Daily Tiger NL #8

DAILY TIGER 40TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM #8 DONDERDAG 3 FEbRuARI 2011

De mannenbroeders van Le Grand’Tour

TuRN FOR ENGLISH EDITION

foto Ruud Jonkers

HET LAVELOzE LEVEN VAN MANNEN ONDER ELkAAR Het is dat de grenzen binnen Europa geopend zijn, anders hadden de heren van Le Grand’Tour wellicht een klein probleempje gehad. Met z’n dertigen - bandleden, crewleden en een journalist van de Franstalige Belgische krant Le Soir - reisden de feestende Belgen woensdagmiddag vanuit het zuiden naar Rotterdam, om daar de première van Le Grand’Tour op het IFFR bij te wonen.

Om kwart over zes gisteravond arriveerden de heren geheel in stijl – met gescheurde broeken, slaand op potten en pannen en omgeven door een walm van alcohol – bij de Doelen. De sfeer zat er goed in. Even daarvoor vertelde regisseur Jérôme Le Maire nog aan

de telefoon vanuit de bus: ‘We drinken alleen maar bier hoor! Maar we hebben ons net wel even verstopt voor de politie, op een parkeerplaats aan de snelweg, haha!’

In Le Grand’Tour volgen we een gelegenheidsband, bestaande uit tien mannen van rond de veertig.

Ze zijn voornemens het Carnaval du Monde in Stavelot aan te doen. De nodige alcoholische versnaperingen nuttigend, drugs misbruikend en feestliederen brallend trekken ze door de bossen.

Het laveloze leven van mannen onder elkaar bevalt ze prima en ze besluiten daarom de road trip voort te zetten. De film lijkt een documentaire, maar is dat niet helemaal. De bandleden - ze spelen al sinds 1992 samen – vertolken als het ware zichzelf. Filmmaker Le Maire volgde deze

groep van de pot gerukte muzikanten, in afwachting van de gebeurtenissen. Le Maire: ‘Bandleider Vincent Solheid stelde me ooit voor om een film over zijn band te maken. Dat leek me interessant, al ging het me vooral over de vriendschap tussen de mannen.’ Vincent Solheid aan de telefoon: ‘De bandleden en de crew trokken samen op en we kampeerden echt in de bossen met z’n allen.’ Er was wel een soort basis-routeplanning langs te bezoeken locaties, zo legt Solheid uit, ‘maar op scèneniveau keken we gewoon naar wat er zich voordeed.’ Er zit misschien geen camera meer bovenop, maar de wilde reis lijkt verre van voorbij. Solheid: ‘Eigenlijk zijn wij permanent op weg naar een feest!’ (MN)

upC pubLIEkSpRIjS TussensTanD 2 feBruari

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Incendies Biutiful Black Swan Cirkus Columbia Illégal This Is England ‘86 Pyuupiru 2001-2008 Tyrannosaur Pure Blue Valentine

4.76 4.64 4.56 4.55 4.53 4.53 4.44 4.43 4.41 4.41

OPGEKRIKT ZELFVERTROuwEN pagina 5 • SaMEN STERK pagina 7 • aVONTuuR, POëZIE & MaGIE pagina 13

Op DE AGENDA Chinees nieuwjaar

In de omgeving van de West-Kruiskade (het Chinatown van Rotterdam) wordt vandaag het begin van het Chinese Nieuwjaar gevierd. Na de openingsceremonie met leeuwen- en drakendansers volgt de traditionele optocht door het centrum.

Het festival wordt in het wijkpark afgesloten met om 18:00 uur uitbundig siervuurwerk. foto Ruud Jonkers

Chinees Nieuwjaar 12:00-18:15

West-Kruiskade

Big Talk

Speciaal voor de gelegenheid keert Emile Fallaux, van 1991 tot1996 directeur van het IFFR, vanavond terug naar het festivalterrein. Hij gaat samen met regisseur Gianfranco Rosi dieper in op El Sicario Room 164, Rosi’s intrigerende, opzienbarende en soms onthutsende documentaire over een voormalige huurmoordenaar. Gratis toegankelijk voor iedereen met een ticket voor de bijbehorende filmvoorstelling.

Big Talk do 19:30 Oude Luxor Theater

uPCineMa-Dag

Wilt u er zeker van zijn dat u Biutifil, Somewhere en Blue Valentine niet gaat missen?

FILMFESTIVALROTTERDAM.COM

Kom dan vandaag naar de UPCinema-dag in Pathé. Vanaf 14:00 kunt kunt u daar genieten van deze drie films. Koffie en taart zijn bij de prijs (€25) inbegrepen!

hij daarna maakte won hij vele prijzen.

Van 2002 tot 2005 was Lee minister van Cultuur en Toerisme in Zuid-Korea.

LantarenVenster start film 12:45 uur, Critic’s Talk start 15:00 uur

CriTiC’s Talk

In de foyer van LantarenVenster kunt u na de film gratis naar de Critic’s Talk.

Vanavond gaat Volkskrant-filmredacteur Bor Beekman in gesprek met filmmaker Lee Chang-Dong naar aanleiding van zijn nieuwe film Poetry. De Koreaanse Lee Chang-Dong (1954) was eerder romanschrijver en maakte de overstap naar scenarist en filmmaker. Zijn speelfilmdebuut Green Fish werd wereldwijd met lof ontvangen en ook met de films die

VPrO laTe nighT...

Vanavond is alweer de laatste VPRO Late Night... met Ernest in de Kleine zaal van de Schouwburg. Het Chinese Nieuwjaar wordt gevierd met onder anderen regisseur David Verbeek van Club Zeus en Jules Deelder. Daarna volgt een vooruitblik met enkele Rotterdam Tiger Award-kanshebbers.

Kleine Zaal van de Schouwburg, van 22:00 tot 22:45 uur gratis toegang

hét ‘sauerkrautwestern’-gezicht

column

i of tHe tiGer

Maart 2010

Binger, HBF en IFFR gaven een ‘guerillaborrel’ voor Argentijnse filmmakers en andere vrienden in El Bandarin, een schitterend café ergens in een halfvergeten hoek van de wijk Abasto in Buenos Aires.

De 88-jarige tango meester Juan Carlos Godoy trad op. Negen maanden later is de fraaie film van Bernie IJdis, Hoy como ayer, te zien op het IFFR – met Godoy en met café El Bandarin!

Mei 2010 Cannes

Jean-Claude Van Damme vertelt hoe zijn nieuwe film de wereld zal gaan redden.

Augustus 2010

I of the Tiger in Locarno. foto Nadine Maas

Gojko Mitic, toen en nu. De ster van een dozijn westerns die in de jaren ’60 werden gemaakt in het voormalig Oostblok doet het festival aan ter ere van het programmaonderdeel Red Westerns. ‘We probeerden de western-mythe te verenigen met de ware geschiedenis.’

Van de jaren ’60 tot ’80 was Mitic, die zijn carrière begon als atleet, hét gezicht van wat wel de ‘Sauerkrautwestern’ wordt genoemd – de Duitse variant

PriJZeNslaG CineMart, de coproductiemarkt van het International Film Festival Rotterdam, werd woensdagavond feestelijk afgesloten met de bekendmaking van de twee prijzen voor de beste filmprojecten geselecteerd voor CineMart 2011.

Touch Me Not van Adina Pintilie (Roemenië/Frankrijk) won de ARTE France Cinéma Award en Kid van Fien Troch (België/Nederland) de Eurimages Award. De jury gaf een Speciale Vermelding aan A Spell to Ward off the Darkness van Ben Russell & Ben Rivers (Duitsland/Frankrijk).

ARTE France Cinéma kent de prijs, een geldgebrag van €10.000 toe aan de producent van het beste CineMart-project ter ondersteuning van de financiële ontwikkeling van het winnende project. De Eurimages Award, een geldbedrag van €30.000 gaat naar de filmmaker of producent van het Beste CineMart Project met een Europese partner.

De jury bestond uit Rémi Burah (ARTE France Cinéma), Peter Gustaffson (Eurimages) en Susanne Marian (Essential Filmproduktion, Germany).

receNsereN doe Je Zo Hoe schrijf je eigenlijk een filmrecensie?

Volkskrant-recensent Floortje Smit legt dat vandaag uit aan een groep CJP’ers, aan de hand van de verontrustende Vlaamse film 22 mei.

Speciaal voor de Daily Tiger geeft ze alvast een aantal adviezen (‘Maar ik heb er nog veel meer!’).

1. Vertel zo min mogelijk van het verhaal. Stop het ergens weg in een bijzin.

op de Italiaanse ‘spaghettiwestern’. IFFR vertoont de eerste twee films waarin Mitic de rol vertolkte van de indianen Chingachgook en Tokei-Ihto. Want in tegenstelling tot de Amerikaanse klassiekers in het genre zijn in de Duitse films niet de cowboys maar de indianen de helden. ‘De klassieke Amerikaanse westerns tonen de mythe en ontwijken de echte geschiedenis. Daar durven ze zich nog altijd vaak niet aan te branden. Wij probeerden in onze films de mythe te verenigen met de ware geschie-

denis.’ Toch heeft Mitic niet altijd aan de kant van de indianen gestaan, lacht hij: ‘Als kind was ik een groot fan van John Wayne, net als veel van mijn vriendjes. Wanneer we buiten speelden wilde ik altijd de cowboy spelen, nooit de indiaan!’ (JB) Chingachgook, die große Schlange – Richard Groschopp

Do 3 17:30 LV3

eN de wiNNaar wordt...

Vijf dagen in het donker, dat is zelfs te lang voor de leden van MovieSquad, de doorgewinterde jongerenjury van het IFFR. De afgelopen week keken de jongeren daarom niet alleen naar twintig films, maar ontmoetten ze ook regisseurs, deden mee aan de masterclass W R Next en maakten de drie films die ze nomineerden bekend in de talkshow VPRO Late Night.... met Ernest. Vanavond wordt óf Les Amours Imaginaires, óf Pure óf Illégal bekroond met de MovieSquad Award. De winnende film wordt vertoond na afloop van de prijsuitreiking, die voor iedereen met geldig filmticket toegankelijk is.

De MovieSquad-jury hanteert stevige criteria bij het kiezen van een winnende film: ‘We vinden het belangrijk dat een film ons raakt en verrast,’ legt jurylid Johann (18) uit. Maar ook naar

floragoudappel Bizar om naar de zoveelste film te gaan #iffr terwijl situatie in Egypte volledig uit de hand loopt. #contrastistegroot

Rond de Rotterdamse festivallocaties mag dan eindeloos gebouwd worden, in Venetië lijkt de enige voortgang in een jaar tijd dat het gapende gat een paar meter groter is geworden.

Die Söhne der Großen Bärin – Josef Mach

Vr 4 17:15 CI6

2. Vind een ‘haakje’ waaran je de recensie kunt ophangen.

3. Zit je vast? Begin met de scène die je je het best herinnert.

4. Maak aantekeningen, maar haal je ogen nooit van het scherm.

5. Begint je slotzin met ‘kortom’? Schrap hem.

Vanavond van 18:00 tot 19:30 gaat Floortje Smit aan de slag met de cursisten, die de film dinsdag in het Oude Luxortheater hebben bekeken. De recensies die de workshop oplevert worden zaterdag op de CJP-website geplaatst (www.cjp.nl) en daarna ook op de festivalsite.

Begin september

Oktober

foto Corinne de Korver

camerawerk, timing, acteerwerk en het verhaal zelf wordt kritisch gekeken. ‘Het verhaal moet zich ontwikkelen en je meenemen. Je moet het gevoel krijgen dat je steeds meer wilt zien,’ vindt Evelien (15). Joren (17) legt de werkwijze uit: ‘We hebben in het donker aantekeningen gemaakt en na iedere film even overlegd. Daarna hebben we de films weggestreept waar we het minst mee hadden.’ Ook Rutger (16) en Wouter (17) hebben er alle vertrouwen in dat ze vanavond een terechte winnaar zullen kiezen. ‘We zitten vaak wel op een lijn.’ Nu moet en ze alleen nog beslissen wie van hen vijven vanavond de prijs aan de winnende maker gaat overhandigen.

Meta-meta. Een foto van collega Ludmilla samen met Koreaanse regisseur Lee Chang-Dong (Poetry) in een tentoonstelling in Pusan, Korea. PIFFdirecteur en fervent fotograaf Kim Dong-ho schoot het plaatje op het festival van Yerevan in Armenië. Ludmila en Lee Chang-Dong zijn in Rotterdam, maar...

... Mr Kim nam afscheid. Hier wordt hij (op de rug gezien) in gezelschap van zijn ‘bloedbroeders’ van de Tiger Club, regisseur Hou Hsiao-hsien, voormalig Volkskrant-criticus Peter van Bueren, en Cannes-baas Thierry Fremaux geinterviewd. Kim Dong-Ho’s opvolger Lee Yong-Kwan is wel in Rotterdam te gast.

Uitreiking MovieSquad Award 2011

Do 3 19:30 PA4

surPrisefilm Op vrijdag draait het IFFR zijn traditionele surprisefilm. Hier alvast een tipje van de sluier: het gaat om een film van een regisseur waarvan het festival negen jaar geleden het debuut vertoonde.

In een eerder leven dook hij op als ‘veelbelovend acteur’ in de tv-serie MacGyver. Vr 4 21:30 PA1

DeVries_86 7th day, still going strong. Today movies by Dorsky (....again), Scorcese and Sasanitieng. #IFFR

filmfestivalrotterdam.com

mcmaurice Vrijdag gratis voorstelling The White Balloon in Pathe 3 geregeld. #iffr

Eind oktober. Morelia, Mexico.

Verbijsterend slecht gemaakt kiekje... Quentin Tarrantino zingt de Lof van Sergio Corbucci’s Vamos a matar, companhero.

Gerwin Tamsma IFFR-programmeur

rmbwr Director: the movie is strange, but we look like the right kind of audience for that ;) #IFFR

3

tiger awards-kandidaten

foto Ruud jonkers

foto Nadine Maas

Sérgio Borges over The Sky Above

Park Jung-Bum over The Journals of Musan

fictie destilleren uit de werkelijkheid In The Sky Above portretteert de Braziliaanse regisseur Sérgio Borges drie markante inwoners van de grote stad: transseksueel Everlyn is academica maar werkt nu noodgedwongen in de prostitutie, de werkloze Lwei, die overloopt van schrijfplannen maar zijn werk niet naar uitgevers stuurt, en telemarketeer Murari, die behalve celibatair hare krisjna ook fervent voetbalsupporter is.

ElEvator pitch

‘The Sky Above is een documentaire over drie eenvoudige, anonieme mensen in een grote LatijnsAmerikaanse stad. Het gaat over marginalisering, eenzaamheid en het gevecht tegen vooroordelen en discriminatie. Aan het begin zijn het tamelijk exotische figuren, maar wanneer je ze leert kennen merk je al snel dat het gewone mensen zijn. Hoewel deze drie mensen elkaar in de film nooit ontmoeten, leven ze hetzelfde verhaal en zijn daardoor met elkaar in dialoog.’

FEit En FictiE

‘Bij het selecteren van de hoofdpersonages zocht ik naar mensen waarvan het leven iets wegheeft van fictie. Iedereen presenteert zichzelf op de een of andere manier, maar bij deze drie personen is de creatie van hun imago zeer duidelijk zichtbaar.

Ik begon ermee deze drie mensen simpelweg te observeren in hun dagelijkse bestaan, maar gaandeweg heb ik ze ook in situaties geplaatst waar ze normaal nooit in terecht zouden komen, juist om die fictie te benadrukken. Ook de stijl van de film is fictie-achtig, door het camerawerk en de elliptische montage.’

EErstE kEEr

Hoe is je carrière veranderd tussen het maken van je Tiger- en je Return-film?

The Journals of Musan is het schrijnende verhaal van Jeon Seung-Chul, een overloper uit Noord-Korea. In de film, bekroond tijdens het Festival van Pusan en in Marrakech, is te zien hoe hij, ondanks discriminatie en intimidatie, als een eerlijk mens probeert te overleven. Regisseur Park Jung-Bum speelde zelf de hoofrol.

‘Ik maakte hiervoor vier korte en een middellange film. Bij mijn laatste film, Silêncio uit 2006, lag alles voor het draaien al heel erg vast, maar dat voelde heel beperkend. Ik wilde voor The Sky Above juist proberen impulsiever te zijn, en fictie uit de realiteit te destilleren. Mijn werkwijze is voor deze langere film niet echt veranderd, maar ik heb er wel meer tijd voor genomen en er meer zorg aan besteed. Speelfilms krijgen in het filmcircuit nu eenmaal meer aandacht.’

ElEvator pitch

‘Het is hoog tijd dat er aandacht komt voor de Noord-Koreaanse overlopers en andere gemarginaliseerden in Zuid-Korea. Deze in documentairestijl gedraaide film moet het publiek meer begrip laten krijgen voor hun situatie.’

Brazilië

‘Ik was in 2001 één van de oprichters van het filmcollectief Teia. We kwamen bij elkaar om mogelijkheden te creëren om auteursfilms te maken. De meeste mensen in de Braziliaanse filmwereld komen vanuit de commerciële kant, vanuit de reclamefilm. Wij richten ons echt op de artistieke film. Dat is niet makkelijk, maar samen staan we sterker: we werken mee aan elkaars films en hebben gezamenlijk de mogelijkheid om apparatuur te kopen.’

cast

‘De hoofdpersoon, Jeon Seung-Chul, is gebaseerd op iemand die echt bestaan heeft: een goede vriend van mij, die overleden is aan kanker.

Omdat ik hem goed gekend heb, dacht ik dat ik de meest geëigende persoon was om over te brengen wat voor leven hij had als Noord-Koreaanse overloper. Bovendien zit er best veel geweld in de film.

Ik wilde dat zo naturel mogelijk verbeelden, dus de gevechten moesten echt zijn. Ik vond niet dat ik acteurs daaraan kon blootstellen.’

Bright FuturE

‘The Sky Above is een zeer mannelijke film; het zijn de verhalen van drie mannen, al heeft één van de personages zich dan laten ombouwen tot vrouw.

Ik zou graag een gelijksoortige film draaien met dezelfde werkwijze, maar dan een vrouwelijke versie.’ (JB)

zuid-korEa

‘Het maken van onafhankelijke films is niet zo heel moeilijk in Zuid-Korea. Vooral niet als je het low budget kunt doen. Maar er is geen goed systeem voor particuliere investeringen. Daarom zijn we afhankelijk van verschillende overheidsorganisaties die steun geven, zoals de Koreaanse Film Commissie en lokale overheidsfondsen. De

The Sky Above – Sérgio Borges Vr 4 10:15 PA6, za 5 10:30 PA4

return of the tiger Ter ere van het 40-jarig jubileum wordt dit jaar eenmalig the Return of the Tiger Award uitgereikt. Veertien voormalige Tiger Awardkandidaten strijden om deze trofee, met een film die ze het afgelopen jaar hebben gemaakt.

De Argentijn Santiago Loza, die in 2003 een Tiger Award won met Extraño, is dit jaar terug met de co-productie Los labios, over vrouwen die werkzaam zijn in de gezondheidszorg in een uithoek van Argentinië. Loza maakte deze fictie met documentaire-elementen samen met collega Iván Fund.

‘het publiek vergeet snel’

‘Ik maak films omdat ik vind dat het moet, niet omdat ik iets wil winnen. Maar uiteindelijk bleek het winnen van de Tiger wel degelijk cruciaal voor mij als filmmaker. Er is een vóór - en een na de Tiger Award, in mijn beleving. Het was de bevestiging dat ik door moest gaan met films maken. Het krikte mijn zelfvertrouwen op dat de manier waarop ik over cinema denk wordt begrepen door anderen. Het effect van de prijs is in mijn geval eerder existentieel dan professioneel.’

Zijn er opvallende verschillen in de manier waarop beide films tot stand kwamen?

‘Eigenlijk amper. Ik heb tussen Extraño en Los

superkatrien Vanaf vanavond loop ik weer rond op het #iffr, voor als jullie me zoeken.

labios nog vier andere films gemaakt en dat waren voornamelijk lowbudgetproducties over zaken waar ik me druk over maak. De benadering verschilt – maar het budget nauwelijks. Deze keer koos ik er bewust voor om samen te werken met Iván, een vijftien jaar jongere regisseur. Het was de eerste keer dat ik voor een dergelijke werkwijze koos, maar ik vond het belangrijk om te werken met de nieuwe generatie. Ik ben wat ouder en zelfverzekerder als maker, maar ik leer ook van hem. Je ziet opeens weer dingen die je was vergeten, heel verfrissend. Je gaat jezelf opnieuw vragen stellen.’

Wat heb je met het prijzengeld gedaan?

‘Extraño was digitaal geschoten en we hebben het geld gebruikt om het materiaal naar een groter formaat over te brengen. Daardoor kregen we

Nathalie_S Als Kleine Huis op de

Prairie-fan was Meek’s Cutoff genieten.

Zelfs zonder Laura Ingalls. #iffr

filmfestivalrotterdam.com

juuud Samen met mijn lief op de bank film kijken. dat kan alleen in het Oude Luxor. #iffr

afgelopen paar jaar zijn er niet zo veel succesvolle onafhankelijke films uitgekomen. Er is wel een trouw publiek, rond de twintig- à dertigduizend man. Toevallig zijn er dit jaar drie films gemaakt over Noord-Koreaanse overlopers. Volgens mij vindt het Zuid-Koreaanse publiek dat heel interessant en zal het zich een tijdje meer bewust zijn van de moeilijke situatie van die vergeten groep. Ik ben alleen bang dat het op lange termijn niet veel effect zal hebben. Het publiek vergeet snel.’

EErstE kEEr

‘Het maken van deze film was een ware beproeving.

Maar ik moest het doen, omdat ik dat beloofd had aan Jeon Seung-Chul tot net voor hij stierf. Hij was als een broer voor mij. Ik was totaal geobsedeerd, de vier maanden dat ik ermee bezig was. Ondanks fysieke en financiële moeilijkheden ben ik doorgegaan. Ik heb het trouwens gedaan in de tijd dat Lee Chang-Dong werkte aan zijn script voor Poetry, waaraan ik heb meegewerkt als regie-assistent.’

Bright FuturE

‘Mijn volgende film gaat Arrival heten. Het is het verhaal van een jonge man die van het platteland naar Seoul trekt. In de film wordt getoond hoe hij die overgang doormaakt en wat hij moet doen om te overleven in de grote stad. Ik speel zelf weer de hoofdrol. Dus er zal weer geweld in zitten, ha ha.

Maar dit wordt echt mijn laatste rol als acteur. Het is heel zwaar. Mijn derde film wordt misschien wel vrolijk.’ (NS) The Journals of Musan – Park Jung-Bum

Do 3 13:30 PA4, vr 4 22:00 PA4, za 5 16:30 PA4

foto Felix Kalkman

opeens de kans om de film op meerdere festivals te vertonen. Ook kregen we na die blow-up een distributiedeal. Dat was zonder niet gelukt.’ (MN) Los labios - Santiago Loza, Iván Fund Vr 4 11:30 LV3

erikkersten Law and the Fist. High

Noon meets Inglorious Basterds in WOll Poland. Lead looks like a relaxed Gary Cooper. To relaxed for a war. #iffr

5

link

‘verdiep u en wees niet bang’

roadmovies

Le Grand’Tour

Groepje mannen van middelbare leeftijd trekt te voet door de Ardennen, geen gelegenheid onbenut latend om het op een onbedaarlijk zuipen te zetten. Aan het eind van de tocht lonkt het fameuze carnaval van Stavelot. De opzet refereert aan Easy Rider (1969), waarin twee hippies op de motor door de VS trekken, op weg naar het Mardi Gras-carnaval in New Orleans. Na carnaval volgt de vastentijd, maar de groepsleider besluit al voor Aswoensdag aan onthouding en bezinning te gaan doen.

Jan Willem van Dam

Meek’s CuToff

Groepje kolonisten – mannen en vrouwen en kinderen – trekt met huifkarren naar het westen van Noord-Amerika, door het gebied dat tegenwoordig bekendstaat als Nevada en Oregon. Als ze besluiten de route af te snijden, blijkt al gauw dat de kortere route niet per se de snellere route is. Een gevangen genomen Indiaan zaait onrust en tweedracht in de groep.

My Joy

Cynisch sprookje over een naïeve vrachtwagenchauffeur die een lading meel vervoert en op zijn weg allerlei meer of minder gerespecteerde leden van de samenleving ontmoet: politiemannen, een prostituée, een boer, landlopers, enz. Door schade en schande wijs geworden, besluit hij zijn eigen moraal te verlagen om zo te kunnen overleven in de maatschappelijke wildernis.

finisTerrae

Het geraamte van de moderne roadmovie grijpt terug op de middeleeuwse pelgrimstocht, die gelovigen ondernemen om in het reine te komen met zichzelf, de wereld en Onze-Lieve-Heer. In Finisterrae leggen twee spoken de eeuwenoude voettocht naar Santiago de Compostella af, in de hoop verlost te worden van hun spookstatus. De geest van Luis Buñuels surrealistische en kolderieke La voie lactée (1969), waarin twee katholieke mannen dezelfde route afleggen, is nooit ver weg.

127 Hours

Volgens de wetten van de roadmovie blijven de hoofdpersonages van begin tot eind in beweging, afgewisseld met enkele goed getimede stops. Maar wat als de reiziger plotseling niet verder kan omdat hij ergens komt vast te zitten? Dat laat 127 Hours zien.

Vanaf het moment dat de held, een jonge avonturier die door het desolate berglandschap van Utah trekt, met zijn arm onder een rotsblok bekneld raakt, begint er een andere reis: door zijn hoofd, veelal verbeeld in flashbacks. (PvdG)

foto Ruud Jonkers

In Je vis dans le rêve de ma mère reist een donker jongetje als filmmaker de wereld over, op zoek naar kennis. De aan Alzheimer lijdende moeder van regisseur Jan Willem van Dam lijkt het jongetje in haar droom aan te sturen. Van Dam is naar eigen zeggen geen man van loglines, maar vooruit dan: we krijgen ‘een klein inkijkje in de keuken van het waarom van Jan Willem van Dam’.

Toen zijn moeder Alzheimer kreeg besloot Van Dam meer tijd met haar door te brengen en haar te betrekken bij zijn film. Het bleken twee vliegen in één klap: ‘Hoe het leven op mijn moeder overkomt vind ik heel interessant. Het is waarschijnlijk vergelijkbaar met hoe het op míj overkomt: als een loshangend geheel met enige samenhang, waarin ik verhaallijnen zoek. Kijkers moeten openstaan voor iets wat ze zelf misschien niet begrijpen. Verdiep u en wees niet bang.’

Je vis dans le rêve de ma mère is een persoonlijke film, in een eigen, karakteristieke vorm gegoten.

Wat anderen daarvan vinden, maakt Van Dam niet zoveel uit: ‘Het gaat over míjn gevoel en daar kan je het mee oneens zijn. Smaken verschillen, maar gevoelens ook. Als ik een boek lees of een film zie, zoek ik altijd naar het eigene van de maker.’ Vaak tevergeefs, zo is zijn ervaring.

‘Eigen’ aan deze film is bijvoorbeeld de samenwerking met familieleden. Zo speelt zijn neefje Chanoah Jap Ngie de rol van de jonge filmmaker.

‘Zijn vader is overleden en ik had de indruk dat hij een vaderfiguur zocht. Ik vond dat ik hem weerbaarheid moest bijbrengen tegen de ziektes die het leven te bieden heeft.’ Van Dam besloot zijn neefje mee te nemen naar verschillende landen om er te filmen. Ook zijn moeder nam hij veelvuldig mee op pad. ‘Ik filmde haar eens terwijl ze de heg knipte. Middenin de nacht, om drie uur, met een een enorme spot erop. Toen ik riep dat we

het nog eens over moesten doen riep ze: “Hé, Jan Willem is er ook!” Op de een of andere manier kan ze zich prima voorstellen dat wij haar ’s nachts de heg laten knippen. We zijn steeds meer in elkaars gekte gegroeid, misschien staan we wel dichter bij elkaar dan ooit eerder. Ze heeft mij gemaakt en is daardoor in feite medeverantwoordelijk voor de film.’

Omgang met ‘gekken’ ligt hem goed, zo legt Van Dam uit: ‘Ik kan daar heel dichtbij komen.’ Van Dam heeft veel lol met zijn moeder op haar oude dag. Hoewel ze niet altijd warm loopt voor zijn werk – ‘het zal wel weer zo’n lange film zijn’ – is ze op haar manier trots op haar zoon: ‘In het Nederlands zeg je “regisseur”, maar dat zegt haar niets.

De Engelse term ligt haar beter. “ Ik ben trots op mijn directeur,” zegt ze.’ (MN) Je vis dans le rêve de ma mère - Jan Willem van Dam

Do 3 12:00 LV2

‘een film die we zelf wilden zien’ Belkibolang is de naam van een uit negen korte films bestaande omnibusfilm, gemaakt door negen jonge Indonesische makers. Zeven van de negen kwamen naar Rotterdam, samen met scriptschrijver Titien Wattimena en producent Meiske Taurisia.

Dat ze vrienden zijn wordt al snel duidelijk tijdens het wat chaotische gesprek. De grappen vliegen over en weer en wanneer een van hen het woord ‘surprisingly ‘wat vaak gebruikt, wordt het onmiddellijk als running gag gelanceerd.

Regisseur Edwin, twee jaar geleden op het filmfestival met het controversiële Blind Pig Who Wants to Fly, vertelt hoe het project tot stand gekomen is. ‘De producent heeft ons benaderd. Er waren al een paar korte films gedraaid: Full Moon door Sidi Saleh en Planet Gaja door Rico Marpaung. Na deze twee films vatten Titien Wattimena en de producent het plan op een omnibus te maken. Daarmee hebben ze ons allemaal benaderd.’

De negen films geven elk op hun eigen manier een beeld van de veranderende stedelijke samenleving in Indonesië. Scenarist Titien Wattimena schreef voor alle films het script. ‘Ik heb eerst naar hun films en naar hun karakters gekeken. Uiteindelijk heb ik voor iedereen een script gemaakt dat bij hem past.’ (Instemmend geknik, gelach en natuurlijk een paar keer ‘surprisingly!’).

De meeste regisseurs zijn gewend hun eigen scripts te schrijven. Leverde dat geen problemen op? Edwin: ‘Voor mij was het niet zo moeilijk samen te werken.

Titien en ik zijn al lang vrienden. De dialogen in mijn film zijn ook ontsproten aan onze vriendschap.’ ‘Titien en ik hebben het script in twee dagen geschreven,’ vertelt Wisnu Surya Pratama. ‘Ik was er

JelleStiphout “ben jij dat? Wat een slechte foto. Zit hier een soort model, heeft hij de lelijkste foto van de hele carservice.” #overmijnfoto #IFFR

Azhar Lubis, Wisnu Surya Pratama, Rico Marpaung, Ifa Isfansyah, Tumpal Christian Tampubolon, Edwin, Anggun Priambodo

in het begin niet gerust op omdat ik met Javanen en Madurezen werkte, met veel grappen in een lokaal dialect. Het is haar goed gelukt die grappen over te brengen in het Bahasa. Ze is een genie!’

Rico Marpaung had zelf een concept voor een verhaal. ‘Ik wilde twee jonge mensen Jakarta bij nacht laten beleven. Dat idee heb ik aan Titien gegeven en zij heeft het script geschreven.’ ‘Ik heb gezegd dat ze kon schrijven wat ze wilde!,’ roept Ifa Isfansyah.

De omnibus komt dit jaar in Indonesië in de bioscoop uit. ‘Er worden zo’n tachtig tot negentig films gemaakt, maar het meeste ervan is slecht,’ weet Isfansyah. ‘We hebben een film gemaakt die we zelf in de bioscoop wilden zien,’ grapt Tumpal Christian Tampubolon. ‘We zijn er wel trots op dat ie in de bioscoop komt. De films zijn gemaakt voor (met een schuin oog naar de producent), mag ik het zeggen? Voor bijna niets! Het gebeurt niet vaak dat

Ruudknispel Maar wie heeft er nou eten nodig als je in die heerlijke stoelen mag plaatsnemen; Surviving life #IFFR

filmfestivalrotterdam.com

noortje_smink Dit weekend tijdens #IFFR een grote zak Skittles gekocht. Dat is nog eens jeugdsentiment. Heerlijk!

foto Nichon Glerum

een lowbudgetproductie een theaterrelease krijgt.’

De filmmakers zijn allemaal bezig met individuele, nieuwe projecten. Edwin heeft net de opnames afgerond van zijn nieuwe speelfilm Postcards From the Zoo, over een meisje dat in een dierentuin opgroeit.

Anggun is bezig met een korte film en speelt in Indonesië’s eerste alienfilm. Isfansyah kijkt in zijn nieuwe speelfilm naar de roerige jaren ‘60 en Marpaung (die in 2008 in Rotterdam was met een korte documentaire over zichzelf) maakt een korte documentaire over zijn vader. ‘Het moet uiteindelijk een lange familiedocumentaire worden.’

Isfansyah: ‘Voor ons was dit een soort opstapje.

Maar we hopen ook dat het de jonge generatie filmmakers motiveert om een ander soort films te gaan maken.’ (NS) Belkibolang. Do 3 12:00 LV6, za 5 20:15 CI2

Gerbski Quiz: in dagkrant van #IFFR (ook online) staat vandaag op blz. 8 ook mijn foto. Welke is t? Winnaar krijgt vrijkaartje voor Filmhuis Lumen!

7

ROOM #3101

director’s profiles

Bright future De kinderjaren van Zhang Miaoyan (1964) zijn gekleurd door de Culturele Revolutie, die de Chinezen wilde terugbrengen tot de mono­ cultuur van het maoïsme – voor filmliefhebbers een periode van gedwongen onthouding. Toen Zhang aan de Berkeley University in San Fran­ cisco ging studeren, ging er een wereld voor hem open en vergaapte hij zich aan alle hoogte­ en dieptepunten uit een eeuw filmgeschiedenis. Al snel wist hij dat hij ook films wilde gaan maken.

Vier jaar geleden resulteerde dat in zijn debuut Xiaolin Xiaoli. Het in zwart­wit opgenomen nood­ lotsdrama Black Blood, nu op IFFR, is de opvolger.

Onder onalledaagse festivalomstandigheden probeert regisseur Sanjeewa Pushpakumara het normale leven door te laten gaan.

Strijken is ook van belang, zelfs als de tijger gromt. (Flying Fish: za 5 16:15 PA6)

foto Nadine Maas

‘voor schoonheid moet je verder kijken dan de oppervlakte’ spectrum

Film, stelt de Koreaanse regisseur Lee ChangDong, is een uitstervende kunstvorm. Tenminste: het soort film dat hij graag ziet en maakt. ‘Films als Avatar zullen wel blijven bestaan, maar films die meer willen bieden dan amusement, iets willen zeggen over het leven, verliezen terrein.’

Het is dan ook geen toeval dat Lee in zijn film Poetry een andere uitstervende kunst, poëzie, gebruikt als metafoor voor film. ‘De hoofdpersoon, Mija, probeert in poëzie de schoonheid weer te geven die niet zo gemakkelijk te zien is, waarvoor je verder moet kijken dan de oppervlakte. In films is dat nog lastiger.’

De aanleiding voor Poetry was een nieuwsbericht over een groep schooljongens die een meisje hadden verkracht. ‘Ik weet niet waarom, maar ik vond dat ik daar een film over moest maken,’ zegt Lee Chang­ Dong. ‘Ik wist alleen niet hoe ik het aan moest pakken.’

In een Japanse hotelkamer, kijkend naar een tv­kanaal met rustgevende landschapsbeelden voor mensen die niet kunnen slapen, kreeg hij een inge­ ving. ‘Het woord “shi”, poëzie, kwam in mij op. Toen zag ik dat het moest gaan over een grootmoeder, die op hoge leeftijd wil leren gedichten te schrijven. En haar kleinzoon was één van de jongens die bij de verkrachting betrokken was. Ik wilde de schoonheid van poëzie combineren met het kwaadaardige van de misdaad. Zo kon ik het verhaal vertellen.’

Op de vraag waarom hij per se een film over die zaak wilde maken, zegt Lee: ‘Ik vond het een kwestie van

Regisseur Lee Chang-Dong

Foto Ruud Jonkers

moraliteit. Ook al hield het geen direct verband met mijn leven, ik voelde mij er toch mee verbonden. Het was van zo’n orde dat het je niet onverschillig kon laten. In de film schrijft Mija een gedicht voor, of eigenlijk namens, het verkrachte meisje dat vervol­ gens zelfmoord heeft gepleegd. De pijn van het meisje wordt háár pijn. Als regisseur doe ik hetzelf­ de: mijn films maken dingen zichtbaar die anderen voelen, de pijn die anderen hebben gevoeld.’

Aan de kunstacademie in Seoul geeft Lee Chang­ Dong les in filmregie en scenario schrijven. Wat is de

De debuutfilm van Cristi Puiu (1967), de road­ movie Stuff and Dough, wordt wel beschouwd als het startpunt van de Roemeense New Wave. Puiu’s tweede film, de satire The Death of Mr Lazarescu (2005), geldt als een van de onbetwiste hoogtepunten uit die ‘Roemeense golf’. Cristi Puiu’s eerste grote liefde was de schilderkunst, maar tijdens zijn studie aan de hogeschool voor beeldende kunsten in Genève maakte hij de overstap naar film. Na zijn terug­ keer naar Roemenië, eind jaren ’90, ging hij zich toeleggen op scenario’s die de toestand in zijn vaderland op de hak nemen. Mr Lazarescu en Puiu’s nieuwe film Aurora vormen de eerste twee delen van het aangekondigde zesluik Six Stories from the Outskirts of Bucharest.

belangrijkste les die hij zijn studenten meegeeft? ‘Ik zeg vaak tegen ze dat het niet belangrijk is om de tech­ nische kant van het filmmaken te leren. Die heb je zo onder de knie. Het is veel belangrijker dat je de essen­ tie van film leert. Die is dat je het leven en mensen moet proberen te begrijpen. Ik raad ze ook aan veel films te zien. Alles wat je moet weten over film is al te vinden in de klassieke stomme films. Daar zit werke­ lijk alles al in.’ (SM) Poetry ­ Lee Chang­Dong

Do 3 12:45 LV5, vr 4 19:30 LV3, za 5 15:30 PA7

signals Lang voor het begrip ‘city marketing’ bestond, maakte de van oorsprong Hongaarse fotograaf/ cameraman Andor von Barsy (1899­1965) een film ter promotie van Rotterdam. Tijdens het interbellum, toen de Duitse bommenwerpers de havenstad aan de Maas nog met rust lieten, moest De stad die nooit rust (1928) nieuwe inves­ teerders lokken. De regie is van Friedrich von Maydell, maar cameraman Von Barsy wordt als de feitelijke auteur gezien. Von Barsy woonde en werkte van 1926 tot 1942 in Rotterdam, waar hij in dienst trad van productiemaatschappij Transfilma. Tot zijn grootste wapenfeiten uit die periode behoren zijn avantgardistische film Hoogstraat (1929) en de speelfilm Dood water (1934), waarvoor hij in Venetië werd onderscheiden met de prijs voor de beste cine­ matografie. (PvdG)

pgoultiaev @mrchox uiteindelijk werd het niet de rotown maar de afterparty van #22mei holy shit wat een vet feest! #iffr

vangeest #IFFR Animal Kingdom 4/5, sterk verhaal over rangorde en evolutie, Poetry 5/5, prachtige film, subtiel!

filmfestivalrotterdam.com

vanderfeen #iffr Vakwerk: 11 kaartjes

verloren...en teruggevonden!! I. bedankt die fantastische filmvriend die krtjs naar kassa bracht!! #lostandfound

HollandDoc Frank Scheffer heeft

speciaal voor het #IFFR de film ‘Tiger Eyes’ gemaakt. Nu on demand op Holland Doc! http://bit.ly/h63Uk8

9

Jaar geledeN Yazaki Hitoshi, regisseur Strawberry Shortcakes

foto Bram Belloni

staat geNoteerd Onder de uitgebreide filmbeschrijvingen kunt u ook een digitale kattebel van een festivalprogrammeur aantreffen. In de Daily Tiger elke dag een selectie.

Gertjan Zuilhof over: a Small town Called deSCent

Wij denken bij xenofobie in Zuid-Afrika misschien aan blanken die zwarten haten of zwarten die blanken haten, maar een groot probleem op het

A Small Town Called Descent

moment is een xenofobie van zwarten voor andere zwarten. Andere zwarten die uit buurlanden als Malawi of Zimbabwe komen om werk te zoeken en die zo een bedreiging vormen voor de oorspronkelijke zwarte Zuid-Afrikaanse bevolking.

De film raakt aan bijna alle problemen die ZuidAfrika momenteel kent, maar de aanleiding is de gruwelijke moord op en verkrachting van twee mannen en een vrouw uit Zimbabwe. De wreedheid van de daad tekent de haat die er bestaat tegen de ‘buitenlanders’.

Toen ik in Zuid-Afrika was, werd mij gevraagd of ik wist van dit soort geweld, dat ook vaak op grote schaal plaatsvindt in de vorm van complete opstanden. Ik moest bekennen dat ik daar niet veel over

gehoord had. Arme zwarten die arme zwarten te lijf gaan is niet echt wereldnieuws. De (illegale) immigranten uit onder meer Mozambique en Congo wordt verweten dat ze werkloosheid veroorzaken en misdaad en ziekten (aids) verspreiden.

Het is typerend voor filmmaker Jahmil XT Qubeka dat hij dit soort schrijnende actuele kwesties in een dramatische gedaante aan de orde stelt. Zijn film heeft de vaart en de structuur van een actiefilm, maar de thema’s zijn gebaseerd op echte gebeurtenissen en de echte politieke verhoudingen. ludmilla Cvikova over: tueSday, after ChriStmaS

Als je me vraagt naar mijn favoriete film van 2010, noem ik er twee: de Turkse film Majority en het Roemeense Tuesday, After Christmas. De eerste vanwege zijn schijnbaar ongecompliceerde kijk op de gecompliceerde, moderner wordende maatschappij van Turkije. De tweede vanwege de virtuositeit van de regisseur en acteurs bij het creëren van de enkele lange shots waaruit de film bestaat.

de Uitloop

Als je dit kleine Roemeense meesterwerk ziet kun je veel respect voelen voor de acteurs, hun vakkundigheid en vermogen om de kijker met natuurlijk spel te overtuigen. Toen ik Maria Popistasu in de zomer van 2010 persoonlijk ontmoette in Roemenië en haar enthousiast complimenteerde, was ze verguld en bloosde, omdat ze het waarschijnlijk nog niet gewend was om te gaan met complimenten. En ik was blij dat ik haar mijn bewondering kon tonen. Ik weet nog dat ze me met een verlegen oogopslag haar kaartje gaf. Ik heb het nog altijd in mijn tas. En Maria komt naar Rotterdam. Ik kijk ernaar uit.

Tuesday, After Christmas

vUl iN eN WiN foto’s Henriëtte Poelman

Uitloop The Red Eagle, di 1 12:30, PA2

René van Dalen, 39, projectmanager

Rikele Scholte, 23, student

Joep Vermaat, 39, internetklusjesman

‘Moeilijk om iets te zeggen over deze film. Ik kijk behoorlijk wat actiefilms en vond deze wel goed, hoewel ‘ie eigenlijk niet uitsteeg boven wat je van een actiefilm verwacht. Vooral visueel sprak de film me aan. Jammer dat het na 140 minuten duidelijk werd dat het to be continued was, want je wilt nu ook weten hoe het verder gaat. Behoorlijk frustrerend dus, dat de regisseur misschien niet eens een sequel gaat maken. Naar eigen zeggen heeft hij het wel gezien met het filmmaken. Ik denk dat dit mijn tiende IFFR is. Tot nu toe is Pa Negra één van de beste films die ik zag.’

‘Ik had goeie dingen over Wisit Sasanatieng gehoord en keek uit naar de film. De trailer zag er spectaculair uit en ik dacht dat een arthouse regisseur met een groot budget wel wat zou kunnen maken van een actiefilm. Het begin was veelbelovend, maar daarna viel de film in herhaling, verzandde in langdradigheid en rare plotwendingen. De actie was leuk en behoorlijk heftig, maar de dialogen gingen nergens over en alles werd erg uitgerekt. Jammer, want het basisverhaal was goed. Wat ik verder heb gezien?

Verschillende films, maar Black Swan heeft dit jaar het meest indruk gemaakt.’

‘Aardig gemaakt en mooi in beeld gebracht, maar wel met veel cliché’s. Waar ik me bij bijna iedere actiefilm aan erger, is dat al het computerwerk gepaard gaat met bliepjes en oneindig inzoomen.

Dat laatste zat hier trouwens gelukkig niet in: ze konden de ‘bad guy’ niet pakken omdat de resolutie van de foto te laag was. Ik zou de film omschrijven als Thaise exploitation, zeer gelikt gemaakt. Maar leuk om te zien, je gaat toch naar een festival om zoveel mogelijk verschillende dingen te proeven.

Dit is mijn zestiende keer IFFR en ik denk dat ik dit jaar al zo’n vijftien films gezien heb. Cirkus Columbia, dat vind ik echt een aanrader.’

filmfestivalrotterdam.com

iffr8

4

Het IFFR is jarig en pakt daarom feestelijk uit! Iedere dag op deze plek geven wij cadeaus weg waar iedere festivalganger zijn vingers bij af zal likken. Vandaag zijn dat een heren– en een dames T-shirt (M), uiteraard met het logo van het IFFR erop.

Wat moet u doen om mee te dingen?

Stuur een originele verjaarswens voor het festival naar daily@filmfestivalrotterdam.com.

Vergeet niet om in de mail uw adres en mobiele telefoonnummer te vermelden en zet ‘IFFR T-shirt’ in de onderwerpregel.

11

achter de Schermen Met jarenlange ervaring als reclamemaker en regisseur van catwalkregistraties hoefde de Deense Tao Nørager niet lang na te denken over het onderwerp van zijn eerste documentaire.

Toen hij in 2008 hoorde dat ontwerper Andrew Mackenzie aan een comebackshow werkte, vloog hij naar Italië met alleen een kleine, goedkope camera.

12

Andrew Mackenzie wil niet veel kwijt over de precieze toedracht van zijn grote tegenslag, nu acht jaar geleden. Hij kreeg toen te horen dat hij zijn naam vijf jaar lang niet meer als merk mocht gebruiken. ‘In de snelle mode-industrie is het erg moeilijk om daar bovenop te komen,’ legt de ontwerper uit. Maar voor documentairemaker Tao Nørager kwam de comebackshow van zijn Engelse vriend goed uit. ‘Toen ik van Andrew hoorde dat hij bezig was aan een nieuwe show, wist ik meteen dat daar een film in zat. Ik heb een goedkope camera gekocht en ben naar Milaan gevlogen.’

Daar filmde Nørager alle voorbereidingen in de vijf dagen die aan de show voorafgingen. ‘Het moest een backstage-reportage worden, met alle frustraties en emoties die daarbij horen. Tegen Andrew zei ik vaak dat de camera niet aan stond, als hij überhaupt in de gaten had dat ik er was. Ik wilde namelijk graag een film maken die laat zien hoe het er écht aan toe gaat in de modewereld. Geen gephotoshopte glamourbeelden, maar rimpels, twijfels

V.l.n.r. Tao Nørager, Leonardo del Paggio, Andrew MacKenzie en Wiebe van der Vliet foto Corinne de Korver

en kritiek op die industrie.’ Hoewel Mackenzie ook graag een ‘eerlijke documentaire’ wilde maken, was deze aanpak even wennen. ‘Ik ben gewend volledige controle over modeshows te hebben, maar Tao ging zijn eigen gang. Best confronterend om jezelf te zien stressen. Maar ons doel is bereikt.’ Nørager verklaart: ‘Bible Black geeft een heel ander beeld

van de modewereld dan we gewend zijn. Het is een donkere, rauwe en ironische subcultuur. Ik hoop dat ontwerpers vaker film gaan inzetten om wat ze doen ongepolijst te laten zien.’ (KvdM) Bible Black - Tao Nørager Do 3 14:30 CI5

OndertuSSen Op yOutube In Over Your Cities Grass Will Grow transformeert kunstenaar Anselm Kiefer een oude Franse zijdefabriek tot een megakunstproject.

De wereld kent veel bizarre bouwconstructies, maar de volgende drie behoren vermoedelijk tot de meest wonderlijke: persoonlijke projecten, gemaakt vanuit een onverklaarbare drang en vaak zonder aanwijsbare functie.

In Los Angeles staan de Watts Towers (http:// bit.ly/i5Qrst), over een periode van 33 jaar gebouwd door de Italiaanse immigrant Sabato (Simon) Rodia. Deze zeventien structuren van staal, draad en cement zijjn versierd met porcelein, glas en gevonden voorwerpen. In 1955 gaf Rodia plotseling zijn land en zijn levenswerk weg en vertrok zonder terug te keren.

In Californië ligt Grandma Prisbrey’s Bottle

Village: (http://bit.ly/hsh04e). In 1956 begon Tressa Prisbrey op zestigjarige leeftijd een dorpje te bouwen met paden, sculpturen, altaartjes en gebouwen, allemaal van gerecycled materiaal en vooral heel veel flessen. De Franse postbode Ferdinand Cheval bouwde 33 jaar aan zijn Palais Idéal (http://bit.ly/gSgwsF). De vorm van een steen waarover hij struikelde inspireerde hem daartoe. Echt waar. (HP)

Wuxia:

Fang Shiyu

Wuxia bestond al lang voordat er in China films werden gemaakt. Een populaire held uit de Qingdynastie was Fang Shiyu, een van de helden van de fameuze Shaolintempel, die de nobele kunst van de vechtsport leerde van zijn moeder(!). Nadat de Qing-familie in 1911 werd afgezet door Sun Yatsen werd Fang Shiyu in de propaganda voorgesteld als een soort revolutionaire held, die de misstanden van het Qing-bewind bevocht. In de jaren ’20, toen de Chinese filmindustrie opkwam, waren films over Fang zeer geliefd. In de decennia die volgden bleef hij een van de populairste actiehelden.

Regisseur Yuen Kwai voegde in de film Fong Sai Yuk (1993) een meer komische laag toe aan het personage. De hoofdpersoon wordt hier geportretteerd als een wat hyperactieve, ondeugende jongeling, met een tamelijk maffe moeder. Beiden komen steeds weer in de problemen, wat alle ruimte biedt voor een dynamische en hilarische moeder-zoonverhouding. Voor de liefhebbers van wuxia is die zeer de moeite waard: de vechtscènes zijn nog altijd subliem! Vandaag te zien in de Grote Zaal van de Schouwburg, om 21:45.

Voor iedereen die meester in de wuxia wil worden, is nu het boek Water Tiger - The Secret Book to Wuxia (€20) van Po Fung te koop bij de merchandisebalie.

Voor wuxia-performances kunt u dagelijks terecht bij de Water Tiger Inn dagelijks 14:00 – 22:00 (ma 31 gesloten), de Doelen, eerste verdieping, toegang gratis.

de visuele symfonieën van nathaniel dorsky

De Amerikaanse 16mm-filmer Nathaniel Dorsky is een buitenbeentje in de experimentele cinema. In plaats van het filmmedium te onderzoeken, creëert hij met zijn beeldenstromen een meditatieve ervaring. Het festival eert hem met een vrijwel compleet retrospectief. Maandag werd Dorsky’s korte film Pastourelle bekroond met een Rotterdam Tiger Award for Short Film.

Nathaniel Dorsky (1943) beleeft altijd veel plezier aan de vertoningen van zijn werk, maar zelden geniet hij zo intens als deze week in Rotterdam.

Dorsky vindt de projectie van zijn experimentele kortfilms in een knus achterafzaaltje van het spiksplinternieuwe LantarenVenster – waar de bezoeker dagelijks om 16:00 uur terecht kan voor een verzamelprogramma – uitstekend. ‘Ik zag ze niet eerder zo mooi geprojecteerd. Wat ook helpt is dat de lichtbalkjes met “nooduitgang” niet zichtbaar zijn. Daardoor leidt niets de aandacht af van het witte doek. De zachte, comfortabele stoelen maken de ervaring compleet.’

De vertoningomstandigheden zijn voor de vooraanstaande Amerikaanse avant-gardist een zaak van levensbelang. De enige plek waar zijn zwijgende 16mm-films te zien zijn, is de bioscoop. De transcendentale toestand waarin hij de kijker wil brengen kan alleen in het pikkedonker worden opgewekt. In Devotional Cinema, zijn geschreven essay, noemt Dorsky de filmervaring niet voor niets ‘een Boeddhistisch gebedsritueel’.

De experimentele cinema onderzoekt traditioneel de materialiteit van het filmmedium. Dorsky is, als een abstracte schilder, meer geïnteresseerd in wat je met het medium kunt uitdrukken: bewegende patronen en structuren in de buitenwereld. Over elkaar duikende rugbyers in A Fall Trip Home (1964), verstuivende zandkorrels in Alaya (1987), over de snelweg razende auto’s in Arbor Vitae (2000). Het zijn overrompelende, zinnenprikkelende beelden, gefilmd vanuit ongelooflijke camerastandpunten en aaneengesmeed in een ritmische, lyrische montage. ‘Mijn films zijn visuele symfonieën. Ze roepen in de eerste plaats een gevoel op. Je kunt ze keer op keer bekijken, zoals je een liedje keer op keer beluistert.’

In Pastourelle, afgelopen maandag bekroond met een Rotterdam Tiger Award for Short Film, kijkt Dorsky naar een billboard met fel gekleurde reclameboodschappen door het geraamte van een boom. Het is zo’n beeld waarvan je het idee hebt dat je het zelf onmogelijk had kunnen waarnemen.

Voor Dorsky is het de normaalste zaak van de Verzamelprogramma’s die nog te zien zijn: The Hours and the Days

wereld. ‘Ik loop ergens en zie ineens een tafereel dat ik kan omtoveren tot een magisch theater.’

Dorsky heeft zijn kleine Bolex-camera altijd bij zich als hij zijn huis in San Francisco verlaat. ‘Ik begin een film niet met een duidelijke agenda. Daarvoor zouden de briljante ideeën me in bed te binnen moeten schieten en daar verzet mijn brein zich tegen. Ik laat me leiden door wat ik dagelijks observeer. Ik streef ernaar als een reiziger door de stad te wandelen. Zonder verwachtingen, open voor avontuur. Alleen als je niets van de wereld verlangt, presenteert deze zich in al zijn schoonheid.’

Ook in de montagekamer laat Dorsky het materiaal zo veel mogelijk voor zich spreken. ‘Ik blijf relaxed en wacht op een spontane inval. Pas als blijkt dat een intuïtief tot stand gekomen opeenvolging van beelden niet functioneert, laat ik mijn verstand spreken. Soms voel ik me net een herder die zijn schapen van de ene naar de andere plek drijft. De schapen hebben een eigen wil en laten zich niet makkelijk leiden. En dat is maar goed ook. Cinema heeft, als iedere levensvorm, vrijheid nodig. Geef hem die en er ontstaat meer avontuur, poëzie, mysterie en magie dan je ooit had kunnen bedenken.’

Het film maken als meditatief proces. Een bewustzijnstoestand waarin u de kijker ook onderdompelt...

‘In onze consumptiemaatschappij draait alles om het opvullen van behoeften. In de VS rent iedereen tegenwoordig over straat met mobiele telefoons, iPods en oordopjes. We kunnen geen seconde zonder vermaak. Ik vraag me soms af of mensen nog in staat zijn bij hun innerlijke natuur te komen.

En of ze de ervaring van het alleen zijn met zichzelf überhaupt nog waarderen. Ik hoop dat mijn beeldenstromen deze wond kunnen helen. Doordat je er niet meteen een helder concept uit kunt creëren, word je teruggeworpen op je eigen geest. Daarom noem ik de kijker ook de ster van mijn films.’

nen. Maar als je een 16mm-film digitaliseert, gaat de substantie verloren. Vergelijk het met het kopen van de briefkaart van een schilderij waardoor je enorm geraakt bent. De afbeelding is hetzelfde, maar de echte magie ontbreekt. Een reproductie stelt vrijwel altijd teleur. Daar komt bij dat dvd een audiomedium is. Het beeld rust op het geluid. Haal dat weg en de hele film wordt gewichtloos.’

U zag zich niet zo lang geleden geconfronteerd met een ingrijpende technologische verandering. Kodak stopte met de productie van Kodachrome.

‘Ik heb mijn hele leven op die filmstrook gedraaid.

De liquidatie bezorgt me nog steeds huilbuien.

Het voelt of Kodak mijn rechterarm geamputeerd heeft. Toen het bekend werd, heb ik meteen de hele koelkast volgestopt met Kodachrome-films. Door die voorraad ben ik inmiddels heen. Mijn laatste twee films Aubade en Pastourelle heb ik gedraaid op Color Negative, ook een 16mm-film van Kodak.’

Wat zijn de verschillen?

‘Die ben ik nog aan het ontdekken. Het mooie van Kodachrome zijn de warme, diep verzadigde kleuren en de pikdonkere schaduwen. Color Negative mist die visuele effectiviteit, maar het filmen gaat makkelijker. Je hoeft je minder zorgen te maken over onder- of overbelichting van de filmstrook. Toch ben ik nog niet overtuigd. Maar misschien is het een kwestie van wennen. Een nieuwe technologie brengt nu eenmaal een nieuwe esthetiek met zich mee.’

Zou u ooit overwegen op digitaal over te stappen, zoals bijvoorbeeld uw collega James Benning heeft gedaan?

‘Alleen als het financieel niet anders kan. Maar het plezier schuilt voor mij in het op stap gaan met een zwarte box met een gaatje, waardoor licht op fotosensitief materiaal schijnt. Ook houd ik van de door de ontwikkelingstijd veroorzaakte vertraging tussen het filmen en het bekijken. Die twee vallen bij een digitale film vrijwel samen. Ik ga er daarom maar vanuit dat mijn levenslijn gelijk oploopt met die van film. Dus dat er 16mm-films worden gemaakt totdat ik deze planeet verlaat.’

Tot die tijd behoort u tot de laatste der Mohikanen.

‘Daar lijkt het wel op. Ik monteer zelfs nog op een ouderwetse tafel. Ik moet het materiaal gewoon door mijn handen voelen gaan. Computers maken me een beetje ziek. Ik ga er niet voor de lol achter zitten.

Kodak is alleen zo ontzettend arrogant. Ze kunnen ieder moment weer de stekker uit een van hun producten trekken. Je kunt hen petities sturen wat je wilt, het helpt allemaal niets. Ook wordt filmmateriaal relatief steeds duurder. Mijn reputatie is de afgelopen tien jaar enorm gegroeid maar dat heeft me geen financiële zekerheid gegeven. Ik hark mijn inkomen nog altijd bij elkaar als adviserend editor van documentaires.

Het bestaan van de 16mm-filmmaker is uitermate onzeker. Dat blijft mijn grootste angst: dat ik het me financieel allemaal niet meer kan veroorloven. Het zou het verlies van mijn grootste liefde betekenen.’

Niels Bakker

Na uw eerste films in de jaren ‘60 heeft u het geluid afgezworen. Draagt de afwezigheid van geluid ook bij aan die meditatieve staat?

‘Absoluut. Een soundtrack slokt een groot deel van de aandacht op. Het beeld raakt ondergeschikt aan het geluid. Als visuele ervaring is een zwijgende film intiemer. De stilte versterkt het gevoel van op jezelf zijn.’

Do 3 16:00 LV6 The Late Quartet

Vr 4 16:00 LV6 Songs in Another Time

Za 5 10:30 LV1

De duisternis en stilte van de bioscoopzaal helpen ook mee.

‘Inderdaad. Maar dvd en internet wijs ik ook om andere redenen af. Een film die met de digitale foto Corinne de Korver camera is opgenomen, kun je prima digitaal vertopeterdb58 In the eternal battle

between good and bed, bed won today. I slept in amd missed first film at #IFFR

Nathaniel Dorsky

fredlafeber Balabanov (morphine)

made another masterpiece (a #stoker).

Absurd story of afghan hero burning bodies in coal stove. But how beatiful #iffr

filmfestivalrotterdam.com

Lucia Guglielmetti

mennameijer man zoekt op #iffr site naar het kinderaanbod. hoe heet dat onderdeel ook al weer. duinrell zegt dochter droogjes.

tonvandenborn Je suis un No man’s land; vreemde titel, hoofdrolspeler eenbeetje sullige artiest, maar tel op: humor, oprecht en genietbaar #iffr

13

1977 Gust Romijn

1978 Gust Romijn

1979 Gust Romijn

14 1982 Henk Rabbers, foto Pieter Vandermeer en Billy Leliveld

1980 Gust Romijn

FILMFESTIVALROTTERDAM.COM

Met dank aan Gemeentearchief Rotterdam en EYE Film Instituut Nederland. Disclaimer: de Daily Tiger heeft zich ingespannen alle rechthebbenden van de affiches te achterhalen. Mocht u toch van mening zijn dat uw beeldrecht geschonden is, verzoeken wij u contact op te nemen door een mailtje te sturen naar dailytiger@fi lmfestivalrotterdam.com.

40 JAAR FESTIVAL ONTWERP

1981 Hard Werken

40 JAAR FESTIVAL ONTWERP

1983 Henk Rabbers

1986 Hard Werken (Rick Vermeulen en Tom van den Haspel)

1987 Hard Werken (Gerard Hadders, foto Pieter Vandermeer)

1984 Henk Rabbers

1985 Henk Rabbers

1988 Hard Werken (Rick Vermeulen, foto Pieter Vandermeer)

FILMFESTIVALROTTERDAM.COM

15

Vlie tlaan

Vlie tlaan

straat

Am m a n p le in

s ing e

Frits Ruysstr.

Warande

Frits Ruysstr.

eg

straat

Frans

Frans

Gou d s e

Boezemwe g Boezemwe g

De

Jo nker

Jo nker

eg

n eplei

r

u urg nb p e n b pe

. lftsestr

Vredenoordkade

u urg .de R enb Adm

mp Pog

tr. chies

Goudse Rijweg

Goudse Rijweg

R .de g Adm erwe yt

B

r

Goudse Rijweg

Goudse Rijweg

eg

rw uyte

Vredenoordkade

eg

Hee

S

AAL

r eg Hoekee lw

e lw B ok

elweg Vond

i

f-

elweg Vond

e r ov

en tr. P rov rs s n ie

ho

s tr.

tr. ilin Te ers s

de ka hie Sc

el rsing Spoo singel r Spoo

P

singel

ver in h il Teof-

s tr.

g we

g we

ns-

r ge

r ge

de ka hie Sc

el rsing Spoo singel r Spoo

te n

te n

tio

tio

ver

festival iNfo Sta

Sta

Vij

Vij

Gerdesiaweg

.

en

hav n j i R en

Slaa k

Hi t H l ralae - illevli vli et et

t ers rug

lK ETEN & DRINKEN au

Hillelaan Hillelaan

a str an iala rtor iolie V Pre

s tr

P

aa

Brede islaan MyIFFR is een handige tool die u in de rechterTolhu

RIJNHAVEN

ies

Maas str. haven

MyIFFR

le dijk MAASHAVEN e Hil B red Veer- la an Nz. e la a n B rie ls haven ijk Maas d le Hil

n dr S in t-A

hav

estr

ui d

RIJNHAVEN

Nz.

Maashaven

’s-Gravend ijkw al

Slaa k

haven

Maas

pZ

Pu tse bo cht

nw

an iala tor Pre

estr

umle dijk e Hil alaa B red n

eg

Veeruc-hli laa n Re H o de t t a dijk k O le il ni a H lm Brede he isil laan TolhWu d

sth

aashaven HillelMaa O.z. n Hillelaan

Am

no

Po

O.z.

eri

Laa

WILHELMINA PLEIN

Mij nsh ere nla an Dord tsela an

Jongkindstraat

Bo om pje s

oo fd veh

Ro ch us sen Wyte m aw str eg aat

Leu

fd

str.

Jongkindstraat

Bo om pje s ad kak

Alle IFFR-locaties zijn goed met het openbaar vervoer bereikbaar. De locaties liggen voor het merendeel op loopafstand van elkaar, met het nieuwe LantarenVenster als uitzondering. Dat filmtheater verhuisde onlangs naar de Kop van Zuid, at aan de rsWilhelminapier.

Snel en goed bereikbaar tra e g u r met metro en tram en op een (OV)-fiets ook in een

K ul Pa minuutje of tien. Vanaf Rotterdam CS is het metrolijn D of tramlijn 20, 23 en 25; uitstappen bij halte Wilhelminaplein. De speciale NS Fietsenstalling op tselaan Pu het Schouwburgplein is gratis voor onze bezoekers. rk pa se Ro

ha

e

an oll

ven

Rijn

en

Ro

rk

W

ui d

an

aat

str

n tge

pa se at Ro ra t ms t oo aa str je b se Ro

to

ilh

pZ

ala

Re

Ot

elm

no

an Or

uusHsbo brruu ade kg ina g

li uch

at tra ms t oo aa str se Ro

d llan

g

e nw

Am

um

R

je b

sm

Laa

PLEIN

tr.

s

jes

elt

Sti

n oe

De Hef

gin nin ug Ko nebr

e

t

raa

nst

tge

an Or

e

ad

sth

s ltje

Sti

kk dri

Po

De Hef

.

str

e ad

de

aka

k eri

e

k

as

Ma

el

eg

ns

uussb brruu gg

nn

ad

kk

dri

n He ns WILHELMINA Pri

Era

rtu

e

Pri

Maas str. haven

Maastunnel

oo

w uignBnirng ug Ko nebr

Ro ch us sen Wyte m aw str eg aat

sp

n He

g we ug Br

g br u ms ille W

ug br

Maastunnel

e rf f lenw wer tmo olen Oos

ms

’s-Gravend ijkw al

tm Oos

g bru ms ille W

ug br

chts

ms

ndre

il le .W

sm

s Maa

Dokhavenpark

Kate

ms

M

Kaappark

ONLINE TICKETVERKOOP

rl Ve

chts

il le .W

ven sha Gla

ven

Ma

ndre

t traa Kips

rl Ve

o o rn

arkk

n ave lash n G hoor Post str.

as

Kate

t traa Kips

s tr.

Schiedamsedijk

Schiedamsedijk

kha

Par

ade

thtr. aven Leu Posveh s

Leuvehaven

en rhav Vee ve n rh a Ve e

an terla Wes

ven kha

n have Park

e

ille

s aa

Willems plein

as

ste

W

d ka

Era

Ma

ade

eg iersw Marin

en wa g

s tr.

Schiedamse Vest

er est

rk ste

W

ot slo t er Bo

s te We

en wa g

aat rstr

n

have

Wijn

Willems plein

aat rstr

e kad

eg iersw Marin

er eve

s te We

es Westplein tela n d W Va s en rhav Vee ve n rh a Ve e

an terla Wes

Par

laan Parakde an k kla k r a P Par

P

tela n d Va s

LEUVEHAVEN

W We Westplein

Park

Park

eg

eg tsw ach

ijk

Euromast

LEUVEHAVEN

te

ed stze

n have Park

CENTRALE KASSA

Schiedamse Vest

htsw

ac ndr

ndr dijk

weg

eg bsw t. Jo SDroogleever

aan

an

Ee l inge ters Wes

str. ith de W

laan Park an la Park

Euromast

BEURS

plein

e

stze

We

We

ith de W

Ee l inge ters Wes

Museumpark

ergel in Cooevlse

Lijnb

el

a Lijnb

r. nst

e Witt

aan Lijnb

ing tr.

Cools ans orm Do

Ka rel

an ijnabta stLra

a orm Mauritsweg el Do Ka r

n nbriaats LMijau

We s te rs i ng e l

t straa

k stblaa

We

EENDRACHTSPLEIN

M

ot slo ter Bo

a gs Ha

aan Lijnb

plein Kruis isplein

Mauritsweg

Maurits

m es se uW

e Witt

Museumpark

m a rk weasgne u m p u

laan

PLEIN

k p a rtkblaa

m Droogleever weagn Fortuynplein

Fortuynplein

De Centrale Kassa bevindt zich in de Doelen eg te Rotterdam. Bij de kassa kunt u ook naast bsw t. Jo S tickets ook kaarten kopen voor diverse speciale evenementen.

• Openingstijden Centrale Kassa: van 09:00 uur tot een kwartier na aanvang van de laatste voorstelling.

• Ook aan de kassa’s van de deelnemende filmtheaters kunt u filmtickets voor het desbetreffende theater kopen. De kassa’s bij LantarenVenster, Pathé en Cinerama hebben dezelfde openingstijden als de Centrale Kassa.

• Een ticket is online gekocht €0,50 goedkoper dan aan de kassa. U betaalt online dus €9,50 of €7 (kortingstarief) voor een ticket.

• U koopt een Tijgerpas, Tiger Friends-pas of XL-pas bij de Centrale Kassa, daarna kunt u hem ophalen bij een speciaal daarvoor bestemde balie in de Doelen.

Mu

ngh mer Zim

DIJKZIGT

g

mer Zim

e Jo

DIJKZIGT

wal ndijk rave ’s-G

G.J. d

straat

N

Gouverne

straat

s er

We s te rs i ng e l

Gouverne

Ma th e nes

laan

e Bin

eg

nenw

e Bin

Oud

e nenw

ieuw

B

wal ndijk rave ’s-G weg ngh

Tiger Friends (zie voor meer info over de voordelen van deze vriendenclub de festivalsite) en Tijgerpas-houders krijgen €2,50 korting op elk ticket. De Tijgerpas kost €15 en maakt elk ticket €2,50 goedkoper. Houders van een CJP-Binnenweg pas, OV-studentenkaart, Rotterdam-pas of Studenten Uitpas en 65-plussers betalen voor de Tijgerpas slechts €10. De Tijgerpas is te koop bij de Centrale Kassa. Ook een CJP-pas geeft €2,50 korting op alle voorstellingen die voor G.J. de 17:00 uur beginnen. Rotterdampas-houders Jo genieten op ma, di & wo ditzelfde voordeel.

eg innenw

s er

a gs Ha

Keru Delftosrt Po

plein Kruis plein Kruis

we rla a n He neg ou

we rla a n He neg ou

KORTING

Ma th e nes

Leu veh oo

TR

CEN

singel

str.

ns-

e Delfts Poort

Warande s l m Am m a n p le in Gerdesiaweg P om Delftstr.

Po Hofplein Schie Goudsesin gel . g r t G r t ou d s e CENTRAAL u Conr ad n DelftsesWeena Oostplein s ingeeen enb AL eplei sSTATION M l

normaal korting P om p TRA Delft enatunnel STADHUIS Hofplein e e t OOSTPLEIN CEN G oudsesinge d W Weena en l Los ticket €10* / €9,50 €7,50* / €7 lein is k a Me t Oos t Kru n Stadhuisp CENTRAAL ena n e Conr ad ze e d e Oos aa g W b tple STATION e in ijk K. Lijn Tijgerpas €15 €10 Me l mw t tr. e n s u B e n g e s n o o l M o a ere STADHUIS H natu W e Schouwburg n e e t t OOSTPLEIN gat a n a d W a n r t Weena t v s XL-pas €11 a e k s g. mar lein is k plein n Ne Me Bur Oos t Grote Kru n StadhuispAert va k ade iet ze e d Kru is * Deze prijzen gelden voor verkoop aan de gvlg baa Wijkpark We s tijk K. Lijn rinwevlie t BLAAK am . t H g tr Oude Westen n s d u B n e g i r e s o o r O l M o va a a e ud kassa. Online is een ticket €0,50 goedkoper, H r h le t H lt e e a e a u W Schouwburg nga ve o tra an nbarnev traat n s v b n d a s n t a BEURS kt plein Olde Ness d e l la g. v Ma emar dus €9,50/€7. Bij de online ticketverkoop wordt 1 e M id e van Bur t GrBolat ak is k ad Aert vlie Churchillt-Kru Wijkpark s g e n W €0,70 transactiekosten per ticket in rekening geri et BLAAK BEURS eg Ha ing vli Oude Westen enw plein rd W n O Binn have ille Ha r ha ude leva bracht, met een maximum van €4,90.

Wijn at elt Oude ak v a la v e r n t m e tb a rn s s v enba eg b ou n e d s n s W a BEURS a l k l s w a ld a la O nen po M de in or 1 e M id Westb we B tu B la ak Nieu nn EENDRACHTSChurchillel str.

PRIJZEN

an

Mijns-

Pu tse bo cht

h er en la an

Mij nsh Strevelsweg eren laa n Dord tsela an

s tr.

Lepelaarsingel

Mijns-

g

Dor ps w e

Strevelsweg

s tr.

Goe ree se

Lepelaarsingel

Dorpsweg

eg

Goo iland singe l Salla ndw eg

Dor ps w e

g

M Dorpsweg aa ne stu lpl nein

s

oe n

Goe ree se

s

oe n

Bo erg

Bo erg oe nse vlie t

Verb oom stra at

Bo erg

Goo iland singe l S her allandw en la eg

M ne aastu lpl nein

O.z .

a ven

Wa a lh

Boergoensevlie t

g

Bo erg oe nse vlie t

Valkeniersweide

lin de San

atw tra ses rdt Do

Boergoensevlie t

aat str

eg

Verb oom stra at

rlie Vio

O.z .

t

atw tra ses rdt Do

Ahoy’

filmfestivalrotterdam.com

g

aa

a ven

lin de San

s tr

Wa a lh

at

ies

ROUTES

n dr S in t-A

ZUIDPLEIN

eg riw sso nte Mo

16

l

Ma

eg riw sso nte Dordtselaan Mo

Waa

en

av ash

Dordtselaan

TIGER FRIENDS

.

t

Ook gedurende het festival kunt u tickets kopen Wilt u meer dan alleen uw filmhonger still Do kla Dok g an we anbovenhoek t van de festival-homepage vindt.

Wo via filmfestivalrotterdam.com, tot maximaal len?

In de HiWillem Burger Hal van de la e lle ls h c lph Brie o t Kaappark e h g sb ae ietd oc an een uur Rvoor aanvang van Daarmee Doelen kunt u vanaf 09:00 uur terecht voor rts de voorstelling! ert maakt u in een handomdraai een b L ijk a e ts lph Pu Wo Betalen kan met iDEAL en creditcard. Ook dit persoonlijk profiel aan. Dat kunt u gebruielaan (met gebak) en dit jaar ook voor een Putskoffie es tr.

Re b s F ed o r g ans B ch Dokhavene a jaar geldt een maximum aan de online-transken om bijvoorbeeld films aan uw verlangontbijtje (€8,50 pp). In de loop van de dag e str t kkers w park MAASHAVEN traat aat ille Hi H lle ille e H komen er lekkere en snelle gerechten bij. Het g actiekosten. Die bedragen €0,70 per ticket, lijstje Pletoe naar inw e te voegen, uw wensenlijstje n vli g aan La rie ls e l B vli et met een maximum van €4,90 per bestelling. vrienden te sturen of om een reactie achter te restaurant is open van 09:00 tot 23:00 uur. et Strevelsweg Na elke voltooide transactie ontvangt u binnen laten. Voor iedereen die van plan is om online

Op de eerste verdieping van de Doelen staat Zuid - ple in n la a een uur een bevestigingsmail. Mocht u die niet tickets te kopen is een ‘MyIFFR’-account zelfs dit jaar een zeer bijzonder eettentje: de Do k t a o a Mark Gruttostraa tr kla D g v . B lo t erstr Utenhage- s an mme W t . u op herhalingsbezoek aaen we an ontvangen, dan uw mapje ‘ongewenste verplicht.

Komt Water Tiger la s tcheck t r e eoylnw t ls illeInn. Noodle-soep, dim h s g c r H Brie e ph eg o t t e sw sbo ae Ar R iet mail’. Bij problemen kunt u mailen of bellen (zie ch weet u uw wachtwoord niet meer? Ook dat is sum en ier sake ng worden er doorlopend geMo rts w en dijk ert bo en La ha - eg ds a lk tse p V l u de tekst bij Contact & Info). combineerd met live performances van P t Winogevia de site weer op te vragen. l Fuut str. Wiele es tr.

Carn Re ra a Carnisses waalstr. isses bo sed a rts t Taiwanese artiesten. Geopend van 14:00 Frans in g c g h e ht at l Bekk we erstra L igstra etot l l n i 22:00 uur.

Op de eerste verdieping is a a at J t eH Plein ng a rkweg w eg romm p a bovendien de speciale Jameson-bar, met r L Va a e Zan i de nwe dweg Zu g dagelijks om 22:00 uur een cocktail-uurtje. sweg ’ Zu In Strevel de Rotterdamse Schouwburg opent het id- p lein Vaanweide n Film Café dagelijks om 11:00 uur zijn deua a t b Mark Gruttostraa traa ken t erstr Utenhage- s Vin Speciaal voor filmveelvra-v . B lom m es Voor wie geen zin en/of tijd heeft om het hele programma van A tot Z door te spitten maken we het ren. Het café is tot diep in de nacht dé ont. aat r tey n t Sportpark s g we g ten, cinefielen en iederleven gemakkelijk. Met speciale dagelijkse ‘IFFR-routes’ biedt het festival een fijne voorselectie, in tor "De Vaan" moetingsplek s we voor publiek, filmmakers Zuiderpark Ar ier Mo ZUIDPLEIN en k weends l een die kunst en cultuur drie verschillende smaken. De Bright Future/Spectrum-route wordt bevolkt door jonge geesten en en gasten. Tot 23:00 uur is de entree voor g Va Valkeniersweide een warm hart toedraagt beproefd talent, de Signals-route is er voor iedereen die van de geëffende paden durft af te wijken, a t iedereen gratis, daarna uitsluitend toeingel Fuut str. Wiele es a C ss ni r a ar C r t waalstr. nisse rts singe heeft het IFFR een eien op de Programmer’s Choice-route laat een IFFR-programmeur een persoonlijke selectie zien. Een gang op vertoon van een filmticket of korth a l L ig n gen vriendenclub. Tiger route-ticket geeft toegang tot twee films, kost €17,50 en is alleen online verkrijgbaar. tingspas. De kaart van het café-restaurant Ja W weg a rkMalibran rommaal p Friends worden extra Laat u vrijdag verrassen door de Signals-route Der Tod der Maria (LV6 13:45), The Late van LantarenVenster biedt een keur aan r e V e Zan aan id Zu weg verwend, met kortingen dweg Quartet (LV6 16:00) of de Programmer’s Choice van IFFR-programmeur Peter van Hoof, The Late gerechten, grotendeels vegetarisch: tosti’s, en voorrang bij de kaartQuartet (LV6 16:00), Upload Cinema (LV6 22:00). salades, pizza’s, pasta’s en (vooruit) hamAhoy’’ verkoop. Want voor wat hoort wat! Al met burgers.

Vaanweide n baa een bijdrage van €50 per jaar maakt u het ken Vin LantarenVenster mede mogelijk om mooie, vernieuwende Sportpark "De Vaan" en bijzondere, internationale films naar Zuiderpark Rotterdam te blijven halen en performances en debatten te blijven organiseren. Tiger Friends worden door het festival extra in de watten gelegd, bijvoorbeeld met: • een speciale pas, die €2,50 korting biedt op elk festivalticket • 10 % korting op alle festivalartikelen uit onze festivalshops op locatie en het hele CONTACT & INFO jaar door uit de webshop Zie filmfestivalrotterdam.com. Antwoord • aanbiedingen en uitnodigingen voor niet gevonden? Probeer dan de informatiespeciale IFFR-evenementen buiten de balie in de Doelen, stuur een mailtje naar festivalperiode (gratis of met korting) publieksservice@filmfestivalrotterdam.com Een meerjaren-vriendschap is nog aanof bel met het speciale servicenummer trekkelijker en levert nog meer voordelen op. Voor meer informatie en aanmelding 010 8909000 surft u naar filmfestivalrotterdam.com/ (dagelijks 09:00-21:00 uur). tigerfriends Der Tod der Maria Malibran aan

events XL-PAs

Nieuw dit jaar is de XL-pas. Deze geeft gratis toegang tot alle veertig locaties die in het kader van het jubileumprogramma activiteiten organiseren. De XL-pas is ook een OV-fiets jaarabonnement mét twee dagen gratis gebruik van een OV-fiets. Extra bonus is de fikse reductie op de bij de infobalie verkrijgbare Rotterdam Welcome Card, waarmee u o.a. gratis toegang heeft tot het openbaar vervoer. De XL-pas kost €11.

IFFR PARTY/LIVE

Voetjes van de (dans)vloer, dat kan elke dag vanaf 23:00 in de Rotterdamse Schouwburg. Wisselende dj’s laten dan de Kleine Zaal swingen. Ook in de foyer staat elke dag een dj te draaien gecombineerd met visuals van Studio Rewind. Gratis toegang op vertoon van een IFFR filmticket. Vanavond gaat het dak eraf bij de Rotterdamse rapformatie DuvelDuvel en treden verder: Rufes & Pim Top, Rory Phillips en Margret West op.

In LantarenVenster op de Kop van Zuid staan dj’s en kunt u dansen van 23:00 tot 02:00 uur.

DuvelDuvel

GEsPREKssToF Film is niet alleen iets om naar te kijken, maar ook beslist iets om over te praten. De veertigste festivaleditie biedt opnieuw volop stof tot discussie. Uiteraard zijn er weer honderden Q&A-zaalgesprekken, altijd na afloop van de voorstelling.

De Big Talk gaat daarentegen aan de voorstelling vooráf. Daarbij vraagt een gerenommeerde interviewer een prominente filmmaker in het Oude Luxor Theater het hemd van het lijf. Speciaal voor deze gelegenheid keert Emile Fallaux, IFFRdirecteur van 1991 tot 1996, terug op ‘zijn’ festivalterrein. Hij gaat samen met regisseur Gianfranco Rosi dieper in op de intrigerende, opzienbarende en soms onthutsende huurmoordenaar-docu El Sicario Room 164.

De Big Talk start om 19:30 uur en is gratis toegankelijk voor iedereen met een ticket voor de bijbehorende filmvoorstelling.

In de foyer van LantarenVenster kunt u na de film gratis naar de Critics’ Talk: een-opeen gesprekken tussen (inter)nationale filmcritici en makers. Volkskrant-filmredacteur Bor Beekman gaat in gesprek met filmmaker Lee Chang-Dong naar aanleiding van de vertoning van zijn nieuwe film Poetry.

De Koreaanse Lee Chang-Dong (1954) verdiende de kost als schrijver voordat hij het scenario schreef en co-regisseur werd van Park Kwang-Su’s To the Starry Island. Daarna schreef hij het scenario voor Parks A Single Spark. Zijn speelfilmdebuut Green Fish werd wereldwijd met lof ontvangen. Ook de films die hij daarna maakte werden vele malen bekroond. Van 2002 tot 2005 was Lee minister van Cultuur en Toerisme in Zuid-Korea. Start film 12:45 uur, start Critics’ Talk 15:00 uur.

noT KIddInG Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst in deze filmische kinderopvang. De entree is gratis op vertoon van de XL-pas of een filmticket. Er is kinderopvang (vier - twaalf jaar) op een zeer centraal gelegen locatie: naast het Hilton Hotel aan de Kruiskade. Kinderen en ouders stappen een omgeving binnen waar diverse cinemagerelateerde activiteiten plaatsvinden. Van castingsessies tot animatieworkshops, van verkleedpartijen tot slapstickhappenings. Vandaag staan de volgende onderdelen op het programma:

Vanavond is alweer de laatste VPRO Late Night... met Ernest in de Kleine zaal van de Schouwburg. Met een feestje neemt hij afscheid: Chinees Nieuwjaar! Ook is regisseur David Verbeek van Club Zeus aanwezig, net als Jules Deelder en wordt er vooruit geblikt met enkele Tiger Award kanshebbers. Van 22:00 tot 22:45 uur gratis toegang.

Mister Christie

De Japanse kunstenaar Maki Ueda geeft in Kitchen Secrets een aantal keukengeheimen prijs over het i3DG apparaat dat zowel voor iPod, iPad en een 30” scherm werd ontwikkeld en dat een virtuele animatiewereld oproept. De demo op YouTube haalde in recordtijd een miljoen hits.

Samsung, Hollywood en Bollywood staan al te dringen. 16:30-17:30 uur.

In TV Dinners schuift u aan voor €8 (met toetje) in een gezellige, uitvergrote huiskamer met ook voedsel voor de ogen. Met een minimalistische esthetiek en eenvoudige kleuren presenteert de Britse animator Phil Mulloy Mister Christie, een bizar sexueel melodrama in silhouet.

De scherpe, intense dialoog is volledig op de computer gemaakt, terwijl de even verontrustende als hilarische personages opmerkelijk levendig overkomen. 18:30-20:00 uur.

In Parental Guidance treedt ‘kunstenaarsband’ Oorbeek op, geïmproviseerde muziek met boventoonzang, mondharp, blaastamboerijn, babypiano en meer. Serge Onnen is een kunstenaar die werkt met schaduw als vorm van animatie: je vouwt je handen op een eigenaardige manier en er verschijnt een hond op de wand. 20:00-23:00 uur.

Het Tiger Film Mecenaat ondersteunt de onafhankelijke en vernieuwende film en filmgerelateerde projecten uit de hele wereld en de presentatie daarvan op het IFFR. Het financiële beheer ligt bij het Prins Bernhard Cultuurfonds, de keuze van projecten bij het festival. Een samenwerking die uniek is in zijn soort.

Het festival doet een beroep op al haar fans om het fonds en daarmee het festival te ondersteunen.

Voor 300 euro per jaar, vastgelegd voor vijf jaar bent u al mecenas. Via de belasting krijgt u daarvan ongeveer vijftig procent terug. De eerste mecenassen hebben zich reeds aangemeld.

Jacob van der Goot: Voorzitter ABN AMRO Bank Rotterdam en Mecenas: ‘Als we dit festival zo fijn en belangrijk vinden, dan moeten we het ook steunen. Er wordt terecht een beroep op ons gedaan. Met trots doe ik mee.’

Word ook mecenas van het IFFR. Meld u aan bij de infobalie in de Doelen en vul de volmacht in.

filmfestivalrotterdam.com

4 oP EEn RIj Het IFFR is veertig jaar jong. Een veertigjarig jubileum is een goede reden om extra groot uit te pakken en er een feest voor de hele stad van te maken. Het festival manifesteert zich deze keer dan ook extra large in de Rotterdamse thuishaven.

De toevoeging XL staat behalve voor het Romeinse getal veertig voor ‘extra locaties’. In elke dagkrant lichten we er vier uit; het complete overzicht vindt u in het handzame XL-boekje dat gratis op de belangrijke festivallocaties verkrijgbaar is.

ChInEEs nIEuwjAAR

Donderdag 3 februari wordt in de omgeving van de WestKruiskade (het Chinatown van Rotterdam) het Chinese Nieuwjaar gevierd. Na de bijzondere openingsceremonie, waarbij leeuwen en draken tot leven worden gewekt, volgt de traditionele optocht langs de Rotterdamse ondernemers in de buurt.

Boze geesten worden verjaagd, terwijl de traditionele leeuwendans deze ondernemers geluk en voorspoed zal brengen. Het festival wordt in het wijkpark afgesloten met om 18:00 uur een schitterend siervuurwerk.

Alleen vandaag 12:00-18:15 West-Kruiskade VouLEz-Vous CouChER AVEC God?

Deze experimentele film, een zelden vertoonde undergroundklassieker, combineert sixties rock met veel naakt, kleianimatie en televisiebeelden.

Een racistische, seksistische en oorlogszuchtige God regeert over de Zevende Hasj Hemel en stuurt een koorjongen naar de aarde om president te worden. De in België geboren Canadese regisseur Michael Hirsch profileerde zich in zijn latere carrière met de productie van kinderanimaties zoals Cookie Jar TV. Hij produceerde ook een geflopte film met de stemmen van Lou Reed en Iggy Pop, de geanimeerde musical Rock & Rule. De re-release van deze blasfemische drugsfilm uit 1972 wordt in passende omstandigheden getoond, en het publiek mag er in hippiestijl naartoe.

Vandaag 20:30, VHCZC/Twentysix, Kruiskade 26 AndoR Von BARsY – FoToGRAAF In RoTTERdAm

Voor het eerst is er in Nederland een solotentoonstelling gewijd aan de foto’s van Andor Von Barsy (1899-1965). Veel van zijn werk gaat over het vooroorlogse Rotterdam. Von Barsy, vooral bekend van zijn films, werkte rond 1930 aan fotoreportages in de havens van Rotterdam. Deze dynamische, bijna abstracte foto’s van staalconstructies en havenactiviteiten op en rond de Maas zijn nu acht decennia later eindelijk te zien. Vanavond wordt in de Schouwburg ook zijn onlangs gerestaureerde film De stad die nooit rust vertoond. Met unieke beelden van Rotterdam vóór het bombardement.

Dagelijks 10:00-17:00 (za & zo vanaf 11:00), Nederlands Fotomuseum, Wilhelminakade 332 (Gebouw Las Palmas) ELLA RAIdEL – hoTEL AFRICA

Ella Raidel is een bekende videokunstenares uit Oostenrijk.

Ze heeft de afgelopen jaren in Taiwan gewerkt, maar opereert nu vanuit Berlijn. Ze maakte voor het Forget Africaprogramma (IFFR 2010) een film in Mozambique: Slam Video Maputo. Dit inspireerde haar tot het maken van meer werk over de economische en culturele achtergrond van die Mozambikaanse versmelting van gangstarap, hiphop, poëzie en traditionele muziek. Op basis van haar talrijke opnamen van zogenaamde slam poets (dichters die hun werk als rappers voordragen) creëerde ze een installatie. Behalve in de lobby is er in het restaurantgedeelte nog een tweede werk van Raidel te zien op een groot projectiescherm: 24 Hours in One Minute.

Dagelijks 08:00-00:00, Hotel New York, Koninginnehoofd 1

17

/HGIS

/HGIS

M U N D U S

Taiwan rocks!

18

FILMFESTIVALROTTERDAM.COM