UPPER SORBIAN - JUDE

Judas KAPITEL 1 1 Judaš, wotročk Jezusa Chrystusa a bratr Jakuba, tym, kotřiž su wot Boha, Wótca, w Jezusu swječili a zachowali Chrystus a powołanaj staj: 2 Hnada budž z tobu, měr a lubosč so rozmnožitej.

3 Lubowana, jako so po mocach prócowach, wam wo zhromadnym wumóženju pisač, dyrbjach wam pisač. Pisam a napominam če, chutnje wo wěru wojowač, kiž bu jónu swjatemu přepodaty.

4 Přetož su wěsči ludžo, kotřiž su so njewotpohladnje zadobyli, kotřiž su so do toho na tute sudnistwo postajili, złych ludži, kotřiž Hnada našeho Boha přewobroči so na rjebła, kotraž jeničkeho Knjeza, Boha, a našeho Knjeza Jezusa Chrystusa zaprě.

5 Potom chcu was na to dopomnič, zo bě knjez, po tym zo bě lud z kraja Egyptowskeje wuchował, Potom zniči wón njewěriwych.

6 A jandželjo, kotřiž najprjedy njestejachu, ale swójske bydlenje wopuščichu, zo bě we wěčnych rječazach w čmě žiwy.

Wobchowajče sudnistwu wulkeho dnja.

7 Tak kaž Sodom a Gomorra a města wokoło njeju, kotrež so podawaja a cuze Mjaso džěše dale, bu jako přikład date a počerpi wječbu wěčneho wohenja.

8 Runje tak zanjerodža tuči mazani sonjerjo mjaso, zacpěwaja knjejstwo a rěča špatnje wo dostojnosči.

9 Jako pak so arcyjandžel Michał z čertom tepta, kotrehož bě so wo čěło Mójzesa wadžił, njeměješe wón hanjenje Njezwaži so na wobskóržbu přečiwo njemu pozběhnyč, ale rjekny: Knjez če porokujo.

10 Ale woni rěča złeho wo tym, štož njewědža; Ale što wědža z přirody sem, kak džiwje zwěrjata, skažene přez to Wona sama.

11 Běda jim! Přetož džěchu po puču Kahins a čěrjachu po chcyčiwje mylenju Bileama, zo bychu mzdu dóstali. Zemrě w nuzy jadra.

12 Tole su blaki na swojich swjedženjach lubosče, hdyž z tobu hanja a so bjez bojosče zežiwjeja; mróčele su bjez stracha Woda, kotraž so wot wětrow wokoło noša; Štomy, kotrychž płody zwjadnu, bjez płodow, dwójce mortwe, na korjenjach wutorhnjene; 13 howjadowe žołmy morja, kotrež swójsku hańbu wuńdu; Pučowace hwězdy, kotrymž čma čmy na přeco Zachowač.

14 A tež Henoch, sedmy Hadam, wěščeše na nich a rjekny: Hlej, Knjez přińdže z džesačitysacami swojich swjatych.

15 zo by sudnistwo pře wšitkich wuwjesč a wšitkich, kotřiž su mjez nimi zli, přewjezč wot wšitkich jich złych skutkow, kotrež A wo wšitkich jich hłósnych rěčenjach, kotrež zli hrěšnicy přečiwo njemu rěčachu.

16 To su Murrende, Nörgler, kotřiž po swójskich požadosčach chodža; a jich huby rěča wulke, rozbudžace słowa, Wobdžiwanje za to, zo ludžo z toho profituja.

17 pak, moji lubi, wopomina na słowa, kotrež su japoštoljo našeho Knjeza Jezusa Chrystusa prjedy rěčeli; 18 Wie sie euch sagten, daß es in der letzten Zeit Spötter geben, die nach eigenen bösen Begierden Hič.

19 Wy to sče, kotřiž so bjez ducha zmysłowje izoluja.

20 Wy pak, lubowani, natwarče so na wašu najswječišu wěru a modlče so w Swjatym Duchu, 21 Wobchowajče so w Božej lubosči a wočakujče smilnosč našeho Knjeza Jezusa Chrystusa k wěčnemu žiwjenju.

22 A maja sobuželnosč sobu dojednač, štož rozdžěl čini: 23 A wuchowaj druhich z bojosče, z tym zo jich wohenjej wutorhnješ; Hidž samo šat, kiž je wot mjasa wopancana.

24 A tym, kiž was před padnjenjom chowa a was bjezporočnje před wobličom swojeje krasnosče z wulkim wjeselo 25 Temu samemu mudremu Bohu, našemu Wumóžnikej, přińdže krasnosč a majestosč, knjejstwo a móc, nětko a kóždy čas. Amen