Aangenomen! - Scalda

aangenomen!

Verhalen verzameld door studenten van het Scalda in Middelburg, over de overgang van studeren naar werk.

introductie Een diploma op zak... en dan? Eerst op reis of gelijk zoeken naar je droombaan? En bestaat die eigenlijk wel of moet je die zelf creëren?

Nadat je klaar bent met je opleiding sta je eigenlijk weer voor allerlei keuzes. Hoe kijken senioren terug op die fase? Hoe maakten zij de overgang van studeren naar werk? En zouden ze, met de kennis van nu, toen misschien liever anders hebben gekozen?

In de afgelopen weken gingen de derdejaars studenten van de opleiding Hospitality Professional van het Scalda in Middelburg in gesprek met Zeeuwse senioren over het begin van hun werkzame leven. Over vrienden voor het leven worden met collega's, over doorzetten, jezelf beter leren kennen en je dromen najagen of loslaten.

Deze gesprekken vormden Deel 1 van MDT Cultuur en Kunst. Bij dit programma oefenen jongeren om meer te leren van mensen dan je van tevoren verwacht. Hiervoor gingen de studenten allereerst in gesprek met senioren (die wij vertellers noemen) om te speuren naar niet voor de hand liggende kennis en verhalen. Na het gesprek hebben de studenten een schrijf- en fotografieworkshop gevolgd, om het verhaal mooi vast te leggen.

In dit magazine vind je de verhalen die de jongeren op het spoor zijn gekomen en de beelden die ze daarbij gemaakt hebben. De verhalen zijn geschreven door de jongeren en soms (naderhand) nog aangevuld door de verteller.

Er komt nog meer. Tijdens Deel 2 van het programma gaan de jongeren namelijk korte films maken over de verhalen. We zijn nu al benieuwd naar het eindresultaat en zien uit naar de eindpresentatie waar ook alle vertellers voor worden uitgenodigd. Maar voordat het zover is, gaan we terug in de tijd met 'Aangenomen!'

Ger van Waegeningh Alleen, maar niet eenzaam Ze is een vrouw die heel haar leven

Geboren in een hotel, verwacht je luxe

op reis is geweest, voor haarzelf en

en rust. Toch woon je jaren later in

voor anderen heeft gewerkt en

Honduras om de arme vrouwen te

terugkijkt op een gewaardeerd

helpen in S.O.S. Kinderdorpen. Koken

leven. Nooit tijd gehad voor een

in een pan op het vuurtje, geen

man. 'Het is er simpelweg gewoon

elektriciteit, primitief. Deel uitmaken

nooit van gekomen.' Dus geen

van hun leven. Toch ironisch dat ik

kinderen of kleinkinderen.

nog steeds zelf ook kampeer, in mijn eentje met de kar en de fiets op pad.

'Ik ben Ger, een vrouw van 89 jaar. Ik

Bijna zoals ik altijd al heb gedaan daar.

ben geboren in Middelburg, maar

Au pair in Parijs en Edinburgh. Mijn

intussen heel de wereld al gezien.

zussen achterna, even uit ons hotel-

Begonnen in Europa, later voor

leven.

PUM in Indonesië, Afrika en

Nog steeds, jaren later, zit ik niet stil

Midden-Amerika gewerkt.

en zorg ik voor mijn omgeving en

Op jonge leeftijd heb ik er altijd van

probeer iets te betekenen voor

gedroomd om voor de klas te staan.

anderen. Geridderd door het

Jaren later, na mijn studie stond ik

Koninklijk Huis. Minder te zien van de

daar dan, voor de moeilijkste

wereld hier, vanuit het kleine

meisjesklas van de school. Voor de

hoofdstadje in Zeeland. In mijn

leeuwen geworpen, met mijn

appartementje, alleen, maar niet

onzekerheden. Ik stopte, zocht en

eenzaam. Mijn laatste wens is nog 1

vond de volgende uitdaging in

keer op reis, naar Honduras. Nog 1

Tilburg: weggaan en opnieuw

keer naar mijn vriendin, waar ik heel

proberen, zeg ik dan altijd.

mijn leven mee heb samengewerkt.'

DOOR MYRTE & SELINA

Myrte: 'Dit standbeeld is een krachtige vrouw om te zien en we vinden Ger een krachtige vrouw door haar verhalen.'

Wim Jansen Een ambitieuze bij Van Limburg, naar Brabant, naar

Na zijn tijd op het gymnasium is hij

Zeeland. Meneer Jansen (76) heeft

doorgestroomd naar het hbo. Hier

op veel verschillende plekken

heeft hij personeelswerk gestudeerd

gewerkt. Zo begon hij op zijn tiende

op de sociale academie in Eindhoven.

al met eieren rapen bij een boer in

Deze opleiding duurde vier jaar.

Limburg. Dit geeft al aan hoe ijverig

Tijdens zijn opleiding heeft hij

hij is. Hij heeft zich ontwikkeld

stagegelopen bij een Amerikaans

tijdens zijn tijd op het internaat. Hier

bedrijf in Katwijk. Bij dit bedrijf heeft

heeft hij veel geleerd over

hij een baan aangeboden gekregen

leidinggeven en organiseren.

als hoofd Sociale Zaken, dit vond hij

Meneer Jansen is altijd al een

een fijne kans. Echter moest meneer

bezige bij geweest. Na zijn

Jansen eerst in militaire dienst voor

basisschool heeft hij zich gericht op

veertien maanden.

het gymnasium. Dit heeft hij zeven jaar lang gevolgd op een

Na zijn militaire dienst heeft hij deze

jongensinternaat. Op het internaat

functie aangenomen. Hier is hij vier

heeft hij zich ook aangesloten bij

jaar werkzaam geweest. Daarna werd

verschillende clubs. Tijdens zijn

het tijd voor een verandering. Hij ging

schoolperiode klom hij omhoog en

werken in Nijmegen bij Stichting

werd hij zelfs ‘burgemeester’ van de

Katholieke Gezinsverzorging en

club. Ondanks dat hij een jaar

Bejaardenhulp. Dit heeft hij ook vier

langer erover heeft gedaan, heeft hij

jaar gedaan. Hier haalde hij veel

zijn eigen kwaliteiten weten te

voldoening uit.

vinden door stemmen te werven voor de ‘burgemeester verkiezingen'.

DOOR CARMEN & LILIAN

In 1974 is hij begonnen bij de Raad van Arbeid als chef du bureau. Hij gaf leiding aan het bureau en verzorgde de uitbetalingen van de verzekeringen. Na zeven jaar werken bij de Raad van Arbeid is het bedrijf hervormd en werd het de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

Meneer Jansen heeft op verschillende plaatsen gewerkt binnen dit bedrijf. Hij is toen ook in Middelburg beland, waar hij nog steeds woont.

Hij is voldaan met zijn loopbaan en heeft weinig tegenslagen gehad.

Hij heeft ons ook geleerd dat je niet aan één baan vastzit, maar dat het niet erg is om van baan te veranderen

Lilian: 'We hebben deze foto gemaakt omdat Wim een bezige bij is. Hij heeft al op veel verschillende plekken gewerkt. Dus daarom dat we een ‘bij’ hebben gefotografeerd.'

'Ik neem mee van het gesprek dat je niet nu bepaalt wat je voor de rest van het leven gaat doen, maar dat je nu bepaalt wat je de komende 5 jaar gaat doen.'

Carmen

Marcel de Lannoy Eindelijk gelukkig thuis Marcel: 'If you don’t get what you

meerdere baantjes gehad, maar wat

want, start wanting what you have.'

hem het meest bij is gebleven is zijn

(Als je niet kunt krijgen wat je wilt,

tijd bij World Airways, waar hij 3 jaar

start met waarderen wat je hebt)

als steward gevlogen heeft. In die tijd heeft Marcel veel meegemaakt van

67 jaar geleden is Marcel als

verschillende passagiers tot een

Nederlands jongetje met

vliegtuigcrash in ’82. Dit heeft wel

Indonesische achtergrond geboren.

impact gemaakt op hem, maar zijn

Op 1,5-jarige leeftijd is hij met zijn

liefde voor vliegen niet in mindering

ouders, broer en zus naar Amerika

gebracht. Hij was ook graag verder

verhuisd en heeft daar het begin

gegaan in het vliegen, maar dit was

van zijn leven opgebouwd. Hij ging

helaas niet mogelijk.

naar school en kwam er daar op 8jarige leeftijd al snel achter dat

Marcel heeft gedurende 35 jaar les

lesgeven een passie is voor hem. Hij

gegeven. In 2002 kreeg hij de

begon hier namelijk zelf

mogelijkheid om les op een

kleinschalig, vanuit zijn woonkamer,

Nederlandse middelbare school te

een zomerschool. Zelf heeft hij later

geven. Vol verwachting en hoop was

gestudeerd op de Universiteit van

hij. De ervaring verliep echter heel

Californië (Berkeley) en is daarna

slecht en het deed hem bijna de das

doorgegaan voor zijn master als

om, want hij was geen goede

Frans docent.

‘politieagent’. Hij had heel erg het

Ook Marcel moest gewoon werken

gevoel dat hij gefaald had.

om zijn geld te verdienen. Hij heeft

DOOR MICHELLE & NAOMI

Daarna ging hij weer terug naar zijn

Op dit moment is Marcel

Internationale school in Engeland.

aangesloten bij verschillende

Ook hier heeft hij verschillende

organisaties, waar hij gezelligheid

dingen meegemaakt die niet altijd

en activiteit uit haalt. 'Ik geniet om

even makkelijk waren voor hem.

terug in mijn vaderland te zijn.'

Maar dat heeft hem alleen maar sterker en wijzer gemaakt.

Marcel is 23 maart 2019 terugverhuisd naar Nederland en zegt: 'Hier voel ik mij thuis, ik heb echt het paradijs gevonden.' Marcel heeft zich in Amerika en in Engeland nooit thuis gevoeld. Nu hij eindelijk zichzelf kan zijn is het hem heel duidelijk wat voor hem belangrijk is, namelijk: goed communiceren met elkaar. 'Blijf altijd met elkaar praten en durf om hulp te vragen.' Hij vindt het belangrijk om optimistisch te blijven, de moed erin te houden, maar ook niet altijd te serieus te zijn.

'Wat ik geleerd heb van ons gesprek?

Niet te serieus zijn. wel je best doen. maar echt genieten.'

NAOMI

Naomi: 'Foto’s van boeken met de locaties waar meneer geweest is en een Zeeuwse vrouw er achter omdat hij nu weer in Zeeland is.'

adrian Salakorij Een man van alles Wie heeft er zeventien verschillende

Er waren veel verschillende voor- en

baantjes gehad? Dat hoor je niet

nadelen aan dit beroep. In deze tijd

veel, maar Adrian Salakorij is er 1

was de rassenscheiding nog heel erg

van. Hij is begonnen met zijn droom

aanwezig in Zuid-Afrika, wat voor hem

te achtervolgen en heeft daarna

lastig was omdat hij een Molukse

nog 16 baantjes gehad, bijvoorbeeld

achtergrond heeft. 'Wanneer je voor

leraar en elektromonteur.

een jaar van huis gaat weet je niet

´Ik droomde er op jonge leeftijd al

precies wat je te wachten staat. Kan je

van om veel van de wereld te zien.

het werk en de verantwoording aan,

In deze tijd was dat heel moeilijk en

hoe reageert je lichaam op de

bijna alleen mogelijk door een

temperatuur in de machinekamer

beroepskeuze.´

tijdens het werken in de tropen. Ben je gevoelig voor zeeziekte, krijg je last

Adrian Salakorij is begonnen op de

van heimwee?' Ook speelde de

zeevaartschool in Vlissingen, op

manier van communicatie een rol.

zestienjarige leeftijd. Hij zat twee

Brieven sturen was wel mogelijk, maar

jaar op deze school en ging daarna

ingewikkeld. 'Het schip kon in de ene

twee jaar varen voor de rederij

haven liggen en de brieven in de

KJCPL (Koninklijke Java China

andere. Daarom gaven we de brieven

Paketvaart Lijnen). Zijn allereerste

een nummer, zodat je kon zien of er

vlucht was naar Nieuw Zeeland. Hij

een brief miste.'

ging met de boot van NieuwZeeland naar verschillende delen in Azië. De uitzendtermijn was 1 jaar.

DOOR ELISA, KADEESHA & RAFAELLA

Uiteindelijk is hij gestopt met dit beroep en heeft hij een vrouw gekregen. Samen hebben zij een zoon. 'Ik heb zeventien verschillende baantjes gehad en dit had vooral te maken met de techniek.' Een paar voorbeelden van deze baantjes zijn: leraar en elektromonteur. ´Mijn leukste baan was het werken en het ontwerpen van schepen in de binnenvaart.´ ´Op dit moment geniet ik van mijn pensioen, samen met mijn lieve vrouw en onze eenjarige puppy.´ Hier hebben ze veel werk aan en zo blijven ze lekker bezig. Hij vindt werken in de techniek nog steeds erg leuk en zo is hij als hobby bezig met klussen aan een antieke auto.

Hij probeert vooral te focussen op de leuke dingen waar je echt 100% voor wilt gaan, omdat het leven al zo ver gevorderd is.

Kadeesha: 'Adrian zijn droom was de wereld rondreizen en heeft zo zijn baan op een boot gevonden.'

Trude de Reij Vrouw die een kinderopvang oprichtte Trude heeft na de havo een

warm badje.' Haar collega's waren

tussenjaar genomen in Amerika en

heel leuk, en het bedrijf was veel bezig

Londen. Tijdens deze ervaringen

met emancipatie, wat voor die tijd erg

heeft ze heel veel geleerd voor haar

ongewoon was. Ze zou beleidsmaker

verdere leven. Toen ze weer

worden en dat een jaar of 25 doen in

terugkwam in Middelburg besloot

allerlei verschillende functies. Na een

ze de pabo te gaan doen. Maar

jaar of vier ging het meestal kriebelen

kwam er daar al snel achter dat ze

en veranderde ze van functie, de

geen juf wilde worden, maar zeker

laatste 10 jaar in Middelburg bij de staf

wel haar diploma ging halen. Voor

van Arbeidsvoorziening Zeeland. Een

de liefde van haar leven verhuisde

soort jobhoppen dus, maar dan

ze eind 1978 naar Den Haag. Omdat

binnen dezelfde organisatie, waar

haar vriend daar al woonde en

landelijk 22.000 mensen werkten.

studeerde was die stap buiten de provincie best relaxed, een heel

Ondertussen werd Trude zwanger van

nieuw en zelfstandig leven in een

haar eerste kind. Dit was wel een

grote stad. Spannend, in de

probleem, want ze had nog geen

positieve betekenis van het woord.

kinderopvang kunnen regelen. Want

Op een avond luisterde Trude naar

dat was er simpelweg gewoon nog

de radio en hoorde over een

niet. Haar hoogste baas was heel

vacature van beleidswerk in Rijswijk.

emancipatie minded, ook wat betreft

Dit leek haar wel wat, al wist ze niet

z’n eigen personeel. Hij zag een dikke

wat het werk inhield. Ze werd

buik en vroeg wat Trude na de

aangenomen en 'het was net een

geboorte van haar kind ging doen.

DOOR KIARA & MAAIKE

‘Toch hier niet weggaan zeker en

niet zomaar genoegen met het

stoppen met werken?’ Hij nodigde

eerste beste baantje dat je

haar uit kinderopvang te gaan

aangeboden krijgt.' Het eerste

regelen en dan maar gelijk voor de

bedrijf waar je komt te werken is

hele organisatie. Dat was een beetje

vaak bepalend voor de rest van je

te veel gevraagd, maar voor de

loopbaan.

dienstonderdelen in Den Haag moest dat kunnen. Het geld werd

Voor nu heeft Trude geen specifieke

gereserveerd. Het bleek dat ook nog

toekomstplannen, ze is bezig haar

een ander ministerie ermee bezig

huis op te knappen en ziet wel wat

was en dat werd het begin van de

er verder op haar pad komt.

eerste kinderopvanglocatie in Nederland. Gratis, welteverstaan!

Wat Trude heeft gemerkt is dat werk meer draait om wat je aflevert en school meer om jou en je eigen ontwikkeling.

Ook vindt ze het heel belangrijk dat je je hele leven blijft leren, anders kom je stil te staan.

Als laatste advies geeft Trude: 'Probeer zo hoog mogelijk bij een bedrijf binnen te komen zodat je kan blijven groeien en neem ook

'De Zeeuwse knop. Trude heeft daar een heel verslag over gemaakt.'

Maaike: 'Ik koos de vlaggen vanwege het reizen van mevrouw.'

Marion Wennekes Nooit te laat om te veranderen Toen we Marion voor het eerst

20 jaar oud was, was ze klaar met de

zagen had ze hoge hakken aan,

opleiding. Hierna is ze meteen aan de

nette kleding en zag ze er verzorgd

slag gegaan op een school in

uit. Marion is 67 jaar, komt

Vlaardingen. Ze kwam voor een grote

oorspronkelijk uit Brabant; het

klas met 38 kinderen te staan, dit

plaatsje Dongen. Nu woont ze al 40

vond ze erg lastig. Het was een grote

jaar in het prachtige Middelburg.

overgang van stage lopen op

Marion is sinds 11 jaar weduwe, maar

dorpsscholen naar een school in een

nu heeft ze een leuke latrelatie met

achterstandswijk in een grote stad. De

een man uit Roosendaal. Ook heeft

kinderen waren een stuk mondiger.

ze 2 dochters en 3 leuke

Ook voor het eerst zelfstandig in een

kleinkinderen, die vaak bij haar

flatje wonen in plaats van bij haar

langskomen.

ouders thuis was behoorlijk wennen.

Maar gelukkig had ze leuke collega’s

Marion wandelt graag met haar

en heeft ze uiteindelijk hier 3 jaar voor

wandelclub. Ook houdt ze ervan om

de klas gestaan. Daarna verhuisde ze

rustig een boek te lezen, te reizen,

met haar man naar Middelburg, waar

naar een museum te gaan en haar

ze nog 7 jaar in het volwassenen-

familie te bezoeken.

onderwijs gewerkt heeft.

Wij hadden de volgende vraag voor

Hierna is ze nog een communicatie-

haar: ‘Hoe was de stap van school

opleiding gaan volgen. Nadat ze deze

naar werk?’ Hier had ze veel over te

opleiding ook heeft afgerond is ze

vertellen.

gaan werken bij het UWV als

Na de middelbare school bij de

communicatieadviseur

nonnen, ging Marion naar de

/persvoorlichter. Dit vond ze wel de

Pedagogische Academie. Toen ze

leukste baan die ze gehad heeft.

DOOR LISANNE & TIRZA

Als laatste vraag hadden wij aan

nog wel eens gaan samenwonen.

Marion hoe ze haar toekomst graag

Als advies aan ons zei ze het

ziet. Marion wil zo lang mogelijk

volgende: ‘Het is nooit te laat om te

gezond blijven en hoopt dat ook

veranderen, het leven kan nog alle

voor haar naasten.

kanten op, helemaal als je nog jong

Ze wil zo lang mogelijk in het huis

bent.’

waar ze nu woont blijven wonen. En misschien wil ze uiteindelijk ooit

Lisanne: 'Wij vonden dat Marion er mooi gekleed uitzag, dus vandaar de hak op de foto.'

'ik neem uit deze ervaring mee Dat je nog veel verschillende dingen kan doen in je leven, en dat je niet aan iets vast hoeft te zitten. '

Tirza

Tirza: 'Marion houdt van wandelen , dus vandaar het wandelpad.'

instructeur AnnemiekE Leren uit ervaringen

Toen de derdejaars studenten

Na een workshop fotografie zijn we

hoorden over het ouderenproject

voor de bijbehorende foto’s naar de

waar de tweedejaars mee bezig

Timmer Fabriek in Vlissingen

waren, reageerden ze gelijk

gegaan, waar we een rondleiding

enthousiast. We besloten dat ze in

kregen door dit prachtige, nieuwe

een versneld traject – geen

hotel. Vooral de penthouse suite viel

probleem natuurlijk voor deze

erg in de smaak bij de dames en daar

ervaren meiden – ook gingen

werden al heel wat plaatjes geschoten

deelnemen.

om aan het thuisfront te laten zien.

Vol inspiratie gingen ze daarna op

Met het thema “Hoe ging de stap

zoek naar hun perfecte plaatje bij het

van school naar werk?” gingen ze

verhaal. Even later keerden ze terug

op pad en bezochten ze de

en lieten ze trots de foto’s zien aan

vertellers thuis. Terwijl ze eerst wat

fotografe Janne.

huiverig en sceptisch waren, kwamen ze allemaal super

Benieuwd naar hun ervaringen vroeg

energiek, vol enthousiasme en met

ik wat hun het meeste was

interessante verhalen weer terug op

bijgebleven uit de gesprekken met de

school.

vertellers. Het was hen opgevallen dat veel van de vertellers meerdere banen

Nu nog uitwerken tot een mooi

hadden gehad en dat een aantal ook

verhaal….

gedurende hun leven nog een

Gelukkig kregen ze hulp van een

carrièreswitch hadden gemaakt.

professioneel schrijfster (Eke

“Je bent nooit te oud om te leren en

Mannink) en kwamen de verhalen

het roer om te gooien” was de

vlot op papier.

conclusie. Als ik terugkijk op mijn

eigen stap van school naar werk, zie

gegeven aan de studenten.

ik dat het ook voor mij geldt.

Nadat ik dezelfde opleiding had

Tot slot wil ik mijn waardering

gedaan als deze studenten (toen

uitspreken aan de studenten, jullie

heette het nog MTRO), ben ik wel

hebben je voor de volle honderd

altijd in het toerisme gebleven, met

procent ingezet. Het verbaasde mij

nu dan naast mijn eigen reisbureau

dan ook niks dat iedereen zei dat jullie

een uitstap in het onderwijs. Een

zo’n leuke klas zijn. Jullie zijn serieus

superleuke combinatie, waar ik veel

bezig geweest met daarin uiteraard

voldoening uit haal en waar ik de

ook ruimte voor gezelligheid.

studenten vanuit mijn praktijk-

Ik ben trots op jullie!

ervaring veel kan meegeven, maar ook zelf veel van leer.

We kunnen zeker terugkijken op een geslaagd project!

Niet alleen de studenten hebben van dit project veel geleerd, ook ik heb hier veel van opgestoken.

Heel veel dank aan alle medewerkers van HUMINT Solutions voor de inspirerende workshops en de geweldige begeleiding.

Ook heel veel dank aan de vertellers, jullie verhalen, kennis en ervaringen hebben mooie inzichten

Annemieke van de Sanden, Instructeur, Scalda Middelburg

Annemieke (tweede van rechts) met de derdejaars studenten.

terugblik & vooruit kijken De kunst van het leven gemaakt tot kunst!

En dan is opeens de cirkel bijna

waar zij in geloofden.

rond. Wat begon half september als een project voor de 1e jaars

Van een mooi gedicht opvoeren tot

studenten groeide in groot

een heuse rap opnemen, van een stil

enthousiasme uit tot een tweede en

spel tot confetti kanon. Alles mocht en

daarna nog een derde project voor

alles werd uit de kast getrokken om

de 2e en 3e jaars studenten van de

de studenten tot hun recht te laten

opleiding Hospitality Professional

komen. Of zoals ik regelmatig op deze

van het Scalda.

dagen hoorde zeggen tegen de

Het zichtbare resultaat op dit

studenten: “Zeg maar wat jij wilt, hoe

moment zijn de 3 mooie boekjes die

jij het ziet, dan gaan we dat mogelijk

er momenteel liggen.

maken”

Maar er is veel meer! Wat is er

Nog even en onze studenten mogen

daarnaast veel geleerd, ontdekt en

allemaal schitteren op de rode loper

beleefd achter de schermen! Het

wanneer hun zelfgemaakte kunst,

bruisde en leefde in ons

hun verfilmingen vertoond worden.

schoolgebouw als de medewerkers

Deze eindpresentatie wordt een feest

van HUMINT Solutions en

voor hen en de vertellers, in de vorm

Fablefactory met onze studenten

van een heus Gala! Wie had dat ooit

aan de slag gingen. Wat een genot

gedacht bij de start van een aarzelend

om studenten te zien groeien voor

gesprek met een ouder iemand over

de camera toen ze de verhalen

de kunst van het leven?

gingen verfilmen. Ze werden

Het is waardevol voor jong en oud dat

gemotiveerd om kansen te grijpen,

de maatschappelijke diensttijd dit

uit te proberen, te durven, te lachen,

mogelijk maakt.

te genieten en vooral te creëren

Wij als docenten en instructeurs kijken met een warm hart terug op alle inspirerende dagen die we met iedereen van HUMINT Solutions en Fablefactory hebben mogen beleven.

Het was een feest om met jullie te mogen samenwerken en jullie kennis en kunde te mogen meemaken. Jullie waren met zoveel dat het teveel is om ieder bij de naam te noemen, maar voor ieder van jullie heel erg bedankt voor deze prachtige projecten en maanden!

We gaan jullie zeker missen!

Tot ziens op het Gala feest,

Josje Kuijpers, Angelique Pipping, Jessica Nieuwenhuijse en Annemieke van de Sanden

colofon Dit boek presenteert de gesprekken die studenten van het Scalda in Middelburg hebben gevoerd met senioren.

Zij deden dit als onderdeel van hun deelname aan OldSchool Zeeland, dat georganiseerd wordt als Maatschappelijke Diensttijd (MDT) programma. Vanaf 2023 gaat Old-School Zeeland over in de landelijke variant van het programma: MDT Cultuur & Kunst. In de periode van 2021 tot en met 2022 vond dit Old-School Zeeland programma plaats. Inmiddels is het overgegaan in het MDT Cultuur en Kunst programma.

Ontwerp, redactie en lay-out> HUMINT Solutions De foto van de derdejaars studenten en instructeur Annemieke is gemaakt door Janne van Gilst.

Graag bedanken we alle vertellers voor het delen van hun verhalen en instructeur Annemieke en docenten Josje en Angelique voor de leuke samenwerking.

Meer weten> www.mdtcultuurenkunst.nl Copyright © 2022 HUMINT Solutions