ontmoetings afdruk
Verhalen van senioren, verzameld door studenten van MBO Utrecht, over impactvolle ontmoetingen.
Inleiding
Soms ontmoet je iemand die je leven verandert. Iemand die je iets leert, die je anders laat kijken naar de wereld, of naar jezelf. Het kan een leraar zijn, een klasgenoot, of zomaar iemand die je ontmoet in de trein
Een dokter die jou begrijpt en vertrouwen geeft Een nieuwe vriend met wie je kan praten alsof je elkaar al jaren kent De ware die onverwachts voor je neus staat
De afgelopen weken voerden studenten van MBO Utrecht gesprekken met senioren over het thema ‘een ontmoeting die impact heeft gehad’
Wie was die persoon die zo’n indruk op hen maakte? En hoe heeft het de richting in hun leven veranderd?
Deze gesprekken vormden het eerste deel van MDT Cultuur & Kunst. Dit programma daagt jongeren uit om meer te leren van anderen dan ze verwachten. Hiervoor gingen de leerlingen in gesprek met senioren, die we 'vertellers' noemen, om verborgen kennis en verhalen te ontdekken
In dit magazine vind je de verhalen die de jongeren op het spoor zijn gekomen en de beelden die ze daarbij gemaakt hebben tijdens de fotografieworkshop. De verhalen zijn geschreven door de jongeren tijdens de schrijfworkshop en soms (naderhand) nog aangevuld door de vertellers
Er staat nog meer te gebeuren In het tweede deel van het programma maken de leerlingen korte films op basis van de gevonden verhalen. We zijn nu al benieuwd naar het eindresultaat en zien uit naar de eindpresentatie, waar ook weer alle vertellers voor worden uitgenodigd.
Maar voordat het zover is ontmoetingsafdruk!
SaskiaHeikens
Saskia is 73 jaar jong. 1 á 2 dagen per week werkt zij als vrijwilliger met mensen die gevlucht zijn uit oorlogslanden Ze voert dit werk alleen uit in haar woonomgeving, Utrecht Wat haar helpt bij dit werk is dat ze Turks spreekt. Dit is ook erg prettig voor de omgang met de vluchtelingen, ze krijgen dan eerder een veilig gevoel De persoon die haar is bijgebleven heeft ze ontmoet in 2023, hier gaan we verder op in
Afgelopen jaar werd ze gevraagd of ze een gevluchte vader kende met kinderen
In de kampen zijn de activiteiten vooral op vrouwen en kinderen gericht Saskia legde contact met een vader Hij wilde graag geïnterviewd worden en werd er vrij emotioneel om Hij waardeerde het erg dat precies hij gevraagd werd. Dan vraag je je af: wat is de rol van Saskia in dit verhaal? Nou, zij was de tolk tijdens dit gesprek Zij merkt wel dat dit gesprek erg dichtbij komt en wordt er zelf ook een beetje emotioneel onder. Maar toont dit niet, behalve een dikke knuffel, want ze moet professioneel opgesteld staan/zijn tijdens dit gesprek De man vertelde dat hij, samen met zijn vrouw en baby van 3 maanden en een kindje van 2 jaar, vluchtte
In Ter Apel was een grote ruimte waar alle andere families ook verbleven De mensen kregen alleen wit brood met kaas De eerste vraag die je krijgt als ouders is: ‘Hoe voed ik en verschoon ik nu mijn baby?’ De vader vertelde hoe stressvol die eerste weken waren. Al vrij snel mocht/kon deze familie naar een ‘gewoon’ asielzoekerscentrum
Dit betekende voor deze familie een eigen kamertje met eigen toilet, douche en wasbakken Dit gaf ook de gelegenheid aan de moeder om Nederlandse les te volgen
Dit betekende voor de vader dat hij 24/7 bij de kinderen was.
Omdat Saskia ook gewend was aan het idee van mannen die in het
Midden-Oosten groot en sterk moeten zijn, was dit tijdens het gesprek juist het tegenovergestelde.
Tijdens dit gesprek kom je er dan achter dat zo’n man best veel meedraagt! Neemt zij dit dan ook mee naar huis? Nee, alleen als het dingen zijn waar zij geen invloed op heeft Dit gaat dan veelal om regels en wetten. Maar ze wil graag dat zo veel mogelijk mensen weten wat er hier in Nederland gebeurt met asielzoekers Het zijn dan vaak dingen waar de vluchtelingen op wachten Maar omdat het veel tijd kost en alles tot op de bodem uitgezocht moet worden, duren de procedures lang. Dit vindt ze het vervelendst Voor kinderen is het schadelijk zo lang geen normaal leven te hebben
Maar gelukkig kan ze dit goed loslaten en zit dit haar niet in de weg tijdens het werken Ze hoopt dat ze deze activiteiten nog vele jaren kan uitvoeren!
JohanvanLuijn
Johan van Luijn is apotheker en heeft 35 jaar lang gewerkt als farmaceutisch adviseur bij het
Zorginstituut Nederland Maar zijn leven draait niet alleen om medicijnen In het rustige Bunnik, op slechts 7 kilometer van hier, woont hij samen met zijn grote liefde, zijn vrouw Het verhaal van hun relatie is een bijzonder hoofdstuk in Johans leven Toen hij haar voor het eerst ontmoette, was hij meteen verliefd, een gevoel dat sindsdien alleen maar is gegroeid. Zijn liefde voor haar is de basis van zijn geluk Johan van Luijn kijkt terug op zijn leven met een gevoel van dankbaarheid en reflectie
De ontmoeting met zijn vrouw beschouwt hij als een moment dat zijn leven voorgoed veranderde, omdat ze elkaar de vrijheid geven om zichzelf te zijn Hun band is sterk en onvoorwaardelijk Johan heeft samen met zijn broer en vader in 2002 een bijzondere reis naar Brazilië gemaakt, waar ze zijn 90jarige oom bezochten en kennismaakten met het werk van zijn oom, die daar als missionaris werkte
Johan ziet dat de generatie voor hem steeds meer wegvalt, eigen ouders, ouders van vrienden, ooms en tantes Dit heeft hem aan het denken gezet over zijn eigen vergankelijkheid, vooral nu hij ouder wordt. Het verlies van zijn rechteroog op jonge leeftijd, door een ongeluk met een schaar, heeft hem nooit tegengehouden
Ondanks zijn kunstoog heeft hij altijd met optimisme in het leven gestaan.
Zijn belangstelling voor medicijnen komt voort uit de overtuiging dat ze essentieel zijn voor zowel de mens als de economie
Johan droomt ervan om samen met zijn vrouw nog meer te reizen, bijvoorbeeld op fietstochten en hoopt ooit alleen naar Rome te fietsen Zijn grootste wens is om te zien hoe zijn kleindochter opgroeit en haar te begeleiden in het nemen van zelfstandige beslissingen.
Zijn levensmotto is simpel:
‘Probeer zoveel mogelijk zelfstandige keuzes te maken en geniet van de vrijheid om je eeigen pad te kiezen’
Johan van Luijn heeft een leven vol liefde, zorg en vrijheid geleid. Zijn werk als apotheker en zijn liefde voor zijn vrouw, waren altijd het belangrijkste voor hem Hij heeft geleerd over de vergankelijkheid
van het leven en kijkt positief terug op zijn ervaringen. Hij vindt het belangrijk om zelf keuzes te maken en te genieten van de vrijheid die dat geeft Zijn boodschap is simpel: ‘Volg je eigen pad en waardeer de liefde in je leven’
‘Volgjeeigenpad enwaardeerde liefdeinjeleven.’
Johan van Luijn
JacobKooistra
Wij zijn in gesprek geweest met Jacob Kooistra. Hij is 73 jaar en komt uit Arnhem In 2015 heeft hij een ontmoeting gehad met een mevrouw die impact op hem heeft gehad Dit heeft plaatsgevonden in een verzorgingstehuis in Arnhem. Waarom heeft deze ontmoeting een grote impact gehad voor hem?
Als hij denkt aan een ontmoeting die impact heeft gehad, denk hij terug aan het gesprek met een vrouw uit een verzorgingstehuis. De bejaarde mevrouw was een vluchteling Ze was gevlucht tijdens de oorlog, omdat de Duitsers heel Arnhem gingen ontruimen Jacob is met een groep kinderen daarheen geweest. Ze zijn toen in gesprek geweest met die mevrouw. En die mevrouw heeft toen haar verhaal verteld aan de kinderen, waar Jacob ook bij zat, over de tijd van de 2e Wereldoorlog Ze legde ook aan de kinderen uit dat je niet altijd een keuze hebt om een vluchteling te zijn
'Je bent niet zomaar een vluchteling, soms heb je geen keuze’
Jacob heeft ons ook verteld over zijn vader, die ook de oorlog heeft meegemaakt En één ding wat Jacob nooit meer vergeet, is dat je in de oorlog geen idee hebt wat je mist Je bent blij als je kan eten of als je wat te drinken hebt, je leeft heel erg in het moment. En dat is in een verzorgingstehuis ook zo. Het is niet vanzelfsprekend dat je alles kan doen wat je wilt doen, ook in de toekomst Jacob vertelde dat hij het heel belangrijk vindt dat mensen zich beseffen dat niks vanzelfsprekend is en dat er meer bewustwording moet zijn We mogen blij zijn met de vrijheid die wij nu hebben
Jacob wil graag de kennis die hij heeft gekregen over de oorlog overdragen aan andere mensen. ‘Soms gebeuren er dingen waarvan je liever hebt dat het niet zo gelopen was, maar daar heb je soms geen keuze in. Geniet daarom van de kleine dingen in het leven.’
MarliesAlvares
Eva en ik waren op zoek naar
iemand om te interviewen die een impactvolle ontmoeting heeft gehad Samen kwamen we uit bij
Marlies Marlies is een onwijs gezellige vrouw, waar wij een leuk, grappig en gezellig gesprek mee hebben gehad. Marlies is een zelfstandige vrouw ‘Op je eigen benen staan’, dit is een van de vele dingen die ze ons meegaf Een druk maar leuk leven heeft ze gehad, en heeft ze nog steeds.
Marlies is geboren in Suriname en is in 1966 met haar ouders naar
Nederland verhuisd Ze heeft hier in Utrecht (Overvecht) gewoond
Haar moeder was protestants en haar vader was katholiek; ze heeft dus ook van beide kanten de opvoeding meegekregen En deze twee kanten volgt ze nog steeds
Ook heeft ze nog 2 jaar in de VS gewoond Het beviel haar daar goed en ze heeft daar ook vrijwilligerswerk gedaan. Marlies heeft altijd als secretaresse gewerkt ‘Ik werkte altijd in een mannenwereld’, vertelde ze ons
Het was geen 9-5 job, het gaf ook veel stress, waar ze gelukkig wel goed mee om kon gaan Ook heeft ze nog modellenwerk gedaan, wat ze echt super leuk vond Alle leuke herinneringen met de meiden blijven haar nog altijd bij.
Marlies heeft twee zoons (30 en 32).
Ze vertelde ons dat ze haar zoons vrij, maar wel met strenge regels, heeft opgevoed
Bijvoorbeeld mensen aanspreken in de u-vorm vindt ze heel belangrijk. Wel is ze ook getrouwd geweest en is nu een happy single Ze vindt het allemaal wel prima
‘Mensen die niet eerlijk zijn blijven mij bij’ zei ze. Eerlijkheid is belangrijk voor haar Door het werken in een mannenwereld, realiseerde ze zich ook dat ze sterk in haar schoenen moest staan Dit is ook een motto van haar.
Wij vroegen haar ook of ze misschien iets had willen veranderen als dat zou kunnen ‘Nee, niet veel’, was het antwoord dat ze ons gaf. ‘
Zorg dat je je eigen papieren op orde hebt, wees zelfstandig en laat niemand over je heen lopen Doe wat je leuk vindt’ Dit is het advies dat ze ons gaf In het lange, leuke en gezellige gesprek dat wij gehad hebben gaf ze ons dit op vele manieren mee Altijd sterk in je schoenen staan en je leven volledig leven ‘Blijf altijd jezelf’
"Ik werd "Ik werd geïnspireerd." geïnspireerd."
"Ik had niet "Ik had niet verwacht dat mijn verwacht dat mijn verteller naar verteller naar Rome ging Rome ging ffietsen." ietsen."
"Interessant om zo verhalen te horen van een ander!"
"Ik voelde me "Ik voelde me wel op mijn op gemak bij mijn gemak bij mijn verteller." verteller."
HenkBak
Wij hebben een man genaamd
Henk Bak (69) geïnterviewd.
Hij heeft als baan in de energiewereld internationaal gewerkt voor een hele lange tijd
Dit is ook iets wat misschien wel de grootste invloed heeft gehad op wie hij is. Hij is gelukkig getrouwd met zijn vrouw, waarmee hij graag naar de bioscoop gaat op maandag
Als hobby zingt hij in een popkoor en speelt hij ook nog gitaar
Henk vond dat het belangrijkste in een leven was dat je langdurige en goede relaties hebt met andere mensen en dat maakt ook wel wie je bent Vroeger ging hij zeilen met vrienden met een drankje erbij
Deze mensen spreekt hij nu nog. Er werd gevraagd wat Henk Henk maakte en dat was door de opvoeding die hij heeft gekregen en ook de sociaaleconomische situatie waar hij in terecht kwam en waar hij heeft gewerkt.
Hij zei ook ‘mooie dingen niet uitstellen’, daar waren wij het ook mee eens
Wij vroegen hem of hij wel eens beroemde personen had ontmoet. Hij vertelde dat hij bijvoorbeeld met Ruud Lubbers, de oud-minister-president van Nederland aan tafel heeft gezeten om te vergaderen. En zo is ook de vraag gevallen: ‘Is er een ontmoeting geweest die invloed op u heeft gehad?’ Hij zei: ‘Je ontmoet elke dag mensen en dat is dagelijks, daar verander je ook van’ Dit was een mooi bedacht antwoord, omdat er echt mooi en diep over na is gedacht, aangezien dit ook een mooie waarheid is
Het gesprek was heel goed verlopen en we hebben goed kunnen lachen De antwoorden waren goed en we vonden het interessant om naar te luisteren.
Er was nog een bonusvraag en dat was of Henk Heineken dronk, omdat wij dat voor het gesprek hadden ingeschat/verwacht Het antwoord was ook ja en dat was dus wel grappig We vonden het leuk dat hij aan de vragen soms een draaitje gaf en zo meer info gaf.
AnkedeBok
Anke de Bok, 66 jaar oud, heeft een veelzijdig leven geleid, vol veranderingen en nieuwe uitdagingen Geboren in Alkmaar en opgegroeid in Haarlem, verhuisde ze voor de liefde naar Utrecht
Haar carrière was allesbehalve rechtlijnig: van werk in de administratie, tot een carrièreswitch naar de zorg op haar 49ste
Nu geniet ze van haar pensioen, maar blijft actief in de zorg In dit artikel deelt Anke haar ervaringen, de momenten die haar hebben gevormd en haar advies voor de jeugd
Anke de Bok heeft in haar leven al veel verschillende paden bewandeld. Na haar middelbare school had ze de droom om verpleegkundige te worden, maar haar ouders waren het daar niet mee eens, omdat ze vonden dat het te zwaar werk zou zijn Dus besloot
Anke Engels te studeren, maar haar carrière nam een andere wending. Ze werkte in verschillende functies, van receptioniste tot projectontwikkelaar en zelfs bij de spoorwegen
Maar op haar 49ste besloot ze haar roer om te gooien en een carrièreswitch te maken naar de zorg, iets wat ze altijd al had willen doen ‘Ik had geen twijfel dat dit was wat ik wilde,’ zegt ze
Nu Anke met pensioen is, blijft ze actief. Ze past regelmatig op haar kleinkinderen, zorgt voor haar schoonmoeder, gaat geregeld op bezoek bij haar vriendin en bezoekt wekelijks een oudere dame. ‘Het is zwaar, maar ook heel mooi om voor je naasten te zorgen,’ vertelt ze.
In haar vrije tijd houdt Anke van tuinieren en lezen. ‘Boeken zijn mijn manier om even in een andere wereld te stappen’ Ondanks haar drukke leven, maakt ze tijd voor vakantie Zo heeft ze samen met haar man de Pieterpad wandeling gefietst en een reis naar Zuid-Italië gemaakt
Een van de meest bijzondere momenten in Ankes leven was een onverwachte ontmoeting op een personeelsfeest van de politie. Ze was 19 jaar oud toen ze samen met haar vriend (haar toekomstige man) naar het feest ging Tijdens het feest sprak de vriend van Anke haar man, haar aan en gaf haar het advies om zich in te schrijven voor een huis. Het was een schokkende opmerking voor Anke, omdat ze zich daar nog helemaal niet mee bezig hield ‘Het voelde alsof het te vroeg was om over zulke dingen na te denken,’ zegt Anke. ‘Maar ik besloot het advies ter harte te nemen.’ Het bleek een beslissende gebeurtenis, want na enkele maanden vertelde haar man dat ze een huis hadden gekocht
Hij had zich, zonder dat Anke het wist, ingeschreven voor een woning in Lunetten en het huis was al geregeld Voor Anke was dit een emotionele verrassing, vooral omdat ze zich niet echt thuis voelde in Utrecht, maar het was een stap die haar leven zou veranderen. ‘Toen we het huis kochten, was dat echt een mijlpaal,’ vertelt Anke ‘Ik had gemengde gevoelens, vooral omdat Utrecht zo ver weg was van Haarlem, maar ik wist ook dat we een nieuw leven zouden beginnen.’
Deze beslissing om samen een huis te kopen markeerde het begin van hun gezamenlijke toekomst en was het startpunt van haar volwassenwording. Anke vertelt: ‘Je moet ineens zelf verantwoordelijkheden nemen Het was niet altijd makkelijk, maar het was een belangrijk moment in mijn leven’ Anke kijkt terug op haar leven met trots. Van de grote stap om voor haar man naar Utrecht te verhuizen, tot haar carrièreswitch naar de zorg, heeft ze altijd haar eigen keuzes gemaakt
Haar advies voor de jeugd? ‘Blijf jezelf en volg je hart.’ Ankes verhaal laat zien dat het nooit te laat is om nieuwe wegen in te slaan en dat je altijd kunt blijven leren en groeien
HarrieBosch
Wij hebben meneer Harrie Bosch, van 71 jaar oud, geïnterviewd. Hij werkte bij gemeentes als ambtenaar, was directeur/bestuurder van maatschappelijke organisaties en was wethouder in Utrecht.
Meneer voetbalt graag met een groep mensen op leeftijd (walking football) Hij leest graag, hij houdt van muziek luisteren en met zijn kleinzoon voetballen Deze dingen doet meneer bijna dagelijks, waar hij blij van wordt.
Blij wordt hij ook van activiteiten met familie of vrienden/buren en van het wonen en leven in het complex waar hij met zijn vrouw sinds bijna 4 jaar woont en waar veel gemeenschappelijk wordt gedaan.
Voetbal
Vroeger, toen Harrie een kleine jongen was, wilde hij op voetbal, maar dat was niet gebruikelijk binnen zijn familie Hij moest op scouting Toen hij op een scoutingkamp ook nog vervelend was geweest, mocht hij als straf pas 2 jaar later gaan voetballen
Wat is het verschil tussen nu en de tijd waarin Harrie is opgegroeid?
‘Je kunt niet op jonge leeftijd bepalen hoe je toekomst er over 20 jaar uitziet.
Je maakt keuzes voor een school, een studie, of een eerste baan en dan blijkt wel of het je past of niet en dan maak je vervolgens weer een keuze. En zo gaat het verder. Kinderen van nu hebben veel meer prikkels’ Wat Harrie positief vindt aan de veranderingen tussen nu en vroeger is dat er nu meer mogelijkheden om te kiezen zijn
Zijn ouders hebben zelf in hun jeugd geen opleiding gevolgd Ze vonden het belangrijk dat hun kinderen dat wel zouden kunnen en dat is ook goed gelukt
Familie
Meneer heeft zelf in totaal 8 broers en zussen In zijn jeugd trok hij het meest op met de broer die ongeveer even oud was De onderlinge band tussen de kinderen is ook nu nog goed. Grote gezinnen waren toen nog gebruikelijk. Hij heeft daardoor ook veel neven en nichten. Hij is het niet anders gewend De wereld van nu is sterk veranderd, nu ook de vrouwen gaan werken en de gezinnen veel kleiner zijn geworden.
Slot
De moeder van Harrie heeft tegen hem altijd gezegd: ‘Leven is geven’ Harrie was het daar niet mee eens
Hij vond toen dat het in het leven niet alleen om geven gaat, maar ook om nemen. Inmiddels heeft hij wel begrepen dat zijn moeder wijze woorden sprak
Zijn ouders hebben hun kinderen vanuit dit motto ‘voorgeleefd’ en Harrie vindt dan ook dat zijn ouders zijn belangrijkste voorbeelden zijn
Bij het afscheid nemen heeft hij ons ook nog een tip gegeven:
‘Geniet van de kleine dingen die je leuk vindt om te doen.’
‘Genietvandekleine dingendiejeleuk vindtomtedoen.’
Harrie Bosch
JoopMeppelink
Wij hebben voor onze interview
Joop Meppelink, van 70 jaar, geïnterviewd Joop is blind en daarom heeft hij toen hij jonger was op het blindeninstituut gezeten, op het niveau mavo/havo Hij is heel muzikaal en zingt in 2 koren.
Ook speelt hij wel eens gitaar, maar hij vindt dat hij dat te weinig doet
Zijn gezin is erg belangrijk voor hem en hij vertelde ons met volle trots over zijn 2 zonen
Zijn 2 zonen, Pedro en Edenilson, heeft hij samen met zijn ex-vrouw geadopteerd in Brazilië Pedro is nu 35 en woont in Portugal en Edenilson is nu 33 en woont in Zeist
Helaas is hij nu gescheiden van zijn ex-vrouw, maar hij vertelde ons heel trots dat hij nu al 2 jaar een relatie heeft met Ineke Zij is 74 jaar oud en heeft moeite met lopen en zit daarom in een scootmobiel
Hij vertelde ons: ‘Op een gegeven moment kom je iemand tegen en voel je je fijn bij elkaar en dat heb ik bij Ineke.’ Ineke woont ongeveer 700 meter van Joop vandaan en het liefst gaat Joop met de bus, maar bij Ineke in de buurt is er helaas geen bushalte
Joop heeft op allerlei verschillende plekken gewoond. Hij is geboren in Zwolle, vervolgens is hij in Ede gaan wonen, toen in Hengelo en als laatst is hij naar Zeist verhuisd, waar hij nu nog steeds woont Ook heeft hij veel verschillende banen gehad in zijn leven. Van maatschappelijk werker tot pianostemmer, tot bibliotheekmedewerker, tot ICT-expert, tot receptionist voor een sociaal werkbedrijf en als laatst rondleidingen geven in het donker, in het muZIEum. En nu is Joop gepensioneerd.
Hij vertelde ons een verhaal dat toen hij een keer in de bus zat, er een meisje naast hem aan haar moeder vroeg waarom Joop een stok bij zich had Die moeder begon heel netjes te vertellen waarom en deed niet alsof het iets raars was, daardoor voelde hij zich niet veroordeeld.
Joop gaf ons op het eind ook nog mooi advies: ‘Blijf bij jezelf, blijf bij je grenzen en geen negatief zelfbeeld creëren.’ En dat advies gaan we zeker bij ons houden.
AndréKok
Voor school kregen wij een opdracht van het vak project om een onbekend persoon te interviewen
Wij werden gekoppeld aan André Kok. Het interview vond plaats op 18-11-24. André Kok is 67 jaar en is geboren in de Achterhoek, waar hij ook opgegroeid is Toen hij oud genoeg was, is hij naar verschillende woonplaatsen verhuisd, namelijk Lochem, Doetinchem en tot slot Duiven. Zijn eerste opleiding heeft hij gevolgd op de lagere technische school, waar hij zijn vmbo-diploma gehaald heeft Met zijn diploma op zak is hij door gaan studeren tot verpleegkundige
Zodra André wist wat hij wilde studeren, is hij naar zijn vader gegaan Zijn vader was er eigenlijk best wel op tegen dat hij verpleegkundige wilde worden
Dat zijn vader ertegen was raakte André best wel, maar hij liet zich niet stoppen. Het motiveerde hem juist om te laten zien hoe mooi hij het werk vond en hoeveel passie hij ervoor had André had eigenlijk nooit een goede band met zijn vader, tot op zijn 23ste.
Dat was de eerste keer dat er een goed gesprek plaatsvond en daardoor leerde hij zijn vader pas echt kennen Wederzijds respect dus Hij vond verpleegkundige altijd een mooi beroep, omdat hij dicht bij de patiënten staat en een bijzondere band met ze opbouwt. Een gebeurtenis die hem altijd is bijgebleven in zijn beroep, is dat hij iemand van De Kermisklanten heeft verpleegd Dit is hem altijd bijgebleven, omdat zij toen die tijd erg bekend waren in Nederland en hij een hechte band met hem had gekregen
Hij heeft ook geleerd van hem dat ondanks dat je ziek bent, je alle kleine en mooie herinneringen moet omarmen, ook al heb je tegenslagen in het leven Hij vertelde ook dat je altijd mensen moet aanhoren en dingen van ze kunt meenemen, maar je altijd je eigen weg moet blijven bewandelen Ondanks dat mensen er andere dingen van vinden
André Kok heeft ons een inspirerend verhaal verteld over zijn reis naar het verpleegkundig beroep. Zijn keuze om verpleegkundige te worden is erg beïnvloedt door zijn persoonlijke ervaringen en de sterke invloed van zijn vader Ondanks de oorspronkelijke tegenstand, heeft de steun van zijn vader hem gemotiveerd om zijn droom na te jagen
André’s verhalen over zijn werk, zoals de impact die hij heeft gehad op De Kermisklanten, laten zien hoe belangrijk zijn rol is in de zorg. Hij benadrukt dat verpleegkunde een beroep is dat veel toewijding en inlevingsvermogen vereist
Dit interview herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om onze dromen te volgen en de positieve impact die we op het leven van anderen kunnen hebben André’s passie en vastberadenheid zijn een inspiratie voor ons allemaal om het beste uit onszelf te halen in de zorg.
“Ik neem mee dat je “Ik neem mee dat je altijd iemand kan altijd iemand kan tegenkomen die je tegenkomen die je leven verandert.” leven verandert.”
“Het was leuk! Het “Het was leuk! Het mocht van mij wel mocht van mij wel langer duren.” langer duren.”
“Een quote die me “Een quote die me is bijgebleven is: is bijgebleven is: “Kijk lekker “Kijk lekker vooruit!’’ vooruit!’’
“De verteller gaf “De verteller gaf ons goed advies.” ons goed advies.”
GuusPeek
‘Kijk eens iemand in zijn ogen aan, dat zegt vaak genoeg.’
Wij zijn Ocean (19) en Francella (17) en wij hebben Guus (73) van Nederlandse komaf geïnterviewd Hij is geschiedenisdocent, leraar opleider, verpleger en hulpambtenaar geweest. Hij doet nu veel vrijwilligerswerk Guus heeft ook een gezinsleven: 3 kinderen, D (man van 35), E (vrouw van 32), P (vrouw van 29) en zijn vrouw Guus leek al vanaf het begin veel zin in het interview te hebben. Hij kon ook erg veel en mooie verhalen vertellen.
Het interview moest 45 minuten duren, je raadt het al we hadden niet genoeg tijd We konden wel uren met hem door blijven kletsen
Het thema ‘een ontmoeting die impact heeft gehad’ staat centraal in dit interview
Los van de ontmoeting die impact heeft gehad, hebben we het ook over andere mooie onderwerpen gehad. Hij vertelde over zijn dochter en vrouw die hij erg bewondert.
Zijn dochter heeft namelijk voor een paar maanden lang in Oekraïne gereisd, om een boek te schrijven over de rol van vrouwen in de oorlog
Dat is inderdaad ontzettend dapper en moedig. We wilden gelijk weten hoe het boek heet om het te kunnen lezen, maar het boek was nog niet uitgegeven We hadden beloofd het in de gaten te houden
Zijn vrouw bewondert hij zo omdat ze zo energiek, getalenteerd en jeugdig is. ‘Ik zie nog het kleine meisje in haar’
Ook vertelde hij dat hij India een heel interessant en mooi land vindt en erheen is gegaan voor het huwelijk van zijn zoon. Guus vertelde over de grote cultuurverschillen van India en hier Dat de moeder van de vrouw van zijn zoon er erg aan moest wennen dat het geen Indiase man was en hij niet hetzelfde geloof had. En dat we in Nederland niet aan bruidsschatten doen.
Poëzie, opera en roman/fictie boeken zijn voor hem schitterende dingen. Hij laat weten dat je de schrijver, zonder dat je hem in het echt hebt ontmoet, echt kan leren kennen Guus vertelde over een Chinees gedicht van meer dan duizend jaar oud, over uitvallende tanden
‘De dichter zat als het ware naast mij op de bank.’
Terugkomend op het hoofdthema, een ontmoeting die impact heeft gehad: Guus liet weten dat hij een Syrische vluchteling heeft ontmoet.
Hij was een man waar je veel stereotypische gedachtes over kon hebben Een echt Midden-Oosten type, donker, baardje, zwart leren jasje et cetera Maar vooroordelen
zeggen niks, laat hij weten. Hij zag vriendelijke ogen, een man met een goed hart. Ondanks dat ze elkaar niet goed konden verstaan ontstond er een mooie vriendschap ‘Kijk eens iemand in zijn ogen aan, dat zegt vaak genoeg’, vertelde hij
Sinds die ontmoeting zien ze elkaar nog steeds en heeft hij zijn kennis vergroot over onder andere hoe
lekker de Palestijnse gerechten zijn
Ook wil hij de jeugd van nu iets meegeven: ‘Doe iets, niet klagen, maar doe er iets aan.’ Het ging
erover dat als je iets dwarszit, je niets oplost als je alleen maar zeurt en niks eraan doet Je lost meer op door actie te ondernemen
‘Jekaniemand ontmoeten,ookal spreekjedetaalniet. Kijkiemandmaareensin deogenaan,datzegtal heelveel.’
Guus Peek
GerardHouterman
‘Ga ervoor en ga verder, als het niet lukt, pas de route aan.’
Wij hebben op 18 november 2024
gepraat met Gerard, over een ontmoeting die impact heeft gehad, voor een schoolopdracht, maar zulke mooie woorden en advies hadden wij niet verwacht
Gerard is 69 jaar oud en heeft een prachtige manier met woorden
Gerard is in Bemmel geboren en heeft daar gewoond tot zijn 16e. Meneer woont nu in Utrecht. Hij is zzp'er en werkt voor de gemeente met sport gerelateerde dingen
Zijn hobby's bestaan uit voetballen en reizen met zijn familie
Amy en ik gingen in dit gesprek met een goed idee waar Gerard het over ging hebben
We hadden hem nog nooit ontmoet, maar zoals het werd uitgelegd dachten wij dat er gepraat ging worden over iemand die hij ooit 1 keer heeft ontmoet en die een impact heeft gehad op hem
Maar toen wij de vraag stelden:
‘Wat is een ontmoeting die impact op u heeft gehad?’ en zijn antwoord was: ‘Mijn vrouw’, wisten wij al dat dit gesprek enorm mooi zou gaan worden. Wij hadden al vragen voorbereid voor dit gesprek en we gaan in dit artikel de vragen en Gerard zijn antwoorden bespreken
De ontmoeting
‘Mijn vrouw’ was het antwoord op de vraag ‘Wat was een ontmoeting die impact op u heeft gehad?’ Gerard en zijn vrouw hebben al 50 jaar een relatie Ze hebben elkaar ontmoet in Boskoop, bij een band die speelde Gerard wist meteen dat het wat kon worden. We hebben ook nog gevraagd hoe deze ontmoeting betekenisvol was, in vergelijking met andere ontmoetingen ‘De draad in je leven is een persoon waar je alles mee deelt’
En natuurlijk moesten wij ook vragen wat het geheim was dat ze al 50 jaar samen zijn Gerard zijn antwoord hierop was de opvoeding, hard werken en problemen niet op elkaar afschuiven Gerard gelooft niet in dat dingen voorbestemd zijn.
Hij zegt dat het uit jezelf moet komen En dat je altijd dingen moet blijven doen: uit eten of samen dingen ontdekken en reizen ‘Je vult elkaar aan’
Na de ontmoeting
‘Hoe heeft deze ontmoeting uw leven veranderd?’ Het eerste waar meneer over vertelde bij dit onderwerp, was zijn kinderen
Hij heeft verteld over hoe hij eerst geen kinderen wilde, maar hij vroeg zichzelf ook af waarom hij dat geluk zijn vrouw zou ontnemen? Hij heeft nu wel kinderen en is er natuurlijk heel blij mee
Wij: ‘Hoe had uw leven eruit gezien als u de ontmoeting niet had gehad?’
Gerard: ‘Kan en wil het me niet voorstellen’
Een van de vragen was ook wat Gerard tegen zijn vrouw zou willen zeggen Zijn antwoord daarop: ‘Knap gedaan.’
Hij had ook verteld dat je in zo’n begin van een relatie je helemaal in de wolken bent, maar dat het daar ook om gaat
Afronding
Gerard heeft ons nog een beetje verteld over zijn toekomstplannen en wat (heel mooi) advies voor de jeugd van nu Gerard heeft geen vaste plannen, maar hij weet wel dat hij nog veel wil reizen, in het bijzonder naar Australië en ZuidAfrika. Mooie plekjes zoeken en meer van de wereld ontdekken met zijn familie
Wij vonden het gesprek tot nu toe geweldig, maar toen deze vraag kwam waren wij een en al oor voor Gerard zijn antwoord. ‘Is er nog iets dat u de jeugd van nu wilt meegeven als advies?’
‘Probeer jezelf te ontdekken, ga ervoor en ga verder Als het niet lukt, pas de route aan en blijf proberen. Geniet van het leven, want het is zo voorbij.’
‘Blijfvechtenvoorde dingendiejewil. Alshettegenzit,verander danderoute,nietde bestemming.’
Gerard Houterman
TitiaKok
Titia Kok is 64 jaar en komt uit
Doetinchem. Ze woont in Duiven met haar man Titia is een zzp'er en coach Ze heeft haar eigen webshop en bedrijfje Haar man is een belangrijk onderdeel in haar verhaal
Hij heeft haar leven op een positieve manier veranderd en extra kleur aan haar leven gegeven.
Titia en haar man hebben elkaar ontmoet in Arnhem via een blind date. Ze zijn nu 12 jaar samen en hebben een huis in Duiven.
Titia vertelt ons dat haar man een belangrijke rol speelt in haar leven
Titia vertelt ons dat haar man een belangrijke rol speelt in haar leven. Titia heeft een lichamelijke ziekte waardoor ze vaak wat last heeft van haar lichaam 'Ik ben doorgegaan voor hem’, dat is wat ze ons vertelde
Met haar eerdere man, waar ze mee gescheiden is, heeft ze twee kinderen: een zoon (35) en een dochter (32) Haar zoon heeft ook 2 kindjes: een kleinzoon (2,5) en een kleindochter (15).
Er is een bijzondere eigenschap die ze erg bij haar kinderen ziet en dan vooral bij haar zoon en dochter Het zijn namelijk echt doorzetters
Dat komt omdat de vader van Titia een echte doorzetter is. Hij is mijn inspiratiebron.’ De vader van Titia is een groot voorbeeld zegt ze.
Hij heeft haar veel geleerd en veel inzichten gegeven in het leven
Titia zelf is ook echt een doorzetter. Van een zorgopleiding tot een eigen bedrijfje, met eigen kantoor, is niet niks Met haar opleiding heeft ze een tijdje wat gedaan, alleen heeft ze er een draai aan gemaakt en wilde ze nieuwe dingen proberen
'Elke gegeven kans zie ik als een nieuw begin.' Steeds nieuwe dingen doen en verder erin doorgroeien is haar passie
Op 40-jarige leeftijd is Titia haar beste vriendin overleden. Hier heeft ze veel moeite mee gehad omdat ze alles samen deden en er altijd voor elkaar waren
Titia heeft ook hier weer haar kwaliteit doorzetten gebruikt en zo is zij er overheen gekomen. Hier eindigde ook ons gesprek mee met de belangrijke quote: 'Blijf jezelf en wees een doorzetter'
“We begonnen een “We begonnen een beetje zenuwachtig, beetje zenuwachtig, daarna kwamen we daarna kwamen we lekker los.” lekker los.”
“Leuk om te zien hoe “Leuk om te zien hoe hij met al die ervaring hij met al die ervaring een mooi perspectief een mooi perspectief heeft op het leven.” heeft op het leven.”
“Het is leuk, ik heb “Het is leuk, ik heb haar nooit gezien en haar nooit gezien en nu ken ik iets over nu ken ik iets over haar leven.” haar leven.”
“Ik vond het super leuk en gezellig.”
JacobKooistra
Samen met twee medestudenten en vrienden hebben Max, Evi en Per een interview gehad met Jacob Kooistra (73 jaar oud) In dit interview hebben we te maken gehad met een bijzondere ontmoeting van Jacob, leren we hem beter kennen en vertelt hij over zijn jeugd en eigen ervaringen
Jacob heeft zelf veel bij organisaties gewerkt en veel personeelszaken opgevangen Dit heeft bij bijna 40 jaar gedaan. Ook heeft hij verteld over zijn bijzondere hobby, namelijk: hij verzamelt verschillende
Berenburg etiketten (jenever) en houdt erg veel van koken Hij houdt ook erg van uit eten gaan, nieuwe mensen ontmoeten en van spontane gebeurtenissen.
Hoe is deze ontmoeting tot stand gekomen? Wat was onze indruk van Jacob en wat was voor Jacob de eerste indruk na de ontmoeting die zo veel indruk heeft gemaakt?
Zoals er al gezegd werd is Jacob lang bij deze organisatie aanwezig en werkte hij veel met scholen samen om ouderen en jongeren meer bij elkaar te krijgen
Ze leren hoe je interviews houdt en deze ook leert te presenteren.
Voor de bijzondere ontmoeting
vertelde hij dat er in 2015 in de koepelgevangenis in Arnhem een nieuw AZC kwam voor vluchtelingen uit Israël en andere plaatsen.
Maar dit werd door de inwoners van Arnhem niet echt geapprecieerd
De meesten hadden een slechte ervaring met vluchtelingen en hadden best wel een vooroordeel over die mensen. De kinderen uit Arnhem werd geleerd om anders naar een situatie te kijken
‘Je kunt nooit aan de buitenkant zien wat er bij iemand speelt, dus heb nooit zomaar een oordeel’
Wij vroegen aan Jacob ook hoe dit hem veranderd heeft en hij vertelde: ‘Je wordt dan toch met je neus op de feiten gedrukt dat je nooit te snel moet oordelen over mensen En je gerichte hulpvragen aan ze moet stellen Omdat het voor deze mensen vooral ook allemaal nieuw is. Een ander land waar ze je taal niet spreken, daar zitten de meesten niet te wachten op het feit dat ze als een soort van aapjes bekeken worden’
Ook zei hij dat dit ‘vanzelfsprekendheid is voor ons, iets heel normaals, voor vluchtelingen is dit totaal niet het geval’.
Ook vertelde hij dat de jeugd van tegenwoordig niks meer gewend is ‘Wij kunnen terugschakelen naar minimalisme Jullie hebben altijd die telefoon en social media nodig.’
In de laatste vragen voor Jacob hebben wij het gehad over wat hij zou willen meegeven aan de jeugd van tegenwoordig
En of de indruk die hij had van de persoon die veel impact heeft gemaakt klopte, of dat dit anders was dan gedacht En of hij nog plannen heeft voor de toekomst Op deze vraag had hij het antwoord dat ze binnenkort gaan verhuizen, niet per sé omdat ze een kleiner huis wilden, maar omdat ze gewoon met alle ruimte die ze hadden niet heel veel doen, dus het eigenlijk niet nodig is
En wat hij nog zou willen meegeven aan ons en aan de jeugd van tegenwoordig was: ‘Probeer goed te luisteren, wat wil iemand zeggen en laat iemand altijd uitpraten en probeer wel van elke dag te genieten.’
En of de ontmoeting en de impact die dit had qua voorspelling klopte?
‘Wel het was niet per sé anders maar, je leert iemand wel beter kennen en dat maakt het wel weer bijzonder.’
Na het interview rondden we het netjes af en bedankten we Jacob voor zijn openheid en zijn tijd
Als laatste vertelden we wat over onszelf, hoe we hier zijn terechtgekomen en wat onze plannen zijn voor de toekomst en hebben we nog zeker met hem gelachen
MarliesAlvares
Marlies is 68 jaar en is nu met pensioen. Marlies komt oorspronkelijk uit Suriname en heeft gewerkt als secretaresse Ze is een actief persoon die graag op de hoogte is van wat er in de wereld speelt. Ze is blij dat ze leeft en dat ze de vrijheid heeft om te doen wat ze wil Marlies heeft ook 2 kinderen
Twee zoons om precies te zijn, van 30 en 32
Marlies vindt onder andere armoede en dat mensen sterven van de honger heel erg. Maar een van de belangrijkste dingen vindt ze vrijheid Daarom vindt ze ook dat mensen in vrijheid moeten kunnen leven
Mensen die impact op haar hebben gehad, zijn de mensen van vroeger
Denk aan oud-collega’s, klasgenoten en mensen die ze vroeger kende, maar die nu helaas overleden zijn
Ze denkt vaak terug aan die mensen en dat laat haar ook denken aan haar eigen leven en dat het niet voor eeuwig doorgaat Daarom moeten we nu genieten van de vrijheid en mogelijkheden die we nu hebben
‘Blijf geloven in jezelf en niemand is dom geboren. Het is ook belangrijk dat je positief blijft in je leven en de mensen die te negatief zijn, laat ze gaan Stel, een persoon belt mij die alleen maar klaagt, dan neem ik gewoon niet op.’
Marlies is streng, maar rechtvaardig, opgevoed Haar ouders stonden altijd klaar voor haar, financieel en emotioneel, en dit doet ze ook bij haar zonen. Ze zei dat ze altijd kunnen bellen en verder hun eigen leven kunnen leiden.
Ze kunnen ook altijd bij haar aankloppen als ze iets nodig hebben Ze is zelf ook heel erg dankbaar voor de leuke jeugd die ze gehad heeft
De plannen die ze voor de toekomst heeft zijn: gezond blijven, blijven reizen en lekker snel hard auto te rijden (het zou haar leuk lijken om ooit op Zandvoort te rijden) Ze gaf ons mee dat het belangrijk is dat je een diploma haalt.
JosdeGrood
Jos de Grood is een 81-jarige man. Hij heeft gewerkt bij de spoorwegen. Hier heeft hij verschillende functies gehad Hij is in 1977 naar een dorp in Gelderland verhuisd Er was een lezing aangekondigd over archeologie. Door de goede sfeer is hij daar meerdere keren heen gegaan en vanaf dat moment heeft hij zijn passie gevonden Het woord ‘archeologie’ heeft voor Jos heel veel herinneringen
Jos heeft na de lezingen geen afstand meer gedaan van archeologie door de goede, ontspannende sfeer en door de leuke dames en heren Hij is amateur archeoloog geworden, omdat hij het niet zag als een baan, maar als een hobby. Hij had daar veel vriendinnen gemaakt en hij heeft ook veel mooie dingen opgegraven Na de opgravingen ging Jos graag naar de kroeg toe voor de gezelligheid met zijn vrienden van zijn hobby. Binnen twee jaar zat hij in het bestuur van de archeologie Hij was daar werkveldleider
Hij heeft daar veel van geleerd, zeker dat je je er niet mee moet bemoeien als vrouwen kibbelen, omdat ze het niet met elkaar eens zijn
Hij weet namelijk dat dames de ene keer zeuren en de andere keer weer gezellig zijn met elkaar. Hij heeft heel veel archeologische plekken bezocht in Nederland en hierna ook met zijn vriendengroep in het buitenland
De vondsten maakten Jos niks uit, of het nou een groot bot was of maar een kleintje, of het een diamant was of een doodnormale steen, het ging hem meer om de goede sfeer
Doordat Jos daar met zijn vrienden was, heeft hij ook veel gelachen tijdens het hobbyen
Hij was helemaal op zijn plekje daar
Als je hem zou vragen wat hij het leukste vond, zou hij antwoorden: het vuurstenen pijlpuntje dat hij aan het begin zelf gevonden had.
Ook zou hij zeer waarschijnlijk vertellen over hoe erg hij kan genieten van een warme kop koffie en een appeltaartje met dikke slagroom erbij.
Jos wilde ons nog wel één ding meegeven: ‘Je zal heus niet ineens op je plek zitten, maar uiteindelijk kom je er wel’
‘Veeldingen gebeurenophet momentdatjehet nietverwacht.’
Jos de Grood
TitiaKok
Ze is positief, sterk en ze heeft al veel bereikt, maar dat heeft Titia Kok zeker te danken aan een vervelende gebeurtenis die impact op haar heeft gehad Titia is 64 jaar en woont in Duiven Haar hobby is zingen bij een aantal koren, voor mensen die het minder breed hebben of eenzaam zijn Ook is ze heel creatief en maakt ze graag kaarten en sieraden Ze is nu werkzaam bij projecten van Cultuur & Kunst, als zzp’er. Daar is ze heel gelukkig! ‘Het is een fijn team en iedereen laat elkaar in hun waarde.
Daarvoor heeft ze gewerkt bij een grafisch bedrijf, als postbode en in de zorg Helaas is het bij de zorg misgegaan en heeft ze een vervelende ontmoeting gehad.
Ze is begonnen met vrijwilligerswerk in de zorg Dit vond ze zo leuk om te doen dat ze daarna in 9 maanden de opleiding helpende deed en ook de opleiding verzorgende IG heeft gedaan in 9 maanden tijd. Dit is een brede opleiding tot verzorgende. Na deze opleiding heeft ze 5 jaar in een verzorgingshuis en 8 jaar in de thuiszorg gewerkt
Hier is dan ook haar gebeurtenis gebeurd die veel impact op haar heeft gehad Titia is op een doodnormale dag in 2014 gaan werken bij een cliënt thuis
Haar teamleider kwam langs om te kijken hoe ze te werk ging.
De teamleider van Titia kwam uiteindelijk om haar heel erg te intimideren, in haar comfortzone te stappen en om haar te vertellen dat ze haar werk niet goed deed, terwijl ze haar werk juist super goed deed.
Terwijl deze intimidatie bezig was, nam de cliënt van Titia het voor haar op Dit maakte de ontmoeting ook heel erg betekenisvol, vergeleken met andere ontmoetingen De cliënt heeft haar geleerd om haar grenzen aan te geven. Omdat de cliënt zo voor Titia opkwam heeft deze gebeurtenis haar erg geraakt
Het drong tot haar door dat het niet oké was hoe haar teamleider met haar omging. Door deze gebeurtenis met veel impact is ze ook in een burn-out geraakt.
Nu, 10 jaar later, denkt ze niet veel meer aan deze gebeurtenis en heeft ze het afgesloten in haar hoofd
Soms als ze ergens langsrijdt ziet ze een badkamerfabriek met de naam van die persoon voorbij komen
Als ze haar naam ziet, of haar oud teamleider zelf ziet fietsen, denkt ze, dikke neus! Armoedig mens, je weet niet beter!
Ze deelt dit verhaal graag met mensen Dit doet ze om te laten weten aan andere mensen dat er altijd mensen boven je zullen staan die je anders zullen behandelen dan hoe je zelf behandeld wilt worden.
Ze vertelde ons dat dit altijd zo zal zijn, maar je moet doen wat voor jezelf goed voelt Ook zei ze heel mooi: ‘Blijf wie je bent’
Deze gebeurtenis heeft haar sterker en positiever gemaakt Als ze de stap niet had genomen om weg te gaan, had ze daar waarschijnlijk nog gewerkt. Dat zou ongezond voor haar geweest zijn, omdat ze minder lekker in haar vel zat toen Gelukkig is het nu allemaal anders! Ze blijft doorgaan waarmee ze nu mee bezig is en ze gaat meer leuke dingen doen met haar man. Ze geeft de jeugd graag mee: ‘Ga verbinding leggen met de mensen en het op een normale manier oplossen
Het kan anders en laat dat zien!’
Het was een fijn en heel vertrouwd interview. Dankjewel Titia voor het delen van je verhaal.
AnsStalman
Wij hebben Ans Stalman geïnterviewd, zij is 72 jaar oud en wij hebben haar wat vragen gesteld over haar leven
Ans was een activiteitenbegeleidster en begeleidde voornamelijk dementen. Dit is ook haar beroep geweest Ans haar hobby’s waren vroeger tekenles geven, en poppen maken Nu houdt ze zich onder andere bezig met tekenen, haken, musea, steden en beurzen bezoeken. Haar favoriete museum is het Kunstmuseum. Ze deed ook een spirituele cursus en vindt het ook leuk als haar drie kleinkinderen langskomen Ze past daar een keer in de week op op
Ans herinnert zich nog goed de ontmoeting die een blijvende impact op haar leven heeft gehad Het begon toen ze als jongvolwassene, tussen haar 6de en 22ste jaar, veel te maken had met een orthopedisch specialist. Deze arts speelde een belangrijke rol in een moeilijke periode van haar leven
Ans kampte met uitdagingen op het gebied van bewegen, iets wat haar dagelijks leven ernstig beïnvloedde
Maar de orthopedist was meer dan een arts Hij was een steunpilaar
Wat deze ontmoeting bijzonder maakte, was de manier waarop ze elkaar volledig begrepen. Ans voelde zich gehoord en gezien De arts bood niet alleen praktische hulp, maar gaf haar ook vertrouwen
Hij hielp haar om door te zetten, zelfs toen het zwaar was. Dankzij hem kon Ans haar examens afleggen, ondanks de fysieke beperkingen die haar parten speelden
Deze positieve invloed heeft Ans diep geraakt. Ze kijkt terug op deze periode met gemengde gevoelens. De worstelingen waren er, maar ook de groei en het doorzettingsvermogen dat ze heeft ontwikkeld.
De begeleiding van de orthopedist
liet een blijvende indruk achter en leerde haar dat zelfs in moeilijke tijden, steun en begrip een wereld van verschil kunnen maken
Ans draagt deze les nog altijd met zich mee. Het heeft haar geïnspireerd om anderen te helpen, wat waarschijnlijk een van de redenen is waarom ze activiteitenbegeleidster werd
Haar eigen ervaring leert haar hoe belangrijk het is om er voor iemand te zijn en hoe kleine gebaren van steun een levenslange impact kunnen hebben
"We waren lekker in gesprek en echt ‘in het moment’."
"Het lijkt me eigenlijk wel leuk om dit vaker te doen!"
"Ik neem mee dat je veel van iemand kan leren door echt naar iemands verhaal te luisteren."
"Ik vond het aan het begin wel spannend, later minder, omdat we lekker aan het kletsen waren."
MagdaRitzen
Voor vele mensen is het lastig om je ware liefde te vinden, maar Magda Ritzen van 72 jaar had het geluk om haar ware liefde te vinden Magda is een hele sportieve vrouw, ze houdt van zwemmen, sporten met vriendinnen en Pilates. Ze heeft op de universiteit ‘Adviseur online onderwijs’ gedaan Ze heeft gewoond in Breda en woont momenteel in Leidsche Rijn Nu heeft ze samen met haar ware liefde 1 zoon, zijn naam is Don en is momenteel 41 jaar. Ook heeft ze nu 2 kleindochters. Wij hadden het geluk om de ontmoeting tussen Magda en haar man Jan te horen
Magda woonde destijds in een woongroep met 15 mensen. Samen met de woongroep hadden ze afspraken over hoe ze voor elkaar zorgden en het huis netjes hielden
Op een dag stond Jan voor de deur als postbezorger, met een pakketje voor iemand van haar woongroep. Magda deed de deur open en vond dat Jan er leuk uitzag. Toen Magda Jan zag, greep ze haar kans Ze ging langs bij Jan om te vragen of hij samen koffie wilde drinken, maar Jan was niet thuis
Magda kende veel mensen in de buurt, veel mensen kende Jan ook. Door wat mensen te ondervragen begon ze meer over hem te weten, wat hem nog leuker maakte Later kwam ze Jan tegen bij een muziekstuk, maar was erg zenuwachtig. ‘Om minder nerveus te zijn, had ik daarvoor wel een stickie gerookt’ Toen ze binnen was, kwam ze Jan bij de bar tegen Jan bestelde 2 koffie op dat moment, Magda dacht dat er één voor haar was. Ze sprak hem aan en zei dat ze laatst bij zijn huis was geweest, maar hij niet thuis was Jan keek haar vragend aan, de koffie was voor iemand anders namelijk Ze raakten in gesprek samen en besloten echt samen een keer koffie te gaan drinken
Na paar keer samen af te spreken, werden ze een stel Later kregen ze een zoon samen, genaamd Don en zijn ze verhuisd, met een ander stel van haar groep. Magda vond het erg bijzonder dat Don de achternaam van zijn moeder kreeg
Jan werkte voor goede doelen en is even later naar Zuid-Afrika gegaan voor zijn werk Magda gaf later haar baan op en is mee naar Zuid-Afrika gegaan Ze hebben samen 6 jaar in Zuid-Afrika gewoond Magda kwam makkelijk aan een baan in Zuid-Afrika, ze vond het werk erg leuk, maar wel moeilijk omdat het een andere cultuur was
Uiteindelijk kreeg Don een kindje en zijn ze samen terug naar Nederland verhuisd. Nu wonen Magda en haar man Jan nog altijd gelukkig samen.
Magda vindt het erg leuk om leuke dingen te doen met haar kleindochters
Ze hebben samen 6 jaar in ZuidAfrika gewoond. Magda kwam makkelijk aan een baan in Zuid-Afrika, ze vond het werk erg leuk, maar wel moeilijk omdat het een andere cultuur was Uiteindelijk kreeg Don een kindje en zijn ze samen terug naar Nederland verhuisd.
Nu wonen Magda en haar man Jan nog altijd gelukkig samen. Magda vindt het erg leuk om leuke dingen te doen met haar kleindochters
Als advies gaf Magda om je hart te volgen en te luchten, je vindt de ware liefde niet zomaar Wij zijn erg blij dat we de kans hadden om dit mooie verhaal te horen en nemen de adviezen mee in ons leven
k‘Jemoetjehart unnenluchten,je kanhetnietalleen.’
Magda Ritzen
AndréKok
André heeft een interview afgelegd over een ontmoeting die impact heeft gemaakt André is 67 jaar oud en woont momenteel in Duiven, dat ligt naast Arnhem André heeft 2 zoons en zijn vrouw heeft een dochter en een zoon. 1 van zijn zonen woont momenteel in Denemarken Hij was vroeger verpleegkundige bij het UMC op de longafdeling, omdat dat gedeelte een technisch deel met zich meebrengt. Bij de start in het UMC was de ontmoeting helaas negatief, maar niets helaas, want hij is er sterker uitgekomen
Toen kreeg André een zoon. Zijn zoon was een paar uur oud en hij dacht aan allerlei dingen die hij wel en niet moest doen Wat hij wel moest doen was naar de buren lopen om te zeggen dat ze een kind MOETEN nemen. Omdat hij zojuist iets mee heeft gemaakt dat een impact op hem heeft gemaakt en deze gebeurtenis en plek lang in zijn gedachtes zullen meeleven
Er kunnen natuurlijk ook negatieve dingen gebeuren die impact op je kunnen hebben. André heeft er ook zo een meegemaakt, maar hij is er sterker uitgekomen André werkte 10 jaar als verpleegkundige bij het UMC, op de longafdeling. Ver voordat hij daar ging werken, was hij leerling ziekenverzorger (in 1978). Daar was ook een collega, Marian, ook wel de ‘non’ genoemd Marian was verpleegkundige, dus zat hoger in de rang dan André zelf. Zondag kwart voor twaalf, na een harde werkdag, ging André de verpleegbedden opmaken H
ij had alles gedaan en opeens kwam
Marian de bocht door om te vertellen dat alle bedden niet klopten Vervolgens ging ze de bedden controleren, dus eerst al het beddengoed weer loshalen Dan zal ze het ook wel weer opmaken, dacht
André! Maar dat was niet het geval. Ze had wel alles losgehaald, maar niet vast gemaakt Dit vond hij echt niet kunnen, voor de zoveelste keer dat Marian de baas speelde en deed of ze alles beter deed en beter wist. André kreeg nog een opdracht, maar dit keer dacht hij: ik ga hem niet uitvoeren, want ik doe het toch niet goed Hij ging voor zichzelf opkomen en liep naar zijn werkgever om de situatie uit te leggen. Hij was bang dat zijn werkgever zou zeggen dat hij de opdracht alsnog moest uitvoeren
Dat was niet het geval Zijn hoofdzuster, mevrouw Jansen, vond het juist goed wat hij deed en gaf hem een compliment over dat hij voor zichzelf opkwam.
‘Ik kijk nu anders naar dingen die negatief over kunnen komen en ik ga denken hoe ik dit positief kan maken
Of hoe je er sterker uit kan komen. Als iemand anders dezelfde situatie heeft meegemaakt kan ik ze helpen, omdat ik precies weet hoe het voelt en kan ik een deel van mezelf gebruiken om ze nog beter en sterker uit de situatie te helpen.
Want zo’n situatie blijft bij je en daar leer je telkens van’
André geeft de jeugd mee dat je van negatieve dingen die online worden gezegd heel sterk kan worden en jezelf goed kan filteren van de negativiteit.
“Ik neem mee dat er geen mislukkingen bestaan, alleen nieuwe hoofdstukken.”
“Ik had nog wel even kunnen doorkletsen met de verteller!”
“De verteller gaf ons mee dat we voor onszelf moeten opkomen.”
“Ik had niet verwacht dat er zo’n diepgaand gesprek uit kon komen.”
GuusPeek
Wij hebben met Guus gesproken.
Hij studeerde geschiedenis en werd leraar in Schiedam Later werd hij leraar opleider aan de Universiteit van Utrecht In zijn vrije tijd kookt hij graag, vooral internationaal en dan het liefst Midden-Oosters. Dat vindt hij lekker omdat er veel verschillende soorten smaken zijn uit veel verschillende landen en je kookt met veel kruiden Ook houdt hij van lezen Daarbij kwam hij op het idee om de bijzondere ontmoeting aan te gaan.
Guus had een kleine Franse roman gelezen, genaamd Het Kleine Meisje van meneer Linh Het boek gaat over een Vietnamese meneer
Zijn dorpje is gebombardeerd en zijn hele familie overlijdt.
Zijn kleindochter en hij, zijn de enigen die de ramp hebben overleefd Hij en zijn kleindochter zijn gevlucht naar Frankrijk
Toen werd meneer Linh een hele goede vriend van een oude Franse meneer, terwijl ze allebei andere talen spraken Dat sprak Guus erg aan Hij heeft ervan geleerd dat je met elkaar kan communiceren, zelfs als je elkaars taal niet spreekt
Toen Guus in Zeist woonde ontmoette hij een Syrische meneer. Hij was hier gevlucht voor de oorlog en kwam wat werk voor hem doen Guus zag gelijk in de meneer zijn ogen dat het een hele aardige man was. Dus dacht hij, waarom niet verder contact zoeken? Guus en de meneer spreken tot deze dag elkaar nog steeds en Guus heeft de meneer heel veel geholpen door de jaren heen Onder andere om zijn ouders naar Nederland te halen.
Dit heeft ook veel impact gehad op het gezin van Guus; zijn dochter is ook vluchtelingen gaan helpen door de verhalen die ze van haar vader heeft meegekregen
De conclusie is dus dat je elkaars taal niet hoeft te spreken om elkaar te leren kennen en vrienden te worden Ook moedigt Guus de jeugd van nu aan om lekker te gaan lezen Want je kan er veel van leren en je kan echt iemand ontmoeten in een boek.
ReactieDocenten
De studenten van de opleiding
Onderwijsassistent zijn in het diepe gesprongen door uit hun comfortzone te stappen en in gesprek te gaan met allemaal onbekende vertellers. Eerst spanning, maar na de eerste kennismaking verdwijnt de spanning en verschijnen de glimlachen op de gezichten De 1e-jaarsstudenten werden door MDT Cultuur en Kunst meegenomen om te werken aan hun verhaal. De missie was om een verhaal te achterhalen over een (onverwachte) ontmoeting die veel impact heeft gehad op de ander
Met veel passie zijn de studenten het gesprek aangegaan en hebben dit verhaal vastgelegd door middel van een verhaal, foto en een verfilming
Bedankt vertellers, voor jullie komst op het MBO Utrecht, dank voor jullie mooie verhalen en verbinding met onze studenten. Dank aan het projectteam van MDT Cultuur & Kunst voor het organiseren en geven van het project
is een publicatie van MDT Cultuur & Kunst. Deze uitgave presenteert de gesprekken die studenten van MBO Utrecht hebben gevoerd met vertellers, als onderdeel van hun Maatschappelijke Diensttijd (MDT) programma.
Ontwerp, redactie en lay-out: HUMINT Solutions
Met dank aan: Alle vertellers voor het delen van hun verhalen en de docenten voor de leuke samenwerking
Meer weten?