Θρήνοι
ΚΕΦΑΛΑΙΟ1
1Πώςκάθεταιμοναχικήηπόλη,πουήτανγεμάτηκόσμο! πώςέγινεχήρα!αυτήπουήτανμεγάληανάμεσασταέθνη, καιπριγκίπισσαστιςεπαρχίες,πώςέγινεφόροςυποτελής!
2Κλαίειμεπόνοτηνύχτα,καιταδάκρυάτηςείναιστα μάγουλάτηςανάμεσασεόλουςτουςεραστέςτηςδενέχει κανέναννατηνπαρηγορήσει·όλοιοιφίλοιτηςέχουν φερθείδόλιαμαζίτης,έχουνγίνειεχθροίτης.
3ΟΙούδαςαιχμαλωτίστηκελόγωθλίψηςκαιλόγω μεγάληςδουλείας·κατοικείανάμεσασταέθνη,δενβρίσκει ανάπαυση·όλοιοιδιώκτεςτηςτηνέπιασανανάμεσαστα στενά
4ΟιδρόμοιτηςΣιώνθρηνούν,γιατίκανείςδενέρχεται στιςεπίσημεςγιορτές·όλεςοιπύλεςτηςείναιέρημες·οι ιερείςτηςαναστενάζουν,οιπαρθένεςτηςθλίβονται,και είναισεπικρία
5Οιαντίπαλοίτηςείναιοαρχηγός,οιεχθροίτης ευημερούνεπειδήοΚύριοςτηνταλαιπώρησεγιατο πλήθοςτωνπαραπτωμάτωντης·ταπαιδιάτης αιχμαλωτίστηκανμπροστάστονεχθρό.
6ΚαιαπότηνκόρητηςΣιώνέφυγεόληηομορφιάτηςοι άρχοντέςτηςέγινανσανελιέςπουδενβρίσκουν βοσκότοπο,καιέφυγανχωρίςδύναμημπροστάστον διώκτη
7ΗΙερουσαλήμθυμήθηκεστιςημέρεςτηςθλίψηςτηςκαι τωνδυστυχιώντηςόλαταευχάρισταπράγματαπουείχε στιςπαλιέςμέρες,ότανολαόςτηςέπεσεσταχέριατου εχθρού,καικανείςδεντηβοήθησε·οιαντίπαλοιτηνείδαν καιέκανανκοροϊδεύουντασάββατάτης.
8ΗΙερουσαλήμαμάρτησεβαρέωςγι'αυτό απομακρύνεται·όλοιόσοιτηντίμησαντηνπεριφρονούν, επειδήείδαντηγύμνιατηςναι,αναστενάζεικαιγυρίζει πίσω
9Ηβρωμιάτηςείναιστιςφούστεςτης.Δενθυμάταιτο τελευταίοτηςτέλος.γι'αυτόκατέβηκευπέροχα:δενείχε παρηγορητικόΚύριε,ιδούτηθλίψημουεπειδή,οεχθρός μεγάλωσε
10Οαντίπαλοςάπλωσετοχέριτουπάνωσεόλατα ευχάρισταπράγματατηςεπειδή,είδεότιταέθνημπήκαν στοαγιαστήριότης,σταοποίαεσύπρόσταξεςναμην μπουνστησυνέλευσήσου
11Όλοςολαόςτηςαναστενάζει,ψάχνειψωμίΈδωσαντα ευχάρισταπράγματατουςγιακρέαςγιαναανακουφίσουν τηνψυχή:δες,Κύριε,καισκέψουγιατίέγιναάθλιος 12Δενείναιτίποταγιαεσάς,όλοιεσείςπουπερνάτε;ιδού, καιδεςανυπάρχεικάποιαθλίψησαντηλύπημου,που έγινεσεμένα,μετηνοποίαοΚύριοςμεταλαιπώρησετην ημέρατουάγριουθυμούτου 13Απόψηλάέστειλεφωτιάστακόκαλάμου,καιτα υπερισχύειάνοιξεέναδίχτυγιαταπόδιαμου,μεγύρισε
τους
18ΟΚύριοςείναιδίκαιος.Διότιεπαναστάτησαενάντια στηνεντολήτουακούστε,σαςπαρακαλώ,όλοιοι άνθρωποι,καιδείτετηθλίψημου·οιπαρθένεςμουκαιοι νέοιμουαιχμαλωτίστηκαν.
19Κάλεσατουςεραστέςμου,αλλάμεεξαπάτησαν:οι ιερείςμουκαιοιπρεσβύτεροιμουέδωσαντοφάντασμα στηνπόλη,ενώαναζητούσαντοκρέαςτουςγιανα ανακουφίσουντιςψυχέςτους
20Ιδού,Κύριεγιατίείμαισεστενοχώρια:τασπλάχναμου είναιταραγμένα.Ηκαρδιάμουγυρίζειμέσαμου.γιατίέχω επαναστατήσεισκληρά:στοεξωτερικότοσπαθίστερείται, στοσπίτιυπάρχεισανθάνατος.
21Άκουσανότιαναστενάζωδενυπάρχεικανείςναμε παρηγορήσειόλοιοιεχθροίμουάκουσανγιατηθλίψη μου·χαίρονταιπουτοέκανες·θαφέρειςτηνημέραπου κάλεσες,καιθαείναισανεμένα.
22Αςέρθειμπροστάσουόληηκακίατουςκαικάνεσ'
είναιαδύναμη
ΚΕΦΑΛΑΙΟ2
1ΠώςκάλυψεοΚύριοςτηνκόρητηςΣιώνμεσύννεφο στονθυμότου,καιέριξεαπότονουρανόστηγητην ομορφιάτουΙσραήλ,καιδενθυμήθηκετουποπόδιοτου τηνημέρατουθυμούτου!
2ΟΚύριοςκατάπιεόλεςτιςκατοικίεςτουΙακώβ,καιδεν λυπήθηκεκατέρριψεστηνοργήτουταισχυράαμπάρια τηςκόρηςτουΙούδα.τουςκατέβασεστηγημόλυνετο βασίλειοκαιτουςάρχοντέςτου
3Μετονάγριοθυμότουέκοψεόλοτοκέραςτου Ισραήλ·απέσυρετοδεξίτουχέριμπροστάαπότονεχθρό, καιέκαψεεναντίοντουΙακώβσανφλεγόμενηφωτιά,που κατατρώειολόγυρα
4Λύγισετοτόξοτουσανεχθρόςστάθηκεμετοδεξίτου χέριωςαντίπαλος,καισκότωσεόλαόσαήτανευχάριστα
τουσανφωτιά.
5ΟΚύριοςήτανσανεχθρός:έχεικαταπιείτονΙσραήλ, έχεικαταβροχθίσειόλαταανάκτοράτου·κατέστρεψετα
ΘΡΥΝΟΙ
8ΟΚύριοςέχεισκοπόνακαταστρέψειτοτείχοςτηςκόρης τηςΣιώνάπλωσεμιαγραμμή,δεναπέσυρετοχέριτουνα καταστρέψειγι'αυτόέκανετοτείχοςκαιτοτείχοςνα θρηνούν.μαραζώνουνμαζί.
9Οιπύλεςτηςείναιβυθισμένεςστοέδαφος.Κατέστρεψε καιέσπασετακάγκελατης:οβασιλιάςτηςκαιοιάρχοντές τηςείναιανάμεσαστουςεθνικούς·ονόμοςδενυπάρχειπια καιοιπροφήτεςτηςδενβρίσκουνόραμααπότονΚύριο.
10ΟιπρεσβύτεροιτηςκόρηςτηςΣιώνκάθονταιστηγη καισιωπούν·έχουνρίξειχώμαστακεφάλιατουςέχουν ζωσθείμεσάκο:οιπαρθένεςτηςΙερουσαλήμκρεμούντα κεφάλιατουςστοέδαφος
11Ταμάτιαμουεξασθενούναπόδάκρυα,τασπλάχναμου ταράζονται,τοσυκώτιμουχύνεταιστηγη,γιατην καταστροφήτηςκόρηςτουλαούμουγιατίταπαιδιάκαι ταθηλαστικάλιποθυμούνστουςδρόμουςτηςπόλης.
12Λένεστιςμητέρεςτους:Πούείναιτοκαλαμπόκικαιτο κρασί;ότανλιποθύμησανσαντραυματίεςστουςδρόμους τηςπόλης,ότανηψυχήτουςξεχύθηκεστουςκόλπουςτων μητέρωντους
13Τιπράγμαναπάρωγιαμαρτυρίαγιασένα;τινασε παρομοιάσω,κόρητηςΙερουσαλήμ;τινασεισάξω,γιανα σεπαρηγορήσω,παρθένακόρητηςΣιών;γιατίτορήγμα σουείναιμεγάλοσαντηθάλασσα:ποιοςμπορείνασε θεραπεύσει;
14Οιπροφήτεςσουείδανμάταιακαιανόηταπράγματα γιασένα·καιδενανακάλυψαντηνανομίασου,γιανα απομακρύνουντηναιχμαλωσίασου.αλλάείδανγιασένα ψεύτικαβάρηκαιαιτίεςεξορίας
15Όλοιόσοιπερνούνχτυπούνταχέριατουςσεσένα σφυρίζουνκαικουνάνετοκεφάλιτουςστηνκόρητης Ιερουσαλήμ,λέγοντας:Αυτήείναιηπόληπουοιάνθρωποι αποκαλούντελειότηταομορφιάς,χαράολόκληρηςτηςγης; 16Όλοιοιεχθροίσουάνοιξαντοστόματουςεναντίον σουσφυρίζουνκαιτρίζουνταδόντιαλένε,την καταπιώσαμε·αυτήείναιημέραπουαναζητήσαμετο έχουμεβρει,τοέχουμεδει.
17ΟΚύριοςέκανεαυτόπουείχεεπινοήσειεκπλήρωσε τονλόγοτουπουείχεδιατάξειστιςπαλιέςημέρες·έριξε κάτωκαιδενλυπήθηκεκαιέκανετονεχθρόσουναχαρεί γιασένα,έστησετοκέραςτωναντιπάλωνσου
18ΗκαρδιάτουςφώναξεστονΚύριο,τείχοςτηςκόρης τηςΣιών,άσεταδάκρυανατρέχουνσανποτάμιμέρακαι νύχτααςμησταματήσειηκόρητουματιούσου
19Σήκω,φώναξετηνύχτα·στηναρχήτωνωραρίωνχύσε τηνκαρδιάσουσαννερόμπροστάστοπρόσωποτου Κυρίουσήκωσεταχέριασουπροςαυτόνγιατηζωήτων μικρώνπαιδιώνσου,πουλιποθυμούναπότηνπείναστην κορυφήτουκάθεδρόμο
20Ιδού,Κύριε,καισκέψουσεποιοντοέκανεςαυτόΘα τρώνεοιγυναίκεςτουςκαρπούςτουςκαιταπαιδιάτου μακριού;θαθανατωθούνοιερέαςκαιοπροφήτηςστοιερό
21Οινέοικαιοιγέροικείτονταιστοέδαφοςστους δρόμους:οιπαρθένεςμουκαιοινέοιμουέχουνπέσειαπό
1Είμαιοάνθρωποςπουείδεθλίψηαπότηράβδοτης
2Μεοδήγησεκαιμεέφερεστοσκοτάδι,αλλάόχιστοφως. 3Σίγουραστρέφεταιεναντίονμουστρέφειτοχέριτου εναντίονμουόλημέρα
4Ησάρκαμουκαιτοδέρμαμουέχειγεράσει.μουέσπασε τακόκαλα
5Έχειοικοδομήσειεναντίονμου,καιμεπερικύκλωσεμε χολήκαικόπο
6Μεέβαλεσεσκοτεινάμέρη,όπωςτουςνεκρούςαπό παλιά.
7Μεέχειπεριθάλψει,ώστεναμηνμπορώναβγωέχει βαρύνειτηναλυσίδαμου
8Επίσης,ότανκλαίωκαιφωνάζω,κλείνειτηνπροσευχή μου
9Έκλεισετουςδρόμουςμουμεπελεκητήπέτρα,έκανετα μονοπάτιαμουστραβά.
10Ήτανγιαμένασαναρκούδαπουπαραμονεύει,καισαν λιοντάρισεκρυφάμέρη
11Αυτόςπαρέσυρετουςδρόμουςμουκαιμε συνέτριψεμεερήμωσε
12Λύγισετοτόξοτουκαιμεέβαλεσανσημάδιγιατο βέλος.
13Έκανεταβέλητηςφαρέτραςτουναμπουνσταηνία μου
14Ήμουνχλευασμόςγιαόλοτονλαόμου.καιτοτραγούδι τουςόλημέρα
15Μεγέμισεπίκρα,μεμέθυσεμεαψιθιά
16Έσπασεκαιταδόντιαμουμεχαλίκια,μεσκέπασεμε στάχτη
17Καιαπομάκρυνεςτηνψυχήμουμακριάαπότηνειρήνη: ξέχασατηνευημερία.
18Καιείπα:Ηδύναμήμουκαιηελπίδαμουχάθηκαναπό τονΚύριο
19Ενθυμούμενοςτηθλίψημουκαιτηδυστυχίαμου,την αψιθιάκαιτηχολή
20Ηψυχήμουταέχειακόμασεανάμνηση,και ταπεινώνεταιμέσαμου.
21Αυτότοθυμάμαιστομυαλόμου,γι'αυτόελπίζω
22ΑπότοέλεοςτουΚυρίουείναιότιδενεξαντληθήκαμε, επειδήοιευσπλαχνίεςτουδενατονούν.
23Είναινέοικάθεπρωίμεγάληείναιηπιστότητάσου
24ΟΚύριοςείναιημερίδαμου,λέειηψυχήμουγι'αυτό θαελπίζωσεαυτόν.
25ΟΚύριοςείναικαλόςμεαυτούςπουτονπεριμένουν,με τηνψυχήπουτοναναζητά.
26Είναικαλόέναςάνθρωποςναελπίζεικαιναπεριμένει ήσυχατησωτηρίατουΚυρίου
27Είναικαλόγιατονάνθρωπονασηκώνειτονζυγόστα νιάτατου.
28Κάθεταιμόνοςκαισιωπά,γιατίτοέχειφέρειεπάνωτου
30Δίνειτομάγουλότουσεαυτόνπουτονχτυπάείναι
34Γιανασυντρίψεικάτωαπόταπόδιατουόλουςτους αιχμαλώτουςτηςγης,
35Γιαναπαραμερίσωτοδικαίωμαενόςανθρώπου μπροστάστοπρόσωποτουΥψίστου,
36ΟΚύριοςδεντοεπιδοκιμάζειγιαναανατρέψειέναν άνθρωποστηνυπόθεσητου
37Ποιοςείναιαυτόςπουλέει,καιγίνεται,ότανοΚύριος δεντοδιατάζει;
38ΑπότοστόματουΥψίστουδενβγαίνειτοκακόκαιτο καλό;
39Γιατίπαραπονιέταιοζωντανόςάνθρωπος,οάνθρωπος γιατηντιμωρίατωναμαρτιώντου;
40Αςψάξουμεκαιαςδοκιμάσουμετουςδρόμουςμας,και αςστραφούμεξανάστονΚύριο
41Αςυψώσουμετηνκαρδιάμαςμεταχέριαμαςπροςτον Θεόστουςουρανούς.
42Αδικηθήκαμεκαιεπαναστατήσαμεδενσυγχώρησες
43Σκεπάστηκεςμεθυμόκαιμαςκαταδίωξεςσκότωσες, δενλυπήθηκες.
44Σκεπάστηκεςμεσύννεφο,γιαναμηνπεράσειη προσευχήμας
45Μαςέκανεςεσπευσμένακαισκουπίδιαανάμεσαστον λαό
46Όλοιοιεχθροίμαςάνοιξαντοστόματουςεναντίονμας
47Φόβοςκαιπαγίδαήρθεεπάνωμας,ερήμωσηκαι καταστροφή
48Τομάτιμουτρέχεικάτωαπόποτάμιανερούγιατην καταστροφήτηςκόρηςτουλαούμου.
49Τομάτιμουστάζει,καιδενσταματά,χωρίςκανένα διάλειμμα,
50ΜέχρινακοιτάξειοΚύριοςπροςτακάτω,καιναδει απότονουρανό
51Τομάτιμουεπηρεάζειτηνκαρδιάμουεξαιτίαςόλων τωνθυγατέρωντηςπόληςμου.
52Οιεχθροίμουμεκυνήγησανπονεμένα,σανπουλί, χωρίςαιτία
53Έκοψαντηζωήμουστομπουντρούμι,καιέριξανμια πέτραπάνωμου
54Νεράκύλησανπάνωαπότοκεφάλιμουτότεείπα, αποκόπηκα.
55Επικάλεσατοόνομάσου,Κύριε,απότοχαμηλό μπουντρούμι
56Άκουσεςτηφωνήμουμηνκρύβειςτοαυτίσουστην αναπνοήμου,στηνκραυγήμου
57Πλησίασεςτηνημέραπουσεεπικάλεσα·είπες:Μη φοβάσαι.
58Κύριε,εσύυπερασπίστηκεςτιςαιτίεςτηςψυχήςμου λύτρωσεςτηζωήμου.
59Κύριε,είδεςτοκακόμουκρίνειςτηνυπόθεσημου
60Είδεςόλητουςτηνεκδίκησηκαιόλητουςτηφαντασία εναντίονμου
61Άκουσεςτηνονειδισμότους,Κύριε,καιόλεςτις φαντασιώσειςτουςεναντίονμου
62Ταχείληεκείνωνπουξεσηκώθηκανεναντίονμου,και τοσκεπτικότουςεναντίονμουόλητηνημέρα
64Δώσετουςανταπόδοση,Κύριε,σύμφωναμετοέργο
65Δώσετουςθλίψηκαρδιάς,ηκατάρασουσεαυτούς.
2ΟιπολύτιμοιγιοιτηςΣιών,συγκρίσιμοιμεεκλεκτό
χεριώντουαγγειοπλάστη!
3Ακόμακαιταθαλάσσιατέραταβγάζουντοστήθος, θηλάζουνταμικράτους:ηκόρητουλαούμουέγινε σκληρή,όπωςοιστρουθοκάμηλοιστηνέρημο
4Ηγλώσσατουπαιδιούπουπιπιλάπροσκολλάταιστη στέγητουστόματόςτουγιατηδίψα·ταμικράπαιδιά ζητούνψωμί,καικανέναςδεντουςτοσπάει
5Εκείνοιπουτρέφοντανμεευγένειαείναιέρημοιστους δρόμους·όσοιανατράφηκανσεκόκκινοχρώμα αγκαλιάζουνκοπριά
6Διότιητιμωρίατηςανομίαςτηςκόρηςτουλαούμου είναιμεγαλύτερηαπότηντιμωρίατηςαμαρτίαςτων Σοδόμων,πουανατράπηκεσανσεμιαστιγμή,καικανένα
7ΟιΝαζαρίτεςτηςήτανπιοαγνοίαπότοχιόνι,ήτανπιο
8Τοπρόσωπότουςείναιπιομαύροαπόκάρβουνο.Δεν
9Αυτοίπουσκοτώθηκανμετοσπαθίείναικαλύτεροιαπό
πεύκοιαπομακρύνθηκαν,χτυπημένοιαπόέλλειψητων καρπώντουαγρού.
10Ταχέριατωνελεεινώνγυναικώνμουσκίσανταπαιδιά τους·ήταντοκρέαςτουςστηνκαταστροφήτηςκόρηςτου λαούμου.
11ΟΚύριοςολοκλήρωσετηνοργήτουέχειρίξειτον άγριοθυμότου,καιέχειανάψειφωτιάστηΣιών,καιέχει καταβροχθίσειταθεμέλιάτης.
12Οιβασιλιάδεςτηςγης,καιόλοιοικάτοικοιτουκόσμου, δενθαπίστευανότιοαντίπαλοςκαιοεχθρόςέπρεπενα είχανεισέλθειστιςπύλεςτηςΙερουσαλήμ.
13Γιατιςαμαρτίεςτωνπροφητώντηςκαιτιςανομίεςτων ιερέωντης,πουχύσουντοαίματωνδικαίωνανάμεσάτης, 14Έχουνπεριπλανηθείωςτυφλοίστουςδρόμους,έχουν μολυνθείμεαίμα,ώστεοιάνθρωποιναμηνμπορούννα αγγίξουνταρούχατους
15Τουςφώναξαν:Φύγετε.Είναιακάθαρτο.φύγε,φύγε, μηναγγίξεις:ότανέφυγανκαιπεριπλανήθηκαν,είπαν ανάμεσαστουςεθνικούς:Δενθαμένουνπιαεκεί.
16ΟθυμόςτουΚυρίουτουςέχειδιχάσειδενθατους θεωρείπια:δενσεβάστηκανταπρόσωπατωνιερέων,δεν
ΘΡΥΝΟΙ
20Ηπνοήαπόταρουθούνιαμας,οχρισμένοςτουΚυρίου, ελήφθηστουςλάκκουςτους,γιατουςοποίουςείπαμε: Κάτωαπότησκιάτουθαζήσουμεανάμεσασταέθνη 21Ναχαίρεσαικαιναχαίρεσαι,κόρητουΕδώμ,που κατοικείςστηγηΟυζ.καιτοποτήριθαπεράσεισε σέναθαμεθύσειςκαιθαγυμνωθείς
22Ητιμωρίατηςανομίαςσουολοκληρώθηκε,κόρητης Σιών.Δενθασεοδηγήσειπιαστηναιχμαλωσίαθα επισκεφθείτηνανομίασου,κόρητουΕδώμθα ανακαλύψειτιςαμαρτίεςσου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ5
1Θυμήσου,Κύριε,ό,τιμαςσυνέβησκέψου,καιδεςτην όνειδήμας
2Ηκληρονομιάμαςέχειμετατραπείσεξένους,τασπίτια μαςσεαλλοδαπούς
3Είμαστεορφανοίκαιορφανοί,οιμητέρεςμαςείναιχήρες
4Έχουμεπιειτονερόμαςγιαχρήματα.τοξύλομας πουλήθηκεσεμας
5Ολαιμόςμαςείναιυπόδιωγμό:εργαζόμαστεκαιδεν έχουμεανάπαυση.
6ΔώσαμετοχέριστουςΑιγύπτιουςκαιστουςΑσσύριους, γιαναχορτάσουνμεψωμί
7Οιπατέρεςμαςαμάρτησανκαιδεναμάρτησαν.και φέραμετιςανομίεςτους
8Οιδούλοιμαςκυριάρχησαν·δενυπάρχεικανείςπουνα μαςελευθερώσειαπόταχέριατους.
9Πήραμετοψωμίμαςμετονκίνδυνοτηςζωήςμας εξαιτίαςτουσπαθιούτηςερήμου
10Τοδέρμαμαςήτανμαύροσανφούρνοςαπότηφοβερή πείνα
11ΈτρεξαντιςγυναίκεςστηΣιώνκαιτιςυπηρέτριεςστις πόλειςτουΙούδα.
12Οιπρίγκιπεςείναικρεμασμένοιαπότοχέριτους:τα πρόσωπατωνπρεσβυτέρωνδεντιμήθηκαν
13Πήραντουςνέουςνααλέσουν,καιταπαιδιάέπεσαν κάτωαπότοξύλο
14Οιπρεσβύτεροιέχουνσταματήσειαπότηνπύλη,οινέοι απότημουσικήτους.
15Ηχαράτηςκαρδιάςμαςέχειπαύσειοχορόςμας μετατρέπεταισεπένθος
16Τοστέμμαέπεσεαπότοκεφάλιμαςαλίμονοσεμας, πουαμαρτήσαμε!
17Γι'αυτόηκαρδιάμαςείναιαδύναμηγιααυτάταμάτια μαςείναιθαμπά.
18ΕξαιτίαςτουβουνούτηςΣιών,πουείναιέρημο,οι αλεπούδεςπερπατούνπάνωτου.
19Εσύ,Κύριε,μένειςστοναιώναοθρόνοςσουαπόγενιά σεγενιά
20Γιατίμαςξεχνάςγιαπάντακαιμαςεγκαταλείπειςτόσο καιρό;
21Στρέψεμαςσεσένα,Κύριε,καιθαστραφούμε ανανεώστετιςμέρεςμαςόπωςπαλιά
22Αλλάεσύμαςαπέρριψεςεντελώςείσαιπολύ θυμωμένοςεναντίονμας