[Netherlands]Lesson 7 A Sacrifice without Compensationublication

Openings-Verhaal

Dit is wat er gebeurde tijdens de Koreaanse oorlog. Op een koude winterdag trok een Amerikaanse soldaat zich terug in een diepe vallei toen hij een vreemd geluid hoorde. Hij luisterde aandachtig naar het geluid en het bleek het gehuil van een baby te zijn, wat vanuit een sneeuwkuil kwam. Terwijl de Amerikaanse soldaat zich een weg baande door de sneeuw om de baby eruit te halen, schrok hij van wat hij zag. Daar lag een naakte dode vrouw, zij omarmde de baby. Om de baby te redden, had de vrouw al haar kleren uitgetrokken om de baby daarin te wikkelen. Zij was doodgevroren met haar baby in haar armen. De Amerikaanse soldaat die hierdoor diep geroerd was, maakte een gat in de bevroren grond en begroef de moeder. Toen nam hij de baby mee en voedde hem op als zijn zoon.

Op een besneeuwde winterdag stonden een oude Amerikaanse man en een jonge Koreaanse man bij een graf. De baby was inmiddels opgegroeid tot een jongeman en hij bezocht zijn moeders graf samen met zijn Amerikaanse vader. Terwijl hij luisterde naar het verhaal over zijn moeder die zoveel jaar geleden gestorven was om hem te redden, huilde de jongeman en huilde. De jongeman schoof de sneeuw met zijn beide handen van het graf, daarna hij trok al zijn kleren uit en bedekte daarmee het graf van zijn moeder. Hij zei huilend tegen zijn moeder die gestorven was:

Opoffering

Je eigen leven, bezit of eer voor iets of iemand opgeven

“Mam, hoe koud had jij het die dag!”

1. Mijn geluk is gebaseerd op het offer van anderen

Liefde is geen gevoel van geluk, liefde is de bereidheid tot opoffering.

(Michael Novak, Amerikaans Filosoof, 1933 -2017)

Kan ik mijn geluk alleen bereiken?

The Giving Tree

The Giving Tree, van Shel Silverstein, uit 1964, is een kinderprentenboek dat gaat over de opoffering van een boom voor een kleine jongen. Vanaf de kindertijd van de jongen totdat hij oud is, ontvangt hij veel dingen van de boom zoals koele schaduw, appels en zelfs een stronk waar de jongen op kan zitten. De boom offert alles op om de jongen

gelukkig te maken. Zo biedt de natuur alle hulpbronnen die nodig zijn in het leven van een mens. The Giving Tree is niet zomaar een verhaal over een kleine jongen, maar stelt een essentiële vraag over de relatie tussen de natuur en mensen.

1. Een boom die zijn kindboom beschermt

Volgens dendrologen (boomdeskundigen) is het bekend dat bomen elkaar herkennen en helpen zoals ouders dat doen met hun kinderen. Een ouderboom zorgt voor een kinderboom en een gezonde boom zorgt voor een oude en zieke boom. Bomen sturen bijvoorbeeld noodsignalen naar andere bomen als er insectaanvallen zijn omdat ze met elkaar verbonden zijn via ondergrondse schimmelnetwerken. Er is een groot verschil tussen een boom die door zijn ouderboom wordt beschermt en een boom die niet door een ouderboom wordt beschermt. Een boom in een bos wordt beschermt door zijn ouderboom. Wanneer een boom wordt aangevallen door insecten kan zijn schors worden afgepeld, waardoor de boom verdort en uitdroogt. Wanneer dat gebeurt, verbindt de ouderboom zijn wortels met de kinderboom en levert voedingsstoffen. Daarom sterft een boom waarvan de bast is afgebladderd niet zo gemakkelijk in het bos. Bovendien laten ouderbomen hun kinderen langzaam groeien. Groeit een boom snel, dan wordt zijn vermogen om weerstand te bieden aan ruw weer en insectaanvallen zwakker. Ouderbomen zorgen voor grote schaduwen in het bos zodat de kleine bomen minder zonlicht krijgen. Hierdoor groeien kleine bomen langzaam, maar hun cellen worden dicht opeen gepakt waardoor ze stevig en sterk worden. Anderzijds, groeit een boom die alleen in een straat of een park staat zonder de bescherming van zijn ouderboom juist snel. Helaas wordt deze een zwakke boom die gevoelig is voor temperatuurschommelingen en insectenvallen, omdat hij door zijn snelle groei niet stevig en sterk is.

Snel Gegroeide Boom

Langzaam Gegroeide Boom

Mijn geluk is gebaseerd op het offer van anderen 7

2. De vaderlijke en moederlijke liefde van dieren

De driedoornige stekelbaars staat bekend om zijn vaderliefde. De mannelijke stekelbaarsjes bouwen een nest met materialen zoals waterplanten en zetten die vast met een lijm die in hun nieren wordt geproduceerd. Vervolgens leiden de mannetjes de vrouwelijke stekelbaarsjes naar hun nest om eieren te leggen. Als de vrouwtjes hun eieren in het nest van de mannetjes leggen, bevruchten de mannelijke stekelbaarsjes alle eieren. De vrouwtjes sterven binnen enkele uren –uitgeput van het leggen van de eieren – en de mannetjes beschermen de eieren dag en nacht tegen roofdieren totdat de eieren zijn uitgekomen. Zodra de eieren zijn uitgekomen, sterven mannelijke stekelbaarsjes in de buurt van de paaigrond omdat ze al hun kracht hebben opgebruikt.

De broedcyclus voor de keizerspinguïns begint wanneer het zee-ijs zich hervormt en dik wordt. De pinguïns kruipen bij elkaar om te ontsnappen aan koude rillingen die tot -20°C kunnen oplopen en om warmte vast te houden door om de beurt naar het binnenste van de groep te gaan. Als de vrouwelijke keizers de eieren leggen, laten ze die over aan de mannelijke keizers. De mannetjes houden de eieren warm door ze op hun voeten te balanceren en ze te bedekken met een gevederde huid die bekend staat als een broedzak. Als het ei slechts een minuut aan de bittere kou wordt blootgesteld, bevriest het meteen. Daarom doen de mannetjes wanhopig hun best om de eieren niet van hun voeten te laten vallen. Nadat de vrouwtjes de eieren hebben gelegd, laten ze deze aan de mannetjes

over en reizen vele kilometers om de oceaan te bereiken om voedsel te vinden.

Totdat de vrouwtjes terugkomen, blijven de mannetjes achter om de eieren uit te broeden. Meer dan vier maanden lang moeten de mannetjes in de winterstormen voor de eieren zorgen tot ze uitkomen. Tijdens deze periode kunnen ze niets anders eten dan een beetje sneeuw. Als de eieren uitkomen voordat de vrouwelijke keizers terugkeren, worden de kuikens gevoed met een afscheiding van eiwit en vet geproduceerd door de mannelijke keizers uit hun slokdarm, die "pinguïnmelk" wordt genoemd. De mannetjes kunnen in deze periode niet eten of slapen en verliezen bijna de helft van hun lichaamsgewicht. Na ongeveer vier maanden komen de vrouwtjes terug met een buik vol voedsel dat ze uitbraken voor de pas uitgekomen kuikens. Er zijn natuurlijk veel vrouwelijke keizers die niet terugkeren naar de broedplaats, omdat ze worden opgegeten door roofdieren zoals het zeeluipaard. Wanneer de vrouwtjes terugkeren, gaan de mannetjes naar zee op zoek naar voedsel, en voeden de vrouwtjes de kuikens op.

Aanvullend hierop zijn er veel dieren die voor hun baby's zorgen en hen beschermen tegen verschillende bedreigingen. Het is voor de meeste dierenbaby's moeilijk om zelf in leven te blijven zonder de hulp van hun ouders. Wanneer de baby's zelf ouders worden, offeren ze zichzelf ook weer instinctief op voor hun baby's.

Keizer Penguins

Mijn geluk is gebaseerd op het offer van anderen 9

1. Laten we eens kijken naar andere gevallen in de natuur waarin dieren of planten zich opofferen voor hun kleintjes.

2. Laten we herinneringen ophalen aan onze ouders die zich voor ons hebben opgeofferd en dit met elkaar bespreken.

2. Waarde van een offer en voorbeelden

Liefde is meer dan een zelfstandig naamwoord - het is een werkwoord; het is meer dan een gevoel - het is zorgen, delen, helpen, opofferen.

William Arthur Ward / Amerikaanse auteur (1921-1994)

Wat is de betekenis en waarde van een echt offer?

We moeten geen eenzijdig offer eisen, alleen maar omdat mijn leven gelukkig is dankzij het offer van andere mensen. Een offer moet vrijwillig worden gedaan. Een offer dat niet vrijwillig is, is als een andere vorm van geweld. Bovendien moet er een duidelijk doel en waarde in een offer zijn. Laten we aan de hand van voorbeelden van mensen die offers brachten, ontdekken wat de betekenis en waarde is van een echt offer.

1. Ontdekking van werk dat opoffering waard is

1) Voor de wereld waar een leven wordt gerespecteerd

De film Schindler’s List is een waargebeurd verhaal over een Duitse industrieel, Oskar Schindler. Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerde hij rijk te worden door emaille en munitie aan het leger te verkopen. Hij nam Poolse Joden in dienst om zijn munitiefabriek te runnen en verdiende veel geld. Op een dag was Oskar Schindler getuige van een ellendig bloedbad. Hoewel de Joden niets verkeerds deden, werden ze naar het concentratiekamp gestuurd omdat ze Joods waren. Ze werden neergeschoten alleen omdat hun ene arm ontbrak of omdat ze te veel op school hadden geleerd of omdat ze de badkuip niet konden schoonmaken. Omdat hij zich schuldig voelde over het zien van zulke dingen, begon Oskar Schindler een Schindler-lijst te maken om de Joden te redden. Hij probeerde met geld Joden te redden die naar het vernietigingskamp Auschwitz zouden worden gestuurd. Oskar Schindler gebruikte al zijn rijkdom om autoriteiten om te kopen

zodat zijn Joodse arbeiders in de fabriek konden blijven, en hij redde ongeveer 1.100 Joden. Tot het einde van de oorlog zorgde hij voor de Joden, en uiteindelijk kregen ze allemaal hun vrijheid.

Na de Tweede Wereldoorlog was Oskar

Schindler in doodsangst vanwege het feit dat hij

niet in staat was om nog één persoon te redden. Wat was de reden dat Oskar Schindler, die alleen geld en succes nastreefde, alles opofferde

wat hij had om de Joden te redden? Het was omdat hij de waarde inzag van de zin: “Wie één leven redt, redt de hele wereld.” Voor iemand is zijn eigen leven als de hele wereld. Dus als een leven verloren gaat, is de wereld niet langer zinvol. In de laatste scène van de film riep Oskar Schindler: “Als ik deze auto had verkocht, had ik nog tien mensen gered! En als ik deze gouden speld had verkocht, had ik er nog twee gespaard!” We kunnen hierdoor opnieuw nadenken over de waarde van de waardigheid van het leven.

2) Voor de wereld waar geen rassendiscriminatie is

Desmond Tutu, die in 1931 in Zuid-Afrika werd geboren, zette zich zijn hele leven in voor de strijd tegen rassendiscriminatie. Tutu wilde onderwijzer worden, maar hij kon niet dezelfde opleiding krijgen als de witte bevolking vanwege een rassenscheidingsbeleid dat ‘apartheid’ wordt genoemd. Daarom besloot hij in plaats daarvan aartsbisschop te worden. In het begin van de 20e eeuw dwong het beleid van rassenscheiding de verschillende raciale groepen om gescheiden te leven en te ontwikkelen. Zo kon de niet-witte bevolking niet naar dezelfde school of naar dezelfde werkplek gaan als de witte burgers. Ze moesten zelfs met een andere bus reizen en naar een ander strand gaan.

Movie Poster of Schindler’s List (1993)

Op een dag liepen Tutu en zijn dochter op het strand en ze zagen een lege schommel in het gedeelte dat alleen voor witte mensen bestemd was. Tutu’s dochter zei: ‘Papa! Ik wil op die schommel. Tutu antwoordde met zwakke stem: “We kunnen niet naar dat deel van het strand gaan.” De dochter vroeg: “Pap, er speelt niemand in die speeltuin. Waarom kan ik daar niet heen?” Hoe zou Tutu zich gevoeld hebben op dat moment? En hoe kon hij de vraag van zijn dochter beantwoorden? Hoe kon hij tegen zijn dochter zeggen “aangezien je zwart bent, kun je daar niet heen?”

Nadat Tutu een Anglicaanse aartsbisschop werd, vocht hij nog steeds actief tegen het beleid van rassenscheiding. Als erkenning voor zijn bijdragen aan deze zaak ontving hij in 1984 een Nobelprijs. Helaas had Tutu nog steeds geen stemrecht, nadat hij de Nobelprijs ontving. Het stemrecht werd voor het eerst gegeven aan zwarte mensen in Zuid-Afrika in 1994. Op 27 april 1994, de eerste stemdag voor zwarte mensen, verwoordde Tutu deze dag als volgt in zijn boek No Future Without Forgiveness:

“De dag waarop we al die lange jaren hadden gewacht, de dag waarop de strijd tegen de apartheid was gevoerd, waarop zovelen van ons volk met traangas waren bestookt, gebeten door politiehonden, met spuiten en knuppels waren geslagen, waarvoor velen waren vastgehouden, gemarteld en verbannen, waarvoor anderen gevangen waren gezet, ter dood waren veroordeeld, waarvoor anderen in ballingschap waren gegaan - de dag was eindelijk aangebroken waarop we zouden stemmen, waarop we voor het eerst konden meestemmen in een democratische verkiezing in ons geboorteland.”

Toen Nelson Mandela op 27 mei 1994 werd gekozen als de eerste zwarte president van Zuid-Afrika, kwam er een einde aan de rassenscheiding in ZuidAfrika.

2. Een offer is een uiting van toegewijde liefde die niet om een vergoeding vraagt

1) Een opofferende liefde die handicaps overwon

Er woonde een meisje genaamd Anne in het armenhuis in Tewksbury. Op vijfjarige leeftijd leed Anne aan een oogziekte waardoor ze steeds slechter kon zien. Toen Anne acht jaar oud was, stierf Annes moeder en liet Annes vader, die alcoholist was, zijn kinderen in de steek. Toen Anne en haar broer naar het armenhuis werden gestuurd, stierf Annes broer door de slechte omstandigheden in het huis en raakte Anne in wanhoop. Nadat Anne blind geworden was, probeerde ze vaak zelfmoord te plegen. Mensen dachten dat Anne niet meer kon herstellen en ze werd naar een kamer voor psychiatrische patiënten gestuurd in de kelder.

Toen iedereen de behandeling van Anne opgaf, bood Laura, die verpleegster was, zich vrijwillig aan om voor Anne te zorgen. In plaats van haar een behandeling te geven, werd Laura een vriendin van Anne. Laura bezocht Anne en bracht koekjes mee, las haar boeken voor en en bad voor haar. Laura gaf Anne veel liefde, maar Anne zei niets en at niets van het eten dat voor werd meegebracht. Op een dag ontdekte Laura dat een van de chocolaatjes verdwenen was van het bord dat ze voor Anne had neergezet. Omdat ze hierdoor moed had gekregen, bleef Laura haar boeken voorlezen en voor haar bidden. Anne reageerde hier langzaam op en later praatte ze als een normaal persoon. Anne ging naar de Perkins Institution, een school voor blinden, en ze vond geluk in haar leven door haar geloof toen ze naar de kerk ging. Later had Anne het moeilijk toen Laura stierf, maar ze studeerde af als een uitstekende student. Bovendien slaagde ze erin om haar gezichtsvermogen te herstellen met de hulp van een Krantenbedrijf..

Op een dag, na de operatie, las Anne in de krant dat er kind was dat niet kon zien, horen of praten verzorging nodig had. Anne besloot de liefde die ze had ontvangen terug te geven aan het kind. Mensen zeiden dat niemand een kind

iets kan aanleren dat niet kan zien, horen of praten, maar Anne zei: “Ik geloof in Gods liefde.”

Met liefde was dit kind uitgegroeid tot de meest wonderbaarlijke heldin van de 20e eeuw. Dit kind was “Helen Keller” en haar lerares was “Anne Sullivan.”

Net als Laura die Anne hielp een normaal mens te worden door mee te voelen met haar pijn, bracht Anne Sullivan achtenveertig jaar van haar leven door met Helen Keller. Helen bedankte Anne Sullivan later in haar essay genaamd ‘Three Days to See’. In haar essay zei ze dat als ze drie dagen kon zien, ze haar lerares, Anne Sullivan, op de eerste dag zou bezoeken en bekijken.

2) Liefde voor de mensen, “Hou van mensen zoals ik van mijzelf hou”

Een van de belangrijkste figuren in de geschiedenis van Korea is koning Sejong. Zijn leven kan worden uitgedrukt met de zin ‘liefde voor de mensen’. De prestaties van King Sejong zijn ontelbaar op het gebied van nationale defensie, wetenschap, muziek, cultuur en meer. Zijn belangrijkste prestatie is echter de uitvinding van ‘Hangul’, het Koreaanse alfabet. Hij legt uit waarom hij Hangul heeft ontwikkeld.

“Omdat Chinese karakters van buitenlandse afkomst zijn, kunnen ze de unieke Koreaanse betekenissen niet vastleggen. Daarom hebben veel alledaagse mensen geen manier om hun gedachten en gevoelens te uiten. Uit mijn sympathie voor hun moeilijkheden heb ik een set van achtentwintig letters gemaakt. De letters zijn heel gemakkelijk te leren en ik hoop vurig dat ze de levenskwaliteit van alle mensen verbeteren.”

Ondanks de goede bedoeling van de koning, was er grote tegenstand onder de mensen van de regering. Ze dachten dat de mensen in opstand zouden komen als ze de karakters zouden leren en kennen. Bovendien zeiden ze dat er dan niemand meer in de landbouw zou werken en dat de basis van het land zou instorten. De meeste mensen in de regering vonden dat leren schrijven en lezen alleen een

Waarde van een offer en voorbeelden 17

voorrecht was voor de hogere klasse.

Daarom begon koning Sejong zelfpersoonlijk met het ontwikkelen van Hangul. Het is bekend dat koning Sejong bijna zijn gezichtsvermogen verloor omdat hij Hangul creëerde terwijl hij een zware werkdruk had. Hangul is ontwikkeld in december 1443 en het werd officieel uitgeroepen op 9 oktober 1446. Hangul is het enige alfabet ter wereld met duidelijk geschreven historische gegevens over de datum waarop het voor het eerst is gemaakt.

Koning Sejong, die van de mensen hield, ging uit het paleis en bouwde een huisje voor zichzelf zoals de mensen hadden om daar tijdens zijn regering twee jaar in te wonen. Hij liet de mensen ook stemmen om te weten wat ze wilden. Hij liet zelfs de lagere klasse met zwangerschapsverlof gaan en voerde een beleid in om gehandicapten op verschillende gebieden in dienst te nemen, omdat hij de discriminatie van gehandicapten niet kon tolereren. Bovendien, toen heel het land door hongersnood in een moeilijke situatie verkeerde, deelde hij het land van de koninklijke familie met de bevolking. Ondanks de tegenstand van velen offerde koning Sejong zich op en wijdde hij zijn hele leven aan zijn volk. Hier zijn enkele woorden die koning Sejong heeft achtergelaten

“Het vredesbewind waar ik van droom, is een wereld waar mensen kunnen doen wat ze willen doen.”

“De mensen zijn de wortels van een natie, en de wortels moeten sterk zijn om een vreedzame natie te creëren.”

“Het is om verwarring bij de ondernemingen van het volk te voorkomen dat ze een koning over zich laten heersen. Hoe zou een koning dan kunnen hopen te voldoen aan de waardigheid die van hem als heerser wordt verwacht als hij weigert naar zijn volk te luisteren wanneer zij hem wijzen op onrecht dat hen is aangedaan?”

King Sejong’s Standbeeld

Discussie

1. Laten we het werk in onze omgeving vinden dat opoffering waard is en het met elkaar bespreken.

2. Zoek naast de voorbeelden die hier al zijn genoemd, andere voorbeelden van opoffering of toewijding en bespreek dit met elkaar.

3. Praktijk van opoffering

Grote prestaties worden meestal geboren uit grote opoffering en zijn nooit het resultaat van egoïsme.

Napoleon Hill / Amerikaanse auteur (1883-1970)

Wat zijn de obstakels die de praktijk van opoffering in de weg staan?

Ook al realiseren we ons de werkelijke waarde van een offer, het is moeilijk om dat offer in praktijk te brengen als we ons blijven richten op ons eigenbelang. Als we ons hart alleen vullen met hebzucht, kunnen we anderen schade bezorgen, wat leidt tot een conflict. Egoïsme zorgt ervoor dat we ons richten op eigen belang of winst, dit bedreigt het bestaan van een gemeenschap en vermindert onze bereidheid om op iets op te offeren voor anderen. Als we de werkelijke waarde van een offer beseffen, dan moeten we ons egoïstische belang overwinnen en ons inspannen om offers te brengen.

Een van de voorbeelden waarbij mensen uit egoïsme gericht waren op hun eigen belang of winst, is de opioïdencrisis. Opioïden zijn een klasse medicijnen

1. Egoïsme zorgt ervoor dat iemand alleen zijn eigen belang nastreeft

die worden aangetroffen in de papaverplant en die pijn verlichten. Eind jaren negentig verzekerden farmaceutische bedrijven de medische gemeenschap dat patiënten niet verslaafd zouden raken aan voorgeschreven opioïden. Hierdoor begonnen zorgverleners sneller opioïden voor te schrijven, zelfs aan patiënten die dit recept niet nodig hadden. De patiënten die opioïden gebruikten, raakten er zo aan verslaafd dat ze hun dagelijks leven niet meer konden voortzetten. Bovendien stierven veel mensen als gevolg van een overdosis opioïden. Kijkend naar deze ernstige situatie, klaagde de staat Ohio de farmaceutische bedrijven aan. Daarom werd de verkoop van opioïden beperkt en werd het gebruik van medicijnen die een overdosis tegengaan, gepromoot. Ironisch genoeg waren sommige van de farmaceutische bedrijven die deze medicijnen voor het tegengaan van overdoses zelf maakten, ook de bedrijven die de verslavende pijnstillers maakten. De bedrijven verdienden geld door mensen eerst verslaafd te maken aan de drugs en vervolgens de verslaafden te behandelen. Op deze manier zorgt egoïsme ervoor dat mensen mensenrechten en de waardigheid van het leven negeren en brengt het veel mensen schade toe doordat ze enkel en alleen hun eigen belang nastreven.

Aan de andere kant leert “het confucianisme” deze woorden als de deugd van een leider: “Je moet eerst nadenken over de publieke wil en dan over private wil.” Dat wil zeggen:”Je moet je persoonlijke hebzucht weggooien en werken voor het algemeen belang.”

Hippocrates (460-377 v. Chr.) is een oude Griekse arts die wordt gezien als de vader van de geneeskunde. De eed van Hippocrates is een ethische code die door artsen aan Hippocrates wordt toegeschreven. De Verklaring van Genève, een herziene, moderne versie van de eed van Hippocrates, wordt tegenwoordig algemeen gebruikt. Het volgende is een uittreksel uit de Verklaring van Genève.

Zo beloven artsen dat ze hun medische kennis niet voor eigen belang zullen gebruiken, maar ten dienste van de mensheid. Daarom zijn er in onze geschiedenis veel grote artsen geweest die hun leven hebben gewijd aan het dienen van de mensheid..

Als lid van de medische professie:

Ik beloof plechtig mijn leven te wijden aan het dienen van de mensheid;

Ik zal niet toestaan dat overwegingen van leeftijd, ziekte of handicap, geloofsovertuiging, etnische afkomst, geslacht, nationaliteit, politieke overtuiging, ras, seksuele geaardheid, sociale status of welke andere factor dan ook tussen mijn taak en mijn patiënt komen te staan;

Ik zal de autonomie en waardigheid van mijn patiënt respecteren;

Ik zal het grootste respect voor het menselijk leven behouden;

Ik zal mijn medische kennis niet gebruiken om mensenrechten en burgerlijke vrijheden te schenden, zelfs niet onder bedreiging;

Ik doe deze beloften plechtig, vrij en op mijn eer.

Excerpt from The Declaration of Geneva

2. Het belang van het beoefenen van vrede in het dagelijks leven

Het is een groot offer om je leven te geven voor een vriend, maar je kunt zelfs in je dagelijks leven kleine offers brengen. Jean-Paul Sartre, een Franse romanschrijver, zei: “Toewijding is een daad, geen woord.” Zelfs voor kleine dingen, is het belangrijk om je best te doen en het niet alleen bij woorden te laten.

Als we kijken naar de voetsporen van een aantal belangrijke mensen, was het pad dat ze hebben gevolgd de voortzetting van lijden en opoffering. Maar het is niet zo dat ze zich hebben opgeofferd omdat ze belangrijk waren; maar juist omdat ze zich voor anderen hebben opgeofferd, worden ze als belangrijk gezien. Daarom is opoffering niet iets dat alleen door rijken of door mensen met een hoge positie gedaan kan worden. Opoffering begint met het hart om niet onwetend te zijn over het lijden of de pijn van anderen.

Er zijn veel manieren om opoffering te beoefenen, ook doormiddel van kleine dingen. We kunnen een klein bedrag doneren aan een vrijwilligersorganisatie of we kunnen de straten opruimen met onze vrienden. We kunnen deelnemen aan hulpacties door regio’s te bezoeken die zijn getroffen door natuurrampen of we kunnen studenten lesgeven die hun kans op onderwijs hebben verloren. Als we oefenen met opoffering door te beginnen in ons dagelijks leven en onze naaste liefhebben, dan zullen er geen conflicten meer zijn in het gezin, op school en in de samenleving. Integendeel, er zal overal vrede zijn.

We kunnen geen wereldvrede bereiken met egoïsme. Als we proberen onze egoistische verlangens te bevredigen, zal er alleen maar conflict zijn. Een offer dat niet om compensatie vraagt, is nodig om wereldvrede te bereiken. De beloning voor de kleine offers die we in ons dagelijks leven brengen, is geen geld of eer, maar een wereld van vrede.

1. Laten we manieren zoeken om kleine offers te brengen in ons dagelijks leven

2. Laten we in ons hart kijken voor en nadat we een offer hebben gebracht.

Toepassing

Lees onderstaand fragment en deel iets kleins dat je hebt met de persoon naast je.

Op zondag ging ik naar de mis. De priester hield een preek over ‘delen’ en zei dat we iets van onszelf dat we bij ons hadden met de persoon naast ons moesten delen. Ik kon mijn autosleutel niet geven en ik dacht aan de prijs van de dingen die ik droeg, zoals mijn sjaal, oorbellen, ketting en meer. Ik was op zoek naar “excuses” waarom ik die dingen niet aan de persoon naast me kon geven. En ik vond een muntsnoepje in de achterzak van mijn broek. Een paar dagen geleden kreeg ik dit muntsnoepje in een restaurant, maar aangezien ik niet van munt hou, gaf ik dit aan de persoon die naast me zat. De priester vroeg ons hoe fijn het is om ook maar iets kleins te delen met de persoon naast ons. Iedereen om me heen keek stralend met een grote glimlach, maar ik kon niet glimlachen.

Van Once In My Life van Jang Younghee

Conclusie Opoffering zonder beloning

Ontwikkelde dieren hebben in hun jeugd meer zorg van hun ouders nodig. Ook voor de mens is de zorg en opoffering van de ouders essentieel. Zonder het offer van de ouders die hun kinderen baren, opvoeden en te eten geven, kan niemand zelfstandig een gelukkig leven leiden.. De mens ontvangt bovendien alles wat hij nodig heeft van de natuur. Net als in het verhaal van het boek met de titel The Giving Tree, biedt de natuur ruimhartig bronnen en geeft mensen een plek om te leven.

Een offer is niet iets dat je bij mensen kan afdwingen. Opoffering eisen is een andere vorm van geweld. Een offer moet vrijwillig worden gedaan, en dat gaat vanzelf wanneer iemand zich er de betekenis en de waarde van realiseert. Daarom is het belangrijk om de betekenis, waarde en noodzaak van “iets opofferen voor iemand anders” op de scholen aan de leerlingen te leren. Hierdoor train je de leerlingen om burgers van vrede te worden die vrijwillig iets opofferen voor anderen.

Een offer is essentieel voor de mensheid om in vrede te leven. Wereldvrede kan niet worden bereikt met egoïsme. Als mensen alleen hun eigen verlangens proberen te bevredigen, zal de vrede worden verbroken en zullen er alleen maar conflicten en meningsverschillen zijn. Egoïsme zorgt ervoor dat mensen hun eigen belang of winst najagen, het algemeen belang schaden en zelfs anderen schade toebrengen. Er moet gezocht worden naar een methode om samen te leven door opoffering te beoefenen en voor elkaar te zorgen. Dit moet ook worden gedaan in het gezin, op school, in het land en in de internationale samenleving. Kleine dingen kunnen worden gedaan zonder dat je echt iets hoeft op te offeren. Een opoffering zonder daarvoor een vergoeding te vragen, stelt mensen in staat grotere dingen te doen. Als alle naties en mensen over de hele wereld iets opofferen dan levert dat beetje bij beetje winst op en dan kunnen we de grootste erfenis creëren, namelijk wereldvrede. Als we ons opofferen voor wereldvrede, zullen we daarvoor nog niet meteen iets terug kunnen verwachten. Ons offer zal evengoed een wereld van vrede doorgeven als een grote erfenis aan onze toekomstige generaties.

Bronnenlijst

p.6 first https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/81zxGlf9WCL.jpg

p.7 left https://pixabay.com/id/photos/cincin-tahunan-pohon-pohon-grates-2924661/ right https://pixabay.com/id/photos/busuk-kayu-log-pembusukan-posting-1774405/

p.9 https://pixabay.com/photos/penguins-emperor-penguins-baby-429128/

p.14 https://www.facebook.com/SchindlersListMovie/photos/pb.202396106505502.2207520000.1566978257./1996343580444070/?type=3&theater

p.18 https://pixabay.com/photos/sculpture-structure-outdoors-heaven-3167710/

Data bronnen

The Hippocratic Oath and the Declaration of Geneva Oath of Hippocrates & Declaration of Geneva https://terms.naver.com/entry. nhn?docId=1720375&cid=47336&categoryId=47336

Opioid http://www.healthvermont.gov/response/alcohol-drugs/governors-opioidcoordination-council

Anne Sullivan https://www.biography.com/activist/anne-sullivan

Tears of the Antarctic, Emperor Penguin http://www.imbc.com/broad/tv/culture/ mbcspecial/vod_pack/index.html

The hidden life of treestree class https://www.mcst.go.kr/kor/s_culture/book/ bookView.jsp?pDetailSeq=794

5e verdieping 20, Nambusunhwan-ro 347-gil, Seocho-gu, Seoul, Zuid-Korea.

Tel.02-514-1963 Fax.02-514-1961

http://www.hwpl.kr hwpl@hwpl.kr

Eerste editie: 18 september 2019

Gepubliceerd door Heavenly Culture, World Peace, Restoration of Light

Copyright Ⓒ 2019 Heavenly Culture, World Peace, Restoration of Light

Alle rechten voorbehouden. U moet toestemming krijgen van een auteursrechthebbende om de inhoud van dit boek geheel of gedeeltelijk te gebruiken.

44060

9 791196 928476

ISBN 979-11-969337-4-6 44060

ISBN 979-11-969284-7-6 (Set)