Ellefufaldir Íslandsmeistarar

Ellefufaldir Íslandsmeistarar

– Guðfinna er fyrsti Íslandsmeistari kvenna og Karen dóttir hennar er sú sigursælasta

Þegar Íslandsmeistarabikar kvenna fór á loft á Jaðarsvelli þann 24. júlí 2016 var það í 50. sinn sem Íslandsmeistari kvenna var krýndur í golfíþróttinni á Íslandi. Guðfinna Sigurþórsdóttir var sú fyrsta sem nældi sér í titilinn Íslandsmeistari í golfi kvenna árið 1967 á Hvaleyrarvelli í Hafnarfirði. Verðlaunagripurinn glæsilegi hefur frá þeim tíma nánast átt lögheimili hjá Guðfinnu sem varð Íslandsmeistari alls þrívegis á ferlinum. Sigursælasti kylfingur allra tíma á Íslandsmótinu, Karen Sævarsdóttir, er dóttir Guðfinnu og hefur verðlaunagripurinn því verið alls 11 ár á heimili þeirra. Golf á Íslandi hitti mæðgurnar yfir einum kaffibolla á dögunum í glæsilegum golfskála Golfklúbbs Suðurnesja þar sem mæðgurnar dvelja nánast öllum stundum enn í dag.

Íslandsmeistarabikar kvenna var með í för þegar Golf á Íslandi hitti þær mæðgur og það var ekki laust við að þær tækju á móti gripnum eins og gömlum vin. Þær þekktu hverja rispu og beyglu eins og lófann á sér og sögðu báðar: „Þetta er ekki eftir mig.“ Guðfinna, sem fagnaði sjötugsafmæli sínu í lok maí sl., er enn virkur félagi í GS en hún er einn af stofnfélögum Golfklúbbs Suðurnesja. Hún er lipur kylfingur og er með 18 í forgjöf. Þegar talið berst að fyrsta Íslandsmótinu árið 1967 segir Guðfinna að frumkvæðið að þátttöku kvenna hafi komið frá Golfsambandi Íslands.

Lásum bækur til að læra golf

„Það kom tilkynning til golfklúbba landsins að keppt yrði í kvennaflokki á Íslandsmótinu árið 1967. Við konurnar hér í GS tókum þessu fagnandi og fórum að æfa okkur enn betur og fara yfir reglur og ýmislegt annað með Kristjáni Einarssyni dómara. Það var margt sem við vissum ekki og við lærðum golf með því að lesa bækur og tímarit því það voru fáir kennarar sem gátu aðstoðað okkur. Á meðal þess sem við æfðum okkur í var að finna boltann í karganum utan brautar því golfvellirnir voru ekki eins og þeir eru í dag. Bolti utan brautar var oftar en ekki týndur í mittisháu „röffi,“ segir Guðfinna en hún er eins og áður segir einn af stofnfélögum GS árið 1964.

„Ég byrjaði í golfi af einskærum áhuga á þessari íþrótt. Ég var að vinna á skrifstofu bæjarfógeta í Keflavík og þar var áhuginn mikill. Árið 1965 keypti ég golfsett með vinnu félaga mínum. Við skiptum því á milli okkar og lékum því með hálfu setti.“

Það var kraftur í Guðfinnu frá upphafi á golf vellinum og hún tók málin föstum tökum utan vallar sem innan. Í viðtali í Morgunblaðinu eftir þriðja Íslands meistara titlinn á Akureyri gagnrýndi hún það harka lega að konurnar léku aðeins 36 holur alls og 9 holur á dag á meðan karlar léku 72 holur og 18 holur á dag.

Karen brosir út í annað þegar móðir hennar rifjar upp þessa tíma og það er alveg ljóst að hún hefur rætt þessi mál áður í viðurvist dótturinnar.

„Það var eins og við konurnar værum viðhengi á körlunum okkar sem voru að keppa. Við lékum 9 holur á dag og ungar stúlkur voru með okkur í ráshóp til þess að við gætum leiðbeint þeim og veitt þeim ráð. Ég var ekki sátt við þessa stöðu og ég reif án efa kjaft við marga út af þessu á þeim tíma. Árið eftir var þessu breytt og ég var mjög ánægð með það. Það virkaði að gagnrýna.“

Íslandsmeistarabikar kvenna fór fyrst á loft á Hvaleyrarvelli árið 1967.

„Hrafnhildur Gunnarsdóttir úr GS fór með mér í þetta mót, hún sló fyrsta höggið á Íslandsmótinu og ég fór heim með bikarinn. Þetta var eftir minnilegt mót en við vorum ekki langt komnar í okkar leik og bættum okkur jafnt og þétt á næstu árum.“

Guðfinna landaði sínum þriðja titli árið 1971 á Akureyri. Þá kepptu konurnar á gamla vellinum við Þórunnarstræti en karlarnir léku á Jaðarsvelli sem á þeim tíma var kallaður „Stóri Boli“ sökum gríðarlegrar lengdar. Jaðarsvöllur var mjög hrár og erfiður viður eignar fyrir karlana. Það var líka mikið fjölmenni sem tók þátt og 9 holu völlur annaði ekki þeim fjölda sem vildi vera með. Við vorum í góðu yfirlæti á gamla vellinum við Þórunnarstræti þar sem Sveinn Snorra son var mótsstjóri. Ég held að það sé búið að reisa elliheimili yfir það svæði þar sem gamli völlurinn var og það er kannski viðeigandi,“ segir Guðfinna í léttum tón.

Fáar konur og ekkert kvennastarf

Golfíþróttin var með öðru sniði að mati Guðfinnu þegar hún rifjar upp fyrstu árin sín sem kylfingur.

„Það var allt öðruvísi andi yfir þessu öllu saman. Við hér í GS lokuðum vellinum af og til, og þá komu félagsmenn saman í sjálfboðavinnu. Gamla klúbbhúsið var t.d. reist með slíkum hætti en það var gamall braggi sem herinn ætlaði að henda á haugana. Þetta hús reyndist okkur vel og það fór vel um okkur.“

Fáar konur voru í golfi í kringum árið 1970 og segir Guðfinna að ekkert kvennastarf hafi verið til staðar og hún hafi oft haft það á tilfinningunni að golfvellir væru ekki staðir fyrir konur.

„Ég var áður í íþróttum áður en ég fór í golfið og fyrir mér var þetta alltaf íþrótt og keppni. Það var hins vegar ekkert meistaramót fyrir konur hér í þessum klúbbi og ég fékk alveg að heyra það að það væru alltaf sömu konurnar sem myndu hirða verðlaunin og það væri því tilgangslaust að kaupa þessi verðlaun. Þetta viðhorf var enn til staðar þegar Karen var að byrja í golfi,“ segir Guðfinna og er glöð að staðan sé önnur í dag og að konum sé að fjölga mikið í golfíþróttinni.

Karen Sævarsdóttir er sigursælasti kylfingur allra tíma á Íslandsmótinu í golfi en hún sigraði í fyrsta sinn árið 1989 og vann síðan titilinn átta ár í röð.

„Ég tók þátt í fyrsta sinn árið 1986 þegar mótið fór fram hér í Leirunni og þá var ég 13 ára gömul. Við mamma náðum ekki að keppa á sama Íslandsmótinu því hún tók þátt á sínu síðasta Íslandsmóti árið 1985 þegar Ragnhildur Sigurðardóttir varð Íslandsmeistari á Jaðarsvelli. Ég man vel eftir því móti enda fylgdist ég með keppninni sem kaddý og ég var að þvælast út um völlinn að skoða mig um. Þegar ég fór í mótið árið 1986 átti ég bara hálft sett og það þótti reyndar ágætt á þeim tíma. Mér fannst eins og ég þyrfti að vera með fullt sett á stóra mótinu og ég hertók því kylfurnar hennar mömmu og mætti með fullt sett í fyrsta sinn á ævinni. Ég náði fjórða sæti á þessu móti og eftir það var ekki aftur snúið. Það var mjög erfitt að fá útbúnað á þessum árum, vinstri handar golfsett voru varla til, við vorum alltaf í rúllukragabol og peysu, gallabuxum, og skórnir voru frekar lélegir, regnfatnaðurinn líka. Það er því ekki hægt að líkja þessu saman við það sem gerist í dag,“ segir Karen.

Fauk oft í mig

Guðfinna var oft aðstoðarmaður Karenar á fyrstu árum hennar á mótum en sú samvinna gekk ekki alltaf vel og þær mæðgur horfast í augu og brosa þegar þær rifja upp þær stundir.

„Karen var og er með skap, veit ekki hvaðan hún hefur það,“ segi Guðfinna og hlær.

„Ég gafst oft upp á látunum í henni, þá fauk í mig og ég yfirgaf keppnina. Pabbi hennar var því oftar á pokanum með henni en það reyndist best fyrir hana að fá Örn Ævar Hjartarson á pokann, segir Guðfinna.

„Já, Örn Ævar var bara átta ára að ég held þegar hann kom með mér fyrst í Íslandsmót og hann var með með mér sem kaddý í sex skipti af þessum átta titlum,” segir Karen og bætir við að stemningin á gömlu Landsmótunum hafi verið hátíð kylfinga og þar hafi allir mætt til leiks. „Þetta var allt öðruvísi, keppendur komu með fjölskylduna, það voru tjaldbúðir, stemn ingin var allt önnur, og meira svona hátíð kylfinga. Á lokadeginum fór enginn heim og við fengum því marga áhorfendur sem fylgdust með keppninni í meistaraflokkum karla og kvenna,“ segir Karen.

Titillinn á Hellu sá eftirminnilegasti

Næstsíðasti Íslands meistaratitill Karenar á Strandarvelli á Hellu árið 1995 var sá eftirminni legasti að hennar sögn.

„Þetta sumar var erfitt fyrir mig, ég var á þriðja ári mínu í háskólanum í Bandaríkjunum, og ég var frekar þreytt á keppnisgolfinu. Ég spilaði illa þetta sumar og á Íslandsmótinu á Hellu þá hitti ég varla braut eftir upphafshögg. Í minningunni var ég alltaf uppi á ein hverjum hól að leita að drævinu mínu og Björgvin Sigurbergsson úr Keili var að gera slíkt hið sama einhvers staðar nálægt mér. Hann vann líka þannig að þetta var kannski uppskriftin að árangri. Ég náði að bjarga pari hvað eftir annað og seiglaðist þannig í gegnum þetta.“

Áttundi og síðasti Íslandsmeistaratitill Karenar kom í Vestmannaeyjum árið eftir og hún gerðist síðan atvinnumaður í kjölfarið.

„Það hafa margir spurt mig af hverju ég hafi ekki náð fleiri titlum en átta, af hverju ekki tíu? Málið er á þeim tíma máttu atvinnukylfingar ekki taka þátt í keppni áhugamanna, en þessari reglu var breytt snemma á þessari öld.“

Karen segir að það hvarfli stundum að henni að byrja að æfa af krafti og gera atlögu að titlinum á ný. Hún er 43 ára og á því enn mörg góð golfár framundan.

„Ég get alveg slegið boltann en það er tíma frekt að æfa mikið og ég vil gera þetta almennilega ef ég myndi fara af stað. Ég hef ekki forgangsraðað tímanum þannig en hver veit nema það komi að því,“ sagði Karen Sævars dóttir, áttfaldur Íslandsmeistari í golfi.