High Fidelity 03 by High Fidelity

Grado RS1 & RA1

πάρχουν εταιρείες όπως η AKG, η Sennheiser και η Grado, που προσφέρουν ακουστικά με εκπληκτική απόδοση και πολύ λογικό κόστος. Οι ίδιες και ελάχιστες ακόμα (βλ. Jeckling Float και STAX) φτιάχνουν και μερικά πανάκριβα μοντέλα που στοιχίζουν τετραψήφια νούμερα. Αυτές οι υλοποιήσεις συνήθως δεν χρησιμοποιούν ηλεκτροδυναμικά ακουστικά, αλλά ηλεκτροστατικές μονάδες. Η Grado όμως έχει αποφασίσει να κινηθεί στην κατηγορία των hi end ακουστικών, χρησιμοποιώντας ηλεκτροδυναμικές μονάδες.

Η υπεροχή του κλασσικού

Στις ηχητικές εντυπώσεις το πρώτο που προσέχεις είναι το χαμηλό τους. Η κατώτερη οκτάβα όχι μόνο είναι υπαρκτή, αλλά έχει όγκο και απόλυτο έλεγχο, ενώ η αίσθηση της ενέργειας που παίρνεις είναι εντυπωσιακή. Έτσι στον τομέα «πολύ χαμηλές συχνότητες» τα Grado RS 1 σίγουρα είναι το μοναδικό ακουστικό ανοικτού τύπου που έχω συναντήσει και το οποίο μπορεί να προσφέρει ολοκληρωμένη άποψη για την περιοχή από 20 έως 50 Hz. Το δεύτερο που επισημαίνεις είναι πως τα RS 1 δημιουργούν σε ικανό βαθμό την ψευδαίσθηση πως ο ήχος διαχέεται γύρω από τα αυτιά, με αποτέλεσμα Στο χέρι να μην τον αντιλαμβάνεσαι (τις πιο πολλές φορές) Το πρώτο πράγμα που τραβά την προσοχή είναι το ξύλινο εντοπισμένο στο κέντρο του κεφαλιού σου. Και σε αυτό κουτί που προορίζεται για να φυλάτε τα RS 1. Τα ίδια τα το σημείο τα RS 1 παραπέμπουν, σε ηχητική αίσθηση, σε ακουστικά αποπνέουν αέρα ποιότητας, ενώ δεν αφήνουν «κλειστού» τύπου υλοποιήσεις με πολύ μεγάλα καλύμματα την παραμικρή αμφιβολία πως είναι χειροποίητα. Τα RS αυτιών και αντίστοιχο βάρος. 1 είναι ανοικτού τύπου και τα καλύμματα των αυτιών που Έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις σε δύο σημεία που τα φιλοξενούν τα ακουστικά είναι ξύλινα, πράγμα που -σε περισσότερα ακουστικά χωλαίνουν τα RS1, δεν συνδυασμό με την αισθητική τους- παραπέμπει στις δυσκολεύονται να διακριθούν στον τομέα της δεκαετίες του ’40-’50. Τα «μαξιλάρια» που καλύπτουν τα ουδετερότητας και της διαύγειας της μεσαίας περιοχής με αυτιά είναι καλυμμένα από βελούδο (ιδιαίτερα καλής πλήρες σώμα, ΑΠΟΛΥΤΗ ομοιογένεια και ανύπαρκτους ποιότητας), ενώ ακόμα και το καλώδιο είναι χειροποίητο. χρωματισμούς και υψηλές που έχουν έκταση και ζωντάνια Ο σκελετός τους είναι μεταλλικός και δείχνει και αυτός που απλά σε... αποπλανούν και σε δυσκολεύουν μετά να να είναι φινιρισμένος στο χέρι. επανέλθεις στην αίσθηση που σου προσφέρουν τα Οι μετατροπείς είναι ηλεκτροδυναμικοί και έχουν ταπεινά ηχεία σου. ταιριαστεί σε ζευγάρια με ακρίβεια 0,05dB, και αυτό ίσως Ταυτόχρονα τα RS 1 καταφέρνουν να αποδίδουν με είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που δικαιολογεί το υψηλό ζεστασιά τα ακουστικά όργανα, χωρίς όμως περιττά τους κόστος. Το διάφραγμά του κατασκευάζεται από φτιασιδώματα, ενώ σε μουσικές όπου κυριαρχούν συνθετικό υλικό, ενώ το σύρμα που χρησιμοποιείται στο ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα ξεχωρίζουν για την πηνίο φωνής,όσο και στα καλώδια σύνδεσης της συσκευής, απόλυτη διαφάνειά τους, που όμως ποτέ δεν γίνεται κατασκευάζεται από χαλκό που έχει εξελασθεί με την κουραστική. τεχνολογία UHPLC. Ταυτόχρονα τα RS1 είναι ένας μεγεθυντικός φακός που Η απόκριση συχνότητας των RS 1 εκτείνεται από τα 12Hz σου παρουσιάζει και την ελάχιστη λεπτομέρεια που έως τα 30KHz, η αντίστασή τους είναι 32Ω, ενώ με 1mV υπάρχει σ την ηχογράφηση, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να δημιουργήσουν 96dB SPL. αντεπεξέρχονται με άνεση στα κρεσέντι που μόνο με Αν και η ρετρό εμφάνισή τους δεν προδιαθέτει για άνεση αυτή που προσφέρουν δυο-τρία άλλα κορυφαία ακουστικά και ευκολία χρήσης, με το που φορέσεις τα RS 1 ακόμα υψηλότερης τιμής μπορεί να συγκριθούν. Μοναδικό αντιλαμβάνεσαι πως είναι από τα πιο άνετα ακουστικά μειονέκτημα των RS1 είναι πως δεν απομονώνουν πολύ που έχεις φορέσεις ποτέ και δεν είναι δύσκολο να ξεχάσεις καλά τον ακροατή από τον περιβάλλοντα θόρυβο, αλλά πως τα έχεις στο κεφάλι σου. αυτό δεν γίνεται από κανένα ακουστικό ανοικτού τύπου. High Fidelity

Grado RS1 & RA1

Η υπεροχή του κλασσικού

Ayre C5xe ———— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———–

Τεντώστε τα αυτιά σας

Ayre C5xe ———— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———–

Τεντώστε τα αυτιά σας

Audio Nemesis DC-1 –——————————— του Νίκου Κορακάκη ———————————–

α αναγκαστώ να γυρίσω μερικούς μήνες πίσω, για να περιγράψω όλη την ιστορία από την αρχή. Όταν λοιπόν έβγαινα από το stand της γερμανικής κατασκευάστριας καλωδίων Fadel Art, αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα για να τακτοποιήσω τα φυλλάδια, αλλά και τις πληροφορίες που είχα συλλέξει από τους δεκάδες κατασκευαστές που ελάμβαναν μέρος στη διεθνή έκθεση Hi End του Μονάχου του 2005. Χωρίς δεύτερη σκέψη, έκρινα ως καταλληλότερο σημείο «ανασύνταξης» το βασικό restaurant του εκθεσιακού κέντρου, όπου χάρη στα τεράστια αποθέματα της βαυαρικής ultra hi-end ξανθιάς μπύρας που διέθετε, είχε πάρει ένα ασφαλές προβάδισμα στον βαθμολογικό πίνακα επισκεψιμότητας μεταξύ όλων αυτών των συμμετεχόντων που ελάμβαναν μέρος σε αυτή τη φιέστα του high end. Κατευθυνόμενος λοιπόν προς αυτή τη γραφική όαση του M.O.C., βρέθηκα μπροστά στο μικρό περίπτερο ενός Ιταλού κατασκευαστή, στο οποίο εκτίθεντο μόνο δύο συσκευές. Βέβαια, αυτό που μου κίνησε την περιέργεια, δεν ήταν ο μικρός αριθμός των εκθεμάτων, αλλά η εξαιρετικά χαμηλή λιανική τιμή των δύο συσκευών, γεγονός που με ώθησε να περάσω μέσα στο stand της Audio Nemesis, προσβλέποντας στην «ανακάλυψη» ενός νέου giant killer, κάτι παρόμοιο με την περίπτωση του κορυφαίου DAC-1 της Benchmark Media.

Hi End στα... 500 €

Στην πρόσοψη της συσκευής υπάρχει ένα διάφανο πλεξιγκλάς, στο οποίο φωτίζεται με έντονο μπλε χρώμα το λογότυπο της εταιρείας και λίγο πιο κάτω το μοντέλο του μετατροπέα. Στην πίσω πλευρά της συσκευής βρίσκονται οι αναλογικές έξοδοι τύπου RCA, ο ρευματολήπτης τύπου IEC και η μία και μοναδική ψηφιακή ομοαξονική είσοδος S/PDIF, η οποία αναλαμβάνει τη μεταφορά του ψηφιακού σήματος σε ένα κύκλωμα που οδηγεί στον μετασχηματιστή της Scientific Conversion, που παίζει τον ρόλο του interface. Τώρα, αν για κάποιο λόγο το DC-1 δεν μπορεί να κλειδώσει στην ψηφιακή παλμοσειρά, ε θα ανάψει ένα κόκκινο προειδοποιητικό led με την ένδειξη «lock error» και αυτομάτως θα επέλθει παύση. Αξίζει να αναφερθεί, δε, πως το DC-1 αναγνωρίζει τις ψηφιακές λέξεις που δεν ξεπερνούν τα 24 bits στα 96kHz. Σε αντίθεση με αρκετά τρανζιστοράτα D/A converters, η υλοποίηση της Audio Nemesis διαθέτει διακόπτη On/ Off, ο οποίος για λόγους αισθητικής έχει τοποθετηθεί στο κάτω μέρος της συσκευής. Αφαιρώντας το καπάκι του μηχανήματος, ήρθα αντιμέτωπος με μια εξίσου «σπαρτιάτικη» πλην όμως αρκετά ενδιαφέρουσα σχεδίαση, καθώς και με έναν αριθμό υλικών υψηλής ποιότητας, που έκαναν τον ιταλικό μετατροπέα να ξεχωρίζει από τις αντίστοιχες υλοποιήσεις της κατηγορίας τιμής του. Εξωτερική σχεδίαση και περιγραφή Εντύπωση μού προκάλεσε η αρκετά υψηλή χωρητικότητα Η ιταλική Audio Nemesis έκανε την εμφάνισή της στον των ηλεκτρολυτικών πυκνωτών τροφοδοσίας, που θαυμαστό κόσμο του Hi Fi με δύο προϊόντα. Τον εξασφαλίζει στο εν λόγω στάδιο η χωρητικότητα των προενισχυτή φωνογραφικής κεφαλής κινητού μαγνήτη 11.000μF. με την κωδική ονομασία PM-1 και τον ψηφιο-αναλογικό Κοιτώντας λίγο πιο δίπλα, παρατήρησα έναν αριθμό μετατροπέα που φέρει τον κωδικό DC-1, όπου είναι αυτός υλικών που ήταν καλυμμένα από ειδικά blocks άνθρακα. που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια. Με αυτή την ενέργεια, ο Ιταλός κατασκευαστής πετυχαίνει Το μικρόσωμο ιταλικό DC-1, άσχετα από το ότι έχει «τρία τρυγόνια με έναν σμπάρο», καθώς από τη μια γεννηθεί στη χώρα των πιο πετυχημένων σχεδιαστών επιτυγχάνει καλύτερη μόνωση και περιορίζει σημαντικά της υφηλίου, διαθέτει μια εξωτερική εμφάνιση που τα ανεπιθύμητα συμπτώματα από τους εξωγενείς παραπέμπει περισσότερο στη φιλοσοφία των κατοίκων κραδασμούς αλλά και από την Η.Μ. παρεμβολές, ενώ της «δικής μας» αρχαίας Σπάρτης. Άσχετα όμως με αυτό, ταυτόχρονα καλύπτει πλήρως τα εν λόγω υλικά, θα μπορούσα να πω ότι η ποιότητα κατασκευής του προστατεύοντας με τον καλύτερο τρόπο την υλοποίησή μηχανήματος είναι πολύ καλή και θυμίζει συσκευές αρκετά του από τους αντιγραφείς. υψηλότερης αξίας. Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στο zero overHigh Fidelity

Audio Nemesis DC-1 –——————————— του Νίκου Κορακάκη ———————————–

Hi End στα... 500 €

EmmLabs DCC2 & CDSD –—————————————— του Νίκου Κορακάκη —————————————–—

Something Natural

EmmLabs DCC2 & CDSD –—————————————— του Νίκου Κορακάκη —————————————–—

Something Natural

Spendor S5e –————— του Γιάννη Καλίτση —————–

Καθαρόαιμο

οιτώντας τα S5e, καταλαβαίνεις πως μόνο βρετανοί εξασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή ηχητική απόδοση. σήμερα θα έφτιαχναν ένα ηχείο κομψό, αλλά και Έτσι οι πατούρες των γούφερ στην μπάφλα του κάθε ταυτόχρονα κλασικό σε εμφάνιση. Με μικρές διαστάσεις ηχείου είναι στρογγυλεμένες, ώστε η μπάφλα (για την -για ηχείο δαπέδου- και φινιρισμένο με καπλαμά (υπάρχει ακρίβεια, ο αέρας μεταξύ σασί μεγαφώνου και μπάφλας) επιλογή τεσσάρων διαφορετικών φινιρισμάτων), αποτελεί να μην εμποδίζει στο ελάχιστο την κίνηση των κώνων, μια ιδιαίτερα διακριτική ενώ μοναδικό σημείο που η SpenΤη στιγμή που οι Βρετανοί κατασκευαστές παρουσία. Πρόκειται για μια dor δεν ακολουθεί τις επιταγές της που έχουν στην γκάμα τους προσιτά σχεδίαση τριών μεγαφώνων ηλεκτροακουστικής είναι το γεγονός ηχεία είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του δυόμισι δρόμων (και τα δύο πως οι ακμές της καμπίνας δεν είναι ενός χεριού, η Spendor συνεχίζει μια στρογγυλεμένες. γούφερ αναπαράγουν τις ιστορία χρόνων, φτιάχνοντας ηχεία που χαμηλές συχνότητες και μόνο Η οπή ανάκλασης των χαμηλών προορίζονται γι’ αυτούς που μπορούν να συχνοτήτων βρίσκεται στο κάτω το ένα (αυτό που βρίσκεται εκτιμήσουν τις βρετανικές παραδόσεις. κον τύτε ρα σ το τουίτε ρ) μέρος της καμπίνας και επικοινωνεί αναπαράγει και τις μεσαίες. με τον έξω κόσμο μέσω μιας Και τα δύο γούφερ έχουν διάμετρο 140mm αλλά παραλληλόγραμμης σχισμής με ύψος περίπου1.5cm και χρησιμοποιούν διαφορετικό μαγνητικό σύστημα και πλάτος λίγο μικρότερο από τη μπάφλα του ηχείου. κώνο. Το γούφερ που αναπαράγει μόνο τις χαμηλές Αυτός ο τύπος φόρτισης της καμπίνας έχει σχεδιαστεί συχνότητες έχει κώνο από διάφανο ομοπολυμερές από τη Spendor και ονομάζεται linear flow. (πολυπροπυλένιο) υλικό, ενώ το μεγάφωνο των Το κροσόβερ του S5e κατασκευάζεται με υλικά πολύ καλής μεσοχαμηλών έχει κώνο από ένα πολυμερές που φέρει ποιότητας που σπάνια συναντώνται σε αυτή την κατηγορία τον κωδικό ep38 και οπτικά μοιάζει με το πολυπροπυλένιο. τιμής, ενώ πολύ καλής ποιότητας είναι και τα δύο ζεύγη To σασί και των δύο μεγαφώνων είναι χυτό και ακροδεκ τών που επιτρέπουν την εφαρμογή κατασκευάζεται από πλαστικό, ενώ οι σεβαστών διπλοκαλωδίωσης ή διπλοενίσχυσης του ηχείου. διαστάσεων μαγνήτες τους έχουν κολλημένο στο πίσω Άξιες αναφοράς, τέλος, είναι και οι στιβαρές ακίδες που μέρος τους άλλον ένα μαγνήτη που εξασφαλίζει τη το συνοδεύουν (μαζί με ποτηράκια για να αποφύγετε να πληγώσετε το πάτωμά σας). μαγνητική θωράκιση του κάθε μεγαφώνου. Το τουίτερ είναι υφασμάτινου θόλου (διαμέτρου 25mm) και στο πίσω μέρος του έχει έναν αεριζόμενο θάλαμο Καθαρόαιμο που χαμηλώνει σημαντικά τη συχνότητα συντονισμού Ηχητικά τo Spendor δείχνει τις καταβολές καταρχήν με του μεγαφώνου και τους συντονισμούς που προκαλούνται τον χαρακτήρα του στις χαμηλές συχνότητες. Όντας στο οπίσθιο μέρος του θόλου. «τιουναρισμένο» για τα βρετανικά δωμάτια με πολλές Η κομψή καμπίνα κατασκευάζεται από MDF που είναι μαλακές/αποσβεστικές επιφάνειες, αισθάνεται άβολα σε καπλαμαρισμένο και από τις δύο όψεις του (γεγονός που χώρους με πολλές ανακλαστικές επιφάνειες, ιδιαίτερα αν εξασφαλίζει αντοχή του φινιρίσματος στον χρόνο) και η απόστασή του από τα όρια είναι μικρότερη από 20cm. στο εσωτερικό της έχει δύο οριζόντιες και μια κατακόρυφη Σε αυτή την περίπτωση, στο κάτω μέρος του φάσματός οκτοειδείς νευρώσεις. του η άρθρωση είναι μειωμένη, όπως και ο έλεγχος. Αυτή Στην κατασκευή της καμπίνας, πέρα από το άριστο η συμπεριφορά αλλάζει άρδην σε ένα χώρο με επάρκεια φινίρισμα, προσοχή έχει δοθεί σε λεπτομέρειες που αποσβεστικών επιφανειών, και όταν το S5 απέχει από High Fidelity

HORNING AGATHON

–——————————— του Θεοδωρή Δασκαλόπουλου ———————————–

Με Lowther... στην καρδιά

τοπολογία Single Ended Triode (SET) ενισχυτικών, αποτελεί για την πλειοψηφία των μουσικόφιλων σήμερα «το λιμάνι» που τόσα χρόνια έψαχναν στη ζωή τους. Η έλλειψη περιττών αρμονικών, η αμεσότητα, η ατάκα, το μοναδικό ηχόχρωμα, κάνουν όλο και περισσότερους μουσικόφιλους να δίνουν σε αυτά τα στοιχεία προτεραιότητα, όταν έρθουν σε επαφή με μια καλή τέτοια υλοποίηση. Κάποιοι άλλοι μάλιστα προσπαθούν να κατευθύνουν το σύστημά τους, έτσι ώστε να μπορέσει να υποδεχθεί τα πολυπόθητα SET. Απ’ την άλλη, οι λίγοι πολέμιοι των SET (κυρίως κάτοχοι «βαρβάτων» τρανζιστοράτων τελικών ενισχυτών ή μεγάλων λαμπάτων push-pull) στηρίζουν τις αντιρρήσεις τους στις μετρήσεις τους (υψηλές παραμορφώσεις, χαμηλότερο συχνοτικό εύρος), αλλά κυρίως στη χαμηλή απόδοση ισχύος που τα κάνει σχεδόν ακατάλληλα να οδηγήσουν τα συνήθως βατοβόρα ηχεία τους. Αντίθετα, ο «τριοδικός ήχος» προτιμά τις αυξημένες ταχύτητες των ευαίσθητων μεγαφώνων και συνεπώς απεχθάνεται τα cross-over «φρένα». Μάλιστα, πολλά τέτοια ηχεία είναι χωρίς cross-over ή και μονόδρομα! Μια από τις παλαιότερες εταιρείες-θρύλους που στοχεύουν στην αναπαραγωγή της μουσικής με τέτοια ενισχυτικά χαμηλής ισχύος είναι η Lowther. Τα μεγάφωνά της είναι όλα οκτάιντσα και full range, διαθέτουν wizzer (δηλαδή δεύτερο ομοκεντρικό κώνο μικρότερης διαμέτρου) και phase plug, ενώ βγαίνουν με διάφορους μαγνήτες σε πολλές παραλλαγές. Η εταιρεία μάλιστα δημοσιεύει στο Ιnternet μια σειρά από σχέδια για υλοποιήσεις τύπου κόρνας και χρήση με τα το full-range μεγάφωνα της, χωρίς καθόλου cross-over. Γνωρίζω δε και καμιά δεκαριά ιδιοκατασκευές ηχείων με Lowther υπαρκτές στην Αθήνα αυτή τη στιγμή, ενώ έχω ακούσει τρεις-τέσσερις από αυτές με τουλάχιστον εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεν είναι δε καθόλου λίγοι αυτοί που ορκίζονται στο όνομα της Lowther, ισχυριζόμενοι ότι είναι ένα πραγματικό μουσικό όργανο, που αφενός είναι ικανό να συγκινήσει με την εσωτερικότητά του και να αναδείξει όλα τα πλεονεκτήματα ενός SET, ενώ όσο περισσότερο παίζει, τόσο καλύτερα αποδίδει. Τα ίδια βέβαια θα ακούσετε από οπαδούς άλλων μεγαφώνων που έχουν στόχο το ίδιο κοινό (PHY, A.E.R.),

αλλά και από οπαδούς κατασκευαστών ηχείων που χρησιμοποιούν με τα SET τους (Κlipsh-Tannoy PrestigeZignali). H Horning είναι μια δανέζικη εταιρεία, ιθύνων νους της οποίας είναι ο Tommy Horning (προφανέστατα ψευδώνυμο), η οποία κατασκευάζει κόρνες αποκλειστικά με Lowther, ενώ έχει στην γκάμα της δυο SET ολοκληρωμένους ενισχυτές (έναν με 300Β και έναν με 845 στην έξοδο), καθώς και ένα πολύ βαρύ πικάπ (30kg πλατό παρακαλώ). Ο Tommy όμως τροποποιεί τα Lowther, αφαιρώντας τους τα wizzer έτσι ώστε να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά και το phase plug, περιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο την έκταση στα πρίμα τους. Εκεί χρησιμοποιεί ένα τουίτερ κώνου (!), το Lotus 2.2 , το οποίο αφού τροποποιεί τον μαγνήτη του, το τοποθετεί μέσα σε μια μικρού βάθους εκθετική κόρνα, ενώ οι πολύ χαμηλές συχνότητες αφήνονται σε διάφορα χάρτινα γούφερ της Beyma, ανάλογα με το ηχείο. Σε όλα τα ηχεία του, τα τουίτερ αναλαμβάνουν μετά τους 6000 κύκλους (μέσω μόνο ενός εξαιρετικής ποιότητας πυκνωτή), ενώ τα γούφερ εκφορτίζονται από την εσωτερική κόρνα στο δάπεδο μαζί το Lowther με φυσική αποκοπή χωρίς cross-over! Υπάρχει μόνο ένα notch φίλτρο με πηνίο, πυκνωτή και αντίσταση σε σειρά με το Lowther. Έτσι, το Lowther παίζει σε όλο το κύριο φάσμα, βγάζοντας τον χαρακτήρα του που έκανε τόσους και τόσους να τον ερωτευθούν. Δίνεται όμως και η δυνατότητα στον μουσικόφιλο να αποκτήσει μαζί του και τις βαθιές χαμηλές συχνότητες των μεγάλων χάρτινων γούφερ, αλλά και τον αέρα των γνήσιων τουίτερ. Όλο βέβαια αυτό το σκεπτικό δεν είναι τίποτα καινούριο, και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν προσπαθήσει να το εφαρμόσουν κατά καιρούς με μέτρια έως εξαιρετικά αποτελέσματα . Στο Ιnternet δε, θα βρείτε εκατοντάδες φωτογραφίες από Custom υλοποιήσεις (πάντα με SET ηλεκτρονικά) ακόμα και επιχειρήσεις που ασχολούνται με κάθε πελάτη ξεχωριστά! Υπάρχουν μάλιστα και στην Ελλάδα δυο- τρεις τέτοιες. Το Agathοn τώρα, είναι ένα μεγάλο ηχείο αλλά μάλλον High Fidelity

HORNING AGATHON

–——————————— του Θεοδωρή Δασκαλόπουλου ———————————–

Με Lowther... στην καρδιά

Viola Symphony –————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου —————–

ΤΙΤΑΝΑΣ

Viola Symphony –————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου —————–

ΤΙΤΑΝΑΣ

Cayin Audio 265Ai –————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————————

Ζεστός και ειλικρινής

Cayin Audio 265Ai –————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————————

Ζεστός και ειλικρινής

Monrio MC207 –——————— του Π. Παναγόπουλου ———————–

Καθαρόαιμος Λατίνος

Monrio MC207 –——————— του Π. Παναγόπουλου ———————–

Καθαρόαιμος Λατίνος

Audiolab 8000Q & 8000M –———————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———————————————–—

Το αίμα νερό δεν γίνεται

Audiolab 8000Q & 8000M –———————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———————————————–—

Το αίμα νερό δεν γίνεται

HEGEL H1 & CDP 2A –——————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———————————–

Καυτοί Βόρειοι

HEGEL H1 & CDP 2A –——————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———————————–

Καυτοί Βόρειοι

Creek Destiny

–————— του Π. Παναγόπουλου ——————

Γλυκό πεπρωμένο

τα παλιά καλά χρόνια, εντάξει, στα όχι και τόσο παλιά χρόνια, κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90, τότε που τα πράγματα διατηρούσαν ακόμα κάποια στοιχεία ρομαντισμού, και το άρωμα κάποιων παλαιότερων υπέροχων δεκαετιών, υπήρχε μια πολύ δημοφιλής κατηγορία συσκευών. Η κατηγορία αυτή ήταν η μεσαία κατηγορία, η οποία στα χρόνια που ακολούθησαν, και με την έλευση των Home Cinema «κακοποιών», επλήγη και μαράζωσε περισσότερο από κάθε άλλη. Στην κατηγορία αυτή μεσουρανούσαν τότε εταιρείες ιστορικές, όπως η Audiolab, η Magnum, η Arcam, και φυσικά η Creek. Κάποιες από αυτές τα κατάφεραν και επέζησαν. Κάποιες άλλες όχι. Η Creek ανήκει, ευτυχώς, σε αυτές που τα κατάφεραν. Η μικρή σχετικά εγγλέζικη εταιρεία, όπως και όλες αυτές οι αρκετά παλαιές επιχειρήσεις (η Creek επισήμως υφίσταται από το 1982) είχαν όραμα. Οι εταιρείες αυτές φάνταζαν στα μάτια μου πάντα κάτι σαν τους σταυροφόρους. Με την καλή έννοια, φυσικά. Μόνο που -δυστυχώς- κάποια στιγμή όπως εκ των πραγμάτων απεδείχθη ότι όλοι αυτοί οι παλιοί και ρομαντικοί ξεκινούσαν για μια σταυροφορία χωρίς σταυρό. Σε χρόνια «άγονα», που ο καθένας φορτωνόταν έναν θλιβερό ηχητικά πολυκάναλο ενισχυτή της κακιάς συμφοράς με 250 €, και νόμιζε ότι από αυτόν θα μπορούσε να ακούσει με εκλεκτό μάλιστα τρόπο και τη μουσική του, τι τύχη θα μπορούσε να έχει μια εταιρεία που προσέφερε ποιότητα με το διπλάσιο όμως χρηματικό αντίτιμο; Τι σημασία είχε πλέον ο όρος «ποιότητα»; Ειδικά σε μία εποχή που οι αρχιμέντορες της διαπλοκής, οι προσκυνημένες Φιλιππινέζες των μεγάλων εταιρειών, διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους υπέρ των προτερημάτων του πολυκάναλου ήχου. Και όμως, σε πείσμα των καιρών, αλλά και όλων αυτών για τους οποίους ο όρος «ποιότητα» αποτελεί το κόκκινο πανί, εάν ειδικά απευθύνεται στους πολλούς, η Creek (για την ακρίβεια ο συμπαθέστατος κος Mike Creek) όχι μόνον τα κατάφερε, αλλά και προόδευσε. Κατάφερε μέσα σε αυτά τα χρόνια να εξελίξει τα μοντέλα της, και κρατώντας μια θαυμάσια ισορροπία απόδοσης σε σχέση με την τιμή, έφτασε τελικά να μας δωρίσει τη σειρά Destiny. Η νέα σειρά αποτελεί ουσιαστικά την εξέλιξη των ιστορικών πλέον 5350 και A50i, όσον αφορά τους ενισχυτές. Όσο για το CD player, έχει τις ρίζες του στο CD53SE, σε σαφώς όμως πιο εξελιγμένη High Fidelity

101

Creek Destiny

–————— του Π. Παναγόπουλου ——————

Γλυκό πεπρωμένο

101

QUAD ESL-63

–——————— του Old Boy ————————

O F.R.E.D (*) Και άλλες ιστορίες πάθους

ι φίλοι είναι ένα πράγμα σαν τα μηχανήματα. Με τα πάνω τους, με τα κάτω τους και με τις παραξενιές τους. Τη μιά παίζουν καλά, την άλλη σού σπάνε τα νεύρα! Πάρτε για παράδειγμα τον Λάμπρο. Σήμερα είναι άνετος, απλός και συζητήσιμος. Την άλλη σού ’ρχεται να τον πλακώσεις στις κλωτσιές! Με παίρνει τηλέφωνο στη μία τη νύχτα. - Έλα να πάρεις τα κωλοηχεία. Δεν παίζουν με τίποτα! - Είσαι σίγουρος; Γιατί θα έρθω να τα πάρω! - Δεν παίζουν με τίποτα, σου λέω! Με τίποτα! Ούτε με τον Plinious, ούτε με τον Audio Research, ούτε με τον Ear! Έλα πάρτα και πούλησέ τα όσο-όσο! Σε μισή ώρα φόρτωνα τα QUAD στο αυτοκίνητο και κατηφόριζα για το σπίτι. Έπειτα από δέκα μέρες ηρθε και ο υποψήφιος αγοραστής μαζί με τον Λάμπρο για το νταραβέρι. Είχα στήσει τα ηχεία ένα μέτρο από τον τοίχο. Πάνω τους έβαλα ένα SP-8 MKII, μια 300Β SET και ένα δύστυχο αρχαίο Linn με μια Shure που μόνο ο Θεός ήξερε το γιατί παίζει ακόμα! Στο πρώτο λεπτό ακρόασης, ο τύπος σηκώθηκε και έβγαλε τα λεφτά από την τσέπη! Ο Λάμπρος φώναξε: «ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΟΥΛΗΣΩ»! Ο υποψήφιος αγοραστής, κύριος ων, κατάλαβε ότι έχει να κάνει με τρελούς, είπε ένα ξερό «Με συγχωρείτε για την ενόχληση» και έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι! Τι να πω; Σκοτωθήκαμε με τον φίλο μου για την ξεφτίλα! Αφήστε που μου ζήτησε και το λόγο επειδή δεν του είχα πει πόσο καλά ήταν τα ηχεία! Δεν βρίσκω άκρη με τους φίλους μου. Δεν βρίσκω! Τέρμα και τελείωσε! ΙΣΤΟΡΙΚΑ Ελάτε εσείς στη θέση του ιδιοκτήτη της QUAD, κυρίου Walker. Να έχεις κατασκευάσει τον ογκόλιθο που λέγεται ESL-57 και να πρέπει να ετοιμάσεις το διάδοχό του! ΦΡΙΚΗ! Τι έκανε λοιπόν ο Peter; Διαφοροποίησε τελείως τη σχεδίαση του ηχείου! Δεν έκατσε δηλαδή να ασχοληθεί με μία βελτιωμένη έκδοση του ESL-57, αλλά κατασκεύασε κάτι από την αρχή. Το νέο ηχείο δεν έπρεπε να έχει ξεχωριστά πάνελς για τα μπάσα και τα πρίμα, μα έπρεπε να προβάλλει τον ήχο σφαιρικά σαν σημειακή πηγή. «Σαν ένα βότσαλο στη λίμνη» έλεγε ο Walker, και αυτό ακριβώς κατασκεύασε! Η ιδέα είχε ξεκινήσει αμέσως μετά την

παρουσίαση του ESL-57 το σωτήριον έτος 1957 (!) καθότι το θεωρούσε πολύ φτωχό ηχείο (ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΣ ΜΕΓΑΛΕ!) .Το 1963 παρουσίασε ένα πρωτότυπο, το οποίο ήταν πληρέστερο από την άποψη της έκτασης στα άκρα του φάσματος. Έλα όμως που το πενηνταεφτάρι πούλαγε σαν τρελό! «Άσε», είπε ο Peter. «Να κόψουνε λίγο οι πωλήσεις και ρίχνουμε το καινούργιο στην αγορά». Έτσι το ESL-63 παρουσιάστηκε στην αγορά το 1983(!), καθώς τότε ο κόσμος σταμάτησε (;) να αγοράζει το παλιό μοντέλο! Τεχνικά(;) - Tι είναι αυτό, μπαμπά; - Ηχείο, παιδί μου! - Σαν το Yamaha daddy-o; ( μη χέ….ω! ) – Ναι, παιδί μου! - Και πώς δουλεύει αυτό; Γιατί μεγάφωνα δεν βλέπω να έχει! - Που λες παιδί μου, αντί για μεγάφωνα έχει μια πολύ λεπτή μεμβράνη. Αυτή η μεμβράνη, Μαρία μου, είναι καλυμμένη με ένα αγώγιμο υλικό που έχει μεγάλη αντίσταση. Όταν πάρει τάση από τον μετασχηματιστή ( 5,25kV), κινείται εμπρός και πίσω. Έτσι σπρώχνει τον αέρα και βγαίνει ο ήχος. Κατάλαβες, παιδί μου; - Όχι, μπαμπά! - Καλά, να συνεχίσω; - Ναι, μπαμπά. - Όσο πιο μεγάλη είναι αυτή η μεμβράνη, τόσο περισσότερο μπάσο έχει το ηχείο μας. - Μπαμπά, πώς τον λένε τον φίλο σου που παίζει μπάσο με τον Πορτοκάλογλου; - Γιάννη Γρηγορίου, παιδί μου. Γιατί ρωτάς; - Επειδή, μπαμπά, αυτός ο Γιάννης είναι πολύ τεμπέλης. Κάθε φορά που τον ακούς να παίζει με αυτό το ηχείο, παίζει πιο σιγά, σαν να βαριέται! Ενώ όποτε τον ακούς με τα Yamaha, παίζει πιο δυνατά! Είναι η δεν είναι τεμπέλης, μπαμπά;! - Άντε να ακούσεις την Κοκκίνου, παιδί μου, μην ξεστομίσω τίποτα! …Καημένο Quad! Ακόμα και η μικρή κατάλαβε τις αδυναμίες σου! High Fidelity

107