741 HZ - Consciousness Expansion 432Hz - De Natuurlijke Stemming van het Universum RenĂŠ, 7 november 2008 (aangepast op 30 januari 2009)
Dit artikel gaat over stemming in de muziek, en wel precies gezegd over de natuurlijke stemming in de muziek. Muziek is belangrijk. Het doet ons iets, het brengt ons in bepaalde stemmingen, het stemt ons letterlijk af op het universum. Het kan ons vrolijk maken, bedroefd, meditatief of in wat voor stemming dan ook. Het kan ons zelfs genezen. Dat is altijd al een functie van muziek geweest. Muziek vind je in alle culturen terug, tot in het verre verleden. Recentelijk is er een fluit gevonden in een Neanderthaler nederzetting. Vanaf het allereerste begin is de mens verbonden geweest met muziek. Muziek heeft ook altijd een rol gespeeld in de mystiek. Denk maar aan medicijnmannen en shamanen die werken met trommels, fluiten, klankschalen en allerlei andere instrumenten. Muziek kan je healen, kan je terug in contact brengen met de natuur. Kan je letterlijk weer "afstemmen" op het universum. Want het universum is muziek. Muziek is trilling, regelmatige beweging. Het universum is een en al trilling en regelmatige beweging, bevat allerlei "tonen". Door ons af te stemmen op de tonen van het universum kunnen wij onszelf helen, kunnen wij ons weer bewust maken van het feit dat wij deel uitmaken van dit universum, kunnen wij ons weer bewust worden van onze goddelijke kern.
Dit klinkt allemaal erg mooi, en het is duidelijk dat muziek een goddelijk geschenk is voor het universum. Helaas zouden wij geen mensen zijn als wij dit universele plan niet konden verstoren. Er bestaat namelijk ook zoiets als ontstemmen. Zo goed als natuurlijk gestemde muziek werkt voor ons en het universum, zo slecht is ontstemde muziek voor ons en voor het universum. Wat is er gebeurd? Ik zal het proberen in zo eenvoudig mogelijke taal uit te leggen. Wie kent niet het kinderliedje "do re mi fa sol la si do". Het is eigenlijk niet zomaar een wijsje, het is de toonladder. Het begint laag en eindigt precies twee keer zo hoog. De laatste noot, de do, klinkt precies als de eerste maar is hoger. In de muziek heet dat een octaaf. Elke toon heeft een toonhoogte, kan hoog zijn of laag of daar tussenin. Die toonhoogte noemen wij frequentie of trilling, en bestaat uit een bepaald aantal trillingen per seconde. Denk maar aan