BEL GIË - BEL GIQ UE P.B.- P.P. GENT X 3/ 5029 driemaandelijks tijdschrift van Graffiti Jeugddienst vzw oktober – NOVEMBER – december 2012 | dertiende jaargang | nr. 51 vu peter bosschaert – dampoortstraat 84 – 9000 Gent Afgiftekantoor 9000 gent X | P2A6209
Geluk inbegrepen – Je bent jong en je wilt wat – Consumentisme – Graffiti vzw?
entree inhoud Telkens iemand een gesprek met me aangaat over het
begrip consumptie, richt ik terstond mijn blik naar de grond en bijt ik mijn lippen stuk. Ik kan er niets aan doen, een jeugdherinnering blokkeert dan al mijn fatsoen: In het dorp waar ik opgroeide, fel bevochten tijdens WOI, was er een café. Café ’t Hoeksje. Eer ik mijn eerste stappen in ’t Hoeksje zette, stond het café allang niet meer op een hoek. Haar meest grappige wapenfeit was echter haar betalingssysteem! Je betaalde op voorhand bv. 5 consumpties, en kreeg in ruil 5 bonnetjes ‘goed voor 1 consummatie’. De meeste bonnetjes heb ik opge-
03 Geluk inbegrepen 06 Je bent jong en je wilt wat! Ja toch? 08 Mag ik even storen? 10 Consumentisme 11 Brandwashing 12 Nieuw Gezichten 14 Graffiti vzw!
dronken, maar eentje blijft in mijn portefeuille steken. Want ooit, als ik er klaar voor ben, keer ik terug naar
2
’t Hoeksje en eis met dit bonnetje de ‘voltrekking van mijn huwelijk’ op. Goed… Euhm, consumptie dus. In Geluk inbegrepen onthult Jolien je waarom we zo vatbaar zijn voor reclame beschermen. Met Je bent jong en je wilt wat! Ja toch? verschaft Bieke je een integere inkijk op het fenomeen oniomanie. Inderdaad, oniomanie. Stien zocht voor Mag ik even storen naar de meest schaamteloze verslavingen onder de jeugd. En Martijn geeft zijn hoogstpersoonlijke interpretatie van het woord consumentisme. Naast enkele boeiende interviews met (nieuwe) gezichten in onze organisatie, vind je niet veel reguliere stuff in de 51ste editie van dit magazine. We zijn dan ook in worden op rek.nr. 001-1660368-95
die aan het jeugdwerk wordt aangeboden. Giften kunnen steeds gestort
transparant is een driemaandelijkse uitgave van graffiti jeugddienst vzw
en hoe we onszelf, en vooral jongeren, ertegen kunnen
de ‘changing mood’! Vanaf 3 januari 2013 nemen wij de telefoon op met “Goede morgen met Graffiti vzw!” en vind je alles over ons op www.graffitivzw.be! Te
missie & visie Graffiti Jeugddienst vzw wil kinderen, jongeren en jeugdwerkers (6-30 jaar) de nodige ruimte en middelen aanbieden om op een creatieve manier kennis te maken met, te experimenteren met en zich te ontplooien in creatieve vormen van communicatie omdat communiceren een basisvoorwaarde is om actief, bewust en kritisch te participeren aan de samenleving.
curieus naar onze nieuwe huisstijl? Verlos je van je nieuwsgierigheid op p. 14! Veel kerst-, oudejaars- en leesplezier!
Ellen Theite
Onze dienstverlening stoelt op kwaliteit en diversiteit en waarborgt een maximale inspraak en participatie van de medewerkers en de deelnemers.
Op grote borden langs de weg, op verschillende pagina’s in ons favoriete tijdschrift of de vijf lange minuten die ons scheiden van onze tv-show. Reclame is alom tegenwoordig. We kijken er even naar en gaan door, maar we onderschatten de grote invloed die het heeft op ons doen en laten. Imponerend met grote, veelbelovende woorden en slogans dringen allerhande producten onze huiskamer binnen. Waarom zijn mensen zo vatbaar voor reclame? En hoe kunnen we onszelf, en vooral jongeren, ertegen beschermen?
Geluk inbegrepen
3
Sluwe verleiding
Ook al verklaar je helemaal niet met reclame bezig te zijn, de invloed valt niet te onderschatten. Aan reclame valt tegenwoordig niet meer te ontsnappen. Als het niet vol overtuiging op massaal grote borden wordt geplaatst, zit het in de kleine dingen zoals een beroemd persoon die fier vertelt van welke ontwerper haar kleedje komt of een wasproduct dat ergens subtiel in beeld komt tijdens je favoriete show. Ook
4
leven zal worden zoals dat in de reclame. In werkelijkheid is dit uiteraard helemaal niet zo, waardoor de producenten ons iets nóg beter aanbieden. Alles moet steeds sneller, mooier, meer. Ondertussen wordt de kloof tussen het leven dat reclame ons belooft en de realiteit steeds groter. Zo kan men stellen dat reclame de ultieme verleider is. Het belooft ons gelukkig te maken en een meerwaarde te geven aan ons leven. Dit doet ze op een heel sluwe manier, door in te spelen op onze ‘zwakke plekken’. Wat vinden wij belangrijk in het leven? Een gelukkig gezinsleven, een mooi huis, een goede carrière? Geen nood, dit is allemaal mogelijk, simpelweg in de vorm van een nieuwe houtkachel, een moderne stofzuiger of de nieuwste laptop. Wat op het eerste zicht gewoon reclame lijkt voor een simpel product, is reclame voor het betere leven. De gemiddelde consument is hier echter niet van op de hoogte en is veel vatbaarder voor reclame dan men zelf durft te beweren.
Een gelukkig gezinsleven, een mooi huis, een goede carrière? Geen nood, dit is allemaal mogelijk, simpelweg in de vorm van een nieuwe houtkachel, een moderne stofzuiger of de nieuwste laptop! al doe je hier niets mee, je hebt er ondertussen wel al van gehoord en weet dat het bestaat. Dit is vaak al genoeg. Je kan gerust een sticker op je brievenbus plakken met ‘geen reclamedrukwerk a.u.b.’, maar hiermee ban je slechts een heel klein gedeelte van de totale reclameindrustrie. Per dag worden we met gemiddeld 2000 reclameboodschappen geconfronteerd, of we dit nu willen of niet. Bovendien is in de wereld van de reclame alles perfect. Als je een advertentie in kon stappen, kwam je terecht in een droomwereld zonder zorgen, zonder fouten. Je ziet geen vrouw met het syndroom van Down in de nieuwe jeans van merk X poseren, net zomin als in de nieuwe volumewagen van merk Y een éénoudergezin zit. Dit is heel simpel te verklaren. Alles wat afgebeeld is rond het te verkopen product is perfect, zodat de onwetende consument er onbewust van uitgaat dat bij aankoop van dit product, zijn
De moderne filosoof
Nu is de vraag hoe het komt dat wij hier zo vatbaar voor zijn. Het is best beangstigend te weten dat we zo beïnvloedbaar zijn door een reclameboodschap. Het valt niet te ontkennen dat we in onze moderne maatschappij nog maar weinig zekerheden meer hebben. Vroeger hadden we filosofen die ons vertelden hoe we moesten leven, we hadden duidelijke ethische regels, een stabiele loopbaan en een partner voor het leven. Dit missen we tegenwoordig. Het gevolg hiervan is dat de reclameindustrie ons het antwoord geeft op de vraag: “hoe moeten we tegenwoordig leven?” Reclame toont ons geluk en welvaart en is het niet dat waar iedere mens naar streeft? We leven bovendien in een consumptiemaatschappij waardoor ‘de markt’ een groot deel van ons leven bepaalt.
Jonge consumenten
De impact van reclame op volwassenen valt niet te onderschatten, maar wie nog zoveel vatbaarder is voor reclame zijn kinderen en jongeren. Reclame sluit perfect aan bij de psychologie van kinderen. De onmiddelijke behoeftebevrediging die kinderen ervaren is een prachtige kans voor reclame. Iedereen kent het beeld wel van een kind dat in de supermarkt in crisis gaat omdat het geen zakje snoepjes krijgt. Dit wordt in de reclamewereld benoemd als de ‘zeurfactor’. Kinderen oefenen een druk uit op hun ouders om dingen te kopen die zij op het eerste zicht
als onnodig ervaren. Daarom houden de producenten vaak rekening met de leefwereld van kinderen in hun reclame. Deze kinderen zullen namelijk voor de rest van hun leven consument zijn en hopelijk blijven ze hangen bij hun merk. Pas vanaf 12 jaar kunnen kinderen zich wapenen tegen reclame en zichzelf hier bewust van afschermen. Eenmaal ze die leeftijd voorbij zijn stopt het niet, ook jongeren zijn enorm vatbaar voor reclame. Dit niet om hun behoeften onmiddellijk te willen bevredigen, maar om er simpelweg bij te horen. De socioloog John Clammer schreef ooit: “Shopping is not merely the acquisition of things: it’s the buying of identity.” Deze identiteit is iets waar jongeren tijdens hun puberteit heel intensief mee bezig zijn. Ze zijn dan ook extra vatbaar voor trends en hypes, omdat deze een groepsgevoel creeëren bij iedereen die eraan meedoet. Op die manier gaat de bal aan het rollen en bereiken deze trends uiteindelijk een heel grote groep van de bevolking. Wat ook zeker niet te onderschatten valt, is het effect van reclame op het zelfbeeld van jongeren. Meisjes in hun puberteit kunnen door ‘de perfecte vrouwen’ in reclame een onrealistisch streefdoel creeëren voor zichzelf met als gevolg dat hun zelfbeeld een duik neemt. Er wordt heel veel gespiegeld en vergeleken tussen zichzelf en anderen in de puberteit en de reclame speelt hier een grote rol in.
To do:
De grote vraag is of er een mogelijkheid is waarop we onszelf kunnen beschermen tegen deze invloed van reclame. Alleen al de impact van reclame op ons gedrag erkennen is een grote stap. Het beste wat je kan doen om de invloed van reclame toch te laten minderen is om steeds met een kritische geest tegenover reclame te staan. Koop niet zomaar wat, maar denk na en laat je niet misleiden door de waardencommunicatie waar de reclame zo gretig gebruik van maakt. Hetgene wat we uiteindelijk allemaal willen is een goed gevoel, en dit vind je niet in de supermarkt. Dit maak je zelf. Jolien Vandersmissen
5
6
Je bent jong en je wilt wat! Ja toch?
8u00. “I need a dollar dollar, a dollar is what I need.” Met een hels kabaal doorbreekt haar gsm-wekker de ochtendlijke stilte. Kreunend draait ze zich om en drukt op ‘snooze’. Exact 10 minuten later wordt ze opnieuw uit haar slaap opgeschrikt door hetzelfde deuntje. “Snertding”, mompelt ze. Maar opstaan moet ze. Over minder dan een uur heeft ze les. Langzaam kruipt ze uit bed en sloft naar haar overvolle kleerkast. Wat moet ze nu weer aan? Hoeveel kleren ze ook heeft, het lijken er nooit genoeg. Na enige twijfel, komt ze tot de conclusie dat het vertrouwde recept van een jeans en één van haar favoriete T-shirts opnieuw de beste oplossing is. Waarom heeft ze in hemelsnaam al die andere kleren eigenlijk gekocht? Oh, juist ja, voor het geval ze ooit toch eens iets anders aan wil trekken...
8u37. Ze springt op haar fiets en rijdt haar straat uit. Ze passeert een hippe koffiebar op enkele minuten van de univ... Zal ze? Maar ja! Ze maakt rechtsomkeer. De koffie en croissants van hier smaken nu eenmaal zoveel beter dan een zelf gezet kopje troost en een zielige kom ontbijtgranen op haar kot...
9u05. De les gaat van start. De prof vooraan begint zijn uiteenzetting over... - ja, over wat eigenlijk? Niet dat het er veel toe doet. Het enige waar ze aan kan denken is het felgroene rokje dat ze gisteren in een etalage heeft zien hangen. Ze staart mijmerend naar één van haar mannelijke klasgenoten enkele rijen voor haar. Wat is hij knap! Maar jammer genoeg ook immens populair. Ze moet absoluut dat rokje hebben! Misschien dat hij haar dan wél ziet staan? Of gaat ze toch beter voor een kort, okerkleurig kleedje, zoals de mode van het najaar voorschrijft? Mmm, misschien moet ze maar gewoon beide kopen...
10u28. Abrupt landt ze weer met haar beide voeten op de grond doordat iedereen rondom haar opstaat en het auditorium begint te verlaten. Oeps, blijkbaar zit de eerste les van de dag er al op. Snel verzamelt ze haar spullen en loopt haar klasgenoten achterna... 14u45. Ze slentert naar de fietsenstalling. Het heeft geregend. Een auto rijdt in een razende vaart langs haar heen. Water spat op uit een plas. Oh nee, haar
nieuwe laarzen - helemaal besmeurd! En momenteel is het juist haar lievelingspaar... “Verdomme, idioot!” roept ze de bestuurder achterna. Nu wil ze koste wat het kost gaan shoppen - uiteraard - al is het maar om het geleden leed enigszins te verlichten...!
15u02. Ze loopt winkel nummer één binnen. Haar vingers glijden langs de topjes, cardigans en pantalons. Lukraak neemt ze her en der iets uit een rek en wandelt met haar buit naar de kassa. Ze neemt zelfs niet de moeite om te passen; ze zal dit thuis wel doen. Ze heeft toch 30 dagen de tijd om te ruilen. Dus waarom moeilijk doen...?
keer niet doen; daarvoor schaamt ze zich teveel. Hoe is het ooit zover kunnen komen...? Is het de schuld van de reclame? Of ligt de oorzaak bij haar ouders, die haar liefde hebben proberen te kopen na hun scheiding door haar elk op hun beurt met cadeautjes te overstelpen? Niet dat het écht de situatie voor haar als kind minder pijnlijk heeft gemaakt... Maar al snel merkte ze dat ze toch enige troost putte uit elk nieuw hebbeding; een vals gevoel van veiligheid. En toen haar jeugdliefde het een jaar geleden uitmaakte, was shoppen het enige waardoor ze zich héél even beter voelde... Het is als een roes. Eigenlijk koopt ze die spullen niet, maar wel datgene wat ze representeren: geluk, vrijheid, aandacht, menselijke warmte, liefde...
17u20. Ze is terug op haar kot. Ze gooit de plastic 17u59. Ze kruipt in haar bed en begraaft haar hoofd tassen met haar nieuwe aankopen in een hoek van de kamer en ploft zich met haar laptop in de zetel. Ze opent facebook en scrolt door de status-updates van verre en iets dichtere kennissen. Ze zucht verdrietig. Waarom voelt ze zich zo alleen...?
onder het dekbed. Ze wil vanavond niemand meer zien of horen. Ze voelt zich zó stom en is boos op zichzelf. Maar morgen - zo belooft ze zichzelf - morgen zal ze het absoluut beter doen...
7
17u26.
“Ping!” Een vriendin, die ze al enkele dagen niet meer gezien heeft, begroet haar via de chat en vraagt wat ze vandaag gedaan heeft. “Oh, niks bijzonders. Les gehad en daarna nog wat in mijn cursussen zitten onderlijnen”, liegt ze. Ze kan toch moeilijk bekennen dat ze wééral is gaan winkelen? Ze is toch geen shopaholic - of wel...? En wat dan nog; ze werkt er toch tijdens de weekends voor?! En toch voelt ze zich schuldig - omdat ze liegt tegen haar vriendin, maar ook omdat ze zich deze namiddag weer zo heeft laten gaan...
17u32. Ze neemt afscheid van haar vriendin met het excuus dat ze nog boodschappen moet doen. Nog een leugen...
17u43.
Teleurgesteld staart ze naar de zakken in de hoek van de kamer. Ze weet dat ze de meeste dingen nooit zal dragen of gebruiken. Zelfs het prijsetiket zal ze niet verwijderen. “Dan kan ik alles nog terugbrengen naar de winkels in kwestie”, maakt ze zichzelf wijs. Maar net zoals altijd zal ze dit ook deze
Oniomanie of koopzucht is een aandoening waarbij iemand verslaafd is aan winkelen. In tegenstelling tot wat soms gedacht wordt, gaat dit niet altijd gepaard met schulden. Bovendien leven we in een consumptiemaatschappij. Daardoor is het probleem vaak nauwelijks zichtbaar voor de omgeving of wordt het onderschat. Toch is er een verschil met gewoon graag gaan shoppen - aangezien het hier om een ziekelijke drang tot kopen gaat, waarbij winkelen een antwoord moet bieden op allerlei negatieve emoties zoals angst, woede of teleurstelling. Vaak draait het ook puur om het gevoel dat het kopen zelf met zich meebrengt - ongeacht het product dat aangeschaft wordt. Alhoewel deze aandoening vanaf de adolescentie zowel bij mannen als vrouwen kan voorkomen, zijn de meeste koopverslaafden vrouwen. Denk je dat je zelf koopverslaafd bent en wil je graag hulp? Dan kan je hiervoor terecht bij een CAW of CGG in je buurt. Bieke Bruneel.
mag ik even storen? Heb je een verslaving en waarom kan je er niet aan weerstaan?
Stien Pinoy
8
Shelsey Pattyn (18): Winkelen! Wanneer ik net gekochte kleren voor de eerste keer aan doe, dan heb ik een zeer goed gevoel, het maakt mij happy. Wanneer mijn ouders zouden zeggen dat ik een maand niet mag gaan winkelen, dan zou ik het er moeilijk mee hebben maar het zou normaal wel moeten lukken.
Kenzo De Ruysschen (14): Ik heb mijn computer echt nodig. Zeker voor Facebook en om spelletjes te spelen‌ Ik kan echt niet zonder!
Nadine Klaassen (21): Ik ben verslaafd aan koffie. ’s Ochtends drink ik altijd een kop koffie om wakker te komen. Wanneer ik ergens ben waar geen koffie is, dan denk ik er niet aan. Maar soms kan het wel eens zijn dat ik hoofdpijn krijg of chagrijnig word wanneer ik geen koffie kan drinken.
Katrien (20): Ik hou verschrikkelijk veel van series! Momenteel ben ik verslaafd aan Grey’s Anatomy. Ik wil altijd weten hoe het afloopt. Helaas duurt het soms 9 seizoenen vooraleer je iets weet.
Evelyn De Bruyne (18): Eten! Ik kan niet zonder eten. Wanneer ik pijn zou hebben aan mijn tand, dan zou ik toch proberen te eten. Ik eet veel te graag! Ik kan ook niet zonder nagellak. Wanneer ik in een winkels sta en ik zie een tof kleurtje, koop ik het meteen. Ik heb een kast vol met allerlei felle kleurtjes.
Ruth Vervaat (20): Ik heb geen verslaving!
Janinka Zwemer: Mijn gsm! Zonder mijn gsm kan ik niet meer leven. Ik kijk voortdurend of ik geen berichtjes heb. Ik kan wel een dag zonder gsm -alleen als ik die vergeet- maar wanneer ik thuiskom kijk ik direct of ik geen berichtjes heb.
Consumentisme is volgens Wikipedia “het begrip dat ten grondslag ligt aan de consumentenmaatschappij. Het is het streven om doorlopend, als levensstijl, steeds meer goederen aan te schaffen en diensten te laten verlenen, ter verhoging van de eigen status of louter als tijdverdrijf voor mensen die tijd over hebben. Het wordt ook wel gedefinieerd als het scheppen en bevorderen van een verlangen naar steeds meer goederen en diensten in steeds grotere hoeveelheden”.
10
Laat ik louter voor de aardigheid – en omdat dit nummer van Transparant over consumptie gaat - die definitie eens toepassen op mezelf, meer bepaald op de voedselconsument in mij. Ik heb geen persoonlijke boekhouder nodig om vast te stellen dat voeding ‘by far’ mijn grootste uitgavenpost is (ik zou die boekhouder ook niet kunnen betalen, aangezien ik te veel uitgeef aan eten). Dat komt niet omdat ik kick op dure restaurants of exclusieve producten; integendeel, ik ben een fervent aanhanger van culinaire vettigheid die weinig noodzakelijke voedingsstoffen bevat. Want om toch een minimum aan dergelijke stoffen binnen te krijgen, ben ik zodoende wel verplicht om grote hoeveelheden te eten. Beste lezer, u begrijpt dat deze afdaling in de duistere krochten van mijn psyche geen plezierreisje wordt. Wikipedia gewaagt van “een verlangen naar steeds meer goederen in steeds grotere hoeveelheden”. Nu heb ik altijd al het verlangen naar grote hoeveelheden gastronomisch gerelateerde goederen gekend – als baby werd bij mij de diagnose “zure oprispingen wegens te veel en te snel eten” gesteld* - maar onderhand kan mijn voedselconsumptie zich meten met deze van een klein Afrikaans land. Net als een drugsverslaafde heb ik steeds méér nodig om mijn behoefte te bevredigen; een evolutie die op gejuich wordt onthaald door de uitbaters van frituren en pitabars in het Gentse. * authentiek
Volgens de theorie wordt het verlangen om meer te consumeren vooral gevoed (!) door marketing en reclame. Dat klopt in mijn geval gedeeltelijk: ik zal de eerste zijn om een ‘limited edition’-versie van M&M’s te proberen, maar bij het aanschouwen van een reclame voor Activia van Danone zal ik geen (maag)spier vertrekken – de aanwezigheid van “de exclusieve Bifidus ActiRegularisbacterie” is niet een argument dat mij overtuigt, integendeel. Terug naar Wikipedia. Consumeren als levensstijl, als tijdverdrijf. Check. Eten is mijn meest geliefkoosde bezigheid; in eten vind ik ontspanning, troost en steun. Ik eet als ik blij, boos of verveeld ben. Je mange, donc je suis. Dat maakt mij geen weirdo; tegenwoordig is het immers ‘bon ton’ om obsessief bezig te zijn met eten. De talloze kookprogramma’s en documentaires over mensen met overgewicht zijn daar getuige van. Zo af en toe bekijk ik ze wel eens terwijl ik één of meerdere snacks - of één of meerdere hoofdschotels - verorber, maar ik kan me niet echt identificeren met de figuren die erin worden opgevoerd. Ik lijd noch aan overgewicht (naar het schijnt ben ik gezegend met een belachelijk snelle verbranding), noch aan de drang om te leren koken. Dat laatste laat ik, onder het motto “schoenmaker, blijf bij je leest” over aan de Sergio Hermans en andere doorgeslagen hobbyisten van deze wereld. Maar voedselconsumptie is dus veelbesproken en bijgevolg belangrijk -zelfs koude schotels zijn ‘hot’. Conclusie? Dat ik eigenlijk best wel trek heb. En daarnaast: mijn voedselconsumptie is veelbesproken en bijgevolg belangrijk. Denk daaraan, beste lezer, wanneer u de aandrang voelt om mij uit te schelden voor ‘veelvraat’ of ‘schrokop’. Dat zijn zo’n lelijke woorden. Het is liever, en vooral juister, om aan mij te refereren als een ‘grote consument’. Dank u. Martijn Nelen
brandwashing Ben je van plan de eerstkomende dagen inkopen te doen in het kader van leegte in je frigo, motten in je kleerkast, ontploffing van je beeldbuis…? Wapen je dan met een driedubbele klem om je hartspier, in combinatie met een neusknijper, oordopjes, zonnebril, tongrasp en/of gezond verstand. Want marketeers spelen genadeloos in op je onderbewuste, al je zintuigen én je portefeuille. We onthullen je enkele truken van de foor: “O nee”, hoor ik je zeggen als je de zoveelste onderbreking weg zapt, “nie mè mij!” Maar ’s anderendaags fluit je vrolijk met een heerlijk gesneden vierkant wit de supermarkt uit, terwijl je enkel body lotion nodig had! “Ik weet het niet, ik kreeg plots honger.” Geuren prikkelen emotionele associaties (zeelucht en vakantie) of lokken fysiologische reacties (brood en honger) uit die ons onbewust tot de aankoop van een product drijven. Eten verkoopt beter waar het ruikt naar ovenvers brood, loopschoenen schuiver rapper over de toonbank in een winkel die geurt naar gezonde buitenlucht, reizen worden vlugger geboekt als in het bureau een parfum van zilte zeelucht hangt… Niet alleen geuren, maar ook achtergrondmuziek heeft tijdens het winkelen invloed op je koopgedrag. Muziek draagt bij tot de sfeer van de winkel en de beleving van het shoppen. Je loopt ‘en passant’ de H&M binnen, hoort de laatste hit op StuBru, neuriet mee, begint onachtzaam in de rekken te snuisteren en hop, die T-shirt is verkocht! De muziekstijl sluit
best naadloos aan bij het image van de winkel en zijn publiek. Als de H&M plots Vlaamse schlagers uit haar luidsprekers knalt, zullen de verkoopcijfers veeleer in de soep draaien. Zelfs mét neusknijper en oordopjes ben je nog niet helemaal veilig. Binnen anderhalve minuut zijn we in staat een blijvende indruk van iets te maken, en daarbij speelt kleur een heel grote rol. Bovendien associëren we kleuren met gevoelens. Ook marketeers kennen onze zwakte voor kleuren en spelen daar handig op in! De meest gebruikte kleur is rood: de kleur van de liefde, opwinding, kracht, seks en passie. En we weten het allemaal… sex sells! Akkoord! Over de noodzakelijkheid van de tongrasp valt te discussiëren. Je hebt believers en non-believers. Sigaretten zouden naast nicotine een stof bevatten die je nog meer doet roken. Chips zouden een ingrediënt hebben waardoor je pas genoeg hebt als je de bodem van je chipszak ziet. Sommige lippenbalsems zouden bepaalde componenten bevatten die ervoor zorgen dat je blijft smeren… Dopamine-extracten, de omstreden smaakversterker E621… Vlug over naar het gezonde verstand! Zelfs al schakel je al je zintuigen uit, dan nog val je over een hele rits aan kleine structurele akkefietjes die lepe verkoopstruken verdoezelen. De meest verkochte producten staan in de uithoek van de winkel, zodat je je eerst langs allerlei aantrekkelijke koopwaar moet worstelen. Producten op ooghoogte verkopen het best, merken betalen vaak extra om die schappositie te hebben. Aan de kassa verleiden massa’s snoepgoed en tijdschriften je tijdens het aanschuiven… Ellen Theite
11
STIEN PINOY een gezicht in de kijker
Wie de laatste tijd Graffiti Jeugddienst binnensprong, kon er niet naast kijken: er dartelt een fris veulen rond. één met blonde manen dan nog wel. Tijd om aan de tand te voelen!
gericht op jongens die het niet altijd zien zitten om oorringen te maken bijvoorbeeld.Daarnaast ben ik ook druk bezig met mijn project. Ik werk voor de workshopbegeleiders een nieuwe methodiek uit om het concept creatieve communicatie te verduidelijken naar de deelnemers.
Een Jamberske: wie ben je, wat doe je, wat drijft je? Mijn naam is Stien Pinoy. Ik woon in Kuurne en ga naar school in Kortrijk. Daar zit ik in mijn laatste jaar orthopedagogie op de KATHO. Tijdens mijn stage zit ik op kot in Gent. Verder hou ik van muziek, vooral oude hiphop en ik spreek graag af met vrienden om eentje te gaan drinken in ’t jeugdhuis, of op café.
Lijkt mij niet makkelijk! Hoe zie je dat concreet? Mijn plan is om voor vooral de jongere deelnemers een klein, interactief spel te ontwikkelen. Hierbij ligt de nadruk op het visuele waarbij we creatieve en alledaagse communicatie heel concreet voorstellen.
Stien
12
Waarom koos je voor een stage bij ons? Hmm, ik denk, maar ik weet het niet zeker meer, dat ik via de sociale kaart zocht naar stageplaatsen. Graffiti Jeugddienst zag er écht leuk uit! Vooral het geven van workshops en begeleiden van groepen kinderen en jongeren interesseerde me sterk. Daarnaast sprak het thema waarrond jullie werken, creatieve communicatie, mij aan. Ook mijn stagebegeleidster op school, Claudine, was erg enthousiast over deze stageplaats. Ze gaf mij nog wat extra info en toen besloot ik om er voor te gaan. Je bent al halfweg je laatstejaarsstage. Wat wil je hier nog doen? Vanalles! Binnenkort organiseer ik voor de vrijwilligers de Kerstdrink en de maandelijkse activiteit De Avonden. Daarnaast pas ik ook de workshop Juwelen en Tatoeages aan. Ik probeer er nieuwe ideeën en voorbeelden in te steken, vooral
Nice! Wat zijn jouw plannen eigenlijk na je stage? Sowieso nog een half jaartje naar school gaan, een studiereis maken naar Schotland en dan… afstuderen! Daarna wil ik nog wel verder studeren, maar ben er nog niet goed uit wat. Misschien een master Sociaal Werk. Én een reis maken! Aha! Grote reisplannen? Ik zou zéér graag naar Jamaica gaan. Ik heb daar in ’t vierde middelbaar ooit een spreekbeurt over gegeven. Ik had er toen van alles over opgezocht en het zag er daar echt supermooi uit. Sinds die spreekbeurt wil ik daar dus graag eens naartoe. Maar het is daar in bepaalde delen gevaarlijk… en duur. Ik heb mijn oog ook laten vallen op vrijwilligerswerk in China. Je kan daar bij een organisatie panda’s verzorgen. Dat lijkt mij super! Schone vooruitzichten. Stuur ons zeker een kaartje! En bedankt! Els De Latter
jolien de baets een gezicht in de kijker
Overgewaaid uit het bescheiden Meetjesland, maar met een bijzondere interesse in de ganse aardkluit en meer, mogen wij u voorstellen:
een van mijn eerste confrontaties met hoe het er aan de andere kant van de wereld aan toe kan gaan. De reportage greep mij enorm aan. Dat moment creëerde bij mij een soort openheid rond dit thema. Ik liet de info rond dat thema beter binnensijpelen, het bleef meer aan me plakken.
Jolien, waar ben jij zoal mee bezig? Met veel passie en interesse heb ik geschiedenis gestudeerd. Daarna heb ik een master internationale politiek gedaan. Hoe mensen met elkaar omgaan, vind ik super interessant. Na mijn studies heb ik dan ook een vrijwilligersstage gedaan bij de Schone Klerencampagne. Ook bij de Liga voor Mensenrechten deed ik ondersteunend vrijwilligerswerk rond onderzoek, acties... De rode draad was daar internering. Daarna ging ik aan de slag bij Studio Globo, die werken rond mondiale vorming en intercultureel leren. Daar heb ik ontdekt dat ik verder wil gaan in educatief werk. Daarom startte ik onlangs ook met de lerarenopleiding
Wanneer ging je actief aan de slag rond dat thema? Ik sloot me bij de unief aan bij het Overleg NoordZuid. Daar was ik tijdens het laatste jaar ook voorzitter. In diezelfde periode vroeg iemand van het 11.11.11-comité in Zomergem of ik een workshop rond water wou begeleiden. En zo stroomde ik daar ook binnen. Sinds vorig jaar ben ik ook actief binnen de lokale afdeling van de Wereldwinkel. Ik zorg voor de externe communicatie zodat de mensen in mijn dorp op de hoogte zijn van acties en activiteiten. Ik hou er ook regelmatig de winkel open. Ik heb momenteel toch tijd en vind het dan fijn om ervaring op te doen en nuttig bezig te zijn.
Jolien De Baets!
Wat dreef je ertoe om bij ons aan te kloppen? Toen ik door had dat ik richting educatief werk wou gaan, leek het mij interessant om bij organisaties in die sector ervaring op te doen. Ik denk dat ik hier veel kan bijleren. Onder andere ook door jullie interessant vormingsaanbod voor vrijwilligers! We hebben ons laten wijsmaken dat je een sterke interesse hebt in noord-zuid… Dat klopt. Ik herinner mij nog zeer goed het scharniermoment. In het 5e middelbaar zagen we een reportage over Artsen Zonder Grenzen. Dat was
Wat zijn naast noord-zuid nog interesses van jou? Och, de typische dingen: muziek, lezen, genieten van goede gesprekken op café, dansen… En als afsluiter: nog plannen of dromen? Binnenkort zou ik graag nog eens een paar maand naar het buitenland gaan. Ofwel om te reizen, ofwel om een combinatie te maken met vrijwilligerswerk. En naast het reizen hoop ik gauw een droomjob te vinden én een stekje in Gent. Bedankt voor dit inspirerend gesprek, Jolien! Els De Latter
13
Ook in 2013 prikkelen we kinderen, jongeren en jeugdwerkers om te experimenteren met creatieve vormen van communicatie! Naast graffiti laten we ook ander geknetter op je los. Alleen doen we dat vanaf 2013 onder de nieuwe naam Graffiti vzw, en daar hoort een kersvers logo en een frisse huisstijl bij. Wat verandert er voor jou? Niet veel! Je vindt ons nog steeds in de Dampoortstraat 84, 9000 Gent en je kunt ons blijven bellen op 09 233 79 86. Alleen als je onze website raadpleegt of ons mailt, dan zoek je best op www.graffitivzw.be of pas je het mailadres aan naar ...@graffitivzw.be!
14
Voila!
We wensen je veel geknetter in
15
2013!