ΜΑΘΗΜΑ: ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ: Β. ΧΡΗΣΤΑΡΑΣ, Καθηγητής Β. ΜΑΡΙΝΟΣ, Επ. Καθηγητής ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ 2ης ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΙΤΛΟΣ ΑΣΚΗΣΗΣ: Αξιολόγηση γεωερευνητικού προγράµµατος:
Διαµόρφωση της γεωλογικής τοµής από τα ευρήµατα γεωτρήσεων και τεχνικογεωλογική κατηγοριοποίηση-ζωνοποίηση κατά µήκος της τοµής από στοιχεία επιτόπου και εργαστηριακών δοκιµών 1. ΣΚΟΠΟΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Η άσκηση στοχεύει στον τρόπο παρουσίασης και στην σύνθεση των πληροφοριών από ένα γεωερευνητικό πρόγραµµα για τις ανάγκες της µελέτης κατασκευής Τεχνικού Έργου και στην εδώ περίπτωση µε το παράδειγµα µιας σήραγγας. Η εργασία αυτή και η συνεπακόλουθη αξιολόγηση γίνεται πάντοτε µε βάση την γεωλογική τοµή, απ’ όπου πρέπει να ξεκινά η όλη διαδικασία και συνεχίζεται µε την ζωνοποίηση - οµαδοποίηση των πληροφοριών για τις ιδιότητες των γεωυλικών και την γεωτεχνική συµπεριφορά τους. Σκοπός της άσκησης είναι η άµεση γνωριµία των φοιτητών µε τις γεωτρήσεις για γεωτεχνικούς σκοπούς και αξιολόγηση κάποιων πρώτων στοιχείων. Αρχικά, σκοπός της άσκησης είναι η κατασκευή γεωλογικής τοµής µόνο από στοιχεία γεωτρήσεων. Στόχος είναι η αξιολόγηση των γεωλογικών συνθηκών σε κλίµακα τεχνικού έργου (π.χ εκατοντάδων µέτρων) και όχι χιλιοµέτρων (km) όπως έχει µάθει ο φοιτητής µέχρι τώρα. Στις τοµές αυτές απαιτείται µεγαλύτερη ακρίβεια (σφάλµα κλίµακας m ή λίγων m) από ότι στην κατασκευή µεγάλων τοµών (κλίµακα δεκάδων m). Η γνώση των ευρύτερων βέβαια γεωλογικών συνθηκών µιας περιοχής (γεωτεκτονικοί «κανόνες» κάθε ζώνης) θα βοηθήσουν την κατασκευή της τοµής (µορφή επαφών, τεκτονικές γραµµές, πτυχώσεις κλπ.).
Σε επόµενο επίπεδο, στόχος είναι η ζωνοποίησηκατηγοριοποίηση των τεχνικογεωλογικών συνθηκών κατά µήκος ενός έργου. Σε αυτή τη φάση (αρχική) των ασκήσεων η τεχνικογεωλογική πληροφορία θα εντοπιστεί στην ποιότητα των σχηµατισµών. Δηλαδή αν ένας σχηµατισµός έχει χαµηλή, µέτρια, υψηλή αντοχή θα προκύπτει από κάποιες απλές παρατηρήσεις, τεχνικογεωλογικά κατατάξεις ή δοκιµές. Σε επόµενο επίπεδο (σε επόµενες ασκήσεις) η αξιολόγηση θα γίνει και µε πιο ποσοτικά στοιχεία. Τέλος, οι φοιτητές καλούνται οι ίδιοι να προτείνουν τη συνέχεια του γεωρευνητικού προγράµµατος και τη θέση εκτέλεσής τους. Στόχος είναι η µάθηση όλων των δυνατών γεωερευνητικών εργαλείων. Πρώτον, στόχος είναι η επιλογή του είδους έρευνας (π.χ. επιπλέον γεωτρήσεις, µέτρηση επιτόπου αντοχής κλπ.), την αιτιολογία επιλογής της (δηλαδή τι ακριβώς ψάχνουµε για κάθε έρευνα) και τέλος η θέση τους (που ακριβώς θα τοποθετήσετε την επιλεχθείσα έρευνα). Παρατηρήσεις Τα στοιχεία της άσκησης είναι πραγµατικά και αφορούν τµήµα κατασκευής επέκτασης του Μετρό Θεσσαλονίκης. • Όλα τα στοιχεία που περιλαµβάνονται στην άσκηση έχουν προκύψει από εργασίες Γεωλόγων (από γραφεία µελετητών και την κοινοπραξία κατασκευής). Η διάρκεια των εργασιών αυτών είναι 1-3 µήνες για όλες τις γεωτρήσεις µαζί µε τις επιτόπου και εργαστηριακές δοκιµές (εδώ για την επέκταση του µετρό έγιναν 78 γεωτρήσεις). • Τµήµα αυτής της γεωλογικής και τεχνικογεωλογικής αξιολόγησης πραγµατοποιείται και κατά τον σχεδιασµό (µελέτη) του έργου. Η διάρκεια της τεχνικογεωλογικής αξιολόγησης είναι 1-3 µήνες. • Στην άσκηση αυτή επιλέχθηκαν µόνο κάποια από τα στοιχεία που χρησιµοποιούνται για τον χαρακτηρισµό της σύστασης και της ποιότητας των γεωυλικών. Στα επόµενα µαθήµατα και ασκήσεις θα καλυφθούν και άλλες παραµέτροι χαρακτηρισµού της τεχνικογεωλογικής ποιότητας των σχηµατισµών.
2. “ΚΛΕΙΔΙΑ” ΕΠΙΛΥΣΗΣ – ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ Α. “Κλειδιά” άσκησης: i
Β. Θεωρητικές γνώσεις για την επίλυση:
Γεωλογικό µοντέλο-πρότυπο
1. Τι µπορεί να περιλαµβάνει ένα γεωερευνητικό πρόγραµµα;
ii
Γεωτρήσεις για γεωτεχνικούς σκοπούς 2. Ποιες οι πρώτες-απλές- τεχνικογεωλογικές κατηγοριοποιήσεις της ποιότητας των εδαφικών και βραχωδών γεωυλικών; 3. Ποιας σύστασης εδαφικά υλικά εµπίπτουν στα λεπτόκοκκα και ποια στα αδρόκοκκα; 4. Ποιές οι κατηγορίες της συνεκτικότητας των λεπτόκοκκων εδαφικών υλικών;
iii
5. Ποιές οι κατηγορίες της πυκνότητας αδρόκοκκων εδαφικών υλικών;
Εργαστηριακές δοκιµές
των
6. Τι είναι το RQD;
iv
Επιτόπου δοκιµές
v
Αντοχή εδάφους
7. Ποιές είναι οι κύριες επιτόπου δοκιµές και τι υπολογίζουµε ή εκτιµούµε µέσα από αυτές; 8. Τι είναι το SPT;
a. Συνεκτικότητα λεπτόκοκκων εδαφών
9. Τι είναι η επιτόπου δοκιµή υδροπερατότητας και ποιά µέθοδο επιλέγουµε ανάλογα µε την περατότητα των γεωυλικών;
b. Πυκνότητα αδρόκοκκων εδαφών
10. Τι προβλήµατα µπορεί να προκύψουν, από την άποψη των υπογείων νερών, κατά τη κατασκευή σήραγγας σε αστικό περιβάλλον; 11. Τι σηµαίνει αυξηµένη γεωλογική επικινδυνότητα κατά τη κατασκευή σήραγγας σε αστικό περιβάλλον;
vi
Αντοχή βράχου-βραχόµαζας (εδώ κερµατισµός) vii Περατότητα – επιτόπου δοκιµές viii Τεχνικογεωλογικές συνθήκες a. Κατάταξη-κατηγοριοποίησηζωνοποίηση ποιότητας γεωυλικών
3. ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Τα βήµατα επίλυσης της άσκησης είναι: i. Σε πρώτο επίπεδο πρέπει να διακριθεί η επαφή των αλπικών και µεταλπικών σχηµατισµών. Τούτο είναι πολύ σηµαντικό στην τεχνική γεωλογία καθώς εµφανίζουν µεγάλες διαφορές στις αντοχές. Γενικά, οι αλπικοί σχηµατισµοί είναι βραχώδεις και έχουν πολύ µεγαλύτερες αντοχές από τους εδαφικούς (εκτός αν είναι έντονα αποσαθρωµένοι και κερµατισµένοι κοντά στην επιφάνεια ή σε ζώνες ρηγµάτων). Έτσι για παράδειγµα, σε µια σηµαντική θεµελίωση (γέφυρα, µεγάλη κατασκευή), το βάθος θεµελίωσης εξαρτάται άµεσα από το που (σε ποιο βάθος δηλαδή) µπορεί να βρίσκεται ο βράχος ή σε ένα φράγµα, σε ποιο βάθος θα γίνει η θεµελίωσή του.
• Μέσα σε κάθε ενότητα (π.χ. Τεταρτογενή ιζήµατα) θα πρέπει να διακρίνονται οι όποιες διαφοροποιήσεις στην φύση των ιζηµάτων (π.χ. ενώ επικρατούν οι άργιλοι να προβάλλονται οι αµµώδεις φακοί όπως στο παρακάτω).
iv. Τέλος, σε περίπτωση που υπάρχουν τεχνητές επιχώσεις (µπάζα-πρόσφατες ανθρωπογενείς αποθέσεις) πρέπει να οριστούν µε προσοχή (δηλαδή η έκταση και το πάχος τους κατά θέσειςδεν είναι απαραίτητο ότι θα εκτείνεται παράλληλα µε την γραµµή του εδάφους) καθώς αποτελούν σχηµατισµό µε εξαιρετικά χαµηλή έως µηδενική αντοχή.
ii. Στη συνέχεια πρέπει να οριστούν οι επαφές µέσα στα µεταλπικά ιζήµατα και στους αλπικούς βραχώδεις σχηµατισµούς. Οι επαφές αυτές πιθανώς θα ορίσουν ζώνες µε διαφορετικές µηχανικές ιδιότητες (βλέπε παράδειγµα) κατά τη γεωτεχνική αξιολόγηση (εργασία Γεωτεχνικού Μηχανικού σε συνεργασία µε τον Τεχνικό Γεωλόγο)
iii. Σε περίπτωση που απαντώνται µεταλπικά τότε διακρίνονται σε νεογενή και τεταρτογενή, αν βέβαια υπάρχουν και οι δύο σχηµατισµοί. • Είναι σηµαντική η διάκριση αυτή καθώς οι νεογενείς αποθέσεις έχουν γενικά διαφορετικές µηχανικές ιδιότητες από τις τεταρτογενείς. Έτσι, οι τεταρτογενείς αποθέσεις είναι πολύ πιθανόν να είναι χαλαρές (έως πολύ χαλαρές) µε πολύ χαµηλή διαγένεση ενώ οι νεογενείς αποθέσεις να είναι πιο συνεκτικές έως διαγενεµένες (έως ηµίβραχος).
v. Όσον αφορά το γεωλογικό µοντέλο µέσα στο αλπικό υπόβαθρο: a. Αρχικά πρέπει να οριοθετηθούν οι πιθανές τεκτονικές επαφές που πιθανώς απαντώνται είτε µέσα σε ένα σχηµατισµό είτε σε επαφή 2 σχηµατισµών. Αφού χαραχθούν οι όποιες τεκτονικές επιφάνειες τότε εκατέρωθεν αυτών θα σχεδιαστούν οι άλλες επαφές. Σηµασία ρηγµάτων (γιατί δηλαδή πρέπει να προσεκτικοί οι γεωλόγοι στην παρουσία τους και στην τοποθέτησή τους): Όταν υπάρχουν σηµαντικά ρήγµατα στην στενή περιοχή ενός τεχνικού έργου (δηλαδή να τέµνουν ή να βρίσκεται πολύ κοντά) πρέπει να ελέγχονται τα παρακάτω: • Η ακριβής θέση του ρήγµατος: Αρχικά είναι σηµαντικό να οριστεί η ακριβής θέση ενός ρήγµατος αν αυτό έχει γενικά εντοπιστεί ή πιθανολογείται. Το πως αυτά εντοπίζονται είναι αντικείµενο του γεωερευνητικού προγράµµατος (βλέπε θεωρία).
3. ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ • Η σεισµική ενεργότητα του ρήγµατος. Πιο συγκεκριµένα θα πρέπει να εκτιµούνται το πιθανό µέγεθος, την περίοδο επανάληψής του ρήγµατος και την πιθανή οριζόντια και κατακόρυφη µετακίνηση.
• Η ποιότητα της ζώνης του ρήγµατος, δηλαδή η αντοχή του. Ενώ τα πετρώµατα ή τα εδάφη έχουν την αντοχή τους µακριά από τη ζώνη του ρήγµατος, στη ζώνη του ρήγµατος η αντοχή µπορεί να είναι πολύ χαµηλότερη. Αιτία είναι ότι κατά µήκος της ζώνη αυτής τα πετρώµατα είναι περισσότερο κερµατισµένα (σπασµένα). Έτσι για παράδειγµα, ένας ασβεστόλιθος ο οποίος είναι µέτρια κερµατισµένος (π.χ. να είναι στρωµατώδης µε 2-3 συστήµατα διακλάσεων) στη ζώνη του ρήγµατος µπορεί να είναι κατακερµατισµένος (π.χ. κατακλασίτης) άρα και µε χαµηλότερη αντοχή. Στην περίπτωση αυτή το πέτρωµα κατά µήκος της ζώνης αυτής θα καταρρεύσει αν δεν υποστηριχθεί στην διάνοιξη µιας σήραγγας ή θα καθιζάνει στην περίπτωση µιας θεµελίωσης. Μία άλλη αιτία για την µείωση της αντοχής ζώνης ρήγµατος είναι η αποσάθρωση. Ο µεγάλος βαθµός κερµατισµού κατά µήκος των ρηγµάτων ευνοεί πολλές φορές και την αποσάθρωση, ανάλογα µε τη φύση του γεωυλικού (για παράδειγµα σε ένα ρήγµα µέσα σε γνευσίους ή γρανίτες λόγω της παρουσίας των αστρίων και βέβαια της κυκλοφορίας του νερού • Η περατότητα της ζώνης ρήγµατος: Λόγω του κερµατισµού που έχει λάβει χώρα κατά µήκος των ρηγµάτων αυτές παρουσιάζουν αρκετές φορές επιλεκτική υδροφορία. Τούτο όµως δεν συµβαίνει πάντα καθώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ζώνες των ρηγµάτων είναι πολύ συµπιεσµένες και αποτελούνται από αργιλικά υλικά που είναι πολύ αδιαπέρατα η (βλέπε 1 άσκηση-Malpasset). Στην τεχνική γεωλογία το νερό δεν εξετάζεται, όπως στην υδρογεωλογία, για υδροληψία. Αντίθετα το νερό αρκετές φορές δηµιουργεί σοβαρά προβλήµατα στην ευστάθεια των τεχνικών έργων καθώς ασκεί πιέσεις σε αυτά τόσο ως περατό όσο και αδιαπέρατο µέσο. Απαιτείται λοιπόν η λεπτοµερής εξέτασή του µε το κατάλληλο γεωερευνητικό πρόγραµµα.
b) Μέσα σε κάθε σχηµατισµό είναι πολύ σηµαντικό να σχεδιαστεί η δοµή που αυτοί έχουν (κυρίως για τα βραχώδη γεωυλικά): α) αν οι σχηµατισµοί είναι πτυχωµένοι πρέπει αυτό να σηµειωθεί (ενδεικτικά αλλά να φαίνεται η γενική µορφή πτύχωσης που µπορεί να έχει διαταράξει τα πετρώµατα-π.χ.ισοκλινής), β) αν οι σχηµατισµοί είναι µονοκλινείς πρέπει να σηµειωθεί η κλίση τους (περίπου η τιµή κλίσης και η διεύθυνση κλίσης, γ) αν είναι κατακερµατισµένηαποδιοργανωµένη (π.χ. κατακλαστίτης) πρέπει να δίνεται η έκταση της κατάστασης αυτής είτε είναι πλευρικά ενός ρήγµατος είτε σε ευρύτερη περιοχή. Σηµασία δοµής: Η δοµή (άρρηκτο, κερµατισµένο, πολύ κερµατισµένο, στρωµατώδης -διαταραγµένο, αποδιοργανωµένο, φυλλώδες - διατµηµένο πέτρωµα) είναι πολύ σηµαντική καθώς επηρεάζει την αντοχή και την συµπεριφορά του πετρώµατος στα τεχνικά έργα. Ο σχεδιασµός να είναι ενδεικτικός όπου υπάρχουν πληροφορίες. vi. Η τεχνικογεωλογική ζωνοποίηση γίνεται για τους παρακάτω λόγους: • Διακρίνονται περιοχές µε υψηλή επικινδυνότητα για την ευστάθεια κατασκευής και λειτουργίας του έργου (π.χ. ζώνες µε πολύ χαµηλή αντοχή, υψηλή περατότητα, ενεργότητα ρήγµατος κ.α.).
•
Ορίζονται διαφορετικοί τεχνικογεωλογικοί τύποι κατά µήκος και πλάτος ενός έργου: Κάθε τύπος έχει συγκεκριµένες παραµέτρους (αριθµητικές για τον γεωτεχνικό σχεδιασµό). Χωρίς αυτές δεν µπορεί να γίνει ο σχεδιασµός Κάθε τεχνικογεωλογικός τύπος ορίζεται µε βάσει την αντοχή της και συµπεριφορά.
3. ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ vii. Ζώνες Γεωλογικής Επικινδυνότητας: Για την εκτίµηση των ζωνών γεωλογικής επικινδυνότητας κατά µήκος της χάραξης είναι αρχικά απαραίτητο να καθοριστούν τα κριτήρια που θα την καταστήσουν τέτοια. Τα κριτήρια αυτά, µε βάση τις επιτόπου γεωλογικές συνθήκες και το συγκεκριµένο τεχνικό έργο µπορεί να καθοριστούν ως:
•
Παρουσία Μαλακών Λεπτόκοκκων ή Χαλαρών Αδρόκοκκων γεωυλικών (υλικά χαµηλής συνεκτικότητας-πυκνότητας)
• •
Ύπαρξη ζώνης ρήγµατος.
•
Μεγάλο πάχος Τεχνητών Επιχώσεων µε υποκείµενο γεωλογικό ορίζοντα χαµηλής ή µέτριας συµπύκνωσης ως ανωτέρω
•
Σχηµατισµοί µε µεγάλη Περατότητα, εντοπισµένη σε κάποιο τµήµα
Παρουσία µέτριας συνεκτικότητας-πυκνότητας γεωυλικών (π.χ. Σταθερή - Μέτρια Στιφρή Άργιλος/Ιλύς ή Μέτρια Πυκνή Άµµος) σε περιβάλλον χαµηλών υπερκειµένων
viii. Επίδραση των υπογείων νερών στην κατασκευή της σήραγγας και την ευστάθεια των υπερκείµενων υλικών: Για την εκτίµηση της επίδρασης των υπογείων νερών στην κατασκευή της σήραγγας και της συµπεριφοράς των υπερκείµενων εδαφών πρέπει να σκεφτείτε:
• • •
Τι περατότητας υλικά υπάρχουν.
•
Αν θα υπάρξει αλλαγή ροής του νερού (λόγω της κατασκευής) το νερό θα µετακινηθεί µέσα από τα κενά των εδαφών (π.χ. πιο αµµωδών σχηµατισµών) και θα φύγει (θα απορρέει µέσα στη σήραγγα ή τις ανοικτές εκσκαφές). Τα κενά που είχαν πριν νερό πως θα συµπεριφερθούν;
•
Βέβαια απαραίτητη πληροφορία αποτελεί και τι είδους υδροφόρους ορίζοντες (υπό πίεση ή ελεύθεροι) έχουµε και ποιά είναι η ακριβής πιεζοµετρία (γραµµές ροής αν είναι παράλληλες µε το έργο ή κάθετες κλπ.). Εσείς θα απαντήσετε σύµφωνα µε τα δεδοµένα που σας δίνονται.
Που βρίσκεται ο υδροφόρος ορίζοντας. Κατά το άνοιγµα της σήραγγας και την εκσκαφή σταθµών πως θα κινηθεί το νερό ανάλογα µε την περατότητα των υλικών.
4. ΜΟΡΦΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ 1. Κατηγοριοποίηση – Ζωνοποίηση: Οι απαντήσεις σας θα πρέπει να δίνονται ανα περιοχές που έχετε ορίσει εσείς από τη σύνθεση των πληροφοριών (στην περίπτωση της άσκησης των γεωτρήσεων). Οι περιοχές αυτές θα έχουν περίπου ίδια χαρακτηριστικά-ιδιότητες (ανάλογα µε το τι αξιολογείτε).
2. Οι απαντήσεις να δίνονται µέσα από ανεπτυγµένο κείµενο. Είστε στο τελευταίο έτος και πρέπει να απαντάτε µε τη µορφή έκθεσης και όχι επιγραµµατικά. Τούτο θεωρείται αυτονόητο όποια ειδικότητα-επαγγελµατικό κλάδο και να επιλέξετε.
Η ζωνοποίηση αυτή να γίνεται τόσο γραφικά (οπωσδήποτε µε µολύβι πάνω στην κάθε θεµατική τοµή (π.χ. παραπάνω τοµή µε τιµές SPT) όσο και σε σύντοµο συνοδευτικό κείµενο (µία µικρή παράγραφο) που θα περιγράφει την τοµή.
3. Οι πλήρεις απαντήσεις σας θα σας βοηθήσουν στο διάβασµα για τις τελικές εξετάσεις (θα κατανοήτε τι διαβάζετε!!!). 4. Μην αντιγράψετε τα θεωρητικά στοιχεία που σας δίνονται στις παρουσιάσεις!!! Αυτά αποτελούν µόνο τη βάση για τις πιο εξειδικευµένες για την άσκηση απαντήσεις.
Παράδειγµα: • «Οι Τεταρτογενείς αποθέσεις και αυτές της σειράς “Ερυθρών Αργίλων”, στο τµήµα αυτό (π.χ. Από Χ.Θ.___ Έως Χ.Θ.___) αποτελούνται γενικά από Αργίλους έως Αµµώδεις Αργίλους οι οποίες είναι Σταθερές έως Πολύ Στιφρές. Οι σχηµατισµοί αυτοί εναλλάσσονται µε ορίζοντες Άµµου ή και Χαλίκων, οι οποίοι είναι γενικά χαλαρής συµπύκνωσης. Τέτοιοι ορίζοντες εµφανίζονται στην υπερκείµενη ζώνη στη µέση του τµήµατος (γεώτρηση ____)». Σηµείωση: Χ.Θ.: Χιλιοµετρική Θέση (βλέπε αρίθµηση κάτω στις τοµές) • «Οι τιµές SPT στο τµήµα αυτό είναι γενικά χαµηλές και κυµαίνονται από 1 έως 15 στα υπερκείµενα ενώ είναι υψηλότερες στο ύψος της σήραγγας µε τιµές 16 έως 30». • «Η περατότητα των σχηµατισµών στο τµήµα αυτό είναι Χαµηλή έως Μέτρια καθώς κυρίως αναπτύσσονται άργιλοι αλλά σε θέσεις όπου απαντώνται και άµµοι και χάλικες η περατότητα είναι προφανώς µεγαλύτερη (εδώ χαρακτηρίζεται “Μέτρια”). Στις αργιλικές αποθέσεις λοιπόν η -7 περατότητα λαµβάνει τιµές <10 m/sec ενώ στις -5 -6 πιο αµµώδεις-χαλικώδεις 10 µε 10 m/sec.»
5. Προτιµάτε να συνοδεύετε τις απαντήσεις σας µε σκίτσα. Πάντα 1 εικόνα είναι σαν 1000 λέξεις! Είναι κάτι που θα πρέπει να παρουσιάζετε και στο µέλλον ως επαγγελµατίες για να εξηγείτε στις άλλες συνεργαζόµενες ειδικότητες τα ευρήµατα σας και τις γεωλογικές καταστάσεις και συµπεριφορές (π.χ. σε Πολιτικούς ΜηχανικούςΓεωτεχνικούς Μηχανικούς που θα συνεργάζεστε). 6. Οι καλές έως πολύ καλές ασκήσεις αξιολογούνται µε ακόµα καλύτερο συντελεστή για τη τελική βαθµολογία (αυτό ισχύει τόσο για τους «οριακούς» όσο και για τους «υψηλότερους» βαθµούς). 7. Οι απαντήσεις δεν πρέπει να δίνονται πρόχειρα και επιγραµµατικά. Οι ασκήσεις αυτές θα βαθµολογούνται αρκετά χαµηλά και δεν θα λαµβάνονται - θετικά – υπόψη στο τέλος. 8. Οι «αντιγραφές» δεν θα λαµβάνονται βέβαια υπόψη.
5. ΔΕΝΔΡΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ
6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ 1. Anonymous, 1979, Classification of rocks and soils for engineering geological mapping. Part I: Rock and soil materials. Bulletin International Association Engineering Geology, No.19, pp. 364-371. 2. Bell F.G. (2000) “Engineering Properties of Soils and Rocks”, Blackwell Science 3. Marinos P., Novack M., Benissi M, Panteliadou M., Papouli D., Stoumpos G., Marinos V., Korkaris K. (2007) «Ground information and selection of TBM for the Thessaloniki Metro, Greece». Journal of Environmental and Engineering Geoscience, XIV,1, 17-30. 4. Marinos P., Novack M., Benissi M., Stoumpos G., Papouli D., Panteliadou M., Marinos V., Boronkay K., Korkaris K. (2007) «Assesment of ground conditions with respect to mechanised tunnelling for the construction of the extension of the Athens Metro to the city of Piraeus». Bulletin of Engineering Geology and the Environment, Vol. 68, 1, 17-26. 5. Rozos D. and Hadzinakos I. (1993). “Geological conditions and geomechanical behaviour of the neogene sediments in the area west of Thessaloniki (Greece)”, Geotechnical Engineering of Hard Soils - Soft Rocks, Anagnostopoulos et al. (eds). 6. Rozos D., Apostolidis E. Hadzinakos I. (2004). “Engineering – geological map of the wider Thessaloniki area, Greece” 7. Τerzaghi K. and Peck R.Β. (1967) "Soils Mechanics in Engineering Practice", John Wylie& Sons, New York, U.S.A. 8. Δηµόπουλος Γ. Τεχνική Γεωλογία. Εκδόσεις ΑΠΘ. 9. Κούκης Γ. – Σαµπατακάκης Ν. (2002) «Τεχνική Γεωλογία» Εκδόσεις Παπασωτηρίου. 10. Μουντράκης Δ., Κίλιας Α., Παυλίδης Σ., Σωτηριάδης Λ., Ψιλοβίκος Α., Αστάρας Θ., Βαβλιάκης Ε., Κουφός Γ., Δηµόπουλος Γ., Σούλιος Γ., Χρηστάρας Β., Σκορδύλης Μ., Τρανός Μ., Σπυρόπουλος Μ., Πάτρας Δ., Συρίδης Γ., Λαµπρινός Ν., Λαγγάλη Θ. (1996), “Νεοτεκτονικός Χάρτης της Ελλάδας”, Κλίµακας 1:100.000, Φύλλα: Θεσσαλονίκη, Λαγκαδά. Ο.Α.Σ.Π. και επεξηγηµατικά τεύχη (1997). 11. Χρηστάρας Β. , Χατζηαγγέλου Μ. (2011). Απλά βήµατα στην εδαφοµηχανική. University Studio Press.
Κανονισµοί / Οδηγίες 1.
Ευρωκώδικας 7 (ΕΛΟΤ ΕΝ 1997-2)
2.
BS 5930, BSI, London, U.K.
3.
ASTM
D2487
–
00
USC
Σύστηµα Ταξινόµησης Εδαφών»
«Ενοποιηµένο