ПОГЛАВЈЕ1
1Воденовитекогасудеасудиите,имашегладво земјата.ИеденчовекодВитлеемЈудаотидедасе преселивоМоавскатаземја,тојинеговатаженаи неговитедвасина.
2ИиметоначовекотбешеЕлимелех,ииметона неговатаженаНоемина,ииметонанеговитедвасина МалониХилион,ЕфратиодВитлеемЈуда.Идојдоаво Моавскатаземјаиостанаатаму
3ИумремажотнаЕлимелехНоемина;иостанатааи нејзинитедвасина.
4ИимзедоаженинаМоавскитежени;Едниотсе викашеОрфа,адругиотРут,иживеејатамуоколу десетгодини.
5ИМалониХилионумреаидвајцата;аженатаостана оддватасинаинејзиниотмаж
6ТогашстанасоснаитезадасевратиодМоавската земја,заштовоМоавскатаземјаслушнакакоГосподго посетисвојотнародзадамудаделеб
7Затоатааизлезеодместотокадештобешеи нејзинитедвеснаисонеа;итргнаанапатдасевратат воземјатаЈуда
8НоНоеминаимреченадветеснаи:„Одете,вратете сесекојаводомотнамајкаси
9Господдавидадеданајдетеодморсекојодвасво домотнасвојотмаж.Потоатаагибакна;итиего кренаасвојотгласиплачеа
10Атиеѝрекоа:„Сигурноќесевратимесотебекај твојотнарод.
11НоНоеминарече:„Вратетесе,ќеркимои,зоштоќе одитесомене?ималиуштесиновивомојатаутроба,за дабидатвашимажи?
12Свртетесе,ќеркимои,одетепосвојотпат;зашто сумпрестарзадаимаммаж.Акокажам,имамнадеж, акоимаммажиноќе,атребадародамисинови;
13Далибисезадржалезанивдодеканепораснат? далибиостаналеданеимаатсопрузи?не,моитеќерки; заштомногуметагувазарадивасштоГосподовата ракаеподигнатапротивмене
14Итиегокренаагласотиповторнозаплакаа.ноРут сеприклониконнеа
15Атаарече:„Ете,твојатаснаасевратикајсвојот народикајсвоитебогови;вратисепосвојатаснаа.
16Рутрече:„Молувајмеданетеоставамилиданесе вратамодтебе;икадештоќеживеешти,ќепреживеам јас:твојотнародќебидемојнарод,атвојотБог,мојот Бог
17Кадештоќеумреш,ќеумрамијас,итамуќебидам погребан:такамиправиГоспод,аиуштеповеќе,ако смрттанеразделитебеимене
18Когавидедекаецврстонауменадаодисонеа, тогашоставидазборувасонеа.
19ТакатиедвајцаотидоадодеканедојдоавоВитлеем ИкогадојдоавоВитлеем,целиотградсераздвижи околунивирекоа:„ДалиеоваНоемина?
20Атааимрече:„НевикајтемеНоемина,викајтеме Мара,заштоСемоќниотсеоднесувамногуогорченосо
1Ноеминаимашероднинананејзиниотмаж,моќен
Вооз
2АМоавкатаРутѝреченаНоемина:„Дозволимисега даодамнаполетоидасобирамкласјепоОнојвочии очиќенајдамблагодатАтааѝрече:„Оди,ќеркомоја! 3Иотиде,дојдеиберешевополетопожетварите; 4Иете,ВоздојдеодВитлеемиимреченажетварите: „Господдабидесовас!Атиемуодговорија:„Господ датеблагослови!
5ТогашВозмуреченасвојотслугапоставеннад жетварите:Чијаеоваадевојка?
6Аслугаташтобешепоставеннаджетваритеодговори ирече:„ТоаедевојкатаМоавицаштосевратисо НоеминаодМоавскатаземја.
7Атаарече:„Темолам,дозволетемидасоберамида соберампожетваритемеѓусноповите
8ТогашВозѝреченаРута:„Неслушашли,ќеркомоја? Неодидасобирашнадругополе,нитуодиоттаму, тукуоживеајтукабрзокајмоитемоми
9Очитетвоинекабидатвперенивополетоштого жнеат,иодипонив;икогасижеден,одикајсадовите ипијодонаштогоизвлеклемладите
10Тогаштаападнаничкум,сепоклонидоземјаиму рече:„Зоштонајдовблагодатвотвоитеочи,задаме запознаеш,бидејќисумстранец?
11.АВозодговорииѝрече:„Наполномисепокажасè штоинаправинасвекрвататвојаодсмрттанатвојот маж,икакогиоставитаткотиимајкасииземјатана своетораѓање.,идојдекајнародкојдосеганего знаеше 12
13Тогаштаарече:„Данајдаммилостпредтвоитеочи, господару!заштомеутешиипријателскиѝзборуваше натвојатаслугинка,иакојаснесумкакоеднаод твоитеслугинки.
14АВозѝрече:„Дојдивамузавременаручекот,јади одлеботинатопигозалакотвооцетАтааседеше покрајжетварите,итојстигнадонејзинатаисушена пченка,итаајадеше,исенаситиисизамина
15Акогастанадажнее,Возимзаповеданасвоите младинци,велејќи:„Некасобираждрепкамеѓу сноповитеинејапрекорувајте
16Инекападнеинекоиодгрстовитенамеризанеа,и оставетеги,задагисобереиданејапрекорува. 17Такаберешевополетодовечерта,игоотчукаона штогособра:итоабешеоколуеднаефајачмен 18Атаагозедеиотидевоградот; 19Асвекрватаѝрече:„Кадесобраденес?атикаде
„Овојчовекниеблизок,еденоднашитеследни роднини.
21МоавкатаРутрече:„Именемирече:„Бидетепости покрајмоитемладинцидодеканејазавршатцелата мојажетва.
22НоНоеминаѝреченаснаатаРута:„Доброе,ќерко моја,даизлезешсонеговитедевојки,данетесретнат надругополе.
23Така,таасезадржанамомцитенаВооззадабередо крајотнажетватанајачменотинажетватана пченицата;иживеешекајнејзинатасвекрва
ПОГЛАВЈЕ3
1ТогашнејзинатасвекрваНоеминаѝрече:„Ќерко моја,немалидабарамодморзатебе,задатибиде добро?
2АсеганелиеВозоднашиотрод,сочиидевојки бевте?Ете,нагумнотоноќевадијачмен.
3
4Икогаќелегне,ќегоозначишместотокадештоќе лежи,ќевлезеш,ќемугиоткриешнозетеиќелегнеш; итојќетикажештоќеправиш
5Атааѝрече:„Сèштоќемикажешќенаправам
6Итааслезенаподотинаправисèкакоштоѝрече свекрвата
7КогаВозјадешеипиеше,асрцетомубешевесело, отидедалегненакрајотодкупотпченка; 8Наполноќ,човекотсеисплашиисесврте;иете,една женалежешепреднеговитенозе 9Атојрече:„Којсити?Атааодговори:„ЈассумРут, твојатаслугинка;заштотисиблизокроднина 10Атојрече:„БлагословенасиодГоспода,ќеркомоја! 11Исега,ќеркомоја,неплашисе;Ќетинаправамсè штобараш:заштоцелиотграднамојотнародзнаедека сидоблеснажена
12Исегаевистинадекајассумтвојблизокроднина, ноимароднинапоблискуодмене
13Останиовааноќ,иќебиденаутро,акосакадати извршиделодроднина,добро;некатиговршиделот народнината,ноаконесакадатиправироднина,јас ќетиправамроднина,какоштоживееГоспод:легни доутрото.
14Илежешепреднеговитенозедоутрото,истана преднекојдагозапознаедругиотАтојрече:Некане сезнаедекавлеглаженанаподот.
15Тојистотакарече:„Донесигозавесаташтојаимаш врзсебеидржетеја.Икогатаагодржеше,тојизмери шестмеријачмен,игоставиврзнеа,итааотидево градот
16Акогадојдекајсвекрвата,таарече:„Којасити, ќеркомоја?Итааѝкажасèштоинаправичовекот. 17Атаарече:„Мигидадеовиешестмеријачмен; заштомирече:Неодипразнокајсвекрвататвоја 18Тогаштаарече:„Седимирно,ќеркомоја,додекане знаешкакоќепаднеработата; ПОГЛАВЈЕ4
1ТогашВозотидедоврататаигоседнатаму;комуму рече:„О,таков!свртетесенастрана,седнетеовдеИсе свртенастранаиседна
РУТ
2Изедедесетлуѓеодградскитестарешиниирече: „Седетеовде!Иседнаа.
3Атојмуреченасвојотроднина:„Ноемина,која повторнодојдеодМоавскатаземја,продадепарче земја,штобешенанашиотбратЕлимелех.
4Ипомисливдатеогласам,велејќи:Купигопред жителитеипредстарешинитенамојотнародАко сакашдагооткупиш,откупиго;ијассумпотебе.А тојрече:Јасќегооткупам
5ТогашВозрече:„Којденќејакупишниватаод ракатанаНоемина,купијаиодМоавкатаРута,жената намртвите,задагоподигнешиметонамртвиотна неговотонаследство.
6Ароднинатарече:„Неможамдагооткупамзасебе, заданегонарушамсопственотонаследство;заштоне можамдагооткупам.
7СегаовабешеначинвоминатотовоИзраелза откупувањеизапромена,задасепотврдисè;еден човекмугооткиначевелотимугодаденасоседот,и тоабешесведоштвовоИзраел
8ЗатоароднинатамуреченаВоз:„Купити!Такатој гособлечечевелот.
9АВозимреченастарешинитеинасиотнарод:„Вие
ЕлимелехисèштобешенаХилионинаМалон,од ракатанаНоемина
10Освентоа,МоавкатаРут,женатанаМалон,јакупив задабидамжена,задагоподигнамиметонамртвиот
мртвиотмеѓунеговитебраќаиодпортатананеговото место:виестесведоциденес.
11Исиотнародштобешепредпортатаистарешините рекоа:„НиесмесведоциГосподјанаправижената штоќевлезевотвојотдомкакоРахилаикакоЛија, коидвегоизградијадомотИзраилев;
12ТвојотдомнекабидекакодомотнаФарез,што ТамарагородивоЈуда,одпотомствотоштоќетиго дадеГоспододоваамладажена
13ТакаВозјазедеРута,атаамубешежена;
14АженитеѝрекоанаНоемина:„Благословендае Господ,Којнетеоставиденесбезроднина,задасе прославинеговотоимевоИзраел
15Итојќетибидеобновувачнатвојотживоти хранителнастароста,заштогородиснаататвоја,која тесака,штоеподоброзатебеодседумсина
16АНоеминагозедедетето,гоположивопазувитеи мустанадоилка
17Жените,нејзинитесоседи,мудадоаиме,велејќи: „НаНоеминаисеродисин;игонарекоаОвид:тоје татконаЈесеј,татконаДавид
18ОвасеродовитенаФарес:наФарезмусероди Есрон,
19ИЕсронгородиРам,аРамгородиАминадав, 20НаАминадавмусеродиНасон,анаНасонгороди Салмон,
21НаСалмонмусеродиВоз,анаВозгородиОвид, 22.НаОвидмусеродиЈесеј,анаЈесејгородиДавид.