3 minute read
Martin Hendericks 2.0
Tekst & foto: Marijke Verhoef 24.
De bonustijd
Advertisement
van Martin Hendericks
Fluitende vogels, zonneschijn in de ochtendmist, een mooi gesprek. Het maakt Martin Hendericks intens blij. Sinds zijn ziekte leeft hij bewuster dan ooit. Hij kiest voor een nieuw pad naast de uitvaartverzorging. Sinds dit najaar is hij ook trouwambtenaar.
Het zaadje daarvoor werd een jaar of elf geleden al geplant. Ik deed een uitvaart van een opa en de kleindochter zei: ‘als ik ooit ga trouwen, wil ik dat jij dat doet’”, vertelt Martin terwijl hij met zijn hond door de polder bij Vianen wandelt. Hij is al zeventien jaar uitvaartondernemer en begon tien jaar geleden voor zichzelf met Martin Hendericks Uitvaartverzorging. Hij was 24/7 aan het werk. Hij gunde zich geen tijd voor een wandeling, was altijd aan het rennen voor zijn onderneming.
Dat veranderde abrupt in 2018. Zijn leven werd tot stilstand gebracht. Er werd een zeldzame vorm van kanker geconstateerd en Martin moest vechten voor zijn leven. Werken was er niet meer bij. Hij legde zijn onderneming in de handen van zijn team. “Ik had alle vertrouwen in hen, maar het was intens moeilijk om los te laten.” Na zijn stamceltransplantatie eind 2018 pakte hij de draad weer op, maar al snel bleek dat uitvaarten leiden niet meer ging zoals voorheen. “Mensen vroegen na afloop hoe het met mij was. Dat vond ik ongemakkelijk, omdat het op zo’n moment echt niet over mij mag gaan.” Daarom doet hij nu alleen nog uitvaarten van goede bekenden, mensen die zijn verhaal kennen. Ondertussen regelt hij al het werk achter de schermen; met een team van vijf uitvaartleiders is er meer dan genoeg te doen. Van de administratieve taken tot het tuinonderhoud rond het Uitvaarthuis dat hij sinds 2019 samen met Désirée Huis in ’t Veld-Heinink runt.
Hier en nu
“Ik ben nu veel meer in het hier en nu. Ik weet hoe kwetsbaar een mens kan zijn. Er zijn ook mensen van mijn leeftijd die hetzelfde hebben meegemaakt en het niet hebben gered. Dan besef je echt dat het leven niet vanzelfsprekend is. Ondertussen gaat alles gewoon door, alleen veel intenser. Veel bewuster. Ik heb nog altijd immuuntherapie. Het kan terugkomen. Ik denk dat ik dat zwaard van Damocles boven mijn hoofd nodig heb.”
Martin 2.0
Het zorgt ervoor dat Martin tegenwoordig heel bewust zijn doelen kiest. “Ik ben nu Martin 2.0. Ik heb de dood in de ogen gekeken en heb een tweede kans gekregen. Dan ga je nadenken. Wat heb ik allemaal gedaan? Waar ligt mijn passie? Hoe wil ik de rest van mijn leven leven?” Martin heeft besloten een boek te schrijven over zijn ervaring tijdens en na zijn ziekte en hij wil graag les geven over werken in de uitvaart. Niet over de praktische zaken, dat kan in zijn optiek iedereen, maar over de persoonlijke kant. “Als je wil dat mensen na een uitvaart echt verder kunnen, dan heb je een zesde zintuig nodig. Je moet horen wat er niet gezegd wordt en zorgen dat die dingen gebeuren.”
Dat talent wil hij nu ook inzetten om bruidsparen de dag van hun leven te bezorgen. “Mijn hart blijft bij de mens. Welk emotioneel moment ze ook delen. Verdrietig of vrolijk. Net als met een uitvaart vang je als trouwambtenaar iemand in woorden. Dat vind ik heel fijn. Het geeft mij veel energie om te spreken. Je zit vooraf aan tafel met het bruidspaar, praat over het leven, hoort hun verhaal. Zo wil ik oud worden.” Hij is trots dat hij in de gemeente Vijfheerenlanden is beëdigd als trouwambtenaar. Op 2 oktober heeft hij zijn eerste huwelijk gehad. Toeval bestaat niet: de bruid is de kleindochter van elf jaar geleden.
