνδρομή και συγκεκριμένα τα νεοεισελθέντα από τις ΗΠΑ πυραυλικά συστήματα HIMARS. Σύμφωνα με Ουκρανούς αξιωματούχους, τα HIMARS έχουν ήδη καταφέρει τις τελευταίες μέρες να επιβραδύνουν τη ρωσική προώθηση, ενώ δυνητικά θα αποτελέσουν «αιχμή του δόρατος» σε μια ουκρανική αντεπίθεση στη χερσόνησο της Κριμαίας, κάτι που όμως –σύμφωνα με το Ρω-

ρήσουν ολοκληρωτικά από το σύνολο του Ντονμπάς. Η ρωσική προώθηση στα ανατολικά έσπειρε «πονοκεφάλους» στο ουκρανικό στρατόπεδο. Ο Ζελένσκι, σε μια επικοινωνιακή προσπάθεια να αποκρύψει τις πραγματικές αιτίες πίσω από την ουκρανική οπισθοχώρηση –δηλαδή τις στρατιωτικές και τεχνολογικές ανεπάρκειες του ουκρανικού έναντι του ρωσικού στρατού παρά τον «αγώνα δρόμου» της Δύσης–καρατόμησε τους επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών και της γενικής εισαγγελίας, παρότι ο πρώτος ήταν παιδικός του φίλος. Ο Ουκρανός πρόεδρος δικαιολόγησε τις αποπομπές, χρεώνοντας σε αυτούς το γεγονός πως –σύμφωνα με τον ίδιο– υπάρχουν στοιχεία για τουλάχιστον 651 υποθέσεις προδοσίας στις υπηρεσίες που διοικούσαν.

Σημαντικό σταθμό αποτέλεσε η τριμερής συνάντηση ΡωσίαςΙράν-Τουρκίας, πλευρά μιας συνολικότερης διαδικασίας με στρατιωτικό και οικονομικό υπόβαθρο σικό Συμβούλιο Ασφαλείας– θα έφερνε απάντηση ισάξια της... «Δευτέρας Παρουσίας». Φυσικά, τα HIMARS δεν μπορούν να αποτελέσουν από μόνα τους πανάκεια για το Κίεβο, ούτε να αντισταθμίσουν την πολύμηνη κόπωση του ουκρανικού στρατού.

Σε επίπεδο διπλωματίας, η προσπάθεια Πούτιν για σύσφιξη των σχέσεων της Ρωσίας με σημαντικούς διεθνείς «παίκτες» συνεχίζεται. Σημαντικό σταθμό, αποτέλεσε η τριμερής συνάντηση Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας, πλευρά μιας συνολικότερης διαδικασίας με στρατιωτικό και οικονομικό υπόβαθρο. Συγκεκριμένα, η Άγκυρα επιδιώκει να καρπωθεί τις οικονομικές και διαπραγματευτικές διευκολύνσεις που παραχώρησε στη Μόσχα προκειμένου τα σιτηρά που ελέγχει η Μόσχα να εξαχθούν μέσω της Μαύρης Θάλασσας, παρά τις δυτικές ενστάσεις, ώστε να κερδίσει την ανοχή της Ρωσίας σε πιθανή νέα τουρκική επίθεση απέναντι στο κουρδικό YPG στα σύνορα με τη Συρία. Παρότι κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ακόμα πιθανό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποκλειστεί μια μελλοντική «στρατιωτική επιχείρηση» της Τουρκίας προς τους Κούρδους, παρά τις σοβαρές προειδοποιήσεις της Τεχεράνης. Στον απόηχο της τριμερούς συνάντησης, ο πιστός σύμμαχος της Ρωσίας, η Συρία ανακοίνωσε πως διακόπτει και επίσημα κάθε δίαυλο διπλωματικής επικοινωνίας με την Ουκρανία. Εν κατακλείδι, φαίνεται πως την ίδια στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία παγιώνεται σε μια μορφή διαρκούς πολέμου φθοράς, οι αντιμαχόμενοι ηγέτες σε Ανατολή και Δύση ανεβάζουν διπλωματικές «ταχύτητες» και προσπαθούν να προφυλαχτούν όσο καλύτερα μπορούν από τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου. Από τη μία, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να επενδύουν στους σχεδιασμούς τους για απομόνωση της Ρωσίας από τη παγκόσμια σκηνή, κάτι που δεν θα επιφέρει τρομακτικά χτυπήματα στην οικονομία τους. Η Ρωσία επιχειρεί να προσαρμοστεί στη νέα της θέση στη διεθνή αγορά μετά τις δυτικές κυρώσεις. Ενώ, τέλος, η ΕΕ αναδεικνύεται και πάλι ο μεγαλύτερος χαμένος, σπεύδοντας σε μέτρα για τη μείωση της χρήσης φυσικού αερίου και χάνοντας έδαφος στις νέες συνθήκες ανταγωνισμού.

Βαλκάνια

Θυσίες στον δρόμο για την ένταξη στην ΕΕ «Ιστορική στιγμή», χαρακτήρισε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία. Η πορεία ένταξης φυσικά θα ξεκινήσει σταδιακά, με την Αλβανία να εντάσσεται στον Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ για την προστασία της χώρας έναντι φυσικών καταστροφών και τη Βόρεια Μακεδονία να εισέρχεται σε διαπραγματεύσεις για την ανάπτυξη της Frontex στα σύνορά της. Παρότι η έκβαση και η ταχύτητα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μένει να φανεί, αξίζει να σημειωθεί πως –τουλάχιστον σε αυτή τη φάση– φαίνεται πως η ΕΕ ξεπερνάει τις ενστάσεις σημαντικών εταίρων της (π.χ. Γαλλία, Ολλανδία) αναφορικά με τη βαλκανική διεύρυνση και προσανατολίζεται σε μια κατεύθυνση ανοίγματος της βεντάλιας επιρροής της. Η «βιασύνη» των αξιωματούχων της ΕΕ να εκκινήσουν τις διαπραγματεύσεις αποτυπώνεται ιδιαίτερα στο παράδειγμα της Βόρειας Μακεδονίας. Την προηγούμενη Κυριακή, η χώρα –με τις ευλογίες των Βρυξελλών– προχώρησε στη σύναψη πρωτοκόλλου «φιλίας, συνεργασίας και καλής γειτνίασης» με τη Βουλγαρία, κάτι που θεωρείτο προαπαιτούμενο για την έγκρισης της ευρωπαϊκής υποψηφιότητας της Βόρειας Μακεδονίας. Βεβαίως, στη συνέχεια η κυβέρνηση της χώρας πρέπει να προχωρήσει σε συνταγματικές αλλαγές που θα αναγνωρίζουν βουλγαρική μειονότητα στο εσωτερικό της Βόρειας Μακεδονίας. Οι τελευταίες κινήσεις της ΕΕ δείχνουν πως τα διπλωματικά σχέδιά της για τα Βαλκάνια, παρά τα πισωγυρίσματα, συνεχίζουν να εξελίσσονται. Παρότι ατόνισε η δυναμική της τα προηγούμενα χρόνια και αναδύθηκαν σοβαροί τριγμοί στο εσωτερικό της, η ΕΕ συνεχίζει να αποτελεί «βραχνά» για τους λαούς, ιδιαίτερα γι᾿ αυτούς της περιφέρειας. Η σύγκρουση με τους μηχανισμούς της επουδενί δεν πρέπει να υποβαθμίζεται από τις δυνάμεις του κινήματος. Χ.Κ.

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

περισκ πιο Μεγαλειώδης και αυτή η διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αργεντινή κατά της ακρίβειας και της φτώχειας, αλλά και της συμφωνίας με το ΔΝΤ. Δεν είναι, όμως, μόνο η Αργεντινή. Από τη Λατινική Αμερική μέχρι τα Βαλκάνια και από την Αφρική μέχρι την Ασία, ο ένας μετά τον άλλο οι λαοί εξεγείρονται, συνειδητοποιώντας πως πλέον δεν έχουν να χάσουν παρά τις αλυσίδες τους.

«Τέλειωσε» ο Ντράγκι, σε κρίση Ιταλία και ΕΕ Το αστικό σύστημα εξουσίας, σε Ιταλία και ΕΕ, προσπάθησε με νύχια και με δόντια να αποτρέψει την πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι. Θεωρούσε, άλλωστε, ότι ο πρώην διοικητής της ΕΚΤ είναι ο πιο «έμπιστος» που διαθέτει στη Ρώμη και θα μπορούσε να αποτρέψει την πυροδότηση του ασύλληπτα εκρηκτικού μείγματος που έχει σωρευτεί στη χώρα από τις αλλεπάλληλες κρίσεις. Δεν τα κατάφερε, όμως. Έτσι, η Ιταλία οδεύει πιθανότατα προς πρόωρες εκλογές εντός του φθινοπώρου, εκτός και εάν επιβληθεί μια κυβέρνηση «τεχνοκρατών», που θα περάσει τον νέο προϋπολογισμό του 2023 και μετά θα αποχωρήσει. Σε κάθε περίπτωση, όλα δείχνουν ότι αυτή τη φορά, η κοινωνική οργή θα κατευθυνθεί κυρίως προς τα ακροδεξιά. Η Τζόρτζια Μελόνι και το νεοφασιστικό μόρφωμα Αδέλφια της Ιταλίας, μαζί με τον Σαλβίνι και την εθνικιστική Λίγκα, ετοιμάζονται…

Διαδοχή Τζόνσον: Αντιδραστικό δίδυμο Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Κάπως έτσι μεταφράζεται για την κοινωνική πλειοψηφία της Βρετανίας το δίδυμο που αναδείχθηκε από τις εσωκομματικές εκλογές και θα διεκδικήσει την ψήφο των μελών για να διαδεχθεί τον Μπόρις Τζόνσον στην ηγεσία των Τόρις και την πρωθυπουργία. Από τη μία ο Ρίσι Σούνακ, ένας γιάπης με μακρά θητεία στην Goldman Sachs, ο οποίος είχε το υπουργείο Οικονομικών και

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

με την παραίτησή του άνοιξε τον δρόμο για την πτώση του Τζόνσον. Από την άλλη, η Λιζ Τρας, η υπουργός Εξωτερικών, που με την άμεση εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας αναδείχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα γεράκια της χώρας της και του ΝΑΤΟ συνολικά. Σε αυτό το μαύρο φόντο και σε συνδυασμό με την κατάντια των Εργατικών, η έλλειψη μιας στοιχειώδους αριστερής γραμμής είναι εμφατική.

Τα μηνύματα από την τριμερή της Τεχεράνης Ψυχή τε και σώματι στο πλευρό του Πούτιν στο μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία τάχθηκε το «βαθύ κράτος» του Ιράν. Το έκανε, δε, δια στόματος του ανώτατου θρησκευτικού του ηγέτη, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, στη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν — όπου, επίσης, ο Ερντογάν διεμήνυσε ότι η συνεργασία με τη Μόσχα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί στην ενέργεια, τον τουρισμό και

άλλους τομείς. Προφανώς, τόσο η Τεχεράνη όσο και ο Τούρκος πρόεδρος δεν θεωρούν τον Πούτιν «τελειωμένο» και «απομονωμένο», ειδάλλως δεν θα τολμούσαν να εκτεθούν έτσι. Όπως και το Πεκίνο, το Νέο Δελχί και άλλες χώρες, βλέπουν ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να είναι υπολογίσιμος παίκτης σε ένα κόσμο που θα σφραγίζεται από ολοένα πιο βίαιους ανταγωνισμούς. Αφήστε που το Ισραήλ τα κάνει πλακάκια με τα αραβικά καθεστώτα…

Πογκρόμ εναντίον αγωνιστών και συνδικάτων βάσης στην Ιταλία

ι διώξεις εναντίον συνδικαλιστών δεν είναι ένα καινούριο φαινόμενο, όμως αυτό που συνέβη στην Ιταλία την προηγούμενη εβδομάδα καταδεικνύει ότι τα λεγόμενα «προοδευτικά κράτη» απεκδύονται τον μανδύα της δημοκρατικότητας και αποκαλύπτουν τον σκληρό ταξικό και αυταρχικό χαρακτήρα τους. Πιο συγκεκριμένα, στο στόχαστρο των εισαγγελικών και διωκτικών αρχών της Περούτζια βρέθηκε πρακτικά όλη η ηγεσία των συνδικάτων USB και Si COBAS, τα οποία είχαν πρωταγωνιστήσει πέρυσι στους σκληρούς απεργιακούς αγώνες στον νευραλγικό τομέα των logistics. Τα εν λόγω συνδικάτα βάσης είχαν καταφέρει να οργανώσουν ντόπιους και μετανάστες εργαζόμενους, να πραγματοποιήσουν απεργιακές περιφρουρήσεις και να συγκρουστούν με τους μπράβους της εργοδοσίας, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η δίωξή τους βασίζεται σε μία εισαγγελική έκθε-

ση 350 σελίδων και έναν κατάλογο «εγκληματικών γεγονότων» μεταξύ 2014 και 2021, που περιλαμβάνει πικετοφορίες, απεργίες, καταλήψεις αποθηκών, αντίσταση σε δημόσιους λειτουργούς, δολιοφθορές, μέχρι και χρησιμοποίηση απεργιακών αγώνων για ατομικό πλουτισμό! Όλα τα παραπάνω συνδυάστηκαν με μαεστρία από τις δικαστικές αρχές, ώστε να υφάνουν την κατηγορία της «εγκληματικής ένωσης», καθώς για την εκτελεστική εξουσία του ιταλικού κράτους, οι συνδικαλιστές αποσκοπούσαν «στην απόκτηση πλεονεκτημάτων που υπερέβαιναν τα προφανώς προστατευόμενα συνδικαλιστικά δικαιώματα» για τους ίδιους, με «προοπτική καριέρας». Φυσικά, τα USB και Si COBAS βρέθηκαν στο στόχαστρο του ιταλικού κράτους και για έναν ακόμη λόγο: Την πρόσφατη συμβολή τους στο μπλοκάρισμα της μεταφοράς οπλισμού από ιταλικές αποθήκες και

λιμάνια, όπλα που προοριζόταν για την Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα των διώξεων, ο εθνικός συντονιστής της Si COBAS, Άλντο Μιλάνι, μαζί με άλλους τρεις συνδικαλιστές, τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό με την αστυνομία να πραγματοποιεί εφόδους και έρευνες στα σπίτια τους. Απέναντι στις πρωτοφανείς αυτές διώξεις, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια ρεβάνς της εργοδοσίας με την αρωγή του κράτους, έχει στηθεί ένα τείχος αλληλεγγύης από το ιταλικό εργατικό κίνημα και τις κομμουνιστικές οργανώσεις. Ας κρατήσουμε, όμως, ότι ενορχηστρωτής και εκτελεστής αυτού του συνδικαλιστικού πογκρόμ υπήρξε η κυβέρνηση Ντράγκι. Μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», με αριστερά και δεξιά κόμματα να συνασπίζονται υπό έναν «πεφωτισμένο τραπεζίτη». Η επίθεση στον κόσμο της εργασίας όχι μόνο δεν σταματά από τέτοια σχήματα, αλλά εντείνεται.