Fotografie bij uitvaart

Een wel heel bijzondere ‘hobby’. In het dagelijks leven is Lisette Koerts werkzaam als projectleider bij Sasburg Techniek. Maar daarnaast fotografeert ze bij uitvaarten. Henk en Daan willen daar alles van weten en reizen af naar het Noord-Hollandse Heerhugowaard.

Het is een eindje rijden voor Henk en Daan voor ze in Heerhugowaard zijn. Maar er is genoeg te bespreken. Bij het passeren van het AFAS-stadion in Alkmaar merkt Daan op dat ze er bijna zijn. “Leuk dat we weer eens een vrouw spreken die in de techniek werkt. Ik ben benieuwd hoe ze haar mannetje staat.” “Uhm, vrouwtje bedoel je?”, mompelt Henk. “Had jij al eens gehoord van afscheidsfotografie? Ik begreep dat Lisettes hobby een beetje uit de hand liep en dat ze zich daarom nu specialiseert in fotografie bij uitvaarten. Ook bijzonder wat mij betreft!”

Even later aan de koffie bij Lisette Koerts gaat het dankzij Daan toch eerst over het vak: “Hoe vind je het om als vrouw in de elektrotechniek te werken?” Lisette lacht en vertelt gepassioneerd over haar werk als (assistent) projecleider bij Sasburg Techniek. “Een enkele keer merk je dat men even moet wennen aan een vrouwelijke projectleider. Maar het gebeurt ook dat ik er voordeel bij heb om als vrouw binnen te komen. Belangrijkste is voor mij dat ik echt plezier heb in de techniek.”

Afscheid Vastleggen

“Ahum”, Henk breekt in. “We komen vooral voor je hobby; fotografie toch?” Lisette knikt instemmend. “Prachtige hobby”, vindt Henk. “Hoe ben je daarin gerold?” Lisette vertelt hoe ze tijdens de coronaperiode tijd over had. “Er kwam ruimte voor nieuwe dingen en toen ben ik me gaan richten op fotografie. Dat

Lisette Koerts

begon met het ontdekken van hoe de camera werkt en met talloze foto’s van bloemen en bijtjes en de kinderen. Ik kreeg er zo’n plezier in, dat ik besloot er verder mee te gaan. Sinds kort ben ik zelfs officieel ingeschreven bij de Kamer van Koophandel.” Daan en Henk zijn ook erg benieuwd naar haar specialisatie. “Na wat googelen naar allerlei soorten fotografie, ontdekte ik afscheidsfotografie. Het vastleggen van momenten rond het verlies van dierbaren, dat sprak me zó aan”, vertelt Lisette. Het is even stil. Henk: “Echt bijzonder. En moeilijk lijkt me…” Lisette: “Eén van de redenen waarom ik dit zo mooi vind, is omdat ik zelf helaas heb ervaren hoe weinig je meekrijgt van het afscheid van een geliefde. Als je dan beelden hebt van die intieme momenten, kan dat mensen heel erg helpen bij de verwerking. Dat geeft me ook voldoening. En zo vreemd is het eigenlijk ook niet hè, we leggen tegenwoordig álles in ons leven vast, maar de laatste paar uur van het leven niet…” Bij Daan valt het kwartje.

Ongemerkt Fotograferen

“Maar ‘t is wel even wat anders dan wat mooie foto’s maken voor Instagram”, stelt Daan. “Hoe ga je te werk bij een begrafenis of crematie?” Lisette vertelt over de opleiding voor afscheidsfotografie. “In deze opleiding leerde je alles rond de Moment Design-theorie. Dat is eigenlijk een soort fototechniek waarmee je leert heel pure beelden te maken. Zeker bij een afscheid is er niets te poseren, maar wil je foto’s maken waarop je ziet hoe het écht was. Met de emoties, het contact en de liefde onderling. Je moet jezelf trainen om precies op de juiste momenten de foto’s te maken en heel snel met instellingen te switchen. Want de mooiste momenten zijn altijd onverwachts en eenmalig. Je wilt ze niet missen en ze mogen niet mislukken. Waarover ik ook veel heb geleerd, is welk standpunt je kiest. Het beste is om vanaf de grond of vanuit de lucht te fotograferen. En het liefst ook heel dichtbij de mensen. Dat zorgt ervoor dat de beelden heel dichtbij komen, alsof de camera onderdeel was van de groep mensen.” Inmiddels heeft Lisette bij twee uitvaarten gefotografeerd en zodoende in de praktijk ervaren hoe het is en waar je op moet letten. Was het moeilijk? Ben je niet snel een storende factor met zo’n came-