High Fidelity 11 by High Fidelity

BELKIN Pure A/V Power Console PF 40 —–——–—–—–—–——–– του Π. Παναγόπουλου –—–———–——–––——–

Πιο καθαρό δε γίνεται

ια τα δεινά που μαστίζουν το δίκτυο του ρεύματος νομίζω ότι δεν χρειάζεται να τα ξαναπούμε. Πρόκειται για έναν εφιάλτη που δεν ταλανίζει μόνον τους χαϊεντάδες μουσικόφιλους, αλλά τους πάντες και τα πάντα. Κατά την διάρκεια του φετινού καύσωνα, και σε ένα από τα πολλά τερτίπια του δικτύου, το ένα κλιματιστικό μου παρέδωσε το πνεύμα. Πέρυσι τέτοια εποχή το ίδιο είχε γίνει με την τηλεόρασή μου. Και αυτό είναι μόνον ένα μέρος του προβλήματος. Δεν σας μιλάω καν για τις διάφορες παρασιτικές παρεμβολές. Όλοι ξέρουμε τις επιπτώσεις τους στον ήχο. Το θέμα είναι τι μπορούμε να κάνουμε για όλα αυτά. Κατά καιρούς έχω συναντηθεί με διάφορες λύσεις. Φίλτρα ρεύματος, isolators, σταθεροποιητές τάσεως, και διάφορα άλλα. Κάποια από αυτά κόστιζαν φτηνά, κάποια άλλα απαιτούσαν μια περιουσία. Το αποτέλεσμα κατά την διάρκεια της χρήσης τους ήταν πάντα διττό. Κάτι έδιναν, κάτι έπαιρναν. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι που πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς έτσι συμβαίνει στα πάντα. Ακόμα και στην ίδια την φύση. Ιδανικό και απόλυτο δεν υπάρχει. Το θέμα είναι ένα. Εάν ο συμβιβασμός σε κάποια πράγματα, δικαιολογεί το κέρδος από κάποια άλλα. Είναι γεγονός ότι όλες οι ηλεκτρικές οικιακές συσκευές, από την τηλεόραςή μας, το ψυγείο, το κλιματιστικό, έως και τον υπολογιστή μας, παράγουν παρασιτικό ηλεκτρικό θόρυβο τον οποίο το σύστημα μας τελικά εισπράττει. Πρακτικά στον ήχο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια «σύγχυση». Ένα ηλεκτρονικό «άγχος» το οποίο γίνεται πιο αισθητό ειδικά κατά τις νυκτερινές ακροάσεις. Τα προβλήματα του ρεύματος ευθύνονται κατά 90% και για αυτό που ονομάζουμε «κόκκο». Πολλές φορές ευθύνονται και για την απώλεια της μουσικότητας, αλλά και για την «σύγχυση» της στερεοφωνικής εικόνας. Από την άλλη τα φίλτρα ρεύματος πολλές φορές κατηγορούνται για μερική απώλεια των δυναμικών που μπορεί να παρουσιαστεί. Ας αφήσουμε όμως τους προλόγους. Η συσκευή με την οποία θα ασχοληθούμε αυτή την φορά, είναι ό,τι πιο πλήρες έχω ποτέ συναντήσει σε θέματα φιλτραρίσματος ρεύματος και προστασίας από πιθανά προβλήματα εξαιτίας του ρεύματος. Πρόκειται για το φίλτρο ρεύματος Belkin PF 40. Το παρόν φίλτρο είναι μια μεγάλη σε μέγεθος συσκευή με πραγματικά πολύ ωραία εμφάνιση. Η πρόσοψη της είναι από λευκό αλουμίνιο, και περισσότερο θυμίζει τελικό ενισχυτή παρά φίλτρο ρεύματος. Στο κέντρο της πρόσοψης υπάρχει μια μπλε High Fidelity

YBA YC 201 & YA 201 ————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————————————

Το αίμα νερό δεν γίνεται

YBA YC 201 & YA 201 ————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————————————

Το αίμα νερό δεν γίνεται

Naim

CD5x &NAC 122x & NAP 200 & FLAT CAP 2x ——————————————————————— του Π. Παναγόπουλου —————————————————————

Η ισχύς εν τη ενώσει

Naim

Η ισχύς εν τη ενώσει

Audio Spectrum Aeolos ————————————— του Π. Παναγόπουλου ————————————

Μουσικός Ανεμοδείκτης

ιστορία της Audio Spectrum είναι λίγο πολύ γνωστή έχουμε πει.... Η πιο συνηθισμένη πάντως περίπτωση στην σε όλους όσους ασχολούνται με την υψηλή πιστότητα. δύσκολη εποχή μας, είναι αυτή των άξιων σχεδιαστών που Είναι επίσης γνωστό ότι ο Γιώργος ο Πετρόπουλος που προσπαθούν, και βγάζουν τελικά και από την μύγα ξίγκι. βρίσκεται πίσω από όλες τις δημιουργίες της εταιρίας είναι Χρησιμοποιώντας δηλαδή μέτρια υλικά, καταφέρνουν να ένας από τους πιο χαρισματικούς σχεδιαστές ηχείων που μας προσφέρουν ένα ανεκτό αποτέλεσμα, σε μια σχετικά υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, και όχι μόνον. λογική τιμή. Σε αυτές τις σφιχτές οικονομικά εποχές, η εν Αυτό όμως είναι το ένα σκέλος. Το σχετικά απλό. Το άλλο λόγω τακτική τείνει να επικρατήσει. Οι εξαιρέσεις σε αυτόν το πιο σύνθετο, είναι αυτό που αφορά όλη γενικά την τον κανόνα (δηλαδή άξιος σχεδιαστής που χρησιμοποιεί υπόθεση που ονομάζουμε κατασκευή αλλά και σχεδιασμό θαυμάσια υλικά, κρατώντας και μια λογική τιμή) είναι ηχείων. Το ότι τα ηχεία είναι ο πιο αδύναμος κρίκος στην πραγματικά ελάχιστες. Δύο τρεις θα έλεγα. Η «περίπτωση» «αλυσίδα» ενός συστήματος αναπαραγωγής υψηλής Audio Spectrum είναι απλά μοναδική, και εξηγούμαι επάνω πιστότητας είναι επίσης κάτι που είναι γνωστό. Το θέμα σε αυτό. είναι τι κάνουν οι εταιρίες και οι κατασκευαστές για να διορθώσουν το πρόβλημα αυτό, και ποιοί από αυτούς Η έννοια του ασυμβίβαστου. έχουν τελικά τα προσόντα να το καταφέρουν. Τυπικά όλοι, Ο Γιώργος ο Πετρόπουλος ποτέ δεν συμβιβάστηκε σε ό,τι ο καθένας από την μεριά του, προσπαθούν. Έτσι τουλάχιστον τουλάχιστον αφορά θέματα ποιότητας κατασκευής, και δείχνουν. Το θέμα όμως είναι τόσο λεπτό, αλλά συγχρόνως αυτό πρακτικά το έχει πληρώσει ακριβά. Όταν οι και τόσο πολύπλοκο, που δεν σηκώνει πλέον περισσότεροι από τους ανταγωνιστές του, Έλληνες και «μαθητευόμενους μάγους». Και ειδικά όταν αυτοί μαθαίνουν ξένοι, έχουν στραφεί στα εξ ανατολών μεγάφωνα και στις και πειραματίζονται πάντα στην πλάτη του ανυποψίαστου καμπίνες των 10 ευρώ, αυτός εμμένει να αντιστέκεται στις καταναλωτή. Ας αφήσουμε όμως τις γενικότητες, και ας επιταγές της «μόδας» με ιδιαίτερη ξεροκεφαλιά. Μεγάφωνα μπούμε στην ουσία. Η υπόθεση δυο «τρελοί σε μια σοφίτα» αποκλειστικά από την Seas. Καμπίνες hand made που ειδικά που σχεδιάζουν αλλά και κατασκευάζουν «αγγέλους», στην περίπτωση του Aeolos, (και ενός δύο ακόμα μοντέλων), ανακαλύπτοντας ξανά την Αμερική, απλά δεν υφίσταται. Η διαθέτουν και πλάγια τοιχώματα από φυσικό ξύλο ιρόκο. σχεδίαση αλλά και η κατασκευή ενός ηχείου είναι μια πολύ Απλή διαδικασία; Καθόλου. Η μια στις δύο καμπίνες πάει δύσκολη υπόθεση η οποία πέρα των γνώσεων, το μεράκι για πέταμα για πάρα πολλές αιτίες που δεν είναι του αλλά και την εμπειρία εκ μέρους του σχεδιαστή - παρόντος να τις αναλύσουμε. Εξάλλου με τις επιμέρους κατασκευαστή απαιτεί και μια ανάλογη τεχνική υποδομή. λεπτομέρειες που αφορούν τον Aeolos θα ασχοληθούμε Χρειάζεται επίσης και ένα τυπικά αξιοπρεπές «επίπεδο» λίγο πιο κάτω. Ας θυμηθούμε τώρα λίγο την ιστορία του, χαρακτήρα εκ μέρους του κατασκευαστή, το οποίο να που δεν είναι καθόλου μικρή, καθώς το εν λόγω ηχείο «εξασφαλίζει» την σχέση του με τον πελάτη. Και τι εννοώ αποτελεί το απαύγασμα της σχεδιαστικής εμπειρίας του όταν λέω επίπεδο χαρακτήρα. Αναφέρομαι αποκλειστικά Έλληνα κατασκευαστή. Η βάση για το project αυτό ετέθη στην σχέση τιμής προς απόδοση του προϊόντος. Δεν πριν από πολλά χρόνια με το Xanadu. Ένα ηχείο που μπορείς να παράγεις «σκουπίδια» και να τα πουλάς για αποτέλεσε μεγάλη εμπορική επιτυχία στην εποχή του. Όχι κοσμήματα. Τελεία εδώ καθώς πιστεύω ότι έγινα απόλυτα τυχαία βέβαια. Το ηχείο αυτό έπαιζε εξαιρετικά. Με μια κατανοητός. Σε αυτή τη φάση οι μύθοι και τα «μυστήρια» προϋπόθεση όμως. Ο ενισχυτής που θα το συνόδευε να καταρρέουν από μόνα τους, καθώς πρέπει να είναι πολύ ήταν «άξιος» σε ισχύ και ρεύμα, αλλά και πολύ καλός σε άσχετος κάποιος σχεδιαστής ο οποίος με πολύ τίμιες ηχητικές επιδόσεις. Αυτό φυσικά ίσχυε και για το υπόλοιπο προθέσεις και ενώ χρησιμοποιεί εξαιρετικής ποιότητας σύστημα. Κάτι όμως που δεν συνέβη από το 90% των μονάδες μεγαφώνων, και τα φιλοξενεί σε μια πολύ καλής κατόχων του Xanadu, οι οποίοι κρίνοντας από την τιμή κατασκευής καμπίνα, τελικά να καταφέρει να μη μας καλύπτει του ηχείου (που ήταν αρκετά προσιτή), πίστεψαν ότι το ηχείο του σαν αποτέλεσμα. Βέβαια από εκεί και πέρα μπορούσαν να το οδηγήσουν με φτηνούς ολοκληρωμένους τον επόμενο λόγο έχει το προσωπικό μας γούστο. Μπορεί ενισχυτές των 60 watt. Έτσι η πρώτη αυτή προσπάθεια το ηχείο να διαθέτει εξαιρετικά προσόντα, μπορεί όμως μάλλον δεν αναγνωρίστηκε όπως έπρεπε. Ή μάλλον στην για κάποιο λόγο να μη μας αρέσει. Περί ορέξεως όπως πορεία παρεξηγήθηκε. Αυτό βέβαια δεν επηρεάζει το High Fidelity

Audio Spectrum Aeolos ————————————— του Π. Παναγόπουλου ————————————

Μουσικός Ανεμοδείκτης

Eventus Audio Phobos ———————————— του Π. Παναγόπουλου ———————————

Χωρίς Φόβο, αλλά με πολύ Πάθος

ελικά το γνωμικό που λέει ότι η καλή μέρα «φαίνεται από το πρωί», είναι απόλυτα σωστό και αφορά σχεδόν τα πάντα. Στην συγκεκριμένη δε περίπτωση ο «έρωτας» προήλθε από την πρώτη κιόλας ματιά. Η γνωριμία μου με μια από τις δημιουργίες της Eventus Audio ήταν απλά οπτική, και είχε λάβει χώρα σε έκθεση υψηλής πιστότητας πριν από λίγο καιρό. Περνώντας έξω από το δωμάτιο του αντιπροσώπου το βλέμμα μου τράβηξε ένα ηχείο υπέροχο οπτικά. Ένα ηχείο που δεν είχα δει ποτέ ξανά και από ό,τι με πληροφόρησε ο υπεύθυνος προερχόταν από μια νέα εταιρία που ονομαζόταν Eventus Audio. Το ηχείο αυτό (που συμπτωματικά δεν ήταν άλλο από το Phobos) με γοήτευσε πολύ εμφανισιακά. Παρατηρώντας το από κοντά, και εξετάζοντας το πλέον πιο προσεκτικά ως σύνολο, παραδέχτηκα τότε ότι ήταν ένα από τα πιο όμορφα αλλά και καλοφτιαγμένα ηχεία που είχα συναντήσει ανεξαρτήτως τιμής. Όλα αυτά βέβαια τα συμπεράσματα διεξήχθησαν σε στατική επίδειξη, και μόνον σε ό,τι αφορούσε την ποιότητα κατασκευής και την εμφάνισή του. Και αυτό όμως σαν γεγονός δεν είναι λίγο καθώς είναι κάτι που δεν μου συμβαίνει συχνά. Όπως και να το κάνουμε, η «χημεία» της πρώτης γνωριμίας εάν βέβαια υπάρξει και είναι θετική, είναι το ήμισυ του παντός. Τώρα το εάν αυτή η θετική δια της χημείας πρώτη επαφή, ο κεραυνοβόλος έρωτας εάν προτιμάτε που πιθανόν θα προκύψει, θα εξελιχθεί σε κάτι πιο μόνιμο, και εάν τελικά όλη αυτή η κατάσταση θα έχει και «ουσία», επομένως και αποτέλεσμα είναι ένα εντελώς άλλο θέμα. Αυτό είναι κάτι που ισχύει, είτε πρόκειται για σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, είτε αφορά κάποια άλλα «αντικείμενα πόθου». Ας μπούμε στο θέμα μας όμως. Όπως αναφέρω και σε άλλο κεφάλαιο αυτού του τεύχους για τις νέες περί των ηχείων «οπτικές» και αντιλήψεις, οι εποχές που θα βάζαμε στο σαλόνι μας ένα τεράστιο και μέτριο σε εμφάνιση ηχείο, (όσο θεμιτά και εάν αυτό ανταποκρινόταν στα ηχητικά του καθήκοντα), έχουν για τους περισσότερους από εμάς παρέλθει ανεπιστρεπτί. Τα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει πολύ ως προς αυτές τις παραμέτρους. Οι λόγοι για τους οποίους έχει συμβεί αυτό, είναι πλέον σε όλους μας λίγο πολύ γνωστοί. Τα πάντα προχωράνε σχεδιαστικά, τα πάντα βελτιώνονται οπτικά, και ευτυχώς η εξέλιξη αυτή συνεχίζεται. Από την άλλη βέβαια όλες οι δημιουργίες που συνδυάζουν και τα δύο αυτά ποθητά χαρακτηριστικά, (διαθέτουν δηλαδή πολύ καλή εμφάνιση και επίπεδο κατασκευής, αλλά και πραγματικά εξέχουσες ηχητικές επιδόσεις), κοστίζουν συνήθως μια περιουσία. Είπα όλες;

Ok. Ανακαλώ και επανορθώνω. Σχεδόν όλες, καθώς όπως και εσείς θα διαπιστώσετε μαζί μου στην πορεία, αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει για την Eventus. Ποια όμως είναι αυτή η Eventus; Τι είναι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει και την διαφοροποιεί από τις δεκάδες πλέον εταιρίες (ειδικά κατασκευής ηχείων) που ξεπετάγονται κάθε τρεις και λίγο σαν τα μανιτάρια; Οι λόγοι υπάρχουν, και όπως και εσείς θα διαπιστώσετε εάν έχετε λίγη υπομονή, είναι και αρκετά σοβαροί. Καταρχήν η Eventus είναι μια Ιταλική εταιρία. Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι θα μου πείτε με τέτοια εμφάνιση, καθώς οι γείτονές μας, έχουν ανάγει την σχεδίαση όλων ανεξαρτήτως των συσκευών τους σε υψηλής αισθητικής επιστήμη, που παραπέμπει πλέον ευθέως στην τέχνη. Ή μάλλον στην υψηλή «μόδα», καθώς οι δημιουργίες τους (ειδικά δε αυτές της Eventus) θα μπορούσαν να έχουν σχεδιαστεί από μια Richie ή έναν Armani. Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή, εφόσον όλα τα μοντέλα της εταιρείας κυκλοφορούν με πολλά διαφορετικά «κοστούμια» που αφορούν δεκάδες χρωματικούς αλλά και στιλιστικούς συνδυασμούς. Κατά τα άλλα, η γκάμα της Ιταλικής εταιρίας περιλαμβάνει μόνον πέντε μοντέλα, ξεκινώντας από το βάρους 135 κιλών τεράστιο Nebula, περνάει στην μικρή μόνο όμως στο μάτι Lysithea, (που είναι ένα από τα δύο ηχεία βάσης της Eventus), ακολουθεί το μεσαίου μεγέθους δαπέδου Phobos, το επίσης μικρούλι Metis (που είναι το δεύτερο ηχείο βάσης), για να καταλήξει στο κεντρικό ηχείο Sophis το οποίο απευθύνεται σε όσους θα ήθελαν να φτιάξουν ένα σύστημα οικιακού κινηματογράφου με αυτά τα ηχεία. Όπως λοιπόν διαπιστώνουμε πρόκειται για μια εταιρία που έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά και μόνον στην κατασκευή ηχείων, επικεντρώνοντας όλη την προσοχή της σε αυτά τα πέντε μοντέλα. Και αυτό το κάνει από το 2000 που ξεκίνησε την δραστηριότητά της στη Napoli. Όλα καλά λοιπόν μέχρι εδώ. Ας δούμε όμως από κοντά τι συμβαίνει. Με «κοστούμι» Αρμάνι. Όπως σας προανέφερα εμφανισιακά ο Phobos δεν παίζεται. Βέβαια αυτό είναι και ζήτημα γούστου. Οποιοσδήποτε όμως και να δει το ηχείο αυτό δεν πιστεύω ότι απλά θα το προσπεράσει ασυγκίνητος. Το φινίρισμα της καμπίνας του ηχείου που είχα κοντά μου για κάτι περισσότερο από δύο μήνες, ήταν σε μαύρη λάκα, με ένα γκρίζο ασημένιο «φιλέτο» από πάνω, αλλά και στην βάση του. Αυτό όμως είναι απλά μια μικρή στιλιστική λεπτομέρεια από τις πολλές. High Fidelity

Eventus Audio Phobos ———————————— του Π. Παναγόπουλου ———————————

Χωρίς Φόβο, αλλά με πολύ Πάθος

Dared Mini SL 2000A & VP300B ——————————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ——————————————————————

Μικρογλυπτική

Dared Mini SL 2000A & VP300B ——————————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ——————————————————————

Μικρογλυπτική

Mimetism 45.2 ——————— του Π.Παναγόπουλου ——————–

Ελβετικός Μετρονόμος, με Γαλλικές καταβολές

Mimetism 45.2 ——————— του Π.Παναγόπουλου ——————–

Ελβετικός Μετρονόμος, με Γαλλικές καταβολές

Cav A12

CAV Α12 είναι ο διάδοχος του “κλασικού” πλέον Α10 που το 2004 απέδειξε πως οι Made in China συσκευές όχι μόνο συμφέρουν οικονομικά, αλλά μπορούν να προσφέρουν και εντυπωσιακά καλό ήχο. Κουβαλώντας αυτήν την βαριά κληρονομιά στην πλάτη του ο καινούριος A12 δεν έχει μόνο να αντιμετωπίσει έναν εντονότατο, σήμερα, ανταγωνισμό αλλά πρέπει να αποδείξει πως είναι και άξιος διάδοχος του προγόνου του που έχει ανεβάσει ιδιαίτερα υψηλά τον πήχη των προσδοκιών.

—– του Βαγγέλη Μαρκουλάκη –—

Την ισχύ ουδείς εμίσησε

Θωρηκτό Για όσους έχουν γνωρίσει τον Α10 ο Α12 μοιάζει να είναι η φυσική συνέχεια του, όμως όσοι δεν έχουν, μέχρι σήμερα, επαφή με την CAV δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστούν με τον όγκο και τα κιλά του Α12. Στην πρόσοψή του κυριαρχεί ένα στρογγυλό «διπλό» VuMeter το οποίο με δύο βελόνες δείχνει την στάθμη του σήματος της εισόδου του κάθε καναλιού. Το συγκεκριμένο ενδεικτικό δεν είναι βελόνας αλλά η απεικόνιση του βασίζεται σε μια δίχρωμη οθόνη υγρών κρυστάλλων. Κάτω από το στρογγυλό ενδεικτικό υπάρχει το ευμεγέθες ρυθμιστικό της στάθμης ενώ στα δεξιά του υπάρχει το ρυθμιστικό ισορροπίας καναλιών και ο πιεστικός επιλογέας εισόδων (η επιλογή εισόδου γίνεται πιέζοντας επαναλαμβανόμενα τον συγκεκριμένο διακόπτη). Στο πίσω μέρος του συναντάμε μια είσοδο φωνογραφικής κεφαλής, τρείς εισόδους στάθμης γραμμής με ακροδέκτες RCA (όχι επίχρυσους όπως στον Α10), ένα ζεύγος ισορροπημένων εισόδων και εξόδων και ένα σετ εισόδων και εξόδων με την επισήμανση LINE INPUT & OUTPUT (θα δούμε στην συνέχεια σε τι χρησιμεύουν). Ανά κανάλι υπάρχει ένα ζεύγος ακροδεκτών σύνδεσης των ηχείων (καλή απομίμηση των πολύ καλών WBT). Τέλος, στο πίσω μέρος του Α12 θα βρείτε ένα ρευματολήπτη τύπου IEC και τον κεντρικό διακόπτη της τροφοδοσίας. Στο εσωτερικό του Α12 συναντάμε μια υλοποίηση αντίστοιχη σε αρχιτεκτονική (πρακτικά προενισχυτής και τελικές βαθμίδες είναι πλήρως ανεξάρτητες και απομονωμένες) με αυτή του Α10, η οποία όμως είναι βελτιωμένη και επαυξημένη σε αρκετά σημεία. Ανοίγοντας το πάνω καπάκι αντικρίζουμε τις δύο τελικές βαθμίδες. Στο εμπρός μέρος κυριαρχεί ένας μεγάλος μετασχηματιστής (750VA) C Core που παρέχει ισχύ στα δύο τελικά στάδια. Οι πυκνωτές εξομάλυνσης έχουν

συνολική χωρητικότητα 60.000μF (2 x 15.000μF ανά πολικότητα) ενώ τα στάδια χαμηλής ισχύος (ενίσχυσης τάσης) αλλά αλλά και οι λυχνίες (νήματα και υψηλή τάση) που βρίσκονται στο πρώτο στάδιο κάθε τελικού τροφοδοτούνται από σταθεροποιημένα τροφοδοτικά. Ο ενισχυτής ισχύος κάθε καναλιού υλοποιείται σε μια ανεξάρτητη εποξική πλακέτα. Το πρώτο στάδιο (που ουσιαστικά αναλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος ενίσχυσης της τάσης) υλοποιείται γύρω από δύο διπλοτρίοδους λυχνίες (6Ν1) σε διαφορική τοπολογία. Ακολουθεί ένα στάδιο οδήγησης του σταδίου ενίσχυσης ρεύματος (στάδιο εξόδου). Το στάδιο εξόδου υλοποιείται γύρω από 4 ζεύγη συμπληρωματικών ημιαγωγών που ψύχονται από μια (τεράστια) ψύκτρα που καταλαμβάνει το κάθε πλευρό του ενισχυτή. Η ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται στην υλοποίηση των ενισχυτών ισχύος κυμαίνεται από πολύ καλή για την κατηγορία τιμής (αντιστάσεις metal film και αντιστάσεις ισχύος χαμηλής αυτεπαγωγής) έως άριστη (πυκνωτές επιμεταλλωμένου πολυπροπυλενίου) στο πρώτο στάδιο ενίσχυσης τάσης (λυχνίες). Οι ενισχυτές ισχύος είναι πλήρως απομονωμένοι από τα κυκλώματα προενίσχυσης (χωρίζονται από μια μεταλλική επιφάνεια). Για να έχεις πρόσβαση στα κυκλώματα του προενισχυτή πρέπει να ξεβιδώσεις το καπάκι που καλύπτει την βάση του A12. Ξεβιδώνοντάς το βλέπεις μια μεγάλη πλακέτα πάνω στην οποία υλοποιούνται τα κυκλώματα προενίσχυσης και ελέγχου που τροφοδοτούνται από έναν ανεξάρτητο θωρακισμένο σε μεταλλικό περίβλημα μετασχηματιστή που παίρνει τάση διαμέσω ενός αντιπαρασιτικού φίλτρου που με την σειρά του τροφοδοτείται από την κεντρική παροχή ρεύματος του Α12. Θετικές εντυπώσεις κερδίζουν τα κυκλώματα επιλογής εισόδου (η επιλογή γίνεται με ηλεκτρονόμους), το κύκλωμα προενίσχυσης, το θωρακισμένο περίβλημα μέσα στο οποίο υλοποιείται ο προενισχυτής φωνογραφικής κεφαλής ΜΜ αλλά και τα σταθεροποιημένα τροφοδοτικά που χρησιμοποιούνται για την τροφοδοσία του κάθε σταδίου. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως κάθε είσοδος απομονώνεται μέσω ενός τελεστικού πριν το στάδιο επιλογής εισόδου. Τόσο τα στάδια απομόνωσης όσο και αυτά της ενίσχυσης τάσης υλοποιούνται γύρω από τους καθιερωμένους για ηχητικές εφαρμογές ΟPA 2134 της Burr Brown. Συνολικά η ποιότητα κατασκευής του Α12 δύσκολα αφήνει περιθώρια για ενστάσεις, ενώ η ποιότητα και η υλοποίηση High Fidelity

Cav A12

—– του Βαγγέλη Μαρκουλάκη –—

Την ισχύ ουδείς εμίσησε

Bonnec Revo

κέφτεται και λέει κανείς. Είναι δυνατόν εν έτη 2007 να υπάρχουν ακόμα hand made συσκευές; Είναι δυνατόν σε μια εποχή που όλα πλέον έχουν γίνει μαζικά και βιομηχανικά, να υπάρχουν ακόμα κάποιοι ρομαντικοί που επιμένουν να ασχολούνται προσωπικά με τις συσκευές τους; Και πόσο μικρές εταιρείες θα πρέπει να είναι αυτές για να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Γιατί μόνον εκ μέρους μιας βιοτεχνίας δικαιολογείται αυτό. Σιγά μην κάτσει μια βιομηχανία, ή έστω μια μεγάλη εταιρεία κατασκευής συσκευών να συναρμολογεί by hand. Αυτό το έχουν αναλάβει πλέον τα ρομπότ και οι Κινέζοι. Και εάν υποθέσουμε ότι αυτό ισχύει, οι συσκευές δηλαδή

——————————— του Π. Παναγόπουλου ——————————

Καταφέρνει ένα χειροποίητο CD player με αρκετά υψηλή τιμή να σταθεί κοιτώντας επάξια τον ανταγωνισμό; Γίνονται άραγε ακόμα θαύματα; Δεν θα είχε ενδιαφέρον να το μάθουμε;

Τευτονική Λογική

συναρμολογούνται στο «χέρι», τι θετικό σαν αποτέλεσμα θα μπορούσε να έχει για τον πελάτη; Όντως έτσι είναι, και τα ερωτήματα αυτά είναι απόλυτα εύλογα. Εδώ βέβαια θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Μουσική + υψηλή πιστότητα = μεράκι και αγάπη για το αντικείμενο. Εάν τα συστατικά αυτά δεν υπάρχουν, τότε από κάπου θα μπάζει νερά η βάρκα. Η υψηλή πιστότητα δεν είναι μόνον τεχνολογία. Είναι και τέχνη. Όποιος το παραβλέψει αυτό, απλά χάνει την ουσία. Αυτό το γεγονός το αποδεικνύουν περίτρανα εταιρίες όπως η Naim, η DNM, η VDH, και πολλές άλλες μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Bonnec. Η Bonnec είναι μια Γερμανική εταιρία που οφείλει την ύπαρξή της στον κ. Bonne Ditmar, και την έχουμε γνωρίσει μέσα από τις σελίδες του High Fidelity χάρη στους τελικούς ενισχυτές της Alto και Lato. Η έδρα της βρίσκεται στο Αμβούργο και υπάρχει αρκετά χρόνια στον χώρο. Η γκάμα της δεν είναι μεγάλη, καθώς περιλαμβάνει δύο τελικούς ενισχυτές, έναν προενισχυτή, ένα phono stage, δύο CD players, ένα φίλτρο ρεύματος, καθώς και κάποια ενεργά crossovers. Όλες της οι δημιουργίες αποπνέουν την ίδια αυστηρότητα που χαρακτηρίζει και τις συσκευές της Naim, καθώς το μαύρο χρώμα αλλά και οι παραπλήσιες μεταξύ των συσκευών διαστάσεις είναι μέρος της κατασκευαστικής λογικής της, πλην βεβαίως του φουτουριστικού τελικού της Alto που ξεφεύγει εντελώς High Fidelity

101

Bonnec Revo

——————————— του Π. Παναγόπουλου ——————————

Τευτονική Λογική

101

Ayon CD1 ——— του Βαγγέλη Μαρκουλάκη ——

The analog feeling

Ayon CD1 ——— του Βαγγέλη Μαρκουλάκη ——

The analog feeling

Tom EvansAudio Design

κ.Tom Evans είναι ολοφάνερο, τουλάχιστον βλέποντας τις υλοποιήσεις του, πως έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του όχι μόνο όλους του νόμους του βιομηχανικού σχεδιασμού αλλά και αυτούς του marketing. O προενισχυτής του χρησιμοποιεί ένα περίβλημα από ημιδιάφανο πλαστικό (Perspex) η ποιότητα του οποίου παραπέμπει σε μερακλίδικες ιδιοκατασκευές ενώ και στο τομέα των ευκολιών προσφέρει μόνο τα απολύτως αναγκαία. Δηλαδή ένα ρυθμιστικό έντασης, έναν επιλογέα εισόδου, πέντε εισόδους στάθμης γραμμής, μια έξοδο σήματος προς εγγραφή, δυο στερεοφωνικές εξόδους για

Vibe Lithos 7

—————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————————————

H αλήθεια είναι πως μέχρι να αντικρίσω τον Vibe του Tom Evans δεν ήξερα τίποτα ούτε για αυτόν ούτε για τις συσκευές του. Η πρώτη επαφή μαζί του μέσω του προενισχυτή του δημιούργησε νοσταλγικά συναισθήματα πηγαίνοντας με πίσω στην εποχή που το Βρετανικό Hi-Fi γνώριζε ημέρες δόξας βασιζόμενο, κατά κύριο λόγο, σε οικοτεχνίες των 2 άντε 3 ατόμων.

Silk Cut

σύνδεση με τελικό ενισχυτή και έναν ακροδέκτη μέσω του οποίου γίνεται η σύνδεση με το εξωτερικό τροφοδοτικό του. Οι ακροδέκτες που χρησιμοποιούνται είναι πολύ καλής ποιότητας ενώ κατόπιν παραγγελίας ο προενισχυτής μπορεί να φορά και βύσματα της WBT (όπως αυτός της δοκιμής μας). Οι πληροφορίες που μπορεί να βρείς τόσο για τον συγκεκριμένο προενισχυτή αλλά και τον σχεδιαστή του είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Έτσι πριν καν έρθω σε επαφή με το εσωτερικό του Vibe Lithos 7 αφιέρωσα αρκετό χρόνο για να ανασύρω κάποιες πληροφορίες για τις σχεδιαστικές πεποιθήσεις του κ. Τοm Evans. Μετά από αρκετή αναζήτηση μπορώ να σας πω πως η επιτομή των πεποιθήσεων του περιέχεται στις ακόλουθες γραμμές: H εμφάνιση δεν έχει καμία σημασία, αυτό που μετρά είναι η ηχητική απόδοση και όλες οι παράμετροι των συσκευών πρέπει να είναι βελτιστοποιημένες προς αυτή την κατεύθυνση. Με εξαίρεση τους τελικούς ενισχυτές του, όπου το βάρος της κατασκευής δεν επιτρέπει την χρήση πλαστικού για την κατασκευή του περιβλήματος, ο Άγγλος σχεδιαστής High Fidelity

113

Tom EvansAudio Design

Vibe Lithos 7

—————————————— του Βαγγέλη Μαρκουλή ————————————

Silk Cut

113