We willen de deuren openzwaaien
Een nieuwe programmator, een nieuw geluid? wim: “Het is niet de bedoeling om radicaal van koers te veranderen. Wel om leemtes te vullen, ook binnen het Gentse aanbod van concerten. Natuurlijk moet je de geschiedenis van een huis en zijn publiek respecteren. Maar als programmator heb je ook een individuele geschiedenis. Er is een pak muzikanten van wie ik de carrière van nabij heb gevolgd, soms heb ik die zelfs mee vormgegeven.” Zoals? wim: “De eersten die in mijn hoofd opkomen: Bart Maris, Peter Vermeersch, Marc Ribot, An Pierlé, Louis Sclavis of Ernst Reijseger. Die laatste komt dit voorjaar al naar de Handelsbeurs.” liesbeth: “Dat is al een duidelijk signaal dat de programmatie van jazz, rock en pop een pak avontuurlijker wordt, zonder daarmee de grote namen en vaste waarden overboord te gooien.” wim: “De Beren Gieren zijn ook een mooi voorbeeld. Zij gaan op 2
6
maart de confrontatie aan met het Forellenkwintet van Schubert. Dat past in het Handelsbeurs-format Q&A (Question and Answer, nvdr). Het publiek kan eerst in de Handelsbeurs luisteren naar een uitvoering van het kwintet zelf, met topmusici rond de pianist
Nieuwe tandem sloopt muren in de Handelsbeurs © valerie de baerdemaeker
De Handelsbeurs heeft een nieuwe sterke man voor rock, pop en jazz. Na een kwarteeuw scherp programmeren in Vooruit slaat Wim Wabbes de handen in elkaar met Liesbeth De Voogdt. Samen willen ze nu het tussenschot tussen klassiek en rock, pop en jazz naar de prullenmand verwijzen. “Mensen luisteren op een andere manier naar muziek dan vroeger.” | Wannes Gyselinck
nieuwsgierigheid naar wat er in elkaars huis gebeurde. We bestookten elkaar met muziek die we goed vonden, daagden elkaar uit. Dat resulteerde in een double bill verspreid over de twee huizen onder Q&A dus.
“Mijn avond is geslaagd als mensen tegen me komen zeggen: ‘Tiens, ik kende dat werk niet, prachtig!’ ” Jan Vermeulen. Daarna verhuist iedereen enkele honderden meters om te zien wat De Beren Gieren met dat materiaal hebben aangevangen. Ze zijn daarvoor naar de Auvergne getrokken. Daar loopt een riviertje waar de forellen letterlijk tegen de stroom in zwemmen, om er een nieuwe generatie voort te brengen. Een mooie metafoor.” liesbeth: “Een concertreeks als Q&A toont hoe evident het is dat Wim en ik nu onder hetzelfde dak samenwerken. We kennen elkaar al enkele jaren als buren. Alles begon met een wederzijdse
intussen waaraan ze zich mogen verwachten: niet alleen onbekend talent, maar ook minder voor de hand liggende werken. Mijn avond is geslaagd als mensen tegen me komen zeggen: ‘Tiens, ik kende dat werk niet, prachtig!’ ”
Dus ook het publiek durft over de muren van de hokjes te loeren? wim: “Absoluut, mensen luisteren op een andere manier naar muziek dan vroeger. Met iTunes, Spotify en Deezer belanden mensen vanzelf buiten de netjes afgelijnde genres. ‘Shuffle’ wordt dan ook de naam van een nieuwe concertreeks. Daar gaan we genres tegen elkaar uitspelen die op het eerste gezicht niet zo makkelijk samenkomen.” Concreet? wim: “Ik denk bijvoorbeeld aan
double bills met topartiesten uit verschillende werelden die elk uitblinken in hun genre en van wie we denken dat ze samen een mooi programma vormen. De Handelsbeurs wil niet alleen concerten presenteren, maar wil zich meer en meer ook profileren als een huis waar gecreëerd wordt.” liesbeth: “Daarom gaan we ook letterlijk muren slopen en repetitieruimtes bouwen. Muzikanten moeten niet alleen voor een concert over de vloer komen, maar ook een langere tijd bij ons kunnen werken. We willen voortdurend muziek in huis, ook overdag.” Jaagt al dat mixen van genres niet een aantal mensen de gordijnen in? liesbeth: “De Handelsbeurs is gezegend met een fijnproeverspubliek, dat is waar. En je mag je publiek nooit onderschatten. Daarom blijven we streng waken over de kwaliteit van de muzikanten die we uitnodigen. Ons publiek pikt een zwakke uitvoering niet. We gaan genres dan ook niet zomaar gratuit beginnen te mixen.”
wim: “Een meer eigenzinnige programmatie kan prikkelen. Het zou fijn zijn als we bij mensen de nieuwsgierigheid voor de ‘overkant’ kunnen aanwakkeren. Dat jazzers plots ook opduiken op een concert met strijkkwartetten van Bartók. Die werelden zijn trouwens nooit echt gescheiden geweest. Charlie Parker wist precies waar Stravinsky mee bezig was, Coltrane en consoorten hebben heel scherp naar Ligeti geluisterd. En omgekeerd.”
Jazz wordt belangrijker in de Handelsbeurs. wim: “Klopt. Gent had van alle Vlaamse steden al het grootste aanbod van jazzconcerten in clubs en cafés, maar er was nog een leemte te vullen op het niveau van concertzalen, zeker nu Vooruit daarmee stopt. In de gekende Jazzlab Series bieden we plaats aan talent van eigen bodem, telkens gekoppeld aan internationale groepen. Dat is een troef voor het publiek, maar ook voor de muzikanten. Daarnaast willen we ook elke maand een grote interna-
tionale naam, ik denk aan mensen als Vijay Iyer, Henri Texier, Stefano Bollani, Chris Potter. Of neem nu Jason Moran: hij wil iets doen met de muziek van Fats Waller, maar dan voor een dansend publiek. Dat is op maat gemaakt voor de Handelsbeurs, precies omdat de zaal zo flexibel is.”
Die avontuurlijke sfeer kennen we al van de Kraakpandavonden. wim: “Klopt, we gaan Kraakpand dan ook nieuw leven inblazen. Het concept blijft hetzelfde: een gezellige opstelling aan tafeltjes, de bar blijft open, vier of vijf podia met verschillende groepen of ensembles, die afwisselend spelen. Maar we willen de contrasten iets scherper maken. Niet louter rock of pop, maar evengoed jazz, klassiek of improvisatie. Een beetje in de sfeer van de laatavondprogrammatie van Klara.” liesbeth: “Waarom na een singersongwriter geen cellosuite van Bach? Of een minimalistisch stuk van Cage op Fender Rhodes en viool? We gaan trouwens ook van start met maandelijkse zondagmiddagconcerten tijdens de bloemenmarkt. Korte concerten, niet veel langer dan drie kwartier, met nu eens klassiek dan weer jazz op het programma. Met koffie of champagne in de foyer, exclusief en toch voor iedereen, ook voor ouders met kinderen. De muzikant zal centraal staan, met het publiek errond. Die meer informele opstelling kan de muzikant
“Charlie Parker wist precies waar Stravinsky mee bezig was” Is er in dat alles nog plaats voor hedendaagse klassieke muziek? liesbeth:“Ja, maar ik geloof niet meer in de geijkte concertvorm met een rijtje repertoirestukken en een pauze in het midden. We willen hedendaagse muziek meer vrijheid geven, toelaten dat je er op een spontanere manier naar kan luisteren. Daarnaast blijven we trouw aan onze eigenheid: de grote namen van de toekomst tonen. Soms word ik door muzikanten omvergeblazen die niemand kent. Maar ik weet: mijn publiek heeft oren. En de mensen weten
toelaten direct met het publiek te communiceren.” wim: “En natuurlijk is er nog het Handelsbeurs Festival in mei, een twee- of driedaags event waarin de Handelsbeurs al haar troeven nog eens op tafel gooit. Net als tijdens de zondagconcerten willen we ook dan de deuren openzwaaien, samenwerken met de buren, en duidelijk onze aanwezigheid op de Kouter kenbaar maken. We willen als tandem erop aansturen dat de programmatie van de muziekhuizen op elkaar wordt afgestemd. Samen kunnen we boven het eigenbelang uitstijgen.”
RESET
De eerste sneeuw, de eerste kus, de eerste aardbei van het seizoen. Het wordt nooit meer zoals de eerste keer. Welke muziek zou je graag nog eens voor een eerste keer beluisteren?
Liesbeth De Voogdt,
programmator klassiek — Louis Armstrong Black and Blue Richard Wagner Tristan & Isolde Charles Ives The Unanswered Question Ludwig van Beethoven Strijkkwartet nr. 11 opus 95 ‘Serioso’ Claudio Monteverdi Mariavespers Maurice Ravel Pianotrio
Wim Wabbes,
muziekprogrammator — Pink Floyd The Piper at the Gates of Dawn “Ik heb pas aangepikt met Pink Floyd toen The Dark Side of The Moon werd uitgebracht, midden jaren 70. Nadien ben ik bij The Piper at The Gates of Dawn beland, hun eersteling. Vooral korte songs met bizarre teksten, fantastische samenzang, schitterend gecomponeerd. Geen nummer dat je verveelt, ook niet de collectieve improvisatie op ‘Instellar Overdrive’. Ondenkbaar dat een groot platenlabel vandaag de dag zo een plaat zou uitbrengen. Pink Floyd was de tijd ver vooruit en de muziek heeft nog niets aan impact verloren.”
7