De bouw van het vakantieverblijf was een gigantische klus. Deels omdat sommige delen van het huis, zoals de entree, uit de rotsen werden gehakt.
1 74
EH&I JUNI ’11
interieur
STER Een blok van beton en glas dat elk moment uit de berg lijkt te kunnen barsten: deze vakantievilla op het Amerikaanse eiland San Juan is een waar stukje beeldhouwwerk. ‘Dit huis is deels Ludwig Mies van der Rohe en deels Fred Flintstone.’ Fotografie Dwight Eschliman/The New York Times Syndicate Tekst Pilar Viladas
EH&I JUNI ’11
1 75
1 76
EH&I JUNI ’11
© 2011 Dwight Eschliman/The New York Times Syndicate
interieur
Tom Kundig koos verrassende inspiratiebronnen voor zijn huisontwerp: Fred Flintstone én Ludwig Mies van der Rohe. Links De robuuste betonnen façade en het rechtlijnige design zorgen ervoor dat het pand van afstand bijna wegvalt in het landschap.
EH&I JUNI ’11
177
178
EH&I JUNI ’11
interieur
De hal is sober, met uitzondering van de kunst. Links De keuken biedt plaats aan een eettafel met stoelen en een houten blok, waarin onder meer boekenkasten, een televisie Ên de bijkeuken werden weggewerkt. Het hout is afkomstig uit een huis dat werd ontworpen door Lionel Priest: een Amerikaanse modernistische pionier. Onder Met zijn open haard en panoramische uitzicht over land en water is de zitkamer zonder twijfel het hart van het huis. EH&I JUNI ’11
179
180
EH&I JUNI ’11
interieur
Op de exacte plek waar binnen de open haard werd geplaatst, kwam op het terras een tweede exemplaar. De kamerhoge ramen kunnen volledig worden opengeklapt. Onder Vintage meubels en kunst spelen een belangrijke rol in het leven van Merrill Wright: dochter van twee gepassioneerde verzamelaars. EH&I JUNI ’11
181
De bewoners baden hier met prachtig uitzicht over het landgoed: een mix van weilanden, water en rotsgebied. Het totale kavel meet een imposante zes hectare. 182
EH&I JUNI ’11
interieur
EH&I JUNI ’11
183
het lijkt alsof de druppel voor druppel uit de rotsen is gesleten
en neme een woest bergachtig landschap, een aantal glasplaten, een flinke portie staal en een ruime hoeveelheid beton. Zo op het eerste gezicht niet bepaald de ideale ingrediënten voor de bouw van een luxueuze villa. Maar schijn bedriegt, bewijst Tom Kundig. De architect, mede-eigenaar van Olson Kundig Architects in Seattle, kiest juist bewust het onherbergzaamste deel van de kavel voor de bouw van het droomhuis van kunstverzamelaar Merrill Wright. ‘Het deed me denken aan de indianendorpen van weleer, die veelal waren gebouwd op de rotsen,’ zegt de opdrachtgever. ‘Of aan de Griekse en Romeinse gemeenschappen die eveneens in de heuvels woonden. Ook onze eigen voorouders plaatsen hun huis nooit op het meest vruchtbare deel van hun grond: dat zou immers betekenen dat ze minder gewassen konden verbouwen.’ Niet dat Merrill Wright kampt met een gebrek aan grond: voordat überhaupt met de bouw is begonnen, heeft zij al eigenhandig tweehonderd bomen op haar perceel geplant. In de komende jaren moeten daar nog honderd exemplaren bijkomen. Maar het plan om slechts een hoek van de kavel te benutten voor het vakantiehuis spreekt haar aan en dus kan de architect aan de slag.
Openheid en privacy Het project is sowieso een kolfje naar de hand van Kundig, die bekendstaat om zijn even robuust als comfortabel vormgegeven huizen. Veel van zijn ontwerpconcepten weten openheid en privacy op formidabele wijze met elkaar te combineren. Dat geldt ook voor dit vakantieverblijf. Wie het pand van de ene kant bekijkt, denkt wellicht dat de betonnen kubus aan de rotsformaties is ontsproten. Van de andere kant lijkt het bouwwerk zich juist tegen de bergwand aan te nestelen, alsof het beschutting zoekt. Het huis zelf is een compacte, vierkante box met een oppervlakte van ruim tweehonderd vierkante meter. Aan de voorzijde bevinden zich de woon- en eetkamer, compleet met imposant uitzicht over het water. Het meer private achterdeel biedt plaats aan de keuken, masterbedroom, badkamer en een bescheiden gastenverblijf. In de kelder is nog een tweede logeerkamer gevestigd. Een kleiner houten volume dat de betonnen kolos lijkt te doorklieven herbergt een bibliotheek, voorraadkamer en bijkeuken.
Op de klippen De bouw van het vakantieverblijf heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad. Om het pand op de klif te kunnen bouwen, moest een flink deel van de rotsformaties worden weggehakt. Niet alleen voor het huis zelf, maar ook voor het lange, smalle pad naar de voordeur. De stenen zijn vervolgens gebruikt voor de twee open haarden – een binnen, een buiten – en de wastafel in de masterbedroom, waarin het water wordt opgevangen in een ingenieus systeem van uit de rotsen gehakte kommen. ‘Steen breekt op zijn eigen manier,’ verklaart Tom Kundig. ‘Je kunt het vergelijken met een enkele draad die uit een sweater wordt getrokken: als je geluk hebt, sneuvelt alleen 184
EH&I JUNI ’11
de hele draad. Heb je pech, dan trek je in één keer de hele trui uit elkaar.’ Gelukkig kreeg de architect hulp van bouwexpert Jim Dow van Schuchart/ Dow, ook uit Seattle. ‘Ik weet niet of we het zonder hem voor elkaar hadden gekregen,’ zegt hij bescheiden. Dat er na de grootscheepse operatie een flinke hoeveelheid rotsblokken overblijft, ziet hij als een bonus: ‘Ik heb altijd al het plan gehad stenen door middel van glasplaten met elkaar te verbinden. Dus heb ik daarvan een carport gemaakt: deels Ludwig Mies van der Rohe, deels Fred Flintstone.’
Liefde voor kunst Zo modern en sober als het exterieur van de villa is, zo uitgebalanceerd en elegant is ook het interieur. Antieke stukken worden afgewisseld met designklassiekers en een flinke dosis (hedendaagse) kunst, in de afgelopen twintig jaar verzameld door de eigenaar. Merrill Wright: ‘Ik heb mijn liefde voor kunst met de paplepel ingegoten gekregen. Mijn ouders – Bagley en Virginia Wright – golden in Seattle als prominente verzamelaars. Kunst was eigenlijk hun vierde kind. Geen wonder dus dat alle drie de kinderen voor een carrière in de kunstwereld hebben gekozen.’ Veel meubels zijn speciaal ontworpen voor dit huis, maar Wright bezit ook een aantal klassieke ontwerpen. Zoals de Hans Wegner-stoelen in de keuken: de favoriete plek in huis. ‘Mijn smaak is vooral ontwikkeld tijdens de twee jaar die ik heb gewerkt voor Jean Jongeward: een legendarische interieurontwerper die bekend-staat om haar stijlvolle, maar comfortabele designs.’ Nu de bouw van het pand is afgerond, brengt Merrill Wright – samen met haar twee kinderen – zoveel mogelijk tijd door in haar vakantievilla. ‘Dit is mijn droomhuis. En dat terwijl ik pas aan het einde van het project tot de conclusie kwam dat ik graag een fort wilde hebben. Tom Kundig had dat toen gelukkig allang begrepen.’ ≤ Olson Kundig Architects www.olsonkundigarchitects.com
interieur
Sprookjesachtig: de master bathroom. Rechts Als tegenwicht voor de natuurlijke, stoere materialen kozen de architect en bewoner voor een kleurenpalet van terratinten. Onder Als het donker wordt, is de transparantie van het pand pas goed zichtbaar: een aanzienlijk deel van de façade is gemaakt van glas.
EH&I JUNI ’11
185