High Fidelity 04 by High Fidelity

Cayin HA 1A —————— του Γιάννη Καλίτση ———————

Καυτός πειρασμός

μικρός λαμπάτος ΗΑ 1A της Cayin είναι ένας κόμπακτ με τα ακουστικά), ενώ η ζεστασιά και η αίσθηση εγγύτητας διαστάσεων ενισχυτής, που κύριος προορισμός που κυριαρχούν στο υπόλοιπο φάσμα σού δίνουν την του είναι η οδήγηση ακουστικών υψηλής ποιότητας. Υπό αίσθηση πως βρίσκεσαι μέσα στη μουσική σκηνή. συνθήκες όμως μπορεί να οδηγήσει και ηχεία, Η μεσαία περιοχή έχει πλούσια σώματα και ιδιαίτερο επιτυγχάνοντας έτσι με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Αυτό αρμονικό πλούτο, κάνοντας ευχάριστα φανερή τη που κάνει τον ΗΑ 1A να ξεχωρίζει είναι το μικρό στρογγυλό «λαμπάτη» φύση του ενισχυτή, χωρίς ταυτόχρονα να παράθυρο που βρίσκεται στην πρόσοψή του. Μέσα από κρύβει λεπτομέρειες από το υπόλοιπο φάσμα, ενώ η αυτό μπορεί να φανούν οι λυχνίες που όταν λειτουργούν συνέχεια στο άνω άκρο του φάσματος χαρακτηρίζεται (σε συνδυασμό με τη χρωμιωμένη ανακλαστική μεταλλική από αναλυτικότητα και μια ευχάριστη αίσθηση αέρα. Οι επιφάνεια που υπάρχει πίσω από αυτές) δημιουργούν αρετές αυτές του ΗΑ 1 επιβεβαιώνονται στο έπακρο, μιας ένα εντυπωσιακό οπτικό αποτέλεσμα. και έπειτα από πολύωρες ακροάσεις (με τα ακουστικά) Στην πρόσοψή του δεν συναντάμε τίποτα άλλο πλην του όχι μόνο δεν κουράζεσαι, αλλά εξακολουθείς να ρυθμιστικού έντασης και ενός διακόπτη επιλογής της ανακαλύπτεις λεπτομέρειες της ηχογράφησης που σχεδόν μοναδικής εισόδου της συσκευής και τον ακροδέκτη ποτέ δεν γίνονται αντιληπτές από ηχεία. σύνδεσης των ακουστικών. Στο πίσω μέρος του υπάρχει Ταυτόχρονα, με τα ακουστικά γίνεται φανερή μια ακόμα ένα μεταγωγικός διακόπτης, μέσω του οποίου είναι δυνατή αρετή του: o εξαιρετικός διαχωρισμός μεταξύ των δύο η προσαρμογή της εξόδου του ενισχυτή με το φορτίο καναλιών. Αν τώρα ψάχνουμε οπωσδήποτε για κάποιο που πρόκειται να οδηγήσει (4 επιλογές από 6 έως 300Ω), ελάττωμα, οι πιο δύσκολοι θα επισημάνουν ένα μικρό ένα ζεύγος ακροδεκτών ηχείων, ενώ ιδιαίτερα φύσημα (συγκριτικά με κορυφαίους ενισχυτές ακουστικών), ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του ΗΑ 1Α είναι η ύπαρξη που όμως σε καμία περίπτωση δεν ενοχλεί. μιας εξόδου από το στάδιο του προενισχυτή και η Αν και η πιο ενδεδειγμένοι εφαρμογή του HA 1A είναι η παρουσία ενός διακόπτη, μέσω του οποίου μπορεί να οδήγηση ακουστικών, δεν αποφύγαμε τον πειρασμό να επιλέξετε αν το στάδιο εξόδου θα λειτουργεί σε τριοδική το συνδέσουμε με τα ιδιαίτερα ευαίσθητα ΕΡΜΗΣ της ή πεντοδική λειτουργία. Τsakirides Devices. Mε αυτόν τον συνδυασμό, τα 2,2 Ανοίγοντας το καπάκι του, βρισκόμαστε μπροστά σε μια Watt στάθηκαν αρκετά για να έχουμε στάθμες κοντά στα προσεγμένη κατασκευή. Το τροφοδοτικό του (με κυκλικό 105dB με επαρκές χαμηλό και μια εξαιρετική μεσοϋψηλή μετασχηματιστή) βρίσκεται θωρακισμένο από ένα περιοχή. μεταλλικό έλασμα, οι πυκνωτές εξομάλυνσης της υψηλής Ο ΗΑ1 Α θα παίξει και ένα σχετικά αναίσθητο ηχείο που είναι πολύ καλής ποιότητας, ενώ τα νήματα παίρνουν τάση όμως έχει αντίσταση πάνω από τα 6Ω και δεν εμφανίζει από ένα σ ταθεροποιημένο τροφοδοτικό. Οι έντονα μιγαδικό χαρακτήρα. Και σε αυτή τη περίπτωση μετασχηματιστές εξόδου βρίσκονται και αυτή ο ήχος του χαρακτηρίζεται από γλυκύτητα ενώ στις υψηλές θωρακισμένοι σε ένα μεταλλικό περίβλημα. Το κύκλωμα συχνότητες μπορεί να εμφανίζεται λίγο μαζεμένος χωρίς του προενισχυτή βασίζεται σε ένα ζευγάρι 12ΑU7 και όμως να χάνει σε ατμοσφαιρικότητα. Το χαμηλό του είναι 12AX7, ενώ στο στάδιο εξόδου χρησιμοποιούνται οι υπαρκτό ενώ και σε αυτή τη περίπτωση κατορθώνει να 6Ρ14 (αντίστοιχες με της EL 84) σε sinlge ended τοπολογία. δημιουργεί στάθμη ικανή για μια χαλαρή ακρόαση σε ένα Το κυρίως μέρος των ακροάσεων του μικρού Cayin έγινε μικρών διαστάσεων χώρο. χρησιμοποιώντας τα Grado RS 1 (βλέπε και δοκιμή του Τηρουμένων των αναλογιών, αυτή η συμπεριφορά του προηγούμενου τεύχος) και τα ΑΚG K141. To άκουσμα ΗΑ1Α είναι μια ευχάριστη έκπληξη και μπορεί να αποτελέσει του εντυπωσιάζει τόσο στα επιμέρους τμήματα του μια εν δυνάμει εναλλακτική λύση για την οδήγηση ενός φάσματος, όσο και στο σύνολό του. Το χαμηλό του έχει ζευγαριού ευαίσθητων ηχείων, δίνοντάς σας μελωδικότητα εντυπωσιακή ενέργεια (σπάνια έχεις αντίστοιχη αίσθηση και ανάλυση την ώρα που τα δυναμικά και οι υψηλές High Fidelity

Cayin HA 1A —————— του Γιάννη Καλίτση ———————

Καυτός πειρασμός

Dared MP 5

–—— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ———

Λαμπάτο USB!

ια τις κινέζικες εταιρείες την άποψή μου λίγο-πολύ την ξέρετε. Στις τρεις η μία μετράει πραγματικά και αξίζει να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά μαζί της. Όλα βέβαια εκ του αποτελέσματος κρίνονται. Με τους Κινέζους, δυστυχώς, δεν έχουμε να κάνουμε μόνον με θέματα ηχητικής απόδοσης, αλλά και με πολλά άλλα μείζονος σημασίας, όπως ας πούμε το θέμα της αξιοπιστίας. Υπάρχει μια «αχλύς», που πλανάται γύρω από τα εξ Ανατολών προϊόντα, και δεν αφορά φυσικά τους Ιάπωνες. Αυτοί έχουν πλέον προ πολλού καταξιωθεί ακόμα και στην πολύ δύσκολη αγορά του High End. Από την άλλη, άμα το κινέζικο «κάτσει», δύσκολα βρίσκει αντίπαλο στην κατηγορία της τιμής του. Και δεν μιλάω βέβαια για τους «φασονάδες». Από αυτούς οι περισσότεροι είναι για κλάματα. Μιλάω για τα «καθαρόαιμα» κινέζικα, τα οποία δίνουν τις μάχες τους για να εδραιωθούν στις τεράστιες αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής. Από αυτές τις εταιρείες έχω ξεχωρίσει μόνον μία μέχρι στιγμής. Την Consonance. Η επαφή μου με την Dared δεν έγινε με τον ΜΡ 5, αλλά πριν από αρκετό καιρό με έναν άλλο λαμπάτο ενισχυτή, και μάλιστα single end, τον DV-845. Το επίπεδο κατασκευής του εν λόγω ενισχυτή ήταν, αν μη τη άλλο, άψογο. Η εμφάνιση πρωτοποριακή. Από ήχο τουλάχιστον άριστος. Ειδικά στην τιμή αυτή που πουλιόταν. Ποια όμως είναι η Dared; Είναι μια εταιρεία που ξεκίνησε πριν από περίπου δέκα χρόνια, κατασκευάζοντας μετασχηματιστές για λογαριασμό τρίτων. Έπειτα από έναν χρόνο περίπου άρχισε να μπαίνει και στο παιχνίδι της κατασκευής ενισχυτικών βαθμίδων. Η γκάμα της είναι αρκετά μεγάλη και περιλαμβάνει περισσότερους από δεκαοκ τώ τε λικούς, π ροε νισ χυτέ ς, αλ λά και ολοκληρωμένους ενισχυτές, όλους με λυχνίες. Υπάρχει επίσης και ένα μοντέλο ηχείων. Εάν τώρα αναρωτιέστε ποια είναι η χρησιμότητα ενός τόσο μικρού ολοκληρωμένου ενισχυτή, θα σας απαντήσω ότι ο βασικός του ρόλος είναι να οδηγήσει τα ακουστικά σας. Εάν πάμε πιο πέρα από αυτό, πολύ απλά θα σας ρωτήσω εάν σας χαλάει να οδηγήσει και τα υψηλής απαραιτήτως ευαισθησίας ηχεία σας. Εκεί είναι όλο το «ζουμί». Τι γίνεται τότε; Πώς συμπεριφέρεται; Γιατί είμαι σίγουρος ότι εάν τον δείτε από κοντά, σίγουρα θα χαμογελάσετε ειρωνικά. Το «κόσμημα» αυτό δεν ξεπερνάει σε διαστάσεις μία ταινία για βίντεο VHS. Όταν όμως αρχίσει να παράγει

έργο, τότε το ειρωνικό χαμόγελο παγώνει, και οι αισθήσεις εντείνονται. Προσοχή λοιπόν! Πιο μικρό δεν γίνεται Πραγματικά μικρός σε διαστάσεις ο ΜΡ 5 είναι μια μικρογραφία ολοκληρωμένου ενισχυτή. Πολύ όμως όμορφη και προσεγμένη μικρογραφία. Οι πλαϊνές πλευρές του είναι από μαύρο λακαρισμένο ξύλο, ενώ όλος ο υπόλοιπος είναι κατασκευασμένος από γυαλιστερή και απαστράπτουσα λαμαρίνα. Στο επάνω μέρος του βλέπουμε έναν σχετικά μεγάλο τετράγωνο μετασχηματιστή, καθώς και τρεις λυχνίες προστατευμένες μέσα σε ένα μαύρο μεταλλικό κλουβί. Αυτές είναι δύο 6N1(ECC85), και μία 6E2(EM87) οι οποίες αφορούν μόνον το στάδιο της προενίσχυσης, καθώς ο ΜΡ 5 είναι υβριδικός. Η EM87 φέρει εξωτερικά και κατά μήκος ένα πράσινο φωσφορίζον επίχρισμα, το οποίο μάς δείχνει πότε ο ενισχυτής υπεροδηγείται. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό πρωτότυπο, και προσδίδει στη μικρή συσκευή μια εξωτική ομορφιά. Στην πρόσοψη μπορούμε να διακρίνουμε τον διακόπτη έναρξης λειτουργίας της συσκευής, και ακριβώς δίπλα από αυτόν μια είσοδο USB με ενδεικτικό κόκκινο led λειτουργίας από πάνω της. Η είσοδος αυτή είναι το μεγάλο ατού του μικρού αυτού ενισχυτή, καθώς του προσφέρει τη δυνατότητα να συνδεθεί με τον προσωπικό μας υπολογιστή, αλλά και με ένα MP3/MP4. Την όλη εικόνα συμπληρώνουν μια είσοδος ακουστικών (η οποία όμως δέχεται μόνον μικρό αντάπτορα) και το ρυθμιστικό έντασης. Στο πίσω μέρος υπάρχουν ο διακόπτης επιλογής της USB εισόδου, τέσσερις πλαστικές τυπικής ποιότητας μπόρνες σύνδεσης ηχείων, και μια είσοδος line που υλοποιείται με επίχρυσα RCA. Απόλυτα λιτός λοιπόν ο ΜΡ 5, αλλά εάν σκεφτούμε ότι πρόκειται για έναν κατά βάση ενισχυτή ακουστικών, και πάλι καλά να λέμε. Το εσωτερικό του χωρίζεται σε δύο μέρη. Το ένα περιλαμβάνει το τμήμα της τροφοδοσίας με τον αρκετά ογκώδη για τις διαστάσεις της συσκευής μετασχηματιστή, και τους δύο ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές της Elna. Το στάδιο εξόδου υλοποιείται με ένα ολοκληρωμένο TDA7265, το οποίο αναλαμβάνει και τα δύο κανάλια. Το ολοκληρωμένο αυτό είναι στερεωμένο σε μια αλουμινένια ψύκτρα, η οποία χωρίζει το εσωτερικό του ενισχυτή στα δύο τμήματα που προανέφερα. Οι καλωδιώσεις είναι ελάχιστες και με πολύ High Fidelity

Dared MP 5

–—— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ———

Λαμπάτο USB!

Totem Acoustic Forest ——————————— του Π. Παναγόπουλου ————————————

σχεδίαση αλλά και η υλοποίηση ενός ηχείου με αξιόλογες ηχητικές επιδόσεις δεν είναι κάτι απλό. Απαιτεί γνώσεις, χρόνο, και φυσικά χρήμα για να επιτευχθεί το ποθούμενο αποτέλεσμα. Η καναδέζικη Totem δείχνει ότι δεν κάνει οικονομία και συμβιβασμούς σε τίποτα από όλα αυτά. Το ισοβαρικό Mani-2 το είχε αποδείξει περίτρανα πριν από μια δεκαετία περίπου. Φυσικά το Mani-2 εξακολουθεί να παράγεται, αρκετά βέβαια πιο βελτιωμένο. Η Totem, που ξεκίνησε την πορεία της το 1987, δεν είναι μια εταιρεία που συνηθίζει να αλλάζει μοντέλα κάθε χρόνο. Αυτό αποδεικνύει την εμπιστοσύνη που έχει ο ιδρυτής της Vincent Bruzzese στις δημιουργίες του, καθώς θεωρεί ότι αυτές μπορούν να χαρακτηρίζονται επίκαιρες και μάχιμες ακόμα και έπειτα από αρκετά χρόνια. Αν και μπορώ να πω ότι η σχέση τιμής προς απόδοση των ηχείων της Totem δεν με έβρισκε πάντα σύμφωνο, εντούτοις δεν μπορούσα να την «απορρίψω», καθώς η άποψή της ως προς την απόδοση των μουσικών δεδομένων με έλκυε. Θεωρούσα απλώς ότι κάπου υπερτιμούσε τον εαυτό της, ουσιαστικά αδικώντας τον όμως με αυτόν τον τρόπο. Εάν οι δημιουργίες της ήταν σχετικά φτηνότερες, θα μπορούσαν να θεωρηθούν απόλυτα ανταγωνιστικές σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει βέβαια αμφιβολία ότι η εταιρεία αυτή αντιπροσωπεύει την καναδέζικη ελιτίστικη άποψη για το πώς πρέπει να είναι κατασκευασμένο, αλλά και το πώς πρέπει να ακούγεται ένα ακριβό ηχείο, καθώς η «εμπορική» άποψη εκπροσωπείται με απόλυτη επιτυχία από την Mirage. Η γκάμα των ηχείων της Totem δεν είναι μεγάλη. Περιλαμβάνει τρεις σειρές, μία για ηχεία δαπέδου, μια για ηχεία βάσης, και μια σειρά με ηχεία οικιακού κινηματογράφου. Σύνολο δεκαεπτά ηχεία μαζί με ένα υπογούφερ. Όπως σας είπα, η Totem είναι μια εταιρεία που ποντάρει στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα.

Στη σκιά του Μανιτού

Μικρό στο μάτι, αλλά... Πράγματι. Το Forest είναι ένα μικρό σε διαστάσεις ηχείο δαπέδου, πολύ διακριτικό σε εμφάνιση, με «λείες», λεπτές οπτικά γραμμές. Θα έλεγα ότι περνά απαρατήρητο σε κάποιον χώρο, και αυτό ειδικά για το «ασθενές» φύλο νομίζω ότι αποτελεί μεγάλο προσόν. Το φινίρισμα της μακρόστενης από MDF καμπίνας του είναι από λευκό

ξύλο Maple, μπορεί όμως κάποιος να το προμηθευτεί και σε άλλα φινιρίσματα. Οι ακμές της πρόσοψης είναι καμπυλωμένες, αυτό δε που τραβάει την προσοχή είναι η προσφιλής μεν για την τοτέμ, ασυνήθιστη δε γενικά, απουσία προστατευτικού καλύμματος για τα μεγάφωνα, εκτός από τη μεταλλική σήτα που προστατεύει το τουίτερ. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της εταιρείας. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, το εσωτερικό της καμπίνας του ηχείου επαλείφεται με ένα ειδικό υλικό που ονομάζεται Borosilicate. Το υλικό αυτό που διαθέτει εξαιρετικές αποσβεστικές ικανότητες χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από την NASA στο διαστημικό λεωφορείο, και ειδικότερα για χρήση ανάμεσα στα κεραμικά πλακίδια που προστατεύουν το διαστημόπλοιο από τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά την εισαγωγή του διαστημοπλοίου στην ατμόσφαιρα. Ο ρόλος του Borosilicate στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι να απορροφά και να αποδίδει στο περιβάλλον την ενέργεια που αναπτύσσεται με τον πιο αποδοτικό τρόπο. Μια άλλη λεπτομέρεια ουσίας είναι η κόλλα που χρησιμοποιείται σε όλες τις ενώσεις. Η κόλλα αυτή διατηρεί μια σχετική ελαστικότητα ακόμα και όταν πλέον έχει στεγνώσει, έτσι ώστε να αποσβένει τους μικροκραδασμούς στις ενώσεις. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της εταιρείας, το κάθε μεγάφωνο, αλλά και το κάθε υλικό στο φίλτρο διαχωρισμού μετριέται χωριστά για να υπάρχει ομοιογένεια μεταξύ του κάθε ζευγαριού, ενώ όλες οι κολλήσεις γίνονται με ασημοκόλληση της WBT. Το ηχείο είναι δύο δρόμων, δύο μεγαφώνων, και διαθέτει ένα γούφερ της Dynaudio (αρκετά όμως τροποποιημένο), με διάμετρο 17εκ. από MSP, με το γνωστό τεράστιο dust cup, και το 3 ιντσών πηνίο φωνής, καθώς και ένα τουίτερ αλουμινένιου θόλου της Seas με διάμετρο 2.54εκ. Η μικρής διαμέτρου οπή εκτόνωσης του bass reflex βρίσκεται στο πίσω μέρος του ηχείου, και αρκετά ψηλά. Λίγο πιο κάτω υπάρχει μια ιδίας διαμέτρου οπή, η οποία όμως δεν φέρει σωλήνα, και αφορά έναν υποθάλαμο στο κάτω μέρος του ηχείου, τον οποίο μπορούμε να γεμίσουμε με σκάγια ή άμμο, αυξάνοντας έτσι το βάρος και τη στιβαρότητα της κατασκευής. Οι ακροδέκτες διασύνδεσης είναι τέσσερις High Fidelity

Totem Acoustic Forest ——————————— του Π. Παναγόπουλου ————————————

Στη σκιά του Μανιτού

Usher Audio Technology CP 6371 ———————————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————————————————————

α 6371 είναι ηχεία δαπέδου με επιβλητικές διαστάσεις, επιβλητικότερο βάρος (πάνω από 50 κιλά μαζί με τη βάση του) και πολύ κομψή εμφάνιση. Αυτά όμως τα χαρακτηριστικά απλά σού τραβούν την προσοχή. Όταν αρχίσεις να επεξεργάζεσαι τα 6371, ανακαλύπτεις τρία μεγάφωνα που δείχνουν, τουλάχιστον, ακριβά (παραπέμποντας σε υλοποιήσεις της Scanspeak), διαπιστώνεις πως το φινίρισμά τους είναι αψεγάδιαστο, ενώ το γεγονός πως το ηχείο βρίσκεται υπό κλίση ως προς τον κατακόρυφο άξονα, μαρτυρά πως αυτός που έχει ασχοληθεί μαζί τους μάλλον γνωρίζει αρκετά πράγματα γύρω από τη σχεδίαση των ηχείων.

Τινάζει την μπάνκα

Η γοητεία των λεπτομερειών Τα 6371 είναι ηχεία δαπέδου (ύψος με τις βάσεις τους) 2,5 δρόμων, τριών μεγαφώνων. Χρησιμοποιούν δύο γούφερ 7 ιντσών και ένα τουίτερ υφασμάτινου θόλου 1,25 ίντσας. Η καμπίνα είναι κατασκευασμένη από MDF πάχους 20mm (στο εσωτερικό υπάρχουν τρεις ομάδες νεύρων που ενισχύουν τη δομή της) και είναι κεκλιμένη έτσι ώστε να πλησιάζει το ακουστικό κέντρο του γούφερ με αυτό του τουίτερ στη θέση ακρόασης. Η καμπίνα του 6371 είναι τύπου ανάκλασης χαμηλών συχνοτήτων, ενώ η οπή συντονισμού βρίσκεται στο πίσω μέρος του ηχείου και η μεγάλη διάμετρός της εξασφαλίζει την απουσία «αεροδυναμικών» θορύβων από την οπή του αέρα στον σωλήνα όταν το ηχείο λειτουργεί σε υψηλές εντάσεις. Όλα τα μεγάφωνα έχουν σχεδιαστεί από τον κύριο Tsai Lien Shui με προδιαγραφές τέτοιες που να ταιριάζουν στη συγκεκριμένη σχεδίαση, ενώ κατασκευάζονται από την Usher. Τα γούφερ έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να εξασφαλίζουν πολύ χαμηλές παραμορφώσεις και μεγάλη γραμμικότητα. Ο κώνος κατασκευάζεται από πολτό χαρτιού που έχει ενισχυθεί με ίνες άνθρακα. Το σασί τους είναι χυτό από αλουμίνιο. Το μαγνητικό σύστημα χρησιμοποιεί ένα δακτυλίδι βραχυκύκλωσης από χαλκό (για να μειωθεί να παραμόρφωση), ενώ και το μαγνητικό διάκενο είναι και αυτό επιχαλκωμένο. Η σχεδίαση του μαγνητικού διάκενου -σε συνδυασμό με την ανάρτηση του κώνου και του πηνίου φωνής- εξασφαλίζει πως ο κώνος θα μπορεί να κάνει πολύ μεγάλες διαδρομές,

παραμένοντας στη γραμμική περιοχή λειτουργία του. Όποιος ανοίξει το ηχείο, θα διαπιστώσει πως τα γούφερ που χρησιμοποιούνται σε κάθε ζευγάρι είναι ταιριασμένα μεταξύ τους (κάθε μεγάφωνο μετριέται και ταιριάζει με τα υπόλοιπα τρία που χρησιμοποιούνται σε ένα ζευγάρι). Το τουίτερ ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική λογική. Ο μεταξωτός θόλος του είναι καλυμμένος με ένα υλικό που αυξάνει την ακαμψία του, χωρίς πρακτικά να προσθέτει βάρος, το former του πηνίου φωνής είναι αλουμινένιο ώστε να εξασφαλίζεται αποτελεσματική απαγωγή της θερμότητας, σε συνδυασμό με το μαγνητικό υγρό που χρησιμοποιείται στο μαγνητικό διάκενο, ενώ πίσω από τον θόλο υπάρχει ένας θάλαμος ικανού όγκου που εξασφαλίζει χαμηλή συχνότητα συντονισμού. Το πρώτο γούφερ αποκόπτεται από το κροσόβερ στα 350Hz, αφήνοντας μόνο το δεύτερο να λειτουργεί μέχρι τα 2500Hz . Πάνω από αυτό το όριο αναλαμβάνει το έργο του το τουίτερ, ενώ το φίλτρο που χωρίζει τα δύο μεγάφωνα είναι τέταρτης ακουστικής τάξης Linkwitz Riley. Tα υλικά του κροσόβερ είναι πολύ καλής ποιότητας και, όπως και στα καλώδια, φαίνεται πως δεν έχει γίνει κανένας συμβιβασμός. Η καμπίνα των CP 6371 είναι φινιρισμένη με μεταλλικό χρώμα, ενώ το τουίτερ είναι τοποθετημένο στην πάνω ακμή της καμπίνας και το μισό καλύπτεται από ένα ξύλινο κομμάτι σε σχήμα, ενώ το φινίρισμα του ηχείου σε μεταλλικό γκρι-ασημί χρώμα συμπληρώνεται από δύο πλαϊνά ξύλινα τμήματα που καταλαμβάνουν το μισό πάνω μέρος του ηχείου. Τα δύο ζεύγη ακροδεκτών (και αυτά άριστης ποιότητας) βρίσκονται σε μια εσοχή στο πίσω μέρος του ηχείου -πράγμα που μπορεί να δυσκολέψει την τοποθέτηση γυμνών καλωδίων ή ακροδεκτών τύπου δίχαλο- και κάτω από αυτή την εσοχή υπάρχει ένα ξύλινο κάλυμμα (αφαιρείται βγάζοντας τις αντίστοιχες βίδες) που σου δίνει πρόσβαση σε μια κοιλότητα που μπορεί να γεμίσει με σκάγια. Η θετική εικόνα της όλης κατασκευής ολοκληρώνεται από τη χυτή βάση που βιδώνεται στο κάτω μέρος του ηχείου και του δίνει μια επιβλητική αίσθηση στιβαρότητας, εκτός από τους λειτουργικούς σκοπούς που υπηρετεί. Η πολύ προσεγμένη και by the book κατασκευή των 6371 High Fidelity

Usher Audio Technology CP 6371 ———————————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————————————————————

Τινάζει την μπάνκα

Reference 3A MM de Capo-i

——————————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————————

Fresh Air

3Α είναι Καναδέζικη εταιρία, με παρελθόν Όποιος πάντως φανταστεί ότι η σχεδίαση που χάνεται στα βάθη του χρόνου, ενός ηχείου χωρίς κροσσόβερ είναι μια (ιδρύθηκε πριν από 30 περίπου χρόνια από υπόθεση απλή, έχει κάνει μεγάλο λάθος. Για τον Tash Goka), και με παρόν αρκετά ευοίωνο. να λειτουργήσει σωστά ένα μινιμαλιστικό Η 3Α κατασκευάζει αποκλειστικά και μόνον ηχείο, χρειάζεται καταρχήν τα κατάλληλα ηχεία, (αλλά και μία βάση για ηχεία), και μεγάφωνα. Ακόμα όμως και σε αυτή την θεωρείται σαν μια από τις πιο σοβαρές στον περίπτωση τα πράγματα δεν είναι εύκολα, χώρο της εταιρίες στην Αμερικάνικη ήπειρο. καθώς τα ηχεία χωρίς κύκλωμα διαχωρισμού Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι το ότι παρουσιάζουν συνήθως πολύ ιδιόμορφες η εταιρεία αυτή είναι κατά το 90% αυτοδύναμη. μετρήσεις, κάτι που όπως καταλαβαίνεται Πέρα από τις καμπίνες, ακόμα και τα γίνεται δύσκολα αποδεκτό, τόσο από τους μεγάφωνα είναι δικές της κατασκευές. μουσικόφιλους, όσο και από τους reviewers. Αναφέρομε ειδικά στα γούφερ, καθώς τα Βέβαια εφόσον ένα ηχείο δεν έχει κροσσόβερ, τουίτερ τα προμηθεύεται από την Seas. Η υπάρχει περίπτωση να παρουσιάζει και κάποια γκάμα της δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, εφόσον φασικά προβλήματα, πάντα όμως εκτός περιλαμβάνει μόνον πέντε μοντέλα ηχείων, κατακόρυφου άξονα. Επειδή όμως τελικά από τα οποία τα τρία είναι βάσης, και τα δύο μόνον το αποτέλεσμα μετράει, και αυτό έχει δαπέδου. Και η 3Α όπως και η συμπατριώτισσα να κάνει με τις τελικές ηχητικές επιδόσεις, και της η Totem, είναι μια εταιρία που πιστεύει όχι με τις «ψυχρές» μετρήσεις, το κάθε πράγμα στην διαχρονικότητα των μοντέλων της. θέλει το ταίρι του. Και θα γίνω σαφέστερος. Αυτός είναι και ο λόγος για των οποίο οι Ας υποθέσουμε ότι έχετε έναν single end δημιουργίες της μένουν για αρκετά χρόνια ενισχυτή, με ισχύ μόλις 5-8 watt στο κανάλι, χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές στην αγορά. Η και τα διάφορα ηχεία κόρνας σας φαίνονται σχεδιαστική φιλοσοφία της εταιρίας βασίζεται πολύ βαριά, «βάρβαρα», και ακατέργαστα στην κατασκευή ηχείων ιδιαίτερα εύκολων ηχητικά, τότε θα πρέπει να στρέψετε το στην οδήγηση, με πολύ προσεγμένες ενδιαφέρον σας προς κάποιες άλλες καμπίνες, όμορφη εμφάνιση, και φυσικά σχεδιάσεις οι οποίες είναι μεν πιο ξεχωριστές ηχητικές επιδόσεις. Για τα τρία «συμβατικές», δεν είναι όμως τόσο πρώτα δεν έχω καμία αμφιβολία καθώς «δύστροπες». αποδεικνύονται εκ των πραγμάτων. Για την Από έξω εμφάνιση, από μέσα άνεση ηχητική τους απόδοση θα τα πούμε στην συνέχεια. Το de Capo-i είναι ένα ζευγάρι ηχείων βάσης μεσαίων διαστάσεων, με πολύ όμορφη παρουσία και προσεγμένη κατασκευή. Η Ανάλαφρα και αεράτα Οι εταιρείες κατασκευής ηχείων οι οποίες καμπίνα του που είναι κατασκευασμένη από αποφεύγουν την χρήση κροσσόβερ μεγάλης MDF προσφέρεται σε διάφορα φινιρίσματα, τάξης στις δημιουργίες τους δεν είναι πολλές. ακόμα και σε μαύρη πιάνο λάκα εάν ο Θα μπορούσα να πω ότι είναι ελάχιστες, ενδιαφερόμενος το επιθυμεί. Η πρόσοψη καθώς οι περισσότεροι κατασκευαστές του ηχείου που είναι ελαφρά κεκλιμένη φέρει προτιμούν την σίγουρη λύση που τους δύο μεγάφωνα. Ένα γούφερ διαμέτρου 21εκ. παρέχει η χρήση ενός δικτυώματος με κώνο από ανθρακονήματα, και ένα τουίτερ κροσσόβερ με μεγάλες κλίσεις , έστω και εάν υφασμάτινου θόλου 2.7εκ. Το γούφερ που αυτό τους κοστίζει σε κάποια άλλα πράγματα. δεν διαθέτει dust cup, αλλά έναν σταθερό Θα μπορούσα να σας μιλήσω για δύο πεπλατυσμένο στην κορυφή του μεταλλικό εντελώς διαφορετικές σχολές, καθώς και οι σφόνδυλο, είναι εξοπλισμένο με ευμέγεθες δύο επιλογές έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. μαγνητικό σύστημα, ενώ η ανάρτηση του High Fidelity

Reference 3A MM de Capo-i

——————————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————————

Fresh Air

ORACLE DELPHI MKV

–—————————— του Θοδωρή Δασκαλόπουλου —————————

All Time Classic!

ταν μιλάμε για πικάπ, το Linn Sondek είναι κάτι ανάλογο με την Porsche 911 στα αυτοκίνητα! Ήταν αυτό που επαναπροσδιόρισε τον σχεδιασμό της συσκευής ανάγνωσης βινυλίου, ήταν αυτό που δέχτηκε και άντεξε τις περισσότερες επιθέσεις απ’ τον ανταγωνισμό, και είναι αυτό που με διαρκή εξέλιξη βρίσκεται στην παραγωγή, πάνω από τρεις δεκαετίες. Στη δημιουργία του θρύλου γύρω από το Linn συνετέλεσε η διαρκής βελτίωση όποτε υπήρξε έντονος ανταγωνισμός, αλλά και η σοφή κίνηση της Linn να εξελίξει «αφιερωμένους» βραχίονες ανάγνωσης και κεφαλές. Αυτό απάλλασσε τους υποψήφιους αγοραστές από τη «σπαζοκεφαλιά» του ταιριάγματος -ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα- στο στήσιμο μιας κορυφαίας πηγής αναπαραγωγής! Έτσι οι κατά καιρούς ομοεθνείς ανταγωνιστές (Roxan, Pink Triangle, Void) κατάφερναν να απειλήσουν, αλλά όχι και να νικήσουν. Ενώ, στη Wilson-Benesch εντόπισαν μεν την ανάγκη για ολοκληρωμένο σύστημα, απέτυχαν ωστόσο να δημιουργήσουν το προφίλ του All time classic! Eνώ όμως η Porsche είναι μόνη της στα τετράτροχα, το Linn έχει συγκάτοικο τον άλλο «Μαθουσάλα» του βινυλίου, το εκ Καναδά Orale Delphi, να απειλεί για πάνω από 25 χρόνια την κυριαρχία του! To Delphi εμφανίστηκε μια πενταετία μετά το Linn, σε μια εποχή που δεν νοείτο πικάπ χωρίς ανάρτηση, και προτάσσοντας τον σφικτήρα δίσκου, την καλύτερη και σταθερότερη συμπεριφορά της ανάρτησης, το απαράμιλλο φινίρισμα και τη μεγάλη του συμβατότητα με βραχίονες, κατάφερε να αυτοαπροσδιορισθεί εκείνη την εποχή, «Το καλύτερο πικάπ του κόσμου!». Πράγματι, σε όλα τα test που δημοσιεύθηκαν για το Οracle, οι κριτικοί αναφέρονταν σε σύγκριση με το Sondek, αναδεικνύοντας πάντα νικητή τον Καναδό! Στις αναβαθμίσεις του Linn όμως, το Delphi δεν έμενε με σταυρωμένα χέρια. Απαντούσε με τη σειρά του με δικές του βελτιώσεις, ενώ προχώρησε και σε ειδική συμφωνία με τη S.M.E., για την προμήθεια βραχιόνων με το έμβλημα της Oracle! Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι πριν από αυτή τη συμφωνία παραγόταν και ο Tri-Planar «μαρκαρισμένος» για το πικάπ. Έτσι, το Oracle μπορούσε να πωληθεί και σαν σύστημα, αφήνοντας στον πελάτη High Fidelity

ORACLE DELPHI MKV

–—————————— του Θοδωρή Δασκαλόπουλου —————————

All Time Classic!

The Funk Firm Funk V

Βλέποντας το Funk V, δύσκολα πιστεύεις πως είναι πραγματικό πικάπ. Περισσότερο μοιάζει με κάποιο πρόπλασμα ενός μοντέρνου γλυπτού. Το ελαφρύ σασί του και το αντιστοίχως πανάλαφρο πλατό έρχονται σε αντίθεση με τις περισσότερες θεωρίες για τη σωστή κατασκευή των πικάπ, έτσι δύσκολα πείθεσαι πως το Funk V μπορεί να «παίζει». Όμως στην πράξη αποδεικνύεται πως οι νόμοι της Φυσικής/Μηχανικής έχουν και μια δεύτερη ανάγνωση, που δίνει εξίσου λειτουργικά (και λογικά) αποτελέσματα με αυτά που χρόνια εφαρμόζονται στην κατασκευή των αναλογικών πικάπ.

——————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ——————————

Το αιρετικό

κ. Αrthur Khoubesserian έχει γράψει τη δική του ιστορία. Μπορεί να μην τον ξέρετε σαν όνομα, όμως τα προϊόντα που είχε σχεδιάσει (τα πλατό της Pink Triangle) τα γνωρίζουν όλοι όσοι κάποια στιγμή αγάπησαν τα αναλογικά πικάπ. Το γεγονός πως η κατάληξη της Pink σε οικονομικό επίπεδο δεν ήταν και η καλύτερη, δεν εμπόδισε τον κ. Αrthur να αναγεννηθεί από τις στάχτες του και να επανέλθει με ακόμα πιο φρέσκες και ριζοσπαστικές ιδέες. Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα, επέλεξε να χρησιμοποιήσει σε μεγάλο βαθμό συνθετικά υλικά, επέλεξε η απόσβεση να γίνεται αποκλειστικά μέσω των χαρακτηριστικών των υλικών και όχι μέσω μάζας, ενώ αξιοποίησε όλη την πείρα του από το παρελθόν για να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Πριν προχωρήσουμε σε μια αναλυτική περιγραφή του Funk V, αξίζει να αναφέρουμε λίγα πράγματα σχετικά με τη μάζα και τα πικάπ. Οι περισσότερες υλοποιήσεις βασίζονται στη μάζα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό για να αποσβένουν τους εξωγενείς κραδασμούς, ενώ στη μάζα βασίζονται για να ομαλοποιήσουν και την ταχύτητα περιστροφής του πλατό. Επί της αρχής αυτό είναι λογικό, εύκολο και αποτελεσματικό, αρκεί να χρησιμοποιηθούν σάντουιτς υλικών με διαφορετικές αποσβεστικές ιδιότητες ή με τεράστια μάζα. Στον αντίποδα υπάρχει το γεγονός πως η μεγάλη μάζα λειτουργεί σαν αποθήκη της ενέργειας που δέχεται (όση δεν αποσβένεται), ενώ ταυτόχρονα η συχνότητα συντονισμού του συστήματος είναι πολύ υψηλή, χωρίς να αποκλείεται να βρίσκεται μέσα στο ηχητικό φάσμα. Αντίθετα, ένα σύστημα με πολύ μικρή μάζα μπορεί να High Fidelity

The Funk Firm Funk V

——————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ——————————

Το αιρετικό

Nottingham Analogue Spacedeck Βραχίονας Space Arm και κεφαλή Benz Micro Ace-L ———————————————————––—— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————————————————

Σύστημα πλατό βραχίονα

Mimetism 15.2

Απομίμηση ή δημιουργία; Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν κατά καιρούς να αναλύσουν τα βασικά αίτια που ωθούν τους ανθρώπους στον μιμητισμό. Μεταξύ αυτών, αποδείχθηκαν ιδιαίτερα εύστοχοι οι Quentin Michard* και Jean-Philippe Bouchaud*, που έπειτα από πολυετείς μελέτες ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων εντόπισαν τις ρίζες αυτής της κοινωνικής δράσης σ την ίδια τη βιολογία, χαρακτηρίζοντας τον μιμητισμό σαν μια «στρατηγική επιβίωσης» που μας ωθεί να αντιγράψουμε κάποιους όταν πιστεύουμε ότι αυτοί ξέρουν κάτι που εμείς αγνοούμε. Ακόμα περισσότεροι ήταν αυτοί που προσπάθησαν κατά καιρούς να χαράξουν τα όρια βάσει των οποίων κρίνεται μια πράξη μιμητισμού ως αποτυχημένη αντιγραφή ή ως μια πραγματική εξέλιξη, μια ουσιαστική συνέχιση και μια πετυχημένη δημιουργία. Ο πιο εύστοχος εξ αυτών υπήρξε ο μέγιστος Αριστοτέλης, που χαρακτήρισε τον άνθρωπο ως ένα άκρως μιμητικό ον, το οποίο -σύμφωνα με τα κίνητρά του, την κρητική του ικανότητα και τα παραδείγματα προς μίμηση που θα συναντήσει- θα αποκομίσει τα ανάλογα εφόδια και θα σημειώσει την ανάλογη εξέλιξη. Φυσικά, κάτι ανάλογο ισχύει και για τις ίδιες τις δημιουργίες των ανθρώπων, όπου η επιτυχία τους και γενικότερα η παραδοχή και αποδοχή τους κρίνεται σε ένα τεράστιο ποσοστό από αυτούς τους τρεις παράγοντες που αναφέρονται στα λεγόμενα του Αριστοτέλη. Όταν τώρα κάποιος καλείται να δοκιμάσει μια συσκευή αναπαραγωγής της μουσικής, η οποία παρεμπιπτόντως φέρει το πολλά υποσχόμενο όνομα Mimetism, οφείλει πρωτίστως να αξιολογήσει τον προσανατολισμό της κατασκευάστριας εταιρείας, με σκοπό να εξακριβώσει αν τα κίνητρα, τα κριτήρια και τα πρότυπα του μιμητισμού αποσκοπούν στην απομίμηση κάποιου επιτυχημένου σχεδίου ή στην απομίμηση της ίδιας της μουσικής.

–—————— του Νίκου Κορακάκη ———————–

The mimesis of music

Μα ποια είναι τέλος πάντων αυτή η Mimetism; Ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο που σημάδεψε τα δρώμενα του Hi End την τελευταία πενταετία ήταν η μαζική και άκομψη μετακόμιση των περισσότερων ευρωπαϊκών και αμερικανικών παραγωγικών μονάδων στη μακρινή και πάμφθηνη Κίνα. Θα μου πείτε τώρα «… μα καλά, πού το είδες το αξιοπερίεργο;». Δεν λέω… αν εξετάζαμε το High Fidelity

Mimetism 15.2

–—————— του Νίκου Κορακάκη ———————–

The mimesis of music

CARY CAD 805 Anniversary Edition ————————— του Θοδωρή Δασκαλόπουλου ———————

Μουσικό Όργανο

οιπόν, έχω γελάσει πολύ μα πάρα πολύ, με διάφορους «ειδήμονες» του χώρου, που κατά καιρούς έχουν κάνει τους μουσικόφιλους… «άλογα». Διαβάζω, βλέπετε, συνέχεια, για τραντζιστοράτους ενισχυτές που παίζουν σαν λαμπάτοι, για λαμπάτους με «τρανζιστορικό ήχο», για Push-Pull που παίζουν σαν Single-ended, για πέντοδες λάμπες που παίζουν σαν τρίοδες, για «ηλεκτρονικά μικροσκόπια» και άλλες τέτοιες ανοησίες. Αυτό που με ενοχλεί όμως περισσότερο είναι ο χαρακτηρισμός «λαμπάτος ήχος», που αποδίδεται σε οτιδήποτε φέρει λυχνίες επάνω του. Γιατί όμως προείπα ότι το αναγνωστικό κοινό έχει μετατραπεί σε «άλογα»; Γιατί συζητώντας χρόνια τώρα με πολλούς από εσάς, έχω διαπιστώσει ότι σας έχουν δημιουργήσει την εντύπωση πως «λαμπάτος ενισχυτής» σημαίνει περιορισμένη απόκριση συχνότητας, με υποβαθμισμένα άκρα, αδυναμία οδήγησης δύσκολων φορτίων και αυξημένες παραμορφώσεις. Μπούρδες! Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν υπάρχει «λαμπάτος ήχος», αλλιώς παίζουν οι πέντοδες λυχνίες, αλλιώς τα τρανζίστορ, αλλιώς οι πέντoδες αν συνδεθούν τριοδικά, αλλιώς τα τρανζίστορ αν ο ενισχυτής είναι Single-ended, αλλιώς αν είναι Push-Pull, αλλιώς οι τρίοδες λυχνίες αν είναι Push-Pull και αλλιώς οι τρίοδες αν είναι Single ended! Συγκεκριμένα όμως, για οτιδήποτε ενισχυτικό φέρει λυχνίες επάνω του, ο ήχος του είναι άμεση συνάρτηση της ποιότητας των λυχνιών του, με το αποτέλεσμα να ποικίλλει από το χειρότερο ως τη μαγεία, και όλο αυτό να εξαρτάται και από τον χαρακτήρα που θέλουμε να δώσουμε! Δηλαδή, ανάμεσα σε δυο κορυφαίες λυχνίες, μια μπορεί να κάνει σε ένα σύστημα, ενώ σε κάποιο άλλο σύστημα να ταιριάζει καλύτερα ή άλλη. Τι πάει λοιπόν να πει «άκουσα τον Wavac», για παράδειγμα, και παίζει έτσι; Με τι συνοδά τον άκουσες, με τι λυχνίες, με τι τον συνέκρινες, με τι ηχεία τον έπαιξες, ταίριαζαν τα ηχεία με τον ενισχυτή, ήταν ο προενισχυτής της κλάσης του; Για τις μετρήσεις τώρα τι να σας πω; Πως, συνήθως, δείχνουν τη μισή αλήθεια, ίσως είναι το πιο απλό! Βλέπετε οι μετρήσεις αγνοούν ότι οι ενισχυτές είναι μηχανήματα αναπαραγωγής και, συνεπώς, η πιστότητά τους εξαρτάται

από την αίσθηση-ακρίβεια της αναπαραγωγής και όχι από τις μετρήσεις. Υπάρχει βέβαια και το άλλο θέμα, το θέμα της «ποιότητας» των παραμορφώσεων, δηλαδή της «αναλογίας» περιττών και άρτιων αρμονικών που εμφανίζονται στην έξοδο του ενισχυτή, αλλά αυτό θέλει… πολλή ανάλυση, που καλύτερα να την κάνουμε σε τεχνικό άρθρο. Εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας πως οι μουσικοί παραγωγοί προσαρμόζουν την ηχογράφηση σε αυτό που ακούν αναπαραγμένο από κανονικούς ενισχυτές και ηχεία. Όπως λοιπόν οι δικοί τους ενισχυτές και ηχεία έχουν παραμορφώσεις, έτσι έχουν και τα δικά σας μηχανήματα, τα οποία όμως, όπως προείπα, στοχεύουν στην ακρίβεια αναπαραγωγής της παραγωγής και όχι της ηχογράφησης. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι όλο και περισσότεροι ηχολήπτες χρησιμοποιούν S.E.T. και κόρνες σαν monitor για τις ηχογραφήσεις τους, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις μετρήσεις! Από όλες τις τοπολογίες κατασκευής ενισχυτών που προαναφέραμε, ή S.E.T. (Μονής απόληξης τρίοδος ή Single ended triode) είναι η αγνότερη, αυτή που κάνει την ελάχιστη κατεργασία στο σήμα και βέβαια αυτή που τα μετρητικά όργανα θα δείξουν τις χειρότερες (ανύπαρκτες όμως ηχητικά) μετρήσεις, σε σχέση με ίδιου επιπέδου υλοποίησης άλλων τοπολογιών. Όμως ο ενισχυτής δεν δουλεύει μόνος του σε ένα σύστημα. Το σήμα στην έξοδο από τον ενισχυτή βλέπει κυριολεκτικά με τρόμο τον μεγαλύτερό του εχθρό, το Cross-Over του ηχείου! Αυτό το τελευταίο κοιτάει πώς θα κάνει τη δικιά του δουλειά, πώς θα κάνει τα μεγάφωνα να παίξουν σωστά συχνοτικά και φασικά και πώς θα ταιριάξει τον χαρακτήρα τους, αγνοεί όμως τι ποιότητας σήμα τού δίνετε εσείς! Έτσι, είναι πολύ πιθανό το ηχείο να προτιμάει ενισχυτή άλλης τοπολογίας (Push-Pull για παράδειγμα), επειδή αντιμετωπίζει καλύτερα τα τερτίπια του cross-over, και βέβαια καταλαβαίνετε ότι το κατάλληλο ηχείο για τον κατάλληλο ενισχυτή δεν είναι μόνον θέμα ευαισθησίας εντάσεων και ελέγχου, αλλά κυρίως θέμα κοινής άποψης για το πώς πρέπει να ακούγεται ο ήχος! Το πρόβλημα γίνεται ακόμα οξύτερο, διότι οι κατασκευαστές ηχείων προσπαθούν κατά πλειοψηφία να πουλήσουν σε όλες High Fidelity

CARY CAD 805 Anniversary Edition ————————— του Θοδωρή Δασκαλόπουλου ———————

Μουσικό Όργανο

Bonnec Lato –—–—— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———–

κ. Bonne Dittmar εδώ και αρκετά χρόνια έχει ιδρύσει μια εταιρεία (Βοnnec) κατασκευής High End συσκευών. Έδρα της είναι το Aμβούργο και στόχος της είναι η δημιουργία συσκευών που να χαρακτηρίζονται από την υψηλότερη δυνατή μουσική απόδοση. Φυσικά οι ενισχυτές της είναι χειροποίητοι, ενώ όπου κρίνεται απαραίτητο, για να επιτευχθούν καλύτερα ηχητικά χαρακτηριστικά, η κατασκευή υλοποιείται από μηχανές (βλέπε τις πλακέτες που χρησιμοποιoύν υλικά SMD). Ψάχνοντας για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τελικό ενισχυτή της δοκιμής μας, ανακάλυψα πως ο κ. Dittmar είναι μάλλον φειδωλός στις πληροφορίες που δίνει. Έτσι τα μόνα στοιχεία που βρήκαμε είναι πως τα κυκλώματα ενίσχυσης τάσης υλοποιούνται γύρω από ένα κύκλωμα με το όνομα Super Audio Linearisation, που έχει σημαντικά γραμμικότερη λειτουργία συγκριτικά με ένα συμβατικό κύκλωμα ενίσχυσης τάσης, ενώ το τροφοδοτικό που χρησιμοποιείται στον Lato είναι αναλογικό διπλά σταθεροποιημένο.

Είναι τρελός ο Γερμανός;

Περισσότερες λεπτομέρειες Το σασί του τελικού της γερμανικής εταιρείας είναι σχετικά μικρών διαστάσεων, ενώ είναι απόλυτα λιτό. Έτσι στην πρόσοψή του δεν θα βρείτε τίποτα πλην του λογότυπου της εταιρείας και ενός ενδεικτικού led (ο κατασκευαστής συνιστά ο ενισχυτής να είναι μονίμως σε λειτουργία, μιας και για να αποδώσει τον καλύτερο εαυτό του, πρέπει να είναι υπό τάση τουλάχιστον για 48 ώρες). Στο πίσω μέρος του τελικού υπάρχουν ο διακόπτης τροφοδοσίας, ένα ζεύγος (ανά κανάλι) ακροδεκτών σύνδεσης ηχείων της Eichmann, δύο επίχρυσοι ακροδέκτες εισόδου και δύο ενδεικτικά led που ανάβουν όταν έχουν ενεργοποιηθεί τα κυκλώματα προστασίας του ενισχυτή. Ανοίγοντας το καπάκι του ενισχυτή, αντικρίζουμε έναν στιβαρό τοροειδή μετασχηματιστή, ενώ αντίστοιχα ογκώδεις είναι οι δύο πυκνωτές εξομάλυνσης με χωρητικότητα 22000μF έκαστος. Η πλακέτα που χρησιμοποιείται για την υλοποίηση των κυκλωμάτων έχει πολλά κενά σημεία (προφανώς χρησιμοποιείται η ίδια και στην υλοποίηση άλλων μοντέλων της εταιρείας). Τα στάδια ενισχυτή τάσης υλοποιούνται σε αρθρώματα (modules) που είναι καλυμμένα στο μεγαλύτερο μέρος τους με συνθετικό

υλικό. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, τα κυκλώματα ενίσχυσης τάσης υλοποιούνται με διακριτούς ημιαγωγούς στρατιωτικών προδιαγραφών της Zetex, ενώ η τάση τ ρ ο φ οδοσίας το υς είναι σ τα θε ρ ο π οιη μ έ ν η (χρησιμοποιούνται ολοκληρωμένα LM 317/337). Το σ τάδιο ισχύος ανά κανάλι χρησιμοποιεί ένα συμπληρωματικό ζεύγος ημιαγωγών της σειράς 2SC/2SA σε συμπληρωματική τοπολογία push pull, ενώ η τάση τροφοδοσίας των ημιαγωγών εξόδου σταθεροποιείται από ένα όμοιο ζεύγος ημιαγωγών που παίρνουν τάση αναφοράς από δύο ολοκληρωμένα (ανά κανάλι) LM 317/337. Έτσι πρακτικά μιλάμε για έναν ενισχυτή που έχει μια κοινή αποθήκης ενέργειας (κυκλικός μετασχηματιστής, ανόρθωση και πυκνωτές εξομάλυνσης), όμως κάθε βαθμίδα του (ανά κανάλι) τροφοδοτείται από ένα ανεξάρτητο, γραμμικό, συμμετρικό, σταθεροποιημένο τροφοδοτικό. Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως αυτό το είδος υλοποίησης δίνει μερικά πολύ σημαντικά, τουλάχιστον θεωρητικά, πλεονεκτήματα και όμοια λύση σε ενισχυτικά σχετικά προσιτής τιμής έχει εφαρμοσθεί στο παρελθόν μόνο από την Exposure. Παρεμφερή λύση (με διακοπτικά όμως τροφοδοτικά) έχει υιοθετήσει σε αρκετά μοντέλα ενισχυτών της και η Meridian. Φυσικά η χρήση σταθεροποιημένων τροφοδοτικών σε όλα τα στάδια ανεβάζει το κόστος της κατασκευής, ενώ παράλληλα ρίχνει σημαντικά τον συντελεστή απόδοσης (Παρεχόμενη ισχύς / Καταναλισκόμενη ισχύς) του ενισχυτή. Η ποιότητα των χρησιμοποιούμενων υλικών μέσα στον Lato δείχνει προσοχή και κερδίζει τις εντυπώσεις (αντιστάσεις χαμηλής αυτεπαγωγής στους εκπομπείς των ημιαγωγών ισχύος, πυκνωτές πολυπροπυλενίου σε τοπικά δικτυώματα ανάδρασης). Συνολικά μιλάμε για έναν τελικό, που αν και εντελώς απλός στο σασί του, είναι ιδιαίτερα προσεγμένος στον τομέα της τροφοδοσίας, ε νώ τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την υλοποίησή του σε πολλά σημεία είναι άριστης ποιότητας. It take its time… Ή, ελληνικά, θέλει την ώρα του. Ο κατασκευαστής συνιστά ο ενισχυτής να είναι υπό τάση δύο μέρες πριν ξεκινήσουν οι ακροάσεις, και σε μεγάλο βαθμό έχει δίκιο. Αν ακούσετε High Fidelity

Bonnec Lato –—–—— του Βαγγέλη Μαρκουλή ———–

Είναι τρελός ο Γερμανός;

Advance MPP 205 MAA 405 ———————————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————————

Δώρο ισχύς!

Advance MPP 205 MAA 405 ———————————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————————

Δώρο ισχύς!