Thúswurden

Fakânsjekorrels, stipkefleis of in klabab. Dat binne fan dy wurden dy’t oars gjinien begrypt, om’t se allinne by jim thús brûkt wurde. Heit&mem frege oan jimme: hokker thúswurden wurde der by jim thús brûkt?

Slikslak = flessenlikker

Greetje Ausma: ‘Een slikslak gebruik je om de flessen helemaal schoon en leeg te krijgen.’

Hoeptiedoe = drompel

Miranda Hoekstra: ‘Wy fûnen pas nei ús 19e en 21e út dat dat wurd net echt bestie.’

In koproltsje fleis = in oprôle plakje fleisguod

Anke van der Kuur: ‘Al ús fjouwer bern brûke dat, it is in begryp wurden.’

It bakje = de afstandsbediening Heksesop = smoothie

Yris Reilly: ‘It bakje, dat wie by ús thús altyd de Aukje-Tjitske Dieleman-Hovinga: ‘Ea betocht ôfstânsbetsjinning. Ik ha it nea in oar sizzen heard.’ om myn famke fan 3 jier in fruitmingsel ite te litten fan banaan, sinesappelsop en brinta yn de blender. Se is no 8 en it hjit noch altyd heksesop.’

Pakehagels =

vruchtenhagelslag Jellie Venema: ‘Pakehagels, omdat pake dy Klabab = kikkert altyd op ’e bôle struide.’ Bert Tacoma: ‘Klabab wie by ús thús altyd in oar wurd foar kikkert.’

Kantkoeke = klap foar de kont

Joukje Hamersma: ‘Dat grapke makke ús heit altyd, doe’t ús bern noch lyts wienen. Us bern ha it dêr noch altyd oer. Pake bedoelde it as grapke, net as straf hear ;)

Fakânsjekorrels = vruchtenhagelslag

Hilda Raap Hoekstra: ‘By ús thús kocht mem allinnich yn de fakânsje “vruchtenhagel”. Dêrom neamden wy it fakânsjekorrels.’

Loua’s = schoenen

Nynke: ‘Onze dochter Saar van inmiddels 10 jaar zei dat vroeger toen ze klein was altijd. We hebben het erin gehouden.’

Stipkefleis = cervelaatworst

Pine toskje = fluoridetabletsje Joukje Hamersma: ‘Dat seinen ús bern doe’t se lyts wienen, mar wy brûke it wurd noch altyd. Ek sizze wy Anneke: ‘Pine toskje, dat wie it fluoridetabletsje “pine-yn-’e-holle-muntsje” tsjin paracetamol!’ dat wy jûns opsobje moasten.’