Vangen met kunstaas uit blik

Doe-het-zelf: blikvangers

Einde herfst, begin van de winter, is de mooiste tijd om te roofvissen. De sloten zijn geschoond. Alle begroeiing is weg. Nu liggen nagenoeg alle wateren weer in bereik om te vissen. De tijd is aangebroken om wat meer uurtjes vrij te maken voor de jacht op roofvis. En dat mag wel weer een keertje, want mensen, wat een raar jaar was het weer.

TEKST EN FOTO’S: JOHN VAN GAMEREN TEKST EN FOTO’S: PETER DEN BOEF G a maar na: benzineprijzen die de pan uitrijzen, te kort aan scheepscontainers waardoor de prijzen vier keer zo duur zijn en dan ook nog eens het schaarser en duurder worden van gas. Het gaat allemaal doorberekend worden in de spullen die we nodig hebben voor onze levensbehoeften. Zeker voor mensen die kostwinner zijn of die om wat voor reden dan ook niet kunnen werken; zij kijken de prijsstijgingen met lede ogen aan. Al weer een tijd geleden, in mijn jeugd, hadden we het niet ook niet breed, maar creatief waren we wel. En toen bleek al dat je eigenlijk met weinig middelen zelf kunstaas kon maken.

Koekblikken

Ik moest weer terugdenken aan een passage uit een boek van Jan Schreiner; ‘De kunst van het kunstaasvissen’. Hierin vertelt hij dat hij in de oorlog - toen er grote schaarste was aan van alles - spinnerbladen maakte uit koekblikken en alle andere blikken waar hij de hand op kon leggen. Zo werden snoeken gevangen die in de tijd van grote nood zeer welkom waren . Ik besloot ook eens te gaan kijken of ik wat kon maken van blik. Toen er eens knakworst werd gegeten besloot ik beide blikjes te bewaren voor mijn eerste ‘blik missie’. Allereerst verwijderde ik het etiket. Met een opener haalde ik de onder-

IK BESLOOT TE GAAN KIJKEN OF IK WAT KON MAKEN VAN BLIK

zijde van de blikken af. Toen dat gebeurd was knipte ik met een stevige huishoudschaar de blikken op twee plaatsen doormidden. Ik had nu twee stukken per blik. Nu kon ik met de schaar ook heel makkelijk de ‘velsranden’ van het blik af knippen. Nu had ik vier stukken blik waar ik mee verder kon.

Terrible model

Ik besloot als eerste een spinnerblad van het Terrible model te maken. Met een stift tekende ik het model af op het blik en knipte het uit. Nadat ik het stukje blad in model had gemaakt was ik niet ontevreden. Met een stukje tube, een metalen kraaltje en stukje verenstaal maakte ik het geheel tot een spinnertje dat ik voorzag met een enkel e en een t i oor degene die niet eten t een t i i d t i een plastiek hartje met aan de puntige zijde een gat waarmee hij aan een as van een spinner bevestigd kan worden. Of ook wel met een splitring. Meestal zie je ze nog op lepels, vaak rood van eur roeger erden e gebrui t om het kinken van de lijn enigszins tegen te gaan. En niet zoals sommige denken als versiering of lokmiddel. Hoewel ik wel van menig ben dat het voor extra beweging zorgt. Het geheel zag er best goed uit vond ik. Het blad voelde heel licht aan. Ik besloot eerst eens te kijken of het in de praktijk zou werken voordat ik meerdere bladen zou gaan maken. Aan de waterkant gekomen was ik best wel benieuwd of het spinnertje het zou gaan doen. Na een paar keer werpen en binnen draaien had ik het al gezien. Te licht. Het blad bleef zoals ze dat noemen ‘plakken’ en had moeite om op gang te komen. Maar als het dan ging, draaide het blad goed. Ik wist genoeg, het blik was te dun. Dikker blik moest ik hebben! Of er ook dikker blik voorradig was, of dat alle blikken gelijk van dikte waren, wist ik niet. En ik weet het nu eigenlijk nog niet. Maar ik kwam op het idee om stroken uit het blik te knippen en te proberen deze op elkaar te lijmen met

secondelijm. Of het zou gaan werken? Ik had werkelijk geen idee. Ik keek eerst, voordat ik de stukken op elkaar zou lijmen, of de stukken goed op elkaar pasten. De bovenzijde en onderzijde van de blikken waren anders geribbeld. Door de bovenzijde en onderzijde gelijk te houden pasten de stukken op elkaar. Dan was er nog een optie om het spinnerblad zilverkleurig of goudkleurig te maken. De binnenzijde van het blik was goudkleurig en de buitenzijde zilverkleurig. Hierdoor had ik dus de keuze voor de kleur van het blad. Nadat ik een van de stroken had voorzien van secondelijm, legde ik het andere deel boven op het ingesmeerde deel. Met een stukje hout drukte ik de deeltjes aan. Uit ervaring wist ik dat er nog wel eens lijm tussenuit komt als je twee delen lijmt en aandrukt. Maar nadat de lijm droog was bleek het goed vast te zitten. Ik besloot nog wat stroken op elkaar te plakken. Nadat ik een aantal stroken op elkaar had gelijmd was het tijd om te kijken hoe de gelijmde deeltjes het zouden doen bij het bewerken. Ik tekende verschillende vormen spinnerbladen af op de stukjes blik. Rustig knipte ik met de huishoudschaar de vormen uit het blik. De delen bleven gelukkig allemaal netjes zitten. Nadat ik de vormen had uitgeknipt schuurde ik met schuurpapier de scherpe randjes glad. Nadat deze glad waren, boorde ik gaatjes ik de bladen waar later het ‘ruitertje’ (de draaiende connectie tussen spinnerblad en as) doorheen moest. Zo ver ging het voorspoedig en bleef het blik zitten. Nu moesten ze in model geklopt worden. Gelukkig bezit ik een bolhamertje waarmee je een bolling kan maken in metaal. Mocht je deze niet hebben dan kun je bij winkels zoals de Wibra, Big bazar of Action bij de knutselafdeling houten ‘pionen’ kopen. Deze zijn er in diverse maten. Hiermee kan je dan met een gewone hamer een blad bol slaan. Rustig klopte ik de diverse modellen in de bladen in model. Het lukte, beide blikdeeltjes bleven op elkaar zitten en zo lukte het me om diverse modellen bladen te maken. Nadat de bladen klaar waren maakte ik er spinners van. De blaadjes voelden in ieder geval zwaarder aan dan de eerste modellen. De volgende dag had ik even tijd om te kijken hoe de verschillende bladen het zouden doen. Vol verwachting tuigde ik mijn hengel op en nam de spinners mee. Aangekomen aan het water haalde ik ze even snel door het water. En daar bleek dat alle modellen het perfect deden. Alle bladen draaiden zoals ze zouden moeten draaien. Tevreden ging ik naar huis.

Smac

Thuis gekomen werd ik verrast met lege blikjes Smac. Deze blikken waren bedrukt en er zat aan de binnenzijde een beschermlaagje. Beide kanten bleken makkelijk kaal te maken met behulp van een stukje schuurpapier. Net als op de manier die ik hiervoor beschreef maakte ik uit het Smac blik ook een spinnerblaadje. Ook dit werd een model Terrible blad. Nadat het blad klaar was, maakte ik ook hiervan een spinner met een kinkvaantje. Mocht je geen kinkvaantjes hebben, probeer dan eens om er eentje te knippen uit een plastic melkpak of bekertje. Je kan ze dan kleuren met een watervaste stift. De zaterdag erop had ik een paar uur aaneengesloten tijd om te vissen. Voor deze sessie nam ik alle door mij gemaakte blikspinners mee. Ik begon met het Terrible model uit het Smac blik. Deze was nog niet getest. Maar na één worp bleek deze ook super te draaien. Het duurde vervolgens niet lang eer ik een dreun op de hengeltop kreeg. Een mooie snoek kon niet van het blikken spinnertje af blijven. Nadat de snoek was terug gezet viste ik verder. Niet veel later was het weer raak en wederom kon ik een snoek verwelkomen op de blikspinner. Deze snoek had echter de spinner-as opgevouwen. Ik besloot de kleinere Terrible spinner te gebruiken. Deze was heerlijk traag over de afgestorven leliebladen heen te vissen. Vlak voor mijn voeten, op nog geen 30 centimeter water, schoot er een mooie snoek vanuit de leliebladen vol op de spinner. Weer was het raak en ik stond te genieten. Toen wisselde ik de spinner om voor de grotere Terrible spinner uit het knakworsten blik. Tot mijn verbazing vielen de baarzen voor de grotere versie van 45 mm. Het eerste baarsje was zelfs maar ietsje groter dan de spinner. Gelukkig volgden er daarna nog een aantal maatse baarzen en ter afsluiting was het een kleine snoek die deze mooie ochtend afsloot.

Kijk wel uit voor je vingers. Blik is scherp en secondelijm is zo droog. Probeer eens verschillende bladen te maken. Misschien heb je ergens een spinner dan kan je dit blad proberen na te maken. Op het internet zijn ook genoeg vormen te vinden. Door deze bladen te maken uit blik wat je normaal weggooit, kun je best besparen op je kunstaas en je hoeft je bovendien niet te vervelen op dagen dat er niet gevist kan worden. En wat is mooier dan vis te vangen op je zelfgemaakte kunstaas. Ik weet inmiddels dat het aardige blikvangers zijn! Succes en strakke lijnen!

Doe-het-zelf: de blikspinner

Wil je het zelf ook proberen, dan volgt hieronder een lijstje van spulletjes die je nodig hebt:

blik bolhamertje of een houten pion Een stevige schaar of blikschaar. Een boor Schuurpapier voor metaal, of een vijl Secondelijm Verenstaal of rvs draad (of een paperclip rechtbuigen hier kan ook een as van gemaakt worden) Ruitertje (niet nodig voor de

Terrible modellen) Kraaltje Plastic tube (elektriciteitsdraad) Kniptang om het verenstaal te knippen.