High Fidelity 02

Page 1


Peak Consult InCognito

Η

δανική Peak Consult είναι μια σχετικά νέα στον χώρο εταιρεία που ιδρύθηκε (από τον κ. Per Kristoffersen, το 1996). Ένα από τα μοντέλα της γκάμας της είναι και τα InCognito (ηχεία βάσης δύο δρόμων, δύο μεγαφώνων, με καμπίνα ανάκλασης χαμηλών συχνοτήτων). Μέχρι εδώ η περιγραφή μας κυλάει φυσιολογικά. Τα ασυνήθιστα αρχίζουν μόλις έρθεις σε μια πρώτη επαφή με τα ηχεία της δανικής εταιρείας. Η συσκευασία τους έχει πολύ μεγάλες διαστάσεις και είναι κατασκευασμένη από ξύλο ώστε να εξασφαλίζει πως τα ηχεία θα φτάσουν ακέραια στον ιδιοκτήτη τους. Το ξύλινο κιβώτιο (ανά ηχείο) δεν υπάρχει για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά για πρακτικούς, μιας και τα ηχεία ενσωματώνουν τις βάσεις τους και έχουν βάρος που ξεπερνά τα 40 Kg. Ανοίγοντας τη συσκευασία, αντικρίζεις μια πανέμορφη -αν και ογκώδη για ηχείο βάσης- κατασκευή, ενώ διαπιστώνεις αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλαδή πως η βάση είναι μέρος του ηχείου. Φυσικά μόλις το σηκώσεις, αντιλαμβάνεσαι πως αυτή είναι, σε κάθε περίπτωση, δουλειά για δύο άτομα.

————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————

Απόλυτη ισορροπία

ασφαλή στερέωση του InCognito, μιας και πιθανή ανατροπή του -πράγμα εύκολα όταν έχει τοποθετημένο ψηλά τόσο μεγάλο βάρος- θα είχε καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για το ηχείο, αλλά... και για το πάτωμα. Η καμπίνα των InCognito κατασκευάζεται από δύο υλικά: HDF πάχους 35mm και από μασίφ ξύλο πάχους 25mm. Το ξύλο αποτελεί τα εξωτερικά τοιχώματα της καμπίνας και είναι άριστα φινιρισμένο. Η μπάφλα του ηχείου είναι κεκλιμένη και σε αυτή δεν υπάρχει καμία γωνία (με εξαίρεση την κάτω πλευρά της), μιας και η επιφάνειά της είναι φρεζαρισμένη, δημιουργώντας έξι κεκλιμένες επιφάνειες. Η μπάφλα καλύπτεται με δέρμα, όπως και το πίσω μέρος της καμπίνας, γεγονός που δίνει επιπλέον πόντους (μαζί με τη δερμάτινη επένδυση του μπροστινού μέρους της βάσης) στον τομέα της αισθητικής. Η απουσία ακμών στο ηχείο συμβάλλει στη μείωση των περιθλάσεων, ενώ η κεκλιμένη μπάφλα φέρνει πιο κοντά τα ακουστικά κέντρα των δύο μεγαφώνων, συμβάλλοντας σημαντικά στη βελτιστοποίηση της απόκρισης του ηχείου (ιδιαίτερα εκτός του ακουστικού άξονα). Το μεγάφωνο των χαμηλομεσαίων κατασκευάζεται για λογαριασμό της Peak από την Αudio Technology, μια εταιρεία που έχει ιδρύσει ο κ. Εjvind Skaanings, που ήταν Ηλεκτροακουστική θεωρία... Έχοντας αποκομίσει τις πρώτες εντυπώσεις από τα In- ένας από τους αρχιμηχανικούς και ιδρυτές τόσο της DyCognito και έχοντάς τα στήσει στον χώρο για μια πρώτη naudio όσο και της Scanspeak. To χειροποίητο γούφερ γεύση, αν έχεις ασχοληθεί λίγο με την ηλεκτροακουστική, έχει κώνο από συνθετικό υλικό (μείγμα πολυπροπυλενίου), αντιλαμβάνεσαι, καταρχήν, πως ο κατασκευαστής τους το χυτό αλουμινένιο σασί του και το μαγνητικό σύστημα έχει επί της αρχής τηρήσει όλους, μα όλους, τους κανόνες είναι τουλάχιστον επιβλητικό, ενώ το πηνίο φωνής του π ου διέ π ου ν την κατασκευ ή ε νός σωσ τού έχει εξαγωνική διατομή. Τα πάντα στο μεγάφωνο ηλεκτροδυναμικού ηχείου. (αεριζόμενο πηνίο φωνής, spyder, αεριζόμενος μαγνητικός Πέρα από τη στιβαρή καμπίνα, ο σχεδιασμός τους δείχνει πόλος) έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε το φαινόμενο της πως τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη του. Ας πάρουμε, θερμικής συμπίεσης να είναι ελαχιστοποιημένο, ενώ το όμως, τα πράγματα με τη σειρά: ίδιο το μεγάφωνο έχει κοπεί και ραφτεί στα μέτρα του Καταρχήν η βάση τους είναι ενσωματωμένη ώστε ο InCognito έπειτα από πάμπολλες δοκιμές τόσο ηχητικές, κατασκευαστής τους να εξασφαλίσει πως τα ηχεία θα είναι όσο και εργαστηριακές. τοποθετημένα στο σωστό ύψος και θα έχουν την ιδανική Το τουίτερ μεταξωτού θόλου 25mm προέρχεται από τη κλίση προς τον κατακόρυφο άξονα. Δεύτερον, έχει την σειρά 2500 της Scanspeak. Πίσω από τον θόλο υπάρχει ευκαιρία να τοποθετήσει μέσα στη βάση το κύκλωμα του ένας θάλαμος καταστολής των συντονισμών, ενώ το κροσόβερ, εξασφαλίζοντας πως τα υλικά του δεν θα μαγνητικό του σύστημα ακολουθεί τις αρχές του δέχονται κραδασμούς από τη λειτουργία των μεγαφώνων. συστήματος Symmetric Drive (SD2) που έχει πατεντάρει Τρίτον, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, εξασφαλίζει την η Scan. High Fidelity

45


Peak Consult InCognito

Η

δανική Peak Consult είναι μια σχετικά νέα στον χώρο εταιρεία που ιδρύθηκε (από τον κ. Per Kristoffersen, το 1996). Ένα από τα μοντέλα της γκάμας της είναι και τα InCognito (ηχεία βάσης δύο δρόμων, δύο μεγαφώνων, με καμπίνα ανάκλασης χαμηλών συχνοτήτων). Μέχρι εδώ η περιγραφή μας κυλάει φυσιολογικά. Τα ασυνήθιστα αρχίζουν μόλις έρθεις σε μια πρώτη επαφή με τα ηχεία της δανικής εταιρείας. Η συσκευασία τους έχει πολύ μεγάλες διαστάσεις και είναι κατασκευασμένη από ξύλο ώστε να εξασφαλίζει πως τα ηχεία θα φτάσουν ακέραια στον ιδιοκτήτη τους. Το ξύλινο κιβώτιο (ανά ηχείο) δεν υπάρχει για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά για πρακτικούς, μιας και τα ηχεία ενσωματώνουν τις βάσεις τους και έχουν βάρος που ξεπερνά τα 40 Kg. Ανοίγοντας τη συσκευασία, αντικρίζεις μια πανέμορφη -αν και ογκώδη για ηχείο βάσης- κατασκευή, ενώ διαπιστώνεις αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλαδή πως η βάση είναι μέρος του ηχείου. Φυσικά μόλις το σηκώσεις, αντιλαμβάνεσαι πως αυτή είναι, σε κάθε περίπτωση, δουλειά για δύο άτομα.

————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————

Απόλυτη ισορροπία

ασφαλή στερέωση του InCognito, μιας και πιθανή ανατροπή του -πράγμα εύκολα όταν έχει τοποθετημένο ψηλά τόσο μεγάλο βάρος- θα είχε καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για το ηχείο, αλλά... και για το πάτωμα. Η καμπίνα των InCognito κατασκευάζεται από δύο υλικά: HDF πάχους 35mm και από μασίφ ξύλο πάχους 25mm. Το ξύλο αποτελεί τα εξωτερικά τοιχώματα της καμπίνας και είναι άριστα φινιρισμένο. Η μπάφλα του ηχείου είναι κεκλιμένη και σε αυτή δεν υπάρχει καμία γωνία (με εξαίρεση την κάτω πλευρά της), μιας και η επιφάνειά της είναι φρεζαρισμένη, δημιουργώντας έξι κεκλιμένες επιφάνειες. Η μπάφλα καλύπτεται με δέρμα, όπως και το πίσω μέρος της καμπίνας, γεγονός που δίνει επιπλέον πόντους (μαζί με τη δερμάτινη επένδυση του μπροστινού μέρους της βάσης) στον τομέα της αισθητικής. Η απουσία ακμών στο ηχείο συμβάλλει στη μείωση των περιθλάσεων, ενώ η κεκλιμένη μπάφλα φέρνει πιο κοντά τα ακουστικά κέντρα των δύο μεγαφώνων, συμβάλλοντας σημαντικά στη βελτιστοποίηση της απόκρισης του ηχείου (ιδιαίτερα εκτός του ακουστικού άξονα). Το μεγάφωνο των χαμηλομεσαίων κατασκευάζεται για λογαριασμό της Peak από την Αudio Technology, μια εταιρεία που έχει ιδρύσει ο κ. Εjvind Skaanings, που ήταν Ηλεκτροακουστική θεωρία... Έχοντας αποκομίσει τις πρώτες εντυπώσεις από τα In- ένας από τους αρχιμηχανικούς και ιδρυτές τόσο της DyCognito και έχοντάς τα στήσει στον χώρο για μια πρώτη naudio όσο και της Scanspeak. To χειροποίητο γούφερ γεύση, αν έχεις ασχοληθεί λίγο με την ηλεκτροακουστική, έχει κώνο από συνθετικό υλικό (μείγμα πολυπροπυλενίου), αντιλαμβάνεσαι, καταρχήν, πως ο κατασκευαστής τους το χυτό αλουμινένιο σασί του και το μαγνητικό σύστημα έχει επί της αρχής τηρήσει όλους, μα όλους, τους κανόνες είναι τουλάχιστον επιβλητικό, ενώ το πηνίο φωνής του π ου διέ π ου ν την κατασκευ ή ε νός σωσ τού έχει εξαγωνική διατομή. Τα πάντα στο μεγάφωνο ηλεκτροδυναμικού ηχείου. (αεριζόμενο πηνίο φωνής, spyder, αεριζόμενος μαγνητικός Πέρα από τη στιβαρή καμπίνα, ο σχεδιασμός τους δείχνει πόλος) έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε το φαινόμενο της πως τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη του. Ας πάρουμε, θερμικής συμπίεσης να είναι ελαχιστοποιημένο, ενώ το όμως, τα πράγματα με τη σειρά: ίδιο το μεγάφωνο έχει κοπεί και ραφτεί στα μέτρα του Καταρχήν η βάση τους είναι ενσωματωμένη ώστε ο InCognito έπειτα από πάμπολλες δοκιμές τόσο ηχητικές, κατασκευαστής τους να εξασφαλίσει πως τα ηχεία θα είναι όσο και εργαστηριακές. τοποθετημένα στο σωστό ύψος και θα έχουν την ιδανική Το τουίτερ μεταξωτού θόλου 25mm προέρχεται από τη κλίση προς τον κατακόρυφο άξονα. Δεύτερον, έχει την σειρά 2500 της Scanspeak. Πίσω από τον θόλο υπάρχει ευκαιρία να τοποθετήσει μέσα στη βάση το κύκλωμα του ένας θάλαμος καταστολής των συντονισμών, ενώ το κροσόβερ, εξασφαλίζοντας πως τα υλικά του δεν θα μαγνητικό του σύστημα ακολουθεί τις αρχές του δέχονται κραδασμούς από τη λειτουργία των μεγαφώνων. συστήματος Symmetric Drive (SD2) που έχει πατεντάρει Τρίτον, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, εξασφαλίζει την η Scan. High Fidelity

45


Phonar Credo M100 ——————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————————–——

H

Qualitat uber alles

Phonar είναι μια εταιρεία κατασκευής ηχείων που χαρακτηριστικά με το Revelator, αλλά χρησιμοποιεί άλλο τιμά τις γερμανικές κατασκευαστικές παραδόσεις. μεταλλικό plate) με μαγνητικό σύστημα και πηνίο φωνής Έτσι η ποιότητα σε κάθε σημείο της κατασκευής του, το τεχνολογίας Symmetric Drive. Πίσω από τον θόλο σχολαστικό φινίρισμα, η αίσθηση αρτιότητας και τελικά υπάρχει ένας θάλαμος για την καταστολή του οπίσθιου η πεποίθηση πως η κατασκευή που έχεις μπροστά σου κύματος του μεγαφώνου. είναι φτιαγμένη για να κρατήσει σχεδόν για πάντα Η αποσπώμενη σίτα των ηχείων έχει ωοειδές σχήμα χαρακτηρίζουν το Credo σε μέγιστο βαθμό, όπως και -συνεισφέροντας στην όμορφη παρουσία του ηχείου κάθε γνήσιο τέκνο της βιομηχανικής σχολής. όταν είναι τοποθετημένη- και ο σκελετός της από μέταλλο με κυλινδρική διατομή βοηθά ώστε η ηχητική της παρουσία να είναι ελάχιστη. Ποιοτικό σε όλα του Αντικρίζοντας την καμπίνα με τις καμπύλες πλευρές και Στο πίσω μέρος των Credo υπάρχει μια οπή, μεγάλης την κεκλιμένη άνω όψη του Credo (κατασκευασμένη από διαμέτρου ανάκλασης των χαμηλών συχνοτήτων, με MDF και φινιρισμένη στην εντέλεια με καπλαμά και στρογγυλεμένα χείλη και δύο ζεύγη ακροδεκτών (τα στρώματα βερνικιού υψηλής ποιότητας), δεν μπορείς να Credo δέχονται διπλοκαλωδίωση) άριστης ποιότητας κάνεις κάποιο αρνητικό σχόλιο. (τύπου WBT). Φυσικά οι μη παράλληλες επιφάνειες της καμπίνας δεν Στο εσωτερικό των Credo υπάρχει ένα εγκάρσιο νεύρο εξυπηρετούν μόνο αισθητικούς λόγους, αλλά και κάτω από το ύψος του τουίτερ, ενώ το κροσόβερ του πρακτικούς, μια και στο εσωτερικό της καμπίνας μειώνεται υλοποιείται σε δύο ανεξάρτητες πλακέτες. Το κροσόβερ η δημιουργία στάσιμων κυμάτων. του γούφερ είναι δεύτερης τάξης -με ένα δικτύωμα Στην εμπρός όψη των M100 τα μεγάφωνα είναι ισοστάθμισης της αντίστασης- και τα εύσημα παίρνει το τοποθετημένα πάνω σε μια μικρότερη (ωοειδούς διατομής) πηνίο που είναι τοποθετημένο σε σειρά με το γούφερ, μπάφλα, πράγμα που τα κάνει να δείχνουν ακόμα πιο μιας και χρησιμοποιεί πηνίο πολλαπλών αγωγών (τύπου όμορφα, ενώ σε αυτή την επιλογή μοναδική μας ένσταση Litz). Κορυφαία υλικά συναντούμε και στο δεύτερης τάξης είναι η ακμή που σχηματίζεται στην περιφέρεια της κροσόβερ του τουίτερ, ενώ στο εσωτερικό της καμπίνας μπάφλας και μπορεί να είναι πηγή περιθλάσεων. Οι υπάρχουν δύο ειδών ηχοαποροφητικά υλικά μονάδες μεγαφώνων που συναντάμε ανήκουν στην, (πολυουρεθάνη τύπου Ricofon και ακρυλική βάτα). ολιγάριθμη, εκλεκτή ομάδα των ηλεκτροδυναμικών Τέλος, λάβετε υπόψη σας πως τα ηχεία μπορεί να μετατροπέων. Στη θέση του γούφερ έχει επιλεχθεί ένα συνοδευτούν και από βάσεις ειδικά σχεδιασμένες γι’ αυτά πεντάιντσο Scanspeak με χάρτινο κώνο επεξεργασμένο που διαθέτουν το ίδιο, με τα ηχεία, άριστο φινίρισμα και στο χέρι (κάθε κώνος χαράσσεται ακτινικά σε 8 σημεία στοιχίζουν μόνο 700 ευρώ. και στη συνέχεια οι χαραγές γεμίζονται με αποσβεστικό υλικό ώστε να μειώνονται στο ελάχιστο οι ιδιοσυντονισμοί Επιβλητικό και τα σπασίματα του κώνου). Φυσικά, πέρα από τον Ο Γερμανός σχεδιαστής κάνει φανερό πως δεν ξεχνά τις χειροποίητο κώνο, το πεντάιντσο γούφερ έχει χυτό σασί καταβολές της φυλής του, μιας και τα Credo M100 -παρά και ένα στιβαρό μαγνητικό σύστημα που είναι το μικρό τους μέγεθος- είναι επιβλητικά σε ήχο. Το χαμηλό βελτιστοποιημένο ώστε όταν εκτελεί ο κώνος μεγάλες τους έχει όγκο και έκταση που πολύ δύσκολα τα περιμένεις διαδρομές, ο «κινητήρας» του μεγαφώνου να εξακολουθεί από ένα ηχείο με ένα πεντάιντσο γούφερ. Σε αυτό το να συμπεριφέρεται γραμμικά. Το τουίτερ έχει μεταξένιο σημείο, τα M100 εμφανίζονται πιο ρωμαλέα από τα Creθόλο μιας ίντσας και κατασκευάζεται και αυτό από τη mona Auditor. Για την έκταση και τον όγκο στις χαμηλές Scanspeak (πρόκειται για το τουίτερ που έχει όμοια συχνότητες (πάντα μιλώντας για ένα ηχείο πολύ μικρού High Fidelity

51


Phonar Credo M100 ——————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————————–——

H

Qualitat uber alles

Phonar είναι μια εταιρεία κατασκευής ηχείων που χαρακτηριστικά με το Revelator, αλλά χρησιμοποιεί άλλο τιμά τις γερμανικές κατασκευαστικές παραδόσεις. μεταλλικό plate) με μαγνητικό σύστημα και πηνίο φωνής Έτσι η ποιότητα σε κάθε σημείο της κατασκευής του, το τεχνολογίας Symmetric Drive. Πίσω από τον θόλο σχολαστικό φινίρισμα, η αίσθηση αρτιότητας και τελικά υπάρχει ένας θάλαμος για την καταστολή του οπίσθιου η πεποίθηση πως η κατασκευή που έχεις μπροστά σου κύματος του μεγαφώνου. είναι φτιαγμένη για να κρατήσει σχεδόν για πάντα Η αποσπώμενη σίτα των ηχείων έχει ωοειδές σχήμα χαρακτηρίζουν το Credo σε μέγιστο βαθμό, όπως και -συνεισφέροντας στην όμορφη παρουσία του ηχείου κάθε γνήσιο τέκνο της βιομηχανικής σχολής. όταν είναι τοποθετημένη- και ο σκελετός της από μέταλλο με κυλινδρική διατομή βοηθά ώστε η ηχητική της παρουσία να είναι ελάχιστη. Ποιοτικό σε όλα του Αντικρίζοντας την καμπίνα με τις καμπύλες πλευρές και Στο πίσω μέρος των Credo υπάρχει μια οπή, μεγάλης την κεκλιμένη άνω όψη του Credo (κατασκευασμένη από διαμέτρου ανάκλασης των χαμηλών συχνοτήτων, με MDF και φινιρισμένη στην εντέλεια με καπλαμά και στρογγυλεμένα χείλη και δύο ζεύγη ακροδεκτών (τα στρώματα βερνικιού υψηλής ποιότητας), δεν μπορείς να Credo δέχονται διπλοκαλωδίωση) άριστης ποιότητας κάνεις κάποιο αρνητικό σχόλιο. (τύπου WBT). Φυσικά οι μη παράλληλες επιφάνειες της καμπίνας δεν Στο εσωτερικό των Credo υπάρχει ένα εγκάρσιο νεύρο εξυπηρετούν μόνο αισθητικούς λόγους, αλλά και κάτω από το ύψος του τουίτερ, ενώ το κροσόβερ του πρακτικούς, μια και στο εσωτερικό της καμπίνας μειώνεται υλοποιείται σε δύο ανεξάρτητες πλακέτες. Το κροσόβερ η δημιουργία στάσιμων κυμάτων. του γούφερ είναι δεύτερης τάξης -με ένα δικτύωμα Στην εμπρός όψη των M100 τα μεγάφωνα είναι ισοστάθμισης της αντίστασης- και τα εύσημα παίρνει το τοποθετημένα πάνω σε μια μικρότερη (ωοειδούς διατομής) πηνίο που είναι τοποθετημένο σε σειρά με το γούφερ, μπάφλα, πράγμα που τα κάνει να δείχνουν ακόμα πιο μιας και χρησιμοποιεί πηνίο πολλαπλών αγωγών (τύπου όμορφα, ενώ σε αυτή την επιλογή μοναδική μας ένσταση Litz). Κορυφαία υλικά συναντούμε και στο δεύτερης τάξης είναι η ακμή που σχηματίζεται στην περιφέρεια της κροσόβερ του τουίτερ, ενώ στο εσωτερικό της καμπίνας μπάφλας και μπορεί να είναι πηγή περιθλάσεων. Οι υπάρχουν δύο ειδών ηχοαποροφητικά υλικά μονάδες μεγαφώνων που συναντάμε ανήκουν στην, (πολυουρεθάνη τύπου Ricofon και ακρυλική βάτα). ολιγάριθμη, εκλεκτή ομάδα των ηλεκτροδυναμικών Τέλος, λάβετε υπόψη σας πως τα ηχεία μπορεί να μετατροπέων. Στη θέση του γούφερ έχει επιλεχθεί ένα συνοδευτούν και από βάσεις ειδικά σχεδιασμένες γι’ αυτά πεντάιντσο Scanspeak με χάρτινο κώνο επεξεργασμένο που διαθέτουν το ίδιο, με τα ηχεία, άριστο φινίρισμα και στο χέρι (κάθε κώνος χαράσσεται ακτινικά σε 8 σημεία στοιχίζουν μόνο 700 ευρώ. και στη συνέχεια οι χαραγές γεμίζονται με αποσβεστικό υλικό ώστε να μειώνονται στο ελάχιστο οι ιδιοσυντονισμοί Επιβλητικό και τα σπασίματα του κώνου). Φυσικά, πέρα από τον Ο Γερμανός σχεδιαστής κάνει φανερό πως δεν ξεχνά τις χειροποίητο κώνο, το πεντάιντσο γούφερ έχει χυτό σασί καταβολές της φυλής του, μιας και τα Credo M100 -παρά και ένα στιβαρό μαγνητικό σύστημα που είναι το μικρό τους μέγεθος- είναι επιβλητικά σε ήχο. Το χαμηλό βελτιστοποιημένο ώστε όταν εκτελεί ο κώνος μεγάλες τους έχει όγκο και έκταση που πολύ δύσκολα τα περιμένεις διαδρομές, ο «κινητήρας» του μεγαφώνου να εξακολουθεί από ένα ηχείο με ένα πεντάιντσο γούφερ. Σε αυτό το να συμπεριφέρεται γραμμικά. Το τουίτερ έχει μεταξένιο σημείο, τα M100 εμφανίζονται πιο ρωμαλέα από τα Creθόλο μιας ίντσας και κατασκευάζεται και αυτό από τη mona Auditor. Για την έκταση και τον όγκο στις χαμηλές Scanspeak (πρόκειται για το τουίτερ που έχει όμοια συχνότητες (πάντα μιλώντας για ένα ηχείο πολύ μικρού High Fidelity

51


Wilson Benesch Discovery —————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————

Το αντισυμβατικό

Υ

πάρχει τελικά πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας απλής, αξιοπρεπούς έστω επιπέδου δημιουργίας, και μιας εμπνευσμένης, μη συμβατικής ποιοτικά υλοποιημένης δημιουργίας. Η πρώτη το μόνο που ζητάει είναι χρόνο, άντε και κάποιο μεράκι για να υλοποιηθεί. Η δεύτερη απαιτεί -εκτός από όλα αυτά- ταλέντο, ψήγματα δημιουργικής, σχεδιαστικής δεινότητας, ιδιοφυΐας, αλλά και αστείρευτου πάθους. Πάθους γι’ αυτό που κάνεις και αγαπάς. Πάθους βασικά να αγγίξεις την ψυχή μιας ύστατης τέχνης. Της μουσικής. Του απόλυτου, κεντρικού, βασικού κινητηρίου άξονα. Του άξονα που οφείλει να κινεί τον οποιοδήποτε δημιουργό, που σέβεται τον μουσικόφιλο, αλλά κατά βάση και πάνω από όλα σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του συνταρακτικού συναισθήματος μεγαλείου και ανάτασης που μπορεί να σου μεταφέρει ένα μουσικό γεγονός σε μια αίθουσα συναυλιών, από την αναπαραγωγή αυτού του γεγονότος μέσα από συσκευές απλής «αναπαράστασης». Το να ξεφεύγεις από τα τετριμμένα, και να δημιουργείς επάνω σε μια λευκή κόλλα χαρτί μια συσκευή αντισυμβατική, μια συσκευή που είναι ένα κομμάτι από εσένα, μια δημιουργία που τη «βλέπεις», την ποθείς, την επιθυμείς να είναι μια μηχανή μεταφοράς ψυχικών δεδομένων και συγκινησιακής φόρτισης, αρχίζοντας τα πάντα από το μηδέν, και στοχεύοντας την ανάπλαση ενός μεγαλείου ουσιαστικά άπιαστου τουλάχιστον μέχρι τώρα, ούτε εύκολη υπόθεση είναι, αλλά ούτε και συνηθισμένη. Οι περισσότεροι κατασκευαστές προτιμούν τις εύκολες και δοκιμασμένες λύσεις, την πεπατημένη με λίγα λόγια, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι κακό. Φανταστείτε όμως τι θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχαν κάποια πραγματικά ανήσυχα πνεύματα. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να απολαύσουμε ιδιοφυή ηχητικά και σχεδιαστικά καλλιτεχνήματα, όπως τα Quad ESL 63 ας πούμε. Δεν θα είχαμε ποτέ δει τα τουίτερ ταινίας, τα τουίτερ «πλάσματος», τους κώνους από Kevlar, τα μαγνητοστατικά ηχεία πάνελ, τους θόλους από beryllium, τους ισοβαρικούς θαλάμους. Και αυτά είναι μόνον μερικά από τα παραδείγματα. Υπάρχουν φυσικά και εκατοντάδες άλλα που δεν αφορούν τα ηχεία. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, αυτά που

μας απασχολούν είναι αποκλειστικά και μόνον τα ηχεία. Και για την ακρίβεια, ένα ηχείο. Το Discovery της Wilson Benesch. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Wilson Benesch είναι μια από τις παλαιές αγγλικές εταιρείες κατασκευής ηχείων, που δεν έχει όμως ξεπουληθεί ούτε στο παραμικρό σημείο στους Απωανατολίτες. Και απ’ ό,τι δείχνει, δεν έχει σκοπό να το κάνει. Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι είναι μια παραδοσιακή εγγλέζικη εταιρεία με άποψη. Εάν το λέγαμε όμως αυτό έτσι απλά, θα είχαμε κάνει κιόλας το πρώτο μας λάθος. Παραδοσιακή είναι μόνον ως προς τις αρχές και τα πιστεύω της. Και αυτό βέβαια είναι κάτι σπάνιο που την τιμά επιπλέον. Πέραν αυτού, υπήρξε πάντα μια εταιρεία προοδευτική σε όλα της. Ήταν μια από τις πρώτες εταιρείες που χρησιμοποίησε ανθρακονήματα για την κατασκευή των καμπίνων στα ηχεία της, πριν ακόμα από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Ήταν μια από τις πρώτες (εάν όχι η πρώτη) που έδωσε στις καμπίνες των ηχείων της καμπυλωτό οβάλ σχήμα, με το σκεπτικό της αύξησης της στιβαρότητας, αλλά και της μείωσης των χρωματισμών. Μιλάμε επομένως για σχεδιαστικές κινήσεις ουσίας, και όχι απλώς εντυπώσεων. Τώρα πια όλοι γνωρίζουμε πόσο καλό ηχητικά, αν και εξαιρετικά δύσκολο και ακριβό στην επεξεργασία του, υλικό κατασκευής είναι τα ανθρακονήματα. Το υλικό αυτό η Wilson το χρησιμοποιεί κατά κόρον όχι μόνον στα ηχεία της, αλλά και στις υπόλοιπες δημιουργίες της. Γιατί δεν ασχολείται μόνον με τα ηχεία. Κατασκευάζει πλατό, αλλά και εξαιρετικούς βραχίονες. Το Discovery είναι το μεσαίο μοντέλο της ακριβής σειράς των ηχείων της, η οποία περιλαμβάνει το μικρότερο και αρκετά φτηνότερο Arc, και το τεράστιο και πολύ ακριβότερο Chimera. Τα δύο «μεγάλα» (Discovery και Chimera) μοιράζονται την ίδια αρχή λειτουργίας. Είναι και τα δύο ισοβαρικά. Αυτή η αρχή λειτουργίας εξασφαλίζει έκταση στις χαμηλές με μικρό όγκο καμπίνας ενώ παράλληλα μειώνει και την αρμονική παραμόρφωση στη περιοχή λειτουργίας των μεγαφώνων (το τίμημα είναι συγκριτικά αυξημένο κόστος και μειωμένη ευαισθησία). Ένα καλοσχεδιασμένο ισοβαρικό έχει πολύ λιγότερους χρωματισμούς και παραμορφώσεις, σαφώς μικρότερο μέγεθος εφόσον High Fidelity

55


Wilson Benesch Discovery —————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————

Το αντισυμβατικό

Υ

πάρχει τελικά πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας απλής, αξιοπρεπούς έστω επιπέδου δημιουργίας, και μιας εμπνευσμένης, μη συμβατικής ποιοτικά υλοποιημένης δημιουργίας. Η πρώτη το μόνο που ζητάει είναι χρόνο, άντε και κάποιο μεράκι για να υλοποιηθεί. Η δεύτερη απαιτεί -εκτός από όλα αυτά- ταλέντο, ψήγματα δημιουργικής, σχεδιαστικής δεινότητας, ιδιοφυΐας, αλλά και αστείρευτου πάθους. Πάθους γι’ αυτό που κάνεις και αγαπάς. Πάθους βασικά να αγγίξεις την ψυχή μιας ύστατης τέχνης. Της μουσικής. Του απόλυτου, κεντρικού, βασικού κινητηρίου άξονα. Του άξονα που οφείλει να κινεί τον οποιοδήποτε δημιουργό, που σέβεται τον μουσικόφιλο, αλλά κατά βάση και πάνω από όλα σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του συνταρακτικού συναισθήματος μεγαλείου και ανάτασης που μπορεί να σου μεταφέρει ένα μουσικό γεγονός σε μια αίθουσα συναυλιών, από την αναπαραγωγή αυτού του γεγονότος μέσα από συσκευές απλής «αναπαράστασης». Το να ξεφεύγεις από τα τετριμμένα, και να δημιουργείς επάνω σε μια λευκή κόλλα χαρτί μια συσκευή αντισυμβατική, μια συσκευή που είναι ένα κομμάτι από εσένα, μια δημιουργία που τη «βλέπεις», την ποθείς, την επιθυμείς να είναι μια μηχανή μεταφοράς ψυχικών δεδομένων και συγκινησιακής φόρτισης, αρχίζοντας τα πάντα από το μηδέν, και στοχεύοντας την ανάπλαση ενός μεγαλείου ουσιαστικά άπιαστου τουλάχιστον μέχρι τώρα, ούτε εύκολη υπόθεση είναι, αλλά ούτε και συνηθισμένη. Οι περισσότεροι κατασκευαστές προτιμούν τις εύκολες και δοκιμασμένες λύσεις, την πεπατημένη με λίγα λόγια, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι κακό. Φανταστείτε όμως τι θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχαν κάποια πραγματικά ανήσυχα πνεύματα. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να απολαύσουμε ιδιοφυή ηχητικά και σχεδιαστικά καλλιτεχνήματα, όπως τα Quad ESL 63 ας πούμε. Δεν θα είχαμε ποτέ δει τα τουίτερ ταινίας, τα τουίτερ «πλάσματος», τους κώνους από Kevlar, τα μαγνητοστατικά ηχεία πάνελ, τους θόλους από beryllium, τους ισοβαρικούς θαλάμους. Και αυτά είναι μόνον μερικά από τα παραδείγματα. Υπάρχουν φυσικά και εκατοντάδες άλλα που δεν αφορούν τα ηχεία. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, αυτά που

μας απασχολούν είναι αποκλειστικά και μόνον τα ηχεία. Και για την ακρίβεια, ένα ηχείο. Το Discovery της Wilson Benesch. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Wilson Benesch είναι μια από τις παλαιές αγγλικές εταιρείες κατασκευής ηχείων, που δεν έχει όμως ξεπουληθεί ούτε στο παραμικρό σημείο στους Απωανατολίτες. Και απ’ ό,τι δείχνει, δεν έχει σκοπό να το κάνει. Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι είναι μια παραδοσιακή εγγλέζικη εταιρεία με άποψη. Εάν το λέγαμε όμως αυτό έτσι απλά, θα είχαμε κάνει κιόλας το πρώτο μας λάθος. Παραδοσιακή είναι μόνον ως προς τις αρχές και τα πιστεύω της. Και αυτό βέβαια είναι κάτι σπάνιο που την τιμά επιπλέον. Πέραν αυτού, υπήρξε πάντα μια εταιρεία προοδευτική σε όλα της. Ήταν μια από τις πρώτες εταιρείες που χρησιμοποίησε ανθρακονήματα για την κατασκευή των καμπίνων στα ηχεία της, πριν ακόμα από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Ήταν μια από τις πρώτες (εάν όχι η πρώτη) που έδωσε στις καμπίνες των ηχείων της καμπυλωτό οβάλ σχήμα, με το σκεπτικό της αύξησης της στιβαρότητας, αλλά και της μείωσης των χρωματισμών. Μιλάμε επομένως για σχεδιαστικές κινήσεις ουσίας, και όχι απλώς εντυπώσεων. Τώρα πια όλοι γνωρίζουμε πόσο καλό ηχητικά, αν και εξαιρετικά δύσκολο και ακριβό στην επεξεργασία του, υλικό κατασκευής είναι τα ανθρακονήματα. Το υλικό αυτό η Wilson το χρησιμοποιεί κατά κόρον όχι μόνον στα ηχεία της, αλλά και στις υπόλοιπες δημιουργίες της. Γιατί δεν ασχολείται μόνον με τα ηχεία. Κατασκευάζει πλατό, αλλά και εξαιρετικούς βραχίονες. Το Discovery είναι το μεσαίο μοντέλο της ακριβής σειράς των ηχείων της, η οποία περιλαμβάνει το μικρότερο και αρκετά φτηνότερο Arc, και το τεράστιο και πολύ ακριβότερο Chimera. Τα δύο «μεγάλα» (Discovery και Chimera) μοιράζονται την ίδια αρχή λειτουργίας. Είναι και τα δύο ισοβαρικά. Αυτή η αρχή λειτουργίας εξασφαλίζει έκταση στις χαμηλές με μικρό όγκο καμπίνας ενώ παράλληλα μειώνει και την αρμονική παραμόρφωση στη περιοχή λειτουργίας των μεγαφώνων (το τίμημα είναι συγκριτικά αυξημένο κόστος και μειωμένη ευαισθησία). Ένα καλοσχεδιασμένο ισοβαρικό έχει πολύ λιγότερους χρωματισμούς και παραμορφώσεις, σαφώς μικρότερο μέγεθος εφόσον High Fidelity

55


Amphion ION ——————— του Π. Παναγόπουλου ———–—–

Η

Χιονονιφάδα

Amphion είναι μια φιλανδική εταιρεία που βρίσκεται ρωτήσετε τη δική μου γνώμη, θα σας απαντήσω ότι τα ενεργά στον χώρο της υψηλής πιστότητας μόλις συμπαθώ ιδιαίτερα, καθώς πιστεύω ότι τα πλεονεκτήματά πέντε χρόνια. Εντούτοις, όλες οι δημιουργίες της που τους είναι περισσότερα και αρκετά μεγαλύτερης σημασίας είναι αποκλειστικά και μόνον ηχεία (για την ακρίβεια επτά από τα μειονεκτήματά τους. Ένα ηχείο μικρών διαστάσεων μοντέλα, ένα υπογούφερ και ένα κεντρικό), είναι ιδιαίτερα μπορεί να τοποθετηθεί ας πούμε οπουδήποτε χωρίς αξιόλογες. Πριν από μερικά χρόνια είχα την τύχη να ιδιαίτερο κόπο, και χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις στην δοκιμάσω το εξαιρετικό Xenon, ένα από τα μεγάλα ηχητική του απόδοση. Μεγάλη δουλειά φυσικά αυτό. μοντέλα της εταιρείας, και οφείλω να παραδεχτώ ότι Βέβαια ελάχιστοι πλέον θα αγόραζαν ένα μικρό ηχείο επρόκειτο για μια από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες για να το τοποθετήσουν στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. σε ήχο δημιουργίες ανεξαρτήτως τιμής. Το ηχείο εκείνο Τα μικρά ηχεία τα τελευταία χρόνια ανέλαβαν και έναν διέθετε μία πολύ ενδιαφέρουσα σχεδίαση (το γούφερ άλλον ρόλο ακόμα, ίσως πιο άχαρο, ένα ρόλο που μάλλον ήταν ψηλά σε μια από τις πλάγιες πλευρές του ηχείου), στο σύνολό τους τα αδικεί. Ανέλαβαν τον ρόλο των πίσω ενώ το μιντρέιντζ διέθετε ελεγχόμενη έξοδο προς τα (περιφερειακών) ηχείων σε διάφορα συστήματα οικιακού πλάγια, την οποία η εταιρία ονόμαζε UDD. Αυτή ήταν μια κινηματογράφου. Θα σας πω καταρχήν ότι το ΙΟΝ δεν πατέντα η οποία επιτρέπει την ακτινοβολία σε είναι ένα ηχείο που του αρμόζει αυτός ο ρόλος. Όχι υπερκαρδιοειδείς λοβούς από τα 120Hz και πάνω. Το φυσικά γιατί δεν μπορεί να τα καταφέρει σε μια τέτοια ηχείο εκείνο, εκτός από υπέροχο ήχο, διέθετε επίσης μια -εύκολη γι’ αυτό- αποστολή, αλλά γιατί κάτι τέτοιο θα το ποιότητα κατασκευής που εκείνη τουλάχιστον την εποχή αδικούσε κατάφορα. Ακόμα και εάν το σύστημα του home ελάχιστα ηχεία διέθεταν. Το ΙΟΝ είναι το πιο νέο τελευταίο cinema που θα το φιλοξενούσε ήταν πολύ ακριβό. Το δημιούργημα της φιλόδοξης εταιρείας του Βορρά, αλλά ΙΟΝ είναι ένα ηχείο υψηλών προδιαγραφών, και όχι και το πιο μικρούλι σε μέγεθος. Για την ακρίβεια, είναι ένα απλώς ένα ηχείο μικρού μεγέθους. από τα πιο μικρά ηχεία βάσης που έχω ποτέ συναντήσει. Σε παλαιότερες εποχές τα ηχεία αυτά συνηθίζαμε να τα Μόνιτορ τσέπης λέμε ηχεία «ραφιού», καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που Θα ήθελα να σας κάνω μια απλή ερώτηση: Εάν είχατε η θέση τους ήταν επάνω στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. στην κατοχή σας ένα Rogers LS 3/5Α σε οποιαδήποτε Σωστό ή λάθος, ήταν μια πολύ προσφιλής θέση για τα από τις εκδόσεις του, θα το βάζατε ποτέ να παίξει τον μικρά αυτά ηχεία, η οποία ήταν μάλιστα και πάρα πολύ ρόλο του περιφερειακού ηχείου σε ένα σύστημα οικιακού βολική. Για τα ηχητικά αποτελέσματα της εν λόγω κινηματογράφου; Δεν το νομίζω. Και οι λόγοι είναι τοποθέτησης μη με ρωτήσετε, καθώς τις περισσότερες ευνόητοι. Θα ήταν σαν να βάζατε ένα Smart να κουβαλάει φορές είχαν δευτερεύουσα σημασία. Τα μικρά αυτά ηχεία μπάζα. Οι περισσότεροι θα κρατάγατε το ηχείο αυτό (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) συνόδευαν συνήθως κάποια έστω και σαν δεύτερο ηχείο στο σύστημά σας, και θα το «δεύτερα» μικρά συστήματα σε κάποια γραφεία, ή σε θαυμάζατε για την ακρίβεια, αλλά και για τις ιδιαίτερες κάποια πολύ μικρά δωμάτια. Ήταν με λίγα λόγια ηχεία επιδόσεις του στις μεσαίες συχνότητες. Έτσι δεν είναι; πολύ ειδικών αποστολών. Από τότε βέβαια έχει κυλήσει Και το ΙΟΝ θα το κρατάγατε επίσης γι’ αυτούς τους λόγους, πολύ νερό στο αυλάκι, καθώς τα νέα αυτά «μικρά», είναι θα το προσέχατε όμως ακόμα πιο πολύ για κάποιους μικρά πλέον μόνον στο μάτι. Δεν υπάρχει βέβαια αμφιβολία άλλους ακόμα σημαντικότερους. Ποιοι είναι αυτοί; Κάντε ότι αυτά τα μικρά σε διαστάσεις ηχεία πάντα είχαν λίγη υπομονή. Θα φτάσουμε και εκεί. Πριν όμως γίνει φανατικούς φίλους, αλλά και ορκισμένους εχθρούς. αυτό, πρέπει να θυμηθούμε όλους τους υπόλοιπους Φυσικά ανάμεσα σε αυτούς που ανέκαθεν τα λάτρευαν, λόγους που θα ήταν οι αιτίες για να αποκτήσουμε ή για ήταν οι γυναίκες. Και αυτό βέβαια δεν είναι λίγο. Εάν να αποκλείσουμε ένα ηχείο τόσο μικρών διαστάσεων. Ο High Fidelity

63


Amphion ION ——————— του Π. Παναγόπουλου ———–—–

Η

Χιονονιφάδα

Amphion είναι μια φιλανδική εταιρεία που βρίσκεται ρωτήσετε τη δική μου γνώμη, θα σας απαντήσω ότι τα ενεργά στον χώρο της υψηλής πιστότητας μόλις συμπαθώ ιδιαίτερα, καθώς πιστεύω ότι τα πλεονεκτήματά πέντε χρόνια. Εντούτοις, όλες οι δημιουργίες της που τους είναι περισσότερα και αρκετά μεγαλύτερης σημασίας είναι αποκλειστικά και μόνον ηχεία (για την ακρίβεια επτά από τα μειονεκτήματά τους. Ένα ηχείο μικρών διαστάσεων μοντέλα, ένα υπογούφερ και ένα κεντρικό), είναι ιδιαίτερα μπορεί να τοποθετηθεί ας πούμε οπουδήποτε χωρίς αξιόλογες. Πριν από μερικά χρόνια είχα την τύχη να ιδιαίτερο κόπο, και χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις στην δοκιμάσω το εξαιρετικό Xenon, ένα από τα μεγάλα ηχητική του απόδοση. Μεγάλη δουλειά φυσικά αυτό. μοντέλα της εταιρείας, και οφείλω να παραδεχτώ ότι Βέβαια ελάχιστοι πλέον θα αγόραζαν ένα μικρό ηχείο επρόκειτο για μια από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες για να το τοποθετήσουν στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. σε ήχο δημιουργίες ανεξαρτήτως τιμής. Το ηχείο εκείνο Τα μικρά ηχεία τα τελευταία χρόνια ανέλαβαν και έναν διέθετε μία πολύ ενδιαφέρουσα σχεδίαση (το γούφερ άλλον ρόλο ακόμα, ίσως πιο άχαρο, ένα ρόλο που μάλλον ήταν ψηλά σε μια από τις πλάγιες πλευρές του ηχείου), στο σύνολό τους τα αδικεί. Ανέλαβαν τον ρόλο των πίσω ενώ το μιντρέιντζ διέθετε ελεγχόμενη έξοδο προς τα (περιφερειακών) ηχείων σε διάφορα συστήματα οικιακού πλάγια, την οποία η εταιρία ονόμαζε UDD. Αυτή ήταν μια κινηματογράφου. Θα σας πω καταρχήν ότι το ΙΟΝ δεν πατέντα η οποία επιτρέπει την ακτινοβολία σε είναι ένα ηχείο που του αρμόζει αυτός ο ρόλος. Όχι υπερκαρδιοειδείς λοβούς από τα 120Hz και πάνω. Το φυσικά γιατί δεν μπορεί να τα καταφέρει σε μια τέτοια ηχείο εκείνο, εκτός από υπέροχο ήχο, διέθετε επίσης μια -εύκολη γι’ αυτό- αποστολή, αλλά γιατί κάτι τέτοιο θα το ποιότητα κατασκευής που εκείνη τουλάχιστον την εποχή αδικούσε κατάφορα. Ακόμα και εάν το σύστημα του home ελάχιστα ηχεία διέθεταν. Το ΙΟΝ είναι το πιο νέο τελευταίο cinema που θα το φιλοξενούσε ήταν πολύ ακριβό. Το δημιούργημα της φιλόδοξης εταιρείας του Βορρά, αλλά ΙΟΝ είναι ένα ηχείο υψηλών προδιαγραφών, και όχι και το πιο μικρούλι σε μέγεθος. Για την ακρίβεια, είναι ένα απλώς ένα ηχείο μικρού μεγέθους. από τα πιο μικρά ηχεία βάσης που έχω ποτέ συναντήσει. Σε παλαιότερες εποχές τα ηχεία αυτά συνηθίζαμε να τα Μόνιτορ τσέπης λέμε ηχεία «ραφιού», καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που Θα ήθελα να σας κάνω μια απλή ερώτηση: Εάν είχατε η θέση τους ήταν επάνω στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. στην κατοχή σας ένα Rogers LS 3/5Α σε οποιαδήποτε Σωστό ή λάθος, ήταν μια πολύ προσφιλής θέση για τα από τις εκδόσεις του, θα το βάζατε ποτέ να παίξει τον μικρά αυτά ηχεία, η οποία ήταν μάλιστα και πάρα πολύ ρόλο του περιφερειακού ηχείου σε ένα σύστημα οικιακού βολική. Για τα ηχητικά αποτελέσματα της εν λόγω κινηματογράφου; Δεν το νομίζω. Και οι λόγοι είναι τοποθέτησης μη με ρωτήσετε, καθώς τις περισσότερες ευνόητοι. Θα ήταν σαν να βάζατε ένα Smart να κουβαλάει φορές είχαν δευτερεύουσα σημασία. Τα μικρά αυτά ηχεία μπάζα. Οι περισσότεροι θα κρατάγατε το ηχείο αυτό (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) συνόδευαν συνήθως κάποια έστω και σαν δεύτερο ηχείο στο σύστημά σας, και θα το «δεύτερα» μικρά συστήματα σε κάποια γραφεία, ή σε θαυμάζατε για την ακρίβεια, αλλά και για τις ιδιαίτερες κάποια πολύ μικρά δωμάτια. Ήταν με λίγα λόγια ηχεία επιδόσεις του στις μεσαίες συχνότητες. Έτσι δεν είναι; πολύ ειδικών αποστολών. Από τότε βέβαια έχει κυλήσει Και το ΙΟΝ θα το κρατάγατε επίσης γι’ αυτούς τους λόγους, πολύ νερό στο αυλάκι, καθώς τα νέα αυτά «μικρά», είναι θα το προσέχατε όμως ακόμα πιο πολύ για κάποιους μικρά πλέον μόνον στο μάτι. Δεν υπάρχει βέβαια αμφιβολία άλλους ακόμα σημαντικότερους. Ποιοι είναι αυτοί; Κάντε ότι αυτά τα μικρά σε διαστάσεις ηχεία πάντα είχαν λίγη υπομονή. Θα φτάσουμε και εκεί. Πριν όμως γίνει φανατικούς φίλους, αλλά και ορκισμένους εχθρούς. αυτό, πρέπει να θυμηθούμε όλους τους υπόλοιπους Φυσικά ανάμεσα σε αυτούς που ανέκαθεν τα λάτρευαν, λόγους που θα ήταν οι αιτίες για να αποκτήσουμε ή για ήταν οι γυναίκες. Και αυτό βέβαια δεν είναι λίγο. Εάν να αποκλείσουμε ένα ηχείο τόσο μικρών διαστάσεων. Ο High Fidelity

63


B&W XT4 —————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————–

Σ

τον προβληματισμό της εισαγωγής επιχειρεί να δώσει μια θετική απάντηση η B&W με τα ΧΤ4, που σχεδιάστηκαν όχι μόνο για να είναι η ηχητική επέκταση ενός μοντέρνου χώρου, αλλά και για να καλύπτουν το ίδιο καλά δύο διαφορετικούς ηχητικούς κόσμους, αυτόν της ακρόασης μουσικής με απαιτήσεις υψηλής πιστότητας και αυτόν του οικιακού κινηματογράφου (εννοείται πως στην παρούσα δοκιμή θα ασχοληθούμε μόνο με την πρώτη δυνατότητά τους).

Το Life Style της υψηλής πιστότητας

Το life style συναντά την τεχνολογία Βλέποντας τα XT4, δεν έχεις καμία αμφιβολία για την μοντέρνα, αλλά όχι κραυγαλέα ή επιτηδευμένη αισθητική τους. Πολύ λεπτά, ψηλά και με αλουμινένια καμπίνα, φινιρισμένη στο χρώμα του μετάλλου, με καμπυλωμένα πλευρά, δείχνουν κομψά, μοντέρνα και καθόλου κραυγαλέα. Αν και βλέποντάς τα μπορεί να τα φανταστείς σε έναν χώρο με minimal διακόσμηση, η λεπτή και διακριτική τους παρουσία τα κάνει να δένουν αρμονικά και με χώρους με κλασικότερες επιλογές στη διακόσμηση. Tα ΧΤ 4, σαν γνήσια τέκνα της B&W, είναι ηχεία στα οποία έχει ενσωματωθεί σημαντικό μέρος από την τεχνογνωσία της βρετανικής εταιρείας. Καταρχήν το υλικό της καμπίνας τους, αλουμίνιο, έχει επιλεχθεί τόσο για τα χαρακτηριστικά ακαμψίας και απόσβεσης που έχει, όσο και για τη μικρή του μάζα που κατεβάζει σχετικά χαμηλά τη συχνότητα συντονισμού (των τοιχωμάτων της καμπίνας του ηχείου). Τα τοιχώματα των XT4 είναι καμπύλα, γεγονός που αυξάνει σημαντικά την αντοχή τους και κατανέμει ομοιόμορφα τις δονήσεις που δέχονται από τα μεγάφωνα, ενώ ταυτόχρονα η σχετική απουσία ακμών εξασφαλίζει τη μείωση των περιθλάσεων που προκαλούνται σε μια συμβατική, με πολλές γωνίες, καμπίνα. Για την απόδοση των χαμηλών συχνοτήτων χρησιμοποιούνται δυο πεντάιντσα γούφερ με κώνο από επεξεργασμένο χαρτί ενισχυμένο με ίνες ανθρακονημάτων. Το χυτό σασί τους με το ογκώδες μαγνητικό σύστημα, καθώς και σχεδίαση που επιτρέπει στους κώνους να έχουν μεγάλη και γραμμική περιοχή λειτουργίας, προδιαθέτει για δυναμική παρουσία στις χαμηλές, παρά τον μικρό High Fidelity

69


B&W XT4 —————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————–

Σ

τον προβληματισμό της εισαγωγής επιχειρεί να δώσει μια θετική απάντηση η B&W με τα ΧΤ4, που σχεδιάστηκαν όχι μόνο για να είναι η ηχητική επέκταση ενός μοντέρνου χώρου, αλλά και για να καλύπτουν το ίδιο καλά δύο διαφορετικούς ηχητικούς κόσμους, αυτόν της ακρόασης μουσικής με απαιτήσεις υψηλής πιστότητας και αυτόν του οικιακού κινηματογράφου (εννοείται πως στην παρούσα δοκιμή θα ασχοληθούμε μόνο με την πρώτη δυνατότητά τους).

Το Life Style της υψηλής πιστότητας

Το life style συναντά την τεχνολογία Βλέποντας τα XT4, δεν έχεις καμία αμφιβολία για την μοντέρνα, αλλά όχι κραυγαλέα ή επιτηδευμένη αισθητική τους. Πολύ λεπτά, ψηλά και με αλουμινένια καμπίνα, φινιρισμένη στο χρώμα του μετάλλου, με καμπυλωμένα πλευρά, δείχνουν κομψά, μοντέρνα και καθόλου κραυγαλέα. Αν και βλέποντάς τα μπορεί να τα φανταστείς σε έναν χώρο με minimal διακόσμηση, η λεπτή και διακριτική τους παρουσία τα κάνει να δένουν αρμονικά και με χώρους με κλασικότερες επιλογές στη διακόσμηση. Tα ΧΤ 4, σαν γνήσια τέκνα της B&W, είναι ηχεία στα οποία έχει ενσωματωθεί σημαντικό μέρος από την τεχνογνωσία της βρετανικής εταιρείας. Καταρχήν το υλικό της καμπίνας τους, αλουμίνιο, έχει επιλεχθεί τόσο για τα χαρακτηριστικά ακαμψίας και απόσβεσης που έχει, όσο και για τη μικρή του μάζα που κατεβάζει σχετικά χαμηλά τη συχνότητα συντονισμού (των τοιχωμάτων της καμπίνας του ηχείου). Τα τοιχώματα των XT4 είναι καμπύλα, γεγονός που αυξάνει σημαντικά την αντοχή τους και κατανέμει ομοιόμορφα τις δονήσεις που δέχονται από τα μεγάφωνα, ενώ ταυτόχρονα η σχετική απουσία ακμών εξασφαλίζει τη μείωση των περιθλάσεων που προκαλούνται σε μια συμβατική, με πολλές γωνίες, καμπίνα. Για την απόδοση των χαμηλών συχνοτήτων χρησιμοποιούνται δυο πεντάιντσα γούφερ με κώνο από επεξεργασμένο χαρτί ενισχυμένο με ίνες ανθρακονημάτων. Το χυτό σασί τους με το ογκώδες μαγνητικό σύστημα, καθώς και σχεδίαση που επιτρέπει στους κώνους να έχουν μεγάλη και γραμμική περιοχή λειτουργίας, προδιαθέτει για δυναμική παρουσία στις χαμηλές, παρά τον μικρό High Fidelity

69


Octave MPE130 ———————— του Νίκου Κορακάκη ————————

Το πασπαρτού του κ. Hofmann


Octave MPE130 ———————— του Νίκου Κορακάκη ————————

Το πασπαρτού του κ. Hofmann


Ayon Sunrise II —————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————–—–

SET με άποψη


Ayon Sunrise II —————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————–—–

SET με άποψη


Synthesis

Τ

Ensemble Wood —————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————

Μπιζουδάκι

ο ότι το γούστο και η ιταλική φινέτσα είναι πραγματικά κάτι ξεχωριστό ανά την υφήλιο, δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να το αμφισβητεί. Το ότι μπήκαν εδώ και μερικά χρόνια -και μάλιστα με φόρα- στον χώρο της υψηλής πιστότητας, είναι και αυτό ένα γεγονός. Όπως είναι φυσικό, ένα κομμάτι από το «θερμό» ταμπεραμέντο τους περνάει και σε όλες τους τις δημιουργίες. Τα πρώτα χρόνια, η αλήθεια είναι ότι δεν διέθεταν την πείρα και τις δυνατότητες να ανταγωνιστούν σε ηχητικές επιδόσεις τα «θηρία» του χώρου, καθώς τότε ακόμα έψαχναν να βρουν τον δρόμο τους. Αυτό βέβαια συνέβαινε πριν από αρκετό καιρό. Τώρα οι περισσότεροι ανταγωνιστές τούς αντιγράφουν, τουλάχιστον όσον αφορά τα θέματα εμφάνισης. Ανέκαθεν οι Λατίνοι δεν μπορούσαν να δεχτούν τη χοντροκοπιά και την ασκήμια. Στην περίπτωση όμως του Synthesis, πραγματικά καταφέρνουν να ξεπεράσουν και τον ίδιο τους τον εαυτό, καθώς ο ενισχυτής αυτός περισσότερο θυμίζει κόσμημα παρά συσκευή υψηλής πιστότητας. Η Synthesis είναι μια πολύ παλιά εταιρεία, καθώς ξεκινάει τη δράση της κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’60 με την ονομασία Face. Η Face ήταν αυτή που κατασκεύαζε τον μετασχηματιστή εξόδου του θρυλικού πλέον ενισχυτή κιθάρας Vox AC30. Τον πρώτο οικιακό λαμπάτο ενισχυτή της τον παρουσίασε το 1987, και το 1992 πλέον οι συσκευές της εμφανίζονται με την ονομασία Synthesis. Ίσως να θυμόσαστε κάποιοι τους επίσης μικρούς σε μέγεθος λαμπάτους ολοκληρωμένους ενισχυτές με το όνομα Nimis Naif, οι οποίοι κυκλοφορούσαν σε πάρα πολλά χρώματα, και διακρίνονταν για το πολύ καλό επίπεδο της κατασκευής τους, αλλά και για τις αξιόλογες ηχητικές τους επιδόσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν οι ενισχυτές αυτοί τα αγαπημένα παιδιά των περισσότερων δοκιμαστών που τους είχαν γνωρίσει, μεταξύ αυτών βέβαια και του Ken Kessler. Οι ενισχυτές αυτοί ήταν από τους πρώτους, εάν όχι οι πρώτοι, που προχώρησαν τόσο βαθιά σε ριζοσπαστικά πλέον δεδομένα εμφάνισης, αποδεικνύοντας ότι μια συσκευή ήχου μπορεί να είναι και «μοδάτη». Με αυτά, και με αρκετά άλλα βέβαια, άρχισε να μπαίνει το Life Style για καλά στη ζωή μας. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό, κάθε άλλο θα έλεγα, εάν και εφόσον δεν θυσιάζονται στον βωμό της εμφάνισης κάποια άλλα στοιχεία πολύ πιο σημαντικά. Όπως, ας πούμε, οι ηχητικές επιδόσεις. Πιο ευάλωτα βέβαια σε κάτι τέτοιο είναι τα ηχεία, συσκευές συνήθως ογκώδεις, οι οποίες δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν κακοποιηθεί σχεδιαστικά, θυσιάζοντας στον βωμό της ωραίας εμφάνισης την ηχητική τους απόδοση. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία, που δεν είναι του παρόντος. Η γκάμα της εταιρείας περιλαμβάνει και CD player ανάλογης εμφάνισης, αλλά και ένα High Fidelity

93


Synthesis

Τ

Ensemble Wood —————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————

Μπιζουδάκι

ο ότι το γούστο και η ιταλική φινέτσα είναι πραγματικά κάτι ξεχωριστό ανά την υφήλιο, δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να το αμφισβητεί. Το ότι μπήκαν εδώ και μερικά χρόνια -και μάλιστα με φόρα- στον χώρο της υψηλής πιστότητας, είναι και αυτό ένα γεγονός. Όπως είναι φυσικό, ένα κομμάτι από το «θερμό» ταμπεραμέντο τους περνάει και σε όλες τους τις δημιουργίες. Τα πρώτα χρόνια, η αλήθεια είναι ότι δεν διέθεταν την πείρα και τις δυνατότητες να ανταγωνιστούν σε ηχητικές επιδόσεις τα «θηρία» του χώρου, καθώς τότε ακόμα έψαχναν να βρουν τον δρόμο τους. Αυτό βέβαια συνέβαινε πριν από αρκετό καιρό. Τώρα οι περισσότεροι ανταγωνιστές τούς αντιγράφουν, τουλάχιστον όσον αφορά τα θέματα εμφάνισης. Ανέκαθεν οι Λατίνοι δεν μπορούσαν να δεχτούν τη χοντροκοπιά και την ασκήμια. Στην περίπτωση όμως του Synthesis, πραγματικά καταφέρνουν να ξεπεράσουν και τον ίδιο τους τον εαυτό, καθώς ο ενισχυτής αυτός περισσότερο θυμίζει κόσμημα παρά συσκευή υψηλής πιστότητας. Η Synthesis είναι μια πολύ παλιά εταιρεία, καθώς ξεκινάει τη δράση της κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’60 με την ονομασία Face. Η Face ήταν αυτή που κατασκεύαζε τον μετασχηματιστή εξόδου του θρυλικού πλέον ενισχυτή κιθάρας Vox AC30. Τον πρώτο οικιακό λαμπάτο ενισχυτή της τον παρουσίασε το 1987, και το 1992 πλέον οι συσκευές της εμφανίζονται με την ονομασία Synthesis. Ίσως να θυμόσαστε κάποιοι τους επίσης μικρούς σε μέγεθος λαμπάτους ολοκληρωμένους ενισχυτές με το όνομα Nimis Naif, οι οποίοι κυκλοφορούσαν σε πάρα πολλά χρώματα, και διακρίνονταν για το πολύ καλό επίπεδο της κατασκευής τους, αλλά και για τις αξιόλογες ηχητικές τους επιδόσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν οι ενισχυτές αυτοί τα αγαπημένα παιδιά των περισσότερων δοκιμαστών που τους είχαν γνωρίσει, μεταξύ αυτών βέβαια και του Ken Kessler. Οι ενισχυτές αυτοί ήταν από τους πρώτους, εάν όχι οι πρώτοι, που προχώρησαν τόσο βαθιά σε ριζοσπαστικά πλέον δεδομένα εμφάνισης, αποδεικνύοντας ότι μια συσκευή ήχου μπορεί να είναι και «μοδάτη». Με αυτά, και με αρκετά άλλα βέβαια, άρχισε να μπαίνει το Life Style για καλά στη ζωή μας. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό, κάθε άλλο θα έλεγα, εάν και εφόσον δεν θυσιάζονται στον βωμό της εμφάνισης κάποια άλλα στοιχεία πολύ πιο σημαντικά. Όπως, ας πούμε, οι ηχητικές επιδόσεις. Πιο ευάλωτα βέβαια σε κάτι τέτοιο είναι τα ηχεία, συσκευές συνήθως ογκώδεις, οι οποίες δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν κακοποιηθεί σχεδιαστικά, θυσιάζοντας στον βωμό της ωραίας εμφάνισης την ηχητική τους απόδοση. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία, που δεν είναι του παρόντος. Η γκάμα της εταιρείας περιλαμβάνει και CD player ανάλογης εμφάνισης, αλλά και ένα High Fidelity

93


Audia Flight 50 ——————— του Π. Παναγόπουλου ———–—–

Sweet Dreams are made of this


Audia Flight 50 ——————— του Π. Παναγόπουλου ———–—–

Sweet Dreams are made of this


Όταν η Esoteric παρουσιάζει μια πρόταση για το πως πρέπει να υλοποιείται μια κορυφαία ψηφιακή πηγή κανείς δεν μένει αδιάφορος...

Esoteric X-01 –————— του Νίκου Κορακάκη —————

Η

Ιάπωνας αριστοκράτης!

στιγμή της ολοκληρωτικής επικράτησης δεν έχει φτάσει ακόμα και, απ’ ό,τι φαίνεται, τα στρατεύματα των διαφόρων ψηφιακών formats υψηλής ανάλυσης θα συνεχίσουν για αρκετό καιρό να συγκρούονται στα πεδία των μαχών. Τα χτυπήματα είναι αλλεπάλληλα και προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι υπέρμαχοι του SACD προσπαθούν απεγνωσμένα να κερδίσουν έδαφος, οι ελεύθεροι σκοπευτές του DVD-A καραδοκούν και χτυπούν με την πρώτη ευκαιρία, ενώ πλέον έχουν μπει στη μάχη και οι μέχρι πρότινος αδιάφοροι μισθοφόροι του CD, αφού διαπίστωσαν ότι τα όπλα τους, παρά το γεγονός ότι είναι παλαιάς τεχνολογίας, παραμένουν ιδιαιτέρως αποτελεσματικά. Ωστόσο, ο ένας και μοναδικός ιός των ψηφιακών μέσων αναπαραγωγής, το γνωστό σε όλους μας word clocking error ή αλλιώς jitter, παραμένει ζωντανός, ακλόνητος και συνεχίζει να ταλαιπωρεί τις εταιρείες, φρενάροντας τη συλλογική τους προσπάθεια που αποσκοπεί στην πλήρη επικράτηση επί του αειθαλούς εχθρού… του βινυλίου. Τα παραπάνω γεγονότα περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο τη σύγχυση και το τεταμένο της ατμόσφαιρας που επικρατεί στις τάξεις των εταιρειών κατασκευής ψηφιακού hardware, όπου πλέον δεν ανταγωνίζονται μονάχα το «βινύλιο», αλλά και τους μέχρι πρότινος συμμάχους τους. Το χειρότερο όμως είναι ότι τα παραπάνω γεγονότα έχουν προκαλέσει σύγχυση και στους ίδιους τους μουσικόφιλους, που τα τελευταία χρόνια έχουν κρατήσει μια στάση αναμονής και καταναλωτικής επιφυλακτικότητας, φοβούμενοι να πάρουν το ρίσκο και να επενδύσουν αποκλειστικά σε κάποιο από τα επικρατέστερα formats. Παρ’ όλα αυτά όμως, υπάρχουν κάποιες εταιρείες που αψηφούν τους κινδύνους και τολμούν να ταχθούν υπέρμαχοι με κάποιον από τους διεκδικητές της μάχης των format, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν σημαντικά τα κεφάλαια που προορίζονται για έρευνα και ανάπτυξη, συμβάλλοντας σημαντικά στην εξέλιξη των τεχνολογιών. Μια από αυτές τις λιγοστές εταιρείες είναι και η ιαπωνική Esoteric, που τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει με τις υλοποιήσεις της να εισβάλει για τα καλά σε αυτή την πολύ High Fidelity

105


Όταν η Esoteric παρουσιάζει μια πρόταση για το πως πρέπει να υλοποιείται μια κορυφαία ψηφιακή πηγή κανείς δεν μένει αδιάφορος...

Esoteric X-01 –————— του Νίκου Κορακάκη —————

Η

Ιάπωνας αριστοκράτης!

στιγμή της ολοκληρωτικής επικράτησης δεν έχει φτάσει ακόμα και, απ’ ό,τι φαίνεται, τα στρατεύματα των διαφόρων ψηφιακών formats υψηλής ανάλυσης θα συνεχίσουν για αρκετό καιρό να συγκρούονται στα πεδία των μαχών. Τα χτυπήματα είναι αλλεπάλληλα και προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι υπέρμαχοι του SACD προσπαθούν απεγνωσμένα να κερδίσουν έδαφος, οι ελεύθεροι σκοπευτές του DVD-A καραδοκούν και χτυπούν με την πρώτη ευκαιρία, ενώ πλέον έχουν μπει στη μάχη και οι μέχρι πρότινος αδιάφοροι μισθοφόροι του CD, αφού διαπίστωσαν ότι τα όπλα τους, παρά το γεγονός ότι είναι παλαιάς τεχνολογίας, παραμένουν ιδιαιτέρως αποτελεσματικά. Ωστόσο, ο ένας και μοναδικός ιός των ψηφιακών μέσων αναπαραγωγής, το γνωστό σε όλους μας word clocking error ή αλλιώς jitter, παραμένει ζωντανός, ακλόνητος και συνεχίζει να ταλαιπωρεί τις εταιρείες, φρενάροντας τη συλλογική τους προσπάθεια που αποσκοπεί στην πλήρη επικράτηση επί του αειθαλούς εχθρού… του βινυλίου. Τα παραπάνω γεγονότα περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο τη σύγχυση και το τεταμένο της ατμόσφαιρας που επικρατεί στις τάξεις των εταιρειών κατασκευής ψηφιακού hardware, όπου πλέον δεν ανταγωνίζονται μονάχα το «βινύλιο», αλλά και τους μέχρι πρότινος συμμάχους τους. Το χειρότερο όμως είναι ότι τα παραπάνω γεγονότα έχουν προκαλέσει σύγχυση και στους ίδιους τους μουσικόφιλους, που τα τελευταία χρόνια έχουν κρατήσει μια στάση αναμονής και καταναλωτικής επιφυλακτικότητας, φοβούμενοι να πάρουν το ρίσκο και να επενδύσουν αποκλειστικά σε κάποιο από τα επικρατέστερα formats. Παρ’ όλα αυτά όμως, υπάρχουν κάποιες εταιρείες που αψηφούν τους κινδύνους και τολμούν να ταχθούν υπέρμαχοι με κάποιον από τους διεκδικητές της μάχης των format, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν σημαντικά τα κεφάλαια που προορίζονται για έρευνα και ανάπτυξη, συμβάλλοντας σημαντικά στην εξέλιξη των τεχνολογιών. Μια από αυτές τις λιγοστές εταιρείες είναι και η ιαπωνική Esoteric, που τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει με τις υλοποιήσεις της να εισβάλει για τα καλά σε αυτή την πολύ High Fidelity

105


Thorens TD 350 ———————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ——————–

Τ

Η επιστροφή

ο TD 350 έχει κλασική εμφάνιση, αποφεύγοντας τα είναι μια OEM έκδοση του κλασικού RB 250 της Rega φουτουριστικά σχέδια που έχουν γίνει συρμός τα για λογαριασμό της Thorens. Ο βραχίονας είναι τελευταία χρόνια, όσον αφορά τις υλοποιήσεις πλατό. προσαρμοσμένος μέσω ενός δακτυλιδιού απευθείας στο Έτσι το σασί του είναι «ξύλινο» (για την ακρίβεια, υποσασί, ενώ η Thorens δικαιώνει τις παραδόσεις των φινιρισμένο MDF), ενώ το πλατό και ο βραχίονας Ελβετών περί πάθους για ακρίβεια, μιας και προσφέρει απομονώνονται από το σασί μέσω ενός αναρτημένου -στη συσκευασία του πικάπ- και έναν απλό ζυγό ακριβείας υποσασί. για να μπορείτε να ρυθμίσετε χωρίς ανοχές το βάρος Αντίθετα με τους προγόνους του, το 350 δεν χρησιμοποιεί ανάγνωσης της κεφαλής που θα τοποθετήσετε. υποπλατό και έτσι η κίνηση μεταδίδεται μέσω ενός ιμάντα Στη συσκευασία θα βρείτε επίσης το τσόχινο ματ του απευθείας στην περιφέρεια του πλατό. πλατό, τα καλώδια (καλής ποιότητας) σύνδεσης του Ο κινητήρας είναι σύγχρονος και οδηγείται από ένα βραχίονα με τον προενισχυτή, ένα «αφαλό» για δίσκους ηλεκτρονικό κύκλωμα που στην καρδιά του έχει μια 45 στροφών και το πολυεστερικό καπάκι του πλατό που γεννήτρια υψηλής ακρίβειας χαμηλής παραμόρφωσης, στερεώνεται με δύο «μεντεσέδες» στο σασί του 350. ενώ το τροφοδοτικό του είναι εξωτερικό και στεγάζεται Στον τομέα της ποιότητας κατασκευής τις εντυπώσεις σε ένα ανεξάρτητο περίβλημα. Η επιλογή της ταχύτητας κερδίζουν το ηλεκτρονικό κύκλωμα οδήγησης του περιστροφής γίνεται μέσω ενός διακόπτη στο αριστερό κινητήρα και η προσεκτική συναρμολόγηση, ενώ σημεία μέρος του πλατό. για γκρίνια είναι τα μη ρυθμιζόμενα ελαστικά πόδια όπου Το υποσασί αναρτάται ελαστικά – μέσω τριών αναρτήσεων. «πατά» το 350 και το λεπτό (κόντρα πλακέ) καπάκι στο Κάθε μια υλοποιείται από ένα συνδυασμό ενός ελλειπτικού κάτω μέρος του, που χωρίς να έχει κάποιες οπές, μπορεί μεταλλικού φύλλου που εδράζεται σε ένα παρέμβυσμα (τουλάχιστον θεωρητικά) να αυξάνει την ευαισθησία του από καουτσούκ. Αυτός ο τύπος ανάρτησης έχει ονομαστεί πικάπ στο φαινόμενο της ακουστικής ανάδρασης. από την Thorens Ιndependent Double Damping και επιτυγχάνει, κατά την εταιρεία, την καλύτερη δυνατή Eντυπώσεις συνέργεια στην αποστολή εξουδετέρωσης των Συμβιώνοντας για χρόνια με ένα Michell Gyrodeck (και κραδασμών, μεταξύ του σασί και του υποσασί της τις ιδιομορφίες του όσον αφορά το τέλειο ρύθμισμα της συσκευής. ανάρτησής του), μπορώ να πω πως το στήσιμο του 350 Ο κινητήρας είναι σύγχρονος και οδηγείται από ένα είναι παιχνίδι. Αρκεί μια άριστα οριζοντιωμένη επιφάνεια ηλεκτρονικό κύκλωμα που στην καρδιά του έχει μια (τα ελαστικά του πόδια δεν ρυθμίζονται) και να γεννήτρια υψηλής ακρίβειας χαμηλής παραμόρφωσης, απασφαλίσετε (αφαιρώντας τις τρεις βίδες) την ανάρτησή ενώ το τροφοδοτικό του είναι εξωτερικό και στεγάζεται του. σε ένα ανεξάρτητο περίβλημα. Επιβεβαιώνετε τη σωστή οριζοντίωση του πλατό -μόλις Η επιλογή της ταχύτητας περιστροφής γίνεται (ηλεκτρονικά, το τοποθετήσετε- και έχετε ένα αναρτημένο υποσασί που αλλάζοντας τη συχνότητα ταλάντωσης της γεννήτριας) στις «δοκιμαστικές» διεγέρσεις με το χέρι κινείται σχεδόν μέσω ενός διακόπτη στο αριστερό μέρος του πλατό. ιδανικά (το μεγαλύτερο μέρος της ταλάντωσης είναι στον Ο άξονας και το πηγάδι του πλατό είναι προσεκτικά κατακόρυφο άξονα) και οι ταλαντώσεις αποσβένουν επεξεργασμένα και χρησιμοποιούν ένα λιπαντικό υψηλού γρήγορα χωρίς εμφανή σημεία συντονισμού. ιξώδους. Έτσι το 350 θα απογοητεύσει, επί της αρχής, αυτούς που Το πλατό έχει βάρος 4,5 Kgr και στο κάτω μέρος του πιστεύουν ότι το γεγονός πως η ανάρτηση του 350 υπάρχει μια πατούρα, σχεδόν σε όλη την επιφάνειά του, ουσιαστικά δεν ρυθμίζεται, σημαίνει και μειωμένη στην οποία έχει εφαρμοστεί ένα φύλλο αποσβεστικού απόδοσή της. υλικού. Έχοντας αποδειχθεί εύκολος σύντροφος στο στήσιμο, Ο βραχίονας φέρει την ονομασία TP 250 και στην ουσία η επόμενη και πιο μεγάλη πρόκληση ήταν αυτή των High Fidelity

113


Thorens TD 350 ———————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ——————–

Τ

Η επιστροφή

ο TD 350 έχει κλασική εμφάνιση, αποφεύγοντας τα είναι μια OEM έκδοση του κλασικού RB 250 της Rega φουτουριστικά σχέδια που έχουν γίνει συρμός τα για λογαριασμό της Thorens. Ο βραχίονας είναι τελευταία χρόνια, όσον αφορά τις υλοποιήσεις πλατό. προσαρμοσμένος μέσω ενός δακτυλιδιού απευθείας στο Έτσι το σασί του είναι «ξύλινο» (για την ακρίβεια, υποσασί, ενώ η Thorens δικαιώνει τις παραδόσεις των φινιρισμένο MDF), ενώ το πλατό και ο βραχίονας Ελβετών περί πάθους για ακρίβεια, μιας και προσφέρει απομονώνονται από το σασί μέσω ενός αναρτημένου -στη συσκευασία του πικάπ- και έναν απλό ζυγό ακριβείας υποσασί. για να μπορείτε να ρυθμίσετε χωρίς ανοχές το βάρος Αντίθετα με τους προγόνους του, το 350 δεν χρησιμοποιεί ανάγνωσης της κεφαλής που θα τοποθετήσετε. υποπλατό και έτσι η κίνηση μεταδίδεται μέσω ενός ιμάντα Στη συσκευασία θα βρείτε επίσης το τσόχινο ματ του απευθείας στην περιφέρεια του πλατό. πλατό, τα καλώδια (καλής ποιότητας) σύνδεσης του Ο κινητήρας είναι σύγχρονος και οδηγείται από ένα βραχίονα με τον προενισχυτή, ένα «αφαλό» για δίσκους ηλεκτρονικό κύκλωμα που στην καρδιά του έχει μια 45 στροφών και το πολυεστερικό καπάκι του πλατό που γεννήτρια υψηλής ακρίβειας χαμηλής παραμόρφωσης, στερεώνεται με δύο «μεντεσέδες» στο σασί του 350. ενώ το τροφοδοτικό του είναι εξωτερικό και στεγάζεται Στον τομέα της ποιότητας κατασκευής τις εντυπώσεις σε ένα ανεξάρτητο περίβλημα. Η επιλογή της ταχύτητας κερδίζουν το ηλεκτρονικό κύκλωμα οδήγησης του περιστροφής γίνεται μέσω ενός διακόπτη στο αριστερό κινητήρα και η προσεκτική συναρμολόγηση, ενώ σημεία μέρος του πλατό. για γκρίνια είναι τα μη ρυθμιζόμενα ελαστικά πόδια όπου Το υποσασί αναρτάται ελαστικά – μέσω τριών αναρτήσεων. «πατά» το 350 και το λεπτό (κόντρα πλακέ) καπάκι στο Κάθε μια υλοποιείται από ένα συνδυασμό ενός ελλειπτικού κάτω μέρος του, που χωρίς να έχει κάποιες οπές, μπορεί μεταλλικού φύλλου που εδράζεται σε ένα παρέμβυσμα (τουλάχιστον θεωρητικά) να αυξάνει την ευαισθησία του από καουτσούκ. Αυτός ο τύπος ανάρτησης έχει ονομαστεί πικάπ στο φαινόμενο της ακουστικής ανάδρασης. από την Thorens Ιndependent Double Damping και επιτυγχάνει, κατά την εταιρεία, την καλύτερη δυνατή Eντυπώσεις συνέργεια στην αποστολή εξουδετέρωσης των Συμβιώνοντας για χρόνια με ένα Michell Gyrodeck (και κραδασμών, μεταξύ του σασί και του υποσασί της τις ιδιομορφίες του όσον αφορά το τέλειο ρύθμισμα της συσκευής. ανάρτησής του), μπορώ να πω πως το στήσιμο του 350 Ο κινητήρας είναι σύγχρονος και οδηγείται από ένα είναι παιχνίδι. Αρκεί μια άριστα οριζοντιωμένη επιφάνεια ηλεκτρονικό κύκλωμα που στην καρδιά του έχει μια (τα ελαστικά του πόδια δεν ρυθμίζονται) και να γεννήτρια υψηλής ακρίβειας χαμηλής παραμόρφωσης, απασφαλίσετε (αφαιρώντας τις τρεις βίδες) την ανάρτησή ενώ το τροφοδοτικό του είναι εξωτερικό και στεγάζεται του. σε ένα ανεξάρτητο περίβλημα. Επιβεβαιώνετε τη σωστή οριζοντίωση του πλατό -μόλις Η επιλογή της ταχύτητας περιστροφής γίνεται (ηλεκτρονικά, το τοποθετήσετε- και έχετε ένα αναρτημένο υποσασί που αλλάζοντας τη συχνότητα ταλάντωσης της γεννήτριας) στις «δοκιμαστικές» διεγέρσεις με το χέρι κινείται σχεδόν μέσω ενός διακόπτη στο αριστερό μέρος του πλατό. ιδανικά (το μεγαλύτερο μέρος της ταλάντωσης είναι στον Ο άξονας και το πηγάδι του πλατό είναι προσεκτικά κατακόρυφο άξονα) και οι ταλαντώσεις αποσβένουν επεξεργασμένα και χρησιμοποιούν ένα λιπαντικό υψηλού γρήγορα χωρίς εμφανή σημεία συντονισμού. ιξώδους. Έτσι το 350 θα απογοητεύσει, επί της αρχής, αυτούς που Το πλατό έχει βάρος 4,5 Kgr και στο κάτω μέρος του πιστεύουν ότι το γεγονός πως η ανάρτηση του 350 υπάρχει μια πατούρα, σχεδόν σε όλη την επιφάνειά του, ουσιαστικά δεν ρυθμίζεται, σημαίνει και μειωμένη στην οποία έχει εφαρμοστεί ένα φύλλο αποσβεστικού απόδοσή της. υλικού. Έχοντας αποδειχθεί εύκολος σύντροφος στο στήσιμο, Ο βραχίονας φέρει την ονομασία TP 250 και στην ουσία η επόμενη και πιο μεγάλη πρόκληση ήταν αυτή των High Fidelity

113


Pro-Ject RPM 10 & Sumiko Celebration —————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————————

Fast & Clean


Pro-Ject RPM 10 & Sumiko Celebration —————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————————

Fast & Clean


Marantz Model 10B

Τ

———————— του Old Boy ————————

Ξεπερνώντας το χρόνο

η Μarantz φυσικά και την ξέρετε! Με τον μυθικό της δυο μικρά ποτενσιόμετρα που μας βοηθούν να ρυθμίσουμε προενισχυτή 7 και τους τελικούς 8β και 9β. Σίγουρα τη θέση του σποτ του παλμογράφου ως προς τους δυο ξέρετε το μεγάλο αφεντικό Soul Marantz και τον άξονες Χ και Ψ. αρχισχεδιαστη Sid Smith. Όλες οι συνδέσεις της συσκευής γίνονται στο επάνω Όταν λοιπόν αποφάσισαν ότι είχε έρθει η ώρα για έναν μέρος του σασί, και όχι στο πίσω, όπως σε όλα τα δέκτη, προσέλαβαν έναν ανερχόμενο πιτσιρικά ονόματι ραδιόφωνα του κόσμου! Αυτά λοιπόν που ξέρατε μέχρι Richard Sequerra. Αυτός είχε προϋπηρεσία στην εταιρεία σήμερα να τα ξεχάσετε, γιατί στη Marantz ήξεραν από REL και ιδίως στην κατασκευή του θρυλικού δέκτη Presi- τότε περί μικρών διαδρομών σήματος! dent. Ενός μονοφωνικού θηρίου, του πρώτου ίσως hi-end Εκεί λοιπόν θα βρούμε την υποδοχή της κεραίας (300 ραδιοφώνου! Οι προσπάθειές τους ξεκίνησαν γύρω στο ohm), τις 2 audio εξόδους, τις ρυθμίσεις για το threshold 1960, όταν η Sylvania έβγαλε στην παραγωγή την πέντοδο του στέρεο, του mute και τη φωτεινότητα του scope, λυχνία 6jk6 (μεταξύ μας, αυτή ήταν και η καταστροφή καθώς και το rca της εισόδου του παλμογράφου. τους επειδή η παραγωγή της σταμάτησε έπειτα από 3 Θα σας περιγράψω τώρα τις λυχνίες που φοράει και εσείς χρόνια εξαιτίας των τρανζίστορ!). Για 2 χρόνια πάλευαν κάντε τον ...λογαριασμό! με το θηρίο. Αμέτρητες μέρες και νύχτες ερευνών. Και Δυο EC88 και μια ταλαντώτρια 6DZ4 στο πρώτο στάδιο. ενώ οι δουλειές πήγαιναν καλά, η εταιρεία «έμπαινε» μέσα Eννέα πεντόδους 6JK6 για τα έξι (!) I.F. στάδια του συνεχώς. Στο τέλος ζούσαν από τις οικονομίες της κυρίας ραδιόφωνου. Mια ECC83, δυο ECC82 και μια 6U8 στο Marantz, η οποία τούς κατέβαζε σάντουιτς στα υπόγεια, multiplex. για να μην ψοφήσουν απ’ την πείνα! Όταν λοιπόν το Mια ECC83 στην έξοδο με ξεχωριστά ποτενσιόμετρα τελείωσαν, γύρω στο ’62, ανακοίνωσαν την παραγωγή στάθμης ανά κανάλι. Δυο ECC82 για τη σίγαση, μια CR του στον Τύπο, το έβγαλαν στις εκθέσεις και αρκετά λυχνία του παλμογράφου και τρεις ECC83 για τη λειτουργία κομμάτια μοιράστηκαν σε διανομείς. του. Όλα όμως επεστράφησαν με προβλήματα! Ξανά πίσω Αφήστε το! Μην σας κουράζω! Το σύνολο 22 (!). Χαρά στα εργαστήρια, στους πάγκους και ...στην οικονομική σ’ αυτόν που θα κάνει retubing στο 10B. Στην καλύτερη καταστροφή! Αρκεί να σας τονίσω ότι για να μπορέσει των περιπτώσεων πρέπει να υπολογίζει γύρω στα 600 κάποιος να ρυθμίσει τα πηνία, πρέπει να βάλει το tuner ευρώ! σε ειδικό ...φούρνο (!), ώστε να φτάσει σε κάποια θερμοκρασία!...ΑΝΤΙΟ ΣΑΣ! Μ’ αυτά και μ’ αυτά και λίγο Παλμογράφος - Αυτός ο άγνωστος πριν ο Soul πουληθεί στη Superscope, κυκλοφόρησε το -Μπαμπά, τι κάνει αυτό το ωραίο πράσινο ματάκι πάνω 10B! Βλέπετε, η κατασκευή του ήταν ασύμφορη, αφού στο ραδιάκι μας; για κάθε συσκευή που πούλαγαν, «έμπαιναν μέσα» 42 -Τα πάντα κόρη μου! (…Η Μαρία εννέα ετών!). δολάρια! Αφήστε που στα 1965 επωλείτο στη μυθική Καταρχήν όταν δεν έχουμε σήμα, η μικρή οριζόντια τιμή των ...650 δολαρίων! γραμμούλα κάθεται στο κάτω μέρος της οθόνης. (Οι επιστημονικοί όροι που χρησιμοποιώ, προσπαθώντας Περιγραφή να εξηγήσω Υπάρχουν επτά περιστροφικοί διακόπτες στην πρόσοψη στη μικρή τη λειτουργία του καθοδικού σωλήνα, είναι του δέκτη. Ο κεντρικός είναι υπεύθυνος για την επιλογή πρωτοφανείς!). των σταθμών. Οι δύο μικροί αριστερά μάς επιτρέπουν Όταν λοιπόν με το καλό πιάσουμε τον σταθμό μας, η να διαλέξουμε την ένδειξη του παλμογράφου και τη γραμμούλα σηκώνεται και αρχίζει να κινείται δεξιά κι μονοφωνική ή στερεοφωνική λειτουργία. Δυο διακόπτες αριστερά. Τη σταθεροποιούμε με το μεγάλο κουμπί στα δεξιά ελέγχουν την ένταση της φωτεινότητας της (εντάξει Μαράκι;) και παρατηρούμε το συννεφάκι που οθόνης, την έναυση (ωραία λέξη ετούτη!) του δέκτη, εμφανίζεται στην οθόνη μας. Αν είναι χοντρό (σαν τον καθώς και τη σίγαση του σήματος όταν η βελόνα βρίσκεται μπαμπά), ο διαχωρισμός του στέρεο είναι πολύ καλός. μεταξύ των σταθμών. Εκατέρωθεν της οθόνης βρίσκονται Αν το συννεφάκι είναι τσιλιβήθρα, σαν τη φίλη σου την High Fidelity

125


Marantz Model 10B

Τ

———————— του Old Boy ————————

Ξεπερνώντας το χρόνο

η Μarantz φυσικά και την ξέρετε! Με τον μυθικό της δυο μικρά ποτενσιόμετρα που μας βοηθούν να ρυθμίσουμε προενισχυτή 7 και τους τελικούς 8β και 9β. Σίγουρα τη θέση του σποτ του παλμογράφου ως προς τους δυο ξέρετε το μεγάλο αφεντικό Soul Marantz και τον άξονες Χ και Ψ. αρχισχεδιαστη Sid Smith. Όλες οι συνδέσεις της συσκευής γίνονται στο επάνω Όταν λοιπόν αποφάσισαν ότι είχε έρθει η ώρα για έναν μέρος του σασί, και όχι στο πίσω, όπως σε όλα τα δέκτη, προσέλαβαν έναν ανερχόμενο πιτσιρικά ονόματι ραδιόφωνα του κόσμου! Αυτά λοιπόν που ξέρατε μέχρι Richard Sequerra. Αυτός είχε προϋπηρεσία στην εταιρεία σήμερα να τα ξεχάσετε, γιατί στη Marantz ήξεραν από REL και ιδίως στην κατασκευή του θρυλικού δέκτη Presi- τότε περί μικρών διαδρομών σήματος! dent. Ενός μονοφωνικού θηρίου, του πρώτου ίσως hi-end Εκεί λοιπόν θα βρούμε την υποδοχή της κεραίας (300 ραδιοφώνου! Οι προσπάθειές τους ξεκίνησαν γύρω στο ohm), τις 2 audio εξόδους, τις ρυθμίσεις για το threshold 1960, όταν η Sylvania έβγαλε στην παραγωγή την πέντοδο του στέρεο, του mute και τη φωτεινότητα του scope, λυχνία 6jk6 (μεταξύ μας, αυτή ήταν και η καταστροφή καθώς και το rca της εισόδου του παλμογράφου. τους επειδή η παραγωγή της σταμάτησε έπειτα από 3 Θα σας περιγράψω τώρα τις λυχνίες που φοράει και εσείς χρόνια εξαιτίας των τρανζίστορ!). Για 2 χρόνια πάλευαν κάντε τον ...λογαριασμό! με το θηρίο. Αμέτρητες μέρες και νύχτες ερευνών. Και Δυο EC88 και μια ταλαντώτρια 6DZ4 στο πρώτο στάδιο. ενώ οι δουλειές πήγαιναν καλά, η εταιρεία «έμπαινε» μέσα Eννέα πεντόδους 6JK6 για τα έξι (!) I.F. στάδια του συνεχώς. Στο τέλος ζούσαν από τις οικονομίες της κυρίας ραδιόφωνου. Mια ECC83, δυο ECC82 και μια 6U8 στο Marantz, η οποία τούς κατέβαζε σάντουιτς στα υπόγεια, multiplex. για να μην ψοφήσουν απ’ την πείνα! Όταν λοιπόν το Mια ECC83 στην έξοδο με ξεχωριστά ποτενσιόμετρα τελείωσαν, γύρω στο ’62, ανακοίνωσαν την παραγωγή στάθμης ανά κανάλι. Δυο ECC82 για τη σίγαση, μια CR του στον Τύπο, το έβγαλαν στις εκθέσεις και αρκετά λυχνία του παλμογράφου και τρεις ECC83 για τη λειτουργία κομμάτια μοιράστηκαν σε διανομείς. του. Όλα όμως επεστράφησαν με προβλήματα! Ξανά πίσω Αφήστε το! Μην σας κουράζω! Το σύνολο 22 (!). Χαρά στα εργαστήρια, στους πάγκους και ...στην οικονομική σ’ αυτόν που θα κάνει retubing στο 10B. Στην καλύτερη καταστροφή! Αρκεί να σας τονίσω ότι για να μπορέσει των περιπτώσεων πρέπει να υπολογίζει γύρω στα 600 κάποιος να ρυθμίσει τα πηνία, πρέπει να βάλει το tuner ευρώ! σε ειδικό ...φούρνο (!), ώστε να φτάσει σε κάποια θερμοκρασία!...ΑΝΤΙΟ ΣΑΣ! Μ’ αυτά και μ’ αυτά και λίγο Παλμογράφος - Αυτός ο άγνωστος πριν ο Soul πουληθεί στη Superscope, κυκλοφόρησε το -Μπαμπά, τι κάνει αυτό το ωραίο πράσινο ματάκι πάνω 10B! Βλέπετε, η κατασκευή του ήταν ασύμφορη, αφού στο ραδιάκι μας; για κάθε συσκευή που πούλαγαν, «έμπαιναν μέσα» 42 -Τα πάντα κόρη μου! (…Η Μαρία εννέα ετών!). δολάρια! Αφήστε που στα 1965 επωλείτο στη μυθική Καταρχήν όταν δεν έχουμε σήμα, η μικρή οριζόντια τιμή των ...650 δολαρίων! γραμμούλα κάθεται στο κάτω μέρος της οθόνης. (Οι επιστημονικοί όροι που χρησιμοποιώ, προσπαθώντας Περιγραφή να εξηγήσω Υπάρχουν επτά περιστροφικοί διακόπτες στην πρόσοψη στη μικρή τη λειτουργία του καθοδικού σωλήνα, είναι του δέκτη. Ο κεντρικός είναι υπεύθυνος για την επιλογή πρωτοφανείς!). των σταθμών. Οι δύο μικροί αριστερά μάς επιτρέπουν Όταν λοιπόν με το καλό πιάσουμε τον σταθμό μας, η να διαλέξουμε την ένδειξη του παλμογράφου και τη γραμμούλα σηκώνεται και αρχίζει να κινείται δεξιά κι μονοφωνική ή στερεοφωνική λειτουργία. Δυο διακόπτες αριστερά. Τη σταθεροποιούμε με το μεγάλο κουμπί στα δεξιά ελέγχουν την ένταση της φωτεινότητας της (εντάξει Μαράκι;) και παρατηρούμε το συννεφάκι που οθόνης, την έναυση (ωραία λέξη ετούτη!) του δέκτη, εμφανίζεται στην οθόνη μας. Αν είναι χοντρό (σαν τον καθώς και τη σίγαση του σήματος όταν η βελόνα βρίσκεται μπαμπά), ο διαχωρισμός του στέρεο είναι πολύ καλός. μεταξύ των σταθμών. Εκατέρωθεν της οθόνης βρίσκονται Αν το συννεφάκι είναι τσιλιβήθρα, σαν τη φίλη σου την High Fidelity

125


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.