Ծննդոց ԳԼՈՒԽ 1 1 Սկզբում Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը։ 2 Եվ երկիրը անձև ու դատարկ էր. և խավար էր անդունդի երեսին։ Եվ Աստծո Հոգին շարժվում էր ջրերի երեսին: 3 Աստված ասաց. «Թող լույս լինի, և լույս եղավ»։ 4 Եվ Աստված տեսավ, որ լույսը լավ է, և Աստված բաժանեց լույսը խավարից։ 5 Եվ Աստված լույսը կոչեց օր, իսկ խավարը՝ գիշեր։ Եվ երեկո և առավոտ առաջին օրն էր։ 6 Եվ Աստված ասաց. 7 Եվ Աստված ստեղծեց երկնակամարը և բաժանեց երկնակամարի տակ գտնվող ջրերը երկնակամարից վեր գտնվող ջրերից, և այդպես եղավ։ 8 Եվ Աստված երկինք կոչեց երկինք։ Եվ երեկո և առավոտ երկրորդ օրն էր։ 9 Եվ Աստված ասաց. «Թող երկնքի տակի ջրերը հավաքվեն մեկ տեղում, և թող երևա ցամաքը», և այդպես եղավ։ 10 Եվ Աստված ցամաքը կոչեց երկիր. և ջրերի հավաքը նա կոչեց ծովեր, և Աստված տեսավ, որ դա լավ է: 11 Եվ Աստված ասաց. «Թող երկիրը խոտ տա՝ սերմ տվող խոտը, և իր տեսակի պես պտուղ տվող պտղատու ծառը, որի սերմը ինքնին է, երկրի վրա», և այդպես էլ եղավ։ 12 Եվ երկիրը խոտ ու խոտ բերեց՝ իր տեսակի պես սերմ տվող, և պտուղ տվող ծառը, որի սերմը իր տեսակին համապատասխան էր, և Աստված տեսավ, որ դա լավ էր։ 13 Եվ երեկո և առավոտ երրորդ օրն էր։ 14 Եվ Աստված ասաց. և թող լինեն նշանների և ժամանակների, օրերի և տարիների համար: 15 Եվ թող լինեն լույսեր երկնքի տարածության վրա՝ երկրի վրա լույս տալու համար, և այդպես եղավ։ 16 Եվ Աստված ստեղծեց երկու մեծ լույս. մեծ լույսը՝ ցերեկը կառավարելու համար, և փոքր լույսը՝ տիրելու գիշերը. նա ստեղծեց նաև աստղերը։ 17 Եվ Աստված նրանց դրեց երկնքի տարածության վրա, որպեսզի լույս տան երկրի վրա, 18 Եվ իշխելու ցերեկային ու գիշերվա վրա, և բաժանելու լույսը խավարից, և Աստված տեսավ, որ դա լավ է։ 19 Եվ իրիկունն ու առավոտը չորրորդ օրն էր։ 20 Եվ Աստված ասաց. «Ջրերը թող առատորեն դուրս բերեն շարժուն արարածներ, որոնք կյանք ունեն, և թռչուններ, որոնք կարող են թռչել երկրի վերևում՝ երկնքի բաց երկնակամարում»։ 21 Եվ Աստված ստեղծեց մեծ կետերը և բոլոր շարժվող կենդանի արարածները, որոնք առատորեն դուրս էին բերում ջրերը՝ ըստ իրենց տեսակների, և յուրաքանչյուր թեւավոր թռչուն՝ ըստ իրենց տեսակի, և Աստված տեսավ, որ դա լավ է։ 22 Եվ Աստված օրհնեց նրանց՝ ասելով. «Աճեցե՛ք և շատացե՛ք, լցրե՛ք ծովերի ջրերը, և թող թռչունները շատանան երկրի վրա»։ 23 Երեկոյան ու առավոտը հինգերորդ օրն էր։
24 Եվ Աստված ասաց. «Թող երկիրն իր տեսակի պես կենդանի արարածներ ծնի, անասուններ և սողուններ, և երկրի գազաններ՝ ըստ իր տեսակի, և այդպես եղավ։ 25 Եվ Աստված ստեղծեց երկրի գազաններին՝ ըստ իրենց տեսակի, անասուններին՝ ըստ իրենց տեսակների, և երկրի վրա սողացող ամեն բան՝ ըստ իր տեսակի, և Աստված տեսավ, որ դա լավ է։ 26 Եվ Աստված ասաց. «Մարդկանց ստեղծենք մեր պատկերով, մեր նմանությամբ, և թող իշխեն ծովի ձկների, երկնքի թռչունների, անասունների և ամբողջ երկրի վրա և իշխեն։ ամեն սողուն, որ սողում է երկրի վրա։ 27 Այսպիսով, Աստված ստեղծեց մարդուն իր պատկերով, Աստծու պատկերով ստեղծեց նրան. արու և էգ ստեղծեց դրանք: 28 Եվ Աստված օրհնեց նրանց, և Աստված նրանց ասաց. որ շարժվում է երկրի վրա: 29 Եվ Աստված ասաց. ձեզ համար դա մսի համար լինի։ 30 Երկրի բոլոր գազաններին, երկնքի բոլոր թռչուններին և երկրի վրա սողացող բոլոր բաներին, որոնցում կյանք կա, ես ամեն կանաչ խոտ եմ տվել մսի համար, և այդպես էլ եղավ։ 31 Եվ Աստված տեսավ այն ամենը, ինչ նա ստեղծել էր, և, ահա, շատ լավ էր։ Եվ երեկո և առավոտ վեցերորդ օրն էր։ ԳԼՈՒԽ 2 1 Այսպես ավարտվեց երկինքն ու երկիրը, և նրանց ամբողջ զորքը։ 2 Եվ յոթերորդ օրը Աստված ավարտեց իր գործը, որ արել էր. և յոթերորդ օրը հանգստացավ իր բոլոր գործերից, որ արել էր։ 3 Եվ Աստված օրհնեց յոթերորդ օրը և սրբացրեց այն, քանի որ այդ օրը նա հանգստացավ իր բոլոր գործերից, որոնք Աստված ստեղծեց և ստեղծեց։ 4 Սրանք են երկնքի և երկրի սերունդները, երբ նրանք ստեղծվեցին, այն օրը, երբ Եհովան ստեղծեց երկիրն ու երկինքները, 5 Դաշտի բոլոր բույսը, նախքան նրա հայտնվելը երկրի վրա, և դաշտի բոլոր խոտերը, որոնք դեռ չեն աճել, որովհետև Եհովա Աստված երկրի վրա անձրև չէր բերել, և մարդ չկար, որ հողը մշակեր։ 6 Բայց երկրի վրայից մառախուղ բարձրացաւ ու գետնի ամբողջ երեսը ջրեց։ 7 Եվ Եհովա Աստված մարդուն ստեղծեց երկրի հողից, և նրա քթանցքներին կյանքի շունչ փչեց. և մարդը դարձավ կենդանի հոգի: 8 Եհովան Եդեմում մի պարտեզ տնկեց դեպի արևելք. և այնտեղ դրեց իր ստեղծած մարդուն: 9 Տէր Աստուածը գետնի վրայից աճեցրեց տեսանելի ու ուտելու համար օգտակար բոլոր ծառերը. կենաց ծառը նաև պարտեզի մեջտեղում և բարու և չարի գիտության ծառը։ 10 Եվ Եդեմից մի գետ դուրս եկավ՝ այգին ջրելու. և այնտեղից այն բաժանվեց և դարձավ չորս գլուխ։ 11 Առաջինի անունը Փիսոն է. սա այն է, որը շրջապատում է Հավիլա ամբողջ երկիրը, որտեղ ոսկի կա. 12 Եվ այդ երկրի ոսկին լավն է, այնտեղ կա բդելիում և օնիքս քար։ 13 Երկրորդ գետի անունը Գեհոն է.
Ծննդոց
14 Երրորդ գետի անունը Հիդեկել է, այն է, որ գնում է Ասորեստանի արևելքից։ Իսկ չորրորդ գետը Եփրատն է։ 15Եւ Տէր Աստուածը վերցրեց այդ մարդուն, դրեց Եդեմի պարտէզը, որպէսզի այն հագցնի ու պահի։ 16Եւ Տէր Աստուած պատուիրեց մարդուն՝ ասելով. 17 Բայց բարու և չարի գիտության ծառից մի կեր, որովհետև այն օրը, երբ ուտես դրանից, անպայման կմեռնես։ 18 Եհովան ասաց. «Լավ չէ, որ մարդը միայնակ մնա. Ես նրան օգնություն կդարձնեմ: 19Եւ Տէր Աստուածը երկրից ստեղծեց դաշտի բոլոր գազաններն ու երկնքի բոլոր թռչունները. և բերեց նրանց Ադամի մոտ, որպեսզի տեսնի, թե ինչպես է կոչելու նրանց։ 20 Եվ Ադամն անուններ տվեց բոլոր անասուններին, երկնքի թռչուններին և դաշտի բոլոր գազաններին. բայց Ադամի համար նրան հարմար օգնություն չգտնվեց: 21 Եվ Եհովա Աստված Ադամի վրա խոր քուն դրեց, և նա քնեց։ 22 Եվ այն կողոսկրը, որ Եհովան առել էր մարդուց, նա կին արեց և բերեց մարդու մոտ։ 23 Ադամն ասաց. 24 Դրա համար մարդն իր հորն ու մորը կթողնի և կհարի իր կնոջը, և նրանք մեկ մարմին կլինեն։ 25 Եվ երկուսն էլ մերկ էին, տղամարդն ու կինը, և չէին ամաչում։ ԳԼՈՒԽ 3 1 Օձն ավելի խորամանկ էր, քան դաշտի բոլոր գազանները, որ ստեղծել էր Տեր Աստված։ Նա ասաց կնոջը. Այո՛, Աստված ասաց. 2 Եւ կինն ասեց օձին. 3 Բայց այն ծառի պտղից, որը գտնվում է պարտեզի մեջտեղում, Աստված ասաց. 4 Օձն ասաց կնոջը. 5 Որովհետև Աստված գիտի, որ այն օրը, երբ դուք դրանից ուտեք, ձեր աչքերը կբացվեն, և դուք աստվածների պես կլինեք՝ իմանալով բարին և չարը: 6 Եվ երբ կինը տեսավ, որ ծառը լավ է ուտելիքի համար, և որ հաճելի է աչքին, և ցանկալի ծառ՝ մարդուն իմաստուն դարձնելու համար, նա վերցրեց դրա պտղից, կերավ և տվեց նրան և. ամուսինը նրա հետ; և նա կերավ: 7 Եվ երկուսի աչքերը բացվեցին, և նրանք իմացան, որ մերկ են. թզենու տերեւ կարեցին ու իրենց համար գոգնոցներ պատրաստեցին։ 8Եւ լսեցին Տէր Աստուծոյ ձայնը, որ քայլում էր պարտէզում ցերեկը զովութեան մէջ, եւ Ադամն ու նրա կինը թաքնուեցին Տէր Աստծու առաջից պարտէզների ծառերի մէջ։ 9 Տէր Աստուած կանչեց Ադամին ու ասաց նրան. 10 Ան ալ ըսաւ. և ես թաքնվեցի: 11 Նա ասաց. «Ո՞վ ասաց քեզ, որ դու մերկ ես»։ Դու կերե՞լ ես այն ծառից, որից ես քեզ պատվիրել եմ, որ չուտես։ 12 Տղամարդն ասաց. 13 Տէր Աստուած ասաց կնոջը. «Այս ի՞նչ արեցիր։ Կինն ասաց. «Օձը խաբեց ինձ, և ես կերա»։
14 Եւ Տէր Աստուած ասաց օձին. Որովայնիդ վրայ գնաս, հող ուտես բոլոր օրերը քո կեանքի: 15 Եվ ես թշնամություն կդնեմ քո և կնոջ միջև, քո սերնդի և նրա սերնդի միջև. այն պիտի ջախջախի քո գլուխը, իսկ դու կխայթես նրա գարշապարը։ 16 Նա ասաց կնոջը. վշտի մեջ դու երեխաներ կծնես. և քո ցանկությունը կլինի քո ամուսնուն, և նա կիշխի քեզ վրա։ 17 Եվ Ադամին ասաց. «Որովհետև դու լսեցիր քո կնոջ ձայնը և կերար այն ծառից, որից ես պատվիրեցի քեզ՝ ասելով. «Մի՛ ուտիր դրանից. Դժբախտությամբ կուտես դրանից քո կյանքի բոլոր օրերը. 18 Քեզ համար փշեր ու տատասկեր էլ կբերի. և դաշտի խոտը կուտես. 19 Քո երեսի քրտինքով հաց կուտես, մինչև գետինը վերադառնաս. որովհետև դրանից դու վերցվեցիր, որովհետև հող ես, և հողը կվերադառնաս: 20 Եվ Ադամն իր կնոջ անունը դրեց Եվա. որովհետեւ նա բոլոր կենդանիների մայրն էր: 21 Ադամի և նրա կնոջ համար Եհովան կաշվից վերարկուներ շինեց և հագցրեց նրանց։ 22 Եվ Տեր Աստված ասաց. : 23 Ուստի Եհովա Աստված նրան ուղարկեց Եդեմի պարտեզից՝ հողը մշակելու, որտեղից նրան վերացրել էին։ 24 Ուստի նա դուրս հանեց այդ մարդուն. և դրեց Եդեմի պարտեզի արևելքում քերովբեներ և մի բոցավառ սուր, որը շրջվում էր ամեն կողմ, որպեսզի պահպանի կենաց ծառի ճանապարհը։ ԳԼՈՒԽ 4 1 Եվ Ադամը ճանաչեց Եվային իր կնոջը. Նա յղիացաւ, ծնեց Կայէնին ու ասաց. «Ես Տիրոջից մարդ եմ ստացել»։ 2 Նա դարձյալ ծնեց նրա եղբայր Աբելին։ Եվ Աբելը ոչխարներ էր պահում, իսկ Կայենը հողագործ էր։ 3 Ժամանակի ընթացքում Կայենը հողի պտղից ընծա բերեց Տիրոջը։ 4 Աբելն էլ բերեց իր հոտի առաջնեկներից և նրա ճարպից։ Եհովան հարգեց Աբելին և նրա ընծաներին. 5 Բայց Կայէնին ու անոր ընծային անարգեց. Եվ Կայենը սաստիկ բարկացավ, և նրա երեսը ընկավ։ 6 Տէրն ասաց Կայէնին. Ինչո՞ւ ես բարկացած։ և ինչո՞ւ է քո երեսն ընկել. 7 Եթե լավ ես անում, մի՞թե քեզ չընդունեն։ և եթե լավ չես անում, մեղքը դռան մոտ է: Եվ նրա ցանկությունը դեպի քեզ կլինի, և դու կտիրես նրա վրա։ 8 Կայենը խոսեց իր եղբոր՝ Աբելի հետ, և երբ նրանք դաշտում էին, Կայենը վեր կացավ իր եղբոր Աբելի դեմ և սպանեց նրան։ 9 Տէրն ասաց Կայէնին. «Ո՞ւր է քո եղբայր Աբէլը»։ Նա ասաց. «Չգիտեմ, ես իմ եղբոր պահապա՞նն եմ»։ 10 Նա ասաց. «Ի՞նչ ես արել. քո եղբոր արյան ձայնը գետնից ինձ է կանչում։ 11 Եվ հիմա դու անիծված ես երկրից, որը բացեց իր բերանը քո ձեռքից քո եղբոր արյունը ստանալու համար. 12 Երբ դու մշակես հողը, այն այսուհետ քեզ չի տա իր ուժը. փախած ու թափառաշրջիկ կլինես երկրի վրա։ 13 Կայենն ասաց Տիրոջը.
Ծննդոց
14 Ահա, դու ինձ այսօր վտարեցիր երկրի երեսից. և ես թաքնվելու եմ քո երեսից. և ես փախչող և թափառական կլինեմ երկրի վրա. և կլինի այնպես, որ ով որ գտնի ինձ, կսպանի ինձ: 15 Եւ Տէրն ասաց նրան. Եհովան նշան դրեց Կայենի վրա, որ չգտնի նրան, որ նրան սպանի։ 16 Եվ Կայենը դուրս եկավ Տիրոջ առաջից և բնակվեց Նոդի երկրում՝ Եդեմի արևելքում։ 17 Կայենը ճանաչեց իր կնոջը. և նա հղիացավ և ծնեց Ենոքին, և նա քաղաք կառուցեց և քաղաքի անունը դրեց իր որդու՝ Ենոքի անունով։ 18 Ենովքը ծնեց Իրադը, և Իրադը ծնեց Մահուայելին, և Մահուայելը ծնեց Մաթուսայելին, և Մաթուսայելը ծնեց Ղամեքին։ 19Եւ Ղամէքն իր հետ երկու կին առաւ. մէկի անունը Ադա էր, իսկ միւսին՝ Սիլլա։ 20 Ադան ծնեց Յաբալին. նա վրաններում բնակվողների և անասունների հայրն էր։ 21 Նրա եղբոր անունը Հոբալ էր։ 22 Զելլան ծնեց նաև Թուբալկաինին՝ պղնձի և երկաթի բոլոր արհեստագործների ուսուցիչին։ 23 Ղամեքն ասաց իր կանանց. Ո՛վ Ղամեքի կանայք, լսե՛ք իմ խոսքերը, որովհետև ես մի մարդ սպանեցի իմ վիրավորանքի համար, և մի երիտասարդ՝ ի վնաս ինձ։ 24 Եթէ Կայէնը յոթնապատիկ վրէժխնդիր լինի, իսկապէս Ղամէք յոթանասունեւեօթնապատիկ։ 25 Եվ Ադամը նորից ճանաչեց իր կնոջը. Նա մի որդի ծնեց և նրա անունը դրեց Սեթ։ Որովհետև Աստված, ասաց նա, ինձ այլ սերունդ նշանակեց Աբելի փոխարեն, որին Կայենը սպանեց։ 26 Սէթին ալ որդի մը ծնաւ. և նա նրա անունը դրեց Ենովս, և մարդիկ սկսեցին կանչել Տիրոջ անունը։ ԳԼՈՒԽ 5 1 Սա Ադամի սերունդների գիրքն է. Այն օրը, երբ Աստված ստեղծեց մարդուն, Աստծու նմանությամբ ստեղծեց նրան. 2 Արու ու էգ ստեղծեց զանոնք. և օրհնեց նրանց, և նրանց անունը դրեց Ադամ, այն օրը, երբ նրանք ստեղծվեցին: 3 Ադամն ապրեց հարյուր երեսուն տարի և ծնեց որդի՝ իր նմանությամբ՝ իր պատկերով. և կոչեց նրա անունը Սեթ: 4 Եվ Ադամի օրերը, երբ նա ծնեց Սեթին, ութ հարյուր տարի էր, և նա ծնեց որդիներ և դուստրեր. 5 Եվ Ադամի ապրած բոլոր օրերը ինը հարյուր երեսուն տարի եղան, և նա մահացավ։ 6 Սեթը ապրեց հարիւր հինգ տարի ու ծնեց Ենոսին. 7 Ենովսին ծնելուց հետո Սեթը ապրեց ութ հարյուր յոթ տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 8 Սեթի բոլոր օրերը ինը հարյուր տասներկու տարի եղան, և նա մահացավ։ 9 Ենովսը ապրեց իննսուն տարի և ծնեց Կայնանին. 10 Ենովսը Կայնանին ծնելուց հետո ապրեց ութ հարյուր տասնհինգ տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 11 Ենովսի բոլոր օրերը ինը հարյուր հինգ տարի եղան, և նա մահացավ։ 12 Կայնանն ապրեց յոթանասուն տարի և ծնեց Մաղաղայելին.
13 Կայնանը Մաղաղայէլին ծնելուց յետոյ ապրեց ութ հարիւր քառասուն տարի, ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 14 Կայնանի բոլոր օրերը ինը հարիւր տասը տարի եղան, եւ նա մեռաւ։ 15 Մաղաղայէլը ապրեց վաթսունհինգ տարի եւ ծնեց Յարեդին. 16 Մաղաղայէլը Հարեդին ծնելուց յետոյ ապրեց ութ հարիւր երեսուն տարի, ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 17 Մաղաղայելի բոլոր օրերը ութ հարյուր իննսունհինգ տարի էին, և նա մահացավ։ 18 Հարեդն ապրեց հարյուր վաթսուներկու տարի, և նա ծնեց Ենոքին. 19 Ենոքին ծնելուց յետոյ Յարեդը ապրեց ութ հարիւր տարի, ու ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 20 Հարեդի բոլոր օրերը ինը հարյուր վաթսուներկու տարի էին, և նա մահացավ։ 21 Ենովքն ապրեց վաթսունհինգ տարի և ծնեց Մաթուսաղային. 22 Եվ Ենոքը Մաթուսաղային ծնելուց հետո երեք հարյուր տարի քայլեց Աստծու հետ և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 23 Եվ Ենովքի բոլոր օրերը երեք հարյուր վաթսունհինգ տարի էին. 24 Ենովքը քայլում էր Աստծու հետ, բայց նա չկար. քանզի Աստված տարավ նրան: 25 Մաթուսաղան ապրեց հարյուր ութսունյոթ տարի և ծնեց Ղամեքին. 26 Մաթուսաղան Ղամեքին ծնելուց յետոյ ապրեց եօթը հարիւր ութսուն երկու տարի, ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 27 Մաթուսաղայի բոլոր օրերը ինը հարյուր վաթսունինը տարի եղան, և նա մահացավ։ 28 Ղամեքն ապրեց հարյուր ութսուն երկու տարի և մի որդի ծնեց. 29 Նա իր անունը դրեց Նոյ՝ ասելով. 30 Ղամեքը Նոյին ծնելուց հետո ապրեց հինգ հարյուր իննսունհինգ տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 31 Ղամէքի բոլոր օրերը եօթը հարիւր յոթանասուն յոթ տարի եղան, և նա մեռավ։ 32 Նոյը հինգ հարյուր տարեկան էր, և Նոյը ծնեց Սեմին, Քամին և Հաբեթին։ ԳԼՈՒԽ 6 1 Եվ եղավ այնպես, երբ մարդիկ սկսեցին բազմանալ երկրի երեսին, և նրանց դուստրեր ծնվեցին. 2 Որ Աստծո որդիները տեսան մարդկանց դուստրերին, որ նրանք գեղեցիկ են. եւ անոնց կիներ առին ամէն ինչ որ ընտրեցին։ 3 Տէրն ասաց. 4 Այդ օրերին երկրի վրա հսկաներ կային. և նաև դրանից հետո, երբ Աստծո որդիները մտան մարդկանց դուստրերի մոտ, և նրանք երեխաներ ծնեցին նրանց համար, նրանք դարձան հզոր մարդիկ, որոնք հին ժամանակներում էին, հայտնի մարդիկ: 5 Եվ ԱՍՏՎԱԾ տեսավ, որ մարդկանց ամբարշտությունը մեծ է երկրի վրա, և որ նրա սրտի մտքերի ամեն մի երևակայություն միայն չար է շարունակաբար։ 6 Եհովան զղջաց, որ նա մարդ է ստեղծել երկրի վրա, և դա տրտմեց նրան իր սրտում։
Ծննդոց
7 Տէրն ասաց. և՛ մարդ, և՛ գազան, և՛ սողուն, և՛ երկնքի թռչուններ. քանզի ես զղջում եմ, որ ես ստեղծել եմ դրանք: 8 Բայց Նոյը շնորհ գտավ Տիրոջ աչքում։ 9 Սրանք են Նոյի սերունդները. Նոյը արդար մարդ էր և կատարյալ իր սերունդների մեջ, և Նոյը քայլեց Աստծո հետ։ 10 Եվ Նոյը ծնեց երեք որդի՝ Սեմին, Քամին և Հաբեթին։ 11 Երկիրն ալ ապականուեցաւ Աստուծոյ առջեւ, ու երկիրը լեցուեցաւ բռնութեամբ։ 12 Եվ Աստված նայեց երկրին, և ահա այն ապականված էր. քանզի ամեն մարմին ապականել էր նրա ճանապարհը երկրի վրա: 13 Եվ Աստված ասաց Նոյին. որովհետև երկիրը նրանց միջոցով լցված է բռնությամբ. և ահա ես նրանց կկործանեմ երկրի հետ։ 14 Քեզ համար գոֆերի փայտից տապանակ շինիր. Տապանում սենյակներ կկառուցես և այն ներսից և դրսից կխփես կուպրով։ 15 Տապանակի երկարությունը թող լինի երեք հարյուր կանգուն, լայնությունը՝ հիսուն կանգուն, իսկ բարձրությունը՝ երեսուն կանգուն։ 16 Տապանակին պատուհան կը շինես, իսկ վերևում՝ մեկ կանգունով. տապանի դուռը կը դնես նրա կողքին. դու այն կպատրաստես ստորին, երկրորդ և երրորդ հարկերով: 17 Եվ, ահա, ես, նույնիսկ ես, ջրերի հեղեղ եմ բերում երկրի վրա՝ ոչնչացնելու բոլոր մարմինները, որոնցում կյանքի շունչ կա, երկնքի տակից. եւ ամէն բան, որ երկրի վրայ է, պիտի մեռնի։ 18 Բայց քեզ հետ պիտի հաստատեմ իմ ուխտը. և դու և քո որդիները, քո կինը և քո որդիների կանայք քեզ հետ տապան պիտի մտնես։ 19 Եվ ամեն մարմնից կենդանի էակներից երկուսը կբերես տապանը, որ քեզ հետ ապրեն։ նրանք պետք է լինեն արու և էգ: 20 Թռչուններից՝ ըստ իրենց տեսակների, անասուններից՝ ըստ իրենց տեսակների, երկրի բոլոր սողուններից՝ ըստ իրենց տեսակի, ամեն տեսակից երկուսը կգան քեզ մոտ՝ նրանց կենդանի պահելու։ 21 Եվ վերցրու քեզ մոտ բոլոր կերած կերակուրներից և կհավաքես այն քեզ մոտ. և դա քեզ և նրանց համար կերակուր կլինի։ 22 Այսպես արեց Նոյը. ըստ այն ամենի, ինչ Աստված պատվիրել էր նրան, նա էլ արեց։ ԳԼՈՒԽ 7 1 Տէրն ասաց Նոյին. քանզի այս սերնդի մեջ քեզ տեսա արդար իմ առաջ։ 2 Ամեն մաքուր գազանից քեզ մոտ յոթը կվերցնես՝ արուն ու էգը, իսկ անմաքուր գազաններից երկուս՝ արուն ու էգը։ 3 Երկնքի թռչուններից էլ յոթնյակ՝ արու և էգ. ողջ երկրի երեսին սերմը կենդանի պահելու համար։ 4 Դեռ յոթ օր, և ես քառասուն օր և քառասուն գիշեր անձրև կտեղա երկրի վրա. և ամեն կենդանի նյութ, որ ես ստեղծել եմ, կվերացնեմ երկրի երեսից։ 5 Նոյն արեց այն ամենը, ինչ Եհովան պատվիրել էր իրեն։
6 Նոյը վեց հարյուր տարեկան էր, երբ ջրերի հեղեղը եղավ երկրի վրա։ 7 Եվ Նոյը իր որդիներով, իր կնոջ և իր տղաների կանանց հետ մտավ տապան՝ ջրհեղեղի ջրերի պատճառով։ 8 Մաքուր գազաններից, անմաքուր գազաններից, թռչուններից և երկրի վրա սողացող ամեն ինչից, 9 Երկուսով Նոյի մոտ մտան տապան՝ արուն և էգը, ինչպես Աստված պատվիրել էր Նոյին։ 10 Եվ եղավ այնպես, որ յոթ օր հետո ջրհեղեղի ջուրը եղավ երկրի վրա։ 11 Նոյի կյանքի վեց հարյուրերորդ տարում, երկրորդ ամսում՝ ամսվա տասնյոթերորդ օրը, նույն օրը փլվեցին մեծ անդունդի բոլոր աղբյուրները, և բացվեցին երկնքի պատուհանները։ 12 Եւ անձրեւը երկրի վրայ քառասուն օր քառասուն գիշեր եղաւ։ 13 Նույն օրը Նոյը և Սեմը, Քամը և Հաբեթը, Նոյի որդիները, Նոյի կինը և նրա որդիների երեք կանայք մտան տապան։ 14 Նրանք, և ամեն գազան՝ ըստ իր տեսակի, և բոլոր անասունները՝ ըստ իրենց տեսակի, և ամեն սողուն, որ սողում է երկրի վրա՝ ըստ իր տեսակի, և ամեն թռչուն՝ ըստ իր տեսակի, և ամեն տեսակի թռչուն։ 15 Եվ նրանք մտան Նոյի մոտ՝ տապան՝ երկու-երկու ամեն մարմնից, որտեղ կյանքի շունչ կա։ 16 Եվ նրանք, ովքեր ներս մտան, մտան ամեն մարմին՝ արու և էգ, ինչպես որ Աստված պատվիրել էր նրան, և Եհովան փակեց նրան։ 17 Եվ ջրհեղեղը քառասուն օր եղավ երկրի վրա. և ջրերը շատացան, և տապանը բարձրացրին, և այն բարձրացավ երկրի վրա: 18 Ջրերը շատացան և շատացան երկրի վրա. և տապանը գնաց ջրերի երեսին։ 19 Եվ ջրերը չափազանց գերակշռեցին երկրի վրա. և բոլոր բարձր բլուրները, որ ամբողջ երկնքի տակ էին, ծածկվեցին։ 20 Ջրերը տասնհինգ կանգուն վեր բարձրացան. և լեռները ծածկվեցին։ 21 Եվ մեռավ երկրի վրա շարժվող բոլոր մարմինները՝ թե՛ թռչուններից, և՛ անասուններից, և՛ գազաններից, և՛ երկրի վրա սողացող բոլոր սողուններից, և՛ բոլոր մարդկանցից: 22 Բոլոր նրանք, ում քթանցքներում կյանքի շունչ կար, ցամաքում եղած բոլորը, մահացան։ 23 Եվ երկրի երեսին եղած ամեն կենդանի էակ կործանվեց՝ և՛ մարդիկ, և՛ անասուններ, և՛ սողուններ, և՛ երկնքի թռչուններ. և նրանք կործանվեցին երկրից, և միայն Նոյը ողջ մնաց, և նրանք, ովքեր նրա հետ էին տապանում։ 24 Եվ ջրերը տիրեցին երկրի վրա հարյուր հիսուն օր։ ԳԼՈՒԽ 8 1 Աստուած յիշեց Նոյին, բոլոր կենդանի արարածներին ու նրա հետ տապանի մէջ գտնուող բոլոր անասուններին։ 2 Եվ անդունդների աղբյուրները և երկնքի պատուհանները դադարեցվեցին, և երկնքից եկող անձրևը զսպվեց.
Ծննդոց
3 Ջրերը անընդհատ վերադառնում էին երկրից, և հարյուր հիսուն օրվա ավարտից հետո ջրերը նվազեցին։ 4 Եվ տապանը կանգնեց յոթերորդ ամսում՝ ամսվա տասնյոթերորդ օրը, Արարատի լեռների վրա։ 5 Ջրերը շարունակ նվազում էին մինչև տասներորդ ամիսը։ Տասներորդ ամսում՝ ամսվա առաջին օրը, երևում էին լեռների գագաթները։ 6 Եվ եղավ այնպես, որ քառասուն օրվա վերջում Նոյը բացեց տապանի պատուհանը, որը նա պատրաստել էր. 7 Եվ նա մի ագռավ ուղարկեց, որը այս ու այն կողմ էր գնում, մինչև որ ջրերը չորացան երկրի վրայից։ 8 Նրանից մի աղավնի էլ ուղարկեց՝ տեսնելու, թե արդյոք ջրերը գետնի երեսից նվազո՞ւմ են։ 9 Բայց աղավնին հանգստություն չգտավ իր ոտքի տակի համար, և նա վերադարձավ նրա մոտ տապանը, որովհետև ջրերը ամբողջ երկրի երեսին էին։ նրան տապանակի մեջ։ 10 Նա մնաց ևս յոթ օր. և դարձյալ աղավնուն տապանից դուրս հանեց. 11 Եվ աղավնին երեկոյան մտավ նրա մոտ. և ահա նրա բերանում մի ձիթենու տերեւ էր պոկվել, և Նոյը իմացավ, որ ջրերը իջել են երկրի վրայից։ 12 Նա մնաց ևս յոթ օր. և աղավնին ուղարկեց. որն այլևս չվերադարձավ նրա մոտ։ 13 Եվ եղավ այնպես, որ վեց հարյուրերորդ տարում, ամսվա առաջին օրը, ջրերը ցամաքեցին երկրի վրայից, և Նոյը հանեց տապանի ծածկը և նայեց. ահա գետնի երեսը չորացել էր։ 14 Եվ երկրորդ ամսում՝ ամսվա քսանյոթերորդ օրը, երկիրը չորացավ։ 15 Եվ Աստված խոսեց Նոյի հետ՝ ասելով. 16 Դուրս եկ տապանից դու, քո կինը, քո որդիները և քո որդիների կանայք քեզ հետ։ 17 Դո՛ւրս հանիր քեզ հետ ամեն կենդանի էակ, որ քեզ հետ է, բոլոր մարմիններից՝ թե՛ թռչուններից, թե՛ անասուններից և թե՛ երկրի վրա սողացող բոլոր սողուններից. որպեսզի նրանք առատորեն բազմանան երկրի վրա, պտղաբեր լինեն և շատանան երկրի վրա։ 18Եւ Նոյը դուրս ելաւ իր որդիքը, իր կինը եւ իր որդիների կանայք իր հետ։ 19 Ամեն գազան, ամեն սողուն, ամեն թռչուն, և ինչ սողում է երկրի վրա՝ ըստ իրենց տեսակների, դուրս եկան տապանից։ 20 Նոյը զոհասեղան շինեց Տիրոջ համար. և վերցրեց ամեն մաքուր գազանից և բոլոր մաքուր թռչուններից և ողջակեզներ մատուցեց զոհասեղանի վրա։ 21 Տէրը անուշահոտ հոտ առաւ. Տէրն ասաց իր սրտում. քանզի մարդու սրտի երևակայությունը չար է իր մանկությունից. և այլևս չեմ հարվածի ամեն կենդանի բանի, ինչպես արեցի։ 22 Քանի դեռ երկիրը մնա, սերմն ու բերքահավաքը, ցուրտն ու շոգը, ամառը և ձմեռը, ցերեկն ու գիշերը չեն դադարի։ ԳԼՈՒԽ 9 1 Եվ Աստված օրհնեց Նոյին և նրա որդիներին և ասաց նրանց. 2 Եվ ձեր վախը և ձեր ահը կլինի երկրի բոլոր գազանների և երկնքի բոլոր թռչունների, երկրի վրա
շարժվող բոլոր մարդկանց և ծովի բոլոր ձկների վրա. ձեր ձեռքը մատնուեցան։ 3 Ամեն շարժուն կենդանի բան ձեզ համար կերակուր լինի. ինչպես կանաչ խոտը, ես ձեզ տվեցի ամեն ինչ: 4 Բայց միս՝ իր կեանքով, որ իր արիւնն է, մի՛ ուտէք։ 5 Եվ անշուշտ, ձեր կյանքի արյունը կպահանջեմ. ամեն գազանի ձեռքից ես դա կպահանջեմ, և մարդկանց ձեռքից. ամեն մարդու եղբոր ձեռքով ես մարդու կյանք կպահանջեմ։ 6 Ով որ մարդու արյուն է թափում, նրա արյունը մարդու միջոցով կթափվի, քանի որ Աստծո պատկերով նա մարդ ստեղծեց։ 7 Եվ դուք, պտղաբեր եղեք և շատացե՛ք. առատորեն աճեցրեք երկրի վրա և շատացեք այնտեղ: 8 Եվ Աստված խոսեց Նոյի և նրա հետ նրա որդիների հետ՝ ասելով. 9 Եվ ես, ահա, ես հաստատում եմ իմ ուխտը քեզ հետ և քո սերնդի հետ քեզնից հետո. 10 Եւ ձեզ հետ եղող բոլոր կենդանիների հետ՝ թռչուններից, անասուններից ու ձեզ հետ երկրի բոլոր գազաններից. տապանից դուրս եկողներից մինչև երկրի բոլոր գազանները։ 11 Եվ ես իմ ուխտը կհաստատեմ ձեզ հետ. ոչ էլ ամեն մարմին այլևս չի կորչի ջրհեղեղի ջրով. այլևս ջրհեղեղ չի լինի, որ կործանի երկիրը: Աստված ասաց. 13 Ես իմ աղեղն եմ դնում ամպի մեջ, և դա կլինի որպես ուխտի նշան իմ և երկրի միջև։ 14 Եվ երբ ես ամպ բերեմ երկրի վրա, աղեղը կերեւա ամպի մեջ. 15 Եվ ես կհիշեմ իմ ուխտը, որ կա իմ և ձեր միջև և ամեն մարմնի միջև եղած կենդանի արարածների միջև. և ջրերն այլևս հեղեղ չեն դառնա՝ ոչնչացնելու բոլոր մարմինները: 16 Եվ աղեղը կլինի ամպի մեջ. և ես կնայեմ դրան, որպեսզի հիշեմ հավիտենական ուխտը Աստծո և երկրի վրա գտնվող բոլոր կենդանի արարածների միջև: 17 Եվ Աստված ասաց Նոյին. «Սա է այն ուխտի նշանը, որը ես հաստատել եմ իմ և երկրի վրա գտնվող բոլոր մարմնի միջև։ 18 Տապանից դուրս եկած Նոյի որդիներն էին Սեմը, Քամը և Հաբեթը, իսկ Քամը Քանանի հայրն է։ 19 Սրանք են Նոյի երեք որդիները, և նրանցից ամբողջ երկիրը տարածվեց։ 20 Եվ Նոյը սկսեց մշակ լինել, և նա խաղողի այգի տնկեց. 21 Եւ նա խմեց գինուց եւ արբեցաւ. և նա բացահայտվեց իր վրանում։ 22 Քամը՝ Քանանի հայրը, տեսավ իր հոր մերկությունը և դրսում ասաց իր երկու եղբայրներին։ 23 Եվ Սեմն ու Հաբեթը վերցրեցին մի զգեստ, դրեցին այն իրենց երկու ուսերին և հետ գնացին և ծածկեցին իրենց հոր մերկությունը. և նրանց երեսները հետին էին, և նրանք չտեսան իրենց հոր մերկությունը։ 24 Եվ Նոյը արթնացավ իր գինուց և իմացավ, թե ինչ էր արել իր կրտսեր որդին իրեն։ 25 Նա ասաց. «Անիծյալ լինի Քանանը. նա ծառաների ծառա լինի իր եղբայրների համար: 26 Նա ասաց. Օրհնյալ է Սեմի Տեր Աստվածը. և Քանանը նրա ծառան կլինի։ 27 Աստված կմեծացնի Յաբեթին, և նա կբնակվի Սեմի վրաններում. և Քանանը նրա ծառան կլինի։
Ծննդոց
28 Եվ Նոյը ջրհեղեղից հետո ապրեց երեք հարյուր հիսուն տարի։ 29 Եվ Նոյի բոլոր օրերը ինը հարյուր հիսուն տարի եղան, և նա մահացավ։ ԳԼՈՒԽ 10 1 Սրանք են Նոյի՝ Սեմի, Քամի և Հաբեթի որդիների սերունդները, և նրանց համար ջրհեղեղից հետո որդիներ ծնվեցին։ 2 Յաբեթի որդիները. Գոմերը, Մագոգը, Մադային, Յավանը, Թուբելը, Մեսեքը և Տիրասը։ 3 Գոմերի որդիները. Ասքենազ, Ռիփաթ և Թոգարմա։ 4 Յաւանի որդիները. Եղիսային, Թարսիսը, Կիտիմը և Դոդանիմը։ 5 Դրանցով բաժանվեցին հեթանոսների կղզիները իրենց երկրներում. ամեն մեկն իր լեզվով, իր ընտանիքներով, իր ազգերով: 6 Քամի որդիները. Քուշը, Միսրայմը, Փութը և Քանանը։ 7 Քուշի որդիները. Սեբա, Հավիլան, Սաբթա, Ռաամա, Սաբթաքա և Ռաամայի որդիները. Շեբա և Դեդան։ 8 Քուշը ծնեց Նեբրոդին, որը սկսեց հզոր լինել երկրի վրա։ 9 Նա հզոր որսորդ էր Տիրոջ առաջ, ուստի ասվում է. 10 Նրա թագավորության սկիզբը Բաբելն էր, Երեքը, Աքադը և Քաղնեն Սենաարի երկրում։ 11 Այդ երկրից դուրս ելավ Ասուրը և կառուցեց Նինվեն, Ռոբոթ քաղաքը և Քաղան, 12 Ռեսէնը Նինուէի ու Քալայի միջեւ, մեծ քաղաք է։ 13 Եվ Միսրայմը ծնեց Լուդիմին, Անամիմին, Լեաբիմին և Նեփթուիմին, 14 Եւ Փաթրուսիմը, Կասլուիմը, (որոնցից Փղշտացիներ եկան) ու Քափտորիմները։ 15 Քանանը ծնեց իր անդրանիկ Սիդոնին, և Քեթին. 16 Եւ յեբուսացիները, ամորհացիները եւ գիրգասացիները, 17 Եվ խևացիները, արքացիները և սինեցիները, 18 Արվադացիները, զեմարացիները և ամաթացիները, և դրանից հետո քանանացիների տոհմերը տարածվեցին։ 19 Քանանացիների սահմանը Սիդոնից էր, երբ դու հասնում էիր Գերար՝ մինչև Գազա։ երբ դու գնում ես Սոդոմ, Գոմոր, Ադմա, Զեբովիմ, մինչև Լաշա։ 20 Սրանք են Քամի որդիները՝ ըստ իրենց տոհմերի, ըստ իրենց լեզուների, ըստ իրենց երկրներում և իրենց ազգերի։ 21 Եբերի բոլոր որդիների հորը, ավագ Հաբեթի եղբորը՝ Սեմին նույնպես երեխաներ ծնեցին։ 22 Սեմի որդիները. Էլամը, Ասուրը, Արփաքսադը, Լուդը և Արամը։ 23 Եւ Արամի որդիները. Ուզ, Հուլ, Գեթեր և Մաշ։ 24 Արփաքսադը ծնեց Սաղային. և Սալահը ծնեց Էբերին։ 25 Եբերից երկու որդի ծնվեցին. մեկի անունը Փաղեկ էր. քանզի նրա օրերում երկիրը բաժանվեց. իսկ եղբօր անունը Յոկտան էր։ 26 Յոկտանը ծնեց Ալմոդադին, Սելեֆին, Ազարմավեթին ու Յերային, 27 Եվ Ադորամը, Ուզալը և Դիկլան, 28 Եւ Օբալը, Աբիմայէլը եւ Սաբէ,
29 Օփիրը, Ավիլան ու Յոբաբը. սրանք բոլորը Յոկտանի որդիներն էին։ 30 Նրանց բնակավայրը Մեսայից էր, երբ դու գնում ես դեպի արևելյան լեռը՝ Սեփար։ 31 Սրանք են Սեմի որդիներն ըստ իրենց տոհմերի, ըստ իրենց լեզուների, իրենց երկրներում, իրենց ազգերի համաձայն։ 32 Սրանք են Նոյի որդիների տոհմերը՝ ըստ իրենց սերունդների, ըստ իրենց ազգերի. ԳԼՈՒԽ 11 1 Եվ ամբողջ երկիրը մեկ լեզվով ու մեկ լեզվով էր։ 2 Եվ եղավ այնպես, երբ նրանք ճանապարհորդում էին արևելքից, նրանք գտան մի հարթավայր Սենաարի երկրում. և նրանք այնտեղ բնակվեցին: 3 Նրանք ասացին միմյանց. Եվ քարի փոխարեն աղյուս ունեին, իսկ շաղախի համար՝ լորձ։ 4 Անոնք ալ ըսին. և եկեք մեզ անուն դնենք, որպեսզի չցրվենք ամբողջ երկրի երեսին։ 5Եւ Տէրը իջաւ տեսնելու քաղաքն ու աշտարակը, որ շինեցին մարդկանց որդիները։ 6 Տէրն ասաց. և նրանք սկսում են դա անել, և այժմ նրանցից ոչինչ չի սահմանափակվի, ինչը նրանք պատկերացնում էին անել: 7 Գնացե՛ք, իջնենք, և այնտեղ խառնենք նրանց լեզուն, որպեսզի նրանք չհասկանան միմյանց խոսքը։ 8 Տէրը զանոնք ցրուեց անկէ՝ ամբողջ երկրի երեսին վրայ, ու անոնք թողեցին քաղաքը կառուցել։ 9 Դրա համար նրա անունը Բաբելոն է կոչվում. Որովհետեւ Տէրն այնտեղ խառնեց ամբողջ երկրի լեզուն, եւ այնտեղից Տէրը նրանց ցրեց ամբողջ երկրի երեսին։ 10 Սրանք են Սեմի սերունդները. Սեմը հարյուր տարեկան էր, և ջրհեղեղից երկու տարի հետո ծնեց Արփաքսադին. 11 Արփաքսադին ծնելուց հետո Սեմը ապրեց հինգ հարյուր տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 12 Արփաքսադն ապրեց երեսունհինգ տարի և ծնեց Սաղային. 13 Արփաքսադը Սաղային ծնելուց հետո ապրեց չորս հարյուր երեք տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 14 Սալա երեսուն տարի ապրեց ու ծնեց Եբերին. 15 Եբերին ծնելուց յետոյ Սաղան ապրեց չորս հարիւր երեք տարի, ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 16 Եբերն ապրեց երեսունչորս տարի և ծնեց Փաղեկին. 17 Փաղեկը ծնելուց հետո Եբերը ապրեց չորս հարյուր երեսուն տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 18 Փաղեկը երեսուն տարի ապրեց, և ծնեց Ռաուին. 19 Փաղէկը Ռէուին ծնելուց յետոյ ապրեց երկու հարիւր ինը տարի, ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 20 Ռեուն երեսուն երկու տարի ապրեց և ծնեց Սերուգին. 21 Սերուգին ծնելուց հետո Ռեուն ապրեց երկու հարյուր յոթ տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 22 Սերուգն ապրեց երեսուն տարի և ծնեց Նաքորին. 23 Նաքորը ծնելուց հետո Սերուգը ապրեց երկու հարյուր տարի և ծնեց որդիներ ու դուստրեր։ 24 Նաքորն ապրեց քսանինը տարի և ծնեց Թարային. 25 Թարային ծնելուց հետո Նաքորն ապրեց հարյուր տասնինը տարի և ծնեց տղաներ ու դուստրեր։
Ծննդոց
26 Թարան ապրեց յոթանասուն տարի և ծնեց Աբրամին, Նաքորին և Խառանին։ 27 Սրանք են Թարայի սերունդները. Թարան ծնեց Աբրամին, Նաքորին ու Խառանին. և Առան ծնեց Ղովտին։ 28Եւ Խառանը մեռաւ իր հօր՝ Թարայից առաջ, իր ծննդեան երկրում՝ Քաղդէացիների Ուր քաղաքում։ 29 Աբրամն ու Նաքորը իրենց կին առան. Աբրամի կնոջ անունը Սարայ էր. Նաքորի կնոջ անունը՝ Մեղքա, Խառանի դուստրը, Մեղքայի հայրը և Իսկայի հայրը։ 30 Բայց Սարային ամուլ էր. նա երեխա չուներ. 31 Թարան առաւ իր որդի Աբրամին, իր որդի Խառանի որդի Ղովտին, իր հարսին՝ իր որդի Աբրամի կնոջը՝ Սարային։ Նրանք գնացին նրանց հետ Քաղդեացիների Ուրից՝ գնալու Քանանի երկիրը։ նրանք եկան Խառան և բնակվեցին այնտեղ։ 32 Թարայի օրերը երկու հարյուր հինգ տարի եղան, և Թարան մեռավ Խառանում։ ԳԼՈՒԽ 12 1 Տէրն ասաց Աբրամին. 2 Եվ ես քեզնից մեծ ազգ կդարձնեմ, կօրհնեմ քեզ և կմեծացնեմ քո անունը. եւ դու եղիր օրհնութիւն: 3 Եվ ես կօրհնեմ քեզ օրհնողներին և անիծելու նրան, ով անիծում է քեզ, և քեզնով կօրհնվեն երկրի բոլոր ընտանիքները։ 4 Աբրամը գնաց, ինչպես որ Եհովան ասել էր նրան. Ղովտը գնաց նրա հետ։ Աբրամը յոթանասունհինգ տարեկան էր, երբ դուրս եկավ Խառանից։ 5 Աբրամն առաւ իր կինը՝ Սարային, իր եղբօր որդի Ղովտին, նրանց ամբողջ ունեցուածքը, որ նրանք հաւաքել էին, եւ այն հոգիները, որոնք նրանք ձեռք էին բերել Խառանում։ և նրանք գնացին գնալու Քանանի երկիրը. եւ եկան Քանանի երկիրը։ 6 Աբրամն անցավ երկրի միջով մինչև Սիքեմի տեղը, մինչև Մորեի դաշտը։ Իսկ քանանացիներն այն ժամանակ երկրում էին։ 7 Տէրը երեւաց Աբրամին ու ասաց. 8 Նա այնտեղից գնաց Բեթելի արևելքում գտնվող սարը և կանգնեցրեց իր վրանը՝ արևմուտքում՝ Բեթելը, իսկ արևելքում՝ Հեյը, և այնտեղ զոհասեղան շինեց Տիրոջ համար և կանչեց Տիրոջ անունը։ . 9 Եւ Աբրամը ճամբայ ելաւ՝ շարունակելով դէպի հարաւ։ 10 Եվ երկրում սով եղավ, և Աբրամն իջավ Եգիպտոս՝ այնտեղ պանդխտելու։ քանզի սովը սաստիկ էր երկրում։ 11 Եվ եղավ այնպես, երբ նա մոտեցավ Եգիպտոս մտնելու, ասաց իր կնոջը՝ Սարային. 12 Ուստի երբ եգիպտացիները քեզ տեսնեն, կասեն՝ սա նրա կինն է, և ինձ կսպանեն, բայց քեզ ողջ կփրկեն։ 13 Ասա, աղաչում եմ քեզ, դու իմ քույրն ես, որ քեզ համար լավ լինի ինձ համար. և իմ հոգին կապրի քո պատճառով։ 14 Եվ եղավ այնպես, որ երբ Աբրամը եկավ Եգիպտոս, եգիպտացիները տեսան կնոջը, որ նա շատ գեղեցիկ էր։ 15 Փարավոնի իշխաններն էլ տեսան նրան ու գովեցին փարավոնի առաջ, և կնոջը տարան փարավոնի տուն։ 16 Եվ նա լավ աղաչեց Աբրամին նրա համար, և նա ուներ ոչխարներ, արջառներ, էշեր, ծառաներ, աղախիններ, էշեր և ուղտեր։
17 Եւ Տէրը մեծ պատուհասներով պատուհասեց փարաւոնին ու նրա տունը Աբրամի կնոջ Սարայի պատճառով։ 18 Փարավոնը կանչեց Աբրամին և ասաց. ինչո՞ւ ինձ չասացիր, որ նա քո կինն է։ 19 Ինչո՞ւ ասացիր, թե նա իմ քույրն է։ այնպես որ ես կարող էի նրան ինձ մոտ կին առնել. այժմ ահա քո կինը, վերցրու նրան և գնա քո ճանապարհը։ 20 Փարաւոնը իր մարդկանց հրամայեց իր մասին, եւ նրանք արձակեցին նրան, իր կնոջն ու նրա ամբողջ ունեցածին։ ԳԼՈՒԽ 13 1Եւ Աբրամը Եգիպտոսից դուրս ելաւ, նա, իր կինը, իր ամբողջ ունեցուածքը, եւ Ղովտը նրա հետ, դէպի հարաւ։ 2 Աբրամը շատ հարուստ էր անասուններով, արծաթով ու ոսկով։ 3 Նա իր ճամփորդությունը գնաց հարավից մինչև Բեթել, այն տեղը, որտեղ սկզբում նրա վրանն էր՝ Բեթելի և Հայի միջև։ 4 Մինչև զոհասեղանի տեղը, որը նա սկզբում շինել էր այնտեղ, և այնտեղ Աբրամը կանչեց Տիրոջ անունը։ 5 Եվ Ղովտն էլ, որ գնաց Աբրամի հետ, ուներ ոչխարներ, նախիրներ և վրաններ։ 6 Եվ երկիրը չկարողացավ տանել նրանց, որպեսզի նրանք միասին բնակվեն, քանի որ նրանց ունեցվածքը մեծ էր, այնպես որ նրանք չէին կարող միասին ապրել։ 7 Աբրամի անասունների հովիվների և Ղովտի անասունների հովիվների միջև կռիվ եղավ, և այդ երկրում քանանացիներն ու փերեզացիները բնակվեցին։ 8 Աբրամն ասաց Ղովտին. քանզի մենք եղբայրներ ենք: 9 Մի՞թե ամբողջ երկիրը քո առաջ չէ։ Կը աղաչեմ քեզ, զատուի՛ր ինձմէ. կամ եթէ դու աջ կողմը գնաս, ես էլ ձախ գնամ։ 10 Եվ Ղովտը բարձրացրեց իր աչքերը և տեսավ Հորդանանի ամբողջ դաշտը, որ այն ամենուր ջրով լցված էր, նախքան Եհովան կկործաներ Սոդոմին և Գոմորին, ինչպես Եհովայի պարտեզը, ինչպես Եգիպտոսի երկիրը, երբ դու հասնում ես։ Զոար. 11 Այն ժամանակ Ղովտը նրան ընտրեց Հորդանանի ամբողջ դաշտը. և Ղովտը գնաց դեպի արևելք, և նրանք առանձնացան մեկը մյուսից։ 12 Աբրամը բնակուեց Քանանի երկրում, իսկ Ղովտը բնակուեց դաշտի քաղաքներում, եւ իր վրանը կանգնեցրեց Սոդոմի կողմը։ 13 Բայց սոդոմացիները չափազանց ամբարիշտ ու մեղավոր էին Տիրոջ առաջ։ 14 Եհովան ասաց Աբրամին, երբ Ղովտը բաժանվեց նրանից. 15 Բոլոր այն երկիրը, որ դու տեսնում ես, քեզ կտամ այն, և քո սերնդին հավիտյան։ 16 Եվ ես քո սերունդը երկրի հողի պես կդարձնեմ, որպեսզի եթե մարդ կարողանա համարել երկրի փոշին, քո սերունդն էլ պետք է համարվի։ 17 Վեր կաց, քայլիր երկրի միջով նրա երկարությամբ ու լայնությամբ. քանզի ես դա կտամ քեզ: 18 Այն ժամանակ Աբրամը հանեց իր վրանը և եկավ և բնակվեց Մամբրեի դաշտում, որը Քեբրոնում է, և այնտեղ զոհասեղան շինեց Տիրոջ համար։
Ծննդոց
ԳԼՈՒԽ 14 1 Եվ եղավ այն ժամանակ, երբ Ամրաֆելի թագավորի Սենաարի, Արիոքի թագավորի Էլասարի, Քեդորլաոմերի թագավորի Ելամի, եւ Tidal թագավորի ազգերի. 2 Սրանք պատերազմեցին Սոդոմի Բերայի թագավորի, Գոմորի Բիրսայի, Ադմայի թագավոր Սինաբի, Սեբոյիմի թագավոր Սեմեբերի և Բելայի թագավորի հետ, որը Սոարն է։ 3 Սրանք բոլորը միացան Սիդդիմի հովտում, որը աղի ծովն է։ 4 Տասներկու տարի նրանք ծառայեցին Քեդողագոմերին, իսկ տասներեքերորդ տարում ապստամբեցին։ 5 Տասնչորսերորդ տարում եկան Քեդորլաոմերը և նրա հետ եղող թագավորները, և կոտորեցին Ռաֆայմներին Աշտերոթ Կարնայումում, Զուսիմներին՝ Քամում, և Էմմիններին՝ Շավե Կիրիաթեմում, 6 Հորեցիներն էլ իրենց Սէիր լերան վրայ, մինչեւ Ելփարան, որ անապատում է։ 7 Նրանք վերադարձան և եկան Էնմիշպատ, որը Կադեսն է, և կոտորեցին ամաղեկացիների ամբողջ երկիրը, ինչպես նաև ամորհացիներին, որոնք բնակվում էին Ազեզոնթամարում։ 8Եւ Սոդոմի թագաւորը, Գոմորի թագաւորը, Ադմայի թագաւորը, Սեբոյիմի թագաւորը եւ Բելայի թագաւորը (նույնը Սոարն է) դուրս եկան, եւ նրանք պատերազմեցին նրանց հետ Հովտում։ Սիդդիմ; 9 Էլամի թագավոր Քեդորլաոմերի հետ, ազգերի Թիդալի թագավորի, Սենաարի թագավոր Ամրաֆելի և Էլասարի թագավոր Արիոքի հետ. չորս թագավոր հինգով։ 10 Եվ Սիդդիմի հովիտը լի էր սահանքներով. Սոդոմի ու Գոմորի թագավորները փախան ու այնտեղ ընկան։ իսկ մնացածները փախան լեռը։ 11 Նրանք վերցրին Սոդոմի և Գոմորի ամբողջ ունեցվածքը և նրանց բոլոր ուտելիքները և գնացին։ 12 Նրանք վերցրին Սոդոմում բնակվող Աբրամի եղբոր որդի Ղովտին և նրա ունեցվածքը, և գնացին։ 13 Փախածը եկաւ եւ եբրայեցի Աբրամին պատմեց. Որովհետեւ նա բնակւում էր ամորհացի Մամբրէի դաշտում, Եսքոլի եղբօր եւ Աների եղբօր հետ, եւ սրանք դաշնակից էին Աբրամին։ 14 Երբ Աբրամը լսեց, որ իր եղբայրը գերի է վերցվել, զինեց իր վարժեցված ծառաներին՝ ծնված իր տանը՝ երեք հարյուր տասնութ հոգու, և հետապնդեց նրանց մինչև Դան։ 15 Եվ նա գիշերով բաժանվեց նրանց դեմ՝ ինքն ու իր ծառաները, հարվածեց նրանց ու հետապնդեց նրանց մինչև Հոբա, որը Դամասկոսի ձախ կողմում է։ 16 Նա հետ բերեց ամբողջ ունեցվածքը և վերադարձրեց իր եղբորը՝ Ղովտին և նրա ունեցվածքը, ինչպես նաև կանանց ու ժողովրդին։ 17 Սոդոմի արքան Քեդորլաոմերի և նրա հետ եղող թագավորների կոտորածից վերադառնալուց հետո դուրս եկավ նրան ընդառաջ՝ Շավեի հովիտում, որը թագավորի ձորն է։ 18Եւ Սաղէմի Մելքիսեդեկ թագաւորը հաց ու գինի բերեց, եւ նա Բարձրեալ Աստուծոյ քահանան էր։ 19 Նա օրհնեց նրան և ասաց.
20 Եվ օրհնյալ լինի Բարձրյալ Աստվածը, որ քո թշնամիներին քո ձեռքը մատնեց։ Եվ նա տվեց նրան բոլորի տասանորդը: 21 Սոդոմի արքան ասաց Աբրամին. 22 Աբրամն ասաց Սոդոմի թագավորին. 23 Որ ես թելից մինչև կոշիկի փականը չվերցնեմ, և քոնը չվերցնեմ, որպեսզի չասես՝ ես Աբրամին հարստացրել եմ։ 24 Բացի այն, ինչ կերել են երիտասարդները, և այն մարդկանց բաժինը, որ ինձ հետ գնացել են՝ Աներին, Եսքոլին և Մամբրեին. թող վերցնեն իրենց բաժինը։ ԳԼՈՒԽ 15 1 Այս բաներից հետո Տիրոջ խոսքը տեսիլքում եղավ Աբրամին և ասաց. 2 Աբրամն ասաց. 3 Աբրամն ասաց. «Ահա դու ինձ սերունդ չտվեցիր. 4 Եվ ահա Տիրոջ խոսքը եղավ նրան՝ ասելով. Սա քո ժառանգը չի լինի. բայց նա, ով քո փորից դուրս կգա, քո ժառանգը կլինի: 5 Եւ նա դուրս բերեց նրան ու ասաց. 6 Եւ նա հաւատաց Տիրոջը. և նա հաշվեց նրան որպես արդարություն։ 7 Նա ասաց նրան. «Ես եմ Տէրը, որ քեզ Քաղդէացիների Ուր քաղաքից հանեցի, որպէսզի քեզ տամ այս երկիրը՝ ժառանգելու համար»։ 8 Նա ասաց. 9 Ան ալ ըսաւ անոր. 10 Եվ նա վերցրեց իր մոտ այս բոլորը, բաժանեց դրանք մեջտեղում, և յուրաքանչյուր կտոր դրեց միմյանց դեմ, բայց թռչունները նա չբաժանեց։ 11 Երբ թռչուններն իջան դիակների վրա, Աբրամը քշեց նրանց։ 12 Երբ արևը մայր էր մտնում, Աբրամի վրա խոր քուն ընկավ. և ահա մեծ խավարի սարսափ ընկավ նրա վրա: 13 Նա ասաց Աբրամին. և նրանք չորս հարյուր տարի պիտի չարչարեն նրանց. 14 Եվ նաև այն ազգը, որին նրանք կծառայեն, ես դատելու եմ, և դրանից հետո նրանք դուրս կգան մեծ ունեցվածքով։ 15 Եվ դու խաղաղությամբ կգնաս քո հայրերի մոտ. դու պիտի թաղվես բարի ծերության մեջ։ 16 Բայց չորրորդ սերնդին նրանք նորից այստեղ կգան, քանի որ ամորհացիների անօրինությունը դեռ չի լրացել։ 17 Եվ եղավ այնպես, որ երբ արևը մայր մտավ, և մութն ընկավ, ահա մի ծխացող հնոց և վառվող ճրագ, որն անցնում էր այդ կտորների միջև։ 18 Նույն օրը Եհովան ուխտ կապեց Աբրամի հետ՝ ասելով. 19 Կենեցիները, կենեզացիները և կադմոնացիները, 20 Եվ քետացիները, փերեզացիները և ռաֆայմները, 21 Ամորհացիները, քանանացիները, գիրգասացիներն ու յեբուսացիները։ ԳԼՈՒԽ 16 1 Աբրամի կինը Սառան նրան զավակներ չծնեց, և նա մի աղախին ուներ եգիպտուհի, որի անունը Հագար էր։ 2 Սառան ասաց Աբրամին. հնարավոր է, որ ես նրանից երեխաներ ձեռք բերեմ: Աբրամը լսեց Սարայի ձայնը։
Ծննդոց
3 Աբրամի կինը՝ Սարայ, առաւ իր աղախինը՝ եգիպտացի Ագարին, երբ Աբրամը տասը տարի բնակւեց Քանանացիների երկրում, եւ տուեց նրան իր ամուսնուն՝ Աբրամին, որպէսզի նրա կինը դառնայ։ 4 Նա մտավ Ագարի մոտ, և նա հղիացավ։ 5 Սառան ասաց Աբրամին. և երբ նա տեսավ, որ հղիացել է, ես արհամարհվեցի նրա աչքին. Տերն է դատում իմ և քո միջև։ 6 Աբրամն ասաց Սարային. արա նրա հետ այնպես, ինչպես կամենում ես: Եվ երբ Սառան դժվարությամբ վարվեց նրա հետ, նա փախավ նրա երեսից։ 7Եւ Տիրոջ հրեշտակը նրան գտաւ անապատում ջրի աղբիւրի մօտ, Սուր տանող ճանապարհի աղբիւրի մօտ։ 8 Նա ասաց. «Ագար, Սարայի աղախին, որտեղի՞ց ես եկել»։ իսկ դու ո՞ւր ես գնալու. «Ես փախչում եմ իմ տիրուհի Սարայի երեսից»։ 9 Եւ Տիրոջ հրեշտակն ասաց նրան. 10Եւ Տիրոջ հրեշտակն ասաց նրան. 11 Տիրոջ հրեշտակն ասաց նրան. որովհետեւ Տէրը լսեց քո չարչարանքները։ 12 Եվ նա վայրի մարդ կլինի. նրա ձեռքը բոլորի վրա կլինի, և ամեն մեկի ձեռքը նրա վրա կլինի. և նա կբնակվի իր բոլոր եղբայրների առաջ։ 13 Նա կանչեց Տիրոջ անունը, ով իր հետ խոսեց. 14 Ուստի ջրհորը կոչվեց Բերլահայրի. ահա այն գտնվում է Կադեշի և Բերեդի միջև։ 15 Եվ Հագարը Աբրամին որդի ծնեց, և Աբրամը նրա որդու անունը, որը ծնեց Հագարը, դրեց Իսմայել։ 16 Աբրամը ութսուն վեց տարեկան էր, երբ Հագարը ծնեց Իսմայէլին Աբրամին։ ԳԼՈՒԽ 17 1 Երբ Աբրամը իննսուն ինը տարեկան էր, Տէրը երևաց Աբրամին և ասաց նրան. Ես եմ Ամենակարող Աստվածը. քայլիր իմ առջև և կատարյալ եղիր: 2 Եվ ես իմ ուխտը կկատարեմ իմ և քո միջև և քեզ անչափ կշատացնեմ։ 3 Աբրամն ընկավ երեսի վրա, և Աստված խոսեց նրա հետ՝ ասելով. 4 Իսկ ես, ահա, իմ ուխտը քեզ հետ է, և դու շատ ազգերի հայր կլինես։ 5 Քո անունը այլևս Աբրամ չի կոչվի, այլ քո անունը կլինի Աբրահամ. քանի որ ես քեզ շատ ազգերի հայր եմ ստեղծել։ 6 Ես քեզ շատ պտղաբեր կդարձնեմ, քեզնից ազգեր կստեղծեմ, և քեզնից թագավորներ դուրս կգան։ 7 Եվ ես իմ ուխտը կհաստատեմ իմ և քո միջև և քեզնից հետո քո սերունդների միջև՝ իրենց սերունդների մեջ՝ հավիտենական ուխտ լինելու համար, որ քեզ և քեզնից հետո քո սերնդի համար Աստված լինեմ։ 8 Եվ ես քեզ և քեզնից հետո քո սերնդին կտամ այն երկիրը, որտեղ դու օտար ես, ամբողջ Քանանի երկիրը՝ որպես հավիտենական ունեցվածք. և ես նրանց Աստվածը կլինեմ: 9 Եւ Աստուած ասաց Աբրահամին. 10 Սա է իմ ուխտը, որը դուք պետք է պահեք իմ և ձեր և ձեզնից հետո ձեր սերնդի միջև. Ձեր միջից յուրաքանչյուր տղա թլփատվի։
11 Եվ դուք պետք է թլփատեք ձեր նախաբազուկի մարմինը. և դա կլինի իմ և ձեր միջև եղած ուխտի նշանը: 12 Ութ օրականը ձեր մէջ պիտի թլփատուի, ձեր սերունդէն իւրաքանչիւր զաւակ, ով որ ծնած է տան մէջ կամ գնուած է օտարականէն, որ ձեր սերունդէն չէ։ 13 Քո տանը ծնվածը և քո փողով գնվածը պետք է թլփատվի, և իմ ուխտը քո մարմնի մեջ կլինի հավիտենական ուխտի համար։ 14 Եվ անթլփատ տղան, որի թլփատության մարմինը թլփատված չէ, այդ հոգին կվերացվի իր ժողովրդի միջից. նա դրժեց իմ ուխտը։ 15 Եվ Աստված ասաց Աբրահամին. 16 Եվ ես կօրհնեմ նրան և քեզ նրանից մի որդի կտամ. այո, ես կօրհնեմ նրան, և նա ազգերի մայր կլինի. ժողովուրդների թագաւորները նրանից պիտի լինեն։ 17 Այն ժամանակ Աբրահամն ընկավ նրա երեսին, ծիծաղեց և ասաց իր սրտում. Սառան, որ իննսուն տարեկան է, պիտի ծնի՞։ 18 Աբրահամն ասաց Աստծուն. 19 Եվ Աստված ասաց. Նրա անունը Իսահակ կդնես, և ես նրա հետ հավիտենական ուխտը կհաստատեմ, և նրանից հետո նրա սերունդը։ 20 Իսկ ինչ վերաբերում է Իսմայելին, ես լսել եմ քեզ. Նա տասներկու իշխան կծնի, և ես նրան մեծ ազգ կդարձնեմ։ 21 Բայց իմ ուխտը կհաստատեմ Իսահակի հետ, որը Սառան քեզ հետ կբերի հաջորդ տարվա այս սահմանված ժամանակին։ 22 Եվ նա դադարեց նրա հետ խոսելը, և Աստված վերացավ Աբրահամի մոտից։ 23 Աբրահամն առաւ իր որդի Իսմայէլին, բոլոր նրանց, ովքեր ծնուել էին նրա տանը, եւ նրա փողով գնուած բոլոր արուներին՝ Աբրահամի տան մարդկանցից։ և թլփատեցին նրանց նախաբազուկի մարմինը նույն օրը, ինչպես որ Աստված ասաց նրան: 24Եւ Աբրահամը իննսուն ինը տարեկան էր, երբ թլփատւեց իր նախաբազուկի մարմնով։ 25 Նրա որդին՝ Իսմայելը, տասներեք տարեկան էր, երբ թլփատվեց իր նախաբազուկի մարմնով։ 26 Նույն օրը թլփատվեցին Աբրահամը և նրա որդին՝ Իսմայելը։ 27 Եվ նրա հետ թլփատվեցին նրա տան բոլոր տղամարդիկ, ովքեր ծնվել էին տանը և գնվել օտարականի փողով։ ԳԼՈՒԽ 18 1 Եհովան նրան երևաց Մամբրեի դաշտերում, և նա նստեց վրանի դռանը ցերեկվա շոգին։ 2 Եվ նա բարձրացրեց իր աչքերը և նայեց, և ահա երեք մարդիկ կանգնեցին նրա կողքին, և երբ նա տեսավ նրանց, վազեց նրանց ընդառաջ վրանի դռնից և խոնարհվեց գետնին, 3 Եվ ասաց. 4 Աղաչում եմ ձեզ, թող մի քիչ ջուր բերվի, լվացեք ձեր ոտքերը և հանգստացեք ծառի տակ։ 5 Եվ ես մի պատառ հաց կբերեմ և կմխիթարեմ ձեր սրտերը. Դրանից հետո դուք պետք է անցնեք, քանի որ դրա համար եկել եք ձեր ծառայի մոտ: Անոնք ալ ըսին. 6 Աբրահամը շտապեց վրանը Սառայի մոտ և ասաց.
Ծննդոց
7 Եվ Աբրահամը վազեց դեպի երամակը, վերցրեց մի հում ու լավ հորթ և տվեց մի երիտասարդի. և նա շտապեց հագցնել այն: 8 Նա վերցրեց կարագ, կաթ և հորթը, որ պատրաստել էր, և դրեց նրանց առաջ. և նա կանգնեց նրանց մոտ ծառի տակ, և նրանք կերան։ 9 Եւ նրան ասացին. «Ո՞ւր է քո կինը Սառան»։ «Ահա վրանը»։ 10 Նա ասաց. և ահա քո կինը Սառան որդի կունենա։ Սառան լսեց դա վրանի դռնից, որը նրա հետևում էր։ 11 Աբրահամն ու Սառան ծեր էին և հասունացած. և այն դադարեց Սառայի մոտ կանանց սովորության համաձայն: 12 Ուստի Սառան ինքն իր մեջ ծիծաղեց՝ ասելով. 13 Տէրն ասաց Աբրահամին. Ինչո՞ւ Սառան ծիծաղեց՝ ասելով. 14 Արդյո՞ք որևէ բան շատ դժվար է Տիրոջ համար։ Նշանակված ժամանակին ես կվերադառնամ քեզ մոտ՝ ըստ կյանքի ժամանակի, և Սառան որդի կունենա։ 15 Այն ժամանակ Սառան ուրացավ՝ ասելով. քանզի նա վախենում էր: Նա ասաց. բայց դու ծիծաղեցիր։ 16 Այնտեղից մարդիկ վեր կացան և նայեցին դեպի Սոդոմ, և Աբրահամը գնաց նրանց հետ՝ ճանապարհին բերելու նրանց։ 17 Տէրն ասաց. «Թաքցնե՞մ Աբրահամից այն, ինչ անում եմ. 18 Տեսնելով, որ Աբրահամը անշուշտ մեծ և հզոր ազգ է դառնալու, և երկրի բոլոր ազգերը կօրհնվեն նրանով։ 19 Որովհետև ես գիտեմ նրան, որ նա կպատվիրի իր երեխաներին և իր ընտանիքին իրենից հետո, և նրանք կպահեն Տիրոջ ճանապարհը՝ արդարություն և դատաստան գործելու։ որ Եհովան բերի Աբրահամի այն, ինչ նա ասաց իր մասին։ 20 Եւ Տէրն ասաց. 21 Ես հիմա իջնեմ և տեսնեմ՝ արդյոք նրանք բոլորովին արե՞լ են այն աղաղակի համաձայն, որն ինձ հասավ. իսկ եթե ոչ, ես կիմանամ: 22 Այնտեղից մարդիկ երեսները դարձրին ու գնացին դեպի Սոդոմ, իսկ Աբրահամը դեռ կանգնեց Տիրոջ առաջ։ 23 Աբրահամը մոտեցավ ու ասաց. 24 Գուցէ քաղաքում յիսուն արդարներ լինեն. միթէ դու էլ կործանու՞մ ես ու չե՞ս խնայելու այնտեղի յիսուն արդարների տեղը։ 25 Քեզանից հեռու եղիր, որ այդպես վարվես, արդարին սպանես ամբարիշտների հետ, և որ արդարները լինեն ամբարիշտների պես, որ հեռու լինեն քեզնից. 26Եւ Տէրն ասաց. «Եթէ Սոդոմում յիսուն արդար գտնեմ քաղաքի մէջ, ապա բոլոր տեղը նրանց համար կխնայեմ»։ 27 Աբրահամը պատասխանեց և ասաց. 28 Գուցէ հիսուն արդարներից հինգը պակասեն. Նա ասաց. «Եթէ այնտեղ գտնեմ քառասունհինգ, չեմ կործանի»։ 29 Եվ նա նորից խոսեց նրա հետ և ասաց. «Գուցե այնտեղ գտնվի քառասուն»: Եվ նա ասաց՝ ես դա չեմ անի քառասունի համար։ 30 Եվ նա ասաց նրան. «Օ՜, թող Տերը չբարկանա, և ես կխոսեմ. Նա ասաց. «Չեմ անի, եթե այնտեղ գտնեմ երեսուն»։
31 Եվ նա ասաց. Նա ասաց. «Քսանի համար չեմ քանդի»։ 32 Ան ալ ըսաւ. Ան ալ ըսաւ. 33 Եհովան գնաց իր ճանապարհը, երբ նա դադարեց խոսել Աբրահամի հետ, և Աբրահամը վերադարձավ իր տեղը։ ԳԼՈՒԽ 19 1 Երկու հրեշտակներ եկան Սոդոմ՝ իրիկունին. Ղովտը նստած էր Սոդոմի դարպասի մօտ։ և նա խոնարհվեց իր դեմքով դեպի գետնին. 2 Նա ասաց. Նրանք ասացին. բայց մենք ամբողջ գիշեր փողոցում ենք մնալու։ 3 Եվ նա շատ ճնշում էր նրանց վրա. նրանք դարձան նրա մոտ և մտան նրա տունը։ Նա խնջույք արեց նրանց, բաղարջ հաց թխեց, և նրանք կերան։ 4 Բայց մինչ նրանք պառկած էին, քաղաքի մարդիկ, այսինքն՝ Սոդոմի մարդիկ, շրջում էին տան շուրջը, թե՛ ծեր, թե՛ երիտասարդ, ամբողջ ժողովուրդը ամեն թաղամասից։ 5 Նրանք կանչեցին Ղովտին և ասացին նրան. հանե՛ք դրանք մեզ մոտ, որպեսզի մենք ճանաչենք նրանց: 6 Եվ Ղովտը դռան մոտ դուրս եկավ նրանց մոտ և դուռը փակեց նրա հետևից, 7 Եվ ասաց. 8 Ահա հիմա, ես երկու դուստր ունեմ, որոնք տղամարդ չեն ճանաչում. Թույլ տվեք, աղաչում եմ ձեզ, հանեմ դրանք ձեզ մոտ և արեք նրանց այն, ինչ լավ է ձեր աչքին. որովհետեւ նրանք մտան իմ տանիքի ստվերի տակ։ 9 Նրանք ասացին. Դարձեալ ըսին. «Այս մէկը եկաւ պանդխտութեան, եւ անիկա դատաւոր պիտի ըլլայ. Եվ նրանք խոցեցին այդ մարդուն՝ Ղովտին, և մոտեցան դուռը կոտրելու։ 10 Բայց մարդիկ մեկնեցին իրենց ձեռքը, Ղովտին քաշեցին իրենց տունը և փակեցին դուռը։ 11 Տան դռան մոտ եղող մարդկանց կուրությամբ ծեծեցին՝ թե՛ փոքր, թե՛ մեծ, և նրանք հոգնեցին՝ գտնելով դուռը։ 12 Այդ մարդիկ ասացին Ղովտին. Փեսան, որդիներդ ու աղջիկներդ, ինչ որ ունես քաղաքում, հանիր նրանց այստեղից: 13 Որովհետև մենք կկործանենք այս տեղը, որովհետև նրանց աղաղակը մեծ է Տիրոջ երեսի առաջ. և Եհովան մեզ ուղարկել է այն կործանելու։ 14 Ղովտը դուրս ելաւ ու խօսեց իր փեսայի հետ, որ ամուսնացաւ իր դուստրերի հետ, ու ասաց. որովհետեւ Տէրը պիտի կործանէ այս քաղաքը։ Բայց նա թվում էր, թե իր փեսաներին ծաղրում է։ 15 Երբ առաւօտ եղաւ, հրեշտակները շտապեցին Ղովտին եւ ասացին. միգուցե դու չկործանվես քաղաքի անօրինությունից: 16 Եվ մինչ նա երկար էր մնում, տղամարդիկ բռնեցին նրա ձեռքից, նրա կնոջ և նրա երկու դուստրերի ձեռքից. Տէրը ողորմած է անոր, եւ զինք դուրս հանեցին ու քաղաքէն դուրս հանեցին։ 17 Եվ երբ նրանք դուրս բերեցին նրանց, նա ասաց. մի՛ նայիր քո հետևից և մի՛ մնա ամբողջ դաշտում. փախիր սարը, որ չկորչես։ 18 Եվ Ղովտն ասաց նրանց.
Ծննդոց
19 Ահա հիմա, քո ծառան շնորհ է գտել քո աչքում, և դու մեծացրել ես քո ողորմությունը, որը դու ցույց տվեցիր ինձ՝ փրկելով իմ կյանքը. և ես չեմ կարող փախչել դեպի լեռը, որ մի չարիք ինձ տանի, և ես մեռնեմ: 20 Ահա հիմա, այս քաղաքը մոտ է փախչելու համար, և այն փոքր է. Օ՜, թույլ տվեք փախչել այնտեղ, (միթե դա փոքր չէ՞), և իմ հոգին կապրի։ 21 Ան ալ ըսաւ անոր. 22 Շտապի՛ր, փախի՛ր այնտեղ. քանզի ես ոչինչ չեմ կարող անել, քանի դեռ դու չգաս այնտեղ։ Այդ պատճառով քաղաքի անունը կոչվեց Զոար։ 23 Արևը ծագեց երկրի վրա, երբ Ղովտը մտավ Սովար։ 24 Այն ժամանակ Տէրը երկնքից ծծումբ ու կրակ թափեց Սոդոմի ու Գոմորի վրայ։ 25 Եվ նա կործանեց այդ քաղաքները, ամբողջ դաշտը, քաղաքների բոլոր բնակիչներին և գետնի վրա աճածը։ 26 Բայց նրա կինը ետ նայեց նրա հետևից, և նա դարձավ աղի սյուն։ 27 Աբրահամը առաւօտ կանուխ վեր կացաւ այն տեղը, ուր կանգնած էր Տիրոջ առաջ։ 28 Նա նայեց դեպի Սոդոմ և Գոմոր, և դեպի դաշտի ամբողջ երկիրը, և տեսավ, որ երկրի ծուխը բարձրանում էր հնոցի ծուխի պես։ 29 Եվ եղավ այնպես, երբ Աստված ավերեց դաշտի քաղաքները, Աստված հիշեց Աբրահամին և Ղովտին ուղարկեց կործանման միջից, երբ նա կործանեց այն քաղաքները, որոնցում Ղովտը բնակվում էր։ 30 Ղովտը Սովարից ելաւ ու իր երկու դուստրերով լեռը բնակուեց. քանզի նա վախենում էր Սովարում բնակվելուց, և ինքն ու իր երկու դուստրերը քարայրում բնակվեցին։ 31 Եվ առաջնեկն ասաց կրտսերին. 32 Եկե՛ք, մեր հորը գինի խմեցնենք, և նրա հետ պառկենք, որպեսզի պահպանենք մեր հոր սերունդը։ 33 Այդ գիշեր նրանք իրենց հորը գինի խմեցրին։ և նա չհասկացավ, թե երբ էր նա պառկել, և երբ նա վեր կացավ: 34 Եվ եղավ այնպես, որ հաջորդ օրը առաջնեկն ասաց կրտսերին. Ահա, ես երեկ պառկեցի իմ հոր հետ. և դու մտի՛ր և պառկի՛ր նրա հետ, որպեսզի մենք պահպանենք մեր հոր սերունդը։ 35 Այդ գիշեր էլ իրենց հորը գինի խմեցրին. կրտսերը վեր կացավ ու պառկեց նրա հետ։ և նա չհասկացավ, թե երբ էր նա պառկել, և երբ նա վեր կացավ: 36 Այսպես, Ղովտի երկու աղջիկներն էլ իրենց հորից հղիացան։ 37 Եվ առաջնեկը մի որդի ծնեց, և նրա անունը դրեց Մովաբ։ Նա մովաբացիների հայրն է մինչև այսօր։ 38 Եվ կրտսերը նա նույնպես մի որդի ծնեց, և նրա անունը դրեց Բենամի. նա Ամմոնի որդիների հայրն է մինչև այսօր։ ԳԼՈՒԽ 20 1Եւ Աբրահամն այնտեղից գնաց դէպի հարաւային երկիրը, բնակուեց Կադէսի ու Սուրի մէջ, ու պանդխտացաւ Գերարում։ 2 Աբրահամն իր կնոջ Սառայի մասին ասաց. «Նա իմ քոյրն է»։ 3 Բայց Աստված գիշերը երազի մեջ եկավ Աբիմելեքի մոտ և ասաց նրան. քանզի նա տղամարդու կին է։
4 Բայց Աբիմելէքը չմօտեցած էր անոր, ու ըսաւ. 5 Նա ինձ չասաց. «Նա իմ քույրն է»։ «Նա իմ եղբայրն է»։ 6 Եվ Աստված ասաց նրան երազի մեջ. Այո, ես գիտեմ, որ դու դա արեցիր քո սրտի անարատությամբ. Որովհետեւ ես էլ քեզ արգելեցի իմ դէմ մեղանչել. 7 Արդ, վերադարձրո՛ւ տղամարդուն իր կնոջը. որովհետև նա մարգարե է, և նա կաղոթի քեզ համար, և դու կապրես, և եթե չվերականգնես նրան, իմացիր, որ դու և քո բոլորը անպայման կմեռնես։ 8 Ուստի Աբիմելէքը առաւօտ կանուխ վեր կացաւ, կանչեց իր բոլոր ծառաներին ու այս բոլորը նրանց ականջին պատմեց, եւ մարդիկ սաստիկ վախեցան։ 9 Աբիմելեքը կանչեց Աբրահամին և ասաց նրան. և ի՞նչ եմ վիրավորել քեզ, որ ինձ և իմ թագավորության վրա մեծ մեղք գործեցիր։ դու ինձ համար արեցիր այնպիսի գործեր, որոնք չարժե անել: 10 Աբիմելէքն ասաց Աբրահամին. «Ի՞նչ տեսար, որ այս բանն արիր»։ 11 Աբրահամն ասաց. «Որովհետև ես մտածեցի. և ինձ կսպանեն կնոջս համար։ 12 Բայց նա իսկապես իմ քույրն է. նա իմ հոր դուստրն է, բայց ոչ մորս աղջիկը. և նա դարձավ իմ կինը: 13 Եվ եղավ այնպես, երբ Աստված ինձ շեղեց իմ հոր տնից, ես ասացի նրան. ամեն տեղ, ուր մենք կգանք, իմ մասին ասեք՝ Նա իմ եղբայրն է։ 14 Աբիմելէքը առաւ ոչխարներ, արջառներ, ծառաներ ու աղախիններ, տուեց Աբրահամին, եւ վերադարձրեց նրան իր կնոջը՝ Սառային։ 15 Աբիմելէքն ասաց. «Ահա իմ երկիրը քո առաջ է. 16 Եվ Սառային նա ասաց. 17 Աբրահամն աղօթեց Աստծուն. Աստուած բժշկեց Աբիմելէքին, նրա կնոջն ու աղախիններին. և նրանք երեխաներ ծնեցին: 18 Որովհետեւ Եհովան Աբիմելեքի տան բոլոր արգանդները փակել էր Աբրահամի Սառայի կնոջ պատճառով։ ԳԼՈՒԽ 21 1 Տէրն այցելեց Սառային, ինչպէս որ ասել էր, եւ Տէրն արեց Սառային այնպէս, ինչ որ ասել էր։ 2 Որովհետև Սառան հղիացավ և Աբրահամին մի որդի ծնեց իր ծերության ժամանակ, որի մասին Աստված ասել էր նրան։ 3 Աբրահամն իր համար ծնած որդու անունը, որին Սառան ծնեց, դրեց Իսահակ։ 4 Աբրահամը թլփատեց իր որդի Իսահակին, երբ ութ օրական էր, ինչպէս Աստուած պատուիրել էր նրան։ 5 Աբրահամը հարյուր տարեկան էր, երբ նրա որդի Իսահակը ծնվեց։ 6 Սառան ասաց. 7 Նա ասաց. «Ո՞վ կարող էր ասել Աբրահամին, որ Սառան երեխաներին ծծում է»։ քանզի ես նրա ծերության մեջ որդի ծնեցի։ 8 Երեխան մեծացավ և կաթից կտրվեց, և Աբրահամը մեծ խնջույք արեց այն օրը, երբ Իսահակը կաթից կտրվեց։ 9 Սառան տեսավ եգիպտացի Հագարի որդուն, որին նա ծնել էր Աբրահամի համար, որ ծաղրում էր։ 10 Ուստի ասաց Աբրահամին.
Ծննդոց
11 Եվ այդ բանը շատ ցավալի էր Աբրահամի աչքին իր որդու պատճառով։ 12 Եվ Աստված ասաց Աբրահամին. Այն ամենում, ինչ Սառան ասաց քեզ, լսիր նրա ձայնը. քանզի Իսահակի միջոցով պիտի կոչուի քո սերունդը։ 13 Եվ աղախնի որդուց նույնպես ազգ կստեղծեմ, որովհետև նա քո սերունդն է։ 14 Եւ Աբրահամն առաւօտ կանուխ վեր կացաւ, հաց ու մի տիկ ջուր առաւ, տուեց Ագարին, դնելով նրա ուսին ու մանուկին, եւ արձակեց նրան։ Եւ նա գնաց ու թափառեց անապատում։ Բերսաբեի։ 15 Եվ ջուրը մնաց շշի մեջ, և նա երեխային գցեց թփերից մեկի տակ։ 16Եւ նա գնաց ու նստեցրեց նրան իր դէմ շատ հեռու՝ աղեղի պէս, որովհետեւ ասում էր. Եվ նա նստեց նրա դիմաց, բարձրացրեց իր ձայնը և լաց եղավ։ 17 Եվ Աստված լսեց տղայի ձայնը. Աստծո հրեշտակը երկնքից կանչեց Ագարին և ասաց նրան. «Ի՞նչ ունես, Հագար»: մի վախեցիր; որովհետև Աստված լսեց տղայի ձայնը, որտեղ նա է։ 18 Վե՛ր կաց, բարձրացրո՛ւ տղան և բռնիր նրան քո ձեռքում. քանզի ես նրան մեծ ազգ կդարձնեմ։ 19 Եվ Աստված բացեց նրա աչքերը, և նա տեսավ ջրի մի ջրհոր. և նա գնաց, սրվակը ջուր լցրեց և տղային խմեցրեց։ 20 Եվ Աստված տղայի հետ էր. նա մեծացավ, բնակվեց անապատում և դարձավ նետաձիգ։ 21 Նա բնակվում էր Փառանի անապատում, և նրա մայրը Եգիպտոսի երկրից նրան կին առավ։ 22 Եվ եղավ այնպես, որ այն ժամանակ Աբիմելեքը և նրա զորքի հրամանատար Փիքոլը խոսեցին Աբրահամի հետ՝ ասելով. Աստված քեզ հետ է այն ամենում, ինչ անում ես. 23 Արդ, հիմա երդվի՛ր ինձ այստեղ Աստծուց, որ սուտ չես վարվի ինձ հետ, ոչ իմ որդու և ոչ էլ իմ որդու որդու հետ. այն երկիրը, որտեղ դու պանդխտացել ես։ 24 Աբրահամն ասաց. 25 Աբրահամը հանդիմանեց Աբիմելեքին ջրհորի համար, որը Աբիմելեքի ծառաները բռնությամբ վերցրել էին։ 26 Աբիմելէքն ասաց. 27 Աբրահամն առաւ ոչխարներ ու արջառներ ու տուեց Աբիմելէքին. և երկուսն էլ ուխտ կապեցին։ 28Եւ Աբրահամն առանձին դրեց հոտի եօթը ոչխար։ 29 Աբիմելէքն ասաց Աբրահամին. 30 Նա ասաց. «Այս յոթ ոչխարների համար կառնես իմ ձեռքից, որ նրանք ինձ համար վկայեն, որ ես փորել եմ այս ջրհորը»։ 31 Ուստի նա այդ տեղը կոչեց Բերսաբեե. քանի որ այնտեղ երկուսին էլ երդվեցին։ 32 Այսպես նրանք ուխտ կապեցին Բերսաբեում, և Աբիմելեքը և նրա զորքի հրամանատար Փիքոլը վեր կացան, և նրանք վերադարձան Փղշտացիների երկիրը։ 33 Աբրահամը մի պուրակ տնկեց Բերսաբեում և այնտեղ կանչեց հավիտենական Աստծո անունը։ 34 Աբրահամը շատ օրեր պանդխտեց Փղշտացիների երկրում։
ԳԼՈՒԽ 22 1 Եվ եղավ այնպես, որ այս բաներից հետո Աստված փորձեց Աբրահամին և ասաց նրան. «Աբրահամ», և նա ասաց. 2 Ան ալ ըսաւ. և նրան այնտեղ ողջակեզ մատուցիր այն լեռներից մեկի վրա, որի մասին ես քեզ կասեմ։ 3 Աբրահամն առավոտ կանուխ վեր կացավ, թամբեց իր էշը և իր հետ վերցրեց իր երիտասարդներից երկուսին և իր որդի Իսահակին, փայտը կտրեց ողջակեզի համար, և վեր կացավ ու գնաց այն տեղը, որտեղ գտնվում էր. Աստված նրան ասել էր. 4 Այնուհետև երրորդ օրը Աբրահամը բարձրացրեց իր աչքերը և հեռվից տեսավ այդ տեղը։ 5 Աբրահամն ասաց իր երիտասարդներին. և ես ու պատանին կգնանք այնտեղ, երկրպագենք և նորից կգանք քեզ մոտ։ 6 Աբրահամը վերցրեց ողջակեզի փայտը և դրեց իր որդի Իսահակի վրա. եւ նա վերցրեց կրակը իր ձեռքը, եւ դանակ. և նրանք երկուսն էլ միասին գնացին։ 7 Իսահակը խօսեց իր հօր՝ Աբրահամի հետ ու ասաց. «Հայր իմ», նա ասաց. «Ահա կրակն ու փայտը, իսկ ո՞ւր է ողջակեզի գառը»։ 8 Աբրահամն ասաց. 9 Եվ նրանք եկան այն տեղը, որի մասին Աստված ասել էր նրան. Աբրահամն այնտեղ զոհասեղան շինեց, փայտերը կարգի բերեց, կապեց իր որդի Իսահակին և դրեց զոհասեղանի վրա՝ փայտի վրա։ 10 Եվ Աբրահամը մեկնեց իր ձեռքը և վերցրեց դանակը, որպեսզի սպանի իր որդուն։ 11 Տիրոջ հրեշտակը երկնքից կանչեց նրան ու ասաց. «Աբրահա՛մ, Աբրահամ»։ 12 Եվ նա ասաց. 13 Եվ Աբրահամը բարձրացրեց իր աչքերը և նայեց, և ահա նրա հետևում մի խոյ բռնված էր թավուտի մեջ իր եղջյուրներից։ Աբրահամը գնաց, վերցրեց խոյը և ողջակեզ մատուցեց նրան իր որդու փոխարեն։ 14Եւ Աբրահամն այդ վայրի անունը դրեց Եհովա Ջիրէ, ինչպէս որ մինչեւ այսօր ասւում է. 15Եւ Տիրոջ հրեշտակը երկրորդ անգամ երկնքից կանչեց Աբրահամին. 16 Եվ ասացի. «Ես ինքս երդվել եմ, ասում է Տերը, որովհետև դու արեցիր այս բանը և չես պահել քո որդուն՝ քո միակ որդուն։ 17 Որ օրհնելով քեզ կօրհնեմ, և քո սերունդը կշատացնեմ, ինչպես երկնքի աստղերը, և ինչպես ավազը, որ ծովի ափին է. և քո սերունդը կտիրի նրա թշնամիների դարպասներին. 18 Եվ քո սերունդով կօրհնվեն երկրի բոլոր ազգերը. որովհետեւ դու լսեցիր իմ ձայնին։ 19 Աբրահամը վերադարձավ իր երիտասարդների մոտ, և նրանք վեր կացան և միասին գնացին Բերսաբեե։ Աբրահամը բնակուեց Բերսաբէում։ 20 Եվ այս բաներից հետո եղավ, որ Աբրահամին ասացին. 21 Նրա առաջնեկ Հուզը, նրա եղբայր Բուզը և Արամի հայրը՝ Կամուելը, 22 Եվ Քեսեդը, Հազոն, Փիլդաշը, Ջիդլաֆը և Բաթուելը։ 23 Բաթուելը ծնեց Ռեբեկային. այս ութը Մեղքան ծնեց Աբրահամի եղբորը՝ Նաքորին։
Ծննդոց
24 Նրա հարճը, որի անունը Ռումա էր, ծնեց նաև Թեբային, Գահամին, Թաասին և Մաաքային։ ԳԼՈՒԽ 23 1 Սառան հարյուր յոթ քսան տարեկան էր. սրանք էին Սառայի կյանքի տարիները։ 2 Սառան մեռաւ Կարիաթարբայում. նույնն է Քեբրոնը Քանանի երկրում, և Աբրահամը եկավ Սառային սգալու և նրա համար լաց լինելու։ 3 Աբրահամը վեր կացավ իր մահացածների առաջից և խոսեց Քեթի որդիների հետ՝ ասելով. 4 Ես ձեզ հետ պանդուխտ եմ և պանդուխտ, ինձ թաղման տեղ տվեք ձեզ մոտ, որպեսզի ես թաղեմ իմ մեռելներին իմ աչքից հեռու։ 5 Եվ Քեթի որդիները պատասխանեցին Աբրահամին և ասացին նրան. 6 Լսի՛ր մեզ, տե՛ր իմ, դու հզոր իշխան ես մեր մեջ. Մեզանից ոչ ոք չի պահի քեզանից իր գերեզմանը, այլ որ դու թաղես քո մեռելներին: 7Եւ Աբրահամը վեր կացաւ ու խոնարհուեց երկրի ժողովրդի առաջ, իսկ Քեթի որդիներին։ 8 Ան ալ խօսեցաւ անոնց հետ՝ ըսելով. Լսիր ինձ և աղաչիր ինձ համար Սոհարի որդի Եփրոնին. 9 Որպեսզի նա ինձ տա Մաքփելայի քարայրը, որն ունի իր արտի ծայրում։ այնքան փողի համար, որքան արժե, նա այն ինձ կտա որպես թաղման ձեր մեջ: 10 Եփրոնը բնակվում էր Քեթի որդիների մեջ։ Քետացի Եփրոնը պատասխանեց Աբրահամին Քեթի որդիների լսարանի մոտ, նույնիսկ բոլոր նրանց, ովքեր մտնում էին նրա քաղաքի դարպասի մոտ՝ ասելով. 11 Ո՛չ, տէ՛ր իմ, լսի՛ր ինձ. արտը տալիս եմ քեզ, իսկ այնտեղի քարայրը՝ քեզ եմ տալիս. Իմ ժողովրդի որդիների ներկայությամբ քեզ եմ տալիս, թաղիր քո մեռելներին։ 12 Եվ Աբրահամը խոնարհվեց երկրի ժողովրդի առաջ։ 13 Եվ նա խոսեց Եփրոնի հետ այդ երկրի ժողովրդի լսարանի մոտ՝ ասելով. վերցրու ինձնից, և ես այնտեղ կթաղեմ իմ մահացածներին։ 14 Եվ Եփրոնը պատասխանեց Աբրահամին և ասաց նրան. 15 Տէ՛ր իմ, լսի՛ր ինձ. երկիրը չորս հարիւր սիկղ արծաթ արժե. ի՞նչ է դա իմ և քո միջև: ուրեմն թաղի՛ր քո մեռելները։ 16 Աբրահամը լսեց Եփրոնին. Աբրահամը Եփրոնի համար կշռեց արծաթը, որը նա Քետի որդիների լսարանի համար անվանել էր՝ չորս հարյուր սիկղ արծաթ, ընթացիկ փողը վաճառականի մոտ։ 17 Եվ Եփրոնի արտը, որը Մաքփելայում էր, որը գտնվում էր Մամբրեից առաջ, արտը և այնտեղ գտնվող քարայրը, և դաշտում եղած բոլոր ծառերը, որոնք կային շրջակա բոլոր սահմաններում. 18 Աբրահամին որպես կալվածք՝ Քեթի որդիների առաջ, բոլոր նրանց առաջ, ովքեր մտնում էին նրա քաղաքի դարպասը։ 19 Դրանից հետո Աբրահամը թաղեց իր կնոջը՝ Սառային, Մաքփելայի դաշտի քարայրում, Մամբրեի առաջ. նույնն է Քեբրոնը Քանանի երկրում։ 20 Իսկ արտն ու այնտեղ եղած քարայրը Աբրահամի համար թաղման տեղ հատկացվեցին Քեթի որդիների կողմից։
ԳԼՈՒԽ 24 1 Աբրահամը ծեր էր և հասունացել, և Տերն օրհնել էր Աբրահամին ամեն ինչում։ 2Եւ Աբրահամն ասեց իր տան իր աւագ ծառային, որ իշխում էր իր բոլոր ունեցածի վրայ. 3 Եվ ես քեզ երդում կտամ երկնքի և երկրի Աստծու Եհովայով, որ իմ որդու համար կին չառնես քանանացիների դուստրերից, որոնց մեջ ես եմ բնակվում. 4 Բայց դու պիտի գնաս իմ երկիրը և իմ ազգականների մոտ և կին առնես իմ որդի Իսահակի համար։ 5 Ծառան նրան ասաց. 6 Աբրահամն ասաց նրան. 7 Երկնքի Տէր Աստուածը, որ ինձ տարաւ իմ հօր տնից ու իմ ազգական երկրից, որ խօսեց ինձ հետ, երդւեց ինձ հետ՝ ասելով. նա իր հրեշտակին կուղարկի քո առջև, և դու այնտեղից կին կառնես իմ որդու համար։ 8 Եվ եթե կինը չի կամենա գնալ քո հետևից, ապա դու կազատվես իմ այս երդումից. միայն թե իմ որդուն այնտեղ չբերես։ 9 Եվ ծառան իր ձեռքը դրեց իր տիրոջ Աբրահամի ազդրի տակ և երդվեց նրան այդ մասին։ 10 Ծառան վերցրեց իր տիրոջ ուղտերից տասը ուղտ և գնաց։ որովհետև իր տիրոջ ամբողջ ունեցվածքը նրա ձեռքում էր, և նա վեր կացավ և գնաց Միջագետք՝ Նահոր քաղաքը։ 11 Եվ նա իր ուղտերին ծնկի բերեց քաղաքից դուրս՝ ջրի ջրհորի մոտ երեկոյան, այն ժամանակ, երբ կանայք դուրս են գալիս ջուր հանելու։ 12 Նա ասաց. «Տե՛ր, իմ տիրոջ Աբրահամի Աստված, աղաչում եմ քեզ, ուղարկիր ինձ այս օրը և ողորմություն ցույց տուր իմ տիրոջը՝ Աբրահամին»։ 13 Ահա, ես այստեղ կանգնած եմ ջրի ջրհորի մոտ. եւ դուստրեր այր քաղաքին ելան ջուր հանելու: 14 Եվ թող լինի, որ աղջիկը, որին ես կասեմ. Նա կասի. «Խմի՛ր, և ես քո ուղտերին էլ կտամ խմելու»։ և դրանով ես կիմանամ, որ դու բարություն ես արել իմ տիրոջ հանդեպ: 15 Եվ եղավ այնպես, քանի դեռ նա չէր ավարտել խոսելը, ահա Ռեբեկան դուրս եկավ, որը ծնվել էր Աբրահամի եղբոր՝ Նաքորի կնոջ՝ Նաքորի կնոջ՝ Բաթուելի որդի Բեթուելից՝ իր ուսին դրած սափորը։ 16 Եվ աղջիկը շատ գեղեցիկ էր, կույս էր, և ոչ ոք չէր ճանաչում նրան. 17 Ծառան վազեց նրան ընդառաջ և ասաց. 18 Նա ասաց. «Խմի՛ր, տե՛ր իմ»։ 19 Երբ նա վերջացրեց նրան խմելու, ասաց. 20 Եվ նա շտապեց և դատարկեց իր սափորը տաշտակի մեջ և նորից վազեց դեպի ջրհորը՝ ջուր հանելու, և քաշեց իր բոլոր ուղտերի համար։ 21 Նրա վրա զարմացած մարդը լռեց՝ իմանալու, թե արդյոք Եհովան իր ճանապարհը բարեկեցե՞լ է, թե՞ ոչ։ 22 Եվ եղավ այնպես, ինչպես ուղտերը խմել էին, այդ մարդը վերցրեց մի ոսկե ականջօղ՝ կես սիկղ քաշով, և նրա ձեռքերի համար երկու ապարանջան՝ տասը սիկղ ոսկի։ 23 Եւ ասաց. «Ո՞ւմ դուստրն ես»։ Ասա ինձ, աղաչում եմ քեզ, մի՞թե քո հոր տանը տեղ կա, որ մենք հյուրընկալվենք։ 24 Նա ասաց նրան. Ես Մեղքայի որդի Բաթուելի դուստրն եմ, որին նա ծնեց Նաքորի համար։
Ծննդոց
25 Ան ալ ըսաւ անոր. 26 Եվ մարդը խոնարհեց իր գլուխը և երկրպագեց Տիրոջը։ 27 Նա ասաց. «Օրհնյալ է իմ տիրոջ՝ Աբրահամի Տեր Աստվածը, որ չթողեց իմ տիրոջը իր ողորմությունից ու ճշմարտությունից։ 28 Աղջիկը վազեց և ասաց նրանց իր մոր տան մասին այս բաները։ 29 Ռեբեկան մի եղբայր ուներ, որի անունը Լաբան էր, և Լաբանը վազեց այդ մարդու մոտ՝ ջրհորի մոտ։ 30 Եվ եղավ այնպես, որ երբ նա տեսավ ականջօղն ու ապարանջանն իր քրոջ ձեռքին, և երբ լսեց իր քրոջ Ռեբեկայի խոսքերը, որ ասում էր. Այդ մարդն ինձ ասաց. որ նա եկավ այդ մարդու մոտ. և ահա նա կանգնեց ջրհորի մոտ ուղտերի մոտ։ 31 Նա ասաց. ինչո՞ւ ես առանց դրա: քանզի տունը պատրաստեցի, ուղտերի համար էլ տեղ. 32 Մարդը տուն մտաւ, արձակեց իր ուղտերը, ուղտերի համար ծղոտ ու հաց տուեց, եւ ջուր տուեց իր ոտքերը լվանալու եւ իր հետ եղող մարդկանց ոտքերը։ 33 Նրա առաջ միս դրեցին, որ ուտի, բայց նա ասաց. Նա ասաց. 34 Նա ասաց. «Ես Աբրահամի ծառան եմ»։ 35 Եւ Տէրը մեծապէս օրհնեց իմ տիրոջը. և նա մեծացավ, և նա տվեց նրան ոչխարներ, նախիրներ, արծաթ, ոսկի, ծառաներ, աղախիններ, ուղտեր և էշեր։ 36 Իմ տիրոջ կինը՝ Սառան, երբ ծերացել էր, որդի ծնեց իմ տիրոջ համար, և նա տվեց նրան այն ամենը, ինչ ուներ։ 37 Եվ իմ տերը ինձ երդում արեց՝ ասելով. 38 Բայց դու պիտի գնաս իմ հոր տունը և իմ ազգականների մոտ և իմ որդու համար կին առնես։ 39 Եվ ես ասացի իմ տիրոջը. 40 Նա ասաց ինձ. եւ կին առնես իմ որդւոյն իմ ազգականից եւ իմ հօր տանից: 41 Այն ժամանակ դու կազատվես իմ այս երդումից, երբ գաս իմ ազգականների մոտ. և եթե քեզ չտան, իմ երդումից ազատ կլինես։ 42 Եվ այսօր ես եկա ջրհորի մոտ և ասացի. 43 Ահա, ես կանգնած եմ ջրի ջրհորի մոտ. Եվ կլինի այնպես, որ երբ կույսը դուրս գա ջուր հանելու, և ես ասեմ նրան. 44 Նա ինձ ասաց. «Ե՛վ դու խմի՛ր, և՛ ես կքաշեմ քո ուղտերի համար։ Թող նույնը լինի այն կինը, որին Տերը նշանակել է իմ տիրոջ որդու համար»։ 45 Եվ մինչ ես կավարտվեի իմ սրտում խոսելուց, ահա Ռեբեկան դուրս եկավ՝ իր սափորն ուսին դրած. Նա իջավ ջրհորի մոտ և ջուր հանեց, և ես ասացի նրան. 46 Նա շտապեց, սափորն իջեցրեց իր ուսից և ասաց. 47 Ես հարցրի նրան ու ասացի. «Ո՞ւմ դուստրն ես»։ Նա ասաց. «Նաքորի որդի Բաթուելի դուստրը, որին Միլքան ծնեց նրա համար։ 48Եւ ես խոնարհեցի գլուխս, երկրպագեցի Տիրոջը, օրհնեցի իմ տիրոջ՝ Աբրահամի Տէր Աստծուն, որն ինձ առաջնորդեց ճիշտ ճանապարհով՝ տանելու իմ տիրոջ եղբօր աղջկան իր որդու մօտ։ 49 Եվ հիմա, եթե դուք բարյացակամորեն և ճշմարիտ վարվեք իմ տիրոջ հետ, ասեք ինձ. որ ես շրջվեմ դեպի աջ կամ ձախ։ 50 Այն ժամանակ Լաբանն ու Բաթուելը պատասխանեցին ու ասացին.
51 Ահա Ռեբեկան քո առջև է, վերցրու նրան և գնա, թող լինի քո տիրոջ որդու կինը, ինչպես որ Տերն է ասել։ 52 Եվ եղավ այնպես, որ երբ Աբրահամի ծառան լսեց նրանց խոսքերը, երկրպագեց Եհովային՝ խոնարհվելով մինչև երկիրը։ 53 Ծառան արծաթէ, ոսկէ զարդեր ու զգեստներ հանեց ու տուաւ Ռեբեկային, ան ալ անոր եղբօրն ու անոր մօրը թանկագին բաներ տուաւ։ 54 Եվ նրանք կերան և խմեցին, նա և նրա հետ եղող մարդիկ, և մնացին ամբողջ գիշեր. Առավոտյան վեր կացան, և նա ասաց. 55 Նրա եղբայրն ու մայրն ասացին. դրանից հետո նա կգնա։ 56 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ինձ մի՛ խանգարէք. ուղարկիր ինձ, որ գնամ իմ տիրոջ մոտ։ 57 Նրանք ասացին. «Կկանչենք աղջկան և կհարցնենք նրա բերանից»։ 58 Նրանք կանչեցին Ռեբեկային և ասացին նրան. Եվ նա ասաց. 59 Եվ նրանք ճանապարհեցին իրենց քրոջ Ռեբեկային, նրա դայակին, Աբրահամի ծառային ու նրա մարդկանց։ 60 Եվ նրանք օրհնեցին Ռեբեկային և ասացին նրան. 61 Ռեբեկան և իր աղջիկները վեր կացան, և նրանք նստեցին ուղտերի վրա և հետևեցին այդ մարդուն, և ծառան վերցրեց Ռեբեկային և գնաց։ 62 Իսահակը եկաւ Լահայրոյի ջրհորի ճանապարհից. քանզի նա բնակվում էր հարավային երկրում։ 63 Իսահակը երեկոյին դուրս ելաւ դաշտը խորհելու, աչքերը բարձրացրեց ու տեսաւ, որ ահա ուղտերը գալիս էին։ 64 Ռեբեկան բարձրացրեց իր աչքերը, և երբ տեսավ Իսահակին, ուղտը վառեց։ 65 Որովհետեւ նա ասել էր ծառային. Ծառան ասաց. «Իմ տերն է»։ 66 Ծառան պատմեց Իսահակին այն ամէնը, ինչ նա արել էր։ 67 Իսահակը նրան տարավ իր մոր՝ Սառայի վրանը, վերցրեց Ռեբեկային, և նա դարձավ նրա կինը։ և նա սիրում էր նրան, և Իսահակը մխիթարվեց իր մոր մահից հետո: ԳԼՈՒԽ 25 1 Այնուհետև Աբրահամը դարձյալ կին առավ, և նրա անունը Քեթուրա էր։ 2 Նա նրանից ծնեց Զեմրանին, Հոքսանին, Մեդանին, Մադիանին, Իսբակին և Շուային։ 3 Յոքսան ծնեց Սաբանին ու Դեդանին։ Դեդանի որդիներն էին Ասուրիմը, Լետուսիմը և Լեումիմը։ 4 Մադիամի որդիները. Եփա, Եփեր, Ենոք, Աբիդա և Ելդա։ Սրանք բոլորը Կետուրայի որդիներն էին։ 5 Աբրահամն իր ամբողջ ունեցածը տվեց Իսահակին։ 6 Բայց Աբրահամի հարճերի որդիներին Աբրահամը նվերներ տվեց և նրանց իր որդի Իսահակից, քանի դեռ նա ապրում էր, ուղարկեց դեպի արևելք՝ դեպի արևելյան երկիր։ 7 Եվ սրանք են Աբրահամի կյանքի այն տարիների օրերը, որոնք նա ապրեց՝ հարյուր վաթսուն տասնհինգ տարի։
Ծննդոց
8 Այն ժամանակ Աբրահամը հոգին մատնեց և մեռավ լավ ծերության մեջ՝ ծեր ու տարիքով լի։ և հավաքվեց իր ժողովրդի մոտ: 9 Նրա որդիները՝ Իսահակն ու Իսմայելը, թաղեցին նրան Մաքփելայի քարայրում, քետացի Սոհարի որդի Եփրոնի դաշտում, որը գտնվում է Մամբրեի դիմաց։ 10 Այն արտը, որը Աբրահամը գնեց Քեթի որդիներից. այնտեղ թաղված էր Աբրահամը և նրա կինը՝ Սառան։ 11 Եվ եղավ այնպես, որ Աբրահամի մահից հետո Աստված օրհնեց նրա որդի Իսահակին. և Իսահակը բնակվում էր Լահայրոյի ջրհորի մոտ։ 12 Սրանք են Աբրահամի որդի Իսմայելի սերունդները, որին Աբրահամի համար ծնեց եգիպտացի Հագարը՝ Սառայի աղախինը. 13 Սրանք են Իսմայելի որդիների անունները, ըստ նրանց անունների, ըստ իրենց սերունդների. և Կեդարը, և Ադբելը և Միբսամը, 14 Եվ Միշման, Դուման և Մասսան, 15 Ադարը, Թեման, Յեթուրը, Նաֆիսը և Կեդեման. 16 Սրանք են Իսմայելի որդիները, և սրանք են նրանց անունները ըստ իրենց քաղաքների և ամրոցների. տասներկու իշխան՝ ըստ իրենց ազգերի։ 17 Սրանք են Իսմայելի կյանքի տարիները՝ հարյուր երեսունյոթ տարի։ Նա հոգին մատնեց ու մեռավ։ և հավաքվեց իր ժողովրդի մոտ: 18 Նրանք բնակուեցին Հավիլայից մինչև Սուր, որը Եգիպտոսի դիմաց է, երբ դու գնում ես Ասորեստանի կողմը, և նա մահացավ իր բոլոր եղբայրների առաջ։ 19 Եւ սրանք են Աբրահամի որդի Իսահակի սերունդները. Աբրահամը ծնեց Իսահակին. 20 Իսահակը քառասուն տարեկան էր, երբ կին առաւ Ռեբեկային՝ Փադանարամի Ասորի Բաթուէլի աղջկան, Ասորի Լաբանի քրոջը։ 21 Իսահակը աղաչեց Տիրոջը իր կնոջ համար, քանի որ նա ամուլ էր, և Տերը աղաչեց նրան, և նրա կինը՝ Ռեբեկան, հղիացավ։ 22 Եվ երեխաները միասին պայքարում էին նրա մեջ. «Եթե այդպես է, ինչո՞ւ եմ ես այդպես»։ Եւ նա գնաց Տիրոջը հարցնելու։ 23 Եհովան նրան ասաց. և մի ժողովուրդը մյուս ժողովրդից ավելի ուժեղ կլինի. իսկ ավագը պիտի ծառայի կրտսերին։ 24 Եվ երբ նրա ծննդաբերության օրերը լրացան, ահա նրա արգանդում երկվորյակներ կային։ 25 Առաջինը կարմիր ելաւ՝ ամբողջութեամբ մազոտ հանդերձի պէս. և նրա անունը Եսավ դրեցին։ 26 Դրանից հետո նրա եղբայրը դուրս եկավ, և նրա ձեռքը բռնեց Եսավի գարշապարը. Նրա անունը Հակոբ էր, և Իսահակը վաթսուն տարեկան էր, երբ նա ծնեց նրանց։ 27 Տղաները մեծացան, իսկ Եսաւը խորամանկ որսորդ էր, դաշտի մարդ. իսկ Հակոբը պարզ մարդ էր, բնակվում էր վրաններում։ 28 Իսահակը սիրում էր Եսավին, քանի որ նա ուտում էր նրա որսից, իսկ Ռեբեկան սիրում էր Հակոբին։ 29Եւ Յակոբը կերակուր ցանեց. 30 Եսաւն ասաց Յակոբին. քանզի ես թուլացել եմ, ուստի նրա անունը Եդոմ է կոչվել։ 31 Յակոբն ասաց. 32 Եսաւն ասաց. 33 Յակոբն ասաց. Նա երդվեց նրան, և նա իր անդրանիկ իրավունքը վաճառեց Հակոբին։
34 Յակոբը Եսաւին տուեց հաց ու ոսպ. Նա կերավ ու խմեց, վեր կացավ ու գնաց։ ԳԼՈՒԽ 26 1 Եվ երկրում սով եղավ, բացի այն առաջին սովից, որ եղավ Աբրահամի օրերում։ Իսահակը գնաց փղշտացիների թագավոր Աբիմելեքի մոտ՝ Գերար։ 2 Եհովան երևաց նրան և ասաց. բնակի՛ր այն երկրում, որի մասին ես քեզ կասեմ. 3 Պանդխտացիր այս երկրում, և ես քեզ հետ կլինեմ և կօրհնեմ քեզ. որովհետև քեզ և քո սերնդին կտամ այս բոլոր երկրները և կկատարեմ այն երդումը, որ երդվել եմ քո հայր Աբրահամին. 4 Եվ ես կբազմացնեմ քո սերունդը, ինչպես երկնքի աստղերը, և քո սերնդին կտամ այս բոլոր երկրները. և քո սերնդով կօրհնվեն երկրի բոլոր ազգերը. 5 Որովհետև Աբրահամը հնազանդվեց իմ ձայնին և պահեց իմ պատվերը, իմ պատվիրանները, իմ կանոններն ու օրենքները։ 6 Իսահակը Գերարում բնակուեց. 7 Այնտեղի տղամարդիկ նրան հարցրին իր կնոջ մասին. Նա ասաց. «Նա իմ քույրն է, քանի որ վախենում էր ասել. Միգուցե, ասաց նա, որ այդ տեղի մարդիկ ինձ սպանեն Ռեբեկայի համար. որովհետև նա արդար էր նայելու: 8 Երբ նա երկար ժամանակ այնտեղ էր, Փղշտացիների Աբիմելեք թագավորը նայեց պատուհանից և տեսավ, որ Իսահակը խաղում էր իր կնոջ՝ Ռեբեկայի հետ։ 9 Աբիմելէքը կանչեց Իսահակին ու ասաց. Իսահակն ասաց նրան. «Որովհետև ասացի, որ չմեռնեմ նրա համար»: 10 Աբիմելէքն ասաց. Մարդկանցից մեկը կարող էր թեթևակի պառկած լինել ձեր կնոջ հետ, և դուք պետք է մեղքը բերեիք մեզ վրա: 11 Աբիմելէքն իր ամբողջ ժողովրդին պատուիրեց՝ ասելով. 12 Այն ժամանակ Իսահակը ցանեց այդ երկրում, և նույն տարում ստացավ հարյուրապատիկ, և Տերը օրհնեց նրան։ 13 Եվ մարդը մեծացավ, առաջ գնաց և մեծացավ, մինչև որ շատ մեծացավ. 14 Որովհետեւ նա ունէր ոչխարներ, ոչխարներ ու ծառաների մեծ պաշար, եւ Փղշտացիները նախանձում էին նրան։ 15 Բոլոր այն ջրհորների համար, որ փորել էին նրա հոր ծառաները իր հոր՝ Աբրահամի օրերում, Փղշտացիները փակել էին դրանք և լցրել դրանք հողով։ 16 Աբիմելէքն ասաց Իսահակին. քանզի դու մեզանից շատ ավելի հզոր ես: 17 Իսահակը մեկնեց այնտեղից և իր վրանը դրեց Գերարի հովտում և բնակվեց այնտեղ։ 18 Իսահակը նորից փորեց ջրի ջրհորները, որոնք փորել էին իր հոր՝ Աբրահամի օրերում։ որովհետև փղշտացիները Աբրահամի մահից հետո կանգնեցրել էին նրանց, և նա նրանց անունները դրեց այն անուններով, որով կոչել էր նրանց իր հայրը։ 19 Իսահակի ծառաները փորեցին ձորը և այնտեղ գտան ջրի աղբյուր։ 20 Գերարի հովիւները կռուեցին Իսահակի հովիւների հետ՝ ասելով. «Ջուրը մերն է»։ որովհետև նրանք պայքարում էին նրա հետ:
Ծննդոց
21 Եւ ուրիշ ջրհոր փորեցին, եւ դրա համար էլ պայքարեցին, եւ նա դրա անունը Սիթնա կոչեց։ 22 Նա հեռացավ այնտեղից և մի այլ ջրհոր փորեց. և դրա համար չվիճեցին։ «Այժմ Տէրը մեզ համար տեղ է բացել, եւ մենք պտղաբեր կլինենք երկրում»։ 23 Եվ նա այնտեղից բարձրացավ Բերսաբեե։ 24 Տէրը նոյն գիշերը երեւաց նրան ու ասաց. 25 Նա այնտեղ զոհասեղան շինեց, կանչեց Տիրոջ անունը և այնտեղ իր վրանը կանգնեցրեց, և այնտեղ Իսահակի ծառաները ջրհոր փորեցին։ 26 Ապա Աբիմելէքը Գերարից նրա մօտ գնաց, իր ընկերներից Աքուզաթն ու նրա զօրքի պետ Փիքոլը։ 27 Իսահակը նրանց ասաց. 28 Անոնք ալ ըսին. 29 Որպեսզի դու մեզ ոչ մի վնաս չպատճառես, քանի որ մենք քեզ չդիպանք, և քեզ միայն լավ բան չարեցինք և խաղաղությամբ ճանապարհեցինք, դու հիմա Տիրոջ օրհնությունն ես։ 30 Եվ նա նրանց խնջույք արեց, և նրանք կերան և խմեցին։ 31 Առաւօտեան կանուխ վեր կացան ու իրարու երդում ըրին. 32 Եվ եղավ այնպես, որ նույն օրը Իսահակի ծառաները եկան և պատմեցին նրան ջրհորի մասին, որ փորել էին, և ասացին նրան. «Ջուր գտանք»։ 33 Նա այն կոչեց Սաբահ, ուստի քաղաքի անունը Բերսաբեե է մինչև այսօր։ 34 Եվ Եսավը քառասուն տարեկան էր, երբ կին առավ քետացի Բերիի դուստր Յուդիթին և քետացի Էլոնի դուստր Բասեմաթին։ 35 Որոնք վիշտ էին Իսահակի ու Ռեբեկայի համար։ ԳԼՈՒԽ 27 1 Եվ եղավ այնպես, որ երբ Իսահակը ծերացավ, և նրա աչքերը խամրած էին, այնպես որ նա չէր տեսնում, նա կանչեց իր ավագ որդուն Եսավին և ասաց նրան. ես եմ. 2 Նա ասաց. 3 Ուրեմն, աղաչում եմ քեզ, վերցրու քո զենքերը, քո կապարակն ու աղեղը, և դուրս արի դաշտ ու ինձ որսի մի քիչ վերցրու։ 4 Ինձ համար համեղ միս պատրաստիր, որ սիրում եմ, և բեր ինձ մոտ, որ ես ուտեմ. որ իմ հոգին օրհնի քեզ իմ մահից առաջ։ 5 Ռեբեկան լսեց, երբ Իսահակը խոսեց իր որդի Եսավի հետ։ Եվ Եսավը գնաց դաշտ՝ որսի որսի և բերելու։ 6 Ռեբեկան խոսեց իր որդի Հակոբի հետ՝ ասելով. 7 Ինձ որսի միս բեր և ինձ համար համեղ միս պատրաստիր, որ ես ուտեմ և օրհնեմ քեզ Տիրոջ առաջ իմ մահից առաջ։ 8 Արդ, որդի՛ս, հնազանդվիր իմ ձայնին, ինչպես որ ես պատվիրում եմ քեզ։ 9 Հիմա գնացե՛ք հոտի մոտ և այնտեղից ինձ երկու լավ այծեր բերե՛ք. եւ նոցա ընծայեմ միս քո հօր համար, ինչ որ նա սիրում է: 10 Այն կբերես քո հորը, որ ուտի և օրհնի քեզ իր մահից առաջ։ 11 Յակոբն ասաց իր մօր Ռեբեկային. 12 Հայրս գուցե զգա ինձ, և ես նրան խաբեբա կթվա. և ես անեծք կբերեմ ինձ վրա, և ոչ թե օրհնություն։ 13 Եվ նրա մայրն ասաց նրան.
14 Նա գնաց, բերեց ու բերեց դրանք իր մոր մոտ, և նրա մայրը պատրաստեց համեմունքներ, ինչպես իր հայրը սիրում էր։ 15 Ռեբեկան առաւ իր աւագ որդի Եսաւի գեղեցիկ զգեստները, որոնք իր հետ էին տանը, եւ հագցրեց իր կրտսեր որդի Յակոբին։ 16 Նա այծերի ուլերի մորթին դրեց նրա ձեռքերին և նրա պարանոցին։ 17 Նա իր պատրաստած համեղ միսն ու հացը տվեց իր որդի Հակոբի ձեռքը։ 18 Նա եկավ իր հոր մոտ և ասաց. ո՞վ ես դու, որդի՛ս։ 19 Յակոբն ասաց իր հօրը. Ես Եսաւն եմ քո առաջնեկը. Ես արեցի այնպես, ինչպես դու պատվիրեցիր ինձ. վեր կաց, աղաչում եմ քեզ, նստիր և կեր իմ որսից, որպեսզի քո հոգին օրհնի ինձ։ 20 Իսահակն ասաց իր որդուն. Նա ասաց. 21 Իսահակն ասաց Հակոբին. 22 Յակոբը մօտեցաւ իր հօր՝ Իսահակի մօտ. Նա զգաց նրան ու ասաց. «Ձայնը Հակոբի ձայնն է, իսկ ձեռքերը Եսավի ձեռքերն են»։ 23 Նա չտեսավ նրան, քանի որ նրա ձեռքերը մազոտ էին, ինչպես իր եղբոր Եսավի ձեռքերը, ուստի օրհնեց նրան։ 24 Նա ասաց. «Դո՞ւ ես իմ որդին՝ Եսավը»։ Նա ասաց. 25 Նա ասաց. Նա մոտեցրեց նրան, և նա կերավ, և նա բերեց նրան գինի, և նա խմեց։ 26 Նրա հայրը՝ Իսահակը, ասաց նրան. 27 Եվ նա մոտեցավ և համբուրեց նրան, և նա հոտ առավ նրա հագուստի հոտը, օրհնեց նրան և ասաց. 28 Ուրեմն Աստուած քեզ տայ երկնքի ցօղից, երկրի պարարտութիւնից, առատ ցորենից ու գինուց. 29 Թող մարդիկ ծառայեն քեզ, և ազգերը խոնարհվեն քեզ առաջ, եղիր քո եղբայրների տերը, և քո մոր որդիները թող խոնարհվեն քեզ առջև. անիծյալ լինի քեզ անիծողը և օրհնյալ լինի քեզ օրհնողը։ 30 Եվ եղավ այնպես, որ հենց որ Իսահակն ավարտեց Հակոբին օրհնելը, և Հակոբը դեռ հազիվ էր դուրս եկել իր հոր Իսահակի երեսից, նրա եղբայր Եսավը եկավ իր որսից։ 31 Նա նաև համեմունքներ պատրաստեց և բերեց իր հորը և ասաց իր հորը. 32 Նրա հայր Իսահակն ասաց նրան. «Ես քո որդին եմ՝ քո առաջնեկ Եսավը»։ 33 Իսահակը սաստիկ դողաց ու ասաց. Ո՞ւր է նա, ով որս է առել և բերել ինձ, և ես կերել եմ բոլորից մինչև քո գալը և օրհնել եմ նրան։ այո, և նա կօրհնվի: 34 Երբ Եսաւը լսեց իր հօր խօսքերը, մեծ ու չափազանց դառն աղաղակով աղաղակեց ու ասաց իր հօրը. 35 Եւ նա ասաց. 36 Ան ալ ըսաւ. քանի որ այս երկու անգամ նա ինձ փոխարինեց. և, ահա, հիմա նա վերցրեց իմ օրհնությունը: Նա ասաց. «Մի՞թե դու ինձ համար օրհնություն չպահեցիր»։ 37 Իսահակը պատասխանեց և ասաց Եսավին. և ցորենով ու գինիով սնեցի նրան։ Իսկ հիմա ի՞նչ անեմ քեզ, որդի՛ս։ 38 Եսավն ասաց իր հորը. օրհնի՛ր ինձ, ո՛վ իմ հայր։ Եվ Եսավը բարձրացրեց իր ձայնը և լաց եղավ։ 39 Նրա հայրը՝ Իսահակը, պատասխանեց և ասաց նրան.
Ծննդոց
40 Դու քո սրով կապրես և կծառայես քո եղբորը. և երբ դու իշխանություն ունենաս, նրա լուծը քո վզից կկոտրես։ 41 Եսաւն ատեց Յակոբին այն օրհնութեան համար, որով իր հայրը օրհնեց նրան։ Եսաւն իր սրտում ասաց. այն ժամանակ ես կսպանեմ իմ եղբորը՝ Հակոբին։ 42 Եվ իր ավագ որդու Եսավի այս խոսքերն ասացին Ռեբեկային, և նա մարդ ուղարկեց, կանչեց իր կրտսեր որդուն՝ Հակոբին և ասաց նրան. 43 Արդ, որդի՛ս, հնազանդվիր իմ ձայնին. և վեր կաց, փախիր իմ եղբայր Լաբանի մոտ՝ Խառան։ 44 Եվ մի քանի օր մնա նրա մոտ, մինչև որ քո եղբոր բարկությունը վերանա. 45 Մինչև քո եղբոր բարկությունը չհեռանա քեզնից, և նա չմոռանա այն, ինչ դու արեցիր իրեն, ես կուղարկեմ և քեզ այնտեղից կբերեմ. ինչո՞ւ ես երկուսդ էլ մեկ օրում զրկվեմ։ 46 Ռեբեկան ասաց Իսահակին. ?
15 Եվ, ահա, ես քեզ հետ եմ, և կպահեմ քեզ բոլոր տեղերում, ուր դու գնում ես, և կվերադարձնեմ քեզ այս երկիրը. որովհետև ես չեմ թողնի քեզ, մինչև չանեմ այն, ինչ ասել եմ քեզ։ 16 Հակոբը արթնացավ քնից և ասաց. և ես դա չգիտեի: 17 Նա վախեցավ և ասաց. սա ոչ այլ ոք է, եթե ոչ Աստծո տունը, և սա է դրախտի դուռը: 18 Յակոբը առաւօտ կանուխ վեր կացաւ, վերցրեց այն քարը, որ դրել էր իր բարձերի համար, կանգնեցրեց սիւնի համար, ու իւղ լցրեց դրա վերին վրայ։ 19 Այդ վայրի անունը նա կոչեց Բեթել, իսկ այդ քաղաքի անունը սկզբում Լուզ էր։ 20 Յակոբն ուխտ արեց՝ ասելով. 21 Այնպես որ ես նորից խաղաղությամբ գամ իմ հոր տուն. ապա Տէր Աստուած իմ: 22 Եվ այս քարը, որը ես դրել եմ որպես սյուն, Աստծու տունը կլինի, և այն ամենից, ինչ դու ինձ կտաս, ես անպայման տասներորդը կտամ քեզ։
ԳԼՈՒԽ 28
ԳԼՈՒԽ 29
1 Իսահակը կանչեց Յակոբին, օրհնեց նրան, պատուիրեց ու ասաց նրան. 2 Վեր կաց, գնա Փադանարամ՝ քո մոր հոր Բաթուելի տունը. և այնտեղից քեզ կին առ քո մոր եղբոր՝ Լաբանի աղջիկներից։ 3 Եվ Ամենակարող Աստված օրհնի քեզ, պտղաբերի ու շատացնի քեզ, որ դու շատ ժողովուրդ լինես. 4 Եվ քեզ Աբրահամի օրհնությունը տուր քեզ և քեզ հետ քո սերնդին. որ դու ժառանգես այն երկիրը, որտեղ դու օտար ես, որը Աստված տվել է Աբրահամին։ 5 Իսահակը արձակեց Յակոբին, ու նա գնաց Փադանարամ Ասորի Բաթուէլի որդի Լաբանի մօտ, որը Յակոբի ու Եսաւի մօր՝ Ռեբեկայի եղբօրն էր։ 6 Երբ Եսաւը տեսաւ, որ Իսահակը օրհնել է Յակոբին, եւ նրան ուղարկեց Փադանարամ՝ այնտեղից նրա համար կին առնելու. Երբ նա օրհնում էր նրան, պատուիրեց նրան՝ ասելով. 7 Յակոբը հնազանդւեց իր հօրն ու մօրը, ու գնաց Փադանարամ. 8 Եսաւը տեսաւ, որ Քանանի աղջիկները չհաճեցին իր հայր Իսահակին. 9 Այն ատեն Եսաւը գնաց Իսմայէլի մօտ, եւ իր կինն առաւ Աբրահամի որդի Իսմայէլի որդու՝ Նաբաջոթի քրոջ՝ Մաղալաթի կանանց հետ, որ կին լինի։ 10 Յակոբը դուրս ելաւ Բերսաբէէն ու գնաց դէպի Խառան։ 11 Նա լուսավորվեց մի տեղ և ամբողջ գիշեր մնաց այնտեղ, քանի որ արևը մայր էր մտել. և նա վերցրեց այդ տեղի քարերից, դրեց դրանք իր բարձերի համար և պառկեց այնտեղ քնելու։ 12 Եվ նա երազ տեսավ, և ահա մի սանդուղք կանգնեցված է երկրի վրա, և դրա գագաթը հասնում էր դեպի երկինք, և ահա Աստծո հրեշտակները բարձրանում և իջնում են դրա վրա: 13 Եվ ահա Եհովան կանգնեց նրա վերևում և ասաց. «Ես եմ քո հոր Աբրահամի Աստվածը և Իսահակի Աստվածը. այն երկիրը, որի վրա դու պառկած ես, քեզ և քո սերնդին կտամ։ 14 Եվ քո սերունդը կլինի ինչպես երկրի փոշին, և դու կտարածվես դեպի արևմուտք, դեպի արևելք, և դեպի հյուսիս և դեպի հարավ. օրհնյալ լինի երկիրը։
1 Այն ժամանակ Հակոբը գնաց իր ճանապարհը և եկավ արևելքի ժողովրդի երկիրը։ 2 Եվ նա նայեց, և ահա դաշտում մի ջրհոր, և ահա դրա մոտ ոչխարների երեք հոտ կար. որովհետև այդ ջրհորից ջրում էին ոչխարներին, և ջրհորի բերանին մի մեծ քար կար։ 3 Եվ այնտեղ հավաքված էին բոլոր ոչխարները, և նրանք քարը գլորեցին ջրհորի բերանից, ջրեցին ոչխարներին և նորից քարը դրեցին ջրհորի բերանի վրա։ 4 Յակոբն ասաց նրանց. «Եղբայրնե՛րս, որտեղի՞ց էք»: Նրանք ասացին. «Մենք Խառանից ենք»։ 5 Նա ասաց նրանց. Նրանք ասացին. «Մենք ճանաչում ենք նրան»: 6 Նա ասաց նրանց. Նրանք ասացին. «Առողջ է»։ 7 Ան ալ ըսաւ. 8 Անոնք ալ ըսին. «Մենք չենք կրնար մինչեւ բոլոր հօտերը հաւաքուին ու քարը չգլորեն ջրհորի բերանէն. հետո ջրում ենք ոչխարներին։ 9 Եվ մինչ նա դեռ խոսում էր նրանց հետ, Ռաքելը եկավ իր հոր ոչխարների հետ, որովհետև նա պահում էր նրանց։ 10 Եվ եղավ այնպես, երբ Հակոբը տեսավ իր մոր եղբոր՝ Լաբանի դուստր Ռաքելին և իր մոր եղբոր՝ Լաբանի ոչխարներին, Հակոբը մոտեցավ և քարը գլորեց ջրհորի բերանից և ջրեց իր մոր Լաբանի հոտը։ եղբայր. 11 Յակոբը համբուրեց Ռաքէլին, ձայնը բարձրացրեց ու լաց եղաւ։ 12 Հակոբն ասաց Ռաքելին, որ նա իր հոր եղբայրն է, և որ նա Ռեբեկայի որդին է, և նա վազեց և պատմեց իր հորը։ 13 Եվ եղավ այնպես, երբ Լաբանը լսեց իր քրոջ որդու՝ Հակոբի լուրը, վազեց նրան ընդառաջ, գրկեց նրան, համբուրեց և տարավ իր տուն։ Նա Լաբանին ասաց այս բոլորը։ 14 Լաբանն ասաց նրան. Եվ նա մնաց նրա մոտ մեկ ամիս։ 15 Լաբանն ասաց Յակոբին. ասա ինձ, որքա՞ն կլինի քո վարձը։ 16 Լաբանը երկու դուստր ուներ. ավագի անունը Լիա էր, իսկ կրտսերի անունը՝ Ռաքել։
Ծննդոց
17 Լիան քնքուշ աչքեր ուներ. բայց Ռաքելը գեղեցիկ էր և բարեհաճ: 18 Յակոբը սիրեց Ռաքէլին. «Ես քեզ եօթը տարի պիտի ծառայեմ քո կրտսեր դստեր՝ Ռաքէլի համար»։ 19 Լաբանն ասաց. «Ավելի լավ է նրան տամ քեզ, քան թե նրան մեկ ուրիշի տամ. 20 Յակոբը Ռաքէլի համար եօթը տարի ծառայեց. և նրանք նրան մի քանի օր թվացին՝ սիրո համար, որ նա ուներ նրա հանդեպ: 21 Յակոբն ասաց Լաբանին. 22 Լաբանը հավաքեց այդ տեղի բոլոր մարդկանց ու խնջույք արեց։ 23 Երեկոյան եղավ, որ նա վերցրեց իր աղջկան Լիային և բերեց իր մոտ։ և նա մտավ նրա մոտ: 24 Լաբանը իր աղջկան՝ Լիային Զելփային տուեց իր աղախինը՝ որպէս աղախին։ 25 Եվ եղավ այնպես, որ առավոտյան, ահա, Լիան էր, և նա ասաց Լաբանին. չէ՞ որ ես քեզ հետ ծառայեցի Ռաքելի համար։ Ուրեմն ինչո՞ւ խաբեցիր ինձ։ 26 Լաբանն ասաց. 27 Լրացրո՛ւ նրա շաբաթը, և մենք դա էլ կտանք քեզ այն ծառայության համար, որը դու դեռ յոթ տարի կծառայես ինձ հետ։ 28 Հակոբը այդպես էլ արեց և լրացրեց իր շաբաթը, և նա իր դուստր Ռաքելին նույնպես կին տվեց նրան։ 29 Լաբանը իր աղախին Բալլային տուեց իր աղջկան՝ Ռաքէլին՝ որպէս իր աղախինը։ 30 Եվ նա մտավ նաև Ռաքելի մոտ, և Ռաքելին ավելի շատ սիրեց, քան Լիային, և նրա հետ ծառայեց ևս յոթ տարի։ 31 Երբ Եհովան տեսավ, որ Լիային ատում են, բացեց նրա արգանդը, իսկ Ռաքելը ամուլ էր։ 32 Լիան հղիացավ և մի որդի ծնեց, և նրա անունը դրեց Ռուբեն, քանի որ ասաց. այժմ իմ ամուսինը կսիրի ինձ։ 33 Եվ նա նորից հղիացավ և մի որդի ծնեց. «Որովհետև Եհովան լսել է, որ ինձ ատում են, ինձ այս որդուն էլ տվեց, և նա նրա անունը դրեց Սիմեոն»։ 34 Եվ նա նորից հղիացավ և մի որդի ծնեց. «Այժմ իմ ամուսինը ինձ կմիանա, որովհետև ես նրան երեք որդի եմ ծնել, ուստի նրա անունը Ղևի է կոչվել»։ 35 Եւ նա դարձեալ յղիացաւ եւ ծնեց մի որդի, եւ ասաց. և ձախ կրող: ԳԼՈՒԽ 30 1 Երբ Ռաքելը տեսավ, որ Հակոբից երեխաներ չի ծնում, Ռաքելը նախանձեց իր քրոջը. Յակոբին ըսաւ. «Ինձ զաւակներ տուր, թէ չէ մեռնիմ»։ 2 Յակոբի բարկութիւնը բորբոքուեցաւ Ռաքէլի վրայ, եւ նա ասաց. 3 Նա ասաց. և նա կծնի իմ ծնկների վրա, որպեսզի ես էլ նրանից երեխաներ ունենամ։ 4 Նա իր աղախնին Բալլային կնության տվեց, և Հակոբը մտավ նրա մոտ։ 5 Բալլան յղիացաւ ու Յակոբին որդի ծնեց։ 6 Ռաքէլն ասաց. 7 Բաղա Ռաքելի աղախինը դարձեալ յղիացաւ եւ Յակոբին երկրորդ որդի ծնեց։ 8 Ռաքէլն ասաց. 9 Երբ Լիան տեսավ, որ այլեւս չի ծնել, վերցրեց իր աղախնին Զելփային և նրա Հակոբին կին տվեց։ 10 Լիայի աղախինը Զելփա Յակոբին որդի ծնեց։
11 Լիան ասաց. 12 Լիայի աղախին Զելփան երկրորդ որդի ծնեց Հակոբին։ 13 Լիան ասաց. 14 Ռուբէնը գնաց ցորենի հնձի օրերին, դաշտում մանրագորներ գտաւ ու բերեց իր մայր Լիային։ Ռաքէլն ասաց Լիային. 15 Նա ասաց նրան. և իմ որդու մանրագորն էլ կառնե՞ս։ Ռաքէլն ասաց. 16 Եվ Հակոբը երեկոյան դուրս եկավ դաշտից, և Լիան դուրս եկավ նրան ընդառաջ և ասաց. որովհետև ես քեզ վարձել եմ իմ որդու մանրագոտով։ Եվ այդ գիշեր նա պառկեց նրա հետ: 17 Եվ Աստված լսեց Լիային, և նա հղիացավ և ծնեց Հակոբի հինգերորդ որդուն։ 18 Լիան ասաց. 19 Եվ Լիան նորից հղիացավ և ծնեց Հակոբի վեցերորդ որդուն։ 20 Լիան ասաց. Աստված ինձ լավ օժիտ է տվել. Հիմա ամուսինս ինձ հետ կբնակվի, քանի որ ես նրան վեց որդի եմ ծնել, և նա նրա անունը դրեց Զաբուղոն։ 21 Հետո նա մի աղջիկ ծնեց և նրա անունը Դինա դրեց։ 22 Եվ Աստված հիշեց Ռաքելին, և Աստված լսեց նրան և բացեց նրա արգանդը։ 23 Նա յղիացաւ ու մի որդի ծնեց. եւ ասէ. 24 Նա նրա անունը դրեց Հովսեփ. «Տէրը ինծի ուրիշ որդի մը պիտի աւելցնէ»։ 25 Եվ եղավ այնպես, երբ Ռաքելը ծնեց Հովսեփին, Հակոբն ասաց Լաբանին. 26 Տո՛ւր ինձ իմ կանանց ու զավակներին, որոնց համար ես քեզ ծառայեցի, և ինձ թույլ տուր գնամ, որովհետև դու գիտես իմ ծառայությունը, որ ես արել եմ քեզ։ 27 Լաբանն ասաց նրան. 28 Նա ասաց. 29 Եւ նա ասաց նրան. 30 Քանզի այն քիչ էր, ինչ ունեիր մինչև իմ գալը, և այժմ այն շատացել է. Տէրն օրհնեց քեզ իմ գալուստիցս ի վեր։ Իսկ հիմա ես ե՞րբ պիտի ապահովեմ իմ տունը։ 31 Նա ասաց. «Ի՞նչ տամ քեզ»։ Յակոբը ըսաւ. 32 Այսօր ես կանցնեմ քո ամբողջ հոտի միջով և այնտեղից կվերցնեմ բոլոր խայտաբղետ և խայտաբղետ անասունները, ոչխարների մեջ գտնվող բոլոր շագանակագույն անասունները և այծերի մեջ խայտաբղետ ու խայտաբղետ անասունները, և նրանցից կլինի իմ վարձը։ 33 Այդպես էլ իմ արդարությունը պատասխան կտա ինձ համար գալիք ժամանակներում, երբ այն գա իմ վարձի դիմաց քո երեսի առաջ. 34 Լաբանն ասաց. 35 Եվ նա այդ օրը հանեց օղակավոր և խայտաբղետ այծերը, և բոլոր խայտաբղետ ու խայտաբղետ այծերը, և բոլորը, որոնց մեջ մի քիչ սպիտակ կար, և ոչխարների մեջ բոլոր շագանակագույն այծերը, և տվեց նրանց ձեռքը։ իր որդիներից։ 36 Նա երեք օրվա ճանապարհ դրեց իր և Հակոբի միջև, և Հակոբը արածեց Լաբանի մնացած հոտերը։ 37 Յակոբը նրանից վերցրեց կանաչ բարդիների, պնդուկի ու շագանակի ձողեր. և դրանց մեջ սպիտակ շղարշեր լցրեց, և սպիտակը երևաց ձողերի մեջ։
Ծննդոց
38 Եվ նա գավազանները, որ դիզել էր հոտերի առաջ, դրեց ջրհորների մեջ, երբ հոտերը գալիս էին խմելու, որպեսզի նրանք հղիանան, երբ գան խմելու։ 39 Եվ ոչխարները գավազաններից առաջ հղիացան և անասուններ բերեցին օղակաձև, խայտաբղետ և խայտաբղետ: 40 Յակոբը զատեց գառները, եւ հօտերի երեսները ուղղեց դէպի օղակաձիգները, եւ Լաբանի հոտի բոլոր շագանակագույնները. Նա առանձին դրեց իր ոչխարները և չդնեց Լաբանի անասուններին։ 41 Եվ եղավ այնպես, որ ամեն անգամ, երբ ավելի ուժեղ անասունները հղիանում էին, Հակոբը գավազանները դնում էր անասունների աչքի առաջ՝ ջրհորների մեջ, որպեսզի նրանք կարողանան հղիանալ գավազանների մեջ: 42 Բայց երբ անասունները տկարանում էին, նա նրանց մեջ չէր դնում, ուստի ավելի թույլերը Լաբանինն էին, իսկ ավելի ուժեղները՝ Հակոբինը։ 43 Եվ մարդը չափազանց շատացավ, և ունեցավ շատ անասուններ, աղախիններ, ծառաներ, ուղտեր և էշեր։ ԳԼՈՒԽ 31 1 Նա լսեց Լաբանի որդիների խոսքերը, որ ասում էին. և այն, ինչ մեր հորն էր, նա ստացավ այս ամբողջ փառքը: 2 Եվ Հակոբը տեսավ Լաբանի երեսը, և, ահա, նրա դեմը նախկինի պես չէր: 3 Տէրն ասաց Յակոբին. և ես քեզ հետ կլինեմ: 4 Եվ Հակոբը մարդ ուղարկեց և կանչեց Ռաքելին ու Լիային դաշտ՝ իր հոտի մոտ, 5 Եւ նրանց ասաց. բայց իմ հօր Աստուածը ինձ հետ էր։ 6 Եվ դուք գիտեք, որ իմ ամբողջ զորությամբ ես ծառայել եմ ձեր հորը։ 7 Եվ քո հայրը խաբեց ինձ և փոխեց իմ վարձը տասնապատիկ. բայց Աստված թույլ տվեց նրան, որ ինձ չվիրավորի: 8 Եթէ նա այսպէս ասի. այն ժամանակ բոլոր անասունները ծնում էին խայտաբղետ, և եթե նա այսպես ասեր. այնուհետև բոլոր անասունները մերկացրին օղակաձև շղթայով: 9 Այսպես Աստված վերցրեց ձեր հոր անասունները և տվեց ինձ։ 10 Եվ եղավ այնպես, որ այն ժամանակ, երբ անասունները հղիացան, ես բարձրացրի իմ աչքերը և տեսա երազի մեջ, և, ահա, խոյերը, որոնք ցատկեցին անասունների վրա, օղակաձև, խայտաբղետ և խորոված էին: 11 Եւ Աստուծոյ հրեշտակը երազի մէջ խօսեց ինձ հետ՝ ասելով. Յակոբ, ես ասացի. 12 Նա ասաց. «Վե՛ր կաց քո աչքերը և տես, որ բոլոր խոյերը, որոնք ցատկում են անասունների վրա, մատղաշ են, խայտաբղետ ու մռայլ, որովհետև ես տեսել եմ այն ամենը, ինչ Լաբանն անում է քեզ»։ 13 Ես Բեթելի Աստվածն եմ, որտեղ դու օծեցիր սյունը և ուր ուխտ արեցիր ինձ։ Հիմա վեր կաց, դուրս արի այս երկրից և վերադարձիր քո ազգական երկիրը։ 14 Ռաքէլն ու Լիան պատասխանեցին ու ասացին նրան. 15 Մի՞թե մենք օտար չենք նրանից։ որովհետև նա վաճառեց մեզ և խժռեց նաև մեր փողը։ 16 Այն բոլոր հարստությունների համար, որ Աստված վերցրել է մեր հորից, դա մերն է և մեր երեխաներինը.
17 Այն ժամանակ Հակոբը վեր կացավ և իր որդիներին ու կանանց դրեց ուղտերի վրա. 18 Նա տարավ իր բոլոր անասունները և իր ձեռք բերած ամբողջ ունեցվածքը, իր ձեռք բերած անասունները, որոնք ձեռք էր բերել Փադանարամում, որպեսզի գնա իր հայր Իսահակի մոտ՝ Քանանի երկրում։ 19 Լաբանը գնաց իր ոչխարները խուզելու, և Ռաքելը գողացել էր իր հոր արձանները։ 20 Յակոբը անգիտակցաբար գողացաւ Ասորի Լաբանի մօտ, քանի որ նա չասաց նրան, որ փախել է։ 21 Նա փախավ իր բոլոր ունեցածով. Նա վեր կացավ, անցավ գետի վրայով և երեսը դարձրեց դեպի Գաղաադ լեռը։ 22 Երրորդ օրը Լաբանին ասացին, որ Հակոբը փախել է։ 23 Նա իր հետ վերցրեց իր եղբայրներին և հետապնդեց նրան յոթ օր ճանապարհ։ և նրան հասան Գաղաադ լեռան վրա։ 24 Աստված գիշերը երազի մեջ եկավ Ասորի Լաբանի մոտ և ասաց նրան. 25 Այն ժամանակ Լաբանը հասավ Հակոբին։ Յակոբն իր վրանը լերան վրայ էր դրել, իսկ Լաբանն իր եղբայրների հետ՝ Գաղաադի լերան վրայ։ 26 Լաբանն ասաց Յակոբին. 27 Ուստի դու թաքուն փախար և գողացիր ինձանից. և չասացի՞ր ինձ, որ ես քեզ արձակեմ ուրախությամբ, երգերով, տաբետով և տավիղով։ 28 Եվ ինձ չե՞ք թույլ տվել, որ համբուրեմ իմ որդիներին ու աղջիկներին։ դու հիմա հիմարություն արեցիր՝ այդպես վարվելով։ 29 Իմ ձեռքի ուժն է, որ քեզ նեղացնեմ, բայց քո հոր Աստվածը երեկ գիշեր խոսեց ինձ հետ՝ ասելով. 30 Եվ հիմա, թեև դու կուզենայիր գնալ, որովհետև շատ էիր փափագում քո հոր տունը, այնուամենայնիվ ինչո՞ւ ես գողացել իմ աստվածներին: 31 Յակոբը պատասխանեց Լաբանին ու ասաց. 32 Ում հետ որ գտնես քո աստվածներին, թող չապրի. նախքան մեր եղբայրները կիմանաս, թե ինչ է քո մոտ, և տար այն քեզ մոտ։ Որովհետև Հակոբը չգիտեր, որ Ռաքելը գողացել էր դրանք։ 33 Լաբանը մտավ Հակոբի վրանը, Լիայի վրանը և երկու աղախնիների վրանները։ բայց նա չգտավ նրանց: Այնուհետև նա դուրս եկավ Լիայի վրանից և մտավ Ռաքելի վրանը։ 34 Ռաքելը վերցրեց կուռքերը, դրեց ուղտի կահույքի մեջ և նստեց դրանց վրա։ Լաբանը խուզարկեց ամբողջ վրանը, բայց չգտաւ։ 35 Նա ասաց իր հորը. քանզի կանանց սովորույթն ինձ վրա է։ Եվ նա փնտրեց, բայց չգտավ պատկերները։ 36 Յակոբը բարկացաւ ու Լաբանի դէմ կեցաւ։ Յակոբը պատասխանեց Լաբանին ու ասաց. ո՞րն է իմ մեղքը, որ դու այդքան բուռն հետապնդեցիր ինձ։ 37 Իսկ դու որոնեցիր իմ բոլոր իրերը, ի՞նչ գտավ քո տան բոլոր իրերից։ դիր այստեղ իմ եղբայրների և քո եղբայրների առաջ, որպեսզի նրանք դատեն մեր երկուսի միջև։ 38 Այս քսան տարի ես քեզ հետ եմ. քո ոչխարներն ու քո այծերը չեն գցել իրենց ձագերին, և քո հոտի խոյերը ես չեմ կերել։
Ծննդոց
39 Գազաններից պոկվածը քեզ մոտ չբերեցի. Ես կրում եմ դրա կորուստը. Դու իմ ձեռքից պահանջեցիր դա՝ ցերեկը գողացված, թե գիշերը գողացված։ 40 Ես այսպէս էի. ցերեկը երաշտը սպառում էր ինձ, իսկ սառնամանիքը՝ գիշերը. և իմ քունը հեռացավ իմ աչքերից: 41 Այսպես ես քսան տարի եմ եղել քո տանը. Ես քեզ ծառայեցի տասնչորս տարի քո երկու աղջիկների համար, և վեց տարի՝ քո անասունների համար, և դու տասն անգամ փոխեցիր իմ վարձը։ 42 Եթե իմ հոր Աստվածը՝ Աբրահամի Աստվածը, և Իսահակի վախը ինձ հետ չլինեին, դու ինձ հիմա դատարկ էիր ուղարկել։ Աստված տեսավ իմ տառապանքը և իմ ձեռքերի աշխատանքը, և երեկ գիշեր հանդիմանեց քեզ։ 43 Լաբանը պատասխանեց և ասաց Հակոբին. «Այս աղջիկներն իմ դուստրերն են, և այս երեխաները իմ երեխաներն են, և այս անասուններն իմ անասուններն են, և այն ամենը, ինչ դու տեսնում ես, իմն է. իրենց ծնած երեխաներին. 44 Արդ, դու արի, ուխտ կապենք ես և դու. և թող դա վկայություն լինի իմ և քո միջև։ 45 Յակոբն առաւ մի քար ու կանգնեցրեց այն սիւնի համար։ 46 Յակոբն ասաց իր եղբայրներին. քարեր առին ու կույտ շինեցին ու այնտեղ կույտի վրա կերան։ 47 Լաբանը այն կոչեց Յեգարսաադութա, իսկ Յակոբը՝ Գաղէդ։ 48 Լաբանն ասաց. Դրա համար նրա անունը Գաղիդա կոչվեց. 49 Եւ Մասփա. «Տէրը հսկում է իմ ու քո միջեւ, երբ մենք իրարից բացակայենք»։ 50 Եթե դու չարչարես իմ աղջիկներին կամ իմ աղջիկներից բացի ուրիշ կանայք առնես, մեզ հետ մարդ չկա. տես, Աստված վկա է իմ և քո միջև: 51 Եվ Լաբանն ասաց Հակոբին. Ահա այս կույտը, և ահա այս սյունը, որը ես գցել եմ իմ և քո միջև. 52 Այս կույտը վկայիր, և այս սյունը վկայիր, որ ես այս կույտի վրայով չեմ անցնի քեզ մոտ, և դու չես անցնի այս կույտի և այս սյունի վրայով ինձ համար՝ վնասի համար: 53 Աբրահամի Աստվածը և Նաքորի Աստվածը, նրանց հոր Աստվածը դատում են մեր միջև։ Եվ Հակոբը երդվեց իր հոր՝ Իսահակի վախով։ 54 Այն ժամանակ Հակոբը զոհ մատուցեց լեռան վրա և կանչեց իր եղբայրներին հաց ուտելու, և նրանք հաց կերան և ամբողջ գիշեր մնացին լեռան վրա։ 55 Եվ վաղ առավոտյան Լաբանը վեր կացավ, համբուրեց իր որդիներին ու դուստրերին ու օրհնեց նրանց, և Լաբանը գնաց և վերադարձավ իր տեղը։ ԳԼՈՒԽ 32 1 Եվ Հակոբը գնաց իր ճանապարհով, և Աստծու հրեշտակները հանդիպեցին նրան։ 2 Երբ Հակոբը նրանց տեսավ, ասաց. 3 Յակոբն իր առջեւից պատգամաբերներ ուղարկեց իր եղբօր Եսաւի մօտ Սէիրի երկիրը՝ Եդոմի երկիրը։ 4 Նա հրամայեց նրանց ասելով. Քո ծառա Հակոբը այսպես է ասում.
5 Ես եզներ, էշեր, հօտեր, ծառաներ ու աղախիններ ունիմ, եւ մարդ ուղարկեցի իմ տիրոջս պատմելու, որ շնորհք գտնեմ քո աչքին։ 6 Պատգամաբերները վերադարձան Հակոբի մոտ և ասացին. 7 Այն ատեն Յակոբը շատ վախեցաւ ու նեղուեցաւ. 8 Եւ ասեց. 9 Յակոբն ասաց. 10 Ես արժանի չեմ ամենափոքր ողորմություններին և ամբողջ ճշմարտությանը, որ դու ցույց տվեցիր քո ծառային. որովհետեւ իմ գաւազանով անցայ այս Յորդանանովը. և հիմա ես դարձել եմ երկու խումբ: 11 Ազատիր ինձ, աղաչում եմ քեզ, իմ եղբոր ձեռքից, Եսավի ձեռքից, որովհետև ես վախենում եմ նրանից, որ նա չգա ու չզարկի ինձ և մորը երեխաների հետ։ 12 Դու ասացիր. 13 Նույն գիշեր նա այնտեղ իջեւանեց. և իր ձեռքին հասածից նվեր առավ իր եղբոր Եսավի համար։ 14 Երկու հարյուր այծ, քսան նոխազ, երկու հարյուր ոչխար և քսան խոյ, 15 Երեսուն կաթնասուն ուղտեր՝ իրենց քուռակներով, քառասուն եղջյուր, տասը ցուլ, քսան էշ և տասը քուռակ։ 16 Եւ նա նրանց մատնեց իր ծառաների ձեռքը՝ իւրաքանչիւր գունդ առանձին։ և ասաց իր ծառաներին. 17 Նա հրամայեց ամենաառաջինն ասելով. իսկ դու ո՞ւր ես գնում և ո՞ւմ են դրանք քո առաջ։ 18 Այն ժամանակ դու կասես. դա իմ տեր Եսավին ուղարկված նվեր է, և ահա նա նույնպես մեր հետևում է։ 19 Եվ այսպես հրամայեց երկրորդին ու երրորդին, և բոլոր նրանք, ովքեր հետևում էին գառներին, ասելով. 20 Դու էլ ասա. Ահա քո ծառա Հակոբը մեր հետևում է։ Որովհետև նա ասաց. միգուցե նա կընդունի ինձ: 21 Նուէրը գնաց անոր առջեւ, ու ինք այդ գիշեր օթեւանեց ընկերութեան մէջ։ 22 Եվ նա վեր կացավ այդ գիշեր, վերցրեց իր երկու կանանց, իր երկու աղախնյաներին և իր տասնմեկ որդիներին և անցավ Յաբոկ գետով։ 23 Եվ նա վերցրեց նրանց, ուղարկեց առվի վրայով և ուղարկեց իր ունեցածը։ 24 Յակոբը մնաց միայնակ. և այնտեղ մի մարդ կռվեց նրա հետ մինչև լուսաբաց։ 25 Եվ երբ նա տեսավ, որ նա չի հաղթում իրեն, դիպավ նրա ազդրի խոռոչին. Յակոբի ազդրի խոռոչը դուրս էր եկել, երբ նա կռւում էր նրա հետ։ 26 Նա ասաց. Նա ասաց. «Ես քեզ թույլ չեմ տա գնալ, եթե դու չօրհնես ինձ»։ 27 Նա ասաց նրան. «Ի՞նչ է քո անունը. Նա ասաց՝ Հակոբ։ 28 Ան ալ ըսաւ. 29 Յակոբը հարցրեց նրան ու ասաց. «Ասա ինձ քո անունը»։ Ան ալ ըսաւ. «Ինչո՞ւ կը հարցնես իմ անունը»: Եվ նա օրհնեց նրան այնտեղ։ 30 Յակոբն այդ տեղի անունը դրեց Փենիէլ, որովհետեւ ես Աստծուն տեսայ դէմ առ երես, եւ իմ կեանքը պահպանւեց։ 31 Եվ երբ նա անցնում էր Փենուելի վրայով, արևը ծագեց նրա վրա, և նա կանգ առավ իր ազդրի վրա։ 32 Ուստի իսրայէլացիները մինչեւ այսօր չեն ուտում ազդրի խոռոչի վրայ գտնուող սինյորից, որովհետեւ նա դիպել է Յակոբի ազդրի խոռոչին, որը նեղացել է։
Ծննդոց
ԳԼՈՒԽ 33 1 Եվ Հակոբը բարձրացրեց իր աչքերը և նայեց, և ահա Եսավը եկավ և նրա հետ չորս հարյուր մարդ։ Նա երեխաներին բաժանեց Լիային, Ռաքելին և երկու աղախիններին։ 2 Նա առաջին հերթին դրեց աղախիններին ու նրանց երեխաներին, իսկ հետո՝ Լիային ու նրա երեխաներին, իսկ հետևից՝ Ռաքելին ու Հովսեփին։ 3 Անցաւ անոնց առջեւէն ու եօթն անգամ խոնարհեցաւ մինչեւ գետին, մինչեւ որ մօտեցաւ իր եղբօրը։ 4 Եվ Եսավը վազեց նրան ընդառաջ, գրկեց նրան, ընկավ նրա պարանոցի վրա և համբուրեց նրան, և նրանք լաց եղան։ 5 Եվ նա բարձրացրեց իր աչքերը և տեսավ կանանց ու երեխաներին. «Ովքե՞ր են նրանք, ովքեր քեզ հետ են»: Նա ասաց. «Այն երեխաներին, որոնց Աստված ողորմությամբ տվել է քո ծառային»։ 6 Այն ժամանակ աղախինները մոտեցան, նրանք և իրենց երեխաները, և նրանք խոնարհվեցին։ 7 Եվ Լիան և իր որդիները մոտեցան և խոնարհվեցին, իսկ հետո Հովսեփն ու Ռաքելը մոտեցան, և նրանք խոնարհվեցին։ 8 Նա ասաց. «Սրանք շնորհք պիտի գտնեն իմ տիրոջ աչքին»։ 9 Եսավն ասաց. պահիր այն, ինչ ունես քեզ համար: 10 Յակոբն ասաց. «Ո՛չ, աղաչում եմ քեզ, եթէ հիմա շնորհք եմ գտել քո աչքին, ապա իմ նուէրը իմ ձեռքիցս ընդունիր. գոհ է ինձնից. 11 Ա՛ռ, աղաչում եմ քեզ, իմ օրհնությունը, որ բերվում է քեզ. որովհետև Աստված ողորմությամբ վարվեց ինձ հետ, և որովհետև ես բավականաչափ ունեմ: Եվ նա հորդորեց նրան, և նա վերցրեց այն։ 12 Նա ասաց. 13 Նա ասաց նրան. «Իմ տերը գիտի, որ երեխաները հով են, և ոչխարներն ու նախիրները՝ ձագերով, ինձ հետ են. 14 Աղաչում եմ, թող իմ տերը անցնի իր ծառայի առջև, և ես մեղմորեն կառաջնորդեմ այնպես, ինչպես կարող են դիմանալ իմ և երեխաների առջևից գնացող անասուններին, մինչև որ գամ իմ տիրոջ մոտ՝ Սեյիր։ 15 Եսաւն ասաց. «Ի՞նչ է պետք»։ թող շնորհ գտնեմ իմ տիրոջ աչքին։ 16 Այդ օրը Եսավը վերադարձավ Սեյիր ճանապարհին։ 17 Յակոբը գնաց Սոկքոթ, նրա համար տուն շինեց, անասունների համար տաղավարներ շինեց։ 18Եւ Յակոբը Փադանարամից եկաւ Սաղէմ՝ Սիւքէմի քաղաքը, որ Քանանացիների երկրում է։ և իր վրանը խփեց քաղաքի առջև։ 19 Սիւքէմի հօր՝ Եմորի որդիներուն ձեռքէն արտ մը, ուր իր վրանը փռած էր, հարիւր դրամով գնեց։ 20 Նա այնտեղ զոհասեղան կանգնեցրեց և այն անվանեց Էլլոե-Իսրայել։ ԳԼՈՒԽ 34 1 Եվ Լիայի դուստր Դինան, որին նա ծնեց Հակոբի համար, դուրս եկավ տեսնելու այդ երկրի աղջիկներին։ 2 Երբ երկրի իշխան Խևացի Համորի որդի Սյուքեմը տեսավ նրան, վերցրեց նրան, պառկեց նրա հետ և պղծեց նրան։
3 Նրա հոգին կապվեց Հակոբի դստեր՝ Դինայի հետ, և նա սիրեց աղջկան և բարեհամբույր խոսեց աղջկա հետ։ 4 Սիւքէմը խօսեց իր հօր՝ Համորի հետ՝ ասելով. 5 Յակոբը լսեց, որ նա պղծել է իր դստերը՝ Դինային. նրա որդիները իր անասունների հետ դաշտում էին, եւ Յակոբը լռեց, մինչեւ որ նրանք եկան։ 6 Սյուքեմի հայր Եմորը գնաց Հակոբի մոտ՝ նրա հետ խոսելու։ 7 Երբ Հակոբի որդիները լսեցին, դուրս եկան դաշտից, և մարդիկ տրտմեցին և սաստիկ զայրացան, որովհետև նա հիմարություն էր արել Իսրայելում՝ Հակոբի աղջկա հետ պառկած։ ինչը չպետք է արվի: 8 Եմորը խոսեց նրանց հետ՝ ասելով. 9 Եվ մեզ հետ ամուսնացեք, ձեր աղջիկներին տվեք մեզ, և մեր աղջիկներին առեք ձեզ մոտ։ 10 Եվ դուք կբնակվեք մեզ հետ, և երկիրը ձեր առջև կլինի. բնակվե՛ք և առևտուր անեք այնտեղ, և այնտեղ ունեցեք ձեր ունեցվածքը: 11 Եվ Սյուքեմն ասաց իր հորը և իր եղբայրներին. 12 Երբեք ինձնից այդքան օժիտ և նվեր չխնդրեք, և ես կտամ այնպես, ինչպես դուք կասեք ինձ, բայց աղջկան տվեք ինձ կնոջ: 13 Հակոբի որդիները խաբեությամբ պատասխանեցին Սյուքեմին ու նրա հոր Եմորին և ասացին, որ նա պղծել էր նրանց քրոջը՝ Դինային. 14 Անոնք ալ ըսին անոնց. «Մենք չենք կրնար այս բանը ընել. քանզի նախատինք եղան մեզ: 15 Բայց մենք կհամաձայնենք ձեզ. 16 Այն ժամանակ մենք մեր աղջիկներին կտանք ձեզ, և ձեր աղջիկներին կվերցնենք մեզ մոտ, և մենք ձեզ հետ կբնակվենք, և մենք կդառնանք մեկ ժողովուրդ։ 17 Բայց եթէ մեզ չլսէք՝ թլփատուէք. ապա մենք մեր աղջկան կվերցնենք, և մենք կանցնենք։ 18 Նրանց խոսքերը հաճելի եղան Համորին և Համորի որդի Սյուքեմին։ 19 Երիտասարդը չհետաձգեց այդ բանը անել, քանի որ նա սիրում էր Հակոբի աղջկան, և նա ավելի պատվաբեր էր, քան իր հայրական ամբողջ տունը։ 20 Եմորն ու նրա որդի Սյուքեմը եկան իրենց քաղաքի դարպասը և խոսեցին իրենց քաղաքի մարդկանց հետ՝ ասելով. 21 Այս մարդիկ մեզ հետ խաղաղ են. Ուրեմն թող բնակուին երկրին մէջ եւ առեւտուր անեն անոր մէջ. երկրի համար, ահա, այն բավական մեծ է նրանց համար. եկեք նրանց աղջիկներին մեզ մոտ կին առնենք և մեր աղջիկներին տանք նրանց։ 22 Միայն այստեղ մարդիկ կհամաձայնեն մեզ ապրել մեզ հետ՝ լինել մեկ ժողովուրդ, եթե մեզանից յուրաքանչյուր տղամարդ թլփատվի, ինչպես իրենք են թլփատվել։ 23 Նրանց անասունները, ունեցվածքը և նրանց բոլոր գազանները մերը չե՞ն լինի։ միայն եկեք համաձայնվենք նրանց հետ, և նրանք բնակվեն մեզ հետ: 24 Եվ Եմորին և նրա որդի Սյուքեմին լսեցին բոլոր նրանք, ովքեր դուրս էին գալիս նրա քաղաքի դարպասից. և բոլոր արուները թլփատվեցին, բոլոր նրանք, ովքեր դուրս էին գալիս իր քաղաքի դարպասներից: 25 Եվ եղավ այնպես, որ երրորդ օրը, երբ նրանք ցավացան, Հակոբի որդիներից երկուսը՝ Սիմեոնն ու Ղևին, Դինայի եղբայրները, ամեն մեկը վերցրեց իր
Ծննդոց
սուրը և համարձակորեն եկան քաղաքի վրա և սպանեցին բոլոր արուներին։ 26 Սրի բերանով սպանեցին Համորին ու նրա որդի Սյուքեմին, և Դինային Սյուքեմի տնից հանեցին ու դուրս եկան։ 27 Հակոբի որդիները եկան սպանվածների վրա և կողոպտեցին քաղաքը, քանի որ պղծել էին իրենց քրոջը։ 28 Նրանք վերցրին իրենց ոչխարները, իրենց արջառները, իրենց էշերը, ինչ որ քաղաքում էր, և ինչ որ դաշտում էր, 29 Նրանց ամբողջ հարստությունը, նրանց բոլոր փոքրիկներն ու նրանց կանայք գերի վերցրեցին և կողոպտեցին այն ամենը, ինչ տան մեջ էր։ 30 Հակոբն ասաց Շմավոնին ու Ղևիին. ; և ես կկործանվեմ, ես և իմ տունը։ 31 Նրանք ասացին. «Մի՞թե նա մեր քրոջ հետ պոռնիկի հետ վարվի»։ ԳԼՈՒԽ 35 1 Եվ Աստված ասաց Հակոբին. «Վե՛ր կաց, գնա Բեթել և բնակվիր այնտեղ, և այնտեղ զոհասեղան շինիր Աստծուն, որը երևաց քեզ, երբ դու փախչում էիր քո եղբոր Եսավից»։ 2 Այն ժամանակ Հակոբն ասաց իր ընտանիքին և բոլոր նրանց, ովքեր նրա հետ էին. 3 Եվ եկեք վեր կացնենք և բարձրանանք Բեթել. և ես այնտեղ զոհասեղան կշինեմ Աստծուն, որը պատասխանեց ինձ իմ նեղության օրը և ինձ հետ էր այն ճանապարհով, որով ես գնացի։ 4 Եվ նրանք Հակոբին տվեցին բոլոր օտար աստվածները, որոնք իրենց ձեռքում էին, և բոլոր ականջօղերը, որոնք իրենց ականջներում էին. և Հակոբը դրանք թաքցրեց Սյուքեմի մոտ գտնվող կաղնու տակ։ 5 Նրանք ճանապարհ ընկան, և Աստծու սարսափը տիրեց նրանց շրջակայքի քաղաքներին, և նրանք չհետապնդեցին Հակոբի որդիներին։ 6 Ուստի Հակոբը եկավ Լուզ, որը Քանանի երկրում է, այսինքն՝ Բեթել, նա և իր հետ եղող ամբողջ ժողովուրդը։ 7 Նա այնտեղ զոհասեղան շինեց և այն տեղը կոչեց Էլբեթել, քանի որ այնտեղ Աստված երևաց նրան, երբ նա փախավ իր եղբորից։ 8 Բայց Դեբորա Ռեբեկայի դայակը մեռավ, և նրան թաղեցին Բեթելի տակ՝ կաղնու տակ, և այն կոչվեց Ալոնբախութ։ 9 Եվ Աստված նորից երևաց Հակոբին, երբ նա դուրս եկավ Փադանարամից, և օրհնեց նրան։ 10 Եվ Աստված ասաց նրան. «Քո անունը Հակոբ է. քո անունը այլևս Հակոբ չպիտի կոչվի, այլ քո անունը Իսրայել կլինի, և նա նրա անունը Իսրայել դրեց»։ 11 Եվ Աստված ասաց նրան. Ես Ամենակարող Աստվածն եմ. Քեզնից ազգ ու ազգերի խումբ կլինի, քո մեջքից թագավորներ դուրս կգան. 12 Եվ այն երկիրը, որը ես տվեցի Աբրահամին ու Իսահակին, ես կտամ քեզ, և քեզնից հետո քո սերնդին կտամ երկիրը։ 13 Եվ Աստված ելավ նրանից այնտեղ, որտեղ նա խոսում էր նրա հետ։
14 Յակոբը քարէ սիւն կանգնեցրեց այն վայրում, ուր խօսում էր նրա հետ։ 15Եւ Յակոբը կոչեց այն տեղը, ուր Աստուած իր հետ խօսել էր՝ Բեթէլ։ 16 Նրանք Բեթելից մեկնեցին. Եփրաթ հասնելու համար մի փոքր ճանապարհ կար։ 17 Եվ եղավ այնպես, երբ նա ծանր ծննդաբերության մեջ էր, մանկաբարձն ասաց նրան. այս որդուն էլ պիտի ունենաս։ 18 Եվ եղավ այնպես, երբ նրա հոգին հեռանում էր, (որովհետև նա մահացավ), նա դրեց նրա անունը Բենոնի, իսկ հայրը նրան կոչեց Բենիամին։ 19 Ռաքէլը մեռաւ ու թաղուեցաւ Եփրաթի ճանապարհին, որը Բեթղեհէմ է։ 20 Յակոբը նրա գերեզմանի վրայ մի սիւն դրեց, որը Ռաքէլի գերեզմանի սիւնն է մինչեւ այսօր։ 21 Իսրայէլը ճամբայ ելաւ ու իր վրանը փռեց Եդարի աշտարակից այն կողմ։ 22 Երբ Իսրայելը բնակվում էր այդ երկրում, Ռուբենը գնաց և պառկեց իր հոր հարճ Բալլայի հետ, և Իսրայելը լսեց դա։ Յակոբի որդիները տասներկու էին. 23 Լիայի որդիները. Ռուբենը, Հակոբի անդրանիկը, Շմավոնը, Լևին, Հուդան, Իսաքարը և Զաբուղոնը։ 24 Ռաքելի որդիները. Ջոզեֆ և Բենիամին. 25 Ռաքելի աղախին Բալլայի որդիները. Դան և Նեփթաղի. 26 Լիայի աղախին Զելփայի որդիները. Գադը և Ասերը. սրանք են Հակոբի որդիները, որոնք ծնվել են նրան Փադանարամում։ 27 Յակոբը եկաւ իր հայր Իսահակի մօտ Մամբրե, Արբա քաղաքը, որը Քեբրոնն է, ուր Աբրահամն ու Իսահակը պանդուխտ էին։ 28 Իսահակի օրերը հարիւր ութսուն տարի եղան։ 29 Իսահակը հոգին մատնեց ու մեռաւ, ու ծերացած ու օրերով կուշտ հաւաքուեց իր ժողովուրդին մէջ. ԳԼՈՒԽ 36 1 Սրանք են Եսավի սերունդները, որը Եդոմն է։ 2 Եսաւը առաւ Քանանի աղջիկներից իր կիները. Քետացի Ելոնի դուստր Ադան և Խևացի Սեբեոնի դուստր Անայի դուստր Օլիբաման. 3 Բասեմաթ Իսմայելի դուստրը՝ Նաբաոթի քույրը։ 4 Ադան ծնեց Եսաւի համար Եղիփազին. Բասեմաթը ծնեց Ռագուէլին. 5 Ոլիբաման ծնեց Յէուսին, Յաղամին ու Կորխին։ Սրանք են Եսաւի որդիները, որոնք նրա համար ծնուեցին Քանանացիների երկրում։ 6 Եսաւն առաւ իր կանանց, իր որդիներին, իր աղջիկներին, իր տան բոլոր մարդկանց, իր անասուններին, իր բոլոր անասուններին ու իր ամբողջ ունեցուածքին, որ ձեռք էր բերել Քանանի երկրում. և գնաց երկիր իր եղբոր՝ Հակոբի երեսից։ 7 Որովհետև նրանց հարստությունն ավելին էր, քան միասին բնակվելու համար. և այն երկիրը, որտեղ նրանք օտար էին, չէր կարող տանել նրանց իրենց անասունների պատճառով: 8 Եսաւն այսպէս բնակուեց Սէիր լերան վրայ. Եսաւը Եդոմն է։ 9 Սրանք են Եդովմացիների հոր Եսավի սերունդները Սեիր լեռան վրա.
Ծննդոց
10 Սրանք են Եսավի որդիների անունները. Եսավի կնոջ՝ Ադայի որդի Եղիփազը, Եսավի կնոջ Բասեմաթի որդի Ռագուելը։ 11 Եղիփազի որդիներն էին Թեմանը, Օմարը, Սեփոնը, Գաթամը և Կենազը։ 12 Թամնան Եսաւի որդի Եղիփազի հարճն էր. Նա ծնեց Եղիփազ Ամաղեկին։ Սրանք Ադա Եսավի կնոջ որդիներն էին։ 13 Սրանք են Ռագուելի որդիները. Նահաթը, Զարան, Սաման և Միզան։ Սրանք էին Բասեմաթ Եսավի կնոջ որդիները։ 14 Սրանք էին Եսավի կնոջ՝ Սեբեոնի դստեր՝ Անայի աղջկա՝ Օլիբամայի որդիները, որոնք Եսավի համար ծնեցին Հեուշին, Հալամին ու Կորխին։ 15 Սրանք Եսավի որդիների իշխաններն էին. Եսավի անդրանիկ որդի Եղիփազի որդիները. դուքս Թեման, դուքս Օմար, դուքս Զեփո, դուքս Կենազ, 16 Կորխ իշխանը, Գաթամ իշխանը և Ամաղեկ իշխանը. սրանք են Եղիփազից եկած իշխանները Եդոմի երկրում. սրանք Ադայի որդիներն էին։ 17 Սրանք են Եսավի որդի Ռագուելի որդիները. իշխան Նահաթ, իշխան Զարա, իշխան Սամա, իշխան Միզա. սրանք են Ռագուելից եկած իշխանները Եդոմի երկրում. սրանք են Բասեմաթ Եսավի կնոջ որդիները։ 18 Սրանք են Եսավի կնոջ Ոլիբամայի որդիները. իշխան Յեուշ, իշխան Յաաղամ, իշխան Կորխ. սրանք էին Եսավի կնոջ՝ Անայի դստեր՝ Օլիբամայից եկած իշխանները։ 19 Սրանք են Եսավի որդիները՝ Եդոմը, և սրանք են նրանց իշխանները։ 20 Սրանք են Հորեցի Սեիրի որդիները, որոնք բնակվում էին երկրում. Լոթան, Սոբալ, Սաբէոն, Անան, 21 Դիսոնը, Եզերը և Դիսանը. սրանք են Եդոմի երկրում Սեիրի որդիների՝ Հորեցիների իշխանները։ 22 Լոտանի որդիներն էին Հորին և Եմամը. իսկ Լոթանի քոյրը Թամնան էր։ 23 Սոբալի որդիները սրանք էին. Ալվանը, Մանահաթը, Էբալը, Սեփոնը և Օնամը։ 24 Սրանք են Սիբեոնի որդիները. Սա այն Անան էր, որ գտավ ջորիներին անապատում, երբ արածեցնում էր իր հոր Սաբեոնի էշերին։ 25 Անայի որդիները սրանք էին. Դիսոն և Անայի դուստր Օլիբաման։ 26 Սրանք են Դիսոնի որդիները. Հեմդանը, Էշբանը, Իթրանն ու Քերանը։ 27 Եզերի որդիներն են. Բիլհան, և Զաավան և Աքան: 28 Սրանք են Դիսանի որդիները. Ուզ և Արան։ 29 Սրանք են Հորեցիների իշխանները. դուքս Լոթան, դուքս Շոբալ, դուքս Սիբեոն, դուքս Անահ, 30 Դիսոն դուքս, Եզեր դուքս, Դիշան իշխան. սրանք են Հորիից եկած դուքսերը՝ Սեյրի երկրում իրենց իշխաններից։ 31 Սրանք այն թագաւորներն են, որոնք թագաւորեցին Եդոմի երկրում, նախքան Իսրայէլի որդիներուն վրայ որեւէ թագաւոր թագաւորելը։ 32 Բեորի որդի Բելան թագավորեց Եդոմում, և նրա քաղաքի անունը Դինհաբա էր։ 33 Մեռաւ Բելան, եւ նրա փոխարէն թագաւորեց Բոսրայի Զարայի որդի Յոբաբը։ 34 Յոբաբը մեռաւ, եւ նրա փոխարէն թագաւորեց Հուսամը Թեմանի երկրից։
35 Հուսամը մեռավ, և նրա փոխարեն թագավորեց Բեդադի որդի Ադադը, որը Մովաբի դաշտում կոտորեց Մադիանին, և նրա քաղաքի անունը Ավիթ էր։ 36Եւ Ադադը մեռաւ, եւ նրա փոխարէն թագաւորեց Սամլա Մասրեկացին։ 37Եւ Սամլան մեռաւ, եւ նրա փոխարէն թագաւորեց Սաւուղը՝ գետի եզերքի Ռոբովթից։ 38 Եւ Սաւուղը մեռաւ, եւ նրա փոխարէն թագաւորեց Աքբորի որդի Բաաղանանը։ 39 Մեռաւ Աքբորի որդի Բաաղանանը, եւ նրա փոխարէն թագաւորեց Ադարը։ Նրա քաղաքի անունը Փաւ էր։ և նրա կնոջ անունը Մեհեթաբել էր, Մեզահաբի դուստր Մատրեդի դուստրը։ 40 Սրանք են Եսավից եկած իշխանների անունները՝ ըստ իրենց տոհմերի, ըստ իրենց տեղերի, իրենց անուններով. դուքս Թիմնա, դուքս Ալվա, դուքս Ջեթեթ, 41 դուքս Ահոլիբամա, դուքս Էլահ, դուքս Պինոն, 42 դուքս Կենազ, դուքս Թեման, դուքս Միբզար, 43 Մագդիէլ իշխան, Իրամ իշխան. սրանք են Եդոմի իշխանները՝ ըստ իրենց բնակավայրերի իրենց կալուածների երկրում. ԳԼՈՒԽ 37 1Եւ Յակոբը բնակուեց այն երկրում, ուր նրա հայրը օտար էր՝ Քանանի երկրում։ 2 Սրանք են Հակոբի սերունդները. Հովսեփը տասնյոթ տարեկան էր, որ արածեցնում էր հոտը իր եղբայրների հետ. պատանին Բալլայի որդիների և նրա հոր կանանց՝ Զելփայի որդիների հետ էր։ 3 Իսրայէլը Յովսէփին իր բոլոր զաւակներից աւելի սիրում էր, քանի որ նա իր ծերութեան որդին էր. 4 Եվ երբ նրա եղբայրները տեսան, որ իրենց հայրն ավելի շատ է սիրում նրան, քան իր բոլոր եղբայրները, ատեցին նրան և չկարողացան խաղաղությամբ խոսել նրա հետ: 5 Եվ Հովսեփը երազ տեսավ, և նա պատմեց դա իր եղբայրներին, և նրանք ավելի ատեցին նրան։ 6 Եւ նա նրանց ասաց. 7 Քանզի, ահա, մենք խուրձեր էինք կապում դաշտում, և, ահա, իմ խուրձը վեր կացավ և նույնպես կանգնեց ուղիղ. և ահա քո խուրձերը շուրջբոլորը կանգնեցին և խոնարհվեցին իմ խուրձին։ 8 Նրա եղբայրներն ասացին նրան. Թե՞ դու իսկապես տիրություն կունենաս մեզ վրա: Եվ նրանք ավելի ատում էին նրան իր երազանքների և նրա խոսքերի համար: 9 Նա մի ուրիշ երազ տեսավ և պատմեց իր եղբայրներին ու ասաց. և ահա արևը, լուսինը և տասնմեկ աստղերը խոնարհվեցին ինձ համար: 10 Նա պատմեց դա իր հորն ու իր եղբայրներին, և նրա հայրը սաստեց նրան և ասաց նրան. Արդյո՞ք ես, քո մայրը և քո եղբայրները կգա՞նք մինչև գետին խոնարհվելու քեզ առաջ: 11 Նրա եղբայրները նախանձեցին նրան. բայց նրա հայրը նկատեց ասացվածքը. 12 Նրա եղբայրները գնացին Սյուքեմում արածեցնելու իրենց հոր հոտը։ 13 Իսրայէլն ասաց Յովսէփին. արի, և ես քեզ նրանց մոտ կուղարկեմ։ Ան ալ ըսաւ անոր. 14 Ան ալ ըսաւ անոր. և նորից ինձ լուր բեր: Ուստի նա ուղարկեց նրան Քեբրոնի հովտից, և նա եկավ Սյուքեմ։
Ծննդոց
15 Մի մարդ գտավ նրան, և ահա նա թափառում էր դաշտում, և մարդը հարցրեց նրան և ասաց. 16 Նա ասաց. 17 Մարդն ասաց. Որովհետեւ լսեցի, որ ասում էին. «Եկե՛ք գնանք Դոթան»։ Յովսէփը գնաց իր եղբայրների ետեւից եւ գտաւ նրանց Դոթանում։ 18 Եվ երբ նրան հեռվից տեսան, դեռ նախքան նրանց մոտենալը, դավադրեցին նրա դեմ՝ սպանելու նրան։ 19 Նրանք ասացին միմյանց. 20 Արդ, հիմա եկեք սպանենք նրան, գցենք մի փոսի մեջ, և մենք կասենք. 21 Ռուբէնը լսեց, ու նրան ազատեց նրանց ձեռքից. «Եկեք չսպանենք նրան»։ 22 Ռուբէնն ասաց նրանց. որպէսզի ազատէ զայն անոնց ձեռքէն՝ դարձեալ իր հօրը մատնելու համար։ 23 Եվ եղավ այնպես, երբ Հովսեփը եկավ իր եղբայրների մոտ, նրանք հանեցին Հովսեփին իր վերնազգեստից, նրա վրայի շատ գույների վերարկուից. 24Եւ նրան բռնեցին ու գցեցին մի փոսի մէջ. 25 Եվ նրանք նստեցին հաց ուտելու, և նրանք բարձրացրին իրենց աչքերը և նայեցին, և ահա Գաղաադից իսմեելացիների մի խումբ եկել էր իրենց ուղտերով՝ համեմունքներով, բալասանով և զմուռսով և պատրաստվում էին տանել այն Եգիպտոս։ 26 Յուդան ասաց իր եղբայրներին. 27 Եկեք և վաճառենք նրան իսմեելացիներին, և մեր ձեռքը նրա վրա չլինի։ քանզի նա մեր եղբայրն է և մեր մարմինը: Եվ նրա եղբայրները գոհ էին: 28 Այն ժամանակ անցան մադիանացի վաճառականներ. Նրանք հանեցին ու հանեցին Հովսեփին փոսից և վաճառեցին Հովսեփին իսմեելացիներին քսան կտոր արծաթով, և նրանք Հովսեփին տարան Եգիպտոս։ 29 Ռուբէնը վերադարձաւ փոսը. և ահա Հովսեփը փոսի մեջ չէր. և նա իր հագուստները վարձեց։ 30 Նա վերադարձավ իր եղբայրների մոտ և ասաց. իսկ ես՝ ո՞ւր գնամ։ 31 Նրանք վերցրին Հովսեփի վերարկուն, մորթեցին այծի մի ուլ, և վերարկուն թաթախեցին արյան մեջ։ 32 Նրանք ուղարկեցին շատ գույների վերարկու և բերեցին այն իրենց հորը. և ասաց. 33 Նա իմացավ ու ասաց. մի չար գազան կուլ է տվել նրան. Ջոզեֆին, անկասկած, կտոր-կտոր են վարձով տալիս: 34 Եվ Հակոբը պատառոտեց իր հագուստները, քուրձ հագավ իր մեջքին և շատ օրեր սուգ արեց իր որդու համար։ 35 Նրա բոլոր որդիներն ու դուստրերը վեր կացան նրան մխիթարելու. բայց նա հրաժարվեց մխիթարվել. Նա ասաց. Այդպես նրա հայրը լաց եղավ նրա համար։ 36 Մադիանացիները նրան Եգիպտոս վաճառեցին Պետափրեսին՝ փարավոնի սպասավորին և պահակապետին։ ԳԼՈՒԽ 38 1 Այդ ժամանակ եղավ այնպես, որ Յուդան իջավ իր եղբայրների մոտից և դարձավ մի ադողամացիի մոտ, որի անունը Հիրա էր։ 2 Յուդան այնտեղ տեսաւ մի քանանացի մի աղջկա, որի անունը Շուա էր. նա վերցրեց նրան ու մտավ նրա մոտ։
3 Նա յղիացաւ ու մի որդի ծնեց. և նրա անունը դրեց Եր. 4 Նա նորից հղիացավ և մի որդի ծնեց. և նա դրեց նրա անունը Օնան։ 5 Նա դարձյալ հղիացավ և մի որդի ծնեց. և նրա անունը Սելա դրեց։ Նա Քեզիբում էր, երբ նա ծնեց նրան։ 6 Յուդան իր անդրանիկ Էրի համար կին առաւ, որի անունը Թամար էր։ 7 Եւ Յուդայի անդրանիկ Էրը չար էր Տիրոջ առաջ. և Տերը սպանեց նրան։ 8 Յուդան ասաց Օնանին. 9 Եվ Օնանը գիտեր, որ սերունդը իրենը չպետք է լինի. Երբ նա մտավ իր եղբոր կնոջ մոտ, նա թափեց այն գետնին, որպեսզի նա սերմ չտա իր եղբորը։ 10 Եվ այն, ինչ նա արեց, տհաճություն պատճառեց Տիրոջը, դրա համար էլ սպանեց նրան։ 11 Այն ժամանակ Յուդան ասաց իր հարսին Թամարին. «Այրի մնա քո հօր տանը, մինչև իմ որդի Սելահը մեծանա, քանի որ նա ասաց. Եվ Թամարը գնաց և բնակվեց իր հոր տանը։ 12 Որոշ ժամանակ անց մահացավ Հուդայի կնոջ դուստրը՝ Շուա. Յուդան մխիթարուեց ու գնաց Թամնաթ իր ոչխարների խուզողների մօտ, նա ու իր ընկերը՝ Ադուղամացի Հիրա։ 13 Թամարին ասացին. 14 Նա հանեց իր այրի կնոջ զգեստները, ծածկեց նրան վարագույրով, փաթաթվեց ու նստեց մի բաց տեղում՝ Թամնաթի ճանապարհին։ քանի որ նա տեսավ, որ Շելան մեծացել է, և նրան կին չտրվեց: 15 Երբ Հուդան տեսավ նրան, կարծեց, որ նա պոռնիկ է. քանի որ նա ծածկել էր իր դեմքը: 16 Ճանապարհին նա դարձավ դեպի նրա կողմը և ասաց. (որովհետև նա չգիտեր, որ նա իր հարսն է:) Եվ նա ասաց. 17 Նա ասաց. Նա ասաց. «Ինձ գրավ կտա՞ս, մինչև ուղարկես»։ 18 Նա ասաց. «Ի՞նչ գրավ տամ քեզ»։ Նա ասաց. Եվ նա տվեց նրան, մտավ նրա մոտ, և նա հղիացավ նրանից: 19Եւ նա վեր կացաւ, գնաց, իր վարագոյրով վեր առաւ նորանից եւ հագաւ իր այրիութեան զգեստները։ 20 Յուդան ուղարկեց ուլին իր ընկերոջ՝ ադողամացիի ձեռքով, որպէսզի իր գրաւը վերցնի կնոջ ձեռքից, բայց նա չգտաւ նրան։ 21 Այն ժամանակ նա հարցրեց այդ տեղի մարդկանց ու ասաց. Նրանք ասացին. «Այստեղ պոռնիկ չկար»։ 22 Նա վերադարձավ Յուդա ու ասաց. և այդ տեղի մարդիկ ասացին, որ այս տեղում պոռնիկ չկա։ 23 Յուդան ասաց. 24 Մօտ երեք ամիս յետոյ Յուդային պատմեցին. «Քո հարս Թամարը պոռնկացել է. և նաև, ահա, նա պոռնկությամբ հղի է։ Յուդան ասաց. 25 Երբ նա ծնվեց, ուղարկեց իր աներոջը և ասաց. և անձնակազմը։ 26 Յուդան ճանաչեց նրանց ու ասաց. որովհետև ես նրան չտվեցի իմ որդի Սելային։ Եվ նա այլևս չճանաչեց նրան: 27 Եվ եղավ այնպես, որ նրա ծննդաբերության ժամանակ, ահա, նրա արգանդում երկվորյակներ կային: 28 Եվ եղավ այնպես, երբ նա ցավեց, մեկը մեկնեց իր ձեռքը, և մանկաբարձուհին վերցրեց ու կապեց նրա
Ծննդոց
ձեռքի կարմիր թելը՝ ասելով. «Առաջինը սա դուրս եկավ»։ 29 Երբ նա ետ քաշեց իր ձեռքը, ահա նրա եղբայրը դուրս եկավ, և նա ասաց. այս պատռվածքը քեզ վրա լինի, ուստի նրա անունը Փարես է կոչվել։ 30 Հետո դուրս եկավ նրա եղբայրը, որի ձեռքին կարմիր թել կար, և նրա անունը Զարա էր։ ԳԼՈՒԽ 39 1 Եւ Յովսէփին տարան Եգիպտոս. Իսկ Պետափարը՝ փարավոնի սպա, պահակապետ, եգիպտացի, գնեց նրան իսմեելացիների ձեռքից, որոնք նրան այնտեղ էին իջեցրել։ 2 Տէրը Յովսէփի հետ էր, եւ նա բարգաւաճ մարդ էր. և նա իր տիրոջ՝ եգիպտացու տանը էր։ 3 Նրա տերը տեսավ, որ Եհովան իր հետ է, և որ Եհովան իր բոլոր արածներին հաջողության է հասել իր ձեռքում։ 4 Եւ Յովսէփը շնորհ գտաւ նորա աչքին, եւ ծառայեց նորան, եւ նորան վերակացու կարգեց իր տան վերայ, եւ իր բոլոր ունեցածը իր ձեռքը դրաւ։ 5 Եվ եղավ այնպես, որ այն ժամանակից ի վեր, երբ նա նշանակեց նրան իր տան վերակացու, և այն ամենի վրա, ինչ ուներ, Եհովան օրհնեց եգիպտացու տունը Հովսեփի համար. և Տիրոջ օրհնությունը եղավ այն ամենի վրա, ինչ նա ուներ տանը և դաշտում։ 6 Նա թողեց այն ամենը, ինչ ուներ Հովսեփի ձեռքում. և նա չգիտեր, թե ինչ ուներ, բացի այն հացից, որ կերավ: Եվ Հովսեփը լավ մարդ էր և բարեհաճ։ 7 Եվ եղավ այնպես, որ այս բաներից հետո նրա տիրոջ կինը հայացքը գցեց Հովսեփի վրա. Նա ասաց. «Պառկիր ինձ հետ»։ 8 Բայց նա մերժեց և ասաց իր տիրոջ կնոջը. 9 Այս տանը ինձանից մեծ մարդ չկա. Նա ինձնից բացի քեզնից որևէ բան չի հետ պահել, քանի որ դու նրա կինն ես։ 10 Եվ եղավ այնպես, երբ նա ամեն օր խոսում էր Հովսեփի հետ, որ նա չլսեց նրան՝ պառկել նրա մոտ կամ լինել նրա հետ։ 11 Եվ եղավ այնպես, որ այդ ժամանակ Հովսեփը մտավ տուն՝ իր գործն անելու. և տան մարդկանցից ոչ ոք չկար ներսում։ 12 Եւ նա բռնեց նրան իր զգեստից՝ ասելով. «Պառկիր ինձ հետ»։ 13 Եվ եղավ այնպես, երբ նա տեսավ, որ նա իր հագուստը թողել էր իր ձեռքում, և փախավ, 14 Որ նա կանչեց իր տան մարդկանց և խոսեց նրանց հետ և ասաց. նա մտավ ինձ մոտ պառկելու ինձ հետ, և ես բարձր ձայնով աղաղակեցի. 15 Եվ եղավ այնպես, երբ նա լսեց, որ ես բարձրացրի իմ ձայնը և լաց եղա, նա թողեց իր հանդերձը ինձ մոտ և փախավ և դուրս հանեց նրան։ 16 Եվ նա դրեց նրա զգեստը նրա մոտ, մինչև որ նրա տերը տուն եկավ։ 17 Եվ նա խոսեց նրա հետ այս խոսքերի համաձայն՝ ասելով. 18 Եվ եղավ այնպես, երբ ես բարձրացրի իմ ձայնը և աղաղակեցի, նա թողեց իր զգեստը ինձ մոտ և փախավ դուրս։
19 Եվ եղավ այնպես, երբ նրա տերը լսեց իր կնոջ խոսքերը, որոնք նա ասաց նրան, ասելով. որ նրա բարկությունը բորբոքվեց. 20 Եւ Յովսէփի տէրը նրան բռնեց եւ դրեց բանտը, այն տեղը, ուր կապում էին թագաւորի բանտարկեալները, եւ նա այնտեղ էր՝ բանտում։ 21 Բայց Տէրը Յովսէփի հետ էր, ողորմութիւն ցոյց տուեց նրան ու շնորհք տուեց բանտապահի աչքին։ 22 Բանտի պահապանը Հովսեփի ձեռքը հանձնեց բանտում գտնվող բոլոր բանտարկյալներին. և ինչ էլ որ այնտեղ արեցին, նա կատարողն էր: 23 Բանտի պահապանը իր ձեռքի տակ եղած ոչ մի բանի չնայեց. որովհետեւ Տէրը նրա հետ էր, եւ ինչ որ նա արեց, Տէրը յաջողեցրեց։ ԳԼՈՒԽ 40 1 Եվ եղավ այնպես, որ այս բաներից հետո Եգիպտոսի թագավորի սպասավորը և նրա հացթուխը գայթակղեցին իրենց տիրոջը՝ Եգիպտոսի թագավորին։ 2 Փարավոնը բարկացավ իր երկու սպասավորների, սպասավորների և հացթուխների պետի վրա։ 3 Եւ զանոնք պահակապետի տան մէջ դրաւ բանտը, այն տեղը, ուր Յովսէփը կապուած էր։ 4 Պահակապետը նրանց պատուիրեց Յովսէփին, եւ նա ծառայեց նրանց։ 5 Երկուսն էլ երազ տեսան, ամեն մեկն իր երազը մեկ գիշերվա մեջ, ամեն մեկն իր երազի մեկնության համաձայն՝ բանտում կապած Եգիպտոսի թագավորի սպասավորն ու հացթուխը։ 6 Առավոտյան Հովսեփը մտավ նրանց մոտ և նայեց նրանց, և ահա նրանք տխուր էին։ 7 Նա հարցրեց փարավոնի սպասավորներին, որոնք իր հետ էին իր տիրոջ տան պալատում՝ ասելով. Ինչո՞ւ եք այսօր այդքան տխուր նայում։ 8 Անոնք ալ ըսին անոր. Հովսեփն ասաց նրանց. «Մի՞թե մեկնությունները Աստծունն են»։ ասա ինձ նրանց, աղաչում եմ քեզ: 9 Իսկ գլխավոր սպասավորը պատմեց իր երազը Հովսեփին և ասաց նրան. 10 Եվ որթատունկի մեջ երեք ճյուղ կար. եւ ողկոյզք նորա բերեցին հասուն խաղող: 11 Եվ փարավոնի բաժակն իմ ձեռքում էր, և ես վերցրեցի խաղողը և սեղմեցի փարավոնի բաժակի մեջ, և բաժակը տվեցի փարավոնի ձեռքը։ 12 Յովսէփն ասաց նրան. 13 Բայց երեք օրվա ընթացքում փարավոնը կբարձրացնի քո գլուխը և կվերադարձնի քեզ քո տեղը, և դու փարավոնի բաժակը կմատնես նրա ձեռքը, ինչպես նախկինում, երբ դու նրա սպասավորն էիր։ 14 Բայց մտածիր ինձ մասին, երբ քեզ լավ կլինի, և ողորմություն ցույց տուր ինձ, և իմ մասին հիշատակիր փարավոնին և հանիր ինձ այս տնից։ 15 Արդարեւ, ես գողացա եբրայեցիների երկրից, եւ այստեղ էլ ոչինչ չեմ արել, որ ինձ բանտ գցեն։ 16 Երբ գլխավոր հացթուխը տեսավ, որ մեկնությունը լավ է, ասաց Հովսեփին. 17 Եվ վերին զամբյուղում փարավոնի համար ամեն տեսակ հաց կերակուր կար. և թռչունները կերան դրանք իմ գլխի վրա դրված զամբյուղից: 18 Յովսէփը պատասխանեց եւ ասաց.
Ծննդոց
19 Սակայն երեք օրվա ընթացքում փարավոնը կբարձրացնի քո գլուխը քեզանից և կկախի քեզ ծառից։ և թռչունները քեզանից պիտի ուտեն քո միսը։ 20 Երրորդ օրը՝ փարավոնի ծննդյան օրն էր, որ նա խնջույք արեց իր բոլոր ծառաների համար, և նա բարձրացրեց իր ծառաների գլխավոր սպասավորի և հացթուխի գլուխը։ 21 Եվ նա վերադարձրեց գլխավոր սպասավորին իր սպասավորության պաշտոնում. եւ տուաւ բաժակը ի ձեռք Փարաւոնի: 22 Բայց նա կախեց հացթուխին, ինչպէս Յովսէփն ասել էր նրանց։ 23 Բայց գլխավոր սպասավորը չհիշեց Հովսեփին, այլ մոռացավ նրան։ ԳԼՈՒԽ 41 1 Եվ եղավ այնպես, որ երկու տարի անց փարավոնը երազ տեսավ, և ահա նա կանգնեց գետի մոտ։ 2 Եվ ահա, գետից դուրս եկան եօթը գեղեցիկ և պարարտ գիծ. և նրանք կերակրում էին մարգագետնում: 3 Եվ ահա, նրանցից հետո գետից ելան ևս յոթ գիծ՝ հեզ և նիհար. և կանգնեց գետի եզերքին գտնվող մյուս նժույգի մոտ։ 4 Եվ չար բարեհաճ ու նիհար երինջները կերան յոթ բարեհաճ ու պարարտ երին։ Այսպիսով, փարավոնը արթնացավ: 5 Եվ նա քնեց և երկրորդ անգամ երազ տեսավ. 6 Եվ ահա, յոթ բարակ ականջներ՝ արևելյան քամուց փչված, բուսավ նրանց հետևից։ 7Եւ եօթը բարակ ականջները խժռեցին եօթը բարձրահասակ ու լի ականջները։ Փարավոնն արթնացավ, և ահա երազ էր։ 8 Եվ եղավ այնպես, որ առավոտյան նրա հոգին խռովվեց. Նա մարդ ուղարկեց ու կանչեց Եգիպտոսի բոլոր մոգերին ու նրա բոլոր իմաստուններին։ Փարավոնը պատմեց նրանց իր երազանքը։ բայց չկար մեկը, որ կարողանար մեկնաբանել դրանք փարավոնին։ 9 Այն ժամանակ սպասավորը խոսեց փարավոնի հետ՝ ասելով. 10 Փարավոնը բարկացավ իր ծառաների վրա և ինձ պահակապետի տանը պահակ դրեց՝ ինձ և հացթուխին։ 11 Եվ մենք մի գիշեր երազ տեսանք՝ ես և նա. մենք յուրաքանչյուր մարդու երազում տեսանք՝ ըստ իր երազի մեկնաբանության։ 12 Մեզ հետ մի երիտասարդ՝ եբրայեցի, պահակապետի ծառան կար. և մենք պատմեցինք նրան, և նա մեկնեց մեզ մեր երազները. իւրաքանչիւրին ըստ իր երազի մեկնաբանեց։ 13 Եվ եղավ այնպես, ինչպես նա մեկնեց մեզ, այդպես էլ եղավ. նա ինձ վերադարձրեց իմ աշխատասենյակ, և նրան կախեց: 14 Այն ժամանակ փարավոնը մարդ ուղարկեց և կանչեց Հովսեփին, և նրան շտապ դուրս բերեցին բանտից։ 15 Փարաւոնը Յովսէփին ասաց. 16 Յովսէփը պատասխանեց փարաւոնին ու ասաց. 17 Փարավոնն ասաց Հովսեփին.
18 Եվ ահա, գետից դուրս եկան յոթը պարարտ և բարեհամբույր գիծ. եւ կերակրեցին ի մարգ. 19Եւ ահա նրանց յետոյ եօթը ուրիշ գիծեր եկան՝ աղքատ, շատ վատ բարեհաճ ու նիհար, այնպիսին, ինչպիսին ես երբեք չեմ տեսել Եգիպտոսի ողջ երկրում չարության համար։ 20 Եվ նիհար և անբարենպաստ երինջները կերան առաջին յոթ պարարտ երինջները. 21 Եվ երբ նրանք կերան դրանք, չգիտեն, որ նրանք կերել են դրանք. բայց նրանք դեռևս վատ բարեհաճ էին, ինչպես սկզբում: Այսպիսով, ես արթնացա: 22 Եվ ես երազում տեսա, և ահա մեկ ցողունով յոթ հասկեր բարձրացան՝ լի ու լավ. 23 Եվ ահա նրանց հետևից բուսած յոթ ականջներ՝ չորացած, բարակ և արևելյան քամուց փչված։ 24 Եւ բարակ ականջները խժռեցին եօթը բարի ականջները. բայց չկար մեկը, ով կարող էր դա ինձ հայտարարել: 25 Հովսեփն ասաց փարավոնին. «Փարավոնի երազը մեկն է. 26 Յոթ լավ եղջյուրները յոթ տարի են. և յոթ բարի ականջները յոթ տարի են. երազը մեկ է։ 27 Եւ նրանցից յետոյ ելած եօթը բարակ ու անարգ երինջները եօթը տարի են. և արևելյան քամուց փչված յոթ դատարկ ականջները սովի յոթ տարի կլինեն։ 28 Սա է այն, ինչ ես ասացի փարավոնին. 29 Ահա եօթը տարիներ են գալիս մեծ առատութեան ամբողջ Եգիպտոսի երկրում. 30 Եվ նրանցից հետո եօթը տարի սով կլինի. և Եգիպտոսի երկրում բոլոր առատությունը կմոռացվի. եւ սովը պիտի սպառի երկիրը. 31 Եվ երկրում առատությունը չի ճանաչվի հաջորդող սովի պատճառով. քանզի դա շատ ցավալի կլինի: 32 Եվ դրա համար երազը կրկնապատկվեց փարավոնի համար երկու անգամ. դա այն պատճառով է, որ այդ բանը հաստատվել է Աստծո կողմից, և Աստված շուտով այն կկատարի: 33 Ուրեմն թող փարավոնը նայի՝ խելացի ու իմաստուն մարդուն և նշանակի Եգիպտոսի երկրի վրա։ 34 Փարաւոնը թող անի այս, եւ թող պաշտօնեաներ նշանակի երկրի վրայ, եւ Եգիպտոսի երկրի հինգերորդ մասը վերցնի յոթ առատ տարիների ընթացքում։ 35 Եվ թող հավաքեն գալիք լավ տարիների բոլոր կերակուրները և ցորենը դնեն փարավոնի ձեռքի տակ, և թող կեր պահեն քաղաքներում։ 36 Եվ այդ կերակուրը երկրի համար պահեստ կլինի Եգիպտոսի երկրում սովի յոթ տարիների դեմ. որ երկիրը սովից չկորչի։ 37 Եվ այդ բանը լավ էր փարավոնի և նրա բոլոր ծառաների աչքում։ 38 Փարաւոնն ասաց իր ծառաներին. 39 Փարաւոնն ասաց Յովսէփին. 40 Դու կլինես իմ տան վրա, և քո խոսքի համաձայն՝ իմ ամբողջ ժողովուրդը կտիրի։ Միայն գահի վրա ես քեզնից մեծ կլինեմ։ 41 Փարավոնն ասաց Հովսեփին. 42 Եվ փարավոնը հանեց իր մատանին նրա ձեռքից, դրեց Հովսեփի ձեռքին, հագցրեց նրան նուրբ բեհեզի զգեստներ և նրա պարանոցին ոսկյա շղթա դրեց։ 43 Եւ նրան ստիպեց նստել իր ունեցած երկրորդ կառքը. Նրանք աղաղակեցին նրա առջև. 44 Փարավոնն ասաց Հովսեփին.
Ծննդոց
45 Փարաւոնը Յովսէփի անունը դրեց Սափնաթփանաա. և նա նրան տուեց կնոջը՝ Փոթիփերայի դստերը՝ Օնի քահանայի Ասենաթին։ Եւ Յովսէփը գնաց Եգիպտոսի ամբողջ երկրի վրայ։ 46 Հովսեփը երեսուն տարեկան էր, երբ կանգնեց Եգիպտոսի փարավոնի թագավորի առաջ։ Եւ Յովսէփը փարաւոնի մօտից դուրս ելաւ ու Եգիպտոսի ամբողջ երկիրը շրջեց։ 47 Եվ յոթ առատ տարիների ընթացքում երկիրը բուռ առաջացավ։ 48 Եւ նա հաւաքեց Եգիպտոսի երկրում եղող եօթը տարիների բոլոր կերակուրները, եւ կերակուրները դրեց քաղաքներում. 49 Յովսէփը շատ ցորեն հաւաքեց, ինչպէս ծովի աւազը, մինչեւ որ թողեց հաշուելը. քանի որ անթիւ էր։ 50 Եվ Հովսեփի համար երկու որդի ծնվեցին սովի տարիներից առաջ, որոնք ծնեց Օնի քահանա Փոթիֆերայի դուստր Ասենաթը նրա համար։ 51 Եւ Յովսէփը անդրանիկ Մանասէի անունը դրեց, որովհետեւ Աստուած ինձ մոռցրեց իմ բոլոր չարչարանքները եւ իմ հօրս տունը։ 52 Երկրորդի անունը Եփրեմ կոչեց, որովհետև Աստված ինձ պտղաբեր դարձրեց իմ նեղության երկրում։ 53Եւ Եգիպտոսի երկրում եղող առատութեան եօթը տարիները վերջացան։ 54 Եւ սկսան գալ եօթը տարիները, ինչպէս Յովսէփն ասել էր. բայց Եգիպտոսի ամբողջ երկրում հաց կար։ 55 Երբ Եգիպտոսի ամբողջ երկիրը սովամահ եղաւ, ժողովուրդը աղաղակեց փարաւոնին հացի համար։ Փարաւոնն ասաց բոլոր եգիպտացիներին. այն, ինչ նա ասում է ձեզ, արեք: 56 Սովը տիրեց ամբողջ երկրի երեսին։ և սովը սրվեց Եգիպտոսի երկրում։ 57 Բոլոր երկրները Եգիպտոս եկան Հովսեփի մոտ՝ ցորեն գնելու համար. որովհետև սովն այնքան սաստիկ էր բոլոր երկրներում։ ԳԼՈՒԽ 42 1 Երբ Հակոբը տեսավ, որ Եգիպտոսում ցորեն կա, Հակոբն ասաց իր որդիներին. 2 Նա ասաց. «Ահա ես լսել եմ, որ Եգիպտոսում ցորեն կա. որ ապրենք և չմեռնենք։ 3 Յովսէփի տասը եղբայրները իջան Եգիպտոս՝ ցորեն գնելու։ 4 Բայց Բենիամինը՝ Հովսեփի եղբայրը, Հակոբը չուղարկեց իր եղբայրների հետ. քանի որ նա ասաց. «Գուցէ նրան չարիք չպատահի»: 5 Իսրայէլի որդիքը եկածներուն մէջ ցորեն գնելու եկան, որովհետեւ Քանանի երկրին մէջ սով էր։ 6 Եւ Յովսէփը երկրի կառավարիչն էր, եւ նա էր, որ վաճառում էր երկրի ամբողջ ժողովրդին։ Յովսէփի եղբայրները եկան ու խոնարհուեցին նրա առաջ՝ երեսները մինչեւ գետին։ 7 Եվ Հովսեփը տեսավ իր եղբայրներին, և նա ճանաչեց նրանց, բայց օտարացավ նրանց համար և կոպիտ խոսեց նրանց հետ. Նա ասաց նրանց. Նրանք ասացին. «Քանանի երկրից ուտելիք գնելու համար»։ 8 Եվ Հովսեփը ճանաչում էր իր եղբայրներին, բայց նրանք չէին ճանաչում նրան։
9 Յովսէփը յիշեց այն երազները, որ տեսել էր նրանց մասին, եւ ասաց նրանց. դուք եկել եք երկրի մերկությունը տեսնելու համար։ 10 Նրանք ասացին նրան. «Ո՛չ, տէ՛ր իմ, բայց քո ծառաները եկել են ուտելիք գնելու»։ 11 Մենք բոլորս մեկ մարդու որդիներ ենք. մենք ճշմարիտ մարդիկ ենք, քո ծառաները լրտեսներ չեն։ 12 Եւ նա նրանց ասաց. 13 Նրանք ասացին. «Քո ծառաները տասներկու եղբայրներ են, մեկ մարդու որդիներ Քանանի երկրում. և ահա ամենափոքրն այսօր մեր հոր մոտ է, իսկ մեկը՝ ոչ: 14 Յովսէփն ասաց նրանց. 15 Սրանով դուք ապացուցվելու եք. Փարավոնի կյանքով դուք այստեղից դուրս չեք գա, եթե ձեր կրտսեր եղբայրը չգա այստեղ։ 16 Ուղարկե՛ք ձեզնից մեկին, և թող նա բերի ձեր եղբորը, և դուք բանտում կպահեք, որպեսզի ձեր խոսքերը ապացուցվեն, թե արդյոք ձեր մեջ ճշմարտություն կա, թե չէ, փարավոնի կյանքով, անշուշտ, դուք լրտեսներ եք։ 17 Եվ բոլորին երեք օր բաժանեց։ 18 Յովսէփն ասաց նրանց երրորդ օրը. քանզի ես վախենում եմ Աստծուց: 19 Եթէ դուք ճշմարիտ մարդիկ էք, ձեր եղբայրներից մէկը թող կապուի ձեր բանտի տանը. 20 Բայց քո կրտսեր եղբորը բեր ինձ մոտ. այնպես որ ձեր խոսքերը կհաստատվեն, և դուք չեք մեռնի: Եվ նրանք այդպես էլ արեցին։ 21 Նրանք ասացին միմյանց. ուստի այս նեղությունը մեզ վրա է հասել: 22 Ռուբէնը պատասխանեց նրանց ու ասաց. իսկ դուք չե՞ք լսել։ ուստի, ահա, նրա արյունն էլ է պահանջվում։ 23 Եվ նրանք չգիտեին, որ Հովսեփը հասկանում էր իրենց. քանզի նա խոսեց նրանց հետ թարգմանչի միջոցով: 24 Նա շրջվեց նրանցից և լաց եղավ. և դարձյալ վերադարձավ նրանց մոտ, խոսեց նրանց հետ և նրանցից առավ Շմավոնին և կապեցին նրանց աչքի առաջ։ 25 Այն ժամանակ Հովսեփը հրամայեց նրանց պարկերը լցնել ցորենով, և յուրաքանչյուրի փողը վերադարձնել իր պարկի մեջ և նրանց ճանապարհի պաշար տալ, և նա այդպես էլ արեց նրանց։ 26 Նրանք իրենց էշերը լցրեցին ցորենով ու գնացին այնտեղից։ 27 Երբ նրանցից մեկը իջեւանում բացեց իր պարկը, որ իր էշը կեր տա, նա լրտեսեց նրա փողը. քանզի, ահա, դա նրա պարկի բերանում էր։ 28 Եւ նա ասաց իր եղբայրներին. և ահա՛ դա իմ պարկի մեջ է, և նրանց սիրտը հուսահատվեց, և նրանք վախեցան և միմյանց ասացին. 29 Եվ նրանք եկան իրենց հոր Հակոբի մոտ՝ Քանանի երկիրը, և պատմեցին նրան այն ամենը, ինչ պատահեց իրենց. ասելով, 30 Մարդը, որ երկրի տերն է, կոպիտ խոսեց մեզ հետ և մեզ երկրի հետախույզներ ընդունեց։ 31 Մենք նրան ասացինք. մենք լրտեսներ չենք. 32 Մենք տասներկու եղբայրներ ենք՝ մեր հօր որդիները. մեկը չկա, և ամենափոքրն այսօր մեր հոր մոտ է Քանանի երկրում:
Ծննդոց
33 Եվ այդ մարդը՝ երկրի տերը, ասաց մեզ. թողեք ձեր եղբայրներից մեկին այստեղ ինձ մոտ, և ձեր ընտանիքների սովի համար կերակուր վերցրեք և գնացեք: 34 Եվ ձեր կրտսեր եղբորը բերեք ինձ մոտ, այն ժամանակ ես կիմանամ, որ դուք լրտեսներ չեք, այլ ճշմարիտ մարդիկ եք. 35 Եվ եղավ այնպես, երբ նրանք դատարկեցին իրենց պարկերը, ահա, ամեն մեկի փողի կապոցը իր պարկի մեջ էր. և երբ նրանք և իրենց հայրը տեսան փողի կապոցները, վախեցան։ 36 Նրանց հայրը՝ Հակոբը, ասաց նրանց. 37 Ռուբէնը խօսեց իր հօր հետ ու ասաց. 38 Նա ասաց. որովհետև նրա եղբայրը մեռել է, և նա մենակ է մնացել. եթե նրա ճանապարհին, ուր դուք գնում եք, չարություն պատահի, իմ ալեհեր մազերը վշտով գերեզման իջեցնեք։ ԳԼՈՒԽ 43 1 Եվ սովը սաստիկ եղավ երկրում։ 2 Եվ երբ նրանք կերան Եգիպտոսից բերած ցորենը, նրանց հայրն ասաց նրանց. 3 Յուդան խօսեց անոր հետ՝ ըսելով. 4 Եթե մեր եղբորը մեզ հետ ուղարկես, մենք կիջնենք և քեզ համար ուտելիք կգնենք։ 5 Բայց եթե չուղարկես նրան, մենք չենք իջնի, քանի որ այդ մարդն ասաց մեզ. «Դուք չեք տեսնի իմ երեսը, եթե ձեր եղբայրը ձեզ հետ չլինի»։ 6 Իսրայէլն ասաց. 7 Անոնք ալ ըսին. «Այդ մարդը մեր վիճակին ու մեր ազգականներուն մասին խստօրէն հարցուց՝ ըսելով. «Քո հայրը դեռ կենդանի՞ է»։ ուրիշ եղբայր ունե՞ս։ և մենք նրան ասացինք այս խոսքերի սկզբունքի համաձայն. 8 Յուդան ասաց իր հօր Իսրայէլին. որ մենք ապրենք և չմեռնենք և՛ մենք, և՛ դու, և՛ մեր փոքրիկները։ 9 Ես երաշխավոր կլինեմ նրա համար. եթէ ես նրան չբերեմ քեզ մօտ ու չդնեմ նրան քո առաջ, ապա յաւիտեան մեղքս կրեմ: 10 Որովհետև եթե չուշանայինք, անշուշտ հիմա այս երկրորդ անգամ էինք վերադարձել։ 11 Նրանց հայր Իսրայելն ասաց նրանց. վերցրեք երկրի լավագույն պտուղները ձեր անոթների մեջ և վերցրեք այդ մարդուն նվեր, մի քիչ բալասան և մի քիչ մեղր, համեմունքներ և զմուռս, ընկույզ և նուշ: 12 Եվ քո ձեռքում կրկնակի փող վերցրու. և այն փողը, որ նորից բերվեց քո պարկերի բերանով, նորից տար այն քո ձեռքում. երևի թե դա թերացում էր. 13 Վերցրու նաև քո եղբորը և վեր կաց և դարձյալ գնա այդ մարդու մոտ. 14 Եվ Ամենակարող Աստված քեզ ողորմություն տա այդ մարդու առաջ, որպեսզի նա արձակի քո մյուս եղբորն ու Բենիամինին։ Եթե ես զրկված եմ իմ երեխաներից, ես զրկված եմ: 15 Մարդիկ վերցրին այդ նվերը, և Բենիամինն ու Բենիամինը կրկնակի փող վերցրին։ և վեր կացավ, իջավ Եգիպտոս և կանգնեց Հովսեփի առաջ։ 16 Երբ Հովսեփը տեսավ Բենիամինին նրանց հետ, ասաց իր տան պետին. քանի որ այս մարդիկ ինձ հետ կճաշեն կեսօրին։
17 Եվ այդ մարդն արեց այնպես, ինչպես Հովսեփն էր պատվիրել. և այդ մարդը մարդկանց բերեց Հովսեփի տուն։ 18 Այդ մարդիկ վախեցան, որովհետև նրանց տարան Հովսեփի տուն. Նրանք ասացին. «Առաջին անգամ մեր պարկերով վերադարձված փողի համար մեզ բերեցին։ որպէսզի մեր դէմ առիթ փնտռէ, մեր վրայ իյնայ եւ մեզ ստրուկ առնէ ու մեր էշերը։ 19 Եվ նրանք մոտեցան Հովսեփի տան տնտեսին, և նրա հետ խոսեցին տան դռան մոտ. 20 Եվ ասաց. 21 Եվ եղավ այնպես, որ երբ եկանք իջեւանատուն, բացեցինք մեր պարկերը, և, ահա, ամեն մեկի փողը իր պարկի բերանում էր, մեր փողը ամբողջ քաշով. և մենք այն նորից բերեցինք մեր ձեռքը . 22 Եվ ուրիշ փող ենք իջեցրել մեր ձեռքը՝ ուտելիք գնելու համար. մենք չենք կարող ասել, թե ով է դրել մեր փողը մեր պարկերի մեջ։ 23 Ան ալ ըսաւ. Եվ նա Շմավոնին դուրս բերեց նրանց մոտ։ 24 Այդ մարդը մարդկանց բերեց Հովսեփի տունը, ջուր տվեց նրանց, և նրանք լվացեցին իրենց ոտքերը։ և նա նրանց էշերին օգնական տվեց: 25 Եւ Յովսէփի դէմ ընծան պատրաստեցին, որ կէսօրին եկան, որովհետեւ լսեցին, որ այնտեղ հաց պիտի ուտեն։ 26 Երբ Յովսէփը տուն եկաւ, իրանց ձեռքին եղած նուէրը նրան տուն բերին, եւ մինչեւ գետին խոնարհուեցին նրա առաջ։ 27 Նա հարցրեց նրանց բարօրության մասին և ասաց. Նա դեռ կենդանի՞ է։ 28 Նրանք պատասխանեցին. «Քո ծառան՝ մեր հայրը, առողջ է, նա դեռ ողջ է»։ Եվ նրանք խոնարհեցին իրենց գլուխները և խոնարհվեցին։ 29 Նա բարձրացրեց իր աչքերը և տեսավ իր եղբորը՝ Բենիամինին՝ իր մոր որդուն, և ասաց. Նա ասաց. «Աստված ողորմիր քեզ, որդի՛ս»։ 30 Հովսեփը շտապեց. որովհետև նրա աղիքները փափագում էին իր եղբորը, և նա փնտրում էր, թե ուր լացել. և նա մտավ իր սենյակը և այնտեղ լաց եղավ։ 31 Եվ նա լվաց իր երեսը, դուրս եկավ, զսպեց իրեն ու ասաց. 32 Անոնք առանձին գնացին անոր, իրենց համար առանձին, եւ եգիպտացիներուն համար, որոնք անոր հետ կերան՝ առանձին-առանձին. քանզի դա գարշելի է եգիպտացիների համար։ 33 Եվ նստեցին նրա առաջ՝ անդրանիկը՝ ըստ իր անդրանկության, և կրտսերը՝ ըստ իր երիտասարդության, և մարդիկ զարմանում էին միմյանց վրա։ 34 Եվ նա վերցրեց ու իր մոտից խմիչքներ ուղարկեց նրանց մոտ, բայց Բենիամինի խաշածը նրանցից հինգ անգամ ավելի էր։ Եվ նրանք խմեցին և ուրախացան նրա հետ: ԳԼՈՒԽ 44 1 Նա հրամայեց իր տան տնտեսին, ասելով. 2 Եվ իմ բաժակը՝ արծաթե բաժակը, դրիր կրտսերի պարկի բերանը և նրա ցորենի փողը։ Եվ նա արեց այն խոսքի համաձայն, որ ասել էր Հովսեփը։
Ծննդոց
3 Հենց որ առավոտը բացվեց, մարդկանց ուղարկեցին իրենց և իրենց էշերին։ 4 Երբ նրանք քաղաքից դուրս ելան, և դեռ շատ հեռու չէին, Հովսեփն ասաց իր տնտեսին. և երբ հասնես նրանց, ասա նրանց. 5 Մի՞թե սա այն չէ, որով խմում է իմ տերը, և որով նա իսկապես գուշակում է։ դուք չարիք գործեցիք՝ այդ անելով։ 6 Եվ նա հասավ նրանց և ասաց նրանց այս նույն խոսքերը: 7 Եվ նրանք ասացին նրան. Ինչո՞ւ է իմ տերը ասում այս խոսքերը. Աստված մի արասցե, որ քո ծառաներն այս կերպ վարվեն. 8 Ահա այն փողը, որ գտանք մեր պարկերի բերանից, Քանանի երկրից քեզ հետ բերեցինք. այդ դեպքում ինչպե՞ս գողանանք քո տիրոջ տնից արծաթ կամ ոսկի։ 9 Քո ծառաներից ում մոտ այն գտնվի, թող մեռնի, և մենք էլ իմ տիրոջ ծառան կլինենք։ 10 Ան ալ ըսաւ. և դուք անարատ կլինեք: 11 Այն ատեն իւրաքանչիւրը իր պարկը գետին իջեցուց արագ, ու իւրաքանչիւրը իր պարկը բացաւ։ 12 Նա փնտրեց և սկսեց մեծից և հեռացավ փոքրից, և բաժակը գտնվեց Բենիամինի պարկի մեջ։ 13 Նրանք պատառոտեցին իրենց հագուստները, ամեն մեկն իր էշը բարձեցին ու վերադարձան քաղաք։ 14 Յուդան ու իր եղբայրները եկան Յովսէփի տունը. քանի որ նա դեռ այնտեղ էր, և նրանք ընկան նրա առաջ գետնին: 15 Յովսէփն ասաց նրանց. Չե՞ք անում, որ այդպիսի մարդը, ինչպիսին ես եմ, կարող եմ անշուշտ գուշակել: 16 Յուդան ասաց. «Ի՞նչ ասենք իմ տիրոջը»։ ինչ խոսենք կամ ինչպե՞ս մաքրենք ինքներս մեզ։ Աստուած իմացաւ քո ծառաների անօրէնութիւնը. ահա՛ մենք իմ տիրոջ ծառաներն ենք, թէ՛ մենք, թէ՛ նա, ում մօտ գտնուել է բաժակը: 17 Եւ նա ասաց. Իսկ դու խաղաղությամբ վեր կաց քո հոր մոտ։ 18 Այն ժամանակ Յուդան մոտեցավ նրան և ասաց. 19 Իմ տերը հարցրեց իր ծառաներին՝ ասելով. «Դուք հայր կամ եղբայր ունե՞ք»։ 20 Եվ մենք ասացինք իմ տիրոջը. և նրա եղբայրը մեռած է, և նա միայնակ է մնացել իր մորից, և նրա հայրը սիրում է նրան։ 21 Եվ դու ասացիր քո ծառաներին. 22 Եվ մենք ասացինք իմ տիրոջը. «Պատանին չի կարող թողնել իր հորը, քանի որ եթե նա թողնի իր հորը, նրա հայրը կմահանա»։ 23 Եվ դու ասացիր քո ծառաներին. Եթե ձեր կրտսեր եղբայրը ձեզ հետ իջնի, այլևս չեք տեսնի իմ երեսը։ 24 Եվ եղավ այնպես, որ երբ մենք մոտեցանք քո ծառային՝ իմ հորը, նրան ասացինք իմ տիրոջ խոսքերը։ 25 Մեր հայրն ասաց. 26 Եվ մենք ասացինք. «Չենք կարող իջնել. եթե մեր կրտսեր եղբայրը մեզ հետ լինի, մենք էլ կիջնենք, որովհետև մենք չենք կարող տեսնել այդ մարդու երեսը, եթե մեր կրտսեր եղբայրը մեզ հետ չլինի»։ 27 Եվ քո ծառան՝ հայրս, ասաց մեզ. 28 Եվ մեկը դուրս եկավ ինձանից, և ես ասացի. և ես նրան չտեսա այն ժամանակվանից: 29 Եվ եթե դուք սա էլ վերցնեք ինձնից, և չարիք պատահի նրան, դուք իմ ալեհեր մազերը վշտով գերեզման կտապալեք:
30 Արդ, երբ ես գամ քո ծառայի հօրս մօտ, ու տղան մեզ հետ չլինի. տեսնելով, որ նրա կյանքը կապված է տղայի կյանքի հետ. 31 Երբ նա տեսնի, որ տղան մեզ հետ չէ, նա կմեռնի, և քո ծառաները ցավով գերեզման իջեցնեն քո ծառայի ալեհեր մազերը։ 32 Որովհետև քո ծառան տղայի համար երաշխավոր եղավ իմ հոր համար՝ ասելով. 33 Արդ, աղաչում եմ քեզ, թող քո ծառան մնա տղայի փոխարեն՝ իմ տիրոջ ծառան. և թող տղան բարձրանա իր եղբայրների հետ։ 34 Որովհետև ինչպե՞ս գնամ իմ հոր մոտ, և տղան ինձ հետ չլինի։ միգուցե տեսնեմ այն չարիքը, որ կգա իմ հոր վրա: ԳԼՈՒԽ 45 1 Այն ժամանակ Հովսեփը չկարողացավ զսպել իրեն բոլոր նրանց առաջ, ովքեր նրա կողքին էին. Նա աղաղակեց. Եւ նրա հետ ոչ ոք չկար, մինչ Յովսէփն ինքն իրեն ճանաչեց իր եղբայրներին։ 2 Նա բարձր լաց եղավ, և եգիպտացիներն ու փարավոնի տունը լսեցին. 3 Յովսէփն ասաց իր եղբայրներին. Հայրս դեռ ապրու՞մ է։ Եվ նրա եղբայրները չկարողացան պատասխանել նրան. քանզի անհանգստանում էին նրա ներկայությունից: 4 Եւ Յովսէփն ասաց իր եղբայրներին. Եվ նրանք մոտեցան։ «Ես ձեր եղբայր Յովսէփն եմ, որին Եգիպտոս ծախեցիք»։ 5 Արդ, մի՛ տրտմեք և մի՛ բարկանաք ձեր վրա, որ ինձ այստեղ վաճառեցիք, որովհետև Աստված ինձ ուղարկեց ձեզնից առաջ՝ կյանքը պահպանելու համար։ 6 Որովհետև այս երկու տարին երկրում սով է, և դեռ հինգ տարի կա, որում ո՛չ ցանք է լինելու, ո՛չ հունձ։ 7 Եվ Աստված ինձ ուղարկեց ձեզնից առաջ, որպեսզի պահպանեմ ձեզ հետնորդներ երկրի վրա և փրկեմ ձեր կյանքը մեծ փրկությամբ։ 8 Ուստի հիմա դու չէիր, որ ինձ ուղարկեցիր այստեղ, այլ Աստված, և նա ինձ դարձրեց փարավոնի հայր և նրա ամբողջ տան տերը և կառավարիչ ամբողջ Եգիպտոսի երկրում։ 9 Շտապե՛ք, բարձրացե՛ք իմ հոր մոտ և ասե՛ք նրան. «Այսպես է ասում քո որդի Հովսեփը. Աստված ինձ տերը դարձրեց ամբողջ Եգիպտոսի վրա. 10 Եվ դու կբնակվես Գեսենի երկրում և մոտ կլինես ինձ, դու և քո երեխաները, և քո երեխաների որդիները, և քո ոչխարները, և քո արջառները և այն ամենը, ինչ ունես։ 11 Եվ այնտեղ ես կսնուցեմ քեզ. քանի որ դեռ հինգ տարի սով կա. միգուցե դու և քո ընտանիքը և այն ամենը, ինչ ունես, չքավորվես։ 12 Եվ ահա, ձեր աչքերը տեսնում են, և իմ եղբայր Բենիամինի աչքերը, որ իմ բերանն է, որ խոսում է ձեզ հետ։ 13 Եվ դուք իմ հորը կպատմեք Եգիպտոսում իմ ողջ փառքի և այն ամենի մասին, ինչ տեսաք. և դուք շտապեք և իմ հորը այստեղ իջեցնեք։ 14 Նա ընկավ իր եղբոր՝ Բենիամինի վզին ու լաց եղավ. և Բենիամինը լաց եղավ նրա պարանոցի վրա։
Ծննդոց
15 Եվ նա համբուրեց իր բոլոր եղբայրներին և լաց եղավ նրանց վրա, և դրանից հետո նրա եղբայրները խոսեցին նրա հետ։ 16 Անոր համբաւը լսուեցաւ Փարաւոնի տան մէջ՝ ըսելով. 17 Փարավոնն ասաց Հովսեփին. «Ասա քո եղբայրներին. Լցրե՛ք ձեր գազաններին և գնացե՛ք, տարե՛ք Քանանի երկիրը. 18 Եվ վերցրեք ձեր հորն ու ձեր ընտանիքներին և եկեք ինձ մոտ, և ես ձեզ կտամ Եգիպտոսի երկրի բարիքները, և դուք կուտեք երկրի ճարպը։ 19 Հիմա քեզ պատվիրված է, այսպես արա. ձեր փոքրիկների և ձեր կանանց համար Եգիպտոսի երկրից սայլեր վերցրեք, ձեր հորը բերեք և եկեք։ 20 Նաև մի՛ նայիր քո իրերին. քանզի ամբողջ Եգիպտոսի երկրի բարիքը քոնն է։ 21 Իսրայէլի որդիքը այդպէս ալ ըրին։ Յովսէփը փարաւոնի պատուէրին համաձայն սայլեր տուաւ անոնց, ու ճամբան կերակուր տուաւ անոնց։ 22 Անոնց բոլորին իւրաքանչիւրին հանդերձներ տուաւ. բայց Բենիամինին տուաւ երեք հարիւր կտոր արծաթ եւ հինգ հանդերձներ։ 23 Եվ իր հոր մոտ նա ուղարկեց այսպես. տասը էշ՝ բեռնված Եգիպտոսի բարիքներով, և տասը էշ՝ բեռնված եգիպտացորենով, հացով ու միսով իր հոր համար՝ ճանապարհին։ 24 Ուստի նա իր եղբայրներին ուղարկեց, և նրանք գնացին, և նա ասաց նրանց. 25Եւ Եգիպտոսից ելան ու Քանանի երկիրը եկան իրենց հօր՝ Յակոբի մօտ, 26 Եւ նրան ասաց՝ ասելով. Եվ Հակոբի սիրտը թուլացավ, քանի որ նա չհավատաց նրանց։ 27 Եվ նրանք պատմեցին նրան Հովսեփի բոլոր խոսքերը, որոնք նա ասել էր նրանց. 28 Իսրայէլն ասաց. Իմ որդին՝ Հովսեփը, դեռ ողջ է, ես կգնամ և կտեսնեմ նրան մինչև մահանալս։ ԳԼՈՒԽ 46 1 Իսրայէլն իր ամբողջ ունեցուածքով ճանապարհ ընկաւ, եկաւ Բերսաբէէ ու իր հօր՝ Իսահակի Աստծուն զոհեր մատուցեց։ 2 Աստված խոսեց Իսրայելի հետ գիշերվա տեսիլքներում և ասաց. Նա ասաց. «Ահա ես»: 3 Ան ալ ըսաւ. «Ես Աստուած եմ՝ քու հօրդ Աստուածը. վասն զի հոն պիտի դարձնեմ քեզ մեծ ազգ: 4 Ես քեզ հետ կիջնեմ Եգիպտոս. և ես քեզ անպայման նորից կբարձրացնեմ, և Հովսեփը ձեռքը կդնի քո աչքերին։ 5 Յակոբը վեր կացաւ Բերսաբէէից, եւ Իսրայէլի որդիները տարան Յակոբին իրենց հօրը, իրենց փոքրիկներին ու կանանց այն սայլերով, որոնք Փարաւոնն ուղարկել էր նրան տանելու։ 6 Նրանք վերցրին իրենց անասուններն ու իրենց ունեցվածքը, որ ձեռք էին բերել Քանանի երկրում, և եկան Եգիպտոս՝ Հակոբը և նրա բոլոր սերունդները։ 7 Նրան իր հետ Եգիպտոս տարան նրա որդիներն ու որդիների որդիները, նրա դուստրերն ու որդիների դուստրերը և նրա բոլոր սերունդները։ 8Եւ սրանք են Եգիպտոս եկած իսրայէլացիների անունները՝ Յակոբն ու նրա որդիները՝ Յակոբի առաջնեկը՝ Ռուբէն։
9 Ռուբէնի որդիները. Հանոքը, Փալլուն, Եսրոնը և Քարմին։ 10 Շմաւոնի որդիները. Յեմուէլը, Յամինը, Օհադը, Յաքինը, Զոհարը, քանանացի կնոջ որդի Սաւուղը։ 11 Ղեւիի որդիները. Գերսոն, Կահաթ և Մերարի։ 12 Յուդայի որդիները. Էրը, Օնանը, Սելան, Փարեսը և Զարան, բայց Էրն ու Օնանը մահացան Քանանի երկրում։ Փարեսի որդիներն էին Եսրոնն ու Համուլը։ 13 Իսաքարի որդիները. Տոլան, Փուվահը, Հոբը և Սիմրոնը։ 14 Զաբուղոնի որդիները. Սերեդը, Էլոնը և Ջահելինը։ 15 Սրանք են Լիայի որդիները, որոնց նա ծնեց Հակոբի համար Փադանարամում և նրա դուստր Դինայի հետ. 16 Գադի որդիները. Զիֆիոն, և Հագգի, Շունի, և Էզբոն, Էրի և Արոդի և Արելի։ 17 Ասերի որդիները. Գիմնան, Իսուան, Իսուին, Բերիան և նրանց քույրը Սարան, և Բերիայի որդիները. Հեբերը և Մալքիելը։ 18 Սրանք են Զելփայի որդիները, որոնց Լաբանը տվեց իր աղջկան՝ Լիային, և նա ծնեց Հակոբի համար՝ տասնվեց հոգի։ 19 Ռաքէլ Յակոբի կնոջ որդիները. Ջոզեֆը և Բենիամինը: 20 Եվ Հովսեփի մոտ Եգիպտոսի երկրում ծնվեցին Մանասեն և Եփրեմը, որոնց ծնեց Օնի քահանա Փոթիֆերայի դուստր Ասենաթը։ 21 Բենիամինի որդիներն էին Բելան, Բեքերը, Ասբելը, Գերան, Նեեմանը, Էհին, Ռոշը, Մուփիմը, Հուփիմը և Արդը։ 22 Սրանք են Ռաքելի որդիները, որոնք ծնվել են Հակոբից. բոլոր հոգիները տասնչորս հոգի էին։ 23 Դանի որդիները. Հուշիմ. 24 Նեփթաղիմի որդիները. Յազել, Գունի, Յեզեր և Սիլլեմ։ 25 Սրանք են Բալլայի որդիները, որոնց Լաբանը տվեց իր աղջկան՝ Ռաքելին, և նա ծնեց նրանց Հակոբին. բոլոր հոգիները յոթն էին։ 26 Յակոբի հետ Եգիպտոս եկած բոլոր հոգիները, որոնք դուրս էին եկել նրա մէջքից, բացի Յակոբի որդիների կանանցից՝ վաթսունվեց հոգի. 27 Եվ Եգիպտոսում ծնված Հովսեփի որդիները երկու հոգի էին. Հակոբի տան բոլոր հոգիները, որ եկել էին Եգիպտոս, վաթսուն տասը հոգի էին։ 28 Եվ նա Յուդային ուղարկեց իր առաջից Հովսեփի մոտ, որպեսզի նրա երեսն ուղղի դեպի Գեսեն։ և նրանք եկան Գեսենի երկիրը։ 29 Յովսէփը պատրաստեց իր կառքը, գնաց իր հօր՝ Իսրայէլին Գոսէն դիմաւորելու, ու ներկայացաւ անոր։ եւ նա ընկավ իր պարանոցի վրա եւ լաց եղավ նրա վզի վրա։ 30 Իսրայէլն ասաց Յովսէփին. 31 Յովսէփն ասաց իր եղբայրներին ու իր հօր տունը. «Ես կբարձրանամ, ցոյց պիտի տամ փարաւոնին ու ասեմ նրան. «Իմ եղբայրներն ու իմ հօր տունը, որ Քանանի երկրում էին, ինձ մօտ եկան. 32 Եվ մարդիկ հովիվներ են, որովհետև նրանց արհեստը անասուն արածեցնելն է. Նրանք բերեցին իրենց ոչխարները, իրենց նախիրներն ու իրենց ունեցածը։ 33 Երբ փարավոնը կանչի քեզ ու կասի. 34 Որպեսզի ասեք. «Քո ծառաների առևտուրը մեր երիտասարդությունից մինչև հիմա անասունների հետ
Ծննդոց
է կապված՝ մենք և մեր հայրերը, որպեսզի բնակվես Գեսենի երկրում. քանզի ամեն հովիվ պիղծ է եգիպտացիների համար։ ԳԼՈՒԽ 47 1 Այն ժամանակ Յովսէփը եկաւ ու պատմեց փարաւոնին ու ասաց. և ահա նրանք Գեսենի երկրում են։ 2 Նա վերցրեց իր եղբայրներից մի քանիսին, այսինքն՝ հինգ մարդ, և նրանց ներկայացրեց փարավոնին։ 3 Փարավոնն ասաց իր եղբայրներին. Նրանք ասացին փարավոնին. «Քո ծառաները հովիվներ են, մենք և մեր հայրերը»: 4 Նրանք ասացին փարավոնին. քանզի քո ծառաները իրենց ոչխարների համար արոտավայր չունեն. Քանանի երկրում սովը սաստիկ է. այժմ, աղաչում ենք, թող քո ծառաները բնակվեն Գեսենի երկրում։ 5 Փարաւոնը խօսեց Յովսէփի հետ ու ասաց. 6 Եգիպտացիների երկիրը քո առջև է. Երկրի լաւագոյն մէջ բնակեցրու քո հօրն ու եղբայրներին. Թող նրանք բնակվեն Գեսենի երկրում, և եթե նրանց մեջ որևէ գործունեությամբ մարդ գիտես, ապա նրանց իմ անասունների վրա տիրակալ դարձրու։ 7 Յովսէփն իր հօրը Յակոբին բերեց ու փարաւոնի առաջ կանգնեցրեց։ Յակոբն օրհնեց փարաւոնին։ 8 Փարավոնն ասաց Հակոբին. Քանի՞ տարեկան ես։ 9 Եվ Հակոբն ասաց փարավոնին. Իմ ուխտագնացության տարիների օրերը հարյուր երեսուն տարի են. իմ հայրերն իրենց ուխտագնացության օրերին. 10 Եվ Հակոբը օրհնեց փարավոնին և դուրս եկավ փարավոնի առաջից։ 11 Եվ Հովսեփը տեղավորեց իր հորն ու իր եղբայրներին և նրանց կալվածք տվեց Եգիպտոսի երկրում՝ երկրի լավագույնը՝ Ռամեսեսի երկրում, ինչպես որ փարավոնն էր պատվիրել։ 12 Եւ Յովսէփը հացով կերակրեց իր հօրը, իր եղբայրներին եւ իր հօր ամբողջ ընտանիքին՝ ըստ իրենց տոհմերի։ 13 Եվ ամբողջ երկրում հաց չկար. որովհետև սովը շատ սաստիկ էր, այնպես որ Եգիպտոսի երկիրն ու Քանանի ամբողջ երկիրը սովից ուշաթափվեցին։ 14 Եւ Յովսէփը հաւաքեց Եգիպտոսի երկրում եւ Քանանի երկրում գտնուող բոլոր դրամը, այն ցորենի համար, որ նրանք գնել էին։ 15 Եվ երբ փողը պակասեց Եգիպտոսի երկրում և Քանանի երկրում, բոլոր եգիպտացիները եկան Հովսեփի մոտ և ասացին. քանի որ փողը ձախողվում է: 16 Յովսէփն ասաց. և ես քեզ կտամ քո անասունների համար, եթե փողը չպակասի։ 17 Եվ նրանք իրենց անասունները բերեցին Հովսեփի մոտ, և Հովսեփը նրանց հաց տվեց ձիերի, ոչխարների, արջառների և էշերի փոխարեն, և նա կերակրեց նրանց այդ տարվա հացով նրանց բոլոր անասունների համար։ . 18 Երբ այդ տարին ավարտվեց, նրանք եկան նրա մոտ երկրորդ տարին և ասացին նրան. իմ տէրն ունի նաև մեր անասունների նախիրները. Տէրոջս առջեւ ուրիշ բան մը չմնաց, հապա մեր մարմինները եւ մեր հողերը: 19 Ինչո՞ւ պիտի մեռնենք քո աչքի առաջ՝ մենք և մեր երկիրը։ Հացի համար գնիր մեզ և մեր երկիրը, և մենք և
մեր երկիրը կլինենք փարավոնի ծառաները, և մեզ սերմ տուր, որ ապրենք և չմեռնենք, որպեսզի երկիրը ամայի չլինի։ 20 Եվ Հովսեփը փարավոնի համար գնեց Եգիպտոսի ամբողջ երկիրը. որովհետեւ եգիպտացիները վաճառեցին իւրաքանչիւրն իր արտը, որովհետեւ սովը տիրեց նրանց, եւ երկիրը դարձաւ փարաւոնին։ 21 Իսկ ժողովրդին նա տեղափոխեց քաղաքներ Եգիպտոսի սահմանների մի ծայրից մինչև նրա մյուս ծայրը։ 22 Միայն քահանաների երկիրը չգնեց. որովհետև քահանաները փարավոնից իրենց բաժինն էին նշանակել, և կերան նրանց բաժինը, որ փարավոնն էր տվել նրանց, ուստի նրանք չվաճառեցին իրենց հողերը։ 23 Այն ժամանակ Հովսեփն ասաց ժողովրդին. «Ահա ես այսօր գնել եմ ձեզ և ձեր հողը փարավոնի համար. 24 Եվ կլինի այնպես, որ հինգերորդ մասը կտաք փարավոնին, և չորս մասը ձեզն է՝ արտի սերմերի, ձեր կերակուրի և ձեր տնային տնտեսությունների նրանց համար և ուտելիքի համար։ ձեր փոքրիկների համար: 25 Անոնք ալ ըսին. 26 Եւ Յովսէփը օրէնք դրեց Եգիպտոսի երկրի վրայ մինչեւ այսօր, որ հինգերորդ մասը բաժին ընկնի փարաւոնին. բացի միայն քահանաների երկրից, որը փարավոնին չէր պատկանում։ 27 Իսրայէլը բնակուեց Եգիպտոսի երկրում՝ Գեսեմի երկրում. և նրանք ունեցվածք ունեին այնտեղ, և աճեցին և շատացան։ 28 Յակոբը Եգիպտացիների երկրում ապրեց տասնեօթը տարի. 29 Եվ ժամանակը մոտեցավ, որ Իսրայելը պետք է մեռնի, և նա կանչեց իր որդի Հովսեփին և ասաց նրան. ինձ հետ; Մի՛ թաղիր ինձ, աղաչում եմ քեզ, Եգիպտոսում: 30 Բայց ես կպառկեմ իմ հայրերի հետ, և դու ինձ Եգիպտոսից կհանես և կթաղես նրանց գերեզմանում։ Ան ալ ըսաւ. 31 Նա ասաց. «Երդվի՛ր ինձ»։ Եվ նա երդվեց նրան. Եվ Իսրայելը խոնարհվեց մահճակալի գլխին։ ԳԼՈՒԽ 48 1 Այս ամենից հետո մեկը Հովսեփին ասաց. 2 Մեկն ասաց Հակոբին ու ասաց. «Ահա քո որդի Հովսեփը գալիս է քեզ մոտ։ 3 Յակոբն ասաց Յովսէփին. 4 Եվ ասաց ինձ. և այս երկիրը քեզանից հետո քո սերնդին կտա հավիտենական ժառանգություն։ 5 Եվ հիմա քո երկու որդիները՝ Եփրեմն ու Մանասեն, որոնք ծնվել են քեզ Եգիպտոսում, նախքան ես քեզ մոտ Եգիպտոս գալը, իմն են. Ինչպէս Ռուբէնն ու Սիմեոնը, նրանք իմը պիտի լինեն։ 6 Քո հարցը, որ ծնում ես նրանցից հետո, քոնը կլինի, և նրանց ժառանգության մեջ կկոչվի նրանց եղբայրների անունով։ 7 Իսկ ես, երբ ես Փադանից եկա, Ռաքելը մահացավ ինձանից Քանանի երկրում՝ ճանապարհին, երբ դեռ մի փոքր ճանապարհ կար մինչև Եփրաթ հասնելու, և ես նրան թաղեցի այնտեղ՝ Եփրատի ճանապարհին։ նույնն է Բեթղեհեմը։ 8 Իսրայէլը տեսաւ Յովսէփի որդիներին ու ասաց.
Ծննդոց
9 Յովսէփն ասաց իր հօրը. Նա ասաց. «Ինձ մոտ բեր նրանց, և ես կօրհնեմ նրանց»։ 10 Իսրայէլի աչքերը տարիքէն խամրած էին, որ չտեսնէր։ Նա նրանց մոտեցրեց իրեն. և նա համբուրեց նրանց և գրկեց նրանց: 11 Իսրայէլն ասաց Յովսէփին. 12 Եւ Յովսէփը նրանց հանեց իր ծնկների միջից, եւ երեսով խոնարհուեց մինչեւ գետին։ 13 Յովսէփը երկուսին էլ առաւ՝ Եփրեմին իր աջ ձեռքով՝ Իսրայէլի ձախ կողմը, Մանասէն՝ իր ձախ ձեռքով՝ Իսրայէլի աջ կողմը, եւ նրանց մօտեցրեց իրեն։ 14 Իսրայէլն իր աջ ձեռքը երկարեց ու դրեց Եփրեմի գլխին, որ կրտսերն էր, իսկ ձախ ձեռքը Մանասէի գլխին՝ գիտակցաբար առաջնորդելով նրա ձեռքերը. քանզի Մանասեն առաջնեկն էր։ 15 Նա օրհնեց Հովսեփին և ասաց. 16 Հրեշտակը, որ փրկեց ինձ ամեն չարիքից, օրհնիր տղաներին. թող իմ անունը դրվի նրանց վրա, և իմ հայրերի՝ Աբրահամի և Իսահակի անունը. և թող նրանք բազմանան երկրի մեջտեղում։ 17 Երբ Հովսեփը տեսավ, որ իր հայրը դրել է իր աջ ձեռքը Եփրեմի գլխին, դա նրան դուր չեկավ։ 18 Հովսեփն ասաց իր հորը. աջ ձեռքդ դրիր նրա գլխին։ 19 Նրա հայրը մերժեց և ասաց. ազգերի բազմություն։ 20 Նա օրհնեց նրանց այդ օրը՝ ասելով. 21 Իսրայէլն ասաց Յովսէփին. 22 Բացի այդ, ես քեզ մի բաժին եմ տվել քո եղբայրներից ավելի, որը ես հանեցի ամորհացու ձեռքից իմ սրով և աղեղով։ ԳԼՈՒԽ 49 1 Եվ Հակոբը կանչեց իր որդիներին և ասաց. 2 Հավաքվեք և լսեք, ով Հակոբի որդիներ. և լսիր քո հոր Իսրայելին։ 3 Ռուբե՛ն, դու իմ առաջնեկն ես, իմ զորությունն ու իմ զորության սկիզբը, արժանապատվության գերազանցությունը և զորության գերազանցությունը։ 4 Ջրի պես անկայուն, դու չգերազանցես. որովհետեւ բարձրացար քո հօր մահիճը. ապա դու պղծեցիր այն, նա բարձրացավ իմ թախտի մոտ: 5 Սիմեոնն ու Ղևին եղբայրներ են. դաժանության գործիքներ կան նրանց բնակավայրերում։ 6 Ո՛վ իմ հոգի, մի՛ մտիր նրանց գաղտնիքը. Նրանց ժողովին, պատիվ իմ, մի՛ միացեք, որովհետև նրանք իրենց բարկությամբ մարդ սպանեցին և իրենց կամքով պատը քանդեցին։ 7 Անիծյալ լինի նրանց բարկությունը, որ սաստիկ էր. և նրանց բարկությունը, որովհետև դաժան էր։ Ես նրանց կբաժանեմ Հակոբի մեջ և կցրեմ նրանց Իսրայելում։ 8 Հուդա, դու նա ես, որին քո եղբայրները պիտի գովաբանեն. քո հօր զաւակները պիտի խոնարհուեն քո առաջ։ 9 Հուդան առյուծի ձագ է. ավարից, որդի՛ս, դու բարձրացել ես. ո՞վ պիտի արթնացնի նրան։ 10 Յուդայի երկրից գավազանը չի հեռանա, նրա ոտքերի միջից օրենսդիրը, մինչև որ Սելովը գա. և նրա մոտ կլինի ժողովրդի հավաքույթը: 11 Իր քուռակը որթատունկին կապեց, իսկ էշի քուռակը ընտիր որթատունկին. Նա լուաց իր զգեստները գինով, իսկ հագուստները՝ խաղողի արիւնով:
12 Անոր աչքերը գինիէն կարմիր պիտի ըլլան, իսկ ատամները՝ կաթէն։ 13 Զաբուղոնը կբնակվի ծովի նավամատույցում. և նա նավերի ապաստան կլինի. և նրա սահմանը մինչև Սիդոն կլինի։ 14 Իսաքարը ամուր էշ է՝ երկու բեռների մեջ ընկած. 15 Եվ նա տեսավ, որ հանգիստը լավ է, և երկիրը՝ հաճելի. եւ խոնարհեցաւ իր ուսը, եւ եղաւ տուրքի ծառա։ 16 Դանն իր ժողովրդին դատելու է Իսրայելի ցեղերից մեկի պես։ 17 Դենը ճանապարհին օձ կլինի, ճանապարհի վրա՝ ձիավոր, որը կծում է ձիու կրունկները, այնպես որ նրա հեծյալը ետ կընկնի։ 18 Քո փրկությանն եմ սպասել, Տե՛ր։ 19 Գադը մի զորք կհաղթի նրան, բայց նա կհաղթի վերջում։ 20 Աշերից նրա հացը պարարտ կլինի, և նա արքայական համեղ ուտեստներ կտա։ 21 Նեփթաղիմին արձակված ետնամաս է, նա բարի խոսքեր է ասում։ 22 Յովսէփը պտղաբեր ոստ մըն է, նոյնիսկ պտղաբեր ճիւղ մը ջրհորի մօտ. որի ճյուղերն անցնում են պատի վրայով. 23 Աղեղնավորները սաստիկ վշտացրին նրան, կրակեցին նրա վրա և ատեցին նրան։ 24 Բայց նրա աղեղը մնաց ուժով, և նրա ձեռքերի բազուկները ամրացան Հակոբի հզոր Աստծո ձեռքով. (այստեղից է հովիվը, Իսրայելի քարը.) 25 Քո հօր Աստուծմով, որ քեզ պիտի օգնէ. եւ Ամենակարողով, որ կօրհնի քեզ վերին երկնքի օրհնություններով, անդունդների օրհնություններով, կրծքերի ու արգանդի օրհնություններով: 26 Քո հոր օրհնությունները գերազանցել են իմ նախահայրերի օրհնությունները՝ մինչև հավիտենական բլուրների ծայրը. 27 Բենիամինը գայլի պես պիտի հեղեղի. առավոտը որսը կուլ կտա, իսկ գիշերը ավարը կբաժանի։ 28 Սրանք բոլորն Իսրայէլի տասներկու ցեղերն են. իւրաքանչիւրը իր օրհնութեան համեմատ օրհնեց զանոնք։ 29Եւ նա պատուիրեց նրանց ու ասաց նրանց. 30 Այն քարայրում, որը գտնվում է Մաքփելայի դաշտում, որը գտնվում է Մամբրեի դիմաց, Քանանի երկրում, որը Աբրահամը գնել է քետացի Եփրոնի արտից՝ որպես գերեզմանի սեփականություն։ 31 Այնտեղ թաղեցին Աբրահամին ու նրա կնոջը՝ Սառային. այնտեղ թաղեցին Իսահակին ու նրա կնոջը՝ Ռեբեկային. և այնտեղ թաղեցի Լիային։ 32 Դաշտը և այնտեղ գտնվող քարայրը գնել են Քեթի որդիներից։ 33 Եվ երբ Հակոբը վերջացրեց իր որդիներին հրամայելը, նա հավաքեց իր ոտքերը անկողնու մեջ, և հոգին մատնեց, և հավաքվեց իր ժողովրդի մոտ: ԳԼՈՒԽ 50 1 Եվ Հովսեփն ընկավ իր հոր երեսին, լաց եղավ ու համբուրեց նրան։ 2 Յովսէփը հրամայեց իր ծառաներին՝ բժիշկներին, որ զմռսեն իր հօրը, իսկ բժիշկները զմռսեցին Իսրայէլին։
Ծննդոց
3 Նրա համար քառասուն օր լրացավ. Որովհետև այդպես լրացան զմռսվողների օրերը, և եգիպտացիները վաթսուն օր սուգ եղան նրա համար։ 4 Երբ նրա սգի օրերն անցան, Հովսեփը խոսեց փարավոնի տան հետ՝ ասելով. 5 Հայրս ինձ ստիպեց երդվել՝ ասելով. Ուրեմն հիմա, աղաչում եմ, թույլ տուր, որ բարձրանամ, թաղեմ իմ հորը, և ես նորից կգամ։ 6 Փարավոնն ասաց. 7 Եւ Յովսէփը գնաց իր հօրը թաղելու, եւ նրա հետ գնացին փարաւոնի բոլոր ծառաները, նրա տան ծերերը եւ Եգիպտոսի երկրի բոլոր ծերերը։ 8 Յովսէփի ամբողջ տունը, նրա եղբայրներն ու նրա հօր տունը թողեցին միայն իրենց փոքրիկներին, ոչխարներին ու նախիրներին Գեսեմի երկրում։ 9 Նրա հետ բարձրացան կառքեր և ձիավորներ. 10 Նրանք եկան Ատադի հնձանը, որը Հորդանանի այն կողմ է, և այնտեղ սուգ արեցին մեծ ու սաստիկ ողբով, և նա յոթ օր սուգ արեց իր հոր համար։ 11 Երբ այդ երկրի բնակիչները՝ քանանացիները, տեսան սուգը Ատադի հատակում, ասացին. 12 Եվ նրա որդիներն արեցին նրան այնպես, ինչպես նա պատվիրել էր իրենց. 13 Որովհետև նրա որդիները նրան տարան Քանանի երկիրը և թաղեցին Մաքփելայի դաշտի քարայրում, որը Աբրահամը գնեց արտի հետ՝ որպես կալվածք Քետացի Եփրոնի գերեզմանատանը, Մամբրեի առաջ։ 14 Եվ Հովսեփը վերադարձավ Եգիպտոս, նա և իր եղբայրները և բոլոր նրանք, ովքեր նրա հետ գնացին թաղելու իր հորը, երբ նա թաղեց իր հորը։ 15 Երբ Հովսեփի եղբայրները տեսան, որ իրենց հայրը մահացել է, ասացին. 16 Եվ նրանք մի պատգամաբեր ուղարկեցին Հովսեփի մոտ՝ ասելով. 17 Այսպիսով, դուք կասեք Հովսեփին. «Ներիր, աղաչում եմ քեզ հիմա, քո եղբայրների մեղքը և նրանց մեղքը. Որովհետև նրանք չարություն արեցին քեզ հետ, և այժմ, աղաչում ենք քեզ, ներիր քո հոր Աստծո ծառաների հանցանքները: Եվ Հովսեփը լաց եղավ, երբ նրանք խոսեցին նրա հետ: 18 Նրա եղբայրներն էլ գնացին ու նրա երեսի առաջ ընկան. «Ահա մենք քո ծառաներն ենք»։ 19 Յովսէփն ասաց նրանց. 20 Բայց դուք չարիք մտածեցիք իմ դէմ. բայց Աստված դա նպատակ ուներ բարու համար՝ իրականացնել, ինչպես այսօր է, շատ մարդկանց կենդանի փրկել: 21 Արդ, մի վախեցեք, ես կսնուցեմ ձեզ և ձեր փոքրիկներին։ Եվ նա մխիթարում էր նրանց և բարությամբ խոսում նրանց հետ։ 22 Յովսէփն իր հօր տան հետ Եգիպտոսում բնակուեց, եւ Յովսէփն ապրեց հարիւր տասը տարի։ 23 Եվ Հովսեփը տեսավ Եփրեմի երրորդ սերնդի որդիներին. Մանասեի որդի Մաքիրի որդիները նույնպես մեծացել էին Հովսեփի ծնկների վրա։ 24 Եվ Հովսեփն ասաց իր եղբայրներին. 25 Եվ Հովսեփը երդվեց Իսրայելի որդիներին՝ ասելով. 26 Ուստի Յովսէփը մեռաւ հարիւր տասը տարեկան հասակում, զմռսեցին նրան, ու նրան դագաղի մէջ դրեցին Եգիպտոսում։