aangenomen! Verhalen verzameld door studenten van het Scalda in Middelburg, over de overgang van studeren naar werk.
introductie Een diploma op zak... en dan? Eerst op reis of gelijk zoeken naar je droombaan? En bestaat die eigenlijk wel of moet je die zelf creëren? Nadat je klaar bent met je opleiding sta je eigenlijk weer voor allerlei keuzes. Hoe kijken senioren terug op die fase? Hoe maakten zij de overgang van studeren naar werk? En zouden ze, met de kennis van nu, toen misschien liever anders hebben gekozen? In de afgelopen weken gingen de derdejaars studenten van de opleiding Hospitality Professional van het Scalda in Middelburg in gesprek met Zeeuwse senioren over het begin van hun werkzame leven. Over vrienden voor het leven worden met collega's, over doorzetten, jezelf beter leren kennen en je dromen najagen of loslaten. Deze gesprekken vormden Deel 1 van MDT Cultuur en Kunst. Bij dit programma oefenen jongeren om meer te leren van mensen dan je van tevoren verwacht. Hiervoor gingen de studenten allereerst in gesprek met senioren (die wij vertellers noemen) om te speuren naar niet voor de hand liggende kennis en verhalen. Na het gesprek hebben de studenten een schrijf- en fotografieworkshop gevolgd, om het verhaal mooi vast te leggen. In dit magazine vind je de verhalen die de jongeren op het spoor zijn gekomen en de beelden die ze daarbij gemaakt hebben. De verhalen zijn geschreven door de jongeren en soms (naderhand) nog aangevuld door de verteller. Er komt nog meer. Tijdens Deel 2 van het programma gaan de jongeren namelijk korte films maken over de verhalen. We zijn nu al benieuwd naar het eindresultaat en zien uit naar de eindpresentatie waar ook alle vertellers voor worden uitgenodigd. Maar voordat het zover is, gaan we terug in de tijd met 'Aangenomen!'
Ger van Waegeningh Alleen, maar niet eenzaam Ze is een vrouw die heel haar leven
Geboren in een hotel, verwacht je luxe
op reis is geweest, voor haarzelf en
en rust. Toch woon je jaren later in
voor anderen heeft gewerkt en
Honduras om de arme vrouwen te
terugkijkt op een gewaardeerd
helpen in S.O.S. Kinderdorpen. Koken
leven. Nooit tijd gehad voor een
in een pan op het vuurtje, geen
man. 'Het is er simpelweg gewoon
elektriciteit, primitief. Deel uitmaken
nooit van gekomen.' Dus geen
van hun leven. Toch ironisch dat ik
kinderen of kleinkinderen.
nog steeds zelf ook kampeer, in mijn eentje met de kar en de fiets op pad.
'Ik ben Ger, een vrouw van 89 jaar. Ik
Bijna zoals ik altijd al heb gedaan daar.
ben geboren in Middelburg, maar
Au pair in Parijs en Edinburgh. Mijn
intussen heel de wereld al gezien.
zussen achterna, even uit ons hotel-
Begonnen in Europa, later voor
leven.
PUM in Indonesië, Afrika en
Nog steeds, jaren later, zit ik niet stil
Midden-Amerika gewerkt.
en zorg ik voor mijn omgeving en
Op jonge leeftijd heb ik er altijd van
probeer iets te betekenen voor
gedroomd om voor de klas te staan.
anderen. Geridderd door het
Jaren later, na mijn studie stond ik
Koninklijk Huis. Minder te zien van de
daar dan, voor de moeilijkste
wereld hier, vanuit het kleine
meisjesklas van de school. Voor de
hoofdstadje in Zeeland. In mijn
leeuwen geworpen, met mijn
appartementje, alleen, maar niet
onzekerheden. Ik stopte, zocht en
eenzaam. Mijn laatste wens is nog 1
vond de volgende uitdaging in
keer op reis, naar Honduras. Nog 1
Tilburg: weggaan en opnieuw
keer naar mijn vriendin, waar ik heel
proberen, zeg ik dan altijd.
mijn leven mee heb samengewerkt.'
DOOR MYRTE & SELINA
Myrte: 'Dit standbeeld is een krachtige vrouw om te zien en we vinden Ger een krachtige vrouw door haar verhalen.'
Wim Jansen Een ambitieuze bij Van Limburg, naar Brabant, naar
Na zijn tijd op het gymnasium is hij
Zeeland. Meneer Jansen (76) heeft
doorgestroomd naar het hbo. Hier
op veel verschillende plekken
heeft hij personeelswerk gestudeerd
gewerkt. Zo begon hij op zijn tiende
op de sociale academie in Eindhoven.
al met eieren rapen bij een boer in
Deze opleiding duurde vier jaar.
Limburg. Dit geeft al aan hoe ijverig
Tijdens zijn opleiding heeft hij
hij is. Hij heeft zich ontwikkeld
stagegelopen bij een Amerikaans
tijdens zijn tijd op het internaat. Hier
bedrijf in Katwijk. Bij dit bedrijf heeft
heeft hij veel geleerd over
hij een baan aangeboden gekregen
leidinggeven en organiseren.
als hoofd Sociale Zaken, dit vond hij
Meneer Jansen is altijd al een
een fijne kans. Echter moest meneer
bezige bij geweest. Na zijn
Jansen eerst in militaire dienst voor
basisschool heeft hij zich gericht op
veertien maanden.
het gymnasium. Dit heeft hij zeven jaar lang gevolgd op een
Na zijn militaire dienst heeft hij deze
jongensinternaat. Op het internaat
functie aangenomen. Hier is hij vier
heeft hij zich ook aangesloten bij
jaar werkzaam geweest. Daarna werd
verschillende clubs. Tijdens zijn
het tijd voor een verandering. Hij ging
schoolperiode klom hij omhoog en
werken in Nijmegen bij Stichting
werd hij zelfs ‘burgemeester’ van de
Katholieke Gezinsverzorging en
club. Ondanks dat hij een jaar
Bejaardenhulp. Dit heeft hij ook vier
langer erover heeft gedaan, heeft hij
jaar gedaan. Hier haalde hij veel
zijn eigen kwaliteiten weten te
voldoening uit.
vinden door stemmen te werven voor de ‘burgemeester verkiezingen'.
DOOR CARMEN & LILIAN
In 1974 is hij begonnen bij de Raad van Arbeid als chef du bureau. Hij gaf leiding aan het bureau en verzorgde de uitbetalingen van de verzekeringen. Na zeven jaar werken bij de Raad van Arbeid is het bedrijf hervormd en werd het de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Meneer Jansen heeft op verschillende plaatsen gewerkt binnen dit bedrijf. Hij is toen ook in Middelburg beland, waar hij nog steeds woont. Hij is voldaan met zijn loopbaan en heeft weinig tegenslagen gehad. Hij heeft ons ook geleerd dat je niet aan één baan vastzit, maar dat het niet erg is om van baan te veranderen
Lilian: 'We hebben deze foto gemaakt omdat Wim een bezige bij is. Hij heeft al op veel verschillende plekken gewerkt. Dus daarom dat we een ‘bij’ hebben gefotografeerd.'
'Ik neem mee van het gesprek dat je niet nu bepaalt wat je voor de rest van het leven gaat doen, maar dat je nu bepaalt wat je de komende 5 jaar gaat doen.'
Carmen
Marcel de Lannoy Eindelijk gelukkig thuis Marcel: 'If you don’t get what you
meerdere baantjes gehad, maar wat
want, start wanting what you have.'
hem het meest bij is gebleven is zijn
(Als je niet kunt krijgen wat je wilt,
tijd bij World Airways, waar hij 3 jaar
start met waarderen wat je hebt)
als steward gevlogen heeft. In die tijd heeft Marcel veel meegemaakt van
67 jaar geleden is Marcel als
verschillende passagiers tot een
Nederlands jongetje met
vliegtuigcrash in ’82. Dit heeft wel
Indonesische achtergrond geboren.
impact gemaakt op hem, maar zijn
Op 1,5-jarige leeftijd is hij met zijn
liefde voor vliegen niet in mindering
ouders, broer en zus naar Amerika
gebracht. Hij was ook graag verder
verhuisd en heeft daar het begin
gegaan in het vliegen, maar dit was
van zijn leven opgebouwd. Hij ging
helaas niet mogelijk.
naar school en kwam er daar op 8jarige leeftijd al snel achter dat
Marcel heeft gedurende 35 jaar les
lesgeven een passie is voor hem. Hij
gegeven. In 2002 kreeg hij de
begon hier namelijk zelf
mogelijkheid om les op een
kleinschalig, vanuit zijn woonkamer,
Nederlandse middelbare school te
een zomerschool. Zelf heeft hij later
geven. Vol verwachting en hoop was
gestudeerd op de Universiteit van
hij. De ervaring verliep echter heel
Californië (Berkeley) en is daarna
slecht en het deed hem bijna de das
doorgegaan voor zijn master als
om, want hij was geen goede
Frans docent.
‘politieagent’. Hij had heel erg het
Ook Marcel moest gewoon werken
gevoel dat hij gefaald had.
om zijn geld te verdienen. Hij heeft
DOOR MICHELLE & NAOMI
Daarna ging hij weer terug naar zijn
Op dit moment is Marcel
Internationale school in Engeland.
aangesloten bij verschillende
Ook hier heeft hij verschillende
organisaties, waar hij gezelligheid
dingen meegemaakt die niet altijd
en activiteit uit haalt. 'Ik geniet om
even makkelijk waren voor hem.
terug in mijn vaderland te zijn.'
Maar dat heeft hem alleen maar sterker en wijzer gemaakt. Marcel is 23 maart 2019 terugverhuisd naar Nederland en zegt: 'Hier voel ik mij thuis, ik heb echt het paradijs gevonden.' Marcel heeft zich in Amerika en in Engeland nooit thuis gevoeld. Nu hij eindelijk zichzelf kan zijn is het hem heel duidelijk wat voor hem belangrijk is, namelijk: goed communiceren met elkaar. 'Blijf altijd met elkaar praten en durf om hulp te vragen.' Hij vindt het belangrijk om optimistisch te blijven, de moed erin te houden, maar ook niet altijd te serieus te zijn.
'Wat ik geleerd heb van ons gesprek? Niet te serieus zijn. wel je best doen. maar echt genieten.'
NAOMI
Naomi: 'Foto’s van boeken met de locaties waar meneer geweest is en een Zeeuwse vrouw er achter omdat hij nu weer in Zeeland is.'
adrian Salakorij Een man van alles Wie heeft er zeventien verschillende
Er waren veel verschillende voor- en
baantjes gehad? Dat hoor je niet
nadelen aan dit beroep. In deze tijd
veel, maar Adrian Salakorij is er 1
was de rassenscheiding nog heel erg
van. Hij is begonnen met zijn droom
aanwezig in Zuid-Afrika, wat voor hem
te achtervolgen en heeft daarna
lastig was omdat hij een Molukse
nog 16 baantjes gehad, bijvoorbeeld
achtergrond heeft. 'Wanneer je voor
leraar en elektromonteur.
een jaar van huis gaat weet je niet
´Ik droomde er op jonge leeftijd al
precies wat je te wachten staat. Kan je
van om veel van de wereld te zien.
het werk en de verantwoording aan,
In deze tijd was dat heel moeilijk en
hoe reageert je lichaam op de
bijna alleen mogelijk door een
temperatuur in de machinekamer
beroepskeuze.´
tijdens het werken in de tropen. Ben je gevoelig voor zeeziekte, krijg je last
Adrian Salakorij is begonnen op de
van heimwee?' Ook speelde de
zeevaartschool in Vlissingen, op
manier van communicatie een rol.
zestienjarige leeftijd. Hij zat twee
Brieven sturen was wel mogelijk, maar
jaar op deze school en ging daarna
ingewikkeld. 'Het schip kon in de ene
twee jaar varen voor de rederij
haven liggen en de brieven in de
KJCPL (Koninklijke Java China
andere. Daarom gaven we de brieven
Paketvaart Lijnen). Zijn allereerste
een nummer, zodat je kon zien of er
vlucht was naar Nieuw Zeeland. Hij
een brief miste.'
ging met de boot van NieuwZeeland naar verschillende delen in Azië. De uitzendtermijn was 1 jaar.
DOOR ELISA, KADEESHA & RAFAELLA
Uiteindelijk is hij gestopt met dit beroep en heeft hij een vrouw gekregen. Samen hebben zij een zoon. 'Ik heb zeventien verschillende baantjes gehad en dit had vooral te maken met de techniek.' Een paar voorbeelden van deze baantjes zijn: leraar en elektromonteur. ´Mijn leukste baan was het werken en het ontwerpen van schepen in de binnenvaart.´ ´Op dit moment geniet ik van mijn pensioen, samen met mijn lieve vrouw en onze eenjarige puppy.´ Hier hebben ze veel werk aan en zo blijven ze lekker bezig. Hij vindt werken in de techniek nog steeds erg leuk en zo is hij als hobby bezig met klussen aan een antieke auto. Hij probeert vooral te focussen op de leuke dingen waar je echt 100% voor wilt gaan, omdat het leven al zo ver gevorderd is.
Kadeesha: 'Adrian zijn droom was de wereld rondreizen en heeft zo zijn baan op een boot gevonden.'
Trude de Reij Vrouw die een kinderopvang oprichtte Trude heeft na de havo een
warm badje.' Haar collega's waren
tussenjaar genomen in Amerika en
heel leuk, en het bedrijf was veel bezig
Londen. Tijdens deze ervaringen
met emancipatie, wat voor die tijd erg
heeft ze heel veel geleerd voor haar
ongewoon was. Ze zou beleidsmaker
verdere leven. Toen ze weer
worden en dat een jaar of 25 doen in
terugkwam in Middelburg besloot
allerlei verschillende functies. Na een
ze de pabo te gaan doen. Maar
jaar of vier ging het meestal kriebelen
kwam er daar al snel achter dat ze
en veranderde ze van functie, de
geen juf wilde worden, maar zeker
laatste 10 jaar in Middelburg bij de staf
wel haar diploma ging halen. Voor
van Arbeidsvoorziening Zeeland. Een
de liefde van haar leven verhuisde
soort jobhoppen dus, maar dan
ze eind 1978 naar Den Haag. Omdat
binnen dezelfde organisatie, waar
haar vriend daar al woonde en
landelijk 22.000 mensen werkten.
studeerde was die stap buiten de provincie best relaxed, een heel
Ondertussen werd Trude zwanger van
nieuw en zelfstandig leven in een
haar eerste kind. Dit was wel een
grote stad. Spannend, in de
probleem, want ze had nog geen
positieve betekenis van het woord.
kinderopvang kunnen regelen. Want
Op een avond luisterde Trude naar
dat was er simpelweg gewoon nog
de radio en hoorde over een
niet. Haar hoogste baas was heel
vacature van beleidswerk in Rijswijk.
emancipatie minded, ook wat betreft
Dit leek haar wel wat, al wist ze niet
z’n eigen personeel. Hij zag een dikke
wat het werk inhield. Ze werd
buik en vroeg wat Trude na de
aangenomen en 'het was net een
geboorte van haar kind ging doen.
DOOR KIARA & MAAIKE
‘Toch hier niet weggaan zeker en
niet zomaar genoegen met het
stoppen met werken?’ Hij nodigde
eerste beste baantje dat je
haar uit kinderopvang te gaan
aangeboden krijgt.' Het eerste
regelen en dan maar gelijk voor de
bedrijf waar je komt te werken is
hele organisatie. Dat was een beetje
vaak bepalend voor de rest van je
te veel gevraagd, maar voor de
loopbaan.
dienstonderdelen in Den Haag moest dat kunnen. Het geld werd
Voor nu heeft Trude geen specifieke
gereserveerd. Het bleek dat ook nog
toekomstplannen, ze is bezig haar
een ander ministerie ermee bezig
huis op te knappen en ziet wel wat
was en dat werd het begin van de
er verder op haar pad komt.
eerste kinderopvanglocatie in Nederland. Gratis, welteverstaan! Wat Trude heeft gemerkt is dat werk meer draait om wat je aflevert en school meer om jou en je eigen ontwikkeling. Ook vindt ze het heel belangrijk dat je je hele leven blijft leren, anders kom je stil te staan. Als laatste advies geeft Trude: 'Probeer zo hoog mogelijk bij een bedrijf binnen te komen zodat je kan blijven groeien en neem ook
'De Zeeuwse knop. Trude heeft daar een heel verslag over gemaakt.'
Maaike: 'Ik koos de vlaggen vanwege het reizen van mevrouw.'
Marion Wennekes Nooit te laat om te veranderen Toen we Marion voor het eerst
20 jaar oud was, was ze klaar met de
zagen had ze hoge hakken aan,
opleiding. Hierna is ze meteen aan de
nette kleding en zag ze er verzorgd
slag gegaan op een school in
uit. Marion is 67 jaar, komt
Vlaardingen. Ze kwam voor een grote
oorspronkelijk uit Brabant; het
klas met 38 kinderen te staan, dit
plaatsje Dongen. Nu woont ze al 40
vond ze erg lastig. Het was een grote
jaar in het prachtige Middelburg.
overgang van stage lopen op
Marion is sinds 11 jaar weduwe, maar
dorpsscholen naar een school in een
nu heeft ze een leuke latrelatie met
achterstandswijk in een grote stad. De
een man uit Roosendaal. Ook heeft
kinderen waren een stuk mondiger.
ze 2 dochters en 3 leuke
Ook voor het eerst zelfstandig in een
kleinkinderen, die vaak bij haar
flatje wonen in plaats van bij haar
langskomen.
ouders thuis was behoorlijk wennen. Maar gelukkig had ze leuke collega’s
Marion wandelt graag met haar
en heeft ze uiteindelijk hier 3 jaar voor
wandelclub. Ook houdt ze ervan om
de klas gestaan. Daarna verhuisde ze
rustig een boek te lezen, te reizen,
met haar man naar Middelburg, waar
naar een museum te gaan en haar
ze nog 7 jaar in het volwassenen-
familie te bezoeken.
onderwijs gewerkt heeft.
Wij hadden de volgende vraag voor
Hierna is ze nog een communicatie-
haar: ‘Hoe was de stap van school
opleiding gaan volgen. Nadat ze deze
naar werk?’ Hier had ze veel over te
opleiding ook heeft afgerond is ze
vertellen.
gaan werken bij het UWV als
Na de middelbare school bij de
communicatieadviseur
nonnen, ging Marion naar de
/persvoorlichter. Dit vond ze wel de
Pedagogische Academie. Toen ze
leukste baan die ze gehad heeft.
DOOR LISANNE & TIRZA
Als laatste vraag hadden wij aan
nog wel eens gaan samenwonen.
Marion hoe ze haar toekomst graag
Als advies aan ons zei ze het
ziet. Marion wil zo lang mogelijk
volgende: ‘Het is nooit te laat om te
gezond blijven en hoopt dat ook
veranderen, het leven kan nog alle
voor haar naasten.
kanten op, helemaal als je nog jong
Ze wil zo lang mogelijk in het huis
bent.’
waar ze nu woont blijven wonen. En misschien wil ze uiteindelijk ooit
Lisanne: 'Wij vonden dat Marion er mooi gekleed uitzag, dus vandaar de hak op de foto.'
'ik neem uit deze ervaring mee Dat je nog veel verschillende dingen kan doen in je leven, en dat je niet aan iets vast hoeft te zitten. '
Tirza
Tirza: 'Marion houdt van wandelen , dus vandaar het wandelpad.'
instructeur AnnemiekE Leren uit ervaringen
Toen de derdejaars studenten
Na een workshop fotografie zijn we
hoorden over het ouderenproject
voor de bijbehorende foto’s naar de
waar de tweedejaars mee bezig
Timmer Fabriek in Vlissingen
waren, reageerden ze gelijk
gegaan, waar we een rondleiding
enthousiast. We besloten dat ze in
kregen door dit prachtige, nieuwe
een versneld traject – geen
hotel. Vooral de penthouse suite viel
probleem natuurlijk voor deze
erg in de smaak bij de dames en daar
ervaren meiden – ook gingen
werden al heel wat plaatjes geschoten
deelnemen.
om aan het thuisfront te laten zien. Vol inspiratie gingen ze daarna op
Met het thema “Hoe ging de stap
zoek naar hun perfecte plaatje bij het
van school naar werk?” gingen ze
verhaal. Even later keerden ze terug
op pad en bezochten ze de
en lieten ze trots de foto’s zien aan
vertellers thuis. Terwijl ze eerst wat
fotografe Janne.
huiverig en sceptisch waren, kwamen ze allemaal super
Benieuwd naar hun ervaringen vroeg
energiek, vol enthousiasme en met
ik wat hun het meeste was
interessante verhalen weer terug op
bijgebleven uit de gesprekken met de
school.
vertellers. Het was hen opgevallen dat veel van de vertellers meerdere banen
Nu nog uitwerken tot een mooi
hadden gehad en dat een aantal ook
verhaal….
gedurende hun leven nog een
Gelukkig kregen ze hulp van een
carrièreswitch hadden gemaakt.
professioneel schrijfster (Eke
“Je bent nooit te oud om te leren en
Mannink) en kwamen de verhalen
het roer om te gooien” was de
vlot op papier.
conclusie. Als ik terugkijk op mijn
eigen stap van school naar werk, zie
gegeven aan de studenten.
ik dat het ook voor mij geldt. Nadat ik dezelfde opleiding had
Tot slot wil ik mijn waardering
gedaan als deze studenten (toen
uitspreken aan de studenten, jullie
heette het nog MTRO), ben ik wel
hebben je voor de volle honderd
altijd in het toerisme gebleven, met
procent ingezet. Het verbaasde mij
nu dan naast mijn eigen reisbureau
dan ook niks dat iedereen zei dat jullie
een uitstap in het onderwijs. Een
zo’n leuke klas zijn. Jullie zijn serieus
superleuke combinatie, waar ik veel
bezig geweest met daarin uiteraard
voldoening uit haal en waar ik de
ook ruimte voor gezelligheid.
studenten vanuit mijn praktijk-
Ik ben trots op jullie!
ervaring veel kan meegeven, maar ook zelf veel van leer.
We kunnen zeker terugkijken op een geslaagd project!
Niet alleen de studenten hebben van dit project veel geleerd, ook ik heb hier veel van opgestoken. Heel veel dank aan alle medewerkers van HUMINT Solutions voor de inspirerende workshops en de geweldige begeleiding. Ook heel veel dank aan de vertellers, jullie verhalen, kennis en ervaringen hebben mooie inzichten
Annemieke van de Sanden, Instructeur, Scalda Middelburg
Annemieke (tweede van rechts) met de derdejaars studenten.
terugblik & vooruit kijken De kunst van het leven gemaakt tot kunst! En dan is opeens de cirkel bijna
waar zij in geloofden.
rond. Wat begon half september als een project voor de 1e jaars
Van een mooi gedicht opvoeren tot
studenten groeide in groot
een heuse rap opnemen, van een stil
enthousiasme uit tot een tweede en
spel tot confetti kanon. Alles mocht en
daarna nog een derde project voor
alles werd uit de kast getrokken om
de 2e en 3e jaars studenten van de
de studenten tot hun recht te laten
opleiding Hospitality Professional
komen. Of zoals ik regelmatig op deze
van het Scalda.
dagen hoorde zeggen tegen de
Het zichtbare resultaat op dit
studenten: “Zeg maar wat jij wilt, hoe
moment zijn de 3 mooie boekjes die
jij het ziet, dan gaan we dat mogelijk
er momenteel liggen.
maken”
Maar er is veel meer! Wat is er
Nog even en onze studenten mogen
daarnaast veel geleerd, ontdekt en
allemaal schitteren op de rode loper
beleefd achter de schermen! Het
wanneer hun zelfgemaakte kunst,
bruisde en leefde in ons
hun verfilmingen vertoond worden.
schoolgebouw als de medewerkers
Deze eindpresentatie wordt een feest
van HUMINT Solutions en
voor hen en de vertellers, in de vorm
Fablefactory met onze studenten
van een heus Gala! Wie had dat ooit
aan de slag gingen. Wat een genot
gedacht bij de start van een aarzelend
om studenten te zien groeien voor
gesprek met een ouder iemand over
de camera toen ze de verhalen
de kunst van het leven?
gingen verfilmen. Ze werden
Het is waardevol voor jong en oud dat
gemotiveerd om kansen te grijpen,
de maatschappelijke diensttijd dit
uit te proberen, te durven, te lachen,
mogelijk maakt.
te genieten en vooral te creëren
Wij als docenten en instructeurs kijken met een warm hart terug op alle inspirerende dagen die we met iedereen van HUMINT Solutions en Fablefactory hebben mogen beleven. Het was een feest om met jullie te mogen samenwerken en jullie kennis en kunde te mogen meemaken. Jullie waren met zoveel dat het teveel is om ieder bij de naam te noemen, maar voor ieder van jullie heel erg bedankt voor deze prachtige projecten en maanden! We gaan jullie zeker missen! Tot ziens op het Gala feest,
Josje Kuijpers, Angelique Pipping, Jessica Nieuwenhuijse en Annemieke van de Sanden
colofon Dit boek presenteert de gesprekken die studenten van het Scalda in Middelburg hebben gevoerd met senioren. Zij deden dit als onderdeel van hun deelname aan OldSchool Zeeland, dat georganiseerd wordt als Maatschappelijke Diensttijd (MDT) programma. Vanaf 2023 gaat Old-School Zeeland over in de landelijke variant van het programma: MDT Cultuur & Kunst. In de periode van 2021 tot en met 2022 vond dit Old-School Zeeland programma plaats. Inmiddels is het overgegaan in het MDT Cultuur en Kunst programma.
Ontwerp, redactie en lay-out> HUMINT Solutions De foto van de derdejaars studenten en instructeur Annemieke is gemaakt door Janne van Gilst. Graag bedanken we alle vertellers voor het delen van hun verhalen en instructeur Annemieke en docenten Josje en Angelique voor de leuke samenwerking. Meer weten> www.mdtcultuurenkunst.nl Copyright © 2022 HUMINT Solutions