High Fidelity 05 by High Fidelity

Brinkmann Fein Phono Stage

εν είναι τελικά εύκολο να πιστέψει και να κατανοήσει κάποιος εάν δεν έχει παιδευτεί προσωπικά, το πόσο δύσκολο είναι να στήσεις σωστά ένα κορυφαίο σύστημα ανάγνωσης βινυλίου. Χρειάζεται μεγάλη πείρα, ή τεράστια τύχη για να σου «κάτσει» όπως πρέπει με την πρώτη. Εάν βέβαια συμβεί αυτό, το αποτέλεσμα σε ανταμείβει στο έπακρο. Εάν πάλι δεν συμβεί, έχεις μια ευκαιρία να γίνεις αρκετά σοφότερος, καθώς αναγκαστικά χρειάζονται γνώσεις για να κάνεις κτήμα σου τη μαγεία που ένα τέτοιο σύστημα ηχητικά προσφέρει, όταν πλέον έχει ολοκληρωθεί και στηθεί σωστά. Ένα σύστημα ανάγνωσης του μαύρου δίσκου αποτελείται από αρκετά μέρη, που επικοινωνούν αδιάσπαστα μεταξύ τους σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Η κεφαλή που αποτελεί την κορυφή της «πυραμίδας», έχει άμεση σχέση με τον βραχίονα, και αυτός με το πλατό. Αυτό είναι το μηχανικό σκέλος, που είναι το πρώτο. Το δεύτερο σκέλος, που είναι το ηλεκτρικό, αρχίζει πάλι από την κεφαλή, και εκτείνεται μέσω του κατάλληλου σταδίου στον προενισχυτή-ενισχυτή. Αυτό το ενδιάμεσο στάδιο που συνηθίζουμε να ονομάζουμε πολύ γενικά phono stage, αποτελεί τον πιο ευαίσθητο κρίκο του συστήματος μετά την κεφαλή. Εφόσον λοιπόν καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε την άνευ παρεκτροπών αδιάλειπτη λειτουργία της κεφαλής επάνω στο πικάπ, η επόμενη κίνηση είναι να «περιθάλψουμε» και να προωθήσουμε τα μηδαμινά ομολογουμένως ρεύματά της, προς τον ενισχυτή. Όσο καλύτερα το επιτύχουμε αυτό, τόσο περισσότερο το αποτέλεσμα θα μας ικανοποιήσει. Η Brinkmann και ο ιδρυτής αλλά και σχεδιαστής της Helmut Brinkmann τα γνωρίζουν αυτά πολύ καλά. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι κατασκευάζουν ένα από τα καλύτερα πικάπ στον κόσμο, το Balance Turntable. Η δε γκάμα της γερμανικής εταιρείας, η οποία είναι αρκετά μεγάλη, περιλαμβάνει -πέραν των τελικών ενισχυτών, προενισχυτών, ολοκληρωμένων ενισχυτών, των τριών πικάπ και των δύο βραχιόνων- ακόμα και μια κεφαλή. Την εξαιρετική από κάθε άποψη EMT Ti. Λαμβάνουμε λοιπόν σαν δεδομένο την αγάπη τους για το βινύλιο. Ας δούμε, όμως, τι είναι τελικά αυτό το Fein.

———————————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————————————

Black Magic

Μικρό μαύρο κουτί Αυτό ακριβώς είναι το Fein. Ένα μικρό μαύρο κουτί, κατασκευασμένο από μαύρο αλουμίνιο. Στην πρόσοψη φέρει ένα επίσης μεταλλικό ευμέγεθες ποτενσιόμετρο, το οποίο ρυθμίζει το gain για την περίπτωση που επιθυμείτε

να οδηγήσετε τον τελικό ενισχυτή σας. Εννοείτε βέβαια ότι θα χρησιμοποιείται μόνον το πικάπ σας. Το Fein δεν είναι, εξάλλου, προενισχυτής. Απλά προσφέρει και αυτή τη δυνατότητα. Στο πίσω μέρος βλέπουμε τις εισόδουςεξόδους του σταδίου, οι οποίες υλοποιούνται με επίχρυσα RCA πραγματικά εξαιρετικής ποιότητας της επίσης γερμανικής WBT. Το περιστροφικό ρυθμιστικό τριών σημείων που υπάρχει στη μέση, αφορά τις θέσεις ΜΜ (με 50dB κέρδος και ενίσχυση του σήματος x 316 φορές), η οποία απευθύνεται στην κεφαλή σας του κινητού μαγνήτη. Η επόμενη θέση με κέρδος 57dB αφορά κεφαλές κινητού πηνίου με σχετικά υψηλή έξοδο, πάνω δηλαδή από 0,5mV, ενώ η επόμενη θέση είναι για κεφαλές κινητού πηνίου χαμηλής εξόδου με κέρδος 61.5dB, και με τυπική τιμή εξόδου κεφαλής τα 0.2mV. Όλα αυτά βέβαια με το ποτενσιόμετρο στο τέρμα. Και οι δύο αυτές θέσεις διαθέτουν αντίσταση 600Ω, ενώ για την ΜΜ η αντίσταση είναι 47kΩ. Ως προς την αντίσταση, πρέπει να αναφέρω ότι τα 600Ω, όπως εξάλλου και τα 47kΩ, είναι ο τυπικός μέσος όρος, καθώς το Fein έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζει την αντίσταση εισόδου αυτόματα, αναλόγως με τις απαιτήσεις της εκάστοτε κεφαλής. Ο μετασχηματιστής τροφοδοσίας των 2 x 22V φιλοξενείται σε ένα επίσης μαύρο αλουμινένιο κουτί, και συνδέεται με το Fein μέσω ειδικού καλωδίου μήκους ενάμιση μέτρου. Εσωτερικά, αυτό το phono stage είναι κάτι πραγματικά εξαιρετικό. Δεν έχω απλά συναντήσει ποτέ σε αντίστοιχη συσκευή, τέτοια χωροταξία αλλά και ηλεκτρονικά υλικά ανάλογης ποιότητας. Και η σχεδίαση βέβαια δεν πάει πίσω, καθώς -χωρίς να είμαι καθόλου υπερβολικός- είναι τουλάχιστον ευφυέστατη. Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Εσωτερικά το Fein αποτελείται από δύο τμήματα. Το αποπάνω τμήμα, που πιάνει και τον περισσότερο χώρο, αφορά κατά το 90% το τροφοδοτικό της συσκευής, ενώ στο αποκάτω ή πίσω μέρος της εξαιρετικής ποιότητος κόκκινης πλακέτας βρίσκεται τοποθετημένο το κυρίως κύκλωμα. Το κύκλωμα αυτό αποτελείται από 8 παράλληλα τρανζίστορ (όλα επιφανειακής στήριξης, για μικρές διαδρομές του σήματος) ανά κανάλι για το στάδιο MC, με σκοπό τη μείωση του θορύβου στην είσοδο. Στο στάδιο MM βλέπουμε τέσσερα τρανζίστορ παράλληλα, ενώ ακολουθεί μια passive RIAA τριών σημείων με buffer και τον τελεστικό ενισχυτή TLO82 (έναν ανά κανάλι), για την απόλυτη σταθεροποίηση της τάσης τροφοδοσίας. Στο στάδιο τροφοδοσίας, που είναι αρκετά πολύπλοκο με πολλά στάδια αλλά και αρκετά High Fidelity

Brinkmann Fein Phono Stage

———————————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ——————————————

Black Magic

YBA Integre Passion 200 ———————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————

Γαλλικός ιμπρεσιονισμός

όση άραγε ευαισθησία χρειάζεται για να βιώσει κάποιος εκείνο τον χείμαρρο συναισθημάτων που κατακλύζουν την καρδιά και το μυαλό, όταν έχει την ευτυχία να βρεθεί μπροστά σε ένα πραγματικό έργο τέχνης. Όταν έχει την τύχη να βρεθεί ενώπιον μιας δημιουργίας που απευθύνεται σε οποιαδήποτε πεμπτουσία των αισθήσεων. Μιλάω για πεμπτουσία αισθήσεων, και έχω κάθε λόγο να το κάνω, όταν έχω μπροστά μου ένα τέτοιο δημιούργημα σχεδιαστικής έμπνευσης όπως ο YBA Passion 200. Η συσκευή αυτή δεν είναι απλώς ένα έργο τέχνης στο είδος της, αλλά μια δημιουργική κατάθεση «καρδιάς». Γιατί μόνον ενώπιον μιας τέτοιας «κατάθεσης» μπορεί να χαρακτηριστεί ένα έργο άξιο να υπηρετήσει πραγματικά μια τέχνη όπως η μουσική, τιμώντας όπως πρέπει την ίδια και τους δημιουργούς της. Ένα έργο τέχνης, ό,τι και εάν αυτό αφορά, σμιλεύεται πάντα εκεί που τα όρια της ευαισθησίας ξεπερνιούνται για να συναντήσουν το φλογερό και ζωογόνο πνεύμα της δημιουργίας. Αυτό βέβαια λειτουργεί και αντίστροφα. Το σίγουρο είναι πάντως ότι οι δύο αυτές έννοιες λειτουργούν μαζί, είναι αλληλένδετες και άρρηκτα δεμένες. Το πνεύμα της μιας δίνει «φωτιά» και δύναμη στην ψυχή της άλλης. Ο Yves Bernard Andre είναι καταρχήν καλλιτέχνης. Όλες του οι δημιουργίες διέπονται από το πνεύμα της ευαισθησίας που χαρακτηρίζει έναν καλλιτέχνη, και τον οδηγεί στα μονοπάτια της εμπνευσμένης δημιουργίας. Η κάθε δημιουργία ενός σχεδιαστή κουβαλάει το πνεύμα, ένα κομμάτι από την ψυχή του δημιουργού του, που ως νέος Σίσυφος το εμφυσεί, δίνοντας ζωή ακόμα και στην «άψυχη» πέτρα. Ο Yves Bernard δίνει με τον τρόπο του «ζωή» στο άψυχο πυρίτιο. Του δίνει την ευκαιρία να ξυπνήσει από την κατάσταση της λήθης, και να «εκφραστεί», να μιλήσει. Γίνεται έτσι το μέσον που μεταφέρει ζωή, μαγεία, συναίσθημα. Τόσο αυτός, όσο και η εταιρεία του η ΥΒΑ, έχουν συνδεθεί, όχι φυσικά τυχαία, με την απόλυτη έννοια του όρου High End. Έτσι έχουν γίνει γνωστοί στην Ευρώπη, έτσι τους έχει μάθει και τους γνωρίζει όλος ο πλανήτης. Ο Integre Passion 200 είναι ο νέος ολοκληρωμένος ενισχυτής της ΥΒΑ, διάδοχος κατά κάποιο τρόπο του παλαιότερου «απλού» και ελαφρά πιο «αδύναμου» από πλευράς ισχύος Integre Passion. Ο νέος Passion 200, εκτός από το πλεονέκτημα των 25 watt

που του δίνουν έναν άλλον αέρα, είναι κατά πολύ βελτιωμένος και στα σημεία. Μιλάμε δηλαδή ουσιαστικά για ένα εντελώς νέο και «φρέσκο» μοντέλο. Υπάρχει και ένας ακόμα μεγαλύτερος ολοκληρωμένος, ο αρκετά παλαιότερος Passion 300, με ισχύ 100 watt. Και οι δύο αυτοί ενισχυτές αποτελούν μικρογραφίες (όσον αφορά τουλάχιστον το τμήμα ισχύος), του τεράστιου και εξαιρετικού σε ήχο τελικού ενισχυτή Passion 1000. Από έξω εμφάνιση, από μέσα... ποιότητα Ο Passion 200 είναι -σύμφωνα πάντα με τα δικά μου αισθητικά κριτήρια- ένας ενισχυτής πανέμορφος. Αρκετά βολικός σε διαστάσεις και βάρος, φοράει ένα υπέροχο «κοστούμι» ολοκληρωτικά κατασκευασμένο από λευκό ματ αλουμίνιο. Απέριττος οπτικά, με μια πρόσοψη που φέρει μόνον δύο αλουμινένια περιστροφικά χειριστήρια στα δύο άκρα της, και εκείνο το χαρακτηριστικό πλέον φωτιζόμενο «μάτι» με το λογότυπο της εταιρείας, καταφέρνει να κλέψει τις εντυπώσεις. Ο αριστερός επιλογέας εισόδων είναι «ατέρμονος», και η περιστροφή του εξαρτάται από την ένδειξη σε κάποιο από τα κίτρινα led που βρίσκονται στο κέντρο της πρόσοψης, και υποδεικνύουν την εκάστοτε είσοδο λειτουργίας. Αυτές είναι έξι, με την είσοδο video να δίνει μια ακόμη πινελιά πρωτοτυπίας. Το volume είναι επίσης ατέρμονο, καθώς ο ενισχυτής είναι πλήρως τηλεχειριζόμενος, και το φωνάζει. Στο πίσω μέρος του διακρίνουμε πέντε εισόδους, με την πρώτη στην σειρά να είναι η είσοδος phono, αλλά και δύο εξόδους, εκ των οποίων η μία είναι η έξοδος του προενισχυτή. Όλες υλοποιούνται με εξαιρετικής ποιότητας επίχρυσα RCA. Θα σταθώ λίγο στην είσοδο phono, η οποία προσφέρεται κατόπιν επιθυμίας του πελάτη, και αφορά κεφαλές κινητού μαγνήτη. Η είσοδος αυτή διαθέτει μεγάλη ευαισθησία, οδηγώντας έτσι ακόμα και κεφαλές με έξοδο 2mV, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Εάν κάποιος διαθέτει κεφαλή κινητού πηνίου, μπορεί να προσθέσει το αντίστοιχο module. Για όσους αγαπάνε τις ισορροπημένες εισόδους, υπάρχει και μια τέτοια, για να συνδέσετε το CD σας, ή ό,τι τελικά επιθυμείτε. Οι έξοδοι των ηχείων, που είναι τέσσερις στον αριθμό, είναι αυτές οι γνωστές χαρακτηριστικές μπόρνες της ΥΒΑ που αποκλείεται να τις μπερδέψετε με κάποιες άλλες, αφού υπάρχουν και τα πλαστικά καλύμματα με το λογότυπο της High Fidelity

YBA Integre Passion 200 ———————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ————————————

Γαλλικός ιμπρεσιονισμός

Bel Canto Pre 3 & S 300

λέποντας τους μικρούς και ιδιαίτερα όμορφους Bel Canto, νομίζεις πως έχεις μπροστά σου ένα σετάκι προενισχυτή τελικού (χαμηλής ισχύος) με λογικό κόστος που χαρακτηρίζεται από άριστη ποιότητα κατασκευής. Κοιτώντας τα χαρακτηριστικά τους, είσαι σίγουρος πως έχει γίνει τυπογραφικό λάθος. Πώς αλλιώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι, μιας και ο λιλιπούτειος τελικός -σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του- δίνει 150Wrms στο κανάλι. Ψάχνοντας λίγο παραπάνω, ανακαλύπτεις πως όχι μόνο δεν έχει γίνει λάθος, αλλά το σετ της αμερικάνικης εταιρείας είναι στην πραγματικότητα ικανό να ταρακουνήσει με το παραπάνω σχεδόν οποιοδήποτε απαιτητικό ηχείο. Υπεύθυνη γι’ αυτές τις ικανότητές του δεν είναι άλλη από την ψηφιακή τεχνολογία, και πιο συγκεκριμένα στην ICE POWER, που εδώ και μια εξαετία εξελίσσει διαρκώς η B & O.

—————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————————————

Λίγα λόγια για την Bel Canto Η εταιρεία ιδρύθηκε πριν από 15 χρόνια και ιθύνων νους είναι ο κ. John Stronczer. Mέχρι σήμερα ανθίσταται στην εξ ανατολών λαίλαπα, και τα προϊόντα της κατασκευάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα διατηρεί ανοιχτούς ορίζοντες, παράγοντας τόσο «κλασικές» συσκευές (όπως τριοδικούς ενισχυτές), όσο και ψηφιακές συσκευές που βρίσκονται στην αιχμή της ψηφιακής τεχνολογίας. Σήμερα διαθέτει μια πλήρη γκάμα συσκευών που έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να συνεργούν στον μέγιστο βαθμό μεταξύ τους προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό ηχητικό αποτέλεσμα. Στον τομέα των ψηφιακών ενισχυτών έχει ήδη υιοθετήσει τη δεύτερη γενιά των module ICE Power (δείγμα της οποίας είναι και ο S 300), έχοντας εγκαταλείψει την τεχνολογία της Tripath και υιοθετώντας πλήρως αυτή της B & O (ICE).

Mission Impossible

Ο προενισχυτής Pre 3 O προενισχυτής κερδίζει τις εντυπώσεις με την κομψή του εμφάνιση (σε μεγάλο βαθμό βοηθούν και οι μικρές του διαστάσεις). Στην πρόσοψή του υπάρχει μόνο μια οθόνη και ένα ρυθμιστικό/επιλογέας που η αισθητική του παραπέμπει στους κλασικούς πλέον NAIM. Στο πίσω μέρος του προενισχυτή υπάρχουν πέντε ζεύγη εισόδων πολύς καλής ποιότητας με ακροδέκτες RCA και ένα ζεύγος ισορροπημένων εισόδων (έξι συνολικά είσοδο), ενώ θα βρείτε δύο εξόδους (μια RCA και ένα ζευγάρι

ισορροπημένων), καθώς και μια έξοδο σήματος προς εγγραφή. Ανοίγοντας το χοντρό καπάκι του σασί, που εσωτερικά είναι καλυμμένο με αποσβεστικό υλικό, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιδιαίτερα προσεγμένη υλοποίηση, στην οποία κυριαρχούν οι δύο τοροειδείς μετασχηματιστές τροφοδοσίας που είναι εμβαπτισμένοι μέσα σε ένα συνθετικό κάλυμμα. Ο ένας προορίζεται αποκλειστικά για τα κυκλώματα ήχου, ενώ ο δεύτερος τροφοδοτεί τα κυκλώματα ελέγχου του προενισχυτή. Όλες οι γραμμές τροφοδοσίας είναι σταθεροποιημένες. Στις γραμμές του ήχου τα σταθεροποιημένα τροφοδοτικά χρησιμοποιούν πυκνωτές εξομάλυνσης με συνολική χωρητικότητας 9.300μF ανά πολικότητα (3.300μ πριν από την κάθε σ ταθεροποίηση και 2Χ330 0 σ την έξοδο των σταθεροποιητών). Τέλος, πρέπει να επισημανθεί πως στις γραμμές του ήχου μετά την αρχική σταθεροποιημένη τροφοδοσία υπάρχουν επιμέρους σταθεροποιημένα τροφοδοτικά για το κάθε κανάλι, με αποτέλεσμα οι τελεστικοί που κάνουν την απομόνωση και την ενίσχυση τάσης να τροφοδοτούνται από διπλά σταθεροποιημένα τροφοδοτικό. Το κύκλωμα ρύθμισης της ηχητικής έντασης του κάθε καναλιού βασίζεται σε ένα διπλό A/D μετατροπέα που δεν βρίσκεται στη διαδρομή του σήματος, αλλά στον ένα κλάδο ενός μεταβλητού εξασθενητή τάσης, ενώ τα βήματα του κυκλώματος της ηχητικής έντασης είναι 0,5dB. To κύκλωμα απομόνωσης ενίσχυσης της τάσης βασίζεται σε ένα τελεστικό υψηλής ποιότητας ανά κανάλι (ΟPA 1632) της Burr Brown. H επιλογή εισόδων εξόδων γίνεται μέσω ηλεκτρονόμων υψηλής ποιότητας που βρίσκονται πολύ κοντά στους ακροδέκτες, ενώ συνολικά οι διαδρομές του σήματος είναι ιδιαίτερα μικρές. Ο προενισχυτής συνοδεύεται από ένα μικρό οβάλ τηλεχειριστήριο μέσω του οποίου μπορεί να ελεγχθεί η στάθμη, να επιλεχθεί είσοδος (με σειριακό τρόπο) ή να φιμωθεί η έξοδος του προενισχυτή. Αν και απλός σε εμφάνιση, ο προενισχυτής είναι ιδιαίτερα προσεγμένος σε εργονομικές λεπτομέρειες. Έτσι, κάθε φορά που τον ανάβετε, το ρυθμιστικό βρίσκεται στη θέση 50 (ώστε να αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις που προέρχονται από απροσεξία). Η εναλλαγή των βημάτων (είτε από το τηλεχειριστήριο, είτε από το χειριστήριο) γίνεται με σχετικά γρήγορη ταχύτητα μέχρι αυτό το σημείο High Fidelity

Bel Canto Pre 3 & S 300

—————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή —————————————

Mission Impossible

Cairn Bora Plus

————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου —————

Καλοκαιρινή καταιγίδα

Cairn είναι μια πολύ αξιόλογη, αλλά και αρκετά περίεργη εταιρεία. Δημιουργήθηκε το 1994, και από το 2000 συνεργάζεται με την επίσης γαλλική Ezo. Η Ezo σχεδιάζει τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, και η Cairn αναλαμβάνει να τα κατασκευάσει. Σε αυτήν ακριβώς τη συνεργασία, και πίσω από τα υπερφιλόδοξα σχέδια της Ezo, βρίσκεται ίσως το λεπτό σημείο ισορροπίας που αποτελεί το μεγάλο ατού της Cairn. Πολλές φορές όμως κάποιο σημείο υπεροχής μπορεί να μετατραπεί ακόμη και σε αδυναμία. Σας μπερδεύω ίσως λίγο. Το ξέρω. Γιατί όμως την αποκάλεσα περίεργη; Θα σας εξηγήσω. Δώστε μου όμως λίγο χρόνο. Όταν πριν από αρκετά χρόνια γνώρισα τον Cairn Aria HE, έναν ολοκληρωμένο ενισχυτή χαμηλής ισχύος, με εξαιρετικό όμως επίπεδο κατασκευής αλλά και ήχου, ομολογώ ότι είχα εντυπωσιαστεί. Ήταν ένας ενισχυτής όχι ιδιαίτερα ακριβός, με υπέροχη εμφάνιση, και απόδοση που ξεπερνούσε σε θετικά στοιχεία το 90% των ανταγωνιστών του. Το μόνο που ίσως του έλειπε ήταν μερικά watt, κάτι που δεν έλειπε στο επόμενο μοντέλο τον 4808Τ2. Η δε τιμή παρέμεινε και στον 4808 σχεδόν στα ίδια χαμηλά επίπεδα. Τι άλλο μπορούσε να ζητήσει κανείς. Και πάνω που όλα πήγαιναν καλά για τη γαλλική εταιρεία, παρουσιάζεται ξαφνικά ένα περίεργο (εδώ κολλάει το «περίεργη», που σας προανέφερα, και αφορά βασικά τις επιλογές της) μοντέλο, το οποίο σαν μοναδιαία παρουσία ήταν και αυτό κάτι το πραγματικά αξιόλογο. Απλώς τα πράγματα έγιναν ξαφνικά τόσο πολύπλοκα, που δεν μπερδεύτηκε μόνον ο κόσμος, αλλά και η ίδια η Cairn. Εδώ είναι που παίζει καταλυτικό ρόλο η παρουσία της Ezo, και τα καταπληκτικά ομολογουμένως, πλην όμως υπερφιλόδοξα σχέδιά της. Ο νέος ενισχυτής που παρουσιάζεται το 2004, ονομάζεται 4810, και είναι ένα πραγματικά μοντέρνο μηχάνημα. Διέθετε και αυτός υπέροχη εμφάνιση και κατασκευή, αρκετή ισχύ για να οδηγήσει σχεδόν οποιοδήποτε ηχείο, και μια σχεδίαση που για τα ευρωπαϊκά τουλάχιστον δεδομένα δεν είχε προηγούμενο. Ο ενισχυτής αυτός αναβαθμιζόταν, και μπορούσε να μετατραπεί σε ένα υπερόπλο με διάφορες κάρτες επέκτασης, ενώ συνδεόταν ακόμα και με τον υπολογιστή μας προκειμένου να αναβαθμιστεί. Σπουδαία όλα αυτά, θα μου πείτε. Και πού είναι το φάουλ; Θα σας πω. Καταρχήν όλα αυτά τρόμαξαν τον κόσμο, που είχε συνηθίσει την Cairn με ένα άλλο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο πολύ πιο φιλικό και απλό.

Πρώτον αυτό λοιπόν, και δεύτερον η τιμή του. Ο ενισχυτής αυτός κόστιζε σχεδόν τρεις φορές περισσότερο από τον Aria. Εάν δε αναβαθμιζόταν πλήρως, το κόστος εκτοξευόταν στο εξαπλάσιο. Όπως καταλαβαίνετε, τα πράγματα δεν πήγαν όπως η Cairn περίμενε για τον 4810. Φρόντισαν φυσικά και οι Γιαπωνέζοι γι’ αυτό. Βέβαια ο 4810 δεν έπαυε να είναι μια υπέροχη συσκευή, που εάν κατά τη γνώμη μου ήταν λίγο πιο απλή, χωρίς αναβαθμίσεις και τέτοια, και φυσικά αρκετά πιο φτηνή, θα σάρωνε στην κατηγορία της. Η Cairn -απ’ ό,τι φαίνεται- διδάχθηκε από αυτήν την ιστορία, και να που τώρα επιστρέφει στα παλιά καλά της λημέρια. Ο Bora Plus είναι ένας ενισχυτής που θυμίζει ξανά το πρώτο πρόσωπο της εταιρείας, είναι όμως μέσα σε αυτή τη φαινομενική του «απλότητα», πολύ πιο εξελιγμένος σχεδιαστικά και κυκλωματικά από τους προγόνους του. Για την ακρίβεια από τον 4808, καθώς με αυτόν παρουσιάζει τις περισσότερες σχεδιαστικές και ηχητικές ομοιότητες. Ας γνωρίσουμε, όμως, το νέο της παιδί... Έρχεται βροχή, έρχεται o Bora! Το πρώτο που προσέχει κάποιος που γνωρίζει από παλιά τις κατασκευές της Cairn, είναι ότι ο νέος της ενισχυτής δεν διαθέτει τη χαρακτηριστική -υπέροχη, κατά την άποψή μου- εμφάνιση των προγόνων του. Ο Bora δείχνει αρκετά πιο απλός και απέριττος οπτικά, είναι όμως εξίσου καλόγουστος και φινετσάτος. Ε, γαλλικός ενισχυτής είναι, δεν θα μπορούσε να μην την έχει τη γοητεία του. Έχει χάσει όμως, δυστυχώς, και εκείνο το υπέροχο από αλουμίνιο «κοστούμι» που έντυνε τους προγόνους του, το οποίο έχει αντικατασταθεί από (αρκετά χοντρή ευτυχώς) λαμαρίνα. Η πρόσοψη βέβαια εξακολουθεί να είναι κατασκευασμένη από χοντρό λευκό αλουμίνιο, και είναι το άκρον άωτον του μινιμαλισμού. Τίποτε άλλο δεν κοσμεί το λιτό της πρόσωπο, πέραν του μεγάλου περιστροφικού ποτενσιόμετρου της ισχύος που βρίσκεται τοποθετημένο ακριβώς στο μέσον, καθώς και το μικρό κουμπί αναμονής λειτουργίας (stand by). Από το περιστροφικό αυτό ποτενσιόμετρο τελούνται χειροκίνητα όλες οι λειτουργίες του ενισχυτή, καθώς εάν το περιστρέψουμε, αυξάνεται η ισχύς, την οποία μπορούμε οπτικά να ελέγξουμε παρακολουθώντας την ημικυκλική σειρά από τα δέκα μπλε ενδεικτικά led (το τελευταίο από αυτά είναι κόκκινο). Πιέζοντας το ποτενσιόμετρο αυτό προς τα μέσα, High Fidelity

Cairn Bora Plus

————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου —————

Καλοκαιρινή καταιγίδα

Lumen White Whitelight “d” ——————————————— του Βαγγέλη Μαρκούλη ————————————————

Lumen White έχει μια περίεργη ιστορία. Δύο εκ των τριών ιδιοκτητών της VAIC που το 20 0 0 μετονομάστηκε σε AYON δημιούργησαν το 1999 μια θυγατρική εταιρεία, που όμως ουσιαστικά λειτουργούσε από το 1997. Πώς λειτουργούσε από το 1997; Στα τέλη του 1997, ένας μάλλον βαθύπλουτος αεροναυπηγός που ζει στο Μόντε Κάρλο αγοράζει ένα ζευγάρι Αvalon Ειdolon. Mένει καταγοητευμένος από τα ηχεία, αλλά, όπως κάθε γνήσιος φανατικός του high end, ανακαλύπτει τέσσερα μικρά ελαττώματα, από τα οποία θέλει να απαλλαγεί. Σε αυτή τη χρονική στιγμή (1997) ο δρόμος τον φέρνει στους δύο συνιδιοκτήτες της VAIC, στους οποίους και «καταθέτει» 200.000 ευρώ και τα ηχεία του προς μελέτη, προκειμένου να σχεδιάσουν ένα νέο ηχείο απαλλαγμένο από τα μικρά ελαττώματα (ή αυτά που νόμιζε ο απαιτητικός ιδιοκτήτης του σαν ελατώματα) του ήδη υπάρχοντος. Υπήρχε μόνο ένας περιορισμός. Τα νέα ηχεία έπρεπε να χρησιμοποιούν το ίδιο μεγάφωνο μεσαίων. Έπειτα από δύο χρόνια, το πρώτο White Light (με το κεραμικό τουίτερ) αντίκρισε τον πρώτο ευτυχή ιδιοκτήτη του.

Το άγγιγμα του Μίδα

Simple Facts Το White Light είναι ένα ηχείο τριών δρόμων πέντε μεγαφώνων που επιβάλλεται (αν και ιδιαίτερα κομψό) με την παρουσία του. Με ύψος 1,18m, βάθος 0,62m και πλάτος μόλις 28cm, με κυρτές πλευρές, ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό του. Η καμπίνα του κατασκευάζεται από 8 φύλλα κόντρα πλακέ θαλάσσης, συνολικού πάχους 3cm, που παίρνουν την κυματιστή μορφή τους σε ειδικά σχεδιασμένα καλούπια, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της κατασκευής της καμπίνας γίνεται στο χέρι. Πέρα από το σχήμα της καμπίνας, για το οποίο περισσότερα θα πούμε στη συνέχεια, αυτό που προσέχει κανείς είναι η ποιότητα των χρησιμοποιούμενων μεγαφώνων. Τα τρία γούφερ έχουν κώνο διαμέτρου 7’’ κατασκευασμένο από κεραμικό υλικό, το μιντ ρέιντζ διαμέτρου 3,5΄΄ έχει και αυτό κεραμικό θόλο ενώ είναι απομονωμένο (από την υπόλοιπη καμπίνα) μέσα σε ένα κλειστό θάλαμο, ενώ το τουίτερ είναι ανεστραμμένου θόλου (20mm) και αποτελεί το πλέον High Tech κομμάτι του ηχείου, μιας και το διάφραγμά του είναι διαμαντένιο.

Η χρήση του κεραμικού ως υλικό κατασκευής των διαφραγμάτων των μεγαφώνων (γούφερ και μιντ) επιλέχθηκε γιατί τα συγκεκριμένα υλικά εμφανίζουν πολύ μεγάλη σκληρότητα (συγκρίσιμη με αυτή του διαμαντιού) και πολύ καλά χαρακτηριστικά απόσβεσης των κραδασμών. Ταυτόχρονα, οι σύγχρονες τεχνικές επιτρέπουν τη δημιουργία δομών (όπως ο κώνος ή ο θόλος από ένα φύλ λο), δίνον τάς τους εξαιρετικά ομοιογενή χαρακτηριστικά. Κάθε ένα από τα τρία γούφερ έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά (και διαφορετική συχνότητα αποκοπής), ώστε συνδυαζόμενα να δημιουργούν την επιθυμητή ηλεκτροακουστική συμπεριφορά. Όσο για το τουίτερ με τον ανεστραμμένο διαμαντένιο θόλο, εξασφαλίζει μερικά δύσκολα συνδυαζόμενα χαρακτηριστικά (ακαμψία, απουσία συντονισμών, αποτελεσματική απαγωγή της θερμότητας). Σε αυτό το σημείο πρέπει να διευκρινισθεί πως η δομή του θόλου κτίζεται από ένα κομμάτι συνθετικού διαμαντιού και όχι από «ρινίσματα» που τελικά χτίζουν τον θόλο (περισσότερες πληροφορίες για τα μεγάφωνα της Accuton μπορείτε να βρείτε στο δικτυακό τόπο Accuton.com). Όλες οι μονάδες αντιπροσωπεύουν την τεχνολογία αιχμής αυτή τη στιγμή στην κατασκευή ηλεκτροδυναμικών μεγαφώνων, και με παρόμοιο set up μπορείτε να τα συναντήσετε μόνο σε αντίστοιχης τιμής ηχεία της Kharma και της Αvalon. Και οι πέντε μονάδες κατασκευάζονται από την Accuton, που είναι ίσως ο μόνος κατασκευαστής που ειδικεύεται απόλυτα στην κατασκευή ηλεκτροδυναμικών μονάδων με μεμβράνες από κεραμικά υλικά ή διαμάντι. Κάθε μονάδα που «φορά» το White Flame φυσικά έχει κοπεί και ραφτεί πάνω του με σκοπό οι συντονισμοί κάθε μονάδας να βγουν έξω από την περιοχή λειτουργίας της, και ταυτόχρονα η συμπεριφορά τόσο στο πεδίο του χρόνου όσο και της συχνότητας να γίνει σχεδόν απόλυτα ομοιογενής. Η πανέμορφη καμπίνα του ηχείου με τις κυματοειδής πλευρές έχει από πίσω της τη δική της ιστορία. Οι σχεδιαστές της LumenWhite δεν ήθελαν μια καμπίνα που αφενός θα εισήγαγε χρωματισμούς και αφετέρου θα έκανε κάποιους συμβιβασμούς στον τομέα της απόδοσης των χαμηλών συχνοτήτων. Έτσι σχεδίασαν μια νέα καμπίνα, High Fidelity

Lumen White Whitelight “d” ——————————————— του Βαγγέλη Μαρκούλη ————————————————

Το άγγιγμα του Μίδα

Cabasse MT4 Moorea ——————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ———————————

Διακοπές στην Ριβιέρα

ω πω πω. Πήξαμε στους Γάλλους σε αυτό το τεύχος! System, Xi System, και Ki System, που απευθύνονται και Όχι βέβαια ότι είναι κακό αυτό, καθώς οι Νορμανδοί αυτές στον οικιακό κινηματογράφο, με διάφορα ηχεία φαίνεται ότι έχουν αρχίσει εδώ και αρκετά χρόνια να που ποικίλουν σε αισθητικό σχεδιασμό και μέγεθος. Οι μπαίνουν για τα καλά στο παιχνίδι της υψηλής πιστότητας. σειρές Altura και Artis είναι οι ακριβές σειρές της εταιρίας, Εάν τυχαίνει να μην έχετε και τόσο πολύ ακουστά την ειδικά η Artis η οποία περιλαμβάνει εκτός από το Baltic Cabasse, η εάν έστω πιστεύεται ότι αυτή η ομολογουμένως II, και τον απόγονο του Atlantis το Kara. Ηχεία με χαμηλών τόνων εταιρία κατασκευής ηχείων, δεν διαθέτει χαρακτήρα λοιπόν, και ιδιαίτερη προσωπικότητα, κάτι class, πρέπει να σας πω ότι κάνετε λάθος. Η Cabasse που επιβεβαιώθηκε εξάλλου και από τις ακροάσεις. διαθέτει τεχνολογία αλλά και τεχνογνωσία, που θα την ζήλευαν πολλές «φημισμένες» κινέζο-ευρωπαϊκές εταιρίες French kiss από αυτές με τα «βαριά» ονόματα, και την τιμημένη Το Moorea είναι ένα ηχείο δαπέδου, που το φωνάζει ότι κληρονομιά του παρελθόντος, που φροντίζουν πλέον είναι Ευρωπαϊκό. Με την σεβαστών διαστάσεων καμπίνα να την εκποιούν σε χρήμα ξεφτιλίζοντας τόσο αυτήν όσο του να παρουσιάζει καμπυλωμένες τις πλαϊνές πλευρές και αυτούς που έφτιαξαν και εδραίωσαν αυτά τα ιστορικά της, και την όλη κατασκευή να «ίπταται» υπεράνω της ονόματα με κάθε τρόπο. Η Cabasse είναι τουλάχιστον μαύρης βάσης στήριξης του ηχείου, μας φιλοδωρεί με μια εταιρία που δεν έχει «ξεπουληθεί» στους ανατολικούς. ένα σύνολο πολύ ελκυστικό οπτικά. Φυσικά και το Επιμένει Γαλλικά. Όσο για την τεχνολογία, θα σας θυμίσω φινίρισμα είναι άψογο, σε απομίμηση λευκού ξύλου με απλός τα Baltic. Τα Baltic για όσους δεν τα γνωρίζουν, έντονα «νερά», όπου αν μη τη άλλο δεν πλήττεις όταν το είναι βασικά στην πράξη κατασκευές που βασίστηκαν στις κοιτάς. Ανοίγοντας το μαύρο μπροστινό κάλυμμα, (μπορεί μονάδες υψηλών - μεσαίων- χαμηλομεσαίων SCS (Spa- να το προμηθευτεί κάποιος και σε άλλα χρώματα εάν το tially Coherent Source) TC21, οι οποίες είναι στην ουσία επιθυμεί), αντικρίζουμε τρία μεγάφωνα. Δύο γούφερ (το ένα τρίδρομο μεγάφωνο το οποίο χρησιμοποιεί μαγνήτες ηχείο είναι δύο δρόμων, τριών μεγαφώνων), με λευκό από σπάνιες γαίες, συνθετικά υλικά στην δομή των κώνο από συνθετικό υλικό, και διάμετρο 17 εκ. που ακούν διαφραγμάτων που διαθέτουν μεταβλητές διατομές και στον κωδικό 21Μ18, και ένα τουίτερ πλαστικού θόλου δομή σάντουιτς για αυξημένη ακαμψία και μικρό βάρος. με διάμετρο 4.2εκ. Το τουίτερ αυτό που φορτίζεται από Οι μονάδες αυτές φιλοξενούντο σε στρογγυλές καμπίνες μια μικρής διαμέτρου αλλά αρκετά βαθιά κόρνα, έχει τον για να μηδενίζεται η δευτερογενής εκπομπή λόγω κωδικό DOM42. Τόσο το τουίτερ, όσο και τα γούφερ περιθλάσεων, και χρησιμοποιούντο και στο κορυφαίο είναι κατασκευής της Cabasse, και διαθέτουν ένα μοντέλο του παρελθόντος της Cabasse, το Atlantis. Ο πραγματικά στιβαρό μαγνητικό σύστημα. Είναι κάτι κος Cabasse λοιπόν ο οποίος βρίσκεται πίσω από όλες πραγματικά ασυνήθιστο η χρήση ενός τουίτερ τόσο τις δημιουργίες της Γαλλικής εταιρίας δεν είναι τυχαίο μεγάλης διαμέτρου, γεγονός που προσφέρει κάποια πρόσωπο. Βρίσκεται μέσα στα πράγματα πάρα πολλά προτερίματα όπως η μεγάλη πρόσλυψη ισχύος, και η χρόνια, (η Cabasse είναι μια «αρχαία» εταιρία), και όπως χαμηλή αποκοπή, (αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση θα δούμε προχωρώντας, δεν υπάρχει τίποτα στα ηχεία η συχνότητα αποκοπής βρίσκεται στα 2.400kHz). Βέβαια του που να είναι «δανεικό». Τα πάντα σχεδιάζονται υπό η μέχρι τώρα πείρα μας έχει διδάξει ότι τα τουίτερ με τόσο την επιμέλεια του, είτε αυτά είναι καμπίνες, είτε είναι μεγάλη διάμετρο υστερούν σε θέματα έκτασης. Όπως μεγάφωνα. Οι εγκαταστάσεις και τα εργαστήρια της όμως μας απέδειξαν οι ακροάσεις, κάτι τέτοιο δεν πρέπει Cabasse είναι από τα καλύτερα εξοπλισμένα της Ευρώπης, να συμβαίνει με το Moorea. Κάνοντας μια έφοδο στο και η γκάμα των ηχείων της είναι πολύ μεγάλη. Περιλαμβάνει εσωτερικό της καμπίνας, παρατηρούμαι διάφορες την σειρά MT3 με οκτώ μοντέλα ηχείων, μεταξύ των νευρώσεις που «δένουν» τις διάφορες πλευρές μεταξύ οποίων ένα ηχείο διαλόγου και ένα υπογούφερ, την σειρά τους, καθώς και μια στρώση ηχομονωτικού υλικού στις ΜΤ4 με έξι μοντέλα, μεταξύ των οποίων και το υπό δοκιμή, πλάγιες πλευρές του ηχείου. Το κροσσόβερ είναι σχετικά την σειρά ΧΟ2 με μικρά ηχεία για Home Cinema απλό, και διαθέτει υλικά πολύ καλής ποιότητας, όπως ας αποκλειστικά, καθώς και τις σειρές Gallia System, iO πούμε πηνία αέρος τυλιγμένα στο χέρι, καθώς και καλώδια High Fidelity

Cabasse MT4 Moorea ——————————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου ———————————

Διακοπές στην Ριβιέρα

Cain & Cain Abby ————————— του Βαγγέλη Μαρκούλη —————————

Members only

νας από τους παράγοντες που συνιστούν την ουσία του Hi-Fi είναι το γεγονός πως υπάρχει ένα, αξιοπρόσεκτα, μεγάλο πλήθος προϊόντων τεχνολογιών και ομάδων «πιστών» που συνυπάρχουν υπηρετώντας τον ίδιο στόχο. Έτσι, μαζί με αυτούς που πίνουν νερό στο όνομα του τελευταίου DSP που ανεβάζει στο Χ 12 τον ρυθμό υπερδειγματοληψίας ενός κορυφαίου CD, θα βρεθεί αυτός που πιστεύει πως ο φωνόγραφος του Έντισον είναι η πεμπτουσία του αυθεντικού ήχου. Δίπλα σε αυτόν που υποκλίνεται σε έναν ψηφιακό ενισχυτή -σε μέγεθος σπιρτόκουτου- θα βρεθεί κάποιος που προσκυνά έναν κτηνώδη ενισχυτή σε τάξη Α και κάποιος τρίτος θα κοιτά και τους δύο ειρωνικά, έχοντας στο ράφι του έναν SET που δίνει 5-10 ασθενικά βατ σε κάθε κανάλι του. Το περίεργο αλλά και το ενδιαφέρον είναι πως κάθε μια ομάδα κατέχει ένα μέρος (μεγαλύτερο ή μικρότερο) της αλήθειας. Ας αφήσουμε όμως τις γενικές διαπιστώσεις και ας ξεκινήσουμε σιγά σιγά τη γνωριμία μας με ένα ομολογουμένως ξεχωριστό ηχείο. Η Cain & Cain ιδρύθηκε από τον κ. Τerry Cain, που από τα τρυφερά του χρόνια είχε γοητευτεί από τον κόσμο των λαμπάτων ενισχυτών και των full range μεγαφώνων. Όταν αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του ξυλουργού, το μέλλον του κατασκευαστή ηχείων ήταν λίγο ως πολύ προδιαγεγραμμένο. Έτσι, ακολουθώντας το πάθος του, κάποια στιγμή η ξυλουργική τον οδήγησε στην κατασκευή ηχείων που προορίζονται, κατά κύριο λόγο, για να συνοδεύουν λαμπάτους ενισχυτές. Το Abby της Cain & Cain ξεχωρίζει καταρχήν χάρη στη σφηνοειδή πανύψηλη καμπίνα του. Με ύψος 175cm και πλάτος 23,5, ξεχωρίζει μέσα σε οποιοδήποτε χώρο, ενώ το κομψό προφίλ του το κάνει ελκυστικό, παρ’ όλο το ύψος του. Η καμπίνα του τιμά τις επαγγελματικές καταβολές του σχεδιαστή (είναι ξύλινη), ενώ το ηχείο στερεώνεται σε μια μεγάλη ξύλινη πλατφόρμα που πατά σε ακίδες. Είναι φτιαγμένο για να συνοδεύει κατά κύριο λόγο μικρούς λαμπάτους ενισχυτές, χρησιμοποιεί ένα από τα πλέον καθιερωμένα εξιμισάρια full range μεγάφωνα, ενώ εννοείται πως οι λέξεις κροσόβερ, φίλτρα αντιστάθμισης της εμπέδησης κ.λπ. αποτελούν ύβρεις για τη συγκεκριμένη κατηγορία.

Το μεγάφωνο κατασκευάζεται από τη Fostex (FΕ 166Ε) και η μέγιστη συνεχής ισχύς που μπορεί να προσλάβει είναι 22W. Πρόκειται για ένα μεγάφωνο διαμέτρου 6 ιντσών, διπλού κώνου (ή αν θέλετε ενός κώνου και ενός whizzer). Και οι δύο κώνοι κατασκευάζονται από χαρτί με ειδική επεξεργασία, ενώ η συγκεκριμένη γενιά μεγαφώνων είναι η πλέον καθιερωμένη στην κατασκευή full range ηχείων, και συναντάται ακόμα και σε κατά πολύ ακριβότερες υλοποιήσεις. Το μεγάφωνο στερεώνεται σε μια μπάφλα σε σχήμα δίσκου με ελαφρά καμπυλωμένες επιφάνειες στη μέση του ύψους του ηχείου. Το σχήμα της μπάφλας βοηθά στην καταστολή των περιθλάσεων και συντελεί στη διασπορά του ηχητικού κύματος (κυρίως στη μεσαία περιοχή). Η καμπίνα του ηχείου ουσιαστικά σχηματίζει έναν αυλό που συντονίζεται από μια οβάλ οπή που υπάρχει κοντά στη βάση του Abby. Τέλος, οι ακροδέκτες του ηχείου είναι άριστης ποιότητας και κατασκευάζονται από την Cardas, όπως και η εσωτερική καλωδίωση. Αναμενόμενα και εκπλήξεις Αν περιμένετε αβυσσαλέο χαμηλό, εντυπωσιακά δυναμικά και διασπορά που θυμίζει ολογραφία, με δυο λόγια ένα ηχείο που φωνάζει «δώσε μου προσοχή», θα απογοητευτείτε. Επίσης θα απογοητευτείτε αν βάλετε κάποιον ενισχυτή της σειράς με ημιαγωγούς. Το Cain & Cain θα βγάλει όλους τους περιορισμούς του είδους του και θα σας απογοητεύσει. Όμως αν υποπέσετε σε ένα από τα παραπάνω «αμαρτήματα», σημαίνει πως το ηχείο δεν είναι για εσάς, αλλά και εσείς δεν είστε για το Abby. Eίπαμε: το ηχείο έχει φτιαχτεί για τους εραστές των χαμηλής ισχύος λαμπάτων ενισχυτών. Βάλτε το με έναν καλό λαμπάτο μικρομεσαίας ισχύος και θα αρχίσουν οι εκπλήξεις. Έτσι, στο μεγαλύτερο μέρος της συμβίωσης των Abby μαζί μας συνυπήρξαν με τους Achilles της Tsakiridis Devices (αναλυτική δοκιμή γι’ αυτούς θα διαβάσετε στο επόμενο τεύχος). Το πρώτο που προσέχεις μόλις επιλέξεις τα σωστά ενισχυτικά είναι η αίσθηση αρμονίας και ρυθμού που αποπνέει το Αbby. Το χαμηλό είναι υπαρκτό και υπάρχει High Fidelity

Cain & Cain Abby ————————— του Βαγγέλη Μαρκούλη —————————

Members only

Music Hall cd 25.2 & a 25.2

Τεχνική περιγραφή: Βαγγέλης Μαρκούλης ————————————————————— ———— Ακουστικές εντυπώσεις : Τάκης Παναγόπουλος

Adagio

ο ζευγάρι της Music Hall είναι κομψό όσο και λιτό, ενώ η μπλέ στρογγυλή οθόνη που διαθέτει κάθε μια από τις δύο συσκευές στο κέντρο της πρόσοψής της τις διαφοροποιεί από αντίστοιχες υλοποιήσεις. Kαι οι δύο συσκευές κατασκευάζονται στην Κίνα, σύμφωνα με σχέδια των Ιταλών ιδιοκτητών της εταιρείας, που κατέφυγαν σε αυτή τη δοκιμασμένη λύση προκειμένου να επιτύχουν πολύ ανταγωνιστικό τελικό κόστος, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις στον τομέα της κατασκευαστική και ηχητικής ποιότητας. Το CD στην πρόσοψή του έχει μόνο τα βασικά κουμπιά για την ανάγνωση του δίσκου, ενώ στο πίσω μέρος του θα βρείτε -πλην της αναλογικής στερεοφωνικής εξόδουδύο ψηφιακές εξόδους (Toslink και ομοαξονική). Το ζουμί όμως του CD βρίσκεται στο εσωτερικό του. Εκεί που περιμένεις να αντικρίσεις μια low budget σχεδίαση, βρίσκεσαι μπροστά σε μια υλοποίηση που έχει προσεχθεί σε λεπτομέρειες και χρησιμοποιεί καλής ποιότητας υλικά. Ο μηχανισμός ανάγνωσης είναι ο κλασικός CM 12 της Philips. Ο μετατροπέας που χρησιμοποιείται είναι ο PCM 1738E (24bit / 192KHz) της Burr Brown, ενώ στο αναλογικό τμήμα θα συναντήσουμε τους πολύ καλούς τελεστικούς OPA 604 στο στάδιο του βαθυπερατού φίλτρου (σε τοπολογία που θυμίζει έντονα gyrator) και τους «ομόσταυλους» OPA 2134 στα στάδια της εξόδου (buffer). Το τροφοδοτικό της συσκευής είναι ιδιαίτερα προσεγμένο, ένας κυκλικός μετασχηματιστής δίνει τάση από ανεξάρτητα τυλίγματα στα αναλογικά και ψηφιακά στάδια, ενώ ιδιαίτερα στιβαρό παρουσιάζεται το σταθεροποιημένο τροφοδοτικό που τροφοδοτεί τα αναλογικά στάδια (στο στάδιο εξομάλυνσης υπάρχουν πυκνωτές με χωρητικότητα 6.800μF ανά πολικότητα). Όλες οι γραμμές τροφοδοσίας που οδεύουν προς τα υπόλοιπα κυκλώματα είναι σταθεροποιημένες, ενώ ανεξάρτητα τροφοδοτικά χρησιμοποιούνται για το στάδιο του μετατροπέα και το στάδιο της οδήγησης. Η ποιότητα των χρησιμοποιούμενων υλικών είναι πολύ καλή, με εξάρσεις προς τα πάνω (όπως οι πυκνωτές πολυπροπυλενίου στις αναλογικές εξόδους), και η συνολική υλοποίηση παραπέμπει σε ακριβότερες συσκευές. Ο τελικός a25.2 κερδίζει τις εντυπώσεις με τον στιβαρό κυκλικό μετασχηματιστή του (τα τυλίγματα που

προορίζονται για τον ενισχυτή έχουν ισχύ 300VA) και το στάδιο εξομάλυνσης της τάσης που χρησιμοποιεί δύο πυκνωτές των 6.800μF ανά κανάλι. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως ο προενισχυτής τροφοδοτείται από ανεξάρτητα τυλίγματα του μετασχηματιστή, όπως και τα κυκλώματα ελέγχου (ο ολοκληρωμένος είναι πλήρως τηλεχειριζόμενος). Φυσικά όλες οι γραμμές τροφοδοσίας των σταδίων χαμηλής ισχύος είναι σταθεροποιημένες. Το κύκλωμα του προενισχυτή χτίζεται γύρω από τους πολύ καλούς τελεστικούς ΟPA 2134 της Burr Brown, ενώ στην έξοδο σήματος προς εγγραφή σε ρόλο buffer υπάρχει ένας «κλασικός» ΝΕ 5532. Η επιλογή εισόδων γίνεται μέσω ρελέ πολύ καλής ποιότητας, ενώ τη ρύθμιση της ηχητικής έντασης έχει αναλάβει το PGA 2311P της Burr Brown. Το στάδιο του ενισχυτή ισχύος υλοποιείται με διακριτούς ημιαγωγούς, έχει πλήρως συμπληρωματική τοπολογία, ενώ στο στάδιο εξόδου υπάρχει ένα συμπληρωματικό ζεύγος (ανά κανάλι) διπολικών ημιαγωγών (2 SA 1694 & 2SC 4467). Mοναδικό σημείο για γκρίνια στο κομμάτι του ενισχυτή ισχύος είναι το γεγονός πως οι ημιαγωγοί που φροντίζουν για την πόλωση και τη θερμοκρασιακή αντιστάθμιση των ημιαγωγών ισχύος δεν είναι σταθερά στερεωμένοι στην ψύκτρα, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει «θερμική αστάθεια» με το πέρασμα του χρόνου. Συμπερασματικά η κατασκευαστική εικόνα και των δύο συσκευών cd 25.2 & a 25.2 είναι ιδιαίτερα θετική τόσο στο τομέα της υλοποίησης των κυκλωμάτων, όσο και σε αυτόν της ποιότητας των χρησιμοποιούμενων υλικών. Ακροάσεις Η λογική επιβάλλει ένα δίδυμο σαν και αυτό να το αντιμετωπίσεις σαν ντουέτο. Δηλαδή να μην το χωρίσεις. Τα δύο αυτά «αδερφάκια», επομένως, πρέπει να πάνε μαζί. Είπαμε. Όλα αυτά βάσει της λογικής. Ο πειρασμός όμως δεν συγγενεύει σε καμία περίπτωση με τη λογική, για την ακρίβεια άπτεται αυτής. Και έτσι αρχίζει το «γλέντι». Πρώτα λοιπόν ακούμε το σετ, και μετά «βασανίζουμε» τον ενισχυτή μέχρις εσχάτων. Ας ξεκαθαρίσουμε, όμως, το τοπίο από την αρχή. Το CD25.2 είναι ένα εξαιρετικό ηχητικά για την κατηγορία τιμής του CD player. Το μηχάνημα αυτό διαθέτει ουδετερότητα, σπάνια High Fidelity

Music Hall cd 25.2 & a 25.2

Adagio

Thorens TD800 ————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου —————

Η επιστροφή του θρύλου

ο να κάνω συστάσεις για μια εταιρεία σαν την Thorens, καμία περίπτωση απλοϊκό. Οι Γερμανοί εξάλλου φημίζονται είναι -για τους παλαιότερους τουλάχιστον- σαν να για την εμμονή τους σε ό,τι αφορά τις μηχανολογικές ρωτάω συνεφίλ της δεκαετίας του ’70 εάν γνωρίζουν τον εφαρμογές, και σε αυτόν τον τομέα δεν κάνουν την Stanley Kubrick. Για τους νεότερους βέβαια το όνομα παραμικρή παραχώρηση. Ακόμα και τα λογικής τιμής πικάπ Thorens ίσως αποτελεί τον απόηχο ενός θρύλου του τους εξαντλούν όλα τα περιθώρια που μπορεί να παρελθόντος, μιας μακρινής ιστορίας που υποτίθεται ότι προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Σε αυτόν τον τομέα τελείωσε μαζί με το βινύλιο. Φυσικά όμως τα πράγματα το 800 κυριολεκτικά «πετάει». δεν είναι έτσι. Η Thorens είναι μεν ένας θρύλος, σε καμία Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το πικάπ όμως περίπτωση ο θρύλος αυτός δεν ανήκει στο παρελθόν. αυτό, παρά το γεγονός ότι δεν είναι αυτό που θα λέγαμε Βρίσκεται ξανά ανάμεσά μας, και μάλιστα φρέσκος και επιβλητική κατασκευή, δεν δείχνει σε καμία περίπτωση δυνατός όσο ποτέ. Περισσότερο για λόγους σεβασμού φτηνιάρικο. Αντιθέτως, είναι πολύ όμορφο, με παρουσία στην ιστορία της, που αριθμεί σχεδόν μισό αιώνα δράσης, ντελικάτη, και σασί από MDF χρώματος μαύρου. Το πλατό, θα αναφέρω το TD160, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο που είναι αλουμινένιο, φέρει στο πίσω μέρος του μια σταθμό στη μακροχρόνια ιστορία της. Το TD160 είτε σαν επένδυση από ασφαλτόπανο για την καταστολή των απλό πικάπ εξοπλισμένο με τον βραχίονα της Thorens, συντονισμών, και ζυγίζει 3,2 κιλά. Οι στροφές ρυθμίζονται είτε αργότερα σαν πλατό με τον κωδικό TD160MKII, είναι ηλεκτρονικά, και το μικρών διαστάσεων μοτέρ, που είναι σίγουρο ότι έφερε σε πολύ δύσκολη θέση και τους πιο σύγχρονο AC και πολύ «ήσυχο» στη λειτουργία του, καταξιωμένους ηχητικά γίγαντες της εποχής. Μιλάμε βέβαια φωλιάζει μέσα στο σασί. Το πικάπ διαθέτει ένα πολύ για τη δεκαετία του ’70, αλλά και τις αρχές της δεκαετίας όμορφο, εξαιρετικής κατασκευής εξωτερικό τροφοδοτικό, του ’80. Σε εκείνες τις εποχές η γερμανική εταιρεία μέσω του οποίου γίνεται και η επιλογή των στροφών. Η χρησιμοποιούσε κατά κόρον στις σχεδιάσεις της σύνδεση του τροφοδοτικού στο δίκτυο γίνεται με αναρτήσεις με ελατήρια, συνήθως τριών σημείων στήριξης. εξωτερικό μετασχηματιστή. Η κίνηση στο πλατό Η Thorens, μετά την επιστροφή της στα δρώμενα, δείχνει μεταδίδεται με ιμάντα. Ο βραχίονας είναι ο κλασικός ότι έχει σχεδόν πλέον εγκαταλείψει την ανάρτηση σαν πλέον Rega RB 250, (η Thorens τον ονομάζει TP250), τρόπο απόσβεσης των κραδασμών, και έχει πλέον και διαθέτει μαγνητικό anti skating. Άφησα τελευταίο το ασπαστεί την πολύ πιο απλή σαν ιδέα, αλλά και σαν πηγάδι και τον άξονα, καθώς εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι. υλοποίηση λύση της «απόσβεσης» μέσω μάζας. Η επιλογή Το πηγάδι του TD 800 είναι κατασκευασμένο από τρία αυτή βέβαια δεν ήταν τυχαία, καθώς, σφυγμομετρώντας επάλληλα διαφορετικά κράματα μετάλλου, ένα εκ των τις τάσεις των καιρών, έφτασε στο συμπέρασμα ότι οι οποίων είναι ο φθοριούχος ορείχαλκος, με αποτέλεσμα πωλήσεις των πικάπ εξαρτώνται πλέον από την ευκολία να διαθέτει εξαιρετική σκληρότητα, αλλά και μεγάλη και την άνεση που προσφέρουν στον χρήστη. Ο εφιάλτης δυνατότητα απαγωγής της θερμότητας. Όταν ανοίξετε τη των «καθημερινών» ρυθμίσεων δεν αφορά πλέον κανέναν, συσκευασία, θα παρατηρήσετε ότι το πηγάδι είναι ούτε ακόμα και τους πιο μυημένους «σαδομαζοχιστές» «σφραγισμένο». Αυτό συμβαίνει για να μην χυθεί το του χώρου. Έτσι λοιπόν έχουμε τη νέα σειρά 800, η οποία ειδικό λάδι που υπάρχει εντός. Το λάδι αυτό, που είναι περιλαμβάνει τρία πικάπ, εκ των οποίων το 800 είναι το αρκετά παχύρρευστο, λογικά δεν αλλάζεται ποτέ. Εκτός πιο «μικρό». Υπάρχουν βέβαια άλλα επτά νέα πικάπ στην και εάν σας χυθεί. Ο άξονας του πλατό, που είναι γκάμα της Thorens, εκ των οποίων κάποια διαθέτουν κατασκευασμένος από χρωμιωμένο ατσάλι «ψημένο» σε ανάρτηση και θυμίζουν πολύ σε κατασκευή τους τιμημένους εξαιρετικά υψηλές, απόλυτα όμως ελεγχόμενες προγόνους τους. θερμοκρασίες, διαθέτει άψογη λείανση και κατεργασία, και καταλήγει σε μια ημι-καμπυλωτή μπίλια. Όλο το πικάπ Η μαγεία της απλότητας «πατάει» επάνω σε τρία αρίστης ποιότητας αλουμινένια Το TD800 είναι ένα πολύ απλό σε κατασκευή πικάπ. Μην κυλινδρικά ποδαράκια, που με τη σειρά τους φωλιάζουν παρεξηγηθώ όμως. Όταν λέω «απλό», δεν εννοώ σε σε αλουμινένια πιατάκια. Το 800 προσφέρει στη High Fidelity

Thorens TD800 ————— του Παναγιώτη Παναγόπουλου —————

Η επιστροφή του θρύλου

Linn Sondek LP12 ——————————— του Old Boy ———————————

Τόσο μακριά... τόσο κοντά!

πάρχει ένα βιβλίο του Κρόνιν που λέγεται «Το Κάστρο». Καλό ανέκδοτο, μα περιγράφει ακριβώς τη διαφορά Ένα βιβλίο για μικρά παιδιά (;) όπου περιγράφονται φιλοσοφίας των δύο αντιπάλων εκείνης της εποχής. Και οι περιπέτειες ενός γιατρού στη μεταπολεμική Αγγλία. οι δύο κατασκεύασαν πλατό με ανάρτηση τριών ελατηρίων Όταν ο ήρωάς μας περνάει από εξετάσεις για την (βλέπε AR καί THORENS), μα μετά από αυτό το… χάος! πρόσληψή του σε κάποιο νοσοκομείο, ο μεγαλογιατρός Στη Ηeybrook το ΤΤ2 είχε βαρύ υποπλατό από αλουμίνιο τον ρωτάει: «Και τι έχετε σαν αρχή στη ζωή σας;». Ο με μικρό arm board, ενώ στη Linn το LP12 είχε ελαφρύ ήρωάς μας τού απαντά: «Μα να μην παίρνω τίποτα ως υποπλατό με ένα τεράστιο για την εποχή arm board. δεδομένο!». Αυτό έγινε το αξίωμα στη δική μου ζωή και Φυσικά οι διαφορές δεν σταματούν εκεί. Και η ιστορία το ακολουθώ πιστά μέχρι σήμερα! Ρομαντικό ακούγεται, έδειξε, ποια εταιρεία έμεινε στην αγορά. Γιατί ο κόσμος έτσι δεν είναι; Σας πληροφορώ ότι είναι τρομερά αποφασίζει για τις επιλογές των κατασκευαστών, είτε το κουραστικό να περνάς τη ζωή σου αμφιβάλλοντας για τα θέλουμε, είτε όχι! πάντα! Να καταλήγεις σε αδιέξοδα! Πάντα συναντάς στο διάβα σου τοίχους! Όσοι όμως από εμάς μεγάλωσαν τη Ο κύριος Ivor Tiefenbrun μιλάει και λέει: δεκαετία του εβδομήντα στο Πειραιά, έχοντας το ένα Μεγάλωσα σε ένα σπίτι, όπου η μουσική έπαιζε πόδι στην αλητεία και τη φτώχεια και το άλλο πόδι στην πρωταρχικό ρόλο. Βλέπετε, ο πατέρας μου ήταν audioανάγκη για μόρφωση και καλλιέργεια, έχουν ένα κοινό phile! Όταν λοιπόν παντρεύτηκα, η αγορά ενός χαρακτηριστικό. Αντέχουμε τη στέρηση για χάρη του συστήματος ήταν πρώτη στη λίστα των αναγκών μου! σκοπού και του ονείρου! Έχοντας γαλουχηθεί με τέτοιο Νοίκιασα μια κουζίνα γκαζιού για να τρώμε, έναν τρόπο, δυστυχώς μού είναι αδύνατο να καταλάβω «καλόγερο» να κρεμάμε τα ρούχα μας και ένα στερεοφωνικό συλλογισμούς του τύπου: «Τα πλατό με ελατήρια δεν που κόστιζε όσο ένα αυτοκίνητο! Φυσικά και η γυναίκα παίζουν, τα πλατό με μάζα δεν παίζουν, οι ενισχυτές μου «φρικάρισε». Ένα άδειο σπίτι χωρίς καρέκλες μα με λυχνίας είναι πιο μουσικοί, οι ενισχυτές με τρανζίστορ ένα… πανάκριβο σύστημα! «Δεν χρειαζόμαστε τίποτα», έχουν καλύτερο χαμηλό κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ….». Τι της είπα, «μα μόνο μουσική! Για κρεβάτι και καρέκλες θα ευτυχισμένα χειλάκια ξεστομίζουν αυτές τις λέξεις! έχουμε το πάτωμα! Η μουσική αρκεί για να χορέψουμε, Άνθρωποι που το βράδυ κοιμούνται ήσυχοι, αφήνοντας να αράξουμε και για να κάνουμε έρωτα!». Πάντως αν τους υπόλοιπους να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά! ξανάρχιζα, θα έκανα ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς! Τέλος πάντων! Και το βραδάκι σε κάποιο δείπνο, λίγο πριν πάνε στον Με τον καιρό κατάλαβα πως το σύστημα δεν ήταν και Νταλάρα, ανάβοντας ένα cohibas, αμολάνε και τη φράση: τόσο καλό όσο νόμιζα! Πολύ χειρότερο και από του «Δεν μου αρέσει ο Kadinski!». ΕΛΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ! Δηλαδή πατρικού μου σπιτιού! Μια μέρα λοιπόν, ακούγοντας με δεν είναι του γούστου σου! Σώπα! Δηλαδή τι να γίνει τα ακουστικά, συνειδητοποίησα πως όταν ξεσυνέδεα τα τώρα; Να κρεμάσουμε στο κατάρτι τον άνθρωπο που ηχεία, ο ήχος βελτιωνόταν δραματικά! Τι σημαίνει αυτό; ζωγράφιζε με το αίμα της ψυχής του; Τον άνθρωπο που Πως το πλατό επηρεαζόταν από την ανάδραση της άλλαξε τη ροή ΟΛΩΝ των τεχνών; Κι όλα αυτά γιατί; Μα εκπομπής των μεγαφώνων στο ίδιο το πικάπ! Έβγαλα επειδή δεν ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ για τι πράγμα μιλάς! Θα επανέλθω λοιπόν το πλατό ΕΞΩ από το δωμάτιο και επιβεβαίωσα αργότερα, που… θα ’ρθουνε τα κότερα! πανηγυρικά το γεγονός! Αυτή ήταν και η στιγμή που αποφάσισα την κατασκευή δικού μου πικάπ! Ιστορικά Ξεκίνησα την υλοποίηση στο μηχανουργείο του πατέρα Πολλοί στη Σκοτία λένε πως το 1972, οι μηχανικοί που μου, και όταν τέλειωσα, το πήγα σε κάποιον να μου βγήκαν από το πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, πήραν δύο μετρήσει το wow & flutter. Ο άνθρωπος μού ανακοίνωσε διαφορετικούς δρόμους. Άλλοι έστριψαν αριστερά, πως δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο, και εγώ ευτυχισμένος ιδρύοντας την Heybrook, και άλλοι πήγαν δεξιά και έτρεξα για το σπίτι να το ακούσω! Η απογοήτευσή μου ίδρυσαν τη Linn! ήταν μεγάλη όταν δεν κατάφερα να διακρίνω ΚΑΜΙΑ High Fidelity

Linn Sondek LP12 ——————————— του Old Boy ———————————

Τόσο μακριά... τόσο κοντά!