APROPOS 255 Februari 2012 Het succes van de een is het succes van de ander GMT-er Peter Teesink over meervoudige sturing > Komt er een Regionale Uitvoeringsdienst? GW praat ons bij > Meldingen nu nog simpeler Over de voordelen van de MeldStad-App > En hoe zit het nu met PIJOFACH? De F-aanpak als lichtend voorbeeld voor de andere letters
Hoe zat het ook alweer? Het Groningen Management Team (GMT) is in de plaats gekomen van het AMT (Algemeen Management Team). Dat betekent Door Anneke Miedema
dat een dienst geen algemeen directeur meer heeft. Twee GMT-leden hebben nu bemoeienis met een dienst. De een is lijnverantwoordelijk, onze
D
hiërarchische baas, de ander is verantwoordelijk voor de strategische thema’s, onze inhoudelijke baas. Meervoudige sturing heet dat. Jaap Diepeveen is op tijdelijke basis onze inhoudelijke baas, Peter Teesink onze hiërarchische baas. Hij heeft daarvoor vier uur per week vast ingeroosterd. Een kennismaking.
De hoogste baas van RO/EZ en de Milieudienst en deels de inhoudelijke baas van SoZaWe, de HVD, iederz en OCSW. Voelt dat niet als overal en nergens; een soort van gemeentelijke nomade? Welnee, helemaal niet. Dat heeft ook te maken met hoe ik in elkaar zit. Ik heb er niet zo’n behoefte aan om als eenling de grote baas te zijn van een dienst.
H et s ucc es van d e ee n is het s ucc es van d e a nd er
Begrippen als inhoudelijke betrokkenheid en boegbeeld van een dienst... Ik ben inhoudelijk betrokken. Bij de sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen (werk, zorg en welzijn) in deze stad. En als we het daar toch over hebben: daar voel ik me wel het aanspreekpunt voor. Vroeger zat ik als AD van iederz in de sollicitatiecommissie voor de invulling van een vacature voor een nieuwe dienstdirecteur. En dan keken we er ook naar of iemand de kwaliteiten had om een boegbeeld van een dienst te worden. Dat is nu juist niet meer zo. Posities worden niet meer afgebakend, niet meer ‘dit is van mij en niet van jou’.
je afhankelijk bent van anderen en die anderen – in mijn geval mede-GMT-leden – de ruimte gunt. In het AMT kon je relatief je eigen ding doen, om het zo maar te zeggen. Dat kan echt he-le-maal niet meer. Dit is meer een team dat op elkaar kan leunen en steunen. De agenda is ook veel inhoudelijker nu.
Wat maakt jou geschikt als GMT-lid? Een belangrijke vraag is ‘waar komt je drive vandaan’. Heb je juist lol in macht, ambieer je een bepaalde positie of ben je in staat dat los te laten en veel meer dingen in gezamenlijkheid tot stand te brengen. Te onderkennen dat
Toch ben je zeven jaar algemeen directeur geweest van iederz ... Klopt. Maar iederz was volstrekt afhankelijk van de wereld om zich heen. Daar was op geen enkele wijze sprake van een monopoliepositie, van het hebben van het laatste woord. Wat je
bij andere diensten vaak wel had. Denk aan een paspoort, een vergunning. Bij iederz was een klant echt klant. Want die kon ook ergens anders heen. Dus in gezamenlijkheid werken, afhankelijk zijn van elkaar, dat ken ik wel. Lijndirecteur van RO/EZ. Kon je daarvoor kiezen? Het domein, de thematische sturing moet los staan van de hiërarchische lijn. Dat is het kenmerk van meervoudige sturing. En mijn keuze was heel duidelijk: ik ga voor de sociaal-maatschappelijke onderwerpen. Dus toen lag het voor de hand dat ik voor RO/EZ en de Milieudienst de lijnsturing ging doen.
Op de voorpagina >
Het hoofdgemaal in het Stadspark als een van de twee locaties in de stad van waaruit het afvalwater richting de zuiveringsinstallatie in Garmerwolde wordt gepompt. schaatsen Een modern van storingen 400Hier keer uitrukken per jaar. Rondje ommeldingssysteem de binnenstad. Afgelopen maandscheelt kon hetzo’n weer. wordt live-muziek ten gehore gebracht ter hoogte van het Kleine der A. Verderop in dit nummer een eerste aflevering van een - waarschijnlijk lange - serie: De achterkant van de krant, waarin we op zoek gaan naar wat er achter een opvallende kop in de krant schuilt.
e
APROPOS 255 Februari 2012 Het succes van de een is het succes van de ander GMT-er Peter Teesink over meervoudige sturing > Komt er een Regionale Uitvoeringsdienst? GW praat ons bij > Meldingen nu nog simpeler Over de voordelen van de MeldStad-App > En hoe zit het nu met PIJOFACH? Kwartiermaker De F-aanpak als lichtend voorbeeld voor de andere letters
24 jaargang, februari 2012 Apropos is een uitgave voor (oud-) personeel van de dienst RO/EZ van de gemeente Groningen en verschijnt 11 keer per jaar REDACTIE Mans Schuurman Johan de Boer Alfred Kazemier CORRESPONDENTEN Ingrid Bolhuis Erwin Tollenaar Anneke Miedema Mirjam van der Feen Mark Ronda Froukje Bouma Jan Koops van ‘t Jagt Jeroen Berends Anne Helbig Gilbert Sewnandan Petra Maaskant Janet Stoker Heleen Aarnink ONTWERP EN OPMAAK Groninger Ontwerpers DRUKWERK EN AFWERKING Zodiak Groep Groningen REDACTIE-ADRES Ged. Zuiderdiep 98 9711 HL Groningen (kamer 325) Email: apropos@groningen.nl
Meervoudige sturing. Betekent dat twee managementstijlen? Ik heb een paar dingen te doen: krijgen we scherp wat ons doel is, weten we welke resultaten we willen halen. En vervolgens: welke verbindingen moeten we aangaan om die resultaten te bereiken. En dat met een maximale inzet van de kwaliteit van mensen. Die resultaten bekijk ik achteraf. Van te voren hoef ik het allemaal niet te weten, want dan word ik zo’n bottleneck waar eerst alles langs moet. Dat betekent dus dat
vertrouwen. En aan die vertrouwensbasis is nooit gewerkt. Ik merk dat de ene vakdirecteur het mooi vindt en de ander vindt het tamelijk griezelig. De vraag is: hoe open durf je te zijn? Maar mensen zijn ook trots. Het zou mooi zijn als mensen niet zozeer trots zijn op hun eigen dienst. Maar trots zijn op de resultaten die we voor de gemeente Groningen boeken. Het succes van de een is dan ook het succes van de ander.
‘Weg met de schuttingen’ fouten maken mag. Maar dat daar ook van geleerd moet worden. Ik geef veel ruimte. Maar ik maak ook keuzes en neem besluiten. Je hebt in het sociaal-maatschappelijk domein te maken met vakdirecteuren van vier verschillende diensten. Dat lijkt me best... ehh... De vakdirecteuren komen uit een situatie waarin het niet gebruikelijk was problemen van de ene dienst te delen met een andere dienst. Dat delen van problemen, dat verwacht ik nu wél. En dat is spannend, want je moet elkaar
Dat klinkt erg nobel. Nobel. Hmm. Dat ook. Daarnaast is er echt een enorme behoefte om dingen samen te doen. Zonder gêne te kunnen zeggen: ik heb een probleem, wie kan me helpen? Het feit dat je dat doet is meestal de stap in de richting van een oplossing. Bovendien: de veranderingen zijn zo groot. De bezuinigingen, de wereld om ons heen, de wetgeving. Je kunt het niet alleen. Een groot pleidooi voor collegialiteit? Vooral voor integraliteit. Weg met die schuttingen, zou ik zeggen. Ook het
APROPOS 255
3
bestuur van deze stad maakt graag een integrale afweging, terwijl het nu vaak sectoraal wordt aangereikt. Ik merk dat RO/EZ al veel heeft geïnvesteerd in die integraliteit, maar dat kan nog beter. Het sociale domein is nog meer versnipperd. Ik zit soms met 12 mensen aan tafel die allemaal over hetzelfde onderwerp gaan. Ieder in z’n eigen sectortje. Dat wil ik niet meer. Dus zoek elkaar van te voren op, bereid het voor en behartig elkaars belangen. En dat zie je nu gebeuren. Je hebt als GMT-lid 4 uur per week voor RO/EZ. Is dat zinvol? Ik bedoel: kunnen we dat niet beter achterwege laten en het overlaten aan de vakdirecteuren? Ik heb vier uur vast ingeroosterd voor RO/EZ, maar ik besteed er meer tijd aan. Dat voorop gesteld. Maar het antwoord op je vraag is nee. Er moet iemand zijn die boven de partijen staat. Een aanspreekpunt. Iemand die beslissingen neemt. Een vakdirecteur ziet alles op zich afkomen en moet kunnen steunen op iemand met een open oor en een open oog. Maar het is wennen. Vakdirecteuren hebben meer vrijheid nu, de een is daar blij mee en de ander mist het dagelijks sparren met en de dagelijkse steun van een AD. (lacht) Ja, die mist het boegbeeld, zou je kunnen zeggen.
Door Ingrid Bolhuis
D ‘Die commissie, onder leiding van Jan Mans, oud-burgemeester van Enschede, werd gevraagd onderzoek te doen naar de uitvoering van de VROM-taken. In juli 2008 kwam de Commissie Mans met de bevinding dat het nodig is om de taken op een hoger niveau in te steken en om wettelijk te regelen dat er 25 regionale uitvoeringsdiensten (RUD’s) moeten worden ingericht om de handhaving beter te kunnen uitvoeren.’
Komt er een Re gio nale Uitv oe ring s diens t? Na grote missers op het gebied van vergunningverlening, toezicht en handhaving in onder andere Enschede (vuurwerkramp) is er in Nederland gezocht naar een manier om met name de uitvoering van deze VROMtaken te verbeteren. Daarom werd begin 2008 de landelijke ‘Commissie Herziening Handhavingsstelsel VROM-regelgeving’ ingesteld.
Zit hier ook nog een link met de nieuwe wetgeving op VROM-gebied? GW: ’Ook de wetgeving is inmiddels van sectoraal naar integraal gegaan met de invoering van de Wabo, de zogenaamde ‘omgevingsvergunning’. Er wordt één aanvraag ingediend voor zaken waar voorheen allerlei aparte vergunningen moesten worden aangevraagd, en er komt uiteindelijk één besluit. Dat is veel overzichtelijker. Helaas zijn de verschillende toetsingskaders nog ondergebracht in de oorspronkelijke sectoren. De volgende wet gaat dat hopelijk oplossen, de wet Omgevingsrecht, die in 2013-2014 wordt verwacht. Hierin moeten dan ook de toetsingskaders worden geïntegreerd.’ Hoe gaat het in Groningen met de vorming van een RUD? ‘Het Rijk, het IPO (Interprovinciaal Overleg) en de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten) hebben kwaliteitscriteria geformuleerd waarmee de gemeenten de eigen organisatie kunnen toetsen. Wanneer de kwaliteit niet voldoet, dan moeten deze taken over naar de te vormen RUD. Op zich een aparte manier van toetsen, deze zelfbeschouwing, maar dit terzijde. In Groningen zaten, net als bij andere gemeenten, de problemen in de milieutaken. Afspraak is daarom gemaakt dat met ingang van 1 januari 2012 de basis-milieutaken van de provincie Groningen en de gemeenten naar de nieuwe RUD zouden gaan. Voor ons zou dat betekenen dat er 6 à 8 fte’s van de
Gert Willem (GW) Hanekamp, hoofd Bouw- en Woningtoezicht bij RO/EZ, is hierbij betrokken en vertelt ons hoe een en ander in elkaar steekt.
Milieudienst over zouden gaan naar de RUD.’
Is er in Groningen dan nu al een RUD? GW: ‘Daar zijn zware onderhandelingen aan voorafgegaan. De gemeente Groningen heeft de inzet getoond om als centrumgemeente de VROM-taken uit te voeren voor de andere gemeenten, zoals ook wordt gewerkt voor de gemeente Ten Boer. Dan zou er dus geen gezamenlijke regeling in een RUD komen. Maar de helft van de betrokken gemeenten ziet dit niet zitten. Er komt daarom slechts een minimum-model RUD in Groningen, alleen voor de basis-milieutaken. De overige milieutaken en andere VROM-
4
taken blijven bij provincie en gemeenten, zoals het altijd al was verdeeld. Wanneer de RUD er precies komt is nog niet duidelijk.’
En hoe loopt het af met onze inzet als centrumgemeente? ‘Het is eerst de bedoeling om vergunningverlening, toezicht en handhaving binnen onze eigen gemeente te bundelen. Dat moet eerst goed op poten gezet en betekent dat er onderdelen van RO/EZ samengaan met onderdelen van Milieudienst en Brandweer. Of er dan nog taken voor andere gemeenten worden uitgevoerd is een volgende stap.’
De G-spot van …
hof kent een roerige geschiedenis waar in de loop van de planvorming alle liefde uit wegsijpelde. Steeds als ik passeer zie ik voor mij hoe mooi het had kunnen zijn als het oorspronkelijke plan van Aldo van Eyck niet op zo’n domme manier was verkwanseld.
Rob van Gemert, stedenbouwkundig ontwerper
Mijn meest speciale plek Mijn mooiste plek Het wijde open land rondom is een van de sterkste kwaliteiten van de stad. Ik herinner mij een zondagmiddag dat Janet en ik terugkwamen van een fietstocht. We stopten even in de Oude Boteringestraat. Een strakke, heldere lucht met slierten ondergaande zon tussen donker verkleurde gevels. Ik stond daar en zag hoe de gevellijnen zich als twee armen boven mij uitstrekten en dacht: hoe mooi, buiten zijn en dan zo bin-
Vete Wat is dat toch tussen de gemeente en de provincie Groningen? Sinds mensenheugenis gaan beide besturen rollebollend over straat. Slechts een paar honderd meter scheiden Stadhuis van het Martinikerkhof maar de afstand lijkt politiek onoverbrugbaar. En de kloof is dieper dan ooit. Tranentrekkend is het recente geruzie over de toekomst van het Groninger Museum. Een parel
nenkomen! Een ‘plaatje’ waarin zowel de kans op koestering als de potentiële ruimte zichtbaar zijn. Zien is kijken met je ziel.
Mijn lelijkste plek Niks mis met ‘lelijk’. Wat heet eigenlijk? Een levende, energieke stad heeft veel ‘gewoon’ nodig, een beetje ‘mooi’ en een beetje ‘lelijk’. Maar wat een stad niet kan gebruiken is liefdeloosheid! Ik fiets van huis naar kantoor via de Kreupelstraat. De Prefecten-
voor Stad en Ommeland, daar zijn vriend en vijand het over eens. Maar als de directeur op te grote voet leeft, draait de stad er als eerste voor op. Nota bene twee welbespraakte partijgenoten, beiden met de portefeuille cultuur, slagen er niet in de rijen te sluiten. Ze halen dagelijks de krant met hun publiek geredetwist. Let wel, de Groningse krant. In de landelijke media overheerst gelukkig het nieuws van de redding van het Groninger Museum. En blijft de zoveelste dorpsvete in de grootste stad van Noord-Nederland onbesproken. Het lijstje is inmiddels indrukwekkend. De provincie die de stekker uit Meerstad trekt, de stad die niet meewerkt aan een weg door de Koningslaagte. De provincie die te elfder ure terugkomt op de subsidie voor de Grote Markt. En de stad die wil stoppen met de veel te dure spoorlijn naar Heerenveen. Ieder met zijn eigen reden en elk heilig overtuigd van het eigen gelijk. Maar het brengt ons allemaal geen stap verder of dichter bij elkaar.
APROPOS 255
5
Ik ben iemand die zich met de ziel verbindt aan de dingen die ik doe. Ik werk om mijzelf een plek in de wereld te geven. Ik werk nadrukkelijk voor de stad, voor haar mensen. De dienst is een middel om zo te kunnen zijn. Een grote verbondenheid ligt in Vinkhuizen. Hier knokte ik met Truus, Alie, Jan en vele anderen tegen plannen die niets met het eigene van de wijk te maken hadden. Het was een lange weg, maar we zijn een heel eind gekomen.
En de Groningers? Die hopen dat FC Groningen weer gaat winnen, dat hun huis niet teveel in waarde daalt en dat ze volgend jaar nog een baan hebben. Groningers zijn met weinig tevreden. Als er een pak sneeuw valt, ruimen we dat op. Zonder te klagen. Hier rijden de treinen gewoon op tijd en hebben we winterbanden. Als het koud is doe je een muts op en een extra trui en dan hup, gewoon op de fiets naar het werk. De beste marathonschaatsers op natuurijs komen dit jaar uit Groningen. De Unox-mentaliteit zit ons in de genen. Niet lullen, maar poetsen. Samen de schouders eronder, vooral als het tegenzit. Eigenschappen die diep geworteld zijn in de Groningse samenleving. Noaberschap. Maar niet in de politieke arena. Daar laaien onbegrijpelijke vetes op en heerst een mistig soort sentiment. Als in een eindeloze broedertwist waarin niemand meer weet waarom het ooit begon.
Door Gilbert Sewnandan
W Werkwijze Klaas van der Wal noemde de door Magda gevolgde werkwijze een voorbeeld voor de andere letters in de PIJOFACH. Magda: ‘We hebben goed gekeken naar alle producten en diensten die we als Facilitaire Zaken leveren. Daaruit bleek dat we zo’n 13 verschillende werkprocessen konden onderscheiden. Daarop hebben we facilitaire medewerkers van alle diensten uitgenodigd om in één van de 18 geformeerde werkgroepen plaats te nemen inclusief 5 werkgroepen die over management-onderwerpen gaan. Vrijwillig, op basis van eigen interesses. Groot voordeel hiervan is dat je gemotiveerde werkgroepen krijgt. Iedere deelnemer heeft er immers zelf voor gekozen.’ Fasering Magda: ‘Onze aanpak bestaat uit 3 fasen of delen. Alle werkgroepen zijn aan de slag gegaan om van één werkproces de optimale werkwijze voor de nieuwe, centraal georganiseerde afdeling Facilitaire Zaken te beschrijven. Je moet dan wel loskomen van de overtuiging dat het werkproces in dienst X weleens beter kan zijn dan dat van je eigen dienst. Het eerste deel liep tot de Kerst 2011. In januari hebben we een gezamenlijke presentatie gehad waarbij alle werkgroepen hun resultaat in 5 minuten presenteerden aan de hand van een zelfgemaakte poster. Dat werd een dynamische bijeenkomst en maakte ook veel energie los! Nu moeten we de afzonderlijke werkprocessen op elkaar afstemmen en zullen de werkgroepen ook gaan samenwerken.’ Met de input van de werkgroepen en de resultaten van de posterpresentatie gaan Magda en Angelique Hielkema (één van de andere projectgroepleden) de optimale werkwijze voor de nieuwe afdeling opschrijven. ‘Het wordt de blauwdruk voor onze afdeling’, zegt Magda. Dit is het 2e deel van de aanpak. Eind februari hoopt Magda de blauwdruk aan het facilitair vakoverleg te presenteren. Begin maart organiseert de projectgroep 2 bijeenkomsten voor alle medewerkers FZ. Magda: ‘Medewerkers moeten een gevoel krijgen in wat voor organisatie zij straks
E n ho e zit het nu met PI JOFAC H? Hoe gaat het met die centralisatie van de dienstverlenende functies? Begin februari informeerden GMT-lid Klaas van der Wal en directeur D&C Jouke Haringsma de medewerkers die deel gaan uitmaken van het Shared Services Center. Tijdens die bijeenkomst in de Pathébioscoop bleek dat de letter H van ‘huisvesting’ al behoorlijk ver is in de afstemming van werkprocessen. Magda Mooibroek is sinds de zomer van vorig jaar projectleider centralisatie Facilitaire Zaken. Een omvangrijke klus waarvoor ze vanaf half november grotendeels vrijgesteld is van haar andere werkzaamheden.
werken, ook de medewerkers die niet in de werkgroepen hebben meegepraat.’ ‘Het laatste deel van onze aanpak bestaat uit het uitwerken van de processen. Welk kwaliteitsniveau willen we leveren? Hoe kun je dat meten? En hoe bewaak je het gewenste kwaliteitsniveau van de dienstverlening van de nieuwe afdeling? De antwoorden op al die vragen zullen we beschrijven.’ Succesfactoren De aanpak is een voorbeeld voor andere letters. Wat is het geheim? Magda: ‘We hebben vanaf het begin de FZ-ers mee laten doen in de werkgroepen. Op basis van vrijwilligheid en interesse. Elke werkgroep kreeg een werkopdracht mee die we als projectgroep vooraf hadden geformuleerd. De werkgroepen mochten daarna hun eigen eigen manier bedenken om tot resultaat te komen. Dat resultaat moest wel passen binnen de kaders van het koepelplan en vóór de kerst opgeleverd worden. Dat heb ik bewaakt. Daarnaast helpt het enorm dat de Centrale Ondernemingsraad (COR) erg enthousiast is. We investeren dan ook in de goede relatie met de OR. Verder zijn we open en transparant over het proces: we communiceren via nieuwsbrieven, koppelen terug naar werknemers en directies, organiseren bijeenkomsten enzovoort.’
6
IJspret in Stad Na minstens vijftien jaar wachten kon het eindelijk weer eens. Schaatsen op de diepenring! Het Groninger Museum van onderaf bekijken, zwieren over de Zuiderhaven, op naar het Hoge der A en via De Sleutel en de Hoek van Ameland naar de überromantische Noorderhaven… En op zo’n beetje elke hoek een koek en zopie en gezellige muziek. Tout Groningen verbroederde zich op het ijs. Moesten we vaker mogen doen.
APROPOS 255
7
Me ldingen nu nog s impele r Smartphones, steeds meer mensen hebben er een. Behalve bellen kan deze Door Mark Ronda
slimme telefoon nog veel meer. Zo kun je er bijvoorbeeld Apps op zetten. Een App is een programmaatje gemaakt voor één specifieke taak of bijvoorbeeld
W
voor het verkrijgen van informatie over een bepaald onderwerp. Als vooruitstrevende stad heeft Groningen uiteraard ook een App. De App heet MeldStad. Een interview met Wim Schorfhaar (teamleider van het meldpunt Stadsbeheer) over wat de MeldStad-App doet.
Wat kan de MeldStad- App? Sinds juli vorig jaar kunnen stadjers via MeldStad met hun smartphone of tablet meldingen doorgeven over bijvoorbeeld een losliggende tegel, overhangende beplanting of afval op straat. De meldingen worden rechtstreeks opgenomen in het gemeentelijke meldingen registratiesysteem MAGIC. Je hoeft dus niet te meer te bellen of te mailen. Er is ook al langer een digitale meldingskaart op internet () die op een vergelijkbare manier werkt. Je ziet dat het digitaal doorgeven van een melding aan populariteit wint ten opzicht van het telefonisch doorgeven. Deze zogenaamde kanaalsturing is ook een wenselijke ontwikkeling omdat het telefonisch verwerken van meldingen relatief duur is. Hiervoor heb je meer mensen nodig dan voor digitale meldingen. Er bestaat toch ook al een vergelijkbaar landelijk systeem? Dat klopt, er zijn verschillende landelijke platforms. Dat zijn er inmiddels zoveel dat het voor de burger niet meer duidelijk is waar je het beste een melding kunt doen. Sommige van deze platforms vragen geld om aan te sluiten. Een ander belangrijk argument om een eigen App hebben, is dat er tussen de Stadjer en de gemeente geen derde parij komt te staan. Nu wordt de melding rechtstreeks bij de gemeente gedaan in plaats van via een landelijk meldingssysteem. Verder zie je bij MeldStad alle meldingen (dus ook de
meldingen die via internet of de telefoon binnenkomen) op één ‘kaart’. Wordt een melding via MeldStad ook sneller opgelost? Nee, er is geen verschil tussen een melding die wordt gedaan via de telefoon, mail, internet of MeldStad. Uiteindelijk komen alle meldingen terecht in MAGIC. Dat is als het ware de verzamelbak. Vanuit Magic worden de meldingen uitgezet naar de verantwoordelijke specialisten. Wel is het zo dat de afhandeling van
8
digitale meldingen en van MeldStad beter is te volgen. De melder kan precies zien wanneer een melding in behandeling wordt genomen en hoe lang het duurt voordat de melding is afgehandeld.
Is MeldStad een succes? Sinds de kick-off in juli 2011 zijn er ongeveer 1000 meldingen via MeldStad binnengekomen. En het aantal neemt verhoudingsgewijs alleen maar toe. Ook het aantal gebruikers van de app neemt toe. MeldStad wordt vooral gebruikt door
QR-CODE I-PHONE
Zelf een melding doen via MeldStad? Download de App via de onderstaande QR-code voor de iPhone of Android!
QR-CODE ANDROID
APROPOS 255
9
Hans Ploeger (30) is op 1 januari begonnen als controller bij de afdeling PBI. Hans komt van de Milieudienst.
Hoe zie je de toekomst van de MeldStad? MeldStad zal samen met de digitale meldingskaart steeds meer de rol van het telefonische meldpunt overnemen. Daar zullen dus steeds minder mensen
nodig zijn. Momenteel zijn we met de projectgroep Stad & Stadhuis aan het onderzoeken of het mogelijk is een gezamelijke app te ontwikkelen voor de meldingen van het Meldpunt Overlast en Zorg, politiemeldingen en de MeldStad meldingen.
Dörte Mierau (57) begon op 1 januari als contactfunctionaris Internationale Economische Betrekkingen bij de afdeling EZ. Vanuit SOZAWE werkt ze al sinds juni 2011 bij EZ.
jongere mensen. Dat is logisch omdat smartphones vooral door deze doelgroep wordt gekocht. De oudere generatie pakt toch nog het liefst de telefoon om meldingen door te geven.
Erwin Kloen (29) begint op 15 februari als assistent-projectleider 3 bij de afdeling Projectmanagement. Hij werkte hier al via P-flex.
Annette Stikkelorum (44) werkte hier al gedetacheerd vanuit OCSW maar nu komt ze per 1 februari in dienst van RO/EZ als directiesecretaresse.
Gwenny Parie, afdelingssecretaresse Communicatie en
Sicco van der Brug heeft een tijdelijke aanstelling tot 1-3-2012 bij het IGG als specialistisch adviseur. Sicco verlaat ons dus per 1 maart.
directiesecretaresse D&C, vertrok per 1 februari naar de BSD als managementassistent bureau GMT.
Momenteel is het de grootste bouwput van Stad. Eind februari ligt al het treinverkeer eruit om ter plaatse veilig en ongestoord negen dagen dag en nacht door te werken. Veel mediaaandacht derhalve. En de omwonenden zijn gewaarschuwd voor mogelijke (geluids-)overlast. Op spectaculaire wijze – ProRail plaatste zelfs een tribune
en webcams - wordt een fietstunnel geplaatst. Tegelijkertijd worden perrons en overkappingen aangelegd, en passant kilometers rails vervangen, tal van bovenleidingen, nieuwe wissels en seinpalen geplaatst en ook een heel grote fietsenstalling gebouwd. Tijdelijk werken dagelijks honderden mensen aan dit project. Ondertussen vordert de nieuwbouw van de dienst SOZAWE ernaast ook gestaag. Op 1 december is het station klaar om in gebruik te worden genomen.
Päivi Röpelinen had een tijdelijke aanstelling als assistent projectleider 2 bij het IGG. Ze is per 1 februari vertrokken omdat de aanstelling van rechtswege eindigde.
Bouwput station Europapark
Blue Movie
Door Jeroen Berends
Terwijl heel Nederland zich druk maakte over het wel of niet doorgaan van een Fries folkloristisch schaatstochtje, zat Mirjam van der Feen gemütlich in het donker ergens in een bioscoopzaal in Rotterdam. Tocht of geen tocht: al 15 jaar lang neemt Mirjam (Veenwouden, ook Friesland) in februari een week vrij en kijkt dan met een goeie vriendin een stuk of dertig films op het IFFR: het Internationaal Filmfestival Rotterdam. Het merendeel bekijkt ze doordeweeks in Rdam, een stuk of vijf films op een dag. Vooral het zwaardere werk. Bij voorkeur producties uit de vroegere USSR. Cinema uit bijvoorbeeld Azerbaidzjan, een land dat wel durft te investeren in een goed cultureel klimaat met als kroon op al die investeringen uiteraard het winnen van het ESF in 2011. Terug in Groningen, waar het IFFR een pocketeditie verzorgt in het GF (Groninger Forum), kan Mirjam in het weekend op de valreep nog een paar voorstellingen meepakken. Films die in het reguliere circuit vertoont gaan worden vermijdt ze. Want die komen later aan bod. De nieuwe met mr. Nespresso George Clooney (The Descendants) draait voorlopig nog wel en ziet Mirjam later. Geldt ook voor Shame, over een sexverslaafde man gespeeld door Michael Fassbender (maatje xl, google maar) en met veel expliciet naakt. Jazeker bloot is een trend in filmland: Blue Movie maar dan beter en zonder de assistente van dokter Van der Ploeg (Carry Tefsen) en Hugo Metsers de eerste, of was het de tweede?
Ik zit met Mirjam in de Coffee United aan de Ubbo Emmius te praten over film en de dingen die daarbij komen. We drinken designerkoffie van omgerekend een guldentje of acht per stuk. Declareren aan de Aproposredactie laat ik vanwege de papieren rompslomp en ethiek maar achterwege. Coffee United serveert ook ‘specials’ die, alsof het lot er mee speelt, nu heel toevallig in het teken staan van filmicoon Star Wars. Voor 3,60 euro heb je al een small Obi-Wan Kenobi Iced Cappuchino met marshmellow siroop.
Hoe houdt een mens het vol om uren aaneen naar films te kijken? Eigenlijk heel simpel, je hoeft namelijk niets te doen. Kwestie van lekker gaan zitten, je laten gaan en ‘may the force be with you’. Natuurlijk dut je wel eens in, maar dat is niet erg, sommige films lijken daar bovendien wel voor gemaakt. En niemand ziet je, in de donkerte van de bioscoop. Het komt er wel op aan geluidloos te slapen, anders is het toch een tikkeltje genant. Het mooie aan filmbeleving in de bioscoop in vergelijking met andere ‘settings’, zoals het bekijken van een film thuis op de bank of onderweg in de trein op Ipad of telefoon is de gedeelde kijkervaring. Bij de aftiteling als de zaallampen langzaam feller branden, kijk je rond en zie je een paar laatste traantjes weggepinkeld worden of hoor je diepe zuchten slaken. En natuurlijk is de bioscoop nog steeds bijzonder vanwege de meeslependheid en de droomachtige toestand die het grote doek en de geluidseffecten (dolby surround) oproepen. Ook lekker: gebrek aan een afstandsbediening.
Je zou verwachten dat Mirjam die in een week 30 films verstouwt ook buiten de IFFR om heel veel ziet. Dat valt reuze mee. Tegenwoordig gaat ze gemiddeld twee keer per maand naar de film. Dit na een periode van twintig jaar wekelijks bioscoopbezoek sinds haar studietijd in Groningen (geschiedenis). Ok, Mirjam heeft een tweeling (dochters Jutta en Nieske van 5 jaar), is verslaafd aan tijdschriften en leest drie kranten van papier en digitaal. Met andere woorden er is weinig tijd. Tegelijkertijd is het filmklimaat in Groningen er niet beter op geworden. Vroeger was er meer keuze, met het aanbod van Usva, Simplon, filmmuseum (in waar nu Overstag zit) Vera-zienema, Rkz-bios en een eigen filmfestival in
Kent u ook iemand met een interessante hobby of ander afwijkend gedrag na vijven? Laat het de redactie weten. Met tips en ander klokgelui wordt vertrouwelijk omgegaan.
10
stad kon je de hele week vullen. Nu is dat een stuk minder geworden en organiseert notabene Leeuwarden (dat ook al de Academie voor Popcultuur heeft) het Noordelijk Film Festival, met 30.000 bezoekers het grootste regionale filmfestival van Nederland.
Thuis kijkt Mirjam amper films, hoewel er op de dvd-recorder genoeg staat, kwestie van een nogal klein formaat televisie. Naast film is Mirjam ook een fan van series zoals Homeland, Breaking Bad en Dexter. Die kijkt ze rechtstreeks via Internet op de laptop. Favoriet op dit moment is de Deense crimi The Killing met detective Sarah Lund. Daar kunnen de gebotoxte Monique van der Ven (zie konijnenrimpels op de neusbrug) alias Dokter Deen en Moordvrouw Wendy van Dijk nog wat van leren. Die laatste serie speelt overigens in Leeuwarden (alweer) en wordt flink gesponsord met SNN miljoenen, zodat de economische positie in Noord-Nederland een boost krijgt. Zeg maar het Flikken Maastricht effect. Wendy had toch veel beter in Groningen haar moordklusjes kunnen oplossen?
I n fo c en tr um is ee n h i t Vanaf eind november is-ie open voor iedereen die wat wil weten over de diverse grands projets van de stad. Het veelbesproken Infocentrum
en met januari 23.760 bezoekers langs geweest, dat is indrukwekkend toch? En de target tot december is 100.000. Gaat lukken, lijkt me. Het zijn veelal stadjers maar ook mensen uit de provincie en toeristen. Elke dinsdag is het duidelijk seniorendag, groepjes gepensioneerden gaan samen een dagje op pad om onder andere het Informatiecentrum te bezoeken. Niet zo gek heb ik begrepen van onze buren (de VVV) omdat het een populaire ‘vrijreizen-dag’ is voor 65 plussers.
op de Grote Markt. Met veel moderne techniek en aardig personeel. De loop zit er goed in, zoveel is zeker. We vragen coördinator Kim Meijer naar haar eerste ervaringen.
Hoor je ook kritiek? Natuurlijk. Ook de kritische bezoekers weten ons te vinden. We – we werken hier met speciaal opgeleide werkstudenten - gaan standaard op een vriendelijke, uitnodigende manier met de mensen in gesprek en dat wordt zeer gewaardeerd, zo laten ze weten. Heel leuk is dat wildvreemden met elkaar van gedachten wisselen. Het dak wordt the place to be, toch? Jazeker, ons dak is al erg populair. Multifunctioneel tot en met! Op een zonnige dag maken mensen gretig gebruik van het dak en de trappen om op te zitten, te kijken of lekker te zonnen. Zo is ons tijdelijke gebouw al op een prettige manier onderdeel geworden van het alledaagse leven op de Grote Markt. Daarnaast is het al voor het evenement Ode aan de Oostwand op 2 december als podium gebruikt en bij Eurosonic als VIPpodium. De komende tijd gaan we er nog veel meer leuke dingen laten gebeuren die we nu aan het uitdenken zijn in een heus projectteam.
Wat voor vragen krijg je zoal? ‘Komt het Forum dan niet op de Grote Markt?’ is één van de vele vragen die gesteld worden in het Informatiecentrum. De meeste mensen die langskomen willen graag geïnformeerd worden over wat er komt en wanneer. Maar we krijgen ook veel specifieke vragen, van bijvoorbeeld stadjers uit Paddepoel en Beijum, die graag willen weten hoe ze straks naar het centrum moeten (met de bus, met de tram of met de bus overstappen op
de tram). En ook heel vragen over hoe er gesloopt wordt. En over de nieuwe fietsroutes over de Grote Markt. Niet uit ijdelheid hoor, maar we krijgen opvallend veel complimenten. Ook via twitter, de website en onze nieuwsbrief krijgen we veel reacties. Er zit een teller bij de voordeur, wat geeft die aan? Vanaf de opening eind november is het erg druk geweest in het Informatiecentrum, in totaal zijn er tot
APROPOS 255
11
Leuk die extra activiteiten, komen er nog meer? Voor 2012 willen we bezoekers blijven trekken naar het Informatiecentrum. Er zijn nu ook folders in Nederlands, Duits en Engels. De diverse (digitale) presentaties bouwen we verder uit, we gaan groepen ontvangen, activiteiten ontplooien, acties organiseren en digitale nieuwsbrieven rondsturen. Tot twee weken terug hadden we in het kader van ‘Groningen vernieuwt’ een alleraardigste expositie van archeologische vondsten bij verschillende winkels en horeca in Binnenstad-Oost. Die actie Verborgen schatten met speciale routekaarten was een groot succes. Erg motiverend allemaal. En lieve collega’s: kom vooral eens langs!
De Campagne
Dienst Ruimtelijke Ordening en Economische Zaken, Postbus 7081, 9701 JB Groningen.
Wat te doen met het uitgestrekte terrein van de Suikerfabriek? Een half jaar lang kon iedereen in het kader van de prijsvraag De Campagne met ideeën aan de slag. Uit 179 inzendingen koos de jury er uiteindelijk 15. In de hal is een overzichtstentoonstelling ingericht. De winnende ideeën vormen de inspiratie voor een samenhangend plan voor de tijdelijke invulling van het terrein. Een plan dat ter goedkeuring aan de gemeenteraad wordt voorgelegd.
Door Mans Schuurman
Apropos 25 5
Dualisme Tien jaar geleden had je de gemeenteraadsverkiezingen van 6 maart 2001. Het begin van een dualistisch gemeentebestuur. Om de afnemende belangstelling voor de politiek te keren moest die volgens de toenmalige regering herkenbaarder, begrijpelijker, interessanter, vitaler en vooral leuker worden. Invoering van het dualisme op lokaal niveau zou daarbij helpen, was de stellige overtuiging. Wethouders zijn sindsdien niet langer lid van de gemeenteraad. De formele verhouding tussen de raad en het college veranderde wezenlijk. En ook voor het werk van de gemeenteambtenaar zou het gevolgen hebben. Bepaalde tot dan het college welke voorstellen op de agenda van de raad kwamen, vanaf 6 maart 2001 is het de gemeenteraad die bepaalt wat hij wil bespreken en wat niet. De raad kan nu zelf onderwerpen agenderen. Rob van Vliet voorzag een toenemende belangstelling bij de raad voor de financiële administratie, ‘belangrijk dat we daar alert op blijven’. Maar ook het college kreeg door de invoering van het dualisme een actieve informatieplicht. Voor de ambtelijke organisatie een reden om nog scherper
dan voorheen de bestuurders te informeren. Rob: ‘als je dat niet goed doet krijg je toestanden als de Korthalsdebatten over bolletjesslikkers en afkoopregelingen’. Wilma van Geffen: ‘Ik denk dat we een fingerspitzengefühl moeten ontwikkelen over wat we moeten melden aan de wethouder en wat niet’. Is de gemeentepolitiek nu herkenbaarder, begrijpelijker, interessanter, vitaler en vooral leuker? Misschien is tien jaar wel te kort om daar iets over te zeggen.
12