Φαινόµενα Ρευστοποίησης εδαφών στον Ελληνικό χώρο
3
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Μέθοδοι
υπολογισµού
Κεφάλαιο 3
κινδύνου
ρευστοποίησης 3.1
Εισαγωγή
Η ρευστοποίηση ενός εδαφικού σχηµατισµού εξαρτάται από δύο παράγοντες: από τα χαρακτηριστικά της δόνησης (ένταση και διάρκεια) και από την επιδεκτικότητα προς ρευστοποίηση του συγκεκριµένου σχηµατισµού. Έως τώρα εφαρµόζονται ευρέως δύο µέθοδοι εκτίµησης του κινδύνου ρευστοποίησης. Η πρώτη µέθοδος βασίζεται σε εµπειρικές σχέσεις υπολογισµού του κινδύνου ρευστοποίησης των σχηµατισµών σε µια τοποθεσία µε βάση την απόσταση R από το επίκεντρο της µελλοντικής σεισµικής δόνησης µεγέθους Μ. Η δεύτερη έχει προκύψει από την επεξεργασία δεδοµένων επί τόπου δοκιµών σε θέσεις εµφάνισης ή µη ρευστοποίησης και βασίζεται τόσο στα γεωτεχνικά χαρακτηριστικά των εδαφών όσο και στα χαρακτηριστικά της σεισµικής δόνησης.
3.2
Μέθοδος εκτίµησης κινδύνου ρευστοποίησης βασιζόµενη σε εµπειρικές σχέσεις Μεγέθους σεισµικής δόνησης και απόστασης
Η καταγραφή των θέσεων στις οποίες εµφανίστηκαν φαινόµενα ρευστοποίησης κατά το παρελθόν αποτελεί, όπως περιγράφεται στο 2ο κεφάλαιο, ένα από τα βασικά στάδια για την τελική εκτίµηση της επιδεκτικότητας προς ρευστοποίηση µιας συγκεκριµένης περιοχής. Η συσχέτιση της κατανοµής αυτών των θέσεων µε το µέγεθος της σεισµικής δόνησης, η οποία προκάλεσε την ρευστοποίηση, αποτελεί αντικείµενο έρευνας των επιστηµόνων παγκοσµίως. Στόχος αυτών των ερευνών είναι ο προσδιορισµός της µέγιστης απόστασης της θέσης όπου παρατηρήθηκαν φαινόµενα ρευστοποίησης είτε από το επίκεντρο της σεισµικής δόνησης είτε από το σεισµογόνο ρήγµα. Η µεθοδολογία η οποία βασίζεται στον υπολογισµό της επικεντρικής απόστασης Re, δηλαδή της απόστασης µεταξύ της θέσης όπου σηµειώθηκαν εκδηλώσεις ρευστοποίησης από το επίκεντρο της δόνησης, µειονεκτεί στις περιπτώσεις των µικρού µεγέθους σεισµών καθώς µικρή απόκλιση στην τοποθέτηση του επικέντρου επιφέρει σηµαντικά σφάλµατα στον υπολογισµό Παπαθανασίου Γιώργος
24