Wévé nieuws lente 08

Nieuws

1

37e jaargang no.

Lente 2008

1

C

I

olofon

nhoudsopgave

<Bestuur Buurtvereniging Wetering Verbetering> Voorzitter D. van den Briel Tweede Weteringdwarsstraat 18

tel (020) 6 20 28 39 Secretaris

A. van Zwieten Vijzelgracht 24 tel (020) 6 23 84 83

Penningmeester B. Kruyver Prinsengracht 576

tel (020) 6 25 83 37 Leden B. Roos Tweede Weteringdwarsstraat 24

tel (020) 6 27 47 27 H. van Gelder Vijzelgracht 10 hs

tel (020) 6 24 56 00 J. Fraijman Derde Weteringdwarsstraat 1a

tel (020) 6 26 76 26

Van de redactie

3

Weteringswaardigheden van pleinterreur tot pleinvrees

4

WéVé’s estafettestokje, Vive La France

7

Van Been herdenkt

9

Biomarkt Amsterdam, Gewoon erg lekker

11

Berichten van het bestuur Noord-Zuidlijn 12 algemene ledenvergadering

13

klachtenprocedure Noord-Zuidlijn

14

gezinshuisvesting in de Weteringbuurt

13

brief aan B&W Amsterdam overlast Vijzelgracht

16

meer Weteringswaardigheden 2

<Medewerkers

WéVé Nieuws >

redactie T. Mittendorf C. Mittendorf-Engelsman B. de Lange J. Fraijman A. Schothans Saveeta Sing eindredactie Helena van Gelder tel (020) 6 24 56 00 fotografie Helena van Gelder tenzij anders vermeld grafische vormgeving Prre* van Gelder tel (020) 6 24 56 00

de Wetering Galerie

18

een winterbleus of niet?

19

hoezo links afslaan

20

Italië in de Weteringbuurt

20

de paashaas ging los in de speeltuin

21

anekdotes uit de buurt

25

De Jonge Wetering het paasvuur

distributie krant: Lotte en Emma Schothans tel (020) 6 23 12 25 Het Weteringbuurt Nieuws verschijnt 4 x per jaar en wordt bezorgd in de Weteringbuurt en bij belangstellenden.

Oplage: 1000 exemplaren Druk: drukkerij robstolk WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

26

v

an de redactie

<Sluitingsdatum kopij 7 juni 2008> Laat uw mening horen in het volgende WéVé Nieuws en de Jonge Wetering: Mail vóór 7 juni 2008 uw tekst & illustraties naar: WeVe.nieuws@inter.nl.net foto’s/cd’s en tekeningen door de bus bij Helena van Gelder Vijzelgracht 10hs 1017 HR Amsterdam Na het scannen retourneren we uw foto of tekening zo snel mogelijk.

Handgeschreven teksten kunt u door de bus doen bij Anita Schothans Derde Weteringdwarsstraat 11hs 1017 TA Amsterdam Reacties per sms 0621871963

<

Voorjaar >

Het is een apart jaar. Nog nooit meegemaakt, een Pasen met sneeuw.

Mijn oudste zoon kon mij verklappen dat dit ook pas weer over 200 jaar, of zoiets, het geval zal zijn. Dan valt Pasen weer zo vroeg, zo blijkt uit berekeningen van de maanstanden. We moeten het dus van dit jaar hebben om het te hebben meegemaakt. De vorige keer was 95 jaar geleden. Het zijn van die wetedingetjes die ik niemand wil onthouden.

In elk geval: het is lente. Weg met de winterblues.

In de (gevel)tuintjes zie je de natuur al weer wakker worden, zin in een mooi jaar. Hier en daar gestopt door een hondendrol of een fiets die er blijkbaar middenin geparkeerd moet worden. Maar dat drukt de pret niet weer de grond in.

De Noord-Zuidlijnbouw gaat ook verheugd verder. Die ‘arbo-piepen’ (verplicht op werkterrein) blijven in je hoofd doorgaan, ondanks dat de mannen al gestopt zijn met het prachtige speelgoed dat ze mogen aansturen. Het kastje om de kraan te besturen hangt aan een riem om hun middel. Ze vinden het geweldig. Soms zoeken ze echt naar iets om te heffen met de kraan. Een man met een kastje en drie anderen staan er verrukt bij, gewoon om even te genieten van de techniek.

Wij thuis, en een heleboel huishoudens met ons, delen dat genot niet. De overlast van de bouw wordt nauwlettend in de gaten gehouden door verschillende omwonenden en ondernemers.

Zij hebben zich verenigd in de werkgroep Overlast Vijzelgracht.

Er is een vaste plek in de krant gemaakt om u op de hoogte te houden van alle inspanningen van deze werkgroep, om het enigszins leefbaar te houden tijdens dit enorme project.

Gelukkig gaat het gewone leven door. En daar is deze krant dan ook mee gevuld. De paashaas is langs geweest in de speeltuin en daar doen we natuurlijk verslag van. Er is een nieuwe traiteur in de buurt, onder de alom bekende naam Rodriques. Hier moesten we natuurlijk meer van weten. En... hoe zit het nou met onze beide buurtpleintjes? Wat gebeurt er allemaal? Ook hierover duidelijkheid aangereikt door Gijs langs de weg.

Het eerste item op onze gezamenlijke agenda is de algemene ledenvergadering op 21 april. De vergadering wordt gehouden in ouderensociëteit ‘De Tweede Uitleg’ op de Nieuwe Looiersstraat 29; 1017 VA Amsterdam; tel: 020-625 98 79.

De volgende onderwerpen waar we gezamenlijk bij stilstaan in en na het verschijnen van deze krant zijn de dodenherdenking en bevrijdingsdag. Goed om ons samen te realiseren dat we toch maar boffen dat we niet in oorlog hoeven te leven. We kunnen ons voeden met gezond eten, en onze mening verkondigen, mooi goed is dat toch maar.

Fijne & blije lente. namens de redactie, Helena van Gelder WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

3

W

eteringswaardigheden

Van Pleinterreur tot Pleinvrees > foto; Ton Mittendorf

<

Daan Nunes VasRoodveld op het Kostpleintje

4

Deze keer een klaagzang over het misbruik van de pleintjes in onze buurt. Het betreft het pleintje Kost, hoek Weteringstraat en Eerste Weteringdwarsstraat en het zogenaamde Feduzziepleintje aan de Nieuwe Weteringstraat.

Voor de nieuwe bewoners: beide pleintjes zijn van particulieren!

Met toestemming van de eigenaren en de gemeente hebben vrijwilligers de pleintjes aangelegd. De pleintjes worden dan ook onderhouden door vrijwilligers.

Om te beginnen het Feduzzipleintje: Er komen te veel mensen die we er liever niet zien. De zogenaamde hangalcoholisten. De vervuiling en andere overlast is er enorm en het is niet meer schoon te houden. Het plein ligt vol menselijke uitwerpselen, lege flessen en blikjes van wijn en bier. Bijna niemand durft de alcoholverslaafden er op aan te spreken, ook niet als ze zien dat het pleintje als openbaar toilet wordt gebruikt!

Gijs begrijpt dat wel! Nog niet zo lang geleden is Gijs helemaal ondergespuugd omdat hij bleef staan kijken hoe de lege drankflessen werden stukgegooid door een stel dronken dwazen. De

politie, met name wijkagent Jerry, zorgt er keer op keer voor dat die gasten hun biezen pakken en hun troep opruimen. Doordat de politie de spuger op zijn gedrag heeft aangesproken, is Gijs nu helemaal vogelvrij verklaard. Gijs wordt als hij zijn hondje uitlaat, uitgescholden voor NSB-er, Nazi en met binnenkort schieten we

‘Voor de nieuwe bewoners: beide pleintjes zijn van particulieren!’ je dood. Gijs voelt er ondanks die bedreigingen niets voor een straatje om te lopen. Dit tot grote ongerustheid van mijn vrouw.

Doordat Aldi binnenkort het open stuk tussen Aldi en de ingang van het kantoorgebouw dicht gaat maken, komt er minder ruimte voor de alcoholverslaafden. Het Feduzzipleintje gaat op de schop! De gesprekken met de eigenaar verlopen moeizaam, dus zijn nog niet afgerond. De verWéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

lichting van de onderdoorgang wordt verbeterd en ook die in de Nieuwe Weteringstraat. De bedoeling is om de vier bomen te laten staan en de rest te betegelen, zodat de politie meer zicht heeft op de drinkebroers. Wat Gijs het meest ergerlijke vindt, is het feit dat het niet eens buurtbewoners zijn die de boel vergallen. De droom van een gezellig pleintje, omringt door bomen en veel groen en met bankjes in de zon die je uitnodigen een praatje met je buurtjes te maken, is verdwenen als sneeuw voor de zon.

Gijs weet dat heel veel buurtbewoners zich hier aan ergeren, maar het is niet anders. De onderste delen zullen eindelijk verhuurd worden: binnenkort trekt Slachtofferhulp in onder de poort in de Derde Weteringdwarsstraat.

Pak bij overlast en vervuiling de telefoon en bel de politie! Vroeger was er een rechtstreeks nummer naar het Prinsengrachtbureau, maar je moet nu het landelijk nummer 0900-8844 bellen tegen normaal tarief. Geef je klacht door, het helpt echt!

En dan nu het pleintje Kost:

W

foto; Ton Mittendorf

eteringswaardigheden

het Feduzzipleintje

Daar geen alcoholisten, maar hangjongeren en poepende honden. De struiken onttrokken het zicht zo dat het een Eldorado was voor blowende bromfietshangjongeren. Dat brengt natuurlijk ook de nodige herrie en troep met zich mee. Ook hier zijn het weer geen buurtbewoners!

Jarenlang heeft Daan Nunes VasRoodveldt uit de Eerste weteringdwarsstraat 16 1 hoog het pleintje Kost bijgehouden.

Maar het zou prettig zijn als Daan wat hulp kreeg. Zoals je wel zult hebben gezien, is op het Kostpleintje de hoge begroeiing verdwenen. Er zijn lage boompjes geplant met tijdelijke paaltjes en gaas. De één vindt het mooi, de ander afschuwelijk. De gemeente heeft de veranderingen op het pleintje vrij plotseling uitgevoerd,

en ze hebben zelfs briefjes rondgestuurd voor hulp bij het onderhoud. Het lijkt mij logisch dat dit via Daan loopt, hij heeft namelijk ook het gereedschap. Zijn adres staat onder de geplaatste foto, zodat de mensen die hem nog niet kennen nu ook weten hoe hij er uit ziet. Onze dank aan Daan is groot voor het al jaren verzorgen van het Kostpleintje. Het valt niet altijd mee om de poep van honden te moeten opruimen.

Toch nog even door over de hondenuitwerpselen onder het motto U de hond dus ook de stront! U kunt bij de Aldi voor enkele eurocenten een hele rol boterhamzakjes kopen, de poep van uw geliefde viervoeter oprapen en in één van de vele aanwezige afvalbakken gooien!

Advertentie

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

Vuilnis: Nieuwe en hardleerse bewoners opgelet: op dinsdag- en vrijdagmorgen wordt het huisvuil opgehaald! Heeft u grofvuil? U kunt de dag vóór het ophalen van het huisvuil bellen naar grofvuil 5519555. Dan wordt het GRATIS opgehaald! Bij niet bellen loopt u de kans een bekeuring van € 90 te moeten betalen.

Weteringbuurt steunen Weteringverbetering: Het zou fijn zijn als buurtbewoners die nog géén lid zijn of nog niet hebben voldaan onze vereniging Weteringverbetering steunen, door contributie te betalen.

Voor het geld hoeft u het niet te laten! Het lidmaatschap kost slecht € 6 per persoon per jaar, of € 10 per jaar voor het hele gezin. Wij praten en organiseren graag namens de héle buurt!

GIRO 5099000 t.n.v.

Weteringverbetering, Prinsengracht 576, 1017 KR Amsterdam.

Gijs houdt het voor gezien, Gijs is moe, Gijs gaat vakantie houden!

GIJS LANGS DE WEG

5

Prinsengracht 809 sous 1017 KA Amsterdam tel 6234006 fax 6205221 6

Vijzelgracht 15 Telefoon 624 87 57 Fax 625 95 32

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

W

eteringswaardigheden

foto; Job&Janne

Vive la F rance Wij doken snel in de geschiedenis van het stukje Frankrijk in onze buurt.

Het Walen Weeshuis Tijdens de 80-jarige oorlog, en met name na de inname van Antwerpen door het Spaanse leger in 1585, zochten veel protestanten uit de Zuidelijke Nederlanden hun toevlucht in Amsterdam. Onder hen waren uiteraard veel Frans sprekende hervormden, die zich begrijpelijk genoeg aaneensloten om in hun eigen taal kerkdiensten te kunnen houden. Dat is de oorsprong van de Waalse Kerken.

In 1631 kocht de diaconie van Bijna een jaar wonen we nu de Waalse Kerk drie panden alweer in Amsterdam - het ene aan de Laurierstraat, waar het dorp (Krommenie) verruild voor Hospice Wallon, ofwel het Walendit gezellige dorp in het centrum Weeshuis werd gevestigd. Deze van de stad. Bijna een jaar Waalse weeskinderen, van wie alweer kijken we vanuit onze de ouders niet behoorden tot woonkamer uit op het gezellige de “bourgeois” van Amsterdam, Hodshon-Dedelhofje en op het konden namelijk niet worden prachtige pand van Maison ondergebracht in de bestaande Descartes. Beide zijn gebouwen weeshuizen in de stad. Ze werden met een rijke geschiedenis. behandeld als vreemdelingen.

Als we nu ooit eens het stokje in onze handen gedrukt zouden Omdat dit pand al snel te klein krijgen dan willen we daar over bleek, werd 35 jaar later de grote schrijven, zeiden we nog tegen architect Adriaan Dorstman ingeelkaar, vlak voordat Bart - onze schakeld om een nieuw en groter buurman - enkele maanden pand te ontwerpen. De eerste geleden zijn huis uit rende om steen werd gelegd in 1669 door het ‘stokje’ in onze handen te de kinderen van twee regenten drukken en zich snel weer uit de van het weeshuis. Een inscriptie voeten te maken. Maar wanneer op de open haard in de vergadermoet het dan klaar zijn? vroegen kamer herinnert hier aan. Op 22 we nog terwijl hij de deur alweer april 1671, werd dit nieuwe geachter zich dichttrok – ergens bouw, gelegen op de hoek van de in april hoorden we nog net.

Vijzelgracht en de Prinsengracht, WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

in gebruik genomen.

De indeling van het gebouw is symmetrisch: meisjes en jongens werden volledig gescheiden.

Elke groep had een eigen ingang, eigen slaapzalen en verblijven – zelfs in de binnentuin was een scheiding aangebracht.

Op de begane grond bevonden zich onder meer de regentenkamers en de keuken met een grote open haard, waar we nog kunnen lezen “God is de weesen’s vader”.

Aan de linkerkant van de ingang is de oude kapel.

De eerste verdieping was gereserveerd voor de slaapzalen, de linnenkamer en de toezichthouders.

De huishoudens en bedienden woonden op de tweede verdieping.

De Regenten beheerden de instelling, die uitsluitend door giften uit de Waalse gemeenschap gefinancierd werd. Vaak werden de jongens geplaatst bij ambachtslieden of bij de marine. De meisjes kwamen vaak in naaiateliers terecht of werden tewerkgesteld als huishoudster bij rijke Waalse families Alle kinderen leerden, vanzelfsprekend, Frans.

Het weeshuis werd vanaf 1683 het Waalse Hospice. Er was een extra vleugel aangebouwd aan de linkerkant van het centrale gebouw, ontworpen voor de opvang van ongeveer 30 oudere vrouwen.

lees verder blz. 10

7

atrick

< 8

L WéVé > ID WORDEN

Lidmaatschap van de Wetering Verbetering kost € 6,= per persoon of € 10,= per huishouden.

U wordt lid door het bedrag over te maken op gironummer 50.99.000 t.n.v.

Wetering Verbetering Prinsengracht 576, 1017 KR Amsterdam.

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

W

eteringswaardigheden

V foto; onbekend

Ik zit in de kamer bij mijn bijna al twintig jaar oud en ik heb het 88 jaar oude, ernstig dementenooit eerder gelezen. Tegelijkertijd rende moeder. Het is drie uur in is het ook een verschrikkelijk de middag en ze gaat nog geheel boekje, want het beschrijft verop in haar middagdutje. schrikkelijke dingen. Het boekje Wat later, bij een kopje thee, heet De bus uit Dachau en is luisteren we naar liederen van geschreven door Jos Schneider Schubert, gezongen door Dietrich en Gijs van de Westelaken Fischer Diskau. Waar een lied (1987 HP, uitgeverij Balans). haar plotseling al te vrolijk uitschiet, ook in volume, ontvalt Vlak na de bevrijding van conhaar plotseling op geërgerde toon: centratiekamp Dachau door de ‘Tja, dat heb je nou eenmaal met Amerikanen, kwamen uit allerlei die moffen!’ Waar ze tegenwoorlanden officiële delegaties om dig eigenlijk geen woord meer ‘hun gevangenen’ op te halen. goed uitgesproken krijgt, komt De Nederlandse gevangenen dit zinnetje er zonder enige fout dachten daarom dat er vast en of gestamel uit. Ik moet heel hard zeker ook wel een Nederlandse lachen en zij vervolgens ook. delegatie zou komen. Toen ze Een paar dagen later zit ik er weer hadden gewacht totdat ze minen dan pak ik een boekje van een der dan een ons wogen en nog stapeltje dat bij haar op tafel ligt. weer wat doden waren gevalSommige boekjes zijn in al hun len, besloot een groep ex-geeenvoud gewoon goed. Precies vangenen op eigen houtje naar goed. Dit is zo’n boekje. Het is huis te gaan, met een bus.

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

Op die bus schilderden ze in grote witte letters ‘Thanks to the Yanks’ en ‘From Dachau to Holland’.

Op de avond voor hun vertrek uit Dachau is er paniek, want de bus is ineens zoek. Hij wordt achter een grote stapel strobalen teruggevonden. Joegoslaven, die er ook wel gebruik van wilden maken, hadden hem gestolen.

17 mei 1945, om 15.00 uur ’s middags, vertrekt de bus met achttien mannen. Zeventien staan officieel op de lijst. Ed. Hoornik gaat op het laatste moment nog mee als een soort verstekeling.

Frits Steen zit achter het stuur.

Onderweg wordt gezongen onder begeleiding van een trompet (Van Mesdag) en een accordeon (Brugsma). 19 mei rijden ze bij Eijsden Nederland binnen.

lees verder blz. 10

foto; onbekend

9

W

eteringswaardigheden

ver volg...

.

Vive la F ran ce De andere vleugel aan de Prinsengracht dateert uit 1726 en was gereserveerd voor mannen.

Er werd een bakkerij geopend, en een opvang voor kinderen met besmettelijke ziekten.

Het aantal weeskinderen is door de eeuwen heen dramatisch afgenomen: van 84 in 1690 tot slechts 10 in 1940. Tijdens de tweede wereldoorlog namen sommige Joodse kinderen hun toevlucht in het Waalse Hospice.

10

Het huidige Maison Descartes, waaronder ook het Franse Instituut Nederland, de Culturele Dienst van de Franse ambassade en het consulaat-generaal van Frankrijk, is gekocht

He rde nkt

Een broer van mijn vader is in Dachau aan de vlektyphus bezweken, vlak voor de bevrijding van het kamp. Heel jammer dat hij niet eens meer zo’n knoestige kauwgum kauwende yank heeft kunnen zien. Vele miljoenen mensen zullen niet meer thuiskomen. Nog maanden, zelfs jaren wachten mensen thuis nog op een eventuele terugkeer. Je weet immers nooit…

Overigens wachtte degenen die wel uit gevangenschap waren teruggekeerd, bepaald geen lollig leven, integendeel. Soms moest jaren worden gevochten tegen onvoorstelbaar kille ambtelijke bureaucratie om bezittingen, in het geval van mijn

door de Franse Staat in 1966.

De restauratie van het gebouw duurde vijf jaar. Een prachtige prestatie als je bekijkt hoe veel (extra) tijd tegenwoordige restauraties (Rijksmuseum) en de aanleg van een metrolijn kosten. Het gebouw werd op 18 maart 1971 officieel geopend door de Franse minister van Buitenlandse Zaken en onze eigen Prinses Margriet.

Al meer dan drie eeuwen resoneert dus de Franse taal in dit gebouw.

Au revoir.

Job & Janne En het stokje gaat naar Maurits en Simone.

vorige schoonmoeder zelfs haar eigen kind, terug te krijgen.

Schrijnende en diep beschamende verhalen. Ook de mannen uit de bus wachtte geen pretpark.

Toch is het op de een of andere manier zo’n hoopvol beeld, die bus met opgetogen, zingende mannen, die ongeduldig door dat kapotte Duitsland reden op weg naar huis.

Na al die alweer vele oorlogen zijn er altijd weer mannen en vrouwen op weg naar huis... En die vertellen daar verhalen die soms weer worden vergeten, maar soms ook niet. De bus uit Dachau blijft nog wel een poosje in mijn hoofd rondrijden.

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

tuin Maison Descartes

In die bus zaten: Louis van den Dungen, Frits Steen, Johan Kloostra, Piet Maliepaard, Arie Kloostra, Johan Post Uiterweer, Nico Rost, Ed. Hoornik, Bram Wolff, Hans Teengs Gerritsen, Willem Eggink, Jaap van Mesdag, Jannes van Raalte, Dirk de Loos, Cas Vermeulen, Carel Steensma, W.L. (Boebie) Brugsma en Freek Niemeijer.

Op 4 mei is de dodenherdenking bij het monument van De Gevallen Hoornblazer in het Eerste Weteringplantsoen. Vanaf 19.30 uur is iedereen daar welkom.

Het programma van deze herdenking zal op aanplakbiljetten in de buurt bekend worden gemaakt.

Van Been

W

eteringswaardigheden

Biomarkt Amsterdam

Het team van de Biomarkt

‘Onze winkel is één van de grootste natuurwinkels van het land, met misschien wel het ruimste assortiment.

De klanten komen overal vandaan – uit de buurt, maar ook ver over zee’, vertelt Jacques Gerver enthousiast.

Samen met zijn vrouw Constans Looman is hij de eigenaar van de Biomarkt aan de Weteringschans 133-137. De Biomarkt is méér dan een buurtwinkel. Je vindt er dagverse biologische groenten, fruit en brood, maar ook zeer smakelijke chocolade, gebak, koekjes, ijs, wijn en champagne en zelfs esoterische boeken en huid- en haarverzorgingsproducten, bijvoorbeeld van Dr. Hauschka en L’Occitane. In april bestaat de winkel 20 jaar en dat is reden voor een feest en een interview. Ik word heel hartelijk ontvangen bij de Biomarkt waar ik praat met Jacques, maar ook een aantal medewerkers ontmoet.

We zitten aan een tafel in het kantoortje op de eerste verdieping van het winkelpand. Jacques vraagt aan de bedrijfsleider Ralph Pilleri of hij tijd heeft om mee te babbelen. En dan begint hij te vertellen over hoe het allemaal begon: ‘Na jarenlang werken

Gewoon erg lekker

in de hulpverlening (de psychivinden. Dat komt denk ik ook atrie), waren mijn vrouw en ik doordat we het als collega’s ondertoe aan iets heel anders. We zijn ling heel gezellig hebben’, vult een beautyinstituut in Bergen hij aan. Jacques gaat door: ‘Ja, we begonnen, maar na een jaar of lachen veel hier. Moet wel als je vijf zijn we daar mee gestopt. Ik met mensen werkt, we doen het heb toen gezocht naar iets dat ook voor de lol. Maar, we zijn wel 11 weer de top in het segment is, serieus met ons werk bezig en want ik wil alleen met kwalitawe werken graag met betrokken tief goede producten werken. En mensen.’ Ralph die er zelf zes jaar natuurvoeding is topvoeding, in dienst is, merkt op dat someen schitterend mooi product!’ migen er ook al heel lang werken.

De winkel aan de Weteringschans ‘Ja’, beaamt zijn baas: ‘Een paar voldeed aan de wensen van de zelfs vanaf het begin, al 20 jaar van oorsprong Amsterdammer. dus. En we hebben hier alle nati‘Ik ben geboren in de Pijp en heb onaliteiten: Amerikaans, Deens, hier ook gestudeerd. Een zaak Noors, Duits, Pools, Fins.’ ‘En hebben aan de Weteringschans Italiaans’, voegt Ralph er met een was daardoor ook een beetje onvervalst Italiaans accent aan toe. thuiskomen voor mij.’ De winkel werd door de vorige eigenaar opIntussen heeft ook een andere gericht als ‘dis- en natuurtopper’, medewerker zijn hoofd om de en is daarna overgenomen door hoek gestoken, die wil weten een franchise-formule van De waar het interview voor is. Het Natuurwinkel. ‘Na de overname is Huub Leussink, de inkoper in 2003 gingen we zelfstandig ver- groente. ‘Hij koopt bij de drie der en in 2006 veranderden we de grootste vers-leveranciers (waarnaam in Biomarkt, natuurvoeding onder Odin), maar rijdt ook Amsterdam. ‘We noemen het dagelijks naar de boer om verse een Biomarkt omdat we vinden handel te halen. Want bij ons is dat we een marktplaats zijn, met het letterlijk: van het land in het dagverse producten en de sfeer schap. Soms zit Huub zelfs in van een markt.’ Ralph knikt zijn auto te wachten tot de boer instemmend. ‘Mooi gezegd. We de sla van zijn land heeft getrokhoren ook vaak van klanten dat ken’, vertelt Jacques lachend. ze de sfeer in de winkel bijzonder lees verder blz. 18 WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

B

N Z

erichten van het Bestuur

<

‘Strijd leveren voor de leefbaarheid rond de aanleg van het metrostation heeft wel degelijk zin’ Zoals al gemeld in het vorige nummer van deze krant, is er een vervolg op het eerdere Grijsboek verschenen. Dit vervolg Grijsboek is onderdeel van het raadsadres, waarin wordt aangegeven dat de manier waarop de bouw van de Noord-Zuidlijn 12 wordt uitgevoerd onacceptabel is voor omwonenden en ondernemers rond de Vijzelgracht.

Naar aanleiding van het Grijsboek hebben deze bewoners en ondernemers, en de bestuursleden van de WéVé, ingesproken bij twee raadscommissies. Eén van de Centrale Stad onder leiding van de wethouder Herrema en één van stadsdeelraadcommissie onder leiding van wethouder Koldenhof.

De inspraak tijdens de raadscommissie van het stadsdeel Centrum heeft er toe geleid dat twee raadsleden ons vrijwillig hebben geadopteerd. Meerdere raadsleden voelden hiervoor nadat zij ons verhaal hadden aangehoord, maar twee is het maximum.

Deze twee raadsleden – de heer Marnix Bruggeman (de lijsttrekker van SP deelraad Centrum) en de heer Hans Mensink (VVD deelraadslid Centrum) gaven aan ons te willen steunen in het proces om begrip te ver-

oord-

uidlijn>

krijgen voor onze klachten.

En er is een lijst van wensen!

vroeger natuurlijk verliep via de met zand gedempte gracht en nu door het grote betonnen station in de grond het water onze buurt in zou terugklotsen. Zij hebben voor elkaar gekregen dat er een drainage is aangebracht, zodat het water toch weer keurig zijn weg onze buurt uit vindt.

Een ander belangrijk resultaat van hun inspanning is dat er niet gewerkt wordt na 19.00 uur en op zaterdagen. De aannemer had wel geëist om op werkdagen tot 22.00 uur (15 uur ! per dag) te kunnen werken en ook een deel van de zaterdag; de gemeente had die eis al wel ingewilligd maar de vergunning daartoe is nog niet verleend.

De aanleg van de Noord-Zuidlijn is een groot en pretentieus project waarbij de omwonenden en ondernemers vaak worden vergeten; dat er gewoon geleefd en gewerkt wordt langs de NoordZuidlijnbouw is iets waar liever niet aan gedacht wordt, lijkt het.

De (adoptie)raadsleden tonen zich bereid om met onze wensen aan de slag te gaan en hebben daartoe veel input nodig van de bewoners.

Bewoners die de moeite nemen om voor ons aller belang te strijden zijn onder meer Boris Roos en Ad van Zwieten, zij zijn al langer dan 10 jaar bezig. Zij hebben goede medestanders in Volgens de gemeente kan het niet de laatste jaren erbij gekregen anders, er is haast: het station zoals Jan Monasso (schrijver Vijzelgracht moet op tijd boorontvan het Grijsboek deel I en II), vangst-gereed zijn. De werkgroep Jos Harm en Peter Doeswijk.

Overlast Vijzelgracht weet dat er helemaal geen haast is: bij baanMet een tomeloze energie en berekening van de inzichtelijk volhardendheid zijn deze bewogekregen planning van de bouw ners bezig het proces te volgen, en bleek dat ‘wij’ straks ontvangstletten ze op beslissingen met beklaar zijn, terwijl de ‘grote mol’ trekking tot de bouw die nadelig boor nog ergens op de Dam bezig zijn voor onze buurt en leefomge- is om zich een weg te banen. ving. Zij hebben in die jaren ook zeker veel bereikt: bijvoorbeeld Stadsdeelwethouder Koldenhof de doorsteek door het bouwterheeft tijdens een BCU (overrein en de verkeersregelaars die leg tussen de bouwers van de klaar staan voor de kinderen Noord-Zuidlijn en de omwonenom ze veilig naar de overkant te den/ondernemers Vijzelgracht) begeleiden. Maar ook ingewikproberen uit te leggen dat hij kelde technische aspecten zoals wel een goedkeuring moest de afwatering van onze buurt die geven voor de uitbreiding van WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

B

erichten van het Bestuur

de werktijden-vergunning.

Het is hem opgelegd door de Centrale Stad.

Op het moment dat de vergunning door de ambtelijke molen is en er na 19.00 uur gewerkt wordt, zal de werkgroep Overlast Vijzelgracht een kort geding starten.

De werkgroep heeft tijdens de besprekingen een alternatief aangeboden waarin zij stelde akkoord te gaan met langere werktijden als de noodzaak daarvan tijdens het proces aangetoond kan worden. Hier is niet op ingegaan.

Een ander belangrijk winstpunt is dat er een onafhankelijke voorzitter plaats heeft genomen bij het BCU. Voorheen werd de vergadering geleid door een communicatieadviseur van de Noord-Zuidlijn. Dit gaf het gevoel dat de verslaglegging en de

begeleiding vaak in het voordeel was van de bouw. Onder leiding van de heer Lankhorst, aangedragen door de werkgroep Overlast Vijzelgracht, zal de begeleiding objectiever zijn.

Helaas is de frequentie van het overleg minder hoog. Het BCU overleg vond in het verleden om de twee weken plaats. Nu is dat om de vier weken. Daarom is het lastig om adequaat te kunnen reageren; bij vragen of klachten moet er vaak het één en ander worden uitgezocht en moet er vier weken gewacht worden om een antwoord of actie te mogen verwachten.

En er is nog meer bereikt: Er is een klachtenprocedure opgesteld. Deze procedure treft u aan op bladzijde 14 Strijd leveren voor de leefbaarheid rond de aanleg van

het metrostation heeft dus wel degelijk zin. Wel hebben we nog meer support nodig van u als bewoner/ondernemer van de Weteringbuurt en de Noorderbuurt. Wilt u daarom klachten of opmerkingen sturen naar WeVe.nieuws@inter.nl.net Wij kunnen die dan meenemen in het overleg.

(Nog) geen klacht en wilt u wel snel op de hoogte zijn?

Stuur ons dan ook een e-mail.

Er speelt veel en dat blijft zo. Dit willen wij graag communiceren en daarom is er nu een vaste plek voor de Noord-Zuidlijn in onze krant. Wij houden u graag op de hoogte en vragen van u bereidheid om ons te steunen en uw suggesties en klachten. Doet u mee?

Werkgroep OverlastVijzelgracht 13

Geachte leden, Wij willen u graag uitnodigen voor onze jaarlijkse algemene ledenvergadering op maandagavond 21 april om 20.30 uur in de ouderensociteit ‘Tweede Uitleg’ aan de Nieuwe Looiersstraat 29. We hopen dat u de moeite neemt te komen.

Voor ons is het belangrijk om uw wensen en bevindingen te weten.

Zo kunnen wij u goed vertegenwoordigen in gesprek met de gemeente en de afgevaardigden van de bouw van de Noord-Zuidlijn.

De agenda heeft u inmiddels al op uw deurmat aangetroffen.

Na de vergadering heffen wij graag met u het glas op de Weteringbuurt.

Met vriendelijke groet, het Bestuur.

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

B

erichten van het Bestuur

14

WĂŠVĂŠ N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

B

erichten van het Bestuur

15

WĂŠVĂŠ N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

B

erichten van het Bestuur

<Brief aan Burgemeester & Wethouders van Amsterdam>

Aan Burgemeester & Wethouders van Amsterdam, Postbus 202, 1000 AE Amsterdam.

Kenmerk: 2008900108 Amsterdam, 29 maart 2008, Geacht college,

16

In uw antwoord op ons raadsadres suggereert u dat de meeste afspraken, die door wethouder Herrema met de werkgroep Overlast Vijzelgracht zijn gemaakt, zijn gehonoreerd. Wij van onze kant beschouwen die afspraken als tegemoetkomingen van de kant van het stadsbestuur, echter niet als een substantiële beperking van de overlast op de Vijzelgracht. Bovendien passen de maatregelen op basis van de afspraken geheel in het reeds uitgezette BLVC beleid en zouden ook zonder onze interventies grotendeels toegepast zijn. Het ging ons vooral om de methode van ontgraving en de werktijden. In die belangrijke kwesties hebben wij nul op rekest gekregen.

Daarnaast blijft het onduidelijk waarom de methode van ontgraving van het stationcasco, die in 2002 werd gewijzigd ten koste van het leefbaarheidbelang, door de voorlichters van het projectbureau NZ-lijn in woord en brochuredaad tot en met 2006 werd verzwegen.

Over de huidige ontgravingsaanpak en de route van de afvoer van grond blijven wij ons grote zorgen maken en voorzien daarbij veel verkeersopstoppingen en levensgevaarlijke situaties.

Ten aanzien van de werktijden gold dat ontheffingen in beperkte mate zouden worden verleend (bouwvergunning 1998/ 1999)! U handelt inmiddels in strijd met de door uzelf verleende bouwvergunning.

Van jaar tot jaar worden ontheffingen verleend, zowel door de gemeente als door het stadsdeel Centrum.

Bovendien sluit de gemeente inmiddels contracten af met (onder)aannemers, waarbij reeds uitgegaan wordt van een ontheffing!! Wij vinden dat aan de (gemeentelijke) basis van onze rechtstaat in dit geval wel heel nadrukkelijk wordt getornd. Dit is een reden temeer waarom wij over deze kwestie een beroep zullen doen op de onafhankelijke rechter zodra er nog een ontheffing verleend wordt.

Uw opmerking over een bijstelling van de schaderegeling is niet alleen zeer teleurstellend, maar getuigt ook van onbegrip. Of misschien van onwil om niet nog meer kostenposten te riskeren?

Daarmee komt het hoofdthema van onze klachtenreeks in zicht, waar u bij de beantwoording van het raadsadres volstrekt aan voorbij gaat: het leefbaarheidbederf.

In de praktijk blijkt dikwijs dat megaprojecten uitlopen. Dat levert voor de meeste projecten een financiële kwestie op. Dit is in de politiek altijd een heikele zaak. Sommige projecten, zoals de bouw van een metrostation in een dichtbevolkt stadsgebied (en in ons geval ook nog eens in een zeer oude beschermde binnenstad), betekenen een aanzienlijke belasting van het dagelijks bestaan van bewoners en winkeliers. De overlast, die dit met zich meebrengt, wordt doorgaans, na een goede voorWéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

B

erichten van het Bestuur

bereiding van het project, aanvaard door de bewoners en ondernemers. Immers het (dynamische en toekomstige) belang van de stad als geheel is er mee gemoeid. Men aanvaardt, soms met gezonde tegenzin, de tijd die er voor staat: 3, 4, of 5 jaar. Zo wordt de bouwduur in de gemeenteraad en/of stadsdeel besproken, aan inspraaktrajecten onderworpen en in voorlichtingbrochures opgenomen. De duur van een project wordt door alle betrokkenen als een essentieel feit ervaren.

Sommige bewoners en ondernemers vinden zo’n termijn te lang duren en gaan weg. Of men ziet af van het kopen van een woning of een winkelpacht op betrokken locatie. Allemaal stappen die men aan het begin van de bouw kan zetten. En zo is het ook bij ons gegaan. Bij alle voorbereiding en inspraak werden wij gehoord, dachten mee en voelden ons betrokken. Van verzet tegen de metrobouw was geen sprake.

Als na 6 jaar de mensen ineens duidelijk wordt dat het nog eens 5 jaar gaat duren, is de schok groot en een gevoel van belazerd te worden alom aanwezig.

Mismanagement? misleiding? Een uit de hand gelopen megalomaan bouwexperiment?

Op zo’n ‘ontknoping’ wordt nogal verschillend gereageerd. Lees het Grijsboek, deel2!

In ieder geval wordt vanaf dat moment duidelijk wie de bazen zijn die over de voortgang van het project beslissen. Gemeente- en deelraadsleden komen er in ieder geval niet meer aan te pas. En de stem van bewoners en ondernemers stuit op onbegrip, immers hun actie leidt tot vertraging, waardoor het project immers kans loopt nog langer te gaan duren.

Het is juist de uitloop van het project, waar burgers tot nog toe part nog deel aan hebben gehad, waardoor de werkgroep Overlast Vijzelgracht er is gekomen. En nu de ‘politiek’ weinig tot niets te bieden heeft en het primaat van de aannemers en techneuten rücksichtlos heerst, is onze hoop nog gevestigd op de onafhankelijke rechter.

Het is juist dat bij ons “de koek op is”, “wij het zat zijn” en “de overlast beu”.

Stadsbestuur, college, kom alsnog over de brug! Handhaaf redelijke werktijden en beschouw ons ook als bouwkosten. Zowel in compensatietermen als een extra begrotingspost, vereist om poot L van het BLVC beleid serieus te nemen. Maak daarvoor geld vrij, op basis van voortschrijdend inzicht blijkt dat de post Leefbaarheid zwaar onderschat wordt.

Het BLVC beleidskader is een groeidocument, tijd om dat kader bij te stellen en het bestuurlijke pad weer op te gaan. Dat voorkomt rechtszaken en een slechte reputatie van megaprojecten, voor nu en in de toekomst.

Wij zijn hier te fatsoenlijk om de straat op te gaan, maar een serie rechtszaken vormt ook geen wenkend perspectief.

Hoogachtend, namens de werkgroep Overlast Vijzelgracht, J. Monasso WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

17

W

eteringswaardigheden

de Wetering Galerie Hierbij ziet u kunst uit de Wetering Galerie.

Het is zeker de moeite waard om regelmatig de galerie binnen te stappen. De expositieruimte is groter dan je aan de buitenkant vermoedt.

18

Van 19 april t/m 24 mei toont Reinoud Oudshoorn beelden uit zijn recente werken. En Paul van Dijk toont beelden en werken op papier.

Biomarkt Amsterdam

De Biomarkt is een buurtwinkel, maar heeft ook klanten die overal vandaan komen. Uit Bussum, Osdorp, Haarlem en Den Haag.

‘Mensen komen hier kopen wat ze in hun eigen stad niet kunnen krijgen’, aldus Ralph. Jacques vertelt dat ze zelfs internationale klandizie hebben uit onder meer Duitsland en Engeland. Dat komt volgens hem door het uitgebreide assortiment: ‘We worden daardoor altijd wel opgemerkt door een bepaalde groep klanten.

En voor de algemene aandacht hebben we vorig jaar 10 borden opgehangen op markante plek-

ken in Amsterdam, zoals bij het Rijksmuseum, de Munt en op Zeeburg. De biologische markt is nog relatief klein, al is er wel steeds meer aandacht voor; biologisch is gewoon erg lekker, nog meer dan gezond. En het is natuurlijk goed voor het milieu.

Door voortdurend op zoek te zijn naar noviteiten, blijven we groeien en gaat het goed met de winkel.’ Die groei is ook letterlijk, want de winkel werd eind vorig jaar ingrijpend verbouwd en met maar liefst 40 vierkante meter vergroot. Volgens Jacques is vooral de ruime en zeer goed gesorWéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

teerde groenteafdeling het ‘meest krachtige punt’ van de winkel.

Tijdens de bouwwerkzaamheden bleef de Biomarkt gewoon open.

‘Dat was soms lastig, al hebben de klanten er heel goed op gereageerd. Maar er hoort nog wel een feestje bij, en dat gaan we vieren op 19 april aanstaande met muziek, een kindercircus, ijs- en wijnproeverijen en nog meer leuke en lekkere dingen. En ja, we hopen dat er ook veel mensen uit de buurt bij zullen zijn.’

Meer lezen over de Biomarkt?

Zie ook www.biomarkt.nl Saveeta Sing

W

eteringswaardigheden

foto; Ton Mittendorf

Ee n Wi nt e r blu e s of Ni e t?

Ik ben al jaren gek op muziek, vooral op jazz en blues. Ik vind het eindeloos!

Het geeft me meestal een gelukzalig gevoel, heel soms maakt het me wat droevig.

Maar hoe dan ook, ik geniet ervan.

Een winterblues is van een hele andere orde.

Je kent het wel: lusteloos op de bank hangen, je bent vermoeid en prikkelbaar en je gaat het liefst om een uurtje of tien ‘s avonds je hemelbed in.

Het nare gevoel wordt meestal weggegeten met chips, chocolade en andere calorierijke etenswaren. Gevolg van dit alles is een steeds meer uitdijend lijf. De kilo’s vliegen eraan als vliegen op een plakkende vliegenvanger.

Pas als de dagen langer worden, breekt het zonnetje óók in je leven weer door. Het lijkt natuurlijk een logische verklaring, van zonlicht word je blij en van donkere dagen somber.

Sommige artsen hebben een ander idee. Volgens hen komt het door het haperen van je biologische klok. Die biologische klok zorgt als klein orgaantje 24 uur lang voor ons gedrag.

We worden ‘s morgens wakker en willen ’s avonds naar bed.

Tenminste, als alles goed is.

Dus eigenlijk krijgen we gaandeweg een gebrek aan licht, en

als voorbehoedsmiddel aanschaffen.

daarom bedacht een geleerde dat er een lamp moest komen met daglicht. Een lamp van zo’n tienduizend lux, waar je vanaf januari elke dag een half uurtje in moet kijken. Eén lux is net zo veel als het licht van een kaarsvlam op een meter afstand.

De meesten voelen zich er stukken beter door, en inmiddels is de lamp dan ook een veel beproefd middel en vergoeden de ziekenfondsen en zorgverzekeraars de lichttherapie.

Er schijnt ook een soort droogkapmodel te zijn, waarbij het licht schuin in je ogen schijnt.

Het belangrijkste is in elk geval dat je er zienderogen van opknapt, en daarnaast schijnt je haar er ook goed van te gaan zitten.

Misschien is dit de remedie tegen de slechte zomers en moeten we allemaal maar vast zo’n ding WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

Opvallend deze winter is dat veel van mijn vrienden en vriendinnen duidelijk lijden aan zo’n winterblues (dokter Conny spreekt).

Je merkt het om je heen, iedereen is ziek, zwak en misselijk.

Zelf ben ik deze winter ook niet in mijn normale (wat heet normaal) doen.

Twee keer griep gehad ondanks de anti-griepprik. En na werkelijk iedere aanraking van een verkouden bezoeker, ben ik de klos. Blijf dan gewoon op afstand zou je zeggen! Maar er is toch ook nog zoiets als een sociaal leven.

Denk nou niet direct dat ík de winterblues heb, ben je gek!

Ik heb gewoon een gróót verlangen!

Naar 10 kilo minder (over)gewicht.

Naar een beetje zon.

Naar bezoek dat niet verkouden is.

Naar minder verlangen naar zoetigheid.

Naar een avondje lachen en doorzakken met mijn vrienden.

Naar de zomertijd.

Naar een heerlijke zwoele zomer maar vooral...

Naar één droge dag op 20 augustus, zodat we heerlijk ín de tuin, met al onze dierbaren onze 45 jarige huwelijksdag kunnen vieren.

19

W

eteringswaardigheden

Aanvulling op: Ondoorgrondelijke wegen (in vorig WEVE nieuws)

foto; Nico Perk

Hoezo links afslaan verboden?

20

Stadsdeel Zuid heeft ondanks mijn inmiddels herhaalde vraag hierover nog niet de moeite genomen om te reageren. Daardoor is er nog steeds geen duidelijkheid over het initiatief van deze wegbeheerder, om met pijlen op de weg en in de verkeerslichten de indruk te wekken dat het gemotoriseerde verkeer bij het Rijksmuseum rechtdoor zou moeten rijden op de Stadshouderskade. Het in mijn ogen amateurisme van het stadsdeel wordt onderstreept door naast de rechtdoor verwijzende pijlen een bord te plaatsen met een verwijzing voor automobilisten die een parkeerplek/garage zoeken, waarop men wordt geadviseerd linksaf te slaan. Vakmensen die wegbeheerders. Dat moge duidelijk zijn.

Nico Perk Tweede Weteringdwarsstraat 7

Advertentie

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

Waarschijnlijk is het vele buurtbewoners al opgevallen: de zaak van Rodrigues op de hoek van de Vijzelstraat en de Derde Weteringdwarstraat is in ere hersteld.

De etalage en de vitrines zien er mooi uit en de witte tegels zijn teruggekomen. De flessen huiswijn afkomstig uit Abruzzo hebben een etiket met een foto van Rodrigues. Abruzzo is een regio in zuidelijk centraal Italië waar een belangrijke bron van inkomsten het kweken van saffraan is, ook wel het ‘goud van Abruzzo’ genoemd. Gian Carlo Acciavatti is hier sinds een paar maanden als traiteur gevestigd.

Jean Carlo is mijn buurman en ik ben er trots op dat hij deze zaak zo mooi heeft verbouwd; het is een aanwinst voor de buurt.

W

eteringswaardigheden

‘Liefde voor het koken en bakken kreeg hij door zijn tante’

Op een zaterdagmiddag een interview met hem in zijn zaak.

Gian Carlo is geboren in Pescara in Abruzzo. Veel wat hij kookt is dan ook geïnspireerd door deze keuken. Liefde voor het koken en bakken kreeg hij door zijn tante. Hij was veel bij haar thuis en zij was altijd bezig maaltijden voor te bereiden. Naast een passie voor koken houdt Gian Carlo ook van decoreren. Zijn huis in de Derde Weteringdwarsstraat is gefotografeerd voor het blad Elle Wonen en ook in de zaak komt deze decoratiedrang tot uiting. Tijdens het interview zie ik dan ook veel mensen nieuwsgierig naar binnen kijken.

Op zijn zeventiende vertrok Gian Carlo naar Boston om daar public relations te studeren.

Na deze studie keerde hij terug naar Italië waar hij vijf jaar lang in de mode en design werkte. In april 1995 werd hij gevraagd om in Nederland het interieur te ontwerpen van een kantoorgebouw. In diezelfde tijd kreeg hij ook een opdracht om een groot diner te cateren in de Beurs van Berlage. Hij besloot om in Nederland te blijven. In de drie op elkaar volgende jaren werkte hij in restaurant Toscanini, de Supperclub en bloemenwinkel de Zon op de Prinsengracht. Toscanini was uitstekend om het traditionele Italiaanse koken onder de knie te krijgen, terwijl bij de Supperclub meer de creatieve kant aan bod kwam. Gian Carlo houdt veel van bloemen en planten, maar had hier naar eigen zeggen nauwelijks verstand van en heeft veel over de verzorging ervan en bloemschikken geleerd in bovengenoemde bloemenwinkel.

Na drie jaar besloot Gian Carlo de olijfolie die geproduceerd werd door het bedrijf van zijn familie te importeren in Nederland.

Het begon met een stand in de Jaarbeurs in Utrecht, waar hij stond met olie en nog een paar Italiaanse producten. Een zaak gespecialiseerd in olijf-olie in de Haarlemmerstraat werd een vaste afnemer. In 1995 huurde hij een pand in de Govert Flinckstraat.

Van hieruit verzorgde hij met zijn vaste zakenpartner Gemma WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

Mirabilio catering en de import van Italiaanse producten. Het bedrijf groeide en groeide en in 1998 begonnen ze een catering in de Czaar Peterstraat: Mondo Mediterraneo. Mondo Mediterraneo zit niet bepaald op een hotspot; het einde van de Czaar Peterstraat moet je echt weten te vinden of toevallig passeren op weg naar de eilanden.

Vlak voor het spoor op een hoekje zit het pand met grote ramen.

Aanvankelijk concentreerden ze zich op de catering, maar er werd zo vaak op het raam getikt dat ze 21 de deur maar open deden. En nu is het ook een winkel geworden.

Ook hier weer witte tegels op de muren, grote ramen, een grote toonbank en stellingkasten met Italiaanse lekkernijen tegen de muur. Na een aantal jaren succesvol te hebben gedraaid - ze kregen ooit een 9min van Johannes van Dam - zijn ze dus hier op de hoek begonnen. Gemma doet vooral het bakwerk en Jean Carlo het koken. Het kook- en bakwerk wordt voorbereid in de Czaar Peterstraat, en hier op de hoek worden de pasta’s, vitello tonnato, aunt Concetta meatballs, hartige taarten en aubergineschotels verkocht. Er zijn ook heerlijke paté’s, een hommage aan Rodrigeus, die gemaakt worden door Diny Schouten. Zij maakte destijds ook paté’s voor Rodrigues.

De winkel is binnenkort ook op zondag geopend.

Anita Schothans

Buurtbemiddeling bij ruzies binnen

V

erenigingen van

Iemand die een appartement koopt is automatisch lid van een Vereniging van Eigenaren (VvE).

Samen met de andere eigenaren van het pand ben je verantwoordelijk voor de gemeenschappelijke gedeelten. In het splitsingsreglement wordt meestal een opsomming gegeven van de gemeenschappelijke ruimten.

Samen maak je afspraken over het functioneren van de VvE, zoals over het afsluiten van verzekeringen, onderhoud van de gezamenlijke ruimtes, opbouwen van een onderhoudsreserve, frequentie van vergaderen etcetera.

In de praktijk blijkt dat veel niet of onvoldoende duide-

22

E

igenaren

lijk is, terwijl er geen sprake is van vrijblijvendheid.

Met name kleine VvE’s willen onderling nog wel eens onderling conflicten hebben. Indien communicatie niet meer mogelijk is, is het bijna onmogelijk afspraken met elkaar te maken die toch noodzakelijk zijn. Indien er sprake is van verstoorde verhoudingen kunnen partijen een beroep doen op Buurtbemiddeling.

Buurtbemiddeling probeert ruziënde partijen weer aan de praat te krijgen en onderling afspraken te laten maken.

Voor meer informatie over VvE kunt u onder andere terecht

MET SPOED WOONRUIMTE GEZOCHT!!!

Een goede vriendin van ons (juriste) heeft zich het lot van twee zusjes van 10 jaar aangetrokken. De meisjes zitten al een hele tijd in een kindertehuis, omdat er bijna geen pleeggezinnen zijn.

De meisjes zitten op de Nicolaas Maesschool.

Zij wil graag voor ze zorgen maar heeft een héél klein huisje, met maar één slaapkamer.

Graag je reactie aan Ton en Conny Mittendorf

Onze vriendin zoekt iets te huur met minimaal twee slaapkamers. Ook tijdelijke huur, voor plusminus twee jaar, is prima!

Tel. 020-6255496

06- 42124556

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

bij Stichting VvE Belang, tel.

0900 – 2020510. Ook is er veel informatie via internet te vinden. Voor wie het beheer uit handen wil geven kan terecht bij één van de vele administratiekantoren in Amsterdam.

Buurtbemiddeling Amsterdam-Centrum Aanmeldingen en informatie: buurtbemiddeling@blankenberg.nl of via Loket Zorg en Samenleven / Blankenberg Stichting Tel. 5573338 maandag t/m vrijdag 09.00-15.00 uur

Tijdelijke sluiting Aldi De Aldi sluit haar deuren van 12-4 tot 04-6 om een renovatie te ondergaan. De voorpui wordt doorgetrokken. De winkel zal hierdoor meer oppervlakte krijgen. De inham voor de ingang verdwijnt en...zo wordt gehoopt, ook de hangouderen die zich daar vaak ophouden.

Het personeel heeft er zin in. Zij hopen ons weer te ontvangen op 4 juni in een mooie schone en nog grotere winkel.

W

eteringswaardigheden

de

Paashaas ging los in de speeltuin

Pasen viel wel erg vroeg dit jaar. Gedurende de dag dat de paashaas langs zou komen in de speeltuin liep de spanning op: wat zal het weer ons brengen? Natte sneeuw, hagel of toch even de zon; al deze elementen waren tenslotte deze ochtend al voorbij gekomen. Half vier zou het feest beginnen. Aan de paashaas lag het niet, die had er gewoon zin in en stond klaar: het pak half aan, de armen van haar pak had ze boven haar middel geknoopt. Het pak was in ieder geval warm. Het weer maakte voor de paashaas dus eigenlijk niet uit, sterker nog: hoe kouder hoe beter. Het kwam nu neer op het karakter van de ouders. Gaan ze het avontuur aan, of haken ze af door het slechte weer? Nou, om half vier konden we vaststellen dat er een goede harde kern in de speeltuinvereniging zit.

En ze werden op de proef gesteld... om half vier kwam een stevige regenbui naar beneden.

Het eieren zoeken is officieel voor de kinderen tot vijf jaar, en bij die leeftijdsgroep blijft het lastig om de sfeer erin te houden als ze doorweekt zijn. Allemaal het gebouw in, de paashaas ook, dan maar de moord steken in je pak, sorry. Ja hoor, de kinderwagens er ook bij. Binnen groot paasoverleg. Er werd afgesproken dat de grote kinderen, ouder dan vijf jaar, samen met de paashaas als eerste naar buiten zouden gaan als het droog werd.

Om te verstoppen. De kleine zoekers volgenden daarna.

Natuurlijk kwam het goed. De regen hield op, de zon brak door toen de kleinere zoekers – letterlijk – door het lint gingen. En de zon bleef bijschijnen tijdens het zoeken. De chocolade-eitjes in hun vrolijk bedrukte zilverfolie lichtten mooi op in de zonnestralen. De grotere hielpen de kleine zoekers, het liep zoals het bedoeld was.

niet.’ Een moeder die haar lengte mee heeft kwam helpen. Met haar uitgestrekte armen waren haar handen dichterbij hem. Maar nog niet dichtbij genoeg vond de jongen. Een andere moeder klom de ‘skydome’ in, kon hem bij zijn middel pakken en hem laten zakken in de veilige armen van zijn mamma. Met de schrik kwam hij ervan af en na vijf minuten zei hij stoer dat hij er eigenlijk ook wel alleen uit was gekomen.

Nog geen half uur later gleed Wat een goed begin van het een meisje van 10 uit de ‘skyspeeltuinjaar 2008. En het bleef dome’, wel of niet geholpen door niet bij zoeken alleen, het was haar broer, dat blijft onduidelijk. tenslotte een woensdagmiddag, Grote schrik, maar de moeder dus sommige ouders bleven lanwas geduldig en lief en ook dat ger. Genietend van het zonnetje kwam weer goed. Toen liep er terwijl de kinderen weer lekker een jongen huilend rond die buiten waren. Opeens hing er haast nooit huilt. ‘Ik ben heeen fluorescerend groen jack in lemaal ondergekotst door een het klimtoestel de ‘skydome’. Het ander jongetje’. Nou, dat kon je jongetje dat in het opvallende jack zien en ruiken, hij zat helemaal zat riep angstig om zijn moeder. onder. Hoe het met de zieke is?

‘Mamma, mamma, mamma’. De ‘Ach,’ zegt deze, ‘dat heb ik wel moeder stond te praten, maar vaker als ik te hard ga in een haar moedersensor pakte direct schommel; ik word dan duizelig. de stem op en ze snelde naar de Mijn broer heeft dat helemaal ‘skydome’. Ze zag haar zoontje niet. Maar mijn kleren zitten wel hangen aan zijn armpjes, te hoog onder en ook die van een ander om naar beneden te kunnen jongetje.’ De moeder reageert springen. Ze begon de klim in de kalm: ‘Nou weet je wat, we gaan ‘skydome’, tot ze zich realiseerde lekker naar huis en wat schoons dat als zijn armpjes het niet aantrekken. Laat de wasmachine meer volhielden zij hem niet kon maar het vuile werk doen’. Het opvangen. Ze klom er weer gauw begin van een heerlijke tijd in af. Onder hem staand strekte ze de speeltuin is weer gemaakt. haar armen naar hem uit. ‘Laat U.J. KLaren maar los ik vang je op.’ ‘Ik durf WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

23

24

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

< anekdotes uit de buurt >

W

eteringswaardigheden

Je hoeft geen Simon Carmiggelt te zijn om de absurditeiten of mooie dingen van het leven te kunnen zien.

Je hoeft ook niet zo goed te kunnen schrijven als Simon.

Graag ontvangen wij uw korte anekdotes over de buurt Loop langs het beeld van Simon Carmiggelt in het Eerste Weteringplantsoen en lees: ‘Laat mij U raden, word schrijver.’

Nou, allemaal een klein beetje dan!

Stuur uw overpeinzingen op naar weve.nieuws@inter.nl.net.

Op 4 mei is de dodenherdenking bij het monument van De Gevallen Hoornblazer in het Eerste Weteringplantsoen.

Vanaf 19.30 uur is iedereen daar welkom. Het programma van deze herdenking zal op aanplakbiljetten in de buurt bekend worden gemaakt.

Ik zag haar twee maanden geleden lopen. Op haar rollator met drie grote bossen bloemen.

Eén voor de huisarts, één voor de fysiotherapeute en de ander weet ik niet meer. Het was voor haar afscheid. Ze vertrok naar Monnickedam na 50 jaar in de buurt te hebben gewoond.

Mevrouw Voogd. Een keer in de zoveel tijd reed ze met haar man in een jeep door de buurt, waarschijnlijk op weg naar een bevrijdingsfeest. De laatste jaren was ze actief in de ouderensociëteit de Tweede Uitleg: op dinsdagmiddag knutselmiddag en donderdag hielp ze met de maaltijden voorbereiden. Ik hoop dat ze in Monnickendam dicht bij haar kinderen ook een goede buurt treft om in te wonen.

Anita Schothans

WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

25

De J o n g e W e t e r i n g H Bouter en Elfje gingen naar de mensen heel ver weg.

Ze hadden gehoord dat er Pasen werd gevierd. Nou dat wilden zij ook wel Samen met Stamper, zijn nicht Pluim, Elshoorntje, een heel lief eekhoornmeisje, gingen ze naar hun verre vrienden in het bos. Dit bos lag in het oosten van het land, dus het was een lange reis. De reis verliep goed.

Ronald de postduif hielp mee om het grote, holle chocolade-ei naar dit bos te brengen. Hij had een paar keer een korte pauze gehouden, het was voor hem een zware vlucht. Maar het was hem wel gelukt.

et paasvuur

legden ze een plank neer en daar rolden ze een boomstammetje op, een klein stukje. En toen kreeg Stamper de opdracht keihard te springen op het gedeelte van de plank dat omhoog stond. Hierdoor vloog het stammetje zo naar de goede plek. Maar het allerlaatste stammetje zorgde ervoor dat de hele stapel ging schuiven. Ze hebben wel drie keer de brandstapel opnieuw opgebouwd. Maar elke keer, bij het laatste stammetje, viel de stapel uit elkaar.

Toen besloten ze om het laatste stammetje te bewaren voor als de helft van de stapel was Nu moesten ze hun eigen opgebrand. Ze gooiden het stammetje dan wel op de 26 hout sprokkelen voor hun paasvuur. Ze gingen op zoek brandstapel. Nicht Pluim in het bos, en gebruikten en Elshoorntje bakten de bijl. Het jongetje van het ondertussen een mooie vorige verhaal was er ook chocoladetaart van het bij en hij hielp met takjes chocolade-ei dat Ronald afhakken. Stamper ging heel de postduif had vervoerd. hard stampen doordat de Bouter had een klein flesje bijl van het jongetje op zijn spiritus bij zich omdat het voet viel. Door het harde hout heel nat was. Nat stampen van Stamper vielen twee bomen om, dwars op de plek waar ze de brandstapel wilden bouwen.

Die twee bomen moesten ze dus eerst helemaal weg hakken. Toen dat klaar was konden ze beginnen met opstapelen. Eerst haalden ze het zilverfolie van het grote holle paasei af. Het vrolijke zilverfolie legden ze op de plek waar ze de brandstapel wilden gaan bouwen. Anders zou het hele bos in de fik vliegen.

Ze konden nu beginnen met opbouwen. Eerst WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

hout brandt niet goed en spiritus altijd. Hij gooide spiritus over de prachtige brandstapel. Samen met Ronald, Stamper, en Elfje haalde hij de gevonden mensenlucifer tevoorschijn.

Met z’n allen droegen ze de lucifer boven hun hoofd en renden naar een boom met de zwavelkop richting de boom. Ze duwden de zwavelkop langs de stam.

De lucifer ging aan. Ze renden ermee naar de brandstapel en gooiden de lucifer er onderin.

Het vuur laaide op en de taart werd aangesneden.

Stamper en Ronald gingen weer heel hard stampen, je kon merken dat ze er zin in hadden. Ze hadden namelijk een champagnefles voor zich staan. Door hun gestamp vloog de kurk van de fles en dronken ze heerlijke champagne. Het voorjaar is begonnen.

Lodewijk Tilanus 9 jaar

27

Illustrator Emma van der Goot, 11 jaar WéVé N i e u w s L e n t e 2 0 0 8

ook adverteren en het WĂŠVĂŠ Nieuws ondersteunen?

28

Bel voor prijzen en mogelijkheden naar Helena van Gelder

06 21 87 1963