a t n a S
y n d od i
m r y G u
Stori gan Steve Smallman Darluniau gan Robert Dunn ac Amerigo Pinelli Cynlluniwyd gan Sarah Allen Fersiwn Gymraeg gan Hedydd Hughes Cyhoeddwyd y fersiwn Cymraeg gan HOMETOWN WORLD yn 2015 Hometown World Cyf 7 Northumberland Buildings Bath BA1 2JB www.hometownworld.co.uk Hawlfraint © Hometown World Cyf 2015 ISBN 978-1-84993-994-2 Cedwir pob hawl Argraffwyd yn Tseina 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
a t n a S
y n d od i
m r y G u
Stori gan Steve Smallman
a Darluniau gan Robert Dunn
C H
I
L
D
H
O O D
D
R
E
A
M S
“Wel?” holodd Santa. “‘A fu plant bach blant da eleni?”
Cymru yn
“Wel...ym...nifer ohonynt,” atebodd Hen Gorrach, gan brysuro at ddesg Santa ym mhen draw’r gweithdy. Craffodd Santa heibio i’r pentyrrau o lythyron plant Cymru ar ei ddesg.
“Nifer ohonynt?”
atebodd yn syn.
arbennig
“Ie...wel, buont i gyd yn o dda yr wythnos hon, cofiwch!” meddai’r corrach.
“Go dda!”
chwarddodd Santa.
“‘Llwytho’r anrhegion amdani, felly!”
Er bod sach yr anrhegion yn
wir, wir, wir a’r corachod yn
fawr
wir wir wir ,
,
fach,
doedd yn ddim trafferth iddynt ei chodi i’r sled. Sut yn y byd llwyddwyd i wasgu sach mor enfawr i sled mor fach? Ond rhywfodd, daeth y cyfan i ben.
“Penigamp!” chwarddodd
Santa.
“Bant â’r cart, bois bach!”
“Ond daliwch funud,” galwodd Hen Gorrach. “Mae un o’r ceirw ar goll!”
“Ar goll! Pa un?”
holodd Santa.
“Carw Bach, yr un ifanc,” atebodd Hen Gorrach. “Heno yw ei gyfle cyntaf i dynnu’r sled, ac er imi alw arno sawl gwaith, ’sdim golwg ohono.” Ond yna, gyda chamau ling-di-long, daeth Carw Bach i’r golwg yn crensian yn swnllyd ar foronen fawr.
Lbluees
“
i, t g
t
wed?”
holodd Santa.
^ crensian, doedd hi’n ddim syndod o gwbwl na chlywodd Carw Â’r holl swn Bach bawb yn ei alw! “Paid â phoeni dim,” meddai Santa yn garedig, gan wincio arno. Gyda’i fys, gwasgodd Santa god post Cymru i’w beiriant Santa-naf.
“Byddwn yng Nghymru mewn chwinciad gyda help hwn!” meddai’n hwyliog.
! h s n e r C
Crensh!
Crens h!
Gyda chlec i’r awenau a phlwc i’r ffrwyn, cododd y sled o’r eira i’r awyr dywyll.
” ! o h o h “H o dodd Santa. d r a w h c
“Bydd yr anrhegion yma yng nghartrefi Cymru gyfan mewn fawr o dro!”
y
d sled Santa ar d o i ib dra Gw ws
yr aw o s n o n ’r y o yr d, e w r r , uw d t e s l n ere chb og ae n l G n y e m og i na Fôr g s y o f r f e n o D t i y r . r affor iad y de nd , dil d n in. d d y a i s d d y g ch n l e r a u l a i L r M r B T W afwys a dinas brysu 4, h ar w n. eibi C e a d o i Fry bl oed R yffro i gyd. Doe r ’ s . g t n e o a thuag afon Hafre dd e yn dd e l erio ed w Gog y edi b od o’i gartre’ ym Mhegwn
Wrth groesi afon Hafren, daethant yn sydyn i ganol storm eira. Chwyrlïodd y plu gwynion o’u cwmpas yn wyllt.
Doedd Santa ddim yn gweld yn bellach na’i drwyn! Dechreuodd Carw Bach deimlo’n ofnus, ond doedd Santa ddim fel petai’n poeni o gwbwl.
“‘Mewn dau gilometr....” meddai llais y ddynes bwysig o’r Santa-naf,
“...’trowch i’r chwith wrth y seren ddisgleiriaf.” “‘Ond, fenyw!” galwodd Santa, “‘does dim yr un seren i’w gweld yn unman yng nghanol yr holl eira ’ma!” A chyn hir, roedden nhw
ar goll yn llwyr!
d o n g g! n i D Ding-dong!
Wrth wrando yn ofalus, teimlodd Carw Bach ei fod yn gallu ^ yn y pellter. clywed swn
d o g ng! n i D Trodd i edrych ar y carw â’r trwyn coch wrth ei ymyl, ond doedd hwnnw’n clywed dim.
16
cofio n y d dy fo coch?) id a wyn n rh (Mae' carw tr enw'r
g n ! o d g n i D -dong! g n i D
d o n g g n ! i D d o n g g! n i D
^ eto... fel A! Dyna’r swn clychau eglwys yn canu. Trodd Carw Bach i weld a oedd Santa’n talu sylw, ond roedd holl sylw yr hen ^ ar y bocs du yn ei wr law. Roedd yn gwasgu’r botymau arno’n wyllt.
Penderfynodd Carw Bach ddilyn ei reddf, a chyda phlwc ar yr awenau, trodd yn slic i gyfeiriad canu’r clychau.
Beth yn y byd
“
sy’n digwy
galwodd Sa nta, gan bw yso i un oc ei het. “Lle hr a gafael ar wyneb d yn dynn y daear...?” A clywodd sw^ n c y na, er synd n y clycha od iddo, u yn canu.
dd!”
s Gadeiriol y w gl E u a ch y cl i a m “Wel! Rhaid , Garw Bach!” ti n w ia a D ! u n ca ’n Llandaf sy phoeni blant, â ch iw d ei “P s. pu a h bloeddiodd yn mae Santa’n dod!”
Ond, mewn chwi
nciad...
CRENSH!
yn erbyn d le s y d d o w Tra u eira. la y m y c y n y d rhywbeth cale aedd!” r r y c i d e w i “Rydych ch aflafar o’r Santa-naf. is galwodd y lla
O’r diwedd, wrth i’r cymylau gilio, daeth yn amlwg i Santa beth oedd wedi digwydd... ... Roedd y sled a’r ceirw wedi taro’r
goeden Nadolig dal ar ganol Sgwâr y Ddinas!
! w r i e g , h c w n n y T “
T
! h c ” w n yn
ll
Gan ddefnyddio eu ho nerth a chydweithio, llwyddodd y chwe charw i godi’r sled o ganol y brigau, a llywiodd Santa yn ofalus dros adeiladau tal y ddinas i’r parc ger Castell Caerdydd.
Yn bryderus, archwiliodd Santa y sled, rhag ofn bod darnau ohono wedi torri. Yn ffodus, dim ond y pentwr anrhegion oedd wedi syrthio’n bendramwnwgl, a fu Santa fawr o dro yn cael trefn arnynt. “Diolch am dy help, Garw Bach,” meddai’n garedig. “Roedden ni ar goll yn llwyr, ond yn awr, blant bach Cymru, mae
^ Corn ar ei ffordd go iawn!” Sion
Llywiodd y sled yn ofalus o do i do ac o simnau i simnau.
(Camp glamp
i fawr ) o foi!
Roedd simneiau mawr yn Wrecsam, simneiau bach yn Abertawe, rhai main yn Nhyddewi a rhai llydan yng Nghaernarfon.
Rhyfeddai Carw Bach at Santa. Roedd mor chwim wrth ei waith, a doedd e ddim fel petai’n blino o gwbwl! Edrychai’n debyg y ^ plant Cymru well Nadolig eleni cai nag erioed! Ond erbyn hyn, roedd Carw Bach wedi blino’n lân, ac roedd chwant bwyd arno hefyd!
Byddai’n eu gosod yn daclus o dan y coed Nadolig neu yn eu hongian yn yr hosanau lliwgar.
Ym mhob un ty,^ byddai Santa yn twrio yn ei sach yn chwilio am yr anrhegion cywir.
Byddai Santa yn bwyta ac yfed yn gyflym ac yn taflu’r moron i’w sach.
Ym mhob cartref, byddai’r plant wedi gofalu gadael bwyd a diod i Santa a moronen fawr hefyd.
O Fangor i’r Fenni, Aberystwyth i ^ a phob Aberhonddu a Phenfro i Ben Llyn, cartref ym mhob pentref pitw bach, daliodd Santa i weithio.
Roedd ganddo barseli i Aled, Anwen, Angharad, Bedwyr, Branwen a Buddug, Cai, Carwyn a Carys... roedd y rhestr yn faith! ...Wendy, Wiliam a Wyn, Yestin. (Yestin? gwall silla Oes fu?!)
O’r diwedd, roedd y sach yn wag o anrhegion.
“Wel! Mawredd mawr! Gobeithio
nad ydw i wedi anghofio neb!” mwmiodd Santa wrth edrych i waelod y sach yn ofalus. Ac yna, fe gofiodd am ei geirw llwglyd.
“Da iawn, fy ffrindiau annwyl,” meddai. Gwobrwyodd Santa y ceirw gyda moronen fawr flasus yr un.
“Ac un arbennig i ti, Garw Bach, am fy helpu heno!” ^ wedi ailosod ei Santa-naf Mewn chwinciad, roedd yr hen wr ac roeddent yn hedfan dros yr Wyddfa fawr, i gyfeiriad Pegwn y Gogledd, trwy sêr y nos.
o ! h ” o h o “H Santa. d d o d rd a w ch
, n e w a l L g i l o d “Na
Gymru! ”