Nahumi
KAPITULLI 1
1 Barra e Ninevisë. Libri i vizionit të Nahum Elkoshitit.
2 Perëndia është xheloz dhe Zoti hakmerret; Zoti hakmerret dhe zemërohet; Zoti do të hakmerret me kundërshtarët e tij dhe do të ruajë zemërimin për armiqtë e tij.
3 Zoti është i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në fuqi dhe nuk do ta shfajësojë fare të pabesin; Zoti e ndjek rrugën e tij në shakullimë dhe në furtunë, dhe retë janë pluhuri i këmbëve të tij.
4 Ai qorton detin, e bën të thahet dhe thanë të gjithë lumenjtë; Bashani po lëngon, Karmeli dhe lulja e Libanit po lëngojnë.
5 Malet dridhen kundër tij, kodrat shkrihen dhe toka digjet para tij, po, bota dhe gjithë banorët e saj.
6 Kush mund t'i rezistojë indinjatës së tij? dhe kush mund të qëndrojë në furinë e zemërimit të tij? tërbimi i tij derdhet si zjarr dhe shkëmbinjtë rrëzohen prej tij.
7 Zoti është i mirë, një fortesë në ditën e fatkeqësisë; dhe ai i njeh ata që kanë besim tek ai.
8 Por me një përmbytje të madhe ai do ta shkatërrojë vendin e tij dhe errësira do t'i ndjekë armiqtë e tij.
9 Çfarë mendoni kundër Zotit? ai do të bëjë një fund të plotë: pikëllimi nuk do të ngrihet për herë të dytë.
10 Sepse, ndërsa janë të palosur si gjemba dhe ndërsa janë të dehur si të dehur, do të gllabërohen si kashta të thata.
11 Prej teje ka dalë një që mendon të keqen kundër Zotit, një këshilltar i lig.
12 Kështu thotë Zoti; Edhe sikur të jenë të heshtur dhe po kështu shumë, prapëseprapë do të priten kështu kur ai do të kalojë. Edhe sikur të të kam goditur, nuk do të të mundoj më.
13 Sepse tani unë do ta thyej zgjedhën e tij prej teje dhe do t'i këput prangat e tua.
14 Dhe Zoti ka dhënë për ty një urdhër që emri yt të mos mbillet më; sepse ti je i poshtër.
15 Shikoni mbi male këmbët e atij që sjell lajmin e mirë, që shpall paqen! O Judë, kremto festat e tua solemne, zbato zotimet e tua, sepse të pabesët nuk do të kalojnë më nëpër ty; ai është krejtësisht i prerë.
KAPITULLI 2
1 Ai që bën copë-copë del përpara fytyrës sate; ruaj municionin, shiko rrugën, forco ijët e tua, forco fuqinë tënde.
2 Sepse Zoti ka larguar madhështinë e Jakobit, si madhështinë e Izraelit, sepse boshatisësit i kanë zbrazur dhe kanë prishur degët e tyre të hardhisë.
3 Mburoja e trimave të tij është bërë e kuqe, trimat janë në flakë të kuqe; qerret do të jenë me pishtarë flakërues ditën e përgatitjes së tij dhe bredhitë do të dridhen tmerrësisht.
4 Qerret do të tërbohen nëpër rrugë, do të gjykojnë njëra me tjetrën në rrugët e gjera; do të duken si pishtarë, do të vrapojnë si vetëtimat.
5 Ai do të tregojë të denjët e tij: ata do të pengohen në ecjen e tyre; ata do të nxitojnë drejt murit të tij dhe mbrojtja do të përgatitet.
6 Portat e lumenjve do të hapen dhe pallati do të shpërbëhet.
7 Huzabin do ta çojnë në robëri, do ta rritin dhe shërbëtoret e saj do ta udhëheqin si me zërin e pëllumbave, duke e rrahur gjoksin.
8 Por Niniveja është e lashtë si një pellg, por ata do të ikin. Qëndroni, qëndroni, do të qajnë; por askush nuk do të shikojë prapa.
9 Merrni plaçkën e argjendit, merrni plaçkën e arit, sepse depoja dhe lavdia nuk kanë fund nga të gjitha orenditë e këndshme.
10 Ajo është e zbrazët, e zbrazët dhe e shkretë; zemra shkrihet, gjunjët përplasen, dhembja e madhe është në të gjitha ijët dhe fytyrat e të gjithëve grumbullojnë errësirë.
11 Ku është streha e luanëve dhe ku kullotnin luanët e vegjël, ku ecte luani, luani i vjetër, dhe luani i vogël, dhe askush nuk i trembte?
12 Luani bëri copa-copa për vogëlushët e tij, i mbyti luaneshat e tij, i mbushi gropat me gjahun dhe strofkat e tij me përralla.
13 Ja, unë jam kundër teje, thotë Zoti i ushtrive, dhe do t'i djeg qerret e saj në tym dhe shpata do të gllabërojë luanët e tu të vegjël dhe do të
shfaros nga toka prenë tënde dhe zërin e lajmëtarëve të tu. nuk do të dëgjohet më.
KAPITULLI 3
1 Mjerë qyteti gjakatar! është e gjitha plot gënjeshtra dhe grabitje; gjahu nuk largohet;
2 Zhurma e kamxhikut, zhurma e kërcitjes së rrotave, e kuajve që kërcejnë dhe e qerret që kërcejnë.
3 Kalorësi ngre shpatën e shndritshme dhe shtizën vezulluese; dhe ka një mori të vrarësh dhe një numër të madh kufomash; dhe nuk ka asnjë fund të kufomave të tyre; ata pengohen mbi kufomat e tyre:
4 Për shkak të kurvërimeve të shumta të prostitutës së favorshme, zonjës së magjisë, që shet kombet me kurvërinë e saj dhe familjet me magjitë e saj.
5 Ja, unë jam kundër teje", thotë Zoti i ushtrive; do të zbuloj buzët e tua mbi fytyrën tënde dhe do t'u tregoj kombeve lakuriqësinë tënde dhe mbretërive turpin tënd.
6 Do të hedh mbi ty papastërti të neveritshme, do të të bëj të neveritshëm dhe do të të bëj si një gur vrojtimi.
7 Dhe do të ndodhë që të gjithë ata që të shikojnë do të ikin prej teje dhe do të thonë: "Niniveja është shkatërruar; kush do të vajtojë për të?". nga do të kërkoj ngushëllues për ty?
8 A je më i mirë se Jo-i i populluar, që ndodhej midis lumenjve, që kishte ujërat rreth tij, muri i të cilit ishte deti dhe muri i tij nga deti?
9 Etiopia dhe Egjipti ishin forca e saj dhe ishte e pafundme; Put dhe Lubim ishin ndihmësit e tu.
10 Megjithatë ajo u çua dhe shkoi në robëri; edhe fëmijët e saj të vegjël u bënë copë-copë në krye të të gjitha rrugëve; hodhën short për njerëzit e saj të nderuar dhe të gjithë të mëdhenjtë e saj u lidhën me zinxhirë.
11 Edhe ti do të jesh i dehur, do të jesh i fshehur, do të kërkosh gjithashtu forcë për shkak të armikut.
12 Të gjitha fortesat e tua do të jenë si fiku me fiqtë e parë; në rast se tunden, do të bien në gojën e atij që i ha.
13 Ja, populli yt në mes teje është gra; portat e vendit tënd do të jenë të hapura përpara armiqve të tu; zjarri do të gllabërojë hekurat e tu.
14 Nxirr ujërat e rrethimit, forco fortesat e tua; shko në argjilë, shkel në baltë, forco furrën e tullave.
15 Atje zjarri do të të përpijë; shpata do të të presë, do të të përpijë si krimbi i shafrës; bëhu i shumtë si krimbi i shafrës, bëhu i shumtë si karkalecat.
16 Ti i ke shumuar tregtarët e tu mbi yjet e qiellit; krimbi i kancerit plaçkitet dhe ikën.
17 Kurorëzimet e tua janë si karkalecat dhe kapitenët e tu si karkalecat e mëdha, që fushojnë në gardhe ditën e ftohtë, por kur lind dielli ikin dhe nuk dihet se ku janë.
18 Barinjtë e tu flenë, o mbret i Asirisë; fisnikët e tu do të banojnë në pluhur; populli yt është shpërndarë nëpër male dhe askush nuk i mbledh.
19 Nuk ka asnjë shërim nga plagët e tua; plaga jote është e rëndë; të gjithë ata që dëgjojnë plagën tënde do të duartrokasin mbi ty; mbi kë nuk ka kaluar ligësia jote vazhdimisht?