GLAMCULT // ISSUE 10 // DECEMBER 2012

FREE Issue 10, december 2012 Jaargang 9

“Moderation is a fatal thing.”

Glamcult Independent Style Paper

Issue 10

Cult

Update

Platform

Massaro Cult

Update

IV VI VIII

Special

Dutch Fashion Awards Visual Essays

I’m looking... XXII Excess is... XXVIII Update

Interviews

Prabal Gurung X Noémie Goudal XIV TEEN XVIII XXYYXX XX

Film Albums Stuff

XXXV XXXVII

Plus

XXXVIII

Colofon Uitgever Hoofdredacteur Rogier Vlaming rogier@glamcult.com

Grafisch Ontwerp Glamcult Studio: Isabelle Vaverka Suzie Wempe

Chef- en Eindredactie Joline Platje joline@glamcult.com

Sales Sarah Johanna Eskens sarah@glamcult.com

Redactie Mode Steffie Henderson steffie@glamcult.com

Aan deze editie werkten mee: Anna Nita, Claire van den Berg, ­G eorgette Koning, Karlijn Kuijpers, Leendert Sonnevelt, Lisa Goudsmit, Matthijs van Burg, Niels Wiese, Rikke Maas, Sander van Dalsum, Sharda ­F ähmel, Sophie Bargmann, Tara ­V ierbergen, Vanessa Groenewegen

Redactie Film Maricke Nieuwdorp maricke@glamcult.com Creative Director Rogier Vlaming Art Director Marline Bakker marline@glamcultstudio.com

Fotografen Edel Verzijl, Maarten Alexander Marc Deurloo, Petrovsky & Ramone Shamila, Shawn Brackbill

Cover Fotografie: Maarten Alexander —House of Orange Styling: Lisa Anne Stuyfzand Haar en make-up: Yokaw voor Laura Mercier—Angelique Hoorn Model: Julia —Future Faces Model Management Assistent fotografie: Maxim Asscherman Jurk: Prabal Gurung Met dank aan No6 Studios Moderation is a fatal thing.

—Oscar Wilde Uitgever Glamcult Studio B.V. Postbus 14535, 1001 LA Amsterdam T 020 419 41 32, F 020 419 66 54 info@glamcult.com www.glamcult.com

Distributie JAM Pers en Communicatie Cream PR Opgave en vragen over abonnementen Abonnementenland Postbus 20, 1910 AA Uitgeest Tel. 0900 - A BOLAND of 0900 - 2 26 52 63 (€ 0,10 per minuut) Fax 0251 31 04 05 www.bladenbox.nl voor abonneren of www.aboland.nl voor adreswijzigingen en opzeggingen.

Abonnementsprijs bedraagt € 37 per jaar (10 nummers).

Abonnementen binnen Europa € 59,50, buiten Europa € 79,50 per jaar.

Een abonnement kan bij iedere editie in­g aan; het wordt afgesloten voor minimaal een jaar en wordt stilzwij­ gend verlengd tot wederopzegging.

Opzeggingen dienen schriftelijk uiterlijk 6 weken voor het aflopen van de abonnementsperiode in bezit van Abonnementenland te zijn.

Adreswijzigingen uiterlijk drie weken vooraf schriftelijk doorgeven aan Abonnementenland.

Prijswijzigingen voorbehouden. © Copyright: Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of vermenigvuldigd zonder de schriftelijke toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden.

De uitgever is niet verantwoordelijk voor schade opgelopen door onjuiste verwerking in het blad.

Glamcult, ISSN 1874 - 1 932

Cult

II

Valentino with models, 2007, Foto: Lorenzo Agius

I

Valentino Foto: David James

IV

Alexandra Dodds V

Beeld uit de serie Everything Fell into the Right Hands, 2011

Collectie A/W 12, Foto: Hans Zeuthen

Beeld uit de serie Bourgeoisie, Foto: Kourtney Roy voor Please! Magazine

III

Anne Sofie Madsen

Daniëlle van Ark

Ashkan Honarvar I

II

Hoewel elk item een echt kunstwerk is, hoopt autodidactisch sieradenontwerper Alexandra Dodds wel dat haar sieraden massaal worden gedragen.

Dit met de bedoeling haar beeldhouwkunst zo te kunnen voortzetten op de handen van de drager. Haar laatste werk wordt getoond aan de hand van een reeks sprookjesachtige portretten.

De afbeeldingen tonen items waarvan er slechts één is gemaakt. Deze ­l imited collection is gemaakt van brons verguld in 24-karaats goud, zilver en diverse ruwe stenen. Dodds is gevestigd in Nieuw-Zeeland en studeerde in 2008 af aan het Whitecliffe College of Arts and Design. Ongeveer een jaar na de kunstacademie startte ze met het maken van sier­a den. Eigenlijk deed ze het voor zichzelf, maar ze is nooit meer gestopt. Dodds experimenteert tijdens het ­ontwerpproces met de natuurlijke mogelijkheden van de verschillende materialen. Alle sieraden zijn op een ambachtelijke manier gemaakt en hebben daarom verschillende speelse texturen en unieke details.

Hoewel coutureontwerper Valentino Garavani al geruime tijd gepensioneerd is, bleef zijn modehuis immer een gevestigde waarde in de modekosmos. Om zijn vakmanschap te eren, is er daarom vanaf eind november onder het predicaat Valentino: Master of Couture een interactieve tentoonstelling aan zijn werk gewijd in het Londense Somerset House. Meer dan 130 handgemaakte creaties van de Italiaanse ontwerpkoning zullen tijdens deze expositie te bewonderen zijn— van de klassieke trouwjurk die hij voor Jacky O. ontwierp, tot de glamoureuze, tailor made creaties die Hollywoodiconen als Sophia Loren en Grace Kelly droegen tijdens rodeloperevenementen. Ook zijn er persoonlijke foto’s van Valentino himself, exclusieve uitnodigingen van zijn shows en niet eerder vertoonde filmbeelden van de heimelijke Valentino-ateliers (waar niet zelden honderden uren noeste arbeid aan één jurk besteed werden!) die een zeldzaam inkijkje in het illustere, bijna majestueuze modehuis geven.

www. alexandradodds.tumblr.com

29 nov t/m 3 mrt 2013, Somerset House www.somersethouse.org.uk

III

Een foto is een momentopname. Een beeld dat onaangetast blijft of na het schieten met vervormingen overrompeld wordt. Ashkan Honarvar is overduidelijk van deze laatste werkwijze. De charme van imperfectie en de ruwe aard van het lichaam vormen een duistere inspiratiebron voor de Amsterdamse kunstenaar. Met zijn collages accepteert hij onvolmaaktheden.

Door verschillende foto’s met elkaar te verbinden, wordt Honarvars blik op de mens langzaam duidelijk. Zo ook binnen de serie ­B ourgeoisie. Modellen die omringd worden door luxe, zouden met gemak de ­o ntevredenheid van de middenklasse kunnen verbeelden. www.ashkanhonarvar.com

IV

Met namen als John Galliano en Alexander McQueen op je cv is het al duidelijk dat je iets goed doet. De Deense ontwerper Anne Sofie Madsen heeft haar talent wederom bewezen met haar tweede collectie. Deze is geïnspireerd op de godin van de onderwereld van de Inuit, Sedna. De ­a utumn/winter 2012 collectie vertelt het verhaal van de jonge vrouw die over­ lijdt door de Arctische kou op de Noordpool, en verandert in een godin (half skelet en half mens) die zint op wraak. Madsen maakt gebruik van traditionele handwerk- en couturetechnieken. Het skelet van Sedna in de collectie is geïnspireerd op het houtsnijwerk van Groenlandse Tupilaqbeeldjes, die kwade geesten en krachten uitbeelden. www.annesofiemadsen.com

V

Museum Van Loon stelt haar kamers ter beschikking aan fotograaf Daniëlle van Ark (1974) om daar een door Foam geïnitieerde tentoonstelling te maken. In het huis van de Amsterdamse regentenfamilie Van Loon gaan de werken van Van Ark een bijzondere relatie aan met de vaste collectie, niet in de minste plaats omdat de thema’s die een grote rol spelen in het huis overeenkomen met die van de kunstenaar. Van Ark is gefascineerd door rijkdom, sociale status, identiteit, vergankelijkheid en sterfelijkheid. Ze brak internationaal door met haar serie For Art’s Sake, waarvoor zij het gedrag van de New Yorkse kunstwereld vastlegde in galerieën. Ze ­s tudeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten en is momenteel resident aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Naast eerder werk van de fotograaf, is er ook voor het eerst een ruimtelijk werk van haar hand te zien. t/m 21 jan 2013 www.foam.org www.museumvanloon.nl www.daniellevanark.com

IV

Cult

VI

VIII

Niels Broszat, De bezoeker, 2012

Collectie Ideal Societies, Foto: Waroon Kieattisin

VII

Jef Barbara, Foto: 2Fik

Kunsthal Rotterdam IX

Q

Rottt ♥ Subbacultcha!

Blue nipple, 2011

Collectie A/W 12, Foto: Giorgio Codazzi

X

Comeforbreakfast Viviane Sassen VI

In 1992 openden de deuren van de door Rem Koolhaas ontworpen Kunsthal Rotterdam. Na twintig jaar biedt het gebouw nog altijd onderdak aan een bewogen selectie werken, waarvan nummer 500 inmiddels aan bod is. Je kan de ‘toverdoos’ van haar kunst beroven, maar absoluut niet van haar virtuositeit.

In samenwerking met het Gemeentemuseum Den Haag presenteert de hal Museum Minutes. De spanningsboog van een museabezoeker is gemiddeld negen seconde, een fractie van de aandacht die veel werken eigenlijk verdienen. Met verschillende concepten wordt er geprobeerd de blik van kijkers te verlengen. Naast deze expositie toont Niels Broszat met Karton zijn ­b ijdrage aan Kunsthal Light—een programma van de hal dat zich richt op modern muralists, oftewel graffiti- en striptekenaars. Broszat bevindt zich in een schijnwereld, waarin hij met houtskool surrealistische taferelen met elfen, nimfen, draken en prinsen creëert, volledig geïntegreerd in de hedendaagse kunstzone.

VII

Het Rotterdamse Roodkapje ondersteunt al jaren nieuwe ontwikkelingen in de kunst en is naar eigen zeggen de enige plek in de havenstad waar moed, actualiteit en kwaliteit elkaar ondersteunen. Op zondag 16 december zullen hier Rottt en Subbacultcha! de handen ineen slaan om 2012 een muzikaal waardig gedag te zeggen. De dag begint met een yummie ontbijt dat begeleid wordt door de tonen van een heuse Rotterdamse troubadour, waarna je de hele dag optredens van onder andere Femminielli, I Am Oak, Jef Barbara en Whistle Jacket kunt bijwonen. Daarnaast zal er werk te zien zijn van kunstenaars Ikkai Gerda, ­H owart en Thijs Kuiken. En kun je jezelf bovendien verwennen met exclusief vinyl op een independent platenmarkt.

16 dec, Roodkapje Rottterdam www.roodkapje.org www.subbacultcha.nl

VIII

Wanneer een ontwerper zich laat ­i nspireren door filosoof Thomas More en psycholoog Burrhus Skinner, is streetwear waarschijnlijk het laatste wat je verwacht. Toch kreeg Praphat Somboonsitti, voormalig art director van Ogilvy & Mather en hoofdontwerper van het Thaise modelabel Q, het voor elkaar. Zijn autumn/winter 2012 collectie, met de naam Ideal Societies, gaat over de spanning tussen een ­realistisch en een utopisch beeld van de maatschappij. Glimmende stoffen, gouden stiksels, gelakte zwarte tassen en driedelige pakken met een dierenprint—zijn menswear bevindt zich op de grens tussen kunst en kitsch. Q benadert klassieke herenmode—maar ook baseball jacks en rokken voor mannen—op speelse wijze. Een riskant experiment met een goede afloop. www.qillstyle.com

Museum Minutes, t/m 14 jan 2013 Karton, t/m 20 jan 2013 www.kunsthal.nl

V

IX

X

Tijdens New York Fashion Week werd in september Fresh Faces in Fashion georganiseerd. Behalve Amerikaanse ontwerpers, kregen ook internationale talenten de kans om hun creaties te ­tonen.

Het Italiaanse duo Comeforbreakfast behoorde tot deze nieuwe lichting.

Francesco Alagna en Antonio Romano richtten in 2009 hun eigen label op.

Voor hun autumn/winter 2012 collectie lieten ze zich inspireren door billboards en andere vormen van urban imagery.

Het resultaat is een aansprekende collectie voor zowel mannen als vrouwen. Grafische prints en lichte breisels— die direct doen denken aan spinnenwebben—worden gecombineerd met tijdloze, formele stukken met een architectonisch silhouet. Dit alles wordt ­u itgevoerd in een terughoudend kleurenpalet, waarop gruizig zwart wordt gemengd met lichte, aardse tinten.

Opvallend zijn de jassen, die bijna allemaal zijn voorzien van leren details en stuk voor stuk een krachtig statement maken.

Viviane Sassen verwierf haar grote naam niet alleen met haar autonome werk, maar ook dankzij haar expressieve modefotografie. In tegenstelling tot haar eigen introverte stijl, ogen de modeshoots vaak snel en experimenteel. Het is dan ook niet voor niets dat Sassen de overzichtstentoonstelling Viviane Sassen: in and out of fashion zelf als een laboratorium omschrijft. Huis Marseille zal van december tot maart compleet worden gevuld met de expressieve beelden van de fotograaf, die onder andere campagnes schoot voor Carven, Stella McCartney en ­M issoni. Sassen benadrukt dat vanuit de creativiteit, snelheid, betovering en glamour van de modewereld een intuïtieve bron ontstaat, die tegenwicht biedt aan haar autonome werk.

De expositie bevat verschillende ­o nderdelen, waaronder Foreplay— een collectie abstracte foto’s die werden geschoten in de momenten vlak voordat de shoots daadwerkelijk begonnen.

www.comeforbreakfast.it

15 dec t/m 3 mrt 2013, Huis Marseille www.huismarseille.nl

Gc Update

Door Georgette Koning Fotografie: Shamila

Massaro Het luxemodehuis Chanel kan al ruim een halve eeuw echt niet zonder schoen­enatelier Massaro. Ook Lady Gaga is klant.

Vlak voor de rond­leiding door de Parijse werkplaats begint, moeten snel nog even de showschoenen met schildpadmotief voor spring/summer 2013 met de koerier richting Mugler. Opgericht in 1894, wordt Massaro tegenwoordig geleid door de gepassio­ neerde Philippe Atienza. Hij onthult: “Coco Chanel had grote voeten.”

Onder leiding van Philippe Atienza maakt Massaro jaarlijks met de hand zo’n 3000 paar schoenen, waaronder alle schoenen voor de haute-coutureshows van Chanel.

Zilveren enkellaars versierd met parels.

Naast Karl Lagerfeld ontwerpt ook Laurence Dacade onder zijn leiding voor Chanel. Zij heeft ook een label onder eigen naam.

Massaro werkt met twee patroon­ makers. Als het patroon af is, wordt het bovenwerk gesneden, eventueel bewerkt en wordt de schoen ‘gebouwd’. Vergelijk het met een couturejurk waarvan de patroondelen eerst worden geborduurd en daarna aan elkaar gezet.

De orginele two-tone slingbacks van Coco Chanel uit 1957. De punten zijn van zwart satijn en het leer is beige. De hakken zijn nu lager dan gebruikelijk was in die tijd.

VI

Foto: Benoit Peverelli

Massaro

Karl Lagerfeld applaudisserend tijdens de A/W 12 haute-coutureshow van Chanel. In 2013 werkt hij 30 jaar als artistiek directeur voor Chanel.

Foto: Benoit Peverelli

Het maken van een schoen gaat gemiddeld in drie stappen: het opnemen van de maat, het maken van een houten leest en één of meer doorpasbeurten.

Na acht tot twaalf weken zijn de schoenen klaar.

Hartje Parijs, in zo’n typisch hoog en statig gebouw aan de Rue de la Paix nummer 2 huist Massaro, schoenmaker van de rich and famous. Kijk je links dan zie je de Tuilerieën, het enorme park waar eeuwenlang royalty flaneerde.

Kijk je rechts, dan zie je Place Vendôme met het Ritz Paris. Vlak daarachter in de Rue Cambon, zit het hoofdkwartier van Chanel. Het luxemodehuis is Massaro’s trouwste klant. Op de eerste verdieping werken in het schoenenatelier in drie verbazingwekkend kleine ruimtes dertien mensen. Onder leiding van Philippe Atienza maken ze jaarlijks met de hand zo’n 3000 paar schoenen, waaronder alle schoenen voor de haute-coutureshows van Chanel.

De geweldige modedocumentaire Signé Chanel (2005) van Loïc Prigent geeft een indruk van de hechte samenwerking tussen Chanel en Massaro; als pingpongballetjes ‘vliegen’ de meest fantastische ontwerpen over en weer tussen de legendarische huizen.

Net zo lang tot Karl Lagerfeld tevreden is, pas dan halen ze het defilé. Is alles hier mogelijk? Na lang nadenken lacht Philippe Atienza. “Ja, maar dat betekent niet dat je op alle schoenen veilig kunt lopen.” Zelf draagt de Frans­m an stevige schoenen van olifantenleer.

Zelf gemaakt, gewoon omdat hij daar zin in had.

Begin oktober, de Paris Fashion Week is in volle gang, maar bij Massaro is het rustig. Stilte voor de storm. Dat blijkt als we in het atelier iets zien wat niet bedoeld is voor journalisten: het bovenwerk van een sierlijk zwart

laklaarsje. Paniek bij de pr-dame.

Het laarsje hoort geheim te blijven tot de jaarlijkse Chanel Métiers d’Arts-show in december, een unieke presentatie met een staalkaart aan vakwerk dat bloemencorsages, veren hoofdversiersels, geborduurde avondjurken en fantasierijke schoenen mogelijk maakt.

Alles voor die show wordt met de hand gemaakt in één van de negen Chanelateliers. Om te voorkomen dat de ambachten verdwijnen, neemt Chanel onder de bedrijfsnaam Paraffection sinds de jaren 90 ateliers over die het zelfstandig niet meer bolwerken. Een recente aanschaf is handschoenenatelier Causse. De overige zijn borduuratelier Montex, sieraden- en knopenfabrikant Maison Desrues, veren- en bloemen­ makers Maison Lemarié en Maison Guillet, hoedenatelier Maison Michel, juwelenmaker Robert Goossens en de bekendste Maison Lesage, dat in 1868 werd opgericht en al borduurwerk uitvoerde voor keizer Napoleon III. Deze ambachtsbedrijven werken overigens niet exclusief voor Chanel; Massaro maakt ook schoenen voor Christian Dior, Jean Paul Gaultier en Thakoon, en doet bovendien maatwerk voor particuliere klanten. Maat­ schoenen voor vrouwen beginnen bij € 3000 en voor mannen bij € 4000.

Materiaalkeus bepaalt voor een groot deel het uiteindelijke bedrag. Het kost in ieder geval een fortuin vergeleken bij de klassieke Chanel-ballerina’s die vanaf € 420 kant-en-klaar in de boetieks staan. Die komen echter uit de fabriek van Chanel en daar ontbreekt het logo

Backstage tijdens de A/W 12 haute-coutureshow van Chanel.

van Massaro dat bij maatwerk ook op de binnenzool prijkt, een deal die Massaro ooit sloot met Gabrielle ‘Coco’ Chanel (1883-1971). In 1957 maakt Massaro in opdracht een paar schoenen voor de mademoiselle zelf. “Chanel haatte haar voeten, ze vond ze te groot en breed”, onthult Atienza. “Ze wilde dat haar voeten smaller leken, en verzocht om een vrouwenuitvoering van de two tone-schoen. Die breekt de schoenvorm en maakt de voet korter.” Ja, nog altijd zijn er vrouwen die vragen naar de flatteuze schoen. “Maar meer vrouwen bestellen modellen die niks te maken hebben met deze stijl. Het gaat van klassiek tot excentriek.” Over zijn vreemdste opdracht praat hij uit discretie liever niet. Maar na wat aandringen wint zijn trots het. “Ja, voor Lady Gaga maakten we in opdracht van Mugler schoenen met een mes als hak. Voor de cover van haar album Born This Way lieten we haar zweven op hakken van 30 cm hoog.”

Philippe Atienza volgt vanaf zijn 16 e een brede ambachtsopleiding en specialiseert zich vervolgens in schoenen. Nadat hij ruim twintig jaar werkt voor John Lobb, wordt hij in 2008 door Raymond Massaro gekozen als zijn opvolger. “Hij vroeg mij een aantal jaren geleden om eens langs te komen en vertelde me dat hij geen opvolger had. Een jaar later werkte ik er.” Belangrijk voor Atienza is het meegaan met de tijd. “Vasthouden aan de stijl uit 1894 is zinloos, dan overleven we niet”, zegt hij tijdens de rondleiding. In het atelier werkt zijn team aan de nieuwe heren-

VII

lijn van Massaro. Is zo’n klein team van dertien mensen wel genoeg voor zo veel werk? “Het is heel moeilijk om goede, gepassioneerde schoenmakers te vinden. Voor een show werken we dag en nacht.” Overigens had het niet veel gescheeld of aan de geschiedenis van het huis was een eind gekomen.

De namen met potentiële opvolgers die Chanel voorstelde, keurde Massaro stuk voor stuk af. Tot hij de passie van Atienza ontdekte. Lagerfeld moest op zijn beurt ook weer wennen aan de nieuwe schoenmaker. “Hij was gek op Raymond! Maar nu gaat het goed.

Karl had tijd nodig, maar nu vertrouwt hij me.” www.massaro.fr

Losse hakken uit de Chanel Métiers d’Arts Paris-Moscou S/S 12 collectie.

Gc Platform

Cult

09/A1, ter beschikking gesteld door de Kahmann Gallery

07/B7, ter beschikking gesteld door de Kahmann Gallery

Door Sophie Bargmann

06/A5, ter beschikking gesteld door de Kahmann Gallery

XI

Schilte & Portielje XI

Kunstenaarsduo Schilte & Portielje creëert, bewegend tussen fotografie, schilderkunst en tekenkunst een surre­ alistische wereld, die wordt bewoond door mysterieuze fantasiefiguren gekleed in balletachtige haute couture.

Huub Schilte en Jacqueline Portielje leren elkaar kennen in 1975 en krijgen een relatie. Een jaar later begint ­S chilte een studie architectuur aan de Gerrit Rietveld Academie, terwijl Portielje kiest voor schilderkunst aan de Willem de Kooning Academie.

“We voelden ons toen al sterk betrok­ ken bij elkaars individuele werk en inspireerden elkaar”, stellen de twee.

Halverwege de jaren 80 besluiten ze gezamenlijk een studio te betrekken in Rotterdam. Portielje gebruikt dan al fotoportretten in haar schilderijen.

Er volgt een tijd waarin de mogelijk­ heden van de computer intensief door de kunstenaars worden verkend.

“Dit medium bleek ons goed te liggen.

Uiteindelijk kozen we allebei voor

foto’s als uitdrukkingsvorm, maar daar­ bij verving de computer de donkere kamer.” Hun ideeën over kunst komen zo sterk overheen, dat ze besluiten om gezamenlijk verder te werken. En in 1997 treden de kunstenaars officieel als duo naar buiten.

Het werk van Schilte & Portielje doet denken aan de zwart-wit fotografie uit de jaren 30 van de vorige eeuw, met een glimpje surrealisme.

Toch is het werk aanzienlijk hedendaags, mede dankzij het technische werkproces waarbij de computer een grote rol speelt. “In de loop der jaren hebben we zelf een gedigi­ taliseerde beeldbibliotheek samen­ gesteld. Onafhankelijk van elkaar selecteren we hieruit beeldfragmenten die we individueel digitaal aanvullen tot er een concept voor een nieuw werk ontstaat”, legt Portielje uit.

Tijdens dit proces ontstaan alsmaar nieuwe beelden, mogelijkheden en ideeën. “Het is een intuïtieve manier

van werken waarbij we rekenen op elkaars kritische visie”, vult Schilte aan.

Wanneer er een volmaakt beeld­ concept bij een van de twee ontstaat, werken ze dat verder gezamenlijk uit.

Het gecreëerde fotobeeld wordt vervolgens in talloze printgangen technisch verfijnd.

De keuze voor het werken zonder kleur ontstond vanuit de behoefte een contrast te laten zien tussen het technische en experimentele van de computer en het nostalgische, con­ servatieve gevoel van zwart-wit foto’s.

Met deze tegenstelling vergroten ze de afstand tussen kunst en realiteit.

Het dubbelzinnige gevoel dat dit oplevert is precies de bedoeling van de kunstenaars. De interpretatie van de kijker wordt dan ook geheel open gehouden. “We willen de toeschouwer niet in een specifieke richting sturen.

Daarom voegen we ook geen titels aan onze werken toe.” Een ander opvallend aspect van de beelden, is de houding

VIII

waarin de figuren zijn geportretteerd.

De meeste werken vertonen profielen van achteren, met benen die in de diepte van het schilderij lijken te bewegen en bovenlichamen die juist uit het beeld lijken te komen. Sommige werken van Schilte & Portielje bevatten mytho­ logische verwijzingen, zoals een portret van een vrouw met een zwaan—een toespeling op de Griekse mythe Leda en de zwaan.

Als liefdes- en kunstenaarsduo brengen Schilte & Portielje veel tijd door samen. Hier zijn ze erg optimistisch over. “Het is ontzettend leuk om zowel samen te leven als te werken. We ­kunnen altijd op elkaar terugvallen en het is handig dat we veel werktaken kunnen verdelen. Schilte is bijvoorbeeld beter in het technisch verfijnen van de werken en ik neem vaker de zakelijke aspecten op me”, stelt Portielje.

Het enige nadeel wat ze kan noemen, is dat het soms moeilijk is om het werk los te laten als ze ’s avonds thuiskomen.

Het duo woont en werkt in Rotterdam.

“Het is een geweldige stad voor ons om in alle rust te kunnen werken. Het kunstklimaat in Rotterdam is door de jaren heen zeer boeiend geworden.

Veel kunstenaars hebben zich hier gevestigd en er zijn goede initiatieven.

Te veel om op te noemen!”

Vanaf 23 februari 2013 is het werk van Schilte & Portielje drie maanden lang te zien in Kunsthal Rotterdam. www.schilteportielje.com

Gc Update

Interviews

X Modeontwerper Prabal Gurung: “Dramatiek komt terug in al mijn stukken.”

XIV Noémie Goudal: “Ik vrees de dag dat ik mezelf niet meer kan verrassen.”

XVIII De frontvrouw van Teen omschrijft hun sound als gospel from outer space.

XX De 17-jarige XXYYXX houdt van Europese feestjes en Japanse televisiemuziek.

Door Lisa Goudsmit Fotografie: Maarten Alexander—House of Orange

Styling: Lisa Anne Stuyfzand Haar en make-up: Yokaw voor Laura Mercier—Angelique Hoorn Model: Julia—Future Faces Model Management Assistent fotografie: Maxim Asscherman Alle kleding: Prabal Gurung autumn/winter 2012 Met dank aan No6 Studios

Prabal Gurung

X

Prabal Gurung Prabal Gurung, zijn levensverhaal is als een exotische cocktail opgebouwd uit vele multi足 culturele componenten. Deze uiten zich in zijn collecties als een smaakvolle, eclectische mix van kleuren, materialen en verhalen. Sinds hij in 2009 zijn eigen label showde, lopen stijlvolle dames als Michelle Obama en Sarah Jessica Parker met en in zijn ontwerpen weg.

XI

Gc Interview

Prabal Gurung

Een glimmende zwarte cocktailjurk met doorzichtige cut-outs. Een hoekig gesneden winterjas met zeemeerminachtige, paars-groene mouwen. Een heftig geprint diepblauw broekpak.

Een knalgele satijnen broek. Een gouden galajurk met sleep. Een witte sprookjesachtige verschijning met kant en veren.

Wie de autumn/winter 2012 collectie van Prabal Gurung bekijkt valt van de ene verbazing in de andere. Wie is ­d eze ontwerper? Waar komt hij vandaan?

En wat wil hij met zijn mode vertellen?

Prabal Gurung (1974) werd geboren in Singapore, maar groeide op in Nepal.

Na het afronden van de middelbare school in Kathmandu besloot Gurung te studeren aan het National Institute of Fashion Technology (NIFT) in New Delhi (India). “Ik voelde me altijd al aangetrokken tot mode en wist dat het de industrie was waarin ik wilde werken. In Nepal wordt ontwerpen meer als hobby gezien dan als carrière, dus daarom besloot ik in India te studeren.” Na zijn afstuderen leerde hij eerst verder bij ontwerper Manish Arora, en deed daarna enkele jaren ervaring op in Londen en Melbourne als assistent-stylist bij fotoshoots en modeshows. “Alle steden waar ik de kans heb gekregen om tijd door te brengen hebben me zonder twijfel op de een of andere manier geïnspireerd”, aldus Gurung. “Vooral mijn tijd in India en Nepal hebben me als ontwerper erg

XII

beïnvloed; de rijke cultuur, de bewerkte stoffen en de onverwachte, levendige kleurcombinaties hebben een enorme impact gehad.”

Teruggekeerd in thuisland Nepal besloot Gurung in 1999 zijn modedroom voort te zetten in New York aan het be­roemde Parsons The New School for Design. En terwijl het bekende liedje luidt “If I can make it there, I’ll make it anywhere”, leek Gurung te denken “If I can make it anywhere, I’ll also make it there”. En zo geschiedde. Al in het eerste jaar van zijn studie won Gurung de prijs voor beste ontwerper tijdens de jaarlijkse competitie tussen Parsons en het Fashion Institute of Technology.

Een goed begin bleek ook voor Gurung het halve werk, want tijdens zijn studie liep hij stage bij Donna Karan en na zijn afstuderen werkte hij twee jaar voor Cynthia Rowley. Zijn carrière zette hij voort bij modelabel Bill Blass, waar ­G urung vijf jaar als hoofdontwerper werkte. Gurung legt de invloed die zijn stages en werkervaring hebben gehad op zijn eigen ontwerpesthetiek vandaag als volgt uit: “Ik ben experimenteler en minder bang voor nieuwe technieken dankzij mijn tijd bij Manish Arora. Ik werk verfijnd en gefocust door mijn stage bij Donna Karan, en gewaagder dankzij Cynthia Rowley. En ik let extreem op luxe details sinds mijn jaren bij Bill Blass.”

Prabal Gurung

In 2009, tien jaar na zijn komst naar The Big Apple, lanceerde Gurung voor het eerst een collectie onder zijn eigen naam tijdens New York Fashion Week. Sinds 2010 staat hij daar op de hoofdlocatie, in de tent op Bryant Park.

In New York heeft hij als ontwerper zijn thuis gevonden. En dat terwijl hij nog nooit in Amerika was geweest voor hij besloot naar het continent te verhuizen. “Zodra ik in New York landde, werd ik verliefd op de stad. Ze biedt een constante bron van inspiratie, het is hier nooit saai en de stad motiveert me elke dag. Ik voelde dat ik hier als ontwerper moest zijn, in het epicentrum van de modewereld. Sinds de lancering van mijn eigen label heb ik zoveel steun van mensen in de industrie ontvangen. Dankzij hen ben ik nu op dit punt in mijn carrière beland.” En dat punt is zijn eigen label dat nu drieënhalf jaar bestaat. Hoewel de ontwerper al een tijd in de mode-industrie meedraait, heeft hij het gevoel dat hij pas aan het begin van zijn loopbaan staat. Hij hoopt dan ook dat het einde nog niet in zicht is.

“Groei ontstaat niet ineens, zeker niet als je verlangt naar een langdurige carrière.”

Die toekomstdroom ziet er veelbelovend uit, afgaande op de collecties die Gurung de afgelopen seizoenen presenteerde. Zijn A/W 12 collectie laat een grote variëteit zien: van minima­ listische en strenge zwarte outfits, via geprinte felblauwe en gele stukken afgewisseld met kanten doorzichtige jurken, tot glimmend gouden galajurken en roomwitte romantische pakjes.

Gurung zelf omschrijft de collectie, die een overgang van donker naar licht laat zien, als een reiniging. “Ik wilde een verhaal vertellen van een hemel en een hel. Een reis van het donker naar het licht en een spirituele zoektocht om beide te omarmen”, aldus Gurung.

Allerlei materialen passeren de revue, zoals lakleer, kasjmier, neopreen, lurex en tule. Hieraan werden details toegevoegd van vinyl rozen, veren en zwarte edelstenen. Zijn inspiratie kreeg hij van een kunstwerk van Georgia O’Keeffe getiteld Cow Skull: Red, White, and Blue.

De koeienschedel van het schilderij uit 1931 komt nu terug als print door Gurungs hele collectie, van kleding tot accessoires. O’Keeffe schilderde dit werk niet geheel per ongeluk in de drie kleuren van de vlag van haar thuisland Amerika: rood, wit en blauw. Hoeveel Gurung ook van Amerika houdt, drukte hij de print af in verzadigde blauw- en geeltinten, passend bij zijn liefde voor felle kleuren.

Inmiddels heeft Gurung ook zijn spring/summer 2013 collectie gepresenteerd. Deze laat opnieuw zowel minimalistische looks alsmede romantische jurkjes en edgy prints zien. “Tijdens het ontwerpen van deze collectie wilde ik vrouwen bevrijden door ze uit strakke silhouetten te halen. De stukken zijn wijder en minder figuuronthullend; ze vieren vrouwelijkheid op een meer subtiele en relaxte manier.” De resortlijn, een kleinere tussencollectie, laat weer een heel ­a ndere kant van Gurung zien. Daarin zijn de ontwerpen namelijk geometrisch, met strengere vormen en helder contra­ sterend kleurgebruik. Gurung focust op kwaliteit en innovatie, zo stelt hij zelf. En dit wordt beloond. Niet alleen door de goede reacties van zijn klanten, maar ook met verschillende prijzen.

Er is wereldwijde erkenning voor zijn werk, maar toch stelt de ontwerper dat zijn thuisbasis, voor zover hij nu kan zien, New York zal blijven. “Maar dat betekent niet dat ik niet nog heel veel wil reizen. Rusland, het Midden Oosten, Azië, Zuid-Amerika—er zijn nog zo veel plaatsen die ik de komende paar jaar wil bezoeken.” Gurungs reislustigheid resulteert in een bontgekleurd, multi­ cultureel modesprookje. En ook al vertelt elke collectie van Gurung een eigen verhaal en is er binnen de collecties een grote variëteit aan esthetiek te ontdekken, alle ontwerpen van de globe­ trotter tonen onmiskenbaar zijn hand­ tekening. Zelf omschrijft Gurung zijn stijl als een cleane mix van nauwkeurig maatwerk met een gedurfd gebruik van kleur, print en grafische detaillering.

“Er is een dramatisch element dat belangrijk is voor elk stuk. Soms is dat subtiel, maar op andere momenten is dat duidelijk te zien. Mijn ontwerp­e sthetiek verandert niet noodzakelijkerwijs, maar evolueert wel elk seizoen. Ik ben nog steeds mijn stem aan het ver­f ijnen, maar zal altijd trouw blijven aan wie ik ben als persoon en ontwerper.” www.prabalgurung.com

XIII

Gc Interview

Zonder titel, uit de serie Les Amants, 2010

Cascade, uit de serie Les Amants, 2009

Door Tara Vierbergen

NoĂŠmie Goudal

XIV

Noémie Goudal Het werk van de Franse Noémie Goudal, woonachtig in Londen, heeft zich de laatste jaren voornamelijk gericht op fotografische beelden van installaties en sculpturen die zorgvuldig zijn verbonden aan specifieke ruimten. De getalenteerde, jonge fotograaf is net terug uit New York, waar de lancering van Maison Martin Margiela with H&M plaats­ vond en praat Glamcult op een druilerige zondagavond graag bij over haar werk.

XV

Gc Interview

Combat, uit de serie Haven Her Body Was, 2012

Cavity, uit de serie Haven Her Body Was, 2011

Noémie Goudal

Met een bescheiden Frans accent vraagt Goudal beleefd of het schikt op dit tijdstip een interview af te nemen. De klok slaat zojuist acht slagen. Steek vooral van wal. Ze lacht. “New York was fantastisch”, begint ze. “Fenomenaal! Ik werd twee maanden geleden gevraagd of ik als fotograaf mijn inter­p retatie van de collectie van Maison Martin Margiela voor H&M wilde geven, en het resultaat tijdens de inter­n atio­n ale launch party zou willen exposeren. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Het werd een serie bestaande uit stereofoto’s. Het is alsof je naar drie­­d imensionale beelden kijkt.” De lancering vond plaats op verschillende verdiepingen van 5 Beekman Street, een prachtig historisch pand in het hart van Manhattans financiële district. Gasten, waaronder Kanye West en onze eigen Doutzen Kroes, konden de collectie ontdekken door middel van dans­voorstellingen en kunstinstallaties. “Ik vond het een eer met choreograaf Anne Teresa De Keersmaeker samen te werken. Zij is al tijden mijn favoriet. Tijdens de repetities mocht ik erbij zijn, wat ik prachtig vond.”

Voor Goudal betekende New York de absolute kans om haar werk als jonge fotograaf overzees te exposeren. Nauwelijks twee jaar geleden behaalde ze haar masterdiploma fotografie aan het Royal College of Art in Londen. Daarvoor studeerde ze grafisch ontwerp aan Central Saint Martins.

“Het moment waarop ik me bedacht wat ik eigenlijk wilde—een bestaan opbouwen als fotograaf—herinner ik me heel helder. Het is het moment geweest waarop ik mijn portfolio van Central Saint Martins eens goed bekeek. Het bestond enkel uit foto’s”, vertelt Goudal. Het jaar daarna werkte de Française aan een portfolio voor het Royal College of Art, dat haar toegangsbewijs werd voor de opleiding.

“Ik was enorm bang om te falen. Ik had geen idee waar ik moest beginnen.

Ik had geen enkele ervaring of vorm van educatie gehad op dat gebied.”

Hoewel Goudal al op jonge leeftijd in de achtertuin van haar oma in de weer was met een plastic cameraatje, ziet ze dit allerminst als een aanleiding voor haar uiteindelijke carrière als fotograaf. “Ik was een jaar of twaalf, dertien, en volkomen gefascineerd door zwartwit foto’s. Samen met mijn twee zussen

XVI

en een paar vrienden hielden we regelmatig verkleedpartijtjes op de woensdagmiddag, die ik dan vastlegde op camera. De beelden ontwikkelde ik vervolgens in een zelfgecreëerde doka, in mijn slaapkamer. Maar het was slechts een hobby, ik deed het puur voor mijzelf.

Ik dacht nooit: ‘Goh, later, als ik groot ben, zou ik wel fotograaf willen worden.’

Ik zou het nu kunnen interpreteren als een begin van mijn loopbaan als fotograaf, maar ik had net zo goed een ­totaal andere weg in kunnen slaan,” aldus Goudal.

Als 18-jarige pakte Goudal haar koffers voor een enkeltje Londen. “De eerste jaren vond ik het er fantastisch.

Het voelde als één groot avontuur.

Mijn hele leven had ik tot dan toe doorgebracht in Parijs, waar ik heel goede herinneringen aan heb. Mijn ouders sleepten me vaak mee naar het theater en we bezochten veel musea. Eenmaal in Londen ontmoette ik veel buitenlandse studenten. Het was spannend. Na een paar jaar begon ik het er alleen moei­ lijker te krijgen. Londen is een harde stad.

Het heeft niet de gezelligheid die ik kende uit Parijs. Londen is gehaaster.

Ik heb er continu het idee dat ik ergens mee bezig moet zijn. Het heeft een andere energie, één die ik nu overigens weer waardeer. Het is er dynamisch.

Toch ontvlucht ik Londen als ik nieuwe ideeën wil opdoen,” bekent Goudal.

Ze vervolgt: “Als ik reis, kom ik tot rust.

Dan kan ik beter nadenken. Soms pak ik de trein, gewoon zomaar, om na te denken.”

Wanneer er eenmaal iets het hoofd van de fotograaf binnenwandelt, krijgt het verder als vanzelf vorm. “Het loopt van het één over in het ander, zonder dat ik er bewust uren over nadenk.

Het werk Cascade bijvoorbeeld, was een reactie op een periode waarin ik vaak werkzaam was in een studio.

Ik wilde naar buiten. Weg van de muren.

Ik wilde een studio in het bos. Daarop kocht ik een aantal materialen waarmee ik wat speelde. Gaandeweg bedacht ik me dat ik een project wilde starten dat het midden hield tussen organisch en man-made. Ik nam lakens van plastic mee het bos in en begon deze op te hangen en te draperen. Gedurende dit proces vormde al dat plastic zich als vanzelf tot een waterval. Nou ja, niet helemáál als vanzelf uiteraard”, lacht ze. “Toch

Filet, uit de serie Les Amants, 2009

Noémie Goudal

had ik vooraf niet een uitgekiend plan om een waterval in een bos te creëren.

Het kostte me uiteindelijk twee dagen de foto te maken”, zegt Goudal. Maar dat deert haar niet; ze vindt fotografie anders al gauw een verontrustend snel medium.

Middels haar werk onderzoekt Goudal de dunne scheidslijn tussen realiteit en fantasie. Haar grafische achtergrond is gemakkelijk terug te vinden in veel van haar foto’s. De beelden die Goudal maakt worden met zorg ontworpen en tot in detail uitgewerkt. Ze creëerde meer dan eens alternatieve landschappen met behulp van de meest eenvoudige elementen. Alles draait om perspectief in haar werk, zowel in

wat we echt zien als in wat we ons voorstellen. Haar meest recente installatie die nu te bezichtigen is in ProjectB Gallery te Milaan, Haven Her Body Was, neemt de kijker mee naar een parallelle wereld van illusies. Een gordijn kan een doorgang onthullen naar een denkbeeldig bos, een gat in de muur een uitvlucht naar een droomwereld en een simpel element als plastic vormt plots een realistische waterval. Niets is wat het lijkt. Elk beeld zet aan tot nadenken.

En wegdromen.

Sinds haar afstuderen in 2010 groeide Goudal uit tot een van de meest succesvolle opkomende artiesten van haar jaar. Ze sleepte de Catlin Art Prize in de wacht en werd een van Saatchi’s

New Sensations met dank aan haar afstudeervoorstelling Les Amants— wat haar exposities in Milaan, Parijs en New York opleverde. Toch vreest ze de toekomst: “Ik ben me er zeer van bewust dat het zomaar over kan zijn. Het gaat allemaal erg snel. Na mijn afstuderen was ik bang dat ik niet meer iets kon maken dat dezelfde impact zou hebben als Les Amants, maar gelukkig kwam daar Haven Her Body Was achteraan. Het draait er bij mij altijd om mezelf te overtreffen en ik vrees de dag dat dat niet meer lukt. Dat ik mezelf niet langer kan verrassen. Natuurlijk probeer ik te genieten van de successen die ik behaal.

Ik denk vaak: ‘Ze kunnen niets van me afnemen, mijn foto’s zullen er altijd zijn.

XVII

Ook al worden ze over enkele jaren door niemand meer bewonderd.’”

Wat betreft de toekomst heeft Goudal ook dromen. “Ik zou graag een residency willen krijgen”, vertelt ze.

“Het lijkt me heerlijk voor een aantal maanden ergens ter wereld terecht te kunnen om volop te experimenteren met fotografie. Om te onderzoeken en produceren in samenwerking met andere, internationale kunstenaars.

Aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam kan dat, dacht ik.

Ik bedoel, waarom niet?!” www.noemiegoudal.com

Gc Interview

Door Leendert Sonnevelt Fotografie: Shawn Brackbill

TEEN

XVIII

TEEN De zussen Kristina, Katherine en Lizzie Lieberson groeiden op in de Canadese havenstad Halifax. Samen met vriendin Jane Herships vormden ze in 2010 de band TEEN. Glamcult sprak met leadzangeres Kristina, die doorgaans als Teeny door het leven gaat. De conver­ satie, die begint als kennismaking met de ietwat terughoudende zangeres, eindigt in een open, geëmotioneerd betoog over vooroordelen en seksisme in de muziekindustrie.

Als dochter van muzikanten was haar toekomstperspectief op jonge leef­­t ijd al vrij duidelijk—Teeny was voorbestemd voor de muziek. “Ik zou niet weten wanneer ik dat voor het eerst besefte.

Muziek maken is wat ik mijn hele leven heb willen doen, en zo is het ook ge­ lopen.” Halifax werd ingewisseld voor New York City, waar Teeny toetsenist en achtergrondzangeres werd van Here We Go Magic. Toen deze band in 2010 een maandje stil lag, begon ze aan haar eigen nummers. “Uiteraard werd ik in die periode nog heel erg beïnvloed door de muziek van Here We Go Magic. Toen we als groep gingen werken, werd dat minder. Nu zorgen de andere bandleden van TEEN voor hun eigen deel van de muziek. Onze aanpak en stijl is uiteindelijk heel anders geworden.” Drie zussen in een band, daar krijg je uiteraard vragen over.

“Ja, mensen vragen zich af hoe we dat doen”, lacht Teeny. “We zijn heel kritisch wanneer het muziek betreft. Het is daar­o m juist fijn dat we elkaar door en door kennen, en vaak dezelfde mening delen. Bij het schrijven van nummers ervaar ik het als een toe­ gevoegde waarde. Ons vierde lid, Jane, heeft genoeg temperament om ons aan te kunnen. Je zou haar als een pleegzus kunnen zien. Of een nichtje.”

Gitaren, drones, gelaagde keyboards, overdadige distortie en heldere, harmonieuze samenzang—debuutplaat In Limbo doet denken aan het New York van de jaren 80. Toch werd het album niet in de stad opgenomen. Teeny vertelt:

“We trokken ons een maand lang terug in een grote schuur in Connecticut.

Sommigen van ons sliepen daar zelfs.

New York is geweldig, maar de stad berooft me van mijn concentratie. Er is zoveel te doen en te horen! In the country kon ik mijn werkdruk helemaal loslaten.

Het was de beste manier om een album op te nemen.” Toch geeft de zangeres toe dat In Limbo wel degelijk een Amerikaans, stads geluid heeft. “Ja, ik beschrijf het meestal als gospel. Misschien denk je daar niet direct aan als je het album hoort, maar live wordt dat duidelijk.

De vocals en de uitgesproken harmonieën zijn heel belangrijk. Het is gospel in outer space.”

In de periode dat Teeny haar eerste nummers schreef, bevond ze zich daadwerkelijk in limbo. “De titel van het album beschrijft een zeker gevoel van verlorenheid. Ik bevond me tussen twee plekken, twee fases. Er veranderde heel veel in mijn leven, zowel in persoonlijk opzicht als op muzikaal gebied. Daarbij was het misschien een kwestie van leeftijd. Ik word bijna 30. Dat is niet oud, maar ook niet jong!”, lacht de zangeres.

Het is haar nog een raadsel of de titel iets positiefs of negatiefs omschrijft.

“Je wordt heen en weer getrokken tussen twee uitersten. Dat geeft zeker een negatief gevoel, maar tegelijkertijd leidt het tot verandering en als het goed is tot een betere toekomst.” Overigens zijn de muzikale resultaten van Teeny’s gevoelens niet alleen zwaar verteerbaar. “Ik was aan het experimenteren met muziek. Dat levert ook speelse

nummers op. Het klinkt misschien heel ambitieus, maar ik hoop dat onze muziek een ervaring oplevert die uit meerdere dimensies bestaat. Soms luister je naar een bepaalde artiest om je vrolijk of juist verdrietig te kunnen voelen. TEEN is niet zo’n band. Je moet er alles bij kunnen voelen.” Er volgt een lange pauze.

“Introspective! Dat is het juiste woord.

Ik hoop dat mensen door ernaar te ­l uisteren tot zichzelf kunnen komen.”

Wie het internet afstruint naar infor­m atie over TEEN, komt al snel termen als ‘vrouwenrock’ en ‘all-girl band’ tegen.

Wat moet je als groep met dit soort benamingen? Teeny antwoordt met een sceptische lach: “Ik denk niet dat het te vermijden valt. Vier meiden, dat is wat mensen als eerste zien. Onze muziek komt vaak op de tweede plaats. Natuurlijk is dat heel jammer, maar moeten we er aandacht aan geven? Je benadrukt dan eigenlijk iets wat het niet waard is om aandacht krijgen.” Drummer Katherine denkt daar volgens Teeny anders over.

“Mijn zus vindt het een uitdaging om bepaalde gedachtepatronen te door­ breken. Ik vind dat een beetje ouderwets, het is 2012.” Teeny, die tot op dit moment iedere vraag op professionele toon afhandelt, gaat gepassioneerd verder.

“Toen ik lid was van Here We Go Magic was het totaal anders. Ik had toen een hele andere rol in de groep, misschien scheelt dat. Als mensen in die tijd een foto van de band zagen, oordeelden ze niet direct aan de hand van ons uiterlijk. Bij TEEN gebeurt dat wel, en we zijn beslist niet de enigen. Ik las toevallig net

XIX

een interview met Bethany Cosentino, de zangeres van Best Coast. Haar over­ komt precies hetzelfde. Verschrikkelijk, toch?” Volgens Teeny is de sfeer in het publiek van groot belang. “Als je opent voor een band die alleen bestaat uit mannen, voel je de vooroordelen.

Wanneer je met andere vrouwen speelt, is het publiek vaak juist ruimdenkend en toegankelijk. It’s ridiculous, really.”

Vooroordelen zijn niet het enige waar TEEN mee te maken krijgt. “We krijgen ook heel veel bevestiging van ons publiek. De liveshows zijn een soort positieve feedback, dat is geweldig.

Ik voel me absoluut niet oncomfortabel door de vooroordelen die blijkbaar nog bestaan. Nee, ik lig er niet wakker van.

Ik geloof dat daden de enige manier zijn om vooroordelen uit te roeien. We blijven doen waar we goed in zijn. Ook al moet ik eerlijk zeggen dat ik geen blogs meer lees. Dat scheelt een heleboel.” www.teentheband.com

Gc Interview

Door Karlijn Kuijpers Fotografie: Marc Deurloo

XXYYXX XXYYXX is het project van de 17-jarige producer Marcel Everett uit Florida. Via een verkort traject heeft hij zijn high school diploma net op zak. Toch heeft hij al twee albums uitgebracht. Vanuit zijn slaapkamer creëert hij met post-dubstep, chillwave en sappige R&B-vocalen een nieuwe wereld.

“Sorry, ik ben wat moe. Ik heb de afgelopen twee dagen nauwelijks geslapen”, verontschuldigt Everett zich. De jongeman tourt samen met Giraffage door Europa. Vanavond heeft hij zijn vijfde show, tijdens Plafonddienst in Club Up. En terwijl daar buiten al een rij mensen staat te wachten, vertelt hij aan de andere kant van het gebouw, in kunstsociëteit De Kring, over zijn tour. “We treden in 33 steden op en hebben maar één dag vrij. Het is vermoeiend, maar mijn shows waren nog nooit zo wreed.”

Hij lijkt in het verkeerde continent ge­ boren te zijn. “Europeanen waarderen elektronische muziek veel meer. Ze komen voor hun plezier en gaan helemaal los. In Amerika kijken mensen veel kritischer naar je set.”

Via een verkort traject heeft ­M arcel net zijn middelbareschooldiploma op zak. Hij komt niet over als een 17-jarig jongetje, eerder als een twintiger.

Op een rustige toon vertelt hij wat hem inspireert. Eigenlijk is dat alleen muziek, aan andere interesses besteedt hij niet veel aandacht. “Ik heb veel vrienden die met muziek bezig zijn. We discussiëren er dikwijls over en wisselen ideeën uit.”

Touren met een andere producer uit het­­ zelfde genre lijkt dan ook ideaal. “Ik heb het daar met Giraffage laatst over gehad. We geven elkaar tips en leren veel van elkaar.” Zelf gaat Marcel vaak naar optredens. “Beach House vond ik het beste dat ik de afgelopen tijd heb gezien. Zij spelen live nog beter dan op

plaat! Zo maken ze eigenlijk steeds nieuwe versies van hun nummers.”

Inspirerende producers voor Marcel zijn Flying Lotus en Jacques Green.

Naast deze twee vindt hij alles van Flylo’s ­l abel Brainfeeder gaaf. “Zodra er een nieuwe release online staat, moet ik die meteen downloaden. Ze hebben gewoon geen enkele slechte artiest!”

Verder raadt hij ons Cornelius en Aoki Takamasa aan. Nog nooit van gehoord?

Het zijn Japanse producers. “Uit Japan komen echt de beste! Je hoort hun ­m uziek niet vaak, maar het zit bijvoorbeeld in Japanse televisieshows.” Hij ontdekt nieuwe muziek, net als de meeste mensen ­tegenwoordig, gewoon op het web. “Soms ontdek ik nieuwe muziek op mijn computer waarvan ik niet meer weet hoe het op mijn schijf kwam. Dat is eigenlijk best eng.”

De muziek van XXYYXX ontstaat op momenten, die worden beïnvloed door emoties. Marcel vindt somberheid niet meer inspireren dan blijdschap. Of andersom. “Je kan het niet vergelijken.

Geluk klinkt alleen een beetje cheesy.

Melancholie klinkt vaak donker en daardoor intrigerender.” Op de sociale media is Marcel in tegenstelling tot andere artiesten heel open over zijn gevoelens. Zo postte hij onlangs op Tumblr: “Honestly shit luck with these cruel women and losing all my friends as I speak. And you want to tell me there’s nothing wrong with me?” Ook schreef hij laatst op Facebook: “It doesn’t seem

healthy to invest emotions in people anymore.” Als hij geen succes had gehad, was hij net zo open geweest, vertelt hij. “Ik vind het altijd zo stom als mensen zich afsluiten zodra ze wat bekender zijn.

Als je jezelf niet laat zien, ben je ook niemand.” Hij neemt even adempauze en zegt dan met een glimlach: “Ik ben altijd al een vreemde jongen geweest. Altijd.”

Op zijn 14 e begon Marcel elektronische muziek te maken. Daarvoor was hij vooral geïnteresseerd in rock en hiphop en speelde hij piano en gitaar.

Dat bleek moeilijker dan uitvinden hoe Fruity Loops, Ableton en Reason werken —de programma’s waarmee hij zijn muziek produceert. “Wel is het makke­ lijker om met een instrument je gevoel uit te drukken. Als je elektronische muziek maakt is dat lastiger, want je hebt de hele tijd een nietszeggend computerscherm voor je. Dat maakt toch een verschil.” Op zijn laatste album gebruikte hij samples van poppy R&B-songs zoals Scrubs van TLC en Set it Off van Monica.

De talentvolle producer laat weten dat we niet zo snel echte R&B-nummers van hem zullen horen. “Ik zou niet weten hoe ik dat moet doen. Ik kan helemaal niet zingen. Misschien dat ik het wel een keer doe voor de grap.”

Voorlopig maakt de Amerikaan muziek in verschillende stijlen. Buiten XXYYXX heeft hij nog twee andere pro­j ecten. Young Cult (lofi rock) en een pro­j ect zonder naam, maar op Soundcloud wel onder Bill Ga†es te vinden is.

XX

“Dat is heel vreemde muziek, het lijkt meer op een collage.” De nieuwe EP van XXYYXX die begin volgend jaar uitkomt, zal sowieso wat experimenteler zijn dan zijn eerdere werk. “Het worden donkere, spirituele R&B-beats.” Nu zijn muziek door meer mensen wordt geliefd, voelt Marcel de druk wel iets toenemen.

“Niet dat ik er echt stress van krijg, maar nu mijn muziek populairder wordt, ben ik wel bang dat ik mensen niet geef wat ze willen horen. Toch blijf ik mijn eigen intuïtie volgen.”

Gc Interview

FASHION

DUTCH

AWARDS

2012

Photo: Reinier RVDA

The Dutch Fashion Awards: The Values of an International Network

the support that she deserves in the entire chain of fashion. All the partners that are part of this award are strengthening each other but are unique representors in their segment of the chain.

The annual Dutch Fashion Awards celebration took place in The Hague on the evening of Friday 30 November 2012. The theme for this year’s edition of the Dutch Fashion Awards was ‘renewal’; the very dynamic that drives the fashion phenomenon. For this year’s edition the Dutch Fashion Foundation chose to return to the way Dutch Fashion Foundation once started out: small, intimate, exclusive and pioneering, which perfectly fits the zeitgeist of 2012.

On CarnetdeMode.com: full exposure for one season

including a mini-store and cross digital media coverage on this online Parisian fashion platform.

On Le New Black: a full year registration for an online

Mattijs van Bergen is the grand winner of the Dutch Fashion Awards 2012. Not only did he win the much desired Mercedes-Benz Dutch Fashion Award with a financial reward of € 25.000,- but also the International Fashion Incubator Award. There were other winners as well: Anne de Grijff was awarded the Dutch Touch Paris Award, Elsien Gringhuis received the Fair Luxury Award and Hyun Yeu won the Dutch Fashion Incubator Award for the second time in a row.

sales showroom on this international B2B fashion platform representing a value of € 3.000,-.

In WAD Magazine: well timed exposure in this inPhoto: Team Peter Stigter

By Galeries Lafayette in Paris: young fashion talent International Fashion Incubator Award 2012

A select amount of guests from the national and international fashion industry was invited to sit back, relax and witness the catwalk presentations of the nominated designers while enjoying a light dinner prepared by the Italian chefs de cuisine of La Molisana, several wines by Italian wine estate Angelo D’Uva, champagne by Nicolas Feuillatte and dance performances choreographed by Martin Butler. It was an evening to be enjoyed by all the senses.

Several awards were presented on the evening of November 30th. The Dutch Fashion Awards consist not only of financial injections but also of substantial in-kind contributions from the national and international industry. There is a growing interest from organisations, companies, institutes, agencies and platforms to share their expertise and to support the nominated designers through channels and products that are of essential value to the realisation of the designers’ national and international business objectives.

Mercedes-Benz Dutch Fashion Award 2012

fluential 300-page fashion magazine with a world-wide circulation of 200.000 copies.

Mattijs van Bergen was also awarded the International Fashion Incubator Award 2012 for being the designer that shows the most creativity and has the most outstanding and unique signature. The International Fashion Incubator Award consists of no less than five prizes. This consortium award supplies Mattijs van Bergen and his label Mattijs with the support that he deserves in the entire chain of fashion. All the partners that are part of this award are strengthening each other but are unique representors in their segment of the chain.

From Studio Zeta in Milan: a financial injection of

€ 4.000,- to cover travel expenses and such.

By BIFFI Boutiques and Spazio Genova in Milan:

showroom space and sales support for two consecutive seasons, representing a value of € 8.000,-.

By Pitti Immagine in Florence: exhibition space for

one season at Pitti W as well as one season at the Super fair held at the Nhow Hotel in Milan.

support and full exposure by this renowned French department store.

At Tranoï in Paris: exhibition space for one season at the Tranoï Preview tradeshow, including a catwalk show together with all the nominees for the Dutch Fashion Awards 2012.

Fair Luxury Award 2012

The Fair Luxury Award was granted to Elsien Gringhuis. The jury saw her as the designer who is the most successful in striking a balance between the Three P’s: People, Planet and Profit. The Fair Luxury Award is the result of a collaboration between the Dutch Fashion Foundation and SeeMe, a fair luxury brand created in 2011 to the benefit of victims of domestic violence. The award represents a value of € 10.000,-, of which € 1.500,- cash. The remaining ­€ 8.500,- allows the winning designer to develop products in collaboration with the incredibly skilled women working for KEID in Turkey. KEID is an organisation at work in the slums of Ankara, at the socio-economic insertion of victims of domestic violence and disadvantaged women. www.seemeintheworld.com

The international jury awarded Mattijs van Bergen the Mercedes-Benz Dutch Fashion Award 2012 for being the designer they see as the most likely to bring his fashion design label Mattijs onto the international market. Mattijs van Bergen received a financial reward of € 25.000,- which will enable him to take further steps in the international fashion industry. MercedesBenz also offers Mattijs van Bergen the opportunity to show his collection on the main stage of one of the Mercedes-Benz Fashion Weeks.

design efficiency.

Dutch Fashion Icon Homme & Dutch Fashion Icon Femme 2012

On Not Just a Label: full exposure on the world’s leading designer platform notjustalabel.com.

The designers chosen by the Academy of Dutch Fashion Design in the first round of the nomination procedure, have together chosen their favourite male and female Dutch Fashion Icons.

Dutch Fashion Incubator Award 2012

Dutch Touch Paris Award 2012

Hyun Yeu has won the Dutch Fashion Incubator Award for the second time in a row. Last year during the Dutch Fashion Awards 2011 he was granted the opportunity to develop and sell a collection especially for De Bijenkorf department store.

Anne de Grijff was awarded the Dutch Touch Paris Award 2012. In her short thank you speech Anne stated that this was the award she most hoped for to win.

The Dutch Touch Paris Award 2012 consists of five prizes and is a consortium award to give Anne de Grijff

By Gerber Technology: a software package to optimise

The invitation to participate in a catwalk show at Tranoï Preview in Paris, together with all the nominees for the Dutch Fashion Awards 2012.

Liesbeth in ’t Hout was chosen as Dutch Fashion Icon Femme 2012 and Carlo Wijnands as Dutch Fashion Icon Homme 2012, an award he also received in 2008.

The Dutch Fashion Icon Awards are a collective voice of the designers, an homage to the muses and Dutch fashion wearers and a respected acknowledgement within the Dutch fashion scene.

DUTCH FASHION AWARDS

DUTCH FASHION AWARDS

Each year the Dutch Fashion Awards are organised by the Dutch Fashion Foundation. Since its founding in 2001, the Dutch Fashion Foundation focuses on strengthening the Dutch fashion discipline within the international fashion industry. Main principle in this is providing feedback of achieved international successes to the home front, which is becoming increasingly important for a healthy economical embedment of Dutch fashion talent. The Dutch Fashion Awards play the leading role in providing this feedback: an international jury judges the Dutch fashion talent objectively, many international guests from the Dutch Fashion Foundation network are present at the event and several awards that are presented are meant to support a designer internationally.

Dutch Fashion Awards 2012—Jury An international jury of top-ranking fashion industry professionals representing a cross-section of the international fashion industry, decided objectively which designer they expect is most likely to bring his or her label onto the international market. All jury members invited by the Dutch Fashion Foundation believe in its mission of promoting Dutch fashion on a national and international level.

In what way does Mattijs van Bergen’s collection speak to you? I love the combination of all these wonderful prints. I am very enthusiastic about the way he goes out and makes patchworks of fabrics from all over the world. His dresses are quite sexy. That always sells in times of crisis.

Also, he’s a very good marketeer. He knows how to sell himself.

What’s the importance of awards like these?

I would say, somewhere in between really important and useless. It’s an enormous career boost for a designer to win. Obviously the money will help one realize things, that couldn’t be done under normal circumstances. On the other side though, there are always people that don’t get the recognition they deserve. The winner has to be a public’s favourite in a way, but that doesn’t have to mean anything. I’ve noticed that the designers that didn’t win the award came the furthest.

GIOVANNI PUNGETTI / Ceo, Maison Martin Margiela and Viktor&Rolf

Géraldine Florin / Fashion Buyer for Galleries Lafayette, Paris www.galerieslafayette.com

Bruno Collin / Founder of WAD magazine, Paris www.wadmag.com

Antonella di Pietro / Global accessories director at Karl Lagerfeld, Amsterdam

Roberta Valentini / Owner of Penelope Stores, Brescia www.penelope-store.it

Harmeet Bajaj / Owner and Designer at Bian / Dutch Fashion Here & Now India ambassador, Delhi www.dutchfashionherenow.com

Which nominee was your favourite? Marga Weimans. I believe she has the most interesting business concept. Sure, her work is artistic and slightly uncommercial, but she has so many different revenues at the same time. She is teaching at University, collaborating with museums, doing couture and doing interior architecture. I think she is the designer of the future. She is coming up with a new business model. Most of the other designers are just hoping that somebody will somehow find them, while she is very active. Therefore I think she’ll fit to represent Dutch Fashion.

Could there be said anything about Dutch fashion designers in general? Dutch Fashion has always been strongly connected to industrial design and interior design.

It has always been very conceptual. The most famous Dutch designers all have an artistic element in their work.

Is there a trend in the fashion world nowadays that you encourage? I believe that designers should come up with new business models. They shouldn’t rely on the system, because that is clearly failing at the moment. Designers need to be much more active and try to earn money in different ways. They shouldn’t just create a collection and wait for someone to buy it. They don’t have to make it in Paris or Milan. They should look at the global market, search for private orders, sell online and try to collaborate with artists from other industries. For instance, in the Middle East designers are making three or four dresses a month instead of two collections a year at once.

Antonio Cristaudo / Marketing Development Manager at Pitti Uomo, Florence / www.pittimmagine.com

Ceyda Balaban / Creative Director Harvey Nichols Turkey, Istanbul www.harveynichols.com.tr

Mauro Galligari / Founder of Studio Zeta, Milan www.studiozetamilano.com

Mandi Lennard / Owner Mandi’s Basement, London www.mandisbasement.com

Jana Kern / Freelance journalist and communications consultant, Frankfurt am Mein / www.kernkommunikation.de

Muriel Piaser / Co-Chairman of the jury / International fashion consultant Muriel Piaser, Paris

JURY MEMBERS

JURY MEMBERS

Stefan Siegel Founder & CEO of Not Just a Label, London www.notjustalabel.com

Spijkers en Spijkers received the Cultuurfonds Mode Stipendium 2013 during the Dutch Fashion Awards 2012. www.prinsbernhardcultuurfonds.nl

Mode Stipendium 2013

Prins Bernhard Cultuurfonds

Riet en Truus Spijkers met AngĂŠlique Westerhof

Photo: Reinier RVDA

The Cultuurfonds Mode Stipendium was initiated in 2011 by an anonymous benefactor. It is one of the grants handed out by the Prins Bernhard Cultuurfonds, which consists of an amount of 50.000 euro and a passed-on trophy. The financial injection enables the chosen designer to develop him- or herself on a business as well as on an artistic level.

The receiver of the Cultuurfonds Mode Stipendium is selected by meticulously developed criteria. The grant is intended for a designer that is based in The Netherlands and has developed a minimum of fifteen

collections. He or she excels in artistic qualities and expertise. Finally, the designer is a standard-bearer for Dutch fashion and Dutch culture with an international reach. For this group of advanced fashion designers there are few other funding possibilities.

Thanks to the Cultuurfonds Mode Stipendium the designer will be able to make an essential step in his or her career. The Cultuurfonds Mode Stipendium was presented for the first time in 2011 to fashion designer Ilja Visser. Francisco van Benthum received the Cultuurfonds Mode Stipendium 2012.

The Cultuurfonds Mode Stipendium is initiated by a benefactor with vision. The Prins Bernhard Cultuurfonds’ mission is to support cultural and nature preservation projects in The Netherlands. The Prins Bernhard Cultuurfonds enables foundations to establish the registration of Culture Funds. By co-operating in establishing a Culture Fund, continuity is realised and the fiscal advantages continue to exist.

The Prins Bernhard Cultuurfonds now uses its expertise to manage over 280 registered Culture Funds for foundations but also for private individuals and companies.

Hyun Yeu Photo: Team Peter Stigter

Jury members Mauro Galligari, Stefan Siegel, Antonio Cristaudo and International Fashion Incubator Award winner Mattijs van Bergen Photo: Team Peter Stigter Carlo Wijnands Dutch Icon Homme 2012 and Liesbeth in ’t Hout Dutch Fashion Icon Femme 2012 Photo: Reinier RVDA

Fair Luxury Award winner Elsien Gringhuis Photo: Team Peter Stigter

Marga Weimans Photo: Team Peter Stigter

Photo: Team Peter Stigter

Conny Groenewegen Photo: Team Peter Stigter

Anne de Grijff Photo: Team Peter Stigter

Jury member Mandi Lennard, Dutch Fashion Incubator Award winner Hyun Yeu and jury member Ceyda Balaban Photo: Team Peter Stigter

Elsien Gringhuis Photo: Team Peter Stigter

Photo: Team Peter Stigter

Jury members Géraldine Florin, Bruno Collin and Dutch Touch Paris Award winner Anne de Grijff Photo: Team Peter Stigter Two models wearing the collection of Mattijs van Bergen, jury member A ­ ntonella di Pietro, Mercedes-Benz Dutch Fashion Award winner Mattijs van Bergen, Martin Hegeman Division Director Mercedes-Benz Cars and jury member Giovanni Pungetti.

Photo: Team Peter Stigter

Mattijs van Bergen Photo: Team Peter Stigter

Photo: Team Peter Stigter Photo: Reinier RVDA

HYUN YEU

“Lets keep our feet on the ground and our head in the clouds!”, stated Mattijs van ­Bergen, the double Dutch Fashion Awards winner, while receiving the Mercedes-Benz Dutch Fashion Award and the International Incubator Award.

Hyun Yeu (1974) was born and raised in Korea.

After obtaining a bachelor degree in Business Management from the University of Technology in Sydney he arrived in Amsterdam to study fashion design at the Gerrit Rietveld Academy. Following his graduation in 2008, Hyun Yeu won the prestigious national Frans Molenaar competition in 2009, which marked the start of his high-end menswear label Ado Les Scents.

His elegant, high-quality menswear with innovative shapes and fabrics, often sourced and produced in his region of origin, addresses young-minded men who are not afraid to stand out and show their vulnerable side. In 2011 Ado Les Scents successfully introduced both its autumn/winter 2011 and spring/summer 2012 collections at Pitti Uomo and Tranoï as part of the Dutch Touch campaign. Hyun Yeu also entered in last year’s edition of the Dutch Fashion Awards; he won the Dutch Fashion Incubator Award 2011, resulting in a successful pop-up store for his label in department store De Bijenkorf during spring 2012.

ANNE DE GRIJFF

“I see garments as part of a line; a line that I am trying to rearrange and interrupt until unexpected grades and new shapes appear.”

Anne de Grijff (1978) started her women’s readyto-wear label in 2008, five years after graduating from AmFI (Amsterdam Fashion Institute). Anne de Grijff ’s contemporary elegant looks, in an austere colour palette with lots of black and nude shades, possess a pronounced personality caused by long fluid lines that are both clear and complex. Her pattern drawing process seeks not to control but to follow, by questioning the system she allows imperfections, asymmetry and irregularities. The label innovates mainly by evolving its own design idiom with ingenious pleating and folding techniques and the many layers giving volume to favoured materials such as fine leather and

jerseys, pure wool and washed silk. Anne de Grijff also works as a teacher at the Gerrit Rietveld Academy in Amsterdam and presented her work in a number of international exhibitions such as the Basic Instincts show in Berlin, Arnhem and Shenzhen, China, and SALON/Istanbul. The Anne de Grijff label is sold internationally at Henrik Vibskov stores and Thecorner.com by YOOX, and in the Netherlands at key retailers such as Arnhem Coming Soon, Margreeth Olsthoorn, Cobra, Sprmrkt and Kabinet.

“Young men today have outgrown the kind of mass stereotyping we know from earlier decades. Now you can be everything; macho and gay, corporate and loose, all integrated into unique hybrid personalities.

I don’t think men should wear skirts or complex drapery, but they can show their vulnerability. While tailoring I like to use high quality materials, and add a tweak to the design. It is utterly contemporary but

“My label has been evolving by a continuous process of reflection, on previous collections and the communication around the brand. It has made me very conscious of the essence of my label, which in turn informs the new collections. My work has gained in accuracy. Concept, vision and communication are the main focus points for the next two seasons in which I expect the label to grow stronger by its expansion with a menswear line and accessories. In the next few years I will be building on these decisions and the label’s national and international presence.

My nomination for the Dutch Fashion Awards came at an important moment in which I am harvesting recognition for the label.

Next to furthering my communication plan, which is urgent to support my international strategy, a financial award would have enabled me to further develop my Slow Forward project. This project originates from experiments that I have done for my Hidden Colours collection, which are about colours emerging from black due to processes such as exposure to sunlight. The Slow Forward project, which is also about time and artisanality, will be incorporated in forth­ coming collections. The project is important for my label’s future direction.”

taps into what we consider timeless style. It was a big honour for me to partake in the Dutch Fashion Awards. I only came to Holland seven years ago and now I got to be part of this special celebration of Dutch fashion. It proves that I set out in the right direction. The most valuable part of it was to show my work to the jury because normally I don’t meet such people.

I started to show Ado Les Scents in Florence and Paris, where I got attention from international buyers. In the coming years I hope to increase my sales and build a good team around me, a perfect cutter, someone for pr and showroom, a financial guy. I want us to be this new menswear brand with all the potential to become an international brand.”

www.annedegrijff.com

www.adolesscents.com

2012

NOMINEES

“With Ado Les Scents I attempt to mix strict menswear tailoring with sporty elements, a touch of humour or unexpected colour. I create the wardrobe for modern men; young at heart but radically elegant.”

MATTIJS VAN BERGEN

MARGA WEIMANS

ELSIEN GRINGHUIS

“It was thrilling to show my new collection for summer 2013 to this Award’s audience of key press and top fashion industry guests. Its was the collection’s Dutch launch: a real scoop!”

“The Marga Weimans label explores the realms of fashion, looking to tell an authentic and universal story that will enlighten and enchant the public. It is couture, the medium par excellence to experiment and question the trade and history of fashion.”

“Studio Elsien Gringhuis is in its essence the sum of high end fashion plus sustainable innovation plus common responsibility.”

worked as a freelance designer for several Dutch labels and as a teacher at the Design Academy Eindhoven and AmFI in Amsterdam. For winter 2012 Mattijs developed a collection in collaboration with high street womenswear label Aaiko. His glamorous neoclassical style is characterised by his sculptural use of pleating, refined handcraft and innovative detailing.

Per season he also designs a matching collection of copper and brass jewellery and belts. Last October Mattijs presented his spring/summer 2013 collection at the SALON­/Istanbul manifestation, where his second collaboration with shoe brand United Nude also debuted on the catwalk.

Marga Weimans (1970) is the only one among this year’s nominees to have studied at a foreign insitute being the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp, Belgium. In 2005 her graduation collection was good for the i-D Award at ITS#4 in Trieste, Italy, as well as a nomination for the Rotterdam Design Prize.

In 2006 Marga Weimans started her own label. Her monumental couture and minimalistic ready-to-wear hoover between art and fashion, in which disciplines such as architecture and industrial design also play specific roles. Experimental use of materials, 3D perspectives and the autobiographic element of a ‘black woman in a complex web of cultures’ are key features in her work. In July 2012 she opened Amsterdam Fashion Week with a catwalk show as well as a multimedia installation displaying the work process of her fashion house. She presented her collections during Paris Couture Week twice and the Groninger Museum has acquired outfits from various seasons including her initial graduation collection.

“I am at a point where I have just expanded my territory in the art world with new territory in fashion by the successful presentation I did at Amsterdam Fashion Week last July. It was a natural and strategic step in the development of my company, having taken all the time I needed to carve out my label’s unique vision.

With the presentation of the installation Fashion House, Most beautiful dress in the world and the collection

“These awards mean a lot to me, they are a great gesture of recognition from the Dutch fashion industry.

This is my home market, we have so much creative talent here. I feel proud to have my skills affirmed like this. Hopefully it will help open some doors to the international market.

I have invested the past five years in the creative development of my label Mattijs, which has become increasingly visible. Both national and international media have been featuring my work, since I made my first steps abroad with presentations in China, Turkey and England. Also on a sales level the label has sought to evolve over the past five years, resulting in a much clearer vision on what makes a good sales collection and strategy. The coming seasons I will be focussing on furthering these developments with my manufacturer as well as acquiring more points of sale and marketing the label. A showroom presentation in Paris for next season and ideally teaming up with a good sales agent, these goals are high ranking on my professional wish list. A financial incentive like the Dutch Fashion Award will be of great help.” www.mattijsvanbergen.com

City Life I have laid out a 3D business plan, expressing my signature style and ambition level. Five years from now I aim to run an international company which sells several lines next to the couture line; including high fashion, a range of products and even architecture.

I have always aspired to an international work field; I did three presentations so far in Paris and I have gained international recognition from the start. My nomination for the Dutch Fashion Award is another great stepping stone, marking the moment for me to start exploring foreign markets with a clear vision and goal in mind. This acknowledgement from the Dutch fashion discipline is the crown on a long period of hard work. I feel strongly connected to the theme of this year’s edition –‘Renewal’ is the essence of my company.”

Elsien Gringhuis (1980) graduated Cum Laude from ArtEZ Institute of the Arts, Arnhem, in 2008. That same year she won the prestigious Createurope contest in Berlin, the ‘most creative collection of the year’ award from Mittelmoda in Italy and she was nominated for Lichting 2008, the annual selection of

best Dutch fashion graduates as well as the Frans Molenaar prize. One year after graduation she launched her label during Amsterdam Fashion Week. Elsien Gringhuis’ womenswear is described to ‘maximize the minimum’ as she develops innovative patterns that leave as little material as possible going to waste. She is passionate about introducing new definitions of craftsmanship, innovation and sustainability. Her upto-date design vocabulary with clean, functional shapes and inventive architectural constructions express themes drawn from modern life. Elsien Gringhuis has been presenting her collections at Amsterdam Fashion Week as well as in Paris and Berlin. Most recently she toured prospect markets in Germany, Denmark and Sweden. In 2011 Elsien Gringhuis won the Green Fashion Competition.

“In the last three years we have been working on the fundaments of the label Elsien Gringhuis, making both the collection and the company healthy, functional and sustainable. We currently have seven points of sale in The Netherlands and Belgium and manage to break even. For the next couple of years we aim for steady growth in these markets and plan to expand to Germany, Scandinavia, Russia and Japan.

As for our social responsibilities, we are in a research phase for a documentary about the mountain of fashion waste and what to do with it. We are looking into the modern textile chain and searching for alternative ways to deal with the garment surplus.

For the near future our aim is to make profit as well as making the company visible as an inspiration to fellow fashion labels and policy makers working to maximise a sustainable society.

Our nomination for the Dutch Fashion Awards is a great honour and very helpful for realising our ambition. The recognition, the visibility and media attention, the learning opportunity and networking were all more than helpful for me and my team to take further steps.”

www.margaweimans.com www.elsiengringhuis.com

NOMINEES

2012

Mattijs van Bergen (1980) studied fashion at ArtEZ Institute of the Arts, Arnhem, and continued at Central Saint Martins College in London from where he got his master’s degree in 2007. In 2008 he launched his label Mattijs. After work placements at Viktor & Rolf and Giles Deacon, Mattijs van Bergen

PARTNERS Dutch Fashion Foundation would like to thank all of its partners and sponsors.

We couldn’t have made all of this happen without these wonderful brands.

Sebastian Professional

The unique hairstyles of the catwalk models at the Dutch Fashion Awards were again created by Hester Wernert-Rijn, top hairstylist and winner of two Hairdresser of the Year Awards. As a Sebastian Professional ambassador she supports and strengthens the high fashion creations shown on the catwalk during the Dutch Fashion Awards with her creative styling talent.

Mercedes-Benz

Sebastian Professional is the leader in hairfashion and initiator of creativity. The result is a stylish combination of thorough research and expertise gained throughout many years. Sebastian Professional is developed by and for professionals. Limits are continuously pushed by new concepts that offer inspiration for new trends. Stylists are encouraged to develop fashion-fearless talent and to offer the consumer a desire for more. Sebastian Professional presents fashionforward ideas in combination with the ultimate transformation tools. The ingenious products offer inventive styling and inspiration. Sebastian Professional has recently launched the Iconic Shine Collection line of shine boosting products. Hair stylists and consumers can enjoy a dazzling shine from start to finish, suitable for every hair type. For this line Sebastian Professional collaborated with sunglasses designer Kerin Rose, known for her sparkling creativity and innovative creations. www.sebastianprofessional.nl

Design and style play indispensable roles in the creation of new cars and are key contributors to the success of the brand.

This is why Mercedes-Benz, a brand synonymous with elegance and excellent design, became involved with the world of fashion.

The collaboration with the Dutch Fashion Awards is a logical step in this involvement. The collaboration between the Dutch Fashion Foundation and Mercedes-Benz brings together the appeal, quality and pioneering values of both brands, making Mercedes-Benz a suited partner for this evening. Accordingly Mercedes-Benz is offering the main award; the Mercedez-Benz Dutch Fashion Award and the high class shuttle service.

Résidence de la Mode

Résidence de la Mode is an annual recurring fashion event in The Hague with the purpose of introducing Dutch fashion to a greater audience. This easy accessible and casual event provides a platform for young and established Dutch designers. The ten-day-program includes the gallery concept store Le Magasin de la Mode, the fashion route leading the participants through the best shops and pop-up stores in The Hague and the Dutch Fashion Awards.

SWATCH

The city of The Hague

The city of The Hague has been collaborating with the Dutch Fashion Foundation by hosting the Dutch Fashion Awards since 2009. Keeping up with its international status and allure The Hague has undergone major urban renewal and has evolved into a dynamic city, where a wide variety of stores, including many internationally favoured fashion brands, have opened their doors. In recent years, a number of characteristic districts have arisen in the city centre, each with its own identity and charm. With an area that includes over one million consumers and a strong international community The Hague offers a very attractive climate for retailers to open a shop. www.denhaag.nl

dutch

design

fashion

architecture

It comes as no surprise that Swatch supports this Dutch Fashion Awards special in Glamcult. Swatch has a constant enthousiasm to cooperate and exchange ideas with the most exciting talents in the international fashion world. In the past Swatch teamed up with Vivienne Westwood, Moschino, Manish Arora, Cassette Playa and Jeremy Scott. Last year both Uma Wang and Fred Butler designed watches for Swatch.

Uma Wang Uma Wang is a leading figure in both Chinese fashion and abroad. The sincere designer, who has proved her reputation by combining advanced knitwear with subtle details and a rich approach to mixing various

fabrics, recently designed three watches for Swatch.

The designs, named Fun Fabric, Black Dancing Rose and Pretty Bohemian, once again confirm her exclusive personal approach.

Fred Butler It is Fred Butler’s mission to brighten up the world.

She does this by adding the colours of the rainbow to everything she encounters, which is more than evident in the watch she created for Swatch. The Dodecahedron Collision is a dazzling shine of rainbows.

Visual Essays

XXII I’m looking like ­Madonna but I’m flossing like Ivana.

Fotografie: Edel Verzijl

XXVIII Excess is success.

Fotografie: Petrovsky & Ramone

I’m looking like ­Madonna but I’m flossing like Ivana.

Links Colbert Surface to Air, onderbroek en kousen Wolford

Rechts Jurk Supertrash, oorbel Open Shop, armband van stylist

Jas Mattijs, legging American Retro, onderbroek Wolford

Linksboven Jurk Pinko, kraag Bershka, kousen Wolford

Linksonder Jurk Monki

Rechts Rok Margit Brandt, ketting Sacha

Fotografie: Edel Verzijl—Stickystuff Styling: Marleen de Jong—NCL Representation Haar: Mark van Westerop voor P&G—Pro-Solo Make-up: Yokaw voor Laura Mercier—Angelique Hoorn Model: Noah—Ulla Models Met dank aan Roderick van der Lee

Links Catsuit Azzedine Ala誰a Rechts Jas en broek Maison Martin Margiela, schoenen Emporio Armani

Excess

is success.

Links Jas en overhemd Emporio Armani, broek Jil Sander Rechts Top Emporio Armani, rok Jil Sander, schoenen Azzedine Ala誰a

Links Jas en beha Yohji Yamamoto, broek en schoenen Azzedine Ala誰a Rechts Top, broek en hoofdaccessoire Maison Martin Margiela, schoenen Azzedine Ala誰a

Fotografie: Petrovsky & Ramone Styling: Venus Waterman—Eric Elenbaas Haar: Siko van Berkel—House of Orange Make-up: Kathinka Gernant—House of Orange Modellen: Jaco—Republic Models en Avalon—Paparazzi Models Assistent styling: Nienke Lit Achtergrondbeelden: Geoffrey Lillemon en Valtteri Laihanen

SEBASTIEN TELLIER RARA AVES INVITES PLANET TURBO @ KLINCH CLOUDS, GINGY & BORDELLO, THOMAS VON PARTY, HENZEL & DISCO NOVA IGGY AZALEA CRYSTAL CASTLES PAUL WELLER HELEMAAL MELKWEG GOOSE, CASH CASH + MANY MORE

JD MCPHERSON AWOLNATION PAUL BANKS (INTERPOL) JESSIE WARE MELKWEG AMSTERDAM - LIJNBAANSGRACHT 234A

DE HALLEN HAARLEM

Cou rtes y Ann et Geli nk Gall ery, Ams terd am THE EKA RD COL LEC TION

LET OP DIT IS SLECHTS EEN SELECTIE VAN HET PROGRAMMA HET VOLLEDIGE PROGRAMMA VIND JE OP WWW.MELKWEG.NL

+ Artist talk & book launch Roger Hiorns: donderdag 24 jan 2013, 20.uur + Lezing door Louwrien Wijers over Joseph Beuys: donderdag 21 feb 2013, 20 uur

Grote Markt 16, Haarlem www.dehallenhaarlem.nl

1 DEC 2012 – 24 FEB 2013

Film Populaire

Ook uit!

Life of Pi

Vanaf 6 december, Après mai In het Parijs van de vroege jaren 70 wil tiener Gilles vooral genieten van het leven, experimenteren met schilderen en zoveel mogelijk films kijken. Zijn vrienden en zijn meisje vinden dat daar geen tijd voor is; hun politieke engagement in deze roerige tijd is totaal. Deze toewijding eisen ze ook van hem.

Een Franse coming of age-film in turbulente tijden. Drama Vanaf 12 december, The Broken Circle Breakdown Twee heel verschillende mensen worden waanzinnig verliefd.

Hij is een banjospeler, zij een tattoo artist. Tegen de tijd dat hun dochtertje geboren wordt, weten ze dat ze ieder op hun eigen manier met het leven dealen. Wanneer de kleine echter ernstig ziek wordt, moet blijken of hun liefde de verschillen kan overwinnen. Gevoelig Vlaams drama waarin country­ muziek opeens weggelegd lijkt voor hippe Belgen en de tranen niet sentimenteel zijn, maar écht. Drama Vanaf 13 december, Seven Psychopaths Een misdaadauteur zonder inspiratie klopt aan bij een ­b evriende ‘dognapper’, voor een kijkje in diens misdadige keuken. Wanneer ze de hond ontvoeren van iemand waar je eigenlijk geen ruzie mee wil hebben, wordt het gedroomde avontuur opeens wel heel spannend. Misdaadkomedie

Door Maricke Nieuwdorp

Vanaf 20 december, West Side Story Wie nog altijd niet op bezoek is geweest bij Eye, het nieuwe filmmuseum aan het Amsterdamse IJ, moet nu zijn slag slaan.

Eye brengt namelijk een gerestaureerde versie uit van West Side Story, de musicalklassieker uit 1961. Vergaap je aan de mooie jurken, coole heren en de liedjes die je ongetwijfeld foutloos mee kan zingen. Romeo en Julia revisited! Musical

Anna Karenina

Vanaf 29 november Regie: Régis Roinsard Acteurs: Romain Duris, Déborah François, e.a.

Rose, een Frans dorpsmeisje droomt anno 1958 van een baan als secre­ taresse. Wanneer ze op sollicitatiegesprek gaat in de stad, maakt ze weinig indruk op Louis, de aantrekkelijke ­m anager van een kleine verzekeraar.

Toch wint ze het van al haar concurrenten. Waarom? De mooie Rose kan extreem snel typen. Op voorwaarde dat ze onder zijn training meedoet aan populaire typewedstrijden, mag ze proberen zich te bewijzen op de werkvloer. Iedereen valt er voor haar charmes, alleen haar baas ziet haar niet staan. Dit zoete snoepje kijkt weg als een mooi gelukte parodie op ­A ssepoester, met een verrukkelijk retro production design vol kleurrijke sets, tenues, auto’s en natuurlijk typemachines.

Denk aan een Franse versie van Mad Men, maar dan in de vorm van een ­o uderwetsch stuiverromannetje gegoten. Al met al lichte kost natuurlijk, maar wat smaakt het heerlijk! Fijn ook dat die hoofdrolspelers zo aangenaam ongepolijst zijn, met normale mensengebitten in plaats van lichtgevend witte Amerikaanse facings. ­Romantische komedie

Looper

Vanaf 29 november Regie: Rian Johnson Acteurs: Joseph Gordon-Levitt, Bruce Willis, e.a.

Vanaf 6 december Regie: Joe Wright Acteurs: Keira Knightley, Jude Law, e.a.

Iedere maker weet dat een klassieker uit de wereldliteratuur verfilmen een megarisico betekent, maar Wright (Atonement) bewijst de juiste man te zijn voor deze klus. Deze Brit is niet alleen in staat een prachtig en kleurrijk plaatje neer te zetten, hij coacht zijn acteurs daarnaast tot grote hoogtes en weet je ook nog eens emotioneel te raken.

Missie geslaagd. Het verhaal, natuurlijk gebaseerd op de gelijknamige ­romanklassieker van Lev Nikolajevitsj Tolstoj, gaat over de liefdesperikelen en innerlijke strijd van Anna Karenina, een rijke, getrouwde dame met een zoon. Het leven lijkt haar welgezind,

maar wanneer ze als een blok valt voor de jonge graaf Vronski (een rap volwassen geworden Aaron TaylorJohnson), komt haar eerst zo rustig voortkabbelende upper class-leventje op losse schroeven te staan.

Het opmerkelijkst aan dit prachtig verfilmde drama is de wijze waarop Wright de scènes fantastisch in elkaar over doet lopen. De personages staan op het toneel en lopen zogezegd van scène naar scène, van set naar set. In de coulissen, boven het podium bij de techniek, en dan opeens een scène op het platteland, of op het perron, naast de trein. Plaats van handeling en de set kloppen soms van geen kant­ —wat dacht u van een full-on paardenrace op het toneel—maar dat maakt de film juist aantrekkelijk. En bijzonder

origineel, virtuoos zelfs. Wie Russian Ark heeft gezien, de one shot-film van Russisch grootgewicht Aleksandr ­S okurov, herkent hier opeens veel— hoewel Wrights film ontegenzeggelijk toegankelijker is. Hell, zelfs Keira Knightley is weer eens behapbaar!

Historisch drama

XXXV

Anno 2074 is tijdreizen mogelijk, maar verboden. Iets waar de maffia zich natuurlijk niets van aantrekt. Om vijanden weg te werken, worden die niet ‘gewoon’ afgeknald en in de plomp gegooid, maar 30 jaar terug in de tijd gestuurd, alwaar een zogenaamde ‘looper’ gereed staat om de ongelukkige ziel af te maken. Een looper heeft een gerieflijk bestaan, maar hij weet dat hij op een dag zijn 30 jaar oudere zelf moet ombrengen. Het markeert ’t moment dat hij met ‘pensioen’ gaat.

We volgen Joe (Gordon-Levitt), een zwijgzame man die apathisch zijn werk doet. Wanneer hij een onverwacht bericht krijgt uit de toekomst, probeert hij de vaste gang van zaken te omzeilen.

Zijn toekomstige zelf (Willis) doet er natuurlijk alles aan om hem te helpen.

Of werkt deze hem juist tegen? Deze sciencefiction is een frisse hersenkraker die tegelijkertijd aangenaam onderkoeld van toon is. Een fijne combinatie.

Met een origineel scenario en een voor een scifi-productie verrassende cast (Emily Blunt en Paul Dano). SF

Vanaf 20 december Regie: Ang Lee Acteurs: Suraj Sharma, Irrfan Khan, e.a.

De vader van de Indiase Pi, een dierentuineigenaar met geldproblemen, be­ sluit alle dieren aan een zoo in Canada te verkopen er daar zelf met zijn gezin naartoe te verhuizen. De complete ­familie en alle beesten beginnen aan een lange bootreis. Midden op de oceaan maakt noodweer een einde aan hun toekomstdromen; het schip vergaat en alleen Pi weet, met een handjevol dieren, te overleven op een reddingsbootje. Een even onwaarschijnlijke als wonderlijke reis op zee begint.

In de film wordt dit prachtige verhaal verteld binnen een ander verhaal; een journalist hoort het alles aan in een heel gewone huiskamer. Die beelden zijn niet verkeerd, maar doen een beetje af aan die fantastische, visueel rijke shots op zee. De woedende tijger is prachtig, net als de eindeloze luchten en allerlei special effects. Daar moet de film het dan ook van hebben. Een prima aanvulling op het fantastische, gelijknamige boek van Yann Martel dus, maar geen vervanger. Daarvoor mis je net teveel van de ontwikkeling van de personages en de innerlijke strijd die Pi moet voeren. Avontuur/drama

Wreck-It Ralph

Vanaf 12 december Regie: Rich Moore Acteurs: John C. Reilly, Jack McBrayer, e.a.

Wreck-it Ralph is de slechterik uit de jaren-80-videogame Fix It Felix Jr..

Daarin repareert Felix Jr. alles wat de boze Ralph net heeft gesloopt. Maar Wreck-it Ralph is het beu om altijd de boeman te zijn. Hij wil óók eens de held kunnen uithangen. Zouden andere spelletjes niet nog een plaatsje voor een goedzak hebben? Tijdens zijn bezoeken aan andere, nieuwere games slaat de ­c ultuurshock hem in ’t gezicht. Maar naast al die flitsende graphics en mega­ wapens treft hij gelukkig ook onrecht aan. Hoewel de figuren uit de old school jaren-80-spelletjes ontwikkeld zijn met de nieuwste computertechnieken, ­b ewegen ze zich in de film toch karakteristiek schokkerig—precies zoals state of the art-figuren destijds bewogen.

Zelfs de hilarische soundtrack is aangepast op de games waarin je je op dat moment bevindt. Met geinige cameo’s van figuren uit spelletjes als PacMan, Sonic the Hedgehog en Super Mario Bros.. Goed, het verhaal zakt wat in tijdens het laatste half uur, maar alle verrassingselementen en het algemene feest der herkenning, maken veel goed.

Animatie

Gc Update

FOR MORE INFORMATION PLEASE CHECK: WWW.PARADISO.NL OR DOWNLOAD THE PARADISO IPHONE APP

Albums

Lust for Youth

Dean Blunt

The Evens

El Perro del Mar

Staygold

Growing Seeds

Pale Fire

The Odds

The Narcissist II

Rain On My Parade

Sacred Bones / Konkurrent

Munich Records

Dischord Records / Konkurrent

Hippos In Tanks

Magnetron Music

Waarschuwing: deze intense darkwave kan schade aanrichten; je loopt het risico het niet meer af te willen zetten!

Misschien hoorde je al verhalen de rondte doen over Growing Seeds, het album werd in april als LP namelijk al kleinschalig uitgebracht door Avant!

Records. Maar Growing Seeds verdient meer, vond Sacred Bones. Een re-release welteverstaan. Hannes Norrvide, een Zweedse jongeman, krijgt het op dit album met hulp van vriend Loke Rahbek voor elkaar om afstand dichtbij te laten komen. Bijvoorbeeld door Norrvides stem in de verte door de indringende synthesizers heen te laten galmen. Ja, echt, een echoënde stem spreekt je toe als in een soort futuristische droom.

Geniaal. Zodra Growing Seeds zijn elektronische geluidsgolven op je loslaat, stap je in een duistere, kille wereld (denk: Cold Cave en New Order) waarin eenzaamheid aanvoelt als een comfortabele wollen jas. Wat mij betreft wordt dit album elke maand opnieuw uitgebracht. Door Anna Nita

Gebrek aan hoop en liefde? Volgens de Zweedse Sarah Assbring, die recentelijk nog samenwerkte met Lykke Li, kan een klein bleek vuurtje de levenslust weer aanwakkeren. Onder de naam El Perro del Mar werkt de zangeres al bijna tien jaar aan haar muzikale meesterwerkjes. Met haar vernieuwde sound die knipoogt naar late jaren 80 en 90 dance, weet ze zichzelf weer in de spotlights te spelen. Zo is het aanstekelijke Walk On By (tekstueel geïnspireerd door de documentaire Paris is Burning) een verwijzing naar tijden waarin gevochten werd om erkenning in de New Yorkse drag scene. Hoewel op de meeste nummers voguing op zijn plaats is, slaat het album af en toe door in extremen.

Denk: overstuurde synths en zanglijnen die hypnotiserend lang teksten over de ongrijpbare kracht van de liefde herhalen. De melancholie wordt omarmd door ironie, waardoor wij thema’s als hoop en liefde gelukkig niet al te serieus hoeven te nemen van Sarah. Spannende kost voor het oor. Door Anna Nita

Ian MacKaye is voor veel mensen God. Mocht je nu denken who the fuck is…

Lees verder, het is nog niet te laat om je te laten bekeren door ’s mans muzikale zendingsmissie. Die begon met de letterlijk en figuurlijk revolutionaire punk van Minor Threat waarmee MacKaye eigenhandig de straight edge-beweging startte. Na Minor Threats korte, maar heftige bestaan bleef hij punker tot aan Fugazi, waarmee MacKaye meer melodie en minder agressie preekte en hardcore opnieuw uitvond.

Deze legendarische post-hardcore band staat al jaren on hold, maar yes er is The Evens: MacKaye’s project met zijn eega Amy Farina. Op hun derde baby The Odds is een perfecte man-vrouw synergie te horen (denk: The Kills). Melodieus, soms radicaal uitbarstend dan weer ingetogen. Mackaye is met The Evens nog altijd bevlogen als muzikant en begaan met de wereld. Get even met The Evens, nu! Door Matthijs van Burg

Ontmoet Dean Blunt, onderdeel van het ondoorgrondelijke duo Hype Williams.

De enigmatische popalbums die hij opnam met Inga Copeland waren prachtig op een eigen, verdraaide manier. Hetzelfde geldt voor deze solo-expeditie.

The Narcissist II luistert weg als een urban film noir, geregisseerd door een jonge Spike Lee. Het script brengt elementen bij elkaar die op papier niet zouden werken, maar die de protagonist van het stuk door zijn drang naar experimenten juist laat kloppen. Tijdens de voorstelling maak je kennis met een ruziënd stel dat gedurende het hoorspel meerdere malen terugkeert.

Blunts diepe stem drijft tussendoor op broeierige soulsamples, en maakt soms plaats voor een zeer geconcentreerde noise-passage. De droevigheid van de instrumentatie geeft een donkere, romantische atmosfeer, die het warme gevoel van binnen zitten terwijl het buiten regent, evenaart. Verdubbel die herfstmelancholie maar alvast.

Door Sander van Dalsum

Kostijn Egberts’ en Bas Brons label Magnetron Music (van De Jeugd van Tegenwoordig) komt met een verrassende release: Staygolds debuutalbum Rain On My Parade. Dit Zweedse producersduo (Carl Löf en Måns Glaeser) ken je wellicht van de smakelijke Prince meets Sebastien Tellier hit Backseat uit begin 2010, die nu ook op dit album prijkt. De twee, die in de internationale clubscene bekendheid genieten onder de naam Savage Skull, brengen ons als Staygold een portie superhippe shit, waarbij samenwerkingen gezocht zijn met een rits Amerikaanse, Engelse en Zweedse artiesten als Spank Rock, Lady Tigra, Lady Chann, Damian Adore, Style Of Eye én DJVT’s Faberyayo. Deze overvloed aan zangers, sfeer en stijl is naast de kracht gelijk ook de zwakte van de plaat. Dat neemt niet weg dat de (soms te) eclectische verzameling energieke tracks uitblinken in een liefdevolle, ­i ronische vorm van old school (electro) pop. Het fris zwoele Wallpaper en het geestige, met dancehall overgoten Swimsuit zijn daarvan de absolute hoogtepunten. Door Vanessa Groenewegen

Clinic Chad Valley

Race Horses

LA Vampires with Maria Minerva

Teen Daze

Young Hunger

Furniture

Free Reign

The Integration

Inner Mansions

Loose Lips / COOP / V2 Records

Pias

Domino Records

Not Not Fun / Konkurrent

Lefse Records

Hugo Manuel, beter bekend als Chad Valley, maakt zoetgevooisde electropop. Door bijdragen van onder andere Twin Shadow, Glasser en Totally Enormous Extinct Dinosaurs is het vooral de ‘underground’ die uit leek te kijken naar zijn debuutalbum Young Hunger. Een ambitieuze en ­te­g elijkertijd gewaagde stap; de producer en zanger schept er hoge verwachtingen mee. Opvallend aan deze plaat is het onverwachte ‘popgevoel’ dat je bij het luisteren direct overvalt. Valleys soms wat lijzige stem torent boven een dikke laag synthe­ sizers met een sterke ’80s feel uit.

Wanneer de synths wat minder hevig zijn, is het geluid ruimtelijk en daar­­ mee minder overheersend. In Evening Surrender mengt Valleys stem zich heel subtiel met die van Sarah Assbring (El Perro del Mar). Ook in de afsluiter, Manimals, daalt het suikergehalte.

Dan maakt Chad Valley chillwave ­zoals chillwave hoort te zijn. Aan­zetten en wegdromen dus. Door Leendert ­S onnevelt

Wanneer je de discotheek van een Londense jeugdherberg als inspiratiebron laat functioneren, zegt dat vrij weinig over het muzikale eindresultaat.

In het geval van Race Horses’ tweede plaat, Furniture, werd het indie met dansbare invloeden van Michael Jackson en vele verwijzingen naar britpop. De band uit Wales, waarvan vooral de zanger doet denken aan de eighties, laat de psychedelische elementen van album één achterwege, en komt nu met een directer geluid. Gezien de soms wat clichématige refreintjes (pak je aansteker er maar bij) is dat jammer.

Laat je echter niet misleiden door de aanstekelijke muziek; de thematiek van deze plaat is minder vrolijk. Geliefden veranderen langzaam in objecten en zelfs meubelstukken, aldus Race Horses.

Gelukkig wordt deze tragische bood­ schap op Furniture verpakt in degelijke popliedjes, die uitnodigen tot hard meezingen onder de douche.

Door Leendert Sonnevelt

Een band die al vijftien jaar psychedelische noiserock maakt, loopt het gevaar dat alle muziek op elkaar gaat lijken. Clinic lijkt zich hier af en toe schuldig aan te maken, met name als je geen doorgewinterde kenner bent. De Britten maken op Free Reign, geproduceerd door Daniel Lopatin, opnieuw gebruik van post-punk gitaren, stuwende elektronische ritmes, vintage orgeltjes en experimentele ’60s psychedelica. Het is soms wat statisch, maar juist dat is Clinic. Nummers als Misty en Cosmic Radiation bouwen langzaam op en breken zichzelf daarna stilletjes weer af. Miss you, de eerste single, is funkier dan de rest en doet soms zelfs een heel klein beetje denken aan Daft Punk. Op King Kong mixt de prachtig slepende stem van Ade Blackburn met een verrassende percussielaag, om daarna in stukjes te worden gehakt— alsof het nummer nog eens is geremixt.

Vergis je niet: Clinic blijft experimentele muziek maken. Als dat na al die jaren nog ­g ezegd kan worden, verdient het een dikke voldoende. Door Leendert ­S onnevelt

Online daten, online shoppen, online stalken. Dit is slechts een greep uit de mogelijkheden die internet ons heeft geschonken de afgelopen jaren. Alles kan op afstand, dus waarom zou je dichterbij treden dan nodig is? De muzikale latrelatie van de Amerikaanse Amanda Brown en de Estische Maria Juur is een opgewekte, maar toont ook de nadelen van Leven 2.0. Nadat The Integration de eerste keer door je kamer galmde, zet je hem waarschijnlijk nog eens aan. Misschien zelfs een derde keer. Pop, house en een hoop vrouwelijke vocalen (lees: gehijg)— best leuk voor eventjes. Toch wordt de afstand tussen zang en luisteraar te groot, wat het participeren in de plaat beperkt tot neuriën. De weggemoffelde melodieën zijn aangenaam om te ­h oren, maar schoppen het nooit verder dan achtergrondambiance. Een zeer aardige poging, maar misschien moet het koppel de volgende keer in levenden lijve hijghouse produceren.

Door Sander van Dalsum

Je hebt bezige mennekes en je hebt bezige mennekes. Teen Daze oftewel ene Jamison (achternaam/voornaam/ leeftijd onbekend) heeft een karrenvracht aan EP’s, mixtapes, collaboraties, remixen, side projects en wat al niet meer in zijn slaapkamer in West-Canada gemaakt. En nu, nog geen vier maanden na zijn officiële debuut All Of Us, Together is er full-length al nummertje twee. Teen Daze gaat op Inner Mansions verder met het uitwerken van zijn dromerige chillwave/pop-sound richting ambient (Spirit) maar ook ingetogen dancebeats (Divided Loyalties). Songs zoals The Heart of God en Always Returning doen Sigur Rosiaans aan, maar krijgen niet die gewenste climax waardoor echte opleving achterwege blijft. Aan Union neemt Frankie Rose deel en dat geeft gelukkig wat pit. Chillwave is eigenlijk alweer zóóóó 2010, maar Teen Daze laat horen dat er nog wel wat subgenres te fabriceren én ook te ontdekken zijn. Door Matthijs van Burg

XXXVII

Gc Update

Stuff Glamstuff winnen? Stuur een mailtje met je naam, adres en telefoon­ nummer naar glamstuff@glamcult.com. Laat ook duidelijk weten in het onderwerp welke prijs jij graag zou willen winnen! Winnaars krijgen per email bericht.

Staygold

Rain On My Parade 3 CD’s

The Broken Circle Breakdown

3 x 2 vrijkaarten voor The Broken Circle Breakdown. Een drama van Felix van Groeningen, gebaseerd op het gelijknamige theaterstuk van Johan Heldenbergh.

Teen Daze

Inner Mansions 3 CD’s

El Perro del Mar

Pale Fire 3 CD’s

Clinic

Free Reign 3 CD’s

Holy Motors

Kunsthal

5 DVD’s Een absurde film van de Franse regisseur Leos Carax, met onder anderen Denis Lavant, Edith Scob en Eva Mendes.

2 x 2 vrijkaarten voor Kunsthal Rotterdam, dat haar 20-jarig bestaan viert.

Lust for Youth

Growing Seeds 3 CD’s

Rottt ♥ Subbacultcha!

2 x 2 vrijkaarten voor Rottt ♥ Subbacultcha!, met concerten van onder andere Femminielli, I Am Oak, Jef Barbara en Whistle Jacket.

Verkoopinfo American Apparel www.americanapparel.net

Jil Sander www.jilsander.com

Prabal Gurung www.prabalgurung.com

American Retro www.americanretro.fr

Maison Martin Margiela www.maisonmartinmargiela.com

Sacha www.sacha.nl

Azzedine Alaïa www.alaia.fr

Margit Brandt www.margitbrandt.eu

Supertrash www.supertrash.com

Bershka www.bershka.com

Massaro www.massaro.fr

Surface to Air www.surfacetoair.com

Chanel www.chanel.com

Mattijs www.mattijsvanbergen.com

Swatch www.swatch.com

Converse www.converse.nl

Monki www.monki.com

Wolford www.wolford.com

Emporio Armani www.armani.com

Open Shop www.openshopamsterdam.com

Yohji Yamamoto www.yohjiyamamoto.co.jp

Hennes & Mauritz www.hm.com

Pinko www.pinko.it

XXXVIII

Gc Plus