Den Bronner 2 - maart 2015

Den Bronner Jaargang 1 - Editie 2 - Maart 2015

Het mysterie van de verdwenen barkrukken

Een jaar na de verhuis: Leo en Martine blikken terug p.14

p.3

Voorwoord van de redactie

Een beetje heimwee, véél vooruitzichten Waarde Brongenoten Met spijt in het hart moeten wij jullie meedelen dat het donkere tijden zijn voor ons geliefde jeugdhuis.

Niet alleen moesten we afscheid nemen van onze teerbeminde Potvis en kreeg Time-Out onverdiend veel eer als beste jeugdhuis, ook moeten we met droefheid melden dat we met z’n allen massaal op zoek moeten gaan naar onze vermiste barkrukken. We hebben dan ook een barkruk-alert gelanceerd, alle tips zijn welkom!

Dit is geen echter geen reden tot wanhoop, jullie redacteurs hebben het licht gezien.

Ze hielden hun ogen meer dan open om al jullie dronken, iets minder dronken of gewoonweg lompe avonturen neer te pennen. Zo waren we getuige van de acrobatische toeren van de heer Faes in de Murphy’s, zagen we nieuwe liefde ontluiken en ontdekten we dat er in Mattijs een zatte

Dit lees je in Den Bronner >5

Samson schuilt. Boodschap van jullie redactie: wij hebben overal bronnen!

Nu er bijna een jaar verstreken is sinds onze verhuis, blikken ook wij als redactie al eens met een lach en een traan terug. Onze kleine ergernissen ter zijde, ademt onze nieuwe locatie ondertussen ook al veel sfeer en gezelligheid uit. Onze kale betonnen blok werd omgetoverd tot een kleurrijk café en alles valt stilletjes aan in zijn plooi. Zo zie je maar: hier of daar, de Bron krijgt het altijd voor mekaar!

Tot slot rest ons nog om jullie allemaal te bedanken om onze eerste editie met zoveel enthousiasme te ontvangen, voor de opbouwende kritiek en de lovende commentaren.

Veel leesplezier, jullie redactie.

Al draagt Time-Out een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 2

>12 >7

>17

>18

Barkrukken en glazen verdwijnen mysterieus uit de Bron

De politie is op zoek naar enkele barkrukken en pintenglazen die mysterieus verdwenen zijn uit jeugdhuis ‘t Bronneken. De verdwijning wordt als onrustwekkend beschouwd en kwaad opzet wordt niet uitgesloten. Meer informatie vind je op onderstaande affiche.

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 3

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 4

Haeck zegt...

De voorbije maanden kon je achter de toog allerlei uitspraken en gebeurtenissen vastleggen op een blad papier.

Dat werd gretig gebruikt, maar omdat Matthias Haeck hier het meeste neerschreef, hebben we speciaal voor hem deze rubriek gemaakt.

Haeck zegt: - Beter stof in uw oog dan uw oog in’t stof - Beter een scheetje voor iedereen dan buikpijn voor mij alleen - Waarom is Polen zo vuil? Alle kuisvrouwen zitten hier - Nergens beter dan thuis, nergens beter dan in de Bron.

- Als ik super zat naar huis wandel in de zomer, dan voer ik een gesprek met de schapen in de weide in mijn straat. Ik vraag “Van wie is dat gras?”. Waarop alle schappen allemaal samen “Mèèèèèèèèh” roepen.

Tapper en afsluiter van de maand: Jim en Julien

Jim Luypaert, ook bekend onder de naam Fong, staat al 2,5 jaar met volle goesting achter de toog van ons jeugdhuis. Jim vindt het fijn om de Bron open te houden zodat de mensen zich kunnen amuseren. Hij doet het altijd voor een ander. “Als je andere mensen plezier ziet maken, ga je zelf meer plezier maken.”

Zijn mooiste moment tijdens het tappen was in de nieuwe Bron. Er ontstond een onverwachts feestje met de mannen van de KSA en Karel. Iedereen was zo zat en de sfeer zat er goed in. Toen begonnen ze mij een held te noemen omdat ze het apprecieerden dat ik speciaal voor hen open hield.

Het leven van Julien als Bronganger begon zo’n 5 jaar geleden wanneer hij op vrijdagnamiddag het rustig café ontdekte. Het was een leuke manier om met vrienden het weekend te starten met fris getapte pintjes. Hoe meer hij er kwam, hoe meer hij zin had om zich ervoor in te spannen: tappen, helpen opbouwen... Het is ook diezelfde weg die hem dan uiteindelijk tot die avond van de talentenjacht heeft gebracht, waardoor hij afsluiter van de maand werd.

“Ik had dan al eens een tapshift gedaan met bestuurslid Ruben H. (opgepast aan iedereen die met dit individu gaat drinken: voor je het weet heb je een strafblad en is je portefeuille kwijt). Na het tappen zijn we nog blijven doorgaan tot 6 uur, wanneer de tapper wou afsluiten, maar ik heb nog overgenomen tot 10 uur.”

De reden waarom Julien zich soms achter de tap schaart, is omdat hij het concept van een jeugdhuis geweldig vindt. Een vrijwilligerscafé waar de jeugd veel kan en mag.

“En een gesloten jeugdhuis is een droevig jeugdhuis en een droevig jeugdhuis kan alleen maar mensen droevig maken.”

Lid van de maand: Matthias Haeck

Matthias heeft na vele jaren zijn weg naar de Bron gevonden. Hij kende het jeugdhuis wel, maar zette pas een voet binnen toen zijn nieuwe studierichting hem een zee van tijd gaf en hij mensen beter wou leren kennen. Nu is hij een vaste gast. Door de hartelijke verwelkoming voelde hij zich meteen ‘geadopteerd’ in onze familie. Onder meer tappen doet hij vaak. “En graag. Ik ben vermoeid maar voldaan als ik thuiskom.”

Op lange termijn ziet Matthias zichzelf misschien wel doorgroei-

en, maar zijn doel is vooral vrienden maken voor het leven.

We kennen Matthias natuurlijk allemaal van de Comedy Act die hij neerzette tijdens de Jeugdhuistalenten. Het was een succes.

“Sinds die act spreken mensen mij meer aan en vragen ze vooral: ‘vertel eens een mop’. Het is ook dankzij de Bron dat ik de stap heb durven zetten. Het is ook dankzij al dit dat ik meer zelfvertrouwen heb gekregen.”

De Bron kan dit alleen aanmoedigen en jou enorm bedanken!

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 5

Dit spookten jullie de

Het waren drie bewogen maanden voor de Bron. Er verdwenen wat barkrukken, maar gelukkig waren er genoeg activiteiten om ons

De avond van ‘Poepie’, de folky fanfare en heel veel talent Op 17 januari kon iedereen met een talent en voldoende lef zich uitleven op onze Jeugdhuistalenten.

Het café werd voor de gelegenheid omgetoverd tot een oase van gezelligheid en sfeer. Tapijten, kussens, zetels, sfeerverlichting en zelfs een fiets: geen moeite was Elene en Claudia te veel om wat van de charme van de oude Bron terug te brengen.

Geïntroduceerd door presentatrice van de avond Margaux mocht onze eigenste Silke Pinkhof de spits afbijten. Ze deed dit met verve en bracht een knap stukje zang en gitaar. De zenuwen buiten beschouwing gelaten, leek het alsof Silke geboren is met gitaar op de schoot en microfoon in de hand.

Vervolgens was het de beurt aan Brutus & Baas, die het jeugdhuis lieten kennismaken met de mogelijkheden van een loop-station en een gitaar.

Ook stand-up comedy maakte dit jaar deel uit van het programma, meerbepaald met het podiumdebuut van ons lid van de maand Matthias Haeck. Ondanks een aantal ‘Ik ga dit noooooit kunnen!’ en ‘Waarom heb ik mij hiervoor toch ooit ingeschreven?!’, liep de Bron meteen warm voor onze ‘Poepie’.

Ettelijke lachsalvo’s vulden het café, we kunnen zeker spreken van een meer dan geslaagd debuut.

De Bron zou de Bron niet zijn zonder spontaniteit en dit werd ook duidelijk toen enkelen zich op het moment zelf wat moed hadden ingedronken en zich ook aan een act waagden. Klakke’s grote folky fanfare bracht ons geliefde jeugdhuis wat later dan weer de liefde voor folk – en bijhorende danspasjes –

bij. Een café gevuld met muziek en dansende mensen, kan het mooier?

Creatief wonder Gwamp liet jullie, begeleid door Bert op djembé en Sam op dingeridoo, dan weer genieten van de kracht van woord en tekst. Met het nodige gevoel voor drama wist Gwamp ons allemaal

te boeien en te vervoeren. Afsluiten deden we de avond tenslotte met een stevig staaltje beatbox, waarbij spontaan ‘gejam’ niet mag ontbreken. Tussen de optredens door konden jullie ook het fotografisch talent bewonderen van brongezichten Bleu en Claudia.

Voor diegenen onder ons die Valentijn aan zich lieten voorbijgaan, was de Bron op 14 februari the place to be. Na een geslaagde Harry Potter-marathon, was het deze keer de beurt aan Star Wars om de filmliefhebber in menig Bronner te bekoren.

Van ‘Star Wars forever!’-enthousiastelingen tot ‘Nog nooit gezien’-leken, iedereen was wel-

kom. Na wat gepruts en geklungel met de dvd-speler - Scartkabels?

HDMI-kabels? Audio? Dan toch maar een nieuw toestel kopen werd de aftrap gegeven en konden de aanwezigen zich knus in een zetel nestelen om de wondere wereld van Star Wars te betreden.

Sfeer, drank, popcorn en een met scherp schietende Luke, wat moet een mens nog meer hebben?

Bron smult van met scherp schietende Luke

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 6

voorbije maanden uit

daar overheen te helpen. Jeugdhuistalenten bijvoorbeeld, de avond waarop Mathias onsterfelijk werd, of CinéBron.

Wie techno, waar r&b? Gitaren overwinnen in de Bron Luchtgitaren, stoere metalheads en hier en daar wat oude rock&roll: de Hard Rock Café-avond was ook in de nieuwe Bron een voltreffer. Het duurde even voor de sfeer er helemaal inzat, maar uiteindelijk verliet iedereen de Bron dansend en lachend. En dat zonder techno en r&b.

Een ladder die tegen de muur staat, met opschrift ‘Stairway to heaven’.

Bestuursleden die zelfgemaakte hamburgers staan te verkopen.

Hits van Black Sabbath, Arctic Monkeys, Metallica, Foo Fighters en Alice Cooper die uit de luidsprekers komen. Stoere kapsels, jeansjekkers, cocktails en mascara bij mannen. Wellicht hadden jullie het op dit moment al geraden, maar ook dit jaar werd geen moeite gespaard voor Hard Rock Café in de Bron.

Het was de eerste rockavond in het nieuwe Bronneken. Van het concept werd niet afgeweken: de avond begon rustig en werd écht op gang getrapt door een metalband. Die eer was weggelegd voor

‘End of the line’, jonge snaken uit Asse die toonden dat ze bijzonder veel in hun mars hebben. De tientallen toeschouwers zagen en hoorden dat het goed was.

Grappig was vooral het feit dat de zwarte zanger - of schreeuwer, schrappen wat niet past - verkleed was als Sinterklaas. Zijn gitaristen en drummer waren dan weer gekomen als Zwarte Piet. Een ludiek knipoog naar en op 6 december, dat hen geregeld applaus opleverde, zeker wanneer ze snoepjes in het publiek gooiden.

Zodra het optreden ten einde was, was het aan dj’s uit Asse en Zellik om hun kunstjes te tonen. En die

kunstjes vielen in de smaak, want tot ruim 7 uur ’s ochtends werd er afwisselend gedanst en gerockt in de Bron.

‘Het was geweldig’, klinkt het bij de dj’s. ‘Lang geleden dat ik mensen nog zo hard heb zien dansen op rockmuziek. Heerlijk, we hebben ze laten zien dat het niet altijd Rihanna, r&b of Tomorrowland-muziek hoeft te zijn. Zelfs een slow nu en dan kon perfect.’De hit van de avond was ‘Pretty Woman’, de oorwurm van Roy Orbison. De soundtrack van een legendarische film, maar ook het lijflied van een van de Bronners. Wie en waarom, daar moet je zelf achter komen.

Doemp op de kerstmarkt Zoals elk jaar werd ook ons jeugdhuis vertegenwoordigd door enkele enthousiaste medewerkers op de kerstmarkt in Asse. We konden ook dit jaar weer rekenen op de vertrouwde gezichten die de kerstmarktgangers verblijdden met lekkere frietjes.

die onze friteuses creëerden. Een positieve noot aan deze doemp was wel dat de geur van frietjes zich snel verspreidde en heel wat mensen in de verleiding bracht om onze frietjes eens te proeven. We hebben dan ook heel veel frietjes verkocht, want de wachtrij werd steeds maar langer en langer, zelfs zo lang dat we bijna volledig uitDie vertrouwde gezichten waren verkocht waren. weliswaar niet altijd even goed te De Vedett daarentegen was dit herkennen dankzij ‘den doemp’ jaar niet zo populair in tegenstel-

ling tot andere jaren. Jong CD&V verkocht het bier dit jaar namelijk ook en daarom moesten wij onze prijs verhogen. Op zoek naar een alternatief dus!

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 7

De clash der jeugdhuizen

De clash door de ogen van Guy (Time-Out) Ik ben geen zenuwachtig iemand, echt niet. Maar het zou me sterk verbazen als die tweede avond van de clash der jeugdhuizen me niet een paar jaar van mijn leven gekost zal hebben.

Wat een stress.

Op de eerste avond was ik er niet bij en kan ik dus alleen afgaan op wat mijn Zellikse vrienden zeggen. Maar die 4-2 die toen al op het scorebord stond, was niet meer dan verdiend. Een eerste avond die de toon meteen zette, kortom, een eerste avond die duidelijk maakte dat wij wel degelijk het beste jeugdhuis zouden blijken te zijn.

En dan die tweede avond. Even uitlopen, dan weer twee wedstrijdjes verliezen en opnieuw spanning: hartpatiënten zouden er geen raad mee geweten hebben. Het was mooi om te zien hoe beide jeugdhuizen er vol voor gingen, maar het was vooral prachtig om te zien hoe de Bron net iets vaker tekortschoot. En geen klein beetje.

Het absolute hoogtepunt van die avond in ‘t Bronneken was de Bierpongwedstrijd. Voor zulke activiteiten zijn adjectieven als episch en legendarisch uitgevonden. Of historisch, die past ook wel.

Drie stoere Zellikse helden tegen drie boys uit Asse. Hun enige wa-

pens: een pingpongballetje en hun al dan niet bierbestendige maag.

Als één enthousiaste meute schaarden wij Zellikenaars ons achter Ian, Petit en Lio, die namens Time-Out zouden deelnemen aan de wedstrijd.

De start was verrassend vlot. Heel wat bekertjes verdwenen aan de overkant en bij ons bleef de schade vrij beperkt. Maar dan, plots, een verandering. De ene na de andere worp van de Bron was raak. Voor we het wisten, stonden er bij ons nog amper twee bekertjes en bij hen nog zes. Een uitzichtloze situatie leek dat, maar daar wisten onze helden wel raad mee. Meer zelfs: plots gooiden zij weer elke bal raak. El-ke bal!

De laatste worp van de match was prachtig. Ian was het die zich klaarmaakte. Onder luide aanmoedigingen droogde hij zijn hand nog even aan de handdoek en nam hij de bal stevig vast. Een seconde leek een uur te duren, niet te geloven. Ian strekte het lijf, boog zich voorover, liet het ronde onding uit zijn hand glippen en wachtte met hoop én angst in de ogen. Een seconde leek toen wel twee uur te duren. Of neem drie. Maar toen, de ontlading: Ian scoorde en besliste op fenomenale wijze de wedstrijd.

Feest bij ons, treurnis bij hen. Tot volgend jaar, ‘t Bronneken!

Bron verliest voetbalmatch, Na een bewogen weekend waarin beide jeugdhuizen van Asse elkaar uitdaagden, werd het weekend afgesloten met een voetbalmatch.

baten. De eindstand werd 6-1 voor Time-Out. Toch is ‘t Bronneken met de trofee van de avond gaan lopen. Terwijl de leden van Time-Out te geconcentreerd naar de match aan het FC Bronstig deed er alles aan om staren waren, ging de Bron met te winnen, maar het mocht niet hun mooie, begeerde én enige vlag

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 8

De clash door de ogen van Claudia (de Bron) Een langverwacht weekend, waar velen onder ons vol spanning naar uitkeken.

Dat was het weekend van de clash der jeugdhuizen.

De opbrengst van het evenement zou gaan naar Music for Life. Alles voor het goede doel. Maar winnen zouden wij, de Bronners!

Om het eerlijk te houden, werd de clash verdeeld over twee dagen in beide jeugdhuizen. Alles begon dus vrijdag in Time-Out. Er waren zes wedstrijden, zoals kicker, onderbroekenfuif, bitterballencontest enzo. We verloren jammer genoeg het wedstrijdje kickeren, mede omdat Time-Out de slechtste kickerbak ter wereld heeft en zij er natuurlijk op kunnen spelen. De Bron is een goede bak gewoon, dus ging dat punt al gauw naar Zellik. De bitterballencontest werd wel gewonnen door onze tappersverantwoordelijk Michael. Niemand die het beter zou kunnen. Toch eindigde de avond in mineur voor de Bron. We stonden 4-2 achter, maar vertrokken wel met een goeie moed naar huis. Klaar om de volgende dag, in ons eigen café, Time-Out zwaar op hun doos te geven. Maar bij dat laatste liep iets fout.

We waren ervan overtuigd: die 2 punten achterstand zouden snel

, maar wint ook

ingehaald worden. De eerste wedstrijd verloren we jammer genoeg, maar we konden snel nadien twee punten inhalen. Zoals onder andere een revanche bij het kickeren.

Die werd gespeeld door Gil De Geyndt, Tom Servranckx en Bert De Smedt. Best out of three, maar die derde was niet meer nodig. Beide matchen werden met een ruim verschil gewonnen door onze allerbeste topspelers.

Goed voor een 5-3 achterstand.

Het begon spannend te worden.

Ook nadien wonnen we de dance battle met volle glorie. De hoop was terug. De voorlaatste wedstrijd kon beslissend zijn: ‘Bierpong’. We kozen onze beste spelers ; Bert De Smedt, Abel Baltussen en Vincent van Agtmaal. Iedereen stond er nagelbijtend op te kijken. De spanning was te snijden. Met slechts 1 bekertje meer op de tafel bij beide ploegen, botste de beslissende bal in het bekertje van de Bron. Feest bij Time-Out. De trofee werd braaf overhandigd aan Lionel Jaenen en we wensten hen alle geluk toe voor het volgende jaar.

Time-out won met heel veel geluk, maar is in onze ogen niet hét beste jeugdhuis van Asse. Dat is en blijft de Bron, het jeugdhuis dat niét gevestigd is een deelgemeente, maar in de gemeente zelf. Time-Out, net dat eentje te veel.

lopen. Dit was dan ook het pronkstuk om te ruilen met onze gestolen barkruk, die Time-Out dezelfde dag gestolen had ondanks de afspraak. Maar het mooiste is dat de onvoorwaardelijke haat en liefde tussen de Bron en Time-Out blijft voortbestaan.

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 9

Kleurplaat

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 10

Wist je dat... ...Karel suckt en deze keer hebben we zelfs een reden waarom we dat schrijven. Terwijl de leden van ons jeugdhuis het volop aan het uitvechten waren met die van Time-Out over wat nu het beste jeugdhuis van Asse zou worden, bleek onze gewezen voorzitter onvindbaar. Een Snapchat later wisten we het zeker: hij zat in ‘t Smiske

...Niels van den Broeck vindt dat het niet uitmaakt hoe laat het is, maar wel hoe zat ge zijt ...Dylan vindt dat zijn eigen oksels wel “ok” ruiken.

Dan wrijft hij met zijn hand onder zijn linker- en rechterarm, oordeelt hij zelf eens en laat de anderen ook ruiken met dezelfde vraag. “Ca va nog?” ...Het volgens Michael “gaan snuivelen” is, maar hij bedoelde eigenlijk sneuvelen ...Julien best wel goed Frans kan. Onze favoriete uitspraak van hem is “Il faut te sortir les doigts du cul” ...We volgens enkele leden van het jeugdhuis eigenlijk een Facebook-pagina ‘Bronconfessions’ zouden

moeten maken? ...Dylan een kleine dikke piet heeft? ...Er heel wat gedronken is in ons jeugdhuis in 2014?

...Robbe zijn levensmotto “liever te vroeg dan te laat” is? Of was het nu toch Dylan zijn levensmotto? ...Er ooit een koppel was waar de man tegen de vrouw zei: “Moet ik mijne tish op mijn gat naaien want wij slapen toch altijd rug tegen rug?” ...Volgens een anonieme bron Bleu stiekem een socialist is. ...Na de dood van Potvis, Dovis extra goed verzorgd wordt? Er werd een tabel opgesteld door Elene om na te gaan wie hem eten heeft gegeven en wanneer hij voor het laatst proper water heeft gehad.

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 11

De goede voornemens van onze leden

Lena Het voornemen

Fiebe

“Er is een diagnose gesteld van een lichte vorm van reuma, waarbij mijn gewrichten heel zwak zijn. Om de pijn te verhelpen, moet ik mijn spieren versterken om het werk van mijn gewrichten over te nemen. Fitness is daarvoor ideaal. Het zou mij alleszins helpen om Rock Werchter 2015 zonder pijn te overleven, want de editie van 2014 was slopend voor mij. Dus mijn goeie voornemen voor 2015 is twee keer per week gaan fitnessen.”

Anderhalve maand later “Ik ben zelf nog altijd gebonden aan twee keer kinesist per week, wat praktisch hetzelfde aanvoelt als fitnessen. Voor mij is het belangrijk om mijn spieren te versterken, dus kinesist staat gelijk aan 1 uur spieroefeningen voor onder andere schouders, rug, knieën, maar bijvoorbeeld ook mijn polsen. Daarnaast doe ik minstens 1 keer per week extra fitness.”

Het voornemen Fiebe besloot het nieuwe jaar in te zetten met een gedicht: “Struikelen, vallen, opstaan, vliegen, uitschuiven… Ik heb het allemaal doorstaan. Dat is ook een van de redenen waarom ik dit voornemen wil aangaan. Zoals de grote blunder van vorig jaar op de kerstmarkt. Ja, dat bezorgde me bijna een hartinfarct.

Nee, het zal niet gemakkelijk zijn om dit te realiseren en om alle gevaar te vermijden zal ik moeten improviseren. Slagen of niet, dit staat openbaar, maar dat vind ik niet erg, dus gelukkig Nieuwjaar!”

Anderhalve maand later “Steile trappen oplopen met hoge hakken, dansjes aanleren, vriendinnen die mij een lappenpootje geven, schaatsen... en ik moet maar zien dat ik niet op mijn gezicht val. Moeilijk was het wel en begrijp goed als ik vertel, dat het bij mij niet vanzelf gaat maar dat het bewijs op papier staat. Eind goed, al goed!”

FC Patron Het voornemen

Anderhalve maand later…

Eindelijk! FC Patron, een nieuwe wind in het Assese voetballeven. Een bende vrienden die elkaar niet uit het oog wilde verliezen en daarvoor een leuk en gezellig voetbalploegje heeft opgericht. Stuk voor stuk klasbakken met een topconditie en uitstekende techniek (en Niel mocht ook meedoen). Het kameraadschap is er al, de eerste overwinning laat nog op zich wachten.

Daarom is het goede voornemen van FC Patron om voor eind februari een eerste keer de drie punten binnen te halen.

“Bloed, zweet en tranen zijn gevloeid bij elke Patron-speler, maar helaas. Door het slechte weer werd een hoop matchen uitgesteld, waardoor onze kansen op een zege drastisch verminderden. Ons verschuilen achter dat excuus mogen we niet. Winnen is nog niet gelukt, maar we zijn er rotsvast van overtuigd dat we dit jaar nog eens victorie zullen kraaien. Wie dit historisch moment wil meemaken, is op zaterdagnamiddag steeds welkom om ons te steunen. Wij blijven vrienden, wij leven voetbal, wij zijn PATRON!”

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 12

De goede voornemens van onze leden

Bert

Het voornemen “Er werd me gevraagd naar mijn goede voornemens. Ik kan maar één ding bedenken waarmee ik mijn hele jaar in een klap goed kan maken. Ik mis Fox Force Five! Dat is onze band van vrienden die rocken gelijk zotten. Ik mis het plezier van de repetities en de uitlaatklep die het mij biedt en ik denk dat ik niet de enige ben die hierop zit te wachten. Hierbij de vraag aan al onze bandleden: “Ready for part 2, a new start?”

Anderhalve maand later “Mijn goede voornemen is onder constructie. Onze bandleden hebben graag veel plezier en steken hun agenda dan ook goed vol. Veel tijd om te repeteren kan er dus niet altijd vrijgemaakt worden, maar we doen ons best en komen stukje bij stukje terug op het moment waar we goed bezig zijn.”

Joost

Het voornemen “Vorig jaar ben ik op skivakantie met een slee op een ijsberg gebotst waardoor mijn kruisband af was en mijn ligament en minuscus gescheurd. Bijna een jaar later ben ik nog altijd aan het recupereren. Natuurlijk ben ik dit kotsbeu en zou het dus fijn zijn om 2015 door te komen zonder kleer- of andere scheuren.”

Anderhalve maand later

Het voornemen “Ik begon op mijn 17de te roken en rook nu ongeveer een pakje per dag. Mijn goeie voornemen voor 2015 is dan ook dat ik ga stoppen. Het is slecht voor mijn gezondheid en kost veel geld. Het geld dat ik dan uitspaar, kan ik in de kicker steken. Daarnaast wil ik weer gaan lopen voor mijn conditie en omdat ik dat vroeger veel gedaan heb.”

Anderhalve maand later Joost is bijna gestopt met roken. Enkel op vrijdag is het soms moeilijk om aan de drang te weerstaan en wordt er af en toe gezondigd. Het lopen is van start gegaan, maar dat zou ook nog wel wat beter kunnen.

Al bij al is het toch al gelukt om 40 euro uit te sparen, die hij dan in de kicker kon investeren.

“Mijn voornemens zijn momenteel nog niet geschonden, al was het niet gemakkelijk om braaf toe te kijken toen ik op skivakantie ging. Maar ik heb mijn boardplezier kunnen delen met iemand anders en heb Sofie leren snowboarden. En volgend jaar sta ik er hopelijk zelf weer!”

Laura Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 13

Een jaar na de verhuis: oud-buren Leo en Martine over hun

“Alles is hier nu zo v Zo’n 24 jaar hebben Leo en Martine tegenover jeugdhuis ‘t Bronneken in de Bergestraat gewoond. Het was dan ook een schok toen het jeugdhuis een jaar geleden vertrok. “Alles is hier nu vervallen en dood.”

Dag Leo en Martine! Wat was er eigenlijk het eerste, het jeugdhuis of jullie?

“De Bron was er eerst. Het jeugdhuis bestond al toen wij hier 24 jaar geleden komen wonen zijn.

In de beginjaren kon het hier soms wel hevig zijn. Elke week was er wel een fuif en vaak stonden er meer mensen op straat dan binnen. Maar na verloop van tijd is dat allemaal wat gekalmeerd, een echt probleem is dat voor ons nooit geweest.”

‘De Leo’ is een icoon binnen ons jeugdhuis. Hebben jullie enig idee hoe dat komt?

“Ik denk dat dat vooral begonnen is omdat men mij vaak zag toen ik een sigaretje aan het roken was aan mijn voordeur. Op die manier geraak je aan de praat met verschillende mensen en zie je het bijvoorbeeld gebeuren dat mensen met een platte band voor de deur staan of taartresten met de

hogedrukreiniger uit de zaal worden gespoten. Ik denk zelfs dat ze mijn zaag nog gebruikt hebben om de oude toog te verzagen.”

Hoe zouden jullie jullie ervaring met het wonen tegenover de Bron omschrijven?

“We hebben zeker en vast mooie jaren gehad, het was plezant. Het publiek veranderde en we leerden steeds nieuwe mensen kennen. Het was fijn dat jullie contact met ons zochten en het nooit te veel was om eens een babbeltje te slaan.”

“We apprecieerden het ook dat, wanneer er een fuif op het programma stond en er wel sprake zou kunnen zijn van nachtlawaai, we steeds verwittigd werden. Er kwam dan iemand aanbellen of er werd een briefje in de brievenbus gestoken. Het maakt een groot verschil uit wanneer je op voorhand op de hoogte bent, dan verdraag je er ook meer van. We wilden ook absoluut vermijden om over te komen als ‘die vervelende buren die niets anders doen dan zagen en klagen’.”

Namen jullie bepaalde voorzorgen wanneer jullie wisten dat er een fuif ging zijn?

“Op een bepaald moment zijn er geluidsisolatiepanelen geïnstalleerd voor die momenten wanneer het toch ietsje té werd.

Ook hebben we onze slaapkamer beter geïsoleerd tegen het geluid om ’s nachts zo min mogelijk wakker te ligg e n .

M e t

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 14

Davienne aan het roer is er heel wat verbeterd, alles kalmeerde wat.

De communicatie was een heel pak beter en ook de fuiven werden minder frequent. Alleen het roken buiten bleef soms voor wat overlast zorgen, maar dat werd ook beter toen er na 22 uur niet meer voor de voordeur gerookt werd.”

Hoe zouden jullie jullie band met de Bron omschrijven?

“Wij hadden absoluut een goede band met het jeugdhuis en kijken met een warm gevoel terug op al die jaren. Wij konden wel eens van onze oren maken, maar het is nooit nodig geweest om er de politie bij te halen. Tegemoetkomingen en initiatieven waren er meer dan genoeg, zowel van jullie kant als van die van ons. De mooie momenten overheersen sowieso. Wij kijken zeker niet met een negatief gevoel terug op onze jaren als Bronbuur, integendeel.”

Wat is jullie mooiste herinnering aan de Bron?

“De barbecues waar we altijd op werden uitgenodigd, die gaan ons zeker en vast bijblijven. Maar wat we vooral nooit zullen vergeten is het fijne sociale contact met sommige van de leden.”

Zijn er mensen uit de Bron die jullie zullen bijblijven?

“Davienne en Pieterjan, zonder twijfel. Het sociaal contact met hen deed ons altijd veel plezier. Ook als we hen nu tegenkomen, dan is er altijd tijd voor een babbeltje. Hetzelfde geldt trouwens voor Arne Pinkhof, die neemt ook steeds de tijd om even bij te praten. De Bron is 24 jaar deel geweest van ons leven, we hebben er vele fijne mensen leren kennen en die blijven ons natuurlijk allemaal bij.”

Hebben jullie ons vervloekt?

“Met momenten, maar dat duurde nooit lang. Als je wakker lag tot 5 uur ’s ochtends, dan kon het wel al eens voorvallen dat er wat gevloekt werd op het jeugdhuis. Maar de dag erna waren we dat allemaal weer vergeten.”

“Het verschil nu is enorm groot.

favoriete jeugdhuis

vervallen en dood” We hebben meer rust, maar het sociale aspect wordt enorm gemist.

Het is hier ‘te stil’. We moesten ook opnieuw wennen aan het gebrek aan ‘beweging’, alles is hier nu zo vervallen en dood.”

Zijn jullie zelf ooit een pint gaan drinken in de Bron?

“Niet echt. We zijn wel eens binnengewandeld om te komen kijken, maar nooit echt als er iets te doen was of echt om iets te drinken. Wij zijn geen cafégangers en voelden ons toch ook wat te oud voor een jeugdhuis.”

Wat dachten jullie toen jullie hoorden dat we moesten verhuizen?

“Dat was een beetje dubbel. De eerste reactie was ‘Oef, eindelijk van dat lawaai verlost!’, want mensen stonden te praten onder ons raam, auto’s vertrokken met veel gedoe en we hadden soms het gevoel alsof we de hele nacht hetzelfde liedje hoorden afspelen omdat we geen onderscheid konden maken tussen het ‘geboenk’ van het ene liedje ten opzichte van het andere. Maar dan kwam het besef dat ook dat sociaal contact zou verdwijnen en dat vonden we heel wat minder fijn.

Onze band met het jeugdhuis is altijd goed geweest en ook al kom je sommige mensen nog eens tegen op straat of in de supermarkt, het is niet meer hetzelfde. Ook is het nog steeds een raadsel wat er met de gebouwen van de Bron gaat gebeuren of wat er in de plaats komt.

De tuin blijft ook drukbezocht nu de sociale controle van het jeugdhuis weg is.”

Missen jullie ons, nu we vertrokken zijn?

“Ja, toch wel. Het is een mooi hoofdstuk geweest. Jullie brachten toch meer leven in de brouwerij.

We hebben tijdens jullie laatste week een kaartje in de bus gestoken om jullie oprecht succes te wensen.”

Welke goede raad hebben jullie nu nog voor ons?

“Terugkomen, niet meer of niet minder dan dat.”

Enkele hoogtepunten uit de oude Bron Op 28 maart zitten we een jaar in ons nieuw kot.

Natuurlijk is dat met een lach én een traan, maar vieren zullen we. Speciaal daarom blikken we terug op enkele hoogtepunten uit de oude Bron.

Een heel fijn concept van ‘t Bronneken om de oude tuin achter de oude Bron beter te gebruiken, waren de Tuinoptredens. Grote namen als Das Pop en The Bony King of Nowhere traden akoestisch op op een klein podium en het was een groot succes.

In de nieuwe bron is dit concept ook wel bekend als Spaghettieke Fret, maar héél vroeger bestond het onder de naam ‘bitterballencontest’. Een hilarische avond waar men om het meest of om het snelst bitterballen moest opeten.

We blikken terug op een memorabel moment in 2013 waarop Glenn Merckx, ook wel bekend als Sjasie, een record van 102 bitterballen opat. Niemand deed het hem ooit na.

Natuurlijk herinneren de meesten zich hét weekend van het jaar: 60 uur aan één stuk in de Bron vertoeven. Velen gingen de strijd aan, maar de meesten hielden het net niet vol. Het was een weekend waar we dag en nacht niet van elkaar konden onderscheiden, waar we konden overnachten in de Bron en vuurtjes maakten in de tuin. Het is hét weekend dat we nooit zullen vergeten.

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 15

Wil je je tuin ĂŠcht goed onderhouden?

Bel Glenn!

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 16

Brontalent: Stien Bovijn

Elke editie gaan wij op zoek naar een lid met een bijzonder talent.

Grote, kleine en verborgen talenten, maar vooral Brontalenten!

‘In de Bron ken ik geen schaamte’ Zich voorstellen, dat laten we dit Brontalent eens zelf doen. “Ik ben Stien Bovijn en mijn roots liggen in Mollem. Mijn grote passie is muziek en dat uit zich in zang, maar bijvoorbeeld ook in songwriting. Sinds mijn 16de schrijf ik eigen nummers en ik speel ook ukelele.

Momenteel ben ik volop bezig met mijn opleiding op PXL Music in Hasselt.”

Je bent een gekend gezicht in de Bron. Hoe ben je hier binnengewaaid?

“Ik herinner mij dat nog goed. Het was op een vrijdag na school en er was een klein feestje aan de gang. Ik voelde mij eerst een beetje een indringer omdat er alleen maar vaste leden waren en ik niet de indruk had dat het café open was voor iedereen. Ik stond buiten te twijfelen of ik wel zou binnengaan toen Elene daar een ‘geanimeerde discussie’ aan het voeren was met Jef en ik had even iets van ‘Wat is dat hier allemaal?’. Maar het was diezelfde Elene die mij later een berichtje stuurde of ik niet nog eens naar de Bron kwam. Uiteindelijk ben ik blijven plakken.”

Hoe zou je je band

met de Bron beschrijven? Is die erg veranderd?

“Optreden in de Bron is altijd een fijne ervaring, maar zo’n thuismatch levert voor mij toch altijd wat extra stress op. Je speelt voor mensen die jij kent en die jou kennen en daardoor zijn de reacties vaak ook veel eerlijker. Daardoor is de Bron de ideale plaats om je creativiteit op een podium te gooien en meteen te weten wat mensen er van vinden.Ik moet wel zeggen dat ik met een gevoel van gemis en nostalgie terugdenk aan de optredens in de oude Bron.

Die ‘oudbakken’ sfeer die daar in de muren hangt, maakte optredens altijd een pak gezelliger. Maar dat komt hier ook wel goed nu we allemaal wat onze draai beginnen te vinden.

Hoe ben je eigenlijk in de muziekwereld gerold?

“Ik ben opgegroeid met muziek uit de ‘90s, met cassetjes van Urbanus, zingen in het kinderkoor...

Het heeft er altijd al ingezeten. Je rolt van het een in het ander en voor ik het wist schreef ik mijn eigen liedjes.”

Heeft het jeugdhuis veel invloed gehad op de muziek die je maakt?

“De Bron vormt voor mij echt een bron van inspiratie. Ik denk dat dat logisch is, het is vaak de enige plaats waar ik echt naartoe ga om iets te drinken. Je leert mensen kennen, maakt dingen mee, hoort verschillende meningen... Dat speelt sowieso allemaal wel wat mee in hoe ik mijn muziek maak.

Ik vind het bijvoorbeeld heel erg fijn dat ik de kans heb gekregen om de videoclip voor ‘Until The Morning Light’ op te nemen in de oude Bron. Het liedje past bij sommige avonden daar waarbij de zon inderdaad al terug op was toen ik naar huis ging.”

Hoe zie je je verdere toekomst?

“Ik heb eigenlijk niet echt een concrete toekomstvisie. Ik ben niet alleen creatief met muziek en wil dus ook voor veel dingen tijd maken en zien waar het mij brengt.”

Heb je nog tips voor mensen die een talent hebben en daar verder mee willen?

“De Bron is de plaats bij uitstek om je ding te doen. Je publiek is eerlijk maar niet gemeen, ze geven je een kans en zijn blij met entertainment bij hun pintje. Je talent laten zien in het jeugdhuis is een kans die je niet mag laten liggen.

Ik wil mensen vooral aanraden om niet verlegen te zijn. Door verlegenheid laat je kansen schieten en komt er waarschijnlijk niets van. Ik ken zelf geen schaamte in de Bron en ik vind het fijn dat dat kan.”

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 17

Den BronnerDoorgeefcolumn Dames en heren, hallo en wees welkom in de Olie op het vuur. Of hoe zegt men dat? Vraag aan doorgeefcolumn iedereen in de Bron welk jeugdhuis het beste is en het antwoord zal ’t Bronneken zijn. Stel dezelfde vraag Mijn naam is Thibaut en ik ben jullie gids in deze in Time-Out en het antwoord zal Time-Out zijn. editie. Ik zal mijn uiterste best doen om dit tot een Maar wij weten natuurlijk beter, het beste jeugdhuis goed einde te brengen. Geen paniek: als dat mij niet is natuurlijk de Bron. Of dit ooit wetenschappelijk lukt, is er in de volgende editie iemand anders. bewezen zal worden? Waarschijnlijk wel! Laten we Laten we van start gaan. Een column is vaak kritisch, in de tussentijd gewoon verder discussiëren en elkaar gedurfd of op het scherpst van de snee. Dit zal in mijn plunderen, want dat is gewoon leuk. geval niet het geval zijn, mijn excuses daarvoor. Neen, ik ga van deze mogelijkheid gebruiken maken om een Artikel 3: Jeugdhuis ’t Bronneken is geniaal ’Universele verklaring van mijn liefde voor de Bron’ te Ik hoor jullie al denken: zijn geniaal en fantastisch schrijven. Zoals die van de mensenrechten, maar dan geen synoniemen? Ja, maar de Bron is beide. Waarom toch anders. Hieronder vinden jullie de eerste drie de Bron fantastisch is, weten jullie ondertussen al. artikelen.

Maar de Bron is ook zeker geniaal. En dan spreek ik niet over de fuiven, de caféavonden Artikel 1: Jeugdhuis ’t Bronneken of andere activiteiten. Ik bedoel is fantastisch hiermee wie er achter zit en dit In principe moet dit allemaal mogelijk maakt. niet verder toegelicht De kern, de Bronners worden, feiten zijn (oud en nieuw), ‘den nu eenmaal feiten.

AV’, het bestuur.

Of misschien toch Kortom, iedereen één anekdote? die zijn mouwen Maar één opstroopt en anekdote ons jeugdhuis kiezen is doet draaien. moeilijk en Dank u, dat is wat jullie zijn de Bron geniaal. Ik fantastisch weet het, m a a k t . het klinkt Tijdens melig. Maar m i j n het moet ongeveer g e z e g d vijf jaar oude worden. carrière in de Bron heb Zie zo, het zit ik al zoveel er al op. Zoals meegemaakt ik in het begin dat ik niet kan al zei, is dit een kiezen wat te doorgeefcolumn. vertellen. Ik heb Jullie schrijver geniale caféfuiven voor de volgende beleefd, Frank Vander editie is… *en daar mag linden op een stoel tussen wat tromgeroffel bij*… het publiek zien optreden, PIETERJAN AMERIJCKX. halfdronken geprobeerd tijdreizen Driewerf hoera voor Pieterjan! wetenschappelijk te verantwoorden op zondagavond en nog zoveel meer. Kortom, epische Om af te sluiten wil ik alleen dit nog meedelen: tijdens kak (maar dan in het Engels). het schrijven dronk ik een koffie en luisterde ik naar ‘Rock Anthems’ op Telenet. Bedankt, groetjes en tot Artikel 2: Jeugdhuis ’t Bronneken is beter dan de volgende.

Jeugdhuis Time-Out Thibaut Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 18

Hoe goed ken je de bron?

Horizontaal 8. Hoe heet de huisband van de Bron?

10. Wat verkochten we met succes op de kerstmarkt?

11. Waarvoor staat AV? 12. Wat was het thema van de laatste Cinébron?

15. Wie was onze favoriete buurman in de Bergestraat?

16. Wat is Bleu zijn echte naam?

17. Wie is onze overloper van het jaar?

18. Hoe heet het evenement dat ons terug meeneemtnaar de jaren 20?

19. Wat moet je doen als je een bord en/of bestekgebruikt hebt?

20. Wat is het gegeerde nieuwe drankje?

Verticaal 1. Wat is onze straatnaam?

2. Hoe heet de folkloreband die optrad tijdensjeugdhuistalenten?

3. Welk legendarisch evenement gaat er door op 7maart?

4. Hoe heet uw favoriete jeugdhuis?

5. Wie was afsluiter van de maand?

6. Uit ne … drink je beter!

7. De Bron bestaat … jaar.

9. Wie is er momenteel in het bezit van enkele van onzebarkrukken?

13. Welk speeltje is de nieuwe aanwinst in het café?

14. Wie is het Brontalent van deze editie?

21. Wat is de naam van de nog in leven zijnde Bronvis?

Puzzel mee en WIN!

Colofon

Ben jij een kei in het oplossen van woordzoekers en Zweedse kruiswoordraadsels?

Dan is dit je grote kans om eeuwige roem én gratis drank te verdienen.

Den Bronner is het gratis tijdschrift van jeugdhuis ‘t Bronneken in Asse.

Het verschijnt om de drie maanden.

Hoe gaat het in zijn werk? Je neemt een exemplaar van Den Bronner, vult het kruiswoordraadsel volledig (en correct) in en stapt naar de tapper van dienst.

Wie weet win jij zoals Guillian een zuipzakje.

Redactie: Claudia, Sanne, Silke, Laura en Guy. denbronner@gmail.com Met dank aan: Bleu, Thibaut, Gwamp, Matthias en Gil.

Bron Magazine 2 - Maart 2015 - 19

Coming up

Kent u deze al? / Kent u deze nog?

Vrijdag 20/3 1001 Nachten 16/5

Hooch 18/4

FIFA-toernooi 22/3 Bassgrid 23/5