Евангелието
споредМарко
ПОГЛАВЈЕ1
1ПочетокнаЕвангелиетонаИсусХристос,Синот Божји;
2Какоштоенапишановопророците:Еве,гоиспраќам мојотгласникпредтвоетолице,којќегоподготви твојотпатпредтебе
3Гласотнаонојштовикавопустината:„Подгответего патотнаГоспода,исправетегинеговитепатеки!
4Јованкрштевашевопустинатаигопроповедаше крштевањетонапокајаниезапростувањенагревовите.
5ИизлезеприНегоцелатаземјаЈудејскаитиеод Ерусалим,иситесекрстијаодНеговорекатаЈордан, исповедајќигисвоитегревови.
6АЈованбешеоблеченвокамилсковлакнаисопојас одкожаоколубедрата;ијадешескакулциидивмед; 7Ипроповедаше,велејќи:„Поменедоаѓаеден посиленодмене,чииштожициодчевлитенесум достоендасенаведнамидагиоткачам 8Јаснавистинавекрстивсовода,нотојќевекрстисо СветиотДух
9Исеслучивотиеденови,ИсусдојдеодНазарет ГалилејскиисекрстиодЈованвоЈордан.
10Иведнашизлезеодводата,гивиденебесата отворенииДухоткакогулабкакослегуваврзнего
11Идојдегласоднебото,велејќи:„Тисимојот возљубенСин,воКогомиемило
12ИведнашДухотгоистеравопустината
13Ибешетамувопустинатачетириесетдена, искушуванодсатаната;ибешесодивитеѕверови;и ангелитемуслужеа
14АоткакоЈованбешезатворен,Исусдојдево Галилеја,проповедајќигоЕвангелиетозацарството Божјо,
15Ивелејќи:„Времетосеисполни,ицарствотоБожјо сеприближи;покајтесеиверувајтевоЕвангелието
16АдодекаодешепокрајГалилејскотоМоре,гивиде СимонинеговиотбратАндрејкакофрлаатмрежаво морето,заштобеарибари
17АИсусимрече:„ДојдетепоМене,ијасќеве направамдастанетерибариналуѓе.
18Иведнашгиоставијамрежитесвоиитргнаапо Него
19Акогаотидемалкуподалекуоттаму,гивидеЈаков, синотЗаведеев,инеговиотбратЈован,коиистотака беавокоработигипоправаасвоитемрежи.
20Иведнашгиповика,итиегооставијататкаси Зеведејвокоработсонаемницитеитргнаапонего
21ИотидоавоКапернаум;иведнашвосаботатавлезе восинагогатаипоучуваше.
22Итиесечудеананеговотоучење,заштоги поучувашекаконекојштоимавласт,анекако книжниците
23Авонивнатасинагогаимашечовексонечистдух;и тојизвика:
24велејќи:„Оставинисе;штоимамениесотебе, ИсусеНазаретски?дојделиданеуништиш?Јасте
25АИсусгопрекоривелејќи:„Молчииизлезиод него!
26Акогагорастргнанечистиотдухиизвикасосилен глас,тојизлезеоднего
27Иситесезачудија,штосепрашуваамеѓусебе, велејќи:„Штоеова?којановадоктринаеова?зашто совластимзаповедаинанечиститедухови,итиеМу сепокоруваат
28Иведнашнеговатаславасепроширинизцелата областоколуГалилеја
29Иведнаш,когаизлегоаодсинагогата,влегоаво куќатанаСимониАндреј,соЈаковиЈован.
30НомајкатанаженатанаСимонлежешеболнаод треска,иведнашмукажаазанеа
31Идојде,јафатизаракаијаподигна;иведнашја оставитрескатаитааимслужеше
32Ивовечернитечасови,когасонцетозајде,муги доведоаситеболнииопседнатитеодѓаволи.
33Исиотградбешесобранпредвратата
34Иисцелимнозинаболниодразниболестииистера многуѓаволи;инегиоставиѓаволитедазборуваат, заштоГопознаваа
35Аутрото,станамногупредденот,излезеиотидево едноосаменоместоитамусепомоли.
36АСимониониештобеасонеготргнаапонего
37Икогагонајдоа,мурекоа:„Ситетебараат
38Атојимрече:„Даодимевососеднитеградови,за дапроповедамитаму,заштозатоаизлегов
39Ипроповедашепонивнитесинагогипоцела Галилејаиистерувашеѓаволи
40Идојдекајнегоеденлепрозен,којгомолеше, клекнапреднегоимурече:„Акосакаш,можешдаме исчистиш.
41АИсус,сосожалување,јаподадераката,годопреи мурече:„Ќесакам;бидичист.
42Иштомпроговори,лепратаведнашсеоддалечиод негоитојсеочисти
43Итојстрогомузаповедаиведнашгоиспрати; 44Имурече:„Гледајданекажувашништонаникого; тукуоди,покажисекајсвештеникотипринесизатвое чистењеонаштогозаповедалМојсеј,какосведоштво занив
45Но,тојизлезе,почнамногудаобјавуваидаго раскажуватоа,такаштоИсусвеќенеможешеотворено давлезевоградот,тукубешенадвор,попустиместа; ПОГЛАВЈЕ2
1ПонеколкуденовипаквлезевоКапернаум;исе слушнадекаевокуќата.
2Иведнашсесобраамнозина,такаштонемаше простордагипримат,не,нитуоколувратата;итојим
3Идојдоакајнегоидонесоаеденпарализиран,којго
6Нотамуседеанекоикнижницииразмислувааво своитесрца,
7Зоштоовојчовекваказборувабогохулни?којможе дапростувагревовиосвенсамоБог?
8Иведнаш,когаИсусвосвојотдухсфатидекатие такаразмислуваатвосебе,имрече:„Зошто размислуватезатоавосвоитесрца?
9Далиеполеснодамукажешнапарализираниот:„Ти сепростуваатгревовите;илидаречеш:Стани,земија постелатаиоди?
10Но,задазнаетедекаСинотЧовечкиимамоќна земјатадапростувагревови(мувелина парализираниот)
11Тивелам:стани,земијапостелатаиодивосвојата куќа
12Иведнашстана,јазедепостелатаиизлезепредсите нив;дотолкуштоситесезачудијаиГославеаБога, велејќи:„Никогашнесмеговиделетоатака
13Итојповторноизлезепокрајморето;ицелото мноштвоприбегнаконНего,итојгипоучуваше 14Идодекапоминуваше,говидеЛеви,синотАлфеев, какосединацарината,имурече:„Следиме!Итој станаитргнапонего
15Исеслучи,додекаИсусседешенатрпезавосвојата куќа,седеаимногумитариигрешницисоИсусаи неговитеученици,заштобеамногуминаитиетргнаа поНего
16Акогаговидоакнижницитеифарисеитекакојаде соцариницитеигрешниците,имрекоанаучениците Негови:„Какојадеипиесоцариницитеигрешниците?
17КогаИсусгочутоа,имрече:„Неимтребалекарна здравите,тукунаболните:недојдовдагиповикамна покајаниеправедните,тукугрешниците
18АученицитенаЈованифарисеитепостеа;
19АИсусимрече:„Можатлимладоженцитеда постатдодекамладоженецотесонив?додекагоимаат младоженецотсосебе,неможатдапостат.
20Ноќедојдатденовикогаќеимгоодземат младоженецотитогашќепостатвотиеденови
21Никојнешиепарченовоплатнонастараоблека: инакуновотопарчештојанаполнигоодземаод старото,икиријатасевлошува
22Иникојнеставанововиновостаришишиња:инаку новотовиногипукашишињата,ивинотоќесеистури, ишишињатаќесеизвалкаат,ноновотовинотребада сеставивоновишишиња.
23Исеслучи,восаботатојпоминанизполињатасо пченка;аученицитеНеговипочнаа,додекаодеа,даги откинуваатклатите
24АфарисеитеМурекоа:„Ете,зоштовосаботаго праватонаштонеедозволено?
25Атојимрече:„Зарникогашнестепрочиталешто направиДавид,когаимашепотребаиогладне,тоји ониештобеасонего?
26КаковлезевоБожјиотдомводеновитена првосвештеникотАвијатар,ијадешеодлеботна свештеникот,штонеедозволенодасејадеосвенна свештениците,иимдадеинаониештобеасонего?
27Атојимрече:„Саботатаесоздаденазачовекот,а нечовекотзасаботата.
1Ипаквлезевосинагогата;итамубешееденчовеккој
2Атиегонабљудуваадалиќегоисцеливосабота;за дагообвинат
3Имуреченачовекотнакогомусеисушираката:„ Стани!
4Атојимрече:„Далиедозволенодасеправидобро восаботниденовиилидасеправизло?даспасиш животилидаубиеш?Но,тиемолчеа
5Икогагипогледнанаоколусогнев,тагувајќипоради тврдостананивнитесрца,муреченачовекот:„Пружи јаракатасвоја!Ијаиспружииракатамусеобнови какоидругата
6Ифарисеитеизлегоаиведнашсепосоветуваасо Иродијанцитепротивнегокакодагоуништат
7НоИсуссеповлечесоСвоитеученицивоморето; 8ИодЕрусалим,иодИдумејаиодонаастранана Јордан;итиеодТириСидон,мноштвомноштво,штом чујакаквиголемиработинаправи,дојдекајнего 9ИимреченаученицитеСвоидагочекааткораб порадимноштвото,заданегонатрупаат
10Заштотојисцелимногумина;дотолкуштого притискаадагодопре,колкуштоимааневолји.
11Анечиститедухови,когаГовидоа,паднаапред Негоивикаа,велејќи:„ТисиБожјиотСин
12Итојстрогогизаповедаданегообјавуваат.
13Исеискачинапланинатаигоповикакогосака,и тиедојдоакајнего
14ИнаредидванаесетдабидатсоНегоидагииспрати дапроповедаат
15Идаимамоќдалекуваболестиидаистерува ѓаволи.
16АСимонгонаречеПетар;
17ИЈаков,синотЗаведеев,иЈован,братотЈаковов;и гинаречеБоанергес,штозначи:Синовинагромот.
18ИАндреј,иФилип,иВартоломеј,иМатеј,иТома,и Јаков,синотнаАлфеј,иТадејиСимонХананеецот, 19.ИЈудаИскариот,којистотакагопредаде,ивлегоа воеднакуќа
20Имноштвотоповторносесобра,такаштонеможеа нилебдајадат.
21Анеговитепријатели,когаслушнаазатоа,излегоа дагофатат,зашторекоа:„Онесам“
22АкнижницитештослегоаодЕрусалимрекоа:„Тој гоимаВелзевул,исокнезотнаѓаволитегиистерува ѓаволите.
23Игиповикаприсебеиимречевопараболи:„Како можесатанатадагоистерасатаната?
24Иакоедноцарствосеподелипротивсебе,тоа царствонеможедаопстане.
25Иакоеднакуќасеподелинасебе,таакуќанеможе дастои
26Иакосатанатасекренепротивсебеисераздели,не можедаиздржи,ноимакрај 27Никојнеможедавлезевокуќатанасиленчовеки
29Но,којќехулипротивСветиотДух,никогашнема прошка,тукуевоопасностодвечнапроклетство.
30Зашторекоа:„Иманечистдух“
31Тогашдојдоабраќатанеговиимајкамуи,стоејќи надвор,испратијакајнегодагоповикаат.
32Амноштвотоседнаоколунего,итиемурекоа:„Еве, мајкатиибраќататвоинетебараат
33Атојимодговори,велејќи:„Којаемојатамајкаили моитебраќа?
34Игипогледнанаоколуониештоседеаоколунегои рече:„Евејамајкамиимоитебраќа!
35Зашто,којјавршиволјатаБожја,тојмиебрат,и сестрамиимајками.
ПОГЛАВЈЕ4
1Итојпакпочнадапоучувапокрајморето;ацелото мноштвобешепокрајморетонакопно
2Игинаучимногуработисопараболи,иимречево своетоучење:
3Слушај;Еве,излезесејачдасее:
4Исеслучи,додекасееше,некоипаднаапокрајпатот, аптицитенебеснидојдоаигопроголтаа
5Анекоипаднаанакаменаземја,кадештонемаше многуземја;иведнашникна,заштонемашедлабочина земја
6Но,когаизгреасонцето,сеизгоре;ибидејќинемаше корен,сеисуши.
7Анекоипаднаамеѓутрње,итрњетопораснаиго задави,инедадеплод
8Адругиотпаднанадобраземјаидадеплодшто никнаисезголемуваше;ироди,некоитриесет,анекои шеесет,анекоисто
9Атојимрече:„Којимаушидаслуша,некачуе!
10Акогаостанасам,ониештобеаоколунегосо дванаесеттегопрашаазапараболата
11Атојимрече:„Вамвиедаденодајазнаететајната наБожјотоцарство;
12Задавидат,давидат,аданегледаат;ислушајќи можатдаслушнат,анедаразберат;заданесеобратат восекоевремеидаимсепростатгревовите
13Атојимрече:„Нејазнаетелиоваапарабола?и какотогашќегизнаетеситепараболи?
14Сејачотгосеесловото
15Атоасетиепокрајпатот,кадештосесеесловото; ноштомслушнаа,веднашдојдесатанатаигоодзема словотоштобешепосеановонивнитесрца
16Итоасетиештосесеатнакаменаземја;кои,кога ќегослушнатсловото,веднашгопримаатсорадост;
17Инемааткоренвосебе,итакаистраатсамонекое време;потоа,когаќесепојаватневолјиилипрогонства зарадизборот,веднашсесоблазнуваат.
18Атоасеониештосесеатмеѓутрње;какоштосе слушазборот,
19Игрижитенаовојсвет,иизмаматанабогатството,и похотитезадругиработиштовлегуваатвнатре,го задушуваатзборот,итојстанувабесплоден. 20Атоасеониештосесеатнадобраземја;какошто гослушаатсловотоигопримаат,идаваатплод,едниот триесет,другиотшеесет,адругиотсто.
22Заштонемаништоскриеноштонемадасеоткрие;
23Аконекојимаушидаслуша,некаслуша.
24Атојимрече:„Внимавајтештослушате; 25Зашто,којима,ќемуседаде,акојнема,ќемусе земеионаштогоима
26Атојрече:„ТакаеицарствотоБожјо,какочовекда фрлисемевоземјата;
27Иакоспие,истануваноќеидење,асеметоќе изникнеиќепорасне,тојнезнаекако
28Заштоземјатасамадаваплод;првосечилото,па увото,потоаполнатапченкавоувото.
29Акогаќеседонесеплодот,веднашгоставасрпот, заштодојдежетвата
30Атојрече:„Сокадедагоспоредимецарството Божјо?илисокакваспоредбадагоспоредиме?
31Тоаекакозрносинаповозрно,кое,когаќесепосее воземјата,епомалоодситесемињаштосеназемјата. 32Но,когаќесесее,ќепораснеиќестанепоголемоод ситетревкииќеотсечеголемигранки;задасесместат небеснитептициподнеговатасенка.
33Исомногутаквипараболиимгокажувашесловото, какоштоможеадагослушнат
34Нотојнеимзборувашебезпарабола,икогаостанаа сами,имобјаснисèнаСвоитеученици
35Аистиотден,когасевечера,имрече:„Да поминеменадругатастрана!
36Икогагоиспратијамноштвото,гофатијакакошто бешевокоработАсонегоимашеидругимали бродови.
37Исекренаголемабура,ибрановитеудирааво бродот,такаштосегабешеполн
38Атојбешевозадниотделнабродот,спиешена перница;
39Атојстана,гопрекориветротимуреченаморето: „Мир,мирни!Иветротпрестанаинастанаголема спокојство
40Атојимрече:„Зоштосеплашите?какотоанемате вера?
41Итиесеуплашијамногуисирекоаеденнадруг: „Каковчовекетојштодурииветротиморетомусе покоруваат?
ПОГЛАВЈЕ5
1Идојдоанадругатастрананаморето,вообластана Гадарените.
2Икогаизлезеодкоработ,веднашгосретнаод гробовитечовексонечистдух, 3Којимашесвоеживеалиштемеѓугробовите;иникој неможешедаговрзе,не,несосинџири: 4Затоашточестопатибешеврзансооковиисинџири,
8Заштотојмурече:„Излезиодчовекот,нечистдух!
9Атојгопраша:„Какосевикаш?Атојодговори, велејќи:„МоетоимееЛегија,заштосмемногу
10Итојмногугомолешеданегипуштинадвород земјата.
11Атамублизудопланинитеимашеголемостадо свињиштосехранеа
12ИситеѓаволиГомолеа,велејќи:„Пратинèво свињите,задавлеземевонив
13ИИсусведнашимдадедозволаАнечистите духовиизлегоаивлегоавосвињите;
14Аониештогихранеасвињитепобегнааигокажаа тоавоградотивоселата.Иизлегоадавидатштоетоа направено
15ИдојдоакајИсусиговидоаѓаволскиопседнатсо легијата,какоседи,облечениразумен,исеуплашија.
16Аониештоговидоаимкажаакакомусеслучина ѓаволот,аинасвињите
17ИпочнаадаГомолатдасизаминеоднивните брегови
18Акогавлезевокоработ,опседнатиотодѓаволотму семолешедабидесонего.
19Но,Исуснемудозволи,тукумурече:„Одидома кајтвоитепријателиикажиимколкуголемиработи направиГосподзатебеисесожалисотебе.
20АтојотидеипочнадаобјавувавоДекаполисколку големиработимунаправилИсус,иситесечудеа
21ИкогаИсусповторногопрефрлијасокорабна другатастрана,многународсесобракајнего,атој бешеблизудоморето
22Иете,дојдееденодначалницитенасинагогата,по имеЈаир;икогаговиде,паднапреднеговитенозе,
23Имногугомолеше,велејќи:„Мојатаќеркалежи предсмртта;итааќеживее.
24ИИсусотидесонего;имногународгоследешеиго натрупаа
25Иеднажена,којаимашекрвавизливдванаесет години,
26Ипретрпемногуработиодмногулекариипотроши сèштоимаше,иништонеѝбешеподобро,тукусе влошуваше,
27КогаслушназаИсус,дојдевопечатотодзадиија допренеговатаоблека.
28Заштотаарече:„Акодопрамсамонеговатаоблека, ќебидамоздрав“
29Иведнашсеисушиизворотнанејзинатакрв;итаа восвоетотелопочувствувадекаеизлеченаодтаачума
30АИсусведнашзнаејќивосебедекадобродетелта излезеоднего,сесвртепреднегоирече:„Којјадопре мојатаоблека?
31АученицитеНеговимурекоа:„Гледашкако мноштвототебуни,ивелиш:Којмедопре?
32Ипогледнанаоколузадајавидиштогонаправитоа
33Ноженатаплашејќисеитреперејќи,знаејќиштосе случивонеа,дојдеипаднапреднегоимујакажасета вистина
34Атојѝрече:„Ќерко,твојатавератеоздрави;одиво мириоздрависеодсвојатаневолја
35Додекатојуштезборуваше,оддомотнаначалникот насинагогатадојдоанекоиирекоа:„Ќеркатиумре; зоштоуштеповеќеговознемирувашУчителот?
36ШтомИсусгослушназборотштобешекажан,му
37ИнедозволиникојдаодипоНего,освенПетар, ЈаковиЈован,братотЈаковов.
38Идојдевокуќатананачалникотнасинагогатаија видеметежотиониештоплачеаимногуплачеа
39Икогавлезе,имрече:„Зоштолутатеиплачете? девојкатанеемртва,тукуспие
40ИтиемусепотсмевааАкогагиизвадисите,ги зедетаткотоимајкатанадевојкатаиониештобеасо негоивлезетамукадештолежешедевојката
41Ијафатидевојкатазаракаиѝрече:Талитакуми; штосетолкува:Девојко,тивелам,стани!
42Идевојкатаведнашстанаиотиде;заштотаабеше навозрастоддванаесетгодини.Итиесезачудијасо големочудење
43Истрогоимзаповеданикојданегознаетоа;и заповедадаѝдадатнештодајаде.
ПОГЛАВЈЕ6
1Итојизлезеоттамуидојдевосвојатаземја;и неговитеученицигоследат 2Акогадојдесаботата,почнадапоучуваво синагогата;икакваеоваамудростштомуедадена, декаитаквимоќниделасевршатоднеговитераце?
3Неелиовадрводелецот,синотнаМарија,братотна Јаков,Јосеј,ЈудаиСимон?инесенеговитесестритука сонас?Итиебеанавредениоднего
4НоИсусимрече:„Пророкотнеебезчест,тукуво својатаземја,меѓусвоитеродниниивосвојотдом 5Итамунеможешедаизвршиникаквосилнодело, освенштогиположирацетесвоиврзнеколкуболнии гиисцели
6ИтојсезачудипорадинивнотоневерувањеИодеше поселата,поучувајќи.
7Игиповикадванаесеттеминаипочнадагииспраќа подвајца;иимдадевластнаднечиститедухови;
8Иимзаповедаданеземаатништозапат,освенсамо стап;никовчег,нилеб,нипаривочантата:
9Нобидетеоблеченисосандали;анеоблечетедва слоја.
10Атојимрече:кадеидавлезетевокуќа,останете тамудодеканезаминетеодтоаместо
11Акојнемадавеприми,нитудавечуе,когаќе заминетеоттаму,истресетегоправотподвашитенозе какосведоштвопротивнив.Вистина,вивелам,на СодомиГомораќеимбидепоподносливовосудниот ден,отколкунатојград
12Итиеизлегоаипроповедаалуѓетодасепокаат 13Иистераамногуѓаволи,ипомазаасомасломногу
14ИцаротИродчузанего;(заштонеговотоимебеше распространето:)ирече:„ЈованКрстителвоскреснаод мртвитеизатоавонегосепојавуваатмоќнидела 15Другирекоа:„ТоаеИлија.Адругирекоа:Тоае пророкиликакоеденодпророците
16Но,когаИродчузатоа,рече:„Јоване,накогомуја отсековглавата;тојвоскреснаодмртвите.
17ЗаштосамиотИродиспратиигофатиЈованиго заврзавозатворзарадиИродијада,женатананеговиот братФилип,заштотојсеоженисонеа 18ЗаштоЈованмуреченаИрод:„Нетиедозволенода јаимашженатанабратти.
19ЗатоаИродијадасескарапротивнегоисакашедаго убие;нотаанеможеше:
20ЗаштоИродсеплашешеодЈована,знаејќидекатоје праведенисвет,игопазеше;икогагочу,направи многуработиисозадоволствогослушаше
21Акогадојдепогоденден,Ирод,насвојотроденден, приредивечеранасвоитегосподари,началниции началницивоГалилеја;
22АкогавлезеќеркатанаспоменататаИродијада,и заиграиимугодинаИродинаониештоседеасонего, царотѝреченадевојката:„Барајодменештосакаш,и ќетидадам
23Иѝсезаколна:„Штоидабарашодмене,ќети дадамдополовинатаодмоетоцарство.
24Атааизлезеиѝреченамајкаси:„Штодапрашам? Атаарече:ГлаватанаЈованКрстител
25.Итааведнашдојдесобрзањекајцарот,ипобара, велејќи:„СакамдамијададешглаватанаЈован Крстителповременовополнач
26Ицаротбешемногужален;сепакзарадинеговата заклетваизарадинив,коиседеасонего,тојнесакаше дајаотфрли
27Иведнашцаротиспратиџелатизаповедадамуја донесатглавата,атојотидеимујаотсечеглаватаво затворот
28Ијавнесеглаватанеговавополначиѝјададена девојката,адевојкатаијададенамајкаси
29АученицитеНегови,когаслушнаазатоа,дојдоа,го зедоанеговиоттрупигоположијавогроб.
30АапостолитесесобраакајИсусиМукажаасè,и штонаправијаиштопоучија
31Атојимрече:„Дојдетесамивопустоместои одморетесемалку;
32Изаминаавопустинатасоброднасамо
33Инародотгивидекакозаминуваат,имнозинаГо познаа,иистрчаатамуодситеградови,гинадминааи сесобраакајнего
34АИсус,когаизлезе,видемногународисесожали коннив,заштобеакакоовцибезпастир,ипочнадаги поучувазамногуработи
35Акогавеќепоминаденот,Неговитеученицидојдоа приНегоирекоа:„Оваепустоместо,асегапомина времето.
36Испратигидаодатвооколнитеселаивоселатаида сикупатлеб,заштонемаатштодајадат
37Тојодговорииимрече:„Дајтеимдајадат!Атие мурекоа:„Даодимедакупимелебвовредностод двестеденаридаимдадемедајадат?
38Тојимрече:„Колкулебовиимате?одиивидиА когадознаа,велат:петидвериби
39Иимзаповедадагинаведатситедаседнатпочети назеленататрева.
40Иседнааворедови,постотинаипопедесет
41Акогагизедепеттелебаидветериби,погледнакон небото,гиблагослови,гискршилебовитеиимгидаде наученицитеСвоидагипоставатпреднивидвете
42Иситејадеаисенаситија
44Аониештојадеаодлебовитебеаоколупетилјади луѓе.
45Иведнашгинатерасвоитеученицидавлезатво коработидаотидатнадругатастранапредтоаво Витсаида,додекатојгопуштанародот.
46Икогагииспрати,отидевопланинатадасепомоли
47Акогасеприквечери,бродотбешесредеморето,а тојсамнакопното
48Игивидекакосемачатвеслајќи;заштоветротбеше спротивеннанив;
49Но,когаговидоакакоодипоморето,помислија декатоаедухиизвикаа:
50ЗаштоситеГовидоаисевознемирија.Иведнаш разговарашесонивиимрече:„Бидетерасположени! неплашетесе
51Иотидекајниввокоработ;иветротпрестана.
52Заштонеразмислуваазачудотоналебовите,зашто нивнотосрцебешезакоравено
53Акогапоминаа,дојдоавоГенисаретскатаЗемјаи тргнааконбрегот
54Икогаизлегоаодкоработ,веднашГопознаа,
55Итрчашенизцелиоттојкрајнаоколуипочнадаги носивокреветиболните,кадештослушнаадекае
56Икадеидавлегуваше,воселата,илиградовите,или селата,гиполагааболнитепоулицитеиГомолеадаја допрат,акоесамограницатананеговатаоблека;
ПОГЛАВЈЕ7
1Тогашсесобраакајнегофарисеитеинекои книжници,коидојдоаодЕрусалим.
2Акогавидоадеканекоиоднеговитеученицијадат лебсонечисти,односносонеизмиенираце,најдоа грешка.
3ЗаштофарисеитеиситеЕвреи,освенчестодаги мијатрацете,нејадат,почитувајќигопреданиетона старешините.
4Акогаќедојдатодпазар,освендасемијат,нејадат Имаимногудругиработиштогипримиледагидржат, какомиењечаши,тенџериња,бронзенисадовиимаси. 5ТогашфарисеитеикнижницитеГопрашаа:„Зошто твоитеученицинеодатспоредтрадицијатана старешините,тукујадатлебсонемиенираце?
6Тојодговорииимрече:„Добро,Исаијапророкуваше заваслицемерите,какоштоенапишано:„Овојнарод мепочитувасосвоитеусни,нонеговотосрцеедалеку одмене
7Но,залудномеобожаваат,учејќигичовечките
8ЗаотфрлањенаБожјатазаповед,виегодржите
11Авиевелите:„Аконекојимреченататкосиилина мајкаси:„Корбане,т.е.дар,штоидаимашкористод мене;тојќебидеслободен
12Инемудозволуватеповеќедаправиништоза својоттаткоилизамајкаси;
13ИзненадувајтегоБожјотословопрекувашето предание,коештогоиспорачавте;имногутакви работиправите.
14Икогагоповикасиотнародкајсебе,имрече:„ Слушајтемесекојодвасиразберете: 15Немаништооднадворшточовекможедаго осквернисовлегувањетовонего;
16Аконекојимаушидаслуша,некаслуша.
17Акогавлезевокуќатаоднародот,неговитеученици Гопрашаазапараболата
18Атојимрече:„Далиивиестетаквинеразумни?
Зарнесфаќатедекаштоидавлезеоднадворвочовекот, неможедагооскверни;
19Затоаштоневлегувавонеговотосрце,тукуво стомакот,иизлегувавопровев,прочистувајќигисите јадења?
20Атојрече:Онаштоизлегуваодчовекот,го осквернувачовекот
21Заштоодвнатре,одсрцетоналуѓетоизлегуваат лошимисли,прељуба,блудства,убиства, 22Кражби,среброљубивост,злоба,измама,лудост, злобнооко,хула,гордост,глупост;
23Сетотоазлодоаѓаодвнатреигоосквернувачовекот.
24Иоттамустана,отидевограницитенаТириСидон, ивлезевоеднакуќа,иникојнесакашедагознаетоа, нонеможешедабидескриен.
25Зашто,еднажена,чијаќеркаимашенечистдух,чу занегоидојдеипаднапреднеговитенозе
26ЖенатабешеГркинка,понародсирофеничарка;и таагомолешедагоизбркаѓаволотоднејзинатаќерка
27НоИсусѝрече:„Првонекасенаситатдецата, заштонеедобродасеземелеботнадецатаидасе фрлинакучињата
28Атааодговориимурече:„Да,Господи,но кучињатаподтрпезатајадатоддетскитетрошки.
29Атојѝрече:„Затааизрекаодиси;ѓаволотизлезе одтвојатаќерка
30Икогадојдевосвојатакуќа,гонајдеѓаволот излезен,аќеркатаѝлегнанакреветот
31Ипак,тргнувајќиодбреговитенаТириСидон, дојдедоГалилејскотоМоре,средебреговитена Декаполис
32Идоведоакајнегоеденглувиимашепречкиво говорот;игомолатдајаставиракатаврзнего
33Иготргнанастранаодмноштвото,мугистави прститевоушите,плукнаимугодопрејазикот;
34Ипогледнаконнебото,воздивнаимурече:Еффата, односноотворисе!
35Иведнашмусеотворијаушите,мусеодврза врвкатанајазикотизборувашејасно
36Игизаповедаданекажуваатникому;
37Ибеанеизмерновчудоневидени,велејќи:„Сè направидобро:гиправииглувитедаслушаатинемите дазборуваат
2Сесмилувамнамноштвото,заштосегасесомене триденаинемаатштодајадат.
3Иакогипуштампостатвосвоитедомови,ќесе онесвестатпопат,заштонуркачиоднивдојдоаод далеку.
4Анеговитеученицимуодговорија:„Одкадеможе некојдагинаситиовиелуѓесолебовдевопустината? 5Игипраша:„Колкулебовиимате?Атиерекоа: Седум
6Иимзаповедананародотдаседненаземја;иги поставијапреднародот
7Итиеимаанеколкумалириби; 8Ијадеаисенаситија;
9Аониештојадеабеаоколучетириилјади,итојги испрати
10Иведнашвлезевокорабсосвоитеученициидојде воделовитенаДалманута
11Афарисеитеизлегоаипочнаадасераспрашуваатсо Него,барајќиоднегознакоднеботоискушувајќиго.
12Итојдлабоковоздивнавосвојотдухирече:„ Зоштоовапоколениебаразнак?Вистина,вивелам, немадамуседадезнакнаоваагенерација.
13Игиостави,ипаквлезевокоработ,отидена другатастрана
14Аученицитезаборавијадазематлебинемаасосебе вобродотповеќеодеденлеб
15Иимзаповеда:„Внимавајте,пазетесеод фарисескиотквасециодИродовиотквасец.
16Итиесерасправаамеѓусебе,велејќи:„Зашто немамелеб
17АкогадознаИсус,имрече:„Зошторазмислувате, бидејќинемателеб?уштенесфаќатеинеразбирате? далиуштетисестврднасрцето?
18Иматеочи,негледате?иимашуши,неслушаш?и несесеќавате?
19Когагипресековпеттелебамеѓупетилјади,колку корпиполнисопарчињасобравте?Мурекоа: дванаесет!
20Акогаседумтемеѓучетириилјади,колкукорпи полнисопарчињасобравте?Атиерекоа:Седум. 21Атојимрече:„Каконеразбирате?
22ИдојдевоВитсаида;идоведоакајнегослепчовеки гомолеадагодопре.
23Игофатислепиотзаракаигоизведенадвород градот;иоткакомуплукнанаочитеигиставирацете врзнего,гопрашадалигледанешто
24Атојгоподигнапогледотирече:„Гигледамлуѓето какодрвјакакоодат
25Потоаповторногиставирацетенанеговитеочииго натерадапогледненагоре;
26Игоиспративосвојатакуќа,велејќи:„Нитуодиво градот,нитукажувајникомувоградот
27АИсусизлезесоученицитеСвоивоградовитена ФилипискатаЦезареја; 28Атиеодговорија:„ЈованКрстител“,анекоивелат: „Илија;идруги,Еденодпророците
29Атојимрече:„Акојвелитедекасумјас?АПетар одговориимурече:ТисиХристос
30Иимзаповедаданекажуваатникомузанего
31ИпочнадагипоучувадекаСинотЧовечкиморада претрпимногунешта,дабидеотфрленодстарешините, одпрвосвештеницитеиодкнижниците,дабидеубиен ипотриденадавоскресне.
32Итојјакажатааизрекаотворено.АПетаргозедеи почнадагопрекорува
33АкогасесвртеигипогледнаученицитеСвои,го прекориПетар,велејќи:„Тргнисеодмене,сатано, заштонегосакашБожјото,тукучовечкото
34Икогагоповиканародотприсебеиучениците Свои,имрече:„КојсакададојдепоМене,некасе одречеодсебе,некагоземесвојоткрстинекаодипо Мене.
35Зашто,којсакадагоспасисвојотживот,ќего загуби;нокојќегозагубисвојотживотзарадименеи зарадиЕвангелието,тојќегоспаси.
36Зашто,каквакористќеимачовек,акогодобие целиотсветијазагубисвојатадуша?
37Илиштоќедадечовекотвозаменазасвојатадуша?
38Затоа,секојштоќесезасрамиодменеиодмоите зборовивооваапрељубаигрешнагенерација;однего ќесезасрамииСинотЧовечки,когаќедојдево славатанасвојотТаткососветитеангели
ПОГЛАВЈЕ9
1Атојимрече:„Вистинавивеламдекаиманекоиод ониештостојатовде,коинемадавкусатсмртдодека невидатдекацарствотоБожјодоаѓасосила
2ИпошестденаИсусгизедесосебеПетар,Јакови Јован,игиодведесаминависокагора,итојсе преобразипреднив
3Инеговатаоблекастанаблескава,многубелакако снег;заданеможедагиобелинитуеднаполнана земјата
4ИимсејавиИлијасоМојсеј,итиеразговараасо Исуса.
5АПетародговориимуреченаИсуса:„Учителе, доброниедабидемеовдеиданаправиметрискинија; едензатебе,едензаМојсејиедензаИлија.
6Заштонезнаешештодакаже;заштомногусеплашеа
7Исепојавиоблакштогизасени;
8Иодеднаш,когапогледнаанаоколу,веќеневидоа никој,освенИсусасамососебе
9Икогаслегувааодпланината,имзаповедадане кажуваатникомуштовиделе,додекаСинотчовечкине воскреснеодмртвите
10Итиејазадржаатааречсосебе,прашувајќисееден содругштозначивоскреснувањетоодмртвите
11Игопрашаа,велејќи:„Зоштокнижницитевелат деканајпрвотребададојдеИлија?
12Атојодговорииимрече:„Илијанавистинадоаѓа првиобновувасè;икакоенапишанозаСинот Човечкидекаморамногудатрпиидабидезанемарен
13Но,јасвивелам,декаИлијанавистинадојде,иму направијасèштонаведоа,какоштоенапишанозанего 14ИкогадојдекајученицитеСвои,видеоколунив големомноштво,икнижницитекоисераспрашуваасо нив
15.Иведнашсиотнарод,когаговиде,сезачудимногу
17Аеденодмноштвотоодговориирече:„Учителе,ти годоведовмојотсин,којиманемдух; 18Икадеидагоземе,гокине;анеможеа
19Тојмуодговориирече:„О,невернопоколение,до когаќебидамсовас?докогаќететрпам?доведигокај мене
20Игодоведоакајнего;ипаднаназемјаисевалкаод пена.
21Игопрашататкаси:„Колкувремепоминаоткако мудојдетоа?Атојрече:оддете
22Ичестопатигофрлашевооганивоводитезадаго уништи;
23Исусмурече:„Акоможешдаповеруваш,сèмуе можнонаонојштоверува
24Иведнаштаткотонадететоизвикаисосолзирече: „Господи,верувам;помогнитивомоетоневерување. 25КогавидеИсусдеканародотдотрча,гоукори гнасниотдух,велејќиму:„Немиглувдух,те заповедам,излезиоднегоиневлегувајповеќевонего.
26Адухотизвика,гораскинаиизлезеоднего,итој бешекакомртов;дотолкуштомногуминавелеа:Тоје мртов.
27НоИсусгофатизаракаигоподигна;итојстана
28Акогавлезевокуќата,неговитеученицигопрашаа насамо:„Зоштонеможевмедагоистераме?
29Атојимрече:„Овојвиднеможедасепојависо ништо,освенсомолитваипост
30АтиезаминааоттамуипоминаанизГалилеја;ине сакашенекојдагознаетоа
31ЗаштогипоучувашеСвоитеученицииимрече:„ СинотЧовечкиепредаденворацетеналуѓето,итиеќе Гоубијат;иоткакоќебидеубиен,ќевоскреснена третиотден
32НотиенегоразбраатојзборисеплашеадаГо прашаат
33ИдојдевоКапернаум,икогабешевокуќата,ги праша:„Штосерасправавтемеѓусебепопат?
34Нотиемолчеа,заштопатемсерасправаамеѓусебе којдабиденајголем
35Атојседна,гиповикадванаесеттеиимрече:„Ако некојсакадабидепрв,тојнекабидепоследенодсите ислуганасите
36Изедееднодетеигопоставимеѓунив;
37КојќепримиедноодтаквитедецавоМоеиме,Ме примаМене;
38АЈованмуодговори,велејќи:„Учителе,видовме еденкакоистеруваѓаволивоТвоеиме,атојнеследи нас,имузабранивме,заштонеслединас.
39НоИсусрече:„Незабранувајтему,заштонема човекштоќенаправичудовомоеиме,алеснода зборувазлозамене
40Зашто,којнеепротивнас,тојеоднашастрана.
41Зашто,којќевидадедапиетечашаводавомоеиме, бидејќистенаХриста,вистинавивелам,немадаја
42Акојќенавредиедноодовиемалечкиштоверуваат
44Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси
45Иакотесоблазнуватвојатанога,отсечија:подобро едавлезешвоживотот,отколкудаимашдвенозезада бидешфрленвопеколот,вооганкојникогашнемада сеизгасне.
46Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси
47Аакотесоблазнуваокото,извадиго:подоброеда влезешвоБожјотоцарствосоеднооко,отколкуда имашдвеочизадабидешфрленвопеколниотоган
48Кадештонивниотцрвнеумираиогнотнесегаси
49Заштосекојќебидепосоленсооган,исекојажртва ќесепосолисосол
50Солтаедобра,ноакојаизгубисолта,соштоќеја зачините?Имајтесолвосебеиимајтемиреденсодруг
ПОГЛАВЈЕ10
1Итојстанаоттамуидојдевојудејскитебреговиод онаастрананаЈордан.и,какоштобешеобичај, повторногипоучуваше
2Афарисеитедојдоакајнегоигопрашаа:„Далие дозволеномажотдајаостависвојатажена? искушувајќиго
3Атојодговорииимрече:„ШтовизаповедаМојсеј?
4Атиерекоа:„Мојсејпретрпеданапишеразводида јаостави
5АИсусодговорииимрече:„Зарадитврдостана вашетосрцевигонапишаовојзаповед.
6Но,одпочетокотнасоздавањето,Боггинаправи машкоиженско
7Затоа,мажотќегиоставитаткасиимајкасииќесе придружинасвојатажена;
8Идвајцатаќебидатеднотело,такаштовеќенесе двајца,тукуеднотело.
9Затоа,онаштоБоггосоединил,човекотнеканего разделува
10АвокуќатанеговитеученициповторноГопрашаа заистото
11Атојимрече:„Којќејаостависвојатаженаиќесе оженисодруга,ќеизвршипрељубапротивнеа.
12Аакоженатагоостависвојотмажисеомажиза друга,тааќеизвршипрељуба
13Идоведоакајнегомалидецазадагидопре,а ученицитеНеговигипрекорувааониештогиносеа
14НоИсус,когаговидетоа,многусеналутииим рече:„ОставетегидецатададојдатприМенеине спречувајтеги,заштонатаквиимецарствотоБожјо
15Вистинавивелам:којнегопримиБожјотоцарство какомалодете,немадавлезевонего
16Игизедевораце,гиставирацетенанивиги благослови
17Икогаизлезепопатот,дојдееден,којотрча,клекна преднегоигопраша:„Добаручител,штодаправамза данаследамвеченживот?
18АИсусмурече:„Зоштоменарекувашдобар?нема ништодоброосвенеден,тоаеБог
19Тигизнаешзаповедите:Неправипрељуба,не убивај,некради,несведочилажно,неизмами, почитувајгитаткотоимајкаси
20Атојодговориимурече:„Учителе,сетотоаго гледамодмојатамладост
21ТогашИсус,когаговиде,гозасакаимурече:„ Еднотинедостига:оди,продајсèштоимаш,идајим
22Итојсенажалипорадитоаиотидетажен,зашто имашеголемимот
23АИсуспогледнанаоколуиимреченаучениците Свои:„Колкуетешкоониештоимаатбогатствода влезатвоцарствотоБожјо!
24АученицитесезачудијаоднеговитезборовиНо Исуспакодговорииимрече:Деца,колкуетешкоза ониештосенадеваатнабогатстводавлезатво царствотоБожјо!
25Полесноѝенакамилатадапоминенизигла, отколкунабогатчовекдавлезевоцарствотоБожјо 26Итиесечудеабезмерка,велејќимеѓусебе:„Кој тогашможедасеспаси?
27АИсус,гледајќивонив,рече:„Залуѓетотоае невозможно,нонезаБога,заштозаБогасèеможно.
28ТогашПетарпочнадамувели:„Ете,ниеоставивме сèитргнавмепотебе
29АИсусодговориирече:„Вистинавивелам,нема човекштооставилдом,илибраќа,илисестри,или татко,илимајка,илижена,илидеца,илиземјазаради менеизарадиЕвангелието.,
30Нотојќедобиестократносегавоовавреме,куќи,и браќа,исестри,имајки,идецаиземји,сопрогонства; ивоидниотсветвеченживот.
31Номногупрвиќебидатпоследни;апоследниотпрв
32ИтиебеанапатотштосеискачувашеконЕрусалим; иИсусотидепреднив,итиесечудеа;идодекаодеа,се исплашијаИгизедепакдванаесеттеминаипочнада имкажуваштотребадамусеслучи, 33велејќи:„Ете,одимевоЕрусалим;иСинотЧовечки ќеимбидепредаденнапрвосвештеницитеина книжниците;иќегоосудатнасмртиќегопредадатна незнабошците.
34Иќегоисмеваат,ќегокамшикуваат,ќегоплукаати ќегоубијат,анатретиотденќевоскресне
35АЈаковиЈован,синовитенаЗаведеев,дојдоакај негоирекоа:„Учителе,сакамеданаправишзанасшто сакаме
36Атојимрече:„Штосакатеданаправамзавас?
37Тиемурекоа:„Дајнидаседиме,едниотодтвојата десна,адругиотодлеватастранавотвојатаслава 38НоИсусимрече:„Незнаетештобарате;можетели дапиетеодчашатаодкојапијамјас?идасекрстисо крштевањетосокоесекрстамјас?
39Атиемурекоа:„МожемеАИсусимрече:„ Навистинаќепиетеодчашатаодкојапијамјас;исо крштевањетосокоесекрстивЈасќесекрститеивие
45ЗаштоиСинотЧовечкинедојдедамуслужат,туку даслужиидагодадесвојотживоткакооткупниназа мнозина
46ИдојдоавоЕрихон;икогатојизлегувашеод Ерихонсосвоитеученициимногународ,слепиот Вартимеј,синотТимеј,седешепокрајавтопатоти просе
47АкогачудекатоаеИсусодНазарет,почнадавика идарече:Исусе,СинеДавидов,помилујме!
48Имногуминамузаповедаадамолчи,нотојуште повеќевикаше:„СинеДавидов,помилујме!
49АИсусзастанаизаповедадагоповикаатИго повикааслепиотимурекоа:„Утешисе,стани!тојте вика
50Атој,фрлајќијасвојатаоблека,станаидојдекај Исус.
51АИсусодговориимурече:„Штосакашдати направам?Слепиотмурече:Господи,давидам
52АИсусмурече:„Одиси!твојатавератеоздрави.И веднашвидеитргнапоИсусапопатот
ПОГЛАВЈЕ11
1ИкогасеприближијадоЕрусалим,доВитфагијаи Витанија,кајМаслиноватаГора,тојиспратидвајца своиученици,
2Иимрече:„Одетевоселотоспротивас;ослободиго идонесего.
3Иаконекојвирече:Зоштогоправитетоа?кажете деканаГосподмутреба;иведнашќегоиспратиовде 4Иотидоа,игонајдоаослетоврзанопокрајвратата надвор,наместотокадештосеспојуваадвапатишта;и гогубат
5Анекоиодониештостоејатамуимрекоа:„Што правите,гоотпуштатеослето?
6ИтиеимрекоакакоштоимзаповедаИсус,иги пуштија.
7ИмугодонесоаослетонаИсусигифрлијасвоите облекиврзнего;итојседнананего
8Амнозинагираширилесвоитеоблекипопатот,а другисечелегранкиоддрвјатаигисламалепопатот
9Иониештоодеапредиониештоследеавикаа, велејќи:Осана;Благословенеонојштодоаѓавоимето Господово:
10Некаеблагословеноцарствотонанашиоттатко Давид,коедоаѓавоиметоГосподово:Осанаво висините
11АИсусвлезевоЕрусалимивохрамот,икога погледнанаоколу,идојдевечер,излезевоВитанијасо дванаесетте
12Аутре,когадојдоаодВитанија,тојбешегладен
13И,гледајќиоддалекуеднасмоквасолисја,дојде,да најденештонанеа;заштоуштенебешевреметона смоквите
14АИсусодговориирече:„Никојнејадевеченплод одтебеИнеговитеученицигослушнаатоа 15ИдојдоавоЕрусалим;иИсусвлезевохрамоти почнадагиистеруваониештопродавааикупувааво храмот,игисрушимаситенаменувачитеиседиштата напродавачитенагулаби; 16Инесакашенекојданосикаковбилосадниз
ибараакакодагоуништат,заштосеплашеаоднего, заштосиотнародбешевчудовиденоднеговотоучење 19Акогасеприквечери,излезеодградот
20Аутрото,додекаминуваа,видоасмокватаисушена одкорен
21АПетар,повикувајќисенасеќавање,мурече: „Учителе,ете,смокваташтојапроколнатисеисуши 22АИсус,одговарајќиим,рече:„ВерувајтевоБога! 23Зашто,вистинавивелам,секојштоќеикажена оваапланина:„Одведисеифрлисевоморето;инема дасесомневавосвоетосрце,тукуќеверувадекаќесе остваратониеработиштогивели;ќеимаштоидарече. 24Затоавивелам:штоидапосакате,когасемолите, верувајтедекаќегипримитеиќегиимате 25Акогастоитеимолете,простете,акоиматенешто противнекого,задавигипростиивашитегревовии вашиотОтецнебесен
26Но,аковиенепростувате,нитувашиотТатко,које нанебесата,немадавигипростивашитегревови
27ИпакдојдоавоЕрусалим;идодекатојодешево храмот,дојдоакајнегопрвосвештеницитеи книжницитеистарешините
28Икажиму:„Сокаквавластгоправиштоа?икојти јададеоваавластдагоправиштоа?
29АИсусодговорииимрече:„Ијасќевипоставам еднопрашањеиодговоретеми,паќевикажамсо каквавластгоправамтоа.
30КрштевањетонаЈованбешеоднеботоилиодлуѓето? одговорими
31Итиеразмислуваамеѓусебе,велејќи:„Акоречеме: однебото;ќерече:Зоштотогашнемуповерувавте?
32Но,акоречеме:одлуѓето;тиесеплашеаоднародот, заштоситегосметааЈовандекаенавистинапророк.
33АтиеодговоријаиМурекоанаИсуса:„Неможеме дакажемеАИсус,одговарајќиим,рече:„Нијасневи кажувамсокаквавластгоправамтоа.
ПОГЛАВЈЕ12
1ИпочнадаимзборувасопараболиЕденчовек насадилозје,поставиоградаоколунего,иископа местозавиното,иизградикула,иимгодадена сточаритеиотидеводалечназемја
2Ивовремето,тојиспратикајсточаритеслуга,зада можедапримиодлозаритеплодовиодлозјето
3Игофатија,гопретепааипразенгоиспратија
4Ипакимиспратидругслуга;иврзнегофрлаасо
5Ипакиспратидруг;игоубијаимногудруги;тепајќи
6Затоа,имајќиуштееденсин,неговмногусакан,го
9Тогаш,штоќеправигосподаротналозјето?ќедојде иќегиуништисточарите,алозјетоќеимгодадена други
10ИнестегопрочиталелиоваПисмо;Каменотшто градителитегоотфрлиле,станалаголнаглава: 11ОвабешеГосподовотодело,итоаечудесново нашитеочи?
12Итиебараадагофатат,носеплашеаоднародот, заштознаејадекајакажалспоредбатапротивнив;иго оставијаисиотидоа
13Ииспратијакајнегонекоиодфарисеитеиод Иродијанците,дагофататвонеговитезборови
14Икогадојдоа,мурекоа:„Учителе,знаемедекаси вистинитинесегрижишзаникого,заштонегледашна човечкотолице,тукувистинагоучишБожјиотпат: ДалиедозволенодаседавапочитнаЦезар,илине?
15Дадавамеилиданедаваме?Нотој,знаејќиго нивнотолицемерие,имрече:„Зоштомеискушувате? донесиминекојденардаговидам.
16ИгодонесоаИтојимрече:Чијеовојликинатпис? Атиемурекоа:Цезар
17АИсусимодговори:„Дајтемугонацезаротона штоецезар,анаБогаонаштоеБожјоИтиесечудеа нанего
18Тогашдојдоакајнегосадукеите,коивелатдека немавоскресение;игопрашаа,велејќи:
19Учителе,Мојсејнинапиша:„Аконекомубратму умре,аженатајаоставизадсебеинеоставидеца,брат мудајаземенеговатаженаидамуподигнепотомство набратму
20Аимашеседумбраќа:ипрвиотсеожени,а умирањетонеостависеме
21Авториотјазедеиумре,неостависеме,аитретиот истотака.
22Иседумминатајадобија,нонеоставијасеме; последнаодситеумреижената
23Така,вовоскресението,когаќевоскреснат,чија женаќебидетааоднив?заштоседумминатајаимааза жена
24АИсусимодговори:„Заремнегрешитезатоашто негизнаетеПисмата,нитусилатаБожја?
25Зашто,когаќевоскреснатодмртвите,нитусемажат нитусемажат;тукусекакоангелитенанебото.
26Аштосеоднесувадомртвите,давоскреснат:несте прочиталеливоМојсееватакнига,какоБогмурекол вогрмушката,велејќи:ЈассумБогАвраамов,БогИсак иБогЈаковов?
27ТојнееБогнамртвите,тукуБогнаживите;затоа виевоголемазаблуда
28Аеденодкнижницитедојде,иоткакогичукакосе расправаат,исфатидекадоброимодговори,гопраша: „Којаепрватазаповедодсите?
29АИсусмуодговори:„Прватаодситезаповедие: Чуј,Израеле;Господ,нашиотБог,ееденГоспод:
30ИљубиГоГоспода,твојотБог,сосетосвоесрце,и сосетасвојадуша,исосиотсвојумисосетасвоја сила:оваепрватазаповед.
31Авторотоеслично:љубигоближниотсвојкако себесиНемадругазаповедпоголемаодовие
32Акнижникотмурече:„Па,учителу,тијакажа вистината,заштоеденеБог;инемадругосвентој:
33Идагосакашсосетосрце,исосетаразум,исосета
тоанесеосмелидамупоставипрашање
35АИсусодговориирече,додекапоучувашево храмот:„КаковелаткнижницитедекаХристосеСин Давидов?
36ЗаштосамиотДавидпрекуСветиотДухрече: „ГосподмуреченамојотГоспод:Седниодмојата деснастрана,додеканегиставамтвоитенепријатели подподножјенанозететвои.
37ЗатоасамиотДавидгонарекуваГоспод;иодкадее тогашнеговиотсин?Иобичнителуѓегослушнаасо задоволство.
38Атојимречевосвоетоучење:чувајтесеод книжниците,коисакаатдаодатводолгаоблекаи сакаатдапоздравуваатнапазарите;
39Иглавнитеседиштавосинагогитеинајгорните просториизагозбите;
40Коигипроголтувааткуќитенавдовицитеиза преправањедолгосемолат:тиеќедобијатпоголема осуда
41АИсусседнаспротиризницатаигледашекако луѓетофрлаатпариворизницата,амногуминабогати фрлаамногу
42Идојдееднасиромашнавдовицаифрлидвегрини, штоправатедендол
43Игиповикасвоитеученицииимрече:„Вистинави веламдекаоваакутравдовицафрлиповеќеодсите штофрлијаворизницата
44Заштосèштонаправијафрлијаодсвоето изобилство;нотааодсвојатаневолјафрлисèшто имаше,дуриицелиотсвојживот
ПОГЛАВЈЕ13
1Икогатојизлезеодхрамот,еденоднеговите ученицимурече:„Учителе,видикаквикамењаикакви градбиимаовде!
2АИсусмуодговори:„Гигледашлиовиеголеми згради?немадаостанекаменнадруг,којнемадабиде фрлен
3ИдодекаседешенаМаслиноватаГора,спроти храмот,ПетариЈаковиЈованиАндрејнасамоГо прашаа:
4Кажини,когаќебидетоа?икаковќебидезнакот когаќесеисполнисетотоа?
5АИсус,одговарајќиим,почнадавели:„Внимавајте некојданевеизмами
6Заштомнозинаќедојдатвомоеимеиќеречат:Јас сумХристос;иќеизмамимногумина
10ИЕвангелиетопрвотребадасеобјавимеѓусите народи.
11Но,когаќевеводатиќевепредадат,не размислувајтеоднапредштоќезборувате,ниту планирајтеоднапред;СветиотДух.
12Сегабратотќегопредадебратотнасмрт,ататкото синот;адецатаќесекренатпротивсвоитеродителии ќегиубијат.
13Иќебидетемразениодситезарадимоетоиме;
14Но,когаќеговидитегнасотијатанапустошот,за којзборувапророкотДаниил,какостоитамукадешто нетреба,(којчитанекаразбере),тогашониештосево Јудејанекабегаатвопланините.
15Акојенапокривотнеканеслезевокуќата,нитуда влегувавонеазадаземенештоодсвојатакуќа
16Акојевополето,неканесевраќаназадзадаја земесвојатаоблека
17Нотешконабременитеинаониештодојатвотие денови!
18Имолетесевашетобегстводанебидевозима
19Заштовотиеденовиќеиманеволја,каквашто немалоодпочетокотнасоздавањетоштоБоггосоздал досега,нитуќеима
20ИакоГосподнегискратитиеденови,ниеднотело нетребашедасеспаси;тукузарадиизбраните,коиги избра,гискратиденовите
21Итогаш,аконекојвирече:„Еве,тукаеХристос; или,ете,тојетаму;немуверувајте:
22ЗаштоќесепојаватлажниХристовиилажни пророцииќепокажуваатзнациичудеса,задаги заведат,акоеможно,иизбраните.
23Но,внимавајте:ете,јасвипретскажавсè
24Новотиеденови,потааневолја,сонцетоќесе затемни,имесечинатанемадајададесвојатасветлина,
25Иѕвездитенанеботоќепаднат,исилитештосена неботоќесеразнишаат
26ИтогашќеговидатСинотЧовечкикакодоаѓана облацитесоголемасилаислава
27ИтогашќегииспратиСвоитеангелииќегисобере своитеизбранициодчетиритеветра,одкрајотна земјатадокрајотнанебото
28Сеганаучетејапараболатазасмоквата;Кога нејзинатагранкаесèуштенежнаипушталисја,знаете декалетотоеблизу
29Такаивие,когаќевидитедекасеслучуваова, знајтедекаеблиску,дуриипредвратите.
30Вистинавивеламдекаоваагенерацијанемада поминедодеканесенаправатсетотоа.
31Неботоиземјатаќепоминат,нозборовитеМои немадапоминат
32Азатојденитојчасникојнезнае,нитуангелитена небото,нитуСинот,тукуТаткото.
33Внимавајте,внимавајтеимолетесе,заштонезнаете когаевремето
34ЗаштоСинотЧовечкиекакочовеккојодина далечнопатување,којјанапуштисвојатакуќаиим дадевластнасвоитеслугиинасекомусвојатаработа, имузаповеданавратаротдабдее
35Затоа,внимавајте,заштонезнаетекогаќедојде
37Ионаштовиговелам,имговеламнасите:Гледајте
1ПодваденабешепразникотнаПасхатаина бескваснителебови,апрвосвештеницитеи книжницитебараакакодагофататидагоубијат
2Нотиерекоа:„Ненапразникот,заданесекрене вревананародот
3АкогабешевоВитанија,водомотнаСимон лепрозниот,додекатојседешенатрпеза,дојдеедна женасоалабастерскакутијасомногускапоценомиро одшипки;атаајазакочикутијатаимујаистуриврз главата
4Имашеинекоиштосеналутијавосебеирекоа: „Зоштосетрошиовамиро?
5Заштоможешедасепродадезаповеќеодтриста пениидаимседаденасиромашнитеИтиемрмореле противнеа.
6АИсусрече:„Оставија!зоштојамачиш?таами направидобродело
7Зашто,сиромашнитегииматесекогашсовас,икога сакате,можетедаимправитедобро,номененесте секогаш
8Таанаправиштоможеше:дојдеоднапреддаго помазамоетотелонапогреб 9
10АЈудаИскариот,еденоддванаесетте,отидекај првосвештеницитезадаимгопредаде
11Акогагослушнаатоа,сеизрадувааиветијадекаќе мудадатпари.Ибарашекакопогоднодагопредаде. 12Анапрвиотденодбесквасниотлеб,когајакладеа Пасхата,НеговитеученициМурекоа:„Кадесакашда одимеидаприготвимезадајајадешПасхата?
13ИиспратидвајцаодСвоитеученицииимрече:„ Одетевоградотитамуќевесретнечовеккојноси стомнасовода.
14Икадеидавлезе,кажетемунакуќниотчовек: Учителотвели:Кадеегостинскатасоба,кадештоќеја јадамПасхатасомоитеученици?
15Иќевипокажееднаголемагорнасобаопременаи подготвена:тамуподгответени
16АНеговитеученициизлегоа,дојдоавоградоти најдоакакоштоимрече:ијаприготвијаПасхата
17Авечертадојдесодванаесетте
18Идодекаседеаијадеа,Исусрече:„Вистинави велам,којодвасјадесомене,ќемепредаде 19Ипочнаадасетагуваатиеденпоедендамувелат: Далисумјас?адругрече:Далисумјас?
20Атојодговорииимрече:„Тоаееденод дванаесетте,којсепотопувасоменевосадот
21СинотЧовечкинавистинаоди,какоштоенапишано
26Икогапеејахимна,излегоанаМаслиноватаГора.
27АИсусимрече:„Ситевиеќесенавредитепоради менеовааноќ;
28Но,откакоќевоскреснам,ќеодампредвасво Галилеја
29НоПетармурече:„Иакоситеќесенавредат,јасне сакам.
30АИсусмурече:„Вистинативеламдекаденес,иво овааноќ,преддазапеепетелотдвапати,трипатиќесе одречешодМене
31Нотојзборувашеуштепожестоко:„Акоумрамсо тебе,немадатеодречамвоникојслучај.Истотака кажааисите
32ИдојдоадоместотоштосевикашеГетсиманија;
33ИгизедесосебеПетар,ЈаковиЈован,ипочнадасе чудиидабидемногутежок;
34Иимрече:„Душатамојаемногутажнадосмрт; останетеовдеибдеете.
35Иотидемалкунапред,паднаназемјаисемолеше, акоеможно,тојчасдапоминеоднего
36Атојрече:Ава,Татко,сèтиеможно;одземимија оваачаша:нонештосакамјас,тукуштосакаш
37Атојдојде,гизатекнакакоспијат,имуречена Петар:„Симоне,спиешли?неможешелидагледаш еденчас?
38Внимавајтеимолетесе,заданевлезетево искушение.Духотнавистинаеподготвен,нотелотое слабо
39Ипакотиде,сепомолиигикажаиститезборови
40Акогасеврати,пакгинајдекакоспијат(зашто очитеимбеатешки),нитупакзнаејаштодаму одговорат
41Идојдепотретпатиимрече:„Спијтесегаи одморетесе;достае,дојдечасот;ете,СинотЧовечкие предаденворацетенагрешниците
42Стани,даодиме;ете,тојштомепредадееприрака.
43Иведнаш,додекатојуштезборуваше,дојдеЈуда, еденоддванаесетте,исонегоголемомноштвосо мечевиистапови,одпрвосвештениците,книжницитеи старешините
44Аонојштогопредаде,имдадезнак,велејќи:„Кого идагобакнам,тоје;земигоиодведигобезбедно.
45Иштомдојде,веднашотидекајнегоирече: „Учителе,господару;игобакна
46ИположијарацеврзНегоигофатија.
47Аеденодониештостоеја,извадимеч,гоудри слугатанапрвосвештеникотимугоотсечеувото.
48АИсусимодговорииимрече:„Далистеизлегле какопротивкрадец,сомечевиисостаповидаме земете?
49Секојдневнобевсовасвохрамот,учев,новиенеме фативте,ноПисмототребадасеисполни
50Иситегооставијаипобегнаа
51Игоследешеедномомче,солененоплатнофрлено околунеговотоголотело;имладинцитегофатија:
52Игооставиплатнотоиголпобегнаоднив.
53ИгоодведоаИсусакајпрвосвештеникот,асонего сесобрааситепрвосвештеници,старешинитеи книжниците.
54АПетаргоследешеоддалеку,дуриводворецотна
55Ипрвосвештеницитеисиотсоборбараасведоштво противИсусзадагоубијат;иненајденитуеден.
56Заштомнозиналажносведочеапротивнего,но нивнотосведочењенесесогласи
57Истанаанекоиилажносведочеапротивнего, велејќи:
58Гочувмекаковели:„Ќегоуништамовојрачно направенхрам,азатриденаќеизградамдругбезраце 59Но,нитунивниотсведокнесесогласи
60АпрвосвештеникотстанасредеиГопрашаИсуса, велејќи:„Ништонеодговараш?штоетоаштоовие сведочатпротивтебе?
61Нотојмолчешеиништонеодговори.Повторного прашапрвосвештеникотимурече:„ТилисиХристос, Синотнаблажениот?
62АИсусрече:Јассум,иќеговидитеСинотЧовечки какоседиоддеснатастрананасилатаикакодоаѓана небеснитеоблаци
63Тогашпрвосвештеникотјараскинасвојатаоблекаи рече:„Штонитребаатдругисведоци?
64Гослушнавтехулењето:штомислите?Иситего осудијадабидевиновензасмрт.
65Анекоипочнаадагоплукаат,дамугопокриваат лицето,дагоудираатсоудирањеидамувелат: Пророкувај;
66ИдодекаПетарбешедолуводворецот,дојдеедна одслугинкитенапрвосвештеникот
67АкогаговидеПетаркакосезагрева,гопогледнаи рече:„ИтибешесоИсусаодНазарет
68Нотојсеодрече,велејќи:„Незнам,нитуразбирам штовелиш.Иизлезевотремот;ипетелскатаекипа.
69Аеднаслугинкапакговидеипочнадаимвелина ониештостоеја:„Оваееденоднив
70Итојпаксеодрече.Амалкупотоа,ониештостоеја, пакмурекоанаПетар:„Навистинаитисиеденоднив, заштотисиГалилеецитвојотговорсесогласувасотоа 71Нотојпочнадапцуеидасезаколнува,велејќи:„Не гопознавамовојчовекзакогозборувате 72ИповторпатпетелотсвикаАПетарсесетина зборотштомугоречеИсус:„Преддазапеепетелот двапати,трипатиќесеодречешодменеИкога размислувашезатоа,заплака ПОГЛАВЈЕ15
1Иведнашутротопрвосвештеницитесесоветуваасо старешинитеикнижницитеисиотсобор,говрзаа Исуса,гоодведоаимугопредадоанаПилат
2АПилатгопраша:„ДалитисиЦаротнаЈудејците?А тојодговориимурече:Тивелиш
3Ипрвосвештеницитегообвинуваазамногуработи,
7ИимашееденпоимеВарава,којлежешеврзансо ониештосевостанијасонего,коиизвршијаубиствово востанието
8Имноштвотоплачејќисилнопочнадапосакуватој данаправикакоштонекогашимправеше.
9НоПилатимодговориирече:„Сакателидавиго ослободамЦаротнаЈудејците?
10Заштознаешедекапрвосвештеницитегопредадоа порадизавист
11Но,првосвештеницитегопоттикнаанародотдаму гопуштиВарава
12АПилатимодговориипакимрече:„Тогаш,што сакатедамунаправамнаоној,коговиегонарекувате ЦарнаЈудејците?
13Итиепакизвикаа:РаспниГо!
14ТогашПилатимрече:„Зошто,каквозлонаправи?И тиеуштепосилноизвикуваа:РаспниГо!
15ИПилат,сакајќидагозадоволинародот,имго пуштиВараваиГопредадеИсуса,откакого камшикуваше,дабидераспнат
16Ивојницитегоодведоавосалата,наречена преториум;игоповикуваатцелиотбенд.
17Игооблекоавопурпурнабоја,инасадијатрнен венецимујаставијанаглавата,
18Ипочнадагопоздравува:Здраво,ЦаруЈудејски!
19Игоудираасотрскапоглавата,гоплукааи, наведнувајќигиколена,Мусепоклонија
20АкогаМусепотсмеваа,мујасоблекоапурпурната боја,јаоблекоанеговатасопственаоблекаигоизведоа
дагораспнат
21ИгопринудијаеденСимонКиренец,којпомина, излегувајќиодземјата,татконаАлександариРуф,да гоносинеговиоткрст
22ИгодоведоадоместотоГолгота,штосетолкува: Местоначереп
23Имудадоадапиевинопомешанососмирна,нотој негоприми.
24АкогаГораспнаа,мугиразделијаодеждите, фрлајќиждрепкаврзнивштотребадаземесекој
25АбешетретиотчасиГораспнаа.
26Ибешенапишанонатписотнанеговотообвинение: ЦАРНАЕВРЕЈИТЕ
27Исонегораспнаадвајцаразбојници;едниотна десната,адругиотналеватарака
28ИсеисполниПисмото,коевели:„Ибешевброенво престапниците.
29Аониештоминуваагонагадија,мавтајќисо главите,велејќи:„Ах,тиштогоуривашхрамотиго изградишзатридена!
30Спасисеислезиодкрстот
31Истотакаипрвосвештеницитесепотсмеваамеѓу себесокнижниците:„Тојгиспасидругите;самиоттој неможедагоспаси
32НекаслезеодкрстотХристос,ЦаротИзраилев,зада видимеидаповерувамеАониештобеараспнатисо Негогонавредуваа
33Акогадојдешестиотчас,настанатемнинапо целатаземјадодеветтиотчас
34АводеветтиотчасИсусизвикасосиленглас, велејќи:„Елој,Елој,ламасабахтани?штосетолкува: Божемој,Божемој,зоштомеостави?
35Анекоиодониештостоеја,штомгочујатоа,рекоа: „Ете,говикаИлија.
36Иеденистрча,наполнисунѓерполнсооцет,го ставинатрскаимудадедапие,велејќи:„Нека!да видимедалиИлијаќедојдедагосимне.
37АИсусизвикасосиленгласидадедух
38Ипревезотнахрамотсераскинанадваделаод врвотдодното.
39Акогастотникот,којстоешепротивнего,видедека тојтакаизвикаидадедух,рече:„Навистина,тојбеше СинБожји
40Имашеиженикоигледааоддалеку:меѓукои МаријаМагдаленаиМарија,мајкатанапомалиотЈаков инаЈосеј,иСалома;
41(Кој,истотака,когабешевоГалилеја,одешепо Негоимуслужеше;)имногудругиженикоидојдоасо неговоЕрусалим
42Асегакогадојдевечерта,заштобешеподготовка, односноденпредсабота,
43ЈосифодАриматеј,чесенсоветник,којистотакаго чекашеБожјотоцарство,дојдеихрабровлезекај ПилатигопосакателотоИсусово.
44АПилатсезачудиаковеќеемртов;
45Акогадозназастотникот,мугодадетелотона Јосиф.
46Икупилен,госимна,гозавиткавоплатноиго положивогроб,којбешеиздлабенодкарпа,и тркалашекамендоврататанагробот.
47АМаријаМагдаленаиМарија,мајкатанаЈосеј, видоакадееположен
ПОГЛАВЈЕ16
1Акогапоминасаботата,МаријаМагдаленаиМарија, мајкатанаЈаков,иСалома,купијамирисизададојдат идаГопомазаат
2Имногуранонаутро,првиотденодседмицата, дојдоакајгроботприизгрејсонцето
3Ирекоамеѓусебе:„Којќенигооттргнекаменотод врататанагробот?
4Акогапогледнаа,видоадекакаменотеоттргнат, заштобешемногуголем
5Икогавлегоавогробот,видоамладчовеккакоседи оддеснатастрана,облеченводолгабелаоблека;итие сеисплашиле
6Атојимрече:„Неплашетесе:ГобаратеИсусаод Назарет,којбешераспнат;тојнеетука:етекадего положија.
7Но,одете,кажетеимнанеговитеученициинаПетар декатојодипредвасвоГалилеја;тамуќеговидите, какоштовирече
8Итиебрзоизлегоаипобегнааодгробот;заштотиесе тресеаисечудеа;заштосеплашеа 9АкогаИсусвоскреснарановопрвиотденод седмицата,најнапредѝсејавинаМаријаМагдалена,
12Потоаимсејавиводругаформанадвајцаоднив, додекаодеа,иотидоавоселата
13Иотидоаиимкажаанаостанатите,нитуим поверуваа.
14Потоаимсејавинаединаесеттеминадодекаседеа натрпеза,игипрекорувашесонивнотоневерувањеи тврдоглавостнасрцето,заштонеимверуваанаоние штоГовидоаоткаковоскресна
15Атојимрече:„Одетепоцелиотсвети проповедајтегоЕвангелиетонасекоесоздание.
16Којќеповеруваиќесекрсти,ќебидеспасен;нокој неверува,ќебидепроклет
17Иовиезнациќегиследатониештоверуваат;Во моеимеќеистераатѓаволи;ќезборуваатсонови јазици;
18Ќезематзмии;иакоиспијатнештосмртоносно, немадаимнаштети;ќеположатраценаболнитеитие ќеоздрават.
19Така,откакоГосподимзборуваше,тојбешепримен нанеботоиседнаоддеснатастрананаБога
20Итиеизлегоаипроповедаанасекаде,Господ работешесонивигопотврдувашесловотосознаци штоследатАмин