Handelsbeurs magazine voorjaar 2015

Handelsbeurs magazine N° 8 / jan–juni / 2015

Handelsbeurs Concertzaal, Kouter 29, 9000 Gent / 09 265 91 65 | www.handelsbeurs.be. / v.u.: S. D’haeze, Kouter 29, 9000 Gent / foto: Melike Tarhan © Koen Keppens

‘Onze shows zijn gesprekken met iets hogers’

Amenra: metalband in Sint-Jacobskerk De toverlantaarn van Louise Moaty

Colin Stetson Sarah Neufeld: van Arcade Fire tot powerkoppel

De rijke cultuur van arm

Griekenland

Verzopen vinyl

Column Bart Van Aken

Bart Van Aken is boekhandelaar bij Paard Van Troje. Vanuit zijn boekhandel op de Gentse Kouter kan hij te voet naar de Handelsbeurs.

En kruipend terug, mocht dat nodig zijn.

Ik beken: ik ben erfgenaam van een eclectisch muzikaal virus. En als muzikale veelvraat laat ik mij graag verrassen. Dat is niet evident, na vijfentwintig jaar dienst als dj achter menig draaitafel en evenveel jaren van fanatiek vinyl verzamelen.

Ik heb het dan ook getroffen, met de Handelsbeurs als buur. De verscheidenheid van hun programma maakt me blij.

En ook mijn boekenhonger wordt van tijd tot tijd gestild.

Wat de Handelsbeurs en Paard Van Troje doen, leunt eigenlijk heel dicht bij elkaar aan. Net als ik mezelf eerder een curator van een collectie boeken voel in plaats van een boekhandelaar, zijn ze bij de Handelsbeurs curatoren in goede smaak.

Onze relatie begon met een eerste concert dat ik jaren geleden zag in ‘De Gele Zaal’, een pre-embryonale Handelsbeurs, in het leven geroepen door het Noordstarfonds dat nu nog altijd achter de Handelsbeurs staat.

Het was een concert dat me wegblies: The Mystic Revalations of Jah Rastafari. Negen stokoude mannetjes brachten roots-reggae. We zaten op klapstoeltjes en van enig podium was eigenlijk geen sprake. Later zag ik in diezelfde zaal The Congo’s.

De Handelsbeurs heeft altijd een neus gehad voor roots en topkwaliteit.

Ik was jong en liet me graag inspi­ reren. En zo voel ik me nog steeds.

Of het nu Trixy Whitley is, Monster Magnet of een klassiek concert: ik ben er altijd graag bij.

Sinds kort heb ik de Handelsbeurs ook voor meer nodig dan mijn muzikale injecties. Onlangs liep mijn boekhandel onder water en stond mijn buur als eerste op de stoep om te helpen. Een deel van mijn verzopen vinylcollectie staat, ligt en hangt te drogen in hun lokalen, terwijl ik dit schrijf.

Het is waar: beter een goeie buur dan een verre vriend. Ik zie er u allen alvast graag tegemoet.

P.S.: Mijn geheimtip voor dit voorjaar: de lichtjes geweldige Nils Frahm die dit jaar Ha’fest afsluit.

© Koen Keppens

Wie is Melike?

Gent kent een amalgaam aan culturen, en daar is Melike Tarhan het vleesgeworden bewijs van.

Als Gentse zangeres met Turkse roots vermengt ze vernuftig de Turkse klassiek met zwierige folk en kleurende jazz. Melike is de perfecte vertolkster voor de Foyer Matinee in februari, een zondagochtendconcert met aperitief. Ook zingt ze mee tijdens Radio Crochet (zie p.11).

Melike gaat in de Handelsbeurs naar: v r 2 0.0 2.15

2x Bart Maris, Walbix & Vercampt

‘Dat zijn gewoon supergoeie muzikanten! Die wil ik niet missen.’ v r 0 6.0 3.15

Gisela João

‘Ik hou enorm veel van fado, van de melancholie van het genre.

Over Gisela João heb ik zoveel goeds gehoord dat ik nu heel benieuwd ben naar haar concert in de Handelsbeurs.’ w o 11.0 3.15

colofon Handelsbeurs Magazine is een uitgave van Noordstarfonds vzw, de culturele stichting van Baloise Insurance. Contact: magazine@handelsbeurs.be

Schreven mee aan dit nummer

Liesbeth De Voogdt, Albert Edelman, Charlotte Huyghe, Antoine Légat, Guy Peters, Dirk Steenhaut, Bart Van Aken, Jean Paul Van Bendegem, Claire Van Trimpont, Steven Vromman, Wim Wabbes

Het Zesde Metaal Eindredactie

Jeroen Struys Claire Van Trimpont

Vormgeving

Pascal Van Hoorebeke

Druk

Stevens Print Met de steun van de Vlaamse Overheid, Provincie Oost-Vlaanderen, Stad Gent, Port of Ghent, Radio 1, Cobra.be, De Standaard, Knack(Focus) en Acht.

V.U.: Stefaan D’haeze, Kouter 29, 9000 Gent Disclaimer: Dit magazine werd afgesloten voor druk op 15.01.15. De uitgever is niet aansprakelijk voor foute, onvolledige of gedateerde informatie.

Privacy: Ontvang je dit magazine via de post, dan bewaren we je gegevens in onze database om onze service te optimaliseren en je op de hoogte te brengen van eventuele wijzigingen in het programma. Het beheer van deze gege­ vens gebeurt conform de wet van 8.12.1992 inzake de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de wet van 11.12.1998 inzake de verwerking van persoonsgegevens. Voor inzage, verwijdering of verbetering van je persoonlijke gegevens, kan je ons contac­ teren op privacy@handelsbeurs.be.

‘Wannes Capelle van het Zesde Metaal heeft al veel toffe muziek gemaakt, maar tot mijn schande moet ik bekennen dat ik de groep nog nooit live bezig zag.

Dit maak ik goed in 2015.’ d i 2 4.0 3.15

Savina Yannàtou & Primavera en Salonico

‘Ik hoor Savina Yannàtou heel graag zingen. Ze heeft een mooie, breekbare stem. Het is muziek om met de ogen toe naar te luisteren. Puur genot!’

De 5 muziektips van Jean Paul Van Bendegem Filosoof, wiskundige en muziekaficionado

3. Music for 88

© Evy Ottermans

1. Symphonie pour un homme seule Pierre Schaeffer

‘Het is misschien alleen nog bekend bij musicologen en muziekhistorici, maar onderschat vooral niet het belang van de ‘musique concrète’ – muziek op basis van alledaagse geluiden. Lees trouwens ook Schaeffers essay Traité des objets musicaux, gepubliceerd in 1966. Deze symfonie van Schaeffer is een hoogtepunt.’

2. Proeven van stijlkunst

Jacob Van Domselaer ‘Muziek in de stijl van De Stijl. Wanneer Piet Mondriaan tijdens WO I uit Nederland niet weg kan, leert hij de componist Jacob Van Domselaer kennen. Het resultaat van hun ontmoeting is Proeven van stijlkunst. Bevreemdend en ‘niet van deze wereld’, wat klopt want eigenlijk horen we Mondriaans ontluikende abstractie.’

Tom Johnson ‘Muziek, wiskunde en humor. Dat de eerste twee samenhoren levert doorgaans weinig discussie op maar met het derde element erbij wordt het iets speciaals. Bovendien gaat het er niet om dat de muziek zelf wiskundig is – dat is al te bekend – maar de composities gaan over wiskunde.’

4. Ballet mécanique

George Antheil ‘Wonderkind voor de een, dadaïst voor de ander, voor velen gewoon knettergek, maar het mechanisch ballet van George Antheil is precies dat: een gigantische ode aan de machine waardoor de link met de futuristen duidelijk is. Recent uitgevoerd in de Handelsbeurs door het Ictus Ensemble op een wijze die, dankzij de elektronica, Antheil zelf in zijn leven nooit kan gehoord hebben.’

5. Variationen für Klavier, opus 27 Anton Webern

‘Een van de meest strikte toepassingen van de twaalftoonsmuziek of dodecafonie. “Zuiverder” kan je het niet hebben.

De methode wordt zonder pardon toegepast. En toch wekt dit korte stuk een raadselachtige wereld op.’

4

Sclavis brengt een ode aan de basklarinet

In dit nummer onder andere

7

12

Amenra klapt uit de biecht

Stetson & Neufeld: magie tussen ongeloof en ontroering

15

18

De toverlantaarn van Louise Moaty

De smeltkroes van Thessaloniki

Geschenkbon in groen jasje Affiches zijn normaal gezien een kort leven beschoren: eens het event voorbij is, belanden ze in de vuilnisbak. Maar the times they are a-changing, want oude Handelsbeursaffiches krijgen nu een nieuw leven in de vorm van enveloppes.

Ze dienen als origineel en ‘groen’ jasje voor elke Handelsbeursgeschenkbon.

Louis Sclavis Š Luc Jennepin

Melodieën van zijde en zout De Franse klarinettist en saxofonist Louis Sclavis is een van de grootste muzikanten van de Europese jazz.

Hij geeft de basklarinet de eer waar dat schuchtere, koppige instrument recht op heeft.

Van elegantie kun je hem niet beschuldigen. Daarvoor is hij te lang, ziet hij er te slungelig uit. We hebben het niet over Louis Sclavis, maar wel over zijn favoriete instrument: de basklarinet. Wat een instrument. Zijn klank wordt zelden zo gelauwerd als zijn slankere broertje, maar hij heeft veel meer karakter en een warmere klank dan de gewone klarinet.

Bovendien heeft hij het grootste bereik van alle blaasinstrumenten. Enig minpuntje: de basklarinet is aartsmoeilijk om te bespelen. Hoe groter de vaardigheid, hoe breder het bereik.

De vorm heeft iets integers, iets schuchters misschien. Net als de alt- en tenorsax maakt de basklarinet immers komaf met de horizontale speelstijl van trompet, trombone, fluit, sopraansax en klarinet.

De basklarinet beweegt naar beneden en loopt als een lange lijn parallel met het lichaam, alsof hij helemaal niet zo’n behoefte heeft om zijn geheimen te delen.

Maar hij kan ook als geen ander tegendraads reutelen en bokkig klinken. De basklarinet laat zich niet zomaar temmen – een mogelijke reden waarom relatief weinig rietblazers er

Ode aan de basklarinet / Guy Peters

Louis Sclavis © Christophe Charpenel

hun hoofd­instrument van maken. In de jaren 60 was Eric Dolphy de grote gang­ maker, later werd die rol opgenomen door figuren als David Murray, Rudi Mahall en Louis Sclavis.

Vooral bij die laatste levert dat uitzonderlijke resultaten op.

De Fransman heeft een geheel eigen stilistische wereld gecreëerd op een resem albums, waarvan er heel wat verschenen bij het ECM-label. Hij combineert de vrijheid van de freejazz met de verfijning van de Europese improvisatie, de joie de vivre van de musette en het warme hart van de mediterrane volksmuziek.

Louis Sclavis © Christopher Tribble

Bij Sclavis is de basklarinet niet zomaar een samenstelling van ebbenhout en metaal, maar een verlengstuk van zijn verbeelding, een muzikaal penseel dat volledig ten dienste staat van zijn fenomenale en poëtische instrumentbeheersing. Of hij nu solo speelt, in kleinere of grotere bezettingen: Sclavis vertelt een verhaal.

Soms doet hij dat met obsessief oog voor detail, alsof het een miniatuurtje betreft; soms ook met een verbazend krachtige spanningsboog of impressionistische grandeur. Het is immers dan pas, in de handen van een grootmeester, dat de basklarinet zijn geheimen prijsgeeft.

DO 2 3.0 4.15

Louis Sclavis: ‘Silk and Salt Melodies’

5

Amenra: metalband in de ban van de stilte Wat is er aan de hand met Belgiës beste metalband? In de Gentse SintJacobskerk draait Amenra de volumeknop lager en de gevoelige snaar strakker. Zanger Colin van Eeckhout belooft voor Ha’fest ‘meer gefluister dan geschreeuw’.

‘Op glad ijs word je alerter’

/ Dirk Steenhaut

7

Waarom voelen jullie de nood om het zachter aan te pakken?

‘Onze gewoonlijke, snoeiharde sets worden vooral gedreven door angst. Maar wie zich niet laat verblinden door het geluidsvolume en het geschreeuw, merkt vanzelf dat er in onze muziek een hart klopt. Door onze nummers uit te kleden, komt dat nog duidelijker aan het licht. In 2009 brachten we al de ep Afterlife uit, die al zo goed als akoestisch was en gericht aan onze kinderen. Daarop boorden we al een ander emotioneel spectrum aan dan op onze andere platen.’

‘Het beperkte aantal verstilde shows dat we nu in Europa spelen, schetst dus een vollediger beeld van waar we voor staan.

Amenra is méér dan een hardcoreband: ons kleurenpalet oogt gevarieerder. Maar los van het aantal decibels dat we voortbrengen, is ons werk altijd al beheerst door melancholie en tristesse. Er zit altijd een desolaat randje aan.’

Ga je vanzelf stiller spelen als je een jaartje ouder wordt?

‘We wisten natuurlijk al dat er ook in stilte heel veel kracht kan schuilen. Maar nu we al vijftien jaar stevig te keer gaan, worden we inderdaad almaar vaker naar het andere uiterste gezogen. We verplichten onszelf ook om buiten onze comfortzone te treden en nieuwe inzichten te verwerven. In april brengen we zelfs een ambient-plaat uit. Op glad ijs word je alerter. Heeft die exploratiedrang met ouder worden te maken? Wellicht. We putten steeds vaker inspiratie uit wat buiten ons normale actieterrein ligt.’

Amenra © Carlo Verfaille

8

‘Een dwingende muzikale ervaring, dat is wat wij nastreven.

Een optreden moet een gebeurtenis zijn. Alleen al door hun architectuur dragen kerken en kathedralen bij tot het arti­ stieke gewicht van een show.’

Amenra © Karen Vandenberghe

Kom uit je nest voor Ha’fest Alleseters en puristen: juicht!

Van 13 tot en met 16 mei vindt immers de tweede editie van Ha’fest plaats. Vier dagen lang krijg je in en rond de Handelsbeurs het beste uit de pop-, rock- en wereldmuziek voorgeschoteld. w o 1 3.0 5.1 5 15u00

Kinderen spelen met Binti (vanaf 6 jaar) 20u15

BRNS / Great Mountain Fire / Robbing Millions d o 1 4 .0 5.1 5 20u15

Hildur Gudnadottir / Mugison, Pétur Ben & BOX v r 1 5.0 5.1 5 20u15

Paolo Angeli / Amenra (St. Jacobskerk) z a 1 6.0 5.1 5 15u00

Radio Crochet 20u15

Nils Frahm (uitverkocht) support: Dawn of Midi

9

Amenra speelt graag op bijzondere locaties, zoals grotten, bossen en kapellen. Hoe hebben die plekken invloed op jullie muziek?

‘Het valt moeilijk te voorspellen hoe het de avond van het concert zal uitpakken.

We houden eraan om enkele dagen vooraf op die plaatsen rond te hangen en ze helemaal in ons op te nemen. Vaak hebben ze een geschiedenis of zijn er bepaalde ver­ halen aan verbonden, waardoor je er een andere relatie mee aanknoopt dan met een pas gebouwde concertzaal.’

‘Bij Amenra gaat het niet om het gezellig samenzijn. Een dwingende muzikale ervaring, dat is wat wij nastreven. Een optreden moet een gebeurtenis zijn. Alleen al door hun architectuur dragen kerken en kathedralen bij tot het artistieke gewicht van een show. Het klopt wel dat veel van die ruimtes eigenlijk ongeschikt zijn voor rockconcerten. Voor onze geluidstechnicus vormen ze een hele uitdaging. Ook daarom bestuderen we zo’n plek enkele dagen op voorhand en zoeken we bijvoorbeeld uit hoe je ze het beste verlicht om er een maximaal effect uit te puren of hoe je iets substantieels aan de concertervaring kunt toevoegen.’

aan geven en er kracht uit putten. Voor ons hangt aan ieder symbool een persoonlijke betekenis vast. Het vertelt iets over onze kijk op het leven en de morele waarden die we uitdragen.’

‘Ook rituelen zijn voor ons cruciaal, maar dat zijn ze voor elk volk ter wereld altijd geweest. Het is jammer dat ze in onze materialistische samenleving dreigen te verdwijnen. Ze markeren bepaalde fases uit ons leven, helpen ons lichamelijke en geestelijke beperkingen te overstijgen. Ook onze shows hebben doorgaans een ritueel karakter. Het zijn overweldigende, louterende gebeurtenissen.’

De Sint-Jacobskerk in Gent moet voor jullie een gedroomd decor zijn.

Jullie platen, van ‘Mass I’ tot ‘Mass V’, zijn telkens opgevat als een mis en jullie visuele projecten zijn ondergebracht in The Church of Ra. ‘We reiken symbolen aan in de hoop dat mensen er een eigen bestemming

Jullie songs zijn erg persoonlijk, maar de optredens stralen iets afstandelijks uit.

Jullie zitten in een kring op het podium, met de rug naar het publiek en jullie gezichten verbogen in het duister. Willen jullie een personencultus vermijden?

‘We proberen ons zeker niet bewust van de aanwezigen af te scheiden. Maar we voelen

Amenra © Carlo Verfaille

ons pas een deel van het publiek wanneer we dezelfde kant op kijken. Onze concerten zijn geen gesprek tussen de muzikanten en het publiek, ze zijn een gesprek tussen ons en iets anders, iets gróters. De toeschouwers zijn meer dan welkom en we hopen dat ze er iets aan zullen hebben, maar ze zijn slechts getuigen. Van een uitwisseling van energieën is geen sprake. Wij putten niet uit andere mensen, wij putten uit onszelf. Of er nu tien of duizend man staat te kijken, het maakt niet uit. Onze halfakoestische shows zijn sowieso introspectief van aard en naarmate de toeschouwer meer impulsen krijgt, komt ook zijn beleving van de muziek in het gedrang. Het laatste wat we willen is de aandacht afleiden van wat écht belangrijk is.’

Waarom spelen jullie maar drie kwartier?

‘We willen vermijden om tijdens onze shows een verzadigingspunt te bereiken.

Dan zou de live-ervaring aan kracht inboeten. Dat zowel de band als het

Radio Crochet Samenzingen moét! De hele Gentse Kouter zingt immers mee met‘Radio Crochet’. Muziekliefhebbers, muzikanten, douchezangers en toevallige passanten spelen en zingen liedjes uit het collectieve geheugen. Vorig jaar was onder meer‘De fanfare van honger en dorst’ de voltreffer. In maart maken we bekend wat de muziek van deze tweede editie zal zijn, maar deze zoetgevooisde gasten doen alvast mee uit volle borst: Roland Van Campen­ hout, Melike Tarhan, Peter Vermeersch en De Propere Fanfare van de Vieze Gasten. En half Gent natuurlijk. z a 1 6.0 5.15

Ha’fest: Radio Crochet Amenra © Stefano Marotta

publiek met een hongergevoel achterblijft, is dus prima. Het gaat hoe dan ook om work-­in-progress. Wellicht ziet een ingetogen show van Amenra er over tien jaar helemaal anders uit.”

Jullie werken vaak samen met kunstenaars, zoals Berlinde De Bruyckere of Nicolas Karakatsanis. Laatst deelden jullie nog het podium met dichteres Sofie Verdoodt.

‘Dat heeft met wederzijdse erkenning te maken. Het gevoel dat ieder op zijn manier met dezelfde thema’s bezig is. Zoiets schept een band. Sofie is geen vast onderdeel van de show, maar mocht ze in Sint-Jacobs mee willen doen, zou dat wel fijn zijn. We gaan de twee nummers die we al enkele keren samen brachten trouwens binnenkort op vinyl uitbrengen.’

‘Met sommige mensen voel je vanaf de eerste ontmoeting een soort “klik”. Die verwantschap leidt vanzelf tot gedeelde projecten. En uiteraard geeft het voldoening dat je gelijkgestemde zielen een duwtje in de rug kunt geven door hen te introduceren bij een publiek dat hen anders waarschijnlijk nooit zou ontdekken.’ v r 1 5.0 5.1 5

Ha’fest: Paolo Angeli / Amenra (St. Jacobskerk)

Ook tijdens Ha’fest

Vive la Wallonie!

Waalse bands komen nooit naar Vlaamse contreien, zeg je? Fout gedacht, want de eerste avond van Ha’fest staat volop in het teken van onze Franstalige landgenoten.

In samenwerking met Democrazy reizen BRNS, Great Mountain Fire en Robbing Millions naar Gent. Hun schattige tongval tijdens de bindteksten nemen we er met alle plezier bij!

Het parcours van BRNS (spreek uit: breejns) is er een van pieken zonder dalen. Na een weinig rumoerige geboorte in 2011 volgde al snel de moker-vaneen-single Mexico en een eerste ep, Wounded. Binnen de kortste keren hing de halve digitale wereld aan hun lippen.

De meest recente topper is langspeler Patine – alle bejubelingen meer dan waardig. Onthoud dus BRNS, volgens Humo met de ‘B’ van Belgisch, belofte­ vol en beregoed.

De Brusselaars van de indierockband Great Mountain Fire staan borg voor oververhitte en speelse concerten.

Vrolijke synthdeuntjes en psychede­ lische klankkleuren zorgen voor aanstekelijke muziek die je ook live bij de lurven neemt. Een groep die doet snakken naar meer.

En Robbing Millions was vorig seizoen een van dé ontdekkingen tijdens Kraakpand. Denk aan dromerige psychedelische sounds, hoekige gitaren, lo-fi synths, complexe ritmes en een lichtjes ijl stemgeluid. Of aan muziek die herinnert aan Robert Wyatts Soft Machine, Can en The Flaming Lips. Kortom, een revelatie.

W o 1 3.0 5.15

Ha’fest: BRNS / Great Mountain Fire / Robbing Millions

The Loom of Mind De IJslandse rockmuzikant Mugison, het Belgische indie barokcollectief BOX en componist Pétur Ben zijn allen uitgesproken muzikanten. Voor Ha’fest slaan ze de handen in elkaar en staan ze samen op het podium.

Baroque Orchestration X vertrekt steeds vanuit de oude muziek en gaat de confrontatie aan met een gastmuzikant van een heel ander kaliber. Denk maar aan hun productie ‘Saga’ met Dez Mona. Deze keer zochten ze contacten op IJslandse bodem en belandden ze bij Mugison. Deze muzikant trekt wel vaker de stekker uit zijn laptop om die in te ruilen tegen muzikanten van vlees en bloed. Zijn muzikale landschap lijkt wel een grote, vrolijke en soms zelfs lichtjes schizofrene speeltuin.

En dan hebben we nog Pétur Ben, klassiek geschoold arrangeur en componist voor filmmuziek. Maar even goed underground IJslandse rockster.

Met zijn gevarieerde muziekkennis past hij perfect tussen de twee andere buitenbeentjes.

In ‘The Loom of Mind’ verweven deze creatieve breinen hun krachten. Ze herwerken materiaal van Mugison en experimenteren ook duchtig met nieuw werk. Rock-‘n-roll, blues, folk, trip­ hop en elektronica, de ideale combinatie voor een grillig en barok klanktapijt. d o 1 4.0 5.15

Ha’fest: Hildur Gudnadottir / The Loom of Mind: Mugison, Pétur Ben & BOX

11

‘Mohow, zeh!

/ Guy Peters

Colin Stetson & Sarah Neufeld: een power­koppel

12

Elke performance van Colin Stetson ontlokt reacties van verwondering en ongeloof. Met zijn partner Sarah Neufeld maakt hij bezwerende, hypnotiserende muziek.

Sarah Neufeld en Colin Stetson delen bed en podium.

Allebei spelen ze bij de gelauwerde indierockband Arcade Fire – zij als vast lid, hij als gast – maar ze maken ook muziek als duo. En zo komt het koppel nu voor het eerst samen naar België.

De Amerikaan Colin Stetson is een van de meest opvallende muzikanten van het moment.

Hij was al te horen aan de zijde van Bon Iver, Tom Waits, David Byrne en Anthony Braxton, maar het is zijn solomuziek die het ultieme visitekaartje is van een unieke artistieke persoonlijkheid. De man slaagt erin om de mogelijkheden van zijn instrumenten te benutten zoals weinigen dat voor hem deden.

Getrainde nek

Stetson is geen jazzmuzikant, ook al bespeelt hij de alt- en de bassaxofoon. Met collega-saxofonist Mats Gustafsson ging hij zich wel al te buiten aan vrije improvisaties, zoals te horen valt op het album Stones, in 2012 verschenen bij Rune Grammofon. Zijn soloreleases, met de recente trilogie New History Warfare op kop, horen in se thuis onder ‘popmuziek’, maar hij past er methodes op toe die doorgaans geassocieerd worden met de avant-garde.

Door een paar complexe technieken en een inventief gebruik van microfoons creëert hij muziek die bestaat uit

Sarah Neufeld © Nick Bostick

Colin Stetson © Kate McCann

meerdere lagen. En die bovendien onophoudelijk uit de saxbeker blijft gulpen. Regelmatig tien, vijftien minuten lang.

Dat vergt een fenomenale concentratie en inspanning, om nog maar te zwijgen over getrainde nek- en rugspieren – de bassax kan makkelijk meer dan tien kilo wegen. Elke performance zorgt dan ook voor

‘Stetson beweegt tussen weidse melan­cholie, breekbare intimiteit en sacrale verhevenheid’

reacties van verwondering en ongeloof. Bij een vorig soloconcert in Gent werd meer dan eens in het publiek ‘Mohow, zeh!’ gestameld.

Maar Stetson is ook meer dan techniek en beweegt tussen weidse, haast glaciale melancholie, breekbare intimiteit en sacrale verhevenheid.

De emotie die hij uit zijn instrumenten knijpt, is van een betoverende, hypnotiserende soort, waarbij de ronkende, sui­zende en fladderende geluidsgolven enkel nog aan­ gedikt worden door het uit­ vergrote ritmische geratel van zijn kleppen en de zang die opgepikt wordt door een microfoon in een bandje om zijn nek.

Die technieken gebruikt hij ook in de duo-performances met de Canadese violiste Sarah Neufeld. Zij stond mee aan de wieg van het ensemble Bell Orchestra en is al jaren een van de architecten van de bonte, uitbundige stijl van de razend populaire band Arcade Fire.

In 2013 maakte ze haar solo­ debuut met Hero Brother, waarvoor ze kon rekenen op de medewerking van een andere gelauwerde figuur, Nils Frahm.

Samen maken ze muziek die voortdurend heen en weer beweegt tussen eenvoud van ideeën en virtuoze uitvoering.

Magie op het speelveld tussen ongeloof en ontroering. d o 28.0 4.15

Colin Stetson & Sarah Neufeld

Saxofonist Colin Stetson speelt wel eens mee in Arcade Fire, de band van zijn geliefde Sarah Neufeld.

sponsorad_radio1-A4.indd 1

14/04/14 16:22

Louise Moaty speelt schaduwspelletjes met Eric Satie en John Cage

‘Ik teken wat ik droom’

/ Albert Edelman

kan nu horizontaal én verticaal bewegen. En we gebruiken drie piano’s: een gewone, een gepre­pareerde en een speelgoedpiano.’

Je bent regisseuse, actrice, schrijfster. Hoe past de toverlantaarn in je werk?

‘Ik kan het niet los van elkaar zien. De lantaarn is technisch wel een compleet andere wereld, maar het blijft theater.

Ik teken waar ik van droom en die beelden deel ik met het publiek. Als een opera, een toneeltekst of een gedicht, maar dan op monsterschaal.

Het kleinste detail wordt uitvergroot, waardoor ik moet blijven bijschaven.’

Louise Moaty

Ze noemt het zelf een ‘concert optique’, al klinkt dat haast te prozaïsch. De wereld van Louise Moaty is er dan ook een van poëzie en kleine, piepkleine wondertjes.

Met ‘(This is not) a dream’ brengt de regisseuse haar tweede voorstelling voor toverlantaarn.

De Russische pianist Alexei Lubimov begeleidt met muziek van John Cage en Eric Satie.

Waarom grijp je terug naar zoiets primitiefs als de toverlantaarn?

‘Net dat artisanale, de poésie de la mécanique, trekt me aan.

Ik heb tientallen handgeschilderde platen, elk met een verhaal en een mechaniekje dat ik zelf in gang moet steken.

Zo’n schaduwspel doet een

appel aan ieders kinderlijkheid, ver weg van computers of 3D-cinema. Prachtig!’

In je vorige voorstelling klonk barokmuziek. Waarom ga je nu voor twee 20ste-eeuwers?

‘Als je verbeelding zoekt, zijn Satie en zijn erfgenaam Cage ideaal. De link met de barok zit in de vorm, want net als Couperin schreven zij ludieke, meditatieve, absurde minia­ turen. Erg kort, dat wel, zodat mijn tekeningen vaak niet meer zijn dan visuele haiku’s.’

‘De muziek vroeg om andere instrumenten. We vertrokken van de lantaarns waar Marcel Duchamp nog optische trucs mee uithaalde en herdachten ze als een industrieel object.

We hebben grenzen verlegd: ik

Voelde de pianist, Alexei Lubimov, zich meteen thuis in jouw wereld?

‘Alexei is iemand die altijd een naïeve blik en een neus voor inspiratie heeft behouden. Ik geniet van zijn openheid en geduld, zijn bewuste omgang met de muziek. Hij is ook niet bang om richting te geven en vast te houden aan voor hem essentiële stukken.

Daarom voelt het nu als een wereld van ons beiden.’

De Toverlantaarn

Cinema avant la lettre In de 17de eeuw raakte Europa in de ban van de laterna magica of de toverlantaarn. Deze wonderlijke uitvinding van Christiaan Huygens kon afbeeldingen op glasplaatjes sterk uitvergroot projecteren. In de huiskamers verschenen zo de eerste voorzichtige stappen richting de animatiefilm.

Wat begon met lieflijke sprookjes of zedenschetsen evolueerde onder invloed van de Belgische uitvinder Etienne-Gaspard Robert naar de fantasmagorie: een sensationeel spektakel waar geesten, duivels en ander bovennatuurlijk gespuis het publiek de stuipen op het lijf joegen. Vandaag zijn tover­­ lantaarns voer voor verzamelaars, en zijn uitvoeringen zeldzaam geworden. v r 1 3.0 2.15

Alexei Lubimov (piano), Louise Moaty (regie) Dit concert maakt deel uit van het abonnement ‘Ictus & Co’, een reeks met 20ste-eeuwse en hedendaagse muziek en een toonaangevende rol voor het Ictus Ensemble.

Z A 0 7.0 2.15

Ictus Strijktrio & Johan Leysen (concert met lezing) V R 1 3.0 2.15

Alexei Lubimov & Louise Moaty Z A 0 7.0 3.15

Blind Date Mini #3 V R 2 9.0 5.15

Ictus Minimal

15

Samen zingen voor het klimaat

/ Steven Vromman

Hoe word je een energiezuinige concertzaal?

16

Kan een concertzaal ecologischer?

De Handelsbeurs vindt van wel en gelooft dan ook in het nieuwe Europese project EE Music. Om het met Kraftwerk te zingen: ‘I’m the operator with my CO2 calculator.’

Binnen de Handelsbeurs is de aandacht voor duurzaamheid en ecologie de voorbije jaren flink toegenomen. Dat heeft alles te maken met de opstart van het Gentse netwerk ‘Green­ track’, maar ook met het engagement van de eigen mede­ werkers. In heel Europa is er trouwens steeds meer aandacht voor duurzaamheid binnen de sector van kunst en cultuur.

Zo is vorig jaar een nieuw Euro­ pees project van start gegaan.

EE Music focust vooral op het verminderen van het energieverbruik. Naar aanleiding van het afgelopen Glimps-festival

de politieke verantwoordelijken die uiteindelijk de klimaatakkoorden moeten sluiten.

Zo ligt een voorstel op tafel om komende zomer op alle Europese festivals een ‘Sing for the climate’ te organiseren.

Het zou een uitstekende timing zijn, met een nieuwe klimaattop eind dit jaar in Parijs.

Muzikanten aller landen: verenigt u!

Meer info: www.ee-music.eu, www.greentrack.be

Green What? © Geert Vandepoele

was EE Music te gast in de Handelsbeurs voor een workshop en panelgesprek.

Om meer inzicht te krijgen in je energieverbruik biedt EE Music een CO2-calculator aan, maar ook een site met goede praktijken, workshops en trainingen voor energie­ deskundigen, programmatoren en techniekers. 27 Europese landen testen die tools nu al uit. Eenmaal op kruissnelheid moet het project zorgen voor een stevige reductie van de uitstoot van muzikale broeikasgassen.

Voor Vlaanderen zal Green-

track de volgende jaren de rol van ambassadeur voor EE Music op zich nemen. Zo kan expertise uitgewisseld worden, en kunnen we zelf wat opsteken van hoe collega’s werken rond energie en duurzaamheid.

Uit het debat bleek ook dat een concertzaal zijn publiek kan warm maken voor thema’s als klimaat en energie. Zo kunnen de vele tienduizenden bezoekers van concerten en festivals zelf een bijdrage leveren. Muzikanten kunnen het publiek vragen zich te engageren en zo mee druk zetten op

De Gentse cultuursector en het Gentse stadsbestuur delen een ambitie: van Gent een duurzame en klimaat­ neutrale stad maken. Daarom staken enkele Gentse cultuur­ spelers de koppen bij elkaar om te kijken hoe ze kunnen bijdragen tot een duurzame stad. Hieruit ontstond, met de steun van Stad Gent, Green Track.

Een duurzame en ecologische cultuursector, daar staat dit initiatief dus voor. Met dit platform wil de sector samen een grote stap zetten in de richting van een duurzame cultuurpraktijk, zowel in de eigen werking als in het programma.

Green Track bestaat sinds 2012 en telt intussen 46 leden.

© Caroline De Meyer

‘In heel Europa is steeds meer aandacht voor duurzaamheid binnen de sector van kunst en cultuur’

18

Š Pier Luigi Balzarini

De Griekse muzikante Savina Yannàtou koppelt een soepele, warme stem aan een indrukwekkende techniek. Met haar band presenteert ze nu haar indrukwekkende project ‘Thessaloniki’.

Denk aan warme oorden, etnische muziek en een onverwoestbare stem.

De smeltkroes van Thessaloniki

/ Antoine Légat

Savina Yannàtou genoot zangles bij de beste leermeesters in haar thuisstad Athene, maar ook in Londen, aan de Guildhall School of Music. Net als zovele Griekse zangers had ze het privilege om zich te ontwikkelen onder het mentorschap van Manos Hadjidhàkis.

Hij is Griekenlands meest karak­teristieke toondichter en speelde op de Griekse radio een sleutelrol in de evolutie van de Griekse muziek.

Yannàtou waagt zich aan heel uiteenlopende projecten, van kinderradio (het populaire ‘Lilipoùpoli’) en wiegeliederen tot gewaagde experimentele muziek. Daartussenin beoefent ze alle vormen van de ‘betere’ hedendaagse Griekse muziek.

Maar haar dada is vooral volksliederen (dhimotikà) en kunstliederen (èndechna). Ze werkt courant met componisten als Lena Plàtonos en Nikos Mamangàkis.

Mijlpaal

In 1995 verraste Yannàtou iedereen met haar cd Ánixi sti Saloníki/Primavera en Salo­ nico/Spring In Salonika. De Aristoteles Universiteit in Thessaloniki wilde liederen opnemen van sefardische Joden uit Thessaloniki, tot

d i 2 4.0 3.15

Savina Yannàtou & Primavera en Salonico (cd-release) Dit concert maakt deel uit van het abonnement ‘Wereld’, een reeks onder de noemer wereldmuziek met gipsy, flamenco en traditionele muziek uit Thessaloniki. d o 2 6.0 2.15

Titi Robin Trio z a 1 4.0 3.15

Myrddin (cd-release) d i 2 4.0 3.15

Savina Yannàtou & Primavera en Salonico (cd-release) © Stephen Barnes

aan WOII de tweede grootste Griekse stad. Yannàtou ging maar al te graag in op die vraag, samen met een aantal muzikanten die waren gespe­ cialiseerd in volksmuziek.

Zo ontstond haar vaste band Primavera en Salonico. Van de wetenschap maakten ze een waar kunstwerk.

De plaat werd al snel als een mijlpaal erkend. Maar Yannàtou bleef er aan verder bouwen en in steeds breder wordende cirkels verkende ze de liederenschat van de hele Middellandse Zee. Ze nam zelfs drie platen op voor het prestigieuze ECM-label.

© Maarit Kytoharju

Met haar vierde plaat keert ze nu terug naar de bron: Thessaloniki. In de vroege 20ste eeuw was deze hoofdstad van Macedonië nog een smeltkroes van Joden, Grieken, Turken, Bulgaren, Armeniërs en Albanezen. Met haar uitgebreide ervaring voorzag ze liederen van al die etnische groepen van nieuwe arrangementen, bijgestaan door haar trouwe Primavera en Salonico.

Een boeiende reis naar een maatschappij die wist wat harmonieus samenleven inhoudt.

We plukken er samen met haar nog steeds de vruchten van.

19

Elke generatie opnieuw staan er artiesten te trap­pelen om het voortouw te nemen: gepassioneerde muzikanten, die elk op hun eigen manier een verschil maken. Dat nieuwe talent verdient een podium! Kom dus kijken naar de toekomst van de muziek, nu ze nog voor de poorten van het muzikale sterrendom staan.

20

Ontdek hen nog voor het grote succes

De nieuwe lichting DO 1 9.0 2. 2 0 1 5

Z A 0 7.0 3. 2 0 15

STIJL klassiek / piano IN EEN NOTENDOP Israëlische pianovirtuoos

STIJL hedendaags klassiek / gevarieerde ensembles.

IN EEN NOTENDOP jonge amateurmuzi­ kanten die zelf een verrassend concert­ programma samenstellen met korte stukjes (zelf gecomponeerde) nieuwe muziek.

WIE leerlingen uit diverse muziekacademies en Klara-presentatrice Evita Nossent.

THUIS Gent, Deinze en Leuven.

Warm aanbevolen door pianiste Katrijn Friant en componist en dirigent Filip Rathé.

Niet te missen, want wie wordt niet ontroerd door jonge muzikanten die het beste van zichzelf geven?

Boris Giltburg

die de pannen van het dak speelt met muziek van zijn lievelingscomponisten Prokofjev en Rachmaninov.

THUIS Tel-Aviv.

Warm aanbevolen door de jury en het publiek van de Koningin Elisabethwedstrijd. Ondanks een opmerkelijke blackout tijdens het 15de pianoconcerto van Mozart werd Giltburg in 2013 toch unaniem de favoriet.

Jongste album Romantic Sonatas.

Niet te missen, want deze eersteprijs­ winnaar laat bij elk concert een verbluffende indruk na.

W O 25.0 2. 2 0 15

Nordmann

STIJL een eigen verhaal binnen jazz.

IN EEN NOTENDOP Gents viertal dat zich

tot op een tweede plaats speelde op Humo’s Rock Rally. Spitante jazz, groovy rock, energie, dynamiek, vurigheid en af en toe een ballade. wat De enige 4x4 die je kan koesteren: heeft de kracht, de zin voor avontuur, soepele koppeling en af en toe een verantwoorde acceleratie.

THUIS in de Gentse jazzcafés.

Warm aanbevolen door Humo.

Jongste album Nordmann.

Niet te missen, want dit is dé release van de nieuwe plaat. Ieder concert is anders bij Nordmann, maar altijd is het feest.

Boris Giltburg

Blind Date Mini #3

DO 1 6.0 4. 2 0 15

Ruben Machtelinckx van Linus

STIJL beïnvloed door de Bill Frisellen Hilmar Jenson-familie.

IN EEN NOTENDOP een jonge gitarist die een heel eigen stijl heeft ontwikkeld. Eentje waardoor je met genot ‘de toekomst is verzekerd’ zegt.

WIE in duo met saxofonist Thomas Jillings.

Sax en gitaar, dat is gewaagd, sprankelend en betoverend.

THUIS Gent, maar je ziet hem evengoed dwalen tussen IJslandse vulkanen en geisers.

Warm aanbevolen door de Amerikaanse violist Eyvind Kang: ‘Een prachtige en warme verzameling liedjes, recht uit het hart.’

Jongste album Flock, met Joachim Badenhorst, Hilmar Jensson en Nathan Wouters.

Niet te missen, want zeldzaam prachtige muziek die je voor een week in een toestand van zaligheid houdt.

Ruben Machtelinckx © Geert Vandenpoele

Nordmann

21

DI 2 1.0 4 . 2 0 1 5

Augustin Hadelich

STIJL klassiek / viool & piano IN EEN NOTENDOP Virtuoze Duitser die

hoge toppen scheert, wat een wonder mag heten. Op zijn vijftiende raakte hij ernstig gewond bij een brand, en dokters zagen zijn muzikale toekomst somber in. Enkele jaren later toerde hij al de wereld rond.

WIE Augustin Hadelich (viool), begeleid door Charles Owen (piano).

THUIS New York.

Warm aanbevolen door The New Yorker.

Jongste album Vioolconcerto’s van Jean Sibelius en Thomas Ades.

Niet te missen, want Hadelich is een violist die je mond doet openvallen binnen de eerste halve minuut van een concert.

DO 1 4 .0 5.1 5

Hildur Gudnadottir © Antje Taiga Jandrig

Hildur Gudnadottir

STIJL ambient / cello / electronica IN EEN NOTENDOP een prachtig klanktapijt

van cello, hemelse stemmen en electronica zorgt voor muziek met een rituele sfeer.

WIE IJslandse celliste en vocaliste, klassiek opgeleid en een van de boegbeelden van de IJslandse scene.

THUIS in Reykjavik en Berlijn.

Warm aanbevolen door Jóhann Jóhannsson.

Jongste album Saman (Touch).

Niet te missen, want speciaal voor Ha’fest komt ze naar België. Voor de prijs van een concertticket, laat ze je dwalen door IJslandse landschappen.

Augustin Hadelich

Muziekavonturiers weten waar een avondje Kraakpand voor staat: met vier verschillende bands van het ene genre naar het andere reizen, van de ene sfeer in de andere.

Beland bij Kraakpand

4 bands, 4 genres, 1 avond

23

© Inge Kinnet

De zaal lijkt wel een muziekclub: met een drankje in de hand schuif je aan een van de tafeltjes aan, op neusafstand van de muzikanten. Je hoort grote namen uit het muzieklandschap, maar ontdekt ook opkomend talent van Gent en omstreken.

Jazz, pop, rock, klassiek of zelfs flamenco: de presentator geeft het gevarieerde muziek­ palet vorm met korte interviews en sappige anekdotes. En na de show gaat het feestje gewoon door, met een dj in de foyer.

Presentatoren

Radiomaker en zangeres Lies Steppe en jazzpianist Jef Neve leiden je door de show.

Met haar wondermooie stem laveert Lies tussen de muzikanten en legt moeiteloos hun grootste geheimen bloot. Ze stond trou­ wens zelf ook al op Kraakpand met haar eigen band, Steppe. Jef Neve, ofte ‘El Sympatico’ van de jazzmuziek, kruipt geregeld achter de piano en gaat in improvisatie met andere bandleden.

Wist je dat…

> ‘Neve’ de naam was van een programma op Klara, gepresenteerd door Lies Steppe en… Jef Neve natuurlijk. Een vrijdagavondprogramma, dat we gemakshalve ‘licht jazzy van ondertoon’ zullen noemen. Nu presenteren ze afwisselend de Kraakpandavonden. > Er filmpjes online staan van Kraakpand en intussen zelfs van de zeven laatste jaargangen? Je kan ze ontdekken op Youtube via het kanaal van ‘HandelsbeursConcertzaal’. > Lieven Tavernier met 28.825 views het grootste aantal hits heeft op dat Youtube-kanaal? > Er al veel ontdekkingen op Kraakpand stonden: Steak Number Eight, Balthazar, Isbells en Marble Sounds.

> Er op een veertigtal edities van Kraakpand al meer dan 150 bands stonden?

Dat is goed voor zo’n tachtig uur muziek. > Er een aparte Facebookpagina bestaat voor de echte Kraakpand-fans? Facebook.com/Kraakpand.

K r a a kpa n d i n 2 0 15 Z A 1 4.0 2.15

met Little Dots, Blow, Hydrogen Sea en Remi Panossian trio V R 0 3.0 4.15

Houd de website in de gaten voor de volledige line-up.

janua -ri zo 1 8.0 1.1 5

Foyer Matinee: Les Timbres (viool & klavecimbel) Corelli, Lully, Couperin klassiek / aperitiefconcert w o 2 1.0 1.1 5

Colin Currie Group & Duo Ttukunak Reich, Adams, Baskisch traditie klassiek / minimal d o 2 2.0 1.1 5

Alexandre Cavaliere Quintet: ‘Manouche’ i.s.m. JazzLab Series & Djangofollies jazz z a 2 4 .0 1.1 5

Liesa Van der Aa: ‘WOTH’ (creatie) pop / rock d i 2 7.0 1.1 5

Suonar Cantando, Bojan Cicic (viool) & Brice Sailly (klavecimbel) Biber, Bertali, Schmelzer, Fux klassiek / barokke kamermuziek v r 3 0.0 1.1 5

Kaja Draksler, Susana Santos Silva, De Beren Gieren: ‘1 2 3 4’ jazz

februa -ri w o 0 4 .0 2.1 5

Pavel Haas Quartet (strijkkwar­ tet) & Slávka Pēchočová (piano) Dvorák, Haas klassiek / kwartet

z a 1 4.0 2.15

w o 11.0 3.15

Kraakpand met o.a. Hydrogen Sea 4 bands, 4 genres

Het Zesde Metaal: ‘Nie voe kinders’ pop / song

zo 15.0 2.15

Foyer Matinee: Melike aperitiefconcert / wereld / jazz d o 1 9.0 2.15

Boris Giltburg (piano) Brahms, Prokofjev, Rachmaninov klassiek / piano v r 2 0.0 2.1 5

w o 1 8.0 3.15

Icarus presenteert: Deaf Center / Mika Vainio i.s.m. Democrazy pop / rock

Stuff. (cd-release) jazz / rock

w o 25.0 2.1 5

Nordmann (cd-release) jazz / rock d o 26.0 2.1 5

Titi Robin Trio wereld / rock v r 2 7.0 2.15

Chris Potter & Underground Kwartet jazz

maart m a 0 2.0 3.1 5

Allah-Las i.s.m. Democrazy rock d i 0 3.0 3.15

Stefano Bollani solo jazz d o 0 5.0 3.1 5

GrauSchumacher Pianoduo Schubert, Mozart, Scriabin, Rachmaninov klassiek / piano v r 0 6.0 3.1 5

Gisela João fado Blind Date Mini #3 klassiek gratis

Alexei Lubimov (piano) & Louise Moaty (regie): ‘(This is not) a dream’ Satie, Cage klassiek / concert met projecties

Myrddin (cd-release) flamenco

d i 2 4.0 2.15

z a 0 7.0 3.15

v r 1 3.0 2.1 5

z a 1 4.0 3.15

zo 15.0 3.15

Adela Campallo flamenco Ictus Strijktrio & Johan Leysen Rihm klassiek / concert met spreker

Raymond van het Groenewoud: ‘Club 65’ pop / song

2x Bart Maris, Walabix & Vercampt i.s.m. JazzLab Series jazz

v r 0 6.0 2.1 5

z a 0 7.0 2.1 5

v r 1 3.0 3.1 5

zo 0 8.0 3.1 5

Özlem Özdil (saz) & Güler Duman (stem) i.k.v. internationale vrouwendag i.s.m. De Centrale wereld d i 1 0.0 3.1 5

Jean-Paul Estiévenart Trio / Nils Wogram Nostalgia Trio i.s.m. JazzLab Series & Les Lundi d’Hortense jazz

Foyer Matinee: Tuur Florizone & Didier Laloy aperitiefconcert / wereld

d o 1 9.0 3.1 5

10 Years of the Rythm Junks rock / roots v r 2 0.0 3.15

Gli Incogniti & Amandine Beyer (viool): ‘Apothéoses’ Couperin, Jacquet de la Guerre, Rebel klassiek / barokke kamermuziek m a 2 3.0 3.1 5

Glass Animals i.s.m. Democrazy rock / indie d i 2 4.0 3.15

Savina Yannatou & Primavera en Salonico (cd-release) wereld d o 2 6.0 3.15

Quatuor Terpsycordes (strijkkwartet), Nurit Stark (viool) & Cédric Pescia (piano) Webern, Fauré, Chausson klassiek / kwartet v r 2 7.0 3.15

Otis Taylor jazz / blues

april v r 0 3.0 4.15

Kraakpand 4 bands, 4 genres w o 15.0 4.15

Sam Amidon song d o 1 6.0 4.15

Linus ft. Øyvind Skarbø & Frederik Leroux / Laurent Blondiau & Yannick Peeters i.s.m. JazzLab Series jazz d i 2 1.0 4.15

Augustin Hadelich (viool) & Charles Owen (piano) Beethoven, Schnittke, Stravinski, Ysaÿe klassiek / duo

w o 2 2.0 4.15

The Bony King of Nowhere (cd-release) pop / song d o 2 3.0 4.15

Louis Sclavis: ‘Silk and Salt Melodies’ jazz v r 2 4.0 4.15

Pedro Cordoba flamenco d o 28.0 4.15

Colin Stetson & Sarah Neufeld rock / indie w o 2 9.0 4.1 5

Buena Vista Social Club presents Eliades Ochoa wereld d o 3 0.0 4.15

Daniil Trifonov (piano) klassiek / piano

mei

w o 1 3 t/m z a 1 6.0 5.15

Ha’fest festival zo 2 4.0 5.15

Foyer Matinee: ARIFA aperitiefconcert / wereld w o 2 7.0 5.15

Yves Peeters Gumbo: The Big Easy Revisited i.s.m. Jazzlab Series jazz v r 2 9.0 5.1 5

Ictus Minimal Gordon, Riley klassiek

juni m a 2 2.0 6.15

The Nash Ensemble Mozart, Beethoven, Krása, Dohnányi klassiek