Seffaneia
PENNOD 1
1 Gair yr ARGLWYDD yr hwna ddaethat Seffaneia mab Cusi, fab Gedaleia, fab Amareia, fab Hesceia, yn nyddiau Joseia mab Amon, brenin Jwda.
2 Difaaf yn llwyr bob peth oddi ar y tir, medd yr
ARGLWYDD.
3 Difaaf ddyn ac anifail; Byddaf yn bwyta ehediaid y nefoedd, a physgod y môr, a'r tramgwyddau gyda'r drygionus; a thorraf ymaith ddyn oddi ar y wlad, medd yr ARGLWYDD.
4 Estynnaf hefyd fyllaw ar Jwda, acar holl drigolion Jerwsalem; athorrafymaithweddillBaalo’r llehwn, ac enw y Chemariaid gyda’r offeiriaid;
5 A'r rhai a addolant lu'r nef ar bennau'r tai; a'r rhai sy'n addoli ac yn tyngu i'r ARGLWYDD, ac yn tyngu i Malcham;
6 A'r rhai a ddychwelwyd oddi wrth yr
ARGLWYDD; a'r rhai ni cheisiasant yr ARGLWYDD, ac ni ymofynasant ag ef.
7 Cadw dydangnefedd o flaen yr Arglwydd DDUW: canys agos yw dydd yr ARGLWYDD: canys yr ARGLWYDD a baratôdd aberth, efe a ofynnodd i’w wahoddedigion.
8 Ac yn nydd aberth yr Arglwydd y cosbaf y tywysogion, a meibion y brenin, a phawb a'r rhai sydd wedi eu gwisgo â gwisg ddieithr.
9 Yr un dydd hefyd y cosbaf y rhai sy'n neidio ar y rhiniog, sy'n llenwi tai eu meistri â thrais a thwyll.
10 A'r dydd hwnnw, medd yr ARGLWYDD, y bydd sŵn gwaedd o borth y pysgod, ac udo o'r ail, a chwalfa fawr o'r bryniau.
11 Ofnwch, drigolionMactesh, oherwyddtorrwydyr holl fasnachwyr; y rhai oll sydd yn dwyn arian, a dorrir ymaith.
12 A'r pryd hwnnw y chwiliaf Jerwsalem â chanhwyllau, ac a gosbaf y gwŷr wedi eu gosod ar eu gysgod: y rhai a ddywedant yn eu calon, Ni wna yr ARGLWYDD dda, ac ni wna ddrwg.
13 Am hynny eu heiddo hwynt a fyddant yn ysbail, a'u tai yn anghyfannedd: hwy a adeiladant hefyd dai, ond nid trigant; a phlannant winllannoedd, ond nid yfant ei gwin.
14 Y mae dydd mawr yr ARGLWYDD yn agos, yn agos, ac yn prysuro'n fawr, sef llais dydd yr ARGLWYDD; yno y gwaedda'r cedyrn yn chwerw.
15 Y mae'r dydd hwnnw yn ddydd digofaint, yn ddydd trallod a thrallod, yn ddydd anghyfannedd ac anghyfannedd, ynddydd o dywyllwchathywyllwch, yn ddydd o gymylau a thywyllwch, 16 Diwrnod o utgornadychryn yn erbyn ydinasoedd caerog, ac yn erbyn y tyrau uchel.
17 A mi a ddygaf gyfyngder ar ddynion, fel y rhodiant fel deillion, am iddynt bechu yn erbyn yr ARGLWYDD: a'u gwaed a dywelltir fel llwch, a'u cnawd fel y tail.
18 Ni chaiff eu harian na'u haur eu gwaredu yn nydd digofaint yr ARGLWYDD; ond yr holl wlad a ysir gan dân ei eiddigedd ef: canys efe a wna warth buan ar holl drigolion y wlad.
PENNOD 2
1 Ymgesglwch, ie, ymgesglwch, O genedl ni chwenych;
2 Cyn i'r gorchymyn ddod allan, cyn i'r dydd basio fel us, cyn i ddicter yr ARGLWYDD ddod arnoch, cyn i ddydd dicter yr ARGLWYDD ddod arnoch.
3 Ceisiwch yr ARGLWYDD, holl rai addfwyn y ddaear, yrhai a wnaeth ei farn; ceisiwchgyfiawnder, ceisiwch addfwynder: fe allai y cuddir chwi yn nydd dicter yr ARGLWYDD.
4 Canys Gasa a adawyd, ac Ascalon yn anghyfannedd: hanner dydd a yrrant allan Asdod, ac Ecron a ddiwreiddir.
5 Gwae drigolion glan y môr, cenedl y Cerethiaid! gair yr ARGLWYDD sydd yn dy erbyn; O Ganaan, gwlad y Philistiaid, mi a’th ddinistriaf di fel na byddo preswylydd.
6 A bydd arfordir y môr yn drigfanau ac yn fythynnod i fugeiliaid, ac yn gorlannau i ddefaid.
7 A'r terfyn fydd iweddill tŷIuda; hwya ymborthant: yn nhai Ascelon y gorweddant yn yr hwyr: canys yr ARGLWYDD eu Duw a ymwel â hwynt, ac a dry ymaith eu caethiwed.
8 Clywais waradwydd Moab, a gwaradwydd meibion Ammon, trwy y rhai y gwaradwyddasant fy mhobl, ac y mawrhasant yn erbyn eu terfyn hwynt.
9 Am hynny cyn wired fy mod yn fyw, medd ARGLWYDD y lluoedd, Duw Israel, Yn ddiau y bydd Moab fel Sodom, a meibion Ammon fel Gomorra, yn bridfa danadl poethion, a phyllau heli, ac yn anghyfannedd gwastadol: gweddill fy. bydd pobl yn eu hysbeilio, a gweddill fy mhobl yn eu meddiannu.
10 Hyn a fydd ganddynt i'w balchder, am iddynt waradwyddo a mawrhau yn erbyn pobl ARGLWYDD y lluoedd.
11 Ofnadwy fydd yr ARGLWYDD iddynt, oherwydd bydd newyn ar holl dduwiau'r ddaear; a bydd dynion yn ei addoli, pob un o'i le, sef holl ynysoedd y cenhedloedd.
12 Ethiopiaid hefyd, lladder chwi â'm cleddyf.
13 Ac efe a estyn ei law yn erbyn y gogledd, ac a ddifetha Assyria; ac a wna Ninefe yn anghyfannedd, ac yn sych fel anialwch.
14 A diadelloedd a orweddant yn ei chanol hi, holl fwystfilod y cenhedloedd: y mulfrain ac aderyn y bwna letyant yneichanolau hi; bydd eu llais yncanu yn y ffenestri; anghyfannedd fydd yn y rhiniogau: canys efe a ddadorchuddia y gwaith cedrwydd.
15 Hon yw'r ddinas orfoleddus a drigodd yn ddiofal, a ddywedodd yn ei chalon, Myfi yw, ac nid oes ond myfi: pa fodd y daeth hi yn ddiffeithwch, yn lle i anifeiliaid orwedd ynddo! pob un sy'n mynd heibio iddi, a biga, a siglo ei law.
PENNOD 3
1 Gwae'r aflan a llygredig, i'r ddinas orthrymus!
2 Ni wrandawodd hi ar yr lesu; ni dderbyniodd hi gywiro; nid ymddiriedodd hi yn yr ARGLWYDD; ni nesaodd hi at ei Duw.
3 Ei thywysogion o'i mewn, llewod rhuadwy; bleiddiaid hwyrol yw ei barnwyr; nid ydynt yn cnoi yr esgyrn hyd y fory.
4 Ei phrophwydi hi sydd ysgafn a bradwrus: ei hoffeiriaid hi a halogasant y cysegr, a drais i’r gyfraith.
5 Yr ARGLWYDD cyfiawn sydd yn ei chanol; ni wna anwiredd: bob bore y mae efe yn dwyn ei farn i'r golwg, nid yw yn methu; ond ni wyr yr anghyfiawn ddim cywilydd.
6 Torrais ymaith y cenhedloedd : eu tyrau sydd anghyfannedd; Gwneuthum eu heolydd yn ddiffaith, fel nad oes neb yn myned heibio: eu dinasoedd a ddifethir, fel nad oes neb, heb breswylydd.
7 Dywedais, Yn ddiau yr wyt yn fy ofni, ti a gei addysg; felly ni thorrir ymaith eu trigfa, pa fodd bynnag y cosbais hwynt: ond hwy a godasant yn fore, ac a lygrasant eu holl weithredoedd.
8 Am hynny aroswch arnaf, medd yr ARGLWYDD, hyd y dydd y cyfodwyf i'r ysglyfaeth: canys fy nymuniad yw cynnull y cenhedloedd, i gynnull y teyrnasoedd, idywallt arnynt fy nigofaint, sef fy holl ddicllonedd. : canys yr holl ddaear a ysodd â thân fy eiddigedd.
9 Canys yna y troaf at y bobloedd yn iaith bur, fel y galwont oll ar enw yr ARGLWYDD, i'w wasanaethu ef yn unfryd.
10 O'r tu hwnt i afonydd Ethiopia, fy ngweithwyr, merch fy ngwasgaredig, a ddygant fy offrwm.
11 Y dydd hwnnw na fydded cywilydd arnat am dy holl weithredoedd, yn yr hwn y camweddaist i'm herbyn: canys yna mi a dynnaf o'th ganol y rhai a lawenychant yn dy falchder, ac ni byddi'n waradwyddus mwyach o achos fy. mynydd sanctaidd.
12 Gadawaf hefyd yn dy ganol bobl gystuddiedig a thlawd, a hwy a ymddiriedant yn enw yr ARGLWYDD.
13 Gweddill Israel ni wna anwiredd, ac ni ddywed gelwydd; ac ni cheir tafod twyllodrus yn eu genau: canys hwy a ymborthant ac a orweddant, ac ni bydd neb yn eu dychryn.
14 Can, ferch Seion; gwaedda, O Israel; bydd lawen a gorfoledda â'r holl galon, ferch Jerwsalem.
15 Yr ARGLWYDD a dynodd ymaith dy farnedigaethau, efe a fwriodd allan dy elyn: brenin Israel, yr ARGLWYDD, sydd yndyganoldi: ni chei weld drwg mwyach.
16 Y dydd hwnnw y dywedir wrth Ierusalem, Nac ofna: ac wrth Seion, Na llac dy ddwylo.
17 Yr ARGLWYDD dyDDUW yn dy ganol di sydd nerthol; efe a achub, efe a lawenycha o'th blegid yn llawen; efe a orphwysa yn ei gariad, efe a lawenycha drosot â chanu.
18 Casglaf y rhai trist at y gymanfa, y rhai sydd o honot ti, y rhai yr oedd eu gwaradwydd yn faich.
19 Wele, y pryd hwnnw mi a ddadwneud yr hyn oll a'thflino di: a miaachubafyr honaattal, acagasglaf yr hon a yrrwyd allan; a chaf iddynt glod ac enwogrwydd ym mhob gwlad ygosodwyd cywilydd arnynt.
20 Y pryd hwnnw y dygaf di drachefn, yn yr amser y casglaf chwi: canys gwnaf di yn enw ac yn foliant ymhlith holl bobloedd y ddaear, pan ddychwelwyf eich caethiwed o flaen eich llygaid, medd yr ARGLWYDD.