โจเซฟและอาเสนาท ่ อีกหลายคนขอแต่งงาน Asenath ถูกลู กชายของกษัตริย ์และคนอืนๆ ่ ่ าของเดือนนั้น 1. ในปี แรกแห่งความอุดมสมบูรณ์ ในเดือนทีสองในวั นทีห้ ่ ่ ่ ฟาโรห ์ส่งโยเซฟไปทัวแผ่นดินอียป ิ ต ์ และในเดือนทีสีของปี แรก ่ บแปดของเดือน โจเซฟมาถึงเขตแดนเฮลิโอโปลิส ในวันทีสิ และเขากาลังรวบรวมข ้าวโพดของประเทศนั้นเหมือนเม็ดทรายในทะเล ่ ในเมืองนั้นมีชายคนหนึ่งชือเพนเทเฟรส ่ ซึงเป็ นปุโรหิตของเฮลิโอโปลิสและเป็ นอุปราชของฟาโรห ์ ้ ้ ่งมีมาก และเป็ นหัวหน้าเสนาธิการและเจ ้านายทังหมดของฟาโรห ์ ชายผูน ้ ี มั ่ มีสติปัญญามาก และสุภาพอ่อนโยน และเป็ นทีปรึกษาของฟาโรห ์ด ้วย ้ เพราะเขาเป็ นคนหยั่งรู ้มากกว่าเจ ้านายทังปวงของฟาโรห ์ ่ ่ และเขามีลูกสาวพรหมจารีคนหนึ งชือ Asenath อายุสบ ิ แปดปี สูง สวยงาม และสวยงามเกินกว่าหญิงพรหมจารีทุกคนในโลกจะพบเห็นได ้ อาเสนาทเองก็ไม่ได ้มีลก ั ษณะเหมือนหญิงพรหมจารีธด ิ าชาวอียป ิ ต์ แต่มรี ูปร่างเหมือนธิดาชาวฮีบรู สูงพอๆ กับซาราห ์ และสวยเหมือนรีเบคก ้า และสวยเหมือนราเชล ่ ยงแห่งความงามของนางก็เลืองลื ่ อไปทั่วดินแดนนันและสุ ้ และชือเสี ดปลายพิภพ ้ ด ้วยเหตุนีบรรดาราชโอรสของเจ ้านายและอุปราชจึงปรารถนาจะจีบนาง ไม่ใช่เลย และบรรดาราชโอรสของกษัตริย ์ด ้วย ่ บรรดาชายหนุ่ มและผูท้ รงอานาจต่างก็เกิดการวิวาทกันใหญ่เพราะเรืองนาง ่ อสู ้กันเอง และพวกเขาก็คด ิ ทีจะต่ ่ และพระราชโอรสหัวปี ของฟาโรห ์ก็ไดย้ น ิ เรืองของเธอด ้วย และเขายังคงขอร ้องให้บด ิ ายกนางให้เป็ นภรรยาและตรัสแก่เขาว่า "พ่อ อาเสนาท ธิดาของเพนเทเฟรส ชายคนแรกของเฮลิโอโปลิสมาเป็ นภรรยาเถิด" ่ ่ากว่าตนเอง ฟาโรห ์พระราชบิดาตรัสแก่เขาว่า "เหตุไฉนเจ ้าจึงแสวงหาภรรยาทีต ่ ้าเป็ นกษัตริย ์เหนื อดินแดนทังหมดนี ้ ในเมือเจ "้ ไม่ แต่แท้จริงแล ้ว! ้ บเจ ้า ธิดาของโยอาคิมกษัตริย ์แห่งโมอับเป็ นคู่หมันกั ่ ก จงเอาอันนี ไปเป็ ้ และนางเองก็เป็ นราชินีและงดงามยิงนั นภรรยาเถิด" บรรยายถึงหอคอยที่ Asenath อาศ ัยอยู ่ ่ กคน อวดดีและจองหอง 2. แต่อาเสนาทกลับศูนย ์และดูหมินทุ และไม่เคยเห็นเธอเลย ่ ่ ่ตด เหมือนกับทีเพนเทเฟรสมี หอคอยทีอยู ิ กันในบ้านของเขา ่ สบ สูงใหญ่และสูงเหลือเกิน และเหนื อหอคอยนั้นมีหอ้ งใต ้หลังคาทีมี ิ หอ ห้อง ห้องแรกนั้นใหญ่โตและสวยงามมาก ปูด ้วยหินสีม่วง ผนังห้องนั้นปูด ้วยหินมีค่าหลากสี และหลังคาของห้องนั้นก็ทาด ้วยทองคาด ้วย และภายในห้องพระของชาวอียป ิ ต ์นั้นมีจานวนไม่มาก มีทองคาและเงินติดอยู่ และอาเสนาททุกคนก็นมัสการ และเธอก็เกรงกลัวพวกเขา ่ ชาแก่พวกเขาทุกวัน และเธอก็ถวายเครืองบู ่ ่ ้ ห้องทีสองบรรจุ เครืองประดั บและหีบของอาเสนาททังหมดด ้วย ้ าเงินและทองทอมากมายไม่จากัด และมีทองคาอยู่ในนั้น และเสือผ้ ่ อกสรรและราคาดี เสือผ้ ้ าผ้าลินินเนื อดี ้ และหินทีเลื ่ ้ นของพรหมจารี ้ และเครืองประดั บทังสิ ของเธอ อยู่ทนั ี่ ่ น. ่ ่ ้ นจากแผ่ ้ ห้องทีสามเป็ นคลังของอาเสนาทซึงบรรจุ สงดี ิ่ ๆ ทังสิ นดินโลก ่ ออีกเจ็ดห้องทีหญิ ่ งพรหมจารีเจ็ดคนทีปรนนิ ่ ห้องทีเหลื บต ั อ ิ าเสนาทเข ้าครอบคร ้ อง แต่ละห้องมีหอ้ งเดียว เนื่องจากทังสองคนมี อายุเท่ากัน ้ เกิดในคืนเดียวกันกับอาเสนาท และนางรักห้องเหล่านันมาก ่ กเหมือนดวงดาวในท้องฟ้ าด ้วย, และพวกมันสวยงามยิงนั และไม่เคยมีใครสนทนากับพวกมันหรือเด็กผูช ้ ายเลย. ่ ห้องใหญ่ของอาเสนาททีนางเป็ นพรหมจารีนั้นมีหน้าต่างสามบาน และหน้าต่างบานแรกนั้นใหญ่มาก มองเห็นลานไปทางทิศตะวันออก ่ ่ องค ์ทีสองมองไปทางทิ ศใต ้ และองค ์ทีสามมองข ้ามถนน ้ นหน้าไปทางทิศตะวันออก มีเตียงทองคาหลังหนึ่งยืนอยู่ในห้องนีหั และปูเตียงด ้วยผ้าสีม่วงทอด ้วยทองคา เตียงนั้นทอด ้วยผ้าสีแดงเข ้ม สีแดงเขม้ ้ บนเตียงนี ้ อาเสนาถนอนคนเดียว และผ้าลินินเนื อดี ไม่มช ี ายหรือหญิงคนใดนั่งบนนั้นเลย และมีลานใหญ่อยู่ตด ิ กับบ้านโดยรอบ
่ ยมขนาดใหญ่ ่ และมีกาแพงสูงล ้อมรอบลานนั้นสร ้างด ้วยศิลาสีเหลี ่ ่ และมีประตูสประตู ี ในลานด ้วยทีหุม้ ด ้วยเหล็ก ้ ชายหนุ่ มทีแข็ ่ งแกร่งสิบแปดคนเฝ้ าประตูเหล่านี ไว ้ ้แต่ละประตู และประตูเหล่านี มี ่ ่ และมีต ้นไม้ประดับทุกชนิ ดทีออกผลและผลสุกเพราะเป็ นฤดูเก็บเกียว ้ และมีธารนามากมายไหลออกมาจากด ้านขวาของลานเดียวกันด ้วย และใต ้น้าพุมบ ี ่อน้าใหญ่แห่งหนึ่งรับน้าจากน้าพุน้น ั จึงมีแม่น้าไหลผ่านกลางลาน ้ ้ รดนาต ้นไม้ทุกต ้นในลานนัน โจเซฟประกาศการเสด็จมาเพนเทเฟรส 3. และต่อมาในปี แรกของเจ็ดปี แห่งความอุดมสมบูรณ์ ่ คื ่ อวันทียี ่ สิ ่ บแปดของเดือนนั้น ในเดือนทีสี ่ บข ้าวโพดของเขตนั้น โยเซฟมาถึงเขตเมืองเฮลิโอโปลิสเพือเก็ ่ ้ เมือโยเซฟเข ้ามาใกล ้เมืองนันแล ้ว เขาก็ส่งคนสิบสองคนไปก่อนเขาไปหาเพนเทเฟรปุโรหิตแห่งเมืองเฮลิโอโปลิส ้ ่ นและมือเที ้ ยง ่ และมี กล่าวว่า "วันนี เราจะเข ้าไปหาท่าน เพราะเป็ นเวลาเทียงวั ดวงตะวันอันร ้อนจัด และฉันจะได ้เย็นตัวลงใต ้หลังคาบ้านของเธอ" ่ ่ ้ มค ่ เมือเพนเทเฟรได ้ยินสิงเหล่ านี ก็ ี วามยินดีอย่างยิงและกล่ าวว่า "สาธุการแด่พระเจ ้าแห่งโยเซฟ เพราะโยเซฟเจ ้านายของข ้าพเจ ้าเห็นว่าข ้าพเจ ้าสมควรแล้ว" เพนเทเฟรจึงเรียกผูด้ ูแลบ้านมาบอกว่า "รีบไปจัดบ้านของเราให้พร ้อม ้ และเตรียมอาหารเย็นมือใหญ่ ไว ้ ้ ่ เพราะวันนี โยเซฟผูย้ งใหญ่ ิ ของพระเจ ้ามาหาเรา" ่ ์ เมืออาเสนาทได ้ยินว่าบิดามารดาของเธอมาจากดินแดนอันเป็ นกรรมสิทธิของเข ่ า นางก็ดใี จอย่างยิงและกล่าวว่า "ฉันจะไปพบบิดามารดาของฉัน เพราะพวกเขามาจากกรรมสิทธิอั์ นเป็ นมรดกของเรา" (เพราะเหตุน้น ั ่ ่ เสือคลุ ้ เป็ นฤดูเก็บเกียว) อาเสนาทรีบเข ้าไปในห้องของเธอซึงมี มของเธอนอนอยู่ ้ ทท และสวมชุดผ้าลินินเนื อดี ี่ าจากผ้าสีแดงเข ้มทอด ้วยทองคา และคาดเอวด ้วยผ้าคาดเอวสีทอง และมีกาไลพันมือของเธอ ่ าของเธอ และสวมหนังหุม้ ทองคาทีเท้ ่ ้ าและอัญมณี ลาค่ ้ ารอบคอของเธอ และหล่อเครืองประดับอันลาค่ ่ ซึงประดับอยู่ทุกด ้าน ่ื ่ กไว ้บนกาไลทังสอง ้ โดยมีชอเทพเจ ้าของชาวอียป ิ ต ์ทุกแห่งทีสลั และก ้อนหิน; และเธอก็สวมมงกุฏบนศีรษะของเธอและสวมมงกุฎรอบขมับของเธอและคลุมศีรษ ้ ะด ้วยเสือคลุ ม ่ เพนเทเฟรสเสนอทีจะมอบอาเซนาทให้ กบ ั โจเซฟเป็ นสามีภรรยากัน 4. นางจึงรีบลงบันไดจากห้องใต ้หลังคาไปหาบิดามารดาจุบเขา ่ เพนเทเฟรสและภรรยาของเขาชืนชมยิ นดีเพราะอาเสนาทบุตรสาวของพวกเขาด ้ ่ วยความยินดีอย่างยิง เพราะพวกเขาเห็นว่าเธอได ้รับการตกแต่งและประดับประดาอย่างเจ ้าสาวของพระ เจ ้า ้ั ่ และพวกเขานาของดีทงหมดที พวกเขาน ามาจากการครอบครองมรดกของพวกเ ่ื ่ ๆ ขาออกมามอบให้แก่ลูกสาวของพวกเขา และอาเสนาทก็ชนชมยิ นดีกบ ั สิงดี ้ ้ ทังหลาย ทังผลไม้ปลายฤดูร ้อน องุ ่น อินทผาลัม และนกพิราบ ่ เพราะมันล ้วนสวยงามและน่ าลิมลอง ้ และต ้นหม่อนและมะเดือ และเพนเทเฟรพูดกับอาเสนาทบุตรสาวของเขาว่า: "เด็กน้อย" นางจึงกล่าวว่า “ข ้าพเจ ้าอยู่นี่ พระเจ ้าข ้า” และเขาพูดกับเธอว่า: "นั่งลงระหว่างเราแล ้วฉันจะพูดคาพูดของฉันกับเธอ" “ดูเถิด โยเซฟผูย้ งใหญ่ ิ่ ของพระเจ ้ามาหาพวกเราในวันนี ้ ้ ้ และชายคนนี เป็ นผูป้ กครองดินแดนอียป ิ ต ์ทังหมด ้ และกษัตริย ์ฟาโรห ์ทรงแต่งตังให้เขาเป็ นผูป้ กครองดินแดนและกษัตริย ์ของเราทัง้ ้ ้ หมด และตัวเขาเองก็มอบข ้าวโพดให้ท่วทั ั งประเทศนี ่ และช่วยเขาให้พน ้ จากการกันดารอาหารทีกาลังจะเกิดขึน้ ้ ่ สการพระเจ ้า และโยเซฟคนนี เป็ นคนทีนมั เป็ นสุขม ุ และเป็ นพรหมจารีเหมือนอย่างท่านทุกวันนี ้ ่ กาลังในด ้านสติปัญญาและความรู ้ และเป็ นชายทีมี และพระวิญญาณของพระเจ ้าสถิตอยู่กบ ั เขาและพระคุณแห่ง องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงสถิตอยู่ในเขา มาเถิด ลูกทีรั่ ก เราจะยกเจ ้าให้เป็ นภรรยา และเจ ้าจะเป็ นเจ ้าสาวของเขา และเขาเองจะเป็ นเจ ้าบ่าวของเจ ้าตลอดไป”
่ ้ ่ ่งเต็มหน้าเธอ เมืออาเสนาทได ้ยินคาเหล่านี จากบิ ดาของเธอ ก็มเี หงือไหลหลั ่ และเธอก็โกรธจัดด ้วยความโกรธยิงนัก และเธอก็มองดูพ่อของเธอด ้วยความสงสัยแล ้วพูดว่า: "เหตุฉะนั้น ้ อ บิดาเจ ้าข ้าของข ้าพเจ ้า เจ ้าพูดถ ้อยคาเหล่านี หรื ขอทรงโปรดมอบข ้าพระองค ์เป็ นเชลยให้กบ ั คนต่างด ้าวและคนหนี ภยั และถูกขาย ้ ใช่บุตรชายของผูเ้ ลียงแกะจากแผ่ ้ ไปเถิด คนนี ไม่ นดินคานาอันมิใช่หรือ ้ ้ข ้างหลังโดย และตัวเขาเองก็ถูกทิงไว ้ ใช่หรือทีสมสู ่ เขาคนนี มิ ่กบ ั นายหญิงของตนและนายของเขาจึงได ้โยนเขาเข ้าคุก ่ แห่งความมืดแล ้วฟาโรห ์ก็นาเขาออกจากคุกในขณะทีเขาแก ้ความฝันของเขาเห ่ มือนทีหญิงชราชาวอียป ิ ต ์ก็แก ้ฝันด ้วยไม่ใช่หรือ แต่ฉันจะแต่งงานกับโอรสหัวปี ของกษัตริย ์ ้ เพราะว่าตัวเขาเองเป็ นกษัตริย ์แห่งแผ่นดินทังหมด" ่ ่ ้ ่ เมือเพนเทเฟรได ้ยินสิงเหล่านี ก็รู ้สึกละอายใจทีจะเล่ าให้อาเสนาทบุตรสาวของเข ่ าฟังเกียวกับโยเซฟอีก เพราะนางตอบเขาด ้วยความโอ ้อวดและโกรธเคือง โจเซฟมาถึงบ้านของเพนเทเฟรส 5. และแท้จริงแล ้ว! ชายหนุ่ มคนหนึ่งในหมู่คนรับใช ้ของเพนเทเฟรพุ่งเข ้ามาและพูดกับเขาว่า "ดูเถิด ่ โยเซฟยืนอยู่หน้าประตูลานของเรา" เมืออาเสนาทได ้ยินถ ้อยคาเหล่านี ้ ้ นางก็หนี จากหน้าบิดามารดาขึนไปบนห้องใต ้หลังคา ่ และเข ้าไปในห้องของนางและยืนอยู่ทหน้ ี่ าต่างใหญ่มองไปทางทิศตะวันออกเพือดู โยเซฟเข ้ามาในบ้านบิดาของนาง เพนเทเฟรพร ้อมกับภรรยาของเขา ่ี อง และคนรับใช ้ทังหมดก็ ้ ญาติพน้ ออกมาพบโยเซฟ ่ ่ และเมือประตูลานซึงหันไปทางทิศตะวันออกเปิ ด ่ โยเซฟก็เข ้าไปนั่งในรถม้าศึกคันทีสองของฟาโรห ์ ่ และมีมา้ สีตัวเทียมเทียมสีขาวดุจหิมะและมีเกล็ดทองคา ์ งหมด ้ และรถม้าศึกก็ทาดว้ ยทองคาบริสุทธิทั ้ ้ ่ โยเซฟสวมเสือคลุมสีขาวและหายาก เสือคลุ มทีสวมอยู ่รอบตัวเป็ นสีม่วง ้ ทาจากผ้าลินินเนื อดีถก ั ด ้วยทองคา และมีพวงมาลาทองคาบนศีรษะ ้ และรอบพวงพวงมาลามีพลอยบริสุทธิสิ์ บสองก ้อนขึนไป ้ ศิลานันมีรศั มีสท ี องสิบสองดวง ่ กงมะกอกยื ่ และพระหัตถ ์ขวามีไม้เท้าของกษัตริย ์ซึงมี ิ่ นออกมา ้ ้ และมีผลไม้มากมายอยู่บนนัน ครันโยเซฟเข ้าไปในลานและประตูก็ปิดแล ้ว ชายแปลกหน้าทุกคนก็ยงั คงอยู่นอกลาน ่ าประตูเข ้ามาปิ ดประตู เพราะเจ ้าหน้าทีเฝ้ ้ เพนเทเฟรจึงเข ้ามาพร ้อมภรรยาและคนทังปวง เว ้นแต่อาเสนาทบุตรสาวของพวกเขา และพวกเขาก็กราบไหว ้โยเซฟบนแผ่นดินโลก และโยเซฟลงจากรถม้าและโบกมือทักทายพวกเขา อาเสนาทมองเห็นโจเซฟจากหน้าต่าง ่ 6. และเมืออาเสนาทเห็ นโยเซฟ นางก็เจ็บแปลบในใจ และใจก็แหลกสลาย ้ ว และเธอก็กลัวด ้วยความกลัวอย่างยิง่ เข่าของเธอหลุด และตัวสั่นไปทังตั ่ แล ้วเธอก็คราครวญและพูดในใจว่า "อนิ จจา ช่างน่ าสังเวช ้ ้าคนอนาถาจะหนี ไปไหนได ้ หรือข ้าจะซ่อนพระพักตร ์ของเขาไว ้ทีไหน ่ บัดนี ข หรือโยเซฟ บุตรของพระเจ ้าจะมองเห็นข ้าได ้อย่างไร ่ ไม่ ่ ดเี กียวกั ่ เพราะข ้าได ้พูดสิงที บเขา อนิ จจา น่ าสังเวช! ่ ่ อนทุกแห่ง และรอบรู ้ทุกสิง่ เราจะหนี ไปซ่อนอยู่ทไหน ี เพราะพระองค ์ทรงเห็นทีซ่ ่ ่ ่ และไม่มส ี งที ิ ซ่อนอยู่ใดรอดพ้นจากความสว่างอันยิงใหญ่ ทอยู ี่ ่ในตัวเขา ้ บัดนี ขอพระเจ ้าของโยเซฟทรงพระกรุณา ่ ้ายต่อเขาด ้วยความไม่รู ้ บัดนี ้ สาหรับฉันเพราะว่าฉันได ้พูดถ ้อยคาชัวร ฉันจะตามคนอนาถาได ้อย่างไร ฉันไม่ได ้พูดว่า: ่ นบุตรชายของผูเ้ ลียงแกะจากแผ่ ้ โยเซฟมาซึงเป็ นดินคานาอัน บัดนี ้ เขาจึงมาหาเราแล ้ว ในราชรถของพระองค ์ดุจดวงอาทิตย ์จากฟ้ าสวรรค ์ ้ และวันนี พระองค ์ทรงเสด็จเข ้าไปในบ้านของเรา และพระองค ์ทรงฉายแสงเข ้าไปในบ้านดุจแสงสว่างบนแผ่นดินโลก ่ ่ แต่ฉันโง่เขลาและกล ้าหาญ เพราะฉันดูหมินเขาและพู ดคาหยาบเกียวกั บเขา และไม่รู ้ว่าโยเซฟเป็ นบุตรของพระเจ ้า ่ เพราะในท่ามกลางมนุ ษย ์มีใครบ้างเล่าทีจะให้ กาเนิ ดความงามเช่นนี ้
่ หรือสตรีคนไหนทีจะให้ กาเนิ ดแสงสว่างเช่นนั้นได ้? ฉันเป็ นคนเลวทรามและโง่เขลา เพราะว่าฉันได ้พูดคาหยาบคายกับพ่อของฉัน ้ บัดนี ขอบิ ดายกข ้าพเจ ้าให้โยเซฟเป็ นสาวใช ้และเป็ นทาสแทนเถิด และข ้าพเจ ้าจะเป็ นทาสของเขาตลอดไป" โจเซฟเห็นอาเสนาทอยู ่ทหน้ ี่ าต่าง 7. โจเซฟเข ้าไปในบ้านของเพนเทเฟรและนั่งบนเก ้าอี ้ พวกเขาล้างเท้าของเขาและจัดโต๊ะแยกไว ้ต่อหน้าโยเซฟ เพราะโยเซฟไม่ได ้ร่วมรับประทานอาหารร่วมกับคนอียป ิ ต์ ้ นสิงที ่ น่ ่ ารังเกียจสาหรับเขา เพราะการกระทาเช่นนี เป็ ้ โยเซฟเงยหน้าขึนและเห็ นอาเสนาทแอบดูอยู่จงึ พูดกับเพนเทเฟรสว่า ้ ่ "ผูห้ ญิงคนนันทียืนอยู่ตรงหน้าต่างห้องใต ้หลังคาคือใคร ้ ด" เพราะโยเซฟเกรงกลัวว่า ปล่อยเธอไปจากบ้านนี เถิ “เกรงว่านางจะรบกวนข ้าพเจ ้าด ้วย” ้ เพราะภรรยาและลูกสาวของเจ ้านายและอุปราชแห่งแผ่นดินอียป ิ ต ์ทังหมดได ้ก่อก ่ วนพระองค ์เพือจะได ้นอนกับเขา ่ ้เห็นโยเซฟ แต่ภรรยาและลูกสาวของชาวอียป ิ ต ์หลายคนเช่นกัน เท่าทีได ่ ทุกข ์ใจเพราะความงามของเขา และทูตทีพวกผูห้ ญิงส่งมาหาเขาด ้วยทองคา เงิน ้ าทีโยเซฟส่ ่ และของกานัลลาค่ งกลับไปพร ้อมกับข่มขู่และดูถูกว่า "ฉันจะไม่ทาบาปในสายพระเนตรขององค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าพระเจ ้าและต่อพระพักตร ์ อิสราเอลบิดาของฉัน" เพราะโยเซฟมีพระเจ ้าอยู่ต่อหน้าต่อตาเขาเสมอและระลึกถึงคาสั่งสอนของบิดาเส มอ ้ เพราะยาโคบมักจะพูดและตักเตือนโยเซฟบุตรชายของเขาและบุตรชายทังหมดข องเขาว่า "ลูกๆเอ๋ย จงระวังตัวให้พน ้ จากหญิงแปลกหน้า ่ ให้มค เพือไม่ ี วามสัมพันธ ์กับเธอ เพราะว่าการร่วมสัมพันธ ์กับเธอนั้นทาลายล ้างและพินาศ" ้ ด” ดังนั้นโยเซฟจึงกล่าวว่า “ขอให้หญิงคนนั้นออกไปจากบ้านนี เถิ เพนเทเฟรจึงทูลพระองค ์ว่า "ท่านเจ ้าข ้า ่ หญิงทีพระองค ์ทรงเห็นยืนอยู่ในห้องใต ้หลังคานั้นไม่ใช่คนแปลกหน้า แต่เป็ นลูกสาวของเรา ผูท้ เกลี ี่ ยดชังผูช ้ ายทุกคน ่ ้ านั้น และไม่มช ี ายอืนใดเคยเห็นเธอนอกจากพระองค ์เท่านั้นในวันนี เท่ ข ้าแต่พระเจ ้า ถ ้าพระองค ์ประสงค ์ นางก็จะมาพูดกับพระองค ์ ่ เพราะลูกสาวของเราเป็ นเหมือนน้องสาวของพระองค ์" โยเซฟชืนชมยิ นดีอย่างยิง่ ่ เพราะเพนเทเฟรกล่าวว่า "เธอเป็ นสาวพรหมจารีทเกลี ี ยดชังทุกคน" โยเซฟพูดกับเพนเทเฟรสและภรรยาว่า "ถ ้าเธอเป็ นลูกสาวของคุณและเป็ นสาวพรหมจารี ก็ให้เธอมา ้ วน ้ เพราะเธอเป็ นน้องสาวของฉัน และฉันรักเธอตังแต่ ั นี ในฐานะน้ องสาวของฉัน" โยเซฟอวยพรอาเสนาท ้ 8. มารดาของนางขึนไปบนห้ องใต ้หลังคาและพาอาเสนาทมาหาโยเซฟ และเพนเทเฟรพูดกับนางว่า "จงจูบน้องชายของเจ ้าเถิด เพราะว่าเขาเป็ นสาวพรหมจารีเหมือนอย่างเจ ้าทุกวันนี ้ ่ ้าเกลียดชังชายแปลกหน้าทุกคน และเกลียดชังหญิงแปลกหน้าทุกคนเหมือนทีเจ ” และอาเสนาทพูดกับโยเซฟว่า "ขอสวัสดีท่านผูไ้ ด ้รับพรจากพระเจ ้าผูส้ ูงสุด" โยเซฟพูดกับเธอว่า ่ ชวี ต ้ “ขอพระเจ ้าผูท้ รงทาให้ทุกสิงมี ิ ขึนมาจะอวยพรเธอนะสาวน้ อย” เพนเทเฟรพูดกับอาเสนาทลูกสาวของเขาว่า “มาจูบน้องชายของเจ ้าเถิด” ่ เมืออาเสนาทเข ้ามาจูบโยเซฟ โยเซฟก็เหยียดขวาออกไป ้ และวางมันลงบนอกของเธอระหว่างลูกแอปเปิ ้ลทังสองของเธอ ้ ่ ารักอยู่แล ้ว) (เพราะลูกแอปเปิ ลของเธอยืนออกมาเหมือนผลแอปเปิ ้ลทีน่ ่ และโยเซฟพูดว่า: "มันไม่สมควรสาหรับคนทีนมัสการพระเจ ้า ผูท้ อวยพรพระเจ ี่ ้าผูท้ รงพระชนม ์ด ้วยปากของเขา ์ งชีวต ่ ้วยอันศักดิสิ์ ทธิแห่ ์ งความเป็ นอมตะ และกินอาหารอันศักดิสิ์ ทธิแห่ ิ และดืมถ ่ ์ ์ ่ ่ และได ้รับการเจิมด ้วยสิงศักดิสิทธิทีไม่เน่ าเปื อย ่ บหญิงแปลกหน้าผูใ้ ห้พรด ้วยปากของเธอ รูปเคารพทีตายแล ่ เพือจู ้วและหูหนวก และกินอาหารแห่งการรัดคอตายจากโต๊ะของพวกเขา ่ ้วยแห่งการหลอกลวงจากการดืมสุ ่ ราของเขา และดืมถ และได ้รับการเจิมด ้วยการไม่ทาลายล้าง
่ สการพระเจ ้าจะจูบมารดาของเขา แต่ผช ู ้ ายทีนมั ่ ดจากมารดาของเขา และน้องสาวทีเกิ ่ ดจากเผ่าของเขา และน้องสาวทีเกิ ่ และภรรยาทีนอนร่วมกับเขา ผูท้ อวยพรพระเจ ี่ ้าผูท้ รงพระชนม ์ด ้วยปากของพวกเขา ในทานองเดียวกัน ่ สการพระเจ ้าจะจูบชายแปลกหน้าก็ไม่สมควร หญิงทีนมั ้ นสิงที ่ น่ ่ ารังเกียจในสายพระเนตรขององค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า เพราะการกระทาเช่นนี เป็ ่ ้ พระเจ ้า" และเมืออาเสนาทได ้ยินถ ้อยคาเหล่านี จากโยเซฟ ่ ่ เธอก็โศกเศร ้าและคราครวญมาก และขณะทีนางเพ่งดูโยเซฟโดยลืมตาอยู่ ้ ่ ก ก็มน ี ้าตาไหลออกมา ครันโยเซฟเห็ นนางร ้องไห้ก็สงสารนางยิงนั เพราะเขาอ่อนโยนและเมตตา และเกรงกลัวพระเจ ้า แล ้วเขาก็ ้ ยกพระหัตถ ์ขวาขึนเหนื อศีรษะแล ้วตรัสว่า “ข ้าแต่พระเจ ้าของอิสราเอลบิดาข ้าพเจ ้า ่ ้นขึนมา ้ พระเจ ้าผูส้ ูงสุดและเป็ นพระเจ ้าผูท้ รงฤทธิ ์ ผูท้ รงบันดาลให้ทุกสิงฟื และทรงเรียกจากความมืดสู่ความสว่าง จากความหลงสู่ความจริง ้ ้วย และจากความตายสู่ชวี ต ิ ขอทรงอวยพรหญิงพรหมจารีคนนี ด ้ ์ และทรงชุบชีวต ิ นาง และให้นางฟื นคืนชีพด ้วยพระวิญญาณบริสุทธิของพระองค ์ ่ และให้เธอกินอาหารแห่งชีวต ิ ของท่าน และดืมถ ้วยแห่งพรของพระองค ์ ่ ่ และนับนางไว ้กับชนชาติของพระองค ์ซึงพระองค ์ทรงเลือกสรรไว ้ก่อนทุกสิงจะเกิ ด ้ ขึน ่ และให้เธอเข ้าสู่การพักสงบซึงพระองค ์ทรงจัดเตรียมไวส้ าหรับผูเ้ ลือกสรรของพระ องค ์ และให้เธอมีชวี ต ิ อยู่ในชีวต ิ นิ รน ั ดร ์ของพระองค ์สืบๆ ไปเป็ นนิ ตย ์" อาเสนาทเกษียณและโจเซฟเตรียมออกเดินทาง ่ื 9. และอาเสนาทก็ชนชมยิ นดีกบ ั พรของโยเซฟด ้วยความยินดีอย่างยิง่ ้ แล ้วเธอก็รบ ี ขึนไปบนห้องของเธอโดยลาพัง และล้มตัวลงบนเตียงของเธอด ้วยอาการทุพพลภาพ เพราะเธอมีความยินดี ความโศกเศร ้า และความกลัวอย่างยิง่ ่ ่ ้ และเหงือไหลท่ วมตัวเธออย่างต่อเนื่องเมือเธอได ้ยินถ ้อยคาเหล่านี จากโยเซฟ ่ และเมือเขาพูดกับเธอในพระนามของพระเจ ้าผูส้ ูงสุด ่ จากนั้นเธอก็ร ้องไห้ด ้วยความขมขืนและร ้องไห้ ่ และหันกลับไปด ้วยความสานึ กผิดจากพระของเธอทีเธอเคยบู ชา ่ ่ และรูปเคารพทีเธอปฏิเสธ และรอคอยเวลาเย็นจะมาถึง แต่โยเซฟกินและดืม ่ และพระองค ์ทรงสังให้คนรับใช ้ของพระองค ์ผูกม้าเข ้ากับรถม้าศึกและให้เดินรอบ ้ แผ่นดินทังหมด เพนเทเฟรพูดกับโจเซฟว่า ้ "วันนี ขอให้เจ ้านายของข ้าพเจ ้าพักอยู่ทนี ี่ ่ แล้วรุง่ เช ้าท่านจะไปตามทางของท่าน" โยเซฟตอบว่า "เปล่า ้ ้าพเจ ้าจะไป แต่วน ั นี ข ่ ่ ่ พระองค ่ เพราะเป็ นวันทีพระเจ ้าทรงเริมสร ้างสรรพสิงที ์ทรงสร ้างไว ้ ่ และในวันทีแปดข ้าพเจ ้าก็กลับมาหาท่านด ้วยและจะพักอยู่ทนี ี่ ่ " Asenath ปฏิเสธเทพเจ้าแห่งอียป ิ ต ์และทาให้ต ัวเองตกต่าลง ่ 10. เมือโยเซฟออกจากบ้ านแล ้ว เพนเทเฟรสและญาติๆ ้ ทังหมดของเขาก็แยกย้ายไปยังมรดกของพวกเขา ้ อยู่ตามลาพังกับหญิงพรหมจารีทงเจ็ ้ั ดคน และอาเสนาทก็ถูกทิงให้ อยู่อย่างอิดโรยและร ้องไห้จนพระอาทิตย ์ตกดิน ่ ้า แต่ในขณะทีทุ ่ กคนหลับอยู่ และนางก็ไม่ได ้กินขนมปังหรือดืมน ่ นางเองก็ตนอยู ื ่เพียงผูเ้ ดียวร ้องไห้และเอามือตีอกบ่อยๆ ้ ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี ้ อาเสนาทก็ลุกขึนจากเตี ยงของเธอ เดินลงบันไดไปจากห้องใต ้หลังคาอย่างเงียบๆ ่ เมือมาถึ งประตูก็พบหญิงแพศยากาลังหลับอยู่กบ ั ลูกๆ ของเธอ ้ าหนังของม่านลงมาจากประตูแล ้วใส่ถ่านลงไปเต็มแล ้วยกขึนไป ้ แล ้วเธอก็รบ ี รือผ้ ่ ้ ทีห้องใต ้หลังคาแล ้ววางไว ้บนพืน ่ ่ด ้านข ้างปิ ดไว ้ นางจึงปิ ดประตูให้แน่ นแล ้วใช ้สลักเหล็กทีอยู ่ แล ้วร ้องคราครวญด ้วยเสียงครวญครางดังลั่นพร ้อมกับร ้องไห้หนักมาก ้ั ่ แต่หญิงพรหมจารีทอาเสนาทรั ี่ กเหนื อหญิงพรหมจารีทงปวงเมื อได ้ยินเสียงร ้องค ่ ่ รวญครางของนางก็รบ ี เดินไปทีประตูหลังจากปลุกหญิงพรหมจารีคนอืนๆ ้ ขึนมาแล ้วพบว่าปิ ดแล ้ว ่ และเมือเธอฟั งเสียงครวญครางและเสียงร ้องไห้ของอาเสนาท เธอพูดกับเธอโดยยืนอยู่ข ้างนอก: "นายหญิงของฉันเป็ นอะไรไป
ทาไมเธอถึงเศร ้าใจ? เราเห็นเจ ้า” และอาเสนาทพูดกับเธอโดยถูกขังอยู่ข ้างใน: "ความเจ็บปวดรวดร ้าวได ้เข ้าโจมตีศรี ษะของฉัน และฉันกาลังพักผ่อนอยู่บนเตียงของฉัน ้ และฉันไม่สามารถลุกขึนมาเปิ ดประตูให้เธอได ้ ้ เพราะว่าฉันอ่อนแรงไปทังแขนขาของฉั น ่ องของตนแล ้วนอนเถิด และให้ข ้าพเจ ้าอยู่นิ่งๆ" ดังนั้นพวกท่านแต่ละคนจงไปทีห้ ่ เมือหญิ งพรหมจารีออกไปแล ้ว ต่างคนต่างเข ้าไปในห้องของตน ้ ดประตูหอ้ งนอนของตนอย่างเงียบๆ อาเสนาทก็ลุกขึนเปิ ่ ่ หบ ่ แล ้วเข ้าไปในห้องทีสองซึ งมี ี เครืองประดั บของเธออยู่ แล้วเธอก็เปิ ดหีบและหยิบกล่องดาและ ้ ่ ่ องชายหัวปี ของเธอเสียชีวต เสือคลุ มสีเข ้มทีเธอสวมไว ้อาลัยเมือน้ ิ ้ ้ นางจึงหยิบเสือตัวนี เข ้าห้องแล ้วปิ ดประตูให้แน่ นอีกครัง้ แล้วไขกลอนไปทางด ้านข ้าง ดังนั้น ้ ้ อาเสนาทจึงเปลืองฉลองพระองค ์ของเธอออก สวมเสือคลุ มไว ้ทุกข ์ แก ้ผ้าคาดเอวสีทองของเธอออก ่ นผ้าตุ ้มออกจากศีรษะของเธอ และเอาเชือกคาดเอวแล ้วถอดมงกุฏซึงเป็ ้ ้วย และมงกุฎด ้วย และ โซ่จากมือและเท้าของนางก็ถูกวางอยู่บนพืนด ้ ้ จากนันเธอก็นาเสือคลุมและผ้าคาดเอวสีทอง และตุ ้มหูและมงกุฏของเธอ ่ แล ้วโยนออกไปทางหน้าต่างซึงมองไปทางทิ ศเหนื อไปยังคนยากจน ้ ่ ่ในห้องของเธอ, แล ้วเธอก็นาพระของเธอทังหมดทีอยู ่ นทองคาและเงินซึงมี ่ จานวนไม่มาก, และหักออกเป็ นชินเล็ ้ กชินน้ ้ อย, เทพเจ ้าทีเป็ และโยนพวกเขาออกไปทางหน้าต่างให้กบ ั คนยากจนและขอทาน. ้ ่ง อาเสนาทได ้นาอาหารเย็นพระราชทานของเธอ และสัตว ์อ ้วนพี และอีกครังหนึ ้ ว และเครืองบู ่ ชาทังหมดแห่ ้ ปลา และเนื อวั งพระของเธอ ่ และภาชนะแห่งเหล ้าองุ ่นดืมฉลอง ่ ้ งหมดออกไปทางหน้ ้ ่ ่ นอาห แล ้วโยนสิงเหล่ านี ทั าต่างซึงมองไปทางทิ ศเหนื อเพือเป็ ้ ารสาหรับสุนัข . 2 ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี ่ ขเถ ้ แล้วนางก็เอาผ้ากระสอบคาดเอวไว ้ นางก็เอาฝาหนังทีมี ี ้ ้าเทลงบนพืน ้ ้าบนศีรษะของเธอด ้วย และเธอก็คลายตาข่ายผมของเธอออกและโปรยขีเถ ้ ้ ้ ่ ๆ นางก็โปรยขีเถ ้าลงบนพืนด ้วย ล ้มลงบนกองขีเถ ้า ใช ้มือตีอกของนางอยู่เรือย ่ ้ และร ้องไห้คราครวญตลอดทังคืนจนถึงรุง่ เช ้า ่ ้ และเมืออาเสนาทลุ กขึนในตอนเช ้าและเห็น และดูเถิด! ้ ขีเถ ้าอยู่ใต ้เธอราวกับดินเหนี ยวจากน้าตาของเธอ ้ เธอก ้มหน้าลงบนเถ ้าถ่านอีกครังจนพระอาทิ ตย ์ตกดิน ้ อาเสนาทจึงกระทาอย่างนันเป็ นเวลาเจ็ดวันโดยไม่ได ้ชิมอะไรเลย ้ ่ Asenath ตังใจที จะอธิ ษฐานต่อพระเจ้าของชาวฮีบรู ่ ่ ง่ สาง นกก็ร ้องเจียก ๊ ๆ และสุนัขก็เห่าใส่ผค ่ ญจรไปมา 11. ในวันทีแปดเมื อรุ ู ้ นทีสั ้ ้ ้ ่ ่ อาเสนาทก็เงยหน้าขึนจากพืนเล็กน้อยกับขีเถ ้าทีเธอนังอยู่เพราะเธอเหนื่อยมาก ่ และสูญเสียพลังแขนขาของเธอไปจากความอัปยศอดสูอน ั ยิงใหญ่ ของเธอ ่ เพราะอาเสนาทเริมอ่อนล ้าและเป็ นลม และกาลังก็อ่อนแรง ้ ่ ครันแล ้วนางจึงหันไปทางกาแพง นั่งอยู่ใต ้หน้าต่างซึงมองไปทางทิ ศตะวันออก และศีรษะของเธอวางบนอกของเธอ ้ อของเธอไว ้เหนื อเข่าขวาของเธอ และปากของเธอถูกปิ ด ประสานนิ วมื ่ และเธอก็ไม่ได ้เปิ ดมันในระหว่างเจ็ดวันและในช่วงเจ็ดคืนทีเธอต ้องอับอาย นางก็ราพึงอยู่ในใจไม่เปิ ดปากว่า “ฉันจะทาอย่างไร ฉันเป็ นคนต่าต ้อย ่ ่ หรือฉันจะไปทีไหน แล ้วฉันจะไปพึงใครได ้อีกในภายหน้า หรือฉันจะพูดกับใครคือสาวพรหมจารีทยั ี่ งเป็ นอยู่ เป็ นเด็กกาพร ้า รกร ้าง ้ ้ ้ ้ ถูกคนทังโลกทอดทิ งและเกลี ยดชัง บัดนี คนทั งปวงมาเกลี ยดชังเรา ้ ่ ่ ้ ทังบิดามารดาของข ้าพเจา้ ด ้วยเหตุทข ี ้าพเจ ้าได ้ดูหมินพระทั งหลายด ้วยความรังเ ้ ้ กียจ และละทิงพระเหล่านันและมอบให้แก่คนยากจน จะต ้องถูกทาลายโดยมนุ ษย ์ เพราะพ่อและแม่ของฉันพูดว่า "อาเสนาทไม่ใช่ลูกสาวของเรา" ้ แต่ญาติของฉันทุกคนก็พากันเกลียดฉันและคนทังปวงด ้วยเพราะฉันได ้มอบพระเ ่ บฉัน จ ้าของพวกเขาให้พน ิ าศ และฉันก็เกลียดชัง ทุกคนและทุกคนทีมาจี ้ ้ และบัดนี ทุกคนเกลียดชังฉันด ้วยความอัปยศอดสูนี ่ื และพวกเขาก็ชนชมยิ นดีในความทุกข ์ยากของข ้าพเจ ้า ่ สการรูป แต่พระยาห ์เวห ์และพระเจ ้าของโยเซฟผูย้ งใหญ่ ิ่ ทรงเกลียดชังทุกคนทีนมั ่ เคารพ เพราะพระองค ์ทรงเป็ นพระเจ ้าทีอิจฉา ่ นได ้ยินมานั้นช่างน่ าสยดสยองต่อบรรดาผูท้ บู อย่างทีฉั ี่ ชาพระต่างด ้าว
่ ซึงพระองค ์ได ้ทรงเกลียดชังฉันด ้วย ่ เพราะว่าฉันได ้บูชารูปเคารพทีตายแล ว้ และคนหูหนวกและอวยพรพวกเขา ้ ้ ่ แต่บด ั นี ฉันได ้ละทิงเครืองบูชาของพวกเขาแล ้ว และปากของฉันก็เหินห่างจากโต๊ะของพวกเขาแล ้ว ่ ลวิงวอนต่อพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าแห่งสวรรค ์ และฉันก็ไม่มค ี วามกล ้าหาญทีจะทู ่ ผูท้ รงสูงส่งและทรงอานาจหนึ งในโยเซฟผูย้ งใหญ่ ิ่ ่ ชาของรูปเคารพ เพราะว่าปากของข ้าพระองค ์เป็ นมลทินจาก เครืองบู ่ แต่ข ้าพเจ ้าได ้ยินมามากมายว่าพระเจา้ ของชาวฮีบรูเป็ นพระเจ ้าเทียงแท้ เป็ นพระเจ ้าผูท้ รงพระชนม ์อยู่ เป็ นพระเจ ้าผูท้ รงเมตตา ทรงสงสาร ้ ทรงอดกลันพระทั ย เปี่ ยมด ้วยความเมตตาและสุภาพอ่อนโยน ่ ทรงเป็ นผูท้ ไม่ ี คานึ งถึงบาปของผูท้ ี่ เป็ นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ่ บคนทีท ่ าบาปด ้วยความไม่รู ้ และโดยเฉพาะอย่างยิงกั และไม่ตด ั สินว่าเป็ นคนนอกกฎหมายในเวลาแห่งความทุกข ์ยากของผูท้ ได ี่ ้รับควา มทุกข ์ เหตุฉะนั้นข ้าพเจ ้าผูถ้ ่อมตัวจะกล ้าหันกลับมาหาพระองค ์และขอความคุ ้มครองร่ว มกับพระองค ์ ้ นของเราต่ ้ สารภาพบาปทังสิ อพระองค ์และทูลคาอธิษฐานต่อพระพักตร ์พระองค ์ และพระองค ์จะทรงเมตตาต่อความทุกข ์ยากของข ้าพเจ ้า เพราะใครจะรู ้ว่าเขาจะเห็นความอัปยศอดสูของฉันและความรกร ้างในจิตวิญญา ณของฉันและสงสารฉันหรือไม่และจะเห็นสถานสงเคราะห ์ของฉันด ้วย ความยากจนและพรหมจารีของฉัน และปกป้ องฉันด ้วย? ่ ้าพเจ ้าได ้ยินมา พระองค ์ทรงเป็ นบิดาของเด็กกาพร ้า เพราะดังทีข ่ เป็ นทีปลอบใจผูท้ ุกข ์ยาก และเป็ นผูช ้ ว่ ยผูถ้ ูกข่มเหง แต่อย่างไรก็ตาม ่ ฉันก็เป็ นคนถ่อมตัวเช่นกันทีจะกล ้าหาญและร ้องทูลเขา ้ ่ ่ งอยู่ แล ้วอาเสนาทก็ลุกขึนจากก าแพงทีเธอนั ้ คุกเข่าลงไปทางทิศตะวันออกและเงยหน้าขึนมองฟ้ าสวรรค ์ และอ ้าปากแล้วทูลพระเจ ้าว่า คาอธิษฐานของ Asenath 12. คาอธิษฐานและคาสารภาพของ Asenath: ่ ป้ ระทานลมห "ข ้าแต่พระเจ ้าแห่งผูช ้ อบธรรมผูส้ ร ้างยุคสมัยและให้ชวี ต ิ แก่ทุกสิงผู ่ ้ ่ ่ ายใจแห่งชีวต ิ แก่สงสร ิ ้างทังหมดของเจ ้าผูน ้ าสิงทีมองไม่เห็นออกมาสู่ความสว่าง ่ ่ิ ไม่ ่ ปรากฏปรากฏชัดแจ ้ง ผูส้ ร ้าง ทุกสิงและทรงท าให้สงที ่ ้นเหว ผูท้ รงยกฟ้ าสวรรค ์และวางแผ่นดินโลกไว ้บนผืนน้า ผูท้ รงยึดหินใหญ่ไว ้ทีก ่ ่ ซึงจะไม่จมลง แต่จะกระทาตามพระประสงค ์ของพระองค ์จนถึงทีสุด ่ ดขึน้ เพราะองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงตรัสพระวจนะและทุกสิงเกิ ่ และพระวจนะของพระองค ์คือชีวต ิ แห่งสรรพสิงของพระองค ์ ข ้าพระองค ์หนี ไปหาพระองค ์ ข ้าแต่พระเจ ้าของข ้าพระองค ์ ้ นีไปข ้ ตังแต่ ้าพระองค ์จะร ้องทูลถึงพระองค ์ ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าพระองค ์จะสารภาพบาปต่อพระองค ์ ข ้าพระองค ์จะทูลคาวิงวอนของข ้าพระองค ์ต่อพระองค ์ พระอาจารย ์ ่ และข ้าพระองค ์จะเปิ ดเผยความชัวของข ้าพระองค ์แก่พระองค ์ ข ้าแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า ขอทรงโปรดงดเว ้น เพราะข ้าพระองค ์ได ้กระทาบาปมากมายต่อพระองค ์ ่ ดกฎหมายและ ความอธรรม ข ้าพระองค ์ได ้ทาสิงผิ ่ ไม่ ่ ควรพูดและชัวร ่ ้ายในสายพระเนตรของพระองค ์ ข ้าพระองค ์ได ้พูดสิงที ้ ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าพระองค ์ได ้แปดเปื อนจากการบูชารูปเคารพของชาวอียป ิ ต์ และจากโต๊ะบูชาพระของพวกเขา ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าพระองค ์ทาบาปแล้ว ข ้าพระองค ์ทาบาปใน ่ั ข ้าพเจ ้าได ้ประพฤติชวในสายพระเนตรของพระองค ์ด ้วยความรู ้และความโง่เขลา โดยบูชารูปเคารพของคนตายและคนหูหนวก ่ ้าปากทูลพระองค ์ ข ้าแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า และข ้าพระองค ์ไม่สมควรทีจะอ ข ้าพระองค ์เป็ นธิดาอาเสนาทผูท้ ุกข ์ยากของเพนเทเฟรสปุโรหิต ้ ่งเคยเย่อหยิงและหยิ ่ ่ หญิงพรหมจารีและราชินี ครังหนึ งผยอง ้ นเด็กกาพร ้า รุง่ เรืองด ้วยทรัพย ์สมบัตข ิ องบิดาข ้าพเจ ้าเหนื อใครๆ แต่บด ั นี เป็ ้ ้ รกร ้างและทอดทิงมนุ ษย ์ทังปวง ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าพระองค ์หนี ไปหาพระองค ์ และข ้าพระองค ์ขอวิงวอนต่อพระองค ์ และข ้าพระองค ์จะร ้องไห้ถงึ พระองค ์ ขอทรงช่วยข ้าพระองค ์ให้พน ้ จากผูท้ ไล่ ี่ ตามข ้าพระองค ์ ท่านอาจารย ์ ่ ก่อนทีข ้าพเจ ้าจะถูกพวกเขาจับตัวไป
่ วใครรีบวิงไปหาบิ ่ เพราะว่าเหมือนเด็กทารกทีกลั ดามารดาของตน ่ ้ และบิดาของเขายืนมือออกจับเขาไว ้กับอกของตน คุณก็ทาอย่างนัน ข ้าแต่พระเจ ้า ขอทรงเหยียดพระหัตถ ์อันไร ้มลทินและน่ ากลัวของพระองค ์ลงมาบนข ้าพระองค ์เห ้ มือนพ่อทีรั่ กลูก และจับข ้าพระองค ์ให้พน ้ จากเงือมมื อของศัตรูทเหนื ี่ อธรรมชาติ ่ แท้จริงแล้ว! สิงโตทีเก่าแก่และดุร ้ายและโหดร ้ายไล่ตามเราไป เพราะเขาเป็ นพ่อของเทพเจ ้าต่างๆ ของชาวอียป ิ ต์ และเทพเจ ้าของคนคลั่งไคลร้ ูปเคารพก็เป็ นลูกของเขา และฉันก็เกลียดพวกเขา และฉันก็ไล่พวกเขาออกไป เพราะว่า พวกเขาเป็ นลูกสิงโต ่ ้ และเราเหวียงเทพเจ ้าทังหมดของชาวอี ยป ิ ต ์ไปจากเราและทาลายพวกเขาไป และสิงโตหรือพ่อของพวกเขาคือมารร ้ายกาลังพยายามกลืนฉันด ้วยความพิโรธต่ อข ้าพระองค ์ ข ้าแต่พระเจ ้า ขอทรงช่วยข ้าพระองค ์ให้พน ้ จากพระหัตถ ์ของพระองค ์ และข ้าพระองค ์จะได ้รับการช่วยเหลือจากพระโอษฐ ์ของพระองค ์ ้ เกรงว่าพระองค ์จะฉี กข ้าพระองค ์ออกเป็ นชินๆ ่ ่ และเหวียงข ้าพระองค ์เข ้าไปในเปลวไฟ และไฟก็เหวียงข ้าพระองค ์เข ้าสู่พายุ ่ า้ พเจ ้าลงสู่ทะเลลึก และพายุก็เข ้าครอบงาข ้าพระองค ์ในความมืด และเหวียงข และสัตว ์ร ้ายผูเ้ ป็ นนิ รน ั ดร ์ก็กลืนข ้าพเจ ้าเข ้าไป และข ้าพเจ ้าก็พน ิ าศไปเป็ นนิ ตย ์ ข ้าแต่พระเจ ้า ่ งเหล่ ่ ้ ้ บข ้าพระองค ์ โปรดช่วยข ้าพระองค ์ให้พน ้ ก่อนทีสิ านี จะเกิ ดขึนกั ข ้าแต่พระศาสดา ขอทรงโปรดช่วยข ้าพเจ ้าด ้วยเถิด บิดามารดาของข ้าพเจ ้าได ้ปฏิเสธข ้าพเจ ้าว่า 'อาเสนาทไม่ใช่ธด ิ าของเรา' ้ และถูกกาจัดไปพร ้อมกับพวกเขา เพราะข ้าพเจ ้าได ้ทุบเทพเจ ้าของเขาเป็ นชินๆ ้ นเป็ นเด็กกาพร ้าและรกร ้าง ราวกับเกลียดชังพวกเขาจนหมดสิน้ และตอนนี ฉั ่ และฉันไม่มค ี วามหวังอืนใดนอกจากคุณ ข ้าแต่พระเจ ้า ่ นใดนอกจากความเมตตาของพระองค ่ และไม่มท ี พึ ี่ งอื ์ เจ ้าเป็ นมิตรของมนุ ษย ์ เพราะเจ ้าเป็ นเพียงบิดาของเด็กกาพร ้าและเป็ นผูพ ้ ท ิ ก ั ษ ์ของผูถ้ ูกข่มเหงและเป็ นผู ้ ช่วยของผูท้ ุกข ์ยาก ขอทรงพระเมตตาต่อข ้าพระองค ์ พระเจ ้าข ้า ์ ้ และทรงโปรดให้ข ้าพระองค ์บริสุทธิและบริ สุทธิ ์ ผูถ้ ูกทอดทิงและเป็ นเด็กกาพร ้า ้ ่ ่ เพราะพระองค ์เท่านันทีทรงเป็ นพ่อทีอ่อนหวาน ดี และอ่อนโยน เพราะบิดาคนใดจะน่ ารักและใจดีเหมือนพระองค ์? แท้จริงแล้ว! ้ ่ บ้านทังหมดของเพนเทเฟรบิ ดาข ้าพเจ ้าซึงพระองค ์ประทานแก่ข ้าพเจ ้าเป็ นมรดก ้ ้ ่ นันก็สูญสินไปชัวคราว ข ้าแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า ้ แต่บา้ นอันเป็ นมรดกของพระองค ์นันไม่ เน่ าเปื่ อยและเป็ นนิ รน ั ดร ์" คาอธิษฐานของอาเสนาถ (ต่อ) 13. “ข ้าแต่พระเจ ้า โปรดเสด็จเยือน ขอทรงโปรดเมตตาต่อเด็กกาพร ้าของข ้าพระองค ์ และสงสารข้าพระองค ์ผูท้ ุกข ์ยากด ้วย เพราะดูเถิด ่ ่ ข ้าพระองค ์พระศาสดาทรงหนี จากทุกสิงและมาขอความคุ ม้ ครองกับพระองค ์เพือ ้ นเพียงคนเดียวของมนุ ษย ์ ดูเถิด ข ้าพระองค ์ทิงความดีไว ้หมด ่ งแผ่นดินโลกและขอความคุ ้มครองด ้วยพระองค ์ ข ้าแต่พระเจ ้า สรรพสิงแห่ ้ ้า เปลือยเปล่าและโดดเดียว ่ ดูเถิด นุ่ งห่มผ้ากระสอบและขีเถ ้ ้ ้ ่ บัดนี ข ้าพระองค ์ได ้ถอดเสือคลุมผ้าลินินเนื อดีและผ้าสีแดงเข ้มทีทอด ้วยทองคาแล ้ ้ วสวมเสือคลุมสีดาไว ้ทุกข ์ ดูเถิด ้ ย ฉันได ้ปลดผ้าคาดทองของฉันออกแล ้วโยนทิงเสี และคาดเอวด ้วยเชือกและผ้ากระสอบ ดูเถิด ้ ้า มงกุฎและตุ ้มหูของฉันฉันได ้โยนออกจากศีรษะของฉันแล ้วฉันก็โรยด ้วยขีเถ ้ ่ ดูเถิด พืนห้องของฉันซึง ปูด ้วยหินหลากสีสม ี ่วง ่ กอ ้ งแล ้ ้วผึงให้ ่ แห้งดว้ ยผ้าลินินสีสดใส ซึงแต่ ่ นเคยทาขีผึ ้ ม ่ อมเสี ่ ้ ้าเกลือนกลาด ่ บัดนี ชุ ่ ไปด ้วยน้าตาของข ้าพเจ ้า เป็ นทีเสื ยเพราะขีเถ ดูเถิด ข ้าแต่พระเจ ้าของข ้าพเจ ้าจากเถ ้าถ่าน และน้าตาของข ้าพระองค ์ก็ไหลเป็ นดินเหนี ยวมากมายในห้องของข ้าพระองค ์เหมื อนบนถนนกว ้าง ดูเถิด พระเจ ้าข ้า ้ ข ่ ้าพระองค ์ได ้ให้แก่สุนัข แท้จริง! อาหารค่าหลวงของข ้าพระองค ์และเนื อที ข ้าแต่พระอาจารย ์ ข ้าพเจา้ ได ้อดอาหารมาเจ็ดวันเจ็ดคืนแล้ว ่ ้า ปากของข ้าพเจ ้าก็แห้งเหมือนล้อ โดยมิได ้รับประทานอาหารหรือดืมน ้ ลินของข ้าพเจ ้าก็เหมือนเขา และริมฝี ปากของข ้าพเจ ้าก็เหมือนเศษหม้อ ใบหน้าของข ้าพเจ ้าก็หดลง และตาของข ้าพเจ ้าก็หดลง
ล ้มเหลวจากการหลั่งน้าตา ข ้าแต่พระเจ ้าของข ้าพระองค ์ ขอพระองค ์ทรงช่วยข ้าพระองค ์ให้พน ้ จากความไม่รู ้อันมากมายของข ้าพระองค ์ และทรงยกโทษให้ข ้าพระองค ์ด ้วยเหตุนี ้ ข ้าพระองค ์ได ้หลงทางไปเพราะเป็ นสาวพรหมจารีและไม่รู ้ แท้จริง! ้ ้ ่ า้ พเจา้ เคยบูชามาก่อนโดยไม่รู ้ บัดนี บรรดาเทพเจ ้าทังหลายซึ งข ้ บัดนี ข ้าพเจ ้ารู ้อยู่แล ้วว่าเป็ นรูปเคารพคนหูหนวกและตายแล ้ว ้ ปล่อยให้คนทังปวงเหยี ้ และข ้าพเจ ้าก็ทุบให้แตกเป็ นชินๆ ยบย่า ่ ส่วนพวกโจรก็ปล ้นเอาพวกทีเป็ นทองและเงิน ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าพระองค ์ขอความคุ ้มครองด ้วยพระองค ์ ผูท้ รงกรุณาปรานี และเป็ นมิตรของมนุ ษย ์ ข ้าแต่พระเจ ้า ขอทรงยกโทษให้ข ้าพระองค ์ด ้วย ่ ้าพระองค ์ได ้กระทาบาปมากมายต่อพระองค ์โดยไม่รู ้ ทีข ่ และได ้พูดคาดูหมินกล่ าวร ้ายโยเซฟ เจ ้านายของข ้าพระองค ์ และคนทุกข ์ยากไม่รู ้ว่าเขาเป็ นลูกของพระองค ์ ข ้าแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้า ่ ้ายทีถู ่ กอิจฉาริษยากล่าวแก่ข ้าพระองค ์ว่า เนื่องจากคนชัวร ้ 'โยเซฟเป็ นบุตรของผูเ้ ลียงแกะจากแผ่ นดินคานาอัน' ่ และข ้าพระองค ์ผูท้ ุกข ์ยากได ้เชือพวกเขาและหลงทางไป ่ ชั ่ วร ่ ้าย ข ้าพระองค ์ได ้ทาให้เขาสูญเปล่าและพูดสิงที ่ เกียวกับเขาโดยไม่รู ้ว่าเขาเป็ นลูกของคุณ ่ กาเนิ ดหรือจะมีวน เพราะมีใครบ้างในมนุ ษย ์ทีให้ ั สวยงามเช่นนี ?้ ่ ่ หรือมีใครอืนอีกเช่นท่านทีฉลาดและมีอานาจเท่าโยเซฟผูง้ ดงามทุกคน? ข ้าแต่พระเจ ้า ข ้าพระองค ์ฝากพระองค ์ไว ้กับพระองค ์ เพราะข ้าพระองค ์รักพระองค ์มากกว่าจิตวิญญาณของข ้าพระองค ์ ขอให้เขาปลอดภัยด ้วยปัญญาแห่งพระคุณของพระองค ์ และฝากข ้าพระองค ์ไว ้กับเขาให้เป็ นสาวใช ้และเป็ นทาสหญิง ่ ้าพระองค ์จะล ้างเท้าเขา จัดทีนอนให้ ่ เพือข เขา และปรนนิ บต ั เิ ขาและปรนนิบต ั เิ ขา ้ และฉันจะเป็ นทาสหญิงของเขา ครังในชี วต ิ ของฉัน” ่ อัครเทวดามีคาเอลไปเยียมอาเซนาท ่ 14. และเมืออาเสนาทหยุ ดสารภาพต่อองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าแล ้ว ดูเถิด! ้ ดาวรุง่ ก็ผุดขึนมาจากสวรรค ์ทางทิศตะวันออกด ้วย และอาเสนาทเห็นก็มค ี วามยินดีจงึ กล่าวว่า "องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าพระเจ ้าได ้ยินคาอธิษฐานของข ้าพเจ ้าแล ้วหรือ ้ นผูส้ ่งสารและผูป้ ระกาศถึงจุดสูงสุดของวันอันยิงใหญ่ ่ เพราะดาวดวงนี เป็ " และแท้จริงแล ้ว! สวรรค ์ก็แหลกสลายโดยดาวรุง่ และเกิดแสงสว่างอันใหญ่โตจนพรรณนาไม่ได ้ ่ ้ ้า เมือนางเห็ นอาเสนาทก็ล ้มหน้าลงบนกองขีเถ ้ ่ และทันใดนันก็มช ี ายคนหนึ งจากสวรรค ์มาหานาง ่ ่าหน้าอยู่ เปล่งแสงออกมาและยืนอยู่เหนื อศีรษะของนาง ขณะทีนางนอนคว ้ ทูตสวรรค ์ก็พูดกับนางว่า "อาเสนาท ลุกขึนเถิด" นางกล่าวว่า ่ ยกฉันเพราะประตูหอ้ งของฉันปิ ดอยู่และหอคอยก็สูง “ใครเล่าทีเรี แล้วเขาเข ้ามาในห้องของฉันได ้อย่างไร” ้ สองว่ ่ และพระองค ์ทรงเรียกนางอีกเป็ นครังที า “อาเสนาท อาเสนาท” ่ นางจึงทูลว่า "ข ้าพระองค ์อยู่นี พระเจ ้าข ้า โปรดบอกข ้าพระองค ์เถิดว่าพระองค ์ทรงเป็ นใคร" และเขากล่าวว่า: ้ "ฉันเป็ นหัวหน้ากัปตันของพระเจ ้าพระเจ ้าและเป็ นผูบ้ ญ ั ชาการกองทัพทังหมดขอ ้ ่ งผูส้ ูงสุดจงยืนขึนและยืนบนเท้าของเจ ้าเพือฉันจะพูดถ ้อยคาของฉันกับเจ ้า" ้ ้ และเธอก็เงยหน้าขึนและเห็ น เออ! ชายผูห้ นึ่งเหมือนกับโยเซฟ สวมเสือคลุ ม พวงหรีด และไม้เท้าของกษัตริย ์ เว ้นแต่ใบหน้าของเขาดุจสายฟ้ าแลบ ดวงตาของเขาดุจแสงตะวัน ่ กอยู่ และผมบนศีรษะของเขาดุจเปลวไฟแห่งคบเพลิงทีลุ ่ และมือและเท้าของเขาเหมือนเหล็กทีส่องแสงจากไฟ ้ ่ นสิงเหล่ ่ เพราะมีประกายไฟลุกลามทังจากมื อและเท้าของเขา เมือเห็ านี ้ อาเสนาทก็กลัวก็ซบหน้าลงแทบยืนไม่ได ้ ่ เพราะนางกลัวอย่างยิงและแขนขาของนางก็ ส่นไปหมด ั ชายคนนั้นพูดกับเธอว่า: ้ "จงร่าเริงเถิด อาเสนาท และอย่ากลัวเลย แต่จงยืนขึนและยืนบนเท้าของเจ ้า ่ นจะพูดถ ้อยคาของฉันกับเจ ้า" เพือฉั ้ นและยืนขึนและทู ้ แล ้วอาเสนาทก็ลุกขึนยื ตสวรรค ์พูดกับเธอว่า: ่ ่ิ ดขวางและวางเสือคลุ ้ ่ ้าสวม "จงเข ้าไปในห้องทีสองของเจ ้าโดยไม่มส ี งกี มสีดาทีเจ
้ ากระสอบออกจากเอวของเจ ้าแล ้วสะบัดขีเถ ้ ้าออก อยู่ทงไป ิ้ และปลดเปลืองผ้ ้ ์ จากศีรษะของเจ ้า ล ้างหน้าและมือของเจ ้าด ้วยนาบริสุทธิ ้ ่ งไม่ได ้แตะต ้อง สวมเสือคลุ มสีขาวทียั ่ และคาดเอวด ้วยผ้าคาดเอวพรหมจารีสส ี ดใสแบบทีสอง แล้วกลับมาหาฉันอีก ้ ่ แล ้วฉันจะพูดกับเจ ้าตามถ ้อยคานัน ทีพระเจ ้าทรงส่งมาให้ท่าน” ่ ่ หบ แล ้วอาเสนาทก็รบ ี เข ้าไปในห้องทีสองซึ งมี ี ประดับประดาของเธออยู่ ้ ้ เปิ ดหีบของเธอหยิบเสือคลุมสีขาวเนื อดีทยั ี่ งไม่ได ้แตะต ้องมาสวม ้ ถอดเสือคลุ มสีดาออกเสียก่อน แล้วปลดเชือกและคาดเอวออกด ้วย ้ ใช ้ผ้ากระสอบจากบันเอวของเธอ และคาดเอวเธอด ้วยผ้าคาดเอวคู่ทสว่ ี่ างสดใสแห่งความเป็ นพรหมจารีของเธอ ่ ผ้าคาดเอวผืนหนึ งคาดรอบเอว และผ้าคาดอีกผืนหนึ่งรอบอกของเธอ ้ ้าออกจากศีรษะ ล ้างมือและหน้าด ้วยน้าบริสุทธิ ์ นางก็สะบัดขีเถ ้ ่ แล ้วนางก็เอาเสือคลุ มทีสวยงามและดี ทสุ ี่ ดมาคลุมศีรษะ Michael บอก Asenath ว่าเธอจะเป็ นภรรยาของ Joseph ้ ์ 15. ครันแล ้วนางก็เข ้าไปหาแม่ทพ ั ศักดิสิ์ ทธิและยื นอยู่ต่อหน้าเขา และทูตสวรรค ์ขององค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าพูดกับนางว่า ้ “จงเอาเสือคลุ มไปจากศีรษะของเจ ้าเถิด ้ ้าเป็ นสาวพรหมจารีบริสุทธิ ์ และศีรษะของเจ ้าก็เหมือนกับ เพราะว่าวันนี เจ หนุ่ มน้อย." และอาเสนาทก็เอามันไปจากศีรษะของนาง ้ ่งทูตสวรรค ์ศักดิสิ์ ทธิพู ์ ดกับเธอว่า: "จงร่าเริงเถิด อาเสนาท และอีกครังหนึ ์ พรหมจารีและบริสุทธิ เพราะดูเถิด พระเจ ้าได ้ยินทุกถ ้อยคาแห่งคาสารภาพของคุณและคาอธิษฐานของคุณ และพระองค ์ทรงเห็นความอัปยศอดสูและความทุกข ์ทรมานของ ่ ้างดเว ้น เป็ นเวลาเจ็ดวันทีเจ ้ อหน้าเจ ้าบนขีเถ ้ ้าเหล่านี ้ อาเสนาท เพราะเจ ้ามีดน ิ เหนี ยวมากมายก่อตัวขึนต่ ์ พรหมจารีและบริสุทธิเอ๋ย จงร่าเริงเถิด เพราะดูเถิด ่ ชือของเจ ้าบันทึกไว ้ในหนังสือของ ชีวต ิ และจะไม่ถูกลบเลือนไปเป็ นนิ ตย ์ ้ั วน ่ แต่ตงแต่ ั นี ้ เจ ้าจะต ้องถูกเปลียนใหม่ และถูกปรับสภาพใหม่ และเจ ้าจงกินอาหารแห่งชีวต ิ อันเป็ นพรแห่งชีวต ิ ่ ้วยทีเต็ ่ มไปด ้วยความเป็ นอมตะ และดืมถ ่ และได ้รับการเจิมด ้วยการไม่เสือมสลายอั นเป็ นสุข ขอให้มค ี วามสุขนะ อาเสนาท ์ หญิงพรหมจารีและบริสุทธิ ดูเถิด ้ วันนี พระเจ ้าได ้ทรงมอบเจ ้าแก่โยเซฟให้เป็ นเจ ้าสาว และพระองค ์เองจะทรงเป็ นเจ ้าบ่าวของเจ ้าตลอดไป ้ ่ื ต่อไปนี จะไม่ เรียกเจ ้าว่าอาเสนาทอีกต่อไป แต่ชอของเจ ้าจะ ้ ่ เป็ นเมืองลีภัยเพราะว่าหลายประชาชาติในตัวเจ ้าจะแสวงหาทีหลบภั ยและพวกเข ่ าจะอาศัยอยู่ใต ้ปี กของเจ ้า และหลายประชาชาติจะหาทีกาบังโดยวิธก ี ารของเจ ้า ่ กพันกับพระเจ ้าผูส้ ูงสุดผ่านการสานึ กผิดจะได ้ และบนกาแพงของเจ ้าพวกเขาทีผู รับการรักษาความปลอดภัย เพราะการสานึ กผิดนั้นเป็ นธิดาขององค ์ผูส้ ูงสุด ่ านทุก ๆ และนางเองก็วงิ วอนพระเจ ้าผูส้ ูงสุดเพือท่ ่ ่ ่ ่ ชัวโมงและสาหรับทุกสิงทีกลับใจ เนื องจากพระองค ์ทรงเป็ นบิดาแห่งการสานึ กผิด และตัวนางเองเป็ นผูท้ สมบู ี่ รณ์และเป็ นผูด้ ูแลหญิงพรหมจารีทุกคน ่ ่ ณทุก ๆ ชัวโมง ่ รักคุณอย่างยิงและ วิงวอนต่อผูส้ ูงสุดเพือคุ ่ ่ และสาหรับทุกคนทีกลับใจ เธอจะจัดเตรียมสถานทีพักผ่อนในสวรรค ์ ่ บใจกลับขึนมาใหม่ ้ และเธอจะให้ทุกคนทีกลั ้ และการสานึ กผิดนันยุตธิ รรมอย่างยิง่ เป็ นสาวพรหมจารีทบริ ี่ สุทธิ ์ อ่อนโยน ้ ้ และอ่อนโยน ดังนันพระเจ ้าผูส้ ูงสุดจึงทรงรักเธอ และทูตสวรรค ์ทังปวงก็ นับถือเธอ และฉันก็รกั เธอมาก เพราะว่าเธอเองก็เป็ นน้องสาวของฉันด ้วย ่ และเมือเธอรั กคุณ หญิงพรหมจารีฉันก็รกั คุณด ้วย และแท้จริงแล้ว! ในส่วนของฉัน ฉันจะไปหาโจเซฟ ้ ยวกั ่ และจะพูดกับเขาทุกถ ้อยคาเหล่านี เกี บคุณ ้ ่ และเขาจะมาหาคุณในวันนี และพบคุณ และชืนชมยิ นดีในตัวคุณ และรักคุณ และเป็ นเจ ้าบ่าวของคุณ และคุณจะเป็ นเจ ้าสาวทีรั่ กของเขาตลอดไป ตามฟังฉัน Asenath ้ ่ งวางไว ้ในห้องของคุณตังแต่ ้ ส และสวมเสือคลุ มแต่งงานชุดโบราณและชุดแรกทียั ้ ่ มัยโบราณและใส่ตวั เลือกทังหมดของคุ ณเพือประดั บประดาตัวคุณด ้วยและประดั ่ และทาตัวเอง พร ้อมทีจะพบเขา ่ บตัวคุณในฐานะเจ ้าสาวทีดี แท้จริงแล้ว! ้ ่ วันนี พระองค ์เองเสด็จมาหาท่านและจะเห็นท่านและชืนชมยิ นดี”
่ ตสวรรค ์ขององค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าซึงมี ่ รูปร่างคล ้ายมนุ ษย ์กล่าวคาเหล่านี แก่ ้ และเมือทู ่ ่ ่ ้ อาเสนาทจบแล้ว นางก็มค ี วามยินดีอย่างยิงเพราะทุกสิงทีพระองค ์ตรัสนัน แล้วซบหน้าลงถึงดิน ถวายบังคมแทบพระบาทแล ้วตรัสแก่เขาว่า "สาธุการแด่พระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเจ ้าผูท้ รงใช ้เจ ้ามาช่วยข ้าพเจ ้าให้พน ้ จากคว ้ ก ามมืดมิด และทรงนาข ้าพเจ ้าออกจากรากฐานของเหวลึกลงสู่เบืองลึ แสงสว่างและเป็ นสุขแก่พระนามของพระองค ์เป็ นนิ ตย ์ ข ้าแต่พระเจ ้า หากข ้าพระองค ์ได ้รับความกรุณาในสายพระเนตรของพระองค ์ ่ และจะรู ้ว่าพระองค ์จะทรงกระทาตามถอ้ ยคาทีพระองค ์ตรัสแก่ขา้ พระองค ์ทุกประก าร ให้สาวใช ้ของพระองค ์พูดกับพระองค ์" และทูตสวรรค ์ก็พูดกับนางว่า " กราบทูลเถิด" นางจึงทูลว่า "ข ้าแต่พระผูเ้ ป็ นเจ ้า ้ อยเถิด เพราะเตียงนี สะอาดปราศจากมลทิ ้ ขอพระองค ์โปรดประทับบนเตียงนี หน่ น ่ ่ ้ เพราะชายหรือหญิงอืนไม่เคยนังบนนันเลย แล ้วข ้าพระองค ์จะเข ้าเฝ้ าพระองค ์" ่ และดีมาให้ดว้ ย โต๊ะและขนมปังแล ้วเจ ้าจะรับประทาน แล ้วเราจะนาเหล ้าองุ ่นทีดี ่ ้ ่ ้ กลินนันจะไปถึงฟ้ าสวรรค ์ แล ้วเจา้ จะดืมจากนัน แล้วจึงออกเดินทางตามทางของเจ ้า" และพระองค ์ตรัสกับนางว่า " รีบเอาไปให้เร็วเข ้า” ้ Asenath พบรวงผึงในโกดั งของเธอ 16. อาเสนาทก็รบ ี จัดโต๊ะว่างต่อหน้าพระองค ์ ่ ่ และในขณะทีเธอก าลังเริมหยิ บขนมปัง ทูตสวรรค ์ศักดิสิ์ ทธิก็์ พูดกับเธอว่า: ้ "เอารวงผึงมาให้ฉันด ้วย" นางก็ยน ื นิ่ง ้ ่ในโกดัง งงงวยเป็ นทุกข ์เพราะนางไม่มรี วงผึงอยู ์ ์ และทูตสวรรค ์ศักดิสิทธิก็พูดกับเธอว่า: "ทาไมเธอถึงนิ่งอยู่?" นางทูลว่า ่ "ท่านเจ ้าข ้า ข ้าพระองค ์จะส่งเด็กคนหนึ่งไปทีชานเมื อง ่ ่ นโดยเร็ว เพราะมรดกของเราใกล้เข ้ามาแล ้ว และเขาจะรีบพาคนหนึ่งไปทีนั ้ และข ้าพระองค ์จะตังไว ้ต่อหน้าท่าน" ทูตสวรรค ์พูดกับเธอว่า: ้ ่บนโต๊ะ "จงเข ้าไปในโกดังของเจ ้าแล ้วคุณจะพบรวงผึงอยู ้ ่ ่ จงหยิบมันขึนมาแล ้วนาไปทีนี " นางทูลว่า "พระองค ์เจ ้าข ้า ้ ่ในคลังของข ้าพระองค ์" พระองค ์ตรัสว่า "ไปเถิดแล ้วจะพบ" ไม่มรี วงผึงอยู ้ นหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ อาเสนาทเข ้าไปในคลังของนางและพบรวงผึงอั ้ รวงนันใหญ่และขาวเหมือนหิมะและเต็มไปด ้วยน้าผึง้ ้ ้นเป็ นเหมือนน้าค ้างจากฟ้ าสวรรค ์ และน้าผึงนั ่ ่ และกลินของมันเหมือนกลินแห่ งชีวต ิ แล ้วอาเสนาทก็สงสัยและพูดในใจว่า ้ ้ "หวีนีมาจากปากของชายคนนี เองหรื อ" ้ ้นมาวางไว ้บนโต๊ะ ทูตสวรรค ์จึงพูดกับนางว่า แล ้วอาเสนาทก็หยิบรวงผึงนั "ทาไมเธอถึงพูดว่า 'บ้านของฉันไม่มรี งั ผึง'้ แล ้วดูเถิด ้ เธอก็เอารังผึงมาให้ ฉันด ้วย? " นางทูลว่า "พระองค ์เจ ้าข ้า ้ ่ ข ้าพระองค ์ไม่เคยใส่รวงผึงในบ้ านของข ้าพระองค ์เลย แต่อย่างทีพระองค ์ตรัสว่า ่ ้ ่ มันออกมาจากพระโอษฐ ์ของพระองค ์ เพราะกลินนันเหมือนกลินน้ามัน" และชายคนนั้นก็ยมให้ ิ ้ กบ ั ความเข ้าใจของผูห้ ญิงคนนั้น ่ แล้วเขาก็เรียกเธอเข ้ามาหาตัวเอง และเมือเธอมาถึ ง ่ ่ เขาก็ยนมื ื อขวาจับศีรษะของเธอไว ้ และเมือเขาส่ ายหัวด ้วยมือขวาของเธอ ้ อาเสนาทก็กลัวมือของทูตสวรรค ์เป็ นอย่างมาก เพราะมีประกายไฟเกิดขึนจาก มือของเขามีลก ั ษณะเหมือนเหล็กร ้อนแดง ดังนั้นเธอจึงจ ้องมองพระหัตถ ์ของทูตสวรรค ์ด ้วยความกลัวและตัวสั่นอยู่ตลอดเวล ้ า และเขายิมและพู ดว่า: ้ กของพระเจ ้าได ้ถูกเปิ ดเผยแก่เจ ้า "อาเสนาทเจ ้าเป็ นสุขเพราะความลึกลับอันลาลึ แล้ว และบรรดาผูท้ ผู ี่ กพันกับพระเจ ้าด ้วยความสานึ กผิดก็ได ้รับพรเพราะพวกเขาจะกิ ้ นหวีนีเพราะหวีนี ้ คือวิญญาณแห่งชีวต ิ ้ งสวรรค ์แห่งความยินดีได ้สร ้างขึนจากน ้ ้าค ้างแห่งดอกกุหลาบแห่ง และเหล่าผึงแห่ ่ ชีวต ิ ซึงอยู่ในสวรรค ์ของพระเจ ้าและดอกไม้ทุกชนิ ด และของมันกินเทวดาและบรรดาผูท้ พระเจ ี่ ้าทรงเลือกสรรไวแ้ ละทุกสิง่ บรรดาโอรสของพระเจ ้าสูงสุด และผูใ้ ดรับประทานมันจะไม่ตายตลอดไป” ้ กๆ จากหวีมากิน แล ้วทูตสวรรค ์ก็เหยียดพระหัตถ ์ขวาหยิบชินเล็ ่ ่ แล ้วเอาสิงทีเหลืออยู่ในปากของอาเสนาทด ้วยมือของเขาเอง แล ้วพูดกับนางว่า "จงกินเถิด" แล ้วนางก็กน ิ และทูตสวรรค ์พูดกับเธอว่า: "ดูเถิด! ้ ้าได ้กินอาหารแห่งชีวต ่ ้วยแห่งความเป็ นอมตะและได ้รับการเจิม บัดนี เจ ิ และได ้ดืมถ ่ ด ้วยการไม่เน่ าเปื อย ดูเถิด!
้ อของเจ ้ ่ ด บัดนี วั้ นนีเนื ้าทาให้เกิดดอกไม้แห่งชีวต ิ จากน้าพุแห่งทีสุ สูงและกระดูกของเจ ้าจะอ ้วนพีเหมือนต ้นสนสีดาร ์แห่งสวรรค ์แห่งความพอพระทัย ์ ของพระเจ ้า และฤทธิเดชอั นไม่รู ้จักเหน็ ดเหนื่อยจะรักษาเจ ้าไว ้ ้ ่ ดังนันวัยหนุ่ มของเจ ้าจะไม่แก่ชรา และความงามของเจ ้าจะไม่เสือมลงเป็ นนิ ตย ์ แต่เจ ้าจะเป็ นเหมือนกาแพง เมืองแม่ของทุกคน” ทูตสวรรค ์ได ้ปลุกเร ้ารังผึง้ ้ านวนมากมายก็ออกมาจากเซลล ์ของรังผึงนั ้ ้น และผึงจ ้ ่ ่ ๆ พัน ๆ และเซลล ์เหล่านันก็มจี านวนนับไม่ถ ้วน เป็ นหมืน ๆ หมืน ้ และผึงก็มส ี ข ี าวเหมือนหิมะ ปี กของมันเหมือนสีม่วง สีแดงเข ้ม และสีแดงเข ้ม พวกมันมีเหล็กไนมีคมและไม่มผ ี ูใ้ ดไดร้ บั บาดเจ็บ ้ ้ ้ มาอืนๆ ่ แล ้วผึงเหล่ านั้นทังหมดก็ ล ้อมอาเสนาทจากเท้าหนึ่งไปอีกศีรษะ และผึงมหึ เหมือนราชินีของพวกมันก็ออกมาจากห้องขัง และพวกมันก็วนเวียนอยู่บนใบหน้าและบนริมฝี ปากของเธอ และทาหวีบนปากของเธอและบนริมฝี ปากของเธอเหมือนหวีที่ ้ ่ ่บนปากของอาเสนาท นอนอยู่ต่อหน้าทูตสวรรค ์ และผึงเหล่ านั้นก็กน ิ จากรวงทีอยู ้ ่ ทูตสวรรค ์จึงพูดกับผึงว่า "จงไปทีบ้านของเจ ้าเถิด" ้ งหมดก็ ้ ้ นไปสวรรค ์ จากนั้นผึงทั ลุกขึนบิ ่ ้ แต่ใครก็ตามทีอยากจะทาร ้ายอาเสนาทก็ล ้มลงบนพืนตายหมด ทันใดนั้น ้ ้ ่ ทูตสวรรค ์ก็ชไู ม้เท้าขึนเหนื อฝูงผึงทีตายแล ้ว แล้วตรัสแก่พวกเขาว่า ้ ่ “จงลุกขึนไปจากที ของเจ ้าเถิด” ้ ้ ่ ้ ่ ่ตด จากนันบรรดาผึงทีตายแล ้วก็ลุกขึนออกเดิ นทางไปยังลานทีอยู ิ กับบ้านของอา ่ เสนาท และไปอาศัยอยู่บนต ้นไม้ทออกผล ี ไมเคิลออกเดินทาง ่ ไหม?” ้ 17. ทูตสวรรค ์จึงถามอาเสนาทว่า “เจา้ เห็นสิงนี นางจึงทูลว่า "ใช่แล้ว ่ ้ ้ พระองค ์เจ ้าข ้า ข ้าพระองค ์ได ้เห็นสิงทังหมดนี แล ้ว" ์ ดกับเธอว่า: ทูตสวรรค ์ศักดิสิ์ ทธิพู ้ ้ จะถักทอด ้วยทองคา "คาพูดทังหมดของฉันและผ้าป่ านเนื อดี และมงกุฎทองคาก็อยู่บนศีรษะของแต่ละคน ่ มากมายดังทีเราได ้พูดกับเจ ้าในวันนี "้ ่ อขวาออกไปแตะข ้างหวีเป็ นครังที ้ สาม ่ แล ้วทูตสวรรค ์ขององค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้ายืนมื ้ ไฟลุกจากโต๊ะมากินหวีจนหมด แต่โต๊ะนันไม่เสียหายแม้แต่นอ ้ ย ้ ่ ่วห้อง อาเสนาทจึงกราบทูลทูตสวรรค ์ว่า ครันกลิ นหอมโชยโชยมาทั "ข ้าแต่พระองค ์เจ ้าข ้า ่ ยงดู ้ มากับข ้าพระองค ์ตังแต่ ้ เยาว ์วัย ข ้าพระองค ์มีหญิงพรหมจารีเจ็ดคนทีเลี ่ และเกิดในคืนหนึ งกับข ้าพระองค ์ ผูท้ รงรอคอยฉัน ่ และฉันรักพวกเขาทุกคนเหมือนพีสาวของฉั น ฉันจะเรียกพวกเขา ่ และคุณจะอวยพรพวกเขาเหมือนกัน ดังทีพระองค ์ทรงอวยพรฉัน” และทูตสวรรค ์พูดกับเธอว่า: "โทรหาพวกเขา" ้ั ดมาเฝ้ าทูตสวรรค ์ แล ้วอาเสนาทก็เรียกหญิงพรหมจารีทงเจ็ ้ และทูตสวรรค ์องค ์นันพูดกับพวกเขาว่า "พระเจ ้าองค ์ผูส้ ูงสุดจะทรงอวยพรแก่ท่าน ้ ้ ยของเมืองเจ็ดเมือง และท่านทังหลายจะเป็ นเสาหลักลีภั ่ ่ และบรรดาผูท้ เลื ี อกสรรไว ้ในเมืองนั้นทีอาศั ยอยู่ พวกท่านจะได ้พักผ่อนด ้วยกันเป็ นนิ ตย ์" ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี ้ ้ ่ ทูตสวรรค ์ก็พูดกับอาเสนาทว่า "จงเอาโต๊ะนี ออกไป" เมืออาเสนาทหั นโต๊ะออกไป เขาก็ละจากตาของนางทันที ่ วกาลังมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกสู่สวรรค ์ อาเสนาทเห็นเหมือนรถม้าศึกมีมา้ สีตั ้ รถม้าศึกนันเหมือนเปลวไฟ และม้าเหมือนสายฟ้ าแลบ และทูตสวรรค ์ก็ยน ื อยู่เหนื อรถม้านั้น อาเสนาถจึงกล่าวว่า "ข ้าพเจ ้าเป็ นคนต่าต ้อยและโง่เขลา เพราะข ้าพเจ ้าได ้พูดเหมือนมีชายคนหนึ่งมาจากสวรรค ์เข ้าไปในห้องของข ้าพเจ ้ า ข ้าพเจ ้าไม่รู ้ว่าพระเจ ้าทรงเสด็จเขา้ ไปในห้องนั้น และดูเถิด ้ ่ สถานทีของเขา” ่ บัดนี พระองค ์จะเสด็จกลับสวรรค ์เพือ และเธอกล่าวในตัวเองว่า: "พระเจ ้าข ้า แต่พระเจ ้าโปรดทรงกรุณาต่อสาวใช ้ของพระองค ์และละเว ้นสาวใช ้ของพระองค ์เ ่ นหันพลันแล่นต่อหน้าคุณด ้วยความไม่รู ้" พราะในส่วนของฉันฉันได ้พูดเรืองหุ
่ ใบหน้าของ Asenath เปลียนไป ่ ้ บตัวเองอยู่ ดูส!ิ 18. ขณะทีอาเสนั ทกาลังพูดคาเหล่านี กั ่ ่ ่ ชายหนุ่ มคนหนึ งซึงเป็ นผูร้ ับใช ้คนหนึงของโยเซฟพูดว่า ้ “วันนี โยเซฟผู ย้ งใหญ่ ิ่ ของพระเจ ้ามาหาท่าน” ้ ทันใดนันอาเสนาทก็เรียกผูด้ ูแลบ้านของเธอและพูดกับเขาว่า: "จงรีบจัดบ้านของฉันและเตรียมอาหารเย็นอย่างดี เพราะโยเซฟบุรุษผูย้ งใหญ่ ิ่ ของพระเจ ้ามาหาเราในวันนี "้ ่ และผูด้ ูแลบ้านเมือเห็นเธอ (เพราะใบหน้าของเธอหดลงเพราะความทุกข ์ยากและการร ้องไห้และการงดเว ้นเจ็ ดวัน) ก็เป็ นทุกข ์และร ้องไห้ พระองค ์ทรงจับมือขวาของนางจูบอย่างแผ่วเบาแล ้วตรัสว่า "ท่านหญิงเอ๋ย เหตุใดท่านจึงย่อหน้าลงเช่นนี "้ นางก็กล่าวว่า "ฉันปวดหัวมาก และหลับใหลไปจากตาของฉัน" แล ้วผูด้ ูแลบ้านก็ไปจัดบ้านและอาหารเย็น อาเสนาทก็นึกถึงถ ้อยคาของทูตสวรรค ์และคาสั่งของเขา ่ ่ หบ จึงรีบเข ้าไปในห้องทีสองซึ งมี ี ประดับประดาอยู่ และเปิ ดหีบอันใหญ่ของเธอออก ้ และหยิบเสือคลุ มชุดแรกของเธอออกมาดุจสายฟ้ าแลบออกมาดูและสวมมัน ่ าด ้วยทองคาและเพชรนิ ลจิ และนางก็คาดเอวด ้วยผ้าคาดเอวอันวิจต ิ รงดงามซึงท ่ ้ นดา ในมือของนางนางสวมกาไลทองคา และทีเท้าของนางก็สวมเสือหนั งสีทอง ่ ้ ่ และเครืองประดับลาค่าทีคอของนาง และนางสวมพวงมาลาทองคา หัวของเธอ; ่ ้านหน้ามีพลอยไพลินก ้อนใหญ่ และบนพวงมาลาทีด และมีพลอยราคาแพงหกก ้อนล ้อมรอบก ้อนนั้น ้ ่ าอัศจรรย ์ยิงนั ่ ก และนางก็คลุมศีรษะด ้วยเสือคลุ มทีน่ ่ และเมืออาเสนาทนึ กถึงคาพูดของผูด้ ูแลบ้านของเธอ ่ ทีเขาพู ดกับเธอว่าหน้าของเธอหดลง ่ ่ เธอก็เป็ นทุกข ์อย่างยิงและคร าครวญและพู ดว่า: "วิบต ั แิ ก่ฉันผูต้ ่าต ้อย ้ เพราะหน้าของฉันหดลง โยเซฟจะเห็นฉันเช่นนี และฉันจะถูกทาลายโดยเขา" ์ ้าพุมาให้ฉันหน่ อย" และเธอก็พูดกับสาวใช ้ของเธอว่า "เอาน้าบริสุทธิจากน ่ เมือนางหยิบมาแล ้วก็เทลงในอ่าง แล ้วก ้มล้างหน้า ่ น้ ก็เห็นหน้าของตนสุกใสดุจดวงอาทิตย ์ ตาของนางดุจดาวรุง่ เมือขึ และแก ้มของนางก็ ดังดาวแห่งท้องฟ้ า และริมฝี ปากของเธอเหมือนดอกกุหลาบสีแดง ่ ผมบนศีรษะของเธอเหมือนเถาองุ ่นทีบานท่ ามกลางผลของเขาในสวรรค ์ของพระเ ่ ่ จ ้า คอของเธอเหมือนต ้นไซเปรสหลากสี เมืออาเสนาทเห็ นสิงเหล่ านี ้ ่ ่ ้ ่ ่ ก็ประหลาดใจในตัวเองเมือเห็นสิงนัน และชืนชมยินดีอย่างยิง โดยไม่ได ้ล้างหน้า เพราะเธอกล่าวว่า ่ ่ ้ "เกรงว่าฉันจะล ้างความงามอันยิงใหญ่ และน่ ารืนรมย ์นี ออกไป" ่ ่ ผูด้ ูแลบ้านของเธอจึงกลับมาบอกเธอว่า "ทุกสิงทีพระองค ์ทรงบัญชาสาเร็จแล ้ว" ่ นนางก็เกรงกลัวยิงนั ่ กและตัวสั่นสะท้านอยู่นาน และเมือเห็ และทรุดตัวลงแทบเท้านางแลว้ พูดว่า "นายหญิงของฉัน นี่มันอะไรหนอ? อัศจรรย ์มากหรือ พระยาห ์เวห ์พระเจ ้าแห่งสวรรค ์ทรงเลือกท่านให้เป็ นเจ ้าสาวของโยเซฟบุตรชายข องเขาหรือ?” โจเซฟกลับมาและได้ร ับอาเสนาทไว้ ่ ่ ้ ่ มีเด็กคนหนึ่งมาพูดกับอาเสนาทว่า 19. ขณะทีพวกเขาก าลังพูดเรืองเหล่ านี อยู "ดูเถิด โยเซฟยืนอยู่หน้าประตูลานของเรา" แล ้วอาเสนาทก็รบ ี ลงบันไดจากห้องใตห้ ลังคาของเธอพร ้อมกับหญิงพรหมจารีทง้ั ่ เจ็ดไปพบโยเซฟและยืนอยู่ทเฉลี ี่ ยงบ้านของเธอ เมือโยเซฟเข ้าไปในลาน ้ ประตูก็ปิด และคนแปลกหน้าทังหมดก็ยงั คงอยู่ข ้างนอก ่ และอาเสนาทก็ออกมาจากระเบียงเพือพบโยเซฟ ่ และเมือเขาเห็นเธอเขาก็ประหลาดใจในความงามของเธอ และพูดกับเธอว่า "สาวน้อย เจ ้าเป็ นใคร รีบบอกฉันเถิด" และนางพูดกับเขาว่า: "ข ้าแต่ท่านเจ ้าข ้าเป็ นอาเสนาทสาวใช ้ของเจ ้า ้ ่ ้ รูปเคารพทังหมดที เราทิ งไปจากฉั นและพวกเขาก็พน ิ าศไป ้ ่ วันนี มีชายคนหนึ งมาจากสวรรค ์มาหาฉันและให้อาหารแห่งชีวต ิ แก่ฉันและฉันก็กิ ่ ้วยอันเป็ นสุข และท่านพูดกับข ้าพเจ ้าว่า นและ ข ้าพเจ ้าดืมถ 'เราได ้มอบเจ ้าให้เป็ นเจ ้าสาวแก่โยเซฟ ่ และเขาเองจะเป็ นเจ ้าบ่าวของเจ ้าตลอดไป และจะไม่เรียกชือของเจ ้าว่าอาเสนาท
้ ยเถิด" แต่จะเรียกว่า "เมืองแห่ง จงลีภั และพระเจ ้าองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าจะทรงครอบครองเหนื อประชาชาติมากมาย ่ และพวกเขาจะแสวงหาทีหลบภั ยจากพระเจ ้าผูส้ ูงสุดผ่านทางเจ ้า ้ ชายคนนันพูดว่า: ่ นจะพูดคาเหล่านี เกี ้ ยวกั ่ 'ฉันจะไปหาโยเซฟด ้วยเพือฉั บคุณเข ้าหูเขา' ข ้าแต่พระเจ ้า ้ บัดนี พระองค ์ทรงทราบแล ้วว่าชายคนนั้นมาหาพระองค ์และได ้ตรัสกับพระองค ์เกีย่ วกับข ้าพระองค ์หรือไม่" แล้วโยเซฟพูดกับอาเสนาทว่า "สตรีเอ๋ย เจ ้าจงได ้รับพรจากพระเจ ้าผูส้ ูงสุด และพระนามของเจ ้าจงได ้รับพรตลอดไป เพราะพระเจ ้าองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าได ้ทรงวางรากฐานของกาแพงของเจ ้าแล้ว ้ ยของเจ ้า และบุตรชายของพระเจ ้าผูท้ รงพระชนม ์อยู่จะอาศัยอยู่ เมืองลีภั และพระเจ ้าองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าจะทรงครอบครองเหนื อพวกเขาเป็ นนิ ตย ์ ้ ้ ข้ เพราะว่าชายผูน ้ ้นลงมาจากสวรรค ั ์มาหาข ้าพเจ ้าในวันนี และกล่ าวคาเหล่านี แก่ ่ ้ ์ าพเจ ้าเกียวกับท่าน บัดนี มาหาฉันเถิด เจ ้าเป็ นสาวพรหมจารีและบริสุทธิ แล้วไฉนเจ ้าจึงยืนอยู่แต่ไกล? “แล ้วโยเซฟก็ยนมื ื่ อออกไปสวมกอดอาเสนาทและอาเสนาทโยเซฟ ้ ทังสองก็จูบกันเป็ นเวลานาน ้ ้ และทังสองก็ มช ี วี ต ิ อีกครังในจิ ตวิญญาณของพวกเขา ้ สองก็ ่ และโยเซฟก็จูบอาเสนาทและมอบวิญญาณแห่งชีวต ิ แก่นาง แล ้วครังที ประทานวิญญาณแห่งปัญญาแก่นาง ้ สามพระองค ่ และครังที ์ทรงจูบนางอย่างอ่อนโยน และประทานวิญญาณแห่งความจริงแก่นาง ่ ้ เพนเทเฟรสกลับมาและปรารถนาทีจะหมั นหมายอาเซนาทกั บโยเซฟ แต่โยเซฟตัดสินใจขอมือจากฟาโรห ์ ่ ่ 20. เมือพวกเขาประสานกั นเป็ นรอบเป็ นเวลานานและเกียวโซ่ มอ ื ของพวกเขา ่ ่ อาเสนาทพูดกับโยเซฟว่า "ท่านเจ ้าข ้า ขอเชิญมาทีนี และเข ้าไปในบ้านของเรา ้ นทียอดเยี ่ ่ เพราะในส่วนของเรา เราได ้เตรียมบ้านของเราและ มือเย็ ยม" นางจับมือขวาของเขาแล้วพาเขาเข ้าไปในบ้านของนาง ้ และให้น่ งบนเก ั ้าอีของเพนเทเฟรบิ ดาของนาง และเธอก็นาน้ามาล ้างเท้าของเขา โยเซฟกล่าวว่า "ให้หญิงพรหมจารีคนหนึ่งมาล ้างเท้าของเราเถิด" และอาเสนาทพูดกับเขาว่า: ไม่ครับท่าน ้ เพราะต่อจากนี ไปท่ านเป็ นเจ ้านายของข ้าพเจ ้าและข ้าพเจ ้าก็เป็ นสาวใช ้ของท่าน ่ ว่้ าให้หญิงพรหมจารีอนมาล ่ื และเหตุใดท่านจึงแสวงหาสิงนี ้างเท้าของท่าน? เพราะว่าเท้าของเจ ้าเปรียบเสมือนเท้าของเรา และมือของเจ ้าก็เป็ นมือของเรา และจิตวิญญาณของเจ ้าก็เป็ นวิญญาณของฉัน และอีกคนจะไม่ล ้างเท้าของเจ ้า ” แล้วนางก็จบ ั เขาไว ้และล้างเท้าของเขา แล้วโยเซฟก็จบ ั มือขวาของนางแล้วจูบนางอย่างอ่อนโยน ่ อขวาของเขา และอาเสนาทก็จูบศีรษะของเขาเบาๆ แล ้วเขาก็น่ งลงที ั มื ้ จากนันบิดามารดาของเธอ และญาติๆ ้ ์ ของเธอทังหมดก็ มาจากกรรมสิทธิในมรดกของพวกเขา ่ และพวกเขาก็เห็นเธอนังอยู่กบ ั โยเซฟและสวมชุดแต่งงาน และพวกเขาก็ ประหลาดใจกับความงามของเธอ และสรรเสริญพระเจ ้าผูท้ รงทาให้คนตายฟื ้นคืนพระชนม ์ ่ และเมือทุ ่ กคนต่างชืนชมยิ ่ ภายหลังพวกเขาก็กน ิ และดืม นดี เพนเทเฟรจึงพูดกับโยเซฟว่า ้ ้ ่วแผ่นดินนั้นไป" อียป "พรุง่ นี เราจะเรี ยกเจ ้านายและอุปราชทังหลายจากทั ิ ต์ และจะจัดงานแต่งงานให้กบ ั เจ ้า และเจ ้าจงรับอาเสนาทบุตรสาวของเราเป็ นภรรยา" แต่โยเซฟกล่าวว่า ้ นจะไปเข ้าเฝ้ าฟาโรห ์กษัตริย ์ เพราะว่าเขาเองเป็ นบิดาของฉัน "พรุง่ นี ฉั ้ ฉันเป็ นผูป้ กครองเหนือดินแดนนี ทั ้ งหมด ้ และแต่งตังให้ ่ และฉันจะพูดกับเขาเกียวกับอาเสนาท และเขาจะยกเธอให้เป็ นภรรยาของฉัน” และเพนเทเฟรพูดกับเขาว่า: “ไปเป็ นสุขเถิด” โยเซฟแต่งงานกับอาเสนาท ้ ่ 21. วันนันโยเซฟพั กอยู่กบ ั เพนเทเฟรส และท่านไม่ได ้ไปทีอาเสนาท เพราะท่านเคยพูดว่า ่ ช ่ สการพระเจ ้าจะนอนกับภรรยาก่อนแต่งงาน" "ไม่เหมาะสมทีผู ้ ายทีนมั ้ โยเซฟลุกขึนแต่เช ้าเข ้าเฝ้ าฟาโรห ์และทูลพระองค ์ว่า "ขออาเสนัท
ธิดาของเพนเทเฟรปุโรหิตแห่งเฮลิโอโปลิสให้เป็ นภรรยาเถิด" ่ ฟาโรห ์ทรงชืนชมยิ นดีอย่างยิง่ และตรัสกับโยเซฟว่า "ดูเถิด ้ ้ ่ รน คนนี ไม่ได ้หมันหมายไว ้กับท่านเป็ นภรรยาชัวนิ ั ดรแล ้ว ้ ้ ้ นต ้นไปและเป็ นนิ รน ดังนันขอให้นางเป็ นภรรยาของท่านตังแต่บด ั นี เป็ ั ดร ์กาล" ฟาโรห ์ทรงส่งคนไปเรียกเพนเทเฟรส และเพนเทเฟรก็นาอาเสนาทมาเข ้าเฝ้ าฟาโรห ์ ่ เมือฟาโรห ์เห็นนางก็ประหลาดใจในความงามของนาง จึงตรัสว่า "ลูกเอ๋ย ่ ั รน พระเจ ้าของโยเซฟจะทรงอวยพรเจ ้า และความงามของเจ ้าจะคงอยู่ชวนิ ั ดร ์ เพราะพระเจ ้าของโยเซฟได ้เลือกเจ ้าเป็ นเจ ้าสาวสาหรับเขา เพราะว่า โยเซฟเป็ นเหมือนโอรสขององค ์ผูส้ ูงสุด ้ นีเป็ ้ นต ้นไป" และเจ ้าจะเรียกเจ ้าว่าเจ ้าสาวของเขาตังแต่ ้ ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี ฟาโรห ์ก็รบั โยเซฟและอาเสนาทมาสวมมงกุฎทองคาบ ่ ่ในบ้านของเขาตังแต่ ้ สมัยโบราณและสมัยเก่า นศีรษะของพวกเขา ซึงอยู ้ ่ ในสมัยโบราณฟาโรห ์ทรงตังอาเสนัทไว ้ทีพระหัตถ ์ขวาของโยเซฟ และฟาโรห ์ก็วางพระหัตถ ์บนศีรษะของพวกเขา แล ้วตรัสว่า "พระเจ ้าผูส้ ูงสุดจะทรงอวยพรท่าน และจะทรงขยายพันธุ ์ ขยาย ่ รน และถวายเกียรติแด่ท่านจนชัวนิ ั ดร" แล ้วฟาโรห ์ก็พลิกกลับพวกเขา หันหน้าเข ้าหากันปากต่อปาก และพวกเขาก็จูบกัน ฟาโรห ์ทรงจัดงานอภิเษกสมรสแก่โยเซฟ ้ ่าและดืมมากมายตลอดเจ็ ่ และทรงเลียงอาหารค ดวัน ้ แล ้วพระองค ์ทรงเรียกบรรดาผูป้ กครองอียป ิ ต ์และกษัตริย ์ทังปวงแห่ งอียป ิ ต ์มารวม กัน บรรดาประชาชาติได ้ออกประกาศในแผ่นดินอียป ิ ต ์ว่า ่ างานในช่วงเจ็ดวันแห่งงานอภิเษกของโยเซฟและอาเสนาทจะต ้องตาย "ทุกคนทีท ่ ่ งเวลาเลียงอาหารค ้ ่า เป็ นแน่ " และในขณะทีงานสมรสก าลังดาเนิ นไปและเมือถึ ้ เสร็จแล้วโยเซฟเข ้าไปในอาเสนาท และอาเสนัทก็ตงครรภ ั ์กับโยเซฟ และให้กาเนิ ดมนัสเสสและเอฟราอิมน้องชายของเขาในบ้านของโยเซฟ Asenath ได้ร ับการแนะนาให้รู ้จักกับยาโคบ ่ ดปี แห่งความอุดมสมบูรณ์ผ่านไปแล ้ว 22. เมือเจ็ ่ เจ็ดปี แห่งความกันดารอาหารก็เริมมา ่ ่ เมือยาโคบได ้ยินเรืองโยเซฟบุตรชายของเขา ่ี องทังหมดในปี ้ ่ เขาก็มาถึงอียป ิ ต ์พร ้อมญาติพน้ ทีสองของการกั นดารอาหาร ่ ่ ่ ้ ่ ในเดือนทีสองคือวันทียีสิบเอ็ดของเดือน และตังรกรากทีโกเชน และอาเสนาทพูดกับโยเซฟว่า "ฉันจะไปพบบิดาของเจ ้า เพราะว่าอิสราเอลบิดาของเจ ้าเป็ นเหมือนบิดาและพระเจ ้าของฉัน" โยเซฟพูดกับนางว่า "เจ ้าจงไปกับฉันและไปพบบิดาของฉัน" โยเซฟและอาเสนาทก็ไปหายาโคบในแผ่นดินโกเชน ่ องของโยเซฟก็มาพบพวกเขาและได ้กราบไหว ้พวกเขาบนแผ่นดินโ และพวกพีน้ ้ ลก แล้ว ทังสองเข ้าไปหายาโคบ และยาโคบก็น่ งอยู ั ่บนเตียงของเขา ่ และตัวเขาเองเป็ นคนแก่ในวัยชราแล ้ว และเมืออาเสนาทเห็ นเขา นางก็ประหลาดใจในความงามของเขา เพราะยาโคบนั้นงดงามน่ าดูยงนั ิ่ กและของเขา วัยชราราวกับหนุ่ มรูปงาม ้ ่ ศีรษะทังหมดก็ขาวดังหิมะ ผมบนศีรษะก็ชด ิ และหนามาก มีหนวดเคราขาวจรดอก ดวงตาเป็ นประกายแวววาว มีเส ้นเอ็นและเส ้นเอ็น ไหล่และแขนของเขาเหมือนทูตสวรรค ์, ต ้นขาและน่ องของเขา, และเท้าของเขาเหมือนคนยักษ ์ ่ เมือนางอาเสนาทเห็ นเขาเช่นนั้นก็ประหลาดใจและล ้มลงกราบลงบนใบหน้าของ นางบนแผ่นดินโลก และยาโคบก็กราบทูลว่า โจเซฟ: "นี่คือลูกสะใภ ้ของฉันใช่ไหม ภรรยาของคุณ? ขอให้เธอได ้รับพรจากพระเจ ้าผูส้ ูงสุด" แล้วยาโคบก็เรียกอาเสนาทกับตัวเองแล ้วอวยพรเธอและจูบเธออย่างอ่อนโยน อาเสนาทก็ยนมื ื่ อออกจับคอของยาโคบแล ้วคล ้องคอเขาแลว้ จูบเขาอย่างอ่อนโย ่ ครันโยเซฟและอาเสนาทก็ ้ น และหลังจากนั้น พวกเขากินและดืม ไปบ้านของตน สิเมโอนและเลวีบุตรชายของเลอาห ์ก็พาพวกเขาออกไปแต่ลาพัง แต่บุตรชายของบิลฮาห ์และศิลปาห ์สาวใช ้ของเลอาห ์และราเชลไม่รว่ มดว้ ย โดยการนาพวกเขาออกไปเพราะพวกเขาอิจฉาและรังเกียจพวกเขา และเลวีอยู่ทางขวาของอาเสนาทและสิเมโอนอยู่ทางซ ้ายของเธอ ่ าพีน้ ่ องทังหมดของโยเซ ้ และอาเสนาทจับมือของเลวีเพราะว่าเธอรักเขามากยิงกว่ ฟและในฐานะผูเ้ ผยพระวจนะและผูน ้ มัสการ
ของพระเจ ้าและผูท้ เกรงกลั ี่ วพระเจ ้าเพราะเขาเป็ นผูม้ ค ี วามเข ้าใจและเป็ นศาสดา ่ ยนไว ้ในสวรรค ์จึงอ่านและเปิ ดเผย พยากรณ์ขององค ์ผูส้ ูงสุดและเห็นจดหมายทีเขี แก่อาเสนาทอย่างลับๆ เพราะเลวีเองก็รกั อาเสนาทมากเช่นกัน ่ ่ งทีสุ ่ ด และเห็นทีประทั บของเธอในทีสู ราชโอรสของฟาโรห ์พยายามช ักจูงสิเมโอนและเลวีให้สงั หารโจเซฟ ่ ่ 23. ต่อมาขณะทีโยเซฟกั บอาเสนาทผ่านไป เมือเขาก าลังจะไปหายาโคบ พระราชโอรสหัวปี ของฟาโรห ์เห็นพวกเขาจากกาแพง ่ นอาเสนัทก็โกรธเธอเพราะความงามอันเลิศของนาง และเมือเห็ ่ื แล ้วโอรสของฟาโรห ์ก็ส่งผูส้ อสารไปเรี ยกสิเมโอนและเลวีมาหาเขา ่ และเมือพวกเขามายืนอยู่ต่อพระพักตร ์พระองค ์ พระราชโอรสหัวปี ของฟาโรห ์ตรัสแก่พวกเขาว่า ้ "ข ้าพเจ ้าทราบดีว่าปัจจุบน ั ท่านเป็ นผูมี้ อานาจเหนื อมนุ ษย ์ทังปวงบนแผ่ นดินโลก ่ ้ และเมืองของชาวเชเคมก็ถูกควาลงด ้วยมือขวาเหล่านี ของท่าน และด ้วยดาบสองเล่มของคุณนักรบ 30,000 คนถูกโค่นลง ้ นจะพาคุณเป็ นเพือนและมอบทองค ่ และวันนี ฉั าและเงินมากมายให้กบ ั คุณและรับใ ่ ช ้คนและสาวใช ้และบ้านและมรดกอันยิงใหญ่ และโต ้แย้งคุณอยู่เคียงข ้างฉันและแ สดงความเมตตาต่อฉัน เพราะว่าตัวเขาเองก็รบั อาเสนาทเป็ นภรรยา ้ นคู่หมันของข ้ ้ และหญิงคนนี เป็ ้าพเจ ้ามาแต่โบราณ บัดนี จงไปกั บข ้าพเจ ้าเถิด ่ และข ้าพเจ ้าจะสู ้รบกับโยเซฟเพือจะสังหารเขาด ้วยดาบของข ้าพเจ ้า และเราจะรับอาเสนาทเป็ นภรรยา ่ องและมิตรสหายทีสั ่ ตย ์ซือต่ ่ อเรา แต่ถ ้าเจ ้าไม่ฟังคาพูดของเรา และเจ ้าจะเป็ นพีน้ ่ เราจะประหารเจ ้าด ้วยดาบของเรา” เมือพระองค ์ตรัสดังนั้นแล ้ว พระองค ์ก็ชกั ดาบออกมาแสดงให้พวกเขาเห็น สิเมโอนเป็ นคนกล้าหาญและกล้าหาญ ่ เขาคิดทีจะวางมื อขวาบนด ้ามดาบแล ้วชักดาบออกจากฝัก ่ ดคายากๆ แก่พวกเขา และโจมตีราชโอรสของฟาโรห ์ทีพู เลวีเห็นความคิดในใจของเขาเพราะเขาเป็ นผูเ้ ผยพระวจนะจึงเหยียบเท้าขวาของ สิเมโอนแล้วกดลงไปเป็ นสัญญาณบอกให้เขาเลิกโกรธ ้ า เลวีจงึ พูดกับสิเมโอนเบาๆ ว่า "ไฉนเจ ้าจึงโกรธชายคนนี เล่ ้ เราทังหลายเป็ นผูน ้ มัสการพระเจ ้า ่ ่ อความชัว" ่ และไม่สมควรทีเราจะแสดงความชั วต่ แล้วเลวีก็กราบทูลราชโอรสของฟาโรห ์อย่างเปิ ดเผยด ้วยใจอ่อนโยนว่า ้ า เราเป็ นผูน "เหตุไฉนนายของเราจึงพูดถ ้อยคาเหล่านี เล่ ้ มัสการพระเจ ้า ่ และบิดาของเราเป็ นเพือนของพระเจ ้าผูส้ ูงสุด และน้องชายของเราก็เป็ นเหมือนบุตรของพระเจ ้า แล้วอย่างไรเล่า ่ วร ่ ้ายนี ด ้ ้วยเพือท ่ าบาปต่อสายพระเนตรพระเจ ้าของเรา เราควรกระทาสิงชั และของอิสราเอลบิดาของเรา และต่อโยเซฟน้องชายของเราหรือไม่ และบัดนี ้ ่ น จงฟังถ ้อยคาของข ้าพเจ ้า ไม่สมควรทีผู ้ มัสการพระเจ ้าจะทาร ้ายผูใ้ ดใน คนฉลาดคนใด และถ ้าผูใ้ ดประสงค ์จะทาร ้ายผูท้ นมั ี่ สการพระเจ ้า ้ ่ ผูน ้ นที ั นมัสการพระเจ ้าจะไม่แก ้แค ้นเขา เพราะเขาไม่มด ี าบอยู่ในมือ ้ ยวกั ่ ่ องของเราอีกเถิด โจเซฟ และท่านจงระวังการพูดคาเหล่านี เกี บพีน้ ่ ้าย ดูเถิด แต่ถ ้าท่านยังคงทาตามคาแนะนาอันชัวร ดาบของพวกเราก็ถูกชักเข ้าใส่ท่านแล้ว” ้ ้วหรือ? แล้วสิเมโอนและเลวีชกั ดาบออกจากฝักแล้วพูดว่า "เจ ้าเห็นดาบเหล่านี แล ้ ้ องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงลงโทษด ้วยดาบทังสองเล่มนี ต่อคนเชเคม ่ ่ โดยทีพวกเขาท าอย่างนั้นกับชนชาติอส ิ ราเอลผ่านทางดีนาห ์น้องสาวของเราซึงเ ชเคมเป็ น บุตรของฮาโมร ์มีมลทิน" ่ ้ เมือราชโอรสของฟาโรห ์เห็นดาบชักออกมาก็เกิดความเกรงกลัวจนตัวสั่นไปทังตั ว จนเป็ นประกายแวววาวเหมือนเปลวไฟ และพระเนตรก็มวั ลง และพระองค ์ก็ซบหน้าลงถึงดินใต ้ฝ่ าเท้าของพวกเขา ้ ด อย่ากลัวเลย แล ้วเลวีก็ยนมื ื่ อขวาออกไปจับเขาไว ้และกล่าวว่า "จงลุกขึนเถิ ่ แต่จงระวังการพูดคาหยาบคายเกียวกับโยเซฟน้องชายของเราอีก" ้ เมโอนและเลวีจงึ ออกไปต่อหน้าเขา ดังนั้นทังสิ ่ งหารโยเซฟและยึ ราชโอรสของฟาโรห ์สมคบคิดกับดานและกาดเพือสั ดอาเสนาท 24.ราชโอรสของฟาโรห ์ยังคงเต็มไปดว้ ยความกลัวและความโศกเศร ้าเพราะกลัว ่ องของโยเซฟ และโกรธมากอีกเพราะความสวยของอาเสนัท พีน้
และโศกเศร ้าอย่างยิง่ แล ้วคนรับใช ้ของเขาก็พูดเข ้าหูเขาว่า "ดูเถิด บุตรชายของบิลฮาห ์และบุตรชายของศิลปาห ์ สาวใช ้ของเลอาห ์และราเชล ภรรยาของยาโคบเป็ นศัตรูกน ั อย่างมากต่อโยเซฟและอาเสนาท ่ ้ และเกลียดชังพวกเขา สิงเหล่ านี จะตกแก่ เจ ้าใน ่ ทุกสิงตามพระประสงค ์ของพระองค ์” ่ื ทันใดนั้นราชโอรสของฟาโรห ์ก็ส่งผูส้ อสารไปเรี ยกพวกเขา พวกเขาก็มาหาพระองค ์ในเวลาเช ้าตรู ่ และพวกเขาก็มายืนอยู่ต่อหน้าพระองค ์ และพระองค ์ตรัสกับพวกเขาว่า "เราทราบจากคนจานวนมากแล ้วว่าพวกท่านเป็ นวีรบุรุษ" ่ องคนโตพูดกับเขาว่า ดานและกาดพีน้ ่ านปรารถนาเถิด "ขอให้นายของข ้าพเจ ้าพูดกับผูร้ บั ใช ้ตามทีท่ ่ เพือผูร้ บั ใช ้ของท่านจะได ้ฟัง และเราจะทาตามพระประสงค ์ของท่าน" ่ ก แล ้วราชโอรสของฟาโรห ์ก็ทรงเปรมปรีดยิ ิ ์ งนั ด ้วยความยินดีและกล่าวแก่ผูร้ บั ใช ้ของพระองค ์ว่า ่ ้าพเจ ้าจะได ้มีวาจาลับๆ “ขอถอนกาลังไปจากข ้าพเจ ้าสักระยะหนึ่งเถิด เพือข ้ อยู่กบ ั คนเหล่านี ” แล ้วพวกเขาก็ถอยไปกันหมด แล้วพระราชโอรสของฟาโรห ์ก็โกหก และตรัสกับพวกเขาว่า “ดูเถิด! ้ บัดนี พระพรและความตายอยู ่ต่อหน้าท่านแล ้ว เหตุฉะนั้นท่านจงรับพรมากกว่าความตาย ่ ้มแข็งและจะไม่ตายอย่างผูห้ ญิง เพราะว่าท่านเป็ นผูช ้ ายทีเข แต่จงกล้าหาญและแก ้แค ้นศัตรูของเจ ้า เพราะฉันได ้ยินโยเซฟน้องชายของเธอพูดกับฟาโรห ์บิดาของฉันว่า "ดาน กาด ่ี องของฉัน แต่เป็ นลูกของสาวใช ้ของบิดาฉัน นัฟทาลี และอาเชอร ์ไม่ใช่พน้ ้ เพราะฉะนัน เราจึงคอยความตายของบิดาเรา ้ และจะทาลายล ้างพวกเขาออกจากแผ่นดินโลก ทรัพย ์สินทังหมดของพวกเขา เกรงว่าพวกเขาจะรับมรดกร่วมกับเรา เพราะพวกเขาเป็ นลูกของสาวใช ้ ้ เพราะคนเหล่านี ขายฉั นให้กบ ั ชาวอิชมาเอลด ้วย ่ ่ อฉัน และฉันจะคืนให้พวกเขาอีกตามทีพวกเขาได ้กระทาชัวต่ ้ ่ มีเพียงพ่อของฉันเท่านันทีจะตาย ” ่ ้ และฟาโรห ์บิดาของข ้าพเจ ้าก็ชมเชยท่านในเรืองเหล่ านี และตรั สแก่ท่านว่า “เจ ้าพูดได ้ดีแลว้ ลูกเอ๋ย ่ พวกเขาก ่ ดังนั้นจงเอาคนเก่งกาจไปจากเราและดาเนิ นการต่อสู ้พวกเขาตามสิงที ระทาต่อเจ ้า และเราจะเป็ นผูช ้ ว่ ยเหลือเจ ้า " ่ ่ ้ เมือดานและกาดได ้ยินเรืองเหล่ านี จากราชโอรสของฟาโรห ์ ่ ่ ก และทูลว่า "ท่านเจ ้าข ้า พวกเขาก็ทุกข ์ใจยิงนักและเป็ นทุกข ์ยิงนั ขอทรงโปรดช่วยพวกเราด ้วย ้ เพราะต่อจากนี ไปเราเป็ นทาสและเป็ นทาสของพระองค ์ และจะตายพร ้อมกับพระองค ์" ” และราชโอรสของฟิ รเอาน์ตรัสว่า “ฉันจะเป็ นผูช ้ ว่ ยเหลือพวกท่าน หากพวกท่านฟังถ ้อยคาของฉันด ้วย” และพวกเขาพูดกับเขาว่า: ่ ณปรารถนาแล ้วเราจะทาตามความประสงค ์ของคุณ" "สั่งเราตามทีคุ และราชโอรสของฟาโรห ์ตรัสแก่พวกเขาว่า "เราจะประหารฟาโรห ์บิดาของเราในคืนนี ้ เพราะฟาโรห ์เป็ นเหมือนบิดาของโยเซฟ และตรัสแก่เขาว่าเขาจะช่วยเหลือท่าน ท่านจงประหารโยเซฟเสียเถิด และเราจะรับอาเสนาทเป็ นภรรยาข ้าพเจ ้าเอง" ่ องและเป็ นทายาทร่วมทรัพย ์สมบัตท ้ั และเจ ้าจะเป็ นพีน้ ิ งหมดของเรา ้ ้ ทาเช่นนี เท่านัน” ดานและกาดกล่าวแก่เขาว่า ้ ่ พระองค ่ "วันนี เราเป็ นผูร้ บั ใช ้ของท่านและจะกระทาทุกสิงที ์ทรงบัญชาเรา และเราได ้ยินโยเซฟพูดกับอาเสนาทว่า ้ ์ งเป็ ่ นมรดกของเรา เพราะว่าเป็ นมรดกของเรา 'พรุง่ นี จงไปสู ่กรรมสิทธิซึ ฤดูกาลแห่งวินเทจ' ่ งแกร่งหกร ้อยคนไปทาสงครามกับเธอและผูน และพระองค ์ทรงส่งคนทีแข็ ้ าห้าสิบค ้ น บัดนี จงฟังเราเถิด แล ้วเราจะพูดกับเจ ้านายของเรา” ้ และพวกเขาก็เล่าความลับทังหมดแก่ เขา ่ องทังสี ้ คนคนละห้ ่ แล ้วพระราชโอรสของฟาโรห ์ก็ประทานพีน้ าร ้อยคน ้ และแต่งตังให้เป็ นหัวหน้าและผูน ้ าของพวกเขา ดานและกาดกล่าวแก่เขาว่า ้ ่ พระองค ่ "วันนี เราเป็ นผูร้ บั ใช ้ของท่าน และจะกระทาทุกสิงที ์ทรงบัญชาเรา และเราจะออกเดินทางในเวลากลางคืน และหมอบอยู่ในหุบเขาและซ่อนตัวอยูใ่ นดงต ้นอ ้อ ่ าไปนาหน้าเราให้ไกล และขอพระองค ์ทรงนาพลธนู หา้ สิบคนขีม้
่ ่กบ แล้วอาเสนาทจะมาและตกอยู่ในมือของเรา และเราจะฟันคนทีอยู ั เธอเสีย และตัวเธอเองจะหนี ไปก่อนพร ้อมกับรถม้าศึกของเธอ ่ ตใจของเจ ้าต ้องการ และตกลงไปอยู่ในมือของเจ ้าแล ้วเจ ้าจงกระทาต่อนางตามทีจิ ้ ่ และหลังจากเหตุการณ์เหล่านี เราจะสังหารโยเซฟด ้วยในขณะทีเขาก าลังโศกเศร ้ าเพราะอาเสนาท เราก็จะฆ่าลูก ๆ ของเขาต่อหน้าต่อตาเขาเช่นเดียวกัน” ่ เมือราชโอรสหั วปี ของฟาโรห ์ได ้ยินดังนั้นก็มค ี วามยินดียงนั ิ่ ก และพระองค ์ทรงส่งพวกเขาออกไปพร ้อมกับคนสองพันคนต่อสู ้กับพวกเขา ่ ่ เมือมาถึ งหุบเขาก็ซอ่ นตัวอยู่ในพงอ ้อแล ้วแยกออกเป็ นสีกอง ่ ่ ่ฝ่ ังนี ้ ประจาการอยู่อก ี ฟากหนึ งของหุบเขา เช่นเดียวกับคนห้าร ้อยคนทีอยู ่ ่ ส่วนทีเหลือก็ยงั คงอยู่ทด ี า้ นใกล ้ของหุบเขาเช่นกัน ้ั ้ ้านนี และบนถนน ้ และพวกเขาก็ตงประจ าการอยู่ในดงตน ้ อ ้อ ห้าร ้อยคนทังด และระหว่างพวกเขามีถนนกว ้างใหญ่ ราชโอรสของฟาโรห ์ไปฆ่าบิดาของตนแต่ไม่ยอมร ับ นัฟทาลีและอาเชอร ์ประท้วงดานและกาดต่อต้านแผนการสมรู ้ร่วมคิด ้ ่ องนอนของบิดาเพือ ่ 25.ในคืนเดียวกันราชโอรสของฟาโรห ์ก็ลุกขึนมาและมาที ห้ จะประหารพระองค ์ด ้วยดาบ พวกยามของบิดาจึงขัดขวางไม่ให้เขาเข ้าไปหาบิดาแล้วทูลว่า "ท่านเจ ้าข ้า พระองค ์ทรงบัญชาอะไร" และพระราชโอรสของฟาโรห ์ตรัสกับพวกเขาว่า ่ นปลูกใหม่" "ฉันอยากพบพ่อของฉัน เพราะฉันจะไปเก็บผลองุ ่นจากสวนองุน ่ ทีฉั พวกทหารยามพูดกับเขาว่า: ้ นและตอนนี ก็ ้ พก "พ่อของคุณมีความเจ็บปวดและนอนไม่หลับทังคื ั ผ่อนแล ้ว และเขาบอกพวกเราว่าไม่มใี ครเข ้ามาหาเขาได ้ ่ ่ ้ โกรธเคือง แม้ว่าจะเป็ นลูกชายหัวปี ของฉันก็ตาม" เมือได ้ยินเรืองเหล่ านี ก็ ่ และนาพลธนู หา้ สิบคนออกไปนาหน้าพวกเขาตามทีดานและกาดได ้บอกไว ้ทันที ่ น้องชายนัฟทาลีและอาเชอร ์พูดกับดานและกาดพีชายของพวกเขาว่ า ่ "เหตุใดพวกท่านจึงทาชัวต่ออิสราเอลบิดาของท่านและโยเซฟน้องชายของท่าน อีกเล่า? และพระเจ ้าทรงพิทก ั ษ ์เขาไวด้ งั แก ้วตาเดียว ดูเถิด ท่านไม่เคยขายโยเซฟมาก่อนหรือ? ้ ้ และวันนี เขาเป็ นกษัตริย ์เหนื อดินแดนอียป ิ ต ์ทังหมดและเป็ นผูใ้ ห้อาหาร ดังนั้น ้ ่ บัดนี หากท่านประสงค ์จะกระทาความชัวต่อเขาอีก พระองค ์จะร ้องทูลต่อองค ์ผูส้ ูงสุด และพระองค ์จะทรงส่งไฟมาจาก สวรรค ์มันจะกลืนกินคุณ และเหล่าทูตสวรรค ์ของพระเจ ้าจะต่อสู ้กับคุณ” จากนั้นพวกพี่ ๆ ก็โกรธพวกเขาและพูดว่า: "แล้วเราจะตายแบบผูห้ ญิงเหรอ? ยังไงก็ได ้" และพวกเขาก็ออกไปพบโยเซฟและอาเสนาท ผู ส ้ มรู ้ร่วมคิดสังหารทหารองคร ักษ ์ของ Asenath แล้วเธอก็หนี ไป ้ 26. อาเสนาทลุกขึนในตอนเช ้าและพูดกับโยเซฟว่า ์ งเป็ ่ นมรดกของเราตามทีเจ ่ ้าว่าไว ้ "ฉันจะไปอยู่ในกรรมสิทธิซึ ่ ่ แต่จต ิ ใจของข ้าพระองค ์เกรงกลัวยิงนักทีเจ ้าจะจากฉันไป" โยเซฟพูดกับนางว่า ่ “จงร่าเริงเถิด อย่ากลัว แต่จงออกไปอย่างชืนชมยิ นดีเถิด อย่าเกรงกลัวผูใ้ ดเลย เพราะองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงสถิตกับเจ ้า ่ ้าย และพระองค ์เองจะทรงพิทก ั ษ ์รักษาเจา้ ดั่งแก ้วตาจากทุกแห่งหน ชัวร ้ และเราจะจัดเตรียมอาหารไว ้ให้และให้แก่ทุกคนในเมืองนี และจะไม่มผ ี ูใ้ ดพินาศด ้วยความหิวโหยในแผ่นดินอียป ิ ต ์" แล้วอาเสนาทก็ออกเดินทางและโยเซฟก็ให้อาหารแก่เขา ่ ่ บเขาพร ้อมกับคนหกร ้อยคน และเมืออาเสนาทมาถึ งทีหุ ้ ่ ่ ม ทันใดนันพวกทีอยู่กบ ั ราชโอรสของฟาโรห ์ก็ออกมาจากทีซุ ่ โจมตีและเข ้าร่วม ่ ทาสงครามกับพวกทีอยู่กบ ั อาเสนาท ้ ้ และฟันพวกเขาทังหมดด ้วยดาบของพวกเขาและเธอทังหมด พวกเขาสังหารบรรพบุรุษก่อน แต่อาเสนาทหนี ไปพร ้อมกับรถม้าศึกของเธอ ่ ้ งหมดในฐานะผู ้ แล ้วเลวีบุตรชายของเลอาห ์ก็รู ้สิงเหล่ านี ทั เ้ ผยพระวจนะ ่ และบอกพีน้องของเขาถึงอันตรายของอาเสนาท ่ ้นขาของเขา และในทันทีพวกเขาแต่ละคนก็เอาดาบของเขาไว ้ทีต และโล่ก็อยู่บนแขนของพวกเขา และหอกในมือขวาของพวกเขาแล้วไล่ตามไป อาเสนาถด ้วยความเร็วอันมหาศาล และในขณะที่ Asenath กาลังหลบหนี อยู่กอ ่ นหน้านี ้ ดูเถิด! ราชโอรสของฟาโรห ์ได ้พบกับนางพร ้อมกับพลม้าห้าสิบคน
่ และเมือนางอาเสนาทเห็ นเขาก็ตกตะลึงจนตัวสั่น และนางก็ร ้องออกพระนามของพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าของเธอ ่ ่กบ ่ ่กบ คนทีอยู ั ราชโอรสของฟาโรห ์ และคนทีอยู ั ดานและกาดถูกฆ่า ่ ้ ่ ่ และพีน้องทังสีก็หนี ไปทีหุบเขาและดาบก็ถูกฟั นออกจากมือ 27. เบนยามินนั่งอยู่กบ ั เธอบนรถม้าศึกทางด ้านขวา เบนยามินเป็ นเด็กหนุ่ มแข็งแรงอายุประมาณสิบเก ้าปี มีความงามและอานุ ภาพราวกับลูกสิงโตเหลือล ้น ่ ่ ก แล ้วเบนยามินก็กระโดดลงจากรถม้า และเขาเป็ นคนทีเกรงกลั วพระเจ ้ายิงนั ่ ่ หยิบหินกลมก ้อนหนึ งมาจากหุบเขาแล ้วเอามือของเขาขว ้างไปทีโอรสของฟาโร ห ์ และโจมตีวห ิ ารด ้านซ ้ายของเขา และทาให้เขาบาดเจ็บสาหัส ้ ่ ่ง ตาย. และเขาก็ล ้มลงจากหลังม้าบนพืนโลกครึ งหนึ ่ ้ เบนยามินวิงขึนไปบนหินแล ้วพูดกับคนรถม้าของอาเสนาทว่า "ขอก ้อนหินจากหุบเหวให้ฉันหน่ อย" แล ้วเขาก็ให้ก ้อนหินแก่เขาห้าสิบก ้อน ่ ่กบ เบนยามินก็ขว ้างก ้อนหินออกไปและสังหารคนห้าสิบคนทีอยู ั ของฟาโรห ์ ้ บุตรเอ๋ย ก ้อนหินทังหมดจมลงในวิหารของพวกเขา แล ้วบุตรชายของเลอาห ์ รูเบน สิเมโอน เลวีและยูดาห ์ อิสสาคาร ์ ่ ม และเศบูโลนก็ไล่ตามคนทีซุ ่ คอยต่อสู ้กับอาเสนาทและโจมตีพวกเขาโดยไม่รู ้ตัว ้ ้ และฟันพวกเขาทังหมดลง และชายทังหกคนก็ สงั หารคนเสียสองพันเจ็ดสิบหกคน และบุตรชายของบิลฮาห ์และศิลปาห ์ก็หนี ไปจากหน้าพวกเขาและกล่าวว่า: ่ องของเราแล ้ว "เราตายด ้วยน้ามือของพีน้ และโอรสของฟาโรห ์ก็ตายด ้วยน้ามือของเบนยามินด ้วย ่ ่กบ เด็กหนุ่ มและทุกคนทีอยู ั เขาต ้องพินาศด ้วยน้ามือของเด็กเบนยามิน ้ ่ เพราะฉะนัน ให้เราฆ่าอาเสนาทและเบนยามินแล ้วหนี ไปทีพงหญ้ าเหล่านี "้ ่ และพวกเขาก็มาต่อสู ้กับอาเสนาทโดยถือดาบทีอาบไปด ้วยเลือด ่ ่ และเมืออาเสนาทเห็ นพวกเขาก็เกรงกลัวอย่างยิงและกล่ าวว่า "ข ้าแต่พระเจ ้า ผูท้ รง ทรงโปรดเร่งข ้าพเจ ้าและทรงช่วยข ้าพเจ ้าให้พน ้ จากรูปเคารพและความเน่ าเปื่ อย ่ แห่งความตาย ตามทีพระองค ์ตรัสแก่ขา้ พเจ ้าว่า จิตวิญญาณของข ้าพเจ ้าจะมีชวี ต ิ อยู่เป็ นนิ ตย ์ ่ ้ ้วย" ขอทรงช่วยข ้าพเจา้ ให้พน ้ จากคนชัวเหล่ านี ด และพระยาห ์เวห ์พระเจ ้าก็ทรงสดับพระสุรเสียงของอาเสนาทแล ้วทรงดาบไปในทัน ้ ้ ้า ที พวกปรปักษ ์ก็ตกลงมาจากมือของเขาบนพืนโลกกลายเป็ นขีเถ แดนและแกดรอดพ้นจากคาวิงวอนของอาเซนาธ ่ ตรชายของบิลฮาห ์และศิลปาห ์เห็นการอัศจรรย ์อันน่ าประหลาดทีเกิ ่ 28.และเมือบุ ้ ดขึนก็เกรงกลัวและกล่าวว่า "องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงต่อสู ้กับเราในนามของอาเสนาท" ้ จากนั้นพวกเขาก็ก ้มหน้าลงบนพืนและกราบไหว ้อาเสนาทและกล่าวว่า: "ขอทรงเมตตาพวกเราผูร้ บั ใช ้ของท่านเถิด เพราะท่านเป็ นเมียน้อยและราชินีของเรา ่ างชัวร ่ ้ายต่อท่านและต่อโยเซฟน้องชายของเรา เราได ้กระทาความชัวอย่ แต่พระเจ ้า ตอบแทนเราตามการงานของเรา ดังนั้น พวกเราทาสของท่านขอวิงวอนท่าน ขอทรงเมตตาเราผูต้ ่าต ้อยและน่ าสังเวช ้ ่ องของเรา และช่วยเราให้พน ้ จากเงือมมื อของพีน้ ่ ่ เพราะพวกเขาจะได ้แก ้แค ้นสิงทีได ้กระทาต่อท่านและดาบของพวกเขาก็ ต่อพวกเรา ดังนั้น ขอทรงกรุณาต่อทาสผูเ้ ป็ นนายหญิงของเจ ้าต่อหน้าพวกเขาด ้วย” ่ งเถิด และอย่ากลัวพีน้ ่ องของเจ ้า และอาเสนาทกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงรืนเริ เพราะพวกเขาเป็ นผูน ้ มัสการพระเจ ้าและเกรงกลัวพระเจ ้า ้ แต่จงเข ้าไปในดงกกเหล่านี จนกว่ าเราจะเอาใจพวกเขาแทนเจ ้า ่ และระงับความโกรธไว ้เพราะความผิดอันใหญ่หลวงซึงพวกท่ านได ้กล ้ากระทาต่อ พวกเขาแต่องค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงเห็นและตัดสินระหว่างฉันกับคุณ” แล้วดานกับกาดก็หนี เข ้าไปในพงอ ้อ ่ องของพวกเขาซึงเป็ ่ นบุตรชายของเลอาห ์ก็วงเข ่ิ ้ามาเหมือนกวางด ้วยควา และพีน้ ่ นทีก ่ าบังของเธอ มเร่งรีบต่อพวกเขา และอาเสนาทก็ก ้าวลงจากรถม้าศึกซึงเป็ ่ ้ ้ ้ และยืนมือขวาให้พวกเขาทังนาตา และพวกเขาก็ล ้มลงกราบไหว ้เธอบนพืนโลก และร ้องไห้ด ้วยเสียงอันดัง ่ี องของตนซึงเป็ ่ นบุตรชายของสาวใช ้ประหารชีวต และพวกเขายังคงขอให้พน้ ิ พว
กเขา. และ Asenath กล่าวกับพวกเขาว่า: ้ น้ ่ องของคุณและอย่าทาชัวต่ ่ อพวกเขาเพราะพระเจ ้าทรงช่ว "ฉันขอให้คุณละทิงพี ยฉันให้พน ้ จากพวกเขาและหักกริชและดาบของพวกเขาออกจากมือของพวกเข าและดูเถิด! พวกเขาละลายและถูก ้ งจากหน้ ้ ถูกเผาเป็ นเถ ้าถ่านบนแผ่นดินเหมือนขีผึ าไฟ ่ ่ ่ ่ อสู ้กับพว และนี ก็เพียงพอแล ้วสาหรับเราทีองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าทรงต่อสู ้เพือเราเพื อต่ ้ ้ ่ กเขา ดังนัน ท่านทังหลายจงละเว ้นพีน้องของท่าน ่ องของท่านและเป็ นเลือดของบิดาของท่านอิสราเอล” เพราะพวกเขาเป็ นพีน้ สิเมโอนจึงกล่าวกับนางว่า "เหตุใดนายหญิงของเราจึงพูดถ ้อยคาดี ๆ แก่ศต ั รูของเธอเล่า ไม่ใช่ แต่เราจะฟันพวกเขาให้ขาดด ้วยดาบของเรา ่ ยวกั ่ ่ เพราะพวกเขาคิดแผนชัวเกี บโยเซฟพีชายของเราและอิ สราเอลบิดาของเราแ ้ ละต่อต ้าน วันนี คุณเป็ นเมียน้อยของเรา” จากนั้นอาเสนาทก็ยนมื ื่ อขวาออกไปแตะเคราของสิเมโอนแล ้วจูบเขาอย่างอ่อนโ ่ ่ เพื่อนบ้านของเจ ้าทาชัวด ่ ้วยความชัวเลย ่ ยนแล้วพูดว่า: "พีเอ๋ย อย่าทาชัวให้ ้ ้ เพราะองค ์พระผูเ้ ป็ นเจ ้าจะทรงแก ้แค ้นทังนี พวกท่านเองก็รู ้ว่าพวกเขาเป็ นของคุณ ่ องและลูกหลานของอิสราเอลบิดาของเจ ้า พีน้ และพวกเขาหนี จากหน้าเจ ้าไปไกลๆ ขอทรงอภัยโทษให้พวกเขาด ้วย” แล้วเลวีก็เขา้ มาหาเธอและจูบมือขวาของเธออย่างอ่อนโยน ่ วยพวกผูช ่ องทีพว ่ เพราะเขารู ้ว่าเธอเต็มใจทีจะช่ ้ ายให้พน ้ จากความโกรธของพีน้ กเขาไม่ควรฆ่าพวกเขา และพวกเขาเองก็อยู่ใกล ้พุ่มไม้ทต ี่ ้นอ ้อแล ้ว ่ จึ ้ งไม่แจ ้งเรืองนี ่ แก่ ้ พน้ ่ี องของเขา และเลวีนอ ้ งชายของเขารู ้เรืองนี ่ เพราะเขากลัวว่าพวกเขาจะตัดพีน้องของตนลงด ้วยความโกรธ ้ ราชโอรสของฟาโรห ์สินพระชนม ์ ้ ฟาโรห ์ก็สนพระชนม ิ ์และโยเซฟร ับช่วงต่อ ้ 29. ราชโอรสของฟาโรห ์ก็ลุกขึนจากแผ่ นดิน ้ ่ ลุกขึนนังและถ่มเลือดออกจากพระโอษฐ ์ เพราะว่าเลือดไหลลงจากขมับเข ้าปากของเขา ่ ้ามาหาและหยิบดาบชักออกจากฝักของฟาโรห ์ เบนยามินวิงเข (เพราะเบนยามินไม่ได ้สวมดาบอยู่ทต ี่ ้นขา) ่ และอยากจะฟาโรห ์โอรสของฟาโรห ์เข ้าทีอก ่ ่ องเอ๋ย อย่าทาแบบนี เลย ้ แล ้วเลวีก็วงไปหาเขาแล ิ ว้ จับมือของเขาแล ้วพูดว่า "พีน้ เพราะเราเป็ นผูน ้ มัสการพระเจ ้า ่ ่ สการพระเจ ้าจะกระทาความชัวให้ ่ และไม่สมควรทีคนที นมั ชัว่ ่ ่ ้ ้ ไม่ให้เหยียบยาผูท้ ล ี ้มลง หรือขยีศัตรูจนตายสิน ้ ่ บัดนี จงเอาดาบกลั บเข ้าทีแทนเขา มาช่วยข ้าพเจ ้า ้ ่ ให้เรารักษาบาดแผลนี ให้เขาเถิด และถ ้าเขา เขาจะเป็ นเพือนของเรา และฟาโรห ์บิดาของเขาจะเป็ นบิดาของเรา” ้ แล ้วเลวีก็ยกราชโอรสของฟาโรห ์ขึนจากดิ น และล้างเลือดออกจากพระพักตร ์ ้ แล ้วเอาผ้าพันพันพันแผลแล ้วให้ขนหลั ึ งม้า แล้วพาไปหาฟาโรห ์ราชบิดา ้ั ่ ดขึนและเกิ ้ ้ ้น โดยเล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ทงหมดที เกิ ดขึนนั ้ ่ ่ ฟาโรห ์ทรงลุกขึนจากพระทีนังกราบบังคมเลวีบนแผ่นดินโลกและทรงอวยพรเขา ่ านไปวันทีสาม ่ เมือผ่ ่ พระราชโอรสของฟาโรห ์ก็สนพระชนม ิ้ ์จากก ้อนหินทีเบนยามิ นทาร ้ายท่าน ่ ฟาโรห ์ทรงคราครวญถึงราชโอรสหัวปี อย่างเหลือล ้น ้ ฟาโรห ์ทรงประชวรและสินพระชนม ์เมื่ออายุได ้ 109 ปี พระองค ์จึงพระราชทานมงกุฎแก่โยเซฟผูง้ ดงามทุกคน ้ และโยเซฟขึนครองราชย ์แต่ผเู ้ ดียวในอียป ิ ต ์นาน 48 ปี ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี ้ ้ นให้แก่พระราชโอรสองค ์เล็กของฟาโรห ์ซึงอยู ่ ่ทพระอุ โยเซฟก็มอบมงกุฎนันคื ี่ ระใ ่ ้ นคราวทีฟาโรห ์ผูเ้ ฒ่าสินพระชนม ์ ้ น้นมาโยเซฟก็ และตังแต่ ั เป็ นบิดาของราชบุตรคนเล็กของฟาโรห ์ในอียป ิ ต ์จนสิน้ พระชนม ์ โดยถวายเกียรติและสรรเสริญพระเจ ้า