E
indelijk is het dan zo ver. De kalender zegt 5 augustus. De datum waar we met zijn allen, maar vooral Sonja en Elvin, zo lang op hebben gewacht. Zij gaan elkaar het ja-woord geven! Eventjes terug. Het contact tussen Elvin, Sonja en mij is enkele jaren terug ontstaan via ‘het hele sneaker-gebeuren’, danwel via Facebook pagina’s. De keren dat we elkaar face-to-face hebben gezien, was dan ook op sneakerbeurzen. Het is het einde van juli, 2015. Nietsvermoedend ontvang ik een Facebook-berichtje van Elvin met daarin de vraag of ik het leuk zou vinden om fotograaf te zijn op zijn bruiloft. Wat een eer! Maar ook een schrik. Het punt is dat ik nog nooit een èchte bruiloftreportage heb gedaan. Dat zeg ik hem ook: ‘Ehh, je weet dat je me beoordeelt en uitkiest op mijn sneakerfoto’s, hè?’ [Ik had toen natuurlijk al wel wat portretfoto’s geschoten, maar het is toch heel wat anders.] Toch krijg ik een nuchter antwoord terug, dat dat allemaal prima is en dat Elvin er wel vertrouwen in heeft. Dat zegt mij dat dit wel goed gaat komen. En zo is de datum vastgeprikt in mijn agenda. Met dat het jaar naar mijn gevoel vlot voorbij schiet, komt de datum dichterbij. Op de datum valt ook een reggae festival waar mijn vriendin en ik jaarlijks naartoe gaan. De traditie moet nu even gebroken worden, maar eerlijk moet ik toegeven dat ik behoorlijk zin heb in de bruiloft. Zo benieuwd naar wat ik ga aantreffen, hoe de sfeer is, hoe de mensen zijn, hoe het bruidspaar eruit zal zien. Een kleine hint krijg ik al wel: Elvin gaat trouwen in de Nike Air Jordan 11 “Concord”. Hoe stijlvol wil je het hebben. Ik moet een beetje lachen: ik besef dat ik naar een bruiloft ga en zelfs daar sneakerfoto’s moet gaan maken. Desalniettemin loopt voor iedereen de spanning op en nadert de bruiloft. We zijn er klaar voor! Stephanie is mijn chauffeuse en haalt mij en mijn camera-gereedschap op. Tomtom ingesteld, sneakers geveterd en we kunnen. Samen richten we onze route naar het ouderlijke huis van Elvin in Zoetermeer. Het weer is perfect, zoals we dat zelden mogen aanschouwen in Nederland. 23 graden en geen wolkje aan de blauwe lucht.
Rond 12:00 komen we aan, waar we Elvin en Gilbert aantreffen in hun meest gemakkelijke setting. Ze zitten keurig het moment af te wachten met een koud drankje ter verkoeling. Naast hen zitten Tim en Elvins ouders. “Ben je niet nerveus”, vraag ik. “Mwa, dat komt straks pas echt denk ik. Nu valt het nog mee”, antwoordt Elvin. Met de opvolgende tijd gaan de heren zich omkleden en klaarmaken. Hier begint mijn fotografische avontuur. Het is heerlijk om te zien met hoeveel passie Gilbert helpt om zowel Elvin als Tim er gelikt uit te laten zien. Alledrie mogen een gloednieuw paar sneakers aan, dus de glimlach kan niet ontbreken. Zodra ze klaar zijn, rijden Elvin, zijn vader en ik naar Sonja. Ik zet eerder een stap binnen en tref een stralende vrouw aan. Uiterst nerveus, maar toch kalmer dan ik me had voorgesteld. De gefascineerde blik van het stel als ze elkaar voor het eerst zien is liefde op haar puurst. Geweldig! Samen rijden we naar locatie, waar we opgewacht worden door een fanatieke menigte. Iedereen applaudiseert wanneer het bruidspaar trots het bruggetje oversteekt. 1892 is de naam van de trouwlocatie, die we gezamelijk binnenlopen. Nadat iedereen gesetteld is, begint de ceremonie. Elvins vader geeft zijn schoondochter weg aan de gelukkige bruidegom. Middels een warme toespraak worden Sonja en Elvin in de echt verbonden. Hieropvolgend brengt het bruidspaar nog een toost uit met liefdevolle woorden. Er wordt een dank uitgesproken naar alle aanwezigen, met een nadrukkelijke dank naar Elvins ouders, die ook instemmen met de wettige adoptie van Tim, en nu een traantje laten. Het plaatst de puntjes op de i, waarna Sonja en Elvin elkaar de kus van hun liefde mogen geven. Nu wordt ook de taart van Meneer en Mevrouw De Vries aangesneden en sluit iedereen aan in een rij om het echtpaar te feliciteren. Het is echter wel vrij warm binnen, dus besluit menig aanwezige om de taart buiten op te eten. Ik vraag of Sonja en Elvin met mij mee gaan naar het aangelegen park, zodat we nog wat mooie foto’s kunnen vastleggen. Wanneer we terugkomen genieten we een heerlijk avondmaal, gevolgd door naborrelen tot een uur of 10. De ingrediënten van een goede afsluiter van een prachtige dag. Sonja en Elvin; nogmaals van harte gefeliciteerd en ook enorm bedankt voor jullie vertrouwen! - Iconick
>>
Mag ik dan nu een hartelijk applaus...