[Netherlands]Lesson 9 Respect for Elders

OpeningsVerhaal

Dit is een afbeelding van de toelatingsceremonie van de kroonprins tijdens de 15e tot 18e eeuw van de Chosun dynastie in Korea. Bij de ceremonie waarbij de kroonprins les kreeg van de leraar, zat de leraar aan een bureau met het boek open voor zich, terwijl de kroonprins voor hem knielde met het boek open op de grond. Hoewel de kroonprins uiteindelijk koning zou worden, knielde hij toch voor de leraar om het boek te lezen.

Waarom deed de kroonprins dat? Hij was een voorbeeld voor zijn volk door respect te tonen als kroonprins voor het karakter, de ideologie en het handelen van de leraar.

Toelatingsceremonie

1. Kinderlijke trouw: Beleefdheid tegenover ouders

Er is niets kostbaarder op aarde dan mijn lichaam.

Dit lichaam is mij gegeven door mijn ouders

Yulgok Yi I / Zuid-Koreaanse filosoof (1536-1588)

Waarom moeten we onze ouders respecteren en onze kinderlijke trouw vervullen?

Wij zouden niet bestaan als onze ouders ons niet hadden gebaard. Daarom is het tonen van dankbaarheid en respect voor onze ouders de meest fundamentele plicht en universele waarde. Laten we onze ouders respecteren en kinderlijke trouw integreren in ons dagelijks leven.

1. Het belang van kinderlijke trouw

In het oosten legden veel vroege filosofen de nadruk op kinderlijke trouw, ‘hyo (孝)’ (ook wel vertaald als kinderlijke gehoorzaamheid). Confucius predikte dat “kinderlijke trouw de wortel is van alle handelingen (孝者百行之

本),” Yi Hwang predikte “kinderlijke trouw is de oorzaak van alle handelingen (孝者百行之源),” en Yul Gok verklaarde dat “kinderlijke trouw de basis is van alle handelingen (孝者百行之道).” Hyo Kyung heeft ook duidelijk gesteld dat “kinderlijke trouw de wortel is van alle deugd, en opvoeding komt daaruit voort (孝德乏敎之所有生也)”.

Met deze ideologieën aan de basis, beschouwde het Koreaanse volk kinderlijke trouw als de basis van alle handelingen gebaseerd op het idee van loyaliteit. Aangezien alle handelingen waren gebaseerd op kinderlijke trouw, dienden de mensen, zodra deze plicht thuis was vervuld, hun buren en toonden zij loyaliteit aan hun land.

Toen westerlingen dit zagen, begonnen ze Korea ‘het land van de hoffelijke mensen in het oosten’ te noemen, en de historicus Arnold J. Toynbee zei dat kinderlijke trouw, het respect voor de ouders, de bijdrage van Korea aan de menselijke beschaving zal zijn.

Kinderlijke trouw, het bedanken van je ouders voor hun goedheid door respect te tonen, werd niet alleen in het oosten benadrukt. In het boek Exodus van de

Kinderlijke trouw: Beleefdheid tegenover ouders 7

Bijbel zei God met behulp van Mozes tegen de Israëlieten: “Eer uw vader en uw moeder, opdat u lang zult leven in het land dat de Heer, uw God, u geeft”, als wet waaraan het uitverkoren volk zich moest houden.

Kinderlijke trouw is een universele waarde die blijk geeft van liefde, respect en eerbied voor de mensheid. Het is de fundamentele plicht van alle mensen om hun ouders dankbaar te zijn voor hun vriendelijkheid en liefde, en om hun ouders terug te betalen. Kinderlijke trouw is de basis van alle handelingen, het fundament van de menselijke ethiek, en het is een prachtige deugd die al generaties lang wordt overgeleverd. Bovendien is kinderlijke trouw een waarde die religies en denominaties overstijgt. Kinderlijke trouw is een cultuur die tijd en ruimte omvat, en het is een geest die onze ideologieën en overtuigingen overstijgt. Daarom hebben we de geest van kinderlijke trouw nodig om de vrede te verwezenlijken.

2.Waarom we onze kinderlijke plicht voor onze ouders

moeten doen

Koning Frederik II van het Heilige Roomse Rijk voerde een experiment uit omdat hij wilde zien welke taal het eerst door kinderen zou worden gesproken. Dus nam hij verschillende pasgeborenen bij hun ouders weg en gaf ze aan kindermeisjes om ze op te voeden. Hij zei tegen de kindermeisjes: “Voed en was de baby’s, maar spreek helemaal niet tegen ze.” Hij wilde weten of de baby’s Hebreeuws zouden spreken, de oudste taal, Grieks, Arabisch, of de taal van hun ouders. Maar alle baby’s stierven voordat ze konden spreken.

Historicus Salimbene schreef: “De baby’s stierven omdat ze geen fysiek contact hadden.” De afwezigheid van ouders tijdens de kindertijd kan het leven van kinderen bedreigen. Alle mensen hebben de hulp van hun ouders nodig totdat ze voor zichzelf kunnen zorgen. Wij leren alle mensachtige handelingen, zoals lopen, eten, spreken en denken, van onze ouders. Onze ouders gaven ons het leven door ons te baren, en zij offeren hun leven op om ons op te voeden. Het begrijpen van deze vriendelijkheid en het tonen van beleefdheid in dankbaarheid is “hyo (kinderlijke trouw)”.

In ‘Parents’ Immense Grace’, een boeddhistisch geschrift, worden de 10 goedheden van ouders als volgt beschreven:

① [懷耽守護恩]

② [臨産受苦恩]

③ [生子忘憂恩]

④ [咽苦甘恩]

⑤ [廻乾就濕恩]

⑥ [乳哺養育恩]

⑦ [洗濁不淨恩]

⑧ [遠行憶念恩]

⑨ [爲造惡業恩]

⑩ [究意憐愍恩]

Liefde van het bieden van bescherming en zorg terwijl het kind in de baarmoeder zit.

Liefde van het dragen van lijden tijdens de geboorte.

Liefde om alle pijn te vergeten als het kind eenmaal geboren is.

Liefde om het bittere zelf op te eten en het zoete voor het kind te bewaren.

Liefde om het kind naar een droge plaats te brengen en zelf in de nattigheid te gaan liggen

Liefde van het zogen van het kind aan haar borst en het voeden en opvoeden van het kind.

Liefde van het wegwassen van het onreine.

Liefde om altijd aan het kind te denken als het ver heeft gereisd.

Liefde van diepe zorg en toewijding.

Liefde van ultiem medelijden en sympathie.

Kinderlijke trouw: Beleefdheid tegenover ouders 9

Er is een oud spreekwoord over de kinderlijke trouw van een kraai die zijn moeder voedt. Een kraai krijgt de zorg van zijn moeder als hij jong is, maar zodra hij oud genoeg is, zorgt hij in plaats daarvan voor de moeder door voedsel terug te brengen. De moraal van het verhaal was dat wij dezelfde kinderlijke plicht tegenover onze ouders moeten tonen om hen terug te betalen voor hun vriendelijkheid. Het verhaal van de kraai en de onmetelijke genade van de ouders herinnert ons aan de vriendelijkheid van onze ouders en onze plicht als kinderen, die vaak wordt vergeten.

Er kunnen momenten zijn waarop ouders tekortschieten in de zorg voor hun kinderen en het uiten van liefde. Ze kunnen het druk hebben of de financiële verantwoordelijkheid is te groot. Daarom zijn sommige kinderen

misschien niet helemaal tevreden met hun ouders, of dragen zij littekens van de verkeerde handelingen en woorden van hun ouders. Dit betekent echter niet dat onze verantwoordelijkheid om onze ouders te respecteren en onze kinderlijke trouw te vervullen verdwijnt. In wezen moeten we altijd dankbaar zijn voor degene die ons het leven gaf. Dit is de plicht van de hele mensheid en de fundamentele reden waarom wij onze kinderlijke trouw moeten uitoefenen.

Het is hartverscheurend dat mijn vader mij het leven gaf en mijn moeder mij opvoedde. Wat een groot leed hebben zij doorstaan om mij het leven te geven en mij op te voeden. Ik wil mijn schuld aan hen terugbetalen, maar die is zo groot als de hemel.

- De Mingxin Baojian, Filial Piety part

Kinderlijke trouw: Beleefdheid tegenover ouders 11

Discussie

1. Bespreek verschillende daden van vriendelijkheid van onze ouders toen we opgroeiden.

2. Bespreek hoe het respecteren van onze ouders en het doen van onze kinderlijke plicht ons en onze omgeving beïnvloedt.

De droom begint met een leraar die in je gelooft, die aan je trekt en duwt en je naar het volgende plateau leidt, waarbij hij je soms prikt met een scherpe stok die ‘waarheid’ heet.

Dan Rather / VS Journalist (1931~)

Wie zijn leraren en hoe kunnen wij hen respecteren en voor hen ontzag hebben?

Leraren geven wijsheid en kennis door die als basis dienen voor onze groei, dus we moeten dankbaar zijn voor hun passie en toewijding en hun lessen en geest als kostbaar beschouwen. Verder moeten we in ons dagelijks leven altijd een hart hebben om te leren en op zoek gaan naar verschillende leraren.

2. Respect en ontzag: beleefdheid voor leraren.

Er was een enquête op een portaalwebsite waarin werknemers werd gevraagd: “Heeft u een mentor nodig?”, en 89,1% antwoordde: “Ja”. We komen talloze lezingen tegen in boeken en op televisie en YouTube en we ontmoeten veel mensen die lesgeven. Toch zeggen de meeste mensen nog steeds dat ze een leraar of een mentor nodig hebben die hen door het leven leidt. Waarom? Het is niet per se zo dat we geen mentor hebben, maar het probleem is dat we niet weten hoe we mentoren moeten herkennen of op de juiste manier moeten behandelen.

Seong Hae Eung, een 17e eeuwse Koreaanse geleerde, schreef over het verdwijnen van respect en ontzag tussen leraren en leerlingen.

“In slechts honderd jaar tijd is de gewoonte om een leraar als leraar te behandelen doorbroken, en worden leraren gedwongen om de leerlingen te onderwijzen alsof het hun eigen kinderen zijn. De leerlingen zijn meestal arrogant en gedragen zich superieur aan hun leraren. De leraren kunnen niet berispen of straffen toepassen omdat zij niet in staat zijn gezag te laten gelden. De leraar doet alleen wat hem wordt opgedragen. Omdat de leerlingen op hun leraren neerkijken, kan het onmogelijk echt

‘onderwijs’ zijn. Toch geven zij de leraren de schuld en noemen hen machteloos, wat is als het geven van rotte teugels om een woest paard te leiden.”

1. Waarom “respect en ontzag” onze voornaamste houding tegenover onze leraren moet zijn.

Deze situatie bestaat nog steeds. Er zijn talloze leraren, maar zolang studenten onderwijs beschouwen als een dienst die met geld wordt gekocht, gaat de ware betekenis van “leraar” verloren en wordt het onmogelijk een echte mentor te vinden.

Op universiteiten hangen de passie van een professor voor de studenten en de relatie professor-student af van hoe de studenten hun professoren behandelen. Een professor kan een eenvoudige informatieverstrekker worden of een levensmentor, afhankelijk van de vraag of de studenten hem zien als een docent van de universiteit of als iemand die waardevolle kennis en levenswijsheid bijbrengt.

Een studie toonde aan dat de meest invloedrijke factor in het onderwijs van een leerling niet de ouders of vrienden waren, maar hun relatie met de leerkrachten. Leerlingen begrepen en leerden meer wanneer zij hun leraren vertrouwden en een optimistische kijk hadden op hun relatie, maar wanneer zij pessimistisch waren over de relatie, leerden zij minder. Om echt te leren moeten we onze leraren vertrouwen, respecteren en in hen geloven. Respect en ontzag gelden niet alleen voor leraren, maar zijn essentiële kwaliteiten en houdingen die alle leerlingen moeten hebben. Respect en ontzag: beleefdheid voor leraren 15

2. Verhaal van Confucius en Yan Hui

Yan Hui was een van de discipelen die Confucius liefhad omdat hij graag leerde en een vriendelijke persoonlijkheid had. Op een dag, terwijl Yan Hui op de markt een boodschap deed voor Confucius, brak er een gevecht uit tussen een

winkeleigenaar en een klant. De klant zei met luide stem: “3 keer 8 is 23, dus waarom vraag je 24 munten?” Yan Hui antwoordde respectvol: “3 keer 8 is 24, dus waarom zeg je dat het 23 is? Je hebt het verkeerd berekend.”

De klant zei dat hij zijn leven zou geven, en Yan Hui zijn hoed (冠)*, terwijl ze wachtten op Confucius’

beslissing. Confucius lachte en zei tegen Yan Hui: “Geef je hoed omdat je verloren hebt.” De klant vertrok vol vertrouwen met de hoed. Yan Hui kon de beslissing van Confucius niet begrijpen en verzon een smoes om zijn geboortestad te bezoeken omdat hij dacht dat Confucius te oud was om hem te onderwijzen.

Yan Hui ging naar Confucius zodra de het dag werd, om te vragen naar zijn redenering. Confucius zei: “Denk erover na. Als ik zei dat de klant fout zat, had hij zijn leven moeten geven. Wat is belangrijker, een hoed of een leven?” Na het horen van deze woorden begreep Yan Hui het eindelijk

* Hoed (冠): een hoed die Confuciaanse geleerden droegen.

Confucius en Yan Hui

en knielde om voor Confucius te buigen.

Zelfs als we een grote leraar ontmoeten, zullen we geen wijsheid kunnen ontvangen als we zijn bedoelingen niet begrijpen en vanuit ons gezichtspunt oordelen. We leren pas echt als we de wijsheid en het perspectief van onze leraren zoeken die we zelf niet hebben ervaren.

Er zijn verborgen leraren en meesters in ons hele leven, dus we moeten proberen deze ware mentoren te vinden terwijl we leven. Maar het belangrijkste is dat we iedereen om ons heen beschouwen als iemand om van te leren, en hen respect en ontzag tonen als onze ouderen. Als we ons vernederen om kennis en wijsheid te zoeken, zullen we de mentor kunnen vinden naar wie we wanhopig op zoek waren.

Waar drie mensen lopen, is mijn leraar zeker onder hen (三人行必有我師焉)

Confucius / Chinees filosoof (BC 511-479)

1. Wie is de meest gedenkwaardige leraar uit je jeugd? Bespreek waarom je hem of haar een geweldige leraar vond.

2. Bespreek welke houding wij aan onze leraren moeten tonen om meer van hen te leren.

3. Beleefdheid aan ouderen

Manieren maken de mens.

Willem van Ockman / Engels politicus (1324-1404)

Hoe kunnen we beleefdheid tonen aan onze ouderen?

Beleefdheid begint met dankbaarheid. Het doen van onze kinderlijke plicht voor onze ouders en het tonen van respect en ontzag voor onze leraren begint met beleefdheid. Beleefdheid moet niet alleen gevoeld worden, maar ook getoond worden in onze daden en woorden. Beleefdheid schept orde en harmonie in gezinnen en de samenleving, en wordt bovendien de basis voor vrede.

1. Beleefdheid tonen door kinderlijke trouw

Beleefdheid (禮) is ons handelen en onze woorden die respect en dankbaarheid tonen aan ouderen, inclusief onze ouders. Als we naar het Chinese karakter voor beleefdheid (meer specifiek vertaald als hoffelijkheid), “ 禮 “, kijken, is het een combinatie van “ 示 “, wat “zien” betekent, en “ 豊 “, wat “overvloedig” betekent, aangezien het lijkt op een schotel vol voedsel voor onze voorouders. Met andere woorden, het teken laat zien dat er overvloedig voedsel is bereid voor de “jesa” ceremonie (een Oost-Aziatische ceremonie ter ere van de voorouders). De ceremonie is om dankbaarheid en respect te tonen aan de hemel en de voorouders - onze ouderen - omdat zij ons het leven gaven. Tegelijkertijd was de beleefdheid een hulpmiddel zodat de mensen het respect, het ontzag en de dankbaarheid voor de ouderen, waaronder ouders, leraren en voorouders, niet zouden vergeten.

Een vergelijkbaar begrip van “beleefdheid” in het oosten is het Franse woord “etiquette”, dat verwijst naar de verwachting van bepaald sociaal gedrag van een bepaalde groep samenlevingen in dezelfde periode, of in overeenstemming met traditionele normen. Het wordt vaak geassocieerd met bewustzijn (儀 式 ) en diplomatiek protocol ( 議 政 ), en verwijst naar het gebruikelijke officiële gedrag. Het woord “etiquette” betekent een briefje dat aan een muur is bevestigd.

In het Franse hof is er een lijst van mensen die het hof mogen betreden. Daarom betekende het woord “etiquette”, dat briefje betekent, “zich waardig gedragen volgens de regels van de monarchie”.

Beleefdheid en etiquette verwijzen beide naar respect en aandacht voor anderen, en het is een middel om respect en dankbaarheid aan ouderen uit te drukken. We tonen beleefdheid wanneer we ons op een lager niveau stellen

tegenover onze ouders, leraren en ouderen. Beleefdheid houdt onze arrogantie in toom. Door beleefd te zijn, kunnen we met ons lichaam en geest orde en harmonie scheppen in onze samenleving. Het helpt ons ook oprechte relaties met anderen te ontwikkelen, zoals met onze ouders en leraren, en helpt een beter karakter te ontwikkelen. We kunnen “mensen van vrede” worden die vrede in de samenleving scheppen door orde en harmonie te bevorderen.

2. Hoe toon je beleefdheid in de huidige tijd?

Beleefdheid, of uitingen van dankbaarheid en respect aan ouders en ouderen, is in de loop der tijd veranderd. De grondgedachte blijft echter dezelfde. Laten we via de volgende ideeën zoeken naar manieren om beleefdheid te tonen in ons leven.

① Zorg: We kunnen beleefdheid tonen door te zorgen voor het lichaam en de geest van degenen die we respecteren. Zorg kan worden onderverdeeld in emotionele en fysieke zorg. Emotionele zorg verwijst naar het gelukkig en comfortabel maken van anderen, en regelmatige communicatie wanneer men niet bij elkaar is. Fysieke zorg heeft betrekking op koken of ander huishoudelijk werk en het verlenen van financiële steun, medische zorg, of het vinden van verschillende diensten die worden aangeboden door openbare instellingen en de overheid

② Gehoorzaamheid: We kunnen beleefdheid tonen door te proberen te luisteren en de ervaringen en wijsheid van onze ouders en ouderen te begrijpen. Een andere manier om hen te dienen is hun wensen te vervullen door hun woorden te gehoorzamen.

③ Discussie: We kunnen beleefdheid tonen door advies en waarschuwing te vragen aan volwassenen. We moeten spreken op een manier die door volwassenen wordt begrepen en we moeten respectvol omgaan met onze mening. Het is belangrijk om aantekeningen te maken en als je vragen hebt, en je moet altijd eerst toestemming vragen. De Analecten van Confucius zeggen: "Er zijn drie veel voorkomende fouten die soldaten maken. Ten eerste, spreken voordat de ander klaar is is ongeduld, zwijgen zelfs nadat de ander klaar is is verhulling, en spreken zonder de uitdrukkingen van de ander te onderzoeken is een gebrek aan gevoeligheid (言未及之而言 謂之躁, 言及

之而不言

Dit zijn drie toepassingen van communicatie-etiquette die vandaag de dag nog steeds van toepassing zijn.

④ Diensten: We kunnen beleefdheid tonen door volwassenen eerst eten, hulp, gemak en diensten te bieden of te wachten tot ze een kamer, toilet, auto of

謂之隱, 未見顔色而言 謂之瞽)".

vliegtuig binnengaan. Net zoals ouders tijdens de opvoeding offers brachten om hun kinderen te geven wat lekkerder en gezonder was, zouden wij tijdens maaltijden moeten wachten tot volwassenen als eerste plaatsnemen, en zouden wij moeten wachten met eten tot zij de eerste hap nemen om hen terug te betalen voor hun vriendelijkheid.

⑤ Groeten: Groeten is een elementair en belangrijk onderdeel van beleefdheid en het is een manier om ouderen te dienen, door hen vreugdevol te begroeten om hun belang te tonen. Wanneer je iemand groet, neem dan een goede houding aan en spreek met een duidelijke stem om respect te tonen.

⑥ Nette taal: Het gebruik van nette taal bij het spreken of schrijven met volwassenen is een manier om respect te tonen door ons te verlagen. Wanneer we met volwassenen spreken, moeten we rekening houden met aanspreekvorm, titels, en het zinsgebruik moet soms ook anders zijn, afhankelijk van de mate van respect (dit geldt vooral wanneer een taal verschillende niveaus van respect kan uitdrukken, vooral in het oosten).

⑦ Nette: verschijning We kunnen beleefdheid tonen door ons netjes te kleden, ons haar te kammen en een beleefde houding en vriendelijke gezichtsuitdrukkingen te tonen wanneer we ouderen ontmoeten.

Door beleefdheid in praktijk te brengen, kunnen we de methode vinden die ons het meest comfortabel lijkt. Alleen beleefdheid tonen mag niet het doel zijn, maar we moeten ook nadenken over de fundamentele geest en het beginsel achter elke handeling. Laten we ons geweten wakker maken, dat harmonie en orde zal bewaren door regels en discipline die blijk geven van beleefdheid. De praktijk van op het geweten gebaseerde beleefdheid zal helpen om samen met de ouderen vrede te scheppen.

1. Een verzameling handelingen worden gewoontes. Hoe kunnen we in ons dagelijks leven beleefdheid tonen aan onze ouderen en leraren?

2. Hoe zal beleefdheid de mensen om ons heen beïnvloeden?

Conclusie Respect Voor Ouderen

“Net zoals bomen een bos vormen, is de transformatie van een boom voltooid wanneer hij een bos creëert. De uiteindelijke vorm van een boom is niet een individuele dennenboom, maar een weelderig bos. Dit geldt ook voor mensen. We worden pas echte individuen te midden van relaties met anderen.”

Young-Bok Shin/Zuid-Koreaanse schrijver (1941-2016)

Respect tonen voor onze ouderen schept orde in relaties. Door onze kinderlijke plicht tegenover onze ouders te doen en onze leraren te respecteren, kunnen we inzien dat we niet alleen bestaan, en dankbaar zijn voor degenen die ons het leven hebben geschonken. Verder leren we orde, de alledaagse wijsheden van het leven en het onderscheid tussen goed en kwaad. Door respect kunnen we een grotere rol spelen in de maatschappij en onze persoonlijkheid ontwikkelen, wat een voorbeeld zal zijn voor de toekomstige generaties.

Waarom hebben we dit nodig om een wereld van vrede te scheppen? De waarden van dankbaarheid, inschikkelijkheid, opoffering en vergeving in eerdere lessen zijn sleutelelementen om vrede in ons hart te scheppen. Daarom biedt het respecteren van onze ouderen een basis om op harmonieuze wijze wereldvrede in onze samenleving te weven. Door onze kinderlijke trouw voor onze ouders te vervullen, onze ouderen te respecteren, en iedereen van wie we kunnen leren als leraren te behandelen, kunnen we het bereiken van vrede versnellen, en deze handelingen zullen zelf een deel van een vreedzame wereld worden.

Afbeeldingsbronnen

p.5 https://gogung.go.kr/searchView.

do?pageIndex=1&cultureSeq=159LJE&searchRelicDiv4=&searchGubun=ALL1&searchText=

p.16 https://blog.naver.com/yje1531/130145990501

p.26 http://remolition.blogspot.com/2014/03/mountain-boarding-wallpapers-la-google.html

Databronnen

The parental benevolence sutra 10 grace http://encykorea.aks.ac.kr/Contents/Item/ E0024159

5e verdieping 20, Nambusunhwan-ro 347-gil, Seocho-gu, Seoul, Zuid-Korea.

Tel.02-514-1963 Fax.02-514-1961

http://www.hwpl.kr hwpl@hwpl.kr

Eerste editie: 18 september 2019

Gepubliceerd door Heavenly Culture, World Peace, Restoration of Light

Copyright Ⓒ 2019 Heavenly Culture, World Peace, Restoration of Light

Alle rechten voorbehouden. U moet toestemming krijgen van een auteursrechthebbende om de inhoud van dit boek geheel of gedeeltelijk te gebruiken.

44060

9 791196 928476

ISBN 979-11-969337-6-0 44060

ISBN 979-11-969284-7-6 (Set)