KU W E N TO N I
Christian Jil Benitez GUHIT NI
Celline Marge Mercado
KU W E N TO N I
Christian Jil Benitez GUHIT NI
Celline Marge Mercado
Ang Dalawang Punong Matayog Kuwento ni Christian Jil Benitez Guhit ni Celline Marge Mercado Lapat ni Cheska Mallillin at Renzi Rodriguez Salin sa Ingles nina Selina Ablaza, Luis Wilfrido Atienza, Jeivi Nicdao, at Ayana Tolentino PASASAL AMAT
G. Allan Alberto N. Derain G. Martin V. Villanueva Tugon Ateneo LUPON
Punong-abala para sa Kuwentong Pambata: Regina Ira Antonette Geli Katuwang na Punong-abala para sa Outreach: Elijah Maria Pascual at Maria Andrea Millette Ocampo Katuwang na Punong-abala para sa Paglulunsad: Anja Deslate Lupon ng Katuwang na Punong-abala para sa Paglulunsad: Ida Aldana, Clarissa Borja, Clara Cayosa, Dani Celis, Lara Intong, Aly Jordan, Beta Santos, at Chao Tiausas Reserbado ang lahat ng karapatan, kasama ang karapatan ng reproduksiyon at paggamit sa anumang anyo at paraan, maliban kung nakasulat na pahintulot mula sa may hawak ng karapatang-ari. Hindi maaaring ibenta sa kahit anong paraan at pagkakataon ang kopyang ito. Maaaring makipag-ugnayan sa: heigh ts , Publications Room, MVP 202 Ateneo de Manila University PO Box 154, 1099 Manila, Philippines Tel. no. (632) 426-6001 loc. 5448 heights-ateneo.org heigh ts ,
ang opisyal na pampanitikan at pansining na publikasyon at organisasyon ng pamantasang Ateneo de Manila.
AKLAT NI:
Sa isang kagubatan, nakatayo ang isang Punong Matayog. Ito ang pinakamagandang puno sa lahat: malaki, maraming dahon, at tila umaabot na sa mga ulap ang mga sanga. In the middle of a forest stands a Great Tree. It is the most beautiful tree of all: big, with plenty of leaves, and branches that reach as high as the clouds.
1
2
Tumutubo ang mga binhi ng Punong Matayog sa mga sanga nito. Sa isa sa mga sanga ng Puno, magkasamang tumubo ang dalawang binhi—si Mutya at si Munti. Mahal na mahal nila ang isa’t isa. Kapwa nilang gustong maging tulad ng Punong Matayog.
3
The Great Tree’s seeds grow on its branches. On one of its branches grew a pair of seeds—Mutya and Munti. They are siblings and they love each other very much. They both hope to be like the Great Tree.
4
Araw-araw, nangangarap sina Mutya at Munti. Sabay silang pipikit at magsasalita. Masayang sasabihin ni Munti, “Gusto kong lumaki hanggang maabot ko ang langit!” Sasagot naman si Mutya, “Ako, gusto kong magkaroon ng malalagong dahon!” Pagkatapos mangarap, sabay silang didilat at sasabihing, “At hindi na tayo maghihiwalay pa!”
5
Every day, Mutya and Munti would dream together. They would close their eyes and talk to each other. “I want to grow tall enough to reach the sky!” Munti would say, happily. “I want to have huge leaves!” Mutya would reply. After, they would open their eyes and say, “And we will never be apart!”
6
Isang araw, nainip na ang dalawang binhi. Gusto na nilang maging tulad ng Punong Matayog!
One day, the pair of seeds grew impatient. They wished to become as tall as the Great Tree!
7
“Paano kaya tayo magiging Punong Matayog?” tanong ni Mutya. “Alam ko na!” sagot ni Munti. “Tanungin natin ang Hanging nagdadala at nagtatanim sa mga binhi!” “Para hindi na tayo magkakahiwalay pa!” sabay nilang sinabi.
“How can we grow as tall as the Great Tree?” Mutya asked. “I know what to do!” said Munti. “Let us ask the Wind, who carries and sows seeds.” “So we will never have to be apart!” They exclaimed together.
8
Hinintay ng dalawang binhi ang pagdating ng Hangin. Nang dumating na ito, kinausap kaagad ito nina Mutya at Munti. “Hangin! Hangin!” tawag nina Mutya at Munti. “Paano kami magiging Punong Matayog?” The two seeds waited for the Wind to come. When it did, Mutya and Munti were eager to talk to it. “Wind! Wind!” they called. “How do we become like the Great Tree?”
9
Lumapit ang Hangin at binulungan ang magkapatid na binhi. “Kayo ay tatangayin ko papalayo sa Punong Matayog… at itatanim nang magkalayo!” Nagkatinginan sina Mutya at Munti. “Ngunit hindi kami maaaring maghiwalay!” The Wind moved closer and whispered to the two seeds. “Let me carry the two of you away from the Great Tree…and I will plant you two far away from each other!” Mutya and Munti only stared at each other. “But we cannot be apart!”
10
11
Tumawa ang Hangin. “Aba! Ganoon talaga para maging Punong Matayog. Kung ayaw niyong maghiwalay para lumaki, aalis na lang ako.” At lumipad ang Hangin papalayo.
The Wind laughed. “Ah! That’s the only way to become Great Trees. So if you two do not want to be apart so that you can grow, I will just leave.” And the Wind flew away.
12
13
“Paano na tayo?” Nag-aalala si Mutya. “Ayaw kong mapahiwalay sa iyo, kapatid na Munti.” Nag-aalala rin si Munti. “Oo nga, Mutya. Paano natin matutupad ang mga pangarap natin? Gusto kong maging Punong Matayog!” Narinig ng Punong Matayog ang mga binhi. “What do we do now?” Mutya was getting worried. “I don’t want to be away from you, Munti.” Munti began to worry, too. “Of course, Mutya. But how do we make our dreams come true? I want to become a Great Tree!” The Great Tree heard.
14
“Mga binhi ko! Anong inaalala ninyo?” wika ng kanilang magulang. Malungkot na nagsumbong si Munti. “Hindi na po namin matutupad ang dalawa naming pangarap na maging katulad niyo: ang maging Punong Matayog.” Ngumiti ang Punong Matayog. “Aba! Sinong nagsabi niyan sa inyo?” Muling nagsalita ang Punong Matayog kina Mutya at Munti. “Upang maging punong Matayog, kinakailangang maghiwalay kayo.”
“My little seeds! What are you worrying about?” asked the Great Tree. Munti was sad. “It looks like we cannot achieve our dream: to become like you, a Great Tree,” he responded. The Great Tree simply smiled. “Ah! And who told you that?” Once again, the Great Tree spoke to Mutya and Munti. “To become like me, the two of you must be apart.”
15
16
17
Nagtaka ang dalawang binhi. “Bakit po?” Sumagot ang Puno, “Para magkaroon kayo ng lugar para sa magiging ugat ninyo. Kung palagi kayong magkasama, pareho kayong hindi makakahinga. Hindi rin kayo makakakuha ng sapat na liwanag mula sa araw. Ganoon din sa tubig—palagi kayong mauuhaw dahil hindi magiging sapat ang tubig-ulan.” The two seeds were confused. “Why?” they asked. The Tree answered, “So that there will be room for your roots to grow. If you two are always together, neither of you will be able to breathe. And you will not get enough light from the sun. The same goes for rainwater—you will both be thirsty because there will not be enough.”
18
19
“Kung kaya, kinakailangan niyong magkalayo para lumaki kayo at maging Matayog.” Nagtataka pa rin si Mutya. “Ngunit hindi na po ba kami magkakasama?” Ngumiti ang Puno. “Magkakasama pa kayong muli!” “Paano po?” tanong ng dalawang binhi. “Kailangan, maghintay kayo,” paliwanag ng Puno. “Sa paglalayo ninyo mula sa isa’t isa, pareho kayong lalaki at magiging Punong Matayog. At kapag naging Matayog na kayo, magtatagpo muli ang inyong mga ugat sa lupa! Magtatagpo rin ang inyong mga sanga sa langit!” “That’s why you need to be apart to grow tall and become Great Trees.” Mutya was still confused. “Does that mean we will never be together again?” The Great Tree smiled. “Of course you will be together again!” “But how?” the seeds asked. “You need to wait,” the Tree explained. “When you are apart, both of you will grow tall and become Great Trees. And when you become Great Trees, your roots shall meet again in the ground! Your branches shall meet again in the sky!”
20
21
Ngumiti sina Mutya at Munti. Alam na nilang matutupad pa rin ang mga pangarap nila. Mutya and Munti smiled. They knew their dreams could still come true.
22
Umihip muli ang Hangin. Bumabalik ito para sa dalawang binhi. “Ano pang hinihintay niyo?” tanong ng Puno kina Mutya at Munti. “Sumama na kayo sa Hangin at maging mga Punong Matayog!” Parehong ngumiti ang dalawang binhi… at sumakay sila sa Hangin!
The Wind started to blow again. It had come back for the two seeds. “What are you waiting for?” the Tree asked Mutya and Munti. “Go with the Wind and be Great Trees!” The two seeds smiled… and then they rode the Wind!
23
24
Sila ay naibaba sa lupa at naitanim. At lumipas ang mga araw, linggo, buwan, at taon‌ 25
They were brought down to the ground and sown. And the days passed, turning into weeks, then months, then years‌
26
Naging mga Punong Matayog din sina Mutya at Munti! Nagtagpong muli ang kanilang mga ugat sa lupa at mga sanga sa langit. Muli, naging masaya sina Mutya at Munti!
27
Mutya and Munti finally became like the Great Tree! Their roots met in the ground and their branches, in the sky. Once again, Mutya and Munti were happy!
28
29
At sa huli, hindi na nagkahiwalay pa itong dalawang Punong Matayog. And in the end, the two Great Trees were never apart again.
30
T U N G KO L S A M A N U N U L AT
Christian Jil Benitez Kasalukuyang kumukuha ng kursong Panitikang Filipino si Christian sa Pamantasang Ateneo de Manila. Madalas niyang tingalain ang mga ulap at ang mga punong matatayog. Inaalay niya ang munting aklat na ito sa kanyang pamilya at mga kaibigang kasama at nakasama niya sa pagyabong. Para sa lahat ng mga posibilidad, pagtataya, at sandali ng pagkamangha.
T U N G KO L S A M A N G G U G U H I T
Celline Marge Mercado Si Celline ay nasa unang taon ng BFA Art Management sa Pamantasang Ateneo de Manila. Madalas siyang makikitang may pintura sa kamay at damit. Pangarap niyang makalipad balang-araw.
Dalawang binhi, sina Mutya at Munti, ang nangangarap na tumubo. Ngunit, para mangyari ito, kinakailangan nilang magkahiwalay. Matupad pa kaya nila ang kanilang pangarap na maging Punong Matayog?