Φαινόµενα Ρευστοποίησης εδαφών στον Ελληνικό χώρο
Κεφάλαιο 5
5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΒΑΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΝ ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ∆ΙΑΚΙΝ∆ΥΝΕΥΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ 5.1
Περίληψη
Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται τα αποτελέσµατα της παρούσας διατριβής αναφορικά µε την αναζήτηση ιστορικών εµφανίσεων φαινοµένων ρευστοποίησης και τη δηµιουργία εµπειρικών σχέσεων εκτίµησης της αρχικής διακινδύνευσης έναντι ρευστοποίησης περιοχών σε σχέση µε το µέγεθος πιθανής σεισµικής δόνησης. Σκοπός αυτής της διατριβής ήταν αφενός η καταγραφή θέσεων ιστορικών περιστατικών ρευστοποίησης στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου και αφετέρου η διερεύνηση της σχέσης µεταξύ της απόστασης των θέσεων αυτών από το επίκεντρο του σεισµού και από την επιφανειακή εµφάνιση του σεισµογόνου ρήγµατος µε το µέγεθος του σεισµού. Αρχικά αναλύεται η διαδικασία επιλογής και αξιολόγησης των περιγραφών ιστορικών περιστατικών ρευστοποίησης και αναφέρονται τα κριτήρια τα οποία χρησιµοποιήθηκαν για τη δηµιουργία των εµπειρικών σχέσεων επικεντρικής απόστασης µε το µεγέθους σεισµικής δόνησης για την περιοχή του Αιγαίου. Για τον προσδιορισµό αυτών των νέων σχέσεων συλλέχθηκαν δεδοµένα από 88 σεισµούς οι οποίοι σηµειώθηκαν στη συγκεκριµένη περιοχή από το 1509. Τα δεδοµένα αυτά αναφέρονται σε εδαφικές και κατασκευαστικές αστοχίες οι οποίες προκλήθηκαν λόγω ρευστοποίησης. Η µορφή των τελικών µαθηµατικών σχέσεων, οι οποίες προσδιορίστηκαν µε βάση αυτά τα στοιχεία, είναι ανάλογη των αντίστοιχων εξισώσεων για διαφορετικές περιοχές του κόσµου έτσι ώστε να είναι δυνατή η σύγκριση µεταξύ τους. Επιπλέον, έγινε νέος διαχωρισµός για τους σεισµούς µετά το 1900, αφού από τις αρχές του 20ου αιώνα πραγµατοποιούνται ενόργανες σεισµολογικές µετρήσεις, και διερευνήθηκε εκ νέου η σχέση µεταξύ των παραπάνω παραµέτρων. Εκτός από τις εµπειρικές σχέσεις µεταξύ του επιφανειακού µεγέθους σεισµού Μs και της επικεντρικής απόστασης ή της απόστασης από το σεισµογόνο Παπαθανασίου Γιώργος
89