راهنمای گزارشگری اجتماعی
تهیه کننده مرکز بین املللی روزنامه نگاران ()ICFJ تألیف و طراحی کاریکاتورها نیک آهنگ کوثر تدوین مارگارت فرینی
راهنمای گزارشگری اجتماعی
]Guide to Social Reporting [Persian Language
تألیف و طراحی کاریکاتورها :نیکآهنگ کوثر تدوین :مارگارت فرینی
Copyright 2010 © International Center for Journalists
کلیۀ حقوق این اثر متعلق به مرکز بینالمللی روزنامهنگاران است. تهیه کننده :مرکز بینالمللی روزنامهنگاران ( )ICFJتابستان )۱۳۸۸( ۲۰۰۹ مرکز بینالمللی روزنامهنگاران ( )ICFJسازمانی غیرانتفاعی و غیردولتی است که برای ارتقای روزنامهنگاری در سراسر جهان و آموزش فعاالن رسانهای فعالیت میکند .برای ارتباط با این مرکز میتوانید با نشانی الکترونیکی editor@icfj.orgیا نشانی پستی زیر مکاتبه کنید: International Center for Journalists 1616 H Street, NW Washington DC, 20006 USA www.icfj.org typesetting by Ibex Publishers
ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻘﺪﻣﻪ 5 ......................................................................... ﮔﻔﺘﺎر اول :دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﻮﻳﺪ و ﻧﻬﺮاﺳﻴﺪ 9 ................... ﮔﻔﺘﺎر دوم :ﻛﺎر در ﺣﻮزة اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ 21 ........................... ﮔﻔﺘﺎر ﺳﻮم :دوري ﮔﺰﻳﺪن از ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ 32 .... ﮔﻔﺘﺎر ﭼﻬﺎرم :آداب ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ و ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش41 ............. ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻨﺠﻢ :ﻛﺎرﺑﺮد آﻣﺎر 56 ........................................... ﮔﻔﺘﺎر ﺷﺸﻢ :اﻧﺘﺨﺎب ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮاي ﮔﺰارش 63 ..................
-3-
ﻣﻘﺪﻣﻪ در روﻧﺪ آﻣﻮزش روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن ،ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت و رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ زﻣﺎن ﭘﺨﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي رادﻳﻮ -ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ و ﻓﻀﺎي ﺻﻔﺤﺎت ﻧﺸﺮﻳﺎت و ﺳﺎﻳﺖﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎي ﻣﻌﺮوف و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﮔﺎﻫﻲ اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻟﻴﺎﻗﺖ آن ﻫﺎﺳﺖ. وﻗﺘﻲ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﻳﺎ رﻫﺒﺮ ﺟﻨﺎح ﻣﺨﺎﻟﻔﻲ ﺳﺨﻨﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ و ﻳﺎ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﺔ ﻣﻌﺮوف ﻳﺎ ورزﺷﻜﺎري ﻣﻄﺮح وارد ﺷﻬﺮ ﻣﻲﺷﻮد ،داﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪﻃﻮر ﺣﺘﻢ ﺑﻪ ﺻﻔﺤﺔ اول روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ راه ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻣﺮدم ﻋﺎدي -اﻋﻢ از ﻣﻌﻠﻢ ،ﻛﺎرﮔﺮ ،ﭘﺮﺳﺘﺎر ،و داﻧﺶآﻣﻮز -وﻗﺘﻲ ﻧﺎﻣﺸﺎن در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻣﻄﺮح ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺟﺮم ﻳﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ. وﻟﻲ زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮة ﻫﻤﻴﻦ اﻓﺮاد ،زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮدم ﻋﺎدي و ﺧﻮاﻧﻨﺪهﻫﺎ و ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻣﺎ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻫﻢ ﻫﺴﺖ .ﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎ ورود ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﻤﺎن و ﮔﺰارش آن در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ -ﭼﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ،ﭼﻪ رادﻳﻮ ،و ﭼﻪ وبﺳﺎﻳﺖﻫﺎي ﺧﺒﺮي -ﺟﺰﺋﻲ از زﻧﺪﮔﻲ آن ﻫﺎ ﺑﺎﺷﻴﻢ .اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﻢ و آن ﻫﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻧﻌﻜﺎس دﻫﻴﻢ ،ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖﺗﺮي ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﺟﻮاﻣﻊ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ .اﻳﻦ ﻛﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً اﻧﺠﺎم ﻧﺪادﻧﺶ راﺣﺖﺗﺮ از اﻧﺠﺎم دادﻧﺶ اﺳﺖ. ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ: •
ﭼﺮا ﻓﺎرغاﻟﺘﺤﺼﻴﻼن ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﺎ آﻣﺎدﮔﻲ ورود ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻛﺎر را ﻧﺪارﻧﺪ؟ -5-
6 •
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻣﺮاﻛﺰ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ رﺷﺪ ﻓﺰاﻳﻨﺪة ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز، ﻣﺎﻻرﻳﺎ ،و ﺳﺮﻃﺎن روﺑﻪ رو ﻣﻲﺳﺎزﻧﺪ؟
•
ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﺠﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،و ﺣﻀﻮرﺷﺎن ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺴﺎﻧﻲ دارد ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺳﺎﻛﻦ ﻛﺸﻮر ﻣﻴﺰﺑﺎن ﺑﻮدهاﻧﺪ؟ اﻗﻠﻴﺖﻫﺎي دﻳﻨﻲ و ﻧﮋادي ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺾ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻛﺮدهاﻧﺪ و
ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ در دﺳﺖ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻨﺶ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻴﻦ آن ﻫﺎ و اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺳﺪ؟ اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ را ﻛﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮدم ﻋﺎدي ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ راﺣﺖﺗﺮ ﭘﻮﺷﺶ دﻫﺪ ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻛﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺰارشﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ،ﺟﻨﺎﻳﻲ ،و ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺟﺬاب ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ را »ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ« ﻧﺎﻣﻴﺪهاﻳﻢ، ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺎ رواﺑﻂ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﻓﺮاد و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺮ و ﻛﺎر دارد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي ﺧﺒﺮي از ﻛﻨﺎر اﻳﻦ ﮔﺰارشﻫﺎ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻣﻲﮔﺬرﻧﺪ ،ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺳﺨﺘﻲﻫﺎي ﺧﻮدش را دارد .ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎ آن ﭼﻨﺎن ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ اﺻﻼً ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺮاﻏﺸﺎن ﺑﺮود .ﺑﺮاي ﻛﺎر در زﻣﻴﻨﺔ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪﻫﺎ و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ،ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﻋﺎدي ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻋﺎدت ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻧﺪارﻧﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن ،ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎن ،و ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ اﻳﺪز ،ﭼﻨﺪان رﻏﺒﺘﻲ ﺑﻪ ﻋﻴﺎن ﻛﺮدن زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﺑﺮاي رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻧﺪارﻧﺪ .ﭘﻮﺷﺶ ﭼﻨﻴﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ ﺑﺪون آﮔﺎﻫﻲ از ﻓﻮت و ﻓﻦﻫﺎي ﺧﺎص ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ،و اﻟﺒﺘﻪ داﺷﺘﻦ اﺧﻼق ﺣﺮﻓﻪاي
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
7
و اﺣﺴﺎس ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ از ﻣﻠﺰوﻣﺎت ﮔﺰارﺷﮕﺮي و ﻛﺎر در زﻣﻴﻨﺔ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ. اﻳﻦ راﻫﻨﻤﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﺳﺨﺖﻛﻮش و اﻟﻬﺎمﺑﺨﺸﻲ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻼش ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ،آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ،ﺗﻨﻮع ﻧﮋادي ،و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺾ آﺷﻨﺎ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻮراﻓﺸﺎﻧﻲ روي ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه و ﻧﺎدﻳﺪه ،ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻬﺘﺮﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﻨﺪ.
ﮔﻔﺘﺎر اول دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﻮﻳﺪ و ﻧﻬﺮاﺳﻴﺪ
ﻧﻔﺴﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﺑﻜﺸﻴﺪ .ﺳﺮدﺑﻴﺮﺗﺎن از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﺎر ﻛﻨﻴﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺳﺮاغ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن ﺑﺮوﻳﺪ ﻛﻪ در ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﺑﺰرگ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ در ﻣﻮرد ﮔﺴﺘﺮش ﺑﻴﻤﺎري اﻳﺪز ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﮔﺰارش ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ .ﻳﺎ ﺑﺮ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ،ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ ،ﻳﺎ ﻣﻌﻠﻮﻻن ﺟﺴﻤﻲ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﻮﻳﺪ.
-9-
10
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
اﻣﺎ اﺷﻜﺎل ﻛﺎر اﻳﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺘﺎن ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻴﺰي درﺑﺎرهاش ﻧﻤﻲداﻧﻴﺪ .از ﻛﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺮوع ﻛﺮد؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ آن ﻗﺪر درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ در ﻣﻮردش ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ؟ ﺷﻤﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻴﭻ ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز ﻳﺎ ﻛﺴﻴﺮا ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻗﺎﭼﺎق اﻧﺴﺎن ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ .ﻗﺮار اﺳﺖ درﺑﺎرة ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ و ﻛﺎرﺗﻦﺧﻮابﻫﺎ ﮔﺰارش ﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻲآن ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎن واﻗﻌﻲ روﺑﻪ رو ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺎدر ﺷﻤﺎ ﻣﻌﻠﻢ و ﻫﻤﺴﺎﻳﻪﺗﺎن ﭘﺰﺷﻚ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻً در ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم ﺑﺮاي ﻛﺎر را از آﺷﻨﺎﻳﺎﻧﺘﺎن درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ؛ ﻫﻤﺔ راهﻫﺎ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺴﺖ! ﮔﺰارﺷﮕﺮي درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻫﻴﺠﺎناﻧﮕﻴﺰ ،و ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﭼﺎﻟﺶﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻀﺎﻳﻲ را ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﺪ و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺴﺰاﻳﻲ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﮕﺬارد .اﺣﺘﻤﺎل ﺗﻬﻴﺔ داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ ﺟﺬاب در ﻗﺎﻟﺐﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ،ﺧﻼﻗﻴﺖ آن ﻫﺎ ،و ﻣﻴﺰان دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد. اﻳﻦ راﻫﻨﻤﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺮاي ﺑﻬﺮه ﺑﺮدن ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﭘﻴﺮوي از اﺻﻮل اﺧﻼﻗﻲ و ﻗﻮاﻋﺪ ﺣﺮﻓﻪاي ﺑﺮاي روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران اوﻟﻮﻳﺖ دارد ،اﻣﺎ واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺰارﺷﮕﺮي در ﺣﻮزة اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺸﻜﻼت ﺧﺎص ﺧﻮدش را دارد .ﺑﺨﺸﻲ از وﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﺻﺮف ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ،ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ،و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎي دوﻟﺘﻲ و ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻧﻈﺮاﺗﺸﺎن را درج ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ و ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻃﻼﻋﺎت اوﻟﻴﺔ ﻻزم ﺑﺮاي ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﻄﻠﺒﺘﺎن را از آن ﻫﺎ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﻛﺎرﺗﺎن را درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻴﺪ ،ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺳﺮ و ﻛﺎر ﺧﻮاﻫﻴﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﺧﻄﻮط ﻣﻘﺪم ﺟﺒﻬﻪﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻓﻌﺎﻟﻨﺪ؛ ﻣﺎدري ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﻴﺮ ﻛﺮدن
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
11
ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﺤﺘﺎج ﻳﻚ ﻟﻘﻤﻪ اﺳﺖ و ﮔﺪاﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻠﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ داروﻳﻲ روي ﺑﻴﻤﺎرياش ﻛﺎرﮔﺮ ﻧﻴﺴﺖ ،و ﻳﺎ ﻣﺠﺮم ﺳﺎﺑﻘﻲ ﻛﻪ ﻛﻪ ﺑﻪﺷﺪت دﻧﺒﺎل ﻛﺎري ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻛﺴﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺖ او را ﺑﭙﺬﻳﺮد و ﺷﻐﻠﻲ ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﺪ .اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﺰارﺷﺘﺎن روح دﻫﺪ. اﻣﺎ اراﺋﺔ ﭼﻨﻴﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ زﻳﺎدي ﺑﺮ دوﺷﺘﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ. ﻣﺮدم ﻋﺎدي ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﻮد را در ﻣﻌﺮض ﻫﻤﻪ ﻧﻮع آﺳﻴﺒﻲ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ .ﺑﻴﺎن ﭼﻨﻴﻦ واﻗﻌﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﺟﺮﺋﺖ زﻳﺎدي ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ .روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻧﺒﺎﻳﺪ از اﻋﺘﻤﺎد ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ .ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺰارﺷﮕﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻣﻮارد زﻳﺮ را ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ: •
ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻓﺮق ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻫﻤﺪﻟﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻲ آن ﻛﻪ آن ﻫﺎ را ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت و ﺣﺘﻲ ﭘﻴﺸﺪاوري ﻗﺮار دﻫﻴﺪ.
•
از ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮدداري ﻛﻨﻴﺪ.
•
واﻗﻌﻴﺖﻫﺎي ﭘﻴﭽﻴﺪة زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺳﺎدهاﻧﮕﺎراﻧﻪ ﻣﻄﺮح ﻛﺮد .ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺣﺴﺎس را ﺑﺎ درك و دﻗﺖ ﻧﻈﺮ ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻴﺪ.
•
ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را از ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﺣﺴﺎﺳﻲﺗﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ. ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﭼﻨﺪاﻧﺮاﺣﺖ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ
ﺧﻮدﺗﺎن و ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻘﻞ ﻛﻨﻨﺪة داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﺸﺎن ﻫﺴﺘﻴﺪ ،ﺿﺮوري اﺳﺖ .اﻳﻦ راﻫﻨﻤﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش از ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﻲ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻴﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران در ﺣﻮزهﻫﺎ و ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎ و اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﻮد را دارﻧﺪ و ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺷﻮاﻫﺪي ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪﻛﻨﻨﺪة
12
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ روش ﻛﺎري ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﻏﻴﺮواﻗﻌﻲ و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﺟﻌﻞ واﻗﻌﻴﺖﻫﺎ ﺷﻮد .اﮔﺮ ﺑﻪ اﺻﻮل اﺧﻼﻗﻲ و ﺣﺮﻓﻪاي ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﮔﺰارش اﺟﺘﻤﺎﻋﻲﺗﺎن ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﻳﺎدداﺷﺘﻲ ﻛﺎﻣﻼً ﺷﺨﺼﻲ از آب در ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﮔﺎهﻫﺎي ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ ،ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻛﺮدهاﻳﺪ ﻧﻪ ﮔﺰارشﻧﻮﻳﺴﻲ. ﺗﻮﺟﻪ :ﻫﻴﭻ ﻛﺲ از داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ ﺳﻮدي ﻧﺒﺮده اﺳﺖ و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺮد .ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر.
آﻏﺎز ﻛﺎر وﻗﺘﻲ ﺳﺮدﺑﻴﺮﺗﺎن ﺷﻤﺎ را ﻣﺄﻣﻮر ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارﺷﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﺮده ،ﻣﺜﻼَ درﺑﺎرة ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ،آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ،اﻳﺪز ،ﻳﺎ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎن ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﺣﺴﺎس ﻛﻨﻴﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻻزم را ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم دادن ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎري ﻧﺪارﻳﺪ. ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﺑﻪ ذﻫﻨﺘﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮدي ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ درﺑﺎرة ﻫﺮ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
13
ﻛﺪام از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻛﻨﺪ .ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ. اﻣﺎ واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﻤﻲ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺎﺻﻲ دارد ،در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را ﺑﻪ ﻋﻤﻮم ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﻨﺪ .ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﮔﺎه ﭼﻨﺎن در رﻳﺰهﻛﺎريﻫﺎي ﺣﺮﻓﻪ و ﺗﺨﺼﺼﺸﺎن ﮔﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ درك ﺻﺤﻴﺤﻲ از آﻧﭽﻪ ﻋﻤﻮم ﻣﻲداﻧﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺣﺘﻲ از ﺷﺮح اﺑﺘﺪاﻳﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﺗﺮﺟﻤﺔ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻓﻨﻲ ﻧﺎﺗﻮان ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻋﺎم ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﭼﻴﺴﺖ. اﻳﻦ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺎر آﺳﺎﻧﻲ اﺳﺖ و ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﺔ ﻛﺎرﺗﺎن از ﺧﻄﺎ ﻣﺒﺮا ﻫﺴﺘﻴﺪ .اﻣﺎ رﻓﺘﻦ ﺳﺮاغ ﺣﻮزهﻫﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ،آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ،و ﻳﺎ ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ راه ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﺔﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ. ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻓﻮت و ﻓﻦﻫﺎي ﻛﺎر ﻣﻲ ﭘﺮدازﻳﻢ: • ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺑﺎﻳﮕﺎﻧﻲ ﻛﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﻳﺎ ﭘﺨﺶ ﺷﺪه در رﺳﺎﻧﺔ ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺧﻮد ﺑﺮوﻳﺪ و در ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺣﻮزهاي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﻨﻴﺪ .ﺗﺎ آن ﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﮔﺰارشﻫﺎي ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه را ﻧﻘﺪ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ ﺧﻄﺎﻫﺎي آن ﻫﺎ را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ .از ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ اﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎ و ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎ را ﺧﻮب ﮔﺰارش ﻛﺮده اﻧﺪ؟ آﻳﺎ ﮔﺰارﺷﮕﺮان ﻗﺒﻠﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ﻳﺎ اﺻﻼً ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ درﺑﺎرة ﭼﻪ دارﻧﺪ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻨﺪ؟ آﻳﺎ ﻫﺪف اﻃﻼعرﺳﺎﻧﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ داﻧﺴﺘﻪﻫﺎي
14
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﻣﺮدم ﺑﻮده ﻳﺎ ﮔﺰارشﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﮕﺎه ﺧﻄﻲ و ﻳﻚ ﻃﺮﻓﺔ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه و ﻳﺎ ﺗﻬﻴﻪﻛﻨﻨﺪه اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ • ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﮔﺮ ﮔﺰارﺷﻲ درﺑﺎرة ﺗﺰرﻳﻖ ﺧﻮن ﻫﺎي آﻟﻮده ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻓﻴﻠﻲ ﺑﻮده ،آﻳﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﻛﻪ وﻳﺮوس ﭼﮕﻮﻧﻪ و در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪه ،ﻳﺎ اﻧﺘﺸﺎر داﺳﺘﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺤﺮاف اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ از واﻗﻌﻴﺖﻫﺎ ﺷﺪه؟ اﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎ و ﻧﺘﻴﺠﺔ ﺑﺮرﺳﻲﺗﺎن را ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎراﻧﺘﺎن در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارﻳﺪ. ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮ در روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ روﻧﺪ ﻛﺎري ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﺔ ﺷﻤﺎﺳﺖ .ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮ و ﻳﺎ ﺑﺪﺗﺮي را دﻧﺒﺎل ﻛﺮدهاﻧﺪ؟ ﭼﻪ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم دادن ﻛﺎرﻫﺎﻳﺸﺎن داﺷﺘﻪ اﻧﺪ؟ ﭘﺎﺳﺦ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﻤﺎ را در دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻮاد و اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم ﺑﺮاي ﻛﺎرﺗﺎن ﻳﺎري دﻫﺪ. ﺑﺴﻴﺎري از روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﺑﺮاي ﺧﻮدﺷﺎن ﺷﺒﻜﺔ ارﺗﺒﺎﻃﻲ دارﻧﺪ .اﻳﻦﺷﺒﻜﻪ از ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﺣﺎﺻﻞ ﺳﺎلﻫﺎ ﻛﺎر و ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮي و اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ .ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ آﻧﺎن ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ دارﻧﺪ ﺗﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ .ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﻗﺮاري راﺑﻄﺔ ﺧﻮب ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎران ﺑﻪ دردﺗﺎن ﻣﻲﺧﻮرد. • از ﻫﻤﺎن ﺷﺮوع ﻛﺎرﺗﺎن روي ﮔﺰارش ،ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ رﺑﻄﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺰارش دارﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ در ﮔﺰارشﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ از آﻧﺎن ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ اﻓﺮاد آﺷﻨﺎﻳﺎن و ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﻫﻤﻜﺎراﻧﺘﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ اﻓﺮادي ﺣﺮﻓﻪاي ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ در ﻛﺴﻮﺗﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﻣﻼﻗﺎت و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺮدهاﻳﺪ .ﻧﻈﺮ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
15
آن ﻫﺎ را درﺑﺎرة ﻧﺤﻮة ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺒﺮي ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﻧﻈﺮﺗﺎن در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ آﻳﺎ ﭼﻴﺰي از ﺑﺤﺚ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﻳﺎ ﻧﻪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ از آن ﻫﺎ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ رﺧﺪادﻫﺎﻳﻲ ﻫﻨﻮز ﮔﺰارش ﻧﺸﺪهاﻧﺪ و ﻣﺮدم از آن ﻫﺎ ﺑﻲﺧﺒﺮﻧﺪ. وﻗﺘﻲ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﻧﻈﺮﺗﺎن دارﻧﺪ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،از اﻳﺸﺎن ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻨﺪ و اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را در ﻣﻮرد ﻣﺎﺟﺮا در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﺑﮕﺪارﻧﺪ .اﮔﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺣﺘﻤﺎً درﺑﺎرة ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲداﻧﻴﺪ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻧﺎدان و ﻧﺎآﮔﺎه ﺟﻠﻮه ﻛﻨﻴﺪ .اﺻﻼً ﻫﻢ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻜﺸﻴﺪ .روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري ﺑﺎﻫﻮش اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازة ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻤﻲداﻧﺪ .و آدم ﺑﺎﻫﻮش ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻲ و ﻛﺠﺎ ﺑﭙﺮﺳﺪ .از اﻳﻦ دﻳﺪارﻫﺎ ﺑﺮاي ﻳﺎدﮔﻴﺮي درﺑﺎرة ﺟﺰﺋﻴﺎت و ﺣﻮاﺷﻲ ﺣﻮزهﻫﺎ و ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ؛ ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ راﺣﺘﻲﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ درك ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ رﻣﺰﮔﺸﺎﻳﻲ ﺷﻮﻧﺪ. • از اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻬﺮه را ﺑﺒﺮﻳﺪ .از آن ﺑﺮاي ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ ﻣﺤﻞ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ .از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻘﺎﻟﻪﻫﺎي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه در ﺣﻮزة ﻛﺎري ﺧﻮد و اﻃﻼﻋﺎت و اﺧﺒﺎر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد و ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﮔﺰارشﻫﺎي دوﻟﺘﻲ را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﻪ وﺑﻼگﻫﺎ ﺳﺮﺑﺰﻧﻴﺪ و داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ را در آن ﻫﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﻨﻴﺪ. وﺑﻼگﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺨﺼﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑﻌﻀﻲ از وﺑﻼگﻧﻮﻳﺲﻫﺎ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ در اﺧﺘﻴﺎر دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاي روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﺣﺮﻓﻪاي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ آﻳﻨﺪ .در اﻳﺮان ،وﺑﻼگﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ ﺑﺮاي ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺎ وﺑﻼگﻧﻮﻳﺲﻫﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و
16
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪﺗﺎن ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از وﺑﻼگﻧﻮﻳﺲﻫﺎ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﻋﻠﻨﻲ ﺷﺪن اﺳﻤﺸﺎن ﻧﺪارﻧﺪ ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻛﺎﻣﻨﺖ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻳﺎ اﻳﻤﻴﻞ ﺑﺰﻧﻴﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻨﺪ. ﺑﻪ اﺗﺎقﻫﺎي ﭼﺖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﺑﺮوﻳﺪ ،اﻣﺎ ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺪون ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮد .اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﺎﺷﻨﺎس و درج ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﺑﺪون ﺑﺮرﺳﻲ ﺣﺮفﻫﺎي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﺗﺎقﻫﺎي ﭼﺖ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻃﺮف ﺻﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﻴﺴﺖ. وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع آﺷﻨﺎ ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ ،ﺧﻴﻠﻲ از ﻣﺮدم ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪﺗﺎن ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺮف آن ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ .اﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺮف آﺧﺮ را ﺑﺰﻧﺪ .ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻃﺮف ﮔﻔﺖوﮔﻮي ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﺎ اﻧﺪﻛﻲ ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﻴﺪ .ﺣﺮفﻫﺎﻳﺸﺎن را ﺿﺒﻂ و ﻳﺎدداﺷﺖ ﻛﻨﻴﺪ ،وﻟﻲ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ وﻇﻴﻔﺔ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را از ﻣﻴﺎن ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﻴﺮون ﺑﻜﺸﻴﺪ و ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﻛﺎﻣﻠﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه اراﺋﻪ دﻫﻴﺪ .ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،ﻛﺎر ﺑﺮاﻳﺘﺎن آﺳﺎنﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد. • ﻫﺮ ﻣﺤﻠﻪ و ﻣﻨﻄﻘﻪاي ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺎت و اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد را دارد .ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﺳﺎﻛﻨﺎن ﻣﻨﻄﻘﻪ اي ﺣﺮفﻫﺎﻳﻲ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺘﺎن ﻧﺎآﺷﻨﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ .اﮔﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪﻳﺪ ،ﺣﺘﻤﺎً از آن ﻫﺎ ﻣﻌﻨﻲ ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎن را ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ .ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از واژهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ، درﺳﺖ ﻛﻨﻴﺪ .ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻧﺘﺎن ﺿﺮوري اﺳﺖ .ﺧﻴﺎل ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺑﺪون ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺷﻤﺎ ﻫﻤﺔ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﻗﺎﺑﻞ درك ﻫﺴﺘﻨﺪ. درﺑﺎرة ﻫﻤﺔ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﺘﺎن ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن دارد ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ، ﮔﻮش دﻫﻴﺪ ،و ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻛﻨﻴﺪ .از ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻣﺜﻞ روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ،ﻣﺠﻼت ،و
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
17
ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي رادﻳﻮﻳﻲ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ .ﻣﺠﻼت ﺗﺨﺼﺼﻲ، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻋﻠﻤﻲ ،و ﮔﺰارشﻫﺎي ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ و ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ را ﻫﻢ ﺣﺘﻤﺎً درﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ .ﻧﺎم ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ در اﻳﻦ ﮔﺰارشﻫﺎ آﻣﺪهاﻧﺪ ﻳﺎدداﺷﺖ ﻛﻨﻴﺪ ،ﺷﺎﻳﺪ روزي ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ. ﺗﻤﺮﻳﻦ اول ﺷﺮﻛﺖ ﺧﻮدروﺳﺎزي اي ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺑﺎران ﺧﻮدرو« ﻗﺮار اﺳﺖ ﺧﻂ ﺗﻮﻟﻴﺪش را در ﺣﺎﺷﻴﺔ ﻣﻨﻄﻘﺔ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﻓﻘﻴﺮﻧﺸﻴﻨﻲ در ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ راهاﻧﺪازي ﻛﻨﺪ. ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش درﺑﺎرة اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدهاﻧﺪ .ﺑﻌﻀﻲ ﻓﻌﺎﻻن ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ اﻳﻦ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ آﻟﻮدﮔﻲ آب و ﻫﻮاي ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﺑﻪ ﻋﻼوه ،ﺑﺎران ﺧﻮدروﺷﻬﺮﺗﻲ ﻣﻨﻔﻲ در ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﻮدروﻫﺎي آﻻﻳﻨﺪه دارد .ﺷﻤﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻲ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪهاﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺎران ﺧﻮدروﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ زﻣﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﺣﺪاث ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎمﻫﺎي ﺷﻬﺮي از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻬﺮدار رﺷﻮه داده اﺳﺖ .ﻗﺮار ﺑﻮده اﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ اﻧﺒﻮهﺳﺎزي ﻣﺴﻜﻦ ﺑﺮاي اﺳﻜﺎن ﺷﻬﺮوﻧﺪان اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﺑﺪ ،اﻣﺎ درﻋﻮض ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﺧﻮدروﺳﺎزي اي واﮔﺬار ﺷﺪه ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺎﺧﺖ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ، ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺘﻲ را ﻧﺎدﻳﺪه ﺑﮕﻴﺮد .ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﭼﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ رﻓﺖ؟ ﭼﻪ ﻛﺎري ﺑﻪ ﺟﺰ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻣﺮدم اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﻴﺪ داد؟ ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﺪاً ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﺎﺷﻴﻪاي و اﺗﻔﺎقﻫﺎﻳﻲ رخ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ آن ﻫﺎ را ﻧﻴﺰ ﮔﺰارش ﻛﻨﻴﺪ .ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲﺗﺎن را اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ .ﺧﻮب دﻗﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻨﺒﻌﻲ ﺟﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
18
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي: •
ﻣﺴﺌﻮﻻن و ﻣﻘﺎمﻫﺎي وزارت ﺻﻨﺎﻳﻊ و ﻣﻌﺎدن و ﻓﻠﺰات
•
ﻣﻘﺎمﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﮔﺴﺘﺮش ﺻﻨﺎﻳﻊ اﻳﺮان
•
ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ
•
اﻋﻀﺎي ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ
•
ﮔﺮوهﻫﺎي ﻓﻌﺎل ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻠﻲ و ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ
•
ﺗﺪوﻳﻦﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻦ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ
•
ﮔﺮوهﻫﺎي ﺣﺎﻣﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻛﻪ ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري اﻗﺘﺼﺎدي را در ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ و در ﻛﺸﻮر اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻨﺪ
•
ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن و ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺎدي در ﻣﻮرد ﺗﻮﻟﻴﺪات ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ دارﻧﺪ و اﺛﺮات اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ
•
ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ
•
ﺳﺎﻛﻨﺎن ﻣﺤﻠﻪ ،اﻓﺮاد ﻣﺘﻨﻔﺬ ﻣﺤﻠﻲ ،و روﺣﺎﻧﻴﻮن ﻣﻨﻄﻘﻪ
•
اﻓﺮاد ﺑﻴﻜﺎر ﻣﺤﻠﻪ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن ﻛﺴﺐ ﺷﻐﻞ در اﻳﻦ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ
•
ﻣﺼﺮفﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ واﺣﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد -ﭼﻪ ﻣﺼﺮفﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺷﺨﺼﻲ و ﭼﻪ ﻧﻬﺎدﻫﺎ و ﺷﺮﻛﺖﻫﺎ
•
ﺷﻬﺮدار و اﻓﺮاد زﻳﺮ دﺳﺘﺶ
•
اﻋﻀﺎي ﮔﺮوهﻫﺎ و اﺣﺰاب ﻣﺨﺎﻟﻒ اﻳﻦ ﻃﺮح
•
اﺳﻨﺎد و ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺧﺎذي ﻳﺎ ﻛﺴﺐ رﺷﻮه از ﺳﻮي ﺷﻬﺮدار و ﻣﺘﻬﻤﺎن درﻳﺎﻓﺖ آن ،ﺷﺎﻣﻞ اﺳﻨﺎد ﻣﺎﻟﻲ ،ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻜﺎﻟﻤﺎت ﺗﻠﻔﻨﻲ، ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺳﻔﺮﻫﺎي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ،و ﻏﻴﺮه
•
ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺤﻠﻲ ﻳﺎ اﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﻣﻠﻲ ﻛﻪ در ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮدن اﺣﺪاث ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻣﺆﺛﺮﻧﺪ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ •
19
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻣﻮرد ﺷﺮﻛﺖ ﺑﺎران ﺧﻮدرو و ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﻲ ﻛﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ رواﻧﺔ ﺑﺎزار ﻣﺼﺮف ﻛﻨﺪ
•
ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻣﺸﺎﺑﻪ دﻳﮕﺮ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎ و آﺛﺎر زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻣﺸﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ ﺗﻤﺮﻳﻦ دوم
در ﺳﺎل 1364ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻓﻴﻠﻲ در اﻳﺮان ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ درﻳﺎﻓﺖ واﺣﺪﻫﺎي ﺧﻮﻧﻲ وارداﺗﻲ آﻟﻮده ﺑﻪ وﻳﺮوس اچ .آي .وي .ﺷﺪﻧﺪ. ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده را ﺳﺎزﻣﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮن اﻳﺮان از ﻓﺮاﻧﺴﻪ وارد ﻛﺮده ﺑﻮد .اﻛﺜﺮ درﻳﺎﻓﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده اﻛﻨﻮن ﺟﺎن ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ .ﺑﻌﺪ از ﺳﺎلﻫﺎ دﻋﻮاي ﺣﻘﻮﻗﻲ و ﺻﺪور اﺣﻜﺎم ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ،دادﮔﺎه در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ دوﻟﺖ دﺳﺘﻮر داد ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻨﺪة ﺧﻮن ﻫﺎي آﻟﻮده و ﻧﻴﺰ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎي درﮔﺬﺷﺘﮕﺎن 26ﻣﻴﻠﻴﻮن دﻻر ﻏﺮاﻣﺖ ﭘﺮداﺧﺖ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﭘﺰﺷﻜﻲ و درﻣﺎﻧﻲ ﺻﺮف ﺷﺪه ﺟﺒﺮان ﮔﺮدد .ﻣﺮاﺣﻞ ﺣﻘﻮﻗﻲ اﻳﻦ دﻋﻮا ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺣﻞ 1145ﻣﻮرد اﺧﺘﻼف ﺷﺪ ،اﻣﺎ ﻫﻨﻮز 1400ﻣﻮرد ﻻﻳﻨﺤﻞ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﭘﻴﮕﻴﺮي اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﭼﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻣﻲروﻳﺪ؟ ﭼﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﺟﺰ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﻣﻲﺧﻮرد؟ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راه ﺑﺮاي درك ﺳﺨﺘﻲﻫﺎ و ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻛﺮدهاﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي: •
ﻣﺴﺌﻮﻻن وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ ،درﻣﺎن ،و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ
•
ﻣﺴﺌﻮﻻن و ﻣﻘﺎمﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮن اﻳﺮان
•
آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه ﺻﺎدرﻛﻨﻨﺪة ﻣﺠﻮز اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
20 •
ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده
•
ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ و ﻧﺰدﻳﻜﺎن اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن
•
ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮن ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎران در ارﺗﺒﺎط ﺑﻮدهاﻧﺪ
•
اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻓﻴﻠﻲ در اﻳﺮان
•
ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران و ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﮕﻴﺮ داﺳﺘﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ،و در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﺟﺮا را اﻓﺸﺎ ﻛﺮد
•
ﻫﻤﺴﺎﻳﻪﻫﺎ ،ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎ و روﺣﺎﻧﻴﻮن ﻣﺤﻠﻲ
•
ﺷﺮﻛﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﺻﺎدرﻛﻨﻨﺪة ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده ﺑﻪ اﻳﺮان
•
واﺳﻄﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﺎﻣﻞ ورود ﺧﻮنﻫﺎ از ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻮدهاﻧﺪدﻓﺘﺮ دادﺳﺘﺎن ﻛﻞ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ وﻛﻼي ﻣﺪاﻓﻊ دﻋﻮاي ﺣﻘﻮﻗﻲ ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮدﻫﻤﻄﺎﻟﻌﺔ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪاي ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ درﺑﺎرة اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده و ﺳﻮاﺑﻖ آن در ﺟﻬﺎﻧﻮﺑﻼگﻧﻮﻳﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ دﻋﺎوي ﻣﺮﺗﺒﻂ را ﭘﻴﮕﻴﺮي ﻛﺮدهاﻧﺪ ،ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎ و اﻧﺘﻘﺎدﻫﺎ و ﻧﻈﺮات ﺷﺨﺼﻲﺷﺎن ،اﺣﻜﺎم دادﮔﺎهﻫﺎ ،و ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮﺧﻮاﻫﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي وﺑﻼﮔﻲ ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﮔﻔﺘﺎر دوم ﻛﺎر در ﺣﻮزة اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮب ﺧﺒﺮي ﺑﺮاي ﻛﺎر در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻣﺜﻞ ﻫﻤﺔ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت دﻳﮕﺮ ،اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد .اﻣﺎ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﺮد و ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪ .ﻧﻘﻞ ﻗﻮل از ﺑﻴﺎﻧﻴﻪﻫﺎي دوﻟﺘﻲ و ﻳﺎ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن در ﮔﺰارشﻫﺎي رﺳﻤﻲ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﺎر ﺳﺎدهاي اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻛﻠﻴﺪ ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﺧﻮب در ﺣﻮزهﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻋﺒﻮر از ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎي راﻳﺞ ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت و ﻣﻨﺒﻊ ﺧﺒﺮي اﺳﺖ .ﻣﻌﻤﻮﻻً روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران از ﻛﻨﺎر ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻣﻌﻀﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ در درﺟﺔ اول ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺻﻠﻲ ﺣﺮف زد ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻣﻲﮔﺬرﻧﺪ .ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ درﺑﺎرة ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎن ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺮد؟ ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺣﺎﻣﻲ ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ
-21-
22
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺣﺮﻓﻲ زده ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ﭼﺮا راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻌﻠﻢﻫﺎ ﮔﺰارش ﻛﻨﻴﻢ ﺑﻲآن ﻛﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻠﻢﻫﺎ را در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺷﻨﻴﺪه ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ دﻏﺪﻏﻪاي ﺣﺮﻓﻪاي در ﻛﺎر روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ اﻳﻦ ﻛﺎر ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲ ﻣﻬﻤﻲ دارد .ﺣﻖ ﻣﺮدم اﺳﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ درﺑﺎرة ﻣﻨﺎﻓﻌﺸﺎن ﺑﺤﺚ ﻣﻲﺷﻮد ،ﻧﻈﺮﻫﺎ و دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﻄﺮح ﺷﻮد .ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻣﺴﺌﻠﻪ اي را ﮔﺰارش ﻛﺮد و واﻛﻨﺶ ﺑﺎزﻳﮕﺮان اﺻﻠﻲ را در داﺳﺘﺎن ﻧﻴﺎورد .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺒﻜﺔ ﺧﻮﺑﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ دﺳﺘﺮﺳﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻳﻜﻲ از ﺧﻄﺎﻫﺎي راﻳﺞ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ،ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﻨﺒﻊ از ﻣﻴﺎن داﻳﺮة ﻣﺤﺪود اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻳﺎ ﻗﻮﻣﻲ ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ .ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ داﻳﺮه را ﮔﺴﺘﺮش داد .ﻣﻨﺎﺑﻊ رﺳﻤﻲ و ﻏﻴﺮرﺳﻤﻲ، داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ ،ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ،و ﺣﺘﻲ ﻣﺮدم ﻋﺎدي ﻛﻪ ﺳﻮاﺑﻖ ﺷﺨﺼﻲﺷﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﻣﻮﺿﻮﻋﻴﺖ ،ﻋﻤﻖ ،و اﻋﺘﺒﺎر دﻫﺪ ،ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﻛﻴﻔﻴﺖ و درﺳﺘﻲ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﺮاﻏﺸﺎن رﻓﺘﻪاﻳﺪ .دﻓﺎع از داﻧﺶ ،درﺳﺘﻲ ،اﻋﺘﺒﺎر ،و ﻗﺎﺑﻞ اﺗﻜﺎ ﺑﻮدن ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎن در ﮔﺰارش ﺑﺮ ﻋﻬﺪة ﺷﻤﺎﺳﺖ .ﭘﺲ ﺑﻴﮕﺪار ﺑﻪ آب ﻧﺰﻧﻴﺪ و ﻫﺮ ﻛﺴﻲ را ﻛﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻦ دارد ،ﺑﺪون ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻜﻨﻴﺪ .اﻳﻦ ﻫﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﺪﻳﺪ از ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ :اول ،از ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮسﺗﺮﻳﻦ اﻓﺮاد دور و ﺑﺮﺗﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎي ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻮزهﻫﺎي ﻛﺎريﺗﺎن اﺳﺖ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﻨﻴﺪ .زﻣﺎﻧﻲ را ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﺳﭙﺮي ﻛﻨﻴﺪ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
23
ﺗﺎ دﻗﻴﻘﺎً ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﺷﻤﺎ در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺗﻤﺎس آن ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﮔﺰارشﻫﺎ و ﺑﻴﺎﻧﻴﻪﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﻨﺪ .ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻻن و ﺳﺨﻨﮕﻮﻳﺎن وزارﺗﺨﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺖ ،آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ،و دﻳﮕﺮ ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎي در ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﻮزة ﻛﺎريﺗﺎن آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ دﻳﺪار ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﺣﺲ ﻛﻨﻨﺪ ﻗﺼﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن اﻃﻼﻋﺎت ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺮاي ﮔﺰارﺷﮕﺮي دﻗﻴﻖ و ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺟﺎﻣﻊ اﺳﺖ ،اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺎ ﺷﻤﺎ راﺣﺖﺗﺮ ﻛﻨﺎر ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ .ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﭼﻮن ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻣﺸﻜﻮك ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻟﻲ از آﻧﺎن ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﺸﺪه و ﻳﺎ ﭘﻴﺸﺪاوري روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آﻧﺎن روﺑﻪ رو ﺷﺪهاﻧﺪ آزارﺷﺎن داده اﺳﺖ. ﻳﻚ راه ﺑﺮاي ﺧﻼﺻﻲ از ﺷﺮ اﻳﻦ ﺳﻮء ﺗﻔﺎﻫﻢ ،ﻧﺸﺎن دادن ﮔﺰارشﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮدهاﻳﺪ .ﻳﻚ راه دﻳﮕﺮ ﻛﻤﻚ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﻛﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارﻧﺪ و ﻣﻨﺒﻌﺘﺎن ﺑﻮدهاﻧﺪ .ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ از آن ﻫﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ دﻳﮕﺮ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎدهﺗﺮ، ﻳﻚ ﻧﻮع ﭘﺎرﺗﻲﺑﺎزي! اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻃﻤﻴﻨﺎن دﻳﮕﺮان را ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﮔﺮ ﺷﻤﺎ راﺑﻄﺔ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻓﻌﺎل ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺮده اﻳﺪ و ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎدش ﻫﺴﺘﻴﺪ ،از او ﺧﻮاﻫﺶ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ و ﻣﻨﺒﻌﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﺪان ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﺣﺮف زدن ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارد وﻟﻲ او را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ راﺑﻄﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﺪ .ﻣﻨﺒﻊ آﺷﻨﺎي ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺟﺪﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺶ ﺗﺮ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ او ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺑﺎ اﺣﺘﺮام و ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدهاﻳﺪ. ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ در ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد ،اﻓﺮادي را ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﺔ ﺣﻮزةﻛﺎري ﺷﻤﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻓﻲ دارﻧﺪ و در داﻧﺸﮕﺎه ﻳﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎي ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ .از آن ﻫﺎ وﻗﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺗﺎ درﺑﺎرة ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ
24
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
اي ﻛﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻲدﻫﻴﺪ ﻫﻤﻔﻜﺮي و ﺑﺤﺚ ﻛﻨﻴﺪ .از آﻧﺎن درﺑﺎرة داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﺮح ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ آن ﻫﺎ اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ و اﺣﻴﺎﻧﺎً ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪهاﻧﺪ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد درﺑﺎرة ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ آﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ،اﻣﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ درﺑﺎرة ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎﻳﺸﺎن ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ.
داﺳﺘﺎنﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ زﻣﺎﻧﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻓﺮاد واﻗﻌﻲ در آن ﻫﺎ ﻟﺤﺎظ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﺪون ﻣﺮدم واﻗﻌﻲ ،داﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻲرﻧﮓ و ﺑﻮ ﺷﻮد .ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﻼش و ﺧﻼﻗﻴﺖ زﻳﺎدي ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
25
ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،ﻳﻚ ﻣﺆﺳﺴﺔ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﻳﺪز ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎﻳﺶ ارﺟﺎع دﻫﺪ ،و ﻳﺎ ﻳﻚ ﻣﺆﺳﺴﺔ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ از ﻣﺸﻜﻼت زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺧﺎﺻﻲ رﻧﺞ ﻣﻲﺑﺮد .اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎاز ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ و ﻣﺮدم دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﭘﻮﺷﺶ دﻫﻴﺪ اﺟﺘﻨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ آﻧﺎن ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﺗﺠﺮﺑﻴﺎﺗﺸﺎن ﭼﻘﺪر ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ و ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ ﺷﻮد .ﮔﺰارش ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ اﮔﺮ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﺧﺎص ﻧﭙﺮدازد، در ﺗﻪ اﺗﺎق ﺑﺎﻳﮕﺎﻧﻲ دﻓﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﺮدم واﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ را ﻟﻤﺲ ﻛﺮدهاﻧﺪ در آن آﻣﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﭘﺨﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. در ﺳﺎلﻫﺎي اﺧﻴﺮ ،روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻪﺷﺪت ﺑﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدهاﻧﺪ .در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭼﺖ و ﮔﻔﺖوﮔﻮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ .از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺣﻮزة ﻣﺤﻠﻲ ﺧﻮد آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ، ﻛﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎﻳﻲ اﻳﻤﻴﻠﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺤﻘﻴﻖ در اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ را ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮاﻳﺘﺎن راﺣﺖﺗﺮ و ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﮔﺮدد. ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮدﺗﺎن را درﺳﺖ ﻛﻨﻴﺪ .اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊآوري ﺷﺪهﺗﺎن را ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي ﻛﻨﻴﺪ و در ﺣﺎﻓﻈﺔ راﻳﺎﻧﻪﺗﺎن ذﺧﻴﺮه ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ .اﻃﻼﻋﺎت ﻧﻮﺷﺘﺎري را ﻧﻴﺰ اﺳﻜﻦ)ﺗﺼﻮﻳﺮﺑﺮداري( ﻛﻨﻴﺪ و در راﻳﺎﻧﻪ ﻧﮕﻪ دارﻳﺪ.
26
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
وﺑﻼگﻧﻮﻳﺴﺎن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﺪان ﺑﻪ ﻗﻮاﻋﺪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎري از آﻧﺎن درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ﻛﻪ در دﻛﺎن ﻫﻴﭻ ﻋﻄﺎري ﭘﻴﺪا ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﺪ .اﻋﺘﻤﺎدﺷﺎن را ﺟﻠﺐ ﻛﻨﻴﺪ و از اﻳﺸﺎن درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺰارﺷﺘﺎن ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ. ارﺗﺒﺎطﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﻫﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺎدر ﻳﺎ ﻫﻤﺴﺮﺗﺎن ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ درد ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺨﻮرﻧﺪ .از ﻫﻤﻜﺎراﻧﺘﺎن ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ ﻛﺴﻲ را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ درد ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮرد .ﺷﺒﻜﺔ آﺷﻨﺎﻳﺎﻧﺘﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺎﻟﻪﻫﺎي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺰارش ﺧﻮد را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ .ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ در اﻳﻦ ﮔﺰارشﻫﺎ از آن ﻫﺎ ﻧﺎم ﺑﺮده ﺷﺪه ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻈﺮات ﺧﻮﺑﻲ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻳﺎ ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺣﺮف ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺰﻧﻨﺪ. اﮔﺮ در ﮔﺮدﻫﻤﺎﻳﻲﻫﺎ و ﻣﻬﻤﺎﻧﻲﻫﺎ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ روﺑﻪ رو ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻈﺮات ﺟﺎﻟﺒﻲ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﻛﺎري ﺷﻤﺎ دارﻧﺪ ،ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺷﺮح دﻫﻴﺪ ﻛﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎرﻳﺪ و ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻌﺪاً ﺑﺎ اﻳﺸﺎن درﺑﺎرةاﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﮔﭗ ﺑﺰﻧﻴﺪ .ﺣﺘﻤﺎً ﻛﺎرت وﻳﺰﻳﺖ ﻳﺎ ﺷﻤﺎرةﺗﻤﺎﺳﺸﺎن را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ .ﻛﺎرت وﻳﺰﻳﺖ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻫﻢ ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﺪﻫﻴﺪ و ﺗﺸﻮﻳﻘﺸﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ. اﮔﺮ ﺣﺲ ﻛﺮدﻳﺪ ﻓﺮدي ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ ،ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻟﺰوﻣﻲ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ذﻛﺮ ﻧﺎم او ﻧﻴﺴﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﻮل ﺧﻮد ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﻣﻲﻣﺎﻧﻴﺪ .ﭘﺎﺳﺪاري از ﻧﺎم و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﻜﻲ از اﺻﻮل اﺧﻼﻗﻲ ﻣﻬﻢ در روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري اﺳﺖ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﺎز ﻫﻢ از ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،ﻣﺰاﺣﻤﺶ ﻧﺸﻮﻳﺪ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
27
ﺑﺮﺧﻼف ﻣﻘﺎمﻫﺎي دوﻟﺘﻲ ﻛﻪ از ﺑﻮدﺟﺔ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺣﻘﻮق ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﺮدم ﻋﺎدي و ﺷﻬﺮوﻧﺪان اﻟﺰاﻣﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻧﺪارﻧﺪ .ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺣﻖ وادار ﻛﺮدﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﺣﺮف زدن را ﻧﺪارﻳﺪ .اﻳﻦ اﻣﺮ ﻛﺎﻣﻼً اﺧﺘﻴﺎري اﺳﺖ. ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻤﺎرة ﺗﻤﺎﺳﻲ را ﻛﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدهاﻳﺪ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻫﻤﺔ ﺷﻤﺎرهﻫﺎي ﺗﻤﺎس و ﻧﻴﺰ ﺣﻮزهﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲﺷﺎن را ﻣﻲداﻧﻴﺪ .ﻫﺮ از ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ آﻧﺎن ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و از آﺧﺮﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻت ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮﻳﺪ و ﻧﻈﺮﺷﺎن در ﻣﻮرد ﺑﺨﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺪادهاﻳﺪ و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎﻳﺸﺎن را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮﻳﺪ .ﺣﻔﻆ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺮاي ﺧﺒﺮﻧﮕﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﺧﺎﺻﻲ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد. وﻗﺘﻲ ﺑﺎ آدمﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،از آﻧﺎن درﺑﺎرةﻣﻨﺎﺑﻊ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﺑﺮاي ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎي ﺑﻌﺪي در ﺧﺼﻮص ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ارﺟﺎع ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﺑﻪ رﺷﺪ ﺷﺒﻜﺔ ﺷﺨﺼﻲﺗﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﺣﺮف زدن درﺑﺎرة ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺧﻮد ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪي دارﻧﺪ ،وﻗﺘﻲ دوﺳﺖ ﻳﺎ آﺷﻨﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﺸﺎن اﺳﺖ ﻣﻌﺮف ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺑﺎﺷﺪ ،اﺣﺴﺎس آراﻣﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﻫﻢ ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻧﻜﺮدﻧﺪ ،ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ .ﭼﻴﺰي را از دﺳﺖ ﻧﺪادهاﻳﺪ. وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﻄﻠﺒﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﻧﺎﻣﺶ را ﺛﺒﺖ ﻛﻨﻴﺪ .ﺳﭙﺲ راهﻫﺎي ﺗﻤﺎس ﺑﺎ او را ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﻛﻨﻴﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ درﺑﺎرةآن ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻤﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ .ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و از ﻛﺎرش ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ .ﻧﺸﺎن
28
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﻳﺪ و از او ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﻌﺪياش در آن ﺣﻮزه را ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ. ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺷﻤﺎرة ﺗﻤﺎﺳﺘﺎن را دارﻧﺪ .ﻛﺎرت وﻳﺰﻳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﺪﻫﻴﺪ .ﺗﺸﻮﻳﻘﺸﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺟﺎﻟﺒﻲ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻤﺎسﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻬﻤﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮد. ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛﻨﻴﺪ وﻗﺘﻲ داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﻧﻈﺮﺷﺎن را ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ .اﮔﺮ اﻣﻜﺎﻧﺶ ﻫﺴﺖ ،ﻧﺴﺨﻪاي را از ﻣﻄﻠﺐ ﭼﺎپ ﺷﺪه ﺗﺎن را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﺪ .ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻈﺮ ﻣﺜﺒﺖ ،ﻛﻪ ﺣﺘﻲ دﻳﺪﮔﺎه اﻧﺘﻘﺎدي ﺳﺎزﻧﺪهﺷﺎن ﻫﻢ ﺑﺮاﻳﺘﺎن اﻫﻤﻴﺖ دارد .ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ ﭼﻴﺰي در ﮔﺰارش ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه؟ آﻳﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺑﻲﭘﺎﺳﺨﻲ ﺑﺮﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪه؟ آﻳﺎ در ﺟﺎﻳﻲ از ﮔﺰارش اﺷﺘﺒﺎه ﻛﺮدهاﻳﺪ؟ اﻳﻦ ﮔﺸﺎدهروﻳﻲ و اﻧﺘﻘﺎدﭘﺬﻳﺮي ،راﺑﻄﻪﺗﺎن را ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻗﻮيﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد و آن ﻫﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﻪ ﺷﻤﺎ و ﻛﺎرﺗﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺬاﺷﺖ .ﺑﻪ آﻧﺎن ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺸﺎرﻛﺘﺸﺎن ﺑﺮاﻳﺘﺎن اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد. از ﺑﻌﻀﻲ از اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﺮدهاﻧﺪ ،دﻋﻮت ﻛﻨﻴﺪ ﺳﺮي ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﺰﻧﻨﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎراﻧﺘﺎن ﻣﻌﺮﻓﻲﺷﺎن ﻛﻨﻴﺪ و ﻓﻀﺎي ﻛﺎري ﺗﺎن را ﺑﻪ آﻧﺎن ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮﺧﺔ ﻛﺎر در رﺳﺎﻧﺔ ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ .وﻗﺘﻲ دﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮي از ﻧﺤﻮة ﻛﺎر ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﻬﺘﺮ درك ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ داﺳﺘﺎنﻫﺎ و اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﻪ دردﺗﺎن ﻣﻲﺧﻮرد. ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰي ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،اﻧﮕﻴﺰهاي ﻫﻢ ﺑﺮاي ﻛﺎر ﺧﻮد دارد .وﻗﺘﻲ دﻟﻴﻞ و اﻧﮕﻴﺰة اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ اﻓﺮاد را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺑﺨﺸﻲ از ﺣﺮفﻫﺎﻳﺸﺎن اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد اﺳﺖ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
29
آﻳﺎ دارﻧﺪ آرام آرام ﻋﻠﻴﻪ ﻛﺴﻲ ﻳﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪاي ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻲﺳﺎزﻧﺪ؟ آﻳﺎ دﻧﺒﺎل ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﻳﺎ ﻗﺼﺪﺷﺎن ﻓﻘﻂ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ داﻧﺴﺘﻪﻫﺎي ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن اﺳﺖ؟ وﻗﺘﻲ اﻳﻦﻫﺎ را از ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ درك ﺑﻬﺘﺮي از اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ رواﺑﻂ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮ دارﻧﺪ .ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺪت راﺑﻄﺔ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻗﻀﺎوت درﺑﺎرة درﺳﺘﻲ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﻳﺸﺎن راﺣﺖﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ دو ﻃﺮف اﻣﺘﻴﺎز ﺑﺰرﮔﻲ اﺳﺖ .آﻳﺎ در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادهاﻧﺪ ﻛﻪ درﺳﺖ از آب در آﻣﺪه؟ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ،راﺣﺖﺗﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ در آﻳﻨﺪه ﺑﻪ اﻳﺸﺎن اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻛﻨﻴﺪ. اﮔﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﺮﻳﺰي ﺣﺲ ﻛﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺧﺒﺮيﺗﺎن دارد ﺷﻤﺎ را از ﻣﺴﻴﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻨﺤﺮف ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺎ آﮔﺎﻫﻲ و ﭼﻪ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ،ﺑﻪ ﻏﺮﻳﺰهﺗﺎن اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻛﻨﻴﺪ .در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻫﻢ ﻳﺎدﺗﺎن ﻧﺮود ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت داده ﺷﺪه را ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﺮور ﻛﻨﻴﺪ .ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﻧﺎدرﺳﺖ داده ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺒﻊ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻛﻨﻴﺪ. ﺣﻔﻆ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد ،وﻟﻲ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ اﻧﺠﺎم دادن ﻳﻚ ﻟﻄﻒ ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ اﻋﺘﻤﺎدﺷﺎن ،اﺻﻮل اﺧﻼﻗﻲ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻧﮕﺬارﻳﺪ .داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن را ﻃﻮري ﻧﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ آن ﻫﺎ را راﺿﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ آﻧﺎن راﺑﻄﻪ و رﻓﺘﺎري دوﺳﺘﺎﻧﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﺑﻲآن ﻛﻪ ﺻﺪاﻗﺖ و ﺷﻬﺮت و دﻗﺖ ﻛﺎريﺗﺎن را ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﺑﻜﺸﺎﻧﻴﺪ. ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺖﻫﺎ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺸﺎر داﺳﺘﺎن ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻧﻮﺷﺖ .ﺣﺘﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از اﻧﺘﺸﺎر آن را
30
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ .اﻳﻦ اﺻﻼً ﻓﻜﺮ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﻤﻲﺗﻮان از ﻗﺒﻞ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ داﺳﺘﺎن ﭼﻪ از آب در ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ .ﺷﻤﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن داﺳﺘﺎن را ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺸﺎر ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و از ﻧﺘﻴﺠﺔ ﻛﺎر دﻟﺨﻮر ﺷﻮﻧﺪ راﺿﻲ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻮد .اﻟﺒﺘﻪ در ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن ﻧﮕﺮاﻧﻲﻫﺎي ﺣﻘﻮﻗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻘﻞ ﻗﻮلﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ در ﮔﺰارش از آن ﻫﺎ ﺷﺪه ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺷﺎﻳﺪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﺣﺴﺎس و ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ را ﺑﻴﺮون ﺑﻜﺸﻨﺪ .ﻗﻀﺎوت ﺷﺨﺼﻲ ﺷﻤﺎ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد ،اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ آﻧﺎن ﻧﻴﺰ اﻣﺮي اﺧﻼﻗﻲ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻳﻚ ﮔﻔﺘﺔ ﻣﻨﺒﻊ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﻲ ﺷﺪن او ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺣﺎل و روز ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ داﺷﺖ. ﺑﺎ آن ﻛﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺮاي ﻛﺴﺐ ﺧﺒﺮ ﺑﺴﻴﺎر وﺳﻮﺳﻪاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺷﺪت ﻏﻴﺮاﺧﻼﻗﻲ اﺳﺖ .ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن ﻓﻘﻂ آن ﭼﻴﺰي ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ آن ﻫﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و ﻗﺮار اﺳﺖ ﻓﻘﻂ دﻳﺪﮔﺎه آﻧﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮد .ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻛﻠﻴﺖ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮاي اﻳﺸﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ ،اﻣﺎ ﻗﻮل دروغ ﻫﻢ ﻧﺪﻫﻴﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎن ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠﻪ از زواﻳﺎي ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ،ﻧﻪ آن ﻛﻪ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻃﺮف ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ دﻟﺶ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﻲآن ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﻲ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﻴﺎورد و ﺣﺮف ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑﺰﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﺘﺎن ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎري ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ دارد روي ﻳﻚ داﺳﺘﺎن ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﮔﺎﻫﻲ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮد را آدم دﻳﮕﺮي ﺟﺎ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻧﺼﻴﺒﺸﺎن ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺟﺎﻫﺎﻳﻲ دﺳﺘﺮﺳﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻤﺘﺮ ﻛﺴﻲ ﭘﺎﻳﺶ ﺑﻪ آن ﺟﺎﻫﺎ ﺑﺮﺳﺪ. اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﻴﻨﺠﺎﻣﺪ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
31
ﻛﻪ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران آدمﻫﺎﻳﻲ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد و ﻓﺎﻗﺪ ﺻﺪاﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از روشﻫﺎي ﻏﻴﺮﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﻛﺴﺐ ﺧﺒﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ، ﺑﻌﻀﻲ از روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺟﺬاﺑﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲآورﻧﺪ .اﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺮﻓﻨﺪﻫﺎﻳﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن ﻛﻪ ﺧﻴﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،ﻣﺎﻳﺔ ﺷﺮ اﺳﺖ .ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺎ ﺳﺮدﺑﻴﺮ ﺧﻮد در اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻣﺸﻮرت ﻛﻨﻴﺪ ،ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺧﻄﺎﻳﻲ ﺑﺎزﮔﺸﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﮔﻔﺘﺎر ﺳﻮم دوري ﮔﺰﻳﺪن از ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
وﻗﺘﻲ ﮔﺮوﻫﻲ از ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺘﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﺜﻞ اﻓﺮاد ﻳﻚ ﻗﻮم ﻳﺎ ﭘﻴﺮوان ﻳﻚ ﻣﺬﻫﺐ -را ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎﻳﻲ ﺧﺎص ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ» ،ﻛﻠﻴﺸﻪﺳﺎزي« ﻛﺮدهاﻳﻢ .اﻳﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﭼﻬﺮه ﺷﻮد؛ ﻣﺜﻼً ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻬﻮديﻫﺎ ﺑﻴﻨﻲﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ دارﻧﺪ .ﻳﺎ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر اﻓﺮاد ﺑﺎزﮔﺮدد؛ ﻣﺜﻼً ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ﻛﻪ روسﻫﺎ ﺑﻪﺷﺪت اﻟﻜﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ آﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺎورﻫﺎ ﻛﺎﻣﻼً ﺑﻲﺿﺮر ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻛﺴﻲ را ﻧﻤﻲرﻧﺠﺎﻧﻨﺪ ،اﻣﺎ واﻗﻌﻴﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي اﺳﺖ .ﻣﻲﺗﻮان درك ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪ ﺳﺎزيﻫﺎ در ﻣﻮرد اﻓﺮاد و ﻳﺎ ﮔﺮوهﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮدي و ﻏﻴﺮﺧﻮديﺳﺎزي در ﺟﻮاﻣﻌﻲ ﺑﺎز ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ در آن ﻫﺎ ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻧﮋادي -32-
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
33
و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﮔﺎه اﻗﺘﺼﺎدي در اﻳﺠﺎد ﻃﺒﻘﺎت و ﮔﺮوهﻫﺎي ﺧﺎص ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻣﺠﺰا ﻋﻤﻼً اﻣﻜﺎن ﻳﺎدﮔﻴﺮي درﺑﺎرة دﻳﮕﺮان و ﺣﺘﻲ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ آن ﻫﺎ را از دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﮔﺰارﺷﮕﺮان وﻗﺘﻲ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ را در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﺟﺎ داده ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺪون ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻛﺎر روي ﮔﺮوهﻫﺎﻳﻲ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﺧﻮد ﻋﻤﻼً ﺑﻲﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ ،ﺣﺎﻻ ﭼﻪ اﻳﻦ اﺷﺨﺎص ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭼﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲﺧﻮاه، ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ اﻳﺪز ،ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ،ﻳﺎ ﺣﺘﻲ اﻓﺮادي از ﻧﮋاد و رﻧﮕﻲ دﻳﮕﺮ .ﺑﺪون در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد اﻳﻦ ﮔﺮوهﻫﺎ ﻗﻀﺎوﺗﻲ ﻧﻬﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ وﺿﻌﻴﺖ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻣﻄﻠﻮب و ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻴﺪ .اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﭘﻴﺸﺪاوري ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻛﺎر ﺳﺎدهاي ﻧﻴﺴﺖ .ﺧﻴﻠﻲ از اﻳﻦ ﻗﻀﺎوتﻫﺎي ﺑﻲ دﻟﻴﻞ و ﻧﺎﺧﻮداَﮔﺎه در ﻣﺎ وﺟﻮد دارد و ﺧﻼﺻﻲ از ﺷﺮﺷﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎدﮔﻲﻫﺎ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ .وﻗﺘﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ در درون ﺧﻮدﺗﺎن ﭘﻲ ﻣﻲﺑﺮﻳﺪ ،ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﻳﻚ ﺧﺼﻮﺻﻴﺖ ﻳﺎ ﺻﻔﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﮔﺮوه ،درﺑﺎرة آن ﻫﺎ ﭘﻴﺸﺪاوري ﻛﺮدهاﻳﺪ ﺑﻲآن ﻛﻪ ﻣﺪرﻛﻲ ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ وﺟﻮد ﭘﻴﺸﺪاوري ﻛﺎري دردﻧﺎك اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﻮﺧﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺴﻴﺮ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻋﺘﺪال و ﻧﻮﺷﺘﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار درﺑﺎرة ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ از اﻳﻦ ﮔﺬرﮔﺎه ﻣﻲﮔﺬرد. اﻳﺮان ،ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ در ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﭼﻨﺪﻗﻮﻣﻲ ﻣﺜﻞ اﻳﺮان ،ﮔﺮوهﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻗﻮام ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زﻳﺎدي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺔ
34
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻧﮋادي و ﻗﻮﻣﻲ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺎه اﻫﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر آﻳﺪ .در اﻳﺮان ،ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪاي از درﮔﻴﺮيﻫﺎي ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻮءﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ واژﮔﺎن ﺧﺎص وﺟﻮد دارد .اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﻲدﻗﺘﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران و ﺳﺮدﺑﻴﺮان ﺑﻮده اﺳﺖ .در ﺳﺎل ،1385ﺳﻮءﺗﻔﺎﻫﻢ ﻧﺎﺷﻲ از ﻳﻚ واژة ﺳﺎده در ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮري ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه در روزﻧﺎﻣﺔ دوﻟﺘﻲ اﻳﺮان ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز اﻋﺘﺮاﺿﺎﺗﻲ ﮔﺴﺘﺮده در ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﻛﺸﻮر ﺷﺪ .ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اَذري و ﺗﺮك اﻳﺮاﻧﻲ اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮر را اﻫﺎﻧﺘﻲ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻗﻠﻤﺪاد ﻛﺮدﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﻳﻚ واژة »ﻧﻤﻨﻪ« ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﻛﻲ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم »ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮم« اﺳﺖ در ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮري در ﺻﻔﺤﺔ ﻛﻮدﻛﺎن روزﻧﺎﻣﺔاﻳﺮان ،ﺷﻮرشﻫﺎي ﮔﺴﺘﺮدهاي رخ داد ﻛﻪ ﺗﻌﺪادي ﻛﺸﺘﻪ و ﮔﺮوﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎزداﺷﺖ ﺷﺪﻧﺪ .اﻗﻠﻴﺖﻫﺎي دﻳﻨﻲ ﻧﻴﺰ در اﻳﺮان ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﺳﺎزيﻫﺎ ﺑﻮدهاﻧﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ اﻗﻠﻴﺖﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎي ﺗﺒﻌﻴﺾاَﻣﻴﺰ در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻣﻌﺘﺮﺿﻨﺪ ،اﻣﺎ اﻣﻜﺎن ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﻬﺎﻳﻲﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻋﺘﺮاﺿﺎﺗﺸﺎن را ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺎﻣﻪ در روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﻨﻨﺪ( .در اﻳﺮان ﺻﺪاي ﺳﻨﻲﻫﺎ و ﺑﻬﺎﻳﻲﻫﺎ و ﻳﻬﻮديﻫﺎ در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺷﻨﻴﺪه ﻧﻤﻲﺷﻮد .دوري ﺟﺴﺘﻦ از ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي واژﮔﺎن ﺗﺒﻌﻴﺾاَﻣﻴﺰ وﻗﺘﻲ درﺑﺎرة اﻗﻠﻴﺖﻫﺎ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ،ﻫﻢ ﺣﺮﻓﻪاي اﺳﺖ و ﻫﻢ اﺧﻼﻗﻲ. ﻧﻴﻔﺘﺎدن در ﭼﺎﻟﺔ ﻛﻠﻴﺸﻪﺳﺎزي و ﺑﺮﭼﺴﺐزﻧﻲ درﺑﺎرة ﮔﺮوﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﻴﺪﺷﺎن و در ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻜﺮدهاﻳﺪ ﻧﻨﻮﻳﺴﻴﺪ .درﺑﺎرةﻧﺤﻮة زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮدﻧﺸﺎن ﺑﺎ آﻧﺎن ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻴﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ درﺑﺎرة ﺧﻮد ﭼﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ .ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﺎﻧﺪن در ﺑﺎورﻫﺎ و
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
35
ﭘﻴﺸﺪاوريﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ،ﺑﺎ ذﻫﻨﻲ ﺑﺎز ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺣﺮفﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺮوﻳﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ از ﻗﻮﻣﻴﺖﻫﺎي دﻳﮕﺮ درﺑﺎرة ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ ﭘﻨﺎه ﺑﺮدهاﻧﺪ .ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﮕﺎه دﻳﻨﻲ ،اﻗﺘﺼﺎدي ،ﻗﻮﻣﻲ ،و ﻃﺒﻘﺔ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﻤﺎ را ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار دادهاﻧﺪ .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﭘﻴﺸﺪاوريﻫﺎ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ دارﻳﺪ .ﻋﺼﺒﺎﻧﻲﺗﺎن ﻛﺮده اﺳﺖ؟ اذﻳﺖ ﺷﺪهاﻳﺪ؟ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ ﺣﺎﻻ ﻓﺮض ﻛﻨﻴﺪ اﻓﺮادي از ﻗﻮﻣﻴﺖﻫﺎ و ﻫﻮﻳﺖﻫﺎي دﻳﮕﺮ، ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺿﻌﻴﻒﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،از ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ ﭘﺮ از ﻧﮕﺎه ﺗﺒﻌﻴﺾاَﻣﻴﺰ و ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎي ﻧﮋادي و ﻗﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎ و ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﻣﻲﭼﺴﺒﺪ .ﻳﻌﻨﻲ در ﻣﻮاردي ﻧﺎدر ،ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ ﻟﺰوﻣﺎً دروﻏﻴﻦ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﻳﻬﻮديﻫﺎي ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ،ﻣﺮدان ﻫﻤﺠﻨﺲﮔﺮاﻳﻲ ﻛﻪ ﻟﺒﺎس زﻧﺎﻧﻪ ﻣﻲﭘﻮﺷﻨﺪ، ﻛﻮﻟﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ دزدي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،و اﻋﺮاب ﺗﺮورﻳﺴﺖ از اﻳﻦ دﺳﺘﻪ اﻧﺪ .اﻏﻠﺐ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎي راﻳﺞ ذرهاي از واﻗﻌﻴﺖﻫﺎ را در ﺧﻮد دارﻧﺪ ،وﻟﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﻳﻚ ﺷﺎﻫﺪ و زدن ﻣﺜﺎﻟﻲ درﺑﺎرة اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻤﻜﻲ ﺑﻪ واﻗﻌﻲﺳﺎزي اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ ﺑﻜﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮاي روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر و ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻧﺶ ﺟﺎﻟﺐﺗﺮ اَن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﻮاﻫﺪي ﻋﻠﻴﻪ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ و ﻣﺜﺎل ﺑﺰﻧﻨﺪ .ﺑﻪ ﻟﺤﻦ ﻣﺮدم وﻗﺘﻲ درﺑﺎرة اﻓﺮادي ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺖﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻨﺪ دﻗﺖ ﻛﻨﻴﺪ .ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً اﻓﺮاد ﻳﻚ ﻗﻮم درﺑﺎرة دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ،ﭼﻨﺪان ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﺔﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻦ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ اﻫﺎﻧﺖ ﻣﺤﺴﻮب ﻧﺸﻮد ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ ،ﭼﻮن ﺧﻴﻠﻲﻫﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ درﺑﺎرة ﻗﻮﻣﻴﺖ و ﻳﺎ ﻫﻮﻳﺖ ﺧﻮد را اﻫﺎﻧﺖ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﺻﻮﻻً ﮔﺮوهﻫﺎ و اﻗﻮام ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﻮﻧﺪ .از ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮدن واژﮔﺎن ﻧﺎراﺣﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺮاي اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻮدداري ﻛﻨﻴﺪ .اﻗﻠﻴﺖﻫﺎ
36
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
دوﺳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ ﻏﻴﺮﺧﻮدي ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﻮﻧﺪ .ﻛﻠﻤﺎت و اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻲﺿﺮر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اَﻳﻨﺪ ،اﻣﺎ اﻧﺘﺸﺎر ﺑﻌﻀﻲ از آن ﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻗﻠﻴﺖﻫﺎي ﻗﻮﻣﻲ را ﻧﺎراﺣﺖ ﻛﻨﺪ و اﻳﻦ اﺣﺴﺎس را ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﺪﻫﺪ ﻛﻪ ﻏﻴﺮﺧﻮدي ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﮔﺎﻫﻲ در ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،درﺑﺎرة ﺗﻨﺶﻫﺎي اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﻣﻴﺎن اﻗﻮام ﻳﺎ ﺻﺎﺣﺒﺎن ادﻳﺎن و ﻳﺎ ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻧﻮﺷﺖ. ﺣﺘﻲ اﮔﺮﺧﻮدﺗﺎن ﺟﺰو ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﮔﺮوهﻫﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ ،از ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ ﺑﻪﺷﺪت ﺧﻮدداري ﻛﻨﻴﺪ .در ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﻦ درﮔﻴﺮيﻫﺎ ،ﻗﻀﺎوت ﺑﺮ ﺳﺮ درﺳﺘﻲ ﻳﻚ ﻃﺮف ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻋﻤﻼً اﻣﻜﺎنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ. ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﭘﻴﭽﻴﺪهﺗﺮ از درك ﻣﺎﺳﺖ .وﻇﻴﻔﺔ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر ،ﮔﺬر از ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻃﻴﻒﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻃﺮﻓﻴﻦ دﻋﻮاﺳﺖ .ﺗﺎ اَن ﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ،ﺑﺎ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻛﻨﻴﺪ .اﮔﺮ درﺑﺎرة ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ و ﻛﺎرﺗﻦﺧﻮابﻫﺎ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ،زﻣﺎﻧﻲ را ﺑﺎ اﻳﺸﺎن در ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺳﭙﺮي ﻛﻨﻴﺪ .اﮔﺮ درﺑﺎرة ﺳﺨﺘﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﻠﻮﻻن ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ و ﻣﺮاﻛﺰ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ،ﻳﻚ روز ﺑﺎ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﭼﺮﺧﺪار ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ﺷﻬﺮ ﺑﺮوﻳﺪ ﻳﺎ روزي را ﺑﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﭼﺮﺧﺪار ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ ﺳﭙﺮي ﻛﻨﻴﺪ. اﮔﺮ درﺑﺎرة ﺟﺎﻣﻌﺔ ﻳﻬﻮديﻫﺎ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ،ﺑﺎ ﮔﺮوﻫﻲ از اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻛﻨﻴﺴﻪ ﺑﺮوﻳﺪ و ﺷﺎم ﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ را ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادهاي ﻳﻬﻮدي ﺑﺨﻮرﻳﺪ .ﺑﺎ آراﻣﺶ و اﺣﺘﺮام ،از اﻓﺮادي ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺖﻫﺎي ﺧﺎص درﺑﺎرة ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ از ﻧﺤﻮة ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮان در ﻣﻮرد ﺧﻮدﺷﺎن ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ دارﻧﺪ. ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮدم ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﻧﺪ درﺑﺎرة اﻫﻤﻴﺖ ﻧﻘﺶ ﺑﻌﻀﻲ از واژﮔﺎن و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺨﺮب آن ﻫﺎ ﺑﺤﺚ ﻛﻨﻨﺪ .ﺣﺘﻲ ﺷﺎﻳﺪ از ﺷﻤﺎ ﻣﻤﻨﻮن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
37
ﻓﺮﺻﺘﻲ در اﺧﺘﻴﺎرﺷﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻳﺪ ﺗﺎ از ﺧﻮدﺷﺎن و اﻋﺘﻘﺎداﺗﺸﺎن و ﻧﺎراﺣﺘﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎ دارﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ .ﺧﻮد ﻫﻤﻴﻦ ﻓﻜﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﻠﻴﺸﺔ ﺧﺎص ﺑﭙﺮدازﻳﺪ و ﻋﺪم ﺗﻄﺎﺑﻘﺶ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻘﺎﻟﻪ اي ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺬاب و ﺗﻜﺎن دﻫﻨﺪه از ﻛﺎر در ﺑﻴﺎﻳﺪ .ﻳﻜﻲ از راهﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎي دروﻧﻲ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻗﻮام و اﻓﺮادي ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺖﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ،ﻳﺎدﮔﻴﺮي روﺑﻪ رو ﺷﺪن ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﺮوهﻫﺎ ﺑﺎ روﻳﻲ ﮔﺸﺎده و اﻓﺘﺎدﮔﻲ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻴﺸﺔراﻳﺞ در ﻣﻮرد اﻓﺮاد ﭼﺴﺒﻴﺪه ﺑﺎﺷﻴﺪ ،آﻧﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﺲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﺪاوراﻧﻪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮده اﻳﺪ .ﻛﺎر ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻧﻴﺎ را از درﻳﭽﺔ ﭼﺸﻢ اَن ﻫﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨﺪ و رﻓﺘﺎر و ﻛﺮدار اﺟﺘﻤﺎﻋﻲﺷﺎن را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻨﺪ .ﻳﻜﻲ از راهﻫﺎي دوري ﮔﺰﻳﺪن از ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻠﻴﺸﻪﻫﺎﻳﻲ در ﻣﻮرد اﻗﻮام ﻳﺎ اﻓﺮادي ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺖﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ،ﻣﺸﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﻫﻤﻜﺎراﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﻀﻮ اﻳﻦ ﮔﺮوهﻫﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻣﺜﻼً اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻴﻌﻪ اي ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ دارد درﺑﺎرة اﻗﻠﻴﺖ ﺳﻨﻲ ﻫﺎ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ،داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن را ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎر ﺳﻨﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ .ﻫﻤﻜﺎر ﺷﻤﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ واژﮔﺎن ﻳﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ در ﻣﻄﻠﺐ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﻢﻛﻴﺸﺎن او اﻫﺎﻧﺖاَﻣﻴﺰ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ اﻫﻤﻴﺖ ﺣﻀﻮر اﻓﺮادي از ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﻮﻣﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ در ﻳﻚ اﺗﺎق ﺧﺒﺮ اﺳﺖ. ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﺔ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ ﺟﻨﮓ ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ در ﺳﻮﻣﻮﺟﻴﺴﻨﺘﭙﺎل
1
1ﺑﺎ اﺟﺎزه از: Reporting Diversity Manual by David Tuller (Media Diversity Institute 2002). Új Néplap, Budapest, Jan. 25, 2002.
38
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
در روﺳﺘﺎي ﺳﻮﻣﻮﺟﻴﺴﻨﺘﭙﺎل در ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن ،درﮔﻴﺮي ﻗﻮﻣﻲ ﻣﻴﺎن ﮔﺮوﻫﻲ از ﻛﻮﻟﻴﻬﺎ ﺑﺎ اﻫﺎﻟﻲ ﺑﻮﻣﻲ دردﺳﺮ ﻓﺮاواﻧﻲ درﺳﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﻨﺶ ﻋﻤﻼً داﺋﻤﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻛﺜﺮ اﻫﺎﻟﻲ ،ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ،ﺣﺘﻲ ورود ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻳﺸﺎن را ﮔﺰارش ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ ،ﭼﻮن از ﻋﻮاﻗﺐ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﻲﺗﺮﺳﻨﺪ .دوﻟﺖ ﻣﺤﻠﻲ ﺗﻼش زﻳﺎدي ﺑﺮاي ﻣﻬﺎر ﺑﺤﺮان ﻛﺮده ،اﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﻧﺮﺳﻴﺪه اﺳﺖ .دﻛﺘﺮ ﺳﺎﻧﺪور ﺑﺮﻧﻲ ،ﺷﻬﺮدار ﺳﻮﻣﻮﺟﻴﺴﻨﺘﭙﺎل ،ﮔﻔﺖ: »ﺗﺎ اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ،ﻛﻮﻟﻴﻬﺎي ﺳﺎﻛﻦ روﺳﺘﺎ ﺗﻌﺪادي از ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺧﺎﻟﻲ را ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻛﺮدهاﻧﺪ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻧﻘﻄﻪاي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از آﺳﻴﺐ اﻳﻦ ﮔﺮوه در اﻣﺎن ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ .آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻏﭽﻪﻫﺎي ﻣﺮدم و ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎ ﻫﻢ دﺳﺘﺒﺮد ﻣﻲزﻧﻨﺪ .ﻣﻘﺎمﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ ﻫﺮ ﻛﺎري ﻛﻪ از دﺳﺘﺸﺎن ﺑﺮ ﻣﻲآﻣﺪه ﻛﺮدهاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﻜﻪ ﻓﻀﺎ آرام ﺷﻮد. ﺑﺎ ﻧﻬﺎد ﻣﻠﻲ اﻗﻠﻴﺖﻫﺎي ﻗﻮﻣﻲ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺑﺨﺶ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﻮﻣﻲ آﻛﺎدﻣﻲ ﻋﻠﻮم ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن رﻓﺘﻪاﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ دﻗﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد .آن ﻫﺎ اﻣﻴﺪوارﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎ راهﺣﻠﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﻨﻨﺪ«. دﻛﺘﺮ ﺳﺎﻧﺪور ﺑﺮﻧﻲ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﺪ» :ﻫﻤﺔ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ ﺑﻲﻧﺘﻴﺠﻪ اﺳﺖ. ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﺎ ﻣﻲآﻳﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ آن ﭼﻨﺎن ﺣﺎد اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﺑﺮاﻳﺶ ﺳﺮاغ ﻧﺪارﻧﺪ .ﻫﻴﭻ ﻛﺪام از ﮔﺮوهﻫﺎ و ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ از آن ﻫﺎ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و ﻣﺸﻮرت ﺧﻮاﺳﺘﻪاﻳﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻤﻜﻲ ﺑﻪ رﻓﻊ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻜﻨﻨﺪ .اﻵن ﺑﻴﺶ از 30درﺻﺪ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ،و وﺿﻌﻴﺖ اﻣﻨﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ آن ﻗﺪر اﺳﻔﻨﺎك اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺣﻤﺎﻳﺖ دوﻟﺖ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺮاي اﺷﺘﻐﺎلزاﻳﻲ و ﺗﺰرﻳﻖ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ 30ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻓﻮرﻳﻨﺖ ﺑﻪ روﺳﺘﺎ ،ﺗﻮﺳﻌﺔ روﺳﺘﺎ ﻋﻤﻼً اﻣﻜﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ«. ﻣﺮدم ﺳﻮﻣﻮﺟﻴﺴﻨﺘﭙﺎل ﮔﺮوﻫﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻣﺮدﻣﻲ راه اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ،اﻳﻦ اﻗﺪام ﻫﻢ ﺑﻲﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺎﻧﺪه
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
39
اﺳﺖ .ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻛﺴﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺖ از ﺗﺮس ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ در ﻧﮕﺎﻫﺒﺎﻧﻲ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻛﻨﺪ .دﻛﺘﺮ ﺳﺎﻧﺪور ﺑﺮﻧﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ دوﻟﺖ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻳﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻠﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﮔﺮ در ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﻧﺮﺳﻨﺪ ،ﻣﺠﺒﻮر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد اوﺿﺎع را ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ آﺳﻴﺐ را ﺑﻪ روﺳﺘﺎ وارد ﻛﺮدهاﻧﺪ اﺧﺮاج ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﺤﺚ در اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻋﻨﻮان »ﺟﻨﮓ ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ« ﻣﻨﺤﺮف ﻛﻨﻨﺪه و ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻗﻮم ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﺸﻲ اﺳﺖ ﻣﻴﺎن ﺑﺮﺧﻲ از اﻫﺎﻟﻲ ﻗﻮم و دﻳﮕﺮ ﺳﺎﻛﻨﺎن روﺳﺘﺎ .ﻋﻨﻮان ﻣﻄﻠﺐ ﻃﻮري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺗﻘﺼﻴﺮ اﻳﻦ ﻗﻮم ﻣﻲداﻧﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻓﺮدي از اﻳﻦ ﻗﻮم را ﻣﺴﺒﺐ ﻣﺎﺟﺮا ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ در ﺣﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي اروﭘﺎي ﺷﺮﻗﻲ و ﻣﺮﻛﺰي ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن ،ﻛﻠﻴﺸﺔراﻳﺞ درﺑﺎرة ﻛﻮﻟﻴﺎن آن ﻫﺎ را ﻫﻤﻮاره اﻗﻠﻴﺘﻲ ﭘﻠﻴﺪ ،ﺗﻨﺒﻞ ،و دزد ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ .ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﺷﺎﻳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻜﻨﺪ: ﺷﻮاﻫﺪ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ از ﻛﺠﺎ آﻣﺪه؟ ﮔﺰارﺷﮕﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ را ﻋﺎﻣﻞ ﻫﻤﺔﻣﺸﻜﻼت ﺑﺪاﻧﺪ؟ ﭼﺮا ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺧﻮدش ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑﺎ آﻛﺎدﻣﻲ ﻋﻠﻮم ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن ﺗﻤﺎس ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺑﺮداﺷﺖ آن ﻫﺎ از ﻣﺴﺌﻠﺔ اﺧﺘﻼف ﻗﻮﻣﻲ ﺑﺸﻮد؟ ﭼﺮا ﺑﺎ ﺧﻮد ﻛﻮﻟﻲﻫﺎي روﺳﺘﺎ ﺗﻤﺎس ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺮداﺷﺖ آن ﻫﺎ را از ﻛﻞ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺸﻨﻮد؟
40
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي اﺷﺘﻐﺎل ﻛﻮﻟﻴﻬﺎ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺳﻴﺮ ﻧﮕﻬﺸﺎن دارد؟ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوه اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﭼﻪ ﻛﻤﻚﻫﺎﻳﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﻲ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﻃﺮح ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﻲ اﻫﺎﻟﻲ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ؟ آﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻫﻢ ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻧﻮاده را در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد؟ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﭼﺮا ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﻓﻘﻂ ﻛﻮﻟﻲﻫﺎ را ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ؟
ﮔﻔﺘﺎر ﭼﻬﺎرم آداب ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ و ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش
ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻣﺮدم از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺳﺖ و ﻗﻠﺐ اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻲآﻳﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ ﺳﺎده در ﺣﻮزة اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﺷﻮﻳﺪ .ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺰارش ،ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪﮔﺎن و ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه از ﺳﻮي آن ﻫﺎ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد .ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن و ﺑﻴﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺻﺪاي ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﺑﺸﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ اَن ﻫﺎ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﻨﺪ و ﻣﺸﺘﺮﻛﺎﺗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﺪون ﺑﻴﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺷﺨﺼﻲ اﻓﺮاد ،ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﺎﻣﻼً ﺑﻲﺧﺎﺻﻴﺖ و ﺑﻪ درد ﻧﺨﻮر از ﻛﺎر در ﺧﻮاﻫﻨﺪ اَﻣﺪ .وﻇﻴﻔﺔ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش ﺧﻮد در ﭘﻲ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪﮔﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ و اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت را -41-
42
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
از زﻳﺮ ﺳﻨﮓ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ .ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪﮔﺎن ﺣﺘﻤﺎً ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻓﺮاد داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ و ﻛﺎرﺷﻨﺎس ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ در ﺣﻮزهﻫﺎي ﺧﺎﺻﻲ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﺣﺘﻢ در ﺣﻮزة زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺨﺼﻲﺷﺎن ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﻤﻜﻦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد .روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﺗﺎزهﻛﺎر ﻣﻌﻤﻮﻻً ﭼﻨﺪان دل ﺧﻮﺷﻲ از ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﻧﺪارﻧﺪ .اﻣﺎ ﺑﺮ ﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن ،در ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ از ﻣﺮدم دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﻧﻈﺮﺷﺎن را درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ و ﺣﺘﻲ داﺳﺘﺎنﻫﺎ و ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲﺷﺎن را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﻀﻲﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﺣﺮف زدن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﻣﺎ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ دوﺳﺖ دارﻧﺪ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎﻳﺸﺎن را در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ و درﺑﺎرة اﻓﻜﺎر و ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲﺷﺎن ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ .ﺑﻪ ﭼﻨﺪ راﻫﻜﺎر ﺑﺮاي ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﻳﺘﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ: اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را ﭘﻴﺶ از اﻧﺠﺎم دادن ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﻴﺪ .دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺮوﻳﺪ .ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ را ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﺪ ،اﻣﺎ زﻳﺎد ﺳﺮ ﺳﺆالﻫﺎﻳﺘﺎن ﭘﺎﻓﺸﺎري ﻧﻜﻨﻴﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺴﻴﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪه ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ .اﮔﺮ وﺳﻂ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﺑﺮﺧﻮردﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻲداﻧﻴﺪ از ﻛﺠﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻟﻬﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ،رﻫﺎﻳﺸﺎن ﻧﻜﻨﻴﺪ. اﮔﺮاﻣﻜﺎﻧﺶ ﻫﺴﺖ ،ﺑﺎ ﻣﺮدم در ﻣﺤﻞ ﻛﺎرﺷﺎن ،ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن ،و ﻳﺎ در ﻣﻜﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آن ﻫﺎ اﺣﺴﺎس راﺣﺘﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ دﻳﺪار ﻛﻨﻴﺪ .آﻧﺎن وﻗﺘﻲ آراﻣﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ داﻧﺴﺘﻪﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي را در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف دﺳﺖ و دل ﺑﺎزي ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻣﺮدم در ﻣﺤﻞﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﻳﺎ ﻛﺎرﺷﺎن ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﻬﺘﺮي از ﺷﺨﺼﻴﺖ و
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
43
روﺣﻴﻪﺷﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲدﻫﺪ و ﻣﻲﻓﻬﻤﻴﺪ واﻗﻌﺎً ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ارزش ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد. وﻗﺘﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ اﺻﻼً وﻗﺖ آزاد ﻧﺪارﻧﺪ و ﮔﺮﻓﺘﺎريﻫﺎﻳﺸﺎن زﻳﺎد اﺳﺖ ،ﻫﻤﻴﺸﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻤﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﻃﻠﺐ ﻛﻨﻴﺪ -ﺣﺘﻲ ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﺔ ﻧﺎﻗﺎﺑﻞ .اﮔﺮ وﻗﺖ زﻳﺎدي ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎﻳﺘﺎن را رد ﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ اﻛﺜﺮاً ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اﺻﻼً ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮔﺬر زﻣﺎن ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺷﻤﺎ ﺑﻪ وﻗﺖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﮔﻔﺖوﮔﻮ دﺳﺖ ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﮔﺎﻫﻲ وﻗﺖﻫﺎ ﮔﭗ زدﻧﻲ ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﻣﻲآﻳﺪ .اﮔﺮ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﻛﺎر ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪه رﻓﺘﻪاﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻋﻜﺴﻲ ﻛﻪ روي ﻣﻴﺰ اوﺳﺖ و اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ اﺳﺖ اﺷﺎره ﻛﻨﻴﺪ ،ﻳﺎ درﺑﺎرةﺗﺎﺑﻠﻮﻳﻲ ﻛﻪ روي دﻳﻮارش اﺳﺖ ﺑﺤﺚ ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮ ﺻﺤﺒﺖ را ﺑﺎز ﻛﺮد .اﻳﻦ راه ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن دﻳﻮارﻫﺎي دﻓﺎﻋﻲ ﻧﺎﻣﺮﺋﻲ اﻓﺮاد اﺳﺖ .ﮔﭗ زدن درﺑﺎرة ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ رﺑﻄﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻧﺪارد ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻲﺧﺎﺻﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،اﻣﺎ اﺛﺮات ﺧﻮب ﺧﻮد را ﻫﻨﮕﺎم ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ داد. از ﻣﻄﺮح ﻛﺮدن ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺨﺸﺎن ﺑﻪ ﺑﻠﻪ و ﺧﻴﺮ ﺧﺘﻢ ﻣﻲﺷﻮد ﺟﺪاً ﺧﻮدداري ﻛﻨﻴﺪ .ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎرﻳﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺨﺸﺎن اﻟﺰاﻣﺎً ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ ﭼﻘﺪر ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺪ زد .اﮔﺮ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﺘﺎن را ﻃﻮري ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ »ﻛﻲ«» ،ﻛﺠﺎ«» ،ﭼﺮا«» ،ﭼﻪ ﻛﺴﻲ« ،و »ﭼﮕﻮﻧﻪ« اَﻏﺎز ﺷﻮﻧﺪ ،اﻣﻜﺎن ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي ﻛﺎﻣﻞﺗﺮ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎﻳﺸﺎن اﻟﺰاﻣﺎً »ﺑﻠﻪ« ﻳﺎ »ﺧﻴﺮ« اﺳﺖ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮﺷﻮﻧﺪه ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ درﺑﺎرة
44
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻧﺪارد و ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺑﺮاي ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي اﺳﺎﺳﻲﺗﺎن ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻌﺪاد ﻣﻌﺪودي ﭼﻬﺮه ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻣﻨﺎﺻﺐ ،ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻣﻮﻇﻒ ﻧﻴﺴﺖ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮي ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮاب ﻣﻲدﻫﺪ و از ﺧﻮدش ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،دارد ﻟﻄﻒ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪر اﻳﻦ ﻟﻄﻒ را داﻧﺴﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎ اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﻛﻪ ﻻﻳﻘﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﻴﭻ ﮔﺎه ﺑﻪ ﻳﻚ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺑﺮﻧﺨﻮرده ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﻧﺪﻛﻲ ﻫﻢ ﻋﺼﺒﻲ و ﻫﻮل ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺰرﮔﻮار و ﺧﻮشرﻓﺘﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ .رﻓﺘﺎر ﮔﺮم و ﻧﮕﺎه ﻛﺮدن ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﮔﻔﺖوﮔﻮﺷﻮﻧﺪه ﺑﻪ ﻃﻮر ﺣﺘﻢ ﺑﻪ او اﺣﺴﺎس اَراﻣﺶ و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﻫﻨﮕﺎم ﮔﻔﺖوﮔﻮ ذﻫﻨﺘﺎن را ﻧﺒﻨﺪﻳﺪ و ﻣﺮدم را ﻫﻤﺎن ﻃﻮري ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻗﺒﻮل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .وﻗﺘﻲ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﺮ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺧﻮرد ﻛﻪ ﻧﻮع زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻛﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﻳﻦ ،ﻗﻮﻣﻴﺖ ،و ﺣﺘﻲ ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﮔﺮ ﺣﺲ ﻛﻨﻨﺪ دارﻳﺪ درﺑﺎرهﺷﺎن ﻗﻀﺎوت ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﻤﺘﺮي در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ و درﻫﺎ را ﺑﻪ روﻳﺘﺎن ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ .در اﻳﺮان و ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ ،ﺣﺘﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪن ﻟﺒﺎس و ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻫﻨﮕﺎم ﮔﻔﺖوﮔﻮ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،ﺧﺒﺮﻧﮕﺎري ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻳﻚ اﺳﻼمﮔﺮاي ﻣﺘﻌﺼﺐ ﻣﻲ رود ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺑﺮ ﺑﺎد ﺑﺪﻫﺪ ،و در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﻗﻮاﻋﺪ ﭘﻮﺷﺶ آن ﻓﺮد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
45
اﮔﺮ وﺳﻂ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺧﻮردﻳﺪ ،روش ﺳﺆال ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﭘﺮﺳﺶ را ﻋﻮض ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﮔﺎه ﻣﺴﻴﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻴﺪ و ﺣﺘﻲ ﺑﻌﻀﻲ از ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ را ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪه ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﻴﺶﻓﺮض ﺟﻠﻮ ﻧﺮوﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻴﺪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺧﻮاﻫﺪ داد .ﮔﺎﻫﻲ وﻗﺖﻫﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎده ،ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ اﻋﺘﻤﺎد ﻃﺮف ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪهﻫﺎ وﻗﺘﻲ ﺣﺲ ﻛﻨﻨﺪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺮﺗﺮ از اﻳﺸﺎن ﻧﻤﻲداﻧﻴﺪ و ﻋﺎﻗﻞﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮد درون اﺗﺎق ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ،راﺣﺖﺗﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﻨﺪ .ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦ دارد ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ ،ﻧﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮﺷﻮﻧﺪه. ﺑﺎ دﻗﺖ ﻳﺎدداﺷﺖ ﺑﺮدارﻳﺪ ،ﺣﺘﻲ وﻗﺘﻲ ﻣﻜﺎﻟﻤﻪﺗﺎن را ﺿﺒﻂ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ. ﺑﺴﻴﺎري از ﺿﺒﻂﻫﺎي ﺧﺒﺮﻧﮕﺎري درﺳﺖ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ،از ﻛﺎر ﻣﻲاﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻌﻀﻲ از ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺿﺒﻂ اﺿﺎﻓﻲ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن دارﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ، ﻳﺎدداﺷﺖﺑﺮداري ﺿﺮري ﻧﺪارد .ﺑﻪ ﻋﻼوه ،ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﻳﻚ ﺟﻤﻠﺔ ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺮاي ﻧﻘﻞ ﻗﻮل از درون ﻳﺎدداﺷﺖﻫﺎ راﺣﺖﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﻧﻮار ﺿﺒﻂ ﺷﺪه .ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران اﻳﻦ روزﻫﺎ از ﺿﺒﻂﻫﺎي دﻳﺠﻴﺘﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎدﺗﺮ از ﺿﺒﻂﻫﺎي ﻧﻮاري ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺨﺸﻲ از ﮔﻔﺖوﮔﻮ را روي ﺳﺎﻳﺖ ﻳﺎ وﺑﻼگ رﺳﺎﻧﺔ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر ﻣﺘﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ. ﻧﻘﻞ ﻗﻮلﻫﺎي ﺟﺬاب و ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﻌﻤﻮل ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺟﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ. ﺧﻮاﻧﻨﺪهﻫﺎ دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻣﺮدم ﻧﻈﺮاﺗﺸﺎن را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. آوردن ﻧﻘﻞ ﻗﻮل اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪهﻫﺎ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﻧﺤﻮة ﺣﺮف زدن اﻓﺮاد را ﺑﺎزﺳﺎزي ﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ دارﻧﺪ ﺻﺪاي آن ﻫﺎ را ﻣﻲﺷﻨﻮﻧﺪ .ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺟﻤﻼت و ﻋﺒﺎراﺗﻲ ﻛﻪ ﻫﻢ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﺎﻟﺒﻲ در ﺑﺮ
46
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
دارﻧﺪ و ﻫﻢ ﺳﺒﻚ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻓﺮد را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺆﺛﺮﻧﺪ. ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺗﻜﺎن دﻫﻨﺪه و ﭼﺎﻟﺶﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ را ﺑﺮاي آﺧﺮ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﮕﺬارﻳﺪ. ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺮدم اﮔﺮ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﺳﺨﺘﻲ ﺑﺮ ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲاش را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻞ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻨﻄﻖ راﻫﺒﺮديﺗﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي آﺳﺎن ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ دﺳﺖ ﻛﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮﺳﺪ و ﺷﻤﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را از ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ،ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪه ﻛﻤﻚ ﻛﺮدهاﻳﺪ ﺗﺎ آراﻣﺶ ﻻزم را ﺑﺮاي ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺳﺨﺖ ﺑﻌﺪي ﺑﻪ دﺳﺖ آورد. ﺑﻌﻀﻲ اﺷﺨﺎص ﻋﺎدت دارﻧﺪ ﺟﺎﻟﺐﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻨﺪ .اﻳﻦ ﻛﻪ ﺿﺒﻂﺗﺎن را ﺧﺎﻣﻮش ﻛﺮدهاﻳﺪ و دﻓﺘﺮ ﻳﺎدداﺷﺘﺘﺎن را ﺑﺴﺘﻪاﻳﺪ ،دﻟﻴﻞ ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه ﻧﻜﻨﻴﺪ .اﮔﺮ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﺟﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﻲدﻫﺪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ ،دﻓﺘﺮﺗﺎن را ﺑﺎزﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﺿﺒﻂﺗﺎن را روﺷﻦ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮ اداﻣﻪ دﻫﻴﺪ. ﻣﺴﺌﻮﻻن و ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺎزﺗﺎبﻫﺎي ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮدم ﻋﺎدي ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﺎر اوﻟﺸﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﺟﻤﺎﻋﺖ روﺑﻪ رو ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎ ذﻛﺮ ﻧﺎم در روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري اﻣﺮوز اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد ،ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺮدم ﻋﺎدي دﻻﻳﻞ ﻣﻮﺟﻬﻲ ﺑﺮاي ﻋﺪم درج ﻧﺎﻣﺸﺎن دارﻧﺪ .ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ و ﻳﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺗﺠﺎوز ﺟﻨﺴﻲ ،در ﺻﻮرت درج ﻧﺎﻣﺸﺎن در ﮔﺰارش ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻼت زﻳﺎدي روﺑﻪ رو ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻗﺼﺪﺗﺎن از ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﭼﻴﺴﺖ و
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
47
اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل از آﻧﺎن در ﮔﺰارش ،ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲﺷﻮد .اﮔﺮ از ﻋﻮاﻗﺐ درج اﺳﻢ ﺧﻮد ﻣﻲﻫﺮاﺳﻨﺪ ،ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ دﻳﮕﺮي ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﻧﺎﻣﺸﺎن در ﮔﺰارش درج ﺷﻮد .ذﻛﺮ ﻧﺎم ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ اﻋﺘﺒﺎر ﮔﺰارش ﻣﻲﺷﻮد .ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ درﺑﺎرة اﻣﻨﻴﺖ ﺷﺎﻫﺪان و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮي دارﻧﺪ .ﮔﺎﻫﻲ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻧﺎم ﻣﻨﺒﻊ ﺧﻮد را درج ﻧﻜﻨﻴﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ،او را ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻧﺸﺪه روﺑﻪ رو ﺳﺎزﻳﺪ .ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮاﺳﺖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ را ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻨﺒﻊ ﺧﺒﺮي ﻣﻲﺷﻮد ﺧﻮب ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ .در اﻣﺮﻳﻜﺎ و ﻛﺎﻧﺎدا ،ﺗﻌﺪادي از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮي ﻛﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن ﻫﻢ ذﻛﺮ ﻧﺸﺪه ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺣﻀﻮر در دادﮔﺎه ﺷﺪهاﻧﺪ. اﮔﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ ﻧﺎم ﻣﻨﺒﻌﺘﺎن را ذﻛﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ،ﺣﺘﻤﺎً دﻟﻴﻠﺶ را ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ .اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ آﻧﺎن اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺜﻼً ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﻨﺪ آﻳﺎ او ﻫﺪف ﺳﻴﺎﺳﻲ دارد ﻳﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ از ﻛﺴﻲ اﻧﺘﻘﺎدي ﻏﻴﺮﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ را ذﻛﺮ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﺣﺮﻓﻪﺷﺎن ﭼﻴﺴﺖ ﻳﺎ ﻣﺜﻼً اﻫﻞ ﻛﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﻲدﻫﻴﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻮ رﻓﺘﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺷﻮد ،اﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﻣﻴﺰان اﻋﺘﺒﺎر ﻣﻄﻠﺐ ﺷﻤﺎ را ﺑﺴﻨﺠﺪ. اﺣﺘﻤﺎل ﮔﻔﺖوﮔﻮي دوﺑﺎره ﺑﺎ اﻓﺮاد را ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ،ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ ارﺗﺒﺎط ﺧﻮد را ﺑﺎ آﻧﺎن ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﺪ. وﻗﺘﻲ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﺘﺎن ﺑﺎ ﻓﺮدي ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،از او ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ دوﺳﺖ، ﻓﺎﻣﻴﻞ ،و ﻳﺎ ﻓﺮد دﻳﮕﺮي را ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ او ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﻨﻴﺪ. در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﺑﻪ وي ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺰارش ﺳﺆاﻟﻲ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﭘﻴﺶ آﻣﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﺮاﻏﺶ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ.
48
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران ﻣﺜﺎل
ﺷﻤﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎرﻫﻤﻮﻓﻴﻠﻴﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺰرﻳﻖ ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده ﺑﻪ وﻳﺮوس اچ .آي .وي .ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز ﺷﺪه ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﻨﻴﺪ .اﻳﻦ ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده را در ﺳﺎل 1366دوﻟﺖ وارد ﻛﺮده ﺑﻮد .ﺗﻌﺪادي از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن و ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎﻳﺸﺎن از دوﻟﺖ و ﺳﺎزﻣﺎن دوﻟﺘﻲ اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮن ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﺷﻤﺎ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن را دﻧﺒﺎل ﻛﺮدهاﻳﺪ و ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪاي را از ﻛﻞ وﻗﺎﻳﻊ در ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا در اﺧﺘﻴﺎر دارﻳﺪ .اﻣﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﻮد ﺣﺎل و ﻫﻮاﻳﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻫﻤﻮﻓﻴﻠﻴﺎﻳﻲﻫﺎي ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻛﻨﺎر آﻣﺪهاﻧﺪ .ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮد ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻴﻦ و آرام ﺑﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺗﺎ آن ﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از او اﻃﻼﻋﺎت ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ .ﻫﻨﮕﺎم ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،و اﮔﺮ ﻻزم ﺷﺪ ،ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي اوﻟﻴﻪاي ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ از او ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ،ﻣﺴﻴﺮ ﺟﺪﻳﺪي را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ .ﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاي ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ از اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ: آﻳﺎ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎري ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدهاﻳﺪ؟ از روﺑﻪ رو ﺷﺪن و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ دارﻳﺪ؟ درﺑﺎرة وﺿﻌﻴﺖ ﺳﻼﻣﺘﺘﺎن ﺑﺎ ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﺧﻮد ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدهاﻳﺪ؟ ﺑﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ،ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادر ،و دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪاﻳﺪ؟ از ﭼﻪ ﻧﻮع ﺣﻤﺎﻳﺖ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدهاﻳﺪ؟ ﺑﻴﻤﺔ ﺧﺪﻣﺎت درﻣﺎﻧﻲ داﺷﺘﻪ اﻳﺪ؟ راﺑﻄﻪﺗﺎن ﺑﺎ ﭘﺰﺷﻜﺘﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﭘﺎﺳﺦ دوﻟﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﻌﺪ از ﻓﻬﻤﻴﺪن ﻣﺎﺟﺮاي اﻧﺘﻘﺎل ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ؟
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
49
ﺣﺎل ﻋﻤﻮﻣﻲﺗﺎن اﻳﻦ روزﻫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ ﺗﺎزﮔﻲﻫﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺧﺎﺻﻲ روﺑﻪ رو ﺷﺪهاﻳﺪ؟ اﻳﻦ اﻣﻜﺎن ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﺑﺮوﻳﺪ؟
ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻌﻠﻲ ﺷﻤﺎ آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ آﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎري ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر و ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﻲﺗﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺒﻌﻴﻀﻲ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري اﺣﺴﺎس ﻛﺮدهاﻳﺪ؟ ﭘﻴﺶ از اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز درﺑﺎرة اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري ﭼﻪ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻴﺪ؟ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻤﺎ از ﻧﺤﻮة اﻧﺘﻘﺎل اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري ﭼﻪ ﺑﻮد؟ آﻳﺎ ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﭘﻴﺸﺪاوري درﺑﺎرة اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز داﺷﺘﻴﺪ؟ اﻵن ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ دارﻳﺪ؟
50
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
واﻛﻨﺶ اﺑﺘﺪاﻳﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﻌﺪ از روﺑﻪ رو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺧﺒﺮ اﺑﺘﻼﻳﺘﺎن ﺑﻪ اﻳﺪز ﭼﻪ ﺑﻮد؟ آﻳﺎ داﺷﺘﻦ دوﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎس ﻫﻤﺪردي ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻤﻜﻲ ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ وﺿﻌﻴﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﺮد؟ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﻤﺎ از ﻳﻚ دوﺳﺖ ﺧﻮب ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻠﻲ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ را درك ﻣﻲﻛﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ آﻳﺎ ﻣﺮدم درﻛﻲ از وﺿﻌﻴﺖ ﺷﻤﺎ دارﻧﺪ و ﻣﻲﻓﻬﻤﻨﺪ ﭼﻪ ﻛﺸﻴﺪهاﻳﺪ؟ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﻌﺪ از آﮔﺎﻫﻲ از اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ روﺑﻪ رو ﺷﺪهاﻳﺪ و ﺗﺤﻤﻠﺶ ﻛﺮدهاﻳﺪ؟ آﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮي در روﻧﺪ زﻧﺪﮔﻲﺗﺎن دادهاﻳﺪ؟ اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﭼﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ؟ آﻳﺎ ﺑﻌﺪ از آﮔﺎﻫﻲ از ﺑﻴﻤﺎري ﺗﺎن ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ارزش ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﺪ -ﻣﺜﻞ اﻋﺘﻘﺎدات روﺣﺎﻧﻲ ،ﻋﺸﻖ ،ﺧﺎﻧﻮاده ،ﻛﺎر ،و ﻏﻴﺮه -ﺗﻐﻴﻴﺮي ﻛﺮده اﺳﺖ؟ آﻳﺎ ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖﻫﺎ و ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎران اﻳﺪزي ﭘﻴﻮﺳﺘﻪاﻳﺪ؟ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ راﺑﻄﻪاي ﺑﺎ آن ﻫﺎ دارﻳﺪ؟ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮي -ﭼﻪ ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن دﻳﮕﺮ و ﭼﻪ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده و ﻳﺎ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﭘﺰﺷﻜﻲ -را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﻨﻴﺪ؟ دوﺳﺖ داﺷﺘﻴﺪ ﻣﺮدم درﺑﺎرة ﺑﻴﻤﺎران ﻫﻤﻮﻓﻴﻠﻴﺎﻳﻲ و ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ اﻳﺪز ﭼﻪ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ؟ ﭘﻴﮕﻴﺮي ﺧﺒﺮ وﻗﺘﻲ ﭼﻨﺪ ﺑﺨﺶ از ﮔﺰارﺷﻲ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﻧﻮﺷﺘﻪاﻳﺪ ،ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻧﺤﻮة اداﻣﺔ ﻛﺎر روي ﻫﻤﺎن ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ .ﺷﺎﻳﺪ در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﺔ ﻛﺎر ،ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮ از ﺣﺪ ﻧﻴﺎزﺗﺎن دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
51
ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در آﻳﻨﺪه ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺣﺘﻲ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲﺗﺎن ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺴﺌﻮﻻن ذﻳﺮﺑﻂ ﺑﺮاي رﻓﻊ ﻣﺸﻜﻠﻲ ذﻛﺮ ﺷﺪه در ﮔﺰارش ،اﻗﺪام ﻻزم را ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورده ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﻓﻘﺮ و ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﻮﺿﻮع اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دﻳﮕﺮ ،ﻣﺴﺌﻠﺔ ﻛﻠﻴﺪي ﭘﻴﮕﻴﺮي اﻳﻦ اﻣﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻛﺸﻴﺪه .ﭼﻨﺪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاي ﭘﻴﮕﻴﺮي ﺑﻬﺘﺮ ﺧﺒﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﺷﺶ دادهاﻳﺪ: ﻫﺮ ﭼﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺮاي داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن ﺟﻤﻊآوري ﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ درج ﻫﻤﺔ ﺟﺰﺋﻴﺎت در ﮔﺰارش ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ .ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺧﺒﺮي را ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ در ﺷﻤﺎرهﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﮔﺰارش ﺧﻮد ﺑﻴﺎورﻳﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮﻳﺪ ﻛﺎر ﺧﺒﺮي ﺑﻴﺸﺘﺮي در اﻳﻦ ﺑﺎره اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ. ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ دو ﺳﻪ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﻲ ﺑﺮاي ﺗﻜﻤﻴﻞ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎر دارﻳﺪ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را دور ﻧﺮﻳﺰﻳﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻨﮕﺎم ﭘﻴﮕﻴﺮي ﺧﺒﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ از آن ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ. ﻃﻲ روﻧﺪ ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻈﺮاﺗﻲ ﺑﻪ ذﻫﻨﺘﺎن ﺧﻄﻮر ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ دردﺗﺎن ﺑﺨﻮرد .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﮔﭗ زدن ﺑﺎ ﻣﻨﺒﻊ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ذﻫﻨﺘﺎن ﺑﺮﺳﺪ .ﻳﺎ وﻗﺘﻲ دارﻳﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﻨﺪي ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ ،ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺪرﻛﻲ ﺑﺮﺑﺨﻮرﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﻌﻠﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ در آﻳﻨﺪه ﺑﻪ دردﺗﺎن ﺑﺨﻮرد .ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از اﻳﻦ ﻧﻈﺮات ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﺪ .وﻗﺘﻲ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﺎ ﮔﺰارش ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ،اﻳﻦ ﻓﻬﺮﺳﺖ را ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ و ﺟﺬابﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺮاي ﻛﺎر ﺑﻌﺪيﺗﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ. ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮات رخ داده ﭘﺲ از اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺰارﺷﺘﺎن را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﺸﺎر داﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎ ﺗﺒﺼﺮه ﻳﺎ ﻣﺎدهاي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه
52
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﺟﺪﻳﺪي را آﻏﺎز ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ .ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﺲ از اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺰارش ،ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮي ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺷﻤﺎ را در ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺤﻮﻻت ﻗﺮار دﻫﻨﺪ .اﻣﺎ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺎﺷﻴﺪ و از ﻛﻢ و ﻛﻴﻒ ﺗﺤﻮﻻت ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﺸﺎر ﺧﺒﺮ ﺳﺮ در ﺑﻴﺎورﻳﺪ. ﻛﻤﺎﻛﺎن ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ درﺑﺎرة ﻫﺮ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺘﺎن ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻲ ﺷﻮد اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﻴﺪ ،ﭼﻪ در ﻧﺸﺮﻳﺎت ﻣﺤﻠﻲ و ﭼﻪ در ﻧﺸﺮﻳﺎت ﺳﺮاﺳﺮي .ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻧﺸﺮﻳﺎت ﺗﺨﺼﺼﻲ را دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻴﺪ .ﮔﺰارشﻫﺎي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ و اﻃﻼﻋﺎت روي اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راه دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت و داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ،ﺣﻔﻆ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً در ﺣﻮزة ﻛﺎريﺗﺎن ﭘﻮﺷﺶ دادهاﻳﺪ. وﻗﺘﻲ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ را ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻲدﻫﻴﺪ ،اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺗﻠﻔﻦ و اﻳﻤﻴﻞ و ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ را از ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﻧﺪ درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد .اﻳﻨﺎن ﺣﺘﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دﻫﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ در ﻣﻮرد ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ و زﻧﺪﮔﻲﻫﺎي ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ .در ﻫﺮ ﺻﻮرت ،ﭼﻨﻴﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺎارزﺷﻲ ﺑﺮاي ﺗﻼشﻫﺎي آﻳﻨﺪة ﺷﻤﺎ در ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺳﺖ .ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺸﺎﻧﻲ اﻳﻤﻴﻞ ﻳﺎ ﺷﻤﺎرة ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮد در ﭘﺎي ﻣﻄﻠﺐ ،ﻛﺎر را ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﻨﺪ راﺣﺖﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه اﮔﺮ ﺣﻮزة آﻣﻮزش و ﭘﺮورش را ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻲدﻫﻴﺪ و ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺗﻌﻄﻴﻼت ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻲ اﺳﺖ ،ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ را در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ آﻏﺎز ﺳﺎل ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ .در اﻳﻦ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
53
ﺟﺎ ﻣﺜﺎل ﻫﺎﻳﻲ را از ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﺑﺮاﻳﺘﺎن آوردهاﻳﻢ ﻛﻪ ﻋﻤﻼً در ﻃﻮل ﺳﺎل ﺑﻪ ﻳﺎدﺗﺎن ﻣﻲآورﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ. اول ﻣﻬﺮ :آﻏﺎز ﺳﺎل ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ اﺳﺖ .آﻳﺎ ﻣﺪارس ﺑﺮاي اﻳﻦ روز آﻣﺎده ﺷﺪهاﻧﺪ؟ ﺑﻮدﺟﺔ ﺳﺎل ﺟﺪﻳﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ؟ اﺣﺴﺎس ﻣﻌﻠﻢﻫﺎ و داﻧﺶآﻣﻮزان از آﻏﺎز ﺳﺎل ﺟﺪﻳﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟درﺻﺪ داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﺮدودي ﻧﺎﺣﻴﺔ ﺷﻤﺎ ﭼﻘﺪر اﺳﺖ؟ اول آﺑﺎن :ﻳﻜﻲ از ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ درﺑﺎرة ﻧﺤﻮة اﻓﺰاﻳﺶ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺑﺮاي داﻧﺶآﻣﻮزاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﭼﺮﺧﺪار ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﺮﮔﺰار ﻛﻨﺪ و ﻧﻈﺮات و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎ را ﺑﺸﻨﻮد .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﭘﻴﺶ از آﻏﺎز ﺟﻠﺴﺎت ﻛﻤﻴﺘﻪ ﭘﻮﺷﺶ دﻫﻴﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﻠﺴﺎت ،ﮔﺰارﺷﻲ درﺑﺎرة ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه و اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﻲ ﻛﻪ اﻓﺘﺎده -و ﻳﺎ ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﺮح ﻧﺸﺪه -ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻣﺎﺟﺮا را ﭘﻴﮕﻴﺮي و ﮔﺰارش ﻛﻨﻴﺪ. در ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ،اﻓﺮادي از دو ﮔﺮوه ﻗﻮﻣﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺗﻌﺪادي از ﻣﺪارس درﮔﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ .ﻣﺪﻳﺮان آﻣﻮزش و ﭘﺮورش و ﻣﺪارس اﻣﺴﺎل ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻛﻨﻨﺪ؟ ﻫﻴﭻ اﻗﺪاﻣﻲ ﺑﺮاي آرامﺗﺮ ﻛﺮدن اوﺿﺎع ﻛﺮدهاﻧﺪ؟ آﻳﺎ ﺗﻨﺶﻫﺎ اداﻣﻪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ اﺳﺘﺎد ﻳﻜﻲ از داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد در ﺣﺎل ﭘﮋوﻫﺶ درﺑﺎرة ﻧﻘﺶ واﻟﺪﻳﻦ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﺮاي زﺑﺎن آﻣﻮزي ﺑﻬﺘﺮ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن اﺳﺖ .ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ آﻳﺎ وﻗﺖ ﮔﺰارش دادن درﺑﺎرة ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﺶ ﻓﺮا رﺳﻴﺪه اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ.
54
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،ﮔﺰارﺷﻲ در ﻣﻮرد ﻳﻚ ﻣﻌﻠﻢ ﺗﺎزهﻛﺎر ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮدﻳﺪ .ﺷﺎﻳﺪ وﻗﺖ ﭘﻴﮕﻴﺮي ﻛﺎر آن ﻣﻌﻠﻢ ﻓﺮا رﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اﻣﺴﺎل ﻛﺎرش را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﺑﺮد .آﻳﺎ راهﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪي را ﺑﺮاي آﻣﻮزش ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﻨﺪد؟ اﻧﮕﻴﺰهاش ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪه ﻳﺎ ﻛﻤﺘﺮ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﺲ ﻛﺎر ﻛﺮدن دارد؟ ﻧﻈﺮ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ درﺑﺎرةاو ﭼﻴﺴﺖ؟ دﻫﻢ آذر :اوﻟﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد اﻋﺘﺮاض ﮔﺴﺘﺮدة داﻧﺶآﻣﻮزان دﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻠﻮﻏﻲ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻛﻼسﻫﺎي درس اﺳﺖ .ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﻮل داده ﺑﻮد ﻣﻌﻠﻢﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي اﺳﺘﺨﺪام ﻛﻨﺪ و ﻓﻀﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻮﻗﺘﻲ را در اﺧﺘﻴﺎر داﻧﺶآﻣﻮزان ﺑﮕﺬارد .اﻣﺎ ﺑﻌﺪاً اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻲ ﺷﺪن اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ .ﭼﻪ ﻣﻴﺰان ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ در ﻛﺎر ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ آﻳﺎ رﻫﺒﺮان ﺣﺮﻛﺖ اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ راﺿﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ 15اﺳﻔﻨﺪ :ﺳﺎﻟﮕﺮد اﻋﺘﺼﺎب اﺗﺤﺎدﻳﺔ ﺻﻨﻔﻲ ﻣﻌﻠﻤﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﺎزداﺷﺖ ﺗﻌﺪادي از رﻫﺒﺮان اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﺷﺪ .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ آن ﮔﺮوه از ﻣﻌﻠﻢﻫﺎي ﺑﺎزداﺷﺘﻲ ﭼﻪ آﻣﺪه و دﻳﮕﺮ اﻋﻀﺎي ﺻﻨﻒ ﺑﺮاي اﻓﺰاﻳﺶ ﺣﻘﻮق ﻣﻌﻠﻤﺎن ﭼﻪ ﻛﺮدهاﻧﺪ. ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺟﺰو ﭘﺮﭼﺎﻟﺶﺗﺮﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺎﻳﻲ ﺣﺴﺎس و ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ ﻃﺮف ﻫﺴﺘﻴﺪ .اﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ داﺳﺘﺎن ﻫﺎ و ﮔﺰارشﻫﺎﻳﺘﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ در ﺻﻔﺤﻪﻫﺎي روزﻧﺎﻣﻪ ﻳﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺧﺒﺮي رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻲآﻳﺪ اﻫﻤﻴﺖ و ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .اﻫﻤﻴﺖ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
55
وﻳﮋة اﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﺎ آن ﻫﺎ ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .و از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ،اﻳﻦ ﻧﻮع ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﺑﺨﺸﻲ از روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر اﻣﻜﺎن رواﻳﺖ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺟﺬاب و واﻗﻌﻲ درﺑﺎرة ﻣﺮدم واﻗﻌﻲ و اﻟﺒﺘﻪ ﻋﺎدي را ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺣﻮزة اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﮔﺎه ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ ﺗﻼش زﻳﺎدي ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﺮدﺑﻴﺮ ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻄﻠﺒﺸﺎن در ﺻﻔﺤﺔ اول روزﻧﺎﻣﻪ ﻳﺎ ﭘﺨﺶ در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺧﺒﺮي راﺿﻲ ﺷﻮد .ﺳﺨﺘﻲ ﻛﺎر از اﻳﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻤﺎﻳﻞ دارﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭼﺎپ ﻳﺎ زﻣﺎنﻫﺎي ﭘﺨﺶ را ﺑﻪ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻳﺎ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ ﻓﺮوش روزﻧﺎﻣﻪ را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎص دﻫﻨﺪ ،ﻣﺜﻼً داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺟﻨﺎﻳﻲ و ﻳﺎ ﺷﺎﻳﻌﺎت ﭘﺸﺖ ﺳﺮ آدمﻫﺎي ﻣﻌﺮوف ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ. راﻫﻨﻤﺎﻳﻲﻫﺎي ﻣﻨﺪرج در اﻳﻦ ﺟﺰوه ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪهاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ داﺳﺘﺎنﻫﺎي آدمﻫﺎي واﻗﻌﻲ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﺟﺮاﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻳﺎ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪﻫﺎي ﻣﻌﺮوف ،و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎ را در ﮔﺴﺘﺮهاي ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﻛﻨﻴﺪ .اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﮔﺰارشﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮد را ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ،ﻛﺎﻣﻞ ،و ﺟﺬاب ﻋﺮﺿﻪ ﻛﻨﻴﺪ ،اﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ از آب در ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺑﻮدهاﻧﺪ. ﮔﺰارش ﺧﻮب ﻣﺘﺮادف اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ .اﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎ و ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬاران ﺣﻮزهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻋﻢ از آﻣﻮزش و ﻓﻘﺮ و ﻣﺬﻫﺐ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﮕﺬارﻧﺪ.
ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻨﺠﻢ ﻛﺎرﺑﺮد آﻣﺎر
ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي از آﻣﺎر ،ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﺔ ﻳﻚ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ و ﭼﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اي آﻣﺎري ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ اﻋﺘﺒﺎر داﺳﺘﺎن و ﮔﺰارش اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﻤﺎ ﺷﻮد .اﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ آﻣﺎر ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺳﻮءﺗﻌﺒﻴﺮ ﺷﻮد و ﺑﻪ اﻧﺤﺮاف اﻓﻜﺎر ﻣﻨﺘﻬﻲ ﮔﺮدد .ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺔ ﻣﺪارك و اﻃﻼﻋﺎت ،ﺻﺤﺖ آﻣﺎر ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ دﻗﻴﻖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺒﻊ آﻣﺎر را اﻋﻼم ﻛﺮد و ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آﻣﺎري ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ ﻫﻢ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪهﺗﺎن اﻣﻜﺎن ﻗﻀﺎوت درﺑﺎرة درﺳﺘﻲ آﻣﺎر و ارﻗﺎم ﻧﻤﻮدارﻫﺎي آﻣﺎري ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺗﺎن را ﺑﺪﻫﻴﺪ .ﻫﺮﭼﻴﺰي را ﻧﻤﻲﺷﻮد درﺑﺴﺖ ﻗﺒﻮل ﻛﺮد. آﻣﺎر وﻗﺘﻲ روي ﻣﺒﺤﺚ و ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳﺖ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮي ﺷﻮد .آﻣﺎر ﺑﻴﻜﺎري در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻋﻼم ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻢ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲﻫﺎي اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺟﺎري ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم درﺑﺎرة -56-
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
57
ﻣﻬﺎﺟﺮان ،ﻫﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﮔﺴﺘﺮدهاي ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﺪﻫﺪ .اﺳﺘﻔﺎدة ﻛﺎرﺑﺮدي از آﻣﺎر ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﮔﺰارش ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را در ﻫﺮ ﻗﺎﻟﺒﻲ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻛﻨﺪ. ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎدة ﺑﻬﻴﻨﻪ از آﻣﺎر در ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ: ﺑﻪ ﻫﺮ آﻣﺎر و ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ اي ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻲﺧﻮرﻳﺪ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻜﻨﻴﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ آﻣﺎرﻫﺎ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﻫﺰﻳﻨﺔ ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﻓﻌﻲ دارﻧﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد آﻣﺎر ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ را ﺑﻲارزش ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد .اﮔﺮ ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪﺗﺎن ﺑﺮﻃﺮف ﻧﺸﺪ، ﺗﺎ زﻣﺎن ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪﻳﺔ اﻳﻦ آﻣﺎر از آن ﻫﺎ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﻛﻨﻴﺪ .در اﻳﺮان، ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي دوﻟﺘﻲ و ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﻨﻨﺪة ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﻲ از آﻣﺎرﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﮔﺮ ﺧﺒﺮﮔﺰاري اﻳﺮﻧﺎ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ 20درﺻﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ زﻳﺮ ﺧﻂ ﻓﻘﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ آﻣﺎر ﺑﺎﻧﻚ ﻣﺮﻛﺰي را ﻫﻢ ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﻪ آﻣﺎر وزارت داراﻳﻲ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ .اﮔﺮ اﻣﻜﺎﻧﺶ را دارﻳﺪ ،ﺑﺎ ﻣﻘﺎمﻫﺎي ﺳﺎﺑﻖ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻨﺪ دوﻟﺖ ﺑﺎ آﻣﺎر ﭼﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و اﻵن در ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺷﺎﻏﻠﻨﺪ ،اﻳﻦ آﻣﺎر و ارﻗﺎم را ﻣﺠﺪداً ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ. روش ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺷﻴﻮة اﻧﺠﺎم دادن ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲﻫﺎ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ .ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺸﺨﺺ و دﻟﺨﻮاه ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺷﻮد ﻛﺎر ﺳﺨﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺑﻌﻀﻲ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ دﻳﮕﺮي ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺷﻮد .اﮔﺮ ﺑﻪ اﻋﺘﺒﺎر و دﻗﺖ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﺧﺎﺻﻲ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﺪارﻳﺪ ،از ﻣﺤﻘﻖ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻃﺮح ﻛﻠﻲ آن ﺳﺆال ﻛﻨﻴﺪ .اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﻌﻀﻲ از ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه زﻳﺎدي ﺧﻮب از آب درآﻣﺪه و ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﺠﺒﺘﺎن ﺷﺪه ،ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺼﻮرﺗﺎن درﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ.
58
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻨﺒﻌﻲ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻣﺎر ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪاﻧﺪ روش ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺤﻘﻴﻖﻫﺎي آﻣﺎري ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ .در آن ﺻﻮرت وﻗﺘﻲ در ﻣﻮرد ﻧﻤﻮدارﻫﺎ ﺳﺆاﻟﻲ دارﻳﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﻮابﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮي دﺳﺖ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ و آﻣﺎر را ﺑﻬﺘﺮ ﺳﺒﻚ و ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻛﻨﻴﺪ. اﮔﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﻧﺪﻛﻲ ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ اﺳﺖ ،ﻣﺜﻞ اﻛﺜﺮ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻫﺮ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﻳﺎ ﺑﺮرﺳﻲ آﻣﺎري درﺑﺎرة آن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﻀﻲﻫﺎ را ﺧﻮﺷﺤﺎل و راﺿﻲ و ﮔﺮوﻫﻲ را ﻧﺎاﻣﻴﺪ و ﻧﺎراﺿﻲ ﻛﻨﺪ .ﻣﻨﺘﻘﺪان و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ،روش ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﻳﺎ دﻳﺪﮔﺎه ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻨﺒﻊ را زﻳﺮ ﺳﺆال ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد .اﮔﺮ اﻳﻦ ﻧﻈﺮات واﻗﻊﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ اﺳﺖ ،در ﮔﺰارش ﺧﻮد ﺑﻪ آن ﻫﺎ اﺷﺎره ﻛﻨﻴﺪ .ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﻄﺔ ﺷﺮوع ﮔﻔﺖوﮔﻮي ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ. وﻗﺘﻲ از ﻧﻤﻮدار و آﻣﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ارﻗﺎم ﻣﻮﺟﻮد را ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺟﻤﻊ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ .ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰﺑﺪﺗﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻳﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﮔﺰارﺷﺘﺎن اﻋﺪاد را ﺟﻤﻊ ﺑﺒﻨﺪد و ﻣﺜﻼً ﺟﻤﻊ درﺻﺪﻫﺎﻳﺘﺎن از 100درﺻﺪ ﻓﺮاﺗﺮ رود. ارﻗﺎم و ﻧﻤﻮدارﻫﺎ را در ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻳﺪ و از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮاﻳﻲ ،از ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ارﻗﺎم ﺑﺎ ﻣﺘﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻨﻴﺪ .اﻋﺪاد و ارﻗﺎم ﻣﻮﺟﻮد در ﮔﺰارش وﻗﺘﻲ ﻣﺒﻨﺎﻳﻲ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪاي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻣﻌﻨﺎ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﮔﺮ در ﮔﺰارﺷﺘﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻳﺪ ﻛﻪ درآﻣﺪ ﻛﺸﺎورزان در ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ 50درﺻﺪ ﻛﺎﻫﺶ داﺷﺘﻪ ،ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﺑﺎ ﺷﻜﻞ و ﻧﻤﻮدار ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ ﻛﻪ رﻗﻢ اوﻟﻴﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﻮده و اﻵن ﺑﻪ ﻛﺠﺎ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .ﻳﺎ اﮔﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﺳﻴﮕﺎري ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻣﺮض ﻗﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ درﺻﺪ اﻓﺮاد ﻏﻴﺮﺳﻴﮕﺎري ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺮض ﻗﻨﺪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
59
ارﻗﺎم و اﺷﻜﺎل و ﻧﻤﻮدارﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در ﮔﺰارش را ﺑﺎ ﻣﺜﺎلﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻗﺎﺑﻞ درك اﺳﺖ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﮔﺮ ﻛﺸﺎورزان ﻳﻚ ﻣﻨﻄﻘﺔ ﺟﻨﮕﻠﻲ ﻛﺸﻮر در ﺳﺎل ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﻲ از ﺟﻨﮕﻞﻫﺎ را از ﺑﻴﻦ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ،ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد زﻣﻴﻦﻫﺎي ﻓﻮﺗﺒﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎﻋﺚ درك ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻳﻚ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺴﻴﺎري ﻣﻌﻤﻮل ،ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات درﺻﺪي اﺳﺖ .ﻣﺜﻼً اﮔﺮ ﻣﻴﺰان اﻓﺮاد ﻓﻘﻴﺮ ﻛﺸﻮرﺗﺎن در ﻃﻮل ﻳﻚ ﺳﺎل از 20درﺻﺪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ 22 درﺻﺪ رﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﻦ اﻓﺰاﻳﺶ 2درﺻﺪي ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻋﻤﻼً 10 درﺻﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﮔﺰارﺷﺘﺎن را ﺑﺎ آﻣﺎر و ارﻗﺎم ﭘﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ .درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻮدارﻫﺎ و اﺷﻜﺎل و ﺟﺪولﻫﺎي آﻣﺎري ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻋﺘﺒﺎر ﻛﺎرﺗﺎن را اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻨﺪ ،وﻟﻲ ﭘﺮ ﻛﺮدن ﮔﺰارش از اﻋﺪاد و آﻣﺎر ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن و ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﻫﻀﻢ ﻧﻴﺴﺖ .اﻋﺪاد و آﻣﺎري را ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت را در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﺮدم ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺤﺘﻮاي ﺑﺤﺚ را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﻧﺪ .ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ آﻣﺎر ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ ،ﭼﻮن ﻋﻼﻗﻪﺷﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد. دادهﻫﺎي آﻣﺎري و ﻧﻤﻮدارﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻘﻄﺔ ﺷﺮوﻋﻲ ﺑﺮاي ﮔﺰارﺷﺘﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ،وﻟﻲ ﻫﻤﺔ ﮔﺰارش ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .آﻣﺎر و ارﻗﺎم ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪة ﺷﻤﺎ در ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ آﻣﺎر ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮه و ﺑﻬﺖ آور ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﺴﺘﺔ ﮔﺰارش ﺷﻤﺎ را ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﻨﺪ .اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺎﺑﻞ درك ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺮدم واﻗﻌﻲ را ﺷﺮح دﻫﻨﺪ؛ ﻣﺜﻞ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖﻫﺎ روي درﺻﺪي از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻛﻪ ﻗﺪرت ﺧﺮﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮي دارﻧﺪ ،ﻳﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان اﺑﺘﻼ ﺑﻪ
60
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن در زﻧﺎن ﻳﻚ ﻣﻨﻄﻘﺔ ﺧﺎص ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺸﻌﺸﻊ اﺷﻌﺔ رادﻳﻮاﻛﺘﻴﻮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﻤﻮﻧﺔ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻨﮕﺎم اراﺋﺔ آﻣﺎر و ارﻗﺎم دﻗﺖ زﻳﺎدي از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ. ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي آﺧﺮﻳﻦ آﻣﺎر در ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارﺷﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻄﺎي روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .اﮔﺮ آﻣﺎر را ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻣﻨﺘﻘﺪاﻧﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻣﻮرد ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺳﻮءﺑﺮداﺷﺖ ﻛﻨﻴﺪ و اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎي ﺑﻴﺨﻮدي از ﻣﻔﻬﻮم آﻣﺎر و ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ در ﮔﺰارﺷﺘﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﻴﺎورﻳﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺑﻼﺳﺘﻠﻨﺪ ،ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﮔﺰارشﻫﺎ را ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺔ آﻣﺎر ﻣﻨﺪرج در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮده ،آﻣﺎر ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در ﺗﻌﺪادي از ﮔﺰارشﻫﺎي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه در ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ ﻳﺎ ﻏﻠﻂ ﺑﻮدهاﻧﺪ و ﻳﺎ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮي داﺷﺘﻪاﻧﺪ .او و اﻧﺪرو دﻳﻠﻨﺎت ﻛﺘﺎﺑﻲ درﺑﺎرة ﺑﺮرﺳﻲ آﻣﺎر و ارﻗﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧﺪ .ﺑﻼﺳﺘﻠﻨﺪ ﻣﻘﺎﻟﻪﻫﺎي زﻳﺎدي را ﺑﺮاي ﺑﻲ .ﺑﻲ .ﺳﻲ .درﺑﺎرة اﺳﺘﻔﺎدة ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ از آﻣﺎر و ﺳﻮءﺗﻔﺎﻫﻢﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﻋﺪم درك آﻣﺎر در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،در ﺳﺎل 2007روزﻧﺎﻣﺔ دﻳﻠﻲ ﭘﺴﺖ ﻛﻪ در ﺷﻤﺎل وﻟﺰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﮔﺰارش داد ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺸﻴﺪن ﺳﻴﮕﺎر ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ 13درﺻﺪي ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ در ﻣﺎهﻫﺎي اﻛﺘﺒﺮ و ﻧﻮاﻣﺒﺮ و دﺳﺎﻣﺒﺮ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ زﻣﺎن ﻣﺸﺎﺑﻪ در ﺳﺎل 2006ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖﻫﺎ از ﻣﺎه آورﻳﻞ آﻏﺎز ﺷﺪ ،و ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻼﺳﺘﻠﻨﺪ ،ﮔﺰارش ﻫﻴﭻ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات آﻣﺎري در ﻣﻴﺰان ﺣﻤﻼت ﻗﻠﺒﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺎهﻫﺎي آورﻳﻞ و اﻛﺘﺒﺮ ﻧﻜﺮده ﺑﻮد .ﺑﻪ ﻋﻼوه ،ﮔﺰارش ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻋﻠﺖ اﺻﻠﻲ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﻤﻼت ﻗﻠﺒﻲ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
61
ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﻛﺸﻴﺪن دﺧﺎﻧﻴﺎت ﺑﻮده اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﺳﻨﺪ و ﺷﺎﻫﺪي دال ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﺸﻴﺪن دﺧﺎﻧﻴﺎت ﻋﺎﻣﻞ ﺣﻤﻼت ﻗﻠﺒﻲ اﺳﺖ در ﮔﺰارش ﻧﻴﺎﻣﺪه ﺑﻮد .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻛﺎﻫﺶ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ،وﻟﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻣﻞ آن ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .ﺑﻼﺳﺘﻠﻨﺪ در ﻧﻘﺪ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻧﻮﺷﺖ: »ﻧﻤﻲﺷﻮد ﺑﺮاي ﭼﻴﺰي ﻛﻪ رخ داده ،ﭘﻴﺶﻓﺮض داد و ﻋﻠﺖ و ﻣﻌﻠﻮل ﺟﻮر ﻛﺮد «.در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻮاﻣﻞ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﺗﻐﻴﻴﺮ آﻣﺎر ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ درج ﻣﻲﻛﺮد. ﻳﻚ ﮔﺰارش دﻳﮕﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﺔ دﻳﻠﻲ رﻳﻜﻮرد ﭼﺎپ اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﺎدت ﻣﺮدم در اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻂ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﮔﺰارﺷﻲ را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد .در اﻳﻦ ﮔﺰارش آﻣﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺧﻮدروﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﻪ ﺳﺮاغ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﺔ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﻓﺖ .اﻳﻦ ﮔﺰارش اداﻣﻪ ﻣﻲداد» :ﺑﺮ اﺳﺎس ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ آﻣﺎري ،از ﻫﺮ ﭘﻨﺞ راﻧﻨﺪه ﺑﻴﺶ ار ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﺮاﻧﻲ ﺳﻮﺧﺖ ﻗﺼﺪ دارﻧﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ را در ﺗﺮدد روزاﻧﺔ ﺧﻮد اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻨﺪ .ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﻳﻚ ﻣﺆﺳﺴﺔ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ 61 درﺻﺪ از اﺳﺘﻔﺎدهﻛﻨﻨﺪﮔﺎن از ﺧﻮدروﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖ ﺑﻨﺰﻳﻦ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ در روش ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺧﻮد از ﺧﻮدروﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ«. اﻣﺎ ﺑﻼﺳﺘﻠﻨﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﻧﻮﺷﺖ ﻛﻪ ﮔﺰارش روزﻧﺎﻣﺔدﻳﻠﻲ رﻳﻜﻮرد ﺑﺮ اﺳﺎس آﻣﺎر اراﺋﻪ ﺷﺪه از ﺳﻮي ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺗﻬﻴﺔ آن را ﺑﺪون اﻧﮕﻴﺰه داﻧﺴﺖ .در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻴﺴﺖ راﻧﻨﺪﮔﺎن رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادهاﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ ،زﻳﺮا راﻧﻨﺪهﻫﺎي ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪه در ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﻋﻤﻼً ﻫﻨﻮز ﻛﺎر ﺧﺎﺻﻲ ﻧﻜﺮدهاﻧﺪ و ﺻﺮﻓﺎً ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ اﺷﺎره ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ دارﻧﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ در روش ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺧﻮد اﻳﺠﺎد
62
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﻛﻨﻨﺪ .ﮔﺰارﺷﮕﺮ روزﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده از اﻃﻼﻋﻴﺔ ﻣﺆﺳﺴﺔ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ،ﻣﻨﺎﺑﻊ دﻳﮕﺮي را ﻧﻴﺰ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﻛﺮد ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد رﻓﺘﺎر راﻧﻨﺪﮔﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ .در ﻣﻴﺎن اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم ،ﻣﻴﺰان اﺳﺘﻔﺎدة ﻣﺮدم از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﺔ ﻋﻤﻮﻣﻲ در دوران ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﺳﻮﺧﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮔﻔﺘﺎر ﺷﺸﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮاي ﮔﺰارش
ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻗﺎﻟﺐ ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ را ﺑﺮاي ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﻌﻀﻲ از ﮔﺰارشﻫﺎي ﺧﺒﺮي ﺳﺎده ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي درﺑﺎرة آﻣﺎر ﺳﺮﻃﺎن ،ﺳﺨﻨﺎن و ﻣﻮاﺿﻊ ﻳﻚ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ،آﻏﺎز ﻫﻤﺎﻳﺸﻲ ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻓﻘﺮ .ﺑﻌﻀﻲ ﮔﺰارشﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ درﺑﺎرة ﺗﻐﻴﻴﺮ اوﺿﺎع اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﮕﺮش اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﺧﺎص در ﮔﺬر زﻣﺎن .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺷﺮحﺣﺎل ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻳﺎ ﻳﻚ ﻣﺆﺳﺴﻪ را ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ .ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻗﺎﻟﺐﻫﺎي ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮاﻧﻪ ﺑﺮوﻳﺪ. -63-
64
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﻳﻜﻲ از ﻧﻜﺎت ﺟﺬاب ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﻫﺮ ﻗﺎﻟﺒﻲ را ﺑﺮاي ﮔﺰارش اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮد .ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻃﻼﻋﺎت و ﻣﺎدة ﺧﺎم اوﻟﻴﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ روﺷﻲ ﺑﺮاي اراﺋﺔ ﮔﺰارش ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺟﺬابﺗﺮ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ .اﻣﺎ در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﮔﺰﻳﻨﻪ روﺑﻪ رو ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺷﺪ .اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻴﺰان اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊآوري ﺷﺪه ،زﻣﺎن ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارش، و اﻳﻦ ﻛﻪ روي ﭼﻪ ﺑﺨﺸﻲ از اﻃﻼﻋﺎت ﮔﺮدآوري ﺷﺪه ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد ،ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاي ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي ﺑﻬﺘﺮ درﺑﺎرة اﻧﺘﺨﺎب ﻗﺎﻟﺐ ﮔﺰارش: ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﻟﺒﻲ را ﺑﺮاي ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮔﺰارش اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﻳﻦ روش ﺑﺮاي اراﺋﺔ آن ﺑﺎﺷﺪ .ﮔﺰارش ﻳﻚ دﺳﺘﺎورد ﻋﻠﻤﻲ را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﺧﺒﺮ اراﺋﻪ ﻛﺮد .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲﺗﻮان از ﻗﺎﻟﺐ ﮔﺰارشﻫﺎي ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ -ﻓﻴﭽﺮ -ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد .دﻗﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﺣﺎل ،ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻘﻄﻪﻧﻈﺮﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت را در ﮔﺰارﺷﻤﺎن ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻴﻢ. ﮔﺰارش ﺧﺒﺮي ﻋﻤﻮﻣﺎً داﺳﺘﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ درﺑﺎرة روﻧﺪ و ﻳﺎ ﺗﺤﻮل ﻳﻚ روﻳﺪاد در ﮔﺬر زﻣﺎن ﺑﺤﺚ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺤﺮك اﺻﻠﻲ آن وﻗﻮع ﻳﻚ اﺗﻔﺎق ﺑﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮي ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﺑﺰرگﺗﺮ ﻫﻢ ﺑﺸﻮد .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﮔﺮ ﮔﺰارﺷﻲ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ درﻳﺎﭼﻪ اي ﻣﺸﺨﺺ آﻟﻮده ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﻣﻮﺿﻮع آﻟﻮدﮔﻲ اﻳﻦ درﻳﺎﭼﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ آﻟﻮدﮔﻲ در ﻛﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮد ،ﻛﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻫﻤﺎن ﻧﻘﻄﺔ ﺷﺮوع اﺳﺖ. ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮاﻧﺪن درﺑﺎرة ﻣﺮدم ﻳﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎي آدمﻫﺎي واﻗﻌﻲ در ﮔﺰارشﻫﺎي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اراﺋﺔ ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺸﺨﺼﺎت و دﺳﺘﺎوردﻫﺎي اﻓﺮاد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ راه ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﻧﻘﻞ داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻬﻢ اﻳﻦ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
65
اﺳﺖ ﻛﻪ روي ﻛﺴﻲ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن زﻧﺪﮔﻲاش ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺰارش ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﻓﺮد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻌﺎل ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاري ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻧﮕﻴﺰة اوﻟﻴﻪاش ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ،ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻋﻠﻴﻪ ﻳﻚ اﻗﻠﻴﺖ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ .ﺑﺎ ﺗﻤﺮﻛﺰ روي اﻳﻦ ﻓﺮد ،ﻧﻮﺷﺘﻪﺗﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﻋﻴﻦ ﺷﺮح ﻛﺎرﻫﺎي او ،روي ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﻮد. ﮔﻔﺖوﮔﻮ در ﻗﺎﻟﺐ ﭘﺮﺳﺶ و ﭘﺎﺳﺦ زﻣﺎﻧﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬاري ﺑﻴﺸﺘﺮي دارد ﻛﻪ ﺑﻪ اﻓﺮاد )ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮي( اﻣﻜﺎن ﺑﻴﺎن دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺷﻴﻮة دﻟﺨﻮاه ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﺪﻫﻴﺪ .ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺟﺬاب اﺳﺖ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻃﺮف ﮔﻔﺖوﮔﻮي ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﺪ و ادﺑﻴﺎﺗﺶ ﭼﻴﺴﺖ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮ زﻣﺎﻧﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻣﻲﮔﺬارد ﻛﻪ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﮔﺮ ﺑﻪ اﻧﺪازة ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺷﻮﻧﺪه را ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺳﺨﺖ روﺑﻪ رو ﻛﻨﻴﺪ و ﮔﺎﻫﻲ ﺑﭙﻴﭽﺎﻧﻴﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد ،ﮔﺰارش ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺗﺮﻳﺒﻮن ﺗﺒﻠﻴﻐﻲ او ﺷﻮد. ﮔﺎﻫﻲ وﻗﺖﻫﺎ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺷﺮحﺣﺎل ﻳﻚ آدم ﻣﻌﺮوف ،ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻓﺮدي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﺮوﻳﺪ .ﻣﺜﻼً ﻳﻚ روز از وﻗﺘﺘﺎن را ﺑﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮي ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺳﭙﺮي ﻛﻨﻴﺪ و زﻧﺪﮔﻲ او را ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ .ﻳﺎ ﻣﺪﺗﻲ در ﻛﻨﺎر ﺧﺎﻧﻮادهاي ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻪﺷﺎن ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﺎرﺧﺎﻧﺔ ﺑﺰرگ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ اﺳﺖ .ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﻠﺐ درﺑﺎرةﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎ و ﻣﻘﺎمﻫﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ وﺿﻌﻴﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻳﻚ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎن ﺟﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ.
66
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﻗﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﮔﺰارش اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﻣﻄﻠﺒﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺎﻣﻪ ﻓﻬﻢ و داراي اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم درﺑﺎرة ﻃﺮفﻫﺎي درﮔﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﻳﺎدﺗﺎن ﻧﺮود ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺆال ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻴﺪ :ﭼﺮا؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﭼﻪ وﻗﺖ؟ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ؟ ﻛﺠﺎ؟ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﮕﺎه و دﻳﺪﮔﺎه ﺧﻮد را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﻨﺪ و اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﻪ در ﺑﺮاﺑﺮش ﺳﻜﻮت ﻛﻨﻨﺪ و ﭼﻴﺰي ﻧﭙﺮﺳﻨﺪ و ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ .وﻇﻴﻔﺔ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺳﺨﺖ و ﭼﺎﻟﺸﻲ ﻣﻄﺮح ﺳﺎزد ،ﻣﻮﺿﻮع را از زواﻳﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﺪ ،و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﺑﺪﻫﺪ. ﮔﺰارش ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﮔﺎه رﻧﮓ ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .در روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮاﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻨﺪوﻛﺎو ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت اﻧﺠﺎم داد و ﺑﺮاي ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺘﻌﺪدي رﻓﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﮔﺰارشﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﺳﻮءﻣﺪﻳﺮﻳﺖﻫﺎ ،ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎ ،ﻣﺸﻜﻼت ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻣﺆﺳﺴﻪﻫﺎ ،و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﺴﺎد ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ ﭘﺮده ﺑﺮدارﻧﺪ .ﻣﺜﻼً ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان درﺑﺎرة دزدي ﻣﻘﺎمﻫﺎي ارﺷﺪ ﻳﻚ ﻗﺒﻴﻠﻪ از ﺑﻮدﺟﻪاي ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺑﻬﺘﺮ ﻛﺮدن وﺿﻊ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻮﻣﻲ ﺻﺮف ﻣﻲﺷﺪ ﻧﻮﺷﺖ .ﻳﺎ درﺑﺎرة ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدة ﻣﺎﻟﻲ ﺷﺮﻛﺖ وارد ﻛﻨﻨﺪة ﺧﻮنﻫﺎي آﻟﻮده ﺑﺤﺚ ﻛﺮد. ﺑﻪ دﻟﻴﻞ زﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺗﻬﻴﺔ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﺰارشﻫﺎ ،ﺑﻴﮕﺪار ﺑﻪ آب ﻧﺰﻧﻴﺪ و ﺣﺘﻤﺎً از ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺪﻳﺮان ﺳﺎزﻣﺎن رﺳﺎﻧﻪاي ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺧﻮد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ. ﻗﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي داﺳﺘﺎن ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﮔﺎه ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪة ﺳﺒﻜﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺔ آن ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ .ﻟﻴﺪ ﻣﻄﻠﺐ اﻏﻠﺐ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪة ﺑﻘﻴﺔ ﻣﺎﺟﺮاﺳﺖ .ﭘﺲ ﻧﺤﻮة ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻟﻴﺪ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد .اﮔﺮ داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺧﺒﺮي ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ،ﻟﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻴﻠﻲ رك و ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻫﻤﺔ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕﻮﻳﺪ و اﻃﻼﻋﺎت اﺻﻠﻲ را ﻫﻤﺎن اول ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ .اﮔﺮ ﮔﺰارش ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ -ﻓﻴﭽﺮ -ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻴﺪ،
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
67
ﻟﻴﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ درﺑﺎرة ﺷﺨﺼﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ او ﻛﻞ ﻣﺎﺟﺮا را ﺷﺮح ﻣﻲدﻫﻴﺪ و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﭘﺎراﮔﺮاف ﻃﻮل ﺑﻜﺸﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻬﻢ ﺑﺮﺳﻴﺪ. ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﺔ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ در اﻳﻦ ﺟﺎ ﭼﻬﺎر ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاي ﭘﺎراﮔﺮاف ﻫﺎي اول ﻳﻚ داﺳﺘﺎن ﺣﻮزة اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را آوردهاﻳﻢ .داﺳﺘﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲﻫﺎي ﻳﻚ زن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪة ﻧﻴﺠﺮﻳﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﻮدﻛﻲ ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪه و ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ دﺧﺘﺮ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪاش ﻛﻪ در ﻛﺎﻧﺎدا ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ او ﺷﻮد. ادارهة ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻛﺎﻧﺎدا اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ زن ﻧﻴﺠﺮﻳﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎل ﻣﻘﻴﻢ ﺷﻬﺮ ﻣﻮﻧﺘﺮآل ﺑﻮده ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ اﻋﻄﺎ ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻧﻨﺴﻲ ﻛﺎﺳﺘﻴﻠﻮ، ﺳﺨﻨﮕﻮي ادارة ﻣﻬﺎﺟﺮت و ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﻛﺎﻧﺎدا ،اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﻜﻢ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ دادﮔﺎه ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ،ﻟﻮزي ﻧﺎﺷﺎروي ﺳﻲ و ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﻛﻨﺎر ﻫﺴﺘﺮ ،دﺧﺘﺮ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪاش ﻛﻪ در ﻛﺎﻧﺎدا ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه، ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺧﺎﻧﻢ ﻧﺎﺷﺎرو ﻫﻴﭻ ﺧﺎﻃﺮهاي از ﻓﺮد ﺳﺎﻟﻤﻨﺪي ﻛﻪ در روﺳﺘﺎﻳﺶ در ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ او را ﺧﺘﻨﻪ ﻛﺮد ﻧﺪارد ،وﻟﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪه ﻛﻪ در ﺻﻮرت اﺧﺮاج او و دﺧﺘﺮش از ﻛﺎﻧﺎدا ،ﻓﺮزﻧﺪش ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ او دﭼﺎر ﮔﺮدد و ﺑﻪ زور ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد .ﺣﺎﻻ ﻫﺮ دو در ﻛﺎﻧﺎدا ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ .اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ -ﻓﻴﭽﺮ -ﺗﻼﺷﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ »ﺳﺨﺖ ﺧﺒﺮ« ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﻃﻮري ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ﺑﺎ آن ﻫﺎ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻛﺮده آﺷﻨﺎ ﺷﻮد: درﺳﺖ ﻳﻚ روز ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﻤﻊ اﻋﺘﺮاضآﻣﻴﺰ ﻳﻚ زن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪة ﻧﻴﺠﺮﻳﺎﻳﻲ و ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎزﻣﺎن ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ ﻋﻀﻮ اﺋﺘﻼف ﺿﺪﻓﻘﺮ ﻣﻮﻧﺘﺮآل ،ﺣﻜﻢ ﺗﺠﺪﻳﺪ
68
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﻧﻈﺮي ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻊ اﺧﺮاج اﻳﻦ زن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ﻣﻲﺷﺪ ﺻﺎدر ﺷﺪ .ﻟﻮزي ﻧﺎﺷﺎرو ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺮوزي در ﺟﻠﺴﺔ دادﮔﺎه در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﺮﻳﺴﺖ ﮔﻔﺖ» :از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰ را دادهاﻳﺪ ،ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ«. اﻳﻦ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻼﺷﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺗﺒﺪﻳﻞ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺷﺮحﺣﺎل ،و ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺎدر و دﺧﺘﺮ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎي داﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ: ﻫﺴﺘﺮ ﻧﺎﺷﺎروي ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻤﺎم روز در ﻣﺪرﺳﺔ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﺶ ﺧﻴﻠﻲ آرام دﻋﺎ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪاش را ﺑﺮآورده ﻛﻨﺪ .دﺧﺘﺮ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺖ: »ﻣﻦ دﻋﺎ ﻛﺮدم ﺧﺪاﻳﺎ ،ﻟﻄﻔﺎ ﺑﮕﺬار ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﺷﻮﻳﻢ ،و دﻋﺎﻳﻢ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﺷﺪ«. آن روز ﺑﻌﺪ از ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺷﺪن ﻣﺪرﺳﻪ ،ﻣﺎدر ﻫﺴﺘﺮ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻌﺪاز اﺧﺮاج از ﻛﺎﻧﺎدا ﺑﻪ ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ ﻣﻲرﻓﺖ ،ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻛﻨﻨﺪه را داد .ﻧﺎﺷﺎرو ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ آن ﻫﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎ در ﻛﺎﻧﺎدا ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﺷﻮﻳﻢ «.ﻧﺎﺷﺎرو اﻓﺰود» :دﺧﺘﺮم ﮔﻔﺖ ﺧﺪاﻳﺎ ،از ﺗﻮ ﻣﺘﺸﻜﺮم ﻛﻪ آرزوﻳﻢ را ﺑﺮ آورده ﻛﺮدي «.ﻧﺎﺷﺎروي ﺳﻲ و ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ و دﺧﺘﺮش ﻛﻪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﻛﺎﻧﺎدا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ ،در روزﻫﺎي ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺑﻪ ﺻﺪور ﺣﻜﻢ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ روزﮔﺎر ﺳﺨﺘﻲ را ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪﻧﺪ و ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺗﺮك ﺧﺎﻧﻪ و ﻛﺎﺷﺎﻧﺔ ﺧﻮد در ﻛﺎﻧﺎدا ﺷﻮﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﺎدر ﻣﺠﺮد در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻼﺷﺶ ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ از دوﻟﺖ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد .او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺗﺮﺳﺪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ ،دﺧﺘﺮش ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻋﻤﻞ ﺧﺘﻨﺔ زﻧﺎن ﺷﻮد ﻛﻪ در اﻳﺎﻟﺖ ادو ،زادﮔﺎه ﺧﺎﻧﻢ ﻧﺎﺷﺎرو ،ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻌﻤﻮل اﺳﺖ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
69
در اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ،ﺑﻪ رﻳﺸﻪﻫﺎي ﻣﺎﺟﺮا ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﺟﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ دادﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻴﺴﺖ و وﺿﻌﻴﺖ زن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ ﻣﻲﺷﻮد :در ﺑﺮﺧﻲ از ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎي اﻓﺮﻳﻘﺎﻳﻲ ،ﺧﺘﻨﺔ زﻧﺎن ﻳﻜﻲ از راهﻫﺎي ﻣﻬﺎر ﺷﻬﻮت ﺟﻨﺴﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﺮف و ﺳﻨﺖ ﻗﺪﻳﻤﻲ ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ و ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻛﻤﻲ ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت زﻧﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪاﻧﺪ. اﺟﺮاي اﻳﻦ ﻋﻤﻞ در ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺎري آن ﻛﺸﻮر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻳﻚ ﭘﺮوﻧﺪة ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﺷﺪ .ﻳﻚ زن ﻧﻴﺠﺮﻳﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ در ﻛﺎﻧﺎدا ﺑﻮد ،اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﺶ ﺑﻪ ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ دﺧﺘﺮ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪاش را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﺑﻴﻨﺪازد .ﻟﻮزي ﻧﺎﺷﺎروي ﺳﻲ و ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﺎدر ﻣﺠﺮد ﻫﻴﭻ ﭼﺎرهاي ﺟﺰ زﻧﺪﮔﻲ در ﺧﺎﻧﺔ ﭘﺪرش ﻛﻪ ﻓﺮدي ﺳﻨﺘﻲ اﺳﺖ ﻧﺪارد .او اداﻣﻪ داد ﻛﻪ ﭘﺪر و ﺑﺰرگﺗﺮﻫﺎي ﻗﻮم ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﺟﺮاي ﺳﻨﺖ در ﻣﻮرد دﺧﺘﺮ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪاش ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ ،و اﻳﻦ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﺮ ﺣﺎﺻﻞ ازدواﺟﻲ رﺳﻤﻲ ﻧﺒﻮده، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺰرگﺗﺮﻫﺎ ﺑﺮ اﻧﺠﺎم دادن اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺮﭘﺎﻳﺔ ﻳﻚ ﮔﺰارش و ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﻣﺤﻠﻲ ،در ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ ﻋﻤﻞ ﺧﺘﻨﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ روي 100در ﺻﺪ زﻧﺎن و دﺧﺘﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ،و اﻳﺎﻟﺖ ادو ،زادﮔﺎه ﺧﺎﻧﻢ ﻧﺎﺷﺎرو ،ﺟﺰو ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺳﺖ. ﻋﺒﻮر از واژﮔﺎن ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﻧﺤﻮة ﻛﺎرﺑﺮد ﻛﻠﻤﺎت در روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ،اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ،و رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ،واژﮔﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺸﻲ از ﮔﺰارش را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻼم را
70
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
اﺑﺰار ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ اﻧﺘﻘﺎل ﭘﻴﺎم ﺑﺪاﻧﻴﻢ ،اﻣﺎ ﻛﺎرﺑﺮد ﺗﺼﺎوﻳﺮ در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي ﺗﺼﻮﻳﺮي و ﭼﺎﭘﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﻛﻼم ﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬارﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ .در رادﻳﻮ ﻫﻢ ﻛﺎرﺑﺮد ﺻﺪاﻫﺎي ﭘﺲزﻣﻴﻨﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار اﺳﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺎرﺑﺮد ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺻﺪا و ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﻮاس ﻣﺨﺎﻃﺐ را ﭘﺮت ﻛﻨﺪ .ﺑﺴﻴﺎري از روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺠﻼت و روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺼﻮر ﻛﺮدن داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﺸﺎن وﻇﻴﻔﺔ ﮔﺮوه ﮔﺮاﻓﻴﻚ ﻳﺎ ﻋﻜﺎس ﻣﺤﻞ ﻛﺎرﺷﺎن اﺳﺖ و ﺑﺲ .ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺼﻮﻳﺮﺑﺮدار ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﻬﺎﻳﻲ را درﺑﺎرة آﻧﭽﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﮕﻴﺮد. ﻧﻤﻲﺷﻮد ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺣﻖ ﻛﺎﻣﻼً ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ .اﻣﺎ آن وﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر اﻳﻦ وﺳﻂ ﭼﻪ ﻛﺎره اﺳﺖ؟ داﺷﺘﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺼﻮري از ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺪود ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر ،ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ دﻧﺒﺎل ﻛﺎر ﺧﻮدش ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺳﻮد ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻪ ﻧﻔﻊ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎرش را ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ،ﭘﺲ ﺑﺮاي ﺟﺬابﺗﺮ ﻛﺮدن ﻣﻄﻠﺐ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻫﻴﭻ ﺗﻼﺷﻲ ﻓﺮوﮔﺬار ﻛﻨﺪ .اﮔﺮ ﻣﺜﻼً روي ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﮔﺮه ﻛﻮر ﺷﺒﻜﺔ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺷﻬﺮي ﻳﺎ ﻋﺪم دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻣﺪارس ﺑﻪ ﻛﻤﻚﻫﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﻛﺎر ﻛﻨﻴﺪ و ﻛﺴﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪﺗﺎن ﻧﺸﻮد ،آب در ﻫﺎون ﻛﻮﺑﻴﺪهاﻳﺪ .اﮔﺮ در ﻛﻨﺎر ﻣﻄﻠﺐ ،ﻃﺮح ﻳﺎ ﺷﻜﻞ ﻳﺎ ﻧﻤﻮدار ﺟﺬاﺑﻲ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﺪون ﺷﻚ ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻛﺎر ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ .ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري ﻣﻮاد ﻛﻤﻜﻲ ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﺐ آﻳﻨﺪه و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎ ،در اراﺋﺔ ﺑﻬﺘﺮ ﻛﺎر اﺗﺎق ﺧﺒﺮ اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد. داﺳﺘﺎنﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ و ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﺮدم اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارﻧﺪ .ﺟﻤﻊآوري ﺗﺼﻮﻳﺮ و ﺣﺘﻲ ﺻﺪا ﺑﺮاي ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻬﺘﺮ و ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻛﺮدن داﺳﺘﺎن ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻄﻠﺐ را ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢﺗﺮ
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
71
ﻛﻨﺪ .و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً اﻋﺪاد و ارﻗﺎﻣﻲ ﻣﺜﻞ ﺑﻮدﺟﻪ ،ﻧﻤﻮدارﻫﺎي آﻣﺎري ،و ﻳﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﻫﺎ در دﺳﺘﺮس ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻦ داﺷﺘﻪﻫﺎ در ﻛﻨﺎر ﻣﻄﻠﺐ ،ﻫﻢ ﻛﺎر را ﺟﺬابﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﻢ ﻣﻮﺟﺐ درك ﺑﻬﺘﺮ داﺳﺘﺎن ﻣﻲﺷﻮد. در روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ،ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﮔﺎه ﻫﻴﭻ ﺗﺼﻮري از ﻧﺤﻮة ﭼﺎپ ﻣﻄﻠﺒﺸﺎن ﻧﺪارﻧﺪ .درﻣﻮاردي ،ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران اﺻﻼً ﺑﻪ دﺑﻴﺮ ﻳﺎ ﺳﺮدﺑﻴﺮ و ﻳﺎ ﮔﺮوهﻫﺎي ﻋﻜﺲ و ﮔﺮاﻓﻴﻚ ﺧﺒﺮ ﻧﻤﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻄﻠﺒﺸﺎن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮي ﻛﻤﻜﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر اﺣﺴﺎس ﻛﻨﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮدن از ﺑﻘﻴﺔ ﮔﺮوهﻫﺎي روزﻧﺎﻣﻪ ﻛﺎرش را راﺣﺖﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .اﻣﺎ ﻳﺎدﺗﺎن ﻧﺮود ﺣﺮﻓﺔ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻲ ﮔﺮوﻫﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ آن ﺑﺮاي اراﺋﺔ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. در ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺠﻼت و روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ،ﺗﺼﻮﻳﺮﮔﺮان و ﻃﺮاﺣﺎن و ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮرﻳﺴﺖ ﻫﺎ ﺑﺮ ﻛﻴﻔﻴﺖ و ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻨﺪ .داﺷﺘﻦ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻃﺮح روزﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺑﻲﻓﺎﻳﺪه ﻧﻴﺴﺖ. اﻳﻦ در ﺣﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﻣﻌﻤﻮﻻً از اﻳﻦ ﺧﻄﺎ ﻣﺼﻮن ﻫﺴﺘﻨﺪ و از اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺑﺼﺮي آﮔﺎﻫﻨﺪ .اﻣﺎ آن ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﻗﺖ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ داﺳﺘﺎﻧﺸﺎن را ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﻜﻦ اراﺋﻪ ﻛﻨﻨﺪ و از ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻓﻴﻠﻢﺑﺮداران ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺮة ﻣﻤﻜﻦ را در ﻛﺎر ﮔﺰارش ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ. داﺳﺘﺎنﻫﺎي رادﻳﻮﻳﻲ اﻟﺒﺘﻪ از ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﻬﺮهاي ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺻﺪاﻫﺎي ﻣﺤﻴﻂ ﮔﺰارﺷﮕﺮيﺷﺎن را ﺛﺒﺖ و ﺿﺒﻂ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﻨﻮﻧﺪه اﺣﺴﺎس ﻛﻨﺪ واﻗﻌﺎً در ﻣﺤﻞ ﺣﻀﻮر دارد و ﻓﻀﺎ را ﺑﻬﺘﺮ درك ﻛﻨﺪ. اﻳﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺿﺒﻂ ﺻﺪاي ﭘﺲزﻣﻴﻨﺔ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﺷﻠﻮغ ﺑﺮاي داﺳﺘﺎﻧﻲ درﺑﺎرة ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ ،ﻳﺎ ﺻﺪاي ﺑﭽﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻛﻼس درس ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮف
72
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
ﻣﻲزﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﮔﺰارﺷﻲ آﻣﻮزﺷﻲ ،و ﻳﺎ ﺻﺪاي ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﺟﻨﮕﻞ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﺮاي داﺳﺘﺎﻧﻲ درﺑﺎرة ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺮاي ﺷﻨﻮﻧﺪهﻫﺎ ﺟﺬابﺗﺮ ﻛﻨﺪ. وﺑﻼگﻧﻮﻳﺲﻫﺎ ﻳﺎ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران »ﺷﻬﺮوﻧﺪ« )ﻏﻴﺮرﺳﻤﻲ( ﻫﻢ راهﻫﺎي زﻳﺎدي ﺑﺮاي ﺟﺬابﺗﺮ ﻛﺮدن داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﺸﺎن دارﻧﺪ ،ﻣﺜﻞ اﻓﺰودن ﺗﺼﻮﻳﺮ، ﭘﺎدﻛﺴﺖ )ﻓﺎﻳﻞﻫﺎي ﺻﻮﺗﻲ( ،و ﺗﺼﺎوﻳﺮ وﻳﺪﻳﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان در ﻳﻮﺗﻴﻮب ﭘﻴﺪا ﻛﺮد. در زﻳﺮ ﭼﻨﺪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﮔﺰارش رادﻳﻮﻳﻲ و ﻳﺎ ﻣﻄﻠﺐ ﭼﺎﭘﻲﺗﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮي را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ: از ﻫﻤﺎن وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺪ ﻛﺎرﺗﺎن زده ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺟﻤﻊآوري ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻳﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ و ﻳﺎ ﻓﺎﻳﻞﻫﺎي ﺻﻮﺗﻲ ﻻزم ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻧﻈﺮاﺗﺘﺎن را ﺑﺎ ﺳﺮدﺑﻴﺮ ﻳﺎ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪهﺗﺎن در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارﻳﺪ .اﮔﺮ ﻻزم اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻋﻜﺎس روزﻧﺎﻣﻪ ﻳﺎ ﻓﻴﻠﻢﺑﺮدار و ﻳﺎ ﮔﺮاﻓﻴﺴﺖ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﻤﻔﻜﺮي ﻛﻨﻴﺪ .اﮔﺮ درﺑﺎرة ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻳﺎ ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮ ﺧﺎﺻﻲ ﻧﺪارﻳﺪ ،دﺧﻴﻞ ﻛﺮدن ﻫﻤﻜﺎران در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻛﺎري اﻳﻦ ﺑﺨﺖ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮات آن ﻫﺎ آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ. ﺗﺠﺮﺑﺔ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻧﺪوﺧﺘﺔ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻪ دردﺗﺎن ﺑﺨﻮرد. ﻫﻨﮕﺎم ﺟﻤﻊآوري ﻣﻮاد ﺧﺎم و ﺗﺼﺎوﻳﺮ و ﺻﺪاﻫﺎ ،ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﺔ اﺣﺘﻤﺎﻻت ﺑﺎﺷﺪ .اﮔﺮ از ﮔﺰارﺷﻲ آﻣﺎري اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻧﻤﻮدار ﻳﺎ ﭼﻪ ﻧﻮع ﺷﻜﻞ ﻫﻨﺪﺳﻲ اي ﺑﺮاي ﻧﺸﺎن دادن ارﻗﺎم ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮ اﺳﺖ .اﻃﻼﻋﺎﺗﺘﺎن را ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮔﺮاﻓﻴﻚ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻛﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻤﻮدار را ﺑﺮاﻳﺘﺎن آﻏﺎز ﻛﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ در ﮔﺰارشﻫﺎي رادﻳﻮﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﺎر و ارﻗﺎم را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
73
وﻗﺘﻲ در ﺣﺎل ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﻫﺴﺘﻴﺪ ،از ﻫﻤﺎن اول ﺑﻪ ﻋﻜﺲ ،وﻳﺪﻳﻮ، و ﻳﺎ ﺻﺪاﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺮﺑﺎرﺗﺮ ﻛﺮدن ﮔﺰارش ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ .ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭼﻬﺮه و ﻳﺎ ﺗﻜﺔ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ از ﻓﻴﻠﻢ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺣﻮﺻﻠﺔ ﻣﺨﺎﻃﺐ را ﺳﺮ ﻣﻲﺑﺮد .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ آﻳﺎ ﻓﺮد ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪه ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻐﻠﺶ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﺸﺨﺼﺔ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮﺗﺎن ﻣﻲرﺳﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺣﺎل ﺣﺮﻛﺖ ﻳﺎ اﻧﺠﺎم دادن ﻛﺎري ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮد؟ ﻣﺜﻼً اﮔﺮ ﻃﺮف ﻣﻌﻠﻢ ﻳﺎ ﭘﺰﺷﻚ ﻳﺎ ورزﺷﻜﺎر اﺳﺖ ،از او در ﺣﺎل ﻛﺎر ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. اﮔﺮ ﮔﺰارﺷﮕﺮ رادﻳﻮ ﻫﺴﺘﻴﺪ ،ﮔﻮشﻫﺎﻳﺘﺎن را ﺣﺴﺎﺑﻲ ﺗﻴﺰ ﻛﻨﻴﺪ .ﮔﻮشﻫﺎي ﺗﻴﺰ ﺑﺮاي ﺷﻜﺎر ﻫﺮ ﺻﺪاﻳﻲ ﻻزم اﺳﺖ .ﺻﺪاﻫﺎي در ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎ داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺻﺪاي ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﻇﺮفﻫﺎ در داﺳﺘﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮي ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﺴﺘﻦ ﻇﺮف رﺳﺘﻮرانﻫﺎ ﮔﺬران زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،و ﻳﺎ ﺻﺪاﻫﺎي ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺻﻨﻌﺘﻲ وﻗﺘﻲ دارﻳﺪ ﮔﺰارﺷﻲ درﺑﺎرة آﻟﻮدﮔﻲ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺻﺪاي ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺷﻮﻧﺪﮔﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺘﻔﺎوت از آب در ﻧﻴﺎﻳﺪ .اﻳﻦ ﺟﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﺤﺘﻮاي ﺣﺮﻓﻲ ﻛﻪ ﻣﻲزﻧﻨﺪ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻛﻴﻔﻲ ﺻﺪاﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن ﮔﺰارﺷﺘﺎن ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻫﺮ ﻋﻜﺲ ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ،و ﻧﻤﻮداري ﺑﺎﻳﺪ زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ﺧﻮدش را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻛﺎﻣﻼً ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻔﻬﻮم آن ﺑﺸﻮد .ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن از ﻣﺸﺎﻫﺪة ﺗﺼﻮﻳﺮي زﻳﺒﺎ ﻳﺎ ﻧﻤﻮداري ﺟﺬاب ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ درﺑﺎرهاش داده ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ارﺗﺒﺎﻃﺶ ﺑﺎ داﺳﺘﺎن ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺎﺷﺪ ،اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ .روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر ﺑﺎﻳﺪ زﻳﺮﻧﻮﻳﺲﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻳﺎ ﻣﺘﻦ روي ﻧﻤﻮدار را درج و ﻳﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻛﻨﺪ.
74
ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎران
در ﻛﻨﺎر ﻫﺮ ﻋﻜﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎم ﻋﻜﺎس را ﺑﻴﺎورﻳﺪ .در ﻛﻨﺎر ﻫﺮ ﻧﻤﻮدار ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺒﻊ آﻣﺎري آن ،ﭼﻪ دوﻟﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ، ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ،ﻣﺪرﺳﻪ ،و ﻏﻴﺮه ،درج ﺷﻮد .اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮد ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ درﺑﺎرة آﻧﭽﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﺪ. ﻳﻚ اﺻﻞ ﻣﻬﻢ در اﺧﻼق روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻜﺲﻫﺎ و ﻓﻴﻠﻢﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ روﺗﻮش ﺷﺪه و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺔ راﻳﺎﻧﻪاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺬابﺗﺮ ﺷﺪن ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﺷﻮد .ﻋﻜﺲﻫﺎي ﻣﺘﻬﻢﻫﺎ و ﻣﻈﻨﻮﻧﺎن را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﻴﺮهﺗﺮ ﻛﺮد ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﻣﺜﻼً آن ﻫﺎ را ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮ و ﺗﺮﺳﻨﺎكﺗﺮ ﺟﻠﻮه داد ﺗﺎ ﻣﺮدم ﮔﻨﺎﻫﻜﺎر ﺑﻮدن اﻳﻦ اﻓﺮاد را زودﺗﺮ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ .ﺑﺪﺗﺮ از آن ،ﺗﺮﻛﻴﺐ دو ﻋﻜﺲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد ﻣﺮدم ﺧﻴﺎل ﻛﻨﻨﺪ دو ﻧﻔﺮ در دو ﺟﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﮔﺎه ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻼﻗﺎت ﻫﻢ ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ ،در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻮدهاﻧﺪ .ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف ،از دﺳﺘﻜﺎريﻫﺎي »ﻓﺘﻮﺷﺎﭘﻲ« ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ. اﻣﺎ ﺑﺮاي دﺳﺘﻜﺎري در ﺗﺼﻮﻳﺮ اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ ﻫﻢ وﺟﻮد دارد :وﻗﺘﻲ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ اﻓﺮاد ﻳﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از آن ﻫﺎ و ﻣﺨﻔﻲ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ ﻫﻮﻳﺘﺸﺎن ،ﭼﻬﺮهﺷﺎن را ﺗﻴﺮه ﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﻧﻮاري ﻣﺸﻜﻲ روي ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺑﻜﺸﻴﺪ .اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﻴﻨﻨﺪه ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻬﺮه را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ دادهاﻳﺪ. ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻧﺎﻣﺮﺑﻮط در ﮔﺰارﺷﺘﺎن ﻧﮕﺬارﻳﺪ .ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬاري زﻳﺎد ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺮ ذﻫﻦ ﻣﺨﺎﻃﺐ ،ﮔﺎﻫﻲ ﻣﺮدم ﻋﻜﺲ و ﻳﺎ وﻳﺪﻳﻮي ﻳﻚ ﮔﺰارش را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻲﺳﭙﺎرﻧﺪ .و ﺣﺘﻲ در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮارد ،ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺣﺎﻓﻈﻪﻫﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ .ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺼﻮﻳﺮ ،ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺑﺼﺮي ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪة ﭼﻴﺰي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﮔﺰارش آﻣﺪه اﺳﺖ.
راﻫﻨﻤﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
75
اﮔﺮ روزﻧﺎﻣﻪﺗﺎن ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮرﻳﺴﺖ دارد ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ از او ﺧﻮاﻫﺶ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻳﺎ ﮔﺰارﺷﺘﺎن را ﻣﺼﻮر ﻛﻨﺪ .ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮاي داﺳﺘﺎن ،ﺗﺼﻮﻳﺮﺳﺎزي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻛﺎرﺗﺎن را اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﺪ. در اﻧﺘﺨﺎب ﻋﻜﺲ اﻓﺮاد ،ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﻠﻴﺸﻪﺳﺎزيﻫﺎ و ﻗﺎﻟﺐ ﻫﺎي ﺗﻜﺮاري ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ .ﺗﺼﺎوﻳﺮي ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻲﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎ اداﻣﺔ داوري ﻧﺎدرﺳﺖ راﺟﻊ ﺑﻪ ﮔﺮوهﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻗﻮﻣﻲ ﺷﻮد ..ﻣﺜﻼً در ﮔﺰارﺷﻲ ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﻛﻮﻟﻴﺎن ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻋﻜﺲ ﻳﻜﻲ از اﻫﺎﻟﻲ اﻳﻦ ﻗﻮم در ﺣﺎل ﮔﺪاﻳﻲ ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻳﻚ ﻛﻮﻟﻲ را در ﺣﻴﻦ اﻧﺠﺎم دادن ﻛﺎر ﺑﮕﺬارﻳﺪ. ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪ دﻳﺪﻧﺸﺎن ﻋﺎدت ﻛﺮدهاﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ؟ ﻛﺎرﻫﺎي ﻧﺸﺮﻳﺎت دﻳﮕﺮ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﻧﻘﺸﻪ ﺑﺮاي ﺑﻴﺎن ﻣﻜﺎن وﻗﻮع ﻳﻚ اﺗﻔﺎق ﻓﻜﺮ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﭼﻪ ﻧﻤﻮدارﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ اﺷﻜﺎل ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي واﺿﺢ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ. اﺧﻼق ﺣﺮﻓﻪاي در اﻧﺘﺸﺎر ﻋﻜﺲﻫﺎي ﻣﺮدم اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي دارد .در ﺷﻤﺎري از ﻛﺸﻮرﻫﺎ ،ﭼﻬﺮهﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﻣﻌﺮوف اﻛﺜﺮاً ﻣﺸﻜﻠﻲ ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر ﻋﻜﺲﻫﺎﻳﺸﺎن ﻧﺪارﻧﺪ .اﻣﺎ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻋﺎدي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﻏﺪﻏﻪﻫﺎﻳﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻣﺒﺎدا وارد ﻋﺮﺻﺔ ﺧﺼﻮﺻﻲ آن ﻫﺎ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻴﺪ .در ﺑﻌﻀﻲ از ﻛﺸﻮرﻫﺎ ،ﻛﺴﺐ اﺟﺎزة واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮاي اﻧﺘﺸﺎر ﻋﻜﺲ ﻛﻮدﻛﺎﻧﺸﺎن اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ.
Copyright and ordering information are on Persian side of book.
Guide to Social Reporting [Persian Language]
International Center for Journalists Written and Illustrated by Nikahang Kowsar Edited by Margaret Freaney