ម"ក ទំពរ័ េដីម ចរិតទី១ ភពេសមះរតង់ ១-១ ែឆក ជនិមិតរត ូបៃនភពេសមះរតង់ ១-២ ភពេសមះរតង់ េនេលីរកដស ១-៣ េហតុអីប វ នជមនុសសគមនភពេសមះរតង់? ១-៤ េសមះរតង់នឹងខលនឯង ួ
ទំពរ័ េដីម ខ្ញុំមានបំណងសរេសរេសៀវេភៅេនះយូរមកេហីយ ្រគាន់ែតមិនច្បាស់ថា ្រតូវ សរេសរវាជាចំណុចក្នុងេសៀវេភៅ ឬជាេសៀវេភៅដាច់ែតឯងែតម្តង។ វាមិនែវង ណាស់ណាេទ ដូេច្នះេបីដាក់ជាែផ្នកណាមួយក្នុងេសៀវេភៅ ក៏ទំនងែដរ ប៉ុែន្តខ្ញុំ ចង់បានចំណងេជីងេនះមកេធ្វីជាេសៀវេភៅរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏សេ្រមចថាសរេសរជាេសៀវេភៅែតម្តង េដាយេរៀបមាតិកាេនៅេពលខ្ញុំ កំពុងេធ្វីការ។ េសៀវេភៅេនះខ្លីេទ េដាយមានបីចំណុចធំ។ ខ្ញុំយកែឆ្កមកេធ្វីជា ការពន្យល់ក្នុងេសៀវេភៅេនះ េ្រពាះែឆ្កជាសត្វចិញ្ចឹមែដលេនៅជាមួយមនុស្សយូរ មកេហីយ។ ចរិតែឆ្ក គឺជាេសៀវេភៅែដលបងា្ហញពីអ្វីែដលេយីង្រតូវេធ្វី េដីម្បីឱ្យខ្លួនឯងល្អ ជាងែឆ្ក។ េយីងមានការគិត និងសា្នៃដជាេ្រចីនក្នុងេលាក ប៉ុែន្តចរិតែឆ្កទាំងបី ក្នុងេសៀវេភៅេនះ ជាកង្វះខាតរបស់មនុស្ស។ េដាយសារែតខ្ញុំជាប់ពាក្យជាមួយខាងេរាងពុម្ពថា នឹង្របគល់េសៀវេភៅថ្មីឱ្យេគ ក្នុងែខេនះ ខ្ញុំ្រតូវសរេសរកូនេសៀវេភៅេនះឱ្យចប់ក្នុងេពលខ្លីបំផុត។ ខ្ញុំមិនអាច ែចកេពលេដីម្បីសរេសរេសៀវេភៅពីរក្នុងេពលែតមួយបានេទ ដូេច្នះមានែតទុក េចាលមួយសិន េដីម្បីកុំឱ្យខកទាំងពីរ។ េបីសិនជាអ្នកទាំងអស់គា្នចូលចិត្ត សូមយកវាមកអានម្តងេហីយម្តងេទៀត េដីម្បីរំលឹកខ្លួនឯង េ្រពាះខ្ញុំគិតថា ចរិតទាំងបីេនៅក្នុងេសៀវេភៅេនះ នឹងេធ្វីឱ្យ
អ្នកទាំងអស់គា្ន ផា្លស់ប្តូរខ្លួនឯងបាន។ ខ្ញុំនិយាយែមនែទន មិនែមននិយាយ រេបៀបេបាកក្នុងសិកា្ខសាលាេទ។ ខ្ញុំមិនចង់រស់េនៅជាមួយមនុស្សែដលមាន ចរិតមិនេស្មីែឆ្កេនាះេទ។
ចរិតទី១ ភាពេសមះរតង់ ក្នុងឆា្នំ២០១៦ ខ្ញុំបានជួបមនុស្សមិនេសា្មះ្រតង់ជាេ្រចីននាក់។ ខ្ញុំេជឿថា ខ្ញុំនឹង េនៅែតជួបមនុស្ស្របេភទេនះបន្តេទៅេទៀត។ េដីម្បីកាត់បន្ថយ ខ្ញុំគា្មន មេធ្យាបាយអ្វីេផ្សងេដីម្បីេធ្វីេ្រកៅពីសរេសរេសៀវេភៅេនាះេទ េ្រពាះខ្ញុំជា អ្នកនិពន្ធ។ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមេលីកតេម្កីងភាពេសា្មះ្រតង់ឱ្យបានេ្រចីន តាមែដល អាចេធ្វីេទៅបាន ែតខ្ញុំមិន្របាកដថា វានឹងអាចេទៅរួចេនាះេទ េបីអ្នកែដលអាន េហីយ មិនយកេទៅេធ្វី។ ភាពេសា្មះ្រតង់ ជាមូលដា្ឋនៃនការរស់េនៅរបស់េយីង។ េបីេយីងមិនេសា្មះ្រតង់ នឹង្រគួសារខ្លួនឯង មិនយូរនឹងឆាប់េទ ្រគួសារេនះ នឹង្រតូវែបកបាក់គា្ន។ េបី េយីងមិនេសា្មះ្រតង់នឹង្រកុមហ៊ុនែដលេយីងេធ្វីការ មិនយូរេទេគនឹងេដញ ក្បាលេយីងេចញ។ ប៉ះ្រកុមហ៊ុនណាេគហា៊នែដរ េគនឹងចុះផ្សាយេឈា្មះេយីង េនៅេលីកាែសតេទៀតផង។ េនៅមានេ្រចីនេទៀត ែដលេយីងមិនអាចខ្វះភាព េសា្មះ្រតង់បាន។
ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយ្រតង់ណាស់ ដូេច្នះខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំក៏មានភាពេសា្មះ្រតង់ែដរ។ ខ្ញុំ មិនចូលចិត្តនេយាបាយ សាសនា អ្នកជំនួញ និងអ្នកសិល្បៈ េ្រពាះមនុស្ស ទាំងេនះមិនមានភាពេសា្មះ្រតង់ក្នុងខ្លួនេទ។ ខ្ញុំគិតែបបេនះ ខ្ញុំក៏និយាយេចញ មកែបបេនះ។ ចង់អ្នកណានិយាយអីក៏និយាយេទៅ ខ្ញុំគា្មនអ្វីខុសេទ។ េបី ្រគាន់ែតនិយាយពាក្យពិត ក៏្រតូវេគេចាទថាខុសែដរេនាះ មនុស្សក្នុងេលាកនឹង កា្លយជាអ្នកនេយាបាយអស់េហីយ។
១-១ ែឆក ជនិមិតរត ូបៃនភពេសមះរតង់ ក្នុងចំេណាមសត្វចិញ្ចឹមទាំងអស់ ែឆ្ក ជាសត្វែដលេសា្មះ្រតង់ជាងេគ។ តាមពិតេទៅ វាមិនែមនេសា្មះ្រតង់ជាងសត្វេផ្សងេទ ប៉ុែន្តេដាយសារមនុស្ស និយមចិញ្ចឹមែឆ្កជាងសត្វេផ្សង េទីបេគេ្របីពាក្យ “ជាងេគ” េនះេទៅ។ េបីសិន ជាេយីងចិញ្ចឹមែឆ្ក េដាយចិត្ត្រសលាញ់ វានឹង្រសលាញ់េយីងតបវិញ ែតេបី េយីងចិញ្ចឹមវាឱ្យែតបានៗ វាក៏េនៅ្រសលាញ់េយីងវិញែដរ។ េនះ ជាចរិតែឆ្ក។ េយីងអាចនឹងេ្របីពាក្យខុសពីការពិតេ្រចីនេនៅក្នុងការរស់េនៅ។ េយីងេ្របីពាក្យ ែឆ្ក េដាយសំេដៅេទៅេលីមនុស្សណាែដលមានចរិតមិនល្អ ឬេធ្វីេរឿងមិនល្អ។ េយីងមិនគួរេ្របីពាក្យែបបេនះេទ េ្រពាះែឆ្កជានិមិត្តរូបៃនភាពេសា្មះ្រតង់។ េបី ចង់េ្របី សូមបែន្ថមពាក្យ “អាចម៌” េនៅពីមុខមួយេទៀត េទីបទំនងជាង ឬអាច េ្របីពាក្យថា “អន់ជាងែឆ្ក” ក៏បានែដរ េដីម្បីបញា្ជក់ន័យឱ្យកាន់ែតច្បាស់។ ស្រមាប់ខ្ញុំ វាមិនែមនជាបញា្ហអីេទ ែដលមនុស្សណាមា្នក់ថា “អន់ជាង ែឆ្ក”េនាះ េបីសិនជាមនុស្សេនាះគា្មនភាពេសា្មះ្រតង់ដូចែឆ្ក។ ខ្ញុំនិយាយតាមអ្វី ែដលខ្ញុំេមីលេឃីញប៉ុេណា្ណះ េហីយខ្ញុំក៏មិនឆ្កួតនឹងសុជីវធម៌ៃនការនិយាយស្តី
ែដរ េ្រពាះសុជីវធម៌េនះ ្រតូវបានេគបេង្កីតេឡីងេដីម្បី្រគប់្រគងមនុស្ស កុំឱ្យ េ្របីពាក្យមិនល្អេទៅ្របមាថអ្នកែដលធំជាង។ អ្នកធំទាំងេនាះេហីយ ែដលជា អ្នកចង្រកងសុជីវធម៌េនះ។ ពាក្យថា “អាចម៌ែឆ្ក” ឬ “អន់ជាងែឆ្ក” មិនែមនជាពាក្យ្របមាថេទ ែតជា ពាក្យស្រមាប់េរៀបរាប់ពីលក្ខណៈរបស់មនុស្សប៉ុេណា្ណះ។ េបីមនុស្សគា្មនភាព េសា្មះ្រតង់ បានន័យថា អន់ជាងែឆ្កេហីយ េ្រពាះែឆ្កែដលជាសត្វ បានេ្របីភាព េសា្មះ្រតង់េដីម្បីរស់េនៅជាមួយមនុស្សអស់មួយជីវិតវា។ ការ្របមាថ មិនល្អេទ ប៉ុែន្តការេ្របីពាក្យឱ្យចំៗ ជាេរឿងល្អ។ េយីង្រតូវបានសង្គមេនះ បេ្រងៀនមិនឱ្យេ្របីពាក្យចំៗេពក េ្រពាះវាអាច ប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍អ្នកដៃទ ែដលតាមពិតេទៅ េគសំេដៅេលីអារម្មណ៍អ្នកធំ ែដល្រគប់្រគងសង្គមេនះឯង។ េគមិនចង់ឱ្យនិយាយចំពាក្យ េ្រពាះអាចេធ្វីឱ្យ េគបាត់បង់អ្វីែដលេគកំពុងមាន។ េយីងែដលមិនបានគិត និងមិនេចះេរីប្រមះ ក៏្រពមតាមសង្គមេនះេទៅ េហីយេយីងក៏បាត់ភាពេសា្មះ្រតង់េនៅក្នុងខ្លួន តាមរេបៀបហ្នឹងែដរ។ េឃីញសង្គមខុស កុំ្របឹងខុសតាមសង្គម េ្រពាះេនះ មិនែមនជារេបៀបរស់េនៅក្នុងសង្គមេទ។ ចំណុចចាប់េផ្តីមៃនភាពេសា្មះ្រតង់ គឺការេ្របីពាក្យចំៗ និងេចញពីចិត្ត។ េបី េយីងគិតថា គំនិតេគល្អ ្រតូវ្របាប់េគថា ល្អ េដាយមិនចាំបាច់មានការតូចចិត្ត នឹងខ្លួនឯងេទ។ អ្នកខ្លះមិនហា៊នសរេសីរអ្នកដៃទេទ េ្រពាះខា្លចខ្លួនអន់ ជាងេគ។ េដាយសារខា្លចអន់ជាងេគ ក៏េធ្វីឱ្យបាត់ភាពេសា្មះ្រតង់ េហីយេទៅជា អន់ជាងែឆ្កវិញ។
ខ្ញុំបញា្ជក់ម្តងេទៀត ែឆ្កជានិមិត្តរូបៃនភាពេសា្មះ្រតង់ ដូេច្នះសូមកុំយកែឆ្កេទៅ េ្របៀបនឹងមនុស្សមិនេសា្មះ្រតង់។
១-២ ភពេសមះរតង់ េនេលីរកដស េនៅកែន្លងណាក៏មានស្តង់ដារពីរែដរ។ ការអប់រំក្នុង្រសុកេយីង ក៏មានស្តង់ដារ ពីរដូចគា្ន។ អ្វីែដលបេ្រងៀនេផ្សង ចំែណកអ្វីែដលយកមកេ្របីេផ្សង។ េនៅក្នុង សាលា េរៀនែត្រទឹស្តី ដល់េពលេចញមកេ្រកៅ ្រតូវេ្របី្រទឹស្តីេផ្សងមួយេទៀត។ ចុះការអនុវត្តវិញ? ការអនុវត្តមិនសូវខុសគា្នេទ េ្រពាះភាពេសា្មះ្រតង់ក្នុង សាលា ក៏មិនសូវមានែដរ។ ភាពេសា្មះ្រតង់ មានែតេនៅេលី្រកដាសប៉ុេណា្ណះ ឬបានន័យថា គា្មនអ្នកណា យកមកេ្របីេទ។ កាលខ្ញុំេរៀនថា្នក់តូចៗ ្រគូបានបេ្រងៀនថា្រតូវនិយាយ ពាក្យពិត និងេសា្មះ្រតង់នឹងគា្នក្នុងថា្នក់។ សិស្សមិនអាចលួចរបស់អ្នកដៃទ បានេទ េហីយសិស្សណាែដលលួចនឹង្រតូវេគចាប់ពិន័យ។ ប៉ុែន្តដល់ថា្នក់ កាន់ែតធំេទៅ ភាពេសា្មះ្រតង់ ក៏្រតូវចុះថយ។ ្រគូែដលមកបេ្រងៀនគា្មនសមត្ថភាពបេ្រងៀន មានែតសញា្ញប្រតពី្រសុកេ្រកៅ េហីយពូែកអួត។ េនះជាភាពមិនេសា្មះ្រតង់មួយបាត់េទៅេហីយ។ េតីមាន្រគូ ប៉ុនា្មននាក់ែដលហា៊ន្របាប់សិស្សខ្លួនឯងថា “ខ្ញុំគា្មនសមត្ថភាព្រគប់្រគាន់ េដីម្បីបេ្រងៀនេទ” េនាះ? ខ្ញុំធា្លប់្របាប់សិស្សរបស់ខ្ញុំែបបេនះ ក្នុងថា្នក់្រកាហ្វិច ឌីហ្សាញចុងេ្រកាយសិស្សេនាះក៏ឈប់មកេរៀន។ ខ្ញុំបាត់បង់សិស្សមា្នក់ែមន ែតខ្ញុំអាចរក្សាភាពេសា្មះ្រតង់របស់ខ្លួនឯងបាន។ ខ្ញុំេរៀនេចះខ្លះពីការងារ
ប៉ុេណា្ណះ េតីឱ្យខ្ញុំគិតថាខ្លួនឯងេចះ្រគប់យា៉ងេម៉ចេកីត? ខ្ញុំមិនេភ្លីេទៅកុហក ខ្លួនឯងេទ។ ភាពេសា្មះ្រតង់ មានែតពាក្យប៉ុេណា្ណះ េ្រពាះមនុស្សែលងឱ្យតៃម្លេទៅេលីវាយូរ មកេហីយ។ េហតុអីបានជាគា្មនអ្នកណានិយាយពីបញា្ហេនះ? គឺេដាយសារែត មនុស្សែលងមានភាពេសា្មះ្រតង់េដីម្បីទទួលសា្គល់ថា ខ្លួនឯងមិនេសា្មះ្រតង់។ ភាពេសា្មះ្រតង់ ងាយនឹងបាត់បង់ណាស់ ែតពិបាករក្សាជាប់ក្នុងខ្លួន។
១-៣ េហតុអីប វ នជមនុសសគមនភព េសមះរតង់? ទីមួយ គឺ េយីងេរៀនតាមអ្នកនេយាបាយ និងអ្នកសិល្បៈេ្រចីនេពក។ មនុស្ស សម័យេនះ សរេសីរមនុស្សេទៅតាមអ្វីែដលេគេឃីញក្នុងកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ប៉ុេណា្ណះ។ ទូរទស្សន៍ គឺជាកែន្លងែដលលុបបំបាត់ភាពេសា្មះ្រតង់ េដីម្បី្របមូល ផលចំេណញ។ អ្នកទាំងអស់គា្ន េឃីញពាណិជ្ជកម្ម្រសាេបៀរេនៅតាមប៉ុស្តិ៍ ទូរទស្សន៍េទ? េគផ្សាយថា “្រសាេបៀរ ជាេមាទនភាពជាតិែខ្មរេយីង”។ សាកសួរខ្លួនឯងេដាយ្រតង់េទៅេមីល េតីេយីងមានេមាទនភាពេដាយសារអី រាល់ៃថ្ងហ្នឹង? ្រគាន់ែតរាប់ពាណិជ្ជកម្ម ក៏េយីងដឹងថាទូរទស្សន៍ និងភាព េសា្មះ្រតង់ មិនេដីរជាមួយគា្នេទៅេហីយ។ ខ្ញុំនិយាយពីអ្នកនេយាបាយ និងអ្នកសិល្បៈវិញ។ េយីងកាន់ែតេរៀនតាម មនុស្សទាំងេនះកាន់ែតេ្រចីន េយីងកាន់ែតដាច់ឆា្ងយពីភាពេសា្មះ្រតង់។ អ្នកនេយាបាយ េធ្វី្រគប់យា៉ងេដីម្បីបក្ស និងេដីម្បីខ្លួនឯង ប៉ុែន្តែបរជាកុហកថា
ខ្លួនឯងេធ្វីេដីម្បីជាតិ។ ពួកេគមានវិធីសា្រស្តផ្សព្វផ្សាយជាេ្រចីនរេបៀប ប៉ុែន្ត េយីងអាចសរុបចូលគា្នបាន គឺ េធ្វីឱ្យ្របជាជនេជឿបានេហីយ កុំឱ្យ្របជាជន មានេពលគិត។ ការគិត អាចេធ្វីឱ្យេគដឹងថា អ្នកណាេសា្មះ្រតង់ ឬមិន េសា្មះ្រតង់បាន េហតុេនះអ្នកនេយាបាយខា្លច ្របជាជនែដលេចះគិត ប៉ុែន្ត ចូលចិត្តមនុស្សែដលពូែកថាតាម។ ចំែណកអ្នកសិល្បៈវិញ គឺសែម្តង។ ពួកេគសែម្តងទាំងេលីឆាក េ្រកាយឆាក េ្រកៅឆាក េ្រកាមឆាក និងអត់ឆាក។ កែន្លងណាក៏សែម្តងបានែដរ េ្រពាះេនះជា អាជីពរបស់ពួកេគ។ ការសែម្តង បានន័យថា ្រគប់យា៉ងជាការេរៀបចំទុកនិង មិនែមនជាការពិត។ េតីអ្នកសិល្បៈណាែដលហា៊ននិយាយថា “ខ្ញុំេធ្វីេដីម្បី លុយ” “ខ្ញុំេបាកទស្សនិកជនរាល់េពលែដលខ្ញុំ្របាប់ថា ្រសលាញ់អ្នក ទាំងអស់គា្ន” ឬ “ខ្ញុំជាមនុស្សមិនល្អ” ែដរេទ? គា្មនេទ។ សូម្បីែតអ្នកែដល ក្បត់ប្តី្របពន្ធឯង ក៏អាចសែម្តងេធ្វីជាអ្នកេដាះ្រសាយេរឿង្រគួសារបានែដរ។ ទីពីរ គឺលុយ។ លុយ លុបភាពេសា្មះ្រតង់របស់មនុស្សបាន។ អ្នកែដល តាំងខ្លួនថាេសា្មះ្រតង់ ក៏អាចនិយាយកុហក ឬេលីកេជីងបានែដរ េនៅេពល ែដល្រតូវៃថ្ល។ មនុស្សខុសពីែឆ្ក្រតង់ចំណុចេនះឯង។ មនុស្ស្រសីមា្នក់ អាច្រតូវ េគទិញេដាយេ្របីលុយបាន េហីយចុះេចញពីប្តីែដលការេពញច្បាប់ ប៉ុែន្តែឆ្ក ចង់អ្នកណាឱ្យអីវាស៊ីឆា្ងញ់ ក៏វាេនៅែតរត់មកេដកេនៅែក្បរេជីងមា្ចស់វាវិញ ដែដល។ ខា្មសែឆ្ក! ទីបី គឺ តាមគា្ន។ េនះជាទមា្លប់របស់ែខ្មរេយីងេទៅេហីយ។ េឃីញេគេធ្វីអីេ្រចីន ក៏េទៅេធ្វីែដរ េហីយេបាកខ្លួនឯងថា ចូលចិត្ត។ មិត្តភក្តិខ្ញុំមា្នក់ ែដលចូលចិត្ត
េលងបាល់ទាត់បាននិយាយថា “ការេកីនេឡីងៃនអ្នកគាំ្រទបាល់ទាត់ គឺេកីត េចញពីការេជារតាមគា្នប៉ុេណា្ណះ”។ អ៊ីចឹងបានជាេយីងេឃីញមានពាក្យរិះគន់ អា្រកក់ជាេ្រចីនេកីតេឡីង េនៅេពលែដល្រកុមបាល់ ទាត់ចាញ់េគ។ េតី អ្នកគាំ្រទណាែដលរិះគន់្រកុមបាល់ទាត់ខ្លួនឯង េពលកំពុងបរាជ័យ? គឺ អ្នកគាំ្រទែដលេជារតាមគា្នេនះឯង។ តាមពិតពួកេនះគា្មនេទៅចូលចិត្ត បាល់ទាត់ស្អីេទ។ មូលេហតុ អាចមានេ្រចីន ែតេហតុផលធំ គឺមនុស្សខ្លួនឯងមិនចង់បានភាព េសា្មះ្រតង់។ េគអាចយល់ថា ភាពេសា្មះ្រតង់ គា្មនតៃម្ល។ អ្នកខ្លះគិតថា ភាព េសា្មះ្រតង់ស៊ីមិនេកីត។ ខ្ញុំក៏ដឹងថា វាស៊ីមិនេកីតែដរ អ៊ីចឹងេហីយបានជាខ្ញុំ ្របឹងេរៀនជំនាញ េ្រពាះជំនាញអាចស៊ីេកីត េហីយមិនបាត់បង់ភាពេសា្មះ្រតង់ េទៀត។ មនុស្សែដលបាត់ភាពេសា្មះ្រតង់ មិនអាចមានចេម្លីយែដលេធ្វីឱ្យេយីង ទុកចិត្តបានេទ ដូេច្នះកុំខ្វល់ពីពួកេនះ។
១-៤ េសមះរតង់នឹងខលនឯង ួ េបីេយីងចង់េចះេសា្មះ្រតង់ជាមួយអ្នកដៃទ េយីង្រតូវេរៀនេសា្មះ្រតង់ជាមួយខ្លួន ឯងសិន។ ្រគប់យា៉ងចាប់េផ្តីមពីខ្លួនេយីងេទៅទាំងអស់ មិនែមនែតភាព េសា្មះ្រតង់េនាះេទ។ ប៉ុែន្តមនុស្សមួយចំនួនធំ ែបរជាេផា្តតេទៅេលីកតា្តខាងេ្រកៅ េ្រចីនជាងខ្លួនឯង។ មានវិធីសា្រស្តមួយ ែដលេគេ្របីស្រមាប់បញ្ចប់កិច្ចការឱ្យបានទាន់េពល គឺ េធ្វី េរឿងពិបាកមុន េហីយចាំបេង្ហីយេរឿងងាយៗតាមេ្រកាយ។ វិធីេនះេ្របីបានផល ណាស់ េ្រពាះេ្រកាយេពលេយីងេធ្វីេរឿងពិបាកចប់េហីយ េយីងនឹងកាន់ែតមាន
កមា្លំងចិត្តេដីម្បីេធ្វីកិច្ចការបន្តេទៀត។ េបីេយីងេធ្វីេរឿងងាយមុន េយីងនឹង អស់កមា្លំងមុននឹងចូលដល់េរឿងពិបាក េហីយេយីងនឹងពន្យារេពលមិនខាន។ ភាពេសា្មះ្រតង់ជាមួយខ្លួនឯង ជាេរឿងពិបាកជាងេគ េហតុេនះេទីបេយីង្រតូវេធ្វី េរឿងេនះមុនេគ។ េនៅេពលេយីងែលងេបាកខ្លួនឯងេហីយ ហា៊ននិយាយ ការពិតពីខ្លួនឯងេហីយ េយីងនឹងអាចបងា្ហញភាពេសា្មះ្រតង់េចញេទៅ ខាងេ្រកៅបានែដរ។ ភាពេសា្មះ្រតង់ ក៏ដូចជាមុខវិជា្ជេផ្សងេទៀត គឺ្រតូវការេពល ហ្វឹកហាត់។ េយីងកាន់ែតហ្វឹកហាត់យូរប៉ុណា្ណ េយីងកាន់ែតេធ្វីវាបានល្អ ប៉ុេណា្ណះែដរ។ េយីងអាចរកវិធីសា្រស្តបានយា៉ងងាយ េដាយ្រគាន់ែតែស្វងរកេនៅេលីអ៊ីនធឺ េណតប៉ុនា្មននាទី។ ប៉ុែន្តខ្ញុំនឹងេធ្វីឱ្យវាកាន់ែតងាយេទៀត េដាយដក្រសង់យក វិធីសា្រស្តបី ែដលេយីងអាចចាប់េផ្តីមេធ្វីឥលូវេនះបាន។ វិធីទីមួយ គឺ ដឹងថាខ្លួនឯងពូែកខាងអី និងអន់ខាងអី។ ការែដលេយីងដឹងពី ខ្លួនឯងច្បាស់ េយីងអាចេសា្មះ្រតង់នឹងខ្លួនឯងបានេហីយ។ អ្នកខ្លះមិនហា៊ន ទទួលសា្គល់ថា ខ្លួនមិនអាចេធ្វីេរឿងអ្វីមួយបានេទ។ េគេនៅែតគិតថា ខ្លួនឯង េចះ្រគប់យា៉ងដែដល ែដលេនះជាការេបាកខ្លួនឯង។ វិធីទីពីរ គឺតាមដានអារម្មណ៍របស់េយីងឱ្យបានេ្រចីន។ អារម្មណ៍ជាែផ្នកមួយ របស់េយីង េហតុេនះេបីេយីងរំលងវាេចាល េយីងនឹងមិនដឹងថាខ្លួនឯងជា មនុស្សែបបណាេទ។ រាល់េពលែដលេយីងេធ្វីអីមួយ េយីង្រតូវទុកេពលបន្តិច េដីម្បីគិតសិនថា េយីងមានអារម្មណ៍ែបបណា។ េ្រកាយេពលដឹងេហីយ េយីង ្រតូវហា៊នទទួលសា្គល់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯង។
ខាងេរាងពុម្ពមិនយកេសៀវេភៅឱ្យខ្ញុំទាន់េពល េហីយេពលខ្ញុំ េតរសួរ េគេឆ្លីយ ថា េភ្លចៃថ្ងណាត់ និងថាេសៀវេភៅកាត់បិតមិនទាន់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូច្រតូវ េគទះមួយកំេភ្លៀង េហីយខ្ញុំទទួលសា្គល់ថាខ្ញុំខឹងខា្លំងណាស់ េហីយចង់រកេរឿង េរាងពុម្ពវិញេទៀត ែតេពលខ្ញុំបានទទួលេសៀវេភៅេហីយ ខ្ញុំក៏្រតលប់មក ធម្មតាវិញ។ ខ្ញុំមិនកុហកខ្លួនឯងេទ េបីខ្ញុំខឹង ខ្ញុំនឹងបេញ្ចញមកេ្រកៅភា្លម េហីយខ្ញុំមិនេចះ រកេលសេដីម្បីេដាះសារការពិតេទ។ ខ្ញុំតាមដានអារម្មណ៍ខ្លួនឯង្រគប់េពល សូម្បីែតេមីលេរឿងសិច ក៏ខ្ញុំគិតពីអារម្មណ៍ខ្ញុំែដរ ថាេរឿងណាែដលេមីលេហីយ មានអារម្មណ៍រំេភីបខា្លំង។ ខ្ញុំេសា្មះ្រតង់ជាមនុស្សមួយចំនួនែដលមិនហា៊ន និយាយពីេរឿងេនះ។ វិធីទីបី គឺហា៊ននិយាយេចញេ្រកៅ។ ភាពេសា្មះ្រតង់ េបីលាក់ទុកែតក្នុងចិត្ត េហីយមិនហា៊ននិយាយេចញមកេ្រកៅ ក៏េគមិនេហៅថាេសា្មះ្រតង់ែដរ។ ទាល់ែតនិយាយពាក្យក្នុងចិត្តសិន េទីបេយីងអាចេសា្មះ្រតង់នឹងខ្លួនឯងបាន។ ខ្ញុំេលីកឧទាហរណ៍មួយែដលេទីបនឹងេកីតេឡីងេនៅផ្ទះខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានទន្សាយញី ពីរក្បាលេនៅផ្ទះ។ លា្ងចមួយ ឪកូនសិស្សែដលមកេរៀនជាមួយមា៉ក់ខ្ញុំបាន និយាយ្របាប់មា៉ក់ខ្ញុំ ពីេរឿងបងា្កត់ទន្សាយេនៅខាងេ្រកាមផ្ទះ េហីយខ្ញុំសា្តប់ លឺ។ េគនិយាយថា “ចិញ្ចឹមទន្សាយេដាយអត់ឱ្យវាមានកូន គឺេធ្វីបាបវា េហីយ ជាតិេ្រកាយ បាបកម្មេនះនឹងរត់មករកេយីងវិញ”។ ដល់េពលខ្ញុំចុះមកេ្រកាម មា៉ក់ខ្ញុំសួរថា “មានលឺេគនិយាយឬអត់”? ខ្ញុំថា “លឺ េហីយ ចុះកាលែដលគាត់ស៊ីសាច់សត្វរាល់ៃថ្ង មិនខា្លចបាបេទ?” មា៉ក់ខ្ញុំ
ប្រមុងនឹងេដីរេចញ េ្រពាះដឹងថាខ្ញុំនឹងនិយាយអីបន្តេទៀត។ ខ្ញុំនិយាយបន្ត េដាយេ្របីសេម្លងកាន់ែតខា្លំងេដីម្បីឱ្យគាត់លឺ “េបីគាត់ធា្លប់ងាប់ េហីយធា្លប់ ចាប់ជាតិមកវិញ ចាំមកនិយាយេរឿងជាតិេ្រកាយជាមួយខ្ញុំ ។ ឱ្យគាត់្របេដៅ កូនគាត់ឱ្យល្អេទៅ មិនបាច់មក្របេដៅអ្នកេផ្សងេទ”។ មា៉ក់ខ្ញុំ េជឿេលីសាសនា ែតខ្ញុំអត់េទ។ ខ្ញុំេជឿេលីខ្លួនឯង េហីយេជឿថា សាសនា ជាេហតុផលែដលបំផា្លញមនុស្ស េហីយខ្ញុំហា៊ននិយាយេរឿងេនះ ្រគប់េពល េបីមានអ្នកណាយកេរឿងសាសនាមកនិយាយជាមួយខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិន ខ្វល់ថាេគគិតែបបណាមកេលីខ្ញុំ ែតខ្ញុំេជឿេលីភាពេសា្មះ្រតង់ េ្រចីនជាងការ េធ្វីពុត។ េ្របីវិធីទាំងបីេនះេទៅ អ្នកទាំងអស់គា្ននឹងមានភាពេសា្មះ្រតង់ជាមួយខ្លួនឯង មិនខាន។ កុំគិតថាវា្រសួលឱ្យេសាះ។ អ្នកខ្លះរកែតចិត្តេដីម្បីនិយាយពាក្យ ែដលខ្លួនចង់និយាយមិនបានផង។
េបីសិនជាមានចំណាប់អារម្មណ៍ អាចទាក់ទងទិញេសៀវេភៅេនះបាន តាមរយៈេលខទូរស័ព្ទ ០១៥ ២១ ៤៤ ៣២