&
t h c u l v e t s t a de la
we brengen een mevrouw met de wensambulance naar haar vriendin. ‘Oh kijk, Schiphol. hier kwam ik vroeger altijd!’
onderweg komen we langs een voor haar bekende plek... en even later arriveren we bij haar vriendin, die haar al staat op te wachten.
‘JE ziet er moe uit, ik denk dat het tijd is om te gaan..’
na een tijdje doen we alsof de middag al voorbij is...
we gaan de ambulance weer in, maar we rijden nog niet naar huis...
ondertussen in het ziekenhuis wordt er een plannetje bedacht...
‘Goedemiddag! Zouden we misschien op jullie panoramadak mogen met een wensambulance patient?’
we pakken de sluiproute naar het panoramadak om mevrouw te verrassen. gelukt! Ze geniet van het uitzicht vanaf het panoramadak van schiphol!
op de terugweg gaan we nog even langs de starbucks, net zoals ze dat vroeger deed.
de IJskoffie drinken we onder de vertrektijden en we moeten hier samen om lachen.
Na een lange dag weer terug naar huis.
zou die van mij er al bij staan?
einde