Op heterdaad 1 - Produs

Let op: heftige verhalen!

3

fotostrips over verhalen van vertellers Arie, Anne & Henny, gemaakt door leerlingen van Produs Praktijkschool.

De leerlingen luisteren naar Arie.

Drie echteverhalen van drie echtemensen

Hennyingesprekmetdeleerlingen.

Disclaimer: bij het maken van deze fotostrip zijn geen gewonden gevallen.

Voormalig wijkagent Anne vertel over zijn werk.

In dit stripboek staan 3 bijzondere verhalen van vertellers Arie, Henny en Anne. Deze vertellers werkten vroeger bij de politie, als wijkagent of vingerafdrukken-expert. Leerlingen van Praktijkschool Produs gingen in gesprek met de vertellers en kozen zelf drie van hun verhalen voor deze fotostrips.

Om het verhaal op te delen in logische beelden en spannende perspectieven, kregen de jongeren een fotografieworkshop. Daarna kwamen de handboeien, de bivak-mutsen en het nepgeld tevoorschijn voor het echte werk.

Veel lees- en kijkplezier gewenst met deze bijzondere publicatie!

Namens ons hele TINO team, Maya Lievegoed programmaleider TINO MDT

&dezwerver &dezwerver

Gerrit, een mij wel bekende zwerver, meldt zich bij de balie

"Ik eis dat er onderdak voor mij geregeld wordt! want anders!"

kalmeer

VRIJ om TE GAAN...

drink wat,

Gerrit steekt zo een mes in de tafel! U BENT

b egaikeenmoor d !

Tijdens mijn vakantie word ik opgebeld...

Ik kom eraan!

Gerrit heeft een andere zwerver doodgestoken in het Goffertpark

En zo belandde gerrit in de gevangeNis.

Mijn werk als wijkagent van “gemeentepolitie” Nijmegen, later Regio Gelderland Zuid. In 1971 ben ik bij de gemeentepolitie Nijmegen gaan werken. Na de opleiding van een jaar, werd ik aangesteld als agent in de surveillancedienst. Al snel had ik interesse in het werk van de wijkagent: meer betrokken zijn bij de mensen in de wijk. Ik 1976 zocht het bureau een wijkagent in de meest moeilijke wijk van Nijmegen: politiepost aan de Koninginnelaan (bijnaam de knollentuin), de Floraweg (in de volksmond “de Rimboe”) en onder de bogen. Het was een echte volkswijk. Ik voelde mij daar meteen thuis. Wist al snel als jongste wijkagent het vertrouwen te winnen van de bewoners. In 1980 werd ik overgeplaatst naar de wijk Beneden - en Boven stad van Nijmegen. Men was net begonnen aan de wederopbouw en langzaam maar zeker stroomde de wijk weer vol met “oude" bewoners, die er vroeger ook woonden. Het uitvoeren van de functie wijkagent was voor mij de sociale kant van het politievak. Ik had goede contacten met criminelen, dealers, verslaafden, prostituees, jongeren enz. Voor mij stond het belang van de bewoners op 1 en daarna pas het wetboek van strafrecht. Bemiddelen tussen bewoners en gemeentelijke overheid was vaak een uitdaging om goed te laten verlopen.

Ik vind het leuk om jongeren die kant van het politievak te laten zien. Ze hebben vaak een negatief beeld van de politie. Met mijn verhalen hoop ik dat ze op een positieve manier naar de politie kijken.

henny

In een deel van de wijk vonden veel inbraken plaats. Ik besloot in mijn vrije tijd de wacht te houden.

Ik hield alles goed in de gaten.

Al snel had ik drie verdachten in beeld.

Daar waren ze weer!

Door de auto te volgen kwam ik terecht bij het...

In de auto vond ik inbrekersgereedschap en de kassa van de voetbalvereniging.

tankstation!

In mijn eentje hield ik...

...arrestanten in bedwang tot mijn collega's er waren.

Op 7-9-1970 ben ik begonnen met mijn opleiding Koninklijke Marechaussee, waarna ik na 1 jaar opleiding, twee keer een half jaar moest wachtlopen op Paleis het Loo in Apeldoorn.

Hierna ben ik naar de brigade Arnhem gegaan en ben daar opgeleid voor grensbewaker. Ik deed daar Paspoortcontrole op de internationale treinen op het 0traject Arnhem/Duisburg.

Herfst 1975 ben ik voor twee keer een half jaar gedetacheerd geweest bij de KLM in de functie Airmarchal. In deze functie vlogen we met de crew mee op intercontinentale vluchten naar Zuid Amerika, Afrika en het Midden- en Verre- Oosten. Mijn taak was het onderscheppen van aan boord gesmokkelde wapens die voor het plegen van kapingen zouden worden aangewend.

Hierna ben ik overgeplaatst naar de Oranje kazerne. Hier waren o.a. belast met het verkeerstechnisch begeleiden van militaire voertuigen in Nederland en Duitsland. Voorts gaf ik les en leiding aan dienstplichtige marechaussees.

In maart 1978 ben ik begonnen met werken bij de gemeenpolitie Renkum. Ik begon daar zoals iedereen in de surveillancedienst. Dit heb ik gedaan tot 1993, het moment van de fusie tussen gemeentepolitie en Rijkspolitie. Dit was een hele mooie onbezorgde tijd.

a deze fusie ben ik wijkagent geworden. Een prachtige baan, die eigenlijk inhoudelijk alles had wat ik graag wilde. Midden in de gemeenschap tussen burger en politie. Met een grote vrijheid van handelen..

Dit heb ik in drie verschillende wijken gedaan. Ik was tevens coördinator van boa,'s werkzaam in het buitengebied van de gemeente Renkum. Ook gaf ik opleiding in groene wetgeving.

Anne

Ik heb in mijn werkzame leven, vanaf mijn 17e jaar het volgende gedaan:

organisatieIkheb45jaarpolitiewerkgedaan.De wasdermatevandeburgerij vervreemd,enookvanmij,datikblij Echter,wasmetpensioentegaan.steeds.hetwerkindewijkmisiknoglaagdrempeligLekkeropboevenjacht,bereikbaarenhulpaan hendiedatnodighebben.Ikkijkterug opeendiensttijdmetveelspanning, avontuur en memorabele momenten.

Mijnloopbaan

7-9-1970: Start opleiding Koninklijke Marechaussee

1975:AirmarchalKLM

1978-1993:GemeentepolitieRenkum

1993-pensioen: Wijkagent

Paspoortcontrole internationale treinen

Oranje Kazerne

&de valse verdachte &de valse verdachte

Zijn vrouw heeft net een DVD gehuurd en gaat met de afstandsbediening op de bank zitten

Gert-Jan vertrekt naar zijn werk

De vmoordenaar erschijntvan achterde banken vvermoordtde rouwmeteen hamer

Ik ontdek dat de vingerafdrukken van gert-jan die op de dvd zijn gevonden, afkomstig zijn van een glas

Gert-Jan moet huilen van de opluchting.

daardoor wordt Gert-Jan vrijgesproken van de moord.

U bent vrij om te gaan!

Hoe kan ik u ooit bedanken?

Door ziekte op mijn negentiende moest ik mijn studie HTS afbreken. Nadat ik een beetje was opgekrabbeld en wat baantjes had gehad solliciteerde ik bij de politie in Utrecht bij de Technische Opsporingsdienst. Het was nooit mijn bedoeling geweest om dat werk te gaan doen maar soms beslist het lot anders. Daar werkte ik tien jaar aan het zoeken naar sporen bij misdrijven, later had ik daar veel profijt van. Het onderzoek en zoeken naar vingerafdrukken vond ik het mooist en daarom stapte ik over naar de Centrale Dactyloscopische Dienst van de Nederlandse Politie. Uiteindelijk werd ik daar hoofd van deze dienst. Een baan die ik nooit gezocht had en waar ik ook niet voor had kunnen leren. Die paste mij echter als een jas en ik mocht daar bijzonder dingen doen en meemaken.

Het optreden als contra-deskundige in de belangrijke zaak in Zuid Afrika waar de politie fraudeerde met vingerafdrukken “bewijs” was daar één van. De leerlingen hebben dat mooi verbeeld in hun strip!

Het vertellen en vooral praten met de leerlingen vond ik fantastisch om te doen ze waren oprecht geïnteresseerd. Als ze er iets van hebben opgestoken waar ze nu of later iets aan hebben was dat de moeite waard, voor mij was dat het zeker ook! Tegenslag hoort bij het leven , geloof in je eigen kracht en de toekomst.

“What doesn’t kill you makes you stronger”.

Arie

"In het begin was het erg spannend om vragen te stellen. Je kreeg fijne en goede hulp van de trainers zodat je ook geholpen werd bij het gesprek en het minder spannend werd. Ik heb geleerd om goed te luisteren en vragen te stellen. "

"Ik had niet verwacht dat ik in gesprek zou gaan met iemand van de politie.

Uiteindelijk vond ik het wel heel leuk om met iemand te praten die ik anders niet zou zijn tegengekomen. "

"Ik heb geleerd dat je soms ook moet doorzetten en je ook op andere manieren je doel kan halen. Dit ga ik proberen mee te nemen als ik voor een moeilijk moment sta."

De gesprekken met de ouderen waren zeer waardevol voor onze leerlingen. De wijsheid van ouderen is oneindig. De kinderen luisterden oprecht naar hun levensverhalen en stelden goede vragen.

De ouderen adviseerden ons op basis van hun eigen ervaringen, triomfen en hun nederlagen. Dit zorgde er echt voor dat de kinderen hier nog lang over door praatten en dit mee gaan nemen. Een mooie levensles.

Alexandra De Jong - Produs Arnhem

"De politieman vertelde mooie en droevige verhalen, ik neem deze verhalen wel mee. "

Op Heterdaad presenteert de fotostrips gemaakt door leerlingen van Produs Praktijkonderwijs. De strips gaan over gebeurtenissen uit het werk van drie oud-medewekers van de politie.

Bij TINO MDT leren jongeren hoe ze betere keuzes maken. Niet door stil te zitten, maar door sportieve opdrachten, gesprekken met vertellers en het organiseren van een sportevenement voor senioren.