hello gorgeous nummer 19 – zomer 2017 by hello gorgeous

Girlpower ISSN 2214-1650

9 772214 165004

Zomer 2017

ABONNEER

voor & door jou

win een boek de tijd daarna ISSN 2214-1650

9 772214 165004

positief leven met hiv

HOE PAK JIJ JE

ISSN 2214-1650

Lente 2014 www.hellogorgeous.nl

9 772214 165004

INTERVIEW

Valentijn de Hingh THEATER

Anne Wil Blankers over Moeders en Zonen

zin in zomer ISSN 2214-1650

ISSN 2214-1650

ONDERNEMERSCHAP

Werk aan de winkel ISSN 2214-1650

Zomer 2016 9 772214 165004

9 772214 165004

Gevlucht ISSN 2214-1650

Herfst 2016 9 772214 165004

9 772214 165004

Girlpower ISSN 2214-1650

Zomer 2017

9 772214 165004

Hiv hoeft geen taboe te zijn Ga naar hellogorgeous.nl/abonnement

Lente 2017

REDACTIONEEL fotografie Desiree Engelage

Het is zomer, mijn favoriete tijd van het jaar. Vroeger kon die me gestolen worden en had ik vooral een hekel aan de lange schoolvakanties. Op school was het leuk, thuis een heel stuk minder. Naarmate ik ouder werd heb ik de zomertijd echter leren waarderen; nu kan het me niet lang genoeg duren. Ik ben het liefst in de stad tijdens de zomer. Amsterdam is op z’n mooist in de lentemaanden, wanneer het groen explodeert. Maar de stad is het lekkerst met temperaturen boven de twintig, tegen de dertig aan. Met lange, zwoele avonden en lustvolle loomheid overdag. Vertier zoek ik vooral in mijn eigen omgeving: de Staatsliedenbuurt, het voormalige krakersbolwerk aan de rand van het Haarlemmerplein en Westerpark. Op de hoek van mijn straat zit Graaf Leopold, een buurtkroeg met een heerlijk zonnig terras. Een paar jaar geleden had ik in daar de beste Pride ooit. Eigenaar Edwin organiseerde een roze avond voor de buurt en samen met een groep vrienden besloten we ernaartoe te gaan. Die middag waren we eerst bij de officiële opening van Pride in een sjiek hotel aan de Prinsengracht. Met veel prominenten, gratis drankjes en finger food. Heel leuk, maar de echte Pride sfeer ontbrak toch een beetje. ‘s Avonds was die wel volop aanwezig in Leopold. Samen met Edwin en andere buurtbewoners dronken, dansten en lachten we de avond weg. In een roze roes liepen we later terug naar huis. Als homo vrij te kunnen leven in je eigen buurt is het toppunt van homo-emancipatie. In dit nummer veel verhalen over trotse mensen met hiv die hun leven in dienst stellen van het grotere goed: de emancipatie van leven met hiv. Veel leesplezier! Leo Schenk Hoofdredacteur leo@hellogorgeous.nl

hello gorgeous 1

Henk sinds 2016 genezen van hepatitis C

hepatitis B en C te verbeteren, met als ultieme doel deze aandoeningen te kunnen genezen. Gilead Sciences Netherlands B.V., Claude Debussylaan 22, 1082 MD Amsterdam, www.gilead.com

000/NL/16-06/NPM/1564

Gilead Sciences doet onderzoek naar medicijnen om de behandeling van hiv,

MEDEWERKERS

Anouk Benden

Taco Smit

Joep Heldoorn

Gerrit Jan Wielinga

DimitriosFos

“Met U=U kunnen we uitdragen dat je met hiv geen risico bent voor een ander. En dat je dus gewoon kunt daten met me. Helaas is er nog veel onwetendheid en daardoor onterechte angst.”

Karina Grens

Marjolein Annegarn

Joke van Soest

Caspar Pisters

“Undetectable = Uninfectious maakt onbezorgde seks mogelijk voor een grote groep mensen met én zonder hiv. Helaas weigeren veel ziekenhuizen en behandelaren vooralsnog deze boodschap actief uit te dragen. Daardoor denken veel mannen nog steeds dat ze via mij hiv kunnen krijgen.”

Arjan the Dutch Photographer

Mirjam Schulpen

Wim Don

Natasja Bijl

Lisan Jansen Lorkeers

Ida Beermann

Bertus Tempert

Harrie de Fotograaf

“Mijn droom is dat deze boodschap bij het grote publiek een transformatie teweegbrengt en het stigma op hiv de wereld uit helpt. U=U moet op de voorpagina van elke krant en bij DWDD. Hatsjikidee!!”

Desiree Engelage

Marleen Swenne

Reina Foppen

Eelk Colmjon

Sander Heithuis

Caroline Bijl

hello gorgeous 3

COLOFON coverfoto Yana door Henri Blommers

HOOFDREDACTIE

INHOUD

Leo Schenk VORMGEVING Stefan & Adrian Silvestri, www.gebr.silvestri.nl EINDREDACTIE Durk Doornbos en Henk Hageman BEELDREDACTIE

REDACTIONEEL

MEDEWERKERS

HEBBEN

Henri Blommers REDACTIE Andrea Bandelli, Henri Blommers, Inês Brito, Durk Doornbos, Henk Hageman, Adrian Silvestri, Stefan Silvestri

PEILING

ZAKELIJK MANAGER

Wat betekent U=U voor mensen met hiv?

TROUWE LEZER

Gert Gerrit Luttje

PRIDE

Raymond Timmer

PRinterface, Leiderdorp

PRIDE

Tryphena Natukunda

ABONNEMENTEN

LEZEN

How to survive a plague

COLUMN

Mirjam Schulpen

WERELD

Niku uit Albanië

GEZONDHEID

Eerlijkheid als leidraad

COLUMN

Bertus Tempert

COLUMN

Ida Beermann

ONDERZOEK

Investeren in kwetsbaarheid

COMFORT FOOD

Erika de Vries

Karen Kraan, karen@hellogorgeous.nl ADVERTENTIEVERKOOP Robert Witteman, robert@hellogorgeous.nl OPLAGE 7.000 DRUK

Abonnementenland, Heemskerk bladenbox@aboland.nl WEBSITE Twelve Trains, www.twelvetrains.nl Dit is een uitgave van Stichting hello gorgeous www.hellogorgeous.nl info@hellogorgeous.nl PRIJSWIJZINGEN VOORBEHOUDEN Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Het is niet toegestaan hello gorgeous zonder schriftelijke toestemming op te nemen in een leesportefeuille. hello gorgeous is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. hello gorgeous is niet verantwoordelijk voor handelingen van derden welke mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. hello gorgeous behoudt zich het recht voor ingezonden materiaal zonder kennisgeving vooraf geheel of gedeeltelijk te publiceren. Uitspraken of meningen gedaan in interviews komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie of de mening van de redactie. Dit magazine verschijnt vier keer per jaar en wordt mede mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage van het Aidsfonds en het Trutfonds

4 hello gorgeous

AGENDA

SITES & SERVICES

STRIPPEN MET JOKE

VERWACHT

PRIDE

Het gezicht van hiv

INTERVIEW

Louise van Deth

28 WERELD

Hiv in Oekraïne

BEELDREPORTAGE

LEZEN

“We snakken allemaal naar bevestiging”

Through Positive Eyes

INTERVIEW

Op eigen kracht

hello gorgeous 5

HEBBEN fotografie Harrie de Fotograaf model Hang-Fa

Kleurbollen Fleur je tuin of balkon op met deze veelkleurige lichtketting op zonne-energie van bijna drie meter lang. Ideaal voor lange zomeravonden buiten en helemaal van deze tijd. De lichtbronnen worden bij de bestelling meegeleverd. Eglo lichtketting â&#x201A;Ź 24,95 Vtwonen.nl/shop/verlichting

6 hello gorgeous

Berenpicknick Deze zomer maak je de blits met dit picknickkleed in de vorm van een rood-wit geblokt berenvel. Als het opgevouwen is, heb je een handige tas om je sandwiches en kleine hapjes mee te nemen. Laat de zon nu maar komen! Rode beer picknickkleed â&#x201A;Ź 33 Cadeau.nl/project/ handkerchiefs

hello gorgeous 7

HEBBEN Dingen waar hello gorgeous gek op is

Uitzwaaien Een zakdoek is om te troosten, tranen te drogen of iemand mee uit te zwaaien. Deze snotlap kun je – in tegenstelling tot papieren tissues – met goed fatsoen tevoorschijn halen. Afscheid nemen wordt zo bijna leuk. Zakdoek € 8,50 Studiosybrandy.nl/project/ handkerchiefs

8 hello gorgeous

Feestje! Heb je iets te vieren? Deze leuke etagère bestaat uit drie verdiepingen met kleurige illustraties van Even Bijkletsen. Voor bonbons, taartjes en andere zoetigheden. Etagère € 29,95 Blond-amsterdam.nl

hello gorgeous 9

PEILING analyse Andrea Bandelli

Mensen met hiv die succesvol worden behandeld, kunnen het virus niet overdragen. Steeds meer nationale en internationale organisaties dragen deze boodschap uit als U=U (undetectable = uninfectious). Vrij vertaald: met een ondetecteerbare viral load kun je hiv niet overdragen. Wij vroegen onze lezers:

Wat betekent undetectable = niet detecteerbaar uninfectious = niet overdraagbaar

voor mensen met hiv? 10 hello gorgeous

Wat wil je verder nog kwijt?

296

respondenten.

54% is jonger dan 50 jaar. 86%

heeft hiv.

96%

heeft een ondetecteerbare viral load.

51%

wordt behandeld in een Amsterdams hiv-behandelcentrum.

UITSLAG: 87%

vindt dat U=U mensen met hiv meer zelfvertrouwen geeft.

84%

54%

51% is van mening dat het hiv

vindt dat het belangrijk is voor een beter zelfbeeld van mensen met hiv. vindt dat U=U hiv meer zichtbaar maakt doordat mensen meer open over hiv zijn.

juist onzichtbaar maakt, omdat mensen met hiv het niet meer nodig vinden om te vertellen dat ze hiv-positief zijn.

57%

38% heeft geen idee hoe hun

heeft U=U ooit besproken met hun behandelend hiv-team.

hiv-team over U=U denkt.

37%

zegt dat hun hiv-team positief spreek over U=U.

10%

zegt dat hun hiv-team hierover terughoudend is.

“Het zou fijn zijn als heel Nederland weet wat U=U betekent en niet bang voor ons hoeft te zijn. Met name in de gayscene is het totaal onbekend. Het is alsof je Chinees spreekt.” “Ik ben sinds kort via sociale media hiervan op de hoogte gebracht. Het is uiteraard goed nieuws, maar ik merk ook dat ik er nog heel erg aan moet wennen. Nu is het misschien zo dat ik me veel vrijer kan voelen in het aangaan van contacten. Zo is het blijkbaar op papier, maar zo voel ik het echter nog niet van binnen.” “Ik heb een relatie met een man met hiv met een ondetecteerbare viral load en ik ben geen moment bang om het ook te krijgen. Zijn hiv speelt nauwelijks een rol in onze relatie.” “Ik ben bij een tattooshop (waar ik meldde dat ik hiv heb maar undetectable ben) nog voor mijn afspraak afgezegd en geweigerd als klant. Ik weet niet of ik over mijn status nu nog wel zo open moet zijn.” “Veel mensen weten dit niet. Het stigma kan alleen verdwijnen als men hivpositieven niet ziet als potentiële ziekteverspreiders.” “Ik ben tevreden over mijn hiv-team. Het zijn allen meedenkende en erg geruststellende mensen. Wel merk ik het verschil tussen het moment van diagnose en een halfjaar later. Tijdens de diagnose werd er streng gezegd

op te passen met seks en dat dit altijd met condoom zou moeten. Een halfjaar later viel dat weg, ook mede door het undetectable zijn waarschijnlijk. Maar dit bracht toch zes maanden spanning met zich mee.” “U=U, undetectable, viral load, PEP, PrEP, niet direct de onderwerpen die stemming brengen op een gezellige avond.” “Mijn internist Brinkman zei al jaren geleden dat ik met een onmeetbare viral load geen hiv kon overdragen. Ik vond het een openbaring. Dit moet iedereen weten!” “Jammer dat het AMC terughoudend is over U=U. Daardoor blijft toch een kleine twijfel bestaan. Eigenlijk weet ik niet goed hoe daarmee om te gaan: U=U, of toch niet? Ik had het fijner gevonden als er door de hiv-zorg in Nederland met één mond gesproken werd.” “U=U kan veel betekenen voor de zelfacceptatie van mensen met hiv.” “Ik voel me niet op mijn gemak met de U=U boodschap, want het gaat gepaard met druk om condooms weg te laten. Er zijn genoeg andere vervelende soa's en het is niet suf om jezelf daartegen te willen beschermen.” “Ik word hier heel enthousiast van. Net dat steuntje in de rug wat nodig is om je niet te schamen met hiv.” hello gorgeous 11

NIET DETECTEERBAAR BETEKENT

NIET OVERDRAAGBAAR

UNINFECTIOUS MEANS

UNDETECTABLE ADVERTENTIE

PEILING tekst Leo Schenk fotografie Henri Blommers

Pieter Brokx (47) is directeur van de Hiv Vereniging, die sinds 2016 de campagne U=U voert. Veel hiv-behandelaren en -organisaties zijn echter nog niet overtuigd van dit standpunt.

“Wij hebben met de praktijk te maken” Pieter, wat betekent volgens jou U=U voor mensen met hiv? “Het gaat om het feit dat hiv niet overgedragen kan worden door mensen die succesvol worden behandeld. Hierdoor kunnen mensen seks zonder angst hebben en kan ook het zelfstigma verminderen.” Buiten de hiv-community is het nog tamelijk onbekend. Hoe komt dit? “Hiv is jammer genoeg geen issue meer in de maatschappij. Nieuwe ontwikkelingen worden hierdoor niet meer gevolgd en in de media krijgt het ook niet veel aandacht. Ook onder mensen die leven met hiv is het voor een deel nog onbekend. Het is onze taak als hivcommunity om mensen over dit goede nieuws te informeren. Wij bereiken echter maar een deel van

de mensen met hiv. Daarom moeten de hiv-teams in de behandelcentra het ook communiceren met hun patiënten. Zij zijn de sleutel.”

Mensen zeggen regelmatig dat voorstanders van U=U condoomloze seks willen hebben. Ze wijzen ook op andere soa, die je hierdoor kunt oplopen.

Uit onze peiling blijkt dat er veel hiv-teams zijn die dit nog niet doen, of terughoudend zijn.

“Hiv mag niet gebruikt worden als soa-preventie. De angst voor hiv in stand houden, in de hoop dat mensen zich beter beschermen tegen soa, is fout.”

“Het zijn wetenschappers die een slag om de arm houden en meer bewijs willen hebben, met name over de kans van overdracht met een onmeetbare viral load bij anale seks. Ze hebben gelijk als ze zeggen dat de kans niet nul is, maar ze zeggen toch ook niet tegen hun patiënten dat het condoom ‘slechts’ 86% bescherming biedt? U=U is wat dit betreft veel veiliger. Theoretisch is er misschien nog een heel minieme kans, maar in de praktijk is die kans nihil. Wij hebben met de praktijk te maken.”

Aidsfonds en Soa Aids Nederland zijn ook niet echt bezig met U=U. Hoe komt dit? “Ik heb beide organisaties gevraagd om U=U uit te dragen, omdat het luide stemmen zijn in het debat. Ik merk dat Aidsfonds dit graag wil doen, maar Soa Aids Nederland is daarin terughoudender. De professionals daar wachten net als de behandelaren op meer wetenschappelijk bewijs. Ze zijn er intern nog niet over uit. Daarom

doen ze volgens mij nog weinig met U=U.” Worden mensen met hiv die om wat voor reden dan ook geen ondetecteerbare viral load hebben door U=U niet onder druk gezet? Zo van: je telt alleen mee als je viral load niet meetbaar is. “Je moet geen onderscheid creëren tussen goed en slecht. Vanuit de Hiv Vereniging zijn we daarom op zoek naar mensen met een detecteerbare viral load. Om met hen te praten hoe zij U=U beleven en wat ze daarbij nodig hebben. In Nederland gaat het om een klein percentage van de mensen met hiv, maar in andere landen is dit percentage hoger. Het moet niet zo zijn dat je in de rijke landen een ondetecteerbare viral load kunt hebben, maar elders niet. Het is een recht voor iedereen.” hello gorgeous 13

TROUWE LEZER tekst Wim Don fotografie Taco Smit

Welk artikel is je bijgebleven?

Hoe lang lees je ons blad al, en waarom? “Ik zie het blad altijd in het ziekenhuis liggen als ik er kom voor mijn controle. Ik denk dat ik eerder hiv had, dan dat het blad er was, dus dat ik het al vanaf het eerste begin lees. Ik blader het graag door in het ziekenhuis en neem het mee naar huis om het verder te lezen.”

“Ik herinner me bijvoorbeeld het interview met die masseur nog, in een van de laatste nummers. Ik zat en zit een beetje in hetzelfde schuitje en ben ook onlangs begonnen met het geven van massages. Maar het verhaal van de begrafenisondernemer is net zo herkenbaar. De confrontatie met hiv, met je eigen leven. Het lijkt alsof iedereen door de diagnose ineens veel bewuster is gaan leven. Ik ook. Ik sta nu anders in het leven en zoek naar een nieuwe invulling ervan. Vorig jaar heb ik ontslag genomen, na twintig jaar ambtenaar te zijn geweest. Verhalen over anderen die min of meer hetzelfde doen, spreken me dus erg aan. Ze inspireren.”

hello gorgeous kent een groot aantal trouwe lezers. Een van hen is Gert Gerrit Luttje (51) uit Winschoten Oldambt. Hij leeft sinds 2010 met hiv. We zochten hem op en vroegen hem waarom hij het blad leest en wat hij ervan vindt.

Die blijven niet zo hangen als de rest.”

Wat kunnen we doen om hello gorgeous nog beter te maken? “Ik heb niet echt suggesties daarvoor. Al merk ik dat ik soms achteraf hoor dat er bijeenkomsten zijn geweest waar ik eigenlijk wel bij had willen zijn. Dus een overzicht van activiteiten voor mensen met hiv zou voor mij wel een nuttige aanvulling zijn.”

Wat betekent hello gorgeous voor je? “Ik denk dat jullie me over de streep hebben getrokken om opener te zijn over mijn status. Door de verhalen die ik lees over anderen. Maar ook door de acties op Facebook. Ik vind hello gorgeous baanbrekend en taboedoorbrekend. En dat heeft mij gestimuleerd om ook uit de kast te komen.”

“Jullie blad is Wat vind je ervan? “Ik vind het een schitterend blad. En de verhalen erin vind ik goed geschreven. Heel herkenbaar. Elk interview dat ik lees, raakt me. Door de persoonlijke touch. Ik vind het qua niveau zeker vergelijkbaar met de Linda.”

14 hello gorgeous

Wat lees je het liefst? “Het zijn de persoonlijke verhalen die me het meest aanspreken, maar ik lees uiteindelijk wel het hele blad. De meer informatieve artikelen lees ik als een krantenbericht en neem ik ter kennisgeving aan.

Ook al lang lezer en/of abonnee van hello gorgeous en wil je ons vertellen waarom? Stuur de redactie dan een mailtje: info@hellogorgeous.nl.

taboedoorbrekendâ&#x20AC;?

hello gorgeous 15

PRIDE tekst Anouk Benden fotografie Taco Smit met dank aan Arjan Spannenburg

Raymond Timmer (43) is Mr. Leather Amsterdam 2017. Als ik op een avond de trap naar zijn Amsterdamse appartement beklim, ben ik niet alleen benieuwd wat deze titel precies inhoudt, maar ook wie Raymond als mens is. Wat is zijn verhaal en hoe staat hij in het leven?

â&#x20AC;&#x153;Iedereen heeft iets mooisâ&#x20AC;?

ALS MR. LEATHER Amsterdam is Raymond een jaar lang de ambassadeur voor de gay leer-community in Nederland, maar ook daarbuiten op internationale events. De belangrijkste boodschap die hij wil overbrengen is dat iedereen vrij moet zijn om de leerfetisj op zijn eigen manier in te vullen en te beleven. Maar hij vindt het ook heel belangrijk om de community in het algemeen meer op de kaart te zetten.

16 hello gorgeous

hello gorgeous 17

PRIDE Raymond vertelt: “De leercommunity heeft veel verschillende kanten. Als Mr. Leather zie ik het als mijn taak om zoveel mogelijk mensen bij elkaar te brengen. Ook vind ik het belangrijk om de leerscene weer wat meer leven in te blazen, want dat is nodig. Er zijn steeds minder plekken of feesten specifiek gericht op leer. Dat is jammer, want ik weet dat er genoeg mannen zijn die dit leuk vinden en zich er prettig bij voelen. Daarnaast veroudert de scene, deels omdat het een dure fetisj is. Maar om mee te doen hoef je zeker niet meteen in vol ornaat. Ik werk momenteel aan een aantal vernieuwende ideeën, bijvoorbeeld specifiek gericht op jongeren. Ik kan hier verder nog niets over kwijt; de uitwerking is daarvoor nog niet ver genoeg.”

PASPOORT NAAM Raymond Timmer LEEFTIJD 43 jaar WOONPLAATS Amsterdam RELATIESTATUS Heeft net een vriend INSPIRATIE “Ik word geïnspireerd door mensen die anders durven te zijn” LEVENSMOTTO “Leven en laten leven”

18 hello gorgeous

Binnenshuis Het promoten van de leerscene als Mr. Leather past goed bij de levensfase waar Raymond zelf in zit. “In mijn eigen leven ben ik eigenlijk de laatste tijd pas open over mijn fetisj. Daarvoor was dat niet iets dat ik zomaar naar buiten bracht. Ook durfde ik niet in leer over straat, wat ik nu wel gewoon doe. Dat ik nu lekker in mijn vel zit en ook over dit deel van mijzelf veel opener ben, helpt mij om de voorbeeldfunctie die ik nu heb goed te vervullen. De terughoudendheid om open te zijn is trouwens ook iets wat in de scene zelf aanwezig is. Dat komt deels door de vooroordelen over de scene, maar ook doordat we dat zelf in stand houden.

Een leerfetisj is nog altijd een taboe en de seksuele beleving daarvan is iets wat zich vooral binnenshuis afspeelt. De fetisj met alle aspecten die daarbij horen, moet natuurlijk blijven bestaan. Maar ik ben ervan overtuigd dat je deze fetisj niet alleen binnenshuis hoeft te beleven.

“In mijn eigen leven ben ik eigenlijk de laatste tijd pas open over mijn fetisj” Je mag trots zijn op wie je bent. Als we ons zelf als community steeds laten wegdrukken in hoekjes en donkere plekken, dan dragen we er ook zelf aan bij dat vooroordelen blijven bestaan en discriminatie makkelijker wordt.”

Kroon Er zijn ook andere thema’s die Raymond na aan het hart liggen, zoals het bestrijden van stigma’s rondom hiv. Zo is hij een grote voorvechter van PrEP, de hiv-preventiepil. Raymond heeft hiv sinds 2006. De afgelopen tien jaar waren lang niet altijd makkelijk, maar hebben hem wel gebracht waar hij nu is. “Toen ik hoorde dat ik hiv had stortte mijn wereld in. Ik woonde in het buitenland en was net een jaar uit de kast. En ik had de pech dat ik flink ziek werd en diverse complicaties kreeg, waardoor mijn lichaam

een behoorlijke klap heeft gekregen. Hierdoor raakte ik mijn vliegbrevet en werk als piloot kwijt. Voor mij is dat een heel angstige en onzekere tijd geweest. Ik heb het heel lang voor mijzelf gehouden, ook toen ik zo ziek was. Uiteindelijk houd je dat natuurlijk niet vol. Mijn ouders en vrienden weten het inmiddels al een hele tijd. Op mijn werk weten een paar collega’s het, maar mijn baas hoeft het niet te weten. Ik zou hem nog eerder vertellen dat ik Mr. Leather ben dan dat ik hiv heb. Het kwijtraken van mijn vliegbrevet was onterecht en het is voor mij heel moeilijk geweest om dat te accepteren. Toen het lichamelijk weer beter met me ging, heb ik op een gegeven moment ervoor gekozen om door te gaan met mijn leven en het achter mij te laten. Het was een lange weg met ups en downs, maar nu ben ik weer helemaal terug. Ik voel me comfortabel in mijn eigen lijf, heb een uitdagende baan, lieve mensen om me heen en een eigen huis waarin ik me prettig voel. Eigenlijk is het leven nog nooit zo mooi geweest. Het feit dat ik nu Mr. Leather ben, voelt voor mij als een kroon op de strijd van de afgelopen jaren. Het is voor mij hét bewijs dat ik het gewoon durf om mezelf zo bloot te geven.”

Geen belemmering Raymond is altijd al iemand geweest die iets wil doen wat betekenis heeft. Uit eigen ervaring weet hij ook hoe belangrijk het is om iemand te hebben die er voor je is in moeilijke tijden. “Toen ik hoorde dat ik hiv heb, werd ik zelf meteen geconfronteerd met

stigma’s. Mijn toenmalige vriend liet me vallen. Steun kreeg ik van mijn vrienden en familie, maar niet van hem. Gelukkig had ik genoeg andere mensen om me heen die veel voor mij betekenden en aan wie ik me heb kunnen vasthouden. Het geeft mij daarom veel voldoening als ik merk dat ik nu zelf mensen kan helpen om daadwerkelijk te zijn wie ze zijn. Iedereen heeft iets moois, wat of wie je ook bent. Ik hoop dat ik met mijn verhaal ook andere mensen het vertrouwen kan geven dat je met hiv alles kunt zijn wat je wilt. Hiv is geen belemmering, ook al kan het dat soms wel tijdelijk zijn.”

“Hiv is geen belemmering, ook al kan het dat soms wel tijdelijk zijn”

De titel Mr. Leather heeft voor Raymond meer betekend dan hij dacht. “Ik heb in de afgelopen maanden zoveel mooie en bijzondere mensen ontmoet, boeiende gesprekken gevoerd en warme reacties gehad. Ik ben erdoor gegroeid als mens. Aan het eind van het jaar hoop ik dat ik alles uit de titel heb kunnen halen wat erin zit. Ook na dit jaar blijf ik me natuurlijk inzetten voor de dingen die ik belangrijk vind. De drive om door te gaan is veel te groot om te stoppen.”

hello gorgeous 19

Het gezicht van hiv 20 hello gorgeous

PRIDE tekst Leo Schenk fotografie Joan Crisol

Gefeliciteerd Charlie! Wat was je reactie toen je won? “Dank je wel! Ik wist dat ik bepaalde onderdelen goed had gedaan. En het verbaasde me niet dat ik in de top 3 zat. Ik was echter compleet verrast toen bleek dat ik gewonnen had. Je kunt me in het filmpje van de uitslag zelfs zien zeggen: ‘what the fuck!’ Hiv is nog steeds een taboe en er zijn veel vooroordelen over mensen die ermee leven. Ik dacht daarom echt dat er een grens zat aan hoeveel de community iemand zou tolereren en steunen, die zo schaamteloos leeft met hiv.”

Afgelopen najaar won hij – tegen de verwachting in – de Mr. Gay New Zealand verkiezing. Charlie Tredway (33) heef hiv en wil met zijn titel het stigma en de onwetendheid bestrijden. “Ik merkte dat hoe meer open ik erover ben, des te minder ik me ervoor schaam.”

“Hoe kunnen we openheid, testen en behandeling promoten, zonder het te hebben over de cultuur van het demoniseren van mensen met hiv?”

Hoe ga je als Mr. Gay New Zealand het stigma bestrijden? Voor mij is de formule hiervoor simpel: met zichtbaarheid en eerlijkheid. Zichtbaar zijn en je eerlijke verhaal vertellen als mens die leeft met hiv

is volgens mij de meest effectieve manier om anderen voor te lichten en percepties te veranderen. Als je in de hiv-sector werkt, zoals ik, weet je hoe belemmerend stigma is. Hoe kunnen we openheid, testen en behandeling promoten, zonder het te hebben over de cultuur van het demoniseren van mensen met hiv? Een cultuur die een open discussie over seksuele gezondheid in de weg staat. En hoe zorgen we ervoor dat de voorlichting over al deze gevoelige thema’s blijft plakken? Ik denk dat we dit kunnen realiseren door hiv een gezicht te geven.”

Hoe lang leef je al met hiv? “Ik hoorde mijn diagnose net na mijn 22e verjaardag, nu zo’n elf jaar geleden. Het is niet altijd makkelijk geweest. Toen ik hoorde dat ik hiv heb, kwam ik in een neerwaartse spiraal van schaamte terecht en zorgde ik niet goed voor mezelf. Door mijn persoonlijke groei leef ik nu niet alleen met hiv, ik ben erdoor tot bloei gekomen.”

Hoe heeft hiv je leven beïnvloed en hoe heeft het je werk als community outreach werker bij de New Zealand Aids Foundation bepaald? “In het begin was ik zo bang om te vertellen dat ik hiv heb. Maar ik merkte dat hoe meer open ik erover ben, des te minder ik me ervoor schaam. Het heeft me redelijk ongevoelig voor stigma gemaakt, omdat ik met waardigheid mijn lehello gorgeous 21

PRIDE ven leid en weiger me door hiv klein te laat maken. Wat mijn werk betreft: mijn passie en kennis liggen bij hiv en het heeft zeker voordelen en brengt context met zich mee zelf hiv te hebben. Ik geloof echt dat hiv-organisaties die geen hiv-positieven in hun staf hebben, hun werk niet goed kunnen doen.”

Toen je de titel won, was er meteen een rel. Iemand had je profiel op een datingsite gezien, waarin je vermeldde soms condoomloze seks te hebben. Hoe reageerde je toen dit naar buiten kwam? “Ik walgde er echt van dat mijn seksleven werd gebruikt voor een smerige en shitty vendetta, die erop gericht was mijn verkiezing te verpesten. Het werd pas echt heftig toen ik het doelwit werd van bizarre mediaverhalen en mails. In zowel de mainstream media als in de homogemeenschap wordt vaak op een vuige manier gereageerd op mensen met hiv. Dit voorval legde een vergrootglas op het gebrek aan kennis, de vooroordelen en het stigma waar mensen met hiv nog dagelijks mee te maken hebben.”

De meeste mensen zouden het liefst achter het behang willen kruipen na een dergelijke rel, maar jij niet. Wat houdt je gemotiveerd? “Als hiv-activist ben ik negatieve reacties wel gewend. Maar dat het zó 22 hello gorgeous

vulgair zou zijn, had ik niet gedacht. Het was echter nooit een optie dit zonder slag en stoot voorbij te laten gaan. We staan op een belangrijk punt in de aanpak van hiv en aids. We hebben alle middelen, interventies en kennis om het tij te keren, maar zwemmen nog tegen een stroom van oude denkbeelden in.

“Ik geloof echt dat hivorganisaties die geen hivpositieven in hun staf hebben, hun werk niet goed kunnen doen” Wat me het meest heeft gemotiveerd, is dat ik ronduit weiger dit soort zaken ongestraft te laten. Ik heb een enorme veerkracht en alle informatie en middelen tot mijn beschikking om mensen die misinformatie verspreiden van repliek te dienen. Helaas geldt dit niet voor alle mensen met hiv. Iedere keer als er zoiets gebeurt, denk ik aan de gevolgen die het kan hebben voor iedereen die leeft met hiv en hoe die zichzelf zullen zien.”

Hoe reageerde je werkgever op dit alles? “Zij hebben me door dik en dun gesteund. De New Zealand Aids Foundation

onderschrijft Undetectable = Uninfectious, het belang van behandeling als preventie, testen en PrEP. Deze rel was een goede gelegenheid om al deze boodschappen voor het voetlicht te brengen. Er zijn zoveel geweldige mensen die voor me opkwamen tijdens dit debacle. Ten eerste de organisatie van de Mr. Gay New Zealand verkiezing. Zij hebben de hele tijd achter me gestaan. Net als zoveel andere homo- en hiv-activisten, verschillende nationale en internationale organisaties en initiatieven. Ik weet niet of ik het zonder hen ook zou hebben gered.”

Hoe was de reactie van de hiv-community in Nieuw Zeeland en in het buitenland? “Ik moet mezelf steeds vertellen een stap terug te doen om overzicht te behouden. De reacties waren merendeels positief en ondersteunend. Als je zoiets meemaakt, zijn het vaak de brutaalste en meest domme mensen die het luidst zijn. Dat maakt het lastig om de mensen te horen die het met je eens zijn. Toch werd het bij elke gelegenheid voor mij steeds makkelijker om mijn kant van het verhaal te vertellen en de waarheid te delen.”

De boodschap van niet meetbaar = niet overdraagbaar is erg belangrijk in het tegengaan van stigma. Maar ik merk dat er nog veel weerstand tegen bestaat, ook van zorgverleners, die denken dat wij

deze boodschap pushen omdat we zonodig zonder condoom willen vrijen. Men is bang voor een toename van andere soa. Hoe denk jij hierover? “Het is inderdaad een belangrijke boodschap om voor het voetlicht te brengen. Iedereen moet met de tijd meegaan en zichzelf hierover informeren. Zorgverleners zijn meestal voorzichtig en moeten vaak binnen de grenzen die de overheid stelt opereren. Een dergelijke doorbraak sijpelt dan erg langzaam door en het is moeilijk om het beleid hierop aan te passen.

“Over soa moeten we reëel zijn. Die horen bij het leven” Neem Nieuw Zeeland. Men houdt hier nog een CD4 grens aan voor het beginnen met hiv-medicatie, ook al zegt de wetenschap dat je het best zo snel mogelijk kunt beginnen. De hiv-dokters hier onderschrijven dit inmiddels, maar het beleid verandert niet mee. Dat zegt veel over de bureaucratie waar dokters rekening mee hebben te houden. Over soa moeten we reëel zijn. Die horen bij seks en het leven. We weten dat het condoom niet tegen alle geslachtsziektes beschermt. Er was al een stijging van soa voordat we het over U=U hadden

en PrEP op de markt was. Als alleen condooms en een stevige preek van je zorgverlener hiv en soa een halt toe konden roepen, was dit al wel gebeurd.”

Je doet mee aan de Mr. Gay World verkiezing in Spanje. Denk je dat de wereld klaar is voor een Mr. Gay World met hiv. “Om eerlijk te zijn: ik had niet gedacht dat mijn land hier klaar voor was. Maar ik ben het levend bewijs en nu we meer zichtbaarheid hebben, kunnen we praten over hoe het preventielandschap er in 2017 uitziet. Het is erg belangrijk om ook op dit wereldpodium met elkaar hierover te praten. Hiv raakt iedereen, maar met name de homogemeenschap. Het maakt echt niet uit waar je vandaan komt: we dienen ons gezamenlijk in te spannen om voorwaarts te gaan. Zodat er niemand tussen wal en schip valt. Ongeacht of de wereld er klaar voor is, ik ga ervoor en hopelijk kan ik zo verandering teweegbrengen.”

Mr. Sympathiek Van 5 – 10 mei vond in Madrid de Mr. Gay World verkiezing plaats. Zo’n veertig deelnemers namen deel aan deze wedstrijd. Winnaar werd John Raspado uit de Filippijnen. Charlie haalde de halve finale, waar hij werd verkozen als Mr. Congeniality (Mr. Sympathiek). “Meedoen aan deze verkiezing was een van de meest nederige en

bevredigende ervaringen in mijn leven. Het is een ongelooflijke eer om mijn land te mogen vertegenwoordigen als een openlijk hiv-positieve man, die zich nergens voor schaamt. Ik heb veel passievolle mensen ontmoet, met een groot hart voor de homogemeenschap. Fantastisch dat ik door de andere deelnemers verkozen ben tot Mr. Congeniality.”

hello gorgeous 23

PRIDE

“Een tijdlang was Tryphena bang voor afwijzing. Die schaamte ligt nu ver achter haar”

24 hello gorgeous

tekst Natasja Bijl fotografie Jacqueline Alesi

dan honderdvijftig concurrenten hebben twee dingen gemeen: ze zijn allemaal jong en hiv-positief.

Stem

Tryphena Natukunda werd vorig jaar verkozen tot Miss Y Uganda en werd daarmee een ambassadrice tegen hiv-stigma. “Er zijn in Uganda zoveel jonge vrouwen met hiv die nog altijd in stilte lijden en hulp nodig hebben om van dat zelfstigma af te komen.”

De jury kijkt dan ook verder dan alleen naar een mooi figuur of gezicht. Ze zijn vooral op zoek naar ambassadeurs om het stigma rond hiv en aids te bestrijden. De achttienjarige Tryphena Natukunda won dit jaar de titel Miss Y Uganda. De Y staat voor ‘jong persoon met hiv/ aids’. Tryphena leeft al heel haar leven met hiv. Meer dan eens heeft zij ondervonden hoe moeilijk het is om eerlijk te zijn over hiv. Een tijdlang was ze daardoor bang voor afwijzing. Die schaamte ligt nu ver achter haar. Ze nam deel aan de schoonheidswedstrijd om haar stem te laten gelden. “Ik vind het fijn om met mensen om te gaan die

Innerlijke schoonheid DE JAARLIJKSE missverkiezing in Kampala, Oeganda, heeft alles van een typische schoonheidswedstrijd: deelnemers paraderen in schitterende avondjurken en voor de winnares is er die felbegeerde tiara. Toch is dit niet zomaar een missverkiezing. De meer

mij moed geven en ik houd er ook van om zelf jonge mensen aan te moedigen. Er zijn in Oeganda zoveel jonge vrouwen met hiv die nog altijd in stilte lijden en hulp nodig hebben om van dat zelfstigma af te komen. Ik hoop dat ik hen kan helpen in de toekomst.”

Droom “Ik heb de droom om hulpverlener te worden en studeer daar hard voor. Dit jaar rond ik mijn middelbare school af. Ik leef een gelukkig en gezond leven, neem trouw mijn medicijnen in en heb veel steun van vrienden en familie. Maar het echte geluk heb ik gevonden door mijzelf niet langer minder te voelen door het feit dat ik hiv heb. Er is een speciale quote: ‘The only person who can pull me down is myself and I will never let myself pull me down in any way’. Deze quote heeft me geholpen in donkere dagen. In tijden dat ik me eenzaam en alleen voelde. Net als de psalm ‘The lord is my shepherd’.

“Het echte geluk heb ik gevonden door mijzelf niet langer minder te voelen door het feit dat ik hiv heb” Waarom ze juist mij tot Miss Uganda Y hebben gekozen? Ik denk omdat ik veel kennis over hiv heb, plus de ambitie om de negatieve perspectieven die mensen hebben over hiv te veranderen. Maar misschien is het vooral omdat ik nu stigmavrij ben en de vaardigheden heb om vrij te spreken en zo een voorbeeld kan zijn voor anderen.” hello gorgeous 25

THIS IS MY PRIDE Na het enorme succes van de EuroPride waarmee we Amsterdam en Nederland mooi liberaal op de wereldkaart hebben gezet, blijven we dit jaar weer dicht bij onszelf en waar het in de basis om draait. Onze trots en het delen daarvan. We zetten de vrijheid die wij hebben om in Amsterdam te leven zoals we willen centraal en vragen tegelijk aandacht voor onze persoonlijke strijd om te kunnen zijn wie we zijn en te mogen houden van wie we willen. Want ook in Nederland staat de tolerantie en acceptatie behoorlijk onder druk. FESTIVAL APP Vanuit milieu overweging en bezuinig hebben we besloten vanaf dit jaar geen festivalkrant meer te maken en jullie te verwijzen naar onze app. Onze Pride app heeft een evenementen agenda die altijd up-to-date is, informatie over de bootdeelnemers en leuke opties als ‘live 3D meevaren op de boot van KPN’ en ‘ranking the parade’ waarmee jullie als bezoeker bepalen wie de publieksprijs mee naar huis neemt. De app is vanaf 15 juni beschikbaar voor Android en iOS en te downloaden in jouw favoriete store. PRIDE PARK Op zaterdag 29 juli zal het Vondelpark wederom gevuld worden met een regenboog aan LHBT activiteiten. Er is een rainbowmarkt waar je van alles kunt kopen en laten informeren door organisaties en verenigingen. Sportievelingen kunnen meedoen aan een clinic zelfverdediging en gezellig een potje rugbyen en/of volleyballen. De vrouwen hebben een voetbaltoernooi op het programma staan en kunnen in het prieeltje op de thee bij tante Gré.

De jeugd heeft een eigen speelveld om elkaar te ontmoeten, te dansen en een potje zwerkbal te spelen. Het Openlucht Theater is het festival hart en zal podium bieden aan artiesten als Shary-An, Loïs Lane, Sjors van der Panne en natuurlijk zal Anita Meyer ook dit jaar niet ontbreken. Volg ons op Facebook om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen rondom de line-up. PRIDE WALK Dit jaar openen we het festival met de PrideWalk en verzamelen op zaterdag 29 juli om 11.00 uur bij het Homomonument. Onder de slogan ‘Marching with Pride’ is iedereen welkom om mee te lopen. Begeleid door muziekwagens en met vlaggen en spandoeken krijgt een ieder de ruimte om zijn boodschap te uiten. Vanuit de organisatie zullen we tijdens de PrideWalk aandacht vragen voor individuele LHBTI’s uit de 76 landen waar homoseksualiteit in het wetboek van strafrecht staat en hen een gezicht geven. Om 12.00 uur vertrekken we richting het Vondelpark alwaar we rond 13.00 uur bij het openlucht theater aankomen en Pride Amsterdam 2017 officieel geopend wordt.

Onderweg worden we op het Raadhuisplein ontvangen door de Burgemeester en hijsen we de Regenboogvlag. Vanaf meerdere podia op het strand en in het dorp zullen diverse artiesten en dj’s zorgen voor een muzikale omlijsting. Dinsdag 1 en woensdag 2 augustus zal het dorp nog steeds roze kleuren en zijn er vele activiteiten te beleven. Deze zijn allen te vinden onder het kopje Pride at the Beach op onze website. VERANDERINGEN M.B.T. BOTENPARADE Onze wereld beroemde botenparade vindt plaats op zaterdag 5 augustus en belooft weer een heus spektakel te worden. Vanwege vele uitvoeringstechnische voordelen hebben we de route omgegooid en gaan we dit jaar van Oosterdok naar Westerdok varen. Tevens zal je eerder uit de veren moeten omdat we een uur eerder van start gaan. Om 13.00 uur zal de eerste boot het Oosterdok uitvaren en via de Nieuwe Herengracht, Amstel, Prinsengracht en rond 15.00 uur in het Westerdok arriveren.

Tussen de 80 boten zitten dit jaar ook weer hele bijzondere, waaronder de Zelfmoordpreventieboot (onder LHBT Organisaties die als groep willen meelopen of met een wagen willen deelnemen jongeren komt zelfmoord bijna 5 keer vaker voor dan bij hetero jongeren), dienen zich aan te melden via hansverhoeven@amsterdamgaypride.org Scouting Nederland (met deelnemers vanaf 14 jaar), een Iraanse boot (met statement tegen de galg die in Iran PRIDE AT THE BEACH gebruikt wordt om LHBT’s op te hangen) en een boot van de stoere mannen van Voor de allereerste keer zoeken we tijdens de Pride het strand op. Maandag ARC Amsterdam Lowlanders (i.v.m. wereldkampioenschap Rugby Amster31 juli om 13.00 uur vertrekken we dam 2018). vanaf station Amsterdam Centraal met de NS Pride Express naar Zandvoort aan Zee, waar we worden opgewacht door geluidswagens en in Parade door het dorp lopen op weg naar het strand.

TTH HIIS S IIS SM M

YY P PRRI IDDE E

ADVERTENTIE

JULY JULY2929—— AUGUST AUGUST0606 2017 2017

INTERVIEW tekst Leo Schenk fotografie Marjolein Annegarn

Louise van Deth (61) staat sinds 2016 aan het hoofd van Aidsfonds en Soa Aids Nederland. Negen jaar geleden begon ze als directeur van STOP AIDS NOW! Eind vorig jaar trok ze de omstreden campagne van het fonds na veel kritiek terug. “Misschien is het beter dat je een keer zo’n uitbarsting hebt, dan dat je maar door suddert met elkaar.”

Louise, je bent nu een jaar directeur van Aidsfonds en Soa Aids Nederland. Hoe gaat het? “Ik ben directeur van beide organisaties en dat vind ik heel fijn. Ik heb zicht op het geheel: van het internationale tot het nationale werk dat we doen, van zowel de marketing als de lobby. Dit betekent ook dat ik me niet tot in detail overal mee bezig kan houden. Gelukkig werken hier allemaal mensen die hartstikke goed zijn in wat ze doen. Ik zou nooit kunnen doen wat ik doe zonder al mijn collega’s.”

begonnen met paardrijden. Als ik op een paard zit, kan ik nergens anders aan denken. Dat heb ik ook nodig om de zinnen te verzetten.”

Er wordt vaak gesproken over Aidsfonds als merk. Wat houdt dit in? “We hebben zo’n 180 duizend donateurs, mensen die ons regelmatig kleine en grotere bedragen geven. Dat is ontzettend belangrijk geld voor ons. We krijgen ook geld van de overheid, dat is gekoppeld aan specifieke programma’s en projecten. Met het geld van donateurs kunnen we

“ Ik wil geen machtsrelatie” Je hebt het vast drukker dan ooit. Heb je nog tijd voor ontspanning? “Ik heb me nooit een workaholic genoemd en kan heerlijk niks doen. Ik ben niet alleen mijn werk. Ik ga vaak naar concerten, speel tennis en ben op mijn 60e 28 hello gorgeous

dingen doen die we anders niet zouden kunnen doen. Zo steunen we er onder meer mensen met hiv in Nederland mee via allerlei projecten en organisaties. Om donateurs te krijgen én te behouden heb je een marketingorganisatie nodig. Er is enorm veel concurrentie van andere

â&#x20AC;&#x153;Ik zoek nieuwe beelden en verhalen in Nederland en wil precies weten hoe het hier geregeld isâ&#x20AC;?

hello gorgeous 29

INTERVIEW goede doelen en je moet erg professioneel zijn. Zowel in het opstarten van je merk, maar ook hoe je het neerzet. Dat is gewoon een vak.”

Waar staat het merk Aidsfonds voor?

“Ik heb me nooit een workaholic genoemd en kan heerlijk niks doen”

“Wij zetten ons in voor iedereen die met hiv en aids te maken heeft. In Nederland en in de rest van de wereld. We maken ons sterk voor het einde van aids in 2030. Wat ons uniek maakt, is dat we in Nederland het enige fonds zijn dat wetenschappelijk hiv-onderzoek financiert. Ook bijzonder aan ons is, dat we zowel een fonds als een instituut zijn. We verstrekken subsidies, maar voeren zelf ook programma’s uit.”

Wat maakt volgens jou het Nederlandse hivveld uniek? “Toen aids opkwam, was er een enorme solidariteit en het lef om mensen die risico lopen op te zoeken, op de plekken waar het speelt. Zo is harm reduction bijvoorbeeld ontstaan, door drugsgebruikers schone naalden aan te bieden en gratis condooms uit te delen. Dat is een van de redenen dat het hier niet uit de hand is gelopen. Ik was onlangs op werkbezoek in een van de hiv-behandelcentra in Amsterdam en daar heb ik gezien hoe goed de hiv-zorg hier is geregeld. Ik ben bekend met de Nederlandse situatie, maar als directeur van STOP AIDS NOW! ben ik vooral in het buitenland aan het werk geweest. Ik ken veel 30 hello gorgeous

verhalen van mensen die leven met hiv in Afrika. Ik zoek nieuwe beelden en verhalen in Nederland en wil precies weten hoe het hier geregeld is. Dan is het fijn dat je er niet tien uur voor in een vliegtuig hoeft te zitten, maar op de fiets ernaartoe kan gaan.”

Een van de pijlers van Aidsfonds is het versterken van de zogenaamde civil society: alles dat niet overheid of bedrijfsleven is en onderdeel uitmaakt van het hiv-veld. Hoe kun je dit veld versterken, terwijl je ook degene bent die geld geeft? “Dat is helaas de realiteit. Het geeft een ongelijkheid in de verhoudingen, omdat het geld bij ons vandaan komt. Aidsfonds is opgericht om fondsen te werven. Daarmee hebben we ook de verantwoordelijkheid om dat geld weer door te geven aan de rest. We worden vaak als grote donor gezien en dat vind ik soms erg lastig. Ik wil geen machtsrelatie, want dan kun je niet meer samenwerken en daar moeten we het juist van hebben.”

Aidsfonds is heel uitgesproken voor PrEP, de preventiepil tegen hiv. Ik hoor jullie echter veel minder over U=U (Undetectable = Uninfectious, red.), het feit dat mensen met hiv die effectief worden behandeld met hiv-medicatie het virus niet kunnen overdragen.

“Je kunt maar zoveel in de etalage zetten. Als je te veel boodschappen gaat uitsturen, krijgt niks meer aandacht. Elke organisatie heeft zijn eigen rol en uitgesproken boodschap, we kunnen elkaar daar ook in aanvullen.”

Maar het is toch juist de combinatie van middelen zoals condooms, PrEP en U=U die we moeten inzetten om een einde aan aids te maken? U=U is bovendien een belangrijke boodschap, omdat het de (zelf-) acceptatie van mensen met hiv ten goede komt. “Het is inderdaad de combinatie van middelen die voor een einde aan aids kan zorgen. Dat wordt ook regelmatig door ons benadrukt. Momenteel werken we aan ons nieuwe strategisch plan. Ik kan hier niet op vooruit lopen, maar ik hoor wat je zegt en neem het zeker mee.”

Dieptepunt van je jaar directeurschap was ongetwijfeld de omstreden campagne rond 1 december, die je na de felle kritiek hebt teruggetrokken. Hoe kijk je hierop terug? “Ik vond het niet moeilijk om de campagne terug te halen, want als de discussie enkel nog gaat over de vorm en niet de boodschap, ben je verkeerd bezig. Toen we er per direct mee stopten, kon het vervolgens gaan om de inhoud. Wij wilden het Nederlandse publiek bewustmaken van het feit dat aids in de wereld nog niet is opgelost. Door

het virus een stem te geven, werden echter veel mensen met hiv gekwetst. Dan heb je het niet goed gedaan. Gevoelens zijn er om rekening mee te houden. Ik zou het echter geen dieptepunt noemen, want er is veel uit voortgekomen. Ik zit hier nu met jou aan tafel en heb met veel andere mensen gesproken naar aanleiding van de campagne. Dat vind ik grote winst, niet alleen voor Nederland, maar ook wereldwijd om samen sterk te staan in de strijd tegen aids Misschien is het beter dat je een keer zo’n uitbarsting hebt, dan dat je maar door suddert met elkaar.”

“Door het virus een stem te geven, werden veel mensen met hiv gekwetst”

Toch hebben jullie er een deel van de hiv-community mee verloren. Investeer je in het versterken van die relatie? “Jazeker! Het laatste dat je wilt is dat we mensen stigmatiseren. Ik denk dat we het deel van de hiv-community dat op afstand was, juist hebben teruggevonden. Een van de graadmeters voor ons was hoeveel donateurs zijn weggelopen door dit alles. Dat is nauwelijks gebeurd. Er zijn ook mensen geweest die ons geld gaven, juist omdat ze de campagne hartstikke goed vonden.”

Wat is een les voor de toekomst? “We moeten de afstemming met het veld beter regelen. Daar moet je tegelijkertijd ook mee uitkijken, want als je er met z’n allen mee gaat bemoeien, blijft er enkel bruin over. Dat is dan misschien wel verantwoord, maar je bereikt totaal je doel niet. De uitdaging is: hoe zorg je ervoor dat je niemand stigmatiseert, maar wel zo scherp bent dat mensen zich bewust worden van de urgentie van de aidsbestrijding in de wereld.”

een idealist en ga voor het einde van aids, maar ik maak me wel zorgen.”

Voor het einde van aids is ook normalisatie van leven met hiv nodig. Dat mensen met hiv zonder schuld, schaamte en stigma, discriminatie en criminalisatie hun leven kunnen leiden. Hoe kijk jij hiertegen aan?

“Mijn hoge bloeddruk is ook een chronische aandoening waar ik dagelijks medicijnen voor moet slikken. Ik zou willen dat het mogelijk wordt om net zo makkelijk te praten over hiv als over het hebben van hoge bloedJe maakt je sterk voor druk. Het zit ook in mensen het einde van aids in zelf. Op het moment dat jij 2030. Wat is daarvoor er open over bent, helpt nodig? dat enorm. Daarom vind ik jullie Hiv uit de Kast cam“Kortweg gezegd: geld en pagne ook zo mooi. politieke wil. Het moet de Openheid is erg belangrijk. komende jaren gebeuren, Een van mijn kinderen zo niet dan komen we er kwam met een ernstige nooit en gaat het de verkeerde kant op. Veel landen lichamelijk afwijking ter wereld. Mijn man en ik zijn nemen verantwoordelijkheid en geven geld aan aids- daar altijd heel open over geweest. We hebben een brief geschreven aan familie en kennissen, waarin “We worden we zeiden hoe het met hem ging en hoe het vooruitvaak als grote zicht was. Dat vonden we donor gezien beter dan het geheim houden. Onze openheid werd en dat vind gezien als een verademing. ik soms erg Er valt een enorme last van je schouders. Ik kan me lastig” voorstellen dat dit bij hiv ook kan werken. Misschien heb ik makkelijk bestrijding. Andere landen, praten, want ik ben een open mens. Anderen zitten zoals Rusland, geven het niet aan de mensen die het niet zo in elkaar en zijn meer introvert. Ik probeer nodig hebben. Kwetsbare niks op te dringen, maar groepen in die landen, zowens het mensen wel toe als druggebruikers, sekswerkers, homo’s en meisjes dat ze dingen kunnen deen vrouwen vallen hierdoor len met anderen. Het leven tussen wal en schip. Ik ben wordt zo lichter.”

PASPOORT NAAM Louise van Deth LEEFTIJD 61 jaar RELATIESTATUS Samenwonend KINDEREN Drie LEVENSMOTTO “Het leven is een geschenk”

hello gorgeous 31

Het verhaal 32 hello gorgeous

LEZEN tekst Gerrit Jan Wielinga

virus en de moeite die de wetenschap had om mensen met hiv als volwaardige gesprekspartners te accepteren. De verbazing, paniek en machteloosheid over wat er zich afspeelde in de eerste jaren van aids, maakte bij een aantal mensen met hiv plaats voor woede, actie en protest toen bleek dat niet alles op alles werd gezet om hun levens te redden.

Kaposi

Tussen de ontdekking dat er wellicht iets aan de hand was en de doorbraak die hiv wist te onderdrukken door medicijnen lag vijftien jaar. Wat is vijftien jaar? Als we ervanuit gaan dat een gemiddeld mens ongeveer tachtig wordt, is dit een vijfde van een mensenleven. Als je eigen leven op het spel staat is het echter alles of niks. En precies dĂĄt is waar het boek How to survive a plague over gaat.

In het boek maak je uitgebreid kennis met dokter Joseph Sonnabend, een arts die in 1981 opmerkte dat er onverwacht een huidkanker bij jonge homomannen opdook, die daarvoor alleen bij ouderen voorkwam. De donkere vlekken kwamen overal op het lichaam voor en uiteindelijk ook in het lichaam, waardoor mensen met Kaposi vroegtijdig overleden. Wat niet hielp was dat deze doden homomannen waren.

In die steden was vanaf de jaren vijftig iets ontstaan wat je homocultuur kunt noemen. Juist die hoge concentratie van homomannen in deze steden maakte dat eind jaren zeventig de soa begonnen te pieken. Gelukkig was er altijd een medicijn tegen deze soa. Niemand maakte zich echt zorgen en opwindende seksuele avonturen en experimenten waren aan de orde van de dag. In het begin dacht men dan ook dat promiscuĂŻteit en het oplopen van meerdere soa tegelijk Kaposi veroorzaakte. Maar al snel kwam men erachter dat het niet alleen Kaposi was die de dood veroorzaakte bij deze mannen. Een heftige longontsteking en vroege dementie begonnen ook steeds meer voor te komen. Het was het gevolg van opportunistische infecties, die door de verminderde weerstand van de getroffen homomannen een kans kregen om zich te ontwikkelen.

van helden WAAR DE documentaire met dezelfde naam uit 2012 zich voornamelijk richtte op het succesvolle activisme van ACT UP, is het boek stukken uitgebreider. Via persoonlijke getuigenissen beschrijft het de opkomst van het

In het Amerika van de jaren zeventig was homoseksualiteit nog een groot taboe in de samenleving. Mannen die seks hadden met mannen en dit niet langer voor zichzelf konden verbergen, trokken naar steden als San Francisco en New York.

Rock Hudson Door het grote taboe op homoseksualiteit en de conservatieve krachten die aan de macht waren in Amerika, was er weinig aandacht en werd er hello gorgeous 33

ADVERTENTIE

Life is better when #youareyou

Ruimte voor jou.

#rainbowbank

Trotse partner Amsterdam Pride 2017 Iedereen, zowel onze klanten als onze medewerkers, moeten zichzelf kunnen zijn. Waar en wanneer dan ook. This is your Pride Een aandeel in elkaar

Wij geloven in de kracht van diversiteit Het succes van PwC staat of valt met de kwaliteit ĂŠn de diversiteit van onze medewerkers. Wij streven naar een inclusieve cultuur, die eerlijk, open en veilig is voor iedereen en waarin onze mensen zichzelf kunnen zijn. Dat zijn waarden waarvoor wij staan.

This is My Pride - Be yourself @ work

philips.com

40266832-Philips-PrideAmsterdam-86x120mm.indd 1

20/04/2017 16:45

LEZEN weinig onderzoeksgeld uitgetrokken voor het ziektebeeld dat alleen ‘perverselingen’ trof. Pas toen filmlegende Rock Hudson in 1985 overleed aan wat inmiddels als aids bekend stond, kwam men tot het besef dat de aidsepidemie zich over de wereld aan het verspreiden was én dat iedereen het kan krijgen. Voor mensen met hiv en hun naasten tikte de klok steeds luider; voor mensen met aids was het een kwestie van zich haastig voorbereiden op de dood. Iets wat niet iedereen goed lukte. Doodgaan terwijl je dacht nog je hele leven voor je te hebben is op zijn minst frustrerend en leverde destijds veel problemen op voor familie en vrienden. Want wat als de man met wie je al meer dan tien jaar je leven deelt het ziekenhuis ingaat en jij mag hem niet bezoeken, laat staan dat je op de begrafenis mag komen?

Caleidoscoop Het boek concentreert zich vooral op New York, waar sinds de uitbraak dusver meer dan honderd duizend mensen zijn overleden aan aids. Het is dan ook niet verwonderlijk dat je in het boek mensen leert kennen die het einde van het boek niet halen. Maar de meeste mensen die hun verhaal doen in het boek zijn er gelukkig nog wel. De schrijver heeft de vrijheid genomen om ook zijn eigen geschiedenis te vertellen. Zo maken we hem mee als jonge homo die in de grote stad gaat leven en daar geconfronteerd wordt met deze mysterieuze dodelijke

ziekte, die naast vrienden en bekenden uiteindelijk ook zijn grote liefde velt. Dat de schrijver zijn eigen perspectief meeneemt, maakt dat je midden in een caleidoscoop van verhalen lijkt te staan. Van bang ziekenhuispersoneel, ambitieuze wetenschappers, homofobe politici, nalatige pers, arrogante beleidsmakers, inhalige zakenmensen tot verontruste burgers.

Helden Maar natuurlijk staan de helden centraal in dit boek. De arts die in een totale chaos leeft, omdat hij 24 uur per dag klaarstaat voor zijn patiënten. De jonge mannen die het eerste handboek over veilige seks schrijven. De mannen die een organisatie opzetten die ervoor zorgt dat er een buddy systeem op gang kwam, zodat de mensen die hun dood zagen naderen hulp kregen. De wetenschapper die haar persoonlijke fortuin aanwendt om beter onderzoek te doen, de eerste activisten die weigeren zichzelf patiënt te noemen en eisen stellen om een menswaardige behandeling te krijgen op alle fronten en alle mensen die op een of andere manier betrokken zijn geraakt bij het activisme van ACT UP. Vrijwel alle verhalen zijn indrukwekkend slim geschreven met een scherpe blik die allerlei eigenaardigheden van de opgevoerde personages weet te vangen, waardoor de mix van nachtmerries helder en inzichtelijk wordt. David France zet het op in grote lijnen en duikt in de verhalen, waarbij hij nooit

de details uit het oog verliest. Een indrukwekkend geschiedenisboek over het begin van hiv in de Westerse wereld en op welke manier activisten en wetenschappers uiteindelijk samen het virus temden. Een must read voor iedereen die wil weten hoe het dodelijke virus werd ontvangen door de toenmalige maatschappij in de VS en wil lezen hoe activisme ervoor zorgde dat niet alleen de ontwikkelingen om het virus te stoppen werd versneld, maar ook de rechten van mensen met hiv en homo’s scherper werden afgedwongen.

How to survive a plague: The inside story of how citizens and science tamed AIDS, door David France (2016, 640 bladzijden, ISBN 9780451493309)

hello gorgeous 35

WERELD tekst Marleen Swenne fotografie Henri Blommers

Yana (19):

Yana is jong, activistisch en heeft hiv. Ze richtte in Oekraïne, haar land, Teenergizer op. Deze jongerenorganisatie zet zich in voor een beter begrip van hiv. Haar vriendin Nadiia is als tolk aanwezig bij dit interview. Zij werkt ook voor Teenergizer.

“Ik heb die geheimzinnigheid nooit begrepen: hiv is voor mij een gewone ziekte en ik vind het belangrijk dat ik er normaal en open over kan praten”

“Op een middag zaten mijn moeder en ik in de keuken. Ik was tien. Mijn moeder zei: ‘Weet je, je hebt een ziekte. Hiv. Daar ben je mee geboren’. Ze vertelde dat ze zelf ook hiv heeft en dat ik het van haar heb. Ik schrok en moest huilen. Ik dacht dat hiv hetzelfde was als aids en iedereen in onze omgeving wist dat je aan aids doodging. Ik begreep niet waarom ik moest sterven. Ik had niets slechts gedaan, niemand kwaad gedaan! Mijn moeder legde uit dat ik niet dood zou gaan. Ik moest medicijnen slikken, maar verder zou ik gezond blijven.”

“Wij weten GEHEIM “Mijn moeder werkt met mensen met hiv, maar hield toen haar eigen status nog geheim. Ze gaf me de belangrijkste informatie over hiv, bijvoorbeeld hoe je het kunt oplopen. 36 hello gorgeous

wat we willenâ&#x20AC;? hello gorgeous 37

WERELD Maar ze zei ook: ‘Vertel het maar aan niemand’. Daar ben ik dus niet goed in. Nog dezelfde avond vertelde ik het mijn beste vriendin. Die begreep niet goed wat hiv was en ik kon het haar ook niet zo goed uitleggen. Ze begon te huilen, ze dacht dat ze het ook had. Ik zei gauw dat het een grapje was, dat ik

wilde checken hoe ze zou reageren, omdat mijn moeder met mensen met hiv werkte. Maar ze geloofde me niet en vertelde alles aan haar moeder. Ik ging naar huis en praatte erover met mijn moeder. Ze zei dat ik misschien naar een andere school zou moeten. Ik veranderde inderdaad twee keer van school, maar dat was omdat ik te weinig uitvoerde. Het had niets met hiv te maken. Op de tweede school vertelde ik het aan een vriendin. Ik vroeg haar het geheim te houden, maar zij vertelde het meteen door aan andere klasgenoten. Die kwamen naar mij toe en zijn nu goede vrienden van me.”

VERBERGEN

“Mijn moeder werkt met mensen met hiv, maar hield toen haar eigen status nog geheim” “We moeten altijd blijven praten over het belang van de combinatietherapie, want veel tieners willen ermee stoppen” 38 hello gorgeous

“Ik wilde heel graag andere meisjes en jongens ontmoeten met hiv, zien hoe zij hun leven leidden. Eerst ging ik bij een supportgroep voor kinderen met hiv. Twee jaar later startte Unicef een project in heel Oost-Europa. Jongeren werden getraind in counseling, voorlichting en het opzetten van supportgroepen. Ik was twaalf, maar dat was geen probleem. We waren met een stuk of dertig mensen. Iedereen had met hiv te maken, maar niet iedereen was hiv-positief. Sommigen vertelden echt idiote dingen, bijvoorbeeld dat je hiv kon krijgen van zoenen. Dat leverde een hoop discussie op. Toen we foto’s maakten van onze groep werd er verwacht dat we onze gezichten verborgen. Ik heb die geheimzinnigheid nooit begrepen: hiv is voor mij een gewone ziekte

en ik vind het belangrijk dat ik er normaal en open over kan praten, zodat duidelijk wordt wat leven met hiv werkelijk inhoudt. Want hiv-positieven worden in ons land snel tot slachtoffer gemaakt. Een jaar of drie geleden wilde ik meer gaan doen. Dat kwam door verschillende gebeurtenissen. Sommige vrienden werden in elkaar geslagen, anderen moesten van school veranderen, alles vanwege hiv. Een goede vriend van mijn moeder werd opeens ernstig ziek. De dokters vertelden hem niet wat hij had. Toen hij overleed hoorden we dat hij aids had. Ik wilde dat mijn vrienden hun hivstatus kenden, zodat ze behandeld konden worden en niet dood hoefden gaan. Geen geheimen meer, geen discriminatie! En ik begreep ook dat ik zelf discrimineerde door uitsluitend dingen te organiseren voor andere hiv-positieven. Zo houd je het stigma in stand: door onszelf apart te zetten van diegenen zonder hiv. ”

JONGERENORGANISATIE “Het is heel belangrijk dat je leert in jezelf te geloven. In mijn land wordt dat niet gestimuleerd. Op mijn veertiende werd ik afgewezen voor een baantje omdat ik te klein was en te jong leek. Op school kreeg ik te horen dat ik gewoon mijn huiswerk moest doen en niet moest spijbelen. Wat ik verder wilde was niet belangrijk. Ik praatte toen niet over mijn hivstatus, maar was wel vrijwilliger bij maatschappelijke organisaties.

Mijn klasgenoten hadden in zoiets weinig interesse. Dat stoorde me. Ik wilde een jongerenorganisatie oprichten rondom hiv waar iedereen, hiv of geen hiv, zich bij betrokken voelde. En omdat je nu eenmaal niet alles zelf kunt doen, besloot ik een team te vormen. Ik verzamelde mensen van mijn school,

Yana met haar vrienden zat. We raakten aan de praat, onder andere over hiv. Ik vertelde haar dat ik alleen maar naar school ging en verder niets deed. Ze vond dat ik actief moest worden: ‘Wat is er mis met jou? Je doet niets? Kom op zeg!’. Kort daarna zagen we elkaar weer. Ze vroeg: ‘Wist je dat ik met hiv leef?’ ‘Ja’, zei ik. Maar dat was een leugen.”

dergelijke. We proberen de Russische teams verder te ontwikkelen, maar dat is moeilijk omdat het in een ander land ligt.”

INZICHT “Yana en ik werken mee aan de voorbereidingen voor Aids 2018. Ik zou graag

UNIEK

uit de supportgroepen, ik sprak mensen aan op de plaatsen waar we zaten te chillen. Zo kwam ik Nadiia tegen.”

NADIIA (18): “Onze favoriete plek was een verlaten brug, waar we naar muziek luisterden. Op een avond klom ik via de pijlers naar beneden waar

“Yana nodigde me uit voor een bijeenkomst met andere jongeren op het kantoor van haar moeder. We brainstormden, ik hield van die chaotische atmosfeer. Ik schreef artikelen, we organiseerden sociale netwerken en via Yana’s moeder kwamen we in contact met andere jongeren met hiv, met hulpverleners, artsen etc. We wilden in de eerste plaats een online ruimte waar tieners zichzelf konden zijn, zich veilig voelden en van elkaar konden leren. We wilden verder ook dat artsen door het hele land beter leerden communiceren met jonge mensen met hiv. Want dat konden ze toen echt nog niet. Zo begon Teenergizer. We hebben nu acht kantoren: vijf in Oekraïne, twee in Rusland en een in Georgië. In elke regio worden we ondersteund door een volwassen coördinator. Het eigenlijke werk doen we zelf, met de jongeren daar. We hebben allemaal elkaar nodig, elke medewerker is uniek, heeft zijn eigen kwaliteit en ieder team heeft sterke kanten. Ons team is vooral gericht op innovatie, websites en

“Ik wilde heel graag andere meisjes en jongens ontmoeten met hiv, zien hoe zij hun leven leidden” willen dat meer mensen met hiv zich kunnen laten zien. Tot nu toe kan dit in ons land nog niet. Tegenwoordig worden jongeren wel meer open-minded, vooral in de grote steden. Maar daarbuiten en ook onder de oudere generatie, zijn er veel vooroordelen. Die kun je het beste bestrijden door te praten met mensen met hiv. Zo krijg je inzicht in het leven met hiv. hello gorgeous 39

WERELD We organiseren dan ook seminars op scholen. Een keer reageerde een school heel enthousiast, maar ze vroegen wel: ‘Breng alsjeblieft geen hiv-positieve sprekers mee’. Dus toen ging Yana ernaartoe.”

YANA:

PASPOORT

NAAM Yana LEEFTIJD 19 jaar RELATIESTATUS Op dit moment geen relatie OPLEIDING Volgt een opleiding voor maatschappelijk werker DROMEN Dat Teenergizer niet zestig maar meer dan duizend invloedrijke activisten heeft, cello leren spelen en musicus worden

NAAM Nadiia LEEFTIJD 18 jaar RELATIE Geen. “Daar heb ik het veel te druk voor” DROMEN Vloeiend Frans leren spreken en zich veel makkelijker en vrij kunnen praten over hiv

40 hello gorgeous

“Een paar onderwerpen zijn heel belangrijk. We moeten altijd blijven praten over het belang van de combinatietherapie, want veel tieners willen ermee stoppen, zelfs als ze er alles over weten. Ik ben zelf ook twee keer gestopt. De eerste keer negeerde ik gewoon mijn pillenalarm, ik had geen zin. Daarna was het makkelijk om de pillen te ‘vergeten’. De tweede keer stopte ik bewust een week, omdat ik wilde weten of het effect had op mijn viral load. En dat was zo, het ging omhoog. Soms word je zo moe van al die pillen de hele tijd. Daarom helpen we bij Teenergizer tieners met hiv. Als ik hierover met hen praat, probeer ik altijd eerst hun achtergrond te leren kennen. Pas daarna begin ik over het belang van therapie.”

SEKSUEEL ONDERWIJS “Het belangrijkste voor jongeren in Oekraïne is tegelijkertijd het grootste probleem: er is geen goed seksueel onderwijs. Op onze scholen krijg je vanaf je vijftiende, zestiende les over de voortplanting. Dat is te laat, want veel tieners worden een paar jaar eerder seksueel actief. Er is ook niemand die weet dat je vanaf je veertiende jaar

getest kan worden op hiv. De hiv-test wordt sowieso niet besproken. De lessen gaan over de voortplanting, maar niet over seksualiteit of over anticonceptie. Je leert ook niets over de LHBT-gemeenschap en evenmin over seksueel geweld. Zo zal de hivepidemie nooit stoppen. AFEW (Aids Foundation East West, red.) ondersteunt ons bij onze voorbereiding voor Aids 2018. Daar ben ik erg blij mee, want we zullen onze situatie volgend jaar op de conferentie goed kunnen toelichten. In Oekraïne is het erg moeilijk om in contact te komen met de hoge ambtenarij en met overheden. Dankzij AFEW zullen we beter met regeringsinstanties kunnen communiceren, maar zij en anderen - bijvoorbeeld artsen – zullen ons ook serieuzer moeten nemen. Want we weten wat we willen en dat het belangrijk is.”

Meer info over Teenergizer vind je op teenergizer.org

DE EPIDEMIE IN OEKRAÏNE In Oekraïne leven ongeveer 220.000 mensen met hiv en het aantal nieuwe infecties neemt nog toe. Ongeveer 70% daarvan vindt plaats via seksueel contact. De meerderheid van de mensen met hiv is tussen de 15 en 50 jaar. Er zijn ongeveer 3200 kinderen tot 14 jaar met hiv. Bron: unaids.org, 2015

COLUMN tekst Mirjam Schulpen illustratie Karina Grens

DE BEROEMDE hiv-onderzoeker David Ho riep het al na de komst van de eerste hiv-medicijnen: het einde van hiv is nabij. Dat is inmiddels zo’n twintig jaar geleden. Toch blijft het een hardnekkig fenomeen: de berichten en adviezen over de genezing van hiv. Een paar keer per jaar appt iemand mij een artikel uit bijvoorbeeld het Limburgs Dagblad met een persoonlijk berichtje erbij: “Wat fijn voor jou: hiv is nu te genezen, hoera!”. Ik vrees dat ik mijn goedbedoelende vriendin of familielid dan vaak teleurstel door mijn lauwe reactie.

Knoflook en citroen Uitsluitend rauw voedsel eten in combinatie met hele speciale vitaminepillen zou iemand hebben genezen. Wel extreem duur, maar toch vindt men het onbegrijpelijk dat ik daar niet eens aan begin. En wie herinnert zich niet het controversiële ‘medische’ advies van de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki, alias ‘Doctor Beetroot’: “eet rode biet, knoflook en citroen!”. Aanvankelijk kreeg ik heus weleens een flinke sprank hoop door zo’n bericht. Menige tip probeerde ik vol goede moed uit, want ‘je weet maar nooit’: van ayurvedische kruiden tot

bidden met geneeskrachtige stenen op mijn blote buik. Ook werd ik gemagnetiseerd, ‘helend’ gevisualiseerd, gemasseerd en geprikt met Japanse naaldjes. Eens liet ik mij zelfs overhalen om mee te gaan naar een kruidendokter in de Achterhoek. Hij genas me in twee uur tijd met zelfgemaakte druppels en Chinese acupressuur. Jammer genoeg bleek ik na een nieuwe test nog steeds hiv-positief.

Tevens stopte ik vanwege bijwerkingen een tijdje helemaal met het slikken van hiv-remmers. Stiekem hoopte ik vurig dat mijn lichaam het virus zelf onder controle kreeg, maar mijn viral load liep binnen een half jaar op tot acht miljoen. Zo werd ik steeds wat selectiever in welke adviezen ik ter harte nam. Voor dagelijks een uur trillend dansen, uitsluitend positief denken en veel naar bloemen kijken bedankte

ik vriendelijk doch beslist. De dag dat hét geneesmiddel er komt, hoor ik dat vast heel snel van mijn hivdokter in het AMC. Tot dat moment slik ik dagelijks mijn hiv- en vitaminepillen en geniet ik zo vaak mogelijk van een bosje bloemen. Ook dans ik regelmatig om mijn drukke hoofd heerlijk leeg te maken. En verder ben ik dol op koken met knoflook en citroen.

hello gorgeous 41

WERELD

Dubbele 42 hello gorgeous

tekst Caspar Pisters fotografie Eelk Colmjon

Amsterdammer Jan Hylke leert Niku kennen in Albanië. Als Niku zich op aanraden van Jan Hylke op hiv laat testen, blijkt de situatie veel ernstiger dan de eerste uitslag doet vermoeden.

“Ik werd geraakt door zijn levensverhaal en besloot me te ontfermen over Niku”

DE EERSTE interviewafspraak wordt gecanceld: “Het gaat echt even niet goed”, mailt Jan Hylke. Niku moet met spoed onderzocht worden in het AMC. “Sorry hiervoor, maar hij zit zodanig in de gevarenzone dat dit voor moet gaan.” Een week later vindt het gesprek alsnog plaats. “Ik voel me iets beter”, vertelt Niku met een colaatje aan tafel bij Jan Hylke waar hij inwoont in diens appartement in Amsterdam West. Hij klinkt nog steeds zwakjes. “Mijn lymfeklieren zijn opgezet en het doet pijn als ik praat. Ik heb antibiotica gekregen. Ik ben moe en ik voel me ook verdrietig maar het gaat wel beter.”

Homoseksualiteit is in het overwegend islamitische land een groot taboe. Niku vermoedde dat Jan Hylke en zijn maatje een stel waren en polste voorzichtig hoe het zat tussen de twee Nederlanders. Jan Hylke: “In bedekte termen maakte hij duidelijk dat hij zelf ook op mannen valt. Het verbaasde me, je zou het nooit aan hem hebben gezien. Wat ook wel weer logisch is, want het is ronduit gevaarlijk om openlijk homo te zijn in Albanië.” Het is het begin van een vriendschap. Jan Hylke: “Ik werd geraakt door zijn levensverhaal en besloot me te ontfermen over Niku. Zijn situatie

Spookbeeld Terug in Nederland onderhield Jan Hylke contact met Niku via whatsapp. “Hij had last van vermoeidheid, schimmelinfecties en hij was veel afgevallen. Ik vertrouwde het niet en ik raadde hem aan om een hiv-test te laten doen in Tirana, de hoofdstad, waar de enige kliniek is waar je dat kunt laten doen.” Jan Hylke’s vermoeden werd bevestigd, de test kwam positief terug. “Ik schrok er enorm van”, zegt Niku. “Het was moeilijk. Ik had eigenlijk geen informatie over wat het is. Een goede vriend van me, die ook gay is, heeft hiv.

outcast Vriendschap Niku (29) komt uit Albanië. Bijna twee jaar geleden leerde hij daar op een terrasje Amsterdammer Jan Hylke (60) kennen die in Albanië op vakantie was met een vriend.

was uitzichtloos. Hij wilde heel graag studeren, zijn grote droom is om te werken met gehandicapte kinderen. Maar dat kon hij door de armoedige omstandigheden thuis niet waarmaken. Het ontbrak ‘m net aan dat kleine zetje dat ik hem wel kon geven.”

‘Oh, het komt wel goed met je’, zei ik altijd tegen hem. Maar nu had ik het zelf. Ik had koorts, ik zweette enorm, ik had moeite met slapen. Van de dokter kreeg ik medicijnen waar ik heftig van ging dromen.” Thuis vertellen dat hij hiv heeft, was geen optie, zegt hello gorgeous 43

WERELD

“Thuis vertellen dat hij hiv heeft, was geen optie”

Niku: “Alleen mijn moeder weet dat ik gay ben. Ze hoorde me eens bellen met een vriendje, maar ze praat er nooit over. Homo’s hebben het zwaar in Albanië. In de bus, op straat of waar dan ook kun je zomaar in elkaar geslagen worden. Je raakt je huis kwijt, je baan, je eindigt op straat. Ik was eens met mijn broers op vakantie in Griekenland. Op het strand waren twee Duitse mannen die elkaar zoenden. Mijn broers zeiden dat ze hem in de fik wilden steken. Ik dacht: jullie moesten eens weten dat er nu een homo tussen jullie in ligt.” Homo zijn én hiv hebben dat maakt je een dubbele outcast in Albanië, vertelt Jan Hylke. “Die vriend van Niku moest thuis aan een apart tafeltje eten, met eigen servies en bestek dat afzonderlijk werd af44 hello gorgeous

gewassen. Inmiddels is hij door zijn familie het huis uitgewerkt. En dat is het spookbeeld voor mensen met hiv in Albanië: je eindigt in een doos op straat waar je ligt te creperen. Het gebeurt letterlijk.”

Aids Jan Hylke besluit Niku een paar weken naar Nederland te halen. “Zodat hij even tot rust kon komen en niet alles alleen door hoefde te maken. Hij kon aan helemaal niemand daar zijn verhaal kwijt.” Verontwaardigd vertelt Jan Hylke over de keer dat Niku in Tirana op controle moest voor zijn hiv. “Ze belden hem een paar dagen later op: ‘Je bloed is goed, maar let wel een beetje op met vet eten’. Wat absurd is natuurlijk”.

Bij controle in het AMC bleek de CD4-waarde in het bloed van Niku gedaald tot ver onder de 100 en had hij verschillende ernstige opportunistische infecties, Niku heeft aids. Jan Hylke: “Ik vermoed dat die controle in Tirana niet eens is uitgevoerd. Ze hebben daar al niks met homo’s, laat staan als die ook nog hiv hebben. Het beleid is: laat maar doodgaan, dan lost het probleem zich vanzelf op. Tenzij je geld hebt, dan kunnen ze aan je verdienen en dan kun je de betere verzorging en medicijnen krijgen. Maar geld was er niet in het geval van Niku.”

Bed, bad en brood Inmiddels woont Niku illegaal in Nederland. Albanezen mogen maximaal drie

“Ze hebben daar al niks met homo’s, laat staan als die ook nog hiv hebben”

aaneengesloten maanden in het buitenland verblijven, de Albanese overheid controleert dit streng. Via een noodfonds krijgt Niku voorlopig in Nederland hulp. Jan Hylke: “Het hele hivteam van het AMC is erop gedoken, ze zijn fantastisch. Iemand met hiv in zo’n vergevorderd stadium, dat maken ze daar sinds de jaren negentig eigenlijk bijna niet meer mee. Bij mij brengt het nare herinneringen terug aan die moeilijke periode. Maar het maakt ook dat ik een bepaalde ervaring heb waarmee ik Niku terzijde kan staan.” Zoals het ernaar uitziet kan Niku binnen twee weken na dit gesprek starten met hiv-medicatie. Niku: “Ik kan niet slapen ‘s nachts. Ik heb veel problemen en er spoken al-

lerlei gedachten door mijn hoofd. Maar ik ben blij dat ik hier ben. Je kunt je voorstellen hoe het met me zou aflopen als ik nog in Albanië was.” Hij kijkt Jan Hylke aan. “Ik weet niet hoe ik Jan Hylke kan bedanken voor zijn hulp.” Jan Hylke: “Hij heeft hier bed, bad en brood, en aandacht en een knuffel als hij zich klote voelt. Ik doe het graag. Ik ben zestig, hij is bijna dertig, hij had m’n zoon kunnen zijn. Soms kijk ik naar hem en denk ik: wat een mooie persoonlijkheid heb jij. Als hij echt mijn zoon was geweest was ik razend trots geweest. Ik peins er niet over om hem aan zijn lot over te laten.”

HIV IN ALBANIË Albanië heeft zo’n 3 miljoen inwoners. Naar schatting duizend mensen leven met hiv. In 2016 waren er 128 nieuwe hiv-infecties. Zo’n 400 mensen met hiv worden behandeld met hiv-medicatie. CD4en viral load bepalingen zijn niet standaard, omdat het geld ontbreekt om dit te doen. Hierdoor is het onmogelijk een goed beeld te krijgen van het succes van de behandeling bij de mensen die medicijnen krijgen.

Er is veel stigma en discriminatie van mensen met hiv in Albanië. De belangengroep van mensen met hiv ziet regelmatig dat mensen hun baan verliezen, in financiële problemen komen en door hun families worden verstoten. Bron: Albanese vereniging voor mensen met hiv/aids, 2017

hello gorgeous 45

BEELDREPORTAGE

â&#x20AC;&#x153;Ik kom oorspronkelijk uit Zimbabwe, maar nu woon ik in Londen en ben ik Brits. Mensen denken dat iemand met hiv er mager en miserabel uitziet. Nee, nee, nee, die tijd is geweest. Nu zien we er goed uit. Hoe laat ik ook ben voor een afspraak, ik ren meestal langs de spiegel om te zien hoe ik eruit zie. Ik vertel mensen altijd dat we alles kunnen doen, behalve bloed doneren.â&#x20AC;?

Maureen, Londen, Verenigd Koninkrijk, 2015

Through Positive Eyes Dit fotoproject van Gideon Mendel in samenwerking met het UCLA Art & Global Health Center vertelt het verhaal van hiv/aids door de ogen van mensen met hiv. Van over de hele wereld leggen ze zelf door het oog van een camera hun leven vast.

46 hello gorgeous

“Ik heb veel stigma ervaren, ook van mijn eigen familie. Zij zeiden: ‘Vertel tegen niemand dat je hiv hebt, omdat je anders de naam van de familie beschadigt’. Moest ik dan stil zijn? Dit was moeilijk voor mij omdat ik me wilde bevrijden. Er was iets in mijn hart - ik voelde me schuldig. Daarom heb ik besloten mijn status te onthullen.”

Gugu, Johannesburg, Zuid-Afrika, 2010

“Ik ging naar de top van een gebouw om zelfmoord te plegen. Halverwege stopte ik en zei tegen mezelf: nee, er moeten duizenden mensen zoals ik zijn. Ik dacht: laat het gaan. Een nieuw leven is nu voor mij begonnen.”

Raju, Mumbai, India, 2013

hello gorgeous 47

BEELDREPORTAGE

“We zijn een super leuke familie en zijn altijd aan het dansen of zingen. We komen aan liefde geen tekort in ons huis.”

Darren, Londen, Verenigd Koninkrijk, 2015

“Vroeger werd er over mij geroddeld: ‘Ze is ziek. Ga niet naar haar toe’. Toen kwam er een dame naar mij toe, die haar geit wilde verkopen. Ik kocht het voor ongeveer 600 ZuidAfrikaanse rand. Ik besloot dat ik voor dieren zou zorgen. De vrouw die mij de geit verkocht, realiseerde zich niet dat het zwanger was en zes maanden later had ik een lammetje. Ik was nog gelukkiger.”

Priya, Mumbai, India, 2013

48 hello gorgeous

“Voordat ik mijn hiv-medicatie nam, zag ik er erg ziek uit. Ik woog slechts 42 kilo. Nu zie ik er zoveel beter uit. Ik kan uitgaan en werken, juwelen verkopen, zonder me zorgen te maken. Ik hou ervan me mooi aan te kleden. Ik draag mooie kleding om indruk te maken wanneer ik op de markt verkoop. Als iemand stopt om met me te praten, maakt dat me gelukkig, ook als ze niets kopen.”

Aoi, Bangkok, Thailand, 2013

“Elk geneesmiddel heeft een andere bijwerking. Als gevolg hiervan is mijn lichaam veranderd. Ik train elke ochtend om een betere vorm te krijgen. Hiervoor had ik normale rondingen. Nu heb ik een bult op mijn rug en een vreemde buik. Niemand anders weet het. Maar ik weet het, en ik voel het.”

Aoy, Bangkok, Thailand, 2013

hello gorgeous 49

BEELDREPORTAGE

“Ik heb besloten te vechten om in de beste lichamelijke, emotionele en psychische toestand te blijven, in de tijd die ik nog op deze planeet heb. Ik beloofde mezelf dat het virus me nooit zou verslaan en besloot sterk te zijn. Ik hou ervan om te sporten, niet alleen omdat het goed is voor mijn gezondheid, maar ook omdat ik altijd het lichaam van een worstelaar wilde hebben.”

Alejandro, Mexico Stad, Mexico, 2008

“Nadat ik hoorde dat ik hiv heb, zei ik: weet je wat? Hoewel ik hivpositief ben, zal ik nooit ziek worden. Ik zal niet veranderen. Eigenlijk zal ik nog mooier zijn. Ik zal groeien. Ik zorg voor mezelf. Ik zal ervoor zorgen dat ik niet alle slechte dingen die ik heb gedaan of mij zijn aangedaan, zal herhalen.”

Zandile, Johannesburg, Zuid-Afrika, 2010

50 hello gorgeous

“Ongeveer tien jaar geleden stortte mijn leven in elkaar en ik voelde dat ik alle controle had verloren. Ik zat in een relatie die erg slecht voor mij was. Mijn vrienden vertelden me dat ik ging sterven en ik kon het niet zien. Hij duwde me in het bad. Met mijn hoofd raakte ik de kranen, die begonnen te stromen. Hij stond boven mij en er liep bloed van zijn handen af.”

Gordon, Londen, Verenigd Koninkrijk, 2015 Kijk voor meer foto’s op throughpositiveeyes.org

“Ik ga elke maand naar het ziekenhuis, waar ik mijn medicatie krijg. Ze geven me ook andere medicijnen omdat ik zwanger ben. Ik wil dat de baby gezond wordt geboren. Ze zeggen dat als ik mijn medicijn neem, de baby een goede kans heeft om geen hiv in haar bloed te hebben.”

Wideline, Port-au-Prince, Haïti, 2014

hello gorgeous 51

LEZEN tekst Gerrit Jan Wielinga illustratie Henk Hageman

Alan Downs heeft een psychologenpraktijk in Beverly Hills in Californië en schreef in 2005 het populaire boek The Velvet Rage. Een boek over de gevolgen van opgroeien als homoman in een hetero-normatieve maatschappij. Downs leeft sinds de jaren tachtig met hiv en is daar zeer openhartig over in de tweede editie (2012) van het populaire boek.

“IN 1996, TOEN ik op reis was om te spreken over een van mijn boeken, kreeg ik een telefoontje dat mijn partner was opgenomen in het ziekenhuis met longontsteking. Hij was altijd een gezonde, levendige kunstenaar met een veelbelovende carrière, maar de dokter vertelde me dat hij die nacht niet zou overleven. De volgende morgen

“We snakken allemaal naar meldde dezelfde dokter me dat hij het wél had gehaald en dat ze toestemming hadden gekregen om later die dag een experimenteel hiv-medicijn toe te dienen. Binnen twee dagen veranderde mijn partner van een fragiele man in de levendige, gezonde man die hij altijd was geweest. 52 hello gorgeous

bevestigingâ&#x20AC;? hello gorgeous 53

LEZEN Dat jaar veranderde alles voor velen van ons die leven met hiv. Als je weet dat je niet lang zult leven, moet je alles in een paar korte, bittere jaren proppen. Maar vanaf 1996 was ineens alles weer mogelijk: sparen voor je pensioen, kinderen krijgen... Ik realiseerde me hoe ontzettend ik achterop was geraakt, vergeleken met mensen die dit niet hoefden te doorstaan.”

Cadeaus “Voor diegenen die de mazzel hadden om over de drempel van 1996 te stappen, is het onmogelijk te vergeten dat wij écht geluk hebben gehad. Onze dans met het leven is niets om je voor te schamen. En er is geen reden om het verhaal van onze vaak moeilijke manier van overleven te verbergen.

“Ik ben een compleet ander persoon geworden dankzij mijn hiv” Ik ben een compleet ander persoon geworden dankzij mijn hiv. Dit had ik niet verwacht. Hoewel ik het niemand toewens, kan ik dertig jaar na mijn hiv-diagnose zeggen, dat de ‘gesluierde engel des doods’ met onverwachte cadeaus langskwam. Die hebben me uiteindelijk een beter mens gemaakt. Ik leef nu mijn hele vol54 hello gorgeous

wassen leven met hiv, waarvan een groot aantal jaren met de onzekerheid of je het wel zult overleven. De wetenschap dat je jong zult sterven verandert je fundamenteel. Als je zelfs op je beste dagen overvallen wordt met het groeiende vermoeden dat dit waarschijnlijk je laatste kans is om écht te leven, maak je verrassend andere keuzes in je leven.”

Eigenwaarde “De reden waarom ik The Velvet Rage heb geschreven, is dat ik nog nooit iets had gelezen wat mijn eigen ervaringen als homoman weerspiegelde. Er zijn veel heteroseksuele zelfhulpschrijvers geweest, die de ervaringen van lesbische, homoseksuele, biseksuele en transgender personen als een voetnoot hebben opgenomen in hun bekende boeken. Zonder echt te begrijpen wat het betekent om zelf zo te zijn.

“De honger naar bevestiging is natuurlijk niet per se een slecht ding” Ik wilde een boek schrijven specifiek voor mensen die op hetzelfde geslacht vallen, vanuit het idee dat schaamte in je jeugd over het ‘anders zijn’ gevolgen heeft voor de rest van je leven. Ik heb me daarbij ook laten leiden door mijn

eigen ervaringen in het leven, zodat ik heel specifiek kon zijn. Net als ieder ander ben ook ik op zoek naar bevestiging. Ik schrijf die boeken niet voor niets! De honger naar bevestiging is natuurlijk niet per se een slecht ding. Maar als je vertrouwt op oppervlakkige bevestiging van anderen voor je eigenwaarde, dan is dit een teken van een ziektebeeld.”

Vreugde “Als onze ambitie gebaseerd is op oprechte vreugde, dan kan het een heel productieve kracht zijn, waarmee we veel goeds in de wereld zetten. Maar als onze eigenwaarde enkel op bevestiging van anderen is gebaseerd, dan is die ambitie net als een junk op zoek naar zijn volgende high. Bevestiging kan ontzettend effectief zijn in het wegnemen van angst. Als we bevestiging gebruiken om ons rust te geven, dan kan ambitie echter ook betekenen dat de behoefte voor bevestiging ontspoort. Al het goede in het leven kan een verslaving worden. In The Velvet Rage schrijf ik veel over authenticiteit. Authenticiteit roept altijd een gevoel van vreugde, blijdschap op. Leven we het leven dat we willen hebben? Genieten we van het gezelschap onze vrienden? Vervult onze carrière ons, omdat het meer plezier in ons leven brengt, of omdat we zo meer acceptabel voor anderen worden? Als we onze levens leven volgens ons innerlijke kompas van vreugde, dan leidt ons dat naar een andere plek dan wanneer we ons leven door de ogen van

anderen beleven. Hierbij maakt het niet uit hoe belangrijk deze anderen zijn of hoeveel je van ze houdt.”

Tevredenheid “Het is belangrijk om de rol van schaamte in je leven te begrijpen, maar het is niet genoeg om tevredenheid te vinden. Tevredenheid verlangt van mij als homoman dat ik realistisch moet zijn over mijn leven en er het beste van moet maken. Het is een gemakkelijke uitweg om iemand anders verantwoordelijk te houden voor jouw problemen. Maar dit ontslaat je er niet van om alles in het werk te stellen om je eigen leven – en dat van anderen – te verbeteren. En dan maakt het niet uit of je rijk of arm bent, bevoorrecht of niet: jij hebt één leven en één kans om tevredenheid te bereiken. Onze uitdaging is om de barrières in ons leven te overwinnen en zo een redelijke kans op geluk te hebben. Dus zelfs als anderen ervoor hebben gezorgd dat jij het lastig hebt in het leven, is het jouw verantwoordelijkheid om daar wat aan te doen.”

Ik ben blij dat er tegenwoordig ook gepraat wordt over wat het betekent om homo te zijn. Ik denk dat de tijd is gekomen dat homo niet meer staat voor ‘jong en knap’ of ‘hyperseksueel’, maar simpelweg voor ‘mannen die van mannen houden’. We moeten ervoor zorgen dat oudere homomannen liefde in hun levens hebben, dat ze omringd worden door familie en vrienden en volgens de hoogste standaarden leven. Of je nu homo of hetero bent, we zijn allemaal mensen met dezelfde behoeften. We willen liefhebben, ons veilig voelen. We snakken naar bevestiging en willen dat anderen van ons houden.”

“Het is echt een cadeau te weten om iets te hebben geschreven wat veel levens veranderd heeft”

Eigen leven “The Velvet Rage heeft mij veel erkenning en een hoop kansen gebracht. Het boek leidt inmiddels een eigen leven en ik mag mee in zijn kielzog. Het boek komt op veel plekken waar ik als psycholoog onmogelijk kan komen. Het is echt een cadeau te weten om iets te hebben geschreven wat veel levens veranderd heeft. Daar ben ik ongelofelijk dankbaar voor.

Alan Downs

hello gorgeous 55

ADVERTENTIE

â&#x20AC;&#x2030;/english honest about HIV

The second edition is now online hellogorgeous.nl/english/

Positive #2 Voices

LEZEN

Waar gaat The Velvet Rage over? Veel homo’s en lesbiennes hebben essentiële delen van hun persoonlijkheid moeten verbergen toen ze opgroeiden. Simpelweg omdat ze merkten dat deze elementen van hun persoonlijkheid niemand interesseerde of zelfs werden afgekeurd. Wat je dan ook ziet is dat als mensen uit de kast komen er vaak een overcompensatie plaatsvindt om dit gebrek aan jezelf kunnen zijn in de jeugd op te kunnen vangen. Er is dan de behoefte om speciaal te zijn en het beter dan de rest te doen. Dit betekent niet automatisch dat je het beste uit je leven haalt of dat je meer jezelf bent. Het boek beschrijft dit proces en geeft advies over hoe je leven meer in balans te brengen. Dit kan, onder meer door in plaats van alsmaar bevestiging van anderen te zoeken, deze vooral in jezelf te vinden.

Wat zeggen lezers? Arjan (35)

Lupe (42)

“Mijn vader is echt een toffe gast, dus ik heb hem nooit ergens de schuld van gegeven. Maar later kwam ik er wel achter dat mijn onzekerheden en sommige ongelukkige keuzes in mijn leven grotendeels terug te voeren zijn op mijn afstandelijke relatie met hem. Downs bevestigd in zijn boek dat de ‘afwezige’ vader helemaal geen monster hoeft te zijn, om zijn zoon te beschadigen. Simpelweg niet zo goed begrijpen (en het opgeven) is genoeg.”

“Het boek beschrijft de filters die je automatisch meekrijgt als lid van een minderheid. Als je die filters ziet en toepast op je eigen leven, kun je ze gebruiken en overstijgen. Heel inzichtelijk!”

Prasant (45) “Zoveel puzzelstukken zijn op hun plek gevallen, ik begrijp mezelf als homoman nu eindelijk en kan alle onzintheorieën over ‘ons’ weggooien en mezelf liefhebben en een kans geven.”

Richard (54) “Ik herkende helaas helemaal niks van mijn ervaringen in Downs’ boek. De schaamte in de jeugd waar hij het over heeft en de overcompensatie na het uit de kast komen voelt voor mij als overdreven. Het is net alsof hij succes en glamour probeert te pathologiseren.”

Leon (56) “Dit boek is een must voor alle homomannen. Van unlovable naar trotsheid en afstand nemen van die knagende onzekerheid en dagelijkse schreeuw om (zelf)bevestiging. Een eyeopener. Prachtig mooi en confronterend boek.”

hello gorgeous 57

GEZONDHEID tekst Joep Heldoorn fotografie Henri Blommers

Een grote groep homomannen gebruikt drugs voorafgaand of tijdens seks. Zij lopen daardoor een verhoogde kans op hiv, soa en verslaving. Hans den Ouden (37) besloot het roer om te gooien, maar dat ging niet zonder slag of stoot. “Als je lager wilt, hoef je alleen maar dieper te graven.”

Eerlijkheid “IK WAS EEN jaar of twaalf toen ik voor het eerst alcohol dronk. Lekker vond ik het niet, maar ik genoot zo van het effect dat ik pas stopte met drinken toen ik ziek werd. Dit onvermogen om mezelf af te remmen 58 hello gorgeous

heeft er altijd ingezeten. Als ik eenmaal begin, is het hek van de dam. Daar kan ik niets aan doen. Toch is er maar één iemand verantwoordelijk voor het nemen van het eerste glas. En dat ben ik.”

als leidraad hello gorgeous 59

GEZONDHEID

Afgewezen Homomannen hebben als groep een verhoogde kwetsbaarheid voor verslaving. Door discriminatie en afwijzing kampen ze vaak al jong met een negatief zelfbeeld en gebrek aan sociale steun. Ook Hans stond er al vroeg alleen voor. “Ik was al jong seksueel actief en de jongens met wie ik seks had, waren hetero. Mijn verliefdheden waren dan ook nooit wederzijds. Ik werd keer op keer afgewezen. Dat heeft mijn zelfbeeld allesbehalve goed gedaan.” Zijn woede en verdriet kan Hans met niemand delen. Zijn ouders hebben relatieproblemen en als Hans vijftien is, krijgt hun oudste zoon een zware hersenbloeding. Het is een klap die het gezin maar ternauwernood te boven komt. “Alle zorg van mijn ouders ging vanaf dat moment naar mijn broer. Zijn hersenbloeding was voor mij een mokerslag. Vanuit het niets realiseerde ik me ineens ten volle dat het zomaar afgelopen kan zijn. Ik besloot dat mijn leven een feest moest worden.”

Nachtleven Na een lange periode van revalidatie, komt zijn broer weer thuis wonen. Hans vertrekt naar Rome om een jaar later te gaan studeren in Lausanne. Aan intelligentie en talent geen gebrek, maar de eenzaamheid breekt hem op. “Ik voelde me alleen en ging steeds meer blowen en drinken. Bovendien had ik inmiddels een relatie met een man in 60 hello gorgeous

Amsterdam.” Na een jaar vindt Hans het mooi geweest en keert hij terug naar Nederland. Samen met zijn vriend duikt Hans het Amsterdamse nachtleven in en al snel neemt hij zijn eerste pil. “Ik vond het fantastisch, al mijn angsten en onzekerheden waren in één klap verdwenen. Mijn vriend en ik hadden beiden een drukke baan en ik werkte in een omgeving waar drugsgebruik normaal leek. Collega’s gingen geregeld even naar het toilet voor een lijntje coke. En ik vond het leuk om de drugs te halen.”

“Vanuit het niets realiseerde ik me ineens ten volle dat het zomaar afgelopen kan zijn. Ik besloot dat mijn leven een feest moest worden” Sluipenderwijs komen drank en drugs steeds centraler te staan in hun relatie. “Uiteindelijk heeft dat onze relatie de das omgedaan. Mijn vriend zag het probleem niet zo, maar ik zag geen toekomst in een relatie die in toenemende mate werd bepaald door drank en drugs.” Na zeven jaar lief en leed te hebben gedeeld, verbreekt Hans de relatie. Zijn gebruik krijgt hij er niet door onder controle.

“Ik blowde toen vooral veel. Door mijn negatieve zelfbeeld kon ik niet genieten van seks. Maar als ik drugs op had, voelde ik geen angst en onzekerheid meer.” Dezelfde drugs zorgen ervoor dat Hans steeds vaker over zijn seksuele grenzen gaat. Meer dan eens heeft hij onveilige seks en bij een routinecheck in 2008 wordt hem verteld dat hij hiv heeft.

Eva Vraeghe Na zijn diagnose gaat Hans op het oog probleemloos verder met zijn leven. Hij heeft twee banen en maakt ‘s nachts als dragqueen Eva Vraeghe furore in het nachtleven. “Eva had haar vaste maandelijkse avond in een club. We kregen gratis drank als we in drag verschenen. Dat liep geregeld uit de hand, want eenmaal dronken, kwam mijn opgekropte woede naar buiten. Ik kon dan erg venijnig worden en daar waren ze in de club niet blij mee.

“Door mijn negatieve zelfbeeld kon ik niet genieten van seks. Maar als ik drugs op had, voelde ik geen angst en onzekerheid meer” Achteraf schaamde ik me natuurlijk, maar op een bepaalde manier paste mijn gedrag wel bij het personage. Eva droeg niet voor

niets zichtbare wonden. Via haar kon ik uiting geven aan de psychische pijn die ik als Hans ervoer. Die psychische wonden hadden wel degelijk met hiv te maken. Want ook al had ik mijn diagnose meteen gedeeld met vrienden en mijn directe omgeving; echt spreken over mijn hiv durfde ik niet. Die angst bleef, ook toen ik na een jaar undetectable werd.”

om meer. Als je lager wilt, hoef je alleen maar dieper te graven. Ik was verslaafd, wist me geen raad met mijn hiv en haatte mezelf tot op het bot. Uiteindelijk heb ik mijn psycholoog/ coach in vertrouwen genomen. Niet veel later ben ik naar een afkickkliniek gegaan.”

Kwetsbaar “Daten werd ingewikkeld. Om het onderwerp hiv te vermijden, zette ik in mijn profiel dat ik bare seks wilde. Ik gokte erop dat de ander dan wel zou begrijpen hoe het zat. Bovendien kon ik, door zo expliciet te zijn, mijn onzekerheid buiten beeld houden. Voor de buitenwereld was ik ‘out and proud’ als homoman met hiv. Maar vanbinnen voelde ik me juist enorm kwetsbaar. Als Eva had ik meestal genoeg aan alcohol. De adrenaline en de energie die ik kreeg van het publiek, maakten drugs overbodig. Zonder Eva merkte ik dat ik met coke op wél over mijn hiv durfde te spreken. Seks en coke raakten daardoor steeds meer met elkaar verweven. Aan de buitenkant zag mijn leven er fantastisch uit, maar de werkelijkheid was anders. Ik ging steeds meer coke gebruiken, dronk soms veel te veel, had huurachterstanden en in mijn woning was het dikwijls een bende. Begin 2013 was ik ten einde raad. Ik had weer eens drie kwartier op mijn dealer staan wachten om niet veel later opnieuw te bellen en hem te smeken

Clean “In die kliniek was ik de enige homo in een groep heteromannen. Dat liep in het begin niet zo lekker. Ik ging me ook steeds meer ergeren aan de dagelijkse grappen over vrouwen en grote tieten. Uiteindelijk durfde ik daar wat van te zeggen. Dat werd heel goed opgehello gorgeous 61

GEZONDHEID pikt. Ik voelde me meer opgenomen in de groep en leerde ruimte voor mezelf te maken. Ik heb daar acht weken intern gezeten en ben sindsdien clean. Het eerste jaar bezocht ik dagelijks een zelfhulpgroep. En ook nu ik al vier jaar niet meer gebruik, ga ik daar nog regelmatig naartoe.”

“Mijn wereld is kleiner en overzichtelijker geworden”

PASPOORT NAAM Hans den Ouden LEEFTIJD 37 jaar WOONPLAATS Amsterdam HOBBY’S Breien, koken, taart eten, lezen, cinema WERKT Bij een instelling voor verslavingszorg LEVENSMOTTO “Wij willen voor alles alleen maar vastgehouden worden… en horen... dat het allemaal... dat het allemaal wel goed komt.” (Truman Capote, Other voices, Other rooms)

62 hello gorgeous

Om clean te blijven heeft Hans zijn oude leven de rug toegekeerd. “Mijn wereld is kleiner en overzichtelijker geworden. Eerlijkheid is nu de leidraad in mijn leven. Dat betekent ook dat ik open ben over mijn hiv. Vroeger kon ik daarover alleen spreken met coke op. Nu vertel ik het vooraf aan jongens met wie ik date. Dankzij alle publicaties over het feit dat mensen met hiv door de hiv-medicatie het virus niet kunnen overdragen, reageren ze meestal goed. Mijn behoeften zijn ook veranderd. Met drugs op is het misschien leuk om met tien mannen naar bed te gaan. Maar clean wordt dat een ander verhaal. Ik hou nog steeds van seks en mannen moeten zelf weten of ze gebruiken. Ik wil alleen geen seks meer met mannen die high of dronken zijn. Ik wil niet meer op die manier met drugs worden geconfronteerd. Want ik weet dat ik niet sterker ben dan drugs.”

MAINLINE

SOBER

Mainline is een organisatie die zich inzet voor mensen die drugs gebruiken. Op woensdagavond is er een spreekuur/inloopavond speciaal voor homomannen. Deze avonden (van 20 – 22 uur) zijn een succes, mede door de veilige en ongedwongen setting.

Ben je gay en heb je zin om uit te gaan met homomannen die geen alcohol of drugs gebruiken? Je bent niet de enige! Neem om te beginnen een kijkje op de website van Gay Men Clean Sober Fellowship: Meetup.com/Gay-MenClean-Sober-Fellowship/.

De eerste en derde woensdag van de maand zijn gereserveerd voor homomannen die chems gebruiken. Vragen die aan bod kunnen komen zijn onder meer:

De leden van de groep delen twee dingen: ze zijn homo en willen uitgaan zonder alcohol of drugs te gebruiken. Je hoeft niet 24x7x365 nuchter door het leven te gaan. De enige voorwaarde is: géén gebruik tijdens groepsactiviteiten.

• Hoe behoud je zelfcontrole? • Op welke manier beperk je de negatieve kanten van gebruik? • Wat zijn eventuele valkuilen tijdens gebruik? De tweede en de vierde woensdag van de maand zijn mannen welkom die zijn gestopt met gebruiken. De vraag die centraal staat is dan hoe je erin slaagt clean te blijven. En hoe ga je om met de verleidingen – zoals bijvoorbeeld apps en datingsites.

Adres Frederik Hendrikstraat 111 te Amsterdam (kantoor Mainline)

Meer weten? Bel Leon Knoops: (020) 68 22 660 of mail l.knoops@mainline.nl.

Drijvende kracht achter dit initiatief is Nick Ashton-Hart. Nadat hij stopte met het gebruik van alcohol en drugs, ontdekte hij dat feesten en cruisen ook zonder alcohol en drugs leuk zijn. Maar hij merkte ook dat het soms moeilijk is de verleidingen te weerstaan. Nick startte daarom een groep voor gelijkgestemde homomannen. Hij geeft met bijzonder veel plezier meer uitleg via: Facebook.com/ nashtonhart.

COLUMN tekst Bertus Tempert illustratie Karina Grens

IN MAART BEZOCHT ik de 20e editie van de Roze Filmdagen. Een leuk en intiem festival waar zo’n dag of tien allerlei films en documentaires – lang en kort – voorbijkomen over allerlei onderwerpen die de LHBTcommunity bezighoudt. Eén van de thema’s is natuurlijk – leven met – hiv. Aidsfonds is een van de sponsoren van het festival. Je kon zelfs een speciale Aidsfonds-filmroute volgen met een aantal films of documentaires waarin hiv centraal staat. In aanloop naar het festival werd een sponsordiner georganiseerd waar ruim honderd mensen waren. Als medewerker van het Aidsfonds mocht ik daar met drie collega’s naar toe.

Regenboogdildo Het was een reuze fijne avond met lekker eten, drinken, veel ‘ons soort mensen’ en een gezellige tombola. Er werden veel lootjes verkocht waarmee mooie prijzen te winnen waren. Beschermvrouwe Dolly Bellefleur praatte de avond aan elkaar, trok de winnende nummers en reikte de prijzen uit.

Behalve een negen-literfles Prosecco was er een opvallende regenboogdildo te winnen. Het was meteen duidelijk dat deze kleurrijke kanjer de topfavoriet van de avond was. En laat ik nu het winnende lot van de dildo in mijn handen hebben. Dolgelukkig mocht ik de felbegeerde jongen in ontvangst nemen.

De vreugde was echter van korte duur. Aan het einde van de avond werd de dildo brutaal van tafel geroofd. Eén van de aanwezigen had ‘m blijkbaar hard nodig. Dit is enerzijds grappig, maar tegelijkertijd erg triest. Er is een redelijke kans dat de dief of dievegge hello gorgeous leest of dat jij, lezer(es), bij die

persoon op bezoek komt. Daarom doe ik hierbij een oproep aan alle lezers: kom je een dildo in alle kleuren van de regenboog tegen? Voel de eigenaar aan de tand over hoe hij/zij eraan gekomen is? Want ik wil mijn dildo terug!

hello gorgeous 63

INTERVIEW tekst Lisan Jansen Lorkeers fotografie Caroline Bijl

Hetty (58) heeft een bewogen leven achter de rug. Een aantal jaren geleden is Asperger bij haar vastgesteld, een diagnose waardoor veel puzzelstukjes op hun plaats vielen. Ook bleek Hetty hiv te hebben. Terugkijkend brachten beide gebeurtenissen haar alleen maar positieve dingen.

Op eigen kracht HETTY IS GEBOREN en getogen in Limburg en groeide op samen met haar ouders en broer. Toen Hetty vijftien was gingen haar ouders scheiden. Een gebeurtenis die een grote impact op haar leven zou hebben. 64 hello gorgeous

hello gorgeous 65

INTERVIEW Samen met haar broer bleef Hetty bij haar moeder wonen. Ondanks de problemen op het thuisfront, ging leren Hetty goed af. Ze doorliep het atheneum vlekkeloos. Omdat Hetty zich niet vier jaar wilde vastleggen op een vervolgopleiding, besloot ze een opleiding tot directiesecretaresse te doen. Dit was de start van een bewogen carrière en leven.

Liefde van mijn leven “Toen ik 22 jaar oud was, leerde ik in Sittard de liefde van mijn leven kennen. Het was liefde op het eerste gezicht. Spoedig trouwden we en een paar jaar later werd onze oudste dochter geboren. Vanwege de carrière van mijn man – hij had een baan in Rotterdam – besloten we naar Oosterhout te verhuizen. Het op-en-neer-gereis zorgde voor enorme stress en resulteerde bij hem zelfs in een klaplong. We woonden fijn in Oosterhout, in een prachtig huis dat uitkeek op een paar kloostertuinen. Daar werd onze jongste dochter geboren. Wat voor vele jonge gezinnen een idyllische levensfase moest zijn, eindigde voor mij in een nare droom. Vier weken na de geboorte van onze jongste dochter, verliet mijn man me. Mijn twee meisjes heb ik alleen opgevoed.”

Intensief “De periode daarna was erg intensief. Ik had mijn handen vol aan m’n meiden, die beiden ook nog hoogbegaafd zijn. ‘Mama, hoe komt dit? Mama, hoe 66 hello gorgeous

zit dat?’ Continu vragen stellen, op zoek naar antwoorden die hun nieuwsgierigheid konden bevredigen. Maar het lukte me. Ik had bovendien een fijne baan, als officemanager bij een chemiebedrijf.

“Vier weken na de geboorte van onze jongste dochter, verliet mijn man me” Ondanks dat ik er alleen voor stond, had ik de dingen op de rit. Totdat ik op een zaterdagavond de douche uit kwam. Ik voelde een knobbel in mijn linkerborst. Met hulp van een bevriende huisartsassistente, kon ik die maandagochtend erop in alle vroegte al terecht bij de huisarts. Het bleek borstkanker te zijn. Kwaadaardig. Nu kon ik het even niet meer alleen. Ik belde mijn ex-man. De kinderen moesten emotioneel opgevangen worden. Dat deed hij. Ik ben dankbaar dat mijn ex-man en ik, in tegenstelling tot mijn gescheiden ouders, altijd on speaking terms zijn gebleven.”

het werk te gaan. Té vroeg, bleek achteraf. Een jaar later kwam namelijk de terugslag. Ik knapte volledig af, een burn-out en een zware depressie. Ik realiseerde mij dat ik altijd had geleefd volgens het principe ‘niet zeuren, gewoon doorgaan’. Puur op wilskracht. Nu lukte mij dat niet meer. Ik was compleet op en leeg vanbinnen.”

Holistische kijk “Langzaam krabbelde ik weer overeind. Ik reintegreerde op therapeutische basis bij een ander bedrijf. Bovendien liet ik mij omscholen tot casemanager en lifecoach. Ik wilde namelijk iets voor mensen kunnen betekenen. Het harde zakenleven, waarin het slechts om geld draait, trok mij niet meer. Ik kon aan de slag als casemanager bij een bedrijf gericht op een kwetsbaardere doelgroep, zoals alleenstaande moeders en mensen met schuldenproblematiek.

“Ik ben me bewust geworden van een grote kracht in mijzelf”

Burn-out “Ik werd geopereerd (tot mijn grote opluchting borstsparend) en kreeg zeven weken bestralingen. In de periode na de operatie en bestralingen, was ik onvoorstelbaar moe. Toch besloot ik na een paar maanden weer aan

Helaas ging het op mijn 52e weer mis. Het vele overwerken en langdradige rapporteren, leidde tot mijn tweede burn-out. Een geluk bij een ongeluk, bleek achteraf. Ik kwam namelijk terecht bij een bedrijfsarts met een ho-

listische kijk op het leven. Hij keek naar mijn leven als vervlochten geheel. Een intensieve diagnoseperiode brak aan. Mijn burn-outs hadden mogelijk een verklaring. Het syndroom van Asperger werd bij mij vastgesteld. Wat een opluchting! Alle puzzelstukjes van mijn leven vielen op hun plek. Bij Asperger verloopt de informatieverwerking anders; soms ook langzamer. Mijn brein is continu bezig om te schakelen, te registreren ‘hoe het hoort’ en prikkels te verwerken. Dit kost ontzettend veel energie.”

Roots “Het was hoognodig om op vakantie te gaan. Egypte zou de bestemming worden. Vanwege de revolutie daar, werd de bestemming omgeboekt naar Gambia. Het voelde als thuiskomen, alhoewel ik er nog nooit geweest was. Ik heb mijn hart verloren aan het land en de wijze waarop ze daar leven. Alles zo simpel en primitief. Meerdere malen ben ik er geweest. Ik kon er volledig bij mezelf blijven. Tijdens een van mijn laatste reizen ging het echter mis. Ik liep malaria tropicana op, een type malaria dat dodelijk kan zijn. Spoedig werd ik opgenomen in een ziekenhuis. Wat ik toen echter nog niet wist, was dat deze ene muggenbeet tot een andere onthulling zou leiden.”

De uitslag “Eenmaal terug in Nederland, knapte ik maar niet op. De huisarts keerde

me binnenste buiten. Een paar dagen later belde hij, of ik even langs wilde komen. Ik bleek hiv-positief. Ik viel van mijn stoel. Ik, hiv, hoe dan? Nog nooit in mijn leven heb ik mij zó alleen gevoeld. Mijn

“Hoe ik hiv heb opgelopen, weet ik oprecht niet. Ik heb het losgelaten” dochter belde steeds, maar ik durfde niet op te nemen. Tóch heb ik het de meiden dezelfde dag verteld. Ze schrokken, maar redeneerden tegelijkertijd pragmatisch. ‘Het is chronisch, mama, je kunt behandeld worden’. Het was een moeilijke tijd voor mijn dochters. Niet alleen vanwege dit nieuws, maar ook omdat zij kort daarvoor hun vader hadden verloren aan een ongeneeslijke vorm van kanker. Met een gigantisch zelfstigma ging ik later weg bij mijn hivverpleegkundige. Hoe ik hiv heb opgelopen, weet ik oprecht niet. Ik heb het losgelaten. Ik kom er toch nooit meer achter.”

hetzelfde aanlopen. Het samen delen maakt sterk. Ik ben actief geworden bij de Hiv Vereniging. Ik richt mij, samen met anderen, op het empoweren van vrouwen met hiv, het gevecht tegen het stigma en de bewustwording van Undetectable = Uninfectious. Nu ben ik gelukkig en dankbaar, omdat zoveel positieve dingen op mijn pad zijn gekomen. Ik ben me bewust geworden van een grote kracht in mijzelf. Ik heb leren accepteren dat het leven komt zoals het komt en dat het belangrijk is om hier een positieve draai aan te geven. Met mijn eigen kracht is dit gelukt. Ik hou van mijzelf zoals ik ben.”

PASPOORT NAAM Hetty LEEFTIJD 58 jaar KINDEREN Twee dochters (en een kleindochter HOBBY’S Theater (dans en muziek), musea, strand, lezen, fitness en samen zijn met familie en vrienden LEVENSMOTTO “Blijf geloven in je eigen kracht”

Nu “Ik leerde gelukkig snel vrouwen met hiv kennen. Ik vond hier warmte, liefde en verbondenheid, maar ook kennis en ervaring. Een warm bad. Net zoals in de workshop Positief Leven. Een diversiteit aan mensen die allemaal tegen hello gorgeous 67

ADVERTENTIE

Koestraat 5a 1012 BW Amsterdam

020 622 7471

Cocktails, Cafe-bar, Restaurant, Expositions, and so much more!

from the team behind club church

Getto Cocktail Happy Hour: Tues. - Sat. 5-7pm Cocktails 5.50 Wednesdays: Getto Burger Queens, All Urban Diva burger dinners 10.00

bar&loungeturkishbathjacuzzifinnishsauna darkroomprivatecabinsmasseurslightmeals

weekdays 12:00-06:00 - weekend non-stop nieuwezijds armsteeg 95 - www.sauna-nz.com

Sundays: Getto Bubble Bash! All Bubble cocktails 5.00 Warmoesstraat 51 Amsterdam Tel: 020 4215151 www.getto.nl

COLUMN tekst Ida Beermann fotografie Henri Blommers

Weekend weg WE HEBBEN ONS aangemeld voor het jaarlijkse Positive Families weekend. Hét ontmoetingsweekend voor gezinnen met kinderen tot achttien jaar, waarvan in elk geval één persoon, oud of jong, hiv heeft. Vanaf het moment dat wij ouders zijn van kinderen met hiv, nemen we deel. De eerste keer wat schuchter, want onbekend. Maar dankzij het warme onthaal en de open sfeer die we hebben ervaren, is het inmiddels een gebeurtenis geworden om naar uit te kijken. De mensen van de organisatie maken er elk jaar weer een paar fijne dagen van, inclusief een themafeest op zaterdagavond.

Voor de kinderen is het een fijn weerzien met vriendjes en vriendinnetjes. Wij ouders hebben de mogelijkheid om openlijk met andere ervaringsdeskundigen te kunnen praten over het leven met hiv. Wat betekent het om altijd medicijnen te moeten slikken, wat vertel je aan wie en wanneer? Het eerste jaar dat we deelnamen, was er een jongen van een jaar of acht die ons verwelkomde met de vraag: “En wie heeft het bij jullie?”. Blij om er eens openlijk over te kunnen praten, schatten we zo in. Onze kids waren destijds drie en vijf en waren er nog niet mee bezig. In de loop der jaren vroegen onze kinderen waarom wij naar dat weekend gaan. Wat het verschil is met het kampeerweekend van de groep uit Nigeria geadopteerde kinderen en hun ouders. Inmiddels beseffen ze dat ze ‘iets’ hebben, dat dit ‘iets’ een virus is, dat slaapt als je netjes je pillen neemt. Door gesprekken over ervaringen van anderen en antwoorden op onze vragen, kunnen wij onze kinderen – op hun niveau – blijven uitleggen wat hiv-positief zijn inhoudt. Dankzij het Positive Families weekend! hello gorgeous 69

ONDERZOEK tekst Sander Heithuis illustratie Henk Hageman

We bestaan dit jaar vijf jaar. Een uitgelezen moment om eens te kijken of ons magazine een reële afspiegeling is van de hiv-community in Nederland. We maken het blad immers primair voor iedereen die leeft met hiv. Sander Heithuis liep dit voorjaar stage bij ons en ging op zoek naar de diversiteit binnen het hello gorgeous magazine.

Investeren in kwetsbaarheid “JIJ HEBT DE dood gewild. Nou, hier heb je hem.” Deze zin komt uit het boek van de geweldige Franse auteur Hervé Guibert (1955-1991), het onderwerp van mijn scriptie een jaar geleden. Guibert werd door zijn eigen dokter 70 hello gorgeous

beschuldigd van ‘homoseksuele zelfmoord’ – het hebben van onveilige anale seks, met hiv en later de dood als gevolg. In de tijd van Guibert werd hiv nog altijd geassocieerd met de ‘homokanker’, opgelopen door mannen die

niet voorzichtig genoeg waren. Dit leverde tijdens het lezen worstelingen bij me op: wat een stigmatiserende term, voor zowel homo’s als hetero’s met hiv. Iedereen kan hiv oplopen en dit is toch niet iets dat alleen homo’s aangaat?

hello gorgeous 71

ONDERZOEK

Afspiegeling

Geen homoziekte

Ik sprak met diverse lezers van het blad en vroeg ze naar hun ervaringen met het magazine van hello gorgeous. Ook ben ik de archieven ingedoken en ben vanaf de eerste editie gaan onderzoeken wie er in het blad gerepresenteerd wordt. De focus lag hierbij op verschillende categorieën: gender, seksualiteit, leeftijd, ethniciteit en land van herkomst. De belangrijkste vraag was of hello gorgeous een afspiegeling van de hivpopulatie is, of dat een bepaalde groep misschien te dominant aanwezig is.

Vrouwen en hetero’s

T ra gendnser

Zoals Astrid (36) het verwoordt: “Vrouwen zijn een minderheid binnen een minderheid.” Het is dan ook logisch dat ze minder vertegenwoordigd worden in het tijdschrift: met 32,8% zijn ze de kleinste groep in de categorie ‘gender’. Aangezien minder dan 20% van de mensen met hiv vrouw is, betekent

0,5

3,1 Queer

Dat hiv in de maatschappij nog vaak slechts wordt toegerekend aan homoseksuele mannen werd mij ook de afgelopen periode weer eens duidelijk. Wanneer ik mensen vol enthousiasme vertelde dat ik stageliep bij een stichting die zich met hiv bezighoudt, leek het soms alsof de tijd twintig jaar heeft stilgestaan en dat er sinds de dood van Guibert maar weinig is veranderd. Mensen die met hiv leven en diegene die met hiv te maken krijgen, zijn zich bewust dat hiv geen homoziekte is. Daarbuiten heerst er echter nog steeds het idee dat hiv alleen wordt doorgegeven van homoman op homoman. Ik was benieuwd wat hello gorgeous hiertegen doet, en ging op zoek naar de diversiteit binnen het blad.

32,7 vrouw

GENDER in %

> 55

5 ob e 1,9 < 17 3,8 1 8 -2 13 4 ,5 25 -3 4

ken d

man 63,5

45 - 54

LEEFTIJD in %

72 hello gorgeous

35-4

dit dat ze statistisch meer in het magazine voorkomen dan in de populatie zelf: het eerste punt voor hello gorgeous is binnen. De andere minderheid zijn de heteroseksuelen; de groep die door de mensen om mij heen nog steeds vaak vergeten worden. Ik was benieuwd hoe dominant de homoseksuelen zijn binnen het magazine en hoe heteroseksuelen omgaan met de (soms in het oog springende) artikelen over de gayscene. Om maar te beginnen met de cijfers: ruim 48% van de mensen in het blad is homoseksueel. Bijna de helft, en daarmee de grootste groep. Vergeleken met de hiv-populatie in ons land (tussen 60 en 70% is homo) zijn de homomannen dus niet zo dominant aanwezig. Hierbij moet wel rekening gehouden worden met het feit dat de op één na grootste groep, de groep ‘onbekend’ is: in bijna een kwart van de gevallen komt de lezer niet achter de relatie-status of seksualiteit van de gerepresenteerde persoon. Dit maakt het misschien wat minder betekenisvol, maar het zegt tegelijkertijd ook dat de focus in hello gorgeous lang niet altijd ligt op seksualiteit. De heteroseksuelen die ik gesproken heb beamen dit, al zijn ze zich ook bewust van hun minderheidspositie. “Voor mij voegt het niet per se wat toe, maar als het besproken moet worden is het goed dat het gedaan wordt” zegt Hanne (29) bijvoorbeeld. “En als je er niet tegen kunt”, voegt Astrid toe “dan moet je maar het Reformatorisch Dagblad kopen.”

Multicultureel “Etniciteit is een thema dat niet makkelijk is en ook niet zo aantrekkelijk voor alle lezers. En toch vind ik hello gorgeous niet te wit”, zo zegt Adolfo (60), zelf afkomstig uit Colombia. Bijna twintig procent van de geportretteerden in het tijdschrift is ‘niet-blank’ en bijna dertig procent is niet afkomstig uit Nederland, wat wil zeggen dat het blad witte dominantie uit de weg gaat en dat ik het eens ben met Adolfo. Mensen uit verschillende culturen en regio’s komen aan bod en vertellen over hun ervaring met hiv. Adolfo: “Als het blad divers wil blijven, moeten ze daarin wel blijven investeren. Het makkelijkste is natuurlijk een witte homoman die zijn verhaal wil vertellen.”

Inhoud hello gorgeous heeft de afgelopen vijf jaar diversiteit omarmd en gevochten tegen het stigma van hiv als een ziekte voor blanke, oudere, homoseksuele mannen. Daar mogen ze heel trots op zijn, maar dat betekent ook dat we verder kunnen kijken. Wanneer er genoeg diversiteit zit in de representaties van mensen, moeten we ons misschien concentreren op de inhoud van hun verhalen. Zo is het motto van het blad ‘een positief leven met hiv’ en alle mooie mensen die ik door dit onderzoek heb leren kennen, hebben bewezen dat dit mogelijk is. Tijdens meerdere gesprekken kwam ik tot de conclusie

dat het proces minstens zo belangrijk is als het uiteindelijke, gelukkige plaatje.

Kwetsbaarheid Mensen met hiv hebben vaak consessies moeten doen, misschien wel hun seksualiteit moeten onderdrukken of relaties moeten verbreken. Ik denk daarom dat het van onschatbare waarde kan zijn voor mensen die net uit de kast komen met hiv om meer kwetsbaarheid in de verhalen naar voren te laten komen. Ik zou daarom pleiten voor wat meer kwetsbaarheid in het blad. Zoals Maarten (33) zegt: “We moeten de bak ellende niet uit de weg willen gaan, zo kunnen we juist de mensen die net de diagnose hebben gekregen helpen.” Volgens mij is vandaag de dag kwetsbaarheid nog een behoorlijk taboe en ik ben ervan overtuigd dat de verhalen in het tijdschrift de kracht hebben om ook dat taboe aan te pakken en het op die manier nog meer divers kan worden.

“We moeten de bak ellende niet uit de weg willen gaan, zo kunnen we juist de mensen die net de diagnose hebben gekregen helpen” Maarten (33)

“Als het blad divers wil blijven, moeten ze daarin wel blijven investeren. Het makkelijkste is natuurlijk een witte homoman die zijn verhaal wil vertellen” Adolfo (60)

“Als je je stoort aan de artikelen over homo’s moet je maar het Reformatorisch Dagblad kopen” Hanne (29) Het volledige onderzoeksrapport is te krijgen via info@ hellogorgeous.nl

hello gorgeous 73

COMFORT FOOD tekst Reina Foppen fotografie DimitriosFos

74 hello gorgeous

Erika de Vries (51) en haar man Ronald (53) zijn de ouders van Marcellino (15) en Gino (14). Prachtige jongens! “Van onszelf zouden ze vast niet zo mooi zijn geworden”, zegt Erika grappend. De halfbroers komen uit Suriname. Marcellino kwam tien jaar geleden als eerste in hun gezin. Uit de adoptiepapieren bleek dat hij nog een jonger halfbroertje had. Ronald ontdekte dat Gino in een ander tehuis zat omdat hij was geboren met hiv en daarom niet in aanmerking voor adoptie kwam. Gelukkig veranderde in Suriname de regelgeving en kon Gino acht jaar geleden in het kader van gezinshereniging ook naar Nederland komen. Sindsdien is het gezin compleet. De jongens, echte pubers, doen hun ding. Ze gaan naar de middelbare school, sporten, chillen. Gino speelt piano. Elke keer als hij voor controle naar het Sophia kinderziekenhuis gaat neemt hij plaats achter de vleugel die daar staat. Nu is dat nog iedere drie maanden maar dat wordt minder frequent, want het gaat goed met zijn gezondheid. Gino heeft nu voor het eerst een vriendin en kampt met het bekende dilemma: wanneer vertel ik het? Erika en Ronald zijn strijdbaar en maken geen geheim van hiv, maar natuurlijk zal Gino daarin zijn eigen weg moeten gaan vinden. Hij vindt het best moeilijk.

De eettafel in de keuken is de plek waar het gezin iedere avond samen eet. Er zijn een paar regels: geen telefoons aan tafel, geen pet op en voor de kinderen: blijven zitten totdat je het eten op hebt. En dat kan soms een hele tijd duren. Het record is drie uur. “Maar”, zegt Erika, ”Toen ben ik ondertussen wel gaan stofzuigen hoor.” Op zondag wordt er niet aan tafel gegeten. “Dan kijken we Studio Sport met een bord op schoot.” Erika houdt van koken en bakken. Omdat ieder pondje door het mondje gaat en Ronald bepaald geen kleintje is, wordt er minder koek en taart gebakken dan Erika graag zou willen. Maar brood bakken vindt ze ook erg leuk, vooral het kneden en slaan van het deeg. “Heerlijk!” Het recept van de Surinaamse kip komt van de hindoestaanse buurvrouw. In de toko, niet ver van hun huis in Nootdorp, is alles te vinden. Vooral de petjil-mix voor pindasaus is echt een aanrader. Het is wel wat duurder dan de gewone satésaus, maar als je deze eenmaal geproefd hebt, ben je om.

Deze keer…

Surinaamse kip met petjil en rijst Wat heb je nodig? voor 4 personen 1 kilo kip met botten of kipfilet (in stukken), gewassen met water of met azijn 1 ½ ui, gesnipperd 1 ½ bol Chinese knoflook (of 6-8 teentje gewone knoflook), gesnipperd 1 rode Madame Jeanette peper, fijngesneden 2 eetlepels Masala kerrie zout en zwarte peper olie 1 blikje tomatenpuree 2 maggiblokjes aji-no-moto (smaakversterker mononatrium-glutamaat of VeTsin) of een scheutje vissaus (Nam Pla) 3 eetlepels gesneden selderijblad 250 gram kouseband

OPROEP Ben jij ook een kookgek en heb je een lekker recept dat je wilt delen? Stuur dan een mailtje naar info@hellogorgeous.nl. En wie weet ben jij de volgende!

halve spitskool, gesneden 250 gr taugé petjil-mix voor pindasaus (pittig)

Aan de slag! Verhit olie in een braadpan en fruit twee eetlepels masala kerrie, voeg de gesnipperde ui toe en als deze lichtbruin is ook de knoflook en de Madame Jeanette peper. Wrijf de stukken kip in met zout en peper en braad deze rondom bruin. Voeg dan de tomatenpuree, de maggiblokjes en een flinke scheut water toe. Deksel op de pan en drie kwartier laten pruttelen tot de kip gaar is en de saus gebonden. Voeg dan pas de gesneden selderij toe. Kook de rijst. Maak ondertussen de pindasaus. Breng een pan met water aan de kook. Kook de kouseband (heel) ongeveer 4-5 minuten, laat uitlekken en snijd in stukjes van 2 cm. Leg ze op 1/3 van een schaal. Blancheer de spitskool in dezelfde pan ongeveer twee minuten, laat goed uitlekken en schik ook op 1/3 van de schaal. Hang dan het plastic zakje met taugé 1 minuut in het hete water. Zo wordt de taugé warm, maar blijft wel knapperig. Dit is de derde groente op de schaal. Daar giet je de pindasaus overheen.

Eet smakelijk! hello gorgeous 75

AGENDA

Sjors van der Panne (38) deed in 2014 mee aan The Voice of Holland, waarbij hij tweede werd, achter de winnaars O’G3NE. Dit jaar is hij een van de ambassadeurs van Pride in Amsterdam en geeft hij zijn agendatips. “Hopelijk kan ik met mijn ambassadeurschap een hoop mensen blij maken. Ik geloof in het vieren van verschillen en dat we ondanks die verschillen samen kunnen zijn. Niet voor niks is de titel van mijn nieuwe album Met Elkaar. In deze tijd moet we elkaar niet uit het oog verliezen, maar elkaar steunen, stimuleren en gunnen. En als het moet ook beschermen.”

Wat te doen? 28 JULI – 6 AUGUSTUS pride.nl

76 hello gorgeous

PRIDE WALK & PRIDE PARK “Ik wil heel graag deelnemen aan de Pride Walk dit jaar. Natuurlijk is de Canal Parade een fantastische manier om je vrijheid te vieren en dat mag je absoluut niet missen. Maar de Pride Walk is hét signaal tegen homofobie en voor verdraagzaamheid en tolerantie. Ik roep iedereen op om - als je kunt mee te lopen. Pride Park wordt sowieso geweldig met verschillende artiesten en hopelijk heel veel zon!”

SENIOR PRIDE CONCERT “Vorig jaar voor de eerste keer meegemaakt. Wat een gemoedelijk feest! Midden op de wallen met z’n allen. Muziek, cabaret en dans. Met de ouderen als middelpunt. Een concert om trots op te zijn. Tenslotte worden we allemaal een keer senior. Dus niet vergeten heen te gaan.”

CANAL PARADE “Dit is altijd een bijzondere dag. Niet alleen omdat mijn dochtertje Amy op deze dag vier wordt. Ook niet alleen omdat ik dit jaar als een van de ambassadeurs op de eerste boot meevaar. Maar omdat de Canal Pride iets unieks is. Misschien wel een van de leukste dagen van de zomer. Je zal ‘t als maatschappij maar kunnen: de vrijheid vieren op de grachten. In Nederland kan dat dus! Laten we het zo houden en strijden voor wie of waar dat niet mogelijk is. Love rules.”

CLOSING PARTY “Ik verheug me nu al erg op het feestelijke slot op de Dam. Mijn band en ik zullen daar dit jaar ook een spetterend optreden geven, evenals vele andere artiesten. Ik hoop op een onvergetelijk einde van een succesvolle mooie blije Pride 2017!”

29 JULI

3 AUGUSTUS

5 AUGUSTUS

6 AUGUSTUS

12.00 – 23.00 uur

18.00 – 23.00 uur

Vanaf 14.00 uur

14.00 – 22.00 uur

In het Vondelpark

In het Paleis van de Weemoed

Door de Prinsengracht

Op de Dam

hello gorgeous 77

SITES & SERVICES

waar kun je terecht met je vragen ? waar kun je andere mensen met hiv ontmoeten ? welke sites kun je raadplegen ? wat is je mening hierover ? 78 hello gorgeous

ik ben er

voor vragen

Over PrEP

hello gorgeous is een uitgave van de stichting met dezelfde naam en wordt gemaakt door vrijwilligers met hiv en direct betrokkenen. Je kunt ons steunen door een abonnement te nemen: hellogorgeous.nl/ abonnement.

Wil je zien hoe het leven met hiv er anno nu uitziet? Kijk op hivuitdekast.nl voor de meest recente info over hiv.

De actiegroep PrEPnu wil dat de hiv-preventiepil snel beschikbaar komt in ons land. Ben je het met ze eens? Teken dan de petitie, die ze willen overhandigen aan minister Schippers. Ga naar PrEPnu.nl voor deze petitie en meer informatie over PrEP.

We zijn ook te volgen via Facebook: facebook.com/ hellogorgeousmagazine Twitter: twitter.com/ hellogorgeousnl Instagram: instagram.com/ hellogorgeous_magazine.

donaties Draag je ons een warm hart toe en vind je dat we goed bezig zijn? Word dan donateur: hellogorgeous.nl/ donateurs.

voor ons Hiv Vereniging (HV) komt op voor de belangen van mensen met hiv. Op hivnet.org vind je veel actuele informatie over leven met hiv, blogs van onder meer vrouwen met hiv en een actief forum. Op levenmethiv.be van het Vlaamse Sensoa vind je ook allerhande informatie bedoeld voor mensen met hiv.

Heb je vragen over hiv, activiteiten bij jou in de buurt of zin in een praatje? Het Servicepunt van de HV is telefonisch te bereiken via (020) 689 25 77 ma, di en do, van 14–22 uur. Je kunt ook mailen: servicepunt@hivnet.org. In Vlaanderen kunnen mensen met hiv die hulp, advies of een luisterend oor zoeken bellen met Sensoa Positief (078) 15 11 00 (ma tot do van 13–16 uur). Mailen kan ook: positief@sensoa.be.

voor homomannen Op zoek naar contacten met andere homomannen met hiv? Poz&Proud, de sectie homomannen van de HV, organiseert veel activiteiten waar poz mannen elkaar kunnen ontmoeten. Kijk voor actuele informatie over deze activiteiten en meer op pozandproud.nl. Net gehoord dat je hiv hebt? 4mezelf.nl biedt steun en geeft informatie over leven met hiv.

engelstalig Er zijn ook twee Engelse edities van hello gorgeous online: hellogorgeous.nl/english. Ben je geïnteresseerd in internationaal onderzoek en informatie over (leven met) hiv? Ga dan eens kijken op aidsmap.com en thebody.com. Op patientslikeme.org kunnen patiënten elkaar digitaal ontmoeten en ervaringen en kennis met elkaar delen. Als je hiv hebt, kun je contact leggen met andere mensen met hiv.

iets gemist? Heb je een interessante site of activiteit voor mensen met hiv? Laat het ons weten via info@hellogorgeous.nl.

STRIPPEN MET JOKE tekst Joke van Soest fotografie Henri Blommers

Gatver, heb ik weer! De sjoemelsoftware heeft het begeven. Hoe zelfredzaam ik ook ben, dit is zelfs voor mij niet te doen! Straks breek ik nog een nagel of waait er spontaan een herpus simplex op mijn lippenstift! Dit trekt mijn narcistische borderline persoonlijkheid niet.

Hier is toch geen mindfulness tegen opgewassen?! Hoe moet ik in godsnaam mijn aandacht trainen om in het hier en nu te blijven zonder te oordelen? Ik haat het hier en nu!

Ik denk natuurlijk altijd wel in oplossingen, maar die zijn er vaak niet voor speciale mensen zoals ik. Zal je net zien dat ik weer een lift krijg van een lelijke seriemoordenaar. Of dat ik straks door te weinig wodka zo de overgang in word gedehydrateerd.

Ik maak dingen echt nooit groter dan ze zijn, maar ik weet gewoon dat ik een vreselijke en pijnvolle dood zal sterven. Afgedankt als uitgedroogde rozijn, eenzaam en onbemind.

Ach ja, men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest. Alleen wordt dat vrezen bij mij wel altijd werkelijkheid.

Gelukkig leven we tegenwoordig in het 'post-truth' tijdperk. Dus ik kan rustig en met droge ogen beweren dat ik echt serieus geen klager ben.

hello gorgeous 79

VERWACHT

# 20 verschijnt september 2017

INTERVIEW

Alexander Pastoors OUD-VOORZITTER VAN DE HIV VERENIGING

DOCUMENTAIRE

Kiki met Twiggy REPORTAGE

Michael Weinstein AIDS HEALTHCARE FOUNDATION

“De directeur van hiv” 80 hello gorgeous

ADVERTENTIE

Robert Mapplethorpe, Self-Portrait, 1980 ÂŠ Robert Mapplethorpe Foundation

22 april t/m 27 augustus 2017

info & tickets: www.kunsthal.nl

museumkaart geldig

Advertentie

Gino (14)

Bekijk het filmpje en lees het interview met Gino en vier zorgverleners over de zorg voor kinderen en tieners met hiv in Nederland op www.rethinkhiv.nl/gino.

NL/HIV/0021/17d, mei 2017

â&#x20AC;&#x2DC;Ik hoop dat veel mensen mijn filmpje bekijken, want ik wil later beroemd muzikant worden.â&#x20AC;&#x2122;