BELGIË-BELGIQUE P.B.-P.P. GENT X 3/5029
erzet
driemaandelijks tijdschrift van Graffiti jeuGddienst vzw januari – februari – maart 2012 | dertiende jaarGanG | nr. 48 vu peter bosschaert – dampoortstraat 84 – 9000 Gent afGiftekantoor 9000 Gent X | p2a6209
revolutie 2.0?! – lyrische verzetsstrijders – debattle, politieke jongerendebatten – het kleinste verzet
Graffiti Jeugddienst vzw wil kinderen, jongeren en jeugdwerkers (6-30 jaar) de nodige ruimte en middelen aanbieden om op een creatieve manier kennis te maken met, te experimenteren met en zich te ontplooien in diverse alternatieve communicatievormen omdat communiceren een basisvoorwaarde is om actief, bewust en kritisch te participeren aan de samenleving. Onze dienstverlening stoelt op kwaliteit en diversiteit en waarborgt een maximale inspraak en participatie van de medewerkers en de deelnemers.
entree inhoud
worden op rek.nr. 001-1660368-95
die aan het jeuGdwerk wordt aanGeboden. Giften kunnen steeds Gestort
transparant is een driemaandelijkse uitGave van Graffiti jeuGddienst vzw
Napoleon en Sneeuwbal hielden het niet langer uit. Ze verzamelden hun lotgenoten en trokken samen met hen van leer tegen de boeren die hen tot slavernij dreven. De dieren verdreven de mensheid van hun erf en bejubelden het Animalisme: “alle dieren zijn gelijk!” Enige tijd was het peins en vree op de boerderij, maar stelselmatig trokken Napoleon en Sneeuwbal de touwen steeds steviger naar zich toe. Van het gelijkheidsprincipe restte uiteindelijk enkel nog: “Maar sommigen zijn meer gelijk dan anderen!”
colofon
Niet alle protest eindigt -net als bij Animal Farm van George Orwell- in een eindeloos vicieuze cirkel. De voorbeelden zijn legio. Zonder Sansculottes geen democratie! Zonder de Suffragettes geen vrouwenstemrecht! Zonder Margriet Hermans geen Nederlandstalige muziek op de radio enzovoort! De redactie van Transparant grabbelde in haar ton en haalde een aantal interessante verzetshaarden tevoorschijn. Jolien en Toon onderzochten de revolutionaire kracht van Facebook in Revolutie 2.0?!. Els zat op schoot bij Karuur en ondervroeg hen over hun nieuwe project Debattle. Pieter trok de straat op en zocht jongeren met ballen én verzetsdaden op hun kerfstok in Mag ik even storen. Ondertekende verzette bergen in Het kleinste verzet. Bieke verzamelde gouden tips voor DIY-verzet samen met BA. En Martijn wakkerde Het vuur van de revolutie aan, dook onder in de banlieues op zoek naar Verzet in rijmvorm en sluit het thema af met een beklijvende anekdote uit het leven van Magdalena Kintziger. Naast de thema-artikelen vind je ook de vaste waarden terug in dit nummer. Het Ei-team belicht onze plannenmaker Cédric en nieuweling Marie-Suzanne. Frais divers overlaadt je met interessante weetjes en What’s up doc schotelt je een aantal oldskool graffitiboeken voor! Ellen Theite
REDACTIE A DAMPOORTSTRAAT 84 | 9000 GENT T 09 233 79 86 F 09 233 79 87 E INFO@GRAFFITI-JEUGDDIENST.BE S WWW.GRAFFITIJEUGDDIENST.BE DRUK DRUK IN DE WEER EINDREDACTIE ELLEN THEITE VORMGEVING SANDER BELMANS FOTO’S SANDER BELMANS, PIETER MALFLIET EN ELLEN THEITE REDACTIE BIEKE BRUNEEL, ELS DE LATTER, PIETER MALFLIET, MARTIJN NELEN, BIRGIT SEGAL, ELLEN THEITE, JOLIEN VANDERSMISSEN EN TOON VANBIERVLIET
03 04 07 10 12 15 16 18 20 22 23 24 28 31
Entree Revolutie 2.0?! Verzet in rijmvorm Mag ik even storen? Debattle Het vuur van de revolutie Het kleinste verzet Gebaseerd op een waargebeurd verhaal Apestaartjaren 4 Frais Divers Voetlicht Ei-team What’s up doc? voor®uit
3
Je kunt er tegenwoordig niet omheen: elke sociale revolutie lijkt ontketend door een digitaal platform. Zo waren er in 2009 ‘twitterrevoluties’ in Moldavië en Iran, en met de Arabische omwenteling in 2011 lijkt de revolutionaire kracht van Facebook onstuitbaar. Cyberoptimisten poneren dat President Ben Ali nooit uit Tunesië zou zijn verjaagd zonder internet. Anderen geloven daar niet veel van en zijn beducht te veel eer aan Facebook en andere sociale media te geven. Revoluties bestonden immers al voor Facebook en Twitter. En elke revolutie kende zijn eigen middelen om mensenmassa’s te mobiliseren. Tijdens de Franse Revolutie van 1789 waren dat de eerste kranten, tijdens de Iraanse Revolutie van 1979 de audiocassette en nu zijn dat Twitter en Facebook. Sociale media scheppen met andere woorden nieuwe mogelijkheden voor actie. Via Twitter, Facebook, YouTube… gaan nieuwtjes, foto’s en video’s razendsnel de wereld rond. Ze brengen verschillende groepen snel bijeen en maken in korte tijd een collectieve actie mogelijk. Die snelle manier van mobilisatie was niet mogelijk met de traditionele media zoals radio, televisie en kranten. Revoluties ontketenen doen de sociale media dus niet. Maar ze zijn wel een megafoon voor meningen, een digitaal platform waar iedereen zijn gedacht kan zeggen. Wij baanden ons een weg tussen de 500 fans en Jan scheert zijn hoofd kaal – pagina’s en vonden enkele interessante verzetshaarden!
4
al, sexu , Bi t raig ht n a i Le s b r, S llia nce A G ay,a n sg e n d e t Tr over he
ich tfermt z ema: gegina on th Deze pa de en actuele o’s. n e en hom t k e ’s b ro l te we e h r o n nie hten vo sen (ee lijke rec n 304 071 men ondersteuMeer da emen aantal!) agina zie p no klein te lijkheid. Op de over dit e n g e s e n z e e 196 m rzet nen d at er 25 ssiëren. Het ve n d k o o u je zij c t is e d h erp en dat onderw we hop t. Wees niet n te a L leeft! g! l bereik lijk doe je menin uiteinde bang en deel
n W ome nst k. i o a o b g A Face e n ce igd op women. d e d r Viol e t v
s nd nd ten e again t o E hand en ta violenc i evenemen w iTE t e d N n U m E n le o u r e t e jo d e r ll O k o it a o n N r w Say il je o m voo ! chten an is U hierv isjes. W platfor nsenre lik weg De me oi voorbeeld als digitaal uwen en me r een muisk t o o a r r a e m v Een funge geweld op t is m agina jst? He Deze p s tegen het n tellende li ie e en act e 39.747 led pd o m a na
n e s n e m rechten
e i t lu
o v Re
2
! ? .0
Anti-NSV betoging ANTWERPEN
Een mooie en heel krachtige vorm van verzet is een betoging, maar daarvoor heb je uiteraard een grote groep mensen voor nodig. Velen hebben dan ook de weg gevonden naar Facebook om betogers te verzamelen. Op deze pagina’s discussiëren voor- en tegenstanders over het onderwerp en delen ze bijkomende informatie. De pagina van de Anti-NSV betoging in Antwerpen werkt volgens hetzelfde principe en verzet zich via sociale media en op straat tegen de studentenclubs van het Vlaams Belang.
politiek
e V la a n d
te elijk olitiek getin af h a n k ren On n de vele p amva la V n éé et h is t a verspreid afhankelijk
On epagin Vlaanderen er een mog book. Deze adenken ov a’s op Face n in k n ag oo oe p d et je rz rs d ve ke vin en wil bezoe allonië. Op de pagina l is. se volkslied en-W cies hun doe er re d p an at la w V g en n n net si to lit ie n d sp aa an ie ke lij rug d s besta de foto’s te ook pagina’ er ! at an d ga k verschillen lij te ijn zoek onwaarsch jou om op Het is niet rlangen. Aan ve e d er ke het omge
vlag ge n Te ge n de
la ng Vlaa ms Be va n H et het In 2009 stelde
oep. vuur in deze gr or haar lang ligt onder r beschikking vo te j rti pa Het Vlaams Be de n va gen te n ag ge vl ag e vl di is al at gr het idee om op Vlaams Belang d an ms m ie Vl t ht t brac rs van He aa aanhangers. Da echte aanhange n de zie t te da zo tie ac en re nd verbra n onderstaande Aa n. n. bestellen en te te re zit cle te cy netjes re vlag kwamen eld en ga deze n Belang zonder eb er een best “H t er iemand ee ef n: He eu st n. el oe gr ve ni s da ” z. kreeg hij or tz m f, rrt n mijn stoo t gebeuren? Gg Dacht eerst aa dat vodje moe et m er t wa idee creatief groen
lokaal
Weg met de penis van Eine!
De inwoners van het Oost-Vlaamse Eine zijn blijkbaar niet zo tevreden met het kunstwerk dat hun rotonde siert. Voorbijgangers zien in wat eigenlijk een waternimf moet voorstellen veeleer een penis in erectie en schrijven het stijgende aantal ongevallen toe aan het ‘vulgaire onding’. Bereid om te helpen met toekomstige ongevallen te vermijden of op zijn minst curieus naar het beeldhouwwerk?
stge bo uw Re d het Ge nt s Po
w! En met d op het Gentse Postgebou Iedere Gentenaar is verlief nument, mo r waa Korenmarkt is een reden! Het gebouw op de t. De staa bij ds doo zo dig oor enw alleen jammer dat het er teg iek am dyn r voo rt stand aan en ijve facebookgroep klaagt de leeg ige cht pra de in al er gde slaa w! Ze en leven in het Postgebou help , rest de te laten zetten. Nu nog klok van het gebouw juist een handje! t r ein la a t s t e va n d e s t e n d e d u o h e t b vele u g g e-O o Vo o r h e ur door hun G e nt- B r aar onder vu B r u ss eln recente atste tijd zw
gen ee t de la De NMBS staa deze groep protesteert te de afschaffing van r en aa ill m w n, Ze ge . in BS stak de NM en. Dit is na aatregel van ende vermijd st n Oo de ar rij besparingsm na l is se naar hu ein van Brus ltuursnuivers n de laatste tr ’ waarmee cu ze mensen hu in de re t tt es da ‘fe rg Zo it. ite melijk de tiv ac ! ert of andere otesteer mee na een conc nomen en pr ge af dt or w feestje niet
5
do gio n. W e u s. » e a r e Le W t c e s. p u x o E m Ano ny o r g et. is een heel « W e a r ee. W e d o n ot f iv t. Anonymous ek zo be ena gi n ot fo r g deze pa aakt aan de w
m et als je book bekend gen Dit is wat je zi e zich via Face di stand komt te op ep ro in sg e et di en on gsrs pe rin e actuele verz iem wettige rege n groep anon anipulatie, on n m pe ia oe ed reld. Het is ee gr m el t, de ch van onre rschillende hackt. tie hebben ve allerlei vormen ge ac s en Al ! ijv dr s… be de grote daden, genoci de site’s van et tegen ?) in het verz s al verschillen van Anonymou kerde mannen (en vrouwen onrecht! as Help deze gem
6
internet En hoewel de laatste sociale omwentelingen de democratische werking van sociale media onderstreept, komt er ook heel wat protest tegen het medium zelf. Facebook activeerde onlangs zonder toestemming wereldwijd de functie ‘gelaatsherkenning’ bij al zijn gebruikers. Bij gelaatsherkenning herkent Facebook bij het uploaden van foto’s automatisch de gezichten op de foto. Daardoor kunnen Facebookgebruikers sneller ‘getagd’ worden op een foto. Prompt zag de pagina Stop het gebruik van gezichtsherkenning op Facebook het levenslicht. En midden vorig jaar startte Facebook een privacy-afbraak. Foto’s, namen en vrienden kunnen daardoor gedeeld worden met sites van derden. De Amerikaanse organisatie MoveOn.org startte onmiddellijk een petitie tegen deze flagrante inbreuk op de privacy. En ook MoveOn.org richtte OP Facebook de groep Facebook, respect my privacy! op TEGEN Facebook. Is de tijd dan aangebroken dat de macht van Facebook zich misschien tegen zichzelf keert? Men zegt toch altijd: “Vuur moet je met vuur bestrijden?” Jolien Vandersmissen & Toon Vanbiervliet
To e g e g eve n , ve r r ew e g d e m e es t e m u z i e k t e ks t e n g a a n ove r D e L i e f d e. N o e m m i j e e n h a r t e l o o s i j s ko n i j n , m a a r d e r g e l i j k g e k w e e l bo e it m e vo o r g e e n m et e r. M u z i ka n t e n d i e l o u t e r d e b l o e m et j es , d e b i jt j es e n h u n g e n e u g t e n b e z i n g e n , w et e n m i j n i et t e r a ke n . I k h e r ke n m e z e l f n i et i n h u n t e ks t e n . N o c h t a n s i s d e
7
c o n n e ct i e m et h et p u b l i e k n et d at g e n e w at k u n s t - o f h et n u m u z iek, f il m, beel d en d e of g r a f i s c h e k u n s t b et r e f t - z o b i j z o n d e r e n w a a r d evo l m a a k t .
verzet in rijmvorm
Een dergelijke band heb ik wel met een relatief onbekend en daarom onbemind muziekgenre: Hiphop. Thans zou de reactie van een oplettende lezer iets in de trant moeten zijn van: “Onbekend? Hiphop is toch populairder dan ooit?” Edoch. Het is niet omdat er tegenwoordig zelfs ‘gerapt’ wordt door kinderen in reclamespots, dat het genre floreert. Hiphop wordt, net als elk ander verschijnsel waarmee in onze gezellige samenleving geld kan worden verdiend, enorm uitgemolken. In die mate zelfs dat de echt goede artiesten niet of nauwelijks aan bod komen in de standaardmedia.
8
Bovendien gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar Franse Hiphop. Eén en ander vindt zijn oorsprong in mijn voorliefde voor Marseille -de meest fascinerende stad ter wereld- maar daar ga ik niet verder over uitweiden, aangezien dit al bijna indruist tegen wat ik schreef in de eerste alinea. Contradictie is als alcohol: je dient
In de Franse rap klinkt een zekere melancholie en een bepaald realisme door die ik beiden minder terugvind bij de Amerikaanse rap. Het onderwerp ‘verzet’ komt vaak aan bod (bemerk hoe subtiel ik de link leg naar het centrale thema van deze uitgave). Verzet tegen racisme, werkloosheid, politiegeweld, corruptie, sociale ongelijkheid, drugs… Kortom: de leefomstandigheden in de banlieues, de grote Franse voorsteden, in het verleden speciaal gebouwd om als tijdelijk(!) onderkomen te dienen voor migrantenarbeiders. Om het met een eufemisme te zeggen: het leven is er geen pretje. Aftandse flatgebouwen vol ongedierte, zonder elektriciteit, water of vuilnisophaaldienst. De Derde Wereld, maar dan in een vooraanstaand West-Europees land. Sommige voorsteden worden zelfs niet via een metrolijn verbonden met het centrum; de eindhalte van de metro bevindt zich aan de rand van de ‘normale’ stadskern. Kwestie van het ongedierte in de banlieue te houden. Dat zei de Franse president Sarkozy trouwens letterlijk tijdens zijn verkiezingscampagne: “Ik zal jullie verlossen van dat uitschot. We gaan de straten schoonmaken met een ho-
in de banlieues gedijt de rapmuziek als een vlo in de pels van een luiaard. het te consumeren met mate. Bon. Franse muziek dus, en dat die bijzonder impopulair is in deze tijden van Nieuw-Vlaamse Alliantie. Als het niet uit de monden van Jacques Brel, Edith Piaf of Axelle Red komt, blijft Vlaanderen doof voor wat niets minder is dan onze tweede taal. De media spelen hierin een cruciale rol, doch dit terzijde.
gedrukreiniger.” Een uitspraak die aangaf hoe het Franse establishment dacht over ‘het tweede Frankrijk’(dat van de armen en de migranten). Sindsdien wordt ‘Sarko’ hartgrondig gehaat door miljoenen jongeren. In de banlieues gedijt de rapmuziek als een vlo in de pels van een luiaard. Ze leent zich uitstekend voor het aan-
klagen van de wantoestanden en het verwerken van de frustraties. De rappers zijn de journalisten van het getto. Ze berichten over een wereld die door de gevestigde orde liever wordt genegeerd. In die zin zijn ze hinderlijk, en worden ze vaak als zondebok gebruikt. Ze zouden de jeugd met vulgaire teksten op het slechte pad brengen en aanzetten tot geweld. De realiteit ís echter ook vulgair. De grofheid van het discours is recht evenredig met de hardheid van de sociale context. Nochtans hebben de
positie als rolmodel voor de jeugd misbruiken om het gangsterleven te verheerlijken, wat wijst op een gebrek aan alternatieven. Platvloersheid verkoopt helaas beter dan het intelligentere werk. Daarnaast zijn er echter ook artiesten die authenticiteit hoog in het vaandel dragen en bewust in de ‘underground’ blijven, van waaruit ze nog steeds een groot aantal jongeren weten te bereiken. Artiesten die veel
de rappers zijn de journalisten van het getto. rappers het over alles wat zich afspeelt in hun directe omgeving, dus ook over de positieve dingen. Alleen zijn deze laatste een zeldzaamheid in ‘het tweede Frankrijk’. Hiphop is echter geen exclusief banlieue-gebeuren. Het zeer toegankelijke genre, waarin iedereen wordt aangespoord om zijn verhaal te doen en zijn eigen stijl te ontwikkelen, is immens populair bij de Franse jeugd van eender welke sociale omgeving. Zelfs één van Sarkozy’s zonen schijnt erin actief te zijn. Natuurlijk zijn er soorten rap (hard, feestelijk, intelligent…) en soorten rappers. Sommigen zijn buitengewoon goede dichters en worden bewonderd door klassieke chansonniers als Charles Aznavour, anderen zijn rotslecht en maken kinderlijke rap die de jongeren niets bijbrengt. Er zijn zij die hun
betekenen voor de jeugd, die tijdens concerten massaal elk woord van elke tekst mee rapt. Het zijn ook deze artiesten die de kunst verstaan om rapmuziek als educatiemiddel te gebruiken. Ze geven workshops omtrent het gebruik van rijmvormen en metaforen en slagen in datgene waar het schoolsysteem vaak in faalt: de jongeren (van eender welke origine) respect voor de taal bijbrengen. En hen leren hoe je harde teksten schrijft. Maar op een rake, intelligente manier. Hard? De lyricale verzetsstrijders denken er het hunne van: “Hoe scherp we ook uit de hoek komen, het volkslied en het journaal zijn nog veel harder.” Martijn Nelen
9
mag ik even storen? is de jeuGd van teGenwoordiG inderdaad ruGGenGraatloos of zijn ze juist mondiGer Geworden? een korte steekproef in Gent: “wat was jouw laatste daad van verzet?” Pieter Malfliet
10
Sien V.: Ik verzet me elke dag, namelijk tegen het eten van vlees en vis! Mijn bestaan als vegetariër is ontstaan uit medelijden met de dieren. Ik vond het erg dat dieren enkel leven en gedood worden omdat wij mensen honger hebben. Vandaag de dag ben ik nog steeds vegetariër, maar nu eerder uit overtuiging en door het besef dat onze voedselproductie -en zeker de vleesproductie en de visvangst- niet ecologisch verantwoord is. Ons ecosysteem kan dat niet lang meer uithouden en als we zo voort doen zal dat hoe dan ook gevolgen hebben. Het is misschien een kleine vorm van protest, maar dit is mijn manier om te laten zien dat ik me verzet.
Pieter D.K., 10 jaar: Ik herinner me nog goed dat mijn ouders een paar jaar geleden uit elkaar gingen. Natuurlijk vond ik de scheiding verschrikkelijk, en ik heb het mijn ouders duidelijk laten merken door me er op alle mogelijke manieren tegen te verzetten! Tevergeefs... Nu, 4 jaar later, voel ik me er nog altijd slecht bij, maar me ertegen verzetten doe ik niet meer. Ik besef dat er niet veel meer aan te doen is.
Frank V.B., 19 jaar: Ik verzet me op verschillende manieren: door zo weinig mogelijk te winkelen, bewust geen auto te hebben zoals de meeste van mijn leeftijdsgenoten vanzelfsprekend vinden enzovoort. Kortom, door niet mee te gaan met de massa! Ik heb een afschuw van het kapitalisme en van de manier waarop iedereen daar zomaar in meegaat! Zonder erbij stil te staan of te beseffen dat ons leven bepaald wordt door personen die geld willen verdienen. In onze westerse wereld is materialisme het enige wat telt. Via reclame en op zoveel andere onbewuste manieren probeert men ons te doen verlangen naar behoeften die we eigenlijk niet nodig hebben. Mijn manier van verzet is dan wel geen serieuze actie, maar door hier veel over te lezen en kritisch te blijven protesteer ik op mijn eigen manier, voor mezelf. Je zal het wel al gemerkt hebben dat ik me hier echt in kan opwinden!
Sarah D.P., 23 jaar: Mijn laatste daad van verzet gebeurde een paar dagen geleden, tegen mijn ouders. Al sinds ik klein ben ga ik met mijn ouders op vakantie en doe ik wat ze graag doen op die vakanties: niks doen! Ook dit jaar was het hun plan om een strandvakantie te doen en zich goed bruin te laten bakken. Voor mij is dit geen vakantie. Ik wil actie, dingen bezoeken en iets meemaken terwijl ik op vakantie ben. Via een gesprek heb ik hen dat proberen duidelijk te maken en hen 11 voor de keuze gesteld: als het een strandvakantie wordt, dan ga ik niet mee! Ik heb zo mijn twijfels of ze er rekening mee zullen houden, maar binnen een paar dagen ga ik meer weten. Ben benieuwd!
Dana L. – Lawrence V.D. – Dylan T. – Sadick Y.: De laatste keer dat wij ons verzet hebben was tijdens de algemene staking een paar weken geleden. Als iedereen het recht heeft om te staken, dan hebben wij dat ook! Daarom zijn we met z’n allen ook thuisgebleven en niet naar school gegaan. We deden dit trouwens ook omdat we echt vinden dat het zo niet verder kan, vooral de pensioenleeftijd die door de politici elke keer hoger en hoger opgetrokken wordt doet ons zorgen baren. We maken ons echt zorgen hoe het later met ons zal gaan. Zullen we tot ons 70 moeten werken? Het zou ons niet verbazen zoals het er nu naar uitziet!
Op een zwoele winterdag waaien twee vrolijkheden binnen op Graffiti Jeugddienst. Het zijn Katrien Vanhove en Hannes Jossart van Karuu r. Zij weten alles over het
12
project
Debattle. Ru ikt dit naar een vorm van
verzet? Tijd om hen aan de tand te voelen!
Goeiemorgen! Eerst en vooral: wat is Karuur? Karuur is een jonge organisatie die sinds 2009 in opdracht van de Vlaamse Overheid lokale jeugdparticipatie ondersteunt. Dit komt er concreet op neer dat jeugdraden bij ons terecht kunnen voor allerlei vragen, vormingen, trajecten op maat… We krijgen ook vragen van gemeentebesturen zelf om bij hen trajecten rond participatie op te zetten. Dit kan samen met de lokale jeugdraad zijn, maar dat hoeft zeker niet. Zo gingen we bijvoorbeeld eens een namiddag op een speelplein om daar aan de hand van leuke opdrachten en spelletjes te achterhalen wat de kinderen belangrijk vonden. Er is van alles mogelijk!
En jullie organiseren dus Debattle. Tell me more, tell me more… De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan (14 oktober 2012, nvdr) en dat zien wij als hét moment voor jongeren om hun gedacht eens te zeggen. Aangezien het tot de kerntaak van Karuur behoort om jongeren hierbij te ondersteunen, zagen we hierin de ideale gelegenheid om een project op poten te zetten. En zo werd Debattle geboren. Een project waarbij we zoveel mogelijk jongeren willen aansporen om tijdens het weekend van 28, 29 en 30 september politieke (jongeren)debatten te organiseren. Om hiervoor een groot draagvlak te creëren richtten we trouwens een werkgroep op met o.a. Formaat, Minderhedenforum en de Vlaamse Jeugdraad. We willen namelijk zoveel mogelijk jongeren aanspreken: niet enkel diegenen die al actief zijn in een jeugdraad of jeugdvereniging, maar ook scholen, sportclubs, vrienden onder elkaar… maakt niet uit!
Waarom de keuze voor een debat als werkvorm?
We kozen het concept ‘debat’ omdat het iets is dat veel gedaan wordt tijdens verkiezingsperiodes. Daarnaast is het iets heel concreet. We willen jongeren natuurlijk aanmoedigen om dit zo leuk en creatief mogelijk in te vullen, maar ook andere initiatieven geven we graag de nodige ondersteuning! Daarnaast hebben we het thema verkiezingen ook wat aantrekkelijker proberen te maken door er een mysterieus sfeertje aan op te hangen, een community-gevoel te creëren. Het gevoel van schouder aan schouder, naast elkaar ervoor te gaan, een beweging die zich klaarstoomt om tegen hét weekend gewapend te zijn en de politici het vuur aan de schenen te leggen. Daarom ook dat we de debatten willen bundelen in één weekend. Zo gaat de stem van de jongere zeker niet verloren. In één weekend wordt één krachtig signaal gegeven en zo hopen we op te vallen bij de politici en de pers.
Stel: ik ben jong en Debattle zegt mij wel iets, hoe begin ik eraan? Het is eerst en vooral belangrijk om een achterban te creëren. Het is nogal moeilijk om in je eentje een debat te organiseren. Overtuig vrienden, mensen van je school, sportclub, jeugdbeweging… Denk samen na over wat je zou kunnen organiseren: een klassiek debat met politici en een luisterend publiek, een geanimeerde sessie in het jeugdhuis met filmpjes… En toets je voorstel af bij de lokale politici. Het zijn zij die uiteindelijk moeten overtuigd worden om kaart te trekken voor de voorstellen van de jeugd. Weet je niet wie die mensen zijn of hoe je ze moet bereiken? Spring dan eens binnen op de lokale jeugddienst. Zij weten perfect bij wie je terecht kan. Staat je idee min of meer op punt: dan is registreren op www.debattle. be de boodschap!
Wat kunnen we terugvinden op die website? Van alles! De website bestaat uit twee grote luiken: tools en info. De tools zijn er als ondersteuning: zo kan je bijvoorbeeld een cameraploeg over de vloer krijgen. De informatie gaat van een draaiboek over het opzetten van debatten tot politieke thema’s waarover kan gediscussieerd worden. Je vindt er een prikbord
met allerlei nieuwtjes, via de typmachine kan je een vraag stellen aan een politieke partij enzovoort. Je ziet er ook een landkaart waarop alle initiatieven visueel worden voorgesteld. Zo zie je Debattle groeien en zich verspreiden over gans Vlaanderen en Brussel.
Hebben minderjarigen ook iets aan Debattle? Want die mogen nog niet stemmen… Zeker wel! Ook al mogen ze niet stemmen, ze kunnen wel laten weten aan politici wat hun noden en behoeften zijn, waar zij voor staan en wat ze willen. Debattle maakt geen onderscheid tussen minderof meerderjarigen. De kracht van jongeren is niet te onderschatten: iedereen kan een verschil maken, zolang je het duidelijk uit en je laat horen. Vergelijk het met een kindergemeenteraad: lage schoolkinderen die er kunnen voor zorgen dat er extra speelterreinen of een veiligere schoolomgeving komt. Fantastisch!
We konden er het laatste jaar niet naast kijken: opstanden, betogingen… Verzet zit in de lift. Maar de Belgische jongeren houden zich precies wel heel kalm. Kunnen we hier spreken van onverschilligheid? In België zit alles erg complex in elkaar. Je kan pas participeren als je weet hoe iets in elkaar zit. Daardoor heerst er een soort van gelatenheid, het gevoel dat je toch niets kan veranderen en alles dus maar laat zoals het is. Toch stellen we vast dat bij actieve jongeren een groter engagement groeit om met politici samen te werken. Het is een beweging die we ook in het algemeen op lokaal vlak zien: meer en meer initiatieven komen uit de mensen zelf.
13
Zijn jongeren dan misschien gewoon te braaf? Te braaf? Jongeren hebben het hier gewoon vrij goed. Ze geven zelf aan dat er weinig is om over te klagen. Ze worden niet rechtstreeks geconfronteerd met een grote vorm van onrechtvaardigheid of zo, dan is het ook logisch dat je niet om de haverklap op straat komt om te betogen.
Waarom is het dan toch belangrijk voor jongeren om aan Debattle mee te doen? 14
De laatste tijd heeft de federale politiek zoveel aandacht gekregen, dat de lokale politiek wat over het hoofd gezien werd. Nochtans is dit juist een gemakkelijk bereikbaar orgaan en is het op dit niveau dat jongeren effectief inspraak kunnen hebben door duidelijk te uiten wat ze willen en waar ze mee bezig zijn. Het gaat hier over bewustmaking en empowerment: de jongeren aanmoedigen om hun stem te laten horen en die door te drukken om zo het verschil te maken. In je eigen gemeente is dit erg haalbaar.
Je laten horen is dus de boodschap! Alle info vind je op www.debattle.be of zoek Debattle op facebook.
Els De Latter
O f h et n u o n t a a r d t i n e e n zw a k v l a m m et j e o f e e n u i t s l a a n d e b r a n d , h et v u u r va n d e r ev o l u t i e o n t s p r i n g t s t e e d s u i t é é n e n ke l e v o n k . I n h et g eva l va n d e A r a b i s c h e L e n t e - d e r ev o l u t i e i n N o o r d - A f r i ka e n h et M i d d e n - O o s t e n - w a s d i e v o n k a f ko m s t i g u i t d e a a n s t e ke r va n M o h a m e d B o u a z i z i .
Hij stak het vuur aan de lont en tekende daarmee zijn eigen doodvonnis. Volgens sommige bronnen wilde hij alleen maar dreigen, en had hij de brandbaarheid van de terpentine, waarmee hij zichzelf had overgoten, onderschat. Hij was niet de enige die een inschattingsfout maakte. President Ben Ali, die Tunesië gedurende 23 jaar als een dictator had bestuurd, zag zich gedwongen om 10 dagen na de dood van Bouazizi het land te ontvluchten. Enkele weken eerder had de dictator –onder toeziend oog van de pers– de op dat moment in een coma vertoevende Mohamed nog bezocht in het ziekenhuis, in een poging om het vuur van de revolutie te blussen. Tevergeefs. Je kan de meubelen niet meer redden als de vlammen al uit het dak slaan. Het vuur had niet alleen Mohamed verteerd, maar ook het dictatoriale regime. Het vuur kent geen genade en is voor alles en iedereen even vernietigend. Het is rechtvaardig in al zijn destructie. En rechtvaardigheid, dat was nu net waar het in Tunesië (en zoveel andere plaatsen op deze wereld) aan ontbrak. Sociale gelijkheid. Het vuur heeft de gevestigde ongelijkheid weggebrand als betrof het een vieze wrat. Daarbij voedde het zich met wat het maar kon vinden. Niet enkel morele normen en waarden, maar ook eigenbelang en in sommige gevallen zelfs verveling vormden een prima brandstof. Volgens de moeder van Mohamed begreep hij niets van politiek; hij wilde enkel zijn fruit- en groentekraampje ongestoord uitbaten, wat hem door pesterijen van de politie onmogelijk werd gemaakt. Maar of Mohamed nu een martelaar was of niet, een revolutionair die een politieke omwenteling op gang bracht of slechts een katalysator voor bestaande onvrede, het resultaat blijft hetzelfde. Zwartgeblakerde resten. Het gemis van zij die in het vuur zijn gebleven. Maar ook een vruchtbare voedingsbodem voor een nieuw begin. Het nieuws over de dood van Mohamed verspreidde zich als een lopend vuur door de Arabische wereld. Anderen bliezen eveneens hun laatste adem uit in een poging om het vuur van de revolutie nog meer leven in te blazen. In plaats van olie wierpen ze zichzelf in het vuur. Hun namen kan men terugvinden onder het hoofdstuk ‘copycat incidents’ op de Wikipedia-pagina over Bouazizi. Incidenten. Vaders, zonen, broers. Gekweld door het vlammend verlangen naar waardiger leefomstandigheden voor hun naasten. In het Westen, waar de temperaturen en de temperamenten koeler zijn –het eerste omwille van klimatologische redenen, het tweede door de kilte van de overdadige welvaart– wordt er soms meewarig hoofdschuddend op gereageerd. Maar in het Westen is het vuur van de revolutie nagenoeg uitgedoofd, en wat er nog van overblijft wordt aan de man gebracht in de vorm van sfeervolle open haarden of kerstlichtjes. De westerling kan het niet begrijpen, want zijn wereld staat niet in brand. Rare jongens, die Arabieren. Jongens van 26 jaar, zoals Mohamed, die door het vuur zijn gegaan voor hun idealen. Mohamed Bouazizi ontving postuum de Sacharovprijs Voor Vrijheid Van Denken en werd door de Britse krant The Times tot ‘Persoon Van Het Jaar 2011’ benoemd. Zijn moeder huilt nog steeds vurige tranen om hem. Uit zijn as kan een natie herrijzen. Hopelijk gaat het vuur van de revolutie niet samen met Mohamed in rook op. Martijn Nelen
15
Het kleinste verzet
M a l a u c è n e, 23 s e p t e m b e r 2011, 8u 45. H et s c h r a l e w o l ke n d e k b e l o o f t v e r z e n g e n d e h it t e. I k p a k
16
m i j n s p u l l e n u it d e a u t o e n z et m i j n f i et s é n m e z e l f i n e l ka a r. V a n a f t e r r a s j e s k i j ke n t o e r i s t e n e n H o l l a n d e r s t o e. I k v e e g m i j n ba n d j e s s c h o o n e n c o n t r o l e e r d e d r u k. Pom p d e rem m en war m , h o ew e l i k w e et d at i k z e d e e e r s t e u r e n n i et n o d i g z a l h e b b e n . S t r i j k m et m i j n w i j s v i n g e r ov e r d e ket t i n g s c h a ke l s e n z et e e n s t a p a c h t e r u it . M i j n g o e d g e o l i e d e stal en ros st raalt! Ikzelf blaak i et w at m i n d e r. I k z i j g n e e r o p de stoep rand en knak zu chtend d e j a s va n m i j n ba n a a n o p e n . De pam per t u ssen m ij n ben en s c h u u r t , d e p ot s o p m i j n ko p h e l t s t ev i g n a a r l i n ks e n m i j n h a n d s c h o e n e n d r u i p e n va n h et s p a n n i n g s zw e et . V a n d a a g b e s t a i k u it t w e e d e l e n : i k z e l f e n m i j n f i et s . W e s t a a n a a n d e vo et e n hebben sam en maar één weg te k i e z e n : d i e va n d e a a n va l !
“We verhuizen!” “Eindelijk!” kwam als een verlossende schreeuw uit mijn mond. Niet dat de zoektocht naar een nieuwe stek het uiterste van me gevergd had. Maar dat ik binnen afzienbare tijd elders mijn dagtaak zou verrichten, opende perspectieven. Niet voor ’s morgens, want dan freewheelde ik met het uiterste gemak naar het werk. Vooral voor ’s avonds! Dan spatten de zweetparels uit mijn poriën en kraakten mijn fiets en ik de Sint-Kwintensberg op naar huis. Haar voorgeborchte kietelde zachtjes mijn kuiten, maar stelselmatig ontblootte ze haar vagevuur en warmde ze me graad per graad op. Met de laatste knik omhoog ontbond ze zonder mededogen al haar duivels. Ze greep me naar de keel, sleurde me neerwaarts, stretchte elke vlezige bundel in mijn lichaam tot het uiterste en bracht mijn bloed in luttele seconden tot het kookpunt. Vooruit was in die paar tijdseenheden een relatief begrip: het enige waar ik gezwind op trapte, was mijn adem. “En naar waar?” Het antwoord op die vraag perste een desperate gil uit mijn strottenhoofd. Mijn enthousiasme daalde -net als Samuel Sanchez: met ware doodsverachting- pijlsnel naar beneden. Dit had ik natuurlijk moeten zien aankomen! Wie bovenop een berg woont… Malaucène, 23 september 2011, 8u55. Het doel lijkt me twijfelachtig en het plan uitermate ridicuul: als ik de reus van de Provence onder de knieën heb wordt de puist waarop ik woon er eentje om met twee vingers uit te duwen... Maar bon, hier zit ik nu. Er onderuit mui-
zen zit er niet in: teveel mensen zijn op de hoogte én eergevoel is me niet vreemd. Ik klop het stof van mijn pamper, prop het laatste stuk banaan in mijn mond en trap mijn paard in gang. De eerste kilometers trap ik met flair de pedalen in de rondte. De handjes losjes op het stuur, schakelen waar nodig en genieten van de zon op mijn gezicht. Volledige controle over lijf en extra lid! Maar met de eerste echte haarspeldbocht in het vizier slaat de twijfel genadeloos toe. Ik verkramp en analyseer paniekerig mijn hebben en houden. Hoe doen de benen het? Schud ze los. Heb ik dorst? Slurp stevige slokken uit mijn camelback. Honger? Schrok een walgelijk gekruide energiebar naar binnen. Klopt mijn hart niet te snel? Komaan meid, rustig ademen, in en uit… Ik monster mijn versnellingen en slik. 30 tandjes voor, 26 achter! Fack! Ik kan welgeteld nog één versnelling kleiner en heb nog drie vierden berg af te leggen. Ik aarzel. Schakelen of doortrappen? Het moordende percentage beslist. Ik grijp de shifter en de ketting smijt zich weerspannig op het kleinste tandwiel. Met dit kleinste verzet moet ik het de rest van de weg doen… Ik weet dat enkel de perfecte cadans me nu nog redden kan, haal mijn cursus fietsenleer boven en begin te rekenen. 30 van voor gedeeld door 28 vanachter is 1,07. Mijn wielomtrek met opgeblazen band meet 2,1. Per omwenteling van de pedalen ga ik dus 1,07 x 2,1 of 2,25 meter vooruit! De weg naar de top is nog 16000 m lang of 7111 pedaaltrappen ver. Kortom, als ik constant 60 omwentelingen per minuut trap bereik ik zonder extra tandjes de top. Ik fixeer me op mijn beenritme, tel
tot 60 en kijk op mijn uurwerk. Tel tot 60 en kijk op mijn uurwerk… Tot het moment waarop bij elke oogopslag na 60 omwentelingen de grote wijzer net de twaalf verlaat. Ik knars en grom: “aarghhh, ik heb je gedomme te pakken!” en bal inwendig mijn handen tot vuisten. In een roes richt ik mijn hoofd op en voel het zweet druppen langs mijn kin. Een kilometerpaaltje wijst me nog 7 kilometer naar de top. Voor me wiegt een mede-ventourist in oranje shirt zwaar met zijn schouders. Mijn benen blijven trappen in steeds dezelfde cadans en gestaag, héél gestaag, nader ik de koploper. Achter me hangt een groepje gekwelde coureurs aan het elastiek. De perfecte chasse-patat: gekneld tussen de kop en de buik van het peloton. Maar niet voor lang! Ik schud mijn benen los, gooi de tube erop en sprint ‘en danseuse’ naar de kop van de koers. Ik herstel mijn perfecte ritme en stuw mezelf steeds hoger en hoger de berg op. Langs de weg sporen supporters me aan, applaudisseren bewonderend, vragen of ik onderweg niemand (iemand in oranje shirt?) heb opgeraapt… Dan draai ik de laatste steile bocht omhoog in, veeg een traan weg vanachter mijn fietsbril en schreeuw: “Sint-Kwintensberg, eat your heart out!”
Op het werk is de verhuis een feit en heb ik me al aardig gesetteld. Mooi op het hoekje van mijn bureau, zodat iedereen het kan zien, plaats ik de trofee: Mont Ventoux – altitude 1912. Maar mijn puist heb ik nog steeds niet uitgeduwd. Kort na mijn thuiskomst kreeg ik last van kortademigheid. Een doktersbezoek en een bloedanalyse later weet ik waarom ik weer sputterend naar huis rijd. Astmatisch allergisch aan mijn harige, vierpotige huisgenoot… Ellen Theite
17
Magdalena houdt haar pas in. In de verte ziet ze de we gblokkade. Een aantal soldaten van het bezettingsle ger controle ert er de voorbijgangers. Magdalena moet er ook langs. Ze draagt e en man d met wasgoe d, maar dat is sle cht s e en dekmantel . Haar e chte vracht zijn de ge demonte erde onderdelen van e en machine gewe er, verborgen onder haar lange rok.
gebaseerd op een w verhaal 18
Ze heeft geen idee wat er zou gebeuren indien haar geheime lading ontdekt werd, maar het zou in elk geval rampzalig zijn, zowel voor haarzelf als voor haar medestanders. Magdalena kent de verhalen. In naburige dorpen zouden executies hebben plaatsgevonden. Ze is er echter zeker van: mocht ze opgepakt worden zou ze het netwerk niet verraden. Maar wat als ze haar zouden dwingen om te spreken? Ze schudt de gedachte van zich af. Het heeft geen enkele zin om daarover te piekeren. Ze denkt aan haar kinderen, zoals altijd wanneer ze zichzelf ten prooi voelt vallen aan zwaarmoedigheid. Het beeld van haar oogappels, kleuters nog, sterkt haar. Juist voor hen moet ik dit doen, houdt ze zich voor. Ze kunnen toch niet opgroeien in een bezet land?
Dat had haar man ook gezegd. En zoals zo vaak was Magdalena het met hem eens geweest. Ook toen hij contact had gezocht met de partizanen. Binnen hun netwerk was hij, dankzij zijn oprechtheid en betrouwbaarheid, algauw uitgegroeid tot een leidinggevende figuur. De bezetter zag dat niet in hem, omdat hij na een ongeluk met een hijskraan noodgedwongen met krukken moest lopen. Hij zag er niet uit als een strijder. Maar hij is het wel, denkt Magdalena, en ik hou van hem. Ik weet dat hij een rechtschapen man is. Als hij meent dat hij juist handelt, dan volg ik hem daarin. En ik blijf niet aan de haard zitten. Samen uit, samen thuis. Ze herinnert zich dat spreekwoord van vroeger. Haar vader gebruikte het vaak. Hij had ook gevochten, in een andere oorlog. Vechten om de volgende generatie te vrijwaren van oorlog. De bezetting is pas compleet als een generatie niet meer vecht. Of is die generatie dan juist vrij?
n waargebeurd Mijn vader zou me hier moeten zien staan, denkt Magdalena. Met mijn hoofd vol twijfel en mijn rok vol machinegeweer. Voor het vaderland? Papa was geen nationalist. Een bakker, geen filosoof. Eerder realistisch dan royalistisch. Verzet wordt niet altijd gevoed door een grote ideologie; soms is een onrechtvaardigheidsgevoel genoeg. En deze bezetting is onrechtvaardig, punt. Zodra je dat vaststelt, is bij de pakken blijven zitten geen optie meer. Dan doe je wat je kan. In extreme situaties zoals een oorlog is nièt handelen trouwens bijna onmogelijk, weet Magdalena. De context dwingt mensen om partij te kiezen. Als een soldaat van het bezettingsleger je de weg vraagt, kan je twee dingen doen: hem de juiste weg tonen of hem doen verdwalen. Welke weg je ook kiest, hij is allesbepalend. Zowel voor de letterlijke positie van die soldaat als voor de figuurlijke positie van de wegwijzer. En Magdalena beseft dat ze haar keuze allang heeft gemaakt. Ze kijkt even in de richting van de wegversperring. De soldaten hebben honden bij zich. Zouden die het machinegeweer ruiken? Kan dat? Magdalena weet het niet. Dat risico zal ze moeten nemen. Haar blik verplaatst zich naar de eigenaars van de beesten. De Bezetter. De Vijand. Sommigen zien er nog erg jong uit. Zouden zíj hun weg hebben gekozen? Of zijn ze gewoon het laarsspoor van hun voorgangers gevolgd?
Plotseling wordt Magdalena opgeschrikt uit haar overpeinzingen. Een rank figuur nadert de controlepost. Het is Bernadette, een jong meisje dat even verderop woont. Haar schoonheid is opvallend. De mannen bij de wegversperring kijken hun ogen uit. Dit is het moment. Magdalena denkt niet langer na en stapt op de soldaten af. Minutenlang nadat ze de wegblokkade is gepasseerd, krijgt Magdalena haar ademhaling weer onder controle. De soldaten, afgeleid door Bernadette, hebben niets gemerkt. De honden hebben zich nauwelijks verroerd. In Magdalena’s hoofd maken alle voorgaande overpeinzingen plaats voor één allesoverheersende gedachte: Het is gelukt. Het is gelukt, het is gelukt, het is… Aan de andere kant van het dorp staat een man voor het bureau van de commandant van het plaatselijke bezettingsleger. Hij heeft eveneens zijn weg gekozen. En hij noemt namen. Ook die van Magdalena. Ze had nog nooit gehoord van een plaats die ‘Auschwitz’ heette, maar daar zou weldra verandering in komen. Martijn Nelen Voor Magdalena Kintziger (1911 – 2007)
19
20
Fa ce bo o k, i Po d s , W i i - g a m es , A n g r y B i rd s . . . N i e u w e m ed ia
zijn
k i n d e r e n e n j o n g e r e n . Z i j n d e ‘ a p e j a r e n ’ t e g e n wo o rd i g d e
‘ap
Voor de 4e keer organiseren Jeugdwerknet en Graffiti Jeugddienst Apestaartjaren: een studiedag over jongeren en nieuwe media. Hoe gaan jongeren om met privacy? Welke internettoepassingen zijn populair? En hoe kunnen we daarop inspelen? We stellen de resultaten voor van een grootschalig onderzoek over mediabezit en -gebruik bij 1500 kinderen en jongeren. In 18 lezingen, debatten en praktische workshops gaan experts, onderzoekers, jeugd- en welzijnswerkers, leerkrachten én jongeren daarna met elkaar in dialoog.
9u00: Onthaal
10u45: keuzesessIes 1 •
9u30: InleIdIng Door Resul Tapmaz, Gents Schepen van Informatica
9u45: VOOrstellIng OnderzOek apestaartjaren 4 Door Jeugdwerknet, Graffiti Jeugddienst en UGent
10u30: kOffIepauze
D e b at: N i e u w e m e Di a e N m a at s c h a p p e l i j k k wetsbare joNgereN
Met Digipolis, Uit De Marge, VUB, e.a. •
m o b i e l i N t e r N e t: m o g e l i j k h e D e N e N va l k u i l e N
Door In The Pocket •
gamiNg aNNo 2 012
Door Vliegwerk, GUNK, e.a. •
joNge r eN e N p r i vac y op soc i a l e Ne t w e r ksi t e s
Door Ugent en UA •
j e p r i va c y s e t t i N g s u i t g e p l o z e N
•
t wit teria aNs voor begiNNers
Door Child Focus Door Jeugdwerknet
12u00: BrOOdjeslunCh + dIgIMarkt
14u30: kOffIepauze
13u15: keuzesessIes 2
15u00: keuzesessIes 3
•
– Door Remco
•
k i N D e r e N e N N i e u w e m e D i a – Door Jeugdwerknet, Graffiti Jeugddienst, Klascement en VIP Jeugd
•
s p e e D D at e : v r a a g h e t a a N D e j o N g e r e N z e l F
•
pimp je Facebook pagiN a
– Met OLVP Lokeren
•
e e N s o c i a l m e D i a b e l e i D v o o r j e o r g a N i s at i e
•
s e k s e N r e l at i e s i N t i j D e N va N i N t e r N e t
mijN kiND oNliNe: Do’s eN DoNt’s
Pijpers
• • •
oNliNe acties iN De prak tijk
dienst West-Vlaanderen, AEYC, e.a. •
InSites De jeugD is tegeNwoorDig
Bruyckere
–
– Door Pedro De
– Door Jeugdwerknet
Door Sensoa •
o N l i N e F i l m pj e s
– Door
– Door Stad Gent en KLJ
– Met FOS, Jeugd-
vrijwilligerswerkiNg met sociale meDia
Door Jeugdwerknet •
e e N j e u g D o r g a N i s at i e i s o o k e e N m e r k
sp el eNDer w i js meDi aw i js me t m@F F iosi
– Door JAVI.tv
– –
Door Jeugdwerknet
16u30: slOtBesChOuWIngen 17u00: reCeptIe
TENCENTRUM VOORUIT, SINT-PIETERSNIEUWSTRAAT 23 - 9000 GENT
2 (0)9 267 28 20 | F. +32 (0)9 267 28 30 | INFO@VOORUIT.BE
d ia
BESPREEKBUREAU: T. +32 (0)9 267 28 28 | F. +32 (0)9 267 28 38 | TICKETS@VOORUIT.BE
z i j n n i et m e e r w e g t e d e n ke n u it h et l eve n va n KOUTER
de
‘ a p est aa r t j P5 a r e n ’ g ewo rd e n? O f l i j kt d at a l l ee n m aa r zo? OPERA
SKAAI
Kunstencentrum Vooruit Sint-Pietersnieuwstraat 23 9000 Gent
NDE
KUIPER
VLAA
INSCHRIJVEN:
REN
MINARD
STRA
AT WALPOORTSTRA
ADRES:
www.apestaartjaren.be
AT
PRIJS:
TRAM 1
75 euro (25 euro voor studenten)
LAMME
NEDERKOUTER
RSTRAA T P
BAGATTENSTRAAT
VOORUIT
MEER INFO:
ST.-ANNAPLEIN
ZUIDPLEIN BUS 58 BIBLIOTHEEK
info@apestaartjaren.be
VOLG ONS OP:
P3
www.twitter.com/apestaartjaren www.facebook.com/apestaartjaren www.youtube.com/apestaartjaren
EEN ORGANISATIE VAN
EG N IO
AT ST
LA
VE
HO
CK
ER
EK .D
CH
AAT
SINT-PIETERSPLEIN
N
P10
NW
LAA
K PAR
KO
IN SAMENWERKING MET
ZUID
RT R
IJK
SE P
OO RT ST R
AA T
K PAR
SINTPIETE
ERT
ALB
RSNIE
UWST
RAAT
BUS 42/44
21
frais divers
in deze tijden van overvloed aan diverse futiliteiten fungeert Graffiti jeugddienst graag als onzichtbare hand om eenieder in staat te stellen het kaf van het koren te scheiden.
Oude vismijn in een nieuw jasje Steve Locatelli doet het erg goed, zowel in de Belgische als de internationale graffitiscene! Begin februari nam de graffitikunstenaar in zijn eigen aparte stijl de oude vismijn in Gent onder handen: een schitterende samenspel van verf, licht en geluid. Bonus: ’s avonds verlichten UV-lampen de doorgang, wat de tunnel én het werk in een flashy fluosfeer onderdompelt! Dit permanente werk is, zeker na zonsondergang, een omweg naar de kroeg waard!
22
Street art simpsonized Elke zichzelf respecterende artiest wil minsten één in zijn leven een cameo doen in de satirische tv-reeks The Simpsons. In de episode Exit Through the Kwik-E-Mart valt de wereldvermaarde straatkunstenaar Shepard Fairey die eer te beurt. In een parodie op de Banksy-docu Exit Through the giftshop nemen The Simpons street art op de korrel. Wanneer Fairey de taggende Bart vraagt zijn werk mogen exposeren repliceert El Barto: “If it’s in a gallery, how is it street art?” http://blog.vandalog.com/?s=simpsons Street tag app Dat de i-Phone een multifunctioneel hebbeding is, hoeft geen verder betoog. En dat door de stormvloed aan apps die (al dan niet gewenste) functionaliteit steeds verder uitbreidt evenmin. Bij wijze van voorbeeld deze: de street tag app. Deze app bouwt je i-Phone om in een virtuele spuitbus waarmee je ongegeneerd alles kunt taggen en de foto’s ervan delen via de sociale netwerken. En waarom zouden we de app downloaden? Godjah… Elk zijn meug zeker? http://www.urbanartcore.eu/augmented-reality-tagging-iphone-app/
Speechjammer “Hou nu toch een keer je mond!” Een gekartelde zinsnede die je zeker ook al eens uit je strottenhoofd geduwd hebt. Meestal volgt dan de ijselijke stilte, wat je in zeker zin gevraagd had. Maar ook boze blikken van omstaanders, en dat is iets minder aangenaam. Daarom ontwikkelden twee Japanse wetenschappers een machine waarmee je iemand de mond kunt snoeren. Je richt de spraakverstoorder op het hoofd van de lullende persoon, drukt op de knop en daar poef… je kunt op je gemak de krant verderlezen. http://languagelog.ldc.upenn.edu/nll/?p=3814
op de b-day op donderdag 1 maart (beleidsdag, nvdr) legden de vrijwilligers van Graffiti Jeugddienst de allereerste bouwstenen voor Gjd’s grootse toekomstplan 2014-2017! en dat deden ze zo:
murdock moppentrommel
onze jeugddienst heeft een grote ploeg enthousiaste vrijwilligers. deze mensen willen we in deze rubriek in de kijker zetten. the ei-team is onze creatieve denktank waar vrijwilligers nieuwe activiteiten uitdenken. meteen ook de ideale titel voor deze rubriek.
24
wie vroeger naar the a-team keek zal de hoofdrolspelers wel kennen. ter opfrissing een woordje uitleg. bij face zetten we een gezicht in de kijker. hannibal is een vrijwilliger met een plan of een project. murdock vertelt ons een mop en ba zorgt voor (creatieve) tips. if you have a problem, call The EI-team!
hannibal the man with the plan
DEZE MAN IS EEN WARE HANNIBAL. ZOALS DE GELIJKNAMIGE AANVOERDER VAN THE A-TEAM GAAT OOK HIJ VOLUIT ‘ON THE JAZZ’: HIJ SMIJT ZICH VOL AMBITIE VOOR EEN PLAN EN ZIET WEL WAAR DE WIND HEM BRENGT. LIFT HET DOEK, HAAL DEZE MAN ON STAGE EN ONTHAAL HEM MET DAVEREND APPLAUS:
cédric visser! stel jezelf es voor! Hey! Ik ben Cédric, 23 jaar, studeer animatie aan het KASK in Gent en ben al anderhalf jaar actief bij Graffiti Jeugddienst. En dit is geen toeval! Ik ben erg gebeten door kunst, film en theater en vind veel inspiratie bij Graffiti Jeugddienst. Maar ook buiten de jeugddienst ben ik hiermee bezig.
bring it on, dat wauw-plan van jou! Een tijdje terug vroeg een vriendin of ik interesse had om mee te werken aan een project. Die vriendin heeft een danstheatergezelschap Clear Flow en vatte het plan op om een voorstelling maken waarin dans, theater en animatie het podium zouden vullen. Het leek super om hieraan mee te werken! Ik was meteen verkocht en nam het animatieluik van deze productie onder mijn hoede. We doopten het kind Time en stonden in november voor het eerst op de planken met een try-out. Nu gaan we verder aan de slag met de feedback van de try-out. Wanneer de show in première gaat is momenteel nog niet duidelijk. Maar dat is niet erg, zo heb ik tijd om aan andere plannen te werken!
aha! er zit nog een plan in de pijplijn? Momenteel zoek ik contact met verschillende kunstenaars uit andere disciplines om mijn medium met hun media te combineren, te mixen. Ik hoop dat ik artiesten kan blijven engageren om samen een tentoonstelling in te richten. Nu werk ik een idee uit om animatie en beeldhoudkunst samen te brengen. Het is begonnen als een opdracht van het KASK, maar ik wil dit idee verder verkennen.
je hebt duidelijk een voorliefde voor mixed media! Ja, zo heb ik meer experimenteerruimte: alles is mogelijk! Ik wil mensen verrassen en tonen dat animatie meer is dan een filmpje. Elk nieuw medium brengt nieuwe perspectieven mee, er is zoveel meer potentieel als je de vertrouwde paadjes verlaat. Je wordt uitgedaagd om iets volledig nieuws te creëren. Iets aparts uitproberen, de clichés doorbreken: dat trekt mij aan.
heb je enkele tips voor zij die vermoeden dat er een kleine hannibal in hen schuilt? Gewoon doen! Smijt je voor je idee, ga ervoor, realiseer je dromen! Spreek mensen aan, blijf niet bij de pakken zitten. Als je je voor de volle 100% inzet, is er veel mogelijk. En als het toch anders uitdraait dan je had gewenst, heb je tenminste nog een pak ervaring op zak. Je hebt dus niets te verliezen.
a.m.e.n. to that!
Birgit Segal
PS: meer info over Time vind je op http://www.danstheaterclearflow.nl/producties.html
25
ba
DIY-verzet met BA aka Mr. Bad Attitude
26
december 2011. Time Magazine maakt zijn ‘person of the Year’ bekend. op de cover een tekening van een anonieme jongeman. enkel de ogen zijn zichtbaar; de rest van zijn gezicht zit verborgen achter een sjaal. The Protester. From the Arab Spring to Athens, from Occupy Wall Street to Moscow luidt de titel.
Dit zijn slechts enkele van de vele protesten die het afgelopen jaar het nieuws haalden. Eén ding hebben ze allemaal gemeen: de macht van het getal. Samen sta je nu eenmaal sterker. Maar wat als je niet over deze mogelijkheid beschikt? Hoe kan je als alleenstaand individu toch je mening kenbaar maken en tegen de stroom ingaan? Enkele tips (?) en historische voorbeelden op een rijtje.
van werken, is dat je over een serieuze portie geduld moet beschikken. Nochtans, geduld loont. Dat bewezen o.a. ook de Argentijnse ‘dwaze moeders’. Zij kwamen dertig jaar lang wekelijks bij elkaar op het Meiplein in Buenos Aires om uitleg te eisen over hun onder het militaire regime verdwenen kinderen. Uiteindelijk resulteerde dit in een onderzoek naar de toen begane misdrijven.
Eerst en vooral: geloof in je zaak! Misschien een cliché, maar daarom niet minder waar. Overtuiging en volharding zijn onontbeerlijk. Dat wist de Chinese man die op 5 juni 1989 in zijn eentje een colonne tanks tegen hield op het Tiananmenplein in Peking ook. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze bereid zijn om te sterven voor hun overtuiging: de Ierse Bobby Sands die na 66 dagen hongerstaking overleed, de Tsjechische Jan Palach die zichzelf in brand stak...
Nog een tip: val op! Desnoods door te choqueren. Je bh verbranden zoals de Dolle Mina’s, een bed-in houden zoals John Lennon en Yoko Ono of streaken bij één of ander evenement - het kan allemaal. Het sleutelwoord is originaliteit. En met een beetje geluk krijg je zo zelfs wat media-aandacht. Anderzijds, zoek het ook niet te ver. Maak gebruik van wat er voorhanden is: je eigen lichaam, de openbare ruimte, social media...
Maar waarom jezelf pijn doen als je ook geweld tegen anderen kan gebruiken? Ik nam dus de proef op de som en tikte ‘how to make a bomb’ in op google en vond het beangstigend hoeveel hits er op mijn scherm verschenen... Terwijl je evengoed gewoon een slagroomtaart in iemand zijn gezicht kan gooien. Het tegenovergestelde doen is trouwens soms even doeltreffend. Figuren zoals Gandhi en Martin Luther King werden legendarisch omwille van hun geweldloos verzet. Het enige nadeel aan deze manier
Ook humor kan helpen. Ludieke acties, politieke cartoons of zelfs gewoon een kartonnen bordje met een grappige tekst erop - het zijn klassiekers die nog steeds werken. Het draait erom dat je de sympathie van het volk probeert te winnen. En dan maakt het uiteindelijk niet zoveel uit wat je precies doet. Het feit dat je iets doet is op zich soms al voldoende. Zelfs Bram Vermeulen wist het al: “Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde. Het water gaat er anders dan voorheen...” Bieke Bruneel
face
een gezicht in de kijker
WANNEER DEZE JONKVROUW PASSEERT, GAAT MENIG HART SNELLER SLAAN. DAMES EN HEREN, HIERRR I-ISS:
Gebarentolk, wauw, dat kom je niet elke dag tegen! wat is jouw drijfveer?
marie-suzanne!
Toen ik heel klein was, kwam ik in aanraking met gebarentaal via mijn familie en werd ik er spontaan verliefd op. Omdat ik gebarentaal leuk bleef vinden, vond ik het logisch om de stap te zetten naar die studies.
in twee zinnen: wie ben jij?
wat wil je doen na/met je studies?
Mijn naam is Marie-Suzanne, ik ben 22 jaar en woon in Gent. Mijn hobby is mijn leven en ik hou van pony’s met roze laarsjes.
Ik zie die studies gebarentaal vooral als een springplank naar andere dingen in mijn leven. Sowieso wil ik iets doen waarmee ik mensen bereik en waarbij ik het beste in mensen naar boven kan brengen. Dat kan via tolken zijn, maar mag ook op een andere manier. De waaier aan keuzes en mogelijkheden is breed.
hoe ben je bij Graffiti jeugddienst beland? Goh, wel, heel toevallig eigenlijk. Ik woonde in de buurt van het vorige huis van Graffiti Jeugddienst. Ik zag dat jullie bezig zijn met alternatieve communicatie en ik dacht: hé, da’s interessant, daar wil ik meer over weten. Dus ik trok mijn stoute schoenen aan en stapte binnen. Birgit vertelde mij in geuren en kleuren waar Graffiti Jeugddienst voor staat, wat jullie allemaal doen en wat ik hier als vrijwilliger kan betekenen. Ik vond de werking meteen heel interessant, want die leunt aan bij mijn studies. De dag erna was er net De Avonden (een vrijwilligersactiviteit, nvdr), ik ben daar naartoe gegaan en ik ben blijven plakken. Ik was niet meer weg te slaan!
onze werking leunt aan bij jouw studies, zeg je. wat studeer je dan? Ik studeer tolk Vlaamse gebarentaal. Dat houdt in dat je tolkt tussen zowel twee talen als twee culturen. Als je heel intellectueel wil overkomen heb je ’t in dit geval over bilinguaal-bicultureel tolken. Ik zit nu halverwege, in het tweede jaar.
zie je een combinatie Gjd-gebarentaal mogelijk? Ab-so-luut! Er zijn verschillende opties. Ik zou kunnen tolken voor iemand die doof is en die hier ook vrijwilligerswerk zou willen doen. Of ik kan de workshops zelf tolken. Of ik kan de workshops zelf geven, in gebarentaal aan een groep. De vraag is natuurlijk of dit realiseerbaar is want er zijn heel wat officiële regels verbonden aan het tolken… Ik wacht nog even af.
nog een afsluitende boodschap? Wie interesse heeft om gebarentaal op een speelse manier te leren kennen, die kunnen mailen naar gebarenkringgent@gmail.com of ons vinden op facebook. En ook nog: ‘de bergtop bereik je pas als je stap voor stap zet’.
bedankt wijze marie-suzanne! Els De Latter
27
onze docutheek transformeerden we tot graff-o-theek. honderden boeken, maar ook een heleboel krantenknipsels, thesissen en dvd’s over de geschiedenis van graffiti en street art, over de verschillende stijlen, beruchte graffers en crews, over graffitibeleid, graffiti en street art wereldwijd… in deze editie zetten we een aantal standaardwerken in de kijker!
in deze rubriek geen ‘slecht-nieuwsberichten’ 28
over de gezondheidstoestand van de redactieleden, maar een voorstelling van onze nieuwe aanwinsten uit onze graff-o-theek. onze graff-o-theek, gelegen in de dampoortstraat 84 te Gent is open van ma tot vr van 13u30 tot 17u30 of op afspraak. boeken kan je gratis 3 weken ontlenen
the faith of Graffiti
subway art
In 1973 maakten schrijver Norman Mailer en fotograaf Jon Naar The Faith of Graffiti, ook bekend als Watching My Name Go By. Het boek legde het prille begin van de New Yorkse graffitibeweging vast. Mailer schreef een essay over de oorsprong en het belang van graffiti in de moderne stedelijke cultuur. Naar schoot op 12 dagen tijd 3000 foto’s, vaak gewone tags in het straatbeeld. Van kleurrijke masterpieces was immers nog geen sprake. Een honderdtal foto’s belandden in het oorspronkelijke boek. The Faith of Graffiti was voor de eerste generatie graffitikunstenaars een belangrijk ijkpunt en het boek groeide uit tot dé graffitibijbel. Gezien de ouderdom van het boek en de weinige uitgaves werd het boek 35 jaar na datum heruitgegeven met extra fotomateriaal en een nawoord van Jon Naar (Mailer overleed eind 2007). Deze uitgave prijkt op de boekenplank van onze Graffo-theek, waar je kunt kennismaken met dit unieke tijdsdocument.
11 jaar na de uitgave van The Faith of Graffiti kwam Subway Art op de markt (1984, nvdr). Het fotograferende duo Martha Cooper en Henry Chalfant documenteerde van 1977 tot 1984 het illegale graffitiwerk op treinen en metrostellen in New York. Terwijl Chalfant zich op de graffitiwerken zelf focuste en de tags en pieces fotografeerde los van hun context, had Cooper naast het pure graffitiwerk ook oog voor de omgeving. Ze nam foto’s van artiesten aan het werk en schetste een beeld van de sfeer en de levensstijl van New York in die periode. Hun complementaire fotografiestijl verbeeldde een uit haar geboorteschoenen groeiende graffitibeweging en vormt de perfecte aanvulling op The Faith of Graffiti. Subway Art werd naar aanleiding van haar 25ste verjaardag herdrukt, met extra footage en interviews met het duo Cooper-Chalfant. Maar het oldskool exemplaar kan je gewoon bij ons komen inkijken!
the faith of Graffiti norman mailer & jon naar lebowski 1973
subway art martha cooper & henry chalfant thames&hudson 1984
the nasty terrible t-kid 170. Oldskool gloryboek nummer drie! Dit boek vertelt het verhaal van Julius Cavero, een jongen uit de Bronx die op 7-jarige leeftijd enkele graffitispuiters in actie zag en sindsdien gebeten werd door spuitmicrobe. Vanaf 1972 spuit hij met een aantal vrienden op schommels in parkjes zijn naam King 13. Een tijd later wordt hij opgenomen in een crew waarbij hij begint te spuiten onder de naam T-Kid 170. Het boek Subway Art zorgde voor niet alleen voor een wereldwijde verspreiding van graffiti, het maakte van T-Kid 170 een internationale legende! Een mooi overzicht van de carrière van één van de oldskool Bronxgraffiteurs met vele foto’s en schetsen.
the nasty terrible t-kid 170. The uncensored story of the graffiti writer Julius Cavero nick torgoff from here to fame 2005
29
“In dat jeugdhuis zitten alleen maar rockers!” r de werking van jouw Een imago bepaalt soms mee dan je zelf beseft. jeugdhuis of jongerenwerkingr de loep te nemen Tijd om dit eens stevig onde om zo smoel en creatief aan de slag te gaan te geven aan je werking!
siastelingen Verzamel een hoop enthou fessional en doorloop met een pron: deze drie stappe zoek naar de identiteit STAP 1: We gaan samen op rking. Welk beeld heb van je jeugdhuis/jongerenwe denken anderen je zelf van je jeugdhuis en wat hierover? en uit de mouwen en STAP 2: We steken de hand product naar keuze een in om t titei iden onze en zett Dit leuk eindproduct (filmpje, kunstwerk, affiche …). king voor te stellen kan je dan gebruiken om je wer d, je leden … aan de buurt, de jeugdraa nt je product aan STAP 3: Toon op het slotmome ringen met hen erva el wiss en zen dhui andere jeug actieplan heus een met huis naar gaat uit. Je n. om je imago een boost te geve
geef smoel king aan je wer
insc
hrij ven & mee r inf o
Lotte Lam Contacteer bin of Zak a bij Form yo Wandoloh 03 226 4 aat 0 83 lotte.la zakayo.w mbin@formaat.be andoloh@ formaat.b e Surf naa r www.gra ffiti-jeu www.form gddienst.be aat.be
prakt
isch
WAAR? De ee rs in jouw jeugdhu te twee stappen vinden pla ats is, het slotmom ent in Dworp. WANNEER? Tw ee en april en het zelf te kiezen momenten in ma slotmoment op 28 april (nm). art WIE? Voor ied ereen in jouw jeu is om rond ident gd iteit en imago huis die enthousiast aan de slag te gaan. WAKOSTA? De elname is volle dig gratis!
Hieronder vind je een selectie van activiteiten waar je ons de komende maanden aan het werk kan zien. Zin om er bij te zijn? Contacteer de betreffende organisatie en misschien is er nog een plaatsje vrij. Tot dan? UUR
WORKSHOP
ORGANISATOR
PLAATS
TELEFOONNR
za 31/03/12
9u30-16u30
Het ABC van communiceren
JD Affligem
Affligem
053 68 04 80
zo 01/04/12
10u-13u
De wereld van graffiti
Animo Jong Links
Leuven
02 552 02 69
ma 02/04/12
9u30-12u30
6-12 Diner Poep-sjiek
JD Torhout
Torhout
050 22 20 14
di 03/04/12
13u30-16u30
6-12 Superstoffen
JD Merelbeke
Merelbeke
09 210 35 60
di 03/04/12
9u30-12u30
6-10 TieTaaToverwinkel
JD Heuvelland
Heuvelland
057 45 04 72
wo 04/04/12
14u-17u
12-16 Hiphop dj
Bibliotheek Mere
Mere
053 60 34 70
do 05/04/12
14u-17u
12-16 Tune the street
JD Borsbeek
Borsbeek
03 320 94 21
do 05/04/12
13u-16u
6-12 Iedereen beroemd
JD Herent
Herent
016 85 30 20
vr 06/04/12
9u30-16u30
12-16 Ik ben een graffiteur
JD Lokeren
Lokeren
09 340 95 30
ma 9/04/12
13u-16u
6-12 Lichtgraffiti
CC Zwanenberg
Heist-opden-Berg
015 25 07 70
di 10/04/12
9u-12u
12-16 Improvisatietheater
JD Borsbeek
Borsbeek
03 320 94 21
wo 11/04/12
14u-17u
12-16 Recy-kleren
JD Liedekerke
Liedekerke
053 64 55 92
do 12/04/12
9u-12u
6-12 Hocus Pocus Toverstraat
JD Stabroek
Stabroek
03 660 14 44
do 12/04/12
14u-17u
12-16 Recy-kleren
JD Westerlo
Westerlo
014 53 92 11
do 12/04/12
9u-16u30
6-12 Iedereen beroemd
JD Torhout
Torhout
050 22 20 14
vr 13/04/12
9u-12u
6-12 Koning Ikke
JD Denderleeuw
Denderleeuw
053 66 28 77
za 28/04/12
13u-17u30
12-16 Ik ben een graffiteur
JD Ronse
Ronse
055 23 94 26
za 5/05/12
14u-17u
16-30 kunstlicht
JD Lille
Lille
014 88 98 28
za 5/05/12
14u-17u
16-30 street art
JD Lille
Lille
014 88 98 28
za 5/05/12
14u-17u
16-30 Vive la révolution
JD Lille
Lille
014 88 98 28
di 08/05/12
9u-…
Apestaartjaren 4: studiedag
Graffiti Jeugddienst & Jeugdwerknet
Gent
09 233 79 86
ij v
en
DATUM
n le ht
se
to c
kn
ut
ak
sc
ra sp
in
en le z
e od m
&
n to
k
ne fo
ke te
an
ea
t
te
kl
th
ks te
rf ve
lin cu
f il
m
ai
r
r
hr
LABELS
31
nu te koop voor €17,95*:
*exclusief verzendingskosten
bestel via www.graffitibeleid.be of daisy@graffiti-jeugddienst.be
hét ideale inspiratieboek over graffiti en graffitibeleid.