Lower Sorbian - Second and Third John

Drugi Jan KAPITEL 1 1 Nejstaršy z rěcbowaneje žeńskeje a jeje źiśi, kótarež we wěrnosći lubujom; A nic jano ja, ale teke wšyknych, kenž su wěrnosć spóznali; 2 2 dla wěrnosći, kótaraž buźo we nas žywa a do nimjernosći pla nas buźo.

3 gnada jo z wami, zmilnosću a róžkom, Wót Boga, Wóścom, a wót Kněza Jezusa Kristusa, synom wóśca, we wěrnosći a lubosći.

4 som se wjelgin wjaseliła, až som wót twójich źiśi namakała, až jo we wěrnosći změniła, ako smy kazń wót nana pśiwzeli.

5 a něnt śi ju wěm, kněni, nic ako by śi nowu kazń napisała, ale to, což smy wót wšogo zachopjeńka měli, až jaden drugego lubujomy.

A to jo lubosć, až pó jogo kaznjach změnijomy. To jo kazń: Kak sćo wót wšogo zachopjeńka słyšali, dejśo w njej pśeměniś.

7 pśeto jo wjele wobšudnikow do swěta pśišło, kótarež njewu wuznaś, až jo Jezus Kristus w měsu pśišeł.

To jo wobšuda a antichrist.

8 glědajśo na was samego, až njezgubijomy, což smy statkowali, ale až połne myto pśiwzejomy.

9 Chtož pśetrjefijo a njewóstanjo we wucbje Kristusa, ten Bog njama. Chtož we wucbje Kristusa wóstanjo, ten ma woboje, nana a syna.

10 gaž něchten k wam njepśiźo a toś ta wucba njepśinjaso, ga njepśewzejo jogo do wašogo domu a njezapomnijo jomu, Bog chwataś.

11 pśeto chtož Boga pśikaza, chwataś, ten ma późěl na swójich złych statkach.

12 Dokulaž mam wam wjele pisaś, njeby z papjeru a tintu pisał, ale dowěrim na to, k wam pśiś a wót glědajucy na woblico powědaś, aby našo wjasele połne było.

13 źiśi twójeje wuwólneje sotšy śi strowje. Amen.

Tśeśi Jan KAPITEL 1 1 Nejstaršy lubowanego Gaiusa, kótaregož we wěrnosći lubujom.

2 lubka, žycym sebje wósebnje, až se śi derje źo a sy strowy, tak ako se twójej dušy derje źo.

3 Pśeto som se wjelgin wjaselił, ako su bratšy pśišli a dawali znankstwo wó wěrnosći, kótaraž jo we tebje, ako we wěrnosći změnjaš.

Njamam žedno wětše wjasele ako słyšaś, až móje źiśi we wěrnosći pśeměnjaju.

5 lubowanych, ty ty zwěrnje wšykno gótujoš, což bratšam a cuzym cyniš; 6 do gmejny znankstwo wótpołožyło wó twójej lubosći k blišemu, kótarež derje gótujoš, gaž je pó jich droze pó jadnej bogowej droze doprědka wjeźoš.

7 Pśeto wokoło jogo mjenja su wuśěgnuli a njejsu nic wót gólow wzeli.

8 togodla dejali take pśiwześ, aby my sobu pomocniki wěrnosći byli.

9 som pisał na gmejnu, ale Diotrephes, kenž to lubujo, prioritu mjazy nimi měś, nas njepśiwzejo.

10 wó to, gaž pśidu, cu jogo statki spominaś, kótarež wón cyni, z tym až nas ze złymi słowami zmuśijo, a wón se z tym spokojijo, ale teke bratšow njewuźaržyjo a zakazujo tym, kenž to kśě, a wugónijo je z cerkwje.

11 lubowanych, njeslěduj tomu, což jo złe, ale tomu, což jo dobre. Chtož dobre cyni, jo wót Boga, chtož pak złe cyni, ten njejo Boga wiźeł.

12 Demetrius ma dobre znankstwo wšyknych luźi a wó wěrnosći samej, jo, a dajomy teke rozpšawu; dajomy teke rozpšawu; A wěsćo, až jo naša rozpšawa wěrna.

13 som měł wjele pisaś, ale njok śi z tintu a pjerom pisaś: 14 ale naźejam se, ja śi skóro zasej wiźim, a buźomej glědajucy na wiźeś. Měr jo z tobu. Naše pśijaśele śi strowje. Witajśo pśijaśele z mjenim.