Station Liège Guillemins Railway Station

Liège-Guillemins Railway Station

Liège-Guillemins Railway Station

ARCHITECT: SANTIAGO CALATRAVA JAAR: 2000 - 2009 LOCATIE: 2 PLACE DES GUILLEMINS, LIÈGE, BELGIUM Ontwerp 1996 Gebouwd 2000 - 2009 Bouwmaterialen wit beton, staal. glas, Belgisch natuursteen (vloeren)

Totale lengte station 488 meter (waarvan 410 overdekt)

Totale breedte station 160 meter

m2

CCalatrava ontwierp een gebouw, 160 m breed, zonder gevels. Het project werd gekenmerkt door transparantie en dialoog tussen twee buurten, de ene woonwijk en de andere stedelijk. Doordat het station geen gevels heeft in de klassieke zin van het woord, is de transparantie van het station en de stad erg sterk. Het dak van het station is een monumen tale overspanning, 200 meter lang en 35 meter hoog en bestaat uit 39 bogen die het geheel dragen. De ro buuste façade die veel stations kenmerken, is vervan gen door een luchtige entree waardoor de bezoeker het complex betreedt op weg naar de perrons. Het ontwerp van Calatrava verbindt deze twee gebieden met een passagiersterminal symmetrisch gebouwd met een monumentaal dak, bedoeld als symbool van openheid.

Het station is hoofdzakelijk opgetrokken uit staal, glas en beton. Alle zichtbare structuren zijn gemaakt van wit beton. Het geheel ziet er dynamisch en bewegend uit. Volgens de Spaanse architect moet er immers een dialoog zijn tussen mens, trein en stati on. De trein wordt daarbij beschouwd als een pijl die snel rechtdoor rijdt op weg naar elders.

Calatrava wordt wel eens een neo-futuristische expressionist genoemd. Die architecturale stroming ziet er een noodzaak in om de moderne tijd in overeenstemming te brengen met de technologie van vandaag en morgen. Dat Calatrava een neo-futurist genoemd wordt is niet onterecht als men kijkt naar het bijzondere station van Luik. Het zou zo uit een science fiction film afkomstig kunnen zijn. Calatrava speelt continu met licht, ruimte en struc tuur en wil in zijn werk een brug slaan tussen bouw

techniek en (esthetische) architectuur. Net als zijn grote voorbeeld, de Finse architect en industrieel ontwerper, Eero Saarinen, houdt hij van simpele rationele, gebogen en ‘vegende’ structuren die zeer mechanisch en machinematig ogen. Zelfs het plavei sel buiten het station speelt mee in dit bouwkundige spel via de horizontale lijnen die er op aangebracht zijn en die wijzen naar de ingang van het futuristi sche station.