Wévé nieuws herfst 2005

W

34e jaargang no. 3 He r fst 2 0 0 5

eteringbuurt N i e u w s

Het staat als een paal boven water... de Vijzelgracht moet weer stromen!

Collage Leuk, Laat Lentefeest in de Weteringstraat Interview architect Sjoerd Soeters

Colofon

I n h o u d s o p g av e

< Bestuur Buurtvereniging ‘Wetering Verbetering’ > Voorzitter D. van den Briel 2e Weteringdwarsstraat 18

tel (020) 6 20 28 Secretaris A. van Zwieten Vijzelgracht 24

tel (020) 6 23 84 1e Penningmeester B. Kruyver Prinsengracht 576

tel(020) 6 25 83 Leden B. Roos 2e Weteringdwarsstraat 24

tel (020) 6 27 47 H. van Gelder Vijzelgracht 10 hs

tel (020) 6 24 56 Q. Huber 3e Weteringdwarsstraat 27

tel (020) 6 2781

Va n de r e da c t ie

3

We t e r ing s wa a r dig he de n 39

83

37

27 00

In te r vie w Sjoe r d Soe te r s

4

De We te r in g s e ar c h ite c tu u r taf e l

7

Moe d e r Aar d e in h e t oog

8

Col u mn ‘Gijs l an g s d e we g ’)

9

C ol u mn ‘van Van B e e n ’

10

D e ‘Kl e in e Re u s ’ g r oe it u it h aar voe g e n

12

Foto imp r e s s ie We te r in g b u u r tf e e s t

13

D e n ood z aak van e e n b r e d e r e vis ie

16

Nie u ws van ‘He t Ge b ou w’

18

Vijz e l g r ac h t e n tr é e me t kr ac h t

19

He r in r ic h tin g Vijz e l g r ac h t

20

D e e e r s te Hool ig an s

21

70

Be r ic ht e n va n he t be s t u u r

2

< Medewerkers ‘Weteringbuurt Nieuws’ >

I.M . Rob Von c ke n

22

B e s te b u u r tb e won e r s

23

In f or matie avon d c omité e Vijz e l g r ac h t

24

T. Mittendorf C. Mittendorf-Engelsman B. de Lange M. de Boer (politie) J. Pfeiffer

Vo o r l ic ht ing

redactie Helena van Gelder tel (020) 6 24 56 00 A. Schothans tel (020) 6 23 12 25 fotografie Helena van Gelder tenzij anders vermeld

D e J o ng e We t e r ing

pol itie b u r e au Pr in s e n g r ac h t

Hoog in d e l u c h t?

grafische vormgeving Prre* van Gelder tel (020) 6 24 56 00 Distributie krant: dames Schothans tel (020) 6 23 12 25

De Weteringbuurt Nieuws verschijnt 4 x per jaar en wordt bezorgd in de Weteringbuurt en bij belangstellenden.

Oplage: 1000 exemplaren Druk: drukkerij robstolk

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

25

26

< Sluitingsdatum kopij

17 november 2005 >

<

N

IEUW

E

LAN NODIG VOOR

Laat uw mening horen: in de volgende WéVé Nieuws en Jonge Wetering: Mail vóór 17 november 2005 uw tekst & illustraties naar: prre.van.gelder@inter.nl.net foto’s/cd’s en tekeningen door de bus bij Helena van Gelder Vijzelgracht 10hs 1017 HR Amsterdam Na het scannen retourneren we uw foto of tekening zo snel mogelijk.

Handgeschreven teksten kunt u door de bus doen bij Anita Schothans 3e Weteringdwarsstraat 11hs 1017 TA Amsterdam Reacties per sms 0621871963

11

november Sint Maarten Op 11 november komen de kinderen weer langs met hun (zelfgemaakte) lampions en... hun liedjes.

Vergeet u niet uw sjaal buiten te hangen zodat ze weten dat ze welkom zijn.

Kinderen die een in een groep willen lopen: verzamelen op het Kostpleintje om 18.15 uur!

HET

B

ESTUUR

>

Waar waren we gebleven. Groot feest in de buurt. Het was weer heel gezellig en goed. De kinderen hebben het enorm naar hun zin gehad om vervolgens het stokje door te geven aan de (iets) ouderen. De culinaire hoogstandjes werden op de tafels gezet. Het was duidelijk; iedereen had er zin in en had daar ook zijn best voor gedaan. In het hart van de krant vind je een collage van de dag terug. De foto’s zijn genomen door Chris Houthuis.

Nu hangt de herfstlucht alweer in de straten en zijn we druk met de dagelijkse dingen van de dag. Naast werken, weer naar school, zijn ook de activiteiten voor de buurt weer opgepakt. Het comitée ‘Vijzelgracht, entrée met kracht’ heeft dinsdag 13 september een presentatie gegeven over de stand van zaken. De avond werd goed bezocht door zowel buurtbewoners als de politiek, stadsdeel en centrum. Door de enthousiaste opkomst hebben we gekozen om als openingsartikel Sjoerd Soeters aan het woord te laten.

Ondanks drukke en ingrijpende werkzaamheden op het redactieadres aan de Vijzelgracht moet de krant er natuurlijk uit. Ons excuses voor de iets latere verschijning maar dit is volledig overmacht geweest. We hebben haast om onze eigendommen klaar te maken voor de volgende werkzaamheden van de Noord-Zuidlijn die binnenkort direct voor de deur gaan plaatsvinden. En zoals elke verbouwing liep deze nogal uit, met aardig wat tegenslagen. Wat er allemaal is gebeurd daarover kan ik een boek schrijven maar daarmee zal ik u niet lastig vallen. Tenzij u het graag wilt weten, laat me het dan weten dan klap ik uit de school in de volgende krant. Andermans leed leest altijd lekker weg tenslotte.

Nieuwe tijden breken aan.

Onze vaste drukker, de Bevrijding, heeft de buurt zomaar verlaten. Gelukkig hebben we een andere drukkerij, robstolk, kunnen vinden die weer in de buurt is en prachtig werk levert. We gaan u verrassen door te proberen elke keer de krant op ander papier te drukken.

Ook willen we graag nieuwe mensen hebben in het bestuur.

We hebben deze oproep al vaker gedaan maar het wordt nu toch echt dringend. Er moet weer eens wisseling van de wacht plaatsvinden om het enthousiasme, de produktiviteit en lol vast te kunnen houden in dit vrijwilligerswerk dat zo belangrijk is voor de buurt.

Sint Maarten komt er weer aan. Dus 11 november ziet u de kinderen van de buurt weer voor uw deur staan met hun prachtige zelfgemaakte lichtjes en liedjes. namens de redactie Helena van Gelder P.S. Vergeet u niet te bellen als u ons (het weteringbuurt bestuur) wilt versterken? Gewoon een kwestie van Doen!

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

3

<

Interview Sjoerd Soeters De Vijzelgracht ligt open.

Een lawaaiige bouwput doet bewoners en passanten letterlijk in het stof bijten en het uithoudingsvermogen van buurtbewoners wordt op de proef gesteld. Op een dag zal het voorbij zijn.

Ondergronds stopt dan de metro, maar hoe zal de straat er dan uitzien? Wordt het mooier, leefbaarder dan hoe het was vóór de bouw?

Of komt de drukke verkeersweg gewoon weer terug? Zal het nog steeds een straat zijn waar niemand wil zijn?

Of wordt het een aanwinst voor de buurt; een entree om trots op te zijn?

Het gekke is dat er nog geen enkel beeld bestaat van hoe het eruit komt te zien. Het stadsdeel centrum, dat verantwoorde4 lijk is voor de herinrichting, is nog niet verder dan algemene studies naar de mogelijkheden.

Het ontbreken van een duidelijke visie op de toekomst maakt de overlast in wezen onnodig groter.

Als er een vooruitzicht zou zijn om naar uit te zien, zou je in ieder geval weten wat het uiteindelijk voor jou oplevert.

Die visie op de toekomst is voor het comité ‘Vijzelgracht entrée met kracht’ helder; maak van de Vijzelgracht weer een échte gracht die hoort bij het beeld van Amsterdam.

Die visie wordt gedeeld door heel veel mensen.

Sinds de start van ons initiatief in het najaar 2003 zijn er eigenlijk alleen maar medestanders voor onzevisie. Sommige mensen twijfelen; niet omdat ze de visie niet steunen, maar omdat ze denken dat het niet kán. Iedereen

die hoort hoe het wel degelijk gerealiseerd kan worden, laat de twijfel meteen vallen.

Een prominente en zeer uitgesproken medestander is Sjoerd Soeters wiens kantoor met 85 medewerkers vlakbij in de Kerkstraat is gehuisvest.

Om zijn enthousiaste steun kracht bij te zetten hielden we een interview met hem.

Soeters is architect en stedenbouwer en heeft veel grootschalige ontwerpen voor verbetering van oude binnensteden in Nederland gemaakt.

Daarbij 'herstelt' hij meestal fouten die niet zo lang geleden gemaakt zijn: openbare ruimte die vooral voor snelverkeer ontworpen was en gebouwen die zich niets aantrokken van plaatselijke karakteristiek.

Voorbeelden van zijn ontwerpen zijn de binnenstad van Nijmegen (www.

Maarienburg.nl) en het (winkel)centrumplan voor Zaandam (www.Inverdam. nl). Hoewel dat laatste plan nog moet worden gebouwd, is het voor 'onze' Vijzelgracht een mooi voorbeeld, omdat Soeters daar een nieuwe gracht bouwt waarmee hij een goed werkende en mooi ogende openbare ruimte wil maken. Het ontwerp in Zaandam wordt breed gesteund door de bewoners, de ondernemers en de politiek. Soeters is ook stedenbouwkundige van het Java-eiland met zijn afwisselende bebouwing en een prachtige reeks binnenhoven met een openbaar WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

fietspad dat vier(!) nieuw gegraven grachtjes passeert.

DE ZIEL VAN DE PLEK Soeters spreekt van een verstandig voornemen, wijzend op de verkiezingsbelofte die het stadsdeelbestuur heeft gedaan om gedempte grachten weer te openen. "Kijk eens naar een kaart van Amsterdam in de Gouden Eeuw, hoeveel meer water er in de stad was dan nu: Waterlooplein, Rozengracht, Vijzelgracht, Westerstraat om maar een paar te noemen." Water hoort bij de geschiedenis van Amsterdam. Het beeld van water met kades en bomen, een straat met stoepen en panden die daar in schaal bij horen is iets wat zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld tot hét kenmerk van de stad. Voor Soeters is dat bestaande kenmerk van een plek essentieel.

Het draait om de Genius Loci: "Grachten heropenen betekent het terug brengen van het eigene van Amsterdam". Het gaat wat hem betreft om de ziel van de plek.

ONTMOETING Soeters onderstreept dat er een enorme kans ligt om van de Vijzelgracht iets beters te maken; iets dat niet alleen mooier is, maar ook beter functioneert. Zijn overtuiging is gebaseerd op een duidelijke visie: "Bij ons in het bureau hanteren we de filosofie dat we de openbare ruimte in binnensteden moeten krimpen. We willen daarmee bereiken dat er een compact voetgangersgebied komt waar de kans op ontmoeting

>

>

I

< s de gemeente baas in eigen stad? >

groter is. De auto moet daartoe zoveel mogelijk onder de grond. De ruimte mag niet te groot zijn, een te grote ruimte is vijand voor ontmoeting."

Over de Vijzelgracht zegt hij daarom: "Je ziét dat het profiel van de Vijzelgracht te breed is.

Mij valt altijd op hoe weinig verkeer er is in verhouding tot de breedte.

De straat is niet alleen te breed, maar ook gewoon lelijk. Als je érgens kunt laten zien dat terugbrengen van een gracht een verbetering voor de openbare ruimte in de stad is, is het wel hiér."

hoe je daarmee gedurfde plannen kunt uitvoeren.

Hij reageert op mensen die zeggen dat het initiatief voor een gracht te laat is, omdat een wijziging in het bouwcontract voor de metro te veel geld zou kosten . "In de Westerstraat en de Lindengracht is het niet gelukt door verzet uit de buurt. Hier zijn alleen maar voorstanders, dus hier kun je het beleid uitvoeren. De miljoenen zijn er, die waren er immers in de Jordaan ook. Als de

POLITIEKE WIL Soeters is op veel plekken supervisor over de uitvoering van grote stedenbouwkundige plannen. Hij heeft veel ervaring met uitvoerbaarheid van plannen en beleid. Hij kent de belangen van bestuurders en aannemers en weet WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

gemeente bang is voor te hoge kosten als ze het contract wijzigen, is het blijkbaar zo dat ze niet de baas zijn in de stad. Als ik halverwege een verbouwing in mijn eigen huis besluit dat ik de badkamer in een andere hoek van het huis wil hebben dan gebeurt dat en ik let op dat ik daar niet te onredelijk veel voor betaal. Als de gemeente een wijziging niet aandurft is het eigen management en calculatie blijkbaar niet opgewassen tegen de aannemer. Dan rijst de vraag hoe er nu überhaupt gecontroleerd wordt. Als je wél gelooft in je eigen deskundigheid en je wilt iets, dan kun je het altijd, op elk moment realiseren. Een gracht is hier mogelijk. Voor uitvoering van beleid is politieke wil nodig" NOSTALGISCH? Op de vraag of het opnieuw graven van grachten niet nostalgisch is en of je niet in plaats daarvan een hedendaags ontwerp voor de openbare ruimte van de

5

<

vervolg nterview

I

Vijzelgracht moet maken reageert Soeters met een felle tirade tegen de heersende moraal van altijd iets nieuws te willen. "Van de Vijzelgracht moet je niet een hedendaags experiment maken. Wat ís een hedendaagse inrichting eigenlijk? Noem mij eens een hedendaagse inrichting van de openbare ruimte in het Centrum van Amsterdam waarvan je kunt zeggen, Nou, dát is nou een goede bijdrage aan het beeld van stad. Ik heb niks tegen de filosofie dat we vooruit moeten, maar als oud beter is dan nieuw, dan kies ik voor oud. Ik heb nog niet iets nieuws gezien dat beter is.

Er heerst hier een cultuurmaffia die alleen het nieu6 we, alleen experimenten wil. Als het experiment mislukt, is niemand aanspreekbaar. De verantwoordelijken zitten al weer ergens anders nieuwe experimenten te bedenken. Ik noem dat onverantwoord gedrag met publieke middelen.

Kijk bijvoorbeeld eens naar het Damrak. Hoe lang geleden is dat gemaakt? Het is nu al zo gedateerd dat het er weer uit moet" NIET TE PLAT Soeters let vooral op de subtiele kwaliteiten van het ontwerp om de Genius Loci vast te houden. We spreken over de zorgvuldige manier waarop de nieuwe kades en de herbestrating langs de grachten worden uitgevoerd.

Hoewel daarbij niet letterlijk iets wordt teruggebouwd dat er ooit was, past het wél heel goed bij het 17e eeuwse stads-

Sjoerd Soeters

beeld. Voor het ontwerp voor water in de Vijzelgracht wijst Soeters op een aantal dingen. "De gracht komt heel mooi aan de westzijde te liggen.

Aan die kant zijn veel huizen kleiner dan aan de oostkant. Die gracht past qua maat en schaal mooi bij de lagere huizen." "Er moeten boten in de nieuwe gracht. Daarvoor moet je de aansluiting op de Lijnbaangracht en de Prinsengracht open maken. Met weinig diepte kunnen er al kleine bootjes varen." "Bij het ontwerp moet je vooral hoog-

teverschil in de lengte maken. Aansluitingen bij bruggen liggen hoog, op andere delen kan het laag. Dat geeft ritme in de ruimtelijke opbouw. Het mag vooral niet plat worden."

Erik Wiersema

BOUWPLANNEN?

Architectenburo Quintus Huber adviseert u graag betreffende nieuwbouw, verbouw en restauratie.

Bel 020-6278170

voor een (uiteraard) geheel vrijblijvende afspraak.

www . quintushuber . nl

Quintus Huber Architect Derde Weteringdwarsstraat 27 1017 TB Amsterdam

Vijzelgracht 15 Telefoon 624 87 57 Fax 625 95 32

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

>

<

De Weteringse

Architectuurtafel Op 14 juni 2005 werd er in café De Wetering de eerste Weteringsarchitectuurtafel gehouden.

Aanleiding voor deze bijeenkomst was het nieuwbouwplan “De Nieuwe Wever”.

Er wonen en werken in de Weteringbuurt maar liefst 8 architecten en bouwadviseurs. Wie zijn ze en wat vinden zij als deskundigen nu van dit plan?

Wie zijn de deelnemers?

Mathilde Fischer, architecte en docente aan de TU-Delft; Uli Chwilla, architect en werkt freelance met Boris Roos en Ad van Zwieten; Jan Frayman, adviseur /projectontwikkelaar in de binnenstad. Werkte voor architectenbureaus en het Bouwtoezicht; Jurg Hertog, heeft sinds kort een eigen bureau; Quintus Huber, werkte bij grote bureaus en sinds 5 jaar zelfstandig; Boris Roos, in de buurt

geboren en realiseerde diverse woningbouwprojecten; Wolbert Vroom, restauratiearchitect en heeft zitting in 2 welstandcommissies; Ad van Zwieten, adviseur voor beheer en onderhoud.

Waar gaat het om?

Het bouwplan “De Nieuwe Wever”wordt gerealiseerd in de Nieuwe Weteringstraaat /3e Weteringdwarsstraat. De architect is HVDN (Albert Herder).

Het bouwplan is 10 maal behandeld door de Welstand en is nu goedgekeurd.

Wat zijn de meningen;

Jan Frayman stelt dat de ontwerper in eerste instantie een kopie heeft willen maken van een plan in de Nieuwe Kerkstraat. Om te voldoen aan de eisen van de welstand is hij steeds verder van het oorspronkelijke ontwerp afgedwaald met een dus geheel ander resultaat.

Wolbert Vroom toont in het

>

boek: ‘Claus en Kaan architecten’ de inspiratiebronnen van de ontwerper.

Mathilde Fischer zegt dat deze modieuze vormgeving benoemd wordt als “Cool Swiss”. Zij vindt het ontwerp niet passen in de buurt.

Zowel Boris Roos als Ad van Zwieten vinden dat het ontwerp niet past in de buurt, er is geen rekening gehouden met de omgeving.

In de straat zijn al genoeg afwijkende gebouwen en de buurt moet bij elkaar worden gehouden. Ook Quintus Huber zou het doodzonde vinden als dit project wordt gerealiseerd.

Jurg Hertog heeft een afwijkende mening. Volgens hem kan het plan heel goed in de buurt en kunnen we pas na een aantal jaren na gewenning een oordeel vormen.

Jan Frayman heeft bezwaar tegen de kleurstelling en detaillering (Vinexesthetiek) en vindt dat het binnenterrein verrommeld wordt met houten bergingen en schuttingen. Ook voor de daken worden er teveel aan materialen toegepast.

De conclusie aan het einde van de avond is dat de aanwezigen bezwaar hebben tegen dit bouwplan.

Anita Schothans

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

7

<

M

oeder

A

arde

in het oog

> de Dam zou maken. John Radecker, afkomstig uit een steenhouwerfamilie, leerde het van zijn vader op de Ambachtsschool hoek Weteringschans/Vijzelgracht.

(Zie de tijdelijke fotovergroting aan de Stadhouderskade.) In de 20ste eeuw is het “ taille direct” meer toegepast. Dat wil zeggen dat de beeldhouwer de steen zelf zonder voorgevormd gips, klei of wasmodel bewerkte. Aan dit beeld is goed het blokachtige te zien dat kenmerkend is voor veel werk van Krop.

Doorgaans boetseerde de kunstenaar iets en de steenhouwer kopieerde dat dan eventueel op schaal.

8 Het kalkstenen beeld Moeder Aarde van Hildo Krop

Er staan drie beeldhouwwerken op het Weteringcircuit. Een daarvan is frappant onbekend.

Het staat er nog steeds, na een openbare beeldententoonstelling in 1958.

Op een ruwe sokkel van graniet, 75 cm hoog, is een blok kalksteen, van ongeveer 150 cm geplaatst. Het rechthoekig beeld, een zit-hurkend mensenlichaam, met naakte schouders en waakzaam hoofd met ridderkapsel steekt boven alles uit.

Armen en benen lijken wel in een vierkante zandtaartmal samengeperst met figuren van mensen, paarden, reeën, vogel, hert, konijn, slang en een inmiddels weggevaagde bloem, een gecomprimeerde natuurweergave.

Hij heeft een blok uit de steengroeve zo opgediend, dat wij ervan doordrongen

zouden raken dat elk lichaam voortkomt uit een ander. Als beeld lijkt het zo een levensfilosofie uit te dragen. Typisch voor de sprekende en vaak symbolische beeldtaal van de beeldhouwer.

Bakkerszoon Hildo Krop, Hildebrand Lucien Krop (1884-1970) of gewoon Hildo Krop, was banketbakkerszoon die Pa op zou volgen als hij niet een bovengemiddeld tekentalent had.

Aan de Rijks Academie voor Beeldende Kunsten aan de Stadhouderskade, op een steenworp afstand van het hier besproken beeld “Moeder Aarde” werd toen nog niet in steenhakken onderwezen. Het hakken leerde Krop van een leeftijdsgenoot John Radecker, die later het monument op WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

Krop had tot zijn dood in 1970 als stadsbeeldhouwer de verantwoordelijkheid voor vormgeving en uitvoering van vele bruggen. Als je bedenkt dat Amsterdam zonder bruggen uit eilanden bestaat, en elke entree bepalend is voor wat erna komt, dan is onze blik op de stad voor een groot deel door hem gekleurd. Er was meer samenwerking tussen architect en kunstenaar in die tijd. Het grote vrije werk heeft hij veel minder gemaakt. Het kalkstenen beeld “Moeder Aarde” is daar een voorbeeld van maar helaas is het op onjuiste wijze schoongemaakt. Na onbehandeld jaren blootstaan aan lucht, vormt zich als het ware een huis tegen weersinvloeden, het patina.

Bij verwijdering van deze natuurlijke beschermlaag werken de elementen op de poreus geworden steen in.

Inmiddels bladdert het kalksteen als roos van de kop.

Bij "Moeder Aarde" brandt het zuur aan de schenen.

Kleine delta's vreten zich een weg naar de grond. Het behaagt de mossen, zowel

c

olumn ‘

de natte als de droge soort, zich te nestelen waar eens de gebeeldhouwde bloemen nog zichtbaar waren. De natuur moet zijn beloop hebben, zegt men wel eens.

Maar hoe letterlijk moeten we dat nemen? Moeten we niet ingrijpen als de natuur onze cultuur opeet? Een monument zou ons moeten dwingen stil te staan bij wat het vertegenwoordigt. Daar is het voor gemaakt. In het oog van een wervelwind staat dit beeld op een granieten sokkel onzichtbaar te wezen. Ook voor de laatste aarde-omwoel-werkzaamheden stond dit beeld op deze plaats. Een park omgeving die als een ongebruikte buffer van onze hersens dient, vraagt gecontroleerde aandacht. In een drukke stad waarin hoofdwerkers de overhand hebben zou je meer zorg verwachten voor een dergelijk beeld....

In het woordenboek (Koenen) staat wat een monument is: zaak van zodanige documentaire waarde of kunstwaarde dat zij door de overheid beschermd hoort te worden.

Indachtig deze tekst met betrekking tot het voorgaande-- dient bedreigd erfgoed in onderhavig geval dan aan de staat te worden onttrokken? Liever niet....

Miljoenen jaren van samengedrukte schelpstapeling desintegreert als een vis zonder schubben. Hildo Krop mag dan al 35 jaren dood zijn, het beeld "Moeder Aarde"zit in de groeven van het geheugen.

Wat er ook gebeurt, we houden het beeld in het oog. En er moet een dakje boven, gemeente... Zie de rijksmuseumtuin in de winter.

<

Gijs langs de Weg’

Gijs is Verdrietig >

Waarom is Gijs verdrietig, omdat het systeem wil,dat na zes jaar onze wijkagent de buurt moet verlaten.

Ons aller Moniek de Boer wel te verstaan!!!

Angst om te veel aan de buurt en haar bewoners te wennen. Of bang dat ze te eigen met ons wordt. Het zal wel van hogerhand komen en bedacht zijn. Ik snap het probleem niet zo goed.

De vroegere veldwachters kwamen als ze net volwassen waren en bleven, ijs en weder dienende, tot hun pensioen. Daar was Bromsnor een goed voorbeeld van.

Ik ben nog van de oude stempel en trok mijn wenkbrauwen op toen er vrouwelijke politie in Amsterdam kwam. Ik zag er niks in want volgens mij zou er in Mokum geen ontzag zijn voor de vrouw in het blauw.

Ik buig mijn nederig hoofd vol schaamte!!! Moniek heeft mij de ogen geopend. Zo moesten er meer zijn!!! Bijna had ik een schoondochter gehad bij de Hermandad. En ik moet toegeven,ze stond haar mannetje(vrouwtje).

Maar mijn zoon besliste anders en tot volle tevre-

denheid mijnerzijds. Ook in de gemeenteraad zitten er aardig wat vrouwen.

Sommige doen het goed maar enkele verpesten de stad en verkiezen het burgemeesterschap elders en laten Amsterdam met de gebakken peren zitten. De beste vrouwelijke bestuurders doen hun best en proberen er nog wat van te maken. Het lijkt nou net of we tegen de nieuwe wijkagent zijn, maar dat is absoluut niet waar. We hopen dat deze buurt/regisseur het net zo gaat aanpakken als Moniek. De ex krakers hebben haar ook leren kennen en hoe. Ik weet dat er hierna nog een krantje uitkomt en Moniek per 31 december vertrekt. We bedanken haar alvast voor de meer dan voortreffelijke samenwerking, we zullen haar zeker missen.

Het ga je goed Moniek, kom nog eens bij ons langs of mag dat ook niet van het systeem?

Gijs Langs de weg

Joris Borsboom WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

9

V

an

'Van Been'

B

eweging; < oversteken, voetbal & Vijzelgracht > In eigen land met vakantie zijn heeft een nadeel: er zijn altijd kranten en televisies in de buurt. Je komt niet echt los van de dagelijkse beslommeringen in ons land, om van de rest van de wereld maar niet te spreken. Een voordeel is wel dat het schokeffect bij terugkomst iets minder groot is; eigenlijk ben je niet echt weggeweest.

10

lijk niet).

Bij terugkomst van vakantie bleek deze oversteek echter verdwenen te zijn; de doorgang was verplaatst.

Dat zal allemaal best wel noodzakelijk zijn, maar zo onveilig als het nu is, is het nog niet eerder geweest. Ik ga het niet eens uitleggen.

Iedereen die daar nu oversteekt, met of zonder kinderen, met of zonder fiets, weet wat ik bedoel. Ook de mensen die verantwoordelijk zijn voor deze nieuwe engigheid.

De verkeersregelaars lijken opnieuw met de situatie niet uit de voeten te kunnen. Ze staan er soms wanhopig bij, alsof zijzelf eigenlijk hulp nodig hebben bij het oversteken, een enkele goeie niet te na gesproken. Misschien moeten we een stoplicht adopteren, een stoplicht dat met alle doorgangen meewandelt; of kan ik me mis-

schien verkleden als stoplicht en mezelf kostenloos op straat ter beschikking stellen van elke willige oversteker.

Nog meer engigheid: het stukje half fietspad half voetpad vanaf het Weteringplantsoen; het was al heel gevaarlijk want er liepen altijd al mensen op dat stukje fietspad, ook zonder de nieuwe verkeersaanduidingen. Nu mag je daar officieel lopen én fietsen op een echt veel te smal stukje, vlak naast de tramrails. Met officiële goedkeuring kan en mag iedereen daar nu zijn of haar leven riskeren. Dat kan toch niet echt serieus de bedoeling zijn, of wel soms?

Kijk, van die bouwput zijn we voorlopig niet af, maar we hoeven toch niet steeds opnieuw voor elke centimeter verandering op onze knieën te smeken om een beetje veiligheid, alsof dat

Voordat ik met vakantie ging, was daar sinds kort op de Vijzelgracht tot ieders opluchting en tevredenheid eindelijk een beveiligde oversteekplaats naar de doorgang met een zelf te bedienen stoplicht. Een gunstig neveneffect was dat de oversteekplaats zo duidelijk was dat je soms niet eens het stoplicht hoefde te gebruiken, omdat auto’s vanzelf stopten (fietsers natuurOok de verkeersregelaars hebben soms het gevoel ‘op de tram te staan wachten’.

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

een gunst is! Er staan enkele basisscholen aan de overkant waar elke dag ouders met kinderen of kinderen alleen op de fiets naartoe moeten. Hoe moet dat dan op een zo veilig mogelijke manier?! Zo niet, in elk geval.

Van de teloorgang van de autoloze zondag word ik ook niet echt vrolijk. Als geen ander land in de wereld hebben we ons tegen het water gewapend om aan de andere kant van de dijken het lot te tarten door lekker veel auto te blijven rijden, broeikaseffect of geen broeikaseffect. De lucht was toch al vies en een beetje meer of minder kanker, het zal onze tijd wel duren.

Het helpt natuurlijk niet mee dat het openbaar vervoer duur en slecht is.

Tijdens onze vakantie in de noordelijke provincies bleek je na een bepaald tijdstip overdag met het openbaar vervoer gewoon niet meer thuis te kunnen komen. Een plekje in de bus moet soms van tevoren worden gereserveerd, anders stopt de bus niet eens. Het leven zonder auto wordt daar moeilijk en in sommige gevallen onmogelijk gemaakt. Als de VVD

daar niet zelf achter zit, dan is ze daar vast heel blij mee.

En toch kan het, echt waar!

Het kan echt en wat dat aan geld, ziektekosten en ergernissen scheelt! Beslist een aanrader.

Verheugende ontwikkeling: op het Feduzzipleintje is een bijzonder gezelschap van pubers (meiden en jongens) en Turkse jongens uit de pizzabakkerij dat met veel overgave en plezier tussen het pizza bakken en bezorgen door voetbal speelt.

Zoonlief had de eer uitgenodigd te worden in Osdorp in het team van de pizzabakker, dat een wedstrijd tegen andere Turken van dezelfde pizzaketen moest spelen. Ik stel voor dat we bij het volgende straatfeest een buurtcompetitie spelen.

Voorwaarde is wel dat we de pizzaomzet veiligstellen, opdat de Turkse vertegenwoordiging present kan zijn.

Het pleintje wordt ook door andere kinderen uit de buurt veel gebruikt om te voetballen. Bovendien is er veel nieuwe aanwas in de buurt, die straks wat wil. Ik dreig tot vervelens toe in herhalingen te vallen, maar ik blijf pleiten voor een sport- en speelplek op die

plaats voor de kinderen in de buurt. Moeten kinderen niet veel meer bewegen?

Daarom: kinderen aller Weteringstraten, verenigt U! Maak een mooi en goed plan en met dat plan gaan we dan op bezoek bij de stadsdeelraad. Er zijn fondsen die zich speciaal richten op het ontwikkelen van speelruimte voor kinderen. Wie niet waagt die niet wint!

En dan hebben we in de toekomst misschien wel ons eigen exclusieve grachtenfestival aan de Vijzelgracht.

Steeds meer raamaffiches verschijnen in en om de buurt. Ik was op de informatieavond in het Maison Descartes. Daar waren weer andere en nieuwe gezichten en zelfs een aantal politieke kopstukjes. Veel ondersteunende geluiden met hier en daar een sprankje twijfel.

Grote afwezigen, op eentje na, waren bestuursleden van Wetering Verbetering. Tja… Dat Vijzelgrachtfestival doen we op één van de vele autoloze zondagen die nog komen. Dan ruikt het fris en kunt u tussendoor de stilte goed horen……….

Zitplaatsen alleen voor diegenen met een raamaffiche. van Been

P.S.

• Weer gestopt met roken.

• Kim is weer begonnen • De brievenbus bij de hoek Prinsengracht/Vijzelgracht is nog steeds niet verplaatst. MOETEN WE HET MISSCHIEN ZELF DOEN? • Ook van die heel erge lollige Tele2-verkopers aan de deur gehad?

• Het ruikt soms al een heel klein beetje sintemaarteWéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

11

<

‘De Kleine Reus’groeit uit haar voegen >

Basisschool De Kleine Reus in de Nieuwe Looiersstraat groeit uit haar voegen. Momenteel is de school gevestigd op nr. 9 en nr. 49.

12

Er is nu een unieke gelegenheid om één schoolcomplex te vormen dat voldoet aan de eisen van de tijd. En... de buurt ontlast omdat de ouders hun kinderen niet meer op straat ophalen, maar op het binnenplein. De ontsluiting verloopt dan door twee straten, de Noorderstraat en de Nw. Looiersstraat.

De uitbreiding is ook noodzakelijk om de zogenaamde Brede School te kunnen behouden. Het gaat dan om naschoolse opvang, peuterspeelzaal, NL9 cursussen en allerlei andere culturele voorzieningen. Deze dreigen het slachtoffer te worden als de school blijft doorgroeien en er geen groter gebouw komt.

Het plan is om nr. 9 te com-

bineren met een gedeelte van het voormalige ABNAmro gebouw in de Noorderstraat, ook wel bekend als de Vijzelhof. De poort wordt dan de toegang tot een prachtig groot speelplein dat ook na school speelruimte biedt aan de buurt. Nr 49 kan worden verkocht.

Er is een artist impression van hoe het nieuwe binnenplein er dan uit zou kunnen zien. U kunt die zien op www.dekleinereus.edu. amsterdam.nl. Met dank aan architect Pierre Jennen, www.OVO.nl.

Mevrouw Iping, wethouder Onderwijs voor de binnenstad heeft het plan afgewezen. Ze ontkent de groei van de school, want de gemeente berekent een afname van de leerlingenaantallen. Grappig genoeg is dat al 10 jaar zo en al die tijd is de school gegroeid! En het plan is niet budgettair neutraal. Nee,

natuurlijk is het niet budgettair neutraal als een school in een paar jaar tijd bijna verdubbelt in leerlingenaantallen! Overigens heeft Aboutaleb, de onderwijswethouder van heel Amsterdam 250 miljoen beschikbaar gesteld voor frisse en inspirerende schoolgebouwen!

Daar zit wel wat ruimte zou je zeggen.

De ouders, de school en het bestuur van de binnenstadscholen zijn nu in een heftige discussie beland met het stadsdeelbestuur. Mevrouw Iping wordt geconfronteerd met haar eigen teksten, gepubliceerd in haar partijblad. De plannen sluiten perfect aan op haar ambities! We quoten Iping: “De ruimte voor kinderen staat echter voortdurend onder druk. Daarom moeten we investeren in goede basisvoorzieningen: goede onderwijsgebouwen, mogelijkheden voor vrijetijdsbesteding, voldoende veilige en schone speelplekken en veilige routes van en naar school.” Nu kan ze de daad bij het woord voegen! Alle raadsleden worden per e-mail gemobiliseerd om op 29 september in de raadsvergadering kritische vragen te stellen en mevrouw Iping te vragen het plan wél te realiseren. De pers wordt betrokken en ook de buurt. Want de buurt heeft ook een belang bij deze ontwikkeling. Maar eigenlijk heeft iedereen in de binnenstad hier baat bij.

Iedereen die wel eens door de Nieuwe Looiersstraat fietst of rijdt weet dat er twee momenten op de dag zijn dat er geen doorkomen aan is. Dan staat de straat vol met wachtende ouders en de daaraan tegenwoordig onlosmakelijk verbonden

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

bakfietsen. Er zijn veel klachten uit de buurt over de overlast en de situatie is ook niet veilig.

En de school groeit door.

Aan het einde van dit schooljaar zijn er 300 leerlingen, terwijl het postcodebeleid strikt wordt gehanteerd.

Momenteel zijn er 5 kleutergroepen en als die elk jaar weer gevuld worden (en er zijn nu wachtlijsten voor kleuters) groeit de school uiteindelijk door naar 17 groepen en 450 leerlingen.

Dat zal nog een extra druk op de buurt leggen. Over twee jaar zullen de gebouwen alweer te klein zijn!

Wat we kunnen voorspellen is het volgende. Als er te lang wordt gedraald, verkoopt Imca de Vijzelhof aan andere gegadigden. De school groeit gewoon door en er zijn geen andere geschikte gebouwen in de buurt. De wethouder zal besluiten de kinderopvang, de toneelzaal en andere Brede Schoolzaken te schrappen, want het bestuur is wettelijk verplicht kinderen schoolplekken te bieden.

Zodoende koopt de wethouder voor 2 á 3 jaar aan ruimte voor de basisschool ten koste van de recente investeringen in de Brede Schoolfunctie van het gebouw. Overigens moet er dan wel weer verbouwd worden, hetgeen ook flink wat belastinggeld kost. De desinvestering is niet alleen een kwestie van geld. Alle ouders die daar hun kinderen op peuterspeelzalen, muziekles, judo of naschoolse opvang hebben zitten zul-

len dat aan den lijve ondervinden. Kinderen die onder begeleiding een aantal straten verder moeten worden opgevangen in het kader van “veilige routes van en naar school.” Een paar jaar later is de school opnieuw te klein voor het gebouw! De meerkosten die een verhuizing op dat moment gaat opleveren zijn waarschijnlijk veel groter dan de kosten die nu moeten worden gemaakt. Budgettair neutraal zal het dus sowieso niet blijven. En de school zal

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

dan moeten worden verspreid over 3 gebouwen in de straat. Maar dat is dan waarschijnlijk het probleem van een volgend college! Of zouden de actievoerders er net als bij U.J. Klaren in slagen om dit toch voor elkaar te krijgen? Wordt vervolgd!

Pim Bouwman Lid Medezeggenschapsraad De Kleine Reus

13

Le n t e f e e s t

14

fotograaf Chris Houthuis voor bijbestellingen tel 06 3202336

WĂŠVĂŠ N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

in

de

e

We t e r i n g s t r a a t

15

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

<

D

e noodzaak van een bredere visie

op het water van de

B innenstad >

16

Onlangs verbaasden de bewoners rond de Vijzelgracht iedereen door hun pleidooi voor de aanleg van een gracht op de plek waar ooit de Vijzelgracht heeft gelegen en waar nu een parkeergarage boven het metrostation van de NZ-lijn is gepland.

Verbazingwekkend, omdat nog onlangs de halve Jordaan in opstand is gekomen tegen het opengraven van ooit gedempte grachten in die buurt. Maar ook verbazingwekkend, omdat de bestuurders toch dachten dat ze met de aanleg van een metro en een parkeergarage zulke mooie voorzieningen voor de mensen in petto hebben.

Of het van een nieuwe Vijzelgracht ooit zal komen moet nog blijken, maar het

pleidooi van de bewoners daarvoor geeft nog eens aan dat er bij de Ruimtelijke Ordening en de grote projecten in Amsterdam veel te hap-snap wordt gepland.

Immers waarom kon er wel een paar jaar geleden vòòr de aanleg van metro gediscussieerd worden over het opnieuw opengraven van het gedempte gedeelte van het Rokin (dat werd maar op het nippertje afgestemd), maar niet over andere delen van de binnenstad als de Vijzelgracht? Als dat toen wel gedaan was dan was er nu een heel grote kans geweest dat die aangelegd zou worden. Maar in die tijd was het zowel politiek als ambtelijk een non issue.

Alleen de aanleg van de metro en parkeergarages vond men interessant. Dus werden hier de potenties WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

van het water niet benut.

Eén suggestie heb ik nog wel voor de bewoners. Zowel de Gemeenteraad als de Stadsdeelraad hebben regelingen aangenomen voor een burgerinitiatief. Dus als de bewoners met een haalbaar alternatief komen, waarmee het aanleggen van een gracht kan worden gerealiseerd, dan kan dat via het burgerinitiatief op de agenda’s van de gemeenteraad en de stadsdeelraad worden geplaatst. Als het snel gebeurt kan zelfs nog een referendum bij de gemeenteraads- en deelraadsverkiezingen van maart 2006 meeliften!

Eenzelfde hap-snap aanpak als bij de NZ-lijn lijkt zich nu voor te doen bij een ander wateronderwerp namelijk de Visie op het

< bredere visie op het water > Water van de Binnenstad van het dagelijks bestuur van het stadsdeel. Deze visie beoogt voor het water van de binnenstad een totaalvisie te schetsen.Maar in de uitwerking schiet het dagelijks bestuur van het stadsdeel duidelijk te kort. Het water wordt in hun Visie vooral gerelateerd aan het Beschermd Stadsgezicht van de binnenstad. De beoogde beeldkwaliteit domineert de overige functies, zoals wonen, transport, recreëren, en water als natuur en milieu. Daarmee worden er onvoldoende aanzetten gegeven en ideeën gegenereerd, die de veelzijdigheid en de levendigheid van het water ten goede komen.

Deze eenzijdigheid uit zich ook door de inrichting van het water niet per rak/per gracht te bezien, maar op globaal stadsdeelniveau.

De gevolgen laten zich nu al zien. Bewoners vrezen een eenzijdig en opgelegde aanpak van de inrichting van het water, bijvoorbeeld dat daardoor plotseling woonboten voor hun deur gelegd worden, en komen massaal in opstand. En daarmee dreigt een brede kijk op het belang van het water voor de binnenstad bij voorbaat geen kans meer te krijgen.

Het kan ook anders. Samen met een werkgroep van walen woonbootbewoners heb ik voor de zomer een alternatief opgesteld.

Uitgangspunt daarbij is te stimuleren dat er meer en beter gebruik wordt gemaakt van de potenties van het water in de Amsterdamse binnenstad.

Het water is op dit moment een restruimte waar meer mee gedaan kan worden.

Een tweede uitgangspunt is dat alle functies op het water, zoals wonen, transport, recreëren en natuur en milieu, anders dan in de Visie niet alleen aan het Beschermd Stadsgezicht moeten worden gerelateerd.

Dan beperk je je alleen maar en maak je van de grachten museumgrachten. In de derde plaats vindt de werkgroep dat de mogelijkheden per gracht, per rak het uitgangspunt moet zijn en niet, zoals in de Visie een globaal plan op stadsdeelniveau.

Dat betekent ook dat per gracht of per rak met bewoners en gebruikers van het water overlegd kan worden over een goede inrichting van de gracht.

Het alternatief is uitgewerkt in de nota Binnenstad – Waterstad, aangeboden aan WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

de Stadsdeelraad door de fracties van GroenLinks en Amsterdam Anders/De Groenen en die te bezien is op de website van GroenLinks Binnenstad.

Eén voorstel uit de nota Binnenstad - Waterstad wil ik nog graag uitlichten. Dat is namelijk het voorstel om in het water floatlands aan te leggen. Dat zijn drijvende tuinen in het water. Deze planten zijn goed voor het watermilieu en voegen weer groen toe aan de binnenstad. In de Jordaan, in de Lijnbaansgracht, groeien en bloeien dergelijke floatlands, die worden onderhouden door bewoners, daarbij (financieel) ondersteund door het wijkcentrum. Mijn verzoek is nu dat als er ook bewoners in de Weteringbuurt zijn, die een floatland in een gracht in hun buurt willen aanleggen en onderhouden of ze dan contact met mij willen opnemen. Gezamenlijk kunnen we dan proberen het voorstel verder te brengen.

Dingeman Coumou, fractielid GroenLinks stadsdeel Amsterdam-Centrum Tel. 6254237, d.m.bcoumou@freeler.nl

17

<

N

ieuws van >

Even kennismaken;

In de Nieuwe Looierstraat op nummer 9 staat de brede school “Het Gebouw”.

18

In Het Gebouw zijn verschillende instellingen gehuisvest die zich bezighouden met onderwijs, opvang en zorg voor kinderen van 2 tot ca. 13 jaar. Naast basisschool De Kleine Reus vind je er NL9, het buurtcentrum gericht op kinderactiviteiten, peuterspeelzaal De Speelzaal, voor peuters van 2 tot 4, Naschoolse opvang Max, zij verzorgen naschoolse opvang voor kinderen van scholen in de buurt zoals de ASVO, en Stichting Kleine Reus naschool, zij verzorgen de opvang van Kleine Reus kinderen.

Al deze instellingen samen hebben de intentie om voor de kinderen uit de buurt een aansluitend aanbod te verzorgen tussen onderwijs, naschoolse opvang en activiteiten.

Op dit moment wordt de allerlaatste hand gelegd aan verbouwing en renovatie van het pand (de voormalige Montessori MAVO) zodat we dit nieuwe schooljaar weer allemaal flitsende activiteiten ontwikkelen.

Zo gaan we dit jaar van start met het project SPOTLIGHTS in het kader van de profielontwikkeling van onze brede school. In het project staat het gebruik van onze prachtige theaterzaal centraal. Wij willen de theaterzaal beschikbaar stellen voor zoveel mogelijk thea-teractiviteiten voor en door kinderen, zowel onder schooltijd als daarbuiten. Huisvesting aan (amateur) theatergroepen, cursussen en workshops, incidentele voorstellingen, try-outs en dergelijke. In het voorjaar gaat de brede school gezamenlijk meedoen aan het

grote schoolproject Natuur en Milieu, er zijn contacten met zorginstelling Amstelhof voor uitwisseling van contacten tussen kinderen en ouderen, er is contact met speeltuinvereniging UJ Klaren en er worden vakantieactiviteiten georganiseerd door de beide naschoolse opvangen en NL9 en er is natuurlijk het inmiddels bekende aanbod van NL9 van schaakcursussen, judo, acrobatiek, dans, koken en knutselen.

Voor meer informatie over de brede school, de activiteiten en Het Gebouw kunt u contact opnemen met Malous Goossens, brede schoolcoördinator, bereikbaar via NL 9 tel: 4218587 (di en do) of e-mail: m.goossens@welzijnbinnenstad.nl Malous Goossens

Advertentie

Omdat we een actieve rol spelen in de buurt, gericht op de kinderen uit de buurt, gaan we regelmatig van deze weg gebruik maken om onze activiteiten onder de aandacht te brengen.

U kunt meedoen aan de wijkraadverkiezing. U bent welkom op 19 oktober om 20.00 uur, op het Politiebureau Prinsengracht, op Prinsengracht 1109.

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

´t water wacht!

Vijzelgracht entrée met kracht

Verslag van het comité “Vijzelgracht – Entree met Kracht”

In het zomernummer van WeVe kondigden we aan dat we zouden gaan focussen op het voeren van een marketing campagne en op het presenteren van de plannen aan de Amsterdamse politiek.

We liggen op schema en iedereen heeft dit kunnen merken!

Een korte samenvatting:

- 25 juni Presentatie van de plannen tijdens het buurtfeest - 6 juli presentatie voor de “Klankbordgroep Rode Loper” - 18 juli prominent in het nieuws op AT5 - 19 juli Artikel in Parool - 19 juli interview op Amsterdam FM - 20 juli interview op Radio Noord Holland - 22 juli de bekende gele raamposters worden huisaan-huis rondgebracht - 26 juli persoonlijk gesprek met stadsdeelvoorzitter Anne Lize van

der Stoel - 27 juli artikel in de Echo - 29 juli artikel in het Engelstalige “The Amsterdam Times” - 7 september, programma voor de komende weken huis-aan-huis verspreid - 8 september presentatie voor de commissie Inrichting Openbare Ruimte - 19 september ontvangst handtekeningformulieren voor “burgerinitiatief” - 20 september informatieavond in Maison Descartes onder grote politieke belangstelling.

De komende maanden gaan we onder meer handtekeningen verzamelen voor het te voeren burgerinitiatief.

Het burgerinitiatief, een nieuwe mogelijkheid om een onderwerp op de politieke agenda te krijgen. Bent u kiesgerechtigd in het stadsdeel centrum, dan nodigen we u uit om de lijsten te ondertekenen.

Verder bespreken we de plannen op persoonlijk niveau met de wethouders

Advertentie

en fractievoorzitters van het stadsdeel en de centrale stad.

28 september heeft de gemeenteraad besloten dat het raadsadres van het Comité behandeld zal worden in de commissievergadering van woensdagen 12 oktober om 13.00 uur!

Kan het nog steeds?

Natuurlijk, en we liggen op schema. Het is ongelofelijk wat een aandacht er voor onze Vijzelgracht aan het ontstaan is!

Het Comité: Willem van Huijstee, Roderik Oranje, Huib Tilanus, Erik Wiersema en Kees Winkel Meer weten? Bel of mail: 06-51368813 vijzelgracht.open@inter. nl.net Huib Tilanus

Laatste Nieuws:

28 september besloot de gemeenteraad om ons initiatief te laten behandelen in de commissievergadering.

Die vond plaats op 12 oktober en de aanwezige raadsleden waren enthousiast. Zij verzochten wethouder Mark van der Horst om een onderzoek, en hij stemde hier mee in.

Hanneke Groenteman heeft óók zitting genomen in het Comité van Aanbeveling

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

19

<

H

erinrichting

Waarom moet de Vijzelgracht open?

Volgens het comité moet de Vijzelgracht open omdat “het een beeldbepalend onderdeel is van de Vijzelroute naar de munt”

De Vijzelgracht is dus een beeldbepalend onderdeel van de Vijzelroute, en datgene wat bepalend is voor het beeld van de Vijzelroute is dus kennelijk een gracht.

De afgelopen 70 jaar echter was de dubbele bomenrij bepalend voor het beeld van de Vijzelgracht. De details

V

ijzelgracht >

echt Amsterdams, en geeft een ‘gracht’ van 8 á 9 m breed en 230 m lang een krachtig beeld? De historische foto van de Vijzelgracht, na de versmalling ten behoeve van de komst van de tram, komt op mij benauwend over.

De gracht heeft niet meer het oorspronkelijke evenwichtige karakter, en de straat is het ook niet helemaal. De gracht en de straat ‘vechten’ om de ruimte, het is onbeslist wie er wint. De foto van de Vijzelgracht van

asymmetrisch gelegen gracht met pakweg de helft van de breedte en tweemaal de lengte hetzelfde evenwichtige en krachtige beeld zou oproepen als de Spiegelgracht. Van een restauratie, of herstel van de ‘echte Vijzelgracht’ is dus helemaal geen sprake, toch denk ik dat veel mensen het opengracht initiatief wel op deze manier opvatten. Dat leidt tot teleurstellingen, een halve gracht is nou eenmaal geen hele.

Ik ben helemaal niet tegen

20 Vijzelgracht na demping

van de uitwerking waren niet altijd even gelukkig, recentelijk nog lelijke stoeptegels, fietspad tussen de bomen, veel borden, een overdreven breed straatprofiel, verhoogde trambaan, etc. Maar toch werd het beeld bepaald door de imposante bomenrijen. Niet verkeerd lijkt mij, zeker niet als dit beeld ondersteund wordt in de uitwerking, en de ruimte tussen de bomen benut wordt voor voetgangers. Want daar krijgen we heel wat meer van door de komst van het metrostation.

Het bepalende beeld staat dus ter discussie, en levert op zich geen argumenten voor het maken van een gracht. Het comité vervolgt: ”maak de Vijzelgracht nou weer echt Amsterdams, dan krijg je een entree met kracht”. Is een gracht dan

na de demping in 1933 ziet er veel evenwichtiger uit, de brede straat en de bomenrij domineren het beeld. Het heeft een grootstedelijke uitstraling, en is passend bij de reeks grote gebouwen aan de westzijde van de Vijzelstraat.

In het vorige nummer van Weteringbuurt nieuws wordt herhaaldelijk gesproken over het herstellen en restaureren van de originele Vijzelgracht, er staat een prachtige foto in van de huidige Speigelgracht, ‘voor degenen die niet genoeg fantasie hebben om zich voor te stellen wat het beeld van de Vijzelstraat en Vijzelgracht was …’ Mijn fantasie is redelijk ontwikkeld, maar ik heb toch enigszins moeite om me voor te stellen hoe de door het comité gepresenteerde WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

Vijzelgracht na versmalling

een idealistisch plan, hoe onwaarschijnlijk de realiseringskansen ook zijn, maar dan moet het wel een goed plan zijn, en dat is dit plan gewoonweg niet.

Jammer van al die verspilde tijd en moeite, die beter aangewend had kunnen worden in het mobiliseren van de buurt tegen de komst van een parkeergarage, en dan vooral de voorgestelde lifthuisjes op de Vijzelgracht. Want stel je eens voor, misschien schat ik het wel helemaal verkeerd in, dan heb je straks een halve gracht met 3 glazen lifthuisjes erin, en een parkeergarage eronder! De techniek staat immers voor niets.

Quintus Huber Architect

Ajax

<

Omdat de zomer zéér lang op zich liet wachten, hadden mijn man en ik, zei de gek, veel tijd om na te denken over het verschijnsel hooligans.

D

H Ajax

e eerste

ken.

We zouden aan de kassa nog wel een kaartje kopen.

Jongeren uit Den Haag liepen in colonne met fietskettingen over de Marktweg om de bussen Ajax supporters te ontvangen. Het leek mij geen goed idee om naar het Zuiderpark te gaan. Alleen mijn man ging kijken of er nog en kaartje te koop was.

De held! Bij de ingang van het Zuiderparkstadion vroeg een suppoost met een ADO pet, wie er die middag suppoost zou willen zijn. Mijn man stak zijn lange arm op en werd meteen binnen gevraagd.

Hij kreeg een ADO pet en een ADO armband met suppoost erop. Hij moest bij het hek gaan staan om te kijken of er niemand overklom.

Met in zijn binnenzak een AJAX sjaal, voelde hij zich toch redelijk veilig en hij kon natuurlijk gratis en voor niks de wedstrijd zien.

Er klommen geen jongens over het hek waar hij stond, wel werden er plaatsbewij-

Ajax

Toen wij zo’n 40 jaar geleden besloten om een seizoenkaart van Ajax te nemen, wisten we nog niet dat het een liefde voor het leven zou worden. Kinderen lieten op zich wachten en dus stortten we ons helemaal op Ajax. Uit en thuis bezochten we alle wedstrijden. We draaiden onze hand er niet voor om, om naar Lissabon te gaan waar Ajax een beslissingswedstrijd moest spelen tegen het beroemde Benfica.

ADO

ADO

Machtig, machtig en nog eens machtig!!! Héél Nederland stond op zijn kop!

Honderden bussen vol met in het rood-wit geklede mensen. Aardig wat mensen gingen per vliegtuig. Waar haalden ze het geld in Gods naam vandaan. Volgens mij zijn er heel wat huisbazen toen even niet betaald. Ajax won met overmacht en de grote man was Inge Daniëlson. Ton Pronk had Eusebio in zijn zak en de Portugezen werden helemaal van de mat gespeeld. Die woensdag vierde heel Nederland feest tot in de kleine uurtjes.

Dat waren nog eens tijden!

ooligans >

zen doorgegeven, maar daar hadden ze niets over gezegd toch!? ’s Avonds bij sport in beeld, zag ik hem staan, in de hoek achter het doel. Zwaaiend met zijn AJAX sjaal, met ADO pet op en armband toen Johan het enige doelpunt maakte.

Mensen spraken ons er over aan. Ze hadden hem gezien en vonden het ongelooflijk dat iemand met zo’n AJAX hart suppoost bij ADO kon zijn. Mijn man had de middag van zijn leven! Hij mocht na afloop bij het inleveren van zijn pet en band twee sigaren en zevenvijftig in ontvangst nemen. Dat vond hij te veel van het goede! Hij liet de pet en de band achter op de wc en peerde hem door de nooduitgang.

Dit was nou wat je noemt een hooligan op leeftijd.

Conny MittendorfEngelsman

Ajax

Advertentie

ADO

Er waren geen rellen, vóór tijdens en na die wedstrijd.

In de competitie was het bij ADO uit trouwens wel altijd al matten. Ik weet nog goed dat ik bij mijn ouders in Den Haag was, om die zondagmiddag met mijn vader en man, ADO-Ajax te bezoe-

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

21

<

I.M.

Op 14 juli j.l. overleed Rob Voncken, een geziene en actieve buurtbewoner.

Aanvankelijk woonde hij met zijn gezin op de Prinsengracht.

Daar heeft hij jarenlang naast zijn werk als ingenieur een restaurant gehad. Dat restaurant begon hij toen hij tijdens de grote oliecrisis van de jaren 70 zijn baan verloor en hij toch wat moest doen.

Doch direct na de opening kreeg hij een nieuwe baan aangeboden, zodat hij zijn hobby moest combineren met zijn nieuwe baan.

Oudere buurtbewoners zullen zich bistro het “Prinsengat” nog wel herinneren.

Eind jaren 70 trouwde Rob met Ineke en werden zijn beide dochters geboren. In 1981 kon hij een bestaande bouwval in de Weteringstraat 5-7 kopen, welke kort daarna gesloopt moest worden.

Later heeft hij een blijvende herinnering opgericht in de vorm van het vullen van dit “open gat” in de Weteringstraat.

Het laatste onderstuk/garage werd vervangen door een woonhuis passend in de stijl van de omringende bebouwing.

Rob is een tijdenlang actief geweest voor de buurt door mee te werken aan allerlei werkgroepen, terwijl zijn

Rob Voncken 1933 - 2005

fotograaf onbekend

22

Rob Voncken >

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

vrouw Ineke in het bestuur van onze buurtvereniging WéVé zat.

Rob was zeer begaan met het reilen en zeilen van de buurt. Behalve het huis waar hij trots op was, was zijn liefde voor de tuin en het groen in het algemeen alom bekend.

Wij zijn met het overlijden van Rob een markante buurtbewoner kwijt geraakt.

Ad van Zwieten & Boris Roos, bestuursleden

<

Beste Weteringbuurtbewoners >

Nu allen weer terug zijn van een hopelijk zonnige vakantie bestemming, is het goed u te informeren over de stand van zaken in de buurt en wat er zoal gebeurd is in de afgelopen maanden.

Velen van u zullen weten dat Rob Voncken, vrij onverwacht, is overleden. De herdenkingsbijeenkomst is door een van de bestuursleden bijgewoond.

Elders in dit nummer treft u een in memoriam aan.

Op 25 juni heeft er een buurtfeest plaatsgevonden.

Veel dank is verschuldigd aan de organisatoren, onder leiding van Helena van Gelder.

Het vraagt veel organisatie en improvisatietalent, ook nog op het laatste moment, om zo’n feest voor elkaar te krijgen.

De sfeer zat er al snel in en veel kinderen waren bezig met onder andere: poppenkast, marathon, weteringdoek 2005 schilderen, schminken, balonnen draaien en de speurtocht.

Later hebben velen genoten van heerlijk eten en werd er muziek gebracht door de skolband.

Zelf had ik een ander feest en kon dus niet aanwezig zijn, maar toen wij even na middernacht thuis kwamen, zag ik dat net de laatste klaptafels werden opgeruimd. Ik kon hieruit alleen maar concluderen dat de avond “lang en gezellig” was geweest.

in de Vijzelgracht, heeft deze discussie aangezwengeld.

Het resultaat is dat er een andere taakverdeling is gekomen. Quintus Huber heeft het voorzitterschap neergelegd en zal voortaan “gewoon lid” zijn.

Ik heb aangeboden het voorzitterschap voorlopig op mij te nemen.

Wij zullen actief op zoek gaan naar nieuwe bestuursleden en rekenen er op deze in de komende maanden te vinden. Zodra de “nieuwelingen” voldoende zijn ingewerkt, zal de taakverdeling binnen het bestuur opnieuw aan de orde komen.

Op veel plaatsen in de buurt ziet het “geel” van de posters. Het is maakt de politiek en de rest van het centum duidelijk dat de wens om de Vijzelgracht terug te brengen zeer breed gedragen wordt.

Onze stadsdeelwethouder, Guido Frankfurther, heeft over het weer openen van de Vijzelgracht tot nu toe

In het bestuur is tijdens de vergaderingen voor het zomerreces lang gesproken over onze taakverdeling. De conclusie uit de ledenvergadering: steun het plan tot het terugkrijgen van water WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

een afwijzende houding ingenomen. Wie weet wat er allemaal nog kan gebeuren, maar “vanzelf” zal het zeker niet gaan, het comité werkt hard om deze klus te klaren.

We zullen ook het komende seizoen proberen scherp te blijven en alles te signaleren wat gesignaleerd moet worden. Mocht u een keer een bestuursvergadering willen bijwonen: u bent welkom op de derde maandag van de maand, om 20.30 uur in de Tweede Uitleg.

Voor in elke krant staan onze adressen en telefoonnummers: heeft u een vraag of opmerking: bel of stop een briefje in de bus.

Daan van den Briel, voorzitter ai

23

Dinsdagavond 20 september om 19.30 j.l. opende Maison Descartes zijn deuren voor de informatie-avond van het comité Vijzelgracht - entrée met kracht.

De presentatie was georganiseerd om de bewoners en de politiek bij te praten over de vorderingen die het comité ‘Vijzelgracht entee met kracht’ dichter brengt tot hun doel om de gracht weer terug te krijgen.

Huib Tilanus (initiatiefne-

24

Huib Tilanus

mer en woordvoerder) opende de avond met beelden van AT5 waarin zij aandacht schenken aan het initiatief. ‘Het interview sprak voor zich’, zo sprak Huib Tilanus. ‘Het is duidelijk dat de mogelijkheid er is. Nu moeten nog de juiste beslissingen worden genomen.’

De avond had een goede opkomst, veel buurtbewoners wilden graag weten wat de stand van zaken was.

Ook de politiek was goed vertegenwoordigd deze avond. Van zowel Stadsdeel Centrum door: Groen Links (Fjodr Molenaar en Dingeman Coumou), PvdA (Leon Deben), AA/de Groenen (Clemens Mol) CDA

het publiek tijdens de informatieavond

(Jan Koning) als van de Centrale stad door PvdA (Bouwe Olij), Groen Links (Peter Zwart) en Mokum Mobiel (Reenze van Brug).

De opzet van de avond was om discussie te krijgen door vragen te beantwoorden vanuit het publiek. De “intro” presentatie kenden de meeste mensen al, door aanwezig te zijn geweest op de algemene ledenvergadering van de Weteringbuurt, andere bijeenkomsten en natuurlijk de informatie gepubliceerd in deze krant in voorgaande nummers.

Dat maakte dat de avond voor velen direct door kon gaan bij de punten waar het comité gebleven was de vorige keer. De opmerkingen vanuit het publiek maakten duidelijk dat zeer snel de Centrale Stad er officieel bij betrokken moet worden.

De geplande parkeergarage onder de Vijzelgracht werd naar voren gebracht als een struikelblok om de gracht terug te brengen. Hierop werd geantwoord door het comité dat de parkeergarage er ook kan komen. Aan de hand van de tekeningen die in het rapport van de TU Delft staan werd aangetoond waar een ingang van de parkeergarage zou kunnen komen zonder gebruik te hoeven maken van de niet in de stijl van de buurt passende “glazenstolpen”.

Hoewel deze avond wel duidelijk werd dat niemand -present op deze avondgelooft dat de parkeergarage WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

er kan komen. Omdat de bouw van de parkeergarage om milieutechnische (aangescherpte Europese milieunormen), financieele (veel te duur zonder genoeg opbrengsten), en politieke redenen (de raad moet hier nog over beslissen) onhaalbaar zal zijn.

Conclusie van de avond Het comité is hard aan de weg (beter gezegd gracht) aan het timmeren om de klus voor elkaar te krijgen.

Zijn draagvlak wordt steeds groter. Het uiteindelijke doel werd al verklapt deze avond: De Vijzelgracht officieel openen tijdens de Pieremegoggel van SAIL 2010 die dan weer plaatsvindt.

Omdat Maison Descartes

Erik Wiersema

zijn sterke sympathie voor het initiatief heeft getoond en direct ‘ja’ zei om de informatieavond bij hun te houden is Philippe Hardy, directeur van Maison Descartes, nu al uitgenodigd om bij de opening prominent aanwezig te zijn.

Helena van Gelder bestuurslid

<

Beste buurtgenoten >

In de zomer is het een stuk stiller in de buurt.

Veel buurtbewoners zijn op vakantie en ook veel criminelen hebben hun koffers gepakt en zijn een paar weken de stad uit.

Er zijn dan veel evenementen in de stad, waarbij toezicht van de politie gevraagd wordt.

In augustus was het na vijf jaar weer "Sail Amsterdam". Door mijn functie als buurtregisseur word ik niet ingezet in bepaalde opsporingsteams van de politie, zoals bijvoorbeeld het zakkenrollersteam, opererend in de binnenstad. Omdat ook veel collega's op vakantie waren, mocht ik een dag surveilleren op "Sail". En wel de laatste dag, de zondag.

Om 09.00 uur werd ik verwacht in een basisschool op de Oostelijke Handelskade.

Op de fiets vanaf het politiebureau Prinsengracht was het niet ver.

In een ontruimd klaslokaal zat een grote groep collega's. Een inspecteur briefde ons alle informatie, die wij

nodig hadden om goed te surveilleren rondom de Javakade en de Veemkade.

In de basisschool was een meldkamer ingericht, waar allerlei beeldschermen hingen, waarop filmbeelden van "Sail" te zien waren.

Bepakt met portofoon, plattegrond en andere informatie, ging ik samen met een collega de kade op.

In de ochtend was het nog heerlijk rustig en stond de

bezoeker niet uren in de rij om een schip van binnen te bekijken. Allerlei mensen liepen langs de schitterende boten. Je hoorde elk dialect en iedereen was even vriendelijk. In verband met terreurdreiging was ons gevraagd extra alert op "aparte" bezoekers te zijn.

Dit deden wij natuurlijk.

Maar waar wij ook keken, iedereen had alleen maar belangstelling voor de boten, muziek of zat aan een picknicktafelde meegebrachte boterhammen op te eten.

In het begin van de middag werd het echt druk en moesten de mensen op de Veemkade even omgeleid worden, zodat er geen opstopping ontstond.

Dat er kinderen zoek raken bij zo'n evenement, gebeurt altijd. Maar ik keek wel raar op toen een vrouw mij vroeg of de politie ook zoekgeraakte echtegenoten opspoorde. De vrouw moest er zelf ook wel om lachen en belde met een geleend mobieltje haar echtgenoot op. Handig, die moderne communicatiemiddelen.

Aan het eind van de dag werden wij weer verwacht in de basisschool, waar een ‘debriefing’ plaats vond.

Iedereen was het er over eens dat het een mooie dag was geweest, zonder ernstige incidenten. Ik sprong weer op mijn fiets en ging richting mijn "eigen" wijk.

Vanaf januari 2006 ga ik in de SpaarndammerbuurtWest werken als buurtregisseur.

Dus tot het nieuwe jaar kunt u altijd een beroep op mij doen.

Vriendelijke groet, Monique de Boer E-mail; monique.de.boer@planet.nl

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

25

De Jonge Wetering

hoog in de wolken?

Bouter, Elfje en Stamper zaten aan zee, ja weer in Bakkum.

In de zomer gaan ze daar het liefst naartoe. Op Bakkum staan veel mensen uit de buurt, dat vinden ze heel leuk.

Aan het strand was het mooi weer. De zon scheen heel warm en er was ook wind. Er waren veel kinderen en grote mensen aan het vliegeren.

Ze zagen de mooiste vliegers in allerlei kleuren. Rood, paars, blauw en roze.

Oh, ze gingen zo hoog. Bouter wilde ook wel eens een keer zo hoog gaan. De meeuw, zijn naam is Teeuw, zat naast Bouter. ‘Waarom wil je nou 26 met een vlieger omhoog? Je kan toch op mijn rug’ ‘Ja, dat weet ik wel’ antwoordde

Bouter ‘maar het lijkt me zo spannend. Net een open vliegtuig. Ik wil het zo graag. Weet je ik ga het gewoon doen.

Niets tegen Elfje zeggen hoor want zij vindt het niet goed.’

Bouter ging op stap. Hij zocht een hoge plek op het strand uit. Zo kon hij overal overheen kijken en iemand zoeken die zijn vlieger wilde oplaten.

Ja daar zag hij een meneer met een rode zwembroek en een jongetje met een oranje.

Hij liep snel naar de plek en zag de vlieger op de grond liggen. Wat een mooie! Hij moest snel zijn want het jongetje stond al klaar met het touw. Ja, daar kwam zijn vader. Hij zal de vlieger omhoog gooien. Bouter pakte de staart van de vlieger beet en wachtte tot de vlieger omhoog gegooid zou worden.

Ja hoor, daar ging ie. Joehoe helemaal boven in de lucht.

Oh wat was dat mooi. Teeuw, de meeuw, kwam nieuwsgierig aangevlogen. Oh, wat gebeurde er nou? Bouter ging met een grote vaart naar beneden.

Richting het strand. Oh, wat ging dat hard. De wind zat niet meer in de vlieger en daarom zakte die zo snel. Hij vloog vlak langs de mensen van het strand. Hij zag van alles voorbij gaan voor zijn ogen. Een grote rode neus, een zonnebril, een pet, een aansteker, een ijsje (hij was net te laat om een likje te nemen) een zwembroek, een leeg bakje patat met alleen nog mayonaise en opeens Elfjes gezicht. Hij keek haar één seconde, dat is maar 1 tel, in haar ogen. Dat is heel kort, maar Bouter wist dat het lang genoeg was voor Elfje om boos te worden. Ze riep dan ook meteen: ‘Bouter, wat ben je nou weer aan het doen?

Kom direct beneden.’ Maar WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

Bouter vloog heel hard weer naar boven. De wind zat weer in de vlieger. Pfff, dat ging net goed. Later zou hij wel met Elfje praten. Nu wilde hij alleen maar zweven. Teeuw vloog naast hem en zei; ‘Kom nou joh, spring op mijn rug dan breng ik je weer naar beneden. Straks duikt die vlieger weer.’ ‘Nee; zei Bouter ‘ik wil nu lekker zweven. De vlieger duikt heus niet nog een keeééééér.’ En daar ging Bouter weer. Hij duikelde heel snel naar beneden. Nu zag hij een schep, een zandkasteel, een handdoek met een heel grote tijger erop (dat was best wel eng omdat die zo echt leek), een berg schelpen, nog een keer het gezicht van Elfje(oh, ze keek nog bozer) daarna werd hij door de golven heen getrokken. Het water was heel koud en nat.

Brrr. De vlieger zijn staart was ook helemaal nat geworden en kon niet meer omhoog. Teeuw vloog vlak boven de golven naast Bouter die door de golven werd getrokken. ‘Nou’, zei Teeuw, ‘zal ik je maar oppikken?’. ‘Ja’ zei Bouter ‘heel graag!’ Maar niet direct naar Elfje hoor! Vlieg maar naar de duinen dan pluk ik wat bramen voor haar: dat vindt ze heerlijk.’ En zo hebben ze het gedaan. Terwijl Bouter bramen aan het plukken was droogden zijn kleren.

Bouter liep weer helemaal droog over het strand naar Elfje toe. Ze keek nog wel boos. Maar toen ze de bramen zag, haar lievelingsfruit, moest ze wel glimlachen.

Voordat ze wat kon zeggen zei Bouter; ‘Zo dat doe ik dus nooit meer’. ‘Mooi’,zei Elfje en gaf hem een zoen. Hij had een heel rode bramenwang daarna.

Pinke Panke Poenke

Illustrator Lotte van der Goot, 13 jaar

27

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5

N i e u w s

ook adverteren en het WéVé Nieuws ondersteunen?

Wij denken met u mee over de opmaak van de advertentie.

Dat is geen belemmering.

Bel voor prijzen en mogelijkheden naar Helena van Gelder

020 62 456 00

11

november Sint Maarten

WéVé N i e u w s H e r f s t 2 0 0 5