Apropos juni 2012 by Gilbert Sewnandan

APROPOS 259 Juni 2012 Verschillen verdampen niet vanzelf Concerndirecteur Klaas van der Wal over de betekenis van het Shared Service Centre > Stadsbeheer in de steigers Over de veranderingen per 1 januari > Verdienmodel? Wat gebeurt er als het werk met 20% terugloopt > Innovatief afvoerputje Hoe de Meeuwerderweg droge voeten houdt

Door Anneke Miedema

I Ik vind pijofach eigenlijk een beetje een saai onderwerp. Dat meen je niet! Toegegeven: bij onderwerpen als het Groninger Forum of de tram zie je wat je bouwt. Maar dit is zo’n complexe opgave; processen met mensen zijn zo interessant. En al is het eindplaatje niet iets fysieks, straks kijken we naar klanten die iets meer dan tevreden zijn, hebben we de bezuinigingstaakstelling gehaald én kijken we naar enthousiaste medewerkers die werken voor één gemeente. Is dat een beetje een GMT-mantra geworden, die één-gemeente-gedachte? O. Vind je? Nou, één gemeente is geen doel op zich, mocht je dat soms denken… (lacht).. wij zijn als ambtenaar op aarde om de burgers te dienen en het politiek bestuur te ondersteunen. En dit gezegd hebbende: hoe kunnen we dat op de meest ideale manier organiseren, hoe kunnen we dat verwezenlijken? De diensten waren soms heel verschillend, daar was frictie tussen, en was sprake van wij-zij. Dus misschien slaan we als GMT nu eerst iets door met het uitdragen van die één-gemeente-gedachte en nemen we straks weer wat gas terug. Is het vergelijkbaar met de centralisatieklus bij de Hanzehogeschool? Het is bij de gemeente complexer. Bij de Hanze zijn in 2004 alle faculteiten opgeheven en zijn de ondersteunende diensten gecentraliseerd. Dat is goed gegaan. Maar faculteiten zijn niet een op een te vergelijken met gemeentelijke

Versch il l en verd amp en n iet vanzel f

Hij was vanaf 1998 directeur Financiën van de Hanzehogeschool. En maakte daar in 2000 een efficiency-slag door alle ondersteunende diensten te centraliseren. Bij de gemeente Groningen wacht Klaas van der Wal, lid van het Groningen Management Team (GMT) en verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering, een vergelijkbare klus. De ondersteunende taken (onder de verzamelnaam pijofach) worden samengevoegd in een SSC (Shared Service Centre). Dit moet efficiencywinst opleveren én een bezuiniging. Bovendien komt de wij- werken-voor-ééngemeente-gedachte in zo’n SSC beter uit de verf. diensten. Bij de Hanze gaat het primair om onderwijs, één onderwerp. Hier zijn er – soms grote – verschillen in de primaire processen én verschillen in de cultuur. En die verschillen verdampen niet vanzelf. En dus? Ik ben redelijk vasthoudend wat die centralisatie betreft, ook ten aanzien van de adviseurs. Veel van de adviesfuncties doorlopen dezelfde processtappen, alleen het eindproduct is anders. En dat je als adviseur altijd bovenop het primaire proces moet zitten omdat je anders niet weet wat er speelt, vind ik lang niet altijd opgaan. Als je op de tweede verdieping werkt en er gebeurt iets op de derde, heb je dat ook gemist. Je moet natuurlijk actief contact houden, dat spreekt voor zich. Maar het heeft met onthechting te maken, denk ik. Eerst loslaten en daar iets nieuws voor in de plaats krijgen.

Er was in het begin – meen ik – sprake van centraliseren en dan de adviseurs terugdetacheren naar de diensten. Dat klopt. Er was eerst sprake van dat de adviseurs bij de diensten zouden blijven. Maar we staan nu op het standpunt: we huisvesten centraal, tenzij. We draaien de bewijslast om, zou je kunnen zeggen. Wij hebben nu voor iedere letter van de pijofach een trekker. Zij gaan praten. Met de hoofden, met de medewerkers. Op basis daarvan maken zij uitvoeringsplannen, waaruit ook duidelijk moet blijken, waar de adviseurs het beste gehuisvest kunnen worden. Wat staat er nog meer in die uitvoeringsplannen? De trekkers voeren nulmetingen uit. Daarbij wordt gekeken naar hoeveel mensen werken er nu en hoe staat het met de tevredenheid. Van klanten én

Op de voorpagina >

Het hoofdgemaal in het Stadspark als een van de twee locaties in de stad van waaruit het afvalwater richting de zuiveringsinstallatie in Garmerwolde wordt gepompt. Een gat modern van storingen scheelt zo’n 400 keerachter uitrukken per jaar. Een gapend bleefmeldingssysteem er achter na afronding van de sloopwerkzaamheden de Grote Markt oostzijde. Niet voor het eerst is dit historisch stukje stad blootgelegd. Nu om de komst van het Forum Verderopte inmaken. dit nummer een eerste aflevering van een - waarschijnlijk lange - serie: De achterkant van mogelijk (foto: Marieke Kijk in de Vegte) de krant, waarin we op zoek gaan naar wat er achter een opvallende kop in de krant schuilt.

24e jaargang, juni 2012

Apropos is een uitgave voor (oud-) personeel in het fysiek-ruimtelijke domein van de gemeente Groningen en verschijnt 11 keer per jaar REDACTIE Mans Schuurman Johan de Boer Alfred Kazemier CORRESPONDENTEN Ingrid Bolhuis Erwin Tollenaar Anneke Miedema Mirjam van der Feen Mark Ronda Froukje Bouma Jan Koops van ‘t Jagt Jeroen Berends Anne Helbig Gilbert Sewnandan Petra Maaskant Janet Stoker Ingrid Pieters ONTWERP EN OPMAAK Groninger Ontwerpers DRUKWERK EN AFWERKING Zodiak Groep Groningen REDACTIE-ADRES Ged. Zuiderdiep 98 9711 HL Groningen (kamer 325) Email: apropos@groningen.nl

van medewerkers. Dan kunnen we over een paar jaar kijken hoe we het gedaan hebben. Is de dienstverlening hetzelfde gebleven of – liever - verbeterd? Zijn de medewerkers tevreden? Als zij dat niet zijn, is er iets niet goed gegaan. Daarnaast brengen de trekkers de processen en de functies in kaart en doen dus uitspraken over waar de mensen het beste kunnen zitten. En adviseren over

De ICT-ondersteuning moet vanuit het - (lacht) daar istie weer – gemeente Groningen perspectief. Eerst de processen harmoniseren, eerst komen tot één proces en dan de ICT regelen. DaFinci moest op acht verschillende plekken, acht verschillende processen en acht verschillende bazen ondersteunen. Dat hoeft nu niet meer.

‘Ik merk dat mensen hier meer inspannings- dan resultaatgericht zijn’ wat we niet meer gaan doen. Want ook dat is aan de orde. De bezuinigingen redden we niet alleen met de verbetering van de efficiency. We zullen ook dingen moeten laten. En dat gaat in overleg. Met het GMT, met de politiek. Over efficiency gesproken, dat betekent ook wat voor de ICT. Als ik het gemopper op DaFinci hoor.. DaFinci is echt een dienstencompromis.

Als we met z’n allen in een SSC zitten, leidt dat dan niet tot bureaucratisering? Nee, nee. We hebben heel duidelijk afgesproken dat we niet ieder uur gaan verrekenen. En dat je goed moet kijken welke adviseur je waarop inzet. Naar de specifieke deskundigheid. De continuïteit moet gewaarborgd blijven. Jij zou bijvoorbeeld met je RO-ervaring de nieuwbouw van SoZaWe kunnen doen. Maar een klus als ‘Werken naar

APROPOS 259

Vermogen’, die moet jij weer niet doen. Als daar bijvoorbeeld 10 uur voor staat en jij moet je de inhoud eerst eigen maken, dan is dat zonde. Nog even terug naar de vergelijking met de Hanzehogeschool. Wat valt je hier op? De verzuiling. Die is hier prominent aanwezig. En ik merk dat mensen hier meer inspannings- dan resultaatgericht zijn. Maar alleen hard werken is niet voldoende. Het is het resultaat dat telt. Merk je veel onrust over de pijofach-operatie? Het is wisselend. De een ziet het helemaal zitten en heeft er zin in. Die ziet kansen voor een verdieping en verbreding van zijn werk. De ander ziet er juist tegenop. En dat is niet verkeerd. Sommige mensen houden niet van veranderingen en dat begrijp ik best. Maar ik zou zeggen: grijp je kans en doe mee. Want iedereen krijgt de gelegenheid om mee te denken en mee te praten over het eigen werkproces. Dus wat je straks gaat doen, kan je voor een deel zelf bepalen.

D o o r E r w i n To l l e n a a r

J Jouke Haringsma: Begin mei 2012 hebben we onze reorganisatie ‘ROEZ anders’ afgerond. De wereld om ons heen verandert en met deze reorganisatie spelen we daarop in. We willen integraler gaan werken en sneller kunnen reageren op alle veranderingen. We kennen vijf thema’s die we nu verder uitwerken: Coachend Leidinggeven, Programmamanagement, Vakmanschap en Professionaliteit, Publieke Dienstverlening en het Verdienmodel. Onderwerpen die ook prima aansluiten bij de gemeentebrede organisatieontwikkeling. Het Verdienmodel gaat over de robuustheid van onze financiën op de langere termijn. Als dienst hebben we veel activiteiten die gefinancierd worden uit externe bronnen, zoals projectsubsidies en grondopbrengsten. We zien door de economische crisis dat de woningbouw terugloopt, de verkoop van bedrijventerreinen vermindert, en daardoor onze opbrengsten uit de bouwleges verminderen. Ook staan de subsidiebronnen van andere overheden onder druk. Hierop moeten we reageren en dat kan consequenties hebben voor het takenpakket van deze dienst. Met de vraag aan afdelingshoofden om te kijken wat de maatregelen zijn bij 20% minder werk,

brengen we in beeld hoe flexibel we zijn. Die 20% is overigens geen wet van Meden en Perzen. Het had ook 15 of 25% kunnen zijn. Dit betekent overigens niet per se dat er dan bijvoorbeeld 20% minder personeel nodig is. Wel dat we moeten kijken hoe we kunnen reageren op deze ontwikkelingen. Je kunt ook onderzoeken hoe je andere inkomstenbronnen kunt aanboren, bijvoorbeeld door meer te gaan werken voor andere gemeentes. Wat verwacht de directie? Als directie staan we hier blanco in, alle ideeën zijn welkom. De behoefte hieraan

Verdienmodel? Alle afdelingen hebben de vraag van de directie gekregen om na te denken over de situatie dat er 20% minder werk is. Via een zogenaamd verdienmodel dienen de afdelingshoofden dit scenario uit te werken. Waarom? En wat betekent dit? Aan het woord Jouke Haringsma, verantwoordelijk directeur en Joost Visser, afdelingshoofd IGG.

_ 20%

is voortgekomen uit een bijeenkomst tussen directie en afdelingshoofden. We hebben bewust een verdienmodel per afdeling gevraagd. Het is makkelijker om bij dit soort vragen naar anderen te kijken dan naar jezelf. De bedoeling is dat er eerst binnen de afdeling wordt gekeken. Is dat gebeurd, dan kijken we wat de samenhang van de inbreng van de verschillende afdelingen is en of er een algeheel beeld uit te halen is. Naast goed kijken als afdeling wat je primaire takenpakket is, gaan we ervan uit dat afdelingshoofden scherper krijgen wat ze inkopen en wat de kosten daarvan zijn. Hierdoor kan wellicht efficiënter met de uitgaven omgegaan worden. Zo kunnen de overheadkosten naar beneden en kunnen we ons interne uurtarief lager c.q. concurrender maken. Dit is belangrijk als je bijvoorbeeld voor andere gemeenten wilt gaan werken. Want het uiteindelijke doel van deze actie is dat we als directie wat meer prikkels, lees ondernemerschap, willen creëren. Wat is de rol van de politiek? We werken in een politieke omgeving. De politiek maakt keuzes, bijvoorbeeld in het kader van de bezuinigingen, die

rechtstreeks van invloed op onze dienst kunnen zijn. Dat is een realiteit waar we mee om moeten gaan. Het betekent dat we in een tijd van schaarste scherp inzicht moeten hebben in wat iets kost. De noodzaak wordt ook urgenter om een bestuurlijke opdracht bij het college op te halen inclusief de bijbehorende kosten en dekking. Maar hoe kijkt een afdelingshoofd hier tegenaan? Joost Visser, hoofd IGG: Ik vind het goed en zinvol dat we deze actie uitvoeren. Maar persoonlijk vind ik dat het niet alleen maar ingegeven is door de huidige economische situatie. Naar mijn mening is er de afgelopen jaren te weinig aandacht geweest voor een goede bedrijfsvoering. Bijzonder binnen deze organisatie is de enorme uitsmeer van de overhead. Alle

technisch specialist water

nieuwe gebouwen. Die hebben ze dan pal naast een oud gebouw neergezet, wat in mijn ogen totaal niet past. Het gaat mij in deze om een onderdeel van de Medische Faculteit van de RUG op de hoek Oostersingel/Ant. Deusinglaan. Ze hebben daar een soort van gouden schoenendoos naast een oud gebouw neergezet. Elke keer als ik er langskom denk ik weer: konden ze hier werkelijk niets neerzetten in een iets traditionelere stijl? Ik heb het gebouw even gegoogeld. De architect wilde bij het ontwerpen een gunstige bruto/netto verhouding bereiken, door de lage verdiepingshoogte dankzij de ‘blobvorm’… Dat zal allemaal wel, het zal zeker met een idee ontworpen zijn, maar het bevalt me niet. De kleur vind ik daarentegen wel prima, maar dan voor iets anders, een Audi bijvoorbeeld. Ik kijk er natuurlijk wel als een leek naar, experts vinden namelijk dat ‘nieuwe’ gebouwen tegen ‘oude’ moeten afsteken. En dat gebeurt hier in volle glorie.

(afd. Stedelijk Beheer)

Mijn meest dierbare plek

De G-spot van … Paula Zeldenrust,

Mijn mooiste plek Het Hoge der A is een tijdje terug al uitgeroepen tot mooiste plek van Groningen. Ondanks dat er veel mensen zijn die dat zullen bevestigen, inclusief mezelf, zal ik deze nu niet noemen. Sinds mijn 4de levensjaar woon ik in de stad en ga ik altijd met plezier naar de Vismarkt. Vraag me niet waarom, maar ik heb er gewoon goede associaties mee. Alles is er te vinden, ik kan er etalagehoppen, eet er af en toe een visje of loempia en ik doe mijn dagelijkse boodschappen in de mooie Korenbeurs. Soms kan ik er zelfs een beetje cultuur snuiven. Als je het mij vraagt

afdelingen betalen evenveel voor de overhead, terwijl de ene afdeling daar veel meer gebruik van maakt dan een andere afdeling. Ik denk bijvoorbeeld dat de overschrijding van C2 uren niet komt doordat we in verhouding te veel beleid maken, maar dat juist deze afdelingen te hoog worden belast met overheadkosten. Een voorbeeld daarvan is huisvesting en vervoer. Nu stadsbeheer uit de dienst RO/ EZ wordt ontvlochten worden de kosten van het wagenpark en de huisvesting goed inzichtelijk. De kosten van het grote wagenpark bij beheer worden door alle afdelingen binnen de dienst gedragen. Het is een goede zaak dat de werkelijke kosten nu zuiverder toegerekend gaan worden. Ik ben er dan ook groot voorstander van dat er per afdeling veel meer naar het primaire proces wordt gekeken.

hoort de A-kerk gewoon bij de Vismarkt. Het is niet alleen een mooi gebouw, maar ook een cultuurtempel, want er zijn vaak mooie tentoonstellingen. Ergens in november (2011) heb ik er bijvoorbeeld de World Press Photo-tentoonstelling bezocht en onlangs ben ik er nog geweest met de Nacht van de Kunst & Wetenschap. Als ik dan toch mooie bootjes, kades en water wil zien, is de Hoge der A de eerste afslag naar rechts.

Mijn lelijkste plek Ik vind het jammer om te zeggen maar er staan hier en daar toch wat lelijke

Wat betekent dit voor het IGG? Voor mijn afdeling betekent dit dat we simpel moeten kijken wat het kost om een uurtje deskundigheid te leveren. Want dat is wat we doen. Goed in beeld krijgen wat de bedrijfsvoeringskosten hiervoor zijn. Hoofd- en bijzaken goed scheiden. Dus geen onzinnige discussies voeren om de overhead naar beneden te krijgen. Wat ik hierin bijvoorbeeld een non-discussie vind, is dat er nu wordt gekeken om het aantal thuiswerkplekken te verminderen. De kosten daarvan zijn in verhouding minimaal en de maatregel heeft per saldo een omgekeerd effect. Dat is nou iets wat per afdeling prima zelf kan worden bepaald! Kunnen we het IGG niet afstoten? Dat wordt vaak geroepen, ja. Maar dat is me wat te makkelijk. Wat wij doen is vrijwel

APROPOS 259

In de stad is dat het Stadspark. Als kind woonde ik nog in Beijum met tegenover ons huis een mooie speeltuin met grasveld. Toch speelde ik veel liever in het speeltuintje van het Stadspark. De bijbehorende kinderboerderij was geweldig, ook al was ik toentertijd bang voor geiten die achter me aan liepen. Ik weet nog goed dat ik als 6-jarige graag – omhoog kijkend – onder de hazelaars liep, waar ik overigens ook gretig hazelnoten uit plukte. Als het warm weer was wilde ik altijd in de vijvers zwemmen. Gelukkig werd ik door mijn ouders tegengehouden, diezelfde vijvers mag ik nu namelijk voor m’n werk uitbaggeren.

altijd de rol van opdrachtgever vervullen. Het wegzetten van gemeentelijke opdrachten is een vak! Daarvoor zitten we in een te politieke organisatie. Wel merk ik onrust binnen de afdeling. Mensen vragen vaak hoe het ervoor staat, met name de inhuurkrachten. En dat begrijp ik ook. Het wordt de komende periode ook zeker spannend. Ik denk dat het personele consequenties kan hebben. De externe inhuur zal verminderen, maar het kon ook wel eens de vaste kern gaan raken, waarbij mensen bijvoorbeeld een taakverbreding krijgen. Maar hoe het precies gaat lopen weet ik natuurlijk niet. We moeten wel naar een slankere organisatie toe, met minder inhoudelijke directeuren, minder vakdirecties, minder mensen.

door Ingrid Pieters

D ‘Dankzij de inzet van iedereen zitten we goed op schema’, zeggen kwartiermaker Mieke Kortbeek (foto links) en projectleider Ingrid van Elst. Een jaar zijn ze nu - met een kerngroep en elf werkgroepen – bezig. En op 1 januari 2013 gaat de organisatie echt van start. De opdracht voor de samenvoeging is afkomstig van het college. Dat wil duidelijkheid voor de burger. Eén loket waar hij of zij terecht kan met vragen, suggesties en klachten over beheer en onderhoud in de openbare ruimte. En niet zoals nu op verschillende plekken binnen de gemeente, bij RO/EZ, de Milieudienst en soms bij OCSW. Eén loket voorkomt dubbel werk Het college wil ook een à anderhalf miljoen euro bezuinigen en de nieuwe organisatie Stadsbeheer haalt dat vooral uit meer efficiency. Voordelen zijn te halen uit het gebruikmaken van elkaars materieel, het slimmer organiseren van de inzet van iederz en het terugbrengen van het aantal mensen dat je nodig hebt. Bijvoorbeeld het aantal vakdirecteuren gaat terug van drie naar één. Ook het dubbel werk bij de afhandeling van

Stadsbeheer in de steigers Eén loket voor de burger en de politiek, meer efficiëntie in het bedrijfsproces en een besparing van anderhalf miljoen euro. Dat moet het samenvoegen van beheer en onderhoud opleveren. Op dit moment is het uitvoeringsplan klaar van de nieuwe organisatie Stadsbeheer.

vragen en klachten wordt teruggebracht door de vorming van één loket. Mieke: ‘Iedereen merkt wat van deze samenvoeging. Er komen nieuwe teams en andere leidinggevenden. De aansturing van de organisatie zal procesgericht zijn. Dit betekent dat niet alles meer wordt georganiseerd rond een inhoudelijk thema. De beheer- en onderhoudstaken gaan we opknippen in beleid, opdrachtformulering, planning, uitvoering en toezicht. Door deze nieuwe inrichting van de organisatie wordt beter gebruikgemaakt van de bestaande kennis en dubbel werk voorkomen.’ De Martinitoren, maar ook het riool Ingrid: ‘Omdat iedereen er iets van merkt en we met z’n allen één organisatie moeten gaan vormen, komt er een programma ‘Samenvoegen’. Dit

Gevolgen voor het personeel

programma kent allerlei stappen. Door bij elkaars werkplek te kijken leren we elkaar kennen. Het is heel zichtbaar werk wat we doen, de Martinitoren valt er onder, maar ook het riool. Dus het is leuk om bij elkaar in de keuken te kijken. We hebben nieuwe teams gevormd waarin zowel mensen van Stadsbeheer als van de Milieudienst zitten. Voor hen organiseren we teamdagen, waarin vragen worden beantwoord als ‘waar zijn we van’ en ‘hoe gaan we ons werk doen’. We organiseren ‘Verbeterweken’, waarin aan de orde komt: hoe doen we het, hoe kunnen we het slimmer en beter doen. Daarna richten we de blik naar buiten om te kijken met wie we te maken hebben, we zullen ook in gesprek gaan.’ Mieke vertelt hoe de lijnen gaan lopen naar RO/EZ: ‘Het implementatieplan

Ria Broekema bij Wijkbeheer Was: administratief medewerker missie bepaalt scom tsing plaa wordt: nog onduidelijk,

Deze organisatieverandering heeft gevolgen voor personeel. In totaal vinden zes medewerkers hun functie niet terug in de nieuwe organisatie. Zes mensen zijn boventallig. Het is nog niet bekend wie dit zijn. In totaal moet er dus voor twaalf personen een nieuwe functie gezocht worden, terwijl uiteindelijk circa 15 vacatures worden opengesteld. Kwantitatief lijkt er geen probleem te zijn, maar toch kan het voorkomen dat er geen goede match te maken is. Uiteindelijk zullen er tussen de 0 en de 10 herplaatsbare ambtenaren overblijven. Op de circa 500 mensen die betrokken zijn bij deze reorganisatie, valt het nog mee. Zij worden begeleid naar ander werk.

nieuwe organisatie Wat verandert er voor jou in de eer? sbeh Stad nlijk niks. Ik weet Alles verandert, maar ik weet eige citeren of een andere functie bijvoorbeeld niet of ik moet solli dat mijn oude functie vervalt l enke t wee krijg aangeboden. Ik entje is ver onder het en dat de vervangende functie er e t voor mij alles behalve vorm Dat . werk niveau waarop ik nu een uitdaging. aangeboden krijg is overigens Of ik deze functie daadwerkelijk schot aan gegadigden voor over een is nog de vraag want er de nieuwe (veel lagere) functie. Wat vind je daarvan? allemaal eigenlijk. Als je het Ik ben heel erg teleurgesteld, wij over de gemotiveerde uitvoeringsplan leest, spreekt men alle ak’s, zonder aal, llem wij a n professional. Dat ware zwaar, al zullen we dat erg nu uitzondering. Maar dat valt ons moeilijk dat ook is, Hoe ken. mer laten ers nooit aan onze burg chten af te lezen! gezi de van want het is ons helaas af en toe inlevert flink stap deze met e Ik denk dat de gemeent ers, of men zich dat burg zijn aan ice serv en teit wali op k een vraag. voldoende realiseert blijft voor mij

moet nog komen. Hierbij zullen we goed de afstemming zoeken met RO/EZ (IGG, Beleid, Stadsontwerp, etc.), maar ook met externe partijen, zoals bijvoorbeeld het Waterbedrijf. We zullen elkaar actiever aan de voorkant moeten betrekken.’ In één gebouw gaan ze nog niet zitten. De werkgroep huisvesting gaat nu van start. Mieke: ‘Een geheel nieuw gebouw zal er niet komen, het is toch een bezuinigingsoperatie.’

Wat doet Stadsbeheer? De nieuwe organisatie Stadsbeheer verzorgt dagelijks het beheer en onderhoud van voor het publiek toegankelijke openbare ruimte. Dit is inclusief de recreatiegebieden, Cruyff courts, openbare tennis- en basketbalvelden en alle gemeentelijke bomen in de stad. Ook verzorgt Stadsbeheer het onderhoud van veel gemeentelijke eigendommen zoals bijvoorbeeld sportaccommodaties. Ook andere bedrijven en instellingen in stad en regio kunnen een beroep op Stadsbeheer doen. Alles natuurlijk schoon-heel-veilig en samen met de Stadjers.

Edwin Arends Was: vaktechnisch medewerker bomen Wijkbeheer het Wordt: technisch specialist 1 bij ud erho ond Wijk van n Groe wijkteam Wat verandert er voor jou? ons Er verander niet heel veel, maar gaan er Verd . kaar uitel wel team gaat oud wij nu het complete bomenonderh er ond t eers dat deel het doen, ook OCSW viel. Soms waren we in een straat aan het werk en sloegen dan of een een rijtje bomen bij een school OCSW deed dat , over laats eelp peutersp te dan. Dat is aan de burger niet uit . urlijk leggen natu Wat vind je daarvan? Ik zie alles wel positief en met ik dat vertrouwen tegemoet. Wel hoop en we in de loop van de tijd nog kunn goed niet en ding r waa daar , bijsturen lopen. Inmiddels hebben we onze reactie op het uitvoeringsplan ook de al gegeven. Ik hoop dat het voor d rhei zeke geen nog nu die collega’s straks hebben in de nieuwe organisatie positief uitvalt.

APROPOS 259

Harmanna Oost Was: databeheerder bij Stedelijk Beheer Wordt: databeheerder bij Team Plannen van Stadsprogramma Wat verandert er voor jou? Voor mij verandert er niet veel. Ik krijg er een aantal nieuwe collega’s bij. Ons team wordt uitgebreid. Wat vind je daarvan? Het lijkt me leuk dat er wat nieu we gezichten bij komen. Ik ben optimistisch dat alles goed gaat komen.

Floriade in Groningen? Het bidbook voor de Floriade 2022 in Groningen rolt vandaag of morgen van de persen. Ter voorbereiding en inspiratie brachten de makers van het bidbook op 22 mei een bezoek aan de huidige Floriade in Venlo. Samen in de bus met studenten van de Groningen Talent Group om te leren van de ervaringen en een goed beeld te krijgen van de omvang en impact van het evenement. Wat zij zagen? Een indrukwekkend en uitgestrekt terrein (66 ha.); fraaie paviljoens; heel veel groen; busladingen vol bezoekers uit binnen- en buitenland en een heuse kabelbaan uit Oostenrijk. De conclusie? Dat kan prima bij ons maar dan wel op typisch Groningse leest geschoeid. Hoe dat eruit ziet? Dat leest u in de volgende Apropos.

1 juli hanteert ook onze kantine de nullijn. Voortaan serveert de cateraar een Spartaans assortiment. Rats, kuch en bonen wordt ons soldatenmenu. Want de broekriem moet aan!

Inktzwart De recessie is onafwendbaar, ook aan het Zuiderdiep. We zijn op ruwe wijze wakker geschud uit de winterslaap, die ontkenningsfase heet. Het spaarloon was ons al ontnomen maar vanaf

Met de kleine, leuke dingen die onze bleke dagen nog een beetje kleur geven, is het voorgoed gebeurd. De â&#x20AC;&#x2DC;vacatureâ&#x20AC;&#x2122; Jan Kerkhof bijvoorbeeld is niet opgevuld. Het roemruchte Tourspel van RO/EZ is na 25 succesvolle edities definitief ten grave gedragen. Aan alles komt een eind, maar wrang is het wel. Ook de dienststudiereis is van hogerhand teruggebracht tot een eenmalige, tweedaagse, interdisciplinaire en gemeentebrede excursie met open inschrijving. Voorlopig heeft de reiscommissie de steden Krakow en Charkov op het oog. Want de gifbeker moet helemaal leeg!

We zijn nog niet op de helft maar het dreigt nu al een inktzwart jaar te worden. Wie de Voorjaarsbrief van het college heeft gelezen, loopt het helemaal dun door de bilnaad. Als het een beetje tegenzit kan een kwart van onze orderportefeuille in 2013 in de grijze container. Onze flexibele schil wordt langzamerhand een flinterdun vliesje. Het verdienmodel loopt uit op een Griekse tragedie. Zijn er ook lichtpuntjes? Jazeker. De reorganisatie verloopt zonder al te grote kleerscheuren. We hebben eindelijk wifi in de hal. De bouw van het Infoversum en het Groninger Forum kan van start. En Bauke Mollema wint de Tour.

I nnovatief afvoerp u t j e Oo ste r poort

Winkeliers en bewoners kijken verontwaardigd naar de gemeente. Het is niet de eerste keer dat ze hier natte voeten krijgen. Iedereen is het erover eens dat dit zo niet langer kan en dat er dus iets moet gebeuren. Maar dat is nog niet zo eenvoudig. De Meeuwerderweg is namelijk het laagste punt van de hele Oosterpoortbuurt, waardoor alle regenwater daarheen stroomt. Ik ga eens langs bij Theo Terpstra, technisch specialist bij Stadsbeheer die deze klus onderhanden heeft.

Door Jan Koops van ’t Jagt

O Op het moment dat ik bij Theo aanklop, gonst Stadsbeheer van de gesprekken over De Samenvoeging. De reorganisatie waarbij alle beheertaken van de stad in één vakdirectie worden ondergebracht. Voor de sectie waar Theo werkt heeft dat behoorlijk wat impact en dat laat de meesten niet onberoerd. Maar dat leidt niet tot minder aandacht voor het werk. Op mijn vraag Hoe gaat het bij de Meeuwerderweg? steekt Theo enthousiast van wal: ‘Bij de Meeuwerderweg gaat het allemaal wel wat anders dan

normaal. Meestal bedenken onze eigen specialisten de oplossingen en werken die verder uit, maar in dit geval heeft de Hanzehogeschool gevraagd of ze mee mochten doen. Twee studenten van deze opleiding hebben onderzocht hoe we de wateroverlast hier in het vervolg kunnen voorkomen. Hun rapport bevatte bruikbare ideeën en daar zijn we mee verder gegaan.’

Bestekje, tekeningen en aanbesteden die hap? Theo (lachend): ‘Ja dat had je gedacht. Innovatieve oplossingen vragen om een innovatieve aanbesteding, zo vonden wij. We hebben in dit geval alleen de randvoorwaarden geformuleerd en vervolgens drie aannemers gevraagd om met voorstellen te komen. Voorstellen waarin de maatregelen zelf, de communicatie daarover, het beperken van de overlast én de prijs werden gepresenteerd. Vervolgens hebben we de inhoud en de prijzen van de voorstellen beoordeeld, waarna de beste aanbieding de opdracht kreeg.’

APROPOS 259

En hoe ziet het voorstel van die beste aanbieding eruit? Theo: ‘De Oosterpoortbuurt kent een hoogteverschil van maar liefst drie meter. De eerste opgave was dan ook om te zorgen dat het water niet meteen naar het diepste punt stroomt. Door de aanleg van drempels voor de zijstraten houden we het water wat langer vast op de hogere delen en kan het daar al voor een deel in het riool lopen. Ook maken we keermuurtjes in het riool die de waterstroom naar beneden afremmen. Verder vervangen we de afzonderlijke straatkolken in de Meeuwerderweg (het laagste punt) door aaneengesloten draingoten langs de hele weg. Zo kan ook daar het water veel sneller in het riool komen. En als laatste maatregel plaatsen we een extra grote afvoerbuis in de Dijkstraat die het water afvoert naar het Oude Winschoterdiep.’ Kortom: een innovatieve aanpak met een mooi resultaat. Theo: ‘Zeker weten! Maar er is natuurlijk altijd nog wat te verbeteren. Een paar onderdelen van de gekozen aanbieding bleken uiteindelijk in de praktijk niet werkbaar. Een volgende keer gaan we daar eerder in het proces op toetsen. Maar over de hele linie zijn we zeker tevreden.’

Door Jeroen Berends

De Grote Markt is by far de meest prestigieuze plek van Groningen. Het is de kroonprins der Pilseners, de kers op de appelmoes, de Septemberissue van de Vogue. Enkel streng geselecteerde ambtenaren - the chosen - uitverkoren via geheimzinnige Bilderbergachtige conferenties mogen hier hun nederige diensten bewijzen. Tot deze illuminati behoort ook de ranke, altijd goedlachse en -gehumeurde (dat zouden meer mensen moeten doen!) Erwin Kloen. Erwin is projectassistent voor de Grote Markt en steun en toeverlaat van Elzo D. Niets ontgaat hem, elk nieuwsfeitje over Forum en Oostwand registreert hij. Werkdagen starten immer in de mediatheek, want misschien staat er iets gemeens in het DvhN!

Het regent zonnestralen als positivo Erwin passeert. Skip de cursus mindfullness, gooi de biostabiel ketting met therapeutische eigenschappen van Bruno Santanera in de prullenbak: loop liever even langs bij Kloenie. Heus het helpt. Collega Mans S. gaat voor een opkikker ook altijd even langs kamer 320b. Al die kalmte en vriendelijkheid eisen natuurlijk wel hun tol. Want afreageren moeten we uiteindelijk allemaal, de agressie en werkstress moeten eruit. Dan kun je gaan zwemmen, net als chef Dijkhuis in strakke speedo wat (overdekt) baantjes trekken of desnoods wat op de sportschool gaan workouten. Maar cooldude Kloenie pakt het anders aan, die gaat voor extreme sports, voor inline skaten. Maar dan geen lange afstanden (saai) en ook geen

Kloenie, what else? rollerdisco met geelblauwe rolschaatsjes (gay), nee, aggressive skating waarbij Kloenie langs trapleuningen, stoepranden en straatmeubilair scheert. Kamikaze Kloens trukendoos gaat helemaal open in de half-pipe, zo’n halfrond ding waar hij zo origineel mogelijk (met salto’s en draaien) bovenuit springt. Filmpjes staan op internet. Goh, dat hadden we nu nooit achter Erwin gezocht! Skaters zijn skinny, luisteren naar punk, Blink 182, Limp Bizkit, hebben de broek (Carhart) op de knieën en dragen oversized T-shirts. Dat laatste gaat wel enigszins op voor Kloenie, maar qua muziek is Erwin hiphopman. Stel je voor dat hij skatecapriolen zou uitvoeren neuriënd op Justin Bieber of Nick & Simon (kots). Erwins muziekkeuze: Nas, The Roots, DeLaSoul, Public Enemy en de Beasty Boys. Eén van de Beasty Boys (Adam Yauch) overleed onlangs. Amy (1983-2011), Michael (1958-2009), Sugar Lee (1948-2010), Whitney (1963-2012), Donna (1948-2012) en twee van de drie Beegees. Houdt het dan nooit op? Die sterrensterfte, daar moet iets achter zitten, dat kan geen toeval zijn. De skatecommunity van Groningen en omstreken vertoeft onder meer aan de Helperzoom, het Orionpark, Vinkhuizen, Kardinge en overdekt in Het Colosseum aan de Paradijsvogelstraat. Ook Erwin tref je hier regelmatig, maar als echte ‘Knoalster’ vind je hem toch vooral op

de skatebaan in hometown Stadskanaal. Deze baan is er overigens op initiatief van Erwin gekomen, 85.000 gulden kostte dat toen. Die kun je dus wel op pad sturen om wat geld binnen te halen (provincie?). Gewoon je veenkoloniale charmes in de strijd gooien. Zoals gezegd, Erwin woont in Knoal. Is dat suf? Niet per se. Zo heeft Stadskanaal een van de beste servicebioscopen van Nederland, Smoky, waar je vanuit je stoel een drankje of popcorn kunt bestellen. Dat kon al toen Pathé in Groningen nog moest openen. En er is nog meer cultuur: Theater Geert Teis (28 september a.s. Mon Amour, BZN Tribute Band, nog enkele kaarten beschikbaar). En topsport! Want jaarlijks vinden op de atletiekbaan de Nelli Cooman Games (NCG) plaats: hét atletiekevenement voor gehandicapten, gronings zieken en topatleten. Let wel: tot zestig meter, geen centimeter verder. Erwin dus. Net 30. Single. Paar maanden geleden nog Da Finci medewerker van de week en daarmee toegetreden tot een héél select genootschap: de orde van de tempeliers van RO/EZ. Lees de Da Finci Code er nog maar eens op na.

Kent u ook iemand met een interessante hobby of ander afwijkend gedrag na vijven? Laat het de redactie weten. Met tips en ander klokgelui wordt vertrouwelijk omgegaan.

kangoeroe. Stuur uw foto’s voor

vrijdag15 september a.s. naar

de redactie.

APROPOS 259

PERSONALIA

Neem Apropos mee op vakantie

en maak een foto op een

ongewone plek. In het vliegtuig

in handen van Linda de Mol, of

bovenop de vulkaan van Tenerife,

of in handen van iemand uit

Spakenburg in klederdracht of

in de buidel van een Australische

Han Klaver (48) werkte hier al gedetacheerd vanuit iederz; hij is nu per 1 juni in dienst van RO/EZ gekomen als medewerker financiële administratie bij de afdeling FIA.

Wegens enorm succes dit jaar op

Sabine Bodingius (33) werkte hier al via P-flex maar heeft nu per 1 juni een tijdelijke aanstelling als stedenbouwkundig ontwerper bij de afdeling Stadsontwerp.

Apropos op vakantie

herhaling, de vakantieprijsvraag.

Marieke Eillert (27) werkte hier al via P-flex en heeft per 1 juni een tijdelijke aanstelling als junior beleidsmedewerker bij de afdeling Beleid en programmering.

Emilse Marcos (23) werkte hier al via P-flex; zij heeft per 16 juni een tijdelijke aanstelling gekregen als medewerker financiële administratie bij de afdeling FIA.

Lida Commandeur, medewerker informatiepunt, gaat per 1 juli met pensioen.

Onderbroekenlol

Dienst Ruimtelijke Ordening en Economische Zaken, Postbus 7081, 9701 JB Groningen.

foto: Jacco (6), zoon van Ingrid Bolhuis

Eigenlijk waren bier en bitterballen nog ter gelegenheid van het 150e of wellicht 200e nummer, maar wat geeft het. De directie - altijd paraat als het om borrels gaat - meende er goed aan te doen de recipiërende redactie en correspondenten te verblijden met een even frisse als voorbeeldige witte HEMA-onderbroek bedrukt met de tekst APROPOS 250. U herkent ons er (wellicht) straks mee, op weg naar wéér een pittig interview. Als daar maar geen UEFA-boetes van komen…

Apropos 25 9

Door Mans Schuurman

Floriade 2002

In het juninummer van 2002 aandacht voor de kinderboerderij in het Stadspark met Wolter Landlust als beheerder. Wolter: het is leuk om te zien dat kinderen aanvankelijk helemaal niet bang zijn. Zelfs niet voor een groot dier als een koe. Komen er later toch angstgevoelens dan aan ons de taak om te laten zien dat goed doen voor een dier ook door dat dier wordt beantwoord. De knuffelhoek speelt daar een belangrijke rol bij. Dat is een speciale ruimte waar konijnen en cavia’s vrij rondlopen. De kinderen mogen die op schoot nemen. De dieren lijden er niet onder om als levende knuffel gebruikt te worden. Opvallend is het aanbod in dieren voor de vakanties. Er blijken juist in die periodes veel mensen last te hebben van allergische reacties. Vreemd. De collega’s van Wijkbeheer brachten een bezoek aan de Floriade met o.a. de

thematentoonstelling ‘De groene wijk’ en verschillende aangelegde tuinen. De toegepaste plantensoorten, het gebruik van water en de verhardingsmaterialen oogstten veel bewondering maar leidden ook tot discussie over de kosten van het beheer en onderhoud. En tot slot was de aanpak van de Zuidelijke ringweg dat jaar aanleiding voor een artikel in Apropos. Het zuidelijke deel ervan, tussen Vrijheidsplein en Europaplein zou van 5 juli t/m 11 augustus volledig worden afgesloten. Met de noordelijke partners (provincie, Arriva, Kamer van Koophandel, Rijkswaterstaat) was daarvoor hard gewerkt aan een convenant. In dat convenant waren afspraken vastgelegd over omleidingsroutes en een goed alternatief vervoer (o.a. citybusjes!).